Onderwerpen in deze uitgave zijn: 1) Voorwoord 2) Verslag Najaarsrit 2013 3) Voor- en Najaarsrit 2014 4) Winterslaap 5) Mijn eerste huwelijksrit 6) Verslag DS / ID-weekend 7) Mijn 220 SE (deel 1) 8) Uit het archief van Rob van der Does 9) Onze sponsoren 10) Advertentierubriek 11) Tot slot
1) Voorwoord / door Henk Lith Dag Heckflosse liefhebber. Voor je ligt (of beter staat wellicht op je scherm) het Infobulletin nummer 51. Misschien als nummer, niet zo bijzonder; we hadden natuurlijk met nummer 50 er al even stil bij moeten staan. Maar om een of andere reden heb ik dat niet zo snel in de gaten gehad denk ik. Stil moeten staan ook omdat het toch best wel bijzonder genoemd mag worden dat een cluppie zo lang en zo betrekkelijk rustig door het Mercedes-Benz wereldje manoeuvreert, toch? Wellicht dat dit cluppie precies de goeie mix biedt aan de ca. 300 leden. Een rustig bestaan ook van dit Register, omdat wij, in vergelijking met vele andere MB-clubs, een wat leeftijd van de leden betreft aan de wat hogere kant zitten? (let op het vraagteken). Goede mix, ik bedoel mensen die graag een enkele keer per jaar een ritje ergens in Nederland maken. Je ziet dan ook bijna altijd een vaste groep liefhebbers hiervoor, vaak met moeders, of zoon en of dochter, of een mede autovriend of buurman! (let op het uitroepteken). Wat er de laatste jaren bij gekomen is aan activiteiten is de Onderdelendag in september en heel recent ook de Technische Dag bij de firma “De Gruyter & De Jong”, in persoon van Cor de Jong en natuurlijk met een of meerdere medewerkers van de firma. Wat mij betreft blijft de Onderdelendag en wordt de Technische Dag ook zeker een jaarlijks gebeuren, beide activiteiten vinden plaats redelijk in het midden van het land.
1
We staan natuurlijk open voor andere, met onze autohobby te maken hebbende activiteiten. Op het forum is zelfs al een lascursus aangeboden door een professionele lasser en de eerste geïnteresseerden hebben al contacten gelegd met de initiatiefnemer. Hier wil ik ook nog even benadrukken hoe belangrijk dat forum van ons is, terwijl er maar ongeveer een kwart van onze leden gebruik van maakt en van die circa 70 gebruikers is ook maar weer een kwart met regelmaat op dit forum aanwezig. Een aanwinst voor ons cluppie in het algemeen, maar ook zeker op het forum zijn een paar nieuwe leden uit België! Zelden zulke enthousiaste hobbyisten gezien en ook zelden zo veel nieuwe Nederlandse woorden er bij geleerd. Zoals je van een voorwoordje, dat het laatste van het jaar is, mag verwachten is het natuurlijk wat “beschouwelijk” geworden. Maar ik ben ook blij dat ik de verleiding heb kunnen weerstaan om over dat onderwerp te beginnen dat voor het totale Nederlandse oldtimerwereldje voor een diepzwart jaar heeft gezorgd. Alhoewel, het jaar nog niet afgelopen is, en er nog letterlijk op het laatste moment wat positiefs uit de politiek kan komen, een verlaat Sinterklaas cadeautje? Ik geloof in Sinterklaas… (en zwarte Piet) jij ook? Beste mensen, tot aan de aan de andere kant van de jaarwisseling 2013 / 2014. En houdt ook in 2014 je ‘ster’ in het vizier, deze moet ongeveer op het midden van je rijbaan gericht zijn. Ik wens jullie allen Goede Feestdagen. 2) Verslag Najaarsrit 2013 / door Martin van Bruggen Toen ik hoorde dat de rit zou starten in Esbeek dacht ik, dat is voor ons wel erg ver weg, maar tegelijkertijd vond ik het toch wel heel normaal om deel te nemen aan deze rit. In 2010 heb ik zelf een route uitgezet bij mij in de omgeving van Emmeloord en ik heb toen gezien hoeveel liefhebbers van heinde en ver meededen. Vandaar dat ik vond, dat ik het niet kon maken om niet mee te doen. Zoals we allen weten is het helaas wel jammer dat er altijd maar een vast gezelschap aanwezig is. Allen gezellige deelnemers, en ondertussen vrienden en vriendinnen onder ons, niet te na gesproken. Wat aan deze rit voorafging met mijn 220 SE. Enige dagen voor de aanvang (controle) had ik weer problemen met de benzine pomp. Weer was de afdichting (o-ring) tussen de elektromotor en pomphuis lek. Wellicht weet iemand hoe dit op te lossen is? De ring is nu al drie keer vervangen. Vermoedelijk kan de o-ring niet tegen de nieuwe brandstof. Inmiddels wel enkele deskundigen geraadpleegd, doch het advies luidt om maar een nieuwe elektrische pomp te kopen; kosten ca. €. 900,00. Ja, daar denk je nog wel even over na. Wie weet de oplossing, een goede raad hoeft niet is duur te zijn. De problemen zijn begonnen sinds de najaarsrit 2010 te Markelo. Enkelen weten nog wel dat we op de ANWB ambulance huiswaarts keerden.
2
Nu de Najaarsrit 2013. Om ca. 07.30 na enige familie leden opgehaald te hebben vertrokken we uit Emmeloord en na 197 km (inclusief een wegomlegging) om 10.15 uur aangekomen in het prachtige Brabantse land, waar wij opgewacht werden door de rit uitzetter Marco Cattenstart en Good Old Jan Boeren. Beste Jan, je bent ook altijd met je interesse voor een ieder en je fototoestel van de partij. Na een gezellige ontvangst met koffie / thee in den Bockenreijer, begonnen we om 11.00 uur met de uitgezette rit. Wat erg leuk was, is dat je als bijrijder van de chauffeur, heerlijk rustig om je heen kunt kijken en zowel voor als achter kunt kijken naar de neus of de kont van al die ca 20 mooie Heckflosse's, en de overige Mercedes-Benzen in het prachtige landschap. Wat fijn dat je als Heckflosse bezitter om de een of andere reden niet kunt meedoen in je eigen Benz en je in een andere vervangende Mercedes-Benz wel aanwezig bent.
Marco onze gastheer en rit uitzetter, is toch wel een erg zorgzaam iemand. Hij reed ons de gehele dag voor en regelmatig als er achterblijvers zijn stopte hij even, misschien was hij bang dat we zouden verdwalen in het land van onze buren. Vanuit Esbeek door het mooie landschap naar Hilvarensbeek, Poppel, en Baarle Nassau. Door alle niet nader te noemen straten en plaatsjes rijden we door naar ‘Parc de Kievit’ voor de lunch. Lunch, lunch en nog eens lunch; ja Marco het duurde iets langer dan dat jij in gepland had, maar dat mocht de pret niet drukken want we dronken gewoon nog een extra glaasje in deze gezellige eetgelegenheid. Na vertrek, direct over de grens naar Weelheide, Baarle Hertog, voorzichtig langs de stroom- draden richting Turnhout. Door het extra rondje om de kerk leek het wel een wielerronde. Al dan niet doorrijden of gewoon keren midden in de drukke straat, weg vervolgen naar Rijkevorsel en daarna op weg naar Hoogstraten naar de ‘suggestie om te tanken’. Nou, onze Flosse was er echt aan toe, de meter danste al lange tijd tussen ¼ en leeg.
3
Het leuke van zo'n Heckflosse met een platte tank is dat als je links om een flauwe bocht neemt de tank bijna leeg is en rechtsom de tank weer vol is. Dus uitzetters voor de volgende rit; graag veel bochten rechtsom. Het leek wel een overval met al die Flosse's bij het tankstadion. Voor, achter en schuin geparkeerd, als de slang er maar kon komen en allen de tank vol. Op het laatst nog een keer extra kijken naar de prijs op de pomp, en ja het is echt waar heren in Den Haag. Wat een verschil…Later zou blijken dat het een groot geluk was voor ons dat we hem helemaal aftankten. Later hier meer er over. Daarna door na Minderhout richting Chaam, grens over (gelukkig weer in Nederland) en op weg naar het einddoel Klein Amerika. Hier nog een kopje koffie gedronken, het dankwoord van Jan aan Marco meegenomen en vertrokken naar huis. Marco bedankt voor deze fijne, gezellige najaarsrit, en Jan voor je lovende woorden en oproepen voor het volgende seizoen van het Nederlands Heckflosse Register. En dan de al eerder genoemde suggestie om te tanken. Een hele volle tank voor € 73,00, wat een meevaller om mee naar huis te gaan. Het bleek ook wel nodig want na zo'n 150 km gereden te hebben begon de benzine meter wel erg snel te zakken, en wij vermoeden al weer het ergste en jawel hoor we kregen weer een benzine spoor achter ons en benzine geuren in de auto. Stoppen en controle! Daarna volgas de laatste 20 km naar huis zodat de motor veel zou vragen en de benzine niet door de druk uit de pomp zou spuiten. 100 Mijlen op de teller (ca. 150 km / uur), we reden de moderne auto’s van heden ter dagen voorbij. Racen maar. 18.45 uur, gelukkig kwamen we net aan thuis, het controle lampje brandde al een tijdje. Weg goedkope benzine, weg € 73,00. Omgerekend 1 op 3,5 liter per km, maar deze mooie dag was niet weg en zal ons nog lang heugen. Van af de start tot aangekomen thuis, 312 mijlen op de teller of te wel zo’n 468 km. Door deze mooie lange rit is ons "Benzje" wel lekker doorgespoeld, hahaha. We hebben nu in ieder geval weer een winterklus(je): op zoek naar een goede, niet door benzine oplosbare O- ring (reactie ????). Leuke herfst en winter klusdagen, en hopelijk zien we allen in goede gezondheid weer met de voorjaarsrit van 2014. Wij bedanken jullie allen ook voor de gezellige dag. Groeten van Martin en Gerrit van Bruggen, Cor van der Hooft. 3) Onze Voor- en Najaarsrit / door Jan Boeren Ook in 2014 gaan we weer een tweetal tourritten organiseren. Daartoe hebben zich twee clubleden spontaan aangemeld. Prachtig toch!! De Voorjaarsrit wordt op zaterdag 3 mei 2014 georganiseerd door ons clublid Henk van der Linden. Over de Voorjaarsrit kunnen we dankzij Henk al een tipje van de sluier oplichten. We laten Henk aan het woord:
4
Graag wil ik samen met mijn grote vriend Chris de Vaan van het Mercedes museum in Valkenswaard voor jullie een leuke dag in elkaar zetten. Vervolgens een rit door het Brabantse land. Dit zal tussen de 30 en 40 km zijn waarna we terug keren naar het museum. Hier zullen we 2 fantastische ervaringen gaan opdoen. Ten eerste een rondleiding door het museum met natuurlijk ook mooie Heckflossen maar ook vele modelauto`s in allerlei uitvoeringen en schalen, typemachines, naaimachines, kortom alles van, door en voor Mercedes. Een verzameling die uniek in de wereld is te noemen en waaraan Chris al 47 jaar werkt. Een echte passie kun je dus met recht zeggen. Als tweede verrassing staat er een lunch buffet voor u klaar in Brabantse stijl van het Restaurant Doen in Valkenswaard tegen geringe kosten. Daarna zal het tweede gedeelte van de rit gereden worden. Ook weer zo`n 30 tot 40 km. Daarna kan er nog nagepraat worden in het museum met een afzakkertje voor de liefhebbers. Wij hopen op een grote belangstelling! Volgend jaar volgt meer info. Voor info kijk maar eens op: www.mercedesoldtimers.eu De Najaarsrit wordt uitgezet door ons clublid Hans Krol. Behalve de datum, zondag 5 oktober 2014, is er nog niets te melden. Maar te zijner tijd krijgen jullie informatie over data, startplaatsen, enz. 4) Winterslaap / door Theo Overduin Het oldtimerseizoen is weer voorbij. Na een fantastische zomer gaan onze mooie klassiekers (bijna) allemaal weer naar binnen (hoop ik). Het liefst kiezen we daarvoor natuurlijk een veilige en als het kan ook nog enigszins droge en verwarmde ruimte uit. Een soort seizoensgebonden verpleeghuis voor ons kostbare blik. Maar goed, niet iedereen heeft daar altijd de mogelijkheden voor. Soms ben je al blij met een dak boven het hoofd voor je Heckflosse en kan je verder niet zo heel veel eisen stellen. En wat voor maatregelen je dan allemaal het beste wel en niet kunt nemen, is ook weer een vak apart en een studie op zich. Wegzetten met een volle tank, accuklemmen wel of niet los, handrem er af, banden goed op spanning, enz. Zelf beschik ik sinds enkele jaren over een garagebox vlak bij huis. Even de straat uit, het hoekje om (letterlijk natuurlijk en niet figuurlijk bedoeld) en dan ben je er al. De garage is aardig droog, maar verder zijn er geen voorzieningen. En de auto past er ook maar net in. De lengte binnen in de garage is krap aan 5
5
meter en dan houd je –zelfs met een W110 die iets korter is dan een W111- niet veel ruimte over, ook als gevolg van de trekhaak. En verder is er geen licht en ook geen verwarming. Maar goed, het is lekker dichtbij en op zich een prima plekje voor een winterslaap. Alleen dit jaar loopt alles een beetje anders. Ik ben namelijk niet alleen en zeker niet in de eerste plaats Heckflossebezitter. Ik ben eerst en vooral een mens, die –gelukkig- op allerlei manieren midden in het leven staat: als vader, als echtgenoot, als werknemer, als “family man”, als sportliefhebber, als vrijwilliger, als vriend, enz. enz. Ik spits het voor nu even toe op mijn gezinssituatie. En dat gezin bestaat naast mijzelf uit mijn lieve, hardwerkende vrouw Hanneke en uit onze drie inmiddels flink uit de kluiten gewassen grote jongens (25, 23 en 19 jaar oud; Kristian, Mark en Ruben). Kristian, onze oudste zoon (linksboven op de foto), is vorig jaar afgestudeerd (Technische Geneeskunde in Enschede) en werkt inmiddels al weer ruim een jaar in Nijmegen in het Radboud Ziekenhuis aan een onderzoeksprogramma bij de afdeling Radiologie. Daar zoeken ze uit hoe ze prostaatkanker nog beter kunnen bestrijden met een grotere kans op herstel en met veel minder overlast en complicaties voor de patiënt. Ze combineren daar een ingewikkeld scan-apparaat met heel locale bevriezing van tumorweefsel. Driedimensionaal precisiewerk zonder operatie. Mooie innovaties! En in zijn vrije tijd onderhoudt Kristian de website van onze Heckflosseclub. Ook onze jongste zoon Ruben (midden onder op de foto) is de medische kant uitgegaan en studeert inmiddels geneeskunde in Utrecht (2-e jaars). Tenslotte onze Mark (rechts boven op de foto). Hij is in september jl. in Eindhoven afgestudeerd bij de faculteit Technische Bedrijfskunde van de TU aldaar. Grappig dat hij daar heeft gestudeerd. Het doet mij weer denken aan mijn eigen studententijd. Die was destijds –in de 70-er jaren van de vorige eeuw- ook in Eindhoven (ook op de TU maar dan bij de afdeling Bouwkunde). Na zijn afstuderen heeft onze Mark gelukkig snel werk kunnen vinden. En dat is –in deze crisistijd- lang niet altijd meer zo vanzelfsprekend. Zijn eerste baan is nu in Utrecht bij een ICT-bedrijf dat software levert voor banken en verzekeringsmaatschappijen. Zijn kamer in Eindhoven heeft hij opgezegd en hij wil –samen met zijn vriendin- graag binnenkort in Amersfoort gaan wonen. Ze hebben inmiddels een huurappartementje kunnen vinden in het centrum van Amersfoort, vlakbij het station. Er is echter maar één probleem: het is een nieuwbouwproject en het is (voorlopig) nog niet klaar. Pas in maart volgend jaar wordt het appartement opgeleverd (althans volgens de huidige planning). En zo geschiedde het, dat mijn babyblauwe Heckflosse pas geleden noodgedwongen naar buiten ging, uit de garage is gereden en dat we daar inmiddels een tijdelijke meubelopslagplaats hebben ingericht voor de inboedel van onze Mark. Een prima oplossing voor al zijn spulletjes. Maar ja, waar gaan we nu de winterslaap voor de Heckflosse organiseren? Gelukkig had ik nog een alternatief achter de hand en hoeft mijn auto niet de hele winter buiten de staan. Onder het kantoorpand in Amersfoort waar ik werk zit namelijk een enorme parkeergarage. En aangezien het grootste deel van dit pand inmiddels al geruime tijd leeg staat (soms is de crisis echt een geluk bij een ongeluk!) is er ook in de parkeergarage meer dan genoeg plaats vrij en heb ik daar mijn auto nu voorlopig even kunnen
6
onderbrengen. Een geweldige oplossing, waar ik uiteraard ook mijn werkgever erg dankbaar voor ben! Verlicht en verwarmd en ook nog eens goed afgesloten en dus behoorlijk veilig (hoop ik). Kortom: een prima oplossing om deze winter door te komen en ondertussen na te gaan denken over het volgende jaar. Wat is er straks allemaal weer nodig aan onderhoud, hoe ga ik dat aanpakken, wat kan ik zelf doen en waar heb ik hulp voor nodig. Allemaal dingen, die jullie vast wel zullen herkennen. Een volgende keer zal ik weer wat meer vertellen over de auto zelf en wat ik daar allemaal mee wil of moet gaan doen. Het lijstje is best al wel weer lang geworden, maar gelukkig is niet alles even urgent. Hele fijne feestdagen toegewenst samen met allen die jullie dierbaar zijn. Kom ook goed de winter door en in het voorjaar zien we elkaar vast wel weer, bijvoorbeeld bij onze Voorjaarsrit! Hartelijke groet, Theo Overduin. 5) Mijn eerste huwelijksrit / door Roland van Keekem Nooit had ik gedacht dat ik mijn Benz voor andere doeleinden zou inzetten dan voor mijn eigen ritten. Onverwacht kwam van een vriend van onze schoonzoon de vraag of ik hem en zijn bruid op hun huwelijksdag met de klassieker wilde rijden. Het leek mij een mooie nieuwe ervaring en ik heb snel ingestemd; het eerste ‘jawoord’ was gevallen. Op de grote dag, zaterdag 25 mei jl. was het nog fris en overwegend bewolkt, maar gelukkig droog. Na een goede was- en poetsbeurt van de Heckflosse heb ik, gekleed in zwart pak mét zwarte hoed uit de jaren vijftig, de bruidegom bij zijn ouderlijk huis in Zoetermeer opgehaald, Daarna zijn we naar het huis van de bruid in Nootdorp gereden, waar hij haar in volle glorie kon aanschouwen en omhelzen.
Vóór de officiële ceremonie zijn we, met twee bruidsmeisjes erbij, naar een geschikte fotolocatie gereden in een landelijke omgeving nabij het recreatiegebied Delftse Hout. De fotografe Fleur reed achter ons aan. De Benz is op veel foto’s prominent aanwezig; de motorkap is gelukkig sterk genoeg om een erop liggende bruid te kunnen dragen. In die fotosessie gaat het er soms pikant aan toe, die foto’s zijn niet voor dit blad….. Daarna reden we door naar het stadhuis van Delft en via de intercom kregen we toestemming om in het autovrije stadscentrum te komen. Op zaterdagmiddag is er op de Markt een bloemenmarkt die veel mensen trekt. Gelukkig hielp een politieagent met fluit op de dienstfiets ons zigzaggend door de mensenmenigte. Onder veel bekijks reden we bij de hoofdingang van het stadhuis tot voor de rode loper. Het was mijn taak het portier van de bruidegom te openen en vervolgens snel om te lopen naar het andere portier zodat de bruidegom zijn bruid kon laten uitstappen; dat alles onder
7
groot applaus van de genodigden en van het toegestroomde publiek dat zich om de Benz had verzameld. Natuurlijk kwam het publiek voor het bruidspaar... Ik ben tijdens de ceremonie toch maar bij de Benz gebleven, ter bewaking en om met enthousiaste passanten van alle nationaliteiten over ‘Die Heckflosse‘ te kunnen praten. Als de menigte doorgelopen is, maak ik een paar foto’s van mijn mooie Benz voor het imposante middeleeuwse stadhuis. Dit maak ik voorlopig niet meer mee…
6) Verslag DS / ID weekend / door Martin Bosman Op 22 september jl. had de Citroen ID / DS club een weekend georganiseerd. Via onze club heb ik gereageerd op de vraag van de Citroën ID / DS club aan ons Register voor het deelnemen van een van de Benzen voor het evenement, dat gehouden zou worden in de Beurs van Berlage te Amsterdam. Nadien heb ik regelmatig contact gehad met dhr. Peter Tjalsma van de ID / DS club en op 22 september zijn we naar het Eiland van Maurik afgereisd . ’s Morgens om 08:30 uur zijn we daar aangekomen en is ons door dhr. Tjalsma een plaats in de hal aangewezen. De hal was mooi aangekleed met allerlei foto's op borden van diverse automerken waaronder de Mercedes-Benz Heckflosse. Het was een leuk evenement en volgens zeggen waren er meer dan 500 ‘snoeken’ aanwezig. De dag werd om 16:30 uur afgesloten met het veilen van de decorstukken uit de expositie van de tijdgenoten. Ik heb daar een aantal decorstukken gekocht, waarbij de opbrengst bestemd was voor de clubkas.
8
7) Mijn
220SE (deel 1) / door Eddy Steyaert
Laten we even teruggaan in de tijd, eerst naar 1963, het productiejaar van mijn 220 SE. Ik was toen 12 jaar oud en liep tijdens de recreatie op de speelplaats van de jongensschool toen enkele van mijn medeleerlingen me wisten te vertellen dat de president van Amerika, John F, Kennedy vermoord was! Wist ik toen veel dat ik later in een Mercedes zou rondrijden uit dat jaar… Tien jaar later, in augustus van 1973 was ik pas getrouwd en reed in een tweedehandse Scaldia, gekregen van mijn ouders als huwelijksgeschenk. Er was bij de auto een uitgebreide gereedschaptas bijgeleverd, bandenspanningsmeter inbegrepen ! Hoewel ik er van bij het begin geen goed oog in had, moest ik onwillekeurig denken aan het gezegde “Een gegeven paard kijk je niet in de bek !” en dus leek ik uitschijnen dat ik er gelukkig mee was. De auto was echter niet meer of minder dan een rijdende ramp, lawaaierig, allerlei bijgeluiden producerend en een eerste versnelling die zich nooit liet inschakelen. Een radio inbouwen in zo’n lawaaierige kar had dus ook geen zin. Op den duur geraakte ik echter meer en meer vertrouwd met mijn nukkige Rus, vertrok altijd vanuit de tweede versnelling, zong dus soms zelf maar een liedje en was bovendien blij met mijn nieuwe “eigen” nummerplaat, bestaande uit een combinatie van vijf cijfers en letters. De nummerplaat is altijd van auto naar auto overgegaan en zelfs nu, anno 2013, heb ik deze nummerplaatcombinatie nog altijd op mijn huidige auto staan. Onlangs is de reglementering wel veranderd inzake de nummerplaten en als ik nu ooit nog van wagen zou veranderen dan ben ik verplicht een nieuwe nummerplaat aan te vragen, met een combinatie van zeven cijfers en letters. Op zekere dag sloeg, heel onverwacht, het noodlot toe toen de motor van mijn witte Rus het voor bekeken hield waarbij de motor allerlei moeilijk te beschrijven geluiden maakte. Het was alsof er allerlei potten en pannen tegen mekaar aan sloegen! Ik was niet ver verwijderd van een zijstraatje rechts, heb de versnellingspook letterlijk uit versnelling gestampt en heb me laten uitbollen tot in dat kleine straatje. Ik ben dus slechts gedurende enkele maanden de meer of minder gelukkige eigenaar geweest van een Scaldia / Moskvitch. Vraag me niet wat er juist is misgegaan want daar heb ik tot op heden het raden naar! Tot ik een andere wagen vond mocht ik(gelukkig) mijn vader zijn 190 D gebruiken. Gaston wou nog altijd zijn 220 SE niet van de hand doen maar wist me te vertellen dat zijn broer Werner een blauwe 200 D bezat waarmee hij een lichte aanrijding had gehad, met het gevolg dat zowel de linker koplamp als de linker voorvleugel moesten vervangen worden. De wagen was te koop in de staat waarin hij zich bevond voor 45.000,- BEF, een bedrag dat boven mijn te besteden budget van 30.000,- BEF lag, tenzij mijn vader mij de rest kon lenen. Samen met mijn vader zijn we op een zaterdag de lichtblauwe 200 D uit 1967 gaan bekijken en hoewel deze auto er, met uitzondering van de beschadigde voorvleugel, er nog heel verzorgd uitzag heb ik, met spijt in het hart, toch maar gepast. Dus, in afwachting van iets anders, voorlopig maar verder gereden met vader zijn 190 D.
9
Soms komt er echter een oplossing uit de lucht vallen wanneer je het niet verwacht! Gaston had zijn oog laten vallen op een mooie blauwe Opel Rekord Coupé en was, eindelijk, bereid mij zijn 220 SE te verkopen ! Wat ik nog niet verteld heb, is het feit dat Gaston de oorspronkelijke zescilinder inspuitmotor vervangen had door een 190 D-dieselmotor. Hij wist mij zelfs te vertellen dat de motor die er op dat moment inzat reeds de tweede dieselmotor was. In beide gevallen ging het om motoren die hij bij een autosloper gehaald had en waarvan Gaston dus zelf ook niet wist hoeveel KM ze reeds hadden gelopen. Ik was bereid 30.000,- BEF voor de 10 jaar oude wagen neer te tellen en Gaston kon daarmee akkoord gaan. De volgende dag had ik het geld al bij en werd de verkoop gesloten. Er zat in de 220 SE een mooie Blaupunkt radio die door Gaston achteraf ingebouwd was. De radio was gemonteerd met de juiste Mercedes-inbouwkit en de bijpassende draaiknoppen. Er zaten vijf witte voorkeuzetoetsen op, waarvan drie met de letter U (wat staat voor UKW, wat bij ons de FM-band betekent), één met de letter L en één toets met de letter M (L, voor de lange golflengte en M voor de midden golflengte). Het was nog een radio met lampen, waarvan het eigenlijke radiogedeelte, een grote bak, met een kluwen van kabels, onder het dashboard een plaatsje vond en verbonden was met het in het dashboard ingebouwde gedeelte. In plaats van een originele luidspreker vooraan in het dashboard te monteren, had Gaston een relatief goedkope opbouwspeaker geplaatst op de hoedenplank. In 1963 was nog de tijd van de mono-autoradio’s, de stereo-autoradio’s zijn pas in de tweede helft van de jaren 70 op de markt gekomen, in de jaren 80 gevolgd door de gecombineerde stereo autoradio-cassettespelers. Hij kwam nog met een voor mij onaangename melding, toen hij zei dat er een paar zaken uit de auto moesten omdat ze niet in de aankoopprijs inbegrepen waren en dat was ondermeer het kussen tussen de twee voorzetels, dat hij aan een vriend met een 200 Heckflosse ging geven en de radio, omdat er naar zijn zeggen in zijn aangekochte Opel geen autoradio zat. Het kussen daar gaf ik niet om maar de radio, dat was iets anders natuurlijk, hij vroeg voor de radio 2000 BEF om zich een nieuwe te kunnen kopen, waarop ik hem een tegenvoorstel deed. Ik zou hem een nieuwe autoradio bezorgen,.maar voor een antenne of luidsprekers moest hij zelf instaan. Hij ging akkoord met mijn voorstel. Diezelfde avond nog ben ik naar het warenhuis “MAKRO” gereden en heb daar voor 999,- BEF een autoradio met voorkeuze toetsen gevonden van een voor mij onbekend Japans merk. De volgende dag heb ik die radio aan Gaston gegeven en hij was er erg blij mee. Ik was dus ineens 30.999,- BEF armer geworden, dus ik zou het zuinig aan moeten doen tot het einde van de maand. Gaston vroeg om nog een tweetal dagen met de 220 SE te mogen blijven rijden tot de deal met de door hem aangekochte Opel rond zou zijn. Op het einde van die week kon ik eindelijk de nummerplaten op mijn Heckflosse monteren en was ik klaar om er mee naar huis rijden. Gelukkig had Gaston dezelfde week nog getankt en kon ik nog een tijdje verder met de brandstof die nog in de wagen zat. Eenmaal thuis gekomen ben ik mijn wagen eens met een kritisch oog gaan bekijken, wat ik niet durfde te doen in de nabijheid van Gaston. 1/ Het gloei- en startsysteem was door Gaston links onder het dashboard gemonteerd bij middel van een door hem geprepareerd stuk hoekijzer waarin hij gaten geboord had, één groot en één klein gat, om het voorgloeivenster met gloeispiraal en een trekknop voor het voorgloeien van de dieselmotor in onder te brengen. Daar was op zich niets mis mee, ware het niet dat ik bij elk gebruik van het gloeisysteem een soort gesis hoorde, soms vergezeld door één of meerdere
10
vlammetjes. Er zat dus kortsluiting op. Ik heb toen het hele zaakje losgemaakt en het hoekprofiel zoveel mogelijk omwonden met zwarte isolatietape, daarna alles teruggeplaatst en daarmee was dit probleem, voorlopig toch, van de baan. 2/ Soepel en zachtjes vertrekken met de 220 SE zat er niet in, ik probeerde op verschillende manieren met de koppeling om te gaan maar het hielp niet. Het vertrekken ging altijd gepaard met een drietal schokken, verder reed de 190 D probleemloos. Ik verdacht de koppeling (olie op de koppelingsschijf of zo…) maar later zou na grondig onderzoek blijken dat niet de koppeling maar de cardanas de schuldige bleek te zijn. 3/ Er zat een metalen schuifdak in de auto van het merk “Hollandia”. Volgens kenners werd dit schuifdak niet van fabriekswege ingebouwd, dus dit moest dan wel achteraf gebeurd zijn. Dit schuifdak zou mij nog veel kopzorgen opleveren! Het schuifdak zat in gesloten toestand vooraan iets lager dan de rest van het dak en met de tijd zou dit alleen nog maar erger worden en voor problemen zorgen bij regenweer. 4/ Gaston had de originele stoffen zetels vervangen door zwarte vinyl-zetels, daarmee kon ik mij wel verzoenen, ware het niet dat hij ook de mooi ogende stoffen deurbekledingen vervangen had door zwarte exemplaren, alleen had hij er blijkbaar slechts drie exemplaren van kunnen vinden, wat resulteerde in het feit dat er zich op de linkervoordeur nog één originele deurbekleding bevond. Ik vond dit niet kunnen en zou op een of andere dag wel op zoek gaan naar vier gelijke deurbekledingen voor mijn wagen. 5/ Wat mij wel erg beviel was het mooie dashboard van deze 220 SE en vooral het witte stuur, elfenbein, met de bijpassende witte knoppen op zowel de versnellingspook als op de hendel van de richtingaanwijzers. De week daarop werd op radio en TV aangekondigd dat ingevolge de oliecrisis er een rantsoenering van de brandstof zou worden ingevoerd waardoor iedereen in België per tankbeurt slechts 20 liter brandstof kreeg. Er werden tevens data meegegeven van zondagen waarop het verboden was om met de auto te rijden, uitgezonderd de hulpdiensten, de zogenaamde “autoloze zondagen” werden ingevoerd. Op een dag reed ik door het dorpje Kluizen en kwam voorbij een autobedrijf waar op het terrein naast de garage verschillende oude wagens stonden met daartussen een groene Mercedes Heckflosse. Ik ben onmiddellijk gestopt om te gaan kijken wat voor wagen het precies was en het bleek een 300 SE Heckflosse te zijn. Daarna ben ik mij gaan informeren bij de betreffende garagehouder aangaande deze 300 SE en of ik eventueel de deurbekledingen kon bekomen. De wagen zou gesloopt worden en ik mocht vrij op het terrein om alles wat ik wou of nodig had te gaan demonteren. De man zou later wel bekijken hoeveel hij mij ervoor zou aanrekenen. Ik heb mij beperkt tot het uitbouwen van de deurbekledingen omdat ik er niet gerust in was of ik wel genoeg cash geld bij had. Achteraf bleek de prijs die de man mij vroeg echter heel erg mee te vallen. Nu had ik tenminste vier gelijke zwarte deurbekledingen, in 300 SE-uitvoering dan nog wel, met aan de bovenkant een gedeelte uitgevoerd in gepolierd hout met in het midden daarop een gechromeerde sierlijst. Het paste allemaal perfect in mijn 220 SE. De groene Mercedes was
11
gelukkig geen 300 SEL want daarvan zijn de achterdeuren breder dan bij de gewone uitvoering. Een mens moet soms ook wat geluk hebben in het leven nietwaar. Wordt vervolgd. 8) Uit het archief van Rob van der Does / door Jan Boeren Uit het archief van Rob van der Does ontvingen we weer een mooie bijdrage die als bijlage toegevoegd is. Dit keer een kopie van een artikel uit Autovisie 7 / 1961, waarin de nieuwe 220 SE coupe gepresenteerd wordt. Rob, onze dank voor je bijdrage
9) Onze sponsoren / door Jan Boeren Hieronder treffen jullie een overzicht aan van onze sponsoren. Alle bedrijven zijn wij hiervoor zeer erkentelijk en zij ontvangen uiteraard ook ons Infobulletin. Dit wordt hun per mail toegestuurd.
12
10) Advertentierubriek / door Theo Overduin ADVERTENTIERUBRIEK: uitsluitend van liefhebbers voor liefhebbers!
TE KOOP GEVRAAGD
Ik ben op zoek naar een mooie set ORIGINELE mistlampen / verstralers voor mijn Heckflosse 220 SE (W 111). Bijgaand een tweetal foto’s van hoe deze lampen er uit zien. Wie kan mij helpen? Ik ben al een behoorlijk tijdje hiernaar op zoek. Ik houd mij zeer aanbevolen voor suggesties. Martin van Bruggen (Emmeloord). Jullie kunnen mij als volgt bereiken. Email:
[email protected]. Telefoon: 06-53823357.
TE KOOP
Heckflosse 230S. Afgebroken restauratie, geheel gedemonteerd, nagenoeg compleet. Diverse nieuwe onderdelen, deelprojecten al gereed. Uitsluitend alles in één koop! Mail of bel voor meer info. Hugo Ankersmit, Deventer. Tel: 06 - 19902058. Email:
[email protected]
13
TE KOOP
Het gaat ten zeerste aan mijn hart maar door omstandigheden bied ik hierbij mijn Mercedes 300SE te koop aan, voor de liefhebber! Het betreft een 300 SE automatic, bouwjaar 1965, kleur donkerblauw met beige bekleding in zeer goede staat. De carrosserie is geheel gestript en opnieuw opgebouwd. De motor en de automatische versnellingsbak zijn gereviseerd door garage Wieman te Amsterdam (gespecialiseerd in Heckflosse). De auto heeft ook een originele antiroestbehandeling gehad. De APK is afgelopen jaar vernieuwd en is nu geldig tot eind september 2014. Er zijn bij mijn weten in Nederland (volgens de Zilverster) nog maar 3 exemplaren die in Nederland rondrijden, er zijn er destijds in totaal ca. 5.300 gemaakt. Vraagprijs: € 19.999,-. Meer info, bel mij dan op tel. 06-53898230 of stuur een email naar:
[email protected]. Wilt u ook adverteren in het Heckflosse-infobulletin? Geef uw advertentie dan per email op aan Theo Overduin:
[email protected]
11) Tot slot / door Jan Boeren Graag wil ik alle inzenders bedanken voor hun bijdrage. Het is heel fijn als er meerdere Heckflosse-liefhebbers zijn die aan ons Infobulletin mee willen werken. Ik hoop dat dit ook voor het komende maartnummer zo zal zijn. Schroom niet en stuur uw bijdrage op naar mijn mailadres. En natuurlijk, voeg er een leuke foto aan toe. Gaarne uw kopij voor 20 februari opsturen. Namens ondergetekenden wens ik jullie heel fijne Feestdagen, een (vooral) gezond en voorspoedig 2014 toe en natuurlijk veel fijne kilometers in de Heckflosse. En hopelijk zien we elkaar tijdens de komende Voorjaarsrit. Hartelijke groeten, Jan Boeren
Onze mailadressen zijn: Henk Lith Rob van der Does Theo Overduin Jan Boeren
:
[email protected] :
[email protected] :
[email protected] :
[email protected]
14