Doopsgezinde Gemeente Leeuwarden Zondag, 12 juni 2011 Pinksterfeest Thema: Gods Geest gaat over grenzen Voorganger: ds. Tjitske Hiemstra Organist: Gerben Bergstra
liturgie * Mededelingen en aansteken van de kaars * Bemoediging en groet * Lied 242: 1, 3 en 6 “Komt laat ons deze dag met heilig vuur bezingen” * Gesprek met de kinderen * Lied 237: 1, 2, 3 en 4 op melodie van lied 239 * In memoriam van Anne Jan (Oane) Reitsma * Lied “Ik voel de winden Gods vandaag”
1. Ik voel de winden Gods vandaag; vandaag hijs ik het zeil. Gehavend is ’t en zwaar van schuim maar ‘k hijs ’t en hoop op heil! Want Christus zelf, als stille gast reist in mijn scheepje mee. Op zijn bevel durf ‘k uit te gaan
op wilde hoge zee. * Gebed * Bijbellezing Hand. 2: 1 - 17 * Ionalied út Tuskentiden nr. 183 2. Sy sweeft oer de ierde, giet wêr’t se mar gean wol, skynsel ûnder minsken, ljochtflits troch de loft; sy fynt memme skurte, wûnder o sa wolkom, soarget yn ’t ferburgen; nimmen dy’t it sjocht. 3. Sy dûnset fol fjoer, fernúv’ret wa ‘t har sjogge:
stomme tongen sprekke dat it sa wat docht! Sy stipet, besielet alle iepen herten, net mear op te kearen, nea ta swijen brocht! 4. Want sy is de Geast – sá wol God der wêze jefte fan ús Rêder, ivich leafdesfjoer; de kaai dy’t de Skrift iep’net en ferklearret, fijân fan ús sleauwens, himeldo ús stjoerd. 4. Kom, Heilige Geest, stuwkracht, God ten diepste, liefdesgave, hartenkreet en laatste zucht. De sleutel ben jij, open ons de Schriften: waai, waai, nieuwe wind, waai schoon, wek levenslust. * Overdenking * Orgelspel * Open Ruimte * Voorbeden - stil gebed - Onze Vader (NBV) (zie voor of achter in uw liedboek) Tijdens de voorbeden zingen we het Taizélied “Licht en wijsheid, vuur en sterkte, kom, o kom, Gij heilige Geest” * Collecte voor de ADS Doopsgezinde Zending * Pinksterlied op melodie gez. 328 Mensen van het vuur zijn wij door de vlam die eens ontstoken, hartgericht, verblijdend vrij, oude grenzen heeft doorbroken. Gids van nieuwe vergezichten, leer ons op uw Geest te richten. Mensen van het vuur zijn wij, van het God bezielde leven, om de wereld, wijd en zijd recht en richting te hergeven. Geest van vuur wil door ons branden, wees in stad en land voorhanden. Mensen van het vuur zijn wij, aangestoken om te dromen met de mensen van voorbij, dat Gods toekomst ooit zal komen. Geest van God, vlam in dit leven, blijf met ons bestaan verweven.
* Zegenbede ..Hear, wy freegje no, Jo seine op ús wei Hear, wy freegje Jo, wês mei ús eltse dei …Amen -------Kerkennacht op zaterdag 25 juni: Gastvrij onthaal in 3 kerken 19.00 uur Taizé gebed, Dominicuskerk, Harlingerstraat 26 (inzingen om 17.30 uur) 19.50 uur Lopen naar Waalse kerk, Grote Kerkstraat 222 20.15 uur Meditatie bij geloofsbelijdenis Remonstrantse Gemeente 21.00 uur Lopen naar Doopsgezinde Kerk, Diaconale markt en ontmoeting 21.45 uur Iona gebed en afsluiting. Zondag 26 juni zal Sophie Tekelenburg vertellen van haar reis naar Malawi met Edukans, een organisatie die zich bezig houdt met onderwijs in ontwikkelingslanden. Ze kreeg daarbij een stukje sponsoring van onze Doopsgezinde gemeente. Met behulp van beelden op de beamer zal ze vertellen over wat ze daar heeft gedaan. --------
overdenking Gemeente van Christus, Gods Geest gaat over grenzen. Met Hemelvaart en Pinksteren worden we ons dat ten volle bewust. Het zijn feesten met grote diepte, maar we vieren het vaak door zelf over de grens te gaan op vakantie, of even een vrij weekendje weg. Zo ging ik zelf in de vrije Hemelvaartweek naar mijn geliefde Grandchamp in Zwitserland. Met de nachttrein ging ik al slapend grenzen over en zelfs om een paspoort werd niet meer gevraagd. Echter in die oecumenische communiteit heb ik wel ten volle Hemelvaart kunnen beleven. Wat me daar zo raakte wil ik graag met u delen in samenhang met Pinkster… Het één kan immers niet zonder het ander. Men noemde daar Hemelvaart een “mysterie voor de rede”. Vroeger was het helder: wij leven hier op aarde, beneden is de onderwereld, boven de hemel. Nu weten we dat de aarde rond is, dat buiten de dampkring het heelal is… Dus is de onderwereld verdwenen en een plaats voor de hemel ook. En toch blijven we spreken over Jezus’ hemelvaart – mysterie voor de rede… In een oosterse icoon wordt Jezus in een groot aureool meegenomen en gedragen door 2 engelen, zittend op een regenboog, …en hij draagt al onze verlatenheid, ons verdriet, onze pijn, onze pijn om anderen, om deze wereld mee door de voile, door de sluier, de wolk. Daardoorheen draagt hij dat alles in de volheid van Gods Liefde… Jezus draagt al onze uren van aarzeling, als wij de weg niet weten, onze strijd om helder inzicht met zich mee, als onze ziel een vraagteken maakt, dat draagt hij mee door de sluier van wolken in de volheid van Gods Licht.
Jezus draagt ook al onze uren, waarop we compleet gelukkig zijn, al onze vreugde mee over de grens naar God. Met hemelvaart is het zowel onze pijn, onze vraagtekens, als onze vreugde, die komt bij God; die komt te staan in de volheid van Gods Liefde, Licht en Leven. Een mysterie voor de rede…maar tegelijk een vreugde voor ons hart…dat alles waar wij in het verborgene van onze ziel mee rondlopen…dat dat er mag zijn en in Gods Licht komen. Nu vraagt u zich waarschijnlijk af…is er dan zoveel in het verborgene van onze ziel? Als je 5 dagen in stille retraite bent…ontdek je dat er altijd weer dingen bovenkomen uit de diepte van je bestaan, zoals je kindertijd, die later vragen om doordenking, om verheldering, om in het licht van het evangelie doorleeft te worden. “Gods Geest gaat over grenzen” zo luidt het thema van vandaag. Met Pinkster kwam uit die zogenaamde hemel een geluid als van een hevige windvlaag… De wind van Gods Geest waait waarheen zij wil, is verrassend, vernieuwend, was dat toen en is dat nu nog…Ze is grensdoorbrekend en tot in alle vezels voelbaar. Al eeuwen lang zend die Geest van God mensen uit om het oude verhaal te vertellen in nieuwe woorden, in nieuwe taal, die verbindt en gemeenschap schept. Met Pinksteren werden er 3000 gedoopt… Het Christendom is verspreidt over deze aarde: eerst in Klein Azië (Turkije bijv.), daarna Europa, Amerika, nu groeit het met name in Afrika en OostAzië.. In Europa is het geloof na de 2e Wereldoorlog enorm afgenomen; maar tegelijk zijn juist in die verschrikkelijke tijd nieuwe gemeenschappen ontstaan; waar nu een verrijkend en nieuw elan van uitgaat. Zowel Taizé, Iona als Grandchamp zijn gegroeid en hebben vorm gekregen na de oorlog, juist door hun verzoeningswerk hebben ze nieuwe inspiratie en wegen gevonden voor de toekomst. Boeken van Bonhoeffer en Etty Hillesum worden nu volop gelezen, omdat ze wegen wijzen voor onze tijd. Onze eigen gemeentedagbeweging heeft destijds de broederschapshuizen gebouwd, die nu zorgen voor nieuwe verbindingen en Doopsgezinde wegen naar de toekomst. (Baukje en Tineke geven leiding aan het Pinksterweekend in Schoorl) Gods Geest gaat over grenzen…waar wij denken dat het ophoudt, kan ineens een nieuw begin komen. Jezus was definitief uit het zicht verdwenen; maar de mensen ervoeren dat ze het licht van Christus in hun binnenste met zich meedroegen. Ze gingen vertellen in alle talen en mensen uit alle windstreken konden hen verstaan. Men noemde die Geest van God een Heilige Geest, niet omdat ze geheimzinnig is of ver weg, maar omdat ze ons oproept, waar onze dromen gebleven zijn, waar onze bevlogenheid is om een rechtvaardige wereld voor alle mensen, waar onze compassie is met anderen! Deze Geest geeft nooit op om te roepen, om aan te raken, om appel op ons te doen…en ze laat zich ook vinden, als wij haar zoeken. Deze Geest van God gaat over grenzen; zowel naar buiten, als naar binnen. Ze gaat naar buiten over grenzen heen van landen en talen. Het evangelie van Matteus eindigt met de opdracht: Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader, Zoon en Heilige Geest en hen te leren. En houd dit voor ogen: “Ik ben met jullie, alle dagen tot de voltooiing van deze wereld”. Als Gods Geest echter over grenzen heengaat, gaat ze dan ook over de grenzen van de kerk en het christelijk geloof heen? Gods Geest zweefde al over de chaos van de eerste dag. Gods Geest sprak door de oude profeten, al voor Jezus hier op aarde rondliep. Zou Gods Geest zich dan nu beperken tot de Christelijke kerken of nog steeds grenzen overgaan? Kunnen we - met onze oren, ogen en onze deuren open - kijken wat er elders is aan Gods Geestrijk werk in deze wereld?
Woensdagavond hebben we als zusterkring gewandeld met moslimvrouwen door het Leeuwarder Bos. Op elk bruggetje las iemand van ons een heilige tekst voor, waar we in tweetallen over in gesprek gingen. Zou Gods Geest zich enkel tot ons Doopsgezinde vrouwen beperken of juist veel groter en ruimer zijn en ook waaien in onze dialoog met Moslimvrouwen, al geven zij daar een andere naam aan? … Tegelijk stelt die grenzeloze Geest van God ons zo in de ruimte, dat we ook weer naar begrenzing verlangen en daarom in Jezus’ voetspoor willen blijven. Christus Jezus ervaren als ons fundament, dat richting geeft en wegen wijst om te gaan. De vrucht van de Geest zo vertelt Paulus in Galaten 5 is: Liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing. In die richting wijst de Geest ons. De Geest van God gaat over grenzen; zowel naar buiten de wereld in met alles wat daar aan de orde is, als naar binnen in de wereld van ons eigen hart. Tijdens een religieuze ervaring kunnen grenzen wegvallen en je je intens verbonden voelen met andere mensen, met de natuur, met God. Je kunt vervuld raken van intens geluk en liefde, die je wilt doorgeven. Gods Geest gaat over grenzen, zowel met Hemelvaart als met Pinksteren. Misschien heb je de ruimte van Hemelvaart nodig, de ruimte van al je gebeden, vraagtekens, aarzelingen die Jezus met zich meedraagt naar God om volop Pinksteren te kunnen vieren. Als er ruimte in je binnenste is gekomen, durf je ook over grenzen heen te gaan naar buiten. Het zijn twee bewegingen die niet los van elkaar te ervaren zijn… Vandaar onze bede: waai, waai, nieuwe wind van de Geest, stuwkracht, God ten diepste… waai ons schoon en wek levenslust Dat dat zo mag zijn, amen
*******
