Cadillac Club Nederland JANUARI-FEBRUARI 2009
FAQ’s 50 jaar CSC De Obamobile Eldorado land Onze scheiding en nog veel meer...
AC opleidingen
Basisopleiding bedrijfshulpverlening, Ploegleider bedrijfshulpverlening, EHBO, AED training, Kinder EHBO, Instructie levensreddend handelen, Instructie kleine blusmiddelen, Basisopleiding VCA (B-VCA), VCA voor operationeel Leidinggevenden (VOL-VCA),
AC Advies in Veiligheid Risico- Inventarisatie en Evaluatie (RI&E) Ontruimingsplannen Vluchtwegplattegronden VCA* en VCA** bedrijfscertificering Hovenierstraat 118 2671 DB Naaldwijk 0174-643215
[email protected]. www.bedrijfshulpverlening.nl.
We sell new parts
FUEL SENDERS
for Cadillac®& LaSalle™
BOXES 1941–1964
We stock a complete line of battery trays and holddowns.
1940–1964
1936–early ’70s
STAINLESS/CHROMESOMBREROS Medallions only
We are not a salvage yard ENGINEDECAL& DETAIL SETS 1936–1972
1956 EXHAUST PORT ASSEMBLY
EXHAUST INSULATION KITS
safe, show-winning wrap. The detail aspects of your engine compart ment are more critical than ever; just go to a CRESTS 1940–60s DOORSILLPLATES Carpet is great, but without new sills, your car show and look! When it’s time to spiff up, call us. Hood & trunk crests with bezels in chrome
or gold, fender crests, interior trim crests.
for ’30s–’60s.
FRESH AIR–HEATER/ DEFROSTER DUCTHOSE
“V”s AND EMBLEMS
With a name like McVey, we'd better have a great selection of perfect new “V”s and we do! In chrom.
1950–’58 HUBCAPS, MEDALLIONS
& TRIM RINGS
For 1941–’53 Cadillacs —new hubcaps, medallion & trim rings. Medallions only
LENSES ’30s, ’40s, ’50s, ’60s
Many uses in Cadillacs from ’30s–’60s. From obvious to the obscure. Taillight, back Comes in 2", 2½", 3", 4", 4½ and 5". up, turn signal, foglight, courtesy, maplight,
WINDSHIELD WASHER PUMP Restoration kits & service
dome, reading light, door, license plate, just about all of them! New... ’63–’64 convertible courtesy lenses, ’59 Fleetwood lenses.
1948–1964 HOOD BUMPERSETS
DOOR MIRRORS 1937–1966
1957 WHEEL COVERS
1959 FRONT FENDER SPEARS
Medallions only
FOR 1963–1976 CONVERTIBLES
Rear quarter courtesy lenses
SABRE WHEEL& WIREWHEEL HUBCAPS
MEDALLIONS 1930s TO 1970s
Hubcaps are a focal point of your Cadillac's design. And the center medallion is the most critical part. We have new medallions from the late ’30s thru the ’70s.
1941 FENDER SPEARS
them all; left or right, convertible to limo!
NOS KEYS& LOCKS
INSIDE REARVIEW MIRRORS Brand new, for late 1930s–1970s
NEW: OIL BREATHER CAP 1950–’62
We have the
Medallions only
Treat yourself and your Cadillac or LaSalle
all three types: We've recently added a nice selection of chrome, gold authentic, original keys and locks to our and 1957-style. inventory. Door, ignition, trunk & glovebox.
GEARSHIFT/TURN SIGNAL KNOBS & LEVERS
CORRECT “V” FAN BELTS
1940s–1960s
Decals only
Cadillacs/LaSalles 1938–1960
PHONE
Supplier of GM Restoration Parts The GM Restoration Parts emblem and symbol used in this ad are your assurance the with this symbol.
1960 EYEBROW MOLDINGS New stainless sets with clips
SCRIPT & LETTERS 1940s–1970s
We may have the most complete inventory of new script and letters anywhere in the U.S. Our selection covers over 40 years: ELDORADO, COUPE de VILLE & SEVILLE.
General Motors trademarks are used under license to Beaulin Ent.
MONDAY–FRIDAY 9:00–5:00 5040 ANTIOC H, SUITE E MERRIAM, KS 66203 USA
(913) 722-0707 FAX (913) 722-1166 e-mail
[email protected]
www.mcveys.com
HOOD PARTS • ENGINE PARTS • BATTERY CABLES •GLOVEBOXES • PLUG WIRE KITS • RADIATOR & GAS CAPS • NOS PARTS • CADILLAC& LASALLELITERATURE CARB KITS • BULBS • HOSE CLAMPKITS • CHROME CLIPS • TRUNKLININGMATERIAL• SWITCHES • LIGHTERS • EXHAUSTSYSTEMS • WIPER BLADES• TUNEUP KITS
Cadillac Club Nederland The Standard verschijnt 6 keer per jaar en is het Nederlandstalig tijdschrift voor de Cadillac liefhebber van de klassiekers tot de hedendaagse modellen. Oplage: ca. 500 exemplaren Voorzitter: Edwin Otten 06-23368313
[email protected] Secretaris: Wim van den Brink 030-2893830
[email protected] Penningmeester: Remco Buurman tel/fax 033-7074046 06-51163778
[email protected] Ledenadministratie: Servaas Timmermans Essenburg 23 3328 CB Dordrecht 078-8441751(werkdagen 18-21u)
[email protected] Evenementen: Erwin Moes 06-24846874
[email protected] Webmaster: Paul Wegman
[email protected] www.cadillacclub.nl Redactie: Koen Ongkiehong Ahornstraat 30 2565ZX Den Haag
[email protected] 06-24804408 070-3560035 Art Director & Design: Dries de Regt
[email protected] 06-46192230 Contributie leden: Bij automatische incasso: � 42,50 p/j Bij niet automatische incasso: � 47,50 p/j Partnerlid: � 27,00 p/j Contributie donateurs: � 27,00 p/j Inschrijfgeld leden en donateurs: � 10,00 Tarieven advertenties: op aanvraag. Automobielen: Cadillacs en LaSalles. Postbankrekening 7310062 t.n.v. Cadillac Club Nederland, Leusden. Bij elke betaling gaarne uw naam, adres en lidmaatschapnummer vermelden. Opzeggingen uiterlijk vier weken voor het eind van het jaar doorgeven. Opgericht 7 januari 1990. Aangesloten bij
JAARGANG 20, NUMMER 1
INHOUD 4....................................ONDER DE HAMER 5.....................................VAN DE REDACTIE 6.......................................... FEHAC NIEUWS 8.........................EVENEMENTENKALENDER 11............................LEDENADMINISTRATIE 12.......................PRESIDENTIAL CADILLACS 14....................................ONZE SCHEIDING 16.....................................ADVERTEERDERS 18..........................................50 YEARS CLC 20.................................... ANDY KING ART 22................DE TOEKOMST VAN CADILLAC 28.......................FOR SALE CADILLAC 1960 31................KIKA CLASSIC CAR TOUR 2009 32......................................................FAQ'S 34..........OPPEPPERDAG SHARON & FAMILY 36....................................ELDORADO LAND 41..............OP VAKANTIE MET JE CADILLAC 44.................................... SCL ROTTERDAM 47.....................UITNODIGING TOERTOCHT 48..................................VRAAG & AANBOD Opgericht 7 januari 1990. Aangesloten bij de F.E.H.A.C. De CCN is gelieerd met de Amerikaanse Cadillac LaSalle Club. PO Box 360835 Columbus , OH 43236-0835 USA. www.cadillaclasalleclub.org E-mail:
[email protected] De Technische commissie: Bouwjaren voor 1961 Ton Christiaanse. tel: 030-2314451 Matern Harmsel. tel: 0546-454757 Eldorado’s van 1967-1978 Peter Onken. tel: 0251-248361/ 06-53287347
Bouwjaren 1961-1976 Koen Ongkiehong. tel: 070-3560035 / 06-24804408,
[email protected] Bouwjaren 1968-1985 Frank Tils 06-24805504
Drukkerij: Jonge Helden B.V. Uitmeentsestraat 19 6987 CX Giesbeek 0313-696171
THE STANDARD 3
ONDER DE HAMER Beste Cadillac Vrienden , Het bestuur hoopt dat jullie het eerste vernieuwde blad in full colour met veel plezier hebben gelezen. Inmiddels is de temperatuur in Nederland weer aan het oplopen en dat betekent dat we de wagens zo langzamerhand weer uit de stal kunnen gaan halen. Het zal tijd worden , want bij mij is er al weer langere tijd het kriebelende gevoel “ik moet weer rijden”. De afgelopen zomer hebben we bij ons thuis nieuwe garages gebouwd en daar ben ik dus regelmatig te vinden. Elders in dit blad treffen jullie daarvan een verslag aan en kunnen jullie lezen hoe enthousiast mijn vrouw daarover is. De website is ook in de afgelopen maanden weer verder ontwikkeld door Paul en ik raad jullie aan die site regelmatig te bezoeken om van het laatste nieuws op de hoogte te blijven. Verder zullen we steeds meer gaan communiceren via de email , dus zorg ervoor dat je email adres (ook als het een tijdje geleden is gewijzigd) bekend is bij Servaas. De agenda voor het komende jaar is weer goed gevuld: er staan op dit moment 6 ritten gepland. De ritten zijn mooi over het land verdeeld , van Limburg/Brabant tot Groningen. Mocht er nog iemand zijn die een rit zou willen organiseren op 19 april 2009 , dan graag even contact opnemen met ondergetekende. Zelf heb ik recentelijk mijn verzameling uitgebreid met een witte Eldorado Convertible uit 1956. Ik heb de auto zelf geimporteerd uit de USA. Er zit nog een beetje werk aan, de volgende keer zal ik er iets over schrijven en wat foto’s laten zien. Tenslotte : op 15 maart is de jaarvergadering te Polsbroek en ik hoop dat er deze keer meer leden dan ooit tevoren zullen komen. Het bestuur wil graag steeds meer leden actief betrekken bij de club en ik hoop dan ooit een aantal nieuwe gezichten te mogen begroeten. Op de agenda staat onder andere een voorstel tot verhoging van de contributie en dat leidt traditioneel tot een levendige discussie. Graag tot ziens in Polsbroek en bij de ritten later dit jaar. Namens het bestuur, Edwin Otten Voorzitter Cadillac Club Nederland
4 THE STANDARD
Gezocht: Enthousiaste leden die een rubriek willen vullen.
Cadillac Club Nederland Inlichtingen bij de redactie.
VAN DE REDACTIE De overgang naar kleur heeft zeer veel positieve reacties opgeleverd en het is aan uw enthousiasme te danken dat we deze keer een zeer dikke Standard hebben. We hebben voor het eerst meer kopij gekregen dan we konden plaatsen. Het maximale aantal pagina’s van 52 is nu al bereikt ! Het zal mooi zijn als we dat aantal ook in de toekomst kunnen vasthouden. Deze Standard is wat later uitgekomen dan we van plan waren. Enkele belangrijke berichten en stukken zoals de CCN-evenementen werden laat aangeleverd. We hebben daarop gewacht maar het is niet zeker dat het clubblad zal uitkomen voor de jaarvergadering. De vele pagina’s en het verwerken van diverse nieuwe advertenties betekenden veel werk voor Dries.
Omdat dit jaar de produktie van de XLR sportwagen wordt gestopt treft u deze aan in de centerfold. Om de volgende Standard op tijd bij u te krijgen is ons verzoek om kopij in te leveren voor 15 april. Wegens plaatsgebrek houden we deze inleiding kort en wensen u veel lees-en kijkplezier.
Dries en Koen Bronvermelding 'Presidential Cadillacs' pag 12: http://www.motorauthority.com/first-specs-for-barack-obamas-cadillac-one.html http://jalopnik.com/5131380/obamas-new-cadillac-limo-officially-unveiled http://www.allvoices.com/contributed-news/1832913-obamas-cadillac-lookalike-presidential-limo-with-mighty-built-of-a-tank http://www.carros.nl/autonieuws/nieuwe-dienstauto-barack-obama/ http://wot.motortrend.com/6441885/government/the-pres-elects-new-wheels-obamas-cadillac-is-ready-for-action/index.html http://www.spyshots.nl/SpyShots/De_nieuwe_Cadillac_van_Barack_Obama
THE STANDARD 5
DREIGING ONMIDDELLIJKE BEVRIEZING BELASTINGVRIJSTELLING AFGEWEND Na discussie en inbreng van de FEHAC is nu afgesproken dat pas bij het invoeren van de kilometerbeprijzing in 2012 de belastingvrijstelling van klassiekers wordt bevroren.
•
De FEHAC schat dat maar 5% van de ongeveer 200.000 klassieke 25+ auto’s dagelijks wordt gebruikt, maar deze groep krijgt overmatig aandacht en bepaalt helaas het imago van de klassiekerrijder negatief. Het aantal klassiekers neemt toe omdat er elk jaar een jaargang van zo’n • 10.000 ‘overlevers’ bij komen uit een periode dat erg veel auto’s werden verkocht. 25 jaar geleden werden er jaarlijks vaak meer auto’s verkocht dan nu. De levensduur neemt toe: ook daardoor halen meer auto’s de 25 jaar. De vervuiling door klassiekers is er, maar valt echt mee: ze produceren niet • meer fijnstof dan gewone voertuigen, er wordt maar heel weinig mee gereden ( jaarlijks gemiddeld 1900 km) en het aandeel vervuilende oude diesels is vergeleken met benzine en LPG gering. De actie van de FEHAC had succes: de dreigende directe ingreep is van tafel. Met een gewijzigd amendement is bepaald de vrijstelling te bevriezen per 1 januari 2012, de beoogde datum van invoering van de kilometerbeprijzing. Het huidige regime van vrijstelling blijft in 2009, 2010 en 2011 nog in stand. De onmiddellijke bevriezing van de vrijstelling is dus afgewend. Positief is zeker dat de ‘belastingvrijstelling’ nu minder betekenis krijgt als argument om een 24 of 25 jaar oude auto te verkopen aan mensen die goedkoop rijden het belangrijkste vinden.
NADELIG MILIEUEFFECT VAN KLASSIEKERS WORDT VAAK OVERSCHAT
De meeste mensen waarderen mobiel erfgoed om de historie en de nostalgie. Als er al kritiek komt is dat vaak vanwege het goedkoop rijden en de milieubelasting die klassiekers met zich zouden meebrengen. Oldtimers voldoen aan de voorwaarden die van toepassing waren bij eerste toelating tot de weg. Doelstelling behoud maar ook kunnen blijven rijden De FEHAC-doelstelling is het behoud van voertuigen vanuit historisch oogpunt, maar ook het behoud van de mogelijkheid om historische voertuigen op de openbare weg te kunnen blijven gebruiken.
Kooldioxide CO²
De CO²-uitstoot is direct gerelateerd aan het verbruik. Het brandstofverbruik van de meeste oldtimers is, in tegenstelling tot de beeldvorming, niet veel hoger dan dat van moderne voertuigen. Vaak is het zelfs lager. Dit komt omdat de auto’s van nu door een grote hoeveelheid extra comfort- en veiligheidsvoorzieningen veel meer wegen dan auto’s van een vergelijkbare klasse van 25 jaar of langer geleden. Zo weegt een nieuwe VW Golf van 2008 bijna 400 kg meer dan een inmiddels klassieke Golf van bouwjaar 1974.
Fijnstof
Fijnstof, voorzover dit uit de uitlaat komt, wordt voornamelijk door dieselauto’s geproduceerd. Het aandeel diesels onder de oldtimers is uitermate gering. Volgens de meest recente cijfers van het CBS (per 1 juni 2008) kent Nederland 1.251.082 dieselpersonenauto’s; daarvan zijn er maar 8090 van 1980 of ouder, ofwel maar 0,6%. (bron: CBS statline - motorvoertuigen; personenauto’s naar technische kenmerken). Naar verhouding rijden klassieke voertuigen veel vaker dan hun moderne tegenhangers op benzine of LPG. Het fijnstof dat door wegverkeer wordt veroorzaakt komt maar voor 50% uit de uitlaat; de rest is afkomstig van remmen en banden. Het grootste deel van het fijnstof uit de uitlaat komt van het wegvervoer, vracht- en bestelwagens. Dit rijdt vrijwel uitsluitend op diesel. Uit het vorenstaande blijkt klip en klaar dat oldtimers absoluut geen rol spelen op het gebied van fijnstofemissie. En het probleem speelt verder ook nauwelijks omdat klassiekers heel weinig in de stad worden gebruikt, maar vooral bij recreatieve ritten op het platteland.
Stikstofoxide NOx
De meest gezondheidschadelijke vorm van stikstofoxide: de stikstofdioxide (NO²) wordt in grotere mate door dieselauto’s dan door benzineauto’s geproduceerd. Door gebruik van de driewegkatalysator is de uitstoot van NOx door benzineauto’s sinds medio jaren 80 al sterk teruggedrongen. Maar in dieselauto’s werkt deze katalysator niet, waardoor in dieseluitlaatgassen vijf tot tien keer zoveel stikstofoxiden zitten als in benzine-uitlaatgassen. Door het verwaarloosbare aandeel van diesels in het oldtimerbestand gaat het milieu-argument ook voor het component stikstofoxide NOx in de emissie niet op.
NIET ALTIJD GOED VERZEKERD BIJ DEELNAME AAN TOERRIT OF RALLY De Wet Aansprakelijkheid Motorrijtuigen (WAM) biedt verzekeringsmaatschappijen de mogelijkheid om snelheids-, regelmatigheids- of behendigheidsritten en -wedstrijden van de WA-dekking uit te sluiten. Nog steeds zijn er verzekeraars die dekkingsbeperkingen hanteren bij deelname aan dergelijke ritten en wedstrijden. De wet gaat er van uit dat organisatoren van rally’s, ritten en wedstrijden de WA-verzekering van de deelnemers controleert en/ of voor hen een juiste verzekering afsluit. In de praktijk wordt dit alleen gedaan voor ritten en rally’s die worden verreden volgens het Nationaal Reglement Regelmatigheidsritten (NRR) en waar de FEHAC Commissie Historische Ritten & Rally’s (CHR&R) toezicht op houdt. 6 THE STANDARD
Controleer uw polis
De FEHAC heeft zich altijd op het standpunt gesteld: géén beperking van de dekking tijdens ritten en rally’s (met uitzondering van snelheidsritten). Veel verzekeraars kennen inderdaad geen dekkingsbeperkingen, maar helaas een aantal (nog) wel. Die laatste groep beroept zich ondermeer op de uitsluitingsmogelijkheid in art. 4 van de WAM. Maar daar staat een uitsluiting ‘kan’ en niet dat een uitsluiting voor een regelmatigheids- of behendigheidsrit of -wedstrijd ‘moet’.
STEEDS MEER TAXATEURS ERKEND
De FEHAC geeft aan onafhankelijks experts en aan clubtaxateurs de mogelijkheid om hun taxatierapporten te laten erkennen door de FEHAC. Die taxatierapporten moeten een bepaalde standaardinhoud hebben en de taxateurs moeten deskundig zijn. Eenmaal erkend mogen taxateurs het keurmerk ‘FEHAC goedgekeurd taxatierapport’ op hun rapporten vermelden.
Digitaal en controleerbaar
Als grote oldtimerverzekeraar wordt de Europeesche geconfronteerd met een grote verscheidenheid aan taxatierapporten. Iedere taxateur maakt het rapport dat hij mooi en goed vindt: wel of geen foto’s, soms lange verhalen over het voertuig (dat werd ‘poëzie en dagsluiting’ genoemd) en meestal zonder objectieve toetsing van de waarde aan de hand van naslagwerken. Als verzekeraar die dagelijks taxatierapporten te beoordelen krijgt vond Wiggemansen taxateurs in zijn algemeenheid afhoudend en behoudend, weinig visie hebben en te weinig werken met objectieve normeringen. Hij bepleitte vernieuwing en beter inspelen op wat de klant, de verzekeraar en de FEHAC wil. Nog maar weinig taxateurs maken een kort en bondig rapport dat ook digitaal naar de verzekeraar kan worden gestuurd
Bijtelling voor het zakelijk rijden in een klassieker
Niet veel mensen rijden zakelijk een klassieker. Zakelijke rijders moeten voor het privégebruik van een auto -ook voor een zakelijk gereden klassieker- inkomstenbelasting betalen. Maar voor de kleine groep dit dat wel doet verandert er wat in ongunstige zin in de fiscale bijtelling, per 1 januari 2010. Dit is het gevolg van het aanvaarden van een amendement van deze strekking van ChristenUnie, PvdA en Groen Links, hetzelfde amendement waarin ook de belastingvrijstelling is bevroren. Gebruikelijk is dat een zakelijke- of een leaserijder een fiscale bijtelling als extra inkomen krijgt van 25% van de nieuwwaarde van de auto. Tot voorkort gold daarbij dat voor een auto van 15 jaar en ouder de oorspronkelijke cataloguswaarde kon worden aangehouden. Voor jongere auto’s gold de actuele marktwaarde als basis voor de fiscale bijtelling. Veranderd is nu dat pas bij 25 jaar teruggevallen mag worden op de actuele marktwaarde. Samenvatting Fehac nieuw, het volledige nieuws staat op www.cadillacclub.nl
THE STANDARD 7
EVENEMENTENKALENDER CCN evenementen:
15 Maart, Jaarvergadering CCN
Restaurant 'De Kwakel', Polsbroek Voor de agenda en route beschrijving zie de vorige Standard. Het adres is Noordzijdseweg 169, 3415 RC Polsbroek, telefoon : 0182 – 309962. De route beschrijving staat in de vorige Standard. AANMELDEN VOOR DE ALV VÓÓR VRIJDAG 13 MAART 2009 BIJ DE SECRETARIS, WIM VAN DEN BRINK : REIDERLAND 40, 3524 BA UTRECHT. TEL. 030 – 2893830. EMAILADRES :
[email protected]. GRAAG OOK OPGAVE OF U NA AFLOOP NOG BLIJFT VOOR HET DINER.
26 April BETUWE TOER door Edwin Otten en Irene Marnette
Graag nodigen wij alle leden van de CCN uit voor de eerste rit van 2009 in de Betuwe. Wij zijn bezig met het uitzetten van een prachtige rit, maar hebben nog geen geschikte vertrekplaats gevonden. Omdat de volgende Standard wellicht te laat verschijnt, zullen we de mensen die zich opgeven per email op de hoogte brengen van het definitieve programma, de definitieve tijden en plaats. GEEF U DIRECT OP EN MIS DEZE EERSTE RIT VAN HET NIEUWE SEIZOEN NIET. Verzamelen 10.00 en 11.30 uur, Vertrek: 11.30 uur OPGEVEN BIJ :
[email protected] onder vermelding van achternaam, aantal personen en type auto en eventuele belangstelling om aan een afsluitend dinner (eigen kosten) deel te nemen. Graag Uw aanmelding voor 19 april Wij gaan ervan uit dat een groot aantal leden zich zal aanmelden voor deze en alle andere ritten van 2009. Graag tot ziens in de Betuwe op 26 april. Edwin Otten en Irene Marnette
17 mei Rondrit in Ter Apel, Groningen Info: Matern Harmsel,
[email protected], 0546-454757 7 juni 2009, LIMBRA RIT
Van Loet en Annie van Dijck uit Overloon kregen wij de volgende uitnodiging: Jarenlang ben ik al lid van jullie club, maar nog maar één keer meegedaan met de rit van 2005, georganiseerd door dhr. en mevr. Harrie en Louise uit Gemert. Dit alles was perfect en super georganiseerd. Om dit te evenaren zal niet meevallen maar hiervoor doen we ons uiterste best. Aangezien wij niet alleen Cadillac-fans zijn en nog bij twee andere clubs zijn aangesloten waar we rekening houden met de data en evenementen die hier in het dorp zijn, zou voor ons en hopelijk voor velen van jullie 7 juni 2009 het beste uitkomen. Onze planning en voorstel is om op 7 juni tussen 10.30 uur en 12.00 uur jullie bij ons thuis te ontvangen met koffie en Limbugse vlaai, om vervolgens om 13.00 uur te vertrekken voor een uitgestippelde rit van ongeveer 80 kilometer door Brabant en Limburg. Vandaar de naam LimBra-rit. Om ongeveer 16.00 uur hopen we jullie hier allen weer terug te zien, dan kunnen jullie diengewenst weer genieten van een uitgebreid en goed verzorgd warm en koud buffet. Ik kan u verzekeren dat iedereen met een goed gevulde maag en hopelijk tevreden gevoel, na misschien nog een drankje op een door u zelf te bepalen tijdstip, huiswaarts keert. Afgelopen jaar, 7 december 2008, hebben wij voor ongeveer 42 auto's en 85 personen hetzelfde georganiseerd voor de O.T.V.-club Brabant-Limburg. En in 2007 voor de klassiek-mechaniek Zeeland. Dit laatste zonder buffet, maar bij de O.T.V. mét buffet. Door de zeer vele spontane reacties zien we dit vol vertrouwen voor jullie tegemoet. Koffie en vlaai worden door de Club betaald. Frisdrank, bier en wijn bedragen � 1,50. Uitgebreid warm en koud buffet bedragen � 18,50. Extra soep kost � 4,50. Wij vragen wel begrip dat het eten van te voren betaald wordt. Graag voor 30 mei as. Dan hopelijk is de datum 7 juni 2009 geschikt en wachten wij jullie reactie af. Verder gegevens wat betreft routebeschrijving en locatie/accomodatie volgen nog. Hartelijk groet, Loet en Annie van Dijck. Oploseweg 11, 5825 HM Overloon, tel: 0478-641797, e-mail:
[email protected]
28 juni of 5 juli Het bekende rondje Veluwe Info: Piet en Gerda Kok 16 augustus Leimuiderbrug Info Willem Schrama 19/20 september Weekendje Aalsmeer Info: Bernadette en Wim Bosman 11 of 18 oktober Bestemming nog onbekend Info: Jaap Roodveldt Niet CCN evenementen: 28 maart 2009 Oproep van de Stichting R & J Productions, Zegveld:
Zij geven een enorm feest (ongeveer 600 bezoekers) in sporthal “De Gasterij” in Zegveld, nabij Woerden, met als thema 8 THE STANDARD
de jaren '50,'60 en '70. en hopen dat een Cadillac-rijder en/of verzamelaar zich aanbiedt om zijn bolide die avond ten toon te willen stellen. Beveiliging is uitgebreid aanwezig. De auto's zullen vanaf een afstand te zien zijn. Voor degene die dit wil, worden de benzinekosten vergoed en zullen consumptiemunten aanwezig zijn. Het spreekt voor zichzelf dat de toegang voor diegene dan ook gratis is. Aanmeldingen en informatie graag aan :
[email protected]
4 april Saturday Nigh Cruise, de Werf, Zichtenburg Den Haag Zuid, vanaf 19.00 uur Info: www.cruisebrothers.nl
1-5 april TechnoClassica Essen Vintage
Techno Classica Essen Vintage Car Fair, info www.siha.de
Klassiekers op de AutoRAI van 2 t/m 11 april 2009
Er zal een speciaal Klassieker paviljoen worden ingericht. Hiermee wordt de AutoRAI nog aantrekkelijker voor mensen met belangstelling voor hedendaagse en klassieke auto’s. Ongeveer 15 klassieke auto’s en motoren zullen een extra publiekstrekker zijn tijdens de tweejaarlijkse AutoRAI. Om in aanmerking te komen voor een plek op het Klassieker paviljoen is een verkiezing in paar stappen opgezet. De FEHAC zal alle ruim 200 aangesloten clubs vragen een voertuig binnen de club te nomineren. Alle ingebrachte nominaties zullen daarna door een deskundige vakjury worden beoordeeld. Deze vakjury zal uit het aanbod 15 te showen klassiekers selecteren. De eigenaren van de door de jury geselecteerde klassiekers zullen dan hun klassieke auto of motorfiets op het Klassieker paviljoen mogen plaatsen.
19 april American Sunday, Circuit Park Zandvoort Info:www.americansunday.nl 20 t/m 23 april 2009
AutovakRAI 2009
Bezitters van klassieke auto’s krijgen een warm onthaal op AutovakRAI 2009. Zij worden uitgenodigd om op deze vakbeurs de laatste trends te volgen in restauratie, reparatie en onderhoud van auto’s. Voor oldtimers is er zelfs een aparte parkeerplaats, terwijl ook de toegang én de catering gratis zijn. Gratis toegang, inclusief parkeren en catering tijdens AutovakRAI 2009 In de periode dat AutovakRAI 2009 plaatsvindt, gaat ook het klassiekerseizoen weer van start. Dan komt het mobiel erfgoed weer uit de winterstalling. Van maandag 20 april t/m donderdag 23 april 2009 van 11.00 tot 22.00 uur staat het Europacomplex van de RAI volledig in het teken van het beste en mooiste wat de automotive branche te bieden heeft. Klassiekereigenaars kunnen zich met hun oldtimer aanmelden voor een bezoek aan AutovakRAI 2009, waar zij het laatste nieuws over het professionele autovak tot zich kunnen nemen. Een wereld die precies past in hun interessesfeer: de nieuwste garage-uitrusting en gereedschappen worden getoond. Via een speciale button op www.autovakrai.com kunnen eigenaars van klassieke auto’s (die minimaal 25 jaar oud zijn) door het invoeren van het kenteken en de geplande datum van bezoek, een gratis parkeerplaats reserveren voor de hoofdingang van het RAI-complex. Tijdig reserveren wordt aanbevolen, omdat het aantal beschikbare plaatsen beperkt is. De toegang tot de beurs is -na voorregistratie via www.autovakrai.com- eveneens gratis, net als de catering. De speciale doorrijdkaart voor klassiekers geeft een exclusief tintje aan het bezoek aan AutovakRAI 2009.
30 april Cadillacs gezocht voor Koninginnedag in Apeldoorn
De Stichting Koninklijk Apeldoorn (www.koninklijkapeldoorn.nl) organiseert een groot defilé om de oude Koningin Juliana te herdenken. Het is op 30 april 2009, 100 jaar geleden dat Koningin Juliana het levenslicht zag. Voor ons defilé is men nog op zoek naar één tot twee Cadillacs, bijvoorkeur in een "zuurstokkleurige" open Cadillac. Het plan is om in deze auto een Elvis Presley 'look a like' vervoeren. Daarnaast wordt gepoogd Beatles-look a-likes naar Apeldoorn te krijgen. Zij werden in 1964 vervoerd in twee witte Cadillacs. Wellicht zijn deze 2 auto’s bij onze clubleden voorhanden en beschikbaar. De heer Tiemens vraagt de CCN of het mogelijk is de gevraagde auto's met hun eigenaren (bestuurders) naar Apeldoorn te krijgen, waarbij zij de bestuurders verzoeken hun kledij aan te pasen aan de jaren 50 en 60. Benzinekosten en evt. andere onkosten worden vergoed; voor catering wordt zorg gedragen. Reacties graag naar: Herbert W.Th. Tiemens, Bestuurslid SKA, Kerklaan 27, 7311 AB Apeldoorn. Telefoon: 06-53937172 , 055-5211970
2 mei Saturday Nigh Cruise, de Werf, Zichtenburg Den Haag Zuid, vanaf 19.00 uur. Info: www.cruisebrothers.nl
31 mei 2009 KiKa Classic Car Tour
Meer info elders in deze Standard en op kikaclassiccartour.nl
31 mei in Bobbejaanland België
Van de Cadilac LaSalle club Belgium kregen wij de volgende uitnodiging: Op zondag 31 mei 2009 is er in Bobbejaanland, dit is een groot pretpark in de Kempen, een Car & Coasters event. Dat wil zeggen dat daar die dag alles te doen is rond de auto en alles wat daar rond hangt. Ze verwachten daar een 500 getunede auto’s, er staan verschillende standen, er staan heel wat automerken, enz…. Er zal door Bobbejaanland veel publicatie gemaakt worden rond dit event. Bobbejaanland heeft onze club gevraagd dat wij daar de show komen stelen, dat wil zeggen dat wij daar dwars door THE STANDARD 9
het park gaan rijden met onze wagens, wij zullen daar zorgen voor DE parade van de dag. Willen jullie onze club die dag vergezellen ? - Wij voorzien, bij elkaar te komen tussen 10u30 en 11u00, - We komen bij elkaar in Laakdal, in een sporthal. Er zijn broodjes en dranken verkrijgbaar. - Vertrekken om 12u00, - We voorzien een ritje van één uur, - Komen dan in Bobbejaanland aan om 13u30, - Onze parade trekt door het park, - Daarna is iedereen vrij,
- Enkel Amerikaanse Cars. - Maximum 4 personen in één wagen.
GRATIS in het park (max 4 pers.), normale kostprijs, � 31 per persoon, dus dit is nu GRATIS en mooi meegenomen. Wij denken dat dit een mooie dag zal worden, iedereen is vrij, in heel het pretpark, er is veel te zien op gebied van auto’s en toebehorende. Er is aan ons geen kostprijs, heel de dag is gratis, ieder betaald gewoon zijn eigen verbruik van de dag. We werken wel met een voorinschrijving van � 20 per auto, dit bedrag zal de bestuurder terug krijgen bij inschrijving op de dag zelf. Je kan alvast een kijkje nemen op de site van het pretpak Bobbejaanland, dit is een groot, mooi en zeer bekent pretpark:
Meer info: Lief en Ludo Slegers, Tel: 0032 (0) 14 379997, GSM: 0032 (0) 476399997,
[email protected], www.cadillaclasalleclubbelgium.be, www.bobbejaanland.be 21 June 2009.
4th Spangenberg vintage car meeting
Info: www.oldtimertreffen-spangenberg.eu Michael Kaufholz:
[email protected]
21 juni Nationale Oldtimerdag, Zuigerplasdreef, Lelystad Info: www.oldtimerdaglelystad.nl
5 juli 2009
Historisch Vervoer Millingen aan de Rijn
Info: www.historischvervoer.nl.
2-5 september 2010 DERDE GRAND EUROPEAN 2010 in Frankrijk
Het grote 2-jaarlijkse Europese Cadillac evenement wordt in 2010 gehouden van donderdag 2 tot en met zondag 5 september in Richelieu, 50 km ten zuiden van Tours in Vallèe de la Loire. Dit keer georganiseerd door de CLC France.
10 THE STANDARD
Cadillac Club Nederland Mutatielijst November 2008 t/m Maart 2009
Een woord van de ledenadministrateur. Beste leden, In het vorige nummer van de Standard zijn helaas de ledenmutaties niet meegenomen, vandaar dat het deze keer een langere lijst is dan normaal. In dit nieuwe jaar is de CCN goed van start gegaan; we hebben eindelijk een kleurenuitgave van The Standard want zeg nu zelf, hoort dat eigenlijk niet gewoon zo bij een exclusief automerk als Cadillac ? Het moet me van het hart; ik heb in de laatste maanden van 2008 erg veel opzeggingen gehad terwijl ik en de andere bestuursleden zo gehoopt hadden op het verwelkomen van ons 500e lid. Natuurlijk zijn er ook weer nieuwe aanmeldingen te vieren waardoor het totale ledenaantal op 470 is gebleven. Ik spreek de wens uit dat, hoewel te voorbarig misschien, de Cadillac Club Nederland nog dit jaar wel het 500e lid mag inschrijven ! Zoals altijd wens ik de leden die hebben opgezegd alle goeds voor de toekomst en heet ik de nieuwe leden een warm welkom toe ! Met hartelijke groeten, Servaas Timmermans Ledenadministrateur CCN. Nieuwe leden: 0000100 – de heer A. F. J. Volckmann – Ieplaan 64 – 2565 LN te ‘s Gravenhage 0001103 – de heer F. H. Kamphuis – Sportlaan 40 – 9423 PV te Hoogersmilde 0001104 – de heer B. A. Rijkse – Akkerstraat 70 – 7011 DB te Gaanderen 0001105 – de heer M. Rudolphie – Hoofdstraat 254 – 9828 PE te Oostwold 0001106 – de heer Y. Talsma – Sontdwarsstraat 2 – 8921 KV te Leeuwarden 0001107 – de heer M. Marechal - Van Coehoornplein 53 – 5223 BW te ’s Hertogenbosch 0001108 – de heer S. Selles – Wollegras 11 – 3893 HG te Zeewolde 0001109 – de heer M. Kremer – Stadhouderslaan 47a – 9717 AJ te Groningen 0001110 – de heer R. Woestenenk – Boswijklaan 21 – 3734 EA te Den Dolder Adreswijzigingen: 0000423 – de heer T. Rentmeester – Burgemeester Coxlaan 2a – 5591 EN te Heeze 0000419 – de heer R. Kortekaas – Ocarinalaan 232 – 2287 RH te Rijswijk 0001024 – de heer F. Tils – Rogge 17 – 5731 LG te Mierlo Opzeggingen: 0000432 – de heer B. Beijen te Bemmel 0000462 – de heer J. G. H. Pannekoek te Apeldoorn 0000508 – de heer H. Ackermans te Wamel 0000605 – de heer R. Schumacher te Eerbeek 0000780 – de heer K. Stekelenburg te Rotterdam 0000789 – de heer B. De Rijke te Deinze (BE) 0000807 – de heer E. D. De Jong te Oostvoorne 0000824 – de heer M. Heerings te Eersel 0000831 – de heer H. Noeken te Appingedam 0000889 – de heer J. D. Van Stuyvenberg te Tiel 0000890 – de heer de Klerk te Den Helder 0000905 – de heer W. J. Stokfleth te Deventer 0000942 – de heer B. De Vries
0000959 – de heer E. Venema te Eexterveen 0000962 – de heer van der Weide 0000971 – de heer A. van Gorkom te Amstelveen 0000979 – de heer L. Van de Wolf te Zwolle 0001016 – de heer F. Numan te Blaricum 0001062 – de heer G. J. Van de Meer 0001069 – de heer F. Hogenbirk te Doetinchem
THE STANDARD 11
Presidential Cadillacs Cadillac’s leidende rol als fabrikant en leverancier van voertuigen aan de Amerikaanse overheid begon tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen veel Cadillac krachtbronnen en complete automobielen werden overgedragen aan de US Department of Defense en andere overheidsdiensten, dankzij hun superieure betrouwbaarheid en prestaties. Een van de eerste Chief Executives die gebruik maakte van een Cadillac was President Woodrow Wilson, die daarmee in de W.O. 1 overwinningsparade in het jaar 1919 door de straten van Boston reed1. In 1928 werd er een rijkelijk uitgeruste Cadillac Town Car gebruikt door de Calvin Coolidge administratie. In 1938 werden er twee Cadillac cabrio’s bij de Amerikaanse regering afgeleverd, genaamd de “Queen Mary” en de “Queen Elizabeth”. Vernoemd naar de grote oceaanstomers uit hun tijd, hadden deze limo’s een lengte van 6.60m en een gewicht van meer dan 3 ton! Duurzaam en betrouwbaar als zij waren hebben deze twee “Queens” ook nog dienst gedaan voor de presidenten Franklin D. Roosevelt, Harry S. Truman en Dwight D. Eisenhower. President Eisenhower, die bekend stond als een autofanaat, reed in een van de eerste Cadillac Eldorado modellen OOIT geproduceerd tijdens de parade van zijn inauguratierede in 1953, EldoDaily’s geboortejaar . . . De Eldorado vertegenwoordigde een absoluut hoogtepunt in de geschiedenis van automobiel design, want deze beschikte over de eerste panoramische voorruit, een ontwerp aspect dat snel volgde op andere nieuwe productie modellen. In 1956 werden de Queen Mary II en Queen Elizabeth II cabrio’s vervangen door de Original Series. Deze waren iets compacter, maar net als hun voorgangers waren zij volledig gepantserd en bovendien voorzien van voor die tijd ‘state-of-the-art’ communicatiesystemen. Extra veiligheidsvoorziening bestond uit geïntegreerde smalle velgen in de banden voor het geval dat deze werden stukgeschoten. De Queen Mary II en Queen Elizabeth II deden niet alleen dienst voor president Eisenhower, maar ook voor de presidenten John F. Kennedy en Lyndon B. Johnson. Beide voertuigen gingen met pensioen in 1968. Aan de Ronald W. Reagan administratie werden in 1983 een Cadillac Fleetwood Limousine en een Cadillac Fleetwood Brougham gepresenteerd en afgeleverd – de hiernavolgende Presidential Series werd geleverd aan William (Bill) J. Clinton in 1993. In tegenstelling tot voorgaande modellen die in opdracht van Cadillac werden aangepast door onafhankelijke specialistische bedrijven, was de 1993 Presidential Brougham geheel ontworpen, ontwikkeld, geproduceerd en getest door General Motors Corporation en de Cadillac Motor Car Division. Hierin begrepen was een uitgebreid ontwikkelingsprogramma van veiligheidsvoorzieningen voor het waarborgen van integriteit, homogeniteit en geheimhouding, een proces dat is voortgezet tot op de dag van vandaag. De 1983 Cadillac Fleetwood Limousine bevindt zich thans in de Ronald W. Reagan Presidentiële Bibliotheek en Museum in Simi Valley, California, en de 1993 Cadillac Fleetwood Brougham heeft zijn laatste rustplaats gevonden in het Clinton Presidential Center in Little Rock, Arkansas. Cadillac heeft twee presidentiële limousines geproduceerd die gedurende het huidige decennium in gebruik blijven. De eerste betreft een Cadillac De Ville Presidential Model dat werd geleverd aan George W. Bush in 2001. In 2004 debuteerde president Bush met een nieuw Cadillac DTS Presidential Model. Het was de eerste toepassing van een geheel nieuwe Cadillac die later dat jaar model stond voor de productie van de DTS-full-size sedan voor het publiek, welke in Europa niet wordt verkocht. De liefhebber zal deze dus zelf moeten importeren, nieuw of gebruikt. 12 THE STANDARD
YES WE CAN? En zo zijn wij aangekomen bij de hagelnieuwe president Barack Obama en zijn 2009 Cadillac Presidential Limousine, die garant moet staan als symbool voor de macht van de president en GM’s marketing filosofie, crisis of geen crisis. Cadillac wil absoluut niet dat hiervoor ooit een tweede exemplaar komt met het oog op bescherming van het ultramoderne en vooruitstrevende veiligheidspakket waarvan de auto is voorzien. Het betreft een verlengde limousine op basis van de DTS. Achterin zit je in een afgesloten ruimte die voorzien is van een scala aan moderne elektronische gadgets en apparatuur, plus een heuse kantoorruimte. De auto is ook uitgerust met een eigen onafhankelijk zuurstofvoorzieningssysteem. In de leuning van de achterzittingen en aan de buitenkant op de achterportieren en buitenspiegels bevindt zich het Presidentiële Zegel. De bijbehorende ‘Stars and Stripes’ US Flags worden in het donker verlicht door LED lampen en zijn voorop aan het koetswerk bevestigd. De opbouw van het koetswerk gaat wat strakker de hoogte in, zodat er meer zicht rondom is voor The President. Hoewel de auto oogt als een verlengde DTS, heeft het gigantische GMC Topkick Truck Platform als basis gediend. Veiligheidsvoorzieningen bestaan ongetwijfeld uit 12,5cm dik bulletproof glas, ultrahoge weerstand bestendige keramische bepantsering en GSM-blokkeringen, maar de US Secret Service houdt vanuit veiligheidsoverwegingen de lippen stijf op elkaar over ieder detail. Hier geldt dus: No, We Can’t. Wel is duidelijk dat hier sprake is van een spectaculair nieuw en vooruitstrevend ontwerp dat voldoet aan de extreem hoge eisen en unieke specificaties voor het vervoer van de President. Zowel van binnen als van buiten zijn hoe dan ook veel van de karakteristieke Cadillac design kenmerken bewaard gebleven. Dat geldt ook voor de complexe dubbel geprofileerde grille die bijdraagt aan de corporate identity van het merk: assertief, modern en elegant, waarbij verticale design aspecten een getrouwe afspiegeling zijn van de Cadillac productiemodellen. Het eindresultaat zorgt voor een vergelijkbare verschijning en ‘voetafdruk’ in het weggebruik als die van zijn voorgangers. Daarmee wordt opnieuw het profiel neergezet van de klassieke elegante vormen die zijn terug te vinden in de STS en DTS Luxury Sedans. Het interieur straalt tevens Cadillac’s - voor Amerikaanse autobegrippen - vernieuwingsdrang uit door een cocktail van moderne ontwerp- en technologische functies en het ambacht van de Oude School, waarbij vele interieurdelen met de hand worden gesneden en genaaid, waaronder ook een geborduurde presidentiële zegel in de rugleuning van de achterzitting. Voor President Barack Obama is er veel werk aan de winkel, maar hij kan zich verzekeren van een veilige en comfortabele rit in zijn nieuwe Cadillac. Keer op keer. De missie van officiële presidentiële mobiliteit is daarmee voor de komende jaren alvast volbracht. 1
Pikant politiek detail over president Woodrow Wilson: In 1913 heeft hij tijdens het Kerstreces – de meesten uit de Senaat vierden thuis Kerstmis, dus een ‘meerderheid’ was snel gevonden - een nieuwe Wet geratificeerd met grote gevolgen. Daarmee werd de politieke macht – dus die van het Amerikaanse volk – uit handen gegeven aan een handjevol bankiers, wat heeft geresulteerd in de huidige ongrondwettelijke FED (Federal Reserve Bank) en IRS (Internal Revenue Service). In 1919, zes jaar later, verklaarde hij hier zelf over: “I am a most unhappy man. In allowing the system of credit as it is now, I have ruined my country .” Bijna een eeuw na dato zijn dit profetische woorden gebleken, gezien de huidige malaise in de US auto industrie en financiële markt.
bronvermelding zie pag. 5
THE STANDARD 13
ONZE SCHEIDING EN DE NIEUWE VRIENDIN VAN MIJN MAN Tuurlijk was ik wel gewaarschuwd; tenslotte eindigt 1 op de 3 relaties in een breuk, nietwaar. Maar iedere scheiding is toch weer anders, ik had dit niet aan zien komen. En de concurrentie was ook wel erg groot. Het begon allemaal zo rooskleurig; verliefd als we waren (en eigenlijk nog steeds zijn) besloten we samen te gaan wonen en vonden een lekker groot huis op de Utrechtse Heuvelrug. Het huis had twee garages, genoeg dus, voor normale mensen. Ik ben niet zo verschrikkelijk goed in hoofdrekenen, maar die som had ik snel gemaakt; 1 garage voor mijn auto en 1 garage voor de vrachtwaggel (grote BMW) van Edwin. Klaar! Goh, daar had ik toch even buiten Bep, Truus en Toos* gerekend, mijn koosnaampje (maar niet heus) voor de Cadillacs van Edwin, die op dat moment nog bij de boer in de schuur stonden, dus lekker uit het zicht. Ze stonden daar prima, maar het was wel elke keer een beetje een gedoe; altijd eerst een belletje of je er terecht kon. Vervolgens gereedschap dat je zeker nodig had, gereedschap dat je waarschijnlijk nodig had en ook gereedschap dat je heel, heel misschien wel nodig zou kunnen hebben inladen en vervolgens op weg naar de boer. Vaak met zijn tweetjes, ja reuze gezellig, ik heb me wat staan te verkleumen in die fijne onverwarmde boerenschuren. (drie verschillende door de jaren heen). Nu wil de geschiedenis dat we, behalve dit fijne huis, ook bijzonder fijne buren kregen. Peter, onze schuinoverbuurman is een goede vriend en fijn sleutelmaatje van Edwin geworden; echt ideaal, het is een echte toffe peer en woont lekker dichtbij en wat ook zo fijn is; hij heeft wél verstand van autotechniek! Hij heeft ook een schat van een vrouw en geweldig lieve kinderen en een o zo vet gave Harley Davidson – kijk dat vind ik nu leuk. Maar goed, ik dwaal af, waar was ik ook weer, o ja, Edwin en Peter en sleutelen. Voor het goede doel werd er dan wel eens een Cadillac hier in de garage bij huis neergezet, zodat de mannen lekker samen konden sleutelen. * in totaal had Edwin vijf van die schatjes, dus deze drie namen dekken de lading niet helemaal.
Nou dat ging echt gesmeerd, ik herinner me dat ze eens een hele dag met een specifiek technisch probleem (“schatje, we hebben het nu bijna gevonden!”) bezig zijn geweest, ondertussen werden ze door mij verzorgd tot en met, drankje erbij, lekker boterhammetjes met gebakken ei met kaas, rugmassage, you name it. Wanneer ik af en toe eens om de hoek luisterde, hoorde ik ze praten en bulderend lachen. Aan het einde van deze lange en intensieve werkdag bleek overigens waarom ze um niet aan de praat kregen: er moest nog benzine in! Nou dames, toen heb ik ook even bulderend gelachen... Aangezien Edwin het sleutelen steeds leuker begon te vinden en hier ook wat meer tijd voor kreeg, kwam steeds vaker de gedachte in hem op dat het toch wel heel prettig zou zijn om de meisjes (Bep, Truus en Toos dus) wat dichter bij te plaatsen, en zodoende hebben we een aanvraag ingediend bij de gemeente voor het aanbouwen van een extra garage met daarin op de werkvloer plaats voor 4 auto’s. Dit waren spannende tijden voor mijn Edwin, gelukkig werd het wachten beloond en de aanvraag goedgekeurd. En dat zonder smeergeld. Wel met smeerkuil trouwens. Daarna was het niet zo moeilijk om een goede aannemer te vinden en is alles in drie maanden tijd naar volle tevredenheid neergezet. Het is eigenlijk zoals men altijd zegt na de geboorte van een kind; Edwin kan zich al niet meer voorstellen hoe zijn leven er uit zag voor de komst van deze garage. 14 THE STANDARD
Zoals ik al zei, plek voor vier auto’s. Aangezien Edwin stukken beter kan rekenen dan ik en daar ook veel creatiever in is, bedacht hij dat wanneer hij er 2 bruggen bij zou plaatsen; er....hee....plaats zou zijn voor maar liefst zes auto’s. Halleluja! Aldus geschiedde. Er kwamen 2 verrijdbare bruggen in de garage. En Edwin zag dat het goed was. Edwin zag echter ook dat hij ineens plaats over had. Dit probleem was gelukkig heel snel op te lossen, vandaar dat Edwin nu de trotse bezitter is van alweer een hartstikke leuke nieuwe (nou ja eigenlijk ouwe) Cadillac, opgespoord via het internet, overgekomen uit Amerika. De snuggere lezer(es) begrijpt het al; deze Cadillac is de nieuwe vriendin van mijn man! Wat voor eentje het is? Weet ik veel, het is een witte en het is er eentje die hij nog niet had, de details kunnen jullie bij Edwin wel krijgen. Maar eerlijk is eerlijk, het is echt een plaatje. Ik heb alleen nog geen naam voor haar, misschien wel Ilse. Naar Ilse de Lange, die is tegenwoordig toch ook hartstikke wit? In tegenstelling tot onze Ilse echter, kan Ilse de Lange heel mooi zingen, en bij onze Ilse komt er vooralsnog geen geluid uit; ze wil nog niet starten. Ik ga er van uit dat Edwin en Peter dit probleem wel op zullen lossen, benzine zit er deze keer in ieder geval in, dus ze zijn op de goede weg. De garage is beeldschoon, werkelijk waar, we hebben dan ook gemeend om eind november vorig jaar een heus openingsfeest voor onze allerliefste vrienden te moeten geven, gecombineerd met de vijftigste verjaardag van mijn lieve schat. Dit is een fantastische avond geworden, niet in de laatste plaats dankzij een spetterend optreden van Do! Buurman Peter (ja waar vind je zo’n buurman?) bleek connecties te hebben en zodoende kon dit worden geregeld. Edwin is namelijk volgens eigen zeggen (en nadat hij een foto van Do had gezien) een enorm grote fan van Do. Gek toch, daar had ik hem nou nog nooit over gehoord...tegen mij heeft hij het altijd over Phil Collins. Ach en aangezien ik ook de beroerdste niet ben, en ik ten tijde van ons feest er net achter was gekomen dat Do de maand daarna in de Playboy zou staan, heb ik kunnen regelen dat Edwin een door haar gesigneerd exemplaar kreeg met een lieve tekst er op. Die ga ik uiteraard laten inlijsten zodat hij in de garage kan worden opgehangen. (waar vind je zo’n vrouw?) (nee, ik bedoel niet Do.) Do is inmiddels allang weer vertrokken, maar mijn werkelijke concurrentie, de meisjes in de garage, die blijft natuurlijk. En dit is echt een serieuze concurrentie, aangezien mijn man tegenwoordig niet zo veel meer in huis komt, maar des te meer in de garage! In plaats van een scheiding van tafel en bed hebben wij een scheiding van huis en garage! Hij komt nog wel binnen voor het avondeten, maar daarna gaat hij of naar de meisjes in de garage, of zijn kantoor in om nog wat te werken. Soms loopt zijn werk in kantoor wel heel erg uit, maar dan zit hij dus plaatjes van andere meisjes (Cadillacs dus) te kijken op het internet. De bedoeling is waarschijnlijk om zijn eigen –luxe- probleem te creëren door wederom een leuke auto aan te schaffen, waar dan vervolgens geen ruimte voor is! Ik hoorde hem laatst ook iets mompelen over dat er bij ons beneden aan de weg nog wel plaats zou zijn voor twee garages.... En ik bedenk me ineens dat ik dit stukje schrijf voor mensen die allemaal precies eender zijn en Edwin dus reuze goed begrijpen! Veel troost en medeleven zal ik dus maar niet verwachten. En eigenlijk is er ook niets nieuws onder de zon; een jaar of zestien geleden waren mijn zoons nog klein. Wanneer er dan een vriendje kwam spelen zei ik: “Schatje, heb je je vriendje je nieuwe garage al laten zien?” Vervolgens gingen de jongens dan zoet met de autootjes spelen en meestal bracht ik ze dan nog wel wat te drinken met wat lekkers erbij. En nu gaat iedere week wel een paar keer de telefoon, dan is het Peter die vraagt of Edwin thuis is. Even later komt Peter naar de nieuwe garage en gaan de jongens samen zoet met de autootjes spelen. Meestal breng ik ze dan nog wel wat te drinken met wat lekkers erbij. Ach, als de mannen maar gelukkig zijn! Hartelijke groet, IRENE MARNETTE P.S.: Binnenkort te verwachten in dit clubblad; een artikel over de verbouwing van ons woonhuis tot garage voor 30 auto’s, alsmede de verbouwing van onze zolder tot woon/slaap/kookruimte.
ADVERTEERDERS Het is gelukt om nieuwe adverteerders te vinden. De CCN verwelkomt de firma’s Ac bedrijfshulpverlening, taxateur Hugo Grooters, Autoschadebedrijf Kettenis en SCL. Eind vorig jaar kwam firma van der Lans er bij alsadverteerder. Ac bedrijfshulpverlening is het bedrijf van clublid Arie Camfferman uit Naaldwijk. Hij adverteert met diensten die niet direct met Cadillacs te maken hebben, maar wellicht zijn er leden die van zijn diensten gebruik kunnen maken, of heeft u kennissen/relaties die op het gebied van bedrijfshulpverlening of veiligheid advies kunnen gebruiken. Onlangs maakte ik kennis met Hugo Grooters die gespecialiseerd is in het taxeren van klassiekers en oldtimers. Hij heeft mijn pas gespoten Cadillac Eldorado getaxeerd en wist de waarde ervan goed in te schatten. Hij had direct door dat deze Eldorado extra waarde had door het glazen Targa dak. Ab Kettenis is een goede vriend van mij die bezig is met het spuiten van mijn 1978 Eldorado Biarritz. Vorig jaar heb ik een stuk over hem geschreven. Hij heeft al meer dan 50 jaar ervaring op het gebied van schadeherstel en spuiten. Met SCL heb ik diverse keren zaken gedaan. Omdat zij erg goed zijn met het ophalen/verschepen/uitladen/ afhandelen van voertuigen uit de USA kan ik hun bij u aanbevelen. SCL wilde graag adverteren en staan op de achterkant van de Standard. Ik het stuk in deze Standard kunt u meer lezen over SCL. Het is jammer dat garage Talisman en ETH niet verder gaan met adverteren. We willen onze trouwe adverteerders van Orsouw Gasinbouw, Zijl Assurantiën, Hugo Spoor, Automax Uitlaatsystemen, ABC Assurantiën, Mc Veys, Hageman USA Parts en EPS & USA Cars Hoogezand bedanken dat zij blijven adverteren. Rick Zijl van Zijl Assurantiën (waar ik een collectieve polis heb voor 6 Cadillacs, zeer interessant) heeft mij verzocht om bij de leden onder de aandacht te brengen dat wegens het feit dat de CCN is aangesloten bij de FEHAC een korting verleend kan worden van 20%! Meer adverteerders zijn natuurlijk welkom en als u personen of bedrijven kent die zouden willen adverteren zouden we dat graag willen weten. De jaartarieven zijn als volgt: - 1/4 pagina � 145 - 1/2 pagina � 275 - hele pagina � 495 - binnenkant kaft � 545 Koen Ongkiehong
16 THE STANDARD
THE STANDARD 17
50 JAAR CLC De eerste jaren - de oprichting van de club In 1958 waren er drie heren met een gezamenlijke passie voor Cadillac en LaSalle. Ze voelden de behoefte om informatie te delen die hen kon helpen bij de restoratie van de automobielen. Deze mannen, Norm Uhlir, Ansel Sackett en Ken Baldwin, besloten een club op te zetten om assistentie te kunnen verlenen aan mede-enthousiastelingen in het vinden van onderdelen en restauratie-informatie en het delen van de passie met anderen. De enige nog levende oprichter, Norm Uhlir, is nog steeds actief lid van de club. De eerste ledencontributie bedroeg $2,- per jaar en al snel bestond de club uit 10 leden. Er was nog geen clubblad, maar een enkel A4-tje met wat advertenties van onderdelen en andere informatie. In 1959 was het aantal leden zo gegroeid dat het bestuur het nodig achtte dat er een serieus clubblad zou komen. Ze kozen de naam “ The Self-Starter”. Deze naam werd gekozen omdat Cadillac in 1912 het eerste elektrische zelfstartende systeem voor de auto uitvond. Voor die tijd moesten de wagens nog worden aangezwengeld, met de hoop dat ze zouden starten. Het nieuwe clublogo, ontstaan in 1959, werd gebruikt in alle mogelijke publicaties. De club gebruikte het clubblad om leden te werven en om vrijwillige ‘regio-managers’ te vinden, die ieder verantwoordelijk waren voor hun eigen district verdeeld over alle Verenigde Staten. Hun belangrijkste taak was het organiseren en promoten van activiteiten en het bijhouden van een ledenadministratie. Deze gegevens werden verzameld op het hoofdkantoor en de complete lijsten werden naar alle leden gestuurd. Zo kon men gemakkelijk de gemeenschappelijke behoeften bespreken. Tegen 1960 waren er zoveel regio’s gevormd dat men besloot dat er een nationale bijeenkomst moest worden georganiseerd. De eerste ‘Grand National Meet’ vond plaats in Detroit MI. Dit treffen werd een jaarlijkse traditie die ieder jaar in een andere plaats in een andere staat werd georganiseerd. Dit gaf alle leden van de club de mogelijkheid om met hun wagen bij een meeting te kunnen zijn zonder er 2000 kilometer voor te hoeven rijden. De ‘Grand European’ (sinds 2006 in Europa) is op hetzelfde systeem gebaseerd. In 1961 steeg het ledenaantal tot 500 en verdubbelde naar meer dan 1000 tegen 1967. De jaren 70 en 80 - de voortdurende groei In 1980 werden de Nationale treffen zo druk bezocht dat er regels gesteld moesten gaan worden. Zo ontwikkelde men een jurering- en klassificeringsysteem voor de auto’s. Een logische volgende stap was het maken van een authenticiteitshandboek, wat de leden een uitvoerige gids bood voor een correcte restoratie van hun wagens. Het samenstellen van ieder handboek vereiste talloze uren werk van de vrijwilligers. Vandaag de dag zijn er meer dan 20 gidsen beschikbaar, en nog steeds verschijnen er nieuwe. Elk handboek behandeld een beoordelingsklasse, bijvoorbeeld het handboek voor klasse 15 dekt de jaren ‘54 tot ‘56. 18 THE STANDARD
Het clubblad “The Self-Starter” ontwikkelde zich tot een award-winnende uitgave en met financiële hulp van de Cadillac Motor Division werd het in 1986 een kleurenuitgave. Cadillac Motor Division steunt de club ook op andere manieren. Zo dekken ze de kosten die worden gemaakt voor de prijsuitreikingen op de jaarlijkse treffen en verzorgen zij het openingsfeest voor alle aanwezigen. De jaren 90 tot nu In 1990 was het aantal leden gegroeid tot 4000 en 26 regio’s. Momenteel heeft de club bijna 7500 leden, en is het een wereldwijde organisatie met 45 regio’s binnen de VS en 13 internationale gelieerde clubs. Wereldwijd bezitten de leden meer dan 10.000 klassieke Cadillac’s en LaSalle’s. De ledenadministratie die met slecht 1 pagina begon in 1958, is reeds meer dan 300 pagina’s lang. Dankzij talentvolle vrijwilligers binnen de club werd er in 1997 een website ontwikkeld. Iedereen kan deze site bezoeken om vragen te stellen over hun favoriete Cadillac en LaSalle, de evenementenkalender te checken en informatie uit de vele andere databanken op te vragen. Het adres is www.cadillaclasalleclub.org. De jaarlijkse ‘Grand National’ is gegroeid tot 2000 deelnemers vanuit de hele wereld, die gezamenlijk ongeveer 400 wagens tentoon stellen, wat dit treffen inmiddels tot een internationaal Cadillac evenement maakt. Groei van de Cadillac LaSalle Club in Europa Om de groei van het ledenaantal in Europa te bevorderen is er in 2005 een Europees hoofdbestuur aangewezen. De belangrijkste verantwoordelijkheid van deze club was om de vele Cadillac-enthousiastelingen in Europa te verenigen. Het plan was om een autoshow te organiseren dat enthousiastelingen vanuit heel Europa zou aantrekken, een beetje zoals de ‘Grand National Meet’ in de VS. Het resultaat was de eerste ‘Grand European Meet’ gehouden in Zeebrugge, Belgie in 2006. Het was een groot succes en een vergelijkbaar treffe werd in 2008 georganiseerd in Speyer, Duitsland. Dit evenement was eveneens een enorm succes met meer dan 100 Cadillac’s en LaSalle’s en meer dan 200 gelieerde leden vanuit 12 Europese landen. Om dit succes te continueren staat de volgende ‘Grand European Meet’ gepland voor 2 t/m 5 september 2010 in Richelieu, Frankrijk. Voorlopig lijken er plannen voor een 4-daagse autoshow met rondritten en allerlei activiteiten voor iedereen. Tot nu toe zijn er 10 gelieerde Cadillac LaSalle Clubs in Europa; Engeland, Spanje, Duitsland, Zwitserland, Frankrijk, Nederland, België, Noorwegen, IJsland en Zweden. Dries de Regt THE STANDARD 19
Black ‘59 75 x 75 cm
Yellow ‘55 75 x 75 cm
Red ‘54 75 x 75 cm
Pink ‘59 76 x 51 cm
Oil on Canvas by Andy King Kosten: $275 tot $325 afhankelijk van details & achtergrond incl. verzendkosten We kunnen van uw foto een schilderij maken op elke gewenst formaat
Meer info op: www.carsart.com
Pink ‘58 75 x 75 cm
Black ‘57 60 x 80 cm
THE STANDARD 21
DE TOEKOMST VAN CADILLAC; NOG ÉÉN KEER DROMEN Het is al weer enige tijd geleden, dat ik in de Standard mijn visie op de toekomstplannen van Cadillac uiteenzette. Tien jaar geleden (1999) introduceerde Cadillac het concept model Evoq, een 2 persoons roadster met compacte afmetingen, messcherpe lijnen en een avant gardisch design, totaal anders dan de toen in productie zijnde modellen. Één jaar later stond het spectaculaire prototype Imaj op de autoshow van Detroit. Deze twee modellen waren het startschot van de ontwikkeling van een nieuwe generatie Cadillacs, waarmee Cadillac in Amerika haar verloren positie als het merk voor de succesvolle Amerikaan moest heroveren op de Japanse en Europese concurrentie en ook wereldwijd Cadillac op de kaart moest zetten als een serieus alternatief voor Mercedes, BMW, Lexus, enz. Het vooruitzicht van een nieuwe generatie “super Cadillacs” op basis van deze twee prototypes inspireerde mij in 2002 en 2003 tot het schrijven van een aantal artikelen in de Standard, waarin ik beschreef welke modellen Cadillac op de markt zou moeten zetten om de benodigde imago ombuiging en daaruit voortvloeiende verkoop succes te realiseren. Sommige van deze auto´s zijn er inderdaad gekomen, sommige niet en niet altijd zagen ze eruit zoals ik had gehoopt. Nu, 10 jaar later, mag de introductie van Cadillac in Europa als mislukt beschouwd worden. De resultaten op de Amerikaanse markt zijn op zijn best twijfelachtig te noemen. De nieuwe CTS, welke in 2007 geïntroduceerd werd, is echter een auto waarin alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen. Met deze, naar mijn mening, zeer fraaie auto zet Cadillac een wagen neer die – zowel qua interieur als exterieur – de juiste toon treft tussen een eigen Amerikaans gezicht en de moderne kwaliteits uitstraling van de Duitse en Japanse concurrentie. Het was deze wagen die mij ervan overtuigde dat Cadillac nu het juiste concept had om de doelstellingen van acht jaar daarvoor te realiseren. In mijn fantasie bedacht ik welke modellen er, na de CTS, nodig waren om een concurrerende modellijn voor Mercedes Benz, BMW en Lexus neer te zetten. Door tijd gebrek is het er nooit van gekomen deze ideeën op papier te zetten. Echter, hoewel deze plannen – zo ze ooit hebben bestaan – inmiddels door de bittere werkelijkheid zijn achterhaald, wil ik ze u toch niet onthouden. Al was het alleen maar omdat de meeste van u, net als ik, graag dromen van een Cadillac dat – ook in 2009 – weer auto´s bouwt die net als vroeger alle andere wagens naar de kroon steken. Uitgangspunt in 2002 was dat Cadillac met een BMW 5 concurrent (de CTS), een BMW 7 concurrent (de STS) en een nieuwe grote auto als opvolger van de DTS zou komen. Een tweepersoons roadster (de productieversie van de Evoq) en een intermediate SUV op basis van de Vizòn (de SRX) als BMW X5 concurrent zouden de modellenlijn compleet maken. De CTS en de productieversie van de Evoq, de XLR, waren reeds geïntroduceerd en de komst van de STS (2004) en de SUV SRX (2003) stonden vast, al wisten we toen nog niet precies hoe de wagens eruit zouden gaan zien. De opvolger van de DTS was echter nog een vraagteken. Traditioneel was de DTS (opvolger van de DeVille reeks) een grotere, maar toch goedkopere auto dan de STS (opvolger van de Seville reeks). In de jaren 70 waren de grote fullzise luxury cars van Cadillac, Lincoln en Imperial wagens met een iets lagere prijs en een beduidend hoger productie volume dan de Europese topmodellen. De Cadillac Seville, die in 1975 speciaal werd ontworpen om met de Europese auto´s als Mercedes S en Jaguar XJ te concurreren, was vanaf het begin dan ook duurder dan de veel grotere Sedan de Ville. In 2002 gingen we er van uit dat, na de CTS en STS ook de DTS opvolger
22 THE STANDARD
een achterwielaandrijver zou worden. Maar het was niet duidelijk of dit weer een “volume” model zou worden in de traditie van de DTS, of een echte luxe topauto die, concurrerend met de duurste en verlengde uitvoeringen van de Mercedes S en BMW 7 klasse, wellicht ook met een nieuwe 7,5 liter V12 motor zou worden uitgerust. (Deze 7,5 liter V12 motor was in 2002 geïntroduceerd in het Cadillac prototype Cien, een tweepersoons middenmotor supercar). Er waren op dat moment meerdere aanwijzingen die in de richting van een nieuwe super Cadillac wezen. - Bob Lutz had tijdens de vieringen van het honderdjarig bestaan van Cadillac gewezen op de nieuwe koers die het merk weer bij de wereld top moest brengen. De nieuwe Cadillac modellen moesten stuk voor stuk kwaliteitswagens worden, die zich konden meten met het beste van de Duitse en Japanse concurrentie. De hoge productie aantallen van sommige modellen behoorden hiermee tot het verleden. - Binnen General Motors was het Australische Holden bezig met de ontwikkeling van het Zeta platform. Een nieuw platform voor grote achterwiel aangedreven auto´s, echter wel bedoeld voor grotere productie aantallen tegen niet al te hoge kosten. Cadillac had op haar beurt het Sigma platform ontwikkeld. Basis voor de CTS en STS. Een zeer geavanceerd onderstel, bedoeld voor optimale prestaties. - In 2003 onthulde Cadillac op de Detroit Autoshow de Cadillac Sixteen. Een gigantische en fantastisch fraaie top automobiel van 5,70 meter lang en uitgerust met een V16 van 13 liter en met 1000 PK! Een rechtstreeks antwoord van Cadillac op de nieuwe Rolls Royce Phantom en de nieuwe Maybachs van Mercedes. Productie van de Sixteen zat er niet in, maar de gedachte dat de DTS opvolger van 2005 of 2006 een grote achterwiel aangedreven wagen van ± 5,30 meter zou worden op een doorontwikkeld Sigma platform, met een grote gelijkenis met de Sixteen en in de topversie met de 7,5 liter V12 Cien motor won bij mij veld. In de markt zou deze auto een heel andere plaats innemen dan de huidige DTS. Niet meer het volume model van Cadillac met een jaarproductie van ± 100.000 stuks, maar het topmodel (jaarproductie misschien niet meer dan 10.000 stuks). Het boegbeeld van Cadillac. Het model waarin Cadillac al haar kunnen presenteert en waar de goedkopere modellen hun prestige aan ontlenen. General Motors zou zo twee vliegen in een klap kunnen realiseren. Cadillac terug aan de top (zij het met veel lagere productie aantallen) en het gat dat de DTS in de markt achter laat zou kunnen worden opgevuld door een nieuwe grote Buick, al dan niet op het Zeta platform. Uiteindelijk bleek de nieuwe DTS van 2005 (officieel model jaar 2006) niet meer dan een facelift van het vorige model. Voor en achterkant werden in lijn gebracht met het nieuwe Cadillac gezicht van CTS, STS en XLR en – het moet gezegd worden – de wagen oogde daarmee beter dan ooit. Tot de komst van de nieuwe CTS in 2007 was het, naar mijn mening, de mooiste Cadillac van dit decennium. Maar marketing technisch bleef het een auto die, hoewel langer en ruimer dan de STS, goedkoper was dan die STS en met zijn voorwielaandrijving qua weggedrag op ouderwets comfort en cruisen was gericht en niet op dynamisch en sportief rijgedrag zoals de CTS en STS. Kortom de opvolger van de grote klassieke Amerikaan. Voeg daar aan toe dat de STS als mislukt mag worden beschouwd en het is duidelijk dat Cadillac in haar poging opnieuw tot de wereldtop te gaan behoren de eerste ronde verloren had.
THE STANDARD 23
Maar, zoals gezegd, met de nieuwe CTS heeft men het juiste concept gevonden voor een moderne Cadillac. Een wagen die zowel modern en mooi is, maar ook stijlvol en als een echte Cadillac herkenbaar is. Hetzelfde geldt voor het interieur. Welke modellen zou Cadillac, met het concept van de CTS als uitgangspunt, verder op de markt brengen, dacht ik in 2007. Wel, met de gloednieuwe CTS, een eveneens gloednieuwe Escalade en een STS die pas drie jaar op de markt was (2004) zou de DTS toch het eerst voor een totale vernieuwing in aanmerking komen. Maar dat model was pas twee jaar daarvoor gefacelift (2005). Een echt totaal nieuwe DTS zou pas nodig zijn in 2009. Toch maar eerst voor 2008 een echte grote topauto à la de Sixteen? Ik realiseerde mij dat een dergelijke auto heel veel ontwikkelingswerk- en kosten met zich meebrengt en dat Cadillac zich, gezien het beperkte succes van de afgelopen jaren aan zo’n project niet zou wagen. Daarom bedacht ik de volgende oplossing: Op basis van het Sigma platform (waarop ook de CTS en STS staan) wordt een DTS opvolger ontwikkeld. Een grote auto van +/- 5,20 meter die, zowel qua exterieur als interieur, sterk op de CTS van 2007 lijkt. De wagen wordt boven de STS in de markt geplaatst, als een echte BMW 7 en Mercedes S concurrent. De grote productie aantallen van de huidige DTS zijn daarmee verleden tijd. Gebaseerd op de verkoopaantallen van de genoemde concurrenten lijkt 20.000 à 30.000 stuks het maximaal haalbare. Vanuit deze DTS wordt een echte top auto ontwikkeld – de FTS (Fleetwood Touring Sedan). Net als vroeger staat deze op een 10 cm verlengde wielbasis van de DTS. Daarnaast onderscheidt de wagen zich door een klassiekere voorkant, gelijk de Sixteen, en een iets langere achterkant met iets verder uitstekende verticale achterlichten. Totaal zou de wagen dan +/- 5,35 à 5,40 meter lang worden. Motorisch zou de wagen uitgerust worden met een grotere versie van de standaard Northstar V8 4,6 liter of wellicht zelfs met de nieuwe V12 Cien motor. Als klap op de vuurpeil zou het interieur van de FTS totaal anders zijn als dat van de DTS, namelijk gelijk aan dat van de Sixteen. Een dashboard dat veel klassieker oogt dan dat van de CTS (waarmee ook de nieuwe DTS grote gelijkenis zou vertonen). Zo zou Cadillac, met geringe meerkosten, toch een nieuw topmodel op de markt kunnen brengen. Een auto die technisch en qua carrosserie is afgeleid van de DTS maar met de uiterlijke kenmerken en het dashboard van de klassieke Sixteen, terwijl de DTS de meer jeugdigere uitstraling van de CTS heeft. Deze FTS zou als eerste komen, in 2008 en in een beperkte serieproductie van 2.000 à 3.000 auto’s per jaar gemaakt worden. In 2009 zou dan de, technisch identieke, DTS komen. Bleef de vraag, wat er met de STS moest gebeuren. Een soortgelijke auto als de CTS en de hierboven geschetste DTS van +/- 5 meter is wellicht teveel van het goede. Reeds de huidige STS verkoopt in de States niet goed omdat het te weinig onderscheidend is van de goedkopere CTS en ruimere (maar niet duurdere) DTS. Toch is er, tussen de compacte CTS en grote DTS wel ruimte voor een auto. Deze moet zich echter wel duidelijk onderscheiden van de, toch enigszins klassieke, DTS. Waarom niet een 4 deurs coupé achtige auto á la de Mercedes CLS? Kortom een productie versie van de avant gardische Imaj? Zo wordt de FTS het nieuwe klassieke topmodel. De DTS het betaalbare broertje daarvan. De STS het symbool van Cadillacs kunnen op het gebied van een ultramoderne sportssedan en de CTS de enige betaalbare en in relatief grote aantallen geproduceerde Cadillac, die zijn prestige ontleent aan zowel de sportieve STS (en daarmee jongere klanten aantrekt) als de grote, klassieke DTS/FTS en daarmee de oudere koper aan zich bindt. Deze STS zou in 2010 of 2011 moeten komen. Om het modellen pallet compleet te maken zou in die jaren ook de SRX vervangen moeten worden. De tijdloze, maar weinig verkochte XLR zou met een facelift en een technische update weer bij de tijd gebracht kunnen worden. Sedert ik dit bedacht is er een kleine twee jaar verlopen en in die tijd is er veel gebeurd en staat het vast dat bovengenoemd scenario beslist niet gerealiseerd zal worden. Reeds in 2007 circuleerde het gerucht dat Cadillac de STS en DTS zou willen vervangen door één model. Bovendien zou deze wagen op het Australische ZETA platform geplaatst worden. Geen opwaardering van de DTS tot een echte Mercedes S concurrent dus, maar weer een wagen die, net als de huidige DTS, in grotere aantallen geproduceerd gaat worden. Weg plan van Bob Lutz uit 2002 om van Cadillac een exclusief merk van top auto´s te maken. Weg, zo dacht ik, de kans om Buick uit het slop te halen door in het gat in de markt, dat Cadillac achter zou laten, te duiken. Weg het idee dat de modellenlijn wordt uitgebeid van 3 naar 4 sedans (CTS, STS, DTS en FTS) en tevens een stukje herstel van traditie (lees Catera, Seville, Sedan de Ville en Fleetwood), maar juist een stapje terug van 3 naar slechts 2 sedans. Maar toen steeg in de 2e helft van 2008 de brandstofprijs tot ongekende hoogte en daalde de verkopen op de Amerikaanse markt fors. En dat terwijl de Amerikaanse auto-industrie (GM niet uitgezonderd) over 2007 al 24 THE STANDARD
forse verliezen had geleden. Vervolgens brak de kredietcrises uit, kwam de verkoop van nieuwe auto´s bijna tot stilstand en dreigde in het laatste kwartaal van vorig jaar General Motors zelfs failliet te gaan. Het is duidelijk dat dit nu niet het moment is voor stevige investeringen in het imago van een merk en nieuwe modellen die wellicht bewondering opwekken, maar door hun prijs in kleinere aantallen dan hun voorgangers zullen verkopen. Wat General Motors nu nodig heeft is een beperkt aantal nieuwe modellen (beperkt, omdat er geen geld is voor véél nieuwe modellen) die allemaal in grote aantallen – en met winst - verkocht kunnen worden.
Met de CTS heeft men de formule in handen voor een goed verkopende en winstgevende auto in de hogere middenklasse. Het is logisch dat men dan één soortgelijke auto in de klasse voor grote auto´s ontwerpt. Daarnaast is er nog ruimte voor een middelgrote SUV, de opvolger van de SRX. Van deze auto stond een concept op de tentoonstelling van Los Angelos en vorige maand in Detroit reeds de productie versie. De kern van het Cadillac gamma voor de komende jaren zal daarom bestaan uit de CTS, de nieuwe SRX en één nieuwe grote Cadillac (DTS?) die hopelijk in 2010 op de markt komt. Deze modellen zullen nog een aantal jaren geflankeerd worden door de XLR en de Escalade, welke in productie zullen blijven zolang er vraag naar is, maar waarvoor vooralsnog geen opvolgers worden ontwikkeld. De Europese BLS blijft waarschijnlijk te koop zolang de Saab 93 in productie blijft. Ondertussen heeft men bij zustermerk Chevrolet de aandacht geheel gefocust op de Chevrolet Voltz. Deze elektrisch aangedreven auto moet eind 2010, begin 2011 op de markt komen. Bij General Motors wordt deze auto gezien als het concept voor de toekomst dat GM moet gaan redden. De auto heeft het formaat van een Europese middenklasser (In Amerikaanse ogen dus een relatief kleine auto) en kan 60 km geheel electrisch rijden. Uitgangspunt is dat de meeste mensen de auto voor woon-werk verkeer gebruiken en op minder dan 30 km van het werk wonen. ´s Nachts wordt de wagen via het stopcontact in de garage weer opgeladen. Bij afstanden van meer dan 60 km zorgt een kleine verbrandingsmotor voor het opladen van de accu´s tijdens het rijden. Of dit concept daadwerkelijk een succes wordt zal de tijd leren, maar op de afgelopen Detroit Motorshow liet GM ook alvast een Cadillac versie van de Voltz zien, de Cadillac Converj. Gesuggereerd werd dat deze fraaie 3 deurs coupé met Chevrolet Voltz techniek in 2011 of 2012 op de markt zou worden gebracht. Of dit werkelijk gebeurd is nog maar de vraag, maar stilistisch is de auto zeker interessant. Stel je een 4 deurs versie van deze auto voor en violá, daar staat de door mij beschreven nieuwe STS als 4 deurs coupé. Of denk aan deze Converj een klassieke kofferbak en je hebt de perfecte nieuwe Cadillac Eldorado voor de jaren 10 van de 21e eeuw. Zo kunnen we verder dromen. De bittere waarheid is echter dat het voortbestaan van General Motors op dit moment aan een zijden draadje bungelt. Om te overleven zijn reeds een aantal drastische maatregelen genomen. Eind vorig jaar zijn een groot aantal fabrieken, al dan niet tijdelijk, gesloten. Het merk Pontiac is reeds geschrapt. Voor Saturn overweegt men hetzelfde. Saab en Hummer staan te koop. Buick mag blijven bestaan, louter vanwege het succes van dat merk in China. Desondanks was het geldgebrek eind vorig jaar zo groot dat de ontwikkeling van nieuwe modellen (ook bij Saab en Opel) werd stop gezet. Alleen voor de Voltz werd een uitzondering gemaakt. Aan de overheid is inmiddels om miljarden steun gevraagd. De toekomst van Cadillac is nog nooit zo onzeker geweest. Frank Brüggemann
THE STANDARD 25
Cadillac XLR 2009
FOR SALE CADILLAC 1960 Het was op 29 april 2008, dat mijn oog viel op een advertentie in de “Classic & Antique Trader”, een Canadees blad boordevol met advertenties van klassieke wagens van Amerikaanse makelaardij. Het was ook de dag, die mijn leven een beetje veranderde. In de advertentie stond namelijk een Cadillac te koop voor CAD (Canadese Dollar) $ 5200,- (= � 3250,-) bij Utopia Classic Cars. Hierover moet dan nog wel PST (Provincial Sales Taxes) van 8% voor Ontario en GST (federal Goods and Services Tax) van 5% betaald worden, welke laatste terug te vorderen is bij export van de auto. Aangezien het blad verspreid wordt over geheel Canada, was de kans niet zo groot dat het adres van de advertentie zich in de buurt bevond van mijn logeeradres. Deze keer had ik echter geluk. Het adres was in Barrie, nog geen uur rijden van mijn logeeradres in Hillsdale. Ik was met mijn gezin op visite bij mijn zus, zwager en kinderen, en mijn zwager Henk wilde wel met me mee om te gaan kijken naar de wagen. Eigenlijk is 1959 mijn favoriete bouwjaar, maar toch was ik erg benieuwd naar de auto. Toen we aankwamen zag ik de Cadillac meteen staan en was op slag.....verliefd. Aangezien de advertentie in zwart-wit was en ik nog niet op de website van het bedrijf had gekeken, was de verrassing groot toen ik de werkelijke kleur aanschouwde: blauw met een groene teint. De officiele kleur is “teal” (lak en interieur), het valt onder de cyaan-kleuren en lijkt op turquoise. Ik moet eerlijk bekennen dat met name de kleur een hypnotiserende uitwerking op mij had. Ik had direct het gevoel dat de auto voor mij bestemd was. Het is een 62 series, 6-window Sedan. In de papieren stond dat het een Fleetwood was, maar dat klopte niet, net als het VIN-nummer (= chassisnummer), maar hierover later meer. Het gevaarte is 5,72 meter lang, weegt ruim 2200 kg, heeft een motor (8 cylinders) van 6,4 liter en levert 325 pk. Verder heeft het een automatische versnellingsbak (3-speed), pb (power brakes), ps (power steering), p/seats en pw (power windows), waarvan het meeste al standaard was voor die tijd! In de advertentie stond verder dat de “driver side has some scrapes that need attention”, “dash is cracked” en “car needs headliner replaced”. Tenslotte was de auto origineel en “solid top to bottom”. Op de teller stond 03636 (miles?), 1 keer rond of toch 2 keer, dit moet ik nog uitzoeken. Nadat ik weer tot de realiteit was gekomen, heb ik kennis gemaakt met de verkoper. Het waren aardige lui, die wel te vertrouwen waren, vond ik. Over de historie kon ik niet veel te weten komen, alleen dat de vorige eigenaar was verhuisd en dat de auto mogelijk een tijd had stilgestaan. Tot op vandaag is het niet gelukt om de vorige eigenaar op te sporen. Ik had graag wat meer willen weten over de auto, maar privacy is in Canada sowieso beter geregeld dan hier in NL. Wat me te wachten stond als ik de auto zou exporteren naar Europa, dat konden de verkopers mij niet vertellen. Ik had duidelijk hulp nodig, want ik had veel vragen. Weer “thuisgekomen” heb ik een goede kennis van mijn zwager, tevens een achterneef, gebeld. Hij wilde wel met me gaan kijken, maar wist iemand die dat veel beter kon dan hij: ene Jack van ’t Spyker, ook een Nederlander van oorsprong. Hij heeft een garage en is dealer van Fords en Lincolns (Miedema’s). Affijn, Jack gebeld en een afspraak gemaakt voor de volgende week. Eerst nog wat afspraken op de mail gezet, voordat ik een lang weekend naar een andere plaats zou gaan in Canada (St. Catherines). Ik zou maandagavond daarna weer terugkomen en donderdagochtend vertrekken naar NL. Ik zou dan 2 dagen hebben om alles rond te krijgen. Het weekendje weg gaf me ook even de tijd om alles op een rijtje te zetten, wat niet gelukt is, omdat ik met nog veel vragen zat: hoe moet ik de auto exporteren, inklaren, wat mankeert er aan de auto, hoe moet ik de auto opknappen, laten keuren etc. etc. Kortom waar begin ik aan? De dag van de beslissing brak aan en ik had me voorgenomen om af te wachten wat Jack er van vond. Toen ik voor de 2e keer bij de Cadillac aankwam, was Jack reeds gearriveerd. Jack is een sympathieke man, die meteen te vertrouwen is. We hebben de auto flink geinspecteerd en op de brug bekeken, met alle uitleg van de monteur er bij. We hebben er in gereden en kwamen er langzaam achter dat de auto toch wel wat mankeerde. Wat wil je, voor die prijs! Desalniettemin had Jack lovende woorden voor de auto en adviseerde me om de wagen te kopen. Omdat ik geen vaste woon- of verblijfplaats heb in Canada, kon ik de auto niet zelf kopen. We hadden al vooraf besproken dat Jack de auto voor me zou kopen en dat hij de onderhandelingen zou doen. Wat? 5200 dollar was al zo weinig! Na wat heen en weer gepraat kreeg Jack de auto voor CAD 4400,- (= � 2750,-) mee! Hij zou alles voor me regelen in Canada, want daar had hij ervaring mee. Eerst alle gebreken inventariseren en na overleg met mij opknappen, vervolgens een soort Canadese APK (certify) uitvoeren, dan zou de auto naar Mississauga (bij Toronto) gaan. Daar zou de auto in een container op de
trein gezet worden en naar Montreal vervoerd worden. Vervolgens per boot naar Antwerpen en vanaf daar zou een vriend van Jack (Roel van Schelven van ACS uit Liessel) alles regelen, zoals douane, inklaren, typegoedkeuring en technische aanpassingen, BPM-aangifte (6%) en kenteken. Jack had vaker een auto uitgevoerd (samen met Roel) en zou proberen een 2e auto te vinden, zodat 2 auto’s in een container vervoerd konden worden. Dit scheelt aanzienlijk in de kosten namelijk. Na 2 maanden bleek dit helaas niet gelukt te zijn en werd ik voor het eerst geconfronteerd met extra kosten. Het transport zou al wat duurder uitvallen, doordat het containerbedrijf duurder was, maar beter voor zijn spullen zorgde dan anderen. De dag na de aankoop ben ik met mijn zwager Henk naar het op een na grootste sloopbedrijf van Cadillacs in Port Sydney gereden. Het bedrijf heet Classic Caddies en was een kleine 2 uur rijden. Bijna om de hoek, voor Canadese begrippen! Wat een mazzel! Ik heb daar mijn ogen uitgekeken. Ik was er al eerder geweest, een jaar of 7 geleden (de liefde voor Cadillacs bestond dus al langer!), maar heb toen niemand gesproken. Het grootste deel staat achter hekken, in loodsen of op een grasveld tussen de struiken, in weer en wind. Deze keer had ik van te voren gebeld en heb lekker rond kunnen kijken (onder begeleiding). De 2 uur dat ik daar was, waren veeeel te kort! Ik ging weer naar “huis” met de volgende onderdelen: weatherstrips (deurrubbers), dash pad cover, speedoglass, cigarettelighter en een komplete airfiltercap. Samen met een set inch-gereedschap heb ik de grootste onderdelen in de kofferbak van de Cadillac achtergelaten, zodat het zonder al te veel moeite mee kon naar NL. Op de dag van ons vertrek (2 dagen na aankoop van de Cadillac) zijn we eerst nog langs Jack (en zijn bedrijf) gereden om een aanbetaling (contant) te doen, de rest zou ik overmaken als ik in Nederland zou zijn. Dit ging op basis van vertrouwen, maar goed, Jack had immers de auto als onderpand en ik had mijn zwager in Canada om een en ander in de gaten te houden, al zat er ruim een uur rijden tussen. Toen we aankwamen stond “mijn” Cadillac al te glimmen in de zon. De verkoper had de auto namelijk nog een extra poetsbeurt gegeven. Dit gaf me een goed gevoel over de aankoop, hetgeen later niet altijd meer het geval was, zo bleek. Terug in Nederland heb ik meteen contact gezocht met de CCN. In Canada had ik namelijk ontdekt dat er een heuse club van Cadillacliefhebbers bestaat (sorry voor deze onwetendheid). Omdat de auto van 1960 is, heb ik als eerste Matern Harmsel aangeschreven. Omdat de reacties zo leuk waren en bleek dat er nog allerlei onderdelen (en kennis) te verkrijgen waren, ben ik direct lid geworden van de club. Al vrij snel nadat ik terug was in Nederland kreeg ik een email van Jack, dat het chassisnummer niet te vinden was. Het (VIN-)nummer in de papieren (title) was namelijk geen goed nummer maar een bodystylenummer. Dit laatste moet te vinden zijn op 2 typeplaatjes, maar deze ontbraken. Langzaam bekroop mij een onheilspellend gevoel, dat iets niet in de haak was met de auto. Ik kreeg al visioenen dat de auto bij de douane in beslag zou worden genomen, vanwege het niet juiste VIN-nummer en dat ik naar mijn geld kon fluiten. Maar mij werd verzekerd door Jack, dat alles in orde zou komen. Later bleek dat de Canadese douane niet zo nauw kijkt; als er een nummer in de papieren staat, is het al gauw goed en dit wordt niet geverifieerd met het werkelijk chassisnummer. Verder stond in de papieren “FLT” en ik ging er van uit dat de auto dus een Fleetwood was, echter door Matern werd ik op de hoogte gebracht van het feit dat het hier om een Series 6229 6-window Sedan ging. Intussen was de eerste reparatie een feit, namelijk de voorste uitlaatbochten. Jack had ook al een lijst gemaakt met dingen die de auto mankeerde: km/miles-teller, snelheidsmeter, koplamp, remlicht, richtingaanwijzer, dashboardverlichting, parkeerverlichting, ruitenwissers en sproeier, geen reservoir, raamschakelaar, stuurkogels (of fuseekogels?), stuurarm, rubbers stabilisatorstang, naar rechts trekken bij remmen en slippende automaat in zijn achteruit. Vervolgens heeft Jack een aantal reparaties uitgevoerd, waaronder “both front sway bar links, both lower ball joints, right rear window switch” etc. Intussen had ik alle mankementen besproken met Matern en heb daarbij een hoop tips gekregen. Het ruitenvloeistofreservoir was in bestelling, maar doordat de levering te lang op zich liet wachten hebben we die geannuleerd. Doordat ik het allemaal wat lang vond duren (en dat blijkbaar niet onopgemerkt bleef) besloot Jack om niet alle reparaties zelf uit te voeren, maar de rest aan mij over te laten. Op 7 juli zou de Cadillac in Mississauga in een container op de trein gaan en de volgende dag vertrekken naar Montreal. Op 12 of 13 juli zou de boot dan vertrekken naar Antwerpen en daar op 24 juli aankomen. In principe kan dan in een paar dagen gelost worden, maar dit werd wat later. Toen Roel de wagen wilde ophalen, bleek de rekening aan het containertransportbedrijf nog niet betaald te zijn en werd het weer wat later. THE STANDARD 29
Uiteindelijk op 30 juli reed mijn Cadillac voor het eerst op Europese bodem. Helaas in het niet gelukt om bij het inklaren te zijn, hetgeen ik wel erg jammer heb gevonden. In augustus is Roel begonnen om de auto door de keuring (APK en RDW) te krijgen. Hiervoor moest o.a. een hulp pitmanarm besteld worden (Jack), een complete ruitenwissermotor (Matern) en een remlichtschakelaar (Matern). Na de nodige tegenslag (afbreken bedrading etc.) is het gelukt om de auto voor het eerst (in de week van 22 september) te laten keuren door de RDW (incl. APK). Dit is helaas niet gelukt, omdat het chassisnummer niet te vinden was en al zou dit wel het geval zijn geweest, dan correspondeerde dit nog niet met het vermelde VIN-nummer in de title. Eigenlijk wist ik dit allemaal al, maar soms moet je vertrouwen hebben dat het goed komt. Deze keer dus helaas niet. Na flink heen en weer geemail en gebel (nog bedankt voor de hulp, Matern), is het uiteindelijk gelukt om het juiste chassisnummer te vinden op de plaats waar het hoort, namelijk op de dwarsbalk bij de radiator, maar dan onder enkele lagen verf. Dit nummer is gelukkig in de papieren gekomen, zodat alles origineel is. Op 2 oktober is de auto bij de 2e poging goedgekeurd, op wat kleine dingen na: niet werkende claxon en dubbele remlichten achter (ter plekke opgelost). Als de papieren binnen zouden zijn, kon ik de wagen eindelijk gaan ophalen, ware het niet dat ik intussen had besloten om gas in te laten bouwen. Ik had van Koen (Ongkiehong) de tip gekregen, dat Der Kinderen in Oirschot een goed adres was om gas in te laten bouwen. Omdat dit vlak bij Roel zijn bedrijf was, had ik besloten om het hem te laten regelen. Hij had daar meer auto’s staan voor gasinbouw, ideaal dus om te combineren. Ik zou er 2 keer heenmoeten, dus dat scheelde weer. Om een lang verhaal kort te maken: na wat contacten over en weer via telefoon en email is uiteindelijk gas ingebouwd en was de auto klaar op 17 december. Normaal gesproken gaat dit sneller, maar de vertraging werd veroorzaakt door onvoorziene omstandigheden, zoals overlijdensgeval, uitgevallen monteur en grote drukte. Het enige wat je dan kan doen is begrip tonen en afwachten. Op maandag 29 december ben ik dan eindelijk naar Roel in Liessel gegaan om de Cadillac op te halen . Na wat startproblemen ging ik op weg. Eerst maar even gastanken, dat was wel leuk: 60 liter voor nog geen 30 Euro. Vervolgens kreeg ik het verloopstuk voor de gasspuit niet meer los, dat was vast een voorteken voor nog meer ellende. Toen starten..... niets.....accu leeg? Dan maar met startkabels m.b.v. een andere auto. Gelukkig, op weg naar huis! Ik moet wel zeggen dat het een unieke rit was, die ik in meerdere opzichten niet zo maar zal vergeten. Allereerst was het buitengewoon genieten, in zo’n grote oude Amerikaanse bak over de Nederlandse snelwegen, maar dat zonder kachel en blower, terwijl het buiten vroor. Ik heb bijna 2 uur gereden met de ramen op een kier, dit tegen het beslaan van de ruiten. Toen ik dan uiteindelijk thuis aankwam stond de halve straat al buiten om me binnen te halen, fantastisch. Vervolgens sloeg de auto enkele malen af bij het inparkeren en alleen met startkabels lukte het om de auto weer aan de praat te krijgen, duwen met 4 man en zonder stuurbekrachtiging lukte niet echt. In zijn achteruit lukte ook niet, dan begrijp je hoe lastig het was om de auto op zijn plek te krijgen. Later ontdekte ik dat als de motor koud is, de achteruit wel werkt. Mogelijk is het oliepeil in de automatenbak te laag, ik moet er nog een keer naar kijken. Toen de auto geparkeerd stond en ik wilde afsluiten, bleek dat niet elk portierslot het deed, ook dat nog! Eerst maar even eten, daarna zouden we wel verder zien. Ruim een uur later de auto weer gestart en guess what: de auto startte in een keer. Blijkbaar was de accu (bleek inderdaad net nieuw te zijn) goed genoeg om zelf weer op te laden. Dan moest er iets aan de hand zijn met de dynamo of de spanningsregelaar. ’s Avonds is het nog gelukt om de auto in de stalling te krijgen (15 min. rijden) en dat zonder dashboardverlichting! Onderweg kreeg ik wat lichtseintjes van tegenliggers. Ik dacht eerst dat het liefhebbers waren van klassieke auto’s, maar later realiseerde ik me dat ik het groot licht op had. Ik ben er nu achter dat je het groot licht kan dimmen m.b.v. een voetschakelaar op de plaats waar normaal gesproken de koppeling zit. Zo ontdek ik elke keer weer wat nieuws en komt wat mij betreft nog lang geen einde aan dit avontuur! Omdat ik een all risk verzekering wilde, moest de auto getaxeerd worden. Voor de geinteresseerden: de Cadillac is getaxeerd op � 12.500 en dat is precies wat ik tot nu toe heb uitgegeven aan de auto. Vooraf dacht ik een koopje te hebben gehad aan de auto, maar dat is achteraf wel tegengevallen. Alleen als je veel zelf kan, kun je geld besparen. Ik wilde mijn ervaringen graag met jullie delen en ik ga in ieder geval nu flink genieten van mijn Cadillac! Misschien denk je, wat een uitgebreid verhaal, maar ik kan je verzekeren dat dit juist de verkorte versie is! Ik heb nog heel wat details (en tegenslagen) weggelaten. Als je een reactie wil geven op mijn ervaringen of een vraag hebt, kun je me vinden onder Theodewestlander op het forum van de club. Theo 30 THE STANDARD
KiKa Classic Car Tour 2009
Op zondag 31 mei 2009 organiseert de Stichting Kinder Kanker Events de KiKa Classic Car Tour. De KiKa Classic Car Tour is een rally voor klassieke en sportieve automobielen. Het wedstrijdelement zal, behoudens eventuele testen op afgesloten terreinen, bestaan uit juist navigeren en beantwoorden van routevragen. Er wordt gereden aan de hand van routeboeken. De winnaar is degene met het minst aantal strafpunten. Het betreft een toertocht waarbij het tijdschema bedoeld is de groep bij elkaar te houden, er wordt niet op tijd gereden.
Het Doel
Het doel van deze rally is tweeledig, zelf een dag heerlijk toeren en genieten van het prachtige Nederlandse landschap tezamen met rallyvrienden. Het tweede, nog belangrijkere doel, is het steunen van KiKa, Kinderen Kankervrij. Het geldbedrag is bestemd voor nieuw wetenschappelijk onderzoek.
De Reden
Bijna 30% van alle kinderen met kanker overlijdt aan deze ziekte. Ruim 70% geneest, maar door een agressieve behandeling kunnen zowel tijdens als na de therapie vervelende bijwerkingen ontstaan. De huidige chemo’s zijn dusdanig agressief dat kinderen die vandaag genezen zijn verklaard op latere leeftijd alsnog bepaalde orgaandefecties kunnen krijgen.
Extra geld zet de vaart erin
Meer dan 95% van de bestaande fondsen richt zich op alle vormen van kanker bij volwassenen. Kanker bij kinderen is veel zeldzamer dan bij volwassenen. Vernieuwend onderzoek voor kinderkanker vereist een aanpak die gericht is op specifieke genetische eigenschappen voor kinderkanker. Het geld zal mede worden gebruikt voor een landelijke studie/onderzoek naar infecties bij moderne chemotherapie voor acute lymfatische leukemie. Hieraan werken alle kinderkankercentra in Nederland mee. En hiervoor heeft KiKa uw steun nodig, hard nodig!
De Route
De Tour start en eindigt op een unieke plek in het Deelerwoud bij restaurant De Woeste Hoeve. Vanuit hier zal een route worden uitgezet, in verschillende rallysystemen. De route leidt ons langs prachtige landschappen van Overijssel en het zal u verbazen hoe mooi Nederland is.Dankzij de spontane medewerking van Paul en Mirjam Rap, eigenaars van De Woeste Hoeve en zelf ambassadeurs van KiKa, zullen wij door hen worden ontvangen met een hapje en een drankje. Voor meer informatie zie: www.woestehoeve.nl
Voor wie is onze Classic Car Tour bedoeld?
Onze tour kenmerkt zich door een informele, gezellige sfeer. Als bedrijf heeft u natuurlijk de mogelijkheid om inschrijvingen te kopen voor uw relaties, waarmee u het aangename met het nuttige combineert. Mochten uw relaties niet zelf beschikken over een klassieke of bijzondere auto, dan kan Classic Events altijd een auto voor u regelen.
Deelname
Het maximaal aantal deelnemers is 80 equipes. De kosten voor inschrijving bedraagt E 500,per equipe van 2 personen (bestuurder en navigator). In veel gevallen is deze gift aan KiKa aftrekbaar bij de belasting. Voor meer informatie zie: www.belastingdienst.nl
Programma
De “KiKa Classic Car Tour” vindt plaats op 31 mei 2009 en start vanaf Restaurant “De Woeste Hoeve” onder Beekbergen. Van hieruit zullen wij een schitterende route rijden die is uitgestippeld door Classic Events in de mooie provincie van Overijssel. Onder voorbehoud van wijzigingen ziet het globale programma er als volgt uit: 09.30 uur Ontvangst in De Woeste Hoeve en inschrijving deelnemers. Uitdelen routeboek en rallyschildjes. 10.00 uur Welkomstwoord door Classic Events en Stichting Kinder Kanker Events. 10.30 uur Vertrek deelnemers met tussenposen van één minuut. 13.00 uur Lunch. 14.30 uur Vervolg tour. 17.00 uur Aankomst finish, ontvangst met borrel, inleveren vragenlijsten. 18.30 uur Informeel diner. 20.00 uur Prijsuitreiking en overhandiging van een cheque aan een KiKa Ambassadeur. 21.00 uur Einde van een geweldige dag!
Inschrijving
Inschrijven kan door overmaking van het inschrijfgeld (op giro nr. 5026703, ten name van Stichting Kinder Kanker Events te Soest, o.v.v. KiKa Classic Car Tour) en het invullen van het inschrijfformulier op onze website. Het inschrijfformulier kunt u vinden op www.kikaclassiccartour.nl .
Contact en informatie Stichting Kinder Kanker Events Geppie Huisman: 06-55150007 Skip Schuil: 06-15592751 Postadres: Julianalaan 19, 3761 DA Soest
[email protected] www.kikaclassiccartour.nl
THE STANDARD 31
TECHNISCHE RUBRIEK VRAAG EN ANTWOORD GEZOCHT TECHNISCH RUBRIEK VRAAG EN ANTWOORD GEZOCHT Op mijn vragen over mijn 1956 Cadillac in het vorige nummer van The Standard hebben de volgende leden gereageerd: Gerrit Hillen, Cees Derks, Wim van Boeckel en Isidoor Nieuwlandt. Ook heb ik nog contact gehad met Ton Christiaanse en Matern Harmsel van de Technische Commissie. Onderstaand een samenvatting per vraag van de antwoorden : 1) Elektrische antenne; hoe zou die bij het bereiken van het laagste en hoogste punt moeten afslaan: Nog niet helemaal duidelijk geworden. Mogelijk dat er in de trommel met de “pees” een slipkoppeling zit; ook is het denkbaar dat er in het “doosje”op de radio een relais zit of een “uitschakelaar” aanwezig is in het motortje. Ik ga er verder naar zoeken. De shopmanual en het onderdelen boek geven helaas geen uitsluitsel. 2) Rook uit de carter ontluchting; wat zou dit kunnen betekenen ? Dit kan duiden op versleten zuigerveren (maar de compressie is goed voor alle acht cilinders !?). Eens proberen bij warme motor een tijdje met wat hogere toeren te rijden (door terug te schakelen) en kijken of het dan verdwijnt. 3) De startmotor hokt/ hapert even voor dat hij goed ronddraait: Check de verbindingen naar de accu. B.v. door goede kwaliteit startkabels van de accu rechtstreeks op de startmotor aan te sluiten. Ook controleren dat de accuklemmen van binnen niet gecorrodeerd zijn. 4) Slangetjes onder het dashboard voor condensafvoer nog te krijgen ? : Op E-bay adverteert regelmatig een bedrijf dat veel rubberproducten levert (Rubber Wide ?) ; misschien eens bij hen proberen. 5) Waar kan het zilver van de achter uitrij spiegel vernieuwd worden ? Het makkelijkst is het om een stukje sanitair spiegel op maat te laten snijden. Nadeel: de dimmogelijkheid gaat verloren. Mc.Vey levert zo nodig nieuwe spiegels volgens origineel model. Ook zijn er bedrijven in Amerika die het glas opnieuw kunnen verzilveren. 6) Is het nodig om tijdens de winter, als de auto een paar maanden niet rijdt, een stabilisator aan de benzine toe te voegen ? De meningen zijn verdeeld. Geen stabilisator hoeft volgens sommigen geen probleem te zijn; wel de auto met volle tank wegzetten. Andere raden het gebruik van een stabilisator aan bij langere periodes van stilstand. Alternatief is mogelijk het gebruik van pastilles als katalysator in de benzinetank. Dit product zou ook als loodvervanging kunnen dienen en het benzineverbruik reduceren. Zie op internet onder “David Lock Broquet “. 7) Kent men een bedrijf dat benzinetanks reviseert ? Een Amerikaans bedrijf met een dealer in Engeland is “Tank Renu “. Hier zijn goede ervaringen mee opgedaan. Zie op internet onder “Tank Renu” . Meer mogelijkheden komen op bij “Googlelen” op “benzinetank coaten”. Op “www. kreidler.nl /forum” staat een goed artikel over wat men zelf kan doen. Al met al heb ik veel nuttige informatie verkregen, waar ik zeker verder mee kan. Ook zal ik de suggestie volgen om eens op het forum van de CCN website vragen te stellen. 17 januari 2009 Bert Atsma Bert Atsma kwam met het idee voor een rubriek met technische vragen. Voorheen stond zo’n rubriek in de The Self-Starter van de Amerikaanse Cadillac Club. Daarin werden de vragen door een technische man behandeld. Het idee van Bert is om de vragen door leden te laten beantwoorden in het daarop volgende nummer van The Standard. Heeft u vragen die u aan de leden wilt voorleggen? Sturen naar: info @ibuko.com 32 THE STANDARD
LPG inbouw station
Gebr. van Orsouw RDW erkend LPG in uw Cadillac v.a. € 1.020,Incl. RDW keuring
Lodenwijkstraat 10 5652 AC Eindhoven Tel. 040 251 93 88 fax. 040 251 49 48
www.gebrvanorsouw.nl
AUTOSCHADEBEDRIJF KETTENIS Schade herstel Uitdeuken Spuiten Ruiten service Specialisatie klassiekers en Oldtimers Meer dan 50 jaar ervaring
CADILLAC KOEN Advies over aankoop / verkoop / import van Cadillacs Advies over reparaties van Cadillacs Fillers en rubbers Onderdelen cabriolet daken Cadillac onderdelen op aanvraag Werkplaatsboeken en andere Cadillac literatuur. Constant aanbod van Cadillacs
Van Beverningkstraat 101-101 ab
Koen Ongkiehong
2582 VC Den Haag Telefoon 0703553045
070-3560035 06-24804408
Fax 070-355 09 53
[email protected]
[email protected]
www.ibuko.com THE STANDARD 33
OPPEPPERDAG SHARON & FAMILY UTRECHT 19 december 2008
De Stichting “De Oppepper” is een vrijwilligersorganisatie met de volgende doelstellingen: Het verzorgen van een moment van aandacht en vreugde aan kinderen en volwassenen met een chronische ziekte, ongeacht de soort ziekte en ongeacht de leeftijd. Het bevorderen van aandacht voor het welbevinden van mensen met een chronische ziekte en de mensen in hun sociale omgeving. Het bevorderen van een duurzame levenswijze die tot betrokkenheid en maatschappelijke participatie kan inspireren. Deze stichting, in de persoon van Titia van Grol, “wensvervuller” bij deze stichting, benaderde onze club ergens in november 2008 met het verzoek of de club wilde meewerken aan het verwezenlijken van een droom die een 15 jarig meisje, Sharon Noordhoek uit Utrecht, al een tijdje koesterde. Zij benaderde onze club als volgt:
“Ik organiseer als wensvervuller het vervullen van hartewensen voor Stichting de Oppepper. Stichting 'De Oppepper' vervult allerliefste wensen van chronisch zieke mensen in de regio Utrecht, Gooi, Amstel & Vechtstreek. Die allerliefste wens vervullen, hen even het ziekzijn laten vergeten en ontspannen laten genieten samen met hun familie, dat is onze drive! Nu hebben wij een wensaanvraag ontvangen van de moeder van Sharon, een meisje, puber van 15 jaar, in de bloei van haar leven en toch al zo veel narigheid. Zij verblijft nu 12 weken in een revalidatiecentrum in Utrecht om te leren met haar ernstige ziekte om te gaan. Tijdens haar revalidatie/behandeling willen we haar een sprankelende Oppepper geven! Haar allerliefste wens is om samen met haar zusje van 13 een complete make-over te krijgen zodat ze zich mooi voelt ipv ziek en anders en dan als een diva naar een musical te gaan. Omdat wij als team van vrijwilligers deze wens graag willen vervullen en er samen een hele verwendag van gaan maken, hebben wij het volgende programma in gedachten, dat we graag kosteloos willen geven door verschillende aanbieders te vragen deze wens te sponsoren zoals ik de wens sponsor met mijn organisatieburo:
VERWENDAG VOOR SHARON EN LEAH: 12.30h Sharon ophalen in het revalidatiecentrum. 13.00h - 15.30h Ergens naar toe in Utrecht waar zij een metamorfose ondergaat, kleding, haar en make-up samen met haar zusje (Cosmo kapper). 15.30h - 16.00h Fotoshoot. 16.30h - 17.30h Rusten (thuis). 17.30h - 18.30h Pizza en Cola (thuis). 18.45h Opgehaald worden met een Cadillac die haar het Beatrix theater brengt. 19.15h - 22.00h Als diva naar Dirty Dancing in het Beatrixtheater met achter de coulissen meet & greet.” Veel van onze leden rijden niet met hun auto in de herfst- of wintermaanden om duidelijke redenen maar ook omdat men deze periode gebruikt om de auto te repareren/restaureren in een al dan niet verwarmde garage of werkplaats. De kans dat iemand reageert op een dergelijk verzoek is dan ook kleiner dan in de lente- of zomermaanden. De “verwendag” kwam steeds dichterbij en er was nog geen reactie gekomen op dit verzoek. De voorzitter heeft mij verzocht in het ledenbestand na te kijken wie er in de buurt van Utrecht woont en deze leden eventueel te benaderen.
aan de nieuwe normen voldeed maar ook de accu, startmotor, ECC computer en ECM werden vernieuwd. Als laatste werden de ontbrekende fillers aan de voorzijde vervangen. De auto reed na al deze reparaties zonder problemen maar voor lange ritten had ik wat angst om met pech langs de weg te staan. Een ritje van Dordrecht, mijn woonplaats, naar Utrecht en terug durfde ik echter wel aan, zeker voor zo’n goed doel als dit. Nadat alle details met Titia waren besproken en een laatste inspectie van de auto was het wachten tot 19 december.
In plaats daarvan besloot ik zelf deze wens in vervulling te laten gaan, met als voorwaarde dat het niet zou sneeuwen of nog erger, zou ijzelen.
Daags ervoor maakte ik een lange rit om de auto eens goed uit te proberen en de auto reed voorbeeldig. De enigen die nu nog roet in het eten konden gooien waren de weergoden maar zij waren ons al dagen redelijk goed gezind.
Mijn auto, een Eldorado Biarritz uit 1981, was de laatste jaren zeer onbetrouwbaar en er werd in 2006 en 2007 veel aan gewerkt; zo werden er nieuwe banden gemonteerd, stuurarmen vervangen, een compleet nieuwe airconditioning gemonteerd die 34 THE STANDARD
Op 19 december reed ik, samen met mijn zus, naar Utrecht. Alles ging goed tot we bij de ring van Utrecht kwamen; we verdwaalden hopeloos en reden maar wat
in de rondte. We wisten dat we in de buurt waren maar aangezien het al donker was en ik niet beschik over navigatie hadden we geen idee welke kant we op moesten. Ik was erg bang te laat te komen, totdat mijn zus opeens het bord zag dat we zo hard zochten. Een enorme opluchting maakte zich van mij meester en de routebeschrijving van Titia klopte weer als een bus. Titia en ik hadden afgesproken dat ik niet in de straat waar Sharon woonde zou parkeren maar in een zijstraat zou wachten op een telefoontje. Toen we de wijk inreden zagen we een woning waar veel geflits was waar te nemen. Dat moest de foto-shoot zijn die aan de gang was, beredeneerden wij. We controleerden het huisnummer en toen dat bleek te kloppen parkeerden we de auto onopvallend in een zijstraat waarna we een wandeling maakten om de tijd wat te doden. Terug in de auto, het was best wat koud, werd ik gebeld door Titia die me vroeg of ik in de buurt was en kreeg ik het groene licht de straat in te rijden. Ik startte de auto en reed de straat in en parkeerde voor Sharon’s huis. Er was veel geflits van fotografen en we stapten uit. Even later kwamen Sharon en haar zus Leah naar buiten, gevolgd door medewerkers van “De Oppepper”, de ouders van Sharon, Esther en Willem maar er waren ook mensen die uit nieuwsgierigheid naar buiten kwamen. Sharon was perfect opgemaakt en zag er prachtig uit. Sharon nam plaats op de passagiersstoel en Leah ging achterin, even later gevolgd door haar vader. Even was ik bezorgd over het vervoeren van 2 passagiers achterin maar gezien het postuur van zowel Willem als zijn dochter Leah was dat geen enkel probleem. Nadat er nog enkele foto’s werden genomen van Sharon en de anderen in de auto spraken we af dat ik achter de auto van de stichting aan zou rijden. In de auto van de stichting namen mijn zus, de moeder van Sharon en Leah, een fotograaf en uiteraard de medewerkers van de stichting plaats. Sharon had geen idee waar we naar toe gingen en in de auto vertelde ze me dat ze die nacht bijna niet had geslapen van opwinding maar toch was ze niet moe. Sharon, Leah en papa Willem genoten zichtbaar van de rit maar niet zoveel als ik, denk ik. De auto reed nog nooit zo fijn maar dat zal ik me wel ingebeeld hebben. In ieder geval heben we lekker gekletst tijdens de rit, die eigenlijk veel te kort duurde. Tijdens de rit speculeerde Sharon over de eindbestemming van de rit en probeerde zowel mij als haar vader het geheim prijs te geven. Dat was gedoemd te mislukken maar naarmate we het centrum van Utrecht naderden wist ze het zeker: ze zou die avond naar de voorstelling “Dirty Dancing” gaan en ze was hier zichtbaar
opgetogen over. Na ongeveer 15 minuten kwamen we aan bij het Beatrix Theater in hartje Utrecht. We stopten op de rijbaan maar de stichting had voor een ontheffing gezorgd zodat ik met de Cadillac via de stoep tot voor de deuren van het theater mocht rijden. Ik reed heel langzaam de stoep op en liet de auto tot de ingang van het theater glijden. Daar stond een fotograaf van de krant ons al op te wachten en opnieuw was er veel geflits. Sharon, Leah en Willem konden nu uitstappen, het heater binnengaan en van de voorstelling “Dirty Dancing” genieten. Na de voorstelling zou ze de acteurs ontmoeten maar daar wist ze op dat moment natuurlijk nog niets van. Op het moment dat ik afscheid nam van Sharon, Leah, de ouders en de medewerkers van de stichting vond ik het eigenlijk wel jammer dat wij deze avond zo snel moesten afsluiten want ik had graag nog wat langer bij dit geweldige gezin willen blijven. Op de terugreis sprak ik nog veel over deze belevenis na met mijn zus en later met mijn vriendin. Veel later die avond had ik de gebeurtenissen nog steeds niet verwerkt en dat gebeurt me niet vaak, moet ik eerlijk zeggen. Ik ben nog steeds erg blij dat ik dit gedaan heb en draag de stichting “De Oppepper” een warm hart toe. Servaas Timmermans Ledenadministrateur CCN.
THE STANDARD 35
ELDORADO LAND Vorig jaar kreeg ik naast de 1975 Fleetwood wagon waarover ik in de laatste Standard schreef 5 Eldorado’s uit Amerika. Dat was een beetje te veel van het goede. Gelukkig hebben we in Den Haag mooie garages van Q-Park waar deze wagens gestald kunnen worden. Veel beter dan de glazen kassen waarin ik vroeger stalde en relatief goedkoop, ongeveer � 30 per maand per auto. Toen de invasie van 5 Eldorado’s op gang kwam had ik opeens in de gaten dat het niet zou slim was geweest om er in zo’n korte tijd zo veel te kopen. Het zou me veel werk gaan kosten!
De lichtblauwe T-top 1978 Eldorado uit Las Vegas
Deze heeft glazen dakpanelen van American Hatch uit Dallas Texas. De ombouw werd door gespecialiseerde bedrijven in 1 dag gedaan. De lak was sterk aangetast door de zon in Nevada. Eind november heb ik hem gestript en naar de spuiter gebracht. Vlak voor kerst kon ik hem weer ophalen. Wegens het ontbreken van een werkplaats heb ik hem op straat weer opgetuigd. Het was lekker fris buiten. Enkele buren hebben meegeholpen en anderen hebben de metamorfose kunnen zien. Kees, mijn overbuurman heeft goed meegeholpen met het overzetten van het Biarritz interieur van een Eldorado sloopwagen uit New York. Die was van buiten lelijk verroest maar had goede techniek en een mooi interieur dat in de plaats kwam van het stoffen interieur dat door de zon in Las Vegas volledig vernietigd was. Hij is nu bijna klaar. Ik wacht op een nieuwe hemel en wat bevestigings-clips die ik bestelde bij www.clipsandfasteners.com Een zeer goede site is www.mrgusa.com met foto’s van alle verkrijgbare bevestigings clips. Na het plaatsen van de clips moet de lekkende voorruit afgekit worden. Het beste is om de hele sponning dicht te kitten. Dan kan er geen water/pekel/rotte bladeren in terechtkomen en is kans op roest minimaal. Na het inbouwen van gas eind januari heb ik hem direct in bedrijf genomen en ben er flink mee gaan rijden, in 4 weken 4000 km. Hij rijdt fantastisch maar in het begin schrok ik wat van het verbruik. Op weg naar Charlesroi in België was het ongeveer 1 op 3 terwijl ik 1 op 5 had verwacht. Ik moest daar heen met een klant omdat we vandaar uit naar Milaan vlogen (lekker goedkoop retourtje voor maar � 80). In de Eldo was het nogal koud omdat de thermostaat kapot was. Gelukkig hadden we jassen aan. Later bleek dat de thermostaat in tweeën was gebroken. Het was zijn eerste lange rit. Vlak voor Charleroi, iets na 3 uur in de morgen, was het gas opeens op maar gelukkig kon hij op benzine verder. Na het plaatsen van een andere thermostaat werd het verbruik al beter, rond 1 op 4. Omdat gas langzamer ontsteekt dan benzine heb ik de verdeler een graad of 5 vroeger gezet. De zuurstok (mijn Eldo cabrio uit 1976) die ook een 425 motor (7 liter) heeft, loopt erg zuinig en haalt makkelijk 1 op 5 bij 100 km/uur. De ontsteking staat ook erg vroeg. Je kunt de ontsteking zo vroeg zetten dat hij op benzine gaat pingelen maar daar moet je wel mee oppassen als je toch regelmatig op benzine wilt rijden. Ik rijd praktisch nooit op benzine dus zet ik vroeger en dat levert een lager verbruik op dat nu rond 1 op 4,5 ligt. Hij trekt goed, hoewel een 8,2 liter een stuk sterker is maar die verbruikt ook een stuk meer.
Reis naar Hamelen en Mittweida Duitsland, Opel en Horch
Op een lange rit naar Mittweida in Duitsland reed de T-top formidabel. Ik moest voor mijn klant Trespa naar een machine fabriek in Hamelen (bekend van de rattenvanger) en reed daarna door naar Mittweida dat vlak bij Dresden ligt. In maart is het precies 100 jaar geleden dat mijn opa vanuit Nederlands Indië naar Den Haag kwam. In 1911 ging hij elektrotechniek en werktuigbouw studeren aan de destijds wereldberoemde Ingenieursschool in Mittweida. Mijn vader en ik waren altijd benieuwd naar de studie en de plaats waar mijn opa had gestudeerd. Ik ben zelf 25 jaar geleden afgestudeerd in Delft (werktuigbouw). Bijzonder is dat die Duitse ingenieursschool theorie en praktijk combineerde. Dat was uniek. Ik werd rondgeleid en kreeg de documenten te zien van mijn opa zoals zijn CV en studieresultaten. Het was leuk te horen dat er zeer veel ingenieurs hadden gestudeerd die later bekend zijn geworden. O.a. pioniers in de automobiel en voertuig wereld. Opel studeerde daar evenals Horch. August Horch richtte in Zwickau een autofabriek op. In 1909 kreeg Horch onenigheid met zijn financiers en ging hij zijn eigen weg. Hij richtte toen Audi op. Naar verluidt vertaalde een vriend van Horch diens naam - die in het Duits “horen/luisteren” betekent - naar het Latijn: Audi. Net als Maybach, nu de topper van Mercedes speelde men bij Audi met de gedachte om weer een topmodel uit te brengen met de naam Horch. Wij hadden de hoop dat Cadillac dat zou gaan doen met The Sixteen…………maar dat zal niet gebeuren.
THE STANDARD 36
Mittweida ligt in de voormalige DDR. De mensen zijn daar niet zo gehaast. Het hotel was prima en ook nog goedkoop. Toen ik ’s ochtends naar buiten ging zag ik dat de T-top onder de sneeuw zat. Waarschijnlijk was dat voor het eerst omdat hij uit Las Vegas kwam. Toen ik de sneeuw verwijderde bleven diverse voorbijgangers staan kijken. Een paar kinderen maakten direct foto’s. Een oude man bleef staan en informeerde naar het merk. Hij vertelde dat hij in de oorlog in Nederland in een Cadillac had gereden! Blijkbaar een door de Duitsers geconfisqueerde wagen. De man leek niet zo oud maar zou toch een stuk in de 80 zijn geweest. Voor het bezoek aan de ingenieurschool reed ik naar de Schulstrasse waar mijn opa in 1911 had gewoond en maakte deze foto. Hij woonde in een mooie villa, waarschijnlijk op zolder zoals veel studenten dat daar nu nog doen. De voorwielaandrijving heeft grote voordelen in de sneeuw. De Eldo ging daar vlot doorheen. In Duitsland is autogas nu goed verkrijgbaar. Opvallend is dat Duitsers over het algemeen veel meer interesse tonen in onze Cadillacs dan de Nederlanders.
De blauwe 1977 Biarritz bij Ab Kettenis, clips
De blauwe Biarritz uit 1978 die ik van bandenleverancier Lucas Tire uit LA kocht staat al sinds juni bij Ab Kettenis waar hij wordt gespoten. Ab heeft inmiddels de achterkant gespoten en zal half maart wel klaar zijn met deze wagen. De mensen die bij hem in de zaak komen staan allemaal versteld hoe mooi hij gespoten is. Het is toch altijd leuk om de metamorfose te zien. Eerst alle lijsten en spiegels er af halen, dat kost zo’n 10 uur. De wagen ziet er dan zeer beroerd uit. Sommigen denken dat het een sloopwagen is. Na het spuiten is het resultaat een kale wagen die er eigenlijk niet mooi uitziet, als het ware een kale kip, want onze wagens worden pas echt mooi als de vele sierlijsten er weer op zitten. Een Biarritz heeft echt veel extra sierlijsten. Die moeten eerst goed schoon gemaakt worden en zonodig gepolijst. Een heel gepuzzel om nieuwe clips en bouten/moeren/schroeven bij elkaar te zoeken. Reken maar op zo’n 25 uur voordat alles er weer netjes op zit. Dan zie je pas hoe mooi zo’n wagen is. Het is allemaal erg arbeidsintensief en daarom handig om veel zelf te doen.
Eldorado Biarritz 1977 sloopwagen
Van Bobby Ward kreeg ik rond september vorig jaar een tip dat er een goudbruine 1977 Eldorado Biarritz te koop stond op Ebay met een mooi interieur. Ik ging bieden en won. Eind november kwam hij in Nederland aan. Uiteindelijk zou deze sloopwagen car in totaal bijna � 3000 gaan kosten maar dat is hij wel waard. Ik kon veel onderdelen gebruiken en zal er ook veel gaan verkopen. Toen de Eldorado uit de container kwam had hij een lekke band en wilde moeilijk starten. Daarom heb ik hem laten ophalen en naar Den Haag laten brengen door Mike. Als u transport nodig hebt kan ik www.mikehautotransport.nl aanbevelen (een leuke website met veel Amerikanen). Hij heeft een mooie Dodge Diesel met dubbellucht en een zware trailer en rijdt door heel Nederland. Op straat heb ik het beige kleurige Biarritz-interieur er uitgehaald met hulp van overbuurman Kees in de lichtblauwe T-top gezet. We waren van plan om hem vervolgens achter te Chevrolet Pick Up van Kees naar de stalling te rijden maar de Eldo bleek na wat aarzelingen toch te kunnen rijden en reed op eigen kracht naar de stalling waar hij nog steeds staat. Hij is bedoeld voor onderdelen. Inmiddels heb ik al heel wat delen kunnen gebruiken, dus erg handig zo’n donor-wagen. Nu was dit er een met veel roest aan het plaatwerk. Het is dus nog beter om er een te nemen die praktisch roestvrij is, bijv. uit California of Texas. In de stalling kan ik er niet te veel van afhalen omdat hij bij voorkeur daar op eigen kracht weer uit moet kunnen rijden. Ik verwacht wel dat er binnenkort genoeg vragen naar onderdelen zijn dat ik hem volledig kan slopen. Laatst belde iemand die op zoek was naar een bodem en chassis voor het opknappen van een cabriolet.
THE STANDARD 37
Voorwielaandrijving beter dan achterwielaandrijving
De voorwielaandrijving van de Eldorado’s is veel beter dan men over het algemeen denkt. Revisie assen zijn relatief goedkoop maar gaan na verloop van tijd kapot als de stofhoezen scheuren en het vet er uit geslingerd wordt. Als er vuil en zand voor in de plaats komt heeft de as zijn langste tijd gehad. Maar ze zijn zeer taai en kunnen veel misbruik verdragen. Het is raadzaam bij aanschaf van een Eldorado met gescheurde hoezen er gewoon gereviseerde assen op te zetten. Je weet nooit wat de vorige assen hebben meegemaakt en wanneer ze kapot gaan. Cadillacs met achterwiel aandrijving hebben heel vaak versleten CV-joints, dat zijn de centreerkogels die tussen de kruiskoppelingen zitten. Velen (incl. USA-garages) weten niet eens dat die centreerkogels met 3 bronzen segmenten in de aandrijfassen zitten en zoveel trillingen kunnen veroorzaken. Revisie van een aandrijfas van een achterwielaangedreven Cadillac kost gauw � 400, het demonteren en monteren van de as kost minder dan een half uur. Voor een Eldorado kosten 2 gereviseerde aandrijfassen met nieuwe hoezen samen zo’n �500 maar het demonteren en monteren van de assen vereist wel wat werk, zoals het losmaken van fuseestukken waarvoor flink wat los gemaakt moet worden. Bij elkaar gauw 6 uur werk. Een ingrijpende klus en daarom is het vaak aan te bevelen om direct de onderste en bovenste fuseekogels te vernieuwen. De onderste kogels zijn bijna altijd versleten bij Eldorado’s die uit de USA komen. Daar wordt niet naar speling gekeken. Het vervangen van bovenste kan ook geen kwaad want daar zijn de smeerhoezen vaak van gescheurd. Een complete voortreinset met 4 fuseekogels en de buitenste stuurstangen en stabilisatorrubbers van Kanter is dan een mooie oplossing voor zo’n � 350.
Eldorado Majorca T-top uit 1977
Een jaar geleden schreef ik over deze zeldzame wagen toen hij net met schade was gelost. De schade werd uitgekeerd en eind februari werd hij gespoten. De lak is praktisch helemaal verwijderd. Het is een prachtige wagen geworden. Toen ik hem naar de spuiter wilde rijden had hij problemen met de carburateur. Ik heb hem er af gehaald en open gemaakt. Hij bleek sterk vervuild te zijn. Na grondig reinigen liep hij weer prima. In de volgende Standard verwacht ik een foto te kunnen plaatsen als hij mooi is opgebouwd.
De rode Eldorado uit 1976 uit Oklahoma City
Deze liep lichte hagelschade op in Oklahoma. Zijn belangrijkste taak was feitelijk om als muilezel te dienen om circa 700 kg onderdelen van Bobby Ward van Northyale Autoparts van Sperry, Oklahoma naar Nederland te voeren. Na aankomst vorig jaar werd hij eind in september op zo’n 15 punten afgekeurd door de RDW. Dat was een tegenvaller. Belangrijke afkeurpunten waren banden, ontbrekende uitlaat (wel een mooi zwaar geluid), versleten onderste fuseekogels, 4 gescheurde hoezen van de aandrijfassen. Verder waren de schokbrekers erg slecht maar daar kijkt de RDW niet zo naar. Ik heb hem na het afkeuren maar weer in de stalling gezet en overwoog om hem te gaan slopen. Maar begin februari besloot ik om hem keuringsklaar te gaan maken omdat hij over het algemeen toch goed was en praktisch roestvrij. Het interieur was aardig en de techniek was ook goed dus eigenlijk te goed om te slopen. Maar omdat de lichtblauwe T-top die vorig jaar uit Las Vegas was aangekomen een versleten interieur had, speelde ik met de gedachte om het goede interieur uit de rode Eldo ervoor te gebruiken. Verder had ik toen een motor nodig voor de Fleetwood station wagon die ik zonder motor in Florida kocht. Uiteindelijk werd de rode Eldo gered van de sloop en kon hij weer naar Schiedam waar de RDW het chassis nummer insloeg. Daarna hebben Peter van Rijswijk en ik hem flink onderhanden genomen. Het kostte toch weer meer tijd dan ik had verwacht maar na 2 avonden en 2 zaterdagmiddagen sleutelen was de Eldo weer in technisch goede staat. Ik heb voor het eerst met werkhandschoenen gewerkt. Dat is zeer goed bevallen! Dat spaart je handen en die blijven aardig schoon. Op maandag 23 februari werd de rode Eldo door de RDW goedgekeurd en 4 dagen later lag het kenteken al in de bus. Dat gaat nu dus vlot bij de RDW. Hij trilde erg bij het remmen. Oorzaak was een zeer slechte schijf. Die heb ik gewisseld met een schijf van de sloop Eldo. Deze wagens hebben 4 losse schijven die onderling uitgewisseld kunnen worden. Buurman Kees en Vincent Looije hebben geholpen om de motorkappen van mijn cabrio met die van de rode te wisselen. 38 THE STANDARD
Daarna heb ik hem direct naar Schiedam gereden waar de motorkap en achterklep en andere liggende delen gespoten worden. De gele T-top was net klaar en die kon mooi mee naar de Q-park stalling in Den Haag. Ja, er zat dus heel wat werk aan maar na het spuiten is het een mooie wagen die ook nog eens goed rijdt. De volgende eigenaar zal er wel gas inbouwen.
Fleetwood wagon en sloperijen in Arizona
De Fleetwood wagon uit 1975 waarover ik in de vorige Standard schreef werd begin januari goedgekeurd door de RDW. Omdat het dak sterk verroest was ben ik op internet gaan zoeken naar dakdelen. Het voorste deel vond ik op de sloperij van Arizona Vintage in de buurt van Phoenix Arizona. Hun website is www.azvintageparts.com Het dakdeel is inmiddels aangekomen en ligt bij de buren van Peter van Rijswijk in Schiedam. Gelukkig zijn die verhuisd zodat het hele huis en tuin vol gestampt kan worden met onderdelen. Het achterste dakdeel is van een Buick Estate wagon gehaald. Die lag op de sloperij Desert Valley Autoparts in Arizona. DVAP heeft een goede website: www.dvap.com. Er staan zo’n 300 Cadillacs op die sloperij. Van alle auto’s staan er foto’s op. Ze hebben het dak eraf gehaald en op de foto is goed te zien dat het mooi verpakt is. Dat doen zij echt goed. We hebben inmiddels meer onderdelen bij DVAP besteld. Het dak wordt naar Linden New Jersey gestuurd waar het met andere delen per container naar Nederland zal komen. Als mijn Eldorado’s klaar zijn ga ik verder met de Fleetwood. Het lijkt me wel erg leuk om hem verder op te gaan knappen, beginnend met het afzagen van het dak en dan de dakdelen uit Arizona er fatsoenlijk op lassen. Verder zit er nog veel meer werk aan omdat het plaatwerk van de achterschermen niet zo best is.
Sudesh en zijn vader
Peter van Rijswijk en ik worden steeds vaker gebeld over Eldorado’s. Het was leuk dat clublid Sudesh Ramautar en zijn vader en dochtertje uit Amsterdam langs kwamen met hun opgeknapte Eldorado convertible uit 1976. Zij hebben bijna een jaar gezocht naar een goede Eldo cabrio. Er mocht wel wat werk aanzitten maar het moest er een zijn met praktisch geen roest. Inmiddels is er veel aan gebeurd. Hij is voorzien van een Impco gasinstallatie. Er zit een prachtige DVD-speler met uitklapbare navigatie in op de plaats van de originele radio. De sparing moets iets worden vergroot. Verder zijn de fillers en banden vernieuwd. De oom van Sudesh heeft het plaatwerk grondig aangepakt. Hij was dus praktisch roestvrij. De lak is er volledig van af gehaald en nu heeft hij een mooie donker rood metallic lak. Het dak is vervangen. Het lekte iets maar we zagen dat de afwateringsgoot niet goed was vastgezet. Als deze goed wordt vastgezet zal hij niet meer lekken. Verder had de wagen wat last van trillingen. Bij Eldorado’s komt dat meestal door de aandrijfas rechtsvoor. Daar zit een klauwkoppeling in die in de loop der jaren speling krijgt. De beste oplossing is om de hele aandrijfas te vervangen door een gereviseerde maar dan zonder die klauwkoppeling. Feitelijk is dat een linker as. Maar trillingen kunnen ook door kromme velgen worden veroorzaakt. De wagen had last van een dynamo die niet bij laadde. Het probleem bleek te zitten in de stuurdraad vanaf het indicatielampje op het dashboard. Er was een spanningsmeter in de wagen gezet en waarschijnlijk gaf die onvoldoende signaal om de dynamo te laten laden. We hebben de bij Bobby in Oklahoma bestelde lift om de kofferklep dicht te trekken er direct opgezet. De mooie convertible is nu praktisch klaar voor de zomer maar we moeten nog even geduld hebben. THE STANDARD 39
Leren bekleding
Het is een mooie wagen geworden. Sudesh en zijn vader hadden iemand gevonden die kussens op de zittingen kon maken net als de Biarritz-uitvoering maar dat werk was nog niet goed uitgevoerd. De Eldorado convertible uit 1972 van Peter van Rijswijk is nu bijna klaar. Inmiddels voorzien van een gasinstallatie en zonder twijfel een van de mooiste van Nederland. Hij wacht nu op een nieuw interieur. We zijn benieuwd hoe de kwaliteit van het werk zal zijn. Peter heeft eerder bekledingen laten maken maar was nooit tevreden met de geleverde kwaliteit/prijsverhouding. Voor Eldorado’s uit de jaren 1975-1978 zijn nu mooie bekledingsets te koop bij Fryer in Washington State, www.autoupholsterykits.com. Laatst heb ik zo’n set voor een kennis besteld, het zag er prima uit. Ze hebben ook bekledingen voor andere Cadillacs uit ’60, ‘67, ’68, ’69. Al met al had ik de laatste maanden dus mijn handen vol aan de Eldorado’s. In maart en april wil ik de ‘77 T-Top en de ’78 Biarritz afbouwen. Het was al weer 12 jaar geleden dat ik voor het laatst een wagen grondig aanpakte en liet overspuiten. Het volgende project zal de Fleetwood wagon zijn. Tot februari heb ik met de Eldo cabriolet gereden maar die mag nu wel de stalling in. Daar heb ik sinds de aanschaf in California in 1993 al weer 100.000 km mee gereden. Later dit jaar zal ik nog wel wat aan deze wagen gaan doen. Deze is 12 jaar geleden helemaal gestraald en overgespoten. De koets is toen van het chassis afgehaald. Het linker voorscherm is nog steeds ingedeukt, maar daar heb ik een ander voor gevonden. Die moet met de lichtblauwe roestvrije motorkap die er nu op zit overgespoten worden. Verder heeft hij aardig wat roestplekjes gekregen en zitten er veel krassen op. Dit jaar mag hij verder rust houden omdat de beide T-tops erg leuk zijn voor het mooie weer. Ze zijn praktischer dan een cabriolet omdat de panelen er afzonderlijk uitgehaald kunnen worden en eventuele passagiers rechts en achterin minder last hebben van de wind. Verder is er aanzienlijk minder windgeruis. Koen Ongkiehong
40 THE STANDARD
OP VAKANTIE MET JE CADILLAC, WAAROM NIET? GEWOON DOEN! Met grote trots ontving ik in 2003 The Standard van mei/ juni met op de cover de foto van mijn Cadillac. Ik had de foto met een kort stukje tekst opgestuurd naar aanleiding van een ingezonden stuk met de titel “Route du Soleil op vakantie met een convertible”. Het verhaal ging over een Chevrolet. Jawel, een Chevrolet? Ik vroeg me af en dat doe ik nog steeds: Gaan er dan geen Cadillacs op vakantie. Nou, die van mij wel. De vraag kwam of ik wat schrijven kon over mijn ervaringen. Het heeft even geduurd, maar hier een poging. In de zomer van 1996 zat ik bij een vriend te bladeren in een Classic Trader en zag een advertentie met foto van een oude Amerikaanse slee. Het was of de maker van de foto een kopie had gemaakt van de auto zoals ik die als kleine jongen in mijn dromen voor me zag. Jawel, op de foto stond mijn jongensdroom. Het bleek een vla-gele Cadillac De Ville Convertible uit 1969 te zijn en hij stond te koop bij een handelaar in Zuid Limburg. Ik was eigenlijk helemaal niet op zoek naar een auto maar toch ben dezelfde avond mijn financiële situatie gaan bekijken en er was wel wat mogelijk. De zaterdag erop ben ik naar het zuiden gereden om de auto te bekijken. Ik was 25 jaar, had net 2 jaar mijn rijbewijs, was in het bezit van een Ford Escort uit ’82 en werd in het geheel niet gehinderd door enige kennis van auto’s. De auto leek in het echt nog meer mijn jongensdroom en ik besloot ‘m te kopen. Zoals gezegd, ik wist niets van auto’s maar er zat nieuwe apk op dus het zou wel loslopen dacht ik. Op de terugweg kwam er na een kilometer of 30 een vreemd geluid en heel veel rook onder de motorkap vandaan. De airco bleek geen koelmiddel te hebben waardoor de boel heet was gelopen en de koppelingschijf (clutch) het had begeven. Met wat tape en telefonisch overleg met de verkoper bedachten we een noodoplossing. Eenmaal thuis bleek de verkoper er na de apk-keuring vier totaal versleten banden op te hebben gelegd, wist ik veel?!? Een was er zelfs zo versleten dat ik onderweg naar het LPG inbouw bedrijf een klapband kreeg en bijna de dijk af vloog. Uiteraard bleek toen ook het reservewiel niet te passen. Ik begon te twijfelen of ik niet iets te impulsief was geweest met mijn aankoop. Maar niet getreurd, met wat extra moeite en vakantiewerk was ik een week na het zien van de advertentie in het bezit van een echte oldtimer Cadillac met een gasinstallatie en 4 nieuwe banden. Mijn vakantie was al begonnen en ik besloot dan ook om nog de zelfde week met een vriend voor drie weken naar Zuid Frankrijk te vertrekken. Er zat ontzettend veel speling op het stuur maar verder ging de heenreis goed. Behalve dat ik niet wist dat het grootlicht met een voetschakelaar ook uit gezet kon worden (we reden ’s nachts) waardoor ik de volledige 1100 km met grootlicht heb gereden. Dit tot merkbare grote ergernis van de medeweggebruikers.
We kwamen aan op een prachtige camping aan het riviertje de ‘Ceze’ vlakbij het kleine plaatsje Goudargues, 60 km ten westen van Avignon. 2 jongens, begin twintig en op vakantie met een hele grote coolbox en een Cadillac, je kunt je voorstellen, dit werd een geweldige vakantie. Maar ook het onvermijdelijke gebeurde. Ergens halverwege de vakantie bij het verlaten van de camping liep de motor heet en was de lpg installatie bevroren. Ik was lid van de ANWB en dus werden we geholpen door een “ANWB erkende garage”. Er kwam een autotrailer en de Caddy werd opgetakeld. Daarbij leek het erop dat de lange achterkant van de auto over de grond zou slepen en in paniek schreeuwde ik naar de man van de sleepdienst ‘Stop, Arret en Merde. De man van de sleepdienst keek me nietszeggend aan en vervolgde zijn werk. Een losse achterbumper, een plat gedrukte uitlaat en een verbouwereerde Frank tot gevolg. De volgende dag kon ik de auto ophalen. Ik moest 700 franc afrekenen en kreeg ik de bumper los mee. Later bleek dat er alleen een slangklem van de slang naar het koelwater reservoir vervangen was. Ook was het in 1996 nog lastig om gas te tanken in Frankrijk. Er was toen alleen in de wat grotere steden en langs de route peage GPL ( F r a n s v o o r LPG) te krijgen. En regelmatig was het ook nog uitverkocht. Nou ja, het was verder een geweldige vakantie. Tegenwoordig is GPL goed verkrijgbaar en de prijs varieert van 60 tot 85 eurocent. De jaren erna is mijn Caddy samen met mij in totaal 8 keer naar zuid Frankrijk op vakantie geweest. Van deze 8 keer heb ik 2 keer geen pech gehad. Daarnaast gebeurde het in 1997 dat op de heenweg ter hoogte van Venlo het cabrio dak over de volle breedte open scheurde. Het dak bleek volledig verweerd. Dus met open kap door de regen naar huis en de volgende dag met de gewone auto op vakantie. Wat een domper. Alle andere pechgevallen zoals een kapotte remleiding, versleten contactpunten, problemen met bedrading, lekkende pomp en cilinder van de cabrio kap, heb ik tijdens de vakantie kunnen oplossen. Een enkele keer moesten er onderdelen uit Nederland komen maar met hulp van de ANWB en vrienden thuis was het meestal met een dag of 2 wel opgelost. Ook deze zomer besloten mijn vriendin en ik weer naar het zuiden te rijden. De afgelopen jaren heb ik de auto bij verschillende hobbyisten en bedrijven in onderhoud gehad en zijn er veel onderdelen gereviseerd, vernieuwd en vervangen. Het meeste onderhoud en de APK keuringen heb ik laten doen bij USA Cars in Grave. Een prima garage met enthousiaste medewerkers en een gedreven eigenaar met grote liefde voor Amerikaanse auto’s. Daarnaast heb ik inmiddels zelf ook het een en ander geleerd. THE STANDARD 41
Ik reed al lange tijd met een lekkende pakking van het uitlaatspruitstuk. Ik heb geprobeerd het spruitstuk los te maken maar daarbij brak de eerste bout al vrij snel af. Een bekend probleem waarvan tot nu toe alle monteurs zeiden dat het motorblok eruit moest om de bouten uit te kunnen boren en opnieuw te tappen. Een flinke klus waar ik best tegen op zag. Ik heb Koen Ongkiehong gebeld voor advies. Hij gaf me de tip eens bij Hugo Spoor in Nijkerk langs te gaan. Zo gezegd zo gedaan. Hugo vertelde me dat hij het probleem kon oplossen zonder dat het blok eruit moest. Ook adviseerde hij me de distributie en wat andere dingetjes te doen. Daarnaast had ik zelf ook nog wat wensen. We hebben een budget afgesproken en Hugo zou al doende kijken hoever hij ermee zou komen. Na een week belde hij me dat hij zover was. Vol verwachting ben met de trein naar Nijkerk gegaan. Hugo had alles gedaan wat we gedaan wilde hebben. Hij had ook nog even de kleppendeksels en wat andere onderdelen gezandstraald en gespoten. Ik was zeer tevreden. Naar mijn idee heb ik eindelijk de monteur gevonden waar ik twaalf jaar naar op zoek ben geweest. Hugo bedankt. Vol vertrouwen gingen we op vakantie. Iets voorbij Lyon kwam er, net als toen ik de Cadillac net gekocht had een vreemd geluid en een heleboel rook onder de motorkap vandaan. Het lager van de airco compressor was eruit gelopen. De airco deed het al niet meer maar omdat de V-snaar van de stuurpomp aangedreven wordt via de airco compressor konden we niet verder. We stonden stil in een bocht langs de Route Peage met nauwelijks een vluchtstrook. Hulpdienst gebeld en binnen vijf minuten stond er een Franse hulpdienst met zwaailichten. Deze belde een sleepdienst. Er kwam eenzelfde trailer als in 1996 en je kunt je mijn angst al voorstellen. Daar gaan mijn bumper en uitlaat weer. Maar wat een geluk. De man van de sleepdienst bleek een Eldorado uit 1968 te bezitten en was deze aan het restaureren. Hij had al van de hulpdienst gehoord dat het om een oldtimer Cadillac ging en hij had wat extra balken meegenomen om de Cadillac schadevrij op te takelen. Wat was ik blij. Onderweg naar de garage raakten we natuurlijk aan de praat. Fabrice vertelde me dat hij bij de restauratie van zijn Eldorado allerlei problemen had en maar niet aan een werkplaats handboek kon komen. Ik heb de volgende ochtend direct Koen Ongkiehong gebeld of hij een exemplaar had liggen. En natuurlijk had hij dat. Ik heb Koen de afgelopen jaren een paar keer gebeld met vragen maar verder kent hij mij niet. Koen was bereid het boek naar Frankrijk op te sturen en ik mocht hem na mijn vakantie betalen. Lang leve Koen Ongkiehong. Fabrice van de sleepdienst bleek ook monteur te zijn bij hetzelfde garagebedrijf en stond te popelen om aan de Caddy te sleutelen. Helaas was het inmiddels zaterdag avond en dus zou reparatie pas na het weekend gebeuren. We zaten in Vienne, een stad net onder Lyon en alle hotels zaten vol vanwege een jazz festival. Er was nog een hotel vrij. 25 km verderop, een Ibis hotel gelegen tussen een driehoek van snelwegen. Wat een lawaai. Ook was er in de wijde omgeving echt helemaal niets te doen. Er was zelfs geen restaurant in de buurt. Dus dat was een chagrijnig eerste vakantie weekend. Arme vriendin. Ik heb Hugo Spoor gebeld en mijn probleem uitgelegd. Hij gaf me de tip om een kortere V-snaar te gebruiken en zo de stuurpomp direct aan te drijven. Hiervoor moest wel het brandstof filter verplaats worden. Maandag heb ik samen met Fabrice de klus geklaard en konden we verder.
42 THE STANDARD
Wel nu, genoeg kommer en kwel. Behalve bovenstaande akkefietjes hebben m’n Caddy en ik fantastische vakanties beleefd. Ik heb gereden langs de gorges van Franse rivieren zoals de Ardeche en de Tarn. Over de hoogvlakten van het National Parc des Cevennes. Ik ben van Bourg en Bresse door de Alpen via Grenoble en Gab naar de parfumstad Grasse gereden. Een deel daarvan heet Route Napoleon, een prachtige alpen route met haarspeldbochten en vele vergezichten. We hebben zelfs een keer boven de wolken gereden. Met alle bagage, veel gewicht dus en veel berg op liep wel het gasverbruik ietsjes op, ong. 1 op 2. Bergaf flink remmen op de motor en de remmen stonken een heel stuk minder. Vanaf Grasse is het een klein stukje naar Nice. Vanaf daar zijn we langs de Cote d’Azur naar Montpellier gecruisd. Een oude stad met een heel mooi contrast tussen het eeuwen oude centrum en het daarnaast gelegen in stijl gebouwde hypermoderne stads centrum. Al vrij snel zagen we een heel eind voor ons nog net de achterkanten van 2 andere oldtimer Cadillacs. In Hollywood stijl hebben we vol gas geprobeerd ze in te halen. Helaas zaten de verkeerslichten en het verkeer tegen en raakten we ze kwijt. Waren dit 2 clubleden op vakantie? Ook staat er in Montpellier een kathedraal met een van Europa’s grootste pijporgels. Ik ben niet religieus en hou ook niet van kerkmuziek. Maar op het moment dat we er waren was de orgelstemmer net klaar met stemmen en ging even flink los op het instrument. Dat was gaaf! Een ander jaar reden we het ommuurde historische stadscentrum van Avignon binnen. Er is daar elke zomer een aantal weken een groots theaterfestival. Sinds een paar jaar is daarom het centrum afgesloten voor verkeer, maar toen nog niet. Heel veel hele smalle straatjes met eenrichtingverkeer en vele omleidingen, duizenden mensen en waar straten zo smal en bochten zo krap zijn dat je soms heen en weer moet steken om de bocht te kunnen maken. Stapvoets rijden en etende mensen op terrasjes ontwijkend. Het was een absoluut doolhof en het eerste halfuur was ik lichtelijk in paniek. De anderhalf uur daarna, zoekend naar een uitgang zagen we er de lol wel van in. Mensen dachten dat we bij het festival hoorden en we kregen regelmatig applaus. Avignon heeft trouwens een erg leuk winkelcentrum. Ook heb ik al een idee voor een volgende vakantie. In de ANWB winkel verkopen ze een boek met de titel; “Frankrijk, Bijzondere Logeeradressen”. In dit boek staan meer dan 350 overnachtingplaatsen beschreven, verdeeld over heel Frankrijk. Het zijn allemaal chambres d’hotes, gites, en kleine hotels. Het leuke eraan is dat het allemaal in oude stijl gerestaureerde kastelen en landhuizen zijn die nu meestal kleinschalig gasten ontvangen in een heel persoonlijke sfeer. Er is ook een site waarop je kan zien wat er vrij is en hoe je kan reserveren. Lijkt me geweldig om zo een keer een kastelenroute te rijden. Kortom, pak een keer de koffers en je lief bij de hand. Trek een Hawaï blouse aan en zet je foutste zonnebril op. Zorg dat je lid bent van een autohulpdienst en neem een koffer gereedschap en een werkplaats handboek mee en hit the road!!! Ik heb zoveel fantastische momenten beleefd die ik zonder mijn Cadillac heel anders had ervaren. En zo leer je ook nog eens echt je auto kennen. Frank Mul THE STANDARD 43
SCL ROTTERDAM Firma SCL reageerde enthousiast op de vraag of zij wilden adverteren in ons clubblad en koos voor een paginagrote advertentie op de achterkant. De zeer informatieve website van SCL is te vinden op www.sclnl.nl.
Hoe SCL Rotterdam begon
Een paar jaar geleden zocht ik een transporteur voor een Lincoln die clublid Mark Timmers uit Asten via Ebay in de buurt van Boston had gekocht. Ik kwam in contact met Andreas Schorel die toen bij een expediteur werkte. Hij regelde het transport van de Lincoln prima en vertelde dat hij van plan was om voor zichzelf te gaan beginnen. Als ik nog eens een transport nodig had kon ik hem direct benaderen. Half 2007 was het zover dat Andreas Schorel (links) met Mark Notenboom (rechts) hun eigen bedrijf SCL Rotterdam startte in Schiedam. Mark had bij een verhuisbedrijf gewerkt en had daar ervaren dat er veel mis kon gaan met het verschepen van auto’s. Andreas en Mark zagen dat er een markt was voor auto handling die het hele traject dekt van verkoper tot het huis van de koper. Met zijn tweeën begonnen ze in een loods in Schiedam, hun kantoor was een simpele porta-cabin die in de loods stond. Ze moesten alles alleen doen, dus buiten de administratieve handelingen ook het lossen van de auto’s en stoeien met niet altijd op eigen kracht startende en rijdende wagens. Het zijn niet alleen oude wagens die niet willen starten, moderne wagens zijn wat dat betreft met hun electronica nog een stuk lastiger. Vanaf kind was Mark al geïnteresseerd in auto’s. Hij vindt klassiekers mooi maar heeft er zelf nog geen.
Waar staat SCL Rotterdam voor?
SCL Rotterdam is begonnen als franchise organisatie van Schumacher Cargo Logistics. In het begin liep het vrij aardig maar na verloop van tijd ontstonden er een aantal problemen welke niet opgelost werden. Deze werkwijze en manier van verladen konden en wilden SCL Rotterdam niet accepteren. Voor SCL Rotterdam was het duidelijk het roer moest rigoureus om wat een verbetering op alle fronten zou betekenen. SCL Rotterdam heeft de naam en connectie tussen Schumacher Cargo Logistics volledig verwijderd echter heeft het de naam SCL Rotterdam behouden en het logo vernieuwd. SCL Rotterdam kreeg en had reeds bekendheid in de volksmond daarom is er besloten geen volledige naamsverandering door te voeren voor SCL Rotterdam. SCL Rotterdam is in de afgelopen 2 jaar tijd hard gegroeid en heeft inmiddels 9 man in vaste dienst welke zich enkel en alleen volledig bezig houden met het vervoeren van voertuigen van A naar B
De diensten van SCL Rotterdam bij autotransport
Bijzonder is dat SCL Rotterdam zich helemaal heeft gespecialiseerd op de handling van auto’s uit de USA. Velen durven de stap niet te zetten om een wagen via Ebay of een andere website in de USA te kopen. De dollar staat nog steeds laag en door de crisis in Amerika staan de prijzen in Amerika sterk onder druk. Het is dus nog steeds zeer interessant om zelf een auto uit de USA te importeren. Zowel klassiekers als moderne wagens zoals pick ups. Prijzen in Nederland zakken niet erg omdat de eigenaren vroeger vaak veel hebben betaald voor hun wagen. De praktijk is dat men de wagens moeilijk kwijt raakt en dan maar houdt. Maar er zijn diverse obstakels die de aankoop van een wagen in de USA in de weg staan. Om er een paar te noemen:
• De technische staat van het voertuig Wat is de staat van het voertuig en hoe krijgen wij hier inzage en goede betrouwbare informatie over? Oplossing : SCL Rotterdam verzorgt een taxatie op het voertuig. • Betaling en het voertuig Hoe krijgen wij het geld bij de verkopende partij en krijgen wij dan ook het gekochte object? Oplossing : SCL Rotterdam verzorgt de betaling • Verzekering van het voertuig Is de auto netjes verzekerd en kunnen wij claimen als er schade is? Oplossing : SCL Rotterdam verzekert het voertuig THE STANDARD 44
• Transport naar de haven Hoe krijgen wij het aangekochte object van de verkoper naar de haven? Oplossing : SCL Rotterdam verzorgt het binnenlandse transport door heel USA • Verscheping Wie en welke partij regelt de verscheping vlot, netjes, efficiënt en VOORZICHTIG) Oplossing : SCL Rotterdam verzorgt het verladen • Lossen Wie en welke partij regelt wat bij aankomst van het voertuig in de haven in container en of Ro-Ro) Oplossing : SCL Rotterdam lost zelf de containers in hun eigen loods in Schiedam. • Douane invoer Wat moet er gebeuren voor invoer van het voertuig? Oplossing : SCL Rotterdam verzoekt alle documenten te overleggen waaronder bill of sale (aankoopfactuur) en kopie titel welke nodig zijn voor de aangifte bij de douane welke SCL Rotterdam elektronisch namens u uitvoert. • Het op kenteken zetten van de auto Oplossing : Hiervoor kunt u contact opnemen met de RDW indien u hier geen tijd en/of zin in heeft kan SCL Rotterdam het gehele traject uit handen nemen. Verder kan SCL eventueel de Duitse brief verzorgen voor wagens zonder typekeuring Ja, er komt echt veel kijken voordat de auto die u op een plaatje in een tijdschrift hebt zien staan of op een website staat veilig en onbeschadigd bij u thuis staat. Voor sommigen is het Engels en de vele vaktermen nog een extra probleem. SCL Rotterdam kan op al de punten die hier genoemd staan en oplossing bieden. Je kunt bepaalde punten natuurlijk zelf regelen maar dat kost meestal flink wat tijd en kan onzekerheden en stress geven. Daarom kiezen velen er voor om van de diensten van SCL Rotterdam gebruik te maken en het hele traject van de technische inspectie in de USA tot aan de RDW keuring door SCL Rotterdam te laten regelen.
Verzekeringen
Een belangrijk aspect is de verzekering. In de USA wordt bij het ophalen van de auto een rapport gemaakt met eventuele schades en mankementen. Dat gebeurt ook wanneer deze bij de loods aankomt waar hij ingeladen wordt. Na het lossen in de loods in Schiedam wordt opnieuw een rapport opgesteld. Er zijn verschillende soorten verzekeringen. Zo keert de total loss verzekering alleen uit als de hele wagen total loss gaat. Dat is het geval als een container van boord slaat (gebeurt zelden) of wanneer een container op zijn zij valt (komt vaker voor dan u denkt). Maar als de wagen in de container zou schuiven en schade op zou lopen, of tijdens het in of uitladen licht beschadigd raakt, wordt de schade niet gedekt door de total loss verzeking. Een all risk verzekering is dan beter. Uit eigen ervaring en uit de ervaringen van anderen is mijn advies om de wagen en onderdelen all risk te laten verzekeren.
Netwerk van verladers in de USA
SCL Rotterdam werkt met diverse bedrijven in de USA die de wagens in de containers laden. Om te zien of deze bedrijven goed werken gaan Mark en Andreas regelmatig naar de USA en kijken hoe het er daar aan toe gaat. De bedrijven waar ze mee samenwerken zijn zorgvuldig geselecteerd. Als een bedrijf niet bevalt gaan ze er niet mee verder. SCL Rotterdam heeft nu een aardig marktaandeel. Afgelopen jaar werden er zo’n 4000 wagens door SCL Rotterdam gehandeld.
Onderdelen transport
Interessant is dat SCL Rotterdam ook het transport van onderdelen kan regelen. Als u bijvoorbeeld van plan bent naar Hershey te gaan en onderdelen of auto’s wilt kopen is het aan te bevelen vooraf even contact met hun op te nemen. Velen zien af voor het kopen van onderdelen omdat het niet in de koffer past,maar door de onderdelen service van SCL Rotterdam kan u daar toch interessante onderdelen kopen zonder de verplichting om een hele auto aan te schaffen om de onderdelen in te leggen. Onderdelen van Ebay kunnen naar de agenten van SCL Rotterdam in de USA worden opgestuurd en vandaar worden verscheept naar Nederland. Als een verkoper van een groot onderdeel zoals een motor/scherm/motorkap niet de moeite wil nemen om het te verpakken of op te sturen, kan SCL Rotterdam daar mogelijk een oplossing bieden omdat zij een netwerk van transporteurs hebben. THE STANDARD 45
Maar het makkelijkst is natuurlijk als de verkoper het onderdeel deugdelijk verpakt en opstuurt naar het door SCL Rotterdam op te geven adres. Het best is dat u voor het kopen van een onderdeel de prijs voor het transport aanvraagt bij SCL Rotterdam op basis van afmetingen en gewicht. Doorgaans heeft u binnen 1-2 dagen een offerte.
Groot feest
Op 21 november vorig jaar was het groot feest bij SCL Rotterdam wegens de opening van het nieuwe kantoor aan de Admiraal de Ruyterstraat 31 in Schiedam. Dat was eigenlijk ook voor de viering van de opening van het bedrijf omdat het wegens drukte er nooit van was gekomen een feest te vieren. Het was een prachtig feest waar Peter van Rijswijk en ik ook voor waren uitgenodigd. Omdat we nog andere afspraken hadden hebben we het helaas niet volledig kunnen meevieren maar op de foto’s ziet u dat het heel gezellig was. SCL Rotterdam beschikt nu over 3 loodsen met een totale oppervlakte van 3400 m2.
Verhuizingen
Naast het transport van voertuigen is SCL Rotterdam ook goed in internationale verhuizingen. Hierbij komt de grote ervaring die Mark Notenboom in zijn vorige werkkring op deed natuurlijk goed van pas. We hopen dat SCL nut zal hebben van hun advertenties en leden van hun diensten gebruik zullen maken. SCL biedt een korting van 10% voor leden van de CCN ! Koen Ongkiehong
46 THE STANDARD
UITNODIGING TOERTOCHT MIDDEN NEDERLAND ( 26 APRIL 2009 ) Graag nodigen Irene en ondergetekende jullie uit voor de eerste toertocht van 2009 en we hopen erop dat er veel , heel veel leden zullen meerijden! Begin de zomer goed en kom met je gepoetste Cadillac naar het midden van Nederland. Het programma is als volgt : 10.00 – 11.30
Ontvangst , koffie met gebak , Restaurant Oud Leusden
11.30 – 16.30
Toertocht deel 1 en 2 , onderbroken door een uitgebreide lunch ( SOEP, WARM BELEG, BROODJES, MELK EN KARNEMELK )
16.30 – 18.00
Dinner ( optie , voor eigen rekening )
Kosten : � 15 per persoon : koffie met gebak, toertocht, uitgebreide lunch Opgeven en betalen voor zondag 12 april 2009 via :
[email protected] onder vermelding van naam, aantal personen ( betaling aantal personen � 15 per persoon) en of er wel of geen dinner ( eigen rekening) wordt gebruikt. Betaling op bankrekening 26.09.34.402 tnv E. Otten te Leersum ovv Uw naam. Routebeschrijving naar het startpunt : Restaurant Oud Leusden , Vlooswijkseweg 1, 3832 RG Leusden Vanuit Utrecht : A28 Utrecht –Zwolle, afslag 5 Maarn,stoplichten links , volg bord met bestek. Vanuit Zwolle : A28 Utrecht - Zwolle , afslag 5 Maarn , stoplichten links , onder viaduct links. Het (optionele) dinner zal ( voor eigen rekening ) plaatsvinden in Barbeque Restaurant Leersum. Kosten � 24.50 per persoon : onbeperkt soep vooraf , onbeperkt vlees en vis voor de barbeque , onbeperkt ijs als dessert. Prijs is exclusief drankjes. Kosten zelf voldoen in het restaurant.
Graag tot eind april !! Irene Marnette en Edwin Otten
NOTEER IN AGENDA!
THE STANDARD 47
VRAAG EN AANBOD Te koop Coupe de Ville 1977, lichtgeel, zeer mooie wagen. Lichtgeel leren bekleding. Inl. Ab Kettenis, 0174-630249 Div. Cadillacs ’54 cabriolet kleur rood met wit/rood intr. ‘54 cabriolet kleur zwart met rood intr, ‘60 cabriolet kleur zilver met rood intr., ‘63 coupe de ville kleur wijn rood met wit intr., ‘65 cabriolet kleur zwart met wit intr. Auto’s verkeren in zeer goede tot perfecte staat Verder heel veel onderdelen coupe de ville ‘55, sedan de ville ‘59, coupe ‘68 Inl. Richard Kalisvaart, 06-54345348, Barendrecht ‘76 Eldorado cabriolet : Blauw, zeer harde en nette auto , heeft geen werk nodig. Nieuwe APK voor 2 jaar , nieuwe banden en nieuwe witte kap. Rijdt probleemloos. 49.000 originele miles , auto komt uit de staat New York , al ruim 10 jaar in mijn bezit. Zien is kopen. � 11.000. ‘76 Eldorado cabriolet : Geel , nette en harde auto , meer dan 12 jaar in mijn bezit , fun to drive. Heeft in het geheel geen werk nodig , is een daily driver. Probleemloos cruisen , heeft 82.000 originele miles gelopen , komt uit de staat South Carolina. Nieuwe APK ( 2 jaar ) , nieuwe banden en nieuwe witte kap. Fantastische auto, je rijdt er zo mee weg dit voorjaar. � 11.000 Inl. Edwin Otten : 06 23 368 313 of
[email protected]
Sedan de Ville 1970, LPG , 4 nieuwe banden, keiharde auto met APK keuring, motor + drivertrain in goede staat, rechts carroserie schade op te knappen, bekleding banken kan vervangen worden, onderhoud gehad continu bij Hugo Spoor, prijs � 4.950 Inl. Frank Numan, 06 - 46189339 Cadillac Sedan de Ville 1975, V8, 8.2 ltr , LPG, opknapper of voor onderdelen. APK t/m december 2010, technisch in orde, loopt en rijdt goed, veel roest. Cherry Red, rood interieur, nieuw vinyl dak, vaste prijs � 2500 Hans Ackermans, 06-52471100 Fleetwood limousine 1962, Zeer netjes en goed onderhouden, brandstof benzine, km stand: zeer weinig zwart met veel chroom, zeer veel extra's voor die tijd voorzien van origineel electr. bediend tussenglas tussen chauffeur en passagiers, dit is de verlengde uitvoering, auto komt elk jaar probleemloos door de apk keuring, auto wordt uitsluitend prive gebruikt voor oldtimershows, dus een echte " mooi weer " auto, met nieuwe apk (2 volle jaren), indien serieuze interesse Inl. 0592 241293 of 06 1288 7711 , vragen naar Jan Eldorado ´72 LPG, Cabriolet,nieuw gespoten, nieuw interieur, LPG, � 19.000, Eldorado ´72 Coupe Impco LPG, groen, chroom zeer mooi, ’56 aanhanger en ook veel ´56 Caddy onderdelen, veel onderdelen. kijk op petersparts. woelmuis.nl. Inl. Peter van Rijswijk, 06-55956172
Jullie foto kan hier 48 THE STANDARD
Onderdelen 1940/'78, div. hoofdrempompen DelcoMoraine & Bendix, Centerbearing support voor aandrijfas, 2 V8 zijklep motoren incl. versnellingsbak uit 1947, 4 Nieuwe radiaal banden met 3" wit zijvlak, maat P235/75R15,div. gereviseerde rembekrachtigers, ruil, kachelkranen gerev. Ruil, div. onderdelen voor jaren’40,’50,’60, zoals filters,ontsteking 6/12 Volt, wisserbladen refills, benzinepompen & revisiesetjes, UNC/UNF bouten & moeren, sierlijstclips. startmotor & dynamo onderdelen, whitewall cleaner. Onderdelen t.b.v. remsystemen, carburateuronderdelen en revisiesets. 1 complete voorbumper 1959, 1 complete achterbumper 1959, 1 achterbumper Seville 1979. Tevens waterpomprevisie voor jaren ’40 t.m. ’72. Inl. Matern Harmsel, Tel: 0546-454757 , 06-53816020 of E-mail:
[email protected]
Diverse onderdelen en limousines 1984-1987 6deurs en 6 deurs stretch 9-persoons uitvoeringen, Cadillac Eldorado/ Seville/de Ville/Fleetwood/Hearse. Inl. Gert Sterken, 06-54687561
Eldorado ‘76 rood met wit landau dak, � 8000,
CCN’ers mogen gratis adverteren, uw advertenties worden 2x geplaatst, eventuele wijzigingen en/of herplaatsing gaarne doorgeven aan Koen Ongkiehong, Tel. 070-3560035, fax 070-3630492 E-mail:
[email protected]
Diverse nieuwe en gebruikte onderdelen voor Cadillacs, gespecialiseerd in Eldorado’s uit ‘67-‘78., LPG-inbouwsets, Nwe. remdelen, dynamo’s, startmotors, waterpompen, benzinepompen, pakkingsets, fuseekogels. Inl.: Peter Onken, tel. 0251-248361 of 06-53287347 Te koop tijdens de CCN-evenementen: Geëmailleerde CCN-Schildjes: � 12, CCN-stickers: � 2,5 T-shirt: � 15
Te koop gevraagd Wij zijn 1 centre cap van onze Cadillac kwijt wie o wie Zeer veel Cadillac onderdelen van begin jaren 60 tot begin heeft er een of meerder centrecaps voor een Fleetwood jaren 80 waaronder motoren, bakken, plaatwerk, deuren, uit ’58 te koop, het maakt niet uit in welke staat hij verkeert. interieurdelen en alle technische delen. Inl. Suzanne Evers 035-5315193 of
[email protected] Inl. Frank Tils 06-24805504
Eldorado ’77 voor onderdelen, diverse andere Eldorado’s, onderdelen, boeken, kunststof fillers rond voor-en achterbumpers, rubbers, trekhaak voor 71-72 de Ville/Fleetwood. Parade boots Eldorado conv. 71-76, onderdelen op aanvraag, www.ibuko.com Inl. Koen Ongkiehong, 070-3560035, 06-24804408,
Niet leden kunnen voor � 11 een advertentie plaatsen. Over te maken op postbank rekening 7310062 t,n.v. Cadillac Club Nederland, Leusden onder vermelding van uw naam en te adverteren Cadillac. De rubriek vraag en aanbod wordt geplaatst op de internet site van de Cadillac Club Nederland: www.cadillacclub.nl
ook komen te staan! THE STANDARD 49
50 THE STANDARD
Sound, levensduur. en levensduur. looks en performance, looks Sound, performance, EPS u! voor u! uitlaat voor dé uitlaat maakt dé of maakt heeft of EPS heeft
uto: je ppena odscha ken op de o b le a e zo Ide imte ooit te hoeft n laats & aan ru rp e e rk a p ebrek! geen g
d met
o leetwo 59’er F em. ste RVS sy
een stil
alade: een Esc t een onder me m Kijkje e e +R syst roffel. Fraai L 8 afde V bescha
rg stille e s! De e nd rule at ligt nu in d u so 8 V la ar ard uit mand die da a d n a st ie k. En n ijzerba heeft... n spijt va
EPS Uitlaten BV Nieuwe Compagnie 23 - 9605 PX Kiel-Windeweer (NL) Tel: +31 (0)598 350 335 - Fax: +31 (0)598 320 402 www.uitlaten.com -
[email protected]
l: superr in stij vervoe te Cadillac Zieken le n comp gave e ce! n ambula
n zeer van ee ce. pname lan Detailo dillac Ambu Ca fraaie
USA motorlevert motorEngines levert USA Engines blokken voorraad! uit voorraad! blokken uit
. Beide gblock 72 Lon leverbaar! 4 c la il Cad aad t!) it voorr types u = gasgeschik ne a p ro (P
pk’s r. Véél ar Moto oor uw st h rt o V De N ters. tonme otroden new f een leuk H o c la il d Ca t? projec
ortste do De laa de 365 en c 429. Cadilla ling van o.a. erbaar! ke lev ontwik it voorraad .U de 390
r n 1 lite eer da da’s m rootste , ID C 500 eg der! D n per cilin k V8 voor ee e ri b fa af! to u ena person
USA Engines BV Nieuwe Compagnie 23 - 9605 PX Kiel-Windeweer (NL) Tel: +31 (0)598 350 330 - Fax: +31 (0)598 320 402 www.usa-engines.com -
[email protected]
www.usa-engines.com www.uitlaten.com Openingstijden: DINSDAG t/m zaterdag Verkoop van 10.00 tot 17.30 - Werkplaats (op afspraak) van 08.00-17.00 THE STANDARD 51
CCN