Onderwerpen in deze uitgave zijn: 1) Voorwoord 2) Verslag Najaarsrit 3) Verslag Technische Dag in Purmerend 4) Activiteiten 2016 5) De eerste Technische Dag van 2016 6) Heckflosse-passie brengt mensen bij elkaar 7) De blauwe ‘200’ uit 1966 8) Nieuwe leden stellen zich voor 9) Advertentierubriek 10) Onze sponsoren 11) Uit het archief van Rob van der Does 12) Tot slot
1) Voorwoord / door Henk Lith Beste Heckflosse rijders, De feestdagen staan weer voor de deur, Sint en Piet moeten op het moment van schrijven nog langs komen. Ik hoop uiteraard dat, dat gaat lukken nu het weer zo lelijk is? Laten we er maar van uitgaan dat hij toch komt in deze onzekere tijden, de kleur van zijn trouwe makkers is nog niet bekend, en wellicht ook niet overal in den lande hetzelfde, als er geen problemen zijn in dit landje dan maken we ze gewoon toch? De kans dat het een vreemdeling is die bij je aanbelt is ook niet geheel ondenkbaar en laat je ook niet verwarren door een eventuele kerel met een afwijkend soort baard! vraag in dat geval zeker even naar zijn naam. Maar goed, laten wij het afgelopen jaar maar even beschouwen, en wel het reilen en zeilen van ons vrienden cluppie. Wij hebben het afgelopen jaar twee meetings gehad, ik ben echter alleen bij de laatste, in Friesland geweest. Over de Voorjaarsmeeting kan ik dus niet vertellen uit eigen beleving, helaas, het lukt ook niet altijd om overal bij aanwezig te zijn, hoewel dat misschien wel van me verwacht wordt? De Najaarsmeeting heb ik gelukkig wel meegemaakt en daar heb ik zeer goede herinneringen aan; echt schitterend. Dit keer waren we een omgeving waar de mensen nog uitlopen voor een stoet
1
oldtimers, en langs de weg gaan staan met een fototoestel en zwaaien! Dat zal je in het westen of misschien moet ik zeggen rond de grote steden niet dikwijls meer meemaken, is mijn ervaring. Deze dagen houden we er in! Een ander vast punt in het jaar is de Onderdelendag, echt een ontmoetingsdag van old en youngtimer Benzen met als rode draad het zoeken of verkopen van onderdelen. Maar ook een prima plek om eens wat Mercedes vrienden te ontmoeten en zeker ook om ervaringen uit te wisselen ook al zou je niets te verkopen of te kopen hebben. Deze dagen houden we er in! Tenslotte de Technische Dagen, normaal twee per jaar. Er is er een, in het voorjaar, grandioos de mist in gegaan, beter gezegd hij is niet doorgegaan wegens te geringe belangstelling, want ik kan er geen andere verklaring voor geven. We zouden voor de derde keer op rij bij Cor de Jong in Bergambacht bij elkaar komen. Cor is een goede verteller en heeft veel ervaring, evenals zijn medewerkers. Laten we het er op houden dat het een vergissing, of een samenloop van omstandigheden is geweest dat het geen doorgang gevonden heeft. Gelukkig is de tweede technische dag bij Jaap Havik in Purmerend wel doorgegaan. Hoewel dat er in het begin niet op ging lijken. Maar uiteindelijk met wat herinneringen kwamen er gelukkig toch nog voldoende belangstellenden. We hebben een zeer interessante dag beleefd, iedereen was onder de indruk van Jaap’s kennis en vakmanschap. De verzorging was heel goed in alle opzichten en de hele familie Havik nam deel aan dag, op een schitterende locatie. Deze dagen houden we er in! NB: ik heb begrepen dat er in dit bulletin nog een verslag van deze dag is opgenomen door een van de deelnemers. De datum bij Cor de Jong dit komende voorjaar is overigens nog niet bekend, maar voor de hand liggen de data 9 of 16 april. In een ander hoofdstukje van dit bulletin kom ik daar misschien vanuit de actualiteit nog op terug! (beide op zaterdag) De onderdelendag is gepland op de eerste zondag na de schoolvakanties! En wel op zondag 4 september! De eventuele 2e Technische Dag is nog niet in beeld, daar volgt nog wel bericht over, een en ander hangt natuurlijk ook af hoe de belangstelling was op de 1e technische dag bij Cor de Jong in Bergambacht. Nog een laatste mededeling betreft de vergadering van de vier leden van het dagelijkse bestuur, stuurgroep, of hoe je het moet of wil noemen. Wij, Jan Boeren, Theo Overduin, Roland van Keekem en ik, proberen minimaal een maal per jaar bij elkaar te komen om de gedachten te laten gaan over zaken die met ons cluppie te maken hebben, helemaal niets geheimzinnigs. Dus wil je daar een keer bij zijn, neem dan contact op met een van ons. Meedenkers zijn van harte welkom, maar omdat het bij iemand thuis wordt georganiseerd, willen we daar om praktische redenen graag vooraf van op de hoogte zijn. Tot slot, alvast goede feestdagen gewenst, veel geluk en gezondheid! in het nieuwe jaar.
2
2) Verslag Najaarsrit op 4 oktober 2015 in Zuidwest Friesland / door Roland van Keekem Na een matige tot slechte septembermaand beleefden we nu een periode met prachtig, rustig en zonnig weer maar wel met geregeld mist. Er was een grote opkomst met een behoorlijk aantal leden uit de Noordelijke regio maar ook nieuwe leden. Ik telde ruim 25 equipes. Op de reis naar Balk hadden veel deelnemers last gehad van een stevige dichte mist; dat was al een vermoeiende tocht geweest. Friesland is voor een aantal aanmelders wat ver van huis; enkelen, zoals wij, kwamen een dag eerder naar een hotelletje of B&B in de omgeving van Balk. Wij overnachtten even buiten Balk in een B&B boerderij “t Griene Hemeltsje” in Wijckel, midden in het dorpje op de kruising tegenover de kerk. Een geweldige gastvrije weekendje-weg ervaring op een prachtige locatie; een aanrader voor iedereen die hier nog eens in deze streek of het Gaasterland terugkomt. Niet alleen wij hadden een luxe onderkomen, zelfs Flosse mocht ’s nachts in de schuur staan en dat ging ten koste van de auto van de vriend van de gastvrouw.
Op zondag 4 oktober verzamelden we om 10:00 uur in het paviljoen Badmeester Keimpe bij de jachthaven van Balk. Het weer was uitstekend met een zonnetje en hier was het nog alleen wat heiig. Op dit vroege tijdstip in de ochtend zaten bij een lekkere temperatuur zelfs al wat koppels op het terras. De mooie rit van ca. 110 km was uitgezet door Martin van Bruggen die deze dag voor de begeleiding assistentie had van zijn zoon en andere familieleden. De routebeschrijving werd in een overzichtelijk ringbandje verstrekt. Vanaf 11:00 uur stonden we gereed om de rit te starten; Henk Lith sprak voorafgaand aan de start op de parkeerplaats een woordje. Gewoonlijk doet Jan Boeren de introductie van het evenement, maar Jan kon helaas niet aanwezig zijn in verband met zijn gezondheid. Henk memoreerde dit vervelende voorval en namens alle aanwezigen werd Jan vanaf deze plek alle sterkte toegewenst. (En Jan ontving een prachtige kaart met Friese paarden aan de voorzijde en heel veel goede wensen op de achterkant. Nogmaals heel veel dank daarvoor, Jan)
3
Ook tijdens onze rit hadden we wisselend zon, bewolking en soms behoorlijke mist, vooral langs het IJsselmeer. Het eerste deel van de rit ging via N-wegen om aan de andere kant van de omliggende meren te kunnen komen. De route ging in de richting tegen de klok in door Zuidwest Friesland, vanaf Balk via Wijckel, langs Sloten. Helaas mag het doorgaande verkeer niet door het historische stadje rijden. Verder naar Woudsend, Heeg, Gaastmeer, Oudega, Westhem, Tjerkwerd, via een U-bocht bij Bolsward naar het westen naar Exmorra, Allingaweer, Idsegahuizen naar Piaam. Onderweg reden we over allerlei dijken en weiden, passeerden we veel mooie historische en monumentale dorpen en steden. Met onze stoet oude Benzen kregen we opmerkelijk veel enthousiaste reacties van fietsers en omwonenden.
In het idyllische, in het landschap verborgen kleine dorpje Piaam met een kerk, enkele huizen en in de horecagelegenheid De Nynke Pleats hebben we met zijn allen de goed verzorgde lunch gebruikt. Het tweede deel van de rit ging binnen langs de IJsselmeer / Zuiderzeedijk naar Gaast, Ferwoude, door Workum over de gedempte gracht langs het Jopie Huisman museum. Jopie Huisman was een beroemd Friese schilder van eenvoudige afkomst en hij schilderde zeer gedetailleerd vele landschapen en portretten uit de midden jaren van de vorige 20e eeuw. De volgende stad was Hindelopen waar we een rondgang rondom de stad konden rijden, waarbij we tussendoor prachtige gezichten naar de binnenstad zagen. Zelf had ik nog een bijzondere ervaring; een één of andere onverlaat reed achter ons met constant knipperende lichten alsof hij een hekel had aan de langzame stoet oldtimers en er voorbij wilde. Toch maar even stoppen; er zal toch niets mijn met Benz aan de hand zijn? Licht geïrriteerd stapte ik uit en dan blijkt het dat de achterligger de zoon van onze beste vrienden is. Ook hij is ver van huis maar bij toeval zag hij ons rijden; hij was dit weekend voor een zeilevenement in Friesland. Hoe klein kan de wereld zijn? Na de rondgang om Hindelopen vervolgden we de weg binnendijks naar Stavoren. Ook hier reden we door flarden van mist. Niet iedereen volgde de route door het historische Stavoren exact volgens het routeplan en van twee richtingen stond een rij Heckflossen voor de geopende brug te wachten. De route vervolgde via Het Roode Klif, een verhoogde stuwwal uit de ijstijd naar Mirns en het bosrijke Gaasterland. Wij komen niet vaak in deze regio zodat we van een bijzondere gelegenheid gebruik konden maken; bij Skarl, een klein gehucht met begraafplaats hebben we nog een stilgestaan bij het graf van een jonge collega Martien die we 16 jaar geleden, veel te vroeg in zijn leven, naar zijn laatste rustplaats brachten.Het Roode Klif is gevormd in het pleistoceen door gletsjerijs uit Scandinavië. Door afslag van het water van de Zuiderzee ontstonden de steile wanden, de kliffen. Er is in de 19e eeuw al veel van afgegraven; nu resteert een helling van ca. 10 m hoog.
4
Boven op het klif staat een monument ter herinnering aan de veldslag bij Warns uit 1347 in de Fries – Hollandse oorlog. Leaver dea as slaef; liever dood dan slaaf.Via wat zigzag wegen door het bosrijke gebied reden we via Oudemirdum en Nijemirdum terug naar het paviljoen in Balk. Het was een prachtige, zeg maar nazomerse middag, om met zijn allen nog even buiten op het terras een drankje tot ons te nemen voor de vaak nog lange rit naar huis te aanvaarden. In een slotwoordje bedankte Henk Lith iedereen voor de grote opkomst, het Friese volk voor het enthousiasme voor ons merk en voor de goede organisatie van deze dag onder leiding van Martin van Bruggen. We zijn allemaal, mede met onze klassiekers, in onze bewustwording met de beleving van een stukje Fries historisch erfgoed rijker geworden.
3) Verslag Technische Dag in Purmerend / door Roland van Keekem Technische beschrijving door René Veenis met aanvullingen van Henk Lith; samenstelling: Roland van Keekem. Op 31 oktober jl. werd bij Jaap en Antoinette Havik onze Technische Dag gehouden. Het was die dag zonnig, droog en rustig, dus uitstekend oldtimerweer. Rond tien uur verzamelden we met wel 18 Heckflosse-liefhebbers in de kantine van het autobedrijf aan het Netwerk 10 in Purmerend, waar we hartelijk ontvangen werden door Jaap en Antoinette Havik. Het was een heel goede opkomst. De sfeer zat er direct goed in; een aantal leden kenden elkaar, maar er waren ook nieuwe leden aanwezig. Na de koffie met koek stelde Antoinette voor om vooraf aan hun presentatie, de aanwezige NHR leden zich zelf voor te stellen en iets over hun Heckflosse hobby te vertellen. Een prima idee; mijn (RvK) voorstel is om zo’n (her)kennismakingsrondje op dit soort evenementen vaker te doen. Na deze kennismakingsronde vertelden Jaap en Antoinette het een en ander over hun bedrijf, Jaap heeft de leiding van het bedrijf en is verantwoordelijk voor de techniek; Antoinette neemt de administratie en de inkoop van onderdelen voor haar rekening. Hun zoon werkt als monteur in het bedrijf en een externe monteur wordt waar nodig voor allerlei klussen ingehuurd; die laatste is er echter zoveel dat het bijna een vierde personeelslid is.
5
Het bedrijf staat regelmatig in landelijke bladen vanwege hun restauratiespecialiteit. Het motto van het bedrijf is 'we doen het goed of we doen het niet'. Er is een vast klantenbestand met alle voorkomende klassieke MB's. Na de introductie hebben we een kaal chassis van een Pagode die in een zogenoemd braadspit hing, uitvoerig bekeken. Daarbij werd er aandacht besteed aan de bekende (zwakke) punten van het chassis en hoe je dat moet aanpakken om het goed te krijgen. De eigenaar had in eerste instantie gevraagd om de zichtbare slechte delen aan te pakken, maar na een inspectie bleek dat die plekken slecht behandeld waren en dat beloofde al niet veel goeds. Er werd besloten om de auto geheel te strippen en te stralen. Hierna kwamen er veel dikke plamuurplekken en nog veel meer slechte plekken aan het licht. De stelling van Jaap werd weer aangetoond dat hij meer voor complete restauratie is dan voor reparatie. Dat is heel goed gekarakteriseerd waar zijn kracht ligt; degelijk werk, alles moet als nieuw worden liefst nog beter! Het onderstel van een Pagode is in feite hetzelfde gebouwd als dat van een Heckflosse, dus voor iedereen van ons interessant. Een interessant detail van deze bespreking vond ik dat het plaatwerk van een Pagode in die tijd nog met de hand werd gebouwd, dus als je denkt "even een andere motorkap er op zetten" dan past dat meestal niet. Het plaatwerk heeft nummers, zodat je kunt zien wat bij wat hoort.
In grote lijnen van de dag hebben we daarna uitvoerig stilgestaan bij de achteras van onze Heckflosse. Jaap had een oude nog vette en complete achteras op een pallet op oliedrums tentoongesteld zodat we alle onderdelen met hun specifieke aandachtspunten in detail konden bekijken en bespreken. Dit had Jaap gedaan omdat er diverse vragen gesteld waren vanuit de club over de achteras. Zo werd er uitvoerig ingegaan over de olieafdichting en de lagers in de beide assen, hoe je het rubberen manchet zou kunnen vervangen; er bestaat ook een deelbaar manchet waardoor je de as niet hoeft te demonteren. En vooral ook hoe je de centrale pen, waar de schommelarm aan is opgehangen, moet vervangen en kalibreren (afstellen). Dit is namelijk een zeer nauwkeurig werkje.
6
Een goede restaurateur kenmerkt zich ook door het gereedschap dat hij gebruikt en vaak zelf uit praktische behoefte ontwikkelt, zoals een tang om het genoemde gedeelde rubber manchet/harmonica van de expansieveer samen te stellen. Kenmerkend voor een restaurateur in hart en ziel. Een belangrijk detail, waar je je gemakkelijk mee kunt vergissen, werd ook aangeduid, namelijk de stand van de rubberen, centrale ophanging in het frame. Draai je die een kwartslag, dan gaat de as schudden bij het rijden. Dit heeft te maken met de gieting van het rubber. Je moet het maar net weten! En ditzelfde geldt voor de motorophanging: je hebt een linker en een rechter ophanging. Ze zien er precies hetzelfde uit, maar ze hebben niet voor niets een verschillend bestelnummer! De bevestiging is namelijk gedraaid t.o.v. de andere. Als laatste werd er iets verteld over de juiste draaiing en balancering van de cardanas: doe je dat niet goed, dan ook gaat de auto trillen bij hard rijden. Allemaal details die van levensbelang zijn voor de juiste functionering van onze wagens. Al deze zaken maken het zo interessant om een specialistisch bedrijf te bezoeken.
Bij de afsluiting van de dag heeft Jaap twee extra dingen verteld. Ten eerste over een rallywagen 450SL die momenteel over de wereld rijdt (World Challenge Rally) en die bij hen in onderhoud en preparatie is. Als laatste wilde Jaap iets kwijt over de olie die hij standaard gebruikt. Bij een vraag over het reviseren van motoren, wat wordt uitbesteed, vertelde Jaap dat er 100.000km of één jaar garantie gegeven wordt (wie rijdt er 100.000km in een jaar?). Het revisiebedrijf stelt dan wel als eis dat je de door hun voorgeschreven olie gebruikt. Deze oliesoort wordt gebruikt in de Nascar en Indianapolis races in Amerika, evenals de dragraces daar en daarbij worden van de techniek de allerhoogste prestaties gevraagd. Wij danken Jaap, Antoinette en hun zoon hartelijk voor deze zeer leerzame en vooral ook gastvrije (we kregen een uitstekende en geheel gratis lunch aangeboden) en gezellige dag, waarbij je veel clubvrienden met hun mooie Heckflossen ook weer een keer ziet.
7
4) Activiteiten 2016 / door Jan Boeren Ook in 2016 willen we weer een paar activiteiten organiseren. Noteer de onderstaande data maar alvast in de agenda. Nadere informatie wordt tijdig rondgestuurd. - Zaterdag 16 april 2016 Technische Dag bij Cor de Jong in Bergambacht - Zondag 24 april 2016 Voorjaarsrit - Zondag 4 september 2016 Onderdelendag in Nieuwegein - Zaterdag 24 september 2016 Najaarsrit Activiteiten NHR MBCCZN: Dan nog iets anders. Per 31 december 2015 heb ik mijn lidmaatschap bij de MBCCZN (de Brabantse Mercedes-Benz Classic Club Zuid-Nederland) opgezegd. Daarmee vervalt ook mijn coördinatie van de wederzijdse evenementen. Mochten jullie zelf belangstelling hebben voor een lidmaatschap aan deze Mercedes-Benz club, kijk dan eens op hun website: www.mbcc.nl of neem contact op met Ben Bom (waarnemend secretaris). Zijn mailadres is:
[email protected]
5) Eerste Technische Dag van 2016 / door Henk Lith De datum van de Technische dag bij Cor de Jong in Bergambacht wordt gehouden op zaterdag 16 april. Laten we dit keer in ruime aantallen dat leerzame en onderhoudende gebeuren meemaken. Kosten zijn nog niet bekend, maar denk aan 15 euro p/p. Cor en zijn vrouw kennende wordt de inwendige mens ook niet vergeten, een broodje voor de lunch is daar wel te verwachten. Denk ook aan eventuele onderwerpen waar we het met Cor de Jong over kunnen gaan hebben. Wil je eventueel met je auto op de brug, vanwege een specifiek probleem, dan zijn daar wel mogelijkheden voor, maar ook niet voor 10 auto’s natuurlijk en het moet voor meer mensen interessant zijn en behapbaar in redelijk korte tijd, dat spreekt vanzelf denk ik. Dus dat moeten we tegen die tijd inplannen. Zet die datum in je agenda, en reserveer alvast een plekkie voor deze dag, ga dat mee maken! Mijn mail adres voor de aanmelding vermeld ik nog maar even expliciet:
[email protected] Je kan ook alvast opgeven waar je graag wat meer over wil horen op de dag. Op het forum houd ik de aanmeldingen bij en de onderwerpen die in de belangstelling staan voor discussie op de dag! In het volgende bulletin nadere info over deze dag Dus 16 april 2016 aanvang ca 10.30, einde rond 16.00 uur Het adres en andere info over het bedrijf geef ik hierbij alvast. Mercedes Klassiekerservice is een onderdeel van: De Gruyter & de Jong Provincialeweg 9 2861 GH Bergambacht T: 0182 – 351 476 F: 0182 – 353 839 E:
[email protected] Openingstijden: Ma-Vr: 9.00-18.00 Za: 9.00-13.00
8
6) Heckflosse-passie brengt mensen op verrassende manier bij elkaar / door Theo Overduin Al een aantal jaren ben ik nauw betrokken bij de ontwikkeling en het beheer van onze website www.heckflosseregister.nl . Behalve dat dit af en toe best een hoop werk is, heeft dit echter ook voordelen. Alle nieuwe aanmeldingen van leden dan wel sympathisanten zie ik in mijn mailbox verschijnen. En dat levert soms leuke verrassingen op. Zo ook, toen vorig jaar Coen Koenders zich aanmeldde als nieuw lid (met inmiddels lid nummer 415 van onze steeds maar uitdijende club). Wat bleek namelijk? Coen woont net als ik in het dorp Elst, midden in de Oost-Betuwe, tussen Arnhem en Nijmegen. Op zich natuurlijk niet heel verwonderlijk dat iemand uit dezelfde woonplaats ook nog eens over dezelfde hobby blijkt te beschikken. Maar toch vond ik het wel heel grappig en ook wel bijzonder. Coen en ik delen namelijk niet alleen de passie voor de Heckflosse, maar er bleken nog veel meer raakvlakken te zijn. Zonder het van elkaar te weten, komen we al jaren bij dezelfde garage in het naburige Bemmel en wel het mooie bedrijf van de uiterst vakkundige en perfectionistische Bertus Rijnberk. En daarnaast bleken we allebei iets te hebben met (bijzondere) piano’s. Coen is namelijk eigenaar van een pianobedrijf alhier met de welluidende titel Pianorama. En bij ons in huis staat al sinds jaar en dag een hele bijzondere pianola, een soort klassieke combinatie tussen een piano en een draaiorgel. In een pianola kun je –als t’ie nog doet tenminste- geheel automatisch of via een ingenieus trapsysteem (à là vroegere harmoniums) muziekrollen laten afspelen en lijkt het net of je zelf een wereldberoemde pianist bent die de meest fantastische klanken kan voortbrengen, waardoor je woonkamer spontaan verandert in een concertzaal. Al met al telden onze raakvlakken aardig op: dorpsgenoten, Heckflosse-liefhebbers, garageklanten, pianofielen en wie weet wat nog meer. Alle reden dus om een keer met Coen af te spreken, kennis te maken en elkaar beter te leren kennen. En uiteraard ook elkaars auto’s uitgebreid te bekijken, bewonderen en (sterke) verhalen uit te wisselen. En zo geschiedde het dat ik deze zomer op een mooie dag begin augustus bij Coen op de koffie ben geweest en we –al pratende- de tijd helemaal vergaten. Het onderwerp carburateurs kwam volop ter sprake want ook Coen had daar van alles mee meegemaakt met zijn 6-cylinder 220 S. Leuk om te zien hoe een gedeelde hobby je in contact kan brengen met andere, nieuwe mensen, die soms veel dichterbij blijken te zijn dan je ooit had vermoed of voor mogelijk had gehouden! Omdat er in mij ook altijd nog een onderzoeker zit, heb ik tenslotte –bij wijze van toegift in dit artikeltje- een kleine aardrijkskundige analyse uitgevoerd op ons Heckflosseregister. Ik wilde namelijk wel eens weten of er veel plaatsen in ons land zijn waar meerdere leden van onze club woonachtig zijn. Natuurlijk was dat het geval. Koploper blijkt de plaats Brummen te zijn met maar liefst 20 inschrijvingen.
9
Toen ik dit echter wat nader ging bekijken, bleek dat de hele handelsvoorraad van het oldtimerbedrijf The Gallery uit deze plaats over langere tijd in ons bestand terecht is gekomen. Dat is dus niet echt een nest vol met echte, authentieke en gepassioneerde Heckflosseliefhebbers. Amsterdam is dat wel, want daar telde ik zo maar 18 inschrijvingen. Zou wel eens grappig zijn om alle 18 Amsterdamse Heckflosse-eigenaren met hun auto’s op de Dam te zien staan. Wie weet gaat dat ooit nog eens gebeuren. Is weer eens wat anders dan de Sail!
Na Amsterdam komt Utrecht met 11 Heckflosseliefhebbers. Oproep bij deze aan Henk lith en René Veenis om die eens bij elkaar op het Domplein te krijgen. Lijkt me ook wel heel leuk. Rotterdam blijft wat achter. Hier telde ik er slechts 7. Twee minder dan in Tilburg, waar we er zo maar weer 9 tegenkomen. Opvallend was tenslotte nog Loosdrecht met 6 inschrijvingen in het register. Kenners weten dat het hier om de verzameling van Nico Ockhuisen gaat. Nou, ik wil het hier maar weer eens even bij laten. Ik ben benieuwd of er dankzij de Heckflosse-passie nog meer mensen uit dezelfde woonplaatsen of uit dezelfde streek elkaar gaan opzoeken. Wordt vervolgd???????
7) De Blauwe 200 uit 1966 / door Eddy Steyaert We schrijven mei 1978 en een maand eerder had ik mijn (trage) Mercedes ingeruild voor een snelle VW-Golf Diesel. Toch bleef ik nog contact houden met Mathias en bracht hem regelmatig een bezoekje. Op een goede dag reed ik maar weer eens naar Assenede en zag buiten de garage een blauwe Heckflosse staan. Bij nader toezien bleek de motor er uit te zijn en afgaande op het typeplaatje op het kofferdeksel bleek het om een 200-benzineversie te gaan. Het koetswerk van de wagen zag er heel goed uit, nergens was er een schrammetje te bespeuren. Ik vermoedde dat het koetswerk van deze 200 om een of andere reden ooit volledig onder handen genomen was geweest, waarna de wagen terug herspoten moet zijn geweest in zijn originele donkerblauwe kleur. Deze 200 was tevens uitgerust met een van fabriekswege ingebouwd metalen schuifdak. Het enige negatieve puntje wat ik aan de wagen kon ontdekken was dat de gecombineerde mistlicht / knipperlichtunits vooraan (kenmerkend voor de 200-230 en 200D serie), ontbraken en vervangen waren door gewone knipperlichtjes die je los kon kopen om bijvoorbeeld op een aanhangwagen te plaatsen.
10
Achteraf bleek dit op de autokeuring echter absoluut geen probleem te zijn, zolang als er maar twee werkende pinklichten op de wagen zaten die werkten. Het interieur zag er werkelijk nog fantastisch goed uit en de deurbekleding, evenals de zetels waren in het bruin uitgevoerd. Toen ik navraag ging doen bij Mathias omtrent zijn bedoelingen met deze wagen, bleek dat hij voor een klant op zoek was gegaan naar een goede tweedehandse 200-benzinemotor. Vermits hij de motor reeds in de auto van de klant gemonteerd had en hij daarvoor reeds ruimschoots vergoed was, had hij absoluut geen interesse meer voor de rest van de wagen. Ik mocht deze 200 dan ook hebben voor het schamele bedrag van 3000-BEF (circa 75 euro). Vliegensvlug ben ik toen naar het huis van mijn vader gereden, hij was gelukkig thuis en ik vertelde hem over de blauwe 200. We zijn toen diezelfde dag nog met de vrachtwagen de Heckflosse gaan halen en hebben de wagen afgesleept naar mijn vader’s erf, alwaar nog ergens verscholen onder een afdak, zijn 190D Heckflosse uit 1964 stond, waarvan het koetswerk al volledig verrot was maar waarvan de motor nog goed was. Het was mijn idee om deze dieselmotor in de blauwe 200 uit 1966 te gaan leggen. Zo gezegd, zo gedaan, op een zaterdag ben ik er dan maar aan begonnen. Eerst moest de motor uit de oude 190D gehaald worden, waarbij ik ruimschoots geholpen werd door mijn vader want bij sommige werkzaamheden kon ik wel wat hulp gebruiken. Wat mij op dat moment pas opviel was dat de motor niet kaarsrecht in de 190D ingebouwd zat. De oorzaak hiervan had ik snel gevonden want de linker en de rechter montagepoot waren verwisseld geraakt. Dus ik heb dat snel kunnen corrigeren vooraleer de motor in de blauwe Mercedes te plaatsen, wederom met hulp van mijn vader. De plaatsing verliep verder als een fluitje van een cent en de motor schoof gewillig op de versnellingsbak. De rest van de werkzaamheden kon ik alleen aan en dan werkte ik eerlijk gezegd ook rustiger. Ik had wat nieuw materiaal gekocht, elektrische kabel van de dikste soort die verkrijgbaar was voor het gloeisysteem en een solide drukknop voor het voorgloeien. Het gloeivenster enzomeer kon ik recuperen uit de 190D. De vroegere chokekabel werd rechtstreeks aan de injectiepomp gelegd want die moest dienen om de motor stil te leggen. Alvorens te kunnen starten moest die knop natuurlijk altijd uitgetrokken staan om de brandstof te kunnen doorlaten. Verder moest ik nog enkele gaten boren in het dashboard om deze 200 te kunnen verdieselen. Nadat ik gedaan had met alles aan te sluiten, de radiator gemonteerd en gevuld was, de dieselbatterij uit de 190D in de wagen zat, de startmotor gemonteerd was en verder nog allerlei kleine zaken aangesloten en gecontroleerd waren, wilde ik de motor nu wel eens horen lopen. Er stond mij echter nog een onverwachte, ietwat onaangename surprise, te wachten, de tank bleek nog halfvol te zijn met benzine.
11
Leeg laten lopen was een optie maar om de aflaatdop los te draaien was een grote inbussleutel vereist en die had ik helaas niet! Mijn vader zei daarop, “we gaan de tank bijvullen met diesel tot hij volledig vol is en in het begin moeten we zachtjes met de wagen omgaan en regelmatig de tank bijvullen met diesel”. “Het komt wel goed”. Zo gezegd, zo gedaan. Mijn vader had een tankje van 1250 liter met dieselbrandstof voor zijn vrachtwagen en daar tankten we door middel van jerrycans wat diesel uit om daarmee de tank van de 200 bij te vullen. Daarmee was het uur van de waarheid aangebroken en werd de blauwe 200 achter de vrachtwagen gehangen om de batterij niet onnodig te belasten. Met het contact aan schakelde ik de derde versnelling in en begon tevens de motor wat voor te gloeien, na een aantal meter achter de vrachtwagen gehangen te hebben liet ik de koppeling opkomen waarna de motor quasi onmiddellijk aansloeg. Het viel wel op dat de 190D motor nogal kletterde maar dat kwam natuurlijk door de abnormale mengeling van benzine en diesel in de tank! Enkele maanden later is gebleken dat de motor echter geen blijvende schade had opgelopen. Alles bleek bovendien prima te werken bij deze wagen, zowel de koppeling, de remmen, de versnellingsbak, alles werkte naar behoren. Toen ik de 200 liet keuren kwam de wagen dan ook met vlag en wimpel door de autokeuring. Ik was eerlijk gezegd wel wat trots op mezelf want de wagen deed het buiten verwachting goed. Mijn vader is regelmatig dieselbrandstof blijven toevoegen in de tank tot op een bepaald moment de nog aanwezige benzineresten altijd maar verminderden en tenslotte verwaarloosbaar werden. Toen ik enkele maanden later mijn VW ruim een maand moest missen vanwege een ongeval, mocht ik van mijn vader de blauwe 200 gebruiken als vervangwagen, waarbij ik bij mooi weer nog eens extra genoot van het open schuifdak. Ja ik reed echt graag met deze Heckflosse, die ik van de ondergang gered had en nu reed met een zuinige diesel in het vooronder. Helaas, zoals met alles, droeg mijn vader niet erg veel zorg voor zijn blauwe 200 Heckflosse, hij beweerde van wel maar dat was niet zo. Op een dag bleek de V-snaar afgebroken en hij had gewoon de wagen buiten gebruik gesteld en onder een afdak geplaatst. Dit euvel kon relatief gemakkelijk verholpen worden door een nieuwe V-snaar te plaatsen maar de oorzaak daarvan zat hem echter in een afgebroken beugel waarop de dynamo gemonteerd was en dat diende of vervangen of gelast te worden. Eigenaardig genoeg was geen enkele van mijn twee jongere broers, die nog thuis woonden, bereid om de wagen te herstellen, ondanks het feit dat ze allebei scholing hadden gevolgd voor automechaniek. Het toppunt was ook nog dat ik zelf ooit absoluut verbod had gekregen van mijn vader om voor automechanieker te gaan leren, begrijpe wie kan... Op een goede dag was mijn vader bij mensen die een hond hadden; een grote Duitse “Brak” als ik het goed voor heb. Die mensen konden met deze hond absoluut niet overweg en waren zo radeloos dat de man van het echtpaar besloten had om de hond af te maken met zijn geweer. Mijn vader vond dat hij net op tijd was gekomen om het beest dit treurig lot te besparen en hij nam de hond mee naar huis. Tot zover was dit een edel gebaar van hem maar… dit was een hondenras dat veel moet kunnen lopen anders worden ze ongedurig. Vader had ook geen passend onderkomen voor dit dier en hij had er voorlopig niets beter op gevonden dan de hond in de blauwe 200 onder te brengen. Hoe dom kun je zijn...
12
Na enkele dagen bleek de Duitse “Brak” een ware ravage te hebben aangericht in het interieur van de Heckflosse, de zetels bijvoorbeeld waren allemaal kapotgebeten en onherstelbaar vernield door de hond maar vermits ik in een andere gemeente woonde en slechts om de maand eens een bezoekje bracht aan mijn ouders, wist ik maar enkele weken na de feiten wat er zich had afgespeeld! Toen ik later de ravage aan de auto zag, de kapotte zetels, de stank en de hondenuitwerpselen, werd het mij eventjes te veel, ik reageerde heel emotioneel, enerzijds heel verdrietig en anderzijds heel erg boos op mijn vader die blijkbaar geen greintje respect had voor het feit dat ik hem een goede, perfect rijdende Heckflosse had bezorgd. Bovendien had ik voor mijn werk en het aangekochte klein materiaal niets gevraagd of aangerekend, dus voor 75 euro had hij een mooie 200 uit 1966. Ik begreep het niet dat hij zo onvoorzichtig was geweest. De dag dat ik bij mijn ouders aan kwam had mijn vader de hond trouwens al weggedaan en naar mijn schoonouders gebracht maar die waren ook niet zo enthousiast over dit door hen niet gevraagde beest. Zij hadden een boerderij met veel ruimte en landerijen er rond zodat de “Brak” daar veel kon lopen. Zelf heb ik op een dag eens gezien dat deze duitse “Brak” zich daar in zijn element voelde en met gemak over de achter de trekker hangende aanhangwagen sprong. Mogelijks was het interieur van de Heckflosse nog min of meer in ere te herstellen door alles grondig te ontsmetten, te reinigen, vervolgens de kapotgebeten zetels te vervangen door bijvoorbeeld de groene zetels uit de 190D, de beugel van de dynamo te vervangen, een nieuwe Vsnaar te monteren… het leek allemaal nog te doen maar ik had er eerlijk gezegd de moed niet meer voor! Mij afvragend of dit ondankbare schepsel, dat mijn vader toch was, zijn lesje zou geleerd hebben en in de toekomst voorzichtiger met zijn Mercedes zou omspringen, vreesde ik van niet! Uiteindelijk heb ik, denkend aan het gezegde “Eigen schuld dikke bult”, de boel de boel maar gelaten! Eigenaardig genoeg heeft vader ook niet meer gevraagd om de blauwe 200 Heckflosse nog te proberen redden! Daarmee was hij weer een autowrak rijker want het erf stond er vol van! Ik herinner mij ook dat in de jaren 80 een oldtimerverzamelaar alles wat er op het erf stond van Mercedes wrakken, plus een aantal motoren en onderdelen, toen voor een zacht prijsje heeft opgekocht. (PS de foto’s van deze blauwe Heckflossen en van de motor komen uit mijn fotoarchief ter illustratie, red.)
13
8) Nieuwe leden stellen zich voor / door Roland van Keekem Martin Boer Mercedes en ik, Martin Boer wonende tussen Zwammerdam en Alphen aan den Rijn, bouwkundig aannemer en eigenaar van stalling en opslagboxen, blijft een bijzondere combinatie. Hoe het allemaal begon…. Mijn vader kocht eind jaren 50, na een Ford Taunus “wereldbol”, zijn eerste Mercedes; een gebruikte zwarte 170 en reed daar voor zijn aannemerswerk vanuit Den Haag over Rotterdam, om personeel op te pikken, elke dag naar Hellevoetsluis met een kofferbak vol gereedschap. Wat ik nog van deze 170 weet is, dat ik mij met veel plezier van het voorspatbord liet glijden. Deze 170 deed mijn vader later over naar mijn opa, in die tijd kon je als je een afslag op de A12 had gemist, zo door de middenberm de andere kant weer op kon. Mijn opa had een rechter versleten heup en had op de stuurkolom een hefboom gemaakt om te remmen en gas te geven. Hellingen vroeg veel samenspel; mijn oma moest dan de hefboom bedienen zodat mijn opa op kon trekken. Later kocht mijn opa een bolhoedje en de hefboom ging mee. Mijn vader kocht zijn eerste Heckflosse, uit 1963 dacht ik, een licht grijze diesel, zie de foto. Die beviel zo goed, ik denk door de grote kofferbak, dat hij een paar jaar later een spitsplinternieuwe lichtblauwe benzine kocht. Deze ruilde hij naar een paar maanden in voor een gebruikte diesel want hij kon niet wennen aan het benzine rijden, hij vond het een” zenuwending”. Met deze lichtgrijze uit 1967 heeft hij jaren gereden.
De eerste W115 diende zich aan, natuurlijk een gebruikte, en natuurlijk met één zwartgeroet achterlicht. Intussen was het aannemersbedrijf groter gegroeid en er moesten bussen komen om personeel te rijden. Na diverse Ford Transits, die we ‘s winters stuk voor stuk moesten aantrekken met de W115, kwamen de eerste Mercedes bussen. Intussen had mijn vader een muisgrijze W115, een 240D, gekocht met alle luxe die je maar kan bedenken. Ook ik ging autorijden, mijn eerste eend, 1966 denk ik, werd aan geschaft. Na nog een paar besteleenden kocht ik van mijn vader een Heckflosse 230S, waar mijn moeder een poosje in had gereden. Ze kreeg het bakbeest niet de hoek om, laat staan ingeparkeerd. Deze 230S heeft bij mij een zwaar leven gehad; Afgeladen met vrienden, speakerboxen onder de stoelen; ik ging met hem in de slip op het Hazeveld te Alphen aan den Rijn en belandde midden in het plantsoen. Ik dacht “gewoon gas blijven houden, vaart is alles” en zo ploegde ik het halve plantsoen om. De motor er uithalen in een boerenschuurtje met een takel, de motor bleef op z’n plek en het dak kwam omlaag.
14
De witte W115 gebruikte we om steigermaterieel te vervoeren; ik heb er vele kilometers mee gereden en twee keer in de week naar de avondschool. Ik ben er ook nog in getrouwd. De grijze 240D liep motorisch in elkaar,”huh, welk rooie lampie?”. Later heb ik er een motor ingezet van één van de bussen. Alleen de oliepeilstok zat aan de achterkant. Leuke tijd. Toch heb ik altijd een liefde gehouden voor de Heckflosse, en wat denk je, een maandje terug loop ik op Marktplaats tegen een Heckflosse aan, in Delft, van Ron van Riel, een oud lid van de club. Hij moest uit z’n stalling dus heb ik hem gekocht, een W111 uit 1963. en hij heeft de mooie kleur “Hellblau”. Ik hoop vele leuke ritjes met hem te gaan maken als hij af is.
Ikzelf rijd momenteel een ouwe Landrover 88 van 1965, voor het trek en sjorwerk, nog dubbelklutsen in sommige versnellingen en regelmatig preventief sleutelen. Restaureer ook lelijke eenden, AZ, AZL en AZU, liefst van voor 1960, dus de ribbelkappen. Dus duits, engels en frans als het maar eigenzinnig is. Ik voeg foto’s bij van het blauwe project, Jan De Haan Mijn naam is Jan de Haan, getrouwd met mijn vrouw Hillie en wij wonen in het pittoreske dorp Wijnjewoude in Friesland. Onze Heckflosse is een middelrode W111 220 benzine uitvoering en hij is voor het eerst op de weg verschenen op 6 februari 1964 en in Nederland op kenteken gezet. De auto is sinds 30 juni 2010 in ons bezit. De staat van de auto is goed te noemen. Wel moeten de deurrubbers vernieuwd worden; deze zijn echt aan vervanging toe en dat staat het volgende seizoen te gebeuren.
15
Dit jaar hebben we de voorruit op nieuw laten afkitten in i.v.m. lekkage, welke eerst moeilijk op te sporen was. Ook de wieldoppen zijn door restauratiecentrum Stolk te Balkbrug opnieuw gespoten en ze zien er nu weer spic en span uit. Ik heb altijd op de weg gezeten en werk nu als buschauffeur bij Arriva openbaar vervoer in Leeuwarden. De eerste auto waar ik voor mijn werk in reed was een Mercedes-Benz. Weliswaar geen Heckflosse maar de 200, 220 en 240 modellen van de W114 / W115 en daarna ook in de eerste modellen van de W123 bij een taxi- en tourbedrijf in Drachten. Wij zochten een oldtimer/klassieker en deze Mercedes-Benz kwam op ons pad en wel hier ter plekke in Wijnjewoude.Technische kennis en vaardigheden heb ik niet heel veel, maar de radiateur en thermostaat heb ik in het begin zelf wel vervangen. Wel wordt de auto wordt elk jaar door mijzelf gepoetst, want ook zo af en toe wordt er een bruidspaar mee gereden wat ik ook vroeger wel deed bij het eerder genoemde taxi- en tourbedrijf. De Heckflosse moet er natuurlijk mooi uit zien als hij in de bloemen en strikken komt te staan. Ook zijn we lid van de Auto Veteranen Club " De Fryske Walden waar we elk jaar ritten in club verband rijden. Deze club bevat allemaal verschillende oldtimers/klassiekers van diverse merken en jaartallen. Tot voor zover mijn kleine bijdrage en kennismaking met deze, voor ons, nieuwe club. Peter en Bas Verhoeff Het is bijna zover. De auto, een 230 S uit 1965, is eigenlijk tip top. Alle rubbers zijn vervangen, de chroomstrips verwijderd en daarna is de lak grondig is gereinigd. We hebben de 14" velgen gemonteerd met nieuwe banden, want dat staat een stuk flinker en 10% minder benzineverbruik. De auto heeft twee vorige eigenaren gekend. De eerste eigenaar was directeur van Philips Nijmegen en deze man heeft 25 jaar in de auto gereden. De tweede eigenaar was een kennis, een fysiotherapeut die de Heckflosse met kilometerstand van 26.000 overgenomen had. Deze stand staat vermeld op een APK-rapport. De huidige kilometerstand is 54.000. De tweede eigenaar heeft er in 25 jaar slechts 28.000 km. mee gereden. De auto is dit jaar 50 jaar oud en is als nieuw; de uitlaat laat geen enkele blauwe walm zien. De auto is op dit moment weer even terug naar de restaurateur voor het monteren van stuurbekrachtiging, want zonder die hulp lijkt het net of je in een zware truck rijdt.
16
9) Advertentierubriek / door Theo Overduin ADVERTENTIERUBRIEK: uitsluitend van liefhebbers voor liefhebbers!
TE KOOP
Een zo goed als nieuwe combi-schakelaar voor knipperlicht en grootlicht(sein) aan de stuurkolom voor de Heckflosse typen 200, 200 D, 230 en 230 S. Artikelnummer 001 545 86 24 (Niemöller nummer D 46 181). Prijs: Eur 130,00 excl. portokosten. Jan Boeren, Schelluinen. Tel. 0183 – 621430. Email:
[email protected]
TE KOOP
Heckflosse 230S. Afgebroken restauratie, geheel gedemonteerd, nagenoeg compleet. Diverse nieuwe onderdelen, deelprojecten al gereed. Uitsluitend alles in één koop! Mail of bel voor meer info. Hugo Ankersmit, Deventer. Tel: 06 - 19902058. Email:
[email protected]
TE KOOP
Te koop: zeer nette Betriebsanleitung Mercedes 190 Dc uit 1963 type W110. Tevens Catalog B (1963) en Catalog C (1964). Betriebsanleitung en Catalog B in zeer nette staat, Catalog B binnen-zijde losgelaten van kaft. Geen missende bladzijden. Prijs: n.o.t.k. Meer weten? Mail of bel met Hans van der Zeijden. Email:
[email protected]. Tel. 06 – 29146747.
Wilt u ook adverteren in het Heckflossebulletin? Geef uw advertentie dan per email op aan Theo Overduin:
[email protected]
17
10) Onze sponsoren / door Theo Overduin Hieronder treffen jullie een overzicht aan van onze sponsoren. Alle bedrijven zijn wij hiervoor zeer erkentelijk en zij ontvangen uiteraard ook ons Infobulletin. Dit wordt hun per mail toegestuurd.
11) Uit het archief van Rob van der Does / door Jan Boeren Uit het archief van Rob van der Does ontvingen we weer een mooie bijdrage die als bijlage toegevoegd is. Dit keer een kopie van een artikel uit het Engelse magazine “Wheels” van mei 1960; “This is the greatest Mercedes”. Rob, onze dank voor je bijdrage. Het mailadres van Rob is:
[email protected]
12) Tot slot / door Jan Boeren Graag wil ik alle inzenders bedanken voor hun bijdrage. Het is heel fijn als er meerdere Heckflosse-liefhebbers zijn die aan ons Infobulletin mee willen werken. Ik hoop dat dit ook voor het komende maartnummer zo zal zijn.
Schroom niet en stuur uw bijdrage op naar mijn mailadres. En natuurlijk, voeg er een leuke foto aan toe. Gaarne uw kopij voor 10 maart 2016 opsturen.
18
Namens ondergetekenden wens ik jullie heel fijne Feestdagen, een gezond en voorspoedig 2016 toe en natuurlijk veel fijne kilometers in de Heckflosse. En hopelijk zien we elkaar tijdens een van de komende activiteiten. Hartelijke groeten, Jan Boeren
Onze mailadressen zijn: Henk Lith :
[email protected] Jan Boeren :
[email protected] Theo Overduin :
[email protected] Roland van Keekem :
[email protected]
19