DOLF MOLTER
PREE
HUMORISTISCH WEEKBLAD - 2e Jaargang . Nr 37,
12 Jan.
1933
K O E K O E K
TEIRLINCK PRIVAATRAAD "HET LAATSTE NIEUWS,, en "KOEKOEK Naar aanleiding van de benoeming van Herman Teirlinck tot Privaatraad van Koning Albert en prins Leopold, kunnen wij met nalaten onze blijdschap bü deze van «Het Laatste Nieuws» te voegen. Hier volgt het hartverscheurend proza, links van onzen konfrater, en rechts van ons-zelf.
IN *T VERLOREN HOEKSKEN Aan Herman Teirlinck
IN 'T VERLOREN KOEKHOEKSKEN Aan Herman Teirlinck
Herman, ik weet met of ik u nog Herman mag noemen. Want gü züt gü nu aangesteld tot de privaatraad van den koning en van den kroonprins. Dat is goed. Gü en zult ook gü later niet mogen klagen, evenmin als de Boer die Sterft van Karei van de Woestüne, dat gü niet uwen wel hebt gehad. Ei, en nu peins ik er aan, een beetje verlegen, hoe ik u gisteren, toen ik u, vergeef mü, zoo heel gewoon heb aan gesproken. Gü waart toen al privaatraad van het Palels. Men kon het u niet aanzien. Daardoor komt het dat ik zoo maar Herman zei, tot u die nu privaat omgaat met majesteiten en koninklüke hoogheden. GÜ en zü, eigenlük drie brave, goe de menschen, geloof ik. Want ik hoor de de hoogste van u drieën nog on langs zeggen wat volgt toen hü de ten toonstelling bezocht van een Vlaamsch kunstenaar: — Züt gü getrouwd, Meester? — Ja, Sire. — En doet gü ook al wat uw vrouw u zegt te doen? De müne zei nüj dat ik hier komen zou. Ik ben blij het te hebben gedaan, want uw werk is zeer schoon. Ge ziet dat het altoos goed is te doen naar den raad van de vrouw. Ge bereikt aldus den vrede thuis, waarmede de wereldvrede moet begin nen, en de schoonheid op uw tentoon stelling, die tot de wereldschoonheid behoort. Zoo spreekt, Herman, alleen een braaf man. En de tweede hoogste zal wel zün naar het schoone voorbeeld van zün vader. Alzoo hebt gü gemakkelük werk om privaat-raad te zün Gebeurt het dat het moeilük werk ls. de tüden zün zoo vreemd, dan ver trouwt die andere majesteit en die andere hoogheid, ons volk, op u en op hen. Ik wensch u waarachtig geluk, en Ik meen dat ik ook den koning en den kroonprins geluk er mee mag wen sehen dat zü u gevonden hebben; het is zeker toch niet tegen de private protokole als ik dat zoo schrüf? Hallo, Herman, gü hebt het ver ge stuurd tot in de hoogste paleizen. Wü zijn er allemaal zeer blü om. Ik weet er twee die vast nog blüder zün; een die Isidoor heet, en een die... Ach wat spüt het mij dat ik ook niet den naam weet van uw Moeder, Herman. A. RANNAH.
Herman, ik weet niet of gü uw neus moet snuiten. Want gü züt nu aange steld tot privaatraad van God den Vader en God den zoon. Dat is goed. Gü en zult ook gü later niet mogen klagen, evenmin als de Boer die Sterft van Karei Van de Woestüne, dat gü uwen wel niet hebt gehad. Ei, en nu peins ik er aan, een beet je verlegen, hoe ik u gisteren daar langs een regenachtige straat heb ont moet, hoe ik u, God vergeve mü, als een mensen heb aangesproken. Gü waart toen al privaatraad. Gü droegt nog altüd uwen bril. Wel mensen tochl En ik zei zoo maar Herman, al heb ben uw oogen over het tabernakel des Allerhoogsten geweid. Gü en zü, eigenlük drie brave, goede menschen, geloof ik. De drie laatste goede menschen. Want ik hoorde nog onlangs zeggen wat volgt over een be zoek van een uit uw drietal, aan de tentoonstelling van een Vlaamsch kunstenaar: — Züt gü getrouwd, meneer de artist? — Ja, God de Vader. En gü ook? — 'k Geloof u een beetje. Mün vrouw zond mü naar hier. Anders zou ik er niet aan gedacht hebben. Maar 'k ben toch kontent. En gü ook zeker? Dat toont dat ge naar uw vrouw moet luisteren. Dat geeft den vrede thuis en dat is 't begin van een serieuzen sta tenbond; en de schoonheid van uw schilderijen dat is nog wat anders dan de muziek van de Brabanconne. Zoo spreekt, Herman, alleen een brave vader. En God de zoon die zou ook gekomen zün, maar hü is met zün vrouw naar Kongo. Gü kunt hem draadloos raad geven. En die andere majesteit, ons volk, het heeft u altüd gaarne gezien, en het rekent op u en op zich zelf. Ik wensch u waarachtig geluk. En net mag tegen het privaat protokol zün, maar ik hoop dat gü veel in den hemel zult te protokollen hebben. Zoo niet, des te slechter voor den hemel Hallo, Herman, gü hebt het ver ge bracht. Wü zün er allemaal zeer blü om. Maar wü zün er alleen maar blü om omdat wü weten, dat gü als pri vaatraad toch nog altüd in de eerste plaats Herman Teirlinck zult bhjven.
BRIEVEN J. D. G., senator. — We erkentti graag, dat we uw vriend M. FJBJ in de laatste weken te veel uit hsj oog vet-loren. Met uw gegronde m merking zullen we rekening HPUDTL HUGO. — Het is ook onze meenM dat er geen schooner kerst- en njefl jaarsgeschenk denkbaar was dan m kerkstoel, properkens met fluweel be-j dekt. Toekomend jaar kunt ge nu schien zorgen voor een parelj paternoster. Ad. M. (Antwerpen). — Het} van de biografie zal, hopen we,g lastige gevolgen hebben voor u. tegenovergestelde geval willen' staande week een terechtwüzing j sen. L. D. S. (Deurle). — Onze dett heeft deze week niets laakbaars 1 gesteld, enkel twee toezekens en i kletske langs achter, de moeite ' waard dus om over te spreken. G. V. H. — Het is wel ven dat onze pagina van het geestig] geen oneerlüke konkurrentie met ons büblad «Vooruit». Het i ons daarom onmogelük uw va tot medewerking te aanvaarden. III
DE
omstandigheden zijn er nie naar om te lachen. Overal A djf URA NIEUWE denkbeelden op. Banken NKEN EF EN' kanonnen hebben lang GENOEG >eg HEERSCHAPPIJ over ons oefend. Wü hebben de oplos vonden in den magistralen ro3
DE NIEUWE HEERSCHAPPIJ dien wü van de volgende week «É len afkondigen. Om onze LEZERSJBJ te stellen verzekeren wü NIEUWE HEERSCHAPPIJ niel Bogaerts, Van de Voorde, Huya Werumeus Bunihg, Omer noch van Courths-Mahler, Con Dostojefski is. I I I I 9 B I I B I B H I B I
K o r t vei haal Portaels was stralend van het;j| der liefde, toen hü een veria ring ging koopsn. Nauwelüks er zich van onthouden de wink< te omhelzen die hem het juweel doosje met fluweel bezet overhi 's Anderendaags keerde hü juwelierswinkel terug. Hij wa drukt. Hü durfde de juffer in i niet zien. — Wilt ge den ring terug vroeg hij. — Paste hü niet? — Jawel, snikte Portaels, niet.
H U M O R I S T I S C H W E E K B L A D van
VOORUIT
Redaktie t 64, St. Pietersnieuwstraat, Gent — Telefoon 157.40 Abonnement i Jaar Abonnement c. maanden Abonnement 3 maanden
fr. 25.00 fr. 12.50 fr. 6.25
[jostcheckrekenlng «Het Licht» n. 5G733
Verschijnt den Donderdag — 0.50 fr. per nummer Nummer 37 - Tweede Jaargang - 12 Januari 1932
ONZE GALERIJ VAN B E R O E M D E E N B E R U C H T E M A N N E N Op een goeden dag zat hij op de tredaktie der Volksgazet te Antwerpen. Hij kwam van Brussel, waar jj als parlementair-korrespondent verkzaam was geweest. Toen hij ns van uit de hoofdstad, dagefjks zijn «telefoontjes» doorgaf, 'rngde menig «opnemer» over de _ te groote bescheidenheid van zijn stem. Er zijn er, die in de telefoon roepen, alsof ze zich zonder draad hadden te doen verstaan. Er zijn [ er, die stotteren of in een zóó hoog register spreken, dat men ze achter een hemelwolk verscholen waant. Dolf aan de telefoon, dat is als een, die met gerust geweten zijn bhht smeekt: kalmpjes, bedaard, haast fluisterend. Wat mij betreft: liever zoo'n fluisteraar, dan een trompetter, Mn die uw trommelvlies kapot schettert.
• D O L F ! MOLTER
vinding gedaan heeft; de meneer, die zijn naam slecht gespeld vond in een stadnieuwtje; de spreker, die meent, dat het verslag van zijn speech al te bondig werd samengevat; kortom de duivel en zijn moer. Is er een vergissing in een mededeeling geslopen, de redaktiesekretaris is aansprakelijk! Hij ontvangt en opent dagelijks een paar honderd brieven: geen mag zoek geraken, onbenuttigd of onbeantwoord blijven... Om de viif minuten wordt hij verder opgebeld. Begint ge zoo al stilaan te be* • • seffen, dat de redaktiesekretaris Daar zit onze Dolf dan in den een man is, die niet slechts de tel van den redaktiesekretaris. deugd, maar tevens het geduld ik zeg «zitten», dan is dat bij moet beoefenen? mier van spreken, want zoo er Dolf, ik herhaal het, is de ideale een over en weer te razen en te man. draven heeft op de krant, is het Nooit een kreet, nooit een vloek. 'uist de redaktiesekretaris! Alleen soms een Heken tusschen Met de komst van den Dolf de tanden gebromd. olgt de stilte op den orkaan. En En kalm! kalm! ge zult me begrijpen als ik er heb aan toegevoegd, dat Molter onzen Ge moogt den Dolf opschellen kameraad Jamar, — tot andere en hem melden, dat iemand het "bezigheden geroepen, — had opge- Scheld heeft leeggedronken, de volgd. spits van den Lieve-Vrouwentooren heeft afgebeten of een elekI De «Dolf» als redaktiesekretaris, •trieken tram heeft ingeslikt, hij het is een olie. Een olie, niet alleen, omdat al- aanhoort u kalmpjes, zonder een woord van verbazing. als gesmeerd loopt, maar omat olie verzacht... Dat zijn kwaliteiten. Een zachte jongen is Dolf. Wie Maar de Dolf heeft er andere: heeft dien al hooren bulderen? Als hij is op en top journalist. hij wat aan te merken heeft, Hij is de man, die eiken redakchrijft hij het u. teur, welke onvoorziens met zijn Hij heeft het ideale tempera- kopie in gebreke blijft, vervangt. nt om redaktiesekretaris te Zoo schrijft hij dan tusschen.u door de «volitiek van den dag», Ik zal u dat in drie woorden de buitenlandsche of parlemenchten aan te toonen. taire kronieken, politieke-echo's, Bij den redaktiesekretaris behoofdartikels allerlei en alsof dat andt elkeen : de lezer, die zijn nog niet voldoende was: soms een Had niet op tijd heeft ontvangen, briljant relaas van de een of ie redakteur, die moppert omdat andere reis. z\jn artikel werd ingekort of niet Nu zult ge zeggen: als die man rscheen; de meestergast, die bevan de redaktie weggaat, is hij teert dat hij te veel of te weinig o-p, op! kopie heeft; de man, die een uitOp?
Hij gunt zich ternauwernood tijd om te eten. Altijd is hij de baan op. Hij presideert een wijkmeeting of spreekt op een vergadering. Hij heeft het Bestuur van den Werkersbond als sekretaris te beredderen. Hij debatteert op een zitting van het schoolkomiteit. Hij organiseert de propaganda voor den kiesstrijd. Wat hij in dat opzicht vermag, hebben de jongste uitslagen der gemeenteverkiezingen te Antwerpen bewezen. Ik zou omtrent zijn bedrijvigheid nog een kolom vol kunnen vertellen. Dit staat vast: hij is een journalistieke kracht van den eersten rang. Ook een politieke carrière schijnt voor hem weggelegd. Hij is jong. Hij is de eerste kandidaat, iie bij een eventueele vakatuur, als Antwerpsch socialistisch raadslid in aanmerking komt. Hij drukt zich behoorlijk uit, hij heeft de gave van het woord en hij kan zich gemakkelijk bewegen en aanpassen. Met zulke kwaliteiten moet hij slagen, niet waar? En dan is er nog iets wat voor een politiek-kreatuur niet te versmaden is. De vrouwen mogen hem graag lijden. Hij heeft, de fijnaard, zoo iets zachts, beschaafds over zich, dat de meisjes, die met hem in gezelschap verkeeren, op slag van hem wat gecharmeerd zijn. Hij heeft wat men noemt: Sexappeal. Is het daarom dat hij wat op Chiappe gelijkt? Zijn vrouw mag van geluk spreken, dat in dien zuchten jongen een sterke wü huist, want met zijn donkere oogen, zijn mat gelaat, zijn natuurlijke galanterie, zijn talenten, zou de Dolf anders een begeerde prooi zijn voor andere dames, die een zoo hupschen kerel als de Dolf voor gemeen goed houden. Maar op zijn wilskracht in verband met de vrouwen, moet hij niet prat gaan: het is een kollektieve eigenschap van al de gehuwde redakteurs van «De Volksgazet». Geen van die jongen? is te verlek den door een andere dan zijn eigen vrouw: ze hebben te veel werk. En te weinig okkazie!
4
KOEKOEK
Het Antwerpsch huishouden | Brabant ging - Limburg kwam, maar Antwerpen drijft boven De wedijver ofte konkurrentie doet ln den handel de prijzen dalen. In de politiek doet zij de harten stijgen. Daar krijgen wij nu het voorbeeld van Antwerpen. Van Cauwelaert, vrij ingevoerd uit Brabant in het Antwerpsche gemeenebest, werd hier een burgemeester die in niets moest onderdoen voor Jan Van Rijswijck, tenzij dat de broer van Frans niet zulke onzedelijke liedjes kan maken als Door Van Rijswijck. Maar onder Frans Van Cauwelaert bloeide Antwerpen, een bewijs te meer dat de vrijhandel de wereld vooruithelpt. En daar komt nu uit Limburg een tweede uitheemsch produkt naar Antwerpen overgewaaid en strijkt als een zegenrijk windeke over de Scheldewaterenl En ze zullen nog zeggen dat de Antwerpenaars lokalisten zijn! Camille en Frans, Frans en Camllle. Nadat zij lange jaren het eenheidsfront hadden verwezenlijkt, willen nu elk afzonderlijk eens Aan 't hoofd van kunst, van handel, nijverheid in de Metropool hun krachten beproeven. Frans was verre van slecht, en Camille belooft. • * • Al is er een verkoeling 'ingetreden in het mystiek huwelijksbed, 't kindeken Antwerpen zal daarom niet verwaarloosd worden. Toch is de ruzie tusschen de echtgenooten een treurige noot in het beiaardspel. Men zal Camille niét kunnen verwijten, dat hij wrok in zijn hart koestert. Hij heeft de smeerlapperij in kordate woorden gelaakt. Het belet hem niet burgemeester te worden, terwille van een hooger goed.
SCOSOSOOEOOEOSOSCOECEOOSCE
IN HET BOSCH — Hebt ge uw schoonen politiehond niet meer? — Neen, juffrouw, ze hebben hem mij gestolen
En ook aan Frans heeft hij reeds een onlogische politiek met logische lang het verdriet vergeven dat hij hem gevolgen. aandeed (dat Camille namelijk Frans — Maar geen smeerlapperij! hield aandeed). Vos vol. Op nieuwjaarsdag botste hij op — Gü struikelt over woorden, zei Frans, aan den hoek van de Meir. Camille. In den beginne was het — Dag Frans, zei Camille. woord, maar het woord is vleesch ge— Dag mijnheer Huysmans, pruilde worden. Frans. — En het vleesch is zwak, zei Vol — Kom, zei Camille, laat ons het nieuwe jaar inzetten met een echte- schamper. — Dat is geiyk de smeerlapperij, lijken verzoeningskus. zei Camille. De zwakheid van het Frans hield het hoofd afgewend. vleesch maakt de kracht van het — Een gelukkig nieuwjaar! vervolglichaam uit. Zie maar de menschen de Camille op hartelijken toon. wier vleesch niet zwak is; zy lijden — Gelukkig nieuwjaar, gelukkig nieuwjaar, wrokte Frans, ik vraag mij aan houterige verdorring en men zegt dat hun hart van steen is. Moreel af wat gij mij toewenscht voor gesproken is de smeerlappery een zuidat nieuwe jaar. veringsproces. Hebt gy al eens gelezen — Ik, zei Camille rondborstig, ik over de temptatiën waarmede de , wensch u toe al wat gij mij toe •enscht. heiligen te kampen hebben? Ter wille Woedend zag Frans hem aan: van de properteit zouden zy beter AF } — Dat is een smeerlapperij, zei en toe bezweken zyn. Freud heeft Frans die verbleekte. daarover heldere bladzyden geschreMaar 't zal niet duren. Frans ven. En nog veel erger zyn de zal tot lieflijker inzichten komen. Hij menschen er aan toe die niet weten zal zich verheugen in den verderen wat smeerlappery is. Men noemt ze ' bloei van Antwerpen. Hij zal fllozoof kwezels, en ze rieken. worden in dat soort van zaken. Daarop namen Vos en Camille van Het Was ook een les in filozofie die elkander afscheid. Huysmans aan zijn vriend Vos gaf. — Dag Reinaert! spotte Vos. Vos, gelijk zijn naam het aanduidt is een geslepen vogel. Toen hij Camille — Vos! antwoordde Camille. onlangs ontmoette, vroeg hij: • •» — Is het waar, wat men zegt, dat Camille wandelde voort tot aan de . gij schepen van den openbaren reini- haven. Daar beving hem een dichter-J gingsdienst wordt? ïyke stemming. Hy strekte de handen Camille speurde verraad en wachtte. uit over het water: — Om de smeerlapperij te verwijO, machtige, prachtige vloed, deren... legde Vos uit. Wees gegroet... Eens op vasten grond vond Camille zong hy met ingetogen baritonstem, zijn gaven van welbespraaktheid — Wil ik u accompagneeren? vroegterug. — De smeerlapperij, begon hij, is een liefiyke stem naast hem. een noodzakelijk kwaad. Physlologisch, politiek en moreel gesproken, zouden wi) zonder smeerlapperij niet kunnen leven. Vos zou ironisch geglimlacht hebben indien hy ooit lachte. — Ja, vervolgde Camille, terwijl hy zyn arm onder dien van Vos stak. Physiologisch is dat een feit. Zonder smeerlapperij zouden wy niet alleen aan chronische maar zelfs aan permanente verstopping hjden. — Maar in de politiek? vroeg Vos. — In de politiek? lachte Huysmans. Hoe gy zoo iets vragen kunt! Gy hebt toch heldere begrippen over het activisme. Men kan dat toch geen zuivere politiek noemen. — Halt! zei Vos. — Een politiek die niet slaagt is altyd onzuiver! orakelde Camille. — Zóó!?... Ge leest «.Het leven van Welnu het onzuiver activisme heeft Jezus»? zyt ge reeds aan bladzyde... toch veel dingen doen zuiveren. Gy kunt het dus noemen: een noodzake— O! neen! vertel me dat nlet... UJk kwaad, een weldoende afwyking, ik wil nog niet weten hoe dat eindigtl ;
KOEKOEK
[ H E T SUPPLETMENT
ONS
DOEL
G E E S T I G L E V E N VOOR
EN
Bestaande bevordering in verband met kuituur-vormen der verklaring (of omgekeerd). ' Inkonsekwent met de rationeele determinatie midden de expressieve vloed der subjektieve anomaliteit der ptycho-pathische konjonktuur der arehitekturale geabstraheerde konkrete esthetiek; onder den influenza van de liestendige afwezigheid van het urine onderbewustzijn der theologische
MINDERJARIGEN
EN
INTLEKTUEELEN
PROGRAMMA:
Onze medewerkers
en mitsgaders der mikroskopische infanterieregimenten; terwille der beduidenis der hardvochtige waterverfschilderingen en naar het geraffineerd oordeel van sommiteiten in de meest vooraanstaande en begeesterde bestatigingen der inherente denkvormen beloven we in dien geest, nuttig en aangenaam te dienen.
We hebben ons een schaar medewerkers aangeworven, die nogal snijdt; we noemen zoo maar om iets te zeggen : Prof. Dr. Roetje en Dribbeltje, Prof. Stem van Hollengat, 't Verkeersagentje, Rlchard Van Kenhove, Johan Meylander Jr., de koncierge van de hoogere universiteit te Sebastopol, Dr. De Slappe, volksvertegenwoordiger De Lille, Pol Marto-, Hust Van Gecke, Hermlna Teirlinck, Schele Louis, Anastasius De Sloore, Jan Mansarde, Cesar Mostaert, Dr. Pangloss, M. Pier De Spiegelleire, Palmyre De Konte, enz. Naar deze élite te oordeelen hebben we dus onzen bladtitel niet gestolen en zullen de intellektueelen meer dan ooit verzadigd worden inzake KulThuur, 'k gunst en... weet het-schapen?
a. v.
H.
Bericht aan onze ongeletterden
Ook de lessers-analphabeten worden kostbare intelligentie voortdurend ontln deze kolommen van het geestig le- wikkelen en haar de weelderige vorren niet verwaarloosd. En dit is maar men laten aannemen. «Het Laatste jllglsch ook. Men moet met ipso facto Nieuws» is het ideaal-middel daarvoor. Ten bewijze daarvan: [finnen lezen en schrijven om intellektueel te zijn. Er zijn er zoovelen, die deze schoone kinderziel, na aandachtige lektuur RAPCH de lektuur, noch de eenvoudige, duidelijke taal verstaan. Het komt er van Hoste's pillenhlad. f&erigens maar op aan zijn kombiZij, wier wetenschapSEERTALENT, zijn gekunsteldheid en zijn pen en parlementaire fijnen supersurrealistischen smaak tot talenten in hun voeten uiting te brengen. En dat kan men steken, moeten integenEVENGOED door eenige vreemde woor- deel op «'t Getrouwe den — waaraan de massa meestal elk Maldegem» een abonneJUIST begrip mist — aan elkaar te ment nemen. FLANSEN als door te jongleeren met arDaar krijgt en werken, met wijsgeerige en men wonderEKONOMISCHE stelsels, waar ten slotte voeten van NIEMAND uit wijs geraakt. In laatste Maar misINSTANTIE behoeft de moderne intellekschien zijt ge de tneel slechts het «parfum-en-vogue» toegedaan dat het met «Koeuit te wasemen of zijn broek naar de meening koek» volstaat en dat we U met deze LAATSTE snit te hebben. Het intellekt weer eens schuilt niet altijd in de hersenen: het pagina «een tand getrokAt soms in de voeten, (bij de voetbal- ken hebben». profs) of in den grooten teen (bh' den 't Kan zijn, maarl atmenloozen pianospeler op de foor> ge al goed' of ELDERS nog ln 't lichaam (zpoals bij hebt wijsheidstand Palmyre). Ontegensprekelijk zou het^ dien bekeken? het best zijn, droeg iedereen zijn verZijn vorm,, zijn stand in zün kop, maar bü ontstente- gaafheid, genis dezer wenschelijkheid moeten wij, zondheid zijn en zijn Intellektueelen, soms aan «bourrage de papierrozen glans erftne» doen. wijzen er op, dat De boerage de kraan geschiedt niet het meer dan tijd altijd door middel van gewelddadige was. . behandelingen, zooals , v;e hier te zien krijgen. Men kan ook nog de patiënten vellenlange verslagen doen lezen over de gebeurtenissen «...Ik volsta dus met te zeggen, dat te Beauraing, over de het heel in 't verborgen zingende en godsdienstvervolgende in haar woorden weerklinkende van MCialisten, over de kinderzielverkrach- een menscheüjke Ziel waarneembaar ters, OVER de konferentie te Genève of is in dit dichtstuk voor de geraffineerover HET einde der krisis. den, zoowel als, durf ik veronderstelMen kan ze desgevallend de hoofd- len, voor de meer eenvoudig maar artikels van «Het Volk» of «De Gente- even zuiver voelende van hart en geest naar» laten opeten tusschen een boter- en ik beveel het dus met vertrouwen ham uit «La Flandre» of een aange- in de geleidelijk gemeten gaande opbranden gentleman-sandwich uit «De lettendheid van iedereen aan.» Standaard». (Oplossing te sturen aan Mej. Maria Se intellektueelen, die geen kranige Pepita Lecina Paseö del Toreador, bourrage noodig hebben, moeten hun Granada),
Kruiswoordenraadsel door W . Kloos
DE
TIJDSGIST
E E N O O R D E E L VAN PROP. Dr JOHAN M E Y L A N D E R De rationalisatie kent geen grenzen: de paraplu werd vervangen door den imperméable en M. Heyman door M. Van Isacker. JOHN GALSWORTHY O V E R P R O P . D.r VAN DE VEEOAETE Arm knaapje, wie had dat gedacht!? Wij reizen om te leeren en Bernard Shaw ook. Maar Dr Pangloss reist om alles te vergeten.
GANSCH KORT... Het syndikaat der spuitwaterfabrikanten heeft besloten de limonade met 0,10 fr. per liter op te slaan. Zondag is t morgen wel.
geen sohole. Over-
Koopt uw dweilen in het Huis De Spiegelleire en bevordert de nationale nijverheid. Den 30n der aanstaande , maand spreekt Dr Paul De Keyser in de stomme film: «De radio-storingen in het steenen tijdperk». Jozef De Oraeve werkt aan een nieuw sociaal drama: «De Senaat en hoe ik op aarde kwam». Intellektueelen, verzorgt uw hersen» wendingen met pink-pillen. Toekomende week komen we terug op deze ietwat te uitvoerige rubriek.
KOEKOEK
6
tLARj/LlT
VAri ons V A N AtiofcRtri
Patriotten, op!
De groote uitvindingen
We hebben vroeger nooit van de zaak gehoord, maar we vernemen het nu door DE SCHELDE: De rechtbank heeft veel werk gehad met een zekeren Maxirniliaan Lamm, tooneelspeler, van Poolsche afkomst, die in der tijd mede het beheer had van een zaal op het Zuid waar films afgedraaid werden, 't Is ter gelegenheid van zoo'n afdraaiing, dat hij een geldschieter der zaak in de doeken deed, als wij 't goed voorhebben met een film getiteld «Brabanconne». In de doeken gedaan met de Brabanconne! ? Hebde van uw leven! Staat op, Devèze en consoorten!
In «Toerisme», orgaan van den Vlaamschen Toeristenbond, schrijft de h. Emiel Van Grieken, over het Paleis der Natie te Brussel: De uitvinding van de koffiekamer in de politieke vergaderplaatsen, is een weldaad geweest voor het menschdom en men kan die gelegenhei.i niet gezellig en aantrekkelijk genoeg maken in het ilan? van den politieken vrede, 't Is 't geen wij altijd gezegd hebben: een mensch loopt aan de groote uitvindingen voorbij zonder ze te zien. 't Is te hopen, dat het monument van den onbekenden ui;vinder van de koffiekan: ~r r u weldra in zijn vollen luister zal prijken naast dit van Gutenberg, Pasteur en Volta!
Alles in cijfers. De moderne wereld drukt alles ln cijfers uit. Dat is duidelijker. En ons bijblad VOORUIT doet er ook aan mee. Kijk: EERLIJK IN CIJFERS De hoofdstad van Duitschland telt 4.287.000 inwoners en bekleedt den vierden rang onder de groote steden der wereld (New-York .Londen, Parijs), 76 t. h. der bevolking belijden den protestantschen godsdienst. De katholieken vormden het tiende deel; 7.2 t. h. hebben geen godsdienst. Het aantal kerken en tempels bedraagt 618. Enz. Voila! «Eerlijk» in cijfers beteekent eenvoudig «Berlijn» in cijfers. Kwestie van weten.
Nieuwjaarswensen aan meiskes en jongens Meiskes, de tijden zijn hard, tracht zoo spoedig mogelijk aan een man te geraken! Dat is goed voor de eer en de deugd en voor den treffelijken naam van uw kinderen. En gij, jongens, trouwt niet! KOEKOEK
Of we hem kennen! HET VOLK-DE TIJD is natuurlijk in staat van halve verdooving door de vele mirakels van Beauraing. De algemeen bekende geneesheer X van Gent werd een interview afgenomen. Luister: Dr. X..., een algemeen gewaardeerd geneesheer te Gent, ls rwds tweemaal te Beauraing geweest. Vorige week Dinsdag en zaterdagavond. Wij hadden de gelegenheid met dr. X. een gesprek te hebben, waarin hij ons verklaarde: Kent ge hem niet? Maar enfin, ge kent toch dokter X! I
DE VRIEND. — Uw laatste feuilleton is wonderschoon! Ik zou reeds het einde er van willen kennen. DE ROMANSCHRIJVER. — En lk danl
Ook een mirakel te Antwerpen Beauraing staat niet meer alleen. En dat is maar goed ook. Ter gelegenheid van Huysmans' benoeming tot burgemeester van Antwerpen, heeft het O. L. Vrouw behaagd ook in de Scheldestad een mirakelken te doen gebeuren. Wij lezen namelijk ln «DE VOLKSGAZET» over de triomfbetooging ter eere van Camiel: Hoeden wuiven, vlaggen wapperen, men zingt, men juicht. Handen gaan de hoogte in, zelfs «Brabo» steekt zijn arm op... Brabo werd dus levend! hopen, dat de bisschoppen DE kwestie van naderbij zullen ontleden, een kommissie zullen instellen en dat Brabo aan een streng geneeskundig onderzoek zal onderworpen worden.
De heerlijke titels In de MORGENPOST-STANDAARD lezen wij volgenden plezanten titel: EEN ANTWERPSCH ECHTPAAR SLIEP OP NIEUWJAARSNACHT IN... En is eerst gisterenmorgen ontwaakt, eilaas! in de armen van den dood. Zeer wel, zeer wel. En een goeie grap! Op het oogenblik, dat zij ontwaakten, waren zij dood. Een ander eigenaardig geval is dit: Een rijke vent moest verhuizen, maar hij kon dat natuurlijk niet alleen. Daarop werden een voerman en drie verhuizers besteld. Eilaas, het was ter aarde. En kennen onze lezers dezen noodlottigen twist tusschen twee vrienden ,over een pijp? Broeckx had de pijp. Zijn vriend Boeckx eisehte ze. En ten slotte^ gaf Broeckx de pijp, helaas 't was aan Marten. En wij zelf, gisteren, ontsnapten aan den dood door verstikking. Wij' aten namelijk aard! Gelukkig waren het appelen! ! Eenzelfde heerlijk avontuur ovefr kwam een vrouw, die gisteren ging slapen met een schaar. Gelukkig was het een slijperl
KOEKOEK
I II. FIEULLIEN opent de vergade ring te 2 uur. VANDERVELDE. — Dc teeken onMiddellijk protest aan tegen het feit dat M. Pieullien onze vergadering doorzit. Hij heeft daartoe geen manJASPAR. — Stop. Ik heb hem gezet. De regeering heeft geen "t gevraagd om u plezier te De minderheid heeft alleen nog twijgen. | MUNDELEER. — Luister, lk betot de meerderheid. Maar ik ben ook wat vies van zulk een voorJASPAR. - 't Is goed. Wij hebu al ondervoorzitter gemaakt. Ge «alt nog een groote dekoratie krijgen. Ml. MUNDELEER. — Dat verandert • kwestie. In dit geval trek ik mijn
protest in.
[li. JASPAR. - Wij hebben Fieullien op den voorzitterszetel gezet omdat wij
Boeten bezuinigen...
M. LIPPENS. — En omdat wtj hopen dat hü u zal doen zwijgen. Dat zal al •oveel speeksel gespaard zijn. TfcTROEVER. - Daarin zult ge mis We zullen onzen walg overwinnen we zullen toch aanwezig zijn. ". JASPAR. - Laat ons ernstig , M. Fieullien zal ons vele bespain kunnen aanwijzen. GU weet •J menschen er zh'n die nog [bare dingen in den vuilbak weri; M. Pieullien weet wat er kan iugevangen worden met dien afval I M. PIEULLIEN. - Ik verleen mij BB het woord. Ik stel voor een hooge itoasting te *ggen op de versleten •boenen, op de afgedragen kleeren. op de gestopte kousen, op de vuile Winden (Rumoer en onderbrekingen). IANSEELE. — Dat wil zeggen, dat • armsten onder de armen zullen be-
konden wij zeggen: Tegen morgen zoo veel katoen, zooveel koffie, en zooveel caoutchouc. BALTHAZAR. — Dat was in den goeden tijd. Dat was in den tijd van Woeste. Maar de arbeiders van België zijn sedert eenige jaren geen negers meer. M. LIPPENS. — Waarom? Omdat de overheid geen krachtige taal meer durft spreken. Integendeel, men be looft hun den hemel. Maar met ieder een kan den hemel op aarde vinden. M. HEYMAN. - Dat ls waar. De krlsten-demokraten zijn al tevreden als zij in het hiernamaals den hemel vin den. M. PIEULLIEN. — Verder zou er een progressieve belasting moeten ge legd worden op de keukenpotten. Er zijn menschen die alle dagen niets an ders gereed maken dan wat pap en wat aardappelen. Vermits zij op het eten sparen, moeten zij maar een deel van hun spaarpenningen aan den Staat geven. M. JASPAR. — Zeer wel, als wij dat doen zal iedereen wat meer vleesch en wat meer groenten eten, en dan zal onze landbouw weer winst opleveren. (Men hoort rumoer op de straat. Betoogers zijn tot voor het parlements gebouw opgerukt en dreigen de politie te overrompelen). M. DEVEZE (tot M. Jaspar). — Men protesteert buiten. De menschen roe pen dat zij eten willen. M. JASPAR. — Zijn er velen? M. DEVEZE. — Een kleine twee dui zend.
MI. JASPAR. — Neen, dat wil zeg na dat iedereen maar goede schoe nen, nieuwe kleeren en eiken dag een prach hemd moet dragen. 11(. VAN ISACKER. — Deze maatgel MU dus een grooten bloei beteewa tenen voor onze nationale nijverheid; SC! lünoenmakers, de kleermakers, de verheid, enz., zouden weer veel hebben. DEBUNNE. — Wij zouden ons mis-
i moeten afvragen waarmede de menschen deze nieuwe kleedingn zullen koopen? LIPPENS. - Milledju, wij hebgeen tijd om ons met al deze overm bezig te houden. Wij moe met de chicot op zitten. In gebeurt dat ook zoo en deze Ie heeft altijd de beste uitslaIjpgeleverd. Wij gaan ons niet af in of de negers iets bezitten. WU t, althans in den goeden tijd
— Voor een man, die gedurig spreekt van bezuinigingen... wel... gij eet nog niet slecht! — Maar, ik bezuinig, vriend uk neem mijn vrouw met meer mee op restau rant.
M. JASPAR. — O la la! — Mijne heeren, wij zouden voorlooplg deze be lasting op de keukenpotten kunnen uitstellen. ANSEELE. — De schrik ls het begin der wijsheid. M. LIPPENS. — t Zou godver met mij met waar geweest zijn. M. CARTON. — Als ik minister was, zouden er gendarmen genoeg zijn om de betooging te beletten en ons rustig te laten beraadslagen voor het welzijn van het volk. HUYSMANS. — M. Pieullien vroeg een belasting op de smerige kleeren en de vuile hemden. Zouden wij met eerder een taks kunnen leggen op de vuile tongen... M. FIEULLIEN. — Deze persoonlijke beleediging kan ik met dulden. HUYSMANS. - Heb lk u genoemd? Op de vuile tongen en de vuile zie len? M. HEYMAN. — Bemoei u niet met onze ziel. En van vuile zielen gespro ken, zoudt ge goed doen naar u zelf eens te kijken. HUYSMANS. — Ik heb geen ziel. M. VAN CAUWELAERT. — Dat heb ik gemerkt. HUYSMANS. — Doe nu met zielig, Frans. M. FIEULLIEN. — Geen persoon lijkheden. VANDERVELDE. — Als men eens beter toezicht hield over de geheime stokerijen. (Heftig geroep bij de katholieken van Oost-Vlaanderen). ANSEELE. — Wat is dat nu? Zijt gij voorstander van geheime stoke rijen? M. HEYMAN. — Dat is weer een persoonlijke aanval tegen een katho liek mandataris van Oost-Vlaanderen! SOCIALISTISCHE STEMMEN. — Wie? Wat? Geef namen. M. HEYMAN. — Neen, wij weigeren hier eerlijke katholieken te bekladden die bü vergetelheid, bij vergissing, uit nalatigheid, een geheim stokerijtje in hun kasteel hadden ingericht. Msn moet mild zijn. en een kleine onacht zaamheid van katholieke menschen met bestraffen. M. JASPAR. — Ja, het ls uitge maakt, dat de betrokken Oost-Vlaamschc katholiek die een geheime stokerij had opgericht geheel te goeder trouw was. Wat wij echter met de grootste strengheid zullen te keer gaan ls de kwade trouw van sommige menschen, die 100 en zelfs ISO frank per maand verdienen, en toch nog een ouderdoms pensioen trekken! GELDERS. — Is dat een stek op de generaals? (Zie vervolg onderaan bladz. 8),
DE JAPANSCHE OFFICIEREN : «Laat ons toe, Majesteit, voor uw nieuwjaar nog een klein stukje te geven van dien JROCLDELIJKCN Chinees.»
De
bestrij
KINDERS KOOPEN OF... BUITEN ! •In «DE GENTENAAR» lazen we het volgend bericht, dat we zoo maar niet achteloos konden laten voorbijgaan. «EEN ULTIMATUM! — De municipaliteit van Leicester richtte een ultimatum tot dé gehuwde koppels zonder l.inderen, die stadslogementen betrekken.» «Zij krijgen een Jaar om een nieuwe wereldburger aan te geven, zooniet zullen zij plaats moeten ruimen voor een gezin met kinderen». «Voorwaar een origineel gedacht!» Deze laatste bemerking vooral is
De Fransche teekenaar Belair gaf den kampioen yo-yo-speler. t.t.z. den belastingontvanger.
/
M. DEVEZE. - Zwijg meneer! De menschen die hun kostbaar bloed bij emmers op het altaar van het vaderland hebben vergoten verdienen onze achting... GELDERS. — En onze centen? M. JASPAR. — Ik bedoel de gepenBionneerde arbeiders, die soms patatten kweeken en zelfs konijnen, en toch nog uit de staatskas putten.
aan de regeering. En het gansche volk zal daarmee instemmen. Het kiezerskorps heeft immers zijn vertrouwen ln de liberale partij getoond en aldus zijn wil te kennen gegeven de forten te zien bouwen. BALTHAZAR. — Ja, door 22 liberalen naar de Kamer te zenden op 187 volksvertegenwoordigers. M. DEVEZE. — Juist, en de volgende maal zullen er misschien 93 katholieken, en 93 socialisten en 1 liberaal worden gekozen. Wat zal dat bewijzen? Dat het volk vertrouwen stelt ln dien eenen liberaal, en dat die eene liberaal zijn voorwaarden zal stellen voor het vormen van de regeering. BALTHAZAR. — En dat die eene liberaal 5 ministerportefeuilles zal eischen. M. DEVEZE. — Waarom niet? Het vaderland vóór alles (met een nobel gebaar rijst Devèze recht, en heft een dreunende brabanconne aan).
HET DEN
inv~
GRAND BRZRR INTERN RTl'QNRL
I 3* '33
nor Mussolini. mijn groote Meester, wil voor uw nieuwjaar de sleutels
er M | taan É»u)t I pro'. j (1 nog { •m negen gal
^Hh een-
SCHNEIDER: Wel! Wel! Dit kondigt zich niet te slecht aan! jaar
Krisis
Van de hoogere officierep met hun invalidenpensioan spreken we niet, omdat de meesten nog in aktieven dienst, /,ijn, maar ook de staatsbedlendon zou men eens op den gevoellgen vinger moeten tikken. «Aan het werk voor een talrijke kroost, of loonsverlaging» zou het parool moeten zijn. Van zoodra deze voorstellen dooide regeering aangenomen worden, willen wü ons wel gelasten met den dienst der plaatsingsbureau's. Als het werk ergens niet vlotten zou, zouden we er rap als de wind bijzijn. We hebben op onze redaktie nog n'en ongetrouwden onderkruiper van belang, die er zich rap weer bovenop zou werken.
Zoo zag Red. van de «Wide World» de gelukkige geboorte van 1933.
Funke Küpper schetste voor het Amsterdamsche « Volk». 1933 op bovenstaande manier.
Een v e r l a p t e p r o p a g a n d a voor aanhechting van België Wü lezen in een patriottisch Vlaamsch blad van Antwerpen, onder vele andere ezelarijen : «Eens te meer wordt hier gezegd dat België geen fabrikaat was, geen combinatie, maar wel een land ontsproten uit het hart van een volk dat door een gevoel van samenhoorigheid een onafhankeiyk bestaan wilde LIJDEN.» Dat land uit het hart van het volk
ontsproten geluk een kriekesteentje! Maar dat wü een onafhankeiyk bestaan LIJDEN, wil dat zeggen dat die patrotten een einde aan dit lüden en aan onze onafhankeiykheid willen stellen? By Frankryk? Of bü Holland? Waarop wacht M. Devèze om zün mitraljeuzen tegen dit blad op te stellen?
KOEKOEK
10
ONS
BUITENLANTSCHGE
Ameereka, beigenaamt de nieuwe weerelt mee ouwde maanleren, wert Uitgevonden door Krisistofel Kolonbuus binst zijn faakanse ln den tijt van ons grotvaader Daarom heeft men er, geleik dat taltijt gaat, den naam van een anderen liefebber aan gegeeven, die op zijn zoken agtergekoomen is. Ameereka wert in twee stuken gesneeden voor tgemak van de lantmeeters en de stuudenten. Tonderste stuk heet Zuit-Ameereka. Zuit Ameereka is een vxugtbaar lant. Men kweekt er sokla, blanke slavinhen, plata in doozen en zeenerals. Als de zeenerals moe zijn van tslaapen en tstudeeren houwden zij grote feesteleikheden ln tlant en steeken malkander ln de kaazemiestroel. 'Je grootste zeenerals zijn dedie van den Boolevie, tsaamen met dedie van den Pieroe en den Aarzantijn, den Koolombieja, den Braaziel, den Honderas, den Kosto-Ricko en den Venezuweeljana. Dit laatste land is spiesjal gekent voor den luister van zijn militaire vermaakeleikheeden en geit dan ook teregt als houwder van den geelen trui met drij duust zeeven hondert tweeJenneegentich reevoluuses en fijfent-
ZEEJOGRAAFIE
m. De Vereenigte Staaten van Zuit-Ameereka sestich misvaaren ln den loop van veertien maanden en zes weeken. Nen zuitaamerekaanschgen i eral heet altijd Oeredeboe of Riebedebie. Als Oeredeboe preezedent is van treepebliek zit Riebedebie cp de gaiyjen of ommegekeert. Nen zeeneral is nen kowboo mee een pluime op zijnen hoet. De leegsten graat ln tleeger ls kaapetijn. Een reezement bestaat uit vierhondert kaapetijns en eenen simpelen soldaat. Als den oorloch uitbreekt tusgen Oeredeboe en Riebedebie telt men agtien bloeneuzen en vierentwintich verstuikte voeten en bei tsluiten van den wreede kreicht iedereen zijn moonement op kosten van dendienen die op zijnen bult ligt. Dadmiraals eindegen gewoonleik mee in tzant te beiten en de sasseurs te voete in twaater. Nen zeeneral die bakaf is voor goet koomt naar ae beschgaavde landen van Euroopa om de reike daames den nieuwen tangoo te leeren en de reike eeren de gej eimen van dankers en zonen theksple-
keeren in ulderen poortemonee. ZuitAmeereka is een kriestelijk lant en al de kinders ebben er een schgoone ziel. Als ze ulder eerste koomune gedaan ebben kreigen ze nen reevolver en een paart om mee te schgleten op tgeen dat ulder met aanstaat. De deepietees in tparlement ziten mee een mietrajeuze in ulderen zak en ae mleniesters mee een kanon. Iedereen die van ulder gedagt is eeft stemregt en mach vreijuit zijn meeninch zeggen. De andere ^ok totwaaneer zij nen kraaker in ulder maage of ulderen buik kreigen. Den braabason van ZuitAmeereka bezincht den roem van tlant en is tot ver oover de grenzen bekent: Wie gaat er mee naar Verapa ï Daar moeten wy nie werken, eeten en drinken op ons gemak, slaapen geleik een verken 1 Voor de rest is tgeleik ier. Als den arsbiskop nen brief schgreift oover de pligten van den kiezer, loopen d'onderpasters in djentelmans verkleet met papbustels ront om numeroo 5 op de muuren te plaken en als tdrij weeken aan een stuk reegent dat de griejoolen verstopen ist de schguld van de sossen en de schgoole zonder got.
KOEKOEK
T\5
11
KOEKOEK
12
Teirlinck privaatraad van den koning? De bladen hebben gemeld, dat Herman Teirlinck tot privaat-raad van den koning en van den hertog van Brabant was benoemd. Kwade tongen hebben verklaard, dat prins Leopold naar Kongo was , vertrokken toen hij van deze benoeming had gehoord, en dat de Ikoning zelf, onmiddellijk nadat hij het Besluit der Benoeming had onderteekend, naar Zwitserland was gereisd. Deze loensche aantijgingen Bullen ons niet beletten ons te verheugen over de hooge onderscheiding die een van onze trouwe vrienden te beurt valt. Des te meer daar Teirlinck als eerste daad in zijn nieuw ambt, besloten heeft den koning en den Prins een abonnement op «Koekoek» aan te raden. Wij zijn zeer gevoelig voor deze erkenning en indien den raad van Teirlinck wordt opge-
Ge denkt misschien dat de folkloristen zooiets lijk 't dertigste wiel aan den wagen zijn? Mis, vriend! In Frankrijk hebben, ze ook zoo'n soort brontausoren. zy zitte.: . daar saam in de «Académie des Inscriptions et belles-lettres». Krisis of geene, schulden of niet, die godzaligen laten het aan hun hart niet komen. Ze zyn geiyk de vlinders en de jonge meisjes: zy fladderen van bloem tot bloem en laten hun fantazie den vryen teugel. Daar waar wy ons klokhuis in twee denken om de nieuwe belastingen van M. de Broqueville zoo profytig mogeïyk te omzeilen en zonder al te veel schade voor onzen portemonee, houden die oude oomes zich onledig met den oorsprong op te zoeken van de gewoonte die wil dat wij de eierschelp breken na den inhoud opgepeuzeld te hebben. Dit is een onderwerp gehjk een ander. Maar ze hadden zich evengoed kunnen afvragen waarom Jef Mennekens het in zyn koker gekregen heeft gedichten te maken of waarom onze oksels aan onze voeten niet staan. • *» De Amerikaan (nati'urhjk) Dr. John N. Norton, stelt voor den goudstandaard op te geven en hem te vervangen door het «kilowat-uur» als
volgd, zullen wij met fiere letters: Fournisseur de la Cour op onze nummers laten drukken, naar het voorbeeld van de bakkers, coiffeurs, juweliers, apothekers en modistjes die dezen titel reeds op hun broodkarren, gevels, pillendoozen, enz., hebben laten aanbrengen (1). EEN KINK IN DEN KABEL Ofschoon wij hadden mogen gelooven, dat deze benoeming de algemeene goedkeuring zou wegdragen, klinken reeds nijdassige stemmen op tegen den koning. De katholieke en zoogezegd patriottische «Libre Belgique» schrijft: «Kwestie van titel. De Vlaamsche letterkundige Her(1) In het geval dat deze twee abonnementen op «Koekoek» niet worden genomen, zullen wij terecht kunnen verklaren dat de titel van privaatraad een zwans is.
de oprichters en om te beginnen ben zy een vergadering gehoud waar twee en twintig sprekers woord hebben gevoerd. Elk een kwartier, dat maakt vijf i en half dat men de toehoorders br ooren met woorden volgepropt he
-
LEES
E N
man Teirlinck zal deel ufl maken van de koninklijke bureaux, niet met den titfl van privaatraad, maar jj met deze van ge 'iacheer aan de Diensten van Koning en van den Hertog v Brabant. Wij vernemen met plezier. Privaatraad zoo een Germaansch en v ouderd geurtje dat ons bijster aanstond». Voila. Men kon niet duidelrj" zeggen espèce de boche. En Teirlinck niet. Tenzij Teirlin zelf zijn titel had gekozen, weinig waarschijnlijk is. W enfin, een raadgever van d' koning heeft alleen den raad den koning te volgen, en doet het niet dan stelt hij zich bov den koning, en dus maakt hij schuldig aan beleediging van nationaal lied en van den vorst, dan moet hij zich maar uit voeten maken tegen dat Jan zijn wetsontwerp zal doen ste door Vindevogel en Sap.
• •• De Amerikanen (alweer) heb pogingen gedaan om met de plan Mars in betrekking te komen Zy ho boodschappen, in afwachting schuldbriefkes, aan de Marsbewo te kunnen zenden. Daarom kunt ge er u aan ver ten dat de nieuwe planeetburgers zullen thuis zyn. • * «
munt-eenheid. Laat ons zeggen door den elektrieken dollar. Voor ons niet gelaten. Goud-dollar of kilowat-dollar, kwestie van die schulden gebaren wy toch van doksken.
• ••
De homceopathie is een plezierige wetenschap. In Frankrijk heeft men een liga tegen het misbruik der diskoers gesticht. Similia similibus curantur! zeiden
V E R S P R E I D
Onlangs lazen wy in Vooruit: WEET GIJ DAT? De Chlneezen drinken n melk. Eerlijk gesproken, dat wisten niet. Men kan ook niet alles web Dit bericht heeft ons des te nV getroffen daar wy hier met de Ch zen volledig akkoord zyn.
• ••
Men spreekt van nieuwe verkie gen in Duitschland. En waarom niet? Ze beginnen 't ginder nu al beetje te kennen. En dit moet o veer nog het eenige zyn waar belastingen op liggen. GORGIAS
K O E K O E K
HOE FLUPKE, DE KOSTER, ER IN LIEP
maar vergaten toch ook den nederigen dienaar niet. En zoo was Flupke, onder het eten van smaakDe koster van Cappellen volle Kerstekoeken ook aan het K Dien eet gaarne mastellen lampetten geraakt. Was het niet Prit-Prat zeit zijn gat ter Eere van het Kindeke Jezus? Gelijk een houten botervat en mocht hij, Flupke, in die omi alle beroepen, die dag in dag standigheden iets weigeren? t, in en om de kerk worden uitHij keerde dus kerkwaarts uit efend, is het bedrijf van den een ver afgelegen gehucht, en ,iter ontegensprekelijk het sym- moest een klein bosch voorbij trekithlekste. De deken, de pastoor, ken. Flupke was niet heel erg op '\> onderpastoor, de misdienders, zijn gemak. i klokkeluider, de stoeltjeszetster Temeer daar in den dag het gedam K. K. van de kerk, de palrucht de ronde gemaakt had, dat «rtakjesverkoopsters, of de op Hubertus, gewijde pistoleeën- op de baan een villa geplunderd was en men ernstig de dieven op'opsters, hebben daaraan geen zocht. is. — Wat er ook gebeuren mag, igen op tien kosters zijn man" die het met den godsdienst dacht Flupke bij zich zelve, ik houd I op hebben, en wel zoodanig, mij aan het geloof. j ze koster geworden zijn om af Dat was echter onvoldoende voor i toe in den dag de gelegenheid de twee gendarmen, die op schildfhebben om aan hun wijven te wacht stonden nabij het boschje, h a p p e n , den pastoor bij te ons kosterken uit de verte zagen a, en na afloop van den dienst aanscharrelen met zijn zak op zijn [kloeke pint te gaan drinken. rug en hem voor een der booswichIft zou daartegen iets kunnen ten hielden. Uren lang hadden ze daar in de koude op de lder gelengen? en ze zouden den dief niet J werpe hun den eersten steen staan i, nooit beschonken of getrouwd laten ontsnappen! "weest. — Halt! geef u over! riepen zij zoodra Flupke op vijf meter aftas hoe trouw zij God ook diede heer laat soms wel eens stand was gekomen. De duts liet zijn zak vallen, stak 'zijner schepsels in den steek. onbewust de armen omhoog en jaarvan kan Flupke, koster in stotterde: Èdorp van de Brusselsche omge— Gij trompeert u vast en ze1 best getuigen. ker. Ik ben geen boosdoener. Ik ben j nacht vóór Kerstmis, keerde „pke kerkwaarts van zijn ronde- de koster. Ikke! ik heb mijn ront in de gemeente, waar hij, als deke gedaan om de geschenken... — Alleman kan dat Vertellen, '"! jaren, de geschenken voor de "ge Krib, bij den inwoner was zei een der gendarmen, di3 de kans zag om naar huis te gaan. ! afhalen. En Flupke werd naar den bak let was een prachtige nacht. De ten blonken. Ze waren zelfs geleid, in de kantonnale post van [talrijk, dat Flupke, die er al de gendarmerie, waar hij den 'Latijn bij riep, de ster van nacht doorbracht. ilehem niet meer herkende. De 's Anderendaags werd hij hert met de geschenken woog zwaar kend en weer op vrije voeten ge... Flupke had Van Wemmei in steld. Heel beschaamd en bevreesd 1 beenen, dit wil zeggen, dat hij voor wat mijnheer pastoor en voornet gewicht van zijn vracht al Mélanie van de zaak zouden i invloed van de borreltjes, gaan denken, besloot Flupke een omweg te maken en zoo, uit een hte lijn kwijt geraakt was. !• gebeurt dat al? De parochia- naburig dorp, zijn kerk te berein, godvruchtige lieden wilden ken. i heer dienen met hun geschenk Met besmodderde en gescheurde
kleederen, met bebloed gezicht en buigend onder het gewicht en de schaamte stapte hij door de velden langs eenzame wegen. Heilaas, aan een keerpunt viel hij op twee andere gendarmen, die hem op hun beurt voor den dief beschouwden en met geweld ondanks zijn tegenstribbelen naar het cachot sleurden. Eerst daargekomen, moesten zij hun misgreep bekennen en werd Flupke weer los gelaten. Met den pastoor en met Mélanie vooral kwam hij er goedkoop van af. Maar in zijn diepste binnenste is er toch iets gewijzigd. — Ik houd mij niet meer aan het geloof, zegt hij aan al wie het hooren wil, als mijnheer pastoor dat goedvindt, dat zijn zijn affaires, maar van morgen af neem ik een dikken stok mee op weg. Daar voelde toch iets aan.
MET HOUTEN BEENEN Narreken, is «ne rare kwast», een schavuit, alhoewel hij reeds diep ln de veertig is. Zijn grootste plezier is iemand op flesschen trekken, of zooals hij dat noemt *e pikuurke gêive». Zoo trad hij onlangs in de Violettenstraat, nabij de Groote Markt te Brussel, in een sjieken hemden-, kousen- en krawattenwinkel binnen. — Voor mijnheer? a. u. b . vraagt hem een heel vriendelijke winkeljuffer. — Ik zou «punaizen» willen, zegt Narreken heel onschuldig. — Punaisen? vraagt de juffrouw en haar gansche gezicht wordt eeD vraagteeken. — Ja, antwoordt Narreken. — Enne, waarom moeten die dienen, vraagt de juffrouw. — Wel, om mijn kousen op te houden. — Ah, zegt de juffrouw lachend, mijnheer wil zwanzen. Daarvoor gebruikt men rekkers, jartelle» noemen wij dat. Hier hebt ge er een paar. — Ja, dat ken ik, wedervoer Narreken, maar ik moet punaisea hebben... ik heb houten beenen. r
KOEKOEK
14
U I T HET LEVEN VAM DEN P L A T T E Er hingeri dreigementen in de lucht. Staking! De taxi-chauffeurs, die tegenwoordig amper het zout op hun patatten verdienen, konden niet ingaan op de voorstellen, die hun betreffende de pachtprijzen der standplaatsen werden gedaan... De Platte wachtte niet tot het konflikt los barstte. Hü nam ontslag als chauffeur. Met de extra-fooi die hü van den Amerikaan ontvangen had, besloot hü een bescheiden negotie op te zetten. Hü ging met kalenders leuren. 't Was in de nieuwjaarsdagen. Voorzien van een stel kalenders die hü zich bü Maarten Karton had aangeschaft, trok hü de baan op. üit venten. In het eerste kafee waar hü belandde, stak lüj zün maiden-speech als leurder af: — Dames en heeren, zoo sprak hü, neem me niet voor wat ik met ben: een oud-volksvertegenwoordiger b.v. Ik ben de Platte en ik verkoop almanakken. Bekükt ze maar: er staan 365 dagen op. Bü eiken dag vindt ge bovendien uitleg. Een huisgezin zonder almanak dat is geluk een schip zonder stuur. Wilt ge weten... — Gooit 'm buiten! werd er geroepen. En de Platte werd inderdaad aan de deur gezet. — In kafees, dacht de Platte, moet ik mün geluk niet langer beproeven. En hü belde bü den partikulier Meiers aan. Ik weet met of ge de Meiers kent? Ik ken hen ook met. Maar zün naam stond op een koperen plaat op zijn deur en daarmee wist de Platte dat liij bü Meiei's terecht was. Madame kwam open doen. Het was een aardig vrouwtje. Ze stond in haren peignoir. Ze wou de deur op den neus van den Platte, — dit bü manier van spreken, —. toe slaan, maar de Platte stak zün voet tusschen de deur en den deurpost, zoodat Madame Meiers wel verplicht was de deur opnieuw te openen om hem toe te snauwen, (den Platte, en niet zünen voet!). — Madame, zei de Platte, ge hebt ongeluk. — Watte, vloog de andere uit, bü münen vent heb ik altüd geluk en gij zoudt zeggen dat ik me vergis! Stuk ongeluk! — Maak u zoo kwaad niet, Madame, ik verkoop almanakken en geenen ambras. — Ik heb geen almanak van doen! — En hoe zal uw man dan weten, wanneer het uw feestdag is en hü u moet besteken? Ja, dat was ook waar.
— En wat kosten die dingen, vroeg Madame Meiers, ietwat gekalmeerd. — Vüf frank, zei de Platte. — Dat is veel geld. — 't Plezier kunde nooit genoeg betalen, Madame, pleitte de Platte. En ja, Madame Meiers liet zich een almanak opdringen. De Platte vertrok, doch hü had nog geen twee stappen gedaan, of een man met eeen baard riep hem aan: — He, gy daar, smalle, wat zü-de gij daar bü mün vrouw gaan doen? — Ik gaan doen bü uw vrouw? Niks! — Ik zie u uit mün huis komen... — Ha, zei de Platte, is u misschien Meneer Meiers. — Ja! — Wel, vervolgde de Platte, ik was bü u thuis gaan aanbellen. Ik wou uw vrouw een almanak verkoopen. Maar zé zei: — Mün man koopt altüd almanakken. Kom eens weer als hij thuis is. — Zei ze dat? — Ja, Meneer, knikte de Platte. — Hm! deed de andere. Laat 's küken. De Platte toonde zijn marchandise. — Ze zijn maar klein, smaalde Meiers. — Klein? Alles staat er toch in. — Ja, hemelde Meiers, staat alles er in. Wanneer is het b.v. hoogwater in Februari? — Dat weet ik zonder almanak, zei de Platte. — Zóó? — Ja.. Eiken zaterdagavond is het hoogwater. — Tiens! En waarom juist eiken Zaterdag?
— Omdat de menschen er op dag een goeie pakken! Meiers stond als van de hand geslagen: ge hebt van die men die gemakkelük verschieten. De Platte maakte van dit blik van aarzeling gebruik om een almanak op te solferen. Meiers kwam thuis. — Vrouwtje, ik heb wat voor u : gebracht. — Voor mü? — Kük, een mooie kalender. — Wat, hebt gü een kalender kocht? En ik heb er zoo pas ook gekocht. Hier, kük... — Verdomd, en het is nog wel zelfde. Het bleek uit hun wederkeerige klaringen dat ze hun kalender bü en denzelfden leurder hadden ; — De schurk! De afzetter! bruid ze a capella. — Marie! riep Madame. De meid verscheen. Ze trok juist i boodschappen uit. — Wat is er Mevrouw? — Loop dien langen, smallen vei achterna, die met almanakken le Hü kan de straat nog met uit Zeg hem, dat hü hier komt. Marie weg. Op een drafje. Ze ontdekte den Platte in de — Meneer, zei ze, verkoopt u ali nakken? — Ja, lieveken. — Ge zoudt seffens met mij mo meegaan. — Waarheen lieveken? — Naar onze Madame. — Kan ik het met u niet doen, veken... — Dat denk ik niet... — Willen we eens probeeren... H Marie snapte er niks van. De Platte redde haar uit de veriê»»' genheid met een citaat van Fellx Timmermans: — Wa da ge peinst, 'n is 't niet! 1 — Ons Madame... — Weet ik al, onderbrak de Platte, uwe Madame heeft spüt dat ze me doorgestuurd heeft... —?
DE MAN DIE LEVENSMOE IS. — Laat me los, stommerik! Ge zult nujn vest scheuren!
— Zonder almanak te koopen. — Ha! — Ja. Maar als uw Madame de dat ik tüd te verbeuzelen heb, danl ze verkeerd. Ik loop zoo ver niet ten Voila, hier hebt ge een almanak. — Merci, Meneer. — 't Is niks. Hü kost maar frank. — Wat moet ik doen? — Mü betalen en zoo hard loopeni als ge kunt om uw Madame dien alnu», nak te bezorgen. Ze wacht er op. De meid betaalde. En de Platte riep haar een adieni achterna, dat klonk als een salui* schot.
TT
KOEKOEK
53
BERIJMDE
SCHELMERIJEN
H e i lied van den dopper IV. WIL DAARBIJ EENS VERGELIJKEN MET DIE ARME, RIJKELUI, DIE, AL ZIJN HET DAN OOK RIJKEN, NIMMER VADSIG ZIJN OF LUI. DIE ALTIJD MAAR MOETEN VRAGEN HOE HUN CENTEN OPGESMEERD, VER-ANT-WOOR-DING VOELEN KNAGEN VOOR HET GELD DOOR HEN BEHEERD.
TUSSCHEN ALLE STERVELINGEN, DIE GY OP DEN AARDKLOOT VINDT, HOUDT GEEN ENKEL ZOO VAN ZINGEN, IS NIET ÉÉN ZOO BLIJGEZIND, ALS UW DIENAAR, JEF, DE DOPPER, STEEDS VAN ZORG EN LAST BEVRIJD; LEDIGGANGER, ZONNEKLOPPER EN... DOOR IEDEREEN BENIJD. II.
V. ZIJ, TEN MINSTE, MOETEN WERKEN, ZEKER WEL EEN UUR PER DAG, OM HUN ZAKEN TE VERSTERKENDEN TOT STEUN VAN HUN GEZAG! 'T IS BIJNA NIET VOL TE HOUDEN, ZULK EEN LEVEN VOL GEVAAR. WIE DIER ARBEIDSLOOZEN ZOUDEN 'T DULDEN, JA ÉÉN DAGJE MAAR?,
WANT, HET SCHIJNT, IK HEB EEN LEVEN LIJK EEN KONING OF EEN TSAAR; ENKEL MAAR GAAN DOPPEN, EVEN, EN... MIJN CENTEN LIEDEN KLAAR! DAT IK GRAAG ZOU WILLEN WERKEN, 0 i, MIJN GOD, DAT HEEFT GEEN ZIN. DAT IK STEEDS MIJ MOET BEPERKEN, WIE ZIT DAAR NU IETS MEE IN? III.
VI. DAAROM ZEG IK TOT DE HEEREN, DIE DE BAAS TE BRUSSEL ZIJN: «VRIENDEN, WILT U NIET GENEEREN MAAKT VAN ONS UW LASTENMIJN. LAAT ONS DOKKEN ALLE WEKEN 'N DEEL DER AALMOES, DIE G'ONS BIEDT. MAAR BELAST, IK WIL 'T U SMEEKEN TOCH DIE ARME RIJKEN NIET! »
DAT IK NIMMER EENS KAN ZEGGEN, 'K AT VANDAAG MIJN BUIKJE VOL, ELK VERZET TERZIJ MOET LEGGEN MAAKT TOCH NIEMAND GEK OF DOL. DAT MIJN KINDEREN VERKWIJNEN, ONDERVOED ZIJN, SLECHT GEKLEED, IS TOCH NIET OM GAAN TE GRIJNEN, OF TE ZWICHTEN ONDER LEED. Ter verzedelljking van ons geacht schunnig kliënteel, knippen we onderstaande regels uit «DE GENTENAAR» «CrNE-PALACE
(Koornmarkt).
H. — Een ster verdwijnt. — Moreel ls er geen eigenlijk verkeerde strekking. Voorbehoud enkel om eenige gewaagde décolletages. AIJHAMBRA
Onze iilmleidinfl
(Peterseliestraat)
Dichter en Tsaar. — Om sexueele scènes en verkeerde verhoudingen streng voorbehouden. MAJESTIC (Veldstraat). Enlevez-moi. — Atmosfeer zeer lichtzinnig. Streng voorbehouden. CINEMA DU NORD (Noordstr.) Liefdekommando. — Moreel is alles onschuldig en de film is wel voor allen spijts een korte passage die wat vrijage bevat. COLISEUM (Kuiperskaal). Haar oom, de miljoenair. — Voor volwassenen mits voorbehoud van enkele gewaagde strandscènes CINE DU PARC I en II (St. Pietersplein) .
Trara mijn liefde. — Weensche operette. Om beeld en gegeven eerder te mijden. IDEAL (Wondelgemstraat). De Bende van Bouboule. — Streng voorbehouden vooral om een paar zinnelijke passages. GANDA (Bevrijdingsdreef). Tarzan. — Moreel is de atmosfeer valsch en zinnelijk, dus streng voorbehouden, vooral om een paar passages .
• •• En dat men ons nu niet de jezuïetenvraag stelle: waar moeten de Gentenaars dan deze week heen? Naar de patronage, mllledju! of., naar de kinema Vooruit, waar 't Gentenaarken geen woord over reppen durft. Tot stichting onzer lezeressen oude-
jongedochters drukken we hier nog als pracht-cliché de beeltenis af van Mariene Dietrich in haar jongste film «Mata-Haring». De wulpsche houding, de schaamtelooze décolletage, de uitdagende borsthouders en het geraffineerde korset zeggen genoeg, waarom we hier voorbehoud ten strengste aanbevelen. Alleen katholieke volksvertegenwoordigers en geestelijken in burgerskleeren mogen zulk spektakel bijwonen in hun hoedanigheid van censors.
16
KOEKOEK
HUMOR VAN ANDEREN NOTA VER schrijven, gen
dusnog
overnemen.
REVAKT1E minder Van
We
Voor
Vriend
en
nemen
de karikaturen tegenstander,
geen Van bewijst
Verantwoordelijkheid deze
bladzijde. niet
dat
Het Wij
bet
feit met
op
Voor
dat
Wij
de
Wal
We
deze
strekking
zei)
|MM|
teekenineens
zijn
Met een beetje fantasie kwam een Spaansch teekenaar er achter hoe men omstreeks het jaar 1700 voetbal speelde, elegant en beschaafd. Van circulaires over ruw spel had men toen geen idee. (Het Volk-Amsterdam).
Handen omhoog! (Die Enle). — Kunt ge me uw bezem niet voor een minuutje leenen? — Straks, na de thuiskomst van mijn man. (Gazettlno Illustrato, Venetië).
— Pa, is het waar, dat er dieren zyn, die elk jaar een nieuwen pels krügen? — Stil, jongen, uw moeder kan u hooren, (Gutierrez).
TELEVISIE — Waarom wenseht ge mü geluk ? Ik ben slechts getuige. — Dat is juist de reden. (Lustige Sachse, Leipzig).
MEVROUW. — Goeie genade! Daar lees ik, dat een jonge fühi-aktrice een parachute-sprong wil maken midden in den Oceaan. Waar zou die wel hopen terecht te komen? MENEER. — Onder de «feiten van den dag». (Humorist).
— Nondeverdomme! En mün vrouw, die me wijsmaakte, dat ze naar h sermoen was! (La Dépêche). tiimmmiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiii
V A N IEDER W A T — Op wie hjkt uw baby? — Hü heeft de oogen van mün vrouw, den neus van mü en de stem van mijn auto-toeter.
