door Henk Lith

Onderwerpen in deze uitgave zijn: 1) Voorwoord 2) Informatie Najaarsrit 3) Informatie Technische Dag bij Jaap Havik 4) Onze Heckflosse in de Kampioen 5) Met de Heckflosse naar Schloss Dyck 6) “Hochzeit in der Heimat” 7) Sleutelklus 8) Fehac nieuws 9) Nieuwe leden stellen zich voor 10) Verslag deelname Lelystad 11) “Schöne Sterne” 12) Een stukje eigen laswerk 13) Onze sponsoren 14) Advertentierubriek 15) Uit het archief van Rob van der Does 16) Oproep organisator Najaarsrit 2016 17) Tot slot

1) Voorwoord / door Henk Lith Beste Heckflosse vrienden. Onderdelendag gaat al lang niet alleen maar over onderdelen. De onderdelendag zoals we hem maar gewoon blijven noemen bestaat nu 10 jaar. De eerste jaren waren vooral bedoeld voor de Heckflosse rijders en de /8 gemeente. Daar is na wat jaren langzaam verandering in gekomen, zo kwam de W123 groep er bij en dat was ook gelijk een vrij grote groep, je kunt wel zeggen dat deze groep uitgroeide tot de grootste in aantal. Maar sinds kort is de W123 groep gedecimeerd tot een karig aantal deelnemers aan de onderdelendag, dit is te verklaren door de belastingmaatregel van onze wijze (?) regering, vooral de dieselrijders zijn bijna geheel weg gevallen. Door dit wegvallen van de W123 groep is het bezoekers aantal terug gelopen tot een 15 tot 20 auto’s. Maar helaas zijn dit jaar ook maar een stuk of drie a vier Heckflosses de parkeerplaats opgereden van de Mac in Nieuwegein.

1

Dit jaar is de groep W124 rijders er bij gekomen. Ik moet zeggen dat ik me daar dan ook persoonlijk voor sterk gemaakt heb, natuurlijk wegens het feit dat ik sinds een paar maanden ook met een W124 300E rij. Zowel op het W124 als op het W201 forum (de 190 compactklasse) heb ik reclame gemaakt voor de onderdelendag. De aantallen W124 en W201 rijders waren deze keer nog beperkt, maar ik verwacht er ieder jaar toch meer van tegen te komen. Aan het einde van de dag vraag ik altijd nog even aan de vaste onderdelen mannen, zoals de “Reus” Wiebren uit Snits, met zijn zoon Sander hoe het “commercieel” verlopen is, en het antwoord was, “de moeite waard” wederom! En ik heb me daar werkelijk wel is over verbaasd, maar goed leuk voor die mannen, die toch maar de moeite nemen om de kar op te laden en de hele reis te ondernemen! In het begin schreef ik al de onderdelendag gaat al lang niet meer alleen over onderdelen. Het sociale gebeuren vind ik een steeds grotere plaats innemen en ook heel belangrijk . Het is voor velen echt weer even bij praten over allerlei zaken, van persoonlijk, tot natuurlijk technische zaken over hun auto. Vaak zijn er gemeenschappelijke technische gevallen die heel goed op deze dag aan de orde kunnen komen. Zie alleen maar het aantal motorkappen dat open staat, soms meer dan kofferbak kleppen, terwijl het toch een soort kofferbak verkoop betreft . Er worden afspraken gemaakt, telefoonnummers of mailadressen uitgewisseld noem maar op. Wie niet geweest is om wat voor (wellicht ook goede) reden dan ook, heeft wat gemist, neem dat van mij aan, maar zorg dat je er de volgende keer bij bent! Waar je ook bij moet zijn is de komende Technische Dag bij Jaap Havik en Antoinette in Purmerend. Laat deze dag niet voorbij gaan mannen! We hebben er al een gemist in april van dit jaar. Deze dag is gepland op 31 oktober; lees daar meer over in het herhaalde bericht van het vorige bulletin. Dus ik hoop velen van jullie te zien in Purmerend . 2) Informatie Najaarsrit / door Martin van Bruggen De uitnodiging voor de Najaarsrit is om tijdsredenen al eerder aan jullie rondgestuurd. De mogelijkheid tot inschrijving is intussen beëindigd. Onze Najaarsrit 2015 wordt georganiseerd door ons clublid Martin van Bruggen en Cor van der Hooft. Zij nemen ons mee naar de provincie Friesland en laten ons een gedeelte van deze mooie provincie zien. Aanrijdroute: Vanaf de A6 bij Lemmer afslag 17 nemen en de borden naar Balk volgen ca. 13 km. Startlocatie: Vanaf 10 uur worden we verwacht bij het Paviljoen Badmeester Keimpe, gelegen aan de Tsjamkedykje 10 te 8561 HA BALK. (tel. 0514-601418)

2

Voor diegenen die een dag eerder willen komen; op 200 meter vanaf het paviljoen ligt camping Marswal ook aan het Tsjamkedykje. Ook zijn er in de buurt div. hotels en bed and breakfast locaties. Toerrit: Om 10.45 uur vertrekken we vanaf het paviljoen voor de ochtendrit naar Sloten, Woudsend, Heeg, Gaastmeer, Oudega, Westhem, Terkwerd, Bolsward, Exmorra, Alingawier naar Piaam. Afstand ca. 57 km. In Piaam gaan we vanaf 12.30 uur tot 13.45 uur de lunch gebruiken bij Nynke Pleats. Afgesproken kosten €. 12,50 pp door een ieder zelf af te rekenen. Na de lunch gaan we verder en volgen een gedeelte van de Aldfaers erf route (van toen naar doen) via Gaast, Parrega, Ferwoude, Workum, Hindelopen, Stavoren, Mirns, Oudemirdum door Gaasterland weer naar het eindpunt Balk. Afstand ca. 56 km. We eindigen rond 15.30 uur weer bij het paviljoen Badmeester Keimpe. Kosten: Aan de Voorjaarsrit zijn geen inschrijvingskosten verbonden. Echter de lunch / (extra) versnaperingen onderweg zijn voor eigen rekening. Verantwoording: De deelnemers nemen voor eigen rekening en risico deel aan het evenement. Noch de organisatoren van het evenement noch het Nederlands Heckflosse Register (NHR) is aansprakelijk voor welke schade dan ook die voortvloeit uit het deelnemen aan het evenement. De deelnemers vrijwaren de organisatoren en de NHR voor schaden veroorzaakt door deelnemers of uit welke andere hoofde dan ook. 3) Informatie Technische Dag bij Jaap Havik / door Henk Lith Als herinnering. Op zaterdag 31 oktober 2015 vindt onze tweede technische dag plaats, eigenlijk de eerste, doordat de dag bij Cor de Jong, in het voorjaar helaas geen doorgang kon vinden wegens een te gering aantal deelnemers. Voor de komende dag zijn we te gast bij Jaap Havik en Antoinette. Jaap is geen onbekende in het Mercedes Benz wereldje. Zijn werkterrein is zeer breed, als het maar om een oldtimer Mercedes gaat. Voor reparaties en carrosserie werk kan je bij Jaap goed terecht. Maar ook voor regulier onderhoud of onderdelen, bekijk hiervoor zijn website! Wij houden onze technische dagen overigens alleen maar bij “top” bedrijven, dat spreekt vanzelf. Het is al weer een flink aantal jaren geleden dat ik bij Jaap en Antoinette was, dus ik verheug mij er zeer op ze weer eens te ontmoeten, ze zitten nog op het zelfde plekje in Purmerend. De dag begint rond 10.15 uur op hun bedrijfslocatie; einde, meestal tussen 15.00 en 16.00 uur. Aan het deelnemen zijn geen kosten verbonden, Jaap en Antoinette zorgen voor een broodje o.i.d. rond het middag uur. Er kunnen tot ca. 25 personen aan deelnemen.

3

Meld je aan voor deze dag via mijn mail adres: [email protected] en graag tot ziens op deze dag. De bedrijfsgegevens van Jaap Havik zijn: Jaap Havik Mercedesrestauratie Vehículos De Ocasión Adres: Netwerk 10-12, 1446 WK Purmerend Telefoon:0299 666 202 http://www.jaaphavik.nl

4) Onze Heckflosse in De Kampioen / door Jan Boeren In de Kampioen van juli 2015 stond een artikel over “Auto Iconen; de 25 beroemdste auto’s. Op pagina 23 stond onze geliefde Heckflosse met de onderstaande tekst: Citaat: Mercedes-Benz Heckflosse 1959 De bijdrage van dit type Mercedes aan de ontwikkeling hopen we nooit mee te maken. Dit was de eerste auto in serieproductie meet een veiligheidskooi en kreukelzones. Die constructie wordt nu vrijwel door alle merken gebruikt. Dit idee van technucus Bela Barenyi heeft indirect ontelbare levens gered Einde citaat Toch leuk van de ANWB om ook aan onze Heckflosse aandacht te schenken. Super.

5) Met de Heckflosse naar Schloss Dyck / door Herman Schutte Van 31 juli tot 2 augustus 2015 werd op het terrein van Schloss Dyck in Jüchen (D) het 10e Classic Days georganiseerd. Een gigantische treffen waar niet alleen prachtige klassiekers te zien zijn, maar ook beroemde veteranen van weleer hun opwachting maken.Dit jaar was onder andere Sir Stirling Moss de eregast. Reden hiervoor was zijn overwinning in de Mille Miglia met een 300 SLR in het jaar 1955; nu al weer 60 jaar gelden. De gemiddelde snelheid bedroeg toen 160 km/h. Een record dat nog steeds staat.

4

Op zaterdag 1 augustus zijn we ’s morgen rond 10 uur met de Heckflosse met de naar Duitsland vertrokken. Uiteraard had ik eerst nog even de auto op de brug geïnspecteerd en wat schone motorolie erin gedaan. Mijn collega ging met me mee en dat was heel gezellig. We hadden daar afgesproken met anderen die er vrijdag al waren aangekomen. Maar ik kon niet eerder omdat mijn moeder jarig was. De rit ging heel goed. De auto, een W110 190c, liep fantastisch mooi en stil en gedurende de gehele rit reden we zo’n 125 tot 135 km/h op de Duitse autobaan. Het verbruik ligt dan wel wat hoger maar dat maakt niet uit. Het is goed voor de Benz om eens lange stukken te rijden. Bij aankomst moesten we door naar de parkplaats bij het slot. Alle documenten werden gecontroleerd en werd er een sticker op de auto geplakt als bewijs van goed gedrag. We kwamen op een veld met allemaal Benzen; echt zo’n mooie variatie, van 190SL tot een aantal 600-typen. Allemaal glimmend in de hete zon, want wat was het een warm weekend. Nadat we een plekje gevonden hadden, pakten we de spullen uit de auto en zijn we naar het slot gelopen. Daar troffen we onze vrienden aan, waar we dit weekend mee samen waren. Allemaal liefhebbers van oude Mercedessen. De controle in het slot ging ook goed want alle namen stonden in de lijst en dus mochten we direct doorlopen voor de koffie. Deze afdeling was gereserveerd door Mercedes Benz. Deze dag hebben we erg genoten van alle activiteiten in en rondom het slot. Vooral stond dit weekend in het teken van het 60 jarig bestaan van de Mille Miglia uit 1955 waar Sir Stirling Moss zijn overwinning pakte voor Mercedes met de 300 SLR. Een record wat nog nooit verbroken is ... Naar wat ik vernomen had zou Sir Stirling Moss hier ook aanwezig zijn. Ik had hem ’s morgens al gezien bij de binnenkomst in het kasteel. Tussen een aantal heren met witte Mercedes overhemden schuifelde een oud mannetje met zijn vrouw naar een tafeltje in een aparte ruimte waar ze denk ik ook een bak koffie aangeboden kregen. Het eind van de dag kwam in zicht en we verzamelden ons bij de auto's om gezamenlijk naar het hotel te vertrekken. Dat was nog zon 50 minuten rijden, maar dat was geen straf. Wat een mooie omgeving is het daar; mooie glooiende heuvels en landwegen. Prachtig. Bij het hotel aangekomen gingen we eerst maar een poosje op het terras zitten en lieten ons een koud biertje heel goed smaken. Daar hebben we samen gegeten en de hele dag eens door genomen. Dat onderwerp waar we het over hadden laat zich raden...; precies. Mercedessen. Tot laat in de avond konden we lekker buiten zitten en nadien ging ieder weer naar z'n kamer voor de nodige nachtrust.

5

De volgende dag reden we, na een heerlijk ontbijt, met een stoet van zes Mercedessen richting naar het Schloss Dyck voor de 2e dag. Wederom dezelfde controles als de dag ervoor, maar alles weer goed en zo konden we onze parkeerplaats weer opzoeken om de auto te parkeren. We hadden vernomen dat Sir Stirling Moss die dag nog zou (mee)rijden met een 300 SL op het parcours rondom het markante slot. Daar reden namelijk steeds oude auto's en motoren op een heel mooi met strohalmen gerealiseerd circuit. Na die rit zou Sir Stirling Moss nog handtekening uitdelen. Dat leek ons wel leuk om die beroemde handtekening mee naar huis te kunnen nemen. We hadden intussen al een shirt van de Mille Miglia gekocht om daar door hem zijn handtekening op te laten zetten. Ik had nooit gedacht nog eens in de (hele lange ) rij te gaan staan voor een handtekening van iemand. Maar deze man is zo legendarisch dat ik dacht nu ga ik dat ook doen. Tijdens het lange wachten kwam de 300 SL met nog een aantal andere Benzen, die destijds ook aan de rit in 1955 deelgenomen hadden terug van het circuit. In de voorste auto zat de legendarische courreur zelf.

Intussen had ik zijn vrouw zien staan in de paddock en ik dacht laat ik eens een praatje met haar maken. Wat een aardige mevrouw en zo enthousiast. Het leuke van dit gesprek was, dat ze bij het helpen van haar man met het uitdelen van de handtekeningen mij zag staan en ze tegen haar man zei: “daar staat m'n vriend en hij wil graag met je praten...”. Dat gebeurde dus ook. Na de handtekeningensessie mocht ik van hem achter de schermen komen om een praatje te maken en een paar foto’s te maken. Geweldig wat hij vertelde. Die man is echt een legende en dat vergeet ik nooit meer!!! Deze zaterdag hebben we nog heel mooie dingen gezien en gehoord maar ik vond die ontmoeting met Sir Stirling Moss wel heel bijzonder. Vooral als je, zoals ik, een groot Formule 1 fan bent. Rond vier uur in de middag zijn we weer gezamenlijk vertrokken naar huis. Ook de terug rit verliep feilloos en de 190c bracht ons weer veilig thuis.

6

Wat een prachtig weekend en vooral genieten om zo’n goed georganiseerde evenement te mogen bezoeken. Schitterend om dit een keer mee te maken. Kijk maar eens op de website van Schloss Dyck; www.schloss-dyck-classic-days.de en klik door naar “Jewels in the Park’ en geniet van al het moois dat je daar ziet. 6) “Hochzeit in der Heimat” / door Theo Overduin Als je trotse bezitter bent van een fraaie Heckflosse, loop je vroeg of laat het risico gevraagd te worden om een trouwerijtje te rijden (of om je auto daarvoor af te staan; al dan niet tegen betaling). Ook mij is dit de afgelopen periode overkomen. Hoe dat zo gekomen is? Ik vertel het jullie graag. Een paar maanden geleden bracht ik een oude fiets van één van onze zoons naar de plaatselijke fietsenmaker hier in Elst (Gld). Een voor ons vertrouwd adres, waar we al komen sinds we zo’n 27 jaar geleden hier zijn komen wonen. Fietsenhandel annex Tweewielerspecialist Gijsberts. Een familiebedrijf. De ene Gijsberts runt de fietsenzaak en de andere een Volvo-garage. Auto’s en fietsen onder één dak. Waar vind je dat tegenwoordig nog? En dan ook nog de persoonlijke en vertrouwde service, die vroeger zo gewoon was. Jawel, het bestaat nog. Gewoon hier in de Betuwe, anno 2015. De fiets waar ik mee naar Wim Gijsberts, de fietsenmaker, was gegaan, bleek nagenoeg reddeloos verloren. Na een aantal jaren dienst te hebben gedaan voor een student in een studentenstad blijft er weinig goeds meer van over. Daar waren we dus snel mee klaar. Voordat ik evenwel het pand verliet, vroeg Wim of ik nog steeds die mooie oude lichtblauwe Mercedes had. Ik kon niet anders dan bekennen dat dat inderdaad zo was. Wat was het geval? Een kennis / vriend van onze fietsenmaker zou binnenkort gaan trouwen en had aan Wim Gijsberts gevraagd of hij niet een mooie Volvo oldtimer kon regelen. Na diverse pogingen bleek dat evenwel niet tot resultaat te leiden. Vandaar dat de vraag nu mijn richting uitkwam. Het was dan wel geen Volvo, maar eigenlijk is een echte klassieke Mercedes –zelfs al is die niet wit, maar “babyblue”- natuurlijk niet te versmaden en wellicht zelfs een veel betere optie. Helemaal toen bleek dat de desbetreffende a.s. bruidegom Walter voornemens was om in het huwelijk te treden met een echte Deutsche Freundin, luisterend naar de naam Jutta. Mij leek het wel komisch om ook eens een keer een trouwerij te rijden, dus stuurde ik vervolgens wat foto’s van mijn Heckflosse naar het a.s. bruidspaar. Ze waren direct enthousiast en voor ik het in de gaten had was de deal al zo’n beetje gesloten.

7

Vrijdag 7 augustus 2015 was de dag en het adres in Duitsland waar het a.s. bruidspaar inmiddels was neergestreken, was vanuit mijn woonplaats Elst binnen een uurtje gemakkelijk te bereiken. Zo gezegd, zo gedaan. De auto werd natuurlijk de avond ervoor keurig gewassen en gepoetst en zo vertrok ik op de bewuste vrijdag al vroeg richting het plaatsje Niedermörmert vlakbij Kalkar. Daar aangekomen was iedereen in rep en roer om ervoor te zorgen dat alles natuurlijk goed zou verlopen die dag. Het zijn en blijven hoe dan ook Duitsers! Alles klopte die dag dan ook perfect. Ik heb daar wel grote bewondering voor. De rit van de woning van het bruidspaar naar het stadhuis en weer terug verliep ook prima, het zonnetje scheen en iedereen genoot zichtbaar van deze Hochzeit. Bijgaand nog een paar plaatjes ten bewijze hiervan. Leuk trouwens ook om zo een heleboel mensen te leren kennen, die daar allemaal op het bruiloftsfeest waren uitgenodigd. Zo sprak ik een broer van de bruid, die woonachtig is in Thüringen, in het voormalige Oost-Duitsland. Interessante verhalen krijg je dan te horen. Over vroegere vakanties richting Bulgarije met de Trabant. Een reis van minstens 3 dagen. Kortom, ik kan het jullie allemaal aanraden om ook eens een trouwerijtje (of een ander familiefeestje) te rijden. Het kost je even een (halve) dag, maar je krijgt er ook heel veel voldoening, waardering, plezier en een aantal mooie foto’s voor terug!

7) Sleutelklus / door Pierre Jongebloet Je hebt inderdaad gelijk, het wordt hoog tijd dat ik wat schrijf over ervaringen met de Mercedes. Gelukkig gedraagt ze zich de laatste jaren als een nieuwe (en zo rijdt ze ook), maar nu was ik dan toch aan de beurt. Uitgerekend op de eerste dag van onze vakantie ging het mis. Auto ingepakt, nieuwe banden, volgetankt, noem maar op, en wij onderweg. Bij de eerste rotonde (dat is na ongeveer 500 meter) een raar, bonkend geluid wat leek van rechtsachter te komen, in cadans met het draaien van de wielen, leek het. We keken elkaar aan van: wat is dat nou? Afijn, gewoon doorgaan dus. Je raadt het al: bij de volgende rotonde weer: kloenk, kloenk of geluiden van gelijke strekking. Toch maar even aan de kant en onder de auto. Niets te zien natuurlijk, de achteras zat er nog onder. Ook schudden aan de auto leverde geen geluiden op, maar ja, het vertrouwen was zoek, dus terug, toen nog maar 10 kilometer gelukkig. Alles over gepakt in de Panda van Akke, Mercedes in haar hok en weer onderweg. Die Panda's zijn prima autootjes, dus verder probleemloos.

8

In de vakantie maar eens op het Internet gekeken wat het nou kon zijn, ik zie op de tekening een boutje waarmee de kruiskoppeling vast zit aan het differentieel en denk: neeeeee hè!. Auto omhoog, remmerij open en daar ligt een veertje met een stangetje. Je weet wel, waar de handremschoentjes mee tegen de ankerplaat gehouden worden. Dat zal toch niet waar wezen? Toch maar even verder open, niet een slecht idee bleek want de kleine keerring was dood en het lager stond in de olie. Nou moest ik om in de as te kunnen loeren de pendelas recht tegenover elkaar zien te krijgen. Dat gaat niet vanzelf kan ik je melden, schokbreker eraf, veer ertussen uit, krik eronder, lampje ervoor, loeren, ziet er goed uit. Van een stuk hard rvs een imbussleutel van 1 meter lang gemaakt, in de bout geslagen: hartstikke vast. Zou het nou echt dat veertje van die !@@#$%#@ handrem zijn geweest? Het zaakie zit weer in elkaar met nieuwe roestvrijstalen stangetjes in de veertjes. Nou die veer er nog tussen enz enz, maar daar moet ik eerst zin voor maken… Ondanks dat ik op een dik kleed zat met m’n knieën, had ik zelf op het laatst een krik nodig om overeind te komen schrijf ik je het vervolg. Ik sleutel nog aan meer auto's dus plannen doe ik niet meer, sorry. Na een paar dagen begon het toch te kriebelen om de zaak af te maken. Ik kan je zeggen, zo'n schroefveer springt wel, maar natuurlijk niet naar waar jij hem graag hebben wilt. De veer ertussen, ok, maar dan dat punt waar die trek/duwstang over moet, dat viel tegen. Krikken, bandenlichters, vet, noem maar op en wat denk je: gelukt! De rest is afbouwen, handrem afstellen, verse olie in het differentiel (ik ben nou toch bezig en het spul staat op de plank) en proefrijden: alles dik voor elkaar gelukkig, geen gekke, bonkende geluiden meer. Wat zo'n klein veertje niet veroorzaken kan....... Toch bleek dit niet de oplossing te zijn. Toen we een paar dagen later met mijn vrouw Akke de kleinkinderen weer naar huis gingen brengen en ik de rotonde in Lemmer rondde, weer dat #$$^%$@ geluid. Schijnbaar had het te maken met het verder inveren van de auto? Gisteren dus wiel er weer af en nog maar eens goed naar de binnenkant van het wiel kijken. Band was niks op te zien, maar wat denk je? Het balanceerloodje was zwart van...de tectyl! De nieuwe banden zijn gebalanceerd met klemlood aan de velgrand, terwijl de vorige met plaklood waren gedaan. 1 mm was dus genoeg! De oplossing was om de hele as op te schuiven, de as die ik volgens een schema van de Duitse club precies op z'n plaats had gehangen (dacht ik).( Hij hoort niet in het midden zeggen ze) Nu zit ie weer op de plek van vroeger en ja hoor, ik kan weer op 2 wielen door de bocht zonder bijgeluiden! Dat was mijn klus voor afgelopen week

9

8) Fehac nieuws / Wim van Reenen Van ons clublid Wim van Reenen kwam de onderstaande Fehac informatie. FEHAC Nieuwbrief van 29 juni 2015; 50 jaar oude voertuigen in 2018 geheel vrijgesteld van APK. Via de FEHAC-site en een nieuwsbrief is al bekend geworden dat de FEHAC op het APKfront twee successen geboekt heeft: de APK voor meer dan 30 jaar oude voertuigen blijft om de twee jaar en de gehele vrijstelling gaat van de vaste grens van voor bouwjaar 1960 naar een opschuivende grens bij 50 jaar en ouder. FEHAC in overleg orgaan APK Voor de belangenbehartiging van speciaal de klassieke voertuigen zit de FEHAC in het overlegorgaan APK. Behalve de overheid zitten daar ook o.a. in de RDW en de BOVAG en dus ook de FEHAC. Daar gaat het niet allen over de bestaande APK en de daarvoor geldende ouderdomsgrenzen van klassiekers, maar ook over mogelijke invoering van de APK voor motorfietsen (niet aan de orde op dit moment) en voor tractoren (misschien voor de 40 km p/u categorie). De praktijkervaringen komen daarin ook langs. De FEHAC bepleit al jaren dat de grens voor de algehele APK-vrijstelling op 50 jaar dient te worden gesteld. Nu is dat voor voertuigen met een datum eerste toelating (DET) voor 1-1-1960 en dat is nu al 55 jaar geleden. Officiële mededeling I&M Van het Ministerie van I&M kwam deze mededeling: ‘Het Ministerie voor I&M neemt het door de RDW gecoördineerde voorstel voor de implementatie EU APK-richtlijn (2014/45/EU) over, inclusief het FEHAC-voorstel voor de APK-vrijstelling van voertuigen ouder dan 50 jaar. Op aandringen van de FEHAC blijft het huidige 2-jaars regime voor voertuigen ouder dan 30 jaar in stand, dit voldoet in praktijk prima.’ Ingangsdatum waarschijnlijk pas per 1-1-2018 Over de ingangsdatum in Nederland meldt de RDW: ‘in overleg met het ministerie van I&M zal het vervolgtraject bepaald worden en worden de voorstellen uitgewerkt in wet- en regelgeving. De EU Richtlijn moet per 20 mei 2017 geïmplementeerd zijn in nationale wetgeving en uiterlijk 20 mei 2018 worden toegepast’. En we weten dat dit soort wijzigingen meestal per 1 juli of 1 januari worden ingevoerd worden dus het zal wel 1 januari 2018 als invoeringsdatum gaan worden. Nog even geduld dus, maar voor met name voor vrachtwagenbezitters en bezitters van klassiekers uit de ‘60-jaren is dit goed nieuws.

9) Een nieuwe leden stellen zich voor / door Roland van Keekem Henk Voss Hallo Heckflosse liefhebbers, ik ben Yvon, 65 jaar en ik ben de vrouw van Henk Voss. Vorig jaar hebben we een Heckflosse aangeschaft waar nog wat werk aan te doen is. Henk is 72 jaar maar hij is niet zo ’n schrijver; hij is een doener vandaar dat ik deze klusjes voor hem oppak. We waren al eerder Vriend van de Heckflosse club maar nu met deze W 110 200 zijn we echt lid geworden.

10

Henk heeft jarenlang en van jongs af aan in een garage gewerkt. Hij is erg handig op allerlei gebied en heeft al meerdere auto’s opgeknapt. De Heckflosse hebben we in november 2014 gekocht. Eerst heeft Henk twee maanden de slechte delen gesloopt en aan de bodem staan lassen. Daarna is hij wel vier maanden bezig geweest met scheuren en plamuren van de carrosserie. Op dit moment is hij aan de vooras bezig en er moeten diverse onderdelen vernieuwd worden. Wij schatten in dat de Heckflosse volgend jaar mei de weg op kan. We kijken uit naar mooie tourritten met onze nieuwe auto.

Roel Evers De liefde voor oude Mercedessen zat er bij mij al vroeg is. Ik kan mij van mijn jeugd niet anders herinneren dat wij, ook voor die tijd al, in oude Benzen rondreden. Bolhoeden en Heckflossen dus. Vooral ‘de rode Mercedes’ zoals wij de 190-er noemden staat me nog goed bij. Toen ie naar de sloop ging heb ik nog jarenlang de grill en koplampringen aan de muur van mijn slaapkamer gehad. Mijn grote droom om coupé uit de jaren zestig te hebben kwam afgelopen mei uit. Na een lange zoektocht vond ik uiteindelijk een auto met een goede basis voor een redelijke prijs. Het is een 250 SE Coupé uit 1966 die voor de Italiaanse markt bedoeld was, getuige de kleine ronde oranje richtingaanwijzers in de zijkant van de spatborden. Op het eerste oog is het een prachtige auto. Van dichtbij ook een rijdend project. Het chroom (bumpers met kleine roestpikkels, strips met deukjes), de lak (blaasjes onder de stijlen), uitlaat (afgeschreven), schakelmechaniek (roeren in de benzine) en een interieur dat rommelig aandoet (met als dieptepunt een digitale autoradio onder het dashboard geschroefd, brrr…). Een fantastisch uitdaging om aan deze auto te gaan werken. Het hoeft voor mij niet allemaal nieuw te worden; het is en blijft per slot van rekening een oude auto. Maar de coupé moet wel compleet, goed en veilig worden. Mijn eerste klussen waren de zonneschermen en het interieurlichtje. De zonneschermen zijn 5 tinten lichter geworden nadat ik ze met een sopje en een tandenborstel heb schoongemaakt. Het interieurlichtje heb ik met commandant gepoetst en daarna voorzien van een nieuw glaasje. Prachtig om te zien hoe mooi het allemaal weer kan worden. Ik heb me al gauw aangesloten bij de Heckflosse club. Ik hoop dat ik bij de andere leden terecht kan voor praktische tips, zowel technische als voor handige adresjes. En het lijkt me leuk om elkaar tijdens bijeenkomsten te ontmoeten. De najaarsrit van oktober komt helaas wat te vroeg. De komende herfst en winter staat mijn coupé op de brug voor het noodzakelijke onderhoud en enkele reparaties en verbeteringen.

11

10) Verslag deelname Lelystad / door Roland van Keekem Introductie Heel veel gemeenten in Nederland kennen hun jaarlijkse oldtimerdag. De meesten zijn regionaal georganiseerd, enkele evenementen zijn groot te noemen, maar de Nationale Oldtimerdag Lelystad kan met recht als de grootste van Nederland bestempeld worden. Dit evenement vindt traditioneel plaats op de derde zondag in juni (Vaderdag), ditmaal was het op zondag 21 juni. De Nationale Oldtimerdag is het jaarlijkse ‘Mekka’ voor de liefhebbers van modellen uit vervlogen tijden. De deelname en het bezoek zijn geheel gratis. Mede door dit evenement zetten de gemeente Lelystad en de provincie Flevoland zich op de kaart onder het motto: ‘Erfgoed dat beweegt’. De overnachting Vaak maken wij, bij ver weg gelegen evenementen, er een weekendje van en dan ondernemen we nog iets leuks voor de andere dag. Dit keer zijn we die zaterdag naar het museum ‘’De Bataviawerf’’ geweest. In de loop van de middag konden we in het, door de oldtimerdag-organisatie met speciaal tarief aanbevolen Apollo hotel in Lelystad inchecken, waarbij er de mogelijkheid werd geboden om de klassieker voor de nacht overdekt en bewaakt te stallen. Wij hadden het draaiboek natuurlijk niet goed gelezen en reden vanaf de Bataviawerf direct naar het hotel. Bij aankomst bij het hotel werden we door een vriendelijke heer opgevangen. Hij reed ons met zijn auto voor naar de stallingsloods even buiten Lelystad, waarna hij ons weer naar het hotel terugreed. Onderweg werden we al uitgebreid geïnformeerd hoe het in de organisatie aan toe gaat. We hadden een groot voorrecht, want de volgende dag van het evenement bleek het dat het de voorzitter van de organisatie was die ons naar de stalling had gereden. In het hotel kregen we uit naam van de burgemeester van Lelystad een aperitief aangeboden. Happy days! Na het ontbijt stond om acht uur voor het hotel een bus gereed die ons naar de stalling bracht. De grote loods stond goed vol met ca. 35 klassiekers, waarvan ook een behoorlijk aantal ‘’antiekers’’ van vóór 1940. Je weet niet wat je meemaakt als dat oude autopark nagenoeg gelijktijdig start en weg wil rijden. Er hing al snel een waas van rook en gasdampen, dus instappen en wegwezen anders stik je de moord. Weer of geen weer? Op de vroege zondagmorgen Het terrein aan de Bataviahaven was geheel voorbereid voor de ontvangst van 440 klassiekers. Dit jaar werd er extra aandacht geschonken aan een eregalerij 80 jaar Jaguar, een Bentley 95 parade, de oude koperen periode en aan 70 jaar bevrijding. Het evenement was weer tot in de perfectie goed geregeld. Maar het weer is natuurlijk niet in de hand te houden en ondanks de redelijke verwachting, een paar dagen voor het evenement, viel het weer het eerste deel van de dag helaas flink tegen.

12

In de ochtend regende het soms gestaag door en dat weerhield waarschijnlijk veel deelnemers om deze dag naar het evenement te komen. Er bleven significant veel plaatsen onbezet. Alle merken werden bij elkaar gepresenteerd en voor ons M-B merk was een mooi overzichtelijke aparte parkeerplaats vóór een horecagelegenheid gereserveerd. Maar helaas kwamen er van de 21 aangemelde M-B ers een achttal niet opdagen en die lege plekken vielen jammer genoeg te goed op. Rond het middaguur stopte de regen en in de middag en tijdens de tourrit was het zonnig en warm. Klasgenoten De automobielen zijn onderverdeeld in zeven klassen, volgens de standaarden van de FEHAC en FIVA. Aantallen per klasse: Klasse A en B tot 1918: 13 (v)oertuigen; in klasse C van 1919 tot 1930: 50 stuks, in klasse D van 1931 tot 1945: 52 stuks, in klasse E van 1946 tot 1960: 116 auto’s en in klasse F van 1961 tot 1970: 123 ‘jonge’ oldtimers. Daarnaast is er nog een S klasse van Specials en bedrijfsvoertuigen. In deze categorie stonden 59 stuks kleine vrachtwagens, busjes, pick-ups en natuurlijk een aantal prachtige oude brandweerauto’s opgesteld. Ik denk dat je hier van bijna alle merken een model uit de tijd van de oudste antiekers (tot 1930), de veteranen (van 1930 tot 1950) en oldtimers (tot 1970) kan aanschouwen. Het gaat te ver om alle merken en modellen op te sommen; we houden het hier hoofdzakelijk bij ons eigen merk. Prijzenslag Door de grote verscheidenheid aan sponsoren van het evenement werd in iedere klasse een 1e, 2e en 3e prijs beschikbaar gesteld. Voor de 1e prijs in iedere klasse is een wisselbeker beschikbaar. De winnaars van deze wisselbeker verplichten zich wel om de titel en de beker het volgende jaar te komen verdedigen. De nummers 1, 2 en 3 per klasse worden toegelaten tot de Master Class. De winnaars van de klassen krijgen als extra beloning het recht deel te nemen aan en gast te zijn tijdens het tweedaagse Concours d’ Elegance ’t Loo in Apeldoorn in 2016. Naast de drie prijzen voor elk van de zeven klasse is er de Prix d’Elegance voor de mooiste combinatie van automobiel, presentatie en kleding. Droomauto gezocht Het evenement kent een jury van ca. 35 deskundigen op het gebeid van automobielen en in het bijzonder van oldtimers. Al snel na de aankomst van de eerste automobielen startte de jury op de opstelplaats met de eerste beoordelingsronde. Hierbij werd gekeken naar de staat van originaliteit bestaande uit: lak en chroom (kleurstelling, staat van de lak en het chroom), het interieur (bekleding, dashboard, hemel), exterieur (verlichting, wielen en spaken, spiegels), techniek (brandstof, verwarming, radio), vormgeving (imposant, charmant, vertederend), geschiedenis (uniekheid, bijzonderheid). De keuring ging om de algehele indruk en niet over de beoordeling van de technische staat van het voertuig. Bij onze hoek kwamen twee secure juryleden onze Benzen inspecteren. De deelnemers werden kort geïnterviewd waarbij een toelichting en de historie van hun klassieker gegeven kon worden. Ook de motorkap en de kofferbak moesten open en het interieur werd even aanschouwd.

13

Autovisie Mercedes-Benz en specifiek de Heckflosse Op ons aparte terreintje stonden een viertal chassis Benzen uit de jaren vijftig, waarvan een 220 A cabriolet uit 1954 in de E-categorie een 3e prijs behaalde. Daarnaast stonden een drietal Pontons en twee Pagode’s. Van onze Heckflossen stonden er vier stuks van drie types; de blauwe W111 220b uit 1965 van ons Register lid Martin Bosman uit Almere, een beige W111 220 Sb uit 1961 van clublid Ger en Hilda Basters uit Tilburg, die met hun Flosse op dit evenement eerder een prijs behaalden en die nu in de Master Class uitkomt, mijn middelblauwe W111 220 Sb uit 1965 en een W111 250 SE Coupé van ons Register lid Christiaan Bangma, die met het Bangma verpakking bedrijf uit Dronten als sponsor van dit evenement voor elke klassieker een ‘’onderlegkruisje’’ (karton) voor het opvangen van een paar druppels olie beschikbaar stelde. Ik vertrek; Hello, goodbye Een groot aantal van de oldtimers deed mee aan de tourrit. In een lang durende startprocedure reden de deelnemende auto’s stuk voor stuk langs de jurytent voor de 2e beoordeling tijdens de rijdende presentatie aan het publiek. De rit van ca. 60 km ging door de noordelijke Flevopolder in de directe omgeving van Lelystad. Het begin leidde ons door enkele woonwijken van Lelystad waar een aantal bewoners zittend in hun tuin zicht hadden op de stoet oude automobielen. In het routereglement stond dat claxonneren voor het trekken van aandacht toegestaan was en dus ook wij begroetten de bewoners met enig kabaal. De rit ging via de Maximacentrale over de buitenzijde van de dijk, wat normaal alleen voor langzaam verkeer toegankelijk is. We passeerden 28 druk in de weer zijnde windmolens. Via een stukje langs het Ketelmeer reden we door de polder over kleine weggetjes langs enkele gemarkeerde plekken, waar opgravingen van gecrashte vliegtuigen en gezonken boten waren gevonden. Na de tourrit hebben we nog uitgebreid genoten van de grote belangstelling voor onze Benzen en onze belangstelling voor de enorme verscheidenheid aan oude auto’s van alle andere deelnemers. Zelf was ik erg verheugd om een Opel Olympia Cabriolet uit 1954 te kunnen zien. In dit exact hetzelfde type ben ik als zeven jarig knulletje in de auto van mijn vader op de foto gezet. Nostalgie! Het evenement was, inclusief alle bijkomende zaken voor eten, drinken en muzikaal vermaak, weer uitstekend georganiseerd. Alle deelnemers in een equipe kregen gratis een lunch pakketje en een aantal consumptiebonnen. De vele evenementbegeleiders zorgden voor een geolied verloop van de dag. Ik raad alle leden aan om je met jouw Heckflosse voor het volgende evenement in 2016 al vroeg in het voorjaar aan te melden. Kijk maar eens op www.oldtimerdaglelystad.nl en geniet.

11) “Schöne Sterne” / door Wolter Knol Mijn voorliefde voor Mercedes begon al als kind, geboren in 1964 in Assen, mijn vader hield helaas niet van auto’s, bezat ook geen rijbewijs, mijn moeder echter wel, we hadden regelmatig een nieuw low-budget autootje, 3 keer een ‘motorachterin’ Skoda van garage Thies te Assen, later een heusche Renault 12, (bruin van kleur, nu weer helemaal hip). Daarna ging ze Japannertjes rijden. Onze buren destijds, de fam. Schaapman, deden het echter heel anders, die hadden het nieuwste model Mercedes al voor de deur staan, terwijl de bijbehorende folder nog gedrukt moest

14

worden. Daar mocht ik mij dan aan vergapen. Altijd een witte weet ik nog. Het was overduidelijk dat onze buurman een hoge functie had binnen het Mercedes-Benz concern. Voor mij zat dat er nog lang niet in, tja, wat heb ik (en jullie vast ook) niet voor shit gereden.. Rode ‘70 Kever (gelukkig 12 volt), Renault 5 (model Flinstones), Kadett (5 stuks), Taunus 1.6 Station (Model Turk, beige van kleur, met trekhaak en imperiaal, maar gelukkig zonder gordijntjes, die ik net voor Heemstede-Haarlem in een boom geparkeerd heb), Escort 1.1 (op lpg, plankgas 90 km/h), Civic, Alfetta (als het ’s nachts had geregend pakte ik al bij voorbaat de fiets, no way dat hij dan wilde starten), Celica, Lancer (die meer olie als benzine verbruikte), GSA, Accord (heel vies groen), 323 station 1.5 1986 (héle sterke auto, maar wel lelijk), Space Wagon (met plaats voor 5 kinderen, maar er kwamen er maar 2) en ga zo maar door… En als geboren Assenaar rijd ik onvermijdelijk motor (paplepelwerk zeg maar) sinds 1991 alleen nog maar Harley-Davidson met veel plezier. Maar goed, ik dwaal af.. Mijn eerst Benz was (bij toeval een witte), 280c W114 uit 1973, heerlijke Strich 8 met de 6 cilinder M110 motor op lpg. Blauw interieur en de zijramen helemaal open zonder b-stijl. Geweldig mee rond gezoefd, tot de SpaceSevenWagon er mee op hield en er een nieuwe gezinsauto moest komen. De W114 maakte plaats voor een zilverkleurige stationwagen W123 300 TD uit 1981, daar hebben we die Umwelt een paar ton mee ‘verschmutzt, mit viel Vergnügen’. We dieselden zonder problemen naar Rome op vakantie, heerlijke auto, mis hem nog.

Dat de W123 het veld moest ruimen was helder, hij viel vol in de doelgroep van ons aller vriend Weekers (ook een W !! alleen de verkeerde), die 1 januari 2014 opeens 152 euro wegenbelasting per maand van mij verwachtte. Dat kon bruin niet trekken, dus ging de W123 richting Marokko met 365.000 op de teller, alwaar hij ‘as we speak’ probleemloos richting de miljoen km taxiet. Ik had in 2013 inmiddels al voor heel weinig geld een smetteloze 190e uit 1990 aangeschaft en was toen in het gelukkige bezit van 3 Benzen! Top luxe wagen, Weekers 43 euro per maand en ook al in de oldtimerverzekering. Het moest wel goedkoop, want mijn droomwagen had ik op 15 augustus 2012 al gekocht. Mijn zwarte Heckflosse W110 190c uit 1965. En dáár doen we, mijn zoon van 13 en ik, de leuke dingen mee. Om maar een paar dingen te noemen, een keer een clubrit, paar keer Mac D in Nieuwegein, (altijd leuk om Freubelaar Toontje weer even te zien met zijn creaties), de Aalsmeer Roest niet Rally (waar we de mogelijkheid niet onbenut lieten om 50 km van de route af te snijden en we waren niet de enigen !!!), jaarlijks kamperen en toeren in Duitsland, diverse oldtimerdagen in het land, naar het strand aan de Wassenaarse Slag, een bevriend bruidspaar gereden, De Noordwijkse boulevard (cruising ’the Finntail down the street”, compleet met tattoos uit het raam en Blues-Brothers sunglasses), het erg leuke Benz museum in Valkenswaard waren we ook bij.

15

Verder misbruik ik hem regelmatig als pakezel voor mijn Rockband, gegarandeerd succes al voordat we één noot gespeeld hebben. www.juicydice.nl . Mijn zoon is (hoe zou dat nou komen) ook al fors besmet met het Benz-virus en heeft zelfs zijn groep-8 spreekbeurt over de geschiedenis van het merk gehouden. Mijn zoon weet meer van Karl dat zijn eigen vrouw ooit deed. Op onze ‘bucketlist’ staat nog steeds het Benz museum in Stuttgart. Zoonlief en ik zijn zondag 16 augustus jl. teruggekomen van een week Sauerland met Benz en tent, camping Knaus aan de Hennesee in Meschede. www.knauscamp.de/hennesee-meschede Fijne camping, alles erop en eraan, er komen meer oldtimer liefhebbers en motorrijders. Dit jaar mensen met Seventies campers, Citroën HY, VW T2, een Magirus Deutz vrachtwagen omgebouwd tot camper en een sacherijnige Belg met een Dyane 6. Stuk voor stuk liefhebbers, mensen met passie voor de oldtimer. (De genoemde Belg uitgezonderd, die had ruzie met zijn vrouw en geen interesse in oldtimer-smalltalk). Zó heerlijk toeren in Sauerland met ons basic viercilindertje met handbak, we hebben niet eens een antenne, laat staan een radio. De firma Becker heeft niks verdiend aan de eerste eigenaar van onze ooit in België gebouwde W110. Wat een wijsneus op de onderdelendag in Nieuwegein wereldkundig maakte na een blik op het registratieplaatje onder mijn motorkap.

De onvermijdelijke praatjes met Duitsers die om de Heckflosse heen staan als je ergens uit een supermarkt komt, geweldig! Ist das ein Benziner? Die hab ich Früher auch gehabt. Een man verbaasde zich erover dat je in NL zonder gordels en hoofdsteunen mag rijden. Zonder dat haal je in Duitsland de TüV niet meer. En één zeikert die begon te mekkeren dat ik nu op kroonkurkvelgen met wintersloffen rijd.. jaja, die originale hab ich auch noch. Mít whitewalls…, èèèhh Weisse Walle. Ze hebben er verder altijd waardering voor dat je met zo’n oude Benz rondrijdt. Mensen die wijzen, zwaaien, duimpjes opsteken, echt leuk. Ook dat zullen jullie wel herkennen. 16

Maar hét evenement van het jaar vinden wij toch wel het tweedaagse Schöne Sterne in Hattingen Duitsland. Dat vond vorig jaar op 30-31 augustus 2014 plaats. Met de Heckflosse erheen, hotelletje geboekt voor de zaterdagnacht in het nabijgelegen Bochum. Fantastisch treffen, alle ‘Baureihen’ Mercedes mogen daar aan mee doen. Overweldigend! Een gigantisch voormalig fabrieksterrein vol met Benzen in alle soorten en maten, van historische vrachtwagens tot AMG sportwagens, geeft het treffen een heel bijzondere sfeer. Het middelpunt is natuurlijk de rode loper voor de publiekstribune, waar je met je Benz overheen mag. Eenmaal voor het podium wordt je geïnterviewd over je auto en passie voor Mercedes-Benz. Daar hebben wij uiteraard ook aan mee gedaan, ik zeg, doe het mij maar na, een interview, compleet met microfoon onder je neus voor publiek in het Duits. Voorts is er het LWL-industriemuseum wat je kunt bezoeken, genoeg te eten en te drinken en stand met leuke Mercedes-merchandise. Dit jaar valt het op 10-11 oktober 2015. Ik heb het ticket al binnen. Op de site voor 20 euro en wat verzendkosten te bestellen. www.schoene-sterne.de Echt een aanrader, check de site. Verder kun je op Facebook te kust en te keur gaan qua Mercedes oldtimer sites wereldwijd, ook specifiek W110-W111, post een kiekje van je Benz en je krijgt reactie vanaf de meest uiteenlopende plekken op de globe. Maar tevens vermakelijk zijn Nederlandse Facebooksites zoals ‘oldtimerliefhebbers’ of ‘Wie rijdt er nou nog in een oude bak’. Een wereld vol passievolle en vaak kleurrijke figuren waar ik me graag in beweeg en bij thuis voel. En naar ik hoop nog vele jaren. Goed mensen, dank voor het lezen van ‘unsere Benz-Geschichte“! “Wir treffen uns”. Groet, Wolter Knol, Leiden., en van mijn zoon Lenne natuurlijk !! 12) Een stukje eigen laswerk / door Rene Veenis Toen ik mijn 200D uit 1966 kocht zat er een echte APK op. Maar toen ik de auto bij een vriend met een APK-garage op de brug zette zei hij: je had beter hier kunnen komen VOOR dat je de auto kocht. Toen zei ik: Ja, maar dan had ik 'm waarschijnlijk niet gekocht. Die zin begreep hij, want hij is zelf ook zo; als je iets hebben wilt: niet teveel nadenken; dat nadenken kun je later altijd nog doen, maar dan heb je die wagen tenminste. Hij zei: ik had 'm ook gekocht als ik 'm hebben wilde. Maar ook werd duidelijk dat de man die de APK op de wagen had gezet waarschijnlijk een nieuwe badkamer in z'n huis nodig had, en de vorige eigenaar daar wel voor kon zorgen 'voor weinig'. Het kon niet waar zijn dat deze wagen met deze bodem door een APK-keurmeester van de RDW door de keuring gekomen was.

17

Maar elk nadeel heeft vele voordelen, en nu kan ik daar met deze auto over meepraten. Mijn inschatting was dat het laswerk laten doen mij tweemaal de prijs van de auto gekost had, en ten eerste had ik daar geen zin in - je rijdt een oldtimer tenslotte ook om geld uit te sparen -, en ten tweede zou ik er dan niets van leren, en niet te vergeten, een oldtimer heb ik niet alleen om in te rijden maar ook om zelf allerlei dingen aan te doen. Dus ik wilde de weg gaan bewandelen van zelf mijn auto leren lassen. Maar wie ik ook sprak, iedereen zei dat kun je niet, dat is voor experts, daar moet je diploma's voor hebben, dat is heel specialistisch werk en de apparatuur is duur. Nee, ik had beslist geen fans op die weg. De weg naar succes is vaak eenzaam. Maar je alleen maar te laten leiden door angst is ook niks aan vind ik. Dus op een dag zag ik een advertentie van een kunstenares die stalen beelden laste, en lascursussen gaf. "Dun plaatwerk lassen vroeg ze?" Jahoor, dat kan ik je wel leren. Vier lessen in een buurtcentrum in Amsterdam, samen met drie anderen. Eerst even wat theorietjes, maar daarna gewoon het diepe in. Hup, lekker bakken aan plaatwerk. Ze leerde ons wat CO2 is en wat je moet doen en wat je vooral niet moet doen. En als je er na vier lessen nog zin in had kon ze je begeleiden bij het kopen van een apparaat. Niet uit geldbelang, maar om je zelfstandig te maken. Bij de eerste les was er een niet op komen dagen, bij de tweede les kwamen er maar twee waarvan ik - en de derde en vierde les was ik nog de enige. En ze zei: "je hebt er gevoel voor, ga zelf maar iets maken. Als je me nodig hebt, ik ben hiernaast." Ik had het hele lokaal voor mezelf en het was een leuk mens, gezellig koffie drinken in de pauze. CO2 moeilijk? Wie heeft dat de wereld in geholpen? Het is net zo gemakkelijk als schaatsen, en op je snuit gaan hoort erbij. Maar daarna kun je het ook. Of het ligt je gewoon niet, nou dan stop je er mee. Maar moeilijk, nee, allerminst. Ik wilde een werkstuk maken, speciaal voor mijn Heckflosse. Als oefening voor zelf de bodem lassen. Omdat ik van mijn 200D een auto wil maken die er uit ziet als een rallywagen bedacht ik dat er aan de zijkant luchthappers in de spatborden moeten komen. De gehapte lucht wordt opgevangen in kamers achter het spatbord, en daarvandaan komt er een slang in de koets uit. Moet kunnen. De tip die ik heb voor iedereen die dun plaatwerk wil lassen is: maak eerst van karton een malletje van wat je later in metaal wilt maken. Plak het aan elkaar waar je het later gelast wilt hebben. Dan weet je wat er niet goed is, en verbruik je geen metaal; karton is geduldiger en goedkoper. Ik mocht strippen knippen en buigen voor een frame. Die kon ik lassen of puntlassen zodat het een geheel werd, en daarna met las'puntjes' CO2 op de metalen achterkant vastzetten. (foto 1). Dat kan daarna doorgelast worden (een rups), maar wat tegenwoordig veel vaker gedaan wordt is niet constructieve zaken dichtkitten met constructiekit. Echter, als het gaat om apk- of restauratiewerk wordt alles gelast, en niet alleen met CO2 maar er zijn diverse methoden die ik later nog wel eens

18

wil beschrijven. Je kunt namelijk ook ander gas gebruiken en ander lasdraad dan bij conventioneel CO2. Om de luchthapperkamers later aan/in het spatbord te kunnen zetten heb ik aan de voorkanten ervan nog een flens gelast. Als laatste maak ik later een afdekplaat met sierstrips, die ik, om de juiste vorm te kunnen bepalen, alvast van hout heb gemaakt. (foto 2). Tenslotte: Voor iedereen die zou willen CO2 lassen: het is heel makkelijk als je het leuk vindt, het juiste apparaat hebt (een goed apparaat kost geheel compleet plm €800,-) en even een dag cursus doet bij iemand die het kan, of bij een bedrijf dat dagcursussen geeft. Uit eigen ervaring zeg ik: als je kunt lassen kun je de hele wereld aan. En het bespaart veel geld. Ik heb inmiddels al veel klussen gedaan voor anderen, en daarmee al vele malen de investering terugverdiend. Wordt vervolgd.

13) Onze sponsoren / door Theo Overduin Hieronder treffen jullie een overzicht aan van onze sponsoren. Alle bedrijven zijn wij hiervoor zeer erkentelijk en zij ontvangen uiteraard ook ons Infobulletin. Dit wordt hun per mail toegestuurd.

14) Advertentierubriek / door Theo Overduin ADVERTENTIERUBRIEK: uitsluitend van liefhebbers voor liefhebbers!

19

TE KOOP

TE KOOP:linker spatscherm Mercedes W111. Het is een nieuw scherm van +/_ 20 jaar oud, hij is destijds gekocht bij een Mercedes-dealer in Amsterdam. Hij heeft even op de auto gezeten en de auto is daarna snel gesloopt. Hij is lange tijd droog opgeslagen. Ik heb alleen een beetje vliegroest verwijderd en alles goed in de verf gezet. Mijn vraagprijs is bieden van af: € 250,00. Martin Bosman, Almere. Tel.: 036 – 5323419. Email: [email protected]

TE KOOP GEVRAAGD

Hallo, ik ben al erg lang op zoek naar remvoeringen voor mijn W111 220S uit 1960 voor de vooras. Ik kan dit nergens krijgen. Wie weet waar deze voeringen nog te krijgen zijn? Reacties graag naar: Ricco Kiers, Assen. Tel.: 0592-357050. Email: [email protected]

TE KOOP Heckflosse 230S. Afgebroken restauratie, geheel gedemonteerd, nagenoeg compleet. Diverse nieuwe onderdelen, deelprojecten al gereed. Uitsluitend alles in één koop! Mail of bel voor meer info. Hugo Ankersmit, Deventer. Tel: 06 - 19902058. Email: [email protected]

Wilt u ook adverteren in het Heckflossebulletin? Geef uw advertentie dan per email op aan Theo Overduin: [email protected]

15) Uit het archief van Rob van der Does / door Jan Boeren Uit het archief van Rob van der Does ontvingen we weer een mooie bijdrage die als bijlage toegevoegd is. Dit keer een kopie met daarop een aantal in interessante afbeeldingen van onze geliefde Heckflossen. Rob, onze dank voor je bijdrage. Het mailadres van Rob is: [email protected]

20

16) Oproep voor organisator Najaarsrit 2016 / door Jan Boeren Ook in 2016 willen we weer graag een Voorjaarsrit en een Najaarsrit rijden. Mark Jonkers heeft aangegeven dat hij de Voorjaarsrit voor ons wil organiseren. Deze rit zal op een zondag verreden gaan worden, waarbij de datum en informatie later aan jullie doorgegeven zal worden. De Najaarsrit zal op een zaterdag plaatsvinden, maar wie oh wie wil deze rit organiseren? Wie neemt de uitdaging aan? Graag je reactie naar Jan Boeren. (mijn mailadres staat hieronder) 17) Tot slot / door Jan Boeren De uitgave van dit nummer is te danken aan de vele ingezonden artikelen van onze leden. Graag wil ik alle inzenders hiervoor bedanken. Het is heel fijn als er meerdere liefhebbers zijn die aan ons Infobulletin mee willen werken. Ons Infobulletin is er voor en door de leden. Het komende nummer zal eind december 2015 verschijnen. Schroom niet en stuur uw bijdrage op naar mijn mailadres. Graag help ik jullie bij de opzet daarvan. En natuurlijk, voeg er een leuke foto aan toe. Gaarne uw kopij voor 10 december as. aan mij opsturen. Hopelijk zien we elkaar bij een of meer van onze komende activiteiten. Tot dan. .

Hartelijke groeten, Jan Boeren

Onze mailadressen zijn: Henk Lith : [email protected] Jan Boeren : [email protected] Theo Overduin : [email protected] Roland van Keekem : [email protected]

21