PrijS 0.50 fr. HUMORISTISCH WEEKBLAD - 2e Jaargang - Nr 27 3 NOV. 1932

PrijS 0.50 fr.

HUMORISTISCH WEEKBLAD -

2e

Jaargang - Nr

27

3 N O V . 1932

•

1

KOEKOEK

-

De propaganda te Chicago en by ons Te Chicago maken de politieke dame» op een aantrekkelijke wijze reklame voor h u n kandidaat. Ze nemen het portret van Roosevelt b.v. en binden het a a n h u n jarretière. Als ae nu ergens neerzitten, hetzij op de tram, a a n de restauranfctafél ot het werk, trekken ae hun rokken hoog op. De heeren, die van nature uit steeds inatinktmatig, onwillekeurig en onvermijdelijk de blikken op de mooie beenen der vrouwen laten vallen, ontmoet e n aldus op het onverwachts de beeltenis van den polttieken kandidaat... «Stem voor Roosevelt!...». Er zijn natuurlijk Amerikaansche schoonen, die overdrijven en de kousebanden een beetje te hoog dragen. Maar de verrassing voor de driftige manneuiblikken is des te grooter en de propaganda des te sterker. Een protestantsehe dominee, die heel goed ingewijd is in onze binnenlandsche politiek, kwam eergisteren te Antwerpen aan met de boot uit Chicago. Hij n a m de t r a m e n plaatste zich, zijn krant lezend, juist voor een prachtig havenbloempje. Plots vielen zijn oogen op de heerlijk gevormde beenen van het meisje. — Hé, lachte hij, zich nog te Chicago wanend, sedert wanneer doet Van Cauwelaert ook mee in den strijd om het presidentschap? — Ik toegrijp u niet, antwoordde h e m het lieve kind. — Kom, gebaar u zoo onnoozel niet, ik heb daar net zijn portret geasien bovenaan üw beenen... hield de dominee staande. Maar het meisje was reeds recht gesprongen en gaf den Chlcago-predik a n t een flinken klap om de ooren, waarna ze vlug uit het voertuig steeg en nijdig den eersten kapperswinkel, dien ze ontmoette, binnen stapte. • • • • • • • • • • • • • • • • • • • I

B R I E V E N B U S M. D. R. J a , Staline is niet groot van gestalte, eerder een beetje kort gestuikt, zooals men te Gent zegt. WARD H. — Ge moet ons niet verkeerd begrijpen. Primo, de blografie schreven we nergens af. Secundo, ze kan niet als een aanslag op uw leven worden aangezien. En tertio, «De Schelde» mag ze zonder betaling van honorarium overdrukken. PALMYRE. — J » , Dr. Pangloss was onlangs te Parijs. Hij werd echter met leegen portemonee over de grenzen gezet. Het is dus een slecht moment om h e m te komen opzoeken. LEONIE V. — Liefst morgen. En overmorgen is 't ook goed. Maar binn e n 2 dagen zal de vriend in kwestie ziek zijn. Dat weet hij altijd bij voorbaat. JAN S. — Dergelijke dingen zoudt ge best met Jef Coole persoonlijk afhandelen. J E F C. — Zie hierboven en lees « J a n SAMYN».

Het socialistisch Onze prijskamp Gentsch mannenkoor We m i s s e n e n k e l e n a m e n es v a n medewerkers a a n on«Marxkring» aan adressen de eer zen prijskamp.

ONZE ZANGERS KAPEN DEN EERSTEN PRIJS WEG , TE BRUSSEL

Onze flinke koorzangers van den «Marxkring» hebben op den internationalen wedstrijd te Brussel den eersten prijs behaald. Eere wien eere toekomt! Bravo, mannen, doe zoo voort! * * • Bij het ter pers gaan vernemen we nog, dat het getal mededingende t o ren acht i » „ Zoodat de Marxkring de eerste was van acht... er. We betuigen aan de familieleden der slachtoffers onze innige deelneming. E. D. R.

Averechtsche mirakels Ge hebt uw eerste kommunle gedaan. Ge kent dus de Heilige Geschiedenis en 't mirakel van de vermenigvuldiging der broeden in de woestijn. Dat was nog in den goeden tijd. Den dag van vandaag, inplaats van te vermenigvuldigen, zet men zich liever aan 't deelen. Dit soort mirakel ls gemakkelijker dan het eerste. Onlangs hebben we de zaak van de «Association catholique beige industrielle» gehad. Deze firma leverde zaalgraan van beneenstake a a n h a a r klanten. En dit graan, in plaats van zich te vermenigvuldigen, gebaarde van doksken. De boeren waren er aan geschoren. Maar in Frankrijk ls 't nog beter. Daar ergens in de Ardennen bestaat het klooster der Hautes-Buttes. En dit klooster levert een gekenden wijn. Helaas! toen de liefhebbers van dit goddelijk n a t h u n lippen aan hun glas staken, stelden zij vol ontgoocheling vast dat hun geliefkoosden drank veel weg h a d van het alom gekende merk Chateau Lapompe. Zuster Joséphine, moeder-overste van het klooster, werd bij meneer geroepen om een beetje explikatie te geven. Maar 't mensch viel door de m a n d . Het mirakel der bruiloft van Kana laat zich niet lederen dag herhalen.

D e vrienden worden dringend verzocht ons ONMIDDELLIJK n a a m e n adres te z e n d e n : — Bijdrage n r . 1, verschenen d e n 23 J u n i , onderteekend met «Franske Veyt» — Bijdrage nr. 1 0 , verschenen den 14 Juli, onderteekend met «Bob». — Bijdrage n . 20, verschenen d e n 16 A u g u s t u s , onderteekeud m e t «Remon». — Bijdrage nr. 23, verschenen d e n l n September, onderteekeni m e t «Gugu». — Bijdrage n r . 29, verschenen den 15n September, onderteekeni m e t «Geo V a n Bezem-gem». — Bijdrage nr. 31. verschenen] d e n 22 September, onderteekeni; m e t «Pollcarpusje». * * * Uiterlijk den 6n NOVEMBER m o e t e n ons die i n l i c h t i n g e n geword e n , zoo n i e t zullen w e verplicht zijn deze medewerkers v a n de toek e n n i n g der prijzen uit te sluiten, u 6 «

Er dient ook reeds gemeld, dat in de klasseering der bijdragen (door de lezers, die a a n h e t referendum hebben deelgenomen); t w e e of s o m s drie bijdragen van é é n e n denzelfden schrijver wer-< den aangeduid. H e t spreekt vanzelf, dat é é n medewerker niet m e e r d a n é é n prijs wordt toegek e n d , — i n dit geval k o m t hij in a a n m e r k i n g voor de bijdrage, die de eerste werd geklasseerd. * * * Van de v e r s c h e n e n bijdragen werden verschillende NIET in het! referendum der lezers aangegeven, zoodat n i e t al de prijzen kunnen toegekend worden. Hetzelfde geldt voor de prijzen verbonden a a n h e t referendum: h e t a a n t a l deelnemers w a s te gr I ring-. * * * We h o p e n a.s. week, uiterlijk b i n n e n 14 d a g e n , den uitslag tl kunnen mededeelen.

HGEKWETST e l h oHARTJE. e k —j eOm duw eblauwe r vplekken e r genepen l i e fheeft, d els nhet wonden te genezen moet ge een bad nemen in gruiswater en u inwrijven met naphtaline. Daarna een roman van Hans lezen. * wm

NOORDPOOL. — De koude koortsen kunt ge bestrijden door de centrale verwarming te laten plaatsen of eenige demi's te verorberen. Ook wel door te liegen totdat ge zweet.

• »•

ROSADA.

—

Zoo hij u een paar

zeker een bewijs dat hij niet onvew schlllig is. Of het den goeden of den slechten zin ls, kunnen wij niet uit maken. * * * CARABISTOUILLE. — Tracht haat gunsten te winnen door h a a r een jo* jo te koopen. G a a t het nog niet, probeer dan met een auto. TOREADOR. — Zeker, het spreek" woord zegt: De liefde is blind, 't li juist daarom dat ge tweemaal uw oogen moet opendoen.

HUMORISTISCH WEEKBLAD van VOORUIT Redaktie ; 64, St. Pietersnieuwttraat, Gent — Telefoon 157.40 Abonnement 1 Jaar Abonnement 6 maanden Abonnement 3 maanden Postcheckrekenlng «Het Licht»

fr. 25.0ü fr. 18.50 fr. 6.25 n. 56733

Verschijnt den Donderdag — 0.50 fr. per nummer Nummer 27 • Tweede Jaargang — 3 Nov. 1932

ONZE GALERIJ VAN BEROEMDE

EN BERUCHTE

MANNEN

10 DE CRAYBECKX Een Lode is het, dat is zeker en met meer andere Lode's is hij op weg beroemd te worden. Voor zijn vrouw is hij meer nog dan een Lode: een... Louis d'orl Zonderlinge carrière. Hij werd geboren te Ekeren en maakt naam te Antwerpen. Hij is dus een... echte Sinjoor, want Antwerpenaars die het in hun stad tot iets brengen, zijn er sedert langen tijd niet meer. Ten minste, zoo beweert een andere Lode, ook Baekelmans genaamd, en die kan het loeten. Hij sprak met den... laatsten Sinjoor. Ja, wat is er zooal over de jeugd van onzen doctoralen Lode te vertellen"! Als ik zeg (en schrijf) jeugd, bedoel ik kindsheid, want voorloopig is Lode nog een stuk jeugd, — Liebig, maar niet in blikjes! Op het Atheneum was hij een prima student, zonder een blokker te zijn. En toen kwam de oorlog in zijn leven. Hij was te jong (en te deftig) om... te vechten met wapens. (Zijn vader was politiekommissaris). Maar hij vocht toch. Tegen de franskiljons. Want gelijk zoovele eerste-klas jongere partijgenooten, ktoam hij tot het socialisme langs het aktivisme om. Begrijpelijk om vele redenen! Om te beginnen om deze : onder den oorlog icas het aktivisme de vorm bij uitstek der opstandigheid. En wie, die bloed in de aderen heeft, is er als hij zestien is, geen onversaagd revolutionnair? Het werd vrede. Voor Lode vooral werd het vrede: hij werd opgesloten tusschen vier blinde muren. In 't prison. Tien maanden bracht hij door in zijn monnikencel en verscheen ien slotte voor den krijgsraad. " Die mannen van den krijgsraad

deden te dien tijde alles in het groot. De Lode kreeg tien jaar opsluiting, het was de tarief, daar viel niet aan te tornen. Maar de socialisten waakten. Ze haalden ook Craybeckx uit de gevangenis. En haalden hem op de redaktie van
verloste Simoens uit het kot. Zijn voorlaatste : hij bezemde in een van de voornaamste Antwerpsche voorsteden, de klerikale meerderheid uit het gemeentehuis. Over enkele maanden zal hij daar nu zelf tronen. Met zijnen sjerp, — zijn sjerp van burgemeester. Hij heeft er alleen voor te zorgen dat zijn buik wat dikker wordt: een burgemeester zonder buik dat is als een worstenbrood zonder worst: niks gedaan. Ge moet de gardevils toch kunnen imponeeren! Het lijdt geen twijfel of eer we een maand ouder zijn, is de Lode bovendien ook député. En dat moet hem in den grond vervelen, want de ironie van het toeval wil, dat deze bekamper van de cumulatie van ambten, binnen een maand tegelijkertijd-, niet minder zal wezen dan burgemeester, volksvertegenwoordiger, journalist, advokaat en leeraar in een paar onderwijsgestichten. Taak waarvoor hij opgewassen is. Het sukses heeft hem niet verward. De Lode, — advokaat, enz. — is nog altijd dezelfde eenvoudige goede kameraad op de redaktie van vroeger, vertroeteld door de dames als zelf Camille het niet meer wordt en steeds bereid een sigaret op te steken met wie hem er een presenteert. Als h\j te Brussel zal verschijnen, zullen de... schatteboutjes de tribunes van het Parlement meer dan ooit bestormen: zoo'n prachtexemplaar, — jong, struisch, paraat, knap — bestijgt er nog niet te dikwijls het gestoelte. Het is hem gegund, onzen Lode, maar ik hoop dat, wanneer hij overlast wordt met... werk, hij op tijd en stond zal denken aan de redakteurs van Koekoek, die som$ ook te Brussel vertoeven en liever een schoon meisken zien dan een oud peerd.

Belgische geschiedenis INLEIDING Wrj nemen ons voor, in den loop v a n eenige numoiers van «Koekoek* een gansch nieuwe e n volledige geschiedenis van België t& begeven. Deze gesohiednis begint in Oktober 1932. W a n t alle weldenkende burgers Bullen m e t ons erkennen, dat wij n u de grootste regeering van alle tijden hebben, de stevigste, de echtste, de moedigste, kortom de eenig Belgische regeering. Al de m a n n e n die getoond hebben, leder op zijn beurt, en elk alleen, het land n a a r den ondergang te kunnen duwen, zitten n u samen in hetzelfde bootje. En al deze stuurlui van de ' schipbreuken der laatste tijden zullen samen de zee van de krisis bedwingen. Dertien bandieten in een zelfde plaats vormen een ideale maatschappij; dertien rotte appelen in een mand vormen samen een kistje frissche primeurs; dertien seh... in een flesch maken een flacontje eau de cologne; en zoo vorm e n dertien Jaspars en Jansons een regeering van de redding.

DE ARKE VAN NOE Ze zitten samen in een bootje, dat

wonderwel a a n de anke van Noë gelijkt. De zondvloed was imaners over ons gekomen onder den vorm van werkloosheid, schulden en andere beloften van Houtart. Toen riep koning Albert den ouden Noë de Broqueville, e n zei h e m : «Neem twee exemplaren v a n elke beestensoort e n breng ze op uw arke. Veertig dagen zult gij op wilde wateren rondvaren tot a a n de verkiezingen, en d a n zal h e t water zich terugtrekken en gü ook». 'Zoo n a m d e Broqueville Noë de schoonste exemplaren uit het dierenrijk. Hij n a m ze getweeën. Vooreerst Poullet en J a n s o n . I n 1926, toen de vrienden van J a n s o n in het aangezicht van Poullet spuwden, had Janson tot Poullet geroepen: Trek er uit. Nu riep de Broqueville Noë tot beiden: Trekt er in En de twee intieme vijanden moest e n in denzelfden ketel. Dan kwamen S a p e n Hymans, beiden zooals ge weet vurige voorstanders van den Boerenbond en van de Vlaamsche rechten, de m a n van het «Nooit geen Vlaamsche lioogeschool» en de m a n van h e t flamingantisme tot a a n de grens van de scheiding. Vervolgens kwamen de twee als op elkander gesneden posturen

Lippens en Heyman, de twee reuzen. En d a n Tschoffen e n Theunis, twee bevoegde bankiers, die weldra o n « stadskassen zullen vullen. En d a n w £ ren het d e tweelingbroeders J a s p a r Bovesse, die malkander uit Liefde i den opsmullen; m e n weet ook, dat par h a d gezegd: Ik kom in die ring niet als Bovesse ia ' t bootje en Bovesse h a d gezegd: als dat 1 hondje van J a s p a r meevaart, d a n ik h e m in de kuiten stampen. M a a r i Broqueville heeft 2 e den strop om den hals gelegd e n ze varen n u allen me Veertig dagen plezier, jongens. En er dooden vallen, dan zal het voor ! vaderland zijn.

DE GOUDEN BRUILOFT DE BROQUEVILLE Wij vervolgen onze objektieve schledenis met den minister-preside de Broqueville. Hij is zoo oud, dat bijna alleen zijn gouden bruiloft kunnen vieren. In den Senaat is bekend voor zijn ronken. Daarbui ls hij bekend voor de rechtzinnighe waarmede hij liegt. Als kort gelede de geheime plannen van Renkin doo (Zie

Het werk. dat ze gaarne zelf doen en het werk. dat ze liefst aan anderen overlaten

vervolg

onderaan

blz.

KOEKOEK

5

H o e J o z e f D e Lille het getrouwe Maldegemsch genie, de mekanieke wereid, het vaderland en de kristen zeden zal redden I Eerst een bekentenis: Mijnheer de Luie heeft ons niet omgekocht. De reklame, ja de campagne, die we reeds sedert jaren in den loop dezer maand voor hem hebben gevoerd, geschiedde gratis pro déo. We zijn nu eenmaal de «ontdekkers»! En Jozef De lille is geen kleine ont­ dekking. Eerst dachten wij, dat hij de wereld ging verslaan. Het is echter veel erger. Hij is kandidaat voor de a. s. Kamer­ verkiezing. Wellicht denken onze lezers dat ze uit compassie voor hem eens zullen stemmen... Neen, doet dat niet. Stemt allen als een m a n voor De Lille, als bewuste Maldeghernnaars, als kiezers, die weten wat ze willen, als kristenen, die geregeld «Het Getrouwe» lezen! Het zal u allen een onbetaalbare, zoete voldoening zijn, te weten, dat ge 1. allemaal goede menschen zijt en 2. d a t De Lille eens eindelijk den boel zal schoonmaken. Dat is overigens het teeken, waarin Jef De Lille zijn kiesstrijd voert en dat wel eenige nadere toelichting verdient. We vinde t den noodigen kommentaar in het kiesmanifest, dat «Het Ge­ trouwe MaMeghem» deze week met gulden lette;. zwart op wit afkondigt. Mogen we er U de meest serieuze passages van ter lezing geven? Ziehier en proeft. Het is een zoete Wijn, die de politiekers als vitriool in 't aarigezichc zal bijten. I I

I

•

• • • • • •

•

•

•

I

de socialisten a a n het klokzeel werden gehangen zond Benkin een logenstraf­ fing aan de pers. Moest men de plan­ nen van de Broqueville bekend maken, hij zou plannen geven die het tegen­ overgestelde zijn van deze, die hij ln 'den zak heeft. Hij is de man van de generaals, van de forten, van Coppée uit het beruchte patriotische proces Coppée en van de papieren die het tegenovergestelde zeggen. HU is nu tevens, minister van Land­ bouw. Ge zult nu eens onze velden zien bloeien. Rond de landerijen zal hij forten optrekken om ze tegen de noor­ denwinden te beschutten. Hij zal de Pouliettekes eieren met de vleet doen leggen zoodat elke vreemde invoer van landbouwprodukten nutteloos wordt. Als het een te droge zomer mocht worden zal hü de artillerie n a a r de wolken doen schieten en als het te veel regent zal hij paraplus spannen over de Belgische landouwen of de beeten doen groeien in betonnen onderstan­ den, die tegen den hagel en tegen luchtbombardementen bestand zijn. Kortom, hij is een waardig leider van de regeering der redding.

«GOED Vlaamsch Volk, weet einde­ lijk voor wien gij stemt, dat de stem van uw harten nw ziel niet gaat naar de verdelge:; van uw kinderen». Aldus v a n . t De Lille, boven de laag­ heid der politiek verheven, en zonder eenige vleierij zijn Bijbelsche verkla­ ring aan. En 't is raak. 't Klopt al van het eerste woord. Neen, ja, weg met de kinderverdel­ gers! J a , neen, geen ontvoerders meer van de Lindbergh-haiby! «GOED VOLK van Vlaanderen, dat te Maldeger met meer dan één man op de twee bewezen hebt, spijts den afgrij­ selijkste laster en leugen, dal u boven de Laagheid der Politiek, de waarheid de eindeUjke waarheid dient, stemt in Gods naam niet meer, dezen, aan de­ welke ge nooit weet wat ge hebt». Wie zal deze aanklacht durven te­ genspreken? Allez, wie durft? Ge houdt uwen smoel toe, schurken? Ha, waar zijn de lasteraars en leuge­ naars? Waar zitten ze nu? Goed volk van Vlaanderen, ze zullen waarschijn­ lijk, gezien ge dubbel goed zijt, elders, te zoeken zijn. Maar soit... Luistert allen verder n a a r de stem uit het graf van De Lille's keel: «GOEDE MENSCHEN, mijn eigen volk, laat ons op dit ernstigste oogenblik, op dit keerpunt 14 jaar na den laatsten oorlog, met geen hand vóór den mond spreken, we moeien het u durven zeggen: in den volgenden oorlosr worden we verpletterd, schiet er niets meer van ons over». Ziedaar waarom ge voor De Lille moet stemmen! Er moet iets van u overschieten! Weg met de lijkverbran­ ding! Leve de mekanieke wereld! Leve de vrede nondedjuu! Maar, dat beteekent daarom nog niet, dat we geen wapens in den mond hebben. Neen, we gaan ze hier alle­ maal eens uitspuwen. Voici mon cher: «Wat hebben dc regeeringen verkeerd gehandeld! Ze hebben met WAPENgeklatter willen WAPENEN beletten, doch da,t gaat niet, WAPENEN roepen WAPENEN, WAPENEN roepen oorlog. Wapenen, wapenen, wapenen... Wapenen roepen wapenen, wapenen, wapenen. Halt. . En wat heeft men uitgericht met

? I

VLAAMSCHE

f)

ROZELAAR

/

Mannelijk

sex-appeal

I

het volgend initiatief, dat origineel uit Jozef De Lille's koker kwam en waarop hij een brevet heeft genomen?: «WU riepen: Spoedt u, komt overeen. Wilt ge Vrede, Bestendigen Vrede, schaft de grenzen AF, maakt bijvoor­ beeld de VEI'eenigde Europeeschc Sta.ten van Europa». Helaas, ze hébben bij voorbeeld niet n a a r De Lille's raad geluisterd! Maar 't zal ook bijvoorbeeld niet gepast zijn. Waarom kunnen de huidige regeerders per exempel niet antwoorden als bij­ voorbeeld Jozef De Lille als voorbeeld volgende voorbeeldige vraag telt, bij­ voorbeeld? «Waar zijn de groaie regeeringsinanncn? Jozef De Lille stelt dc simpele vraag: Wat gaat ge doen als Duitsch­ land zijn koloniën terug eisehl? Geen een, die JOZEF De Lille kan antwoorden». Neen, geen een, die zeggen kan wat ze gaan doen met Engeland als Italië niet meer meedoet in de ronde van Frankrijk. • E n 't is nochtans zód simpel, dat ge zelfs een beetje simpel moet zijn om het te vatten. Maar onze Jozef moet eerst eens zeggen, dat het Vlaamsche volk goed is Dat had hij tot nog toe vergeten te herhalen. «GOED volk van Vlaanderen, einde­ lijk hebt u kans beter tc stemmen, ein­ delijk stemt n geen onverantwoorclijken meer. U stem.', 't Getrouwe, u stemt Jozef Le Lille». Goed, goed volk! Doodgoed, goezakklg goed volk! J a , hoe komt ge a a n de goedheid om al dien Maeldeghemschen zeever te slikken? Maar het volk heeft ook een mond, 't is waar en die verslindt nogal veel. Ze gieten dien mond alle dagen nogal wat papkens en wat slaapdrankjes op. Maar 't zal niet blijven duren. Het volk moet met zijnen mond... ja wat? Luistert: «Het volk moet in de Kamer met zijn eigenen mond. De anderen zijn in de Kamer niet gekozen. Zij zijn er in gewrongen. Doch Jozef De Lille, dien is gekozen, gekozen in den eenigen waren zin des woords! Jozef De Lille is dus al verkozen zonder verkiezing. Het algemeen mondrecht was hem voldoende. Bravo Jef! Bravo, mond van het volk! Maar op­ gepast, als ge met zoo'n grooten mond uitroept: « Ik zal de massa verlossen uit den bedrieglijken partijklanw!» Want ge zoudt óp den duur nog mond- en klauwzeer kunnen krijgen, en d a t wenschen we het goede kalf De Lille het allerminst!.

KOEKOEK

6

Dank zij de ontbinding van het Parlement mag men weer de populaire Brabanconne zingen Zelfs een parlementsontbinding heeft h a a r nut. Vooreerst is men niet meer verplicht Pieulllen aan te hooren en dit mag tot een van de grootste wel­ daden der moderne samenleving wor­ den gerekend. Maar de ontbinding heeft nog een ander gevolg. De ingediende wetsont­ werpen, die nog door geen enkele Ka­ mer zijn aangenomen, vervallen. Het fe of zij nooit waren ingediend gegeweest geworden gehad hebben. En onder de wetsontwerpen, die nu vervallen is er een, dat dreigde België ln het diepste protestantisme te stor­ ten. Wij bedoelen het wetsontwerp betref­ fende den smaad aan de nationale kleuren en het nationale lied, bijge­ n a a m d de Brabanconne. Was dit wetsontwerp ooit aangeno­ men geworden (geweest gehad hebben), d a n zou men nooit meer met een rustig h a r t over d. straten hebben gewan­ deld. Telkens muziektonen weerklon­ ken zou men zich -ngstlg hebben moe­ t e n afvragen of men zijn hoedje niet moest afnemen. Telkens een vrouw h a a r onderrokken uit het venster uit­ schudde had men verschrikt moeten opkijken om te zien of hel? niet de nationale driekleur was die daar boven ons onwaardig hoofd ging wapperen. Het feit alleen reeds dat dit wets­ ontwerp door een minister was Inge­ diend, woog als een nachtmerrie op al onze dagen. Duizenden Belgen Op 31 Oktober werd in allen luister en in de strikste intimiteit de «wereld­ spaardag» gevierd. Misschien zijt ge reeds vergeten wat daarmee bedoeld vordt en kan de vol­ gende verklaring van Jules Renkin, gewezen eerste-minister, u ter verdui­ delijking dienen. « I n de moeilijke omstandigheden, welke .de wereld thans doorworstelt, heeft de viering van den Wereldspaardag een bijzondere beteekenis. Op dien dag worden de enkelingen en de vol­ ken herinnerd aan een hoofddeugd, welke, alom verspreid, er ten zeerste moet toe bijdragen om de huidige moei­ lijkheden te boven te komen. Opdat hij zijn volste beteekenis hebbe, moet de Wereldspaardag ook, dunkt mij, gevierd worden in den vorm van een kruistocht tegen het «potten.» Uit algemeen oogpunt, is het potten een onvruchtbare vorm van voorzorg. Met ruilmiddelen aan het verkeer te ont­ trekken, dreigt het alle voortbrengen­ de takken van de bedrijvigheid in de war te sturen en ls het dus nadeellg voor de gemeenschap.» Het ls dus wel verstaan: voor het sparen en tevens tegen het «potten»; of anders gezegd: voor het ophoopen van centen en tevens ook tegen het sparen; of nog korter; voor en tegen de spaarpotten.

volgden met spanning de Kamerde­ batten om te weten of de «Smaadwet» niet onverwachts zou goedge­ keurd worden. I n vele huizen waren muziekprofessoren ontboden om aan al de hulsgenooten de Brabanconne behoorlijk a a n te leeren. De menschen maakten reeds het kladschrift gereed van brieven waarbij zij hun geburen wilden aanklagen om de Brabanconne slecht gezongen te hebben, terwijl de oude grootvader rustig in zijn zetel bleef zitten toen de bekende (nauwe­ lijks bekende) tonen weerklonken. Me­ nig deftig burger wipte 's nachts uit zijn bed toen onder zijn venster een zatte fanfare voorbüstapte en mis-. schien de Brabanconne ging aanhef­ fen. Camllle Huysmans had reeds een modern mobilair besteld zonder stoe­ len om niet meer op heeterdaad be­ trapt te worden al zittend als zijn kleinkind, bewust of onbewust, de eer­ ste maten van het nationaal lied mocht aanheffen:

ontbonden en het beruchte wetsont­ werp is verdwenen gelijk minister Cocq, zonder spoor n a te laten. Ver­ zwonden! Heil! Heil! Nu mag de volksvreugde zich weer bot, vieren. O, niemand denkt er aan daarom de Brabanconne uit onze beschaving te verbannen. Maar ieder m a g nu weer dat hartversterkend lied zingen naar eigen inspiratie. Volk van België, geef weer vollen beugel aan uw zingend gemoed! Spring op het verhoog van staminees, theaters en cafechantans, in het eigen land en te Parijs ons tweede land, en stort daar uw volksch gemoed ln de tonen van de Brabanconne. Gij Gentenaars, moogt weer zingen: En als g'hem ziet doed 'em dan mijn komplimen-en-en-ten En dat hij fijn mijn kl-oefen kussen kan!

Hi hl, hihl, hl hihi, hihi, hihie-hiehiehie... Kortom het leven werd voor al wie geen zuiver en patriotlsch geweten heeft een IJselijke nachtmerrie, en de toeneming van het aantal zelfmoorden in den laatsten tijd is niet vreemd aan deze atmosfeer van ellendige verwach­ ting.

En gij, Sinjoren, haalt het lied van den aap m a a r gerust weer te voor­ schijn:

De wereldspaardag

31 Oktober! Laat me spaarzaam om­ gaan met mijn woorden. * * * — Wat hebben de katholieke minis­ ters Heyman en Carton gedaan voor den wereldspaardag? — Ze hebben gedaan wat ze konden, want den l n November werden onze werkloozen het reeds gewaar. — Meer steun? — Neen, vermindering van gemeen­ telijken en provincialen bijleg ingevolge het fameus koninklijk besluit... * * * M. DE BROQUEVILLE. — Verkie­ zing op 27 November... M. LIPPENS. — Dat is een slechte datum. M. DE BROQUEVILLE. - Waarom? M. LIPPENS. — Wel, de spaardag te dan lang voorbij en ge moogt verzekerd zijn dat de socialisten ons geen beetje zullen sparen...

Nen ouwen aap die zijn kloefen zat te schu-u-uren Mee schuurpapier van zeven meters lang, Die-e zei da 'n kan nie blijven * * * du-u-uren Nu is de lucht opgeklaard! Het le­ Want da duurt nu al honderd jaren ven lacht ons weer toe! De Kamer is I lang...

Iedereen zai. met deze leus akkoord zijn en we weten niet of ge het opge­ merkt hebt, maar den 31n Oktober werd er geweldig gespaard en behaalde den spaardag een enorm sukses. Ziehier eenige typische gevallen, die het welslagen van de Inrichters van dien «dag» treffend lllustreeren.

• •• M. PRANCQUI. — Maar hoe komt hét, M. Renkin, dat uw regeering de noodige maatregelen niet getroffen heeft, om op de militaire uitgaven te sparen? M. RENKIN. — Maar waarom heb­ ben ze dan den wereldspaardag eerst nu, op den 31n Oktober, ingericht? Dat vraag ik u als antwoord. • * m

BEDIENDE. — Ik doe hier nu al jaren het werk van drie menschen. Ik zou graag opslag hebben: de index is weer gestegen... PATROON. - Helaas, ik wil wel, maar de wereldspaardag verbiedt me deze verkwisting... •

•

*

SOCIALIST. - Waarom zwijgt ge, kristen, 'als lk U vraag wat Heyman in de regeeringspap nog te brokken heeft? KRISTEN-DEMOKRAAT. — Sst...

• * *

— Mag ik U een eindje vergezellen mejuffer? — Bespaar u vandaag de moeite me­ neer...

• • • ZIJ. — Zult U me dezen avond eens zoo Innig omhelzen als op onzen hu­ welijksnacht? H I J . — Neen, vrouwtje.., 't is we? reldspaardagi

KOEKOEK

Hooge Letterkunde VERVOLG EN SLOT DER BESPREKING VAN DE SAMARITAANSCHE VROUW VAN MINISTER HEYMAN Maar is d i t wel e e n b e s p r e k i n g ? een. h e t is e e n loflied o p d e unstvaardigheid v a n onzen mlnisr der t o e k o m e n d e sociale v e r z e -

ringen. Wij h e b b e n gezien h o e de k r e u le Lea zich g e r e e d m a a k t o m m e t e S a m a r i t a a n s c h e vrouwen, de erminkten a a n h e t s t a t i o n t e g a a n w a c h t e n . Als de t r e i n b l n n e n mt, «triomphantelljk» n a t u u r k gezien d e v e r m i n k t e n die hij rvoert, 'is h e t e e n g e j u i c h e n geroep zonder e i n d e . E n d a n ziet men de I n v a l i d e n : «De m a n n e n k e k e n a l s verstomd n a a r den trein e n Heten de t r a n e n u i t h u n o o g e n o p d e steenen bollen... Gelijk k a n o n b a l l e n p l e t s e n d e tranen o p d e k a s s e i e n . B o e m ! O n z e kreupele L e a d r i n g t t o t o p d e voorste rij e n ziet d e g e w o n d e m a n n e n . Wat een vroolijk s p e k t a k e l ! L e e s deze k o r t e r e g e l e n e n ge z u l t alles begrijpen v a n de v r e u g d e die de oorlog b i e d t , a l s m i n i s t e r H e y m a n hem beschrijft: «... d a a r d i e n b a a r d e l o o z e n , jongen gast, m e t oogen als eene zee, j o n g e n z u i v e r n o g als een k i n d , m e t e e n u i t z o n derlijk v e r s t a n d i g w e z e n . Hij hield e e n b l o e m r u i k e r s p e l e n d in de h a n d e n l e g d e d i e n inp l a a t s v a n d e k e p i o p zijn hoofd. HIJ h i e l d zich flink overeind, al w a s h e m d e n bil afgezet.

BMSINJOREN

Wel, m i l l e d j u , w a a r o p w a c h t d e Vlaamsche Akademie om Heyman in h a a r luisterrijken schoot op te nemen? D e k a a r t v a n L e a (ge w e e t , die k a a r t m e t de vurige kussen, wordt in den trein geworpen, twee h a n den grijpen er n a a r , en de trein v e r t r e k t : een nieuw leven is voor Lea begonnen! Het was nog m a a r een begin. Z e k r i j g t w e l d r a brief o p brief v a n d e n m a n die h a a r k a a r t i n h a n d e n heeft gekregen. Lea vraagt h e m e e n p o r t r e t . Hij tiendt h e t . E n zooals d a t g a a t in h e t leven was h a a r j o n g e n s c h o o n , officier e n g e n e e s h e e r . Voila. Hij h e e t R i c h a r d e n hij belooft h a a r n a d e n oorlog «een t o e k o m s t p l a n v o o r t e legg e n , zoo h e e r l i j k s c h o o n , zoo d i e p zalig...» e n zoo o n e i n d i g p r a c h t i g , d u r v e n wij e r bij v o e g e n . M a a r L e a is kreupel. E n o m geen ontgoocheling op te loopen schrijft zij a a n d e n officier d a t h a a r h a r t e l d e r s g e b o n d e n ligt. Voila. E n d e officier Richard vertrekt weer n a a r h e t f r o n t , w o r d t e e n oog u i t g e s c h o t e n e n s t e r f t n a d a t hij zijn laatste kornplement a a n Lea heeft doen zenden. Lea verkoopt h a a r k r a a m k e n en wordt ziekendienster bij d e S a m a r i t a a n s c h e v r o u w e n . « E e n s t o c h , zoo d a c h t ze, k o m t onze eeuwige verbintenis... e n d a n zal hij m i j n k r e u p e l zijn niet meer bemerken...» Of a l s de A k a d e m i e t e s t o e m is o m H e y m a n op te n e m e n als lid, w a a r o m w o r d t dez« r o m a n c i e r d a n geen minister van Schoone Kunsten? N i e t s is r e c h t v a a r d i g i n d i t lev e n . . . A r m e L e a . Slot.

Uk de Sportwereld KOEKOEK RICHT EEN SENSATIONEELEN AVOND IN Naar wij in de Hollandsche bladen «zen, greep e r onlangs te Amsterdam, op hêt Leidscheplem, een sukjesvolle boksmatch plaats tusschen twee bekende dichters. Vanwege de toeschouwers was er orme belangstelling. Deze innovatie moest ongetwijfeld "volgers vinden. Zoo is er reeds een ooneeldirekteur die een krltikus uitnoodigt tot een gemoedelijke vuistMdïitoitie en de schrijver A. den Doolaard, van zijn kant, bedreigt zijn kollega du Perron met een gratis pak slaag franco thuis. Wij hopen dat deze nieuwe vorm van exegese ook in Vlaanderen ingang zal : vinden.

KOEKOEK, immer aan de spits waar het de geestelijke en spierkrachtige belangen van ons volk betreft, heeft dan ook besloten een groot event in te richten, waar enkele onzer geestelijke tenoren zich met elkander zullen meten.

DE Er is in de Scheldestad Iets heel bijzonders gebeurd: er werd een Nederlandsche afdeeling ingericht in het Hooge Handelsgesticht. Dit initiatief werd opgevat door onzen vriend Eekeiers. Al meer dan een Jaar geleden. MaarHet Hooger Handelsgesticht ls een offlcieele inrichting. En de katholieken hebben ook zoo'n inrichting: St. Ignatius. En daar het H. H. afhangt van het ministerie van Arbeid en de titularis van dit departement een goed vriend ls van de Jezuïeten, kan men licht ac reden gissen, waarom of het zoolang geduurd heeft, vooraleer het dekreet verscheen, waarbij de Nederlandsche afdeeling aan het H. H. werd toegevoegd. Doch, eindelijk, is het er toch van gekomen. En officieel is de leergang voor enkele dagen ingesteld gewordenStel u voor wat dat te beteekenen heeft. De bestuurder van het H. H. is een Waal. Heel het professorale korps, op een paar loffelijke uitzonderingen na, loopt er met een aktivist op den neus.... Maar ze hébben er aan moeten gelooven! Een snar met een uffra-stemmetje heeft er met meer anderen ook een speech afgestoken. Hij opperde de vrees dat nu de vreemde studenten zullen wegblijven uit die school. En wat zou dat? Richten wij scholen op voor vreemdelingen of voor onze eigen kinderen? Moeten de Belgische lastenbetalers de kosten dragen van h e t onderwijs der vreemden? Mochten er redenen voor zijn, dit ook is zeker: dat de Vlamingen geen scholen hoeven te dulden op eigen bodem, waaruit h u n eigen kroost gebannen blijft! En als socialisten kunnen we er bovendien a a n toevoegen dat we lak hebben aan den bloei van... een kweekschool van kapitalisten!

Ziehier het programma der kampstrijden: 1. — Match op de punten, handschoenen van 15 once, tusschen Boeku i l en Theo Bogaerts. 2. — ZJwaarwichtigheidheffen, in cosmlschen stijl, tusschen A. J. Mussche en V. Van de Voorde. 3. — Wedstrijd in uithoudingsvermogen tusfichen A. Hans en P. Kenia. (Beide kohkurrenten zullen elk over 3450 kg. schrijfpapter en 33 pénnestok. ken beschikken). (Zie vervolg onderaan

kolom 3)

4. — Evenwichtsoefeningen op den katholieken IJzerdraad tusschen Ernest Claes en Felix Timmermans. (Nummer voorbehouden aan de Davldsfondsers). 5. — Putjes rollen met de marbollen tusschen Pierken en Jef Mennekens. (Deze ontmoeting zal desnoods met de Jo-Jo, den vlieger of de trotinette voortgezet worden). Het publiek zelf als scheidsrechter optreden. Verboden te rooken en te lachen in de zaal.

KOEKOEK

8

t2tLAR]/tfT

cru VAM AHDfcRtfl VAM

Vivan de Belgen W e zijn i n v e r k i e z i n g s p e r i o d e . W a t m e d e b r e n g t , d a t we e e n b e e t j e gewillig m o e t e n zijn t e g e n o v e r h e t proza van andersdenkenden. Zoo s c h r e e f vóór e n k e l e d a g e n HET HANDELSBLAD: «Nu zal h e t er o p a a n k o m e n h e t p r o g r a m m a , n a d a t h e t zal o p g e s t e l d zijn, m e t m o e d e n v o l h a r d i n g t e v e r d e d i g e n . Wij r e k e n e n n a t u u r l i j k o p onze p a r t r j g e n o o t e n , die n i e t meer t e bekeeren zijn. M a a r wij re­ k e n e n ook o p h e n , die n o g g e e n vaste overtuiging hebben, m a a r t o c h veel gezond verstand. E n zoo zijn e r veel. I n e e n vorig a r t i k e l t o o n d e n wij a a n , d a t d i t een der e i g e n s c h a p p e n is der n a t i e . Zij is altijd w a r s geweest v a n buitensporighe­ d e n , ook - o p p o l i t i e k gebied. H e t midtlelmatisme zit o n s in h e t bloed.» W a n n e e r n u al d e m e n s c h e n zonder vaste overtuiging, maar m e t veel v e r s t a n d e n a d e p t e n v a n h e t m i d d e l m a t i s m e n i e t voor de k a t h o l i e k e n s t e m m e n , v e r s t a a n wij er niemendalle v a n .

lang interessante inlichtingen te k u n n e n m e d e d e e l e n o v e r d e n voet­ bal te Honolulu, de 24-uren-koersen bij de Zoeloes e n de b o k s k a m ­ p i o e n s c h a p p e n bij d e V u u r l a n d e r s .

Menschen en huizen De G A Z E T VAN A N T W E R P E N trekt een treffende paralleel tus­ schen menschen en huizen. We laten u oordeelen: «Als gij ' t i n n e r l i j k e v a n d e n m e n s e n wilt n a g a a n , w a n d e l d o o r d e s t r a t e n die hij t r o k , e n b e m e r k de h u i z e n w a a r m e d e hij d i e n n i e u w e n w e g z o o m d e ; e r zijn e r h o o g e e n l a g e , b r e e d e e n s m a l l e , m e t vuile gevels e n frisch g e s c h i l d e r d e i n alle t o ­ n e n . Als ge d a t b e m e r k t , zijt ge v e r w o n d e r d d a t e r n o g n i e t m e e r verschil onder de m e n ­ s c h e n is.» D a a r m e e is a l l e s gezegd e n is d e .sociale k w e s t i e voor e l k e e n d u i ­ delijk. Wie h e t n i e t v e r s t a a t , is e e n h o l b e w o n e r u i t d e n tijd v a n Ambiorix' overgrootvader.

Ja, het gaat slecht! M e t d e m e n s c h e n , b e d o e l e n we. E n d i t n a l e z i n g v a n filosofische o v e r w e g i n g e n i n d e G A Z E T VAN ANTWERPEN «Door e i g e n overschatt lijden wij a l l e n a a n e e n v e r v o l g i n g s w a a n z i n . Zelfs t e e r l i n g e n schrijven wij bo i n z i c h t e n t e o n z e n opzien toe.» J a , zelfs d e t e e r l i n g e n ! We d« v e n e r g e r u s t bijvoegen de voge p i k , h e t z o t j e - j a g e n e n h e t schre" ke-stekken!

Wtfs besluit D E G E N T E N A A R gaf e e n gele artikel over de presidentsver zingen in de Vereenigde Sta De k a n s e n v a n Hoover e n R o o s e f e i t w e r d e n g e w i k t e n ge~ g e n , w a a r n a h e t b l a d t o t volgen konklusie k w a m I n p l a a t s v a n te pronosti; k e e r e n z a l m e n b e s t d e n uit­ slag afwachten.» D a t i s t e n m i n s t e wijs gespro­ ken...

Nuttige sportinlichtingen We lezen i n DE N I E U W E G A Z E T : « F e r e n v a r o s is geweldig o p dreef. Szeged m o e s t e r deze w e e k m e t e v e n 7—1 a a n gelooven. Hungaria heeft nu een t w e e d e p u n t verspeeld m e t e e n 3—3 d r a w t e g e n K i s p e s t , die o p bezoek w a s . U j p e s t w e r d bij I I I K e r u l e t i g e s l a g e n m e t 3—2 w a t w e l i s w a a r e e n s c h o o ­ n e u i t s l a g is m a a r t o c h e e n n e e r l a a g . B o c s k a i w e r d ook g e ­ k l o p t , o p bezoek bij S o m o g y (1—0) B u d a l «11» g i n g m e t 3—1 w i n n e n bij S o r o k s a r , m a a r a a n de rangschikking komt er weinig verandering. Ieder­ e e n b e h o u d t zijn p l a a t s b e h a l ­ ve I I I K e r u l e t i die vier p l a a t ­ sen inwint, w a t h e m geen scha­ de k a n . Onze verstandige sportliefheb­ b e r s zullen b e g r e p e n h e b b e n , d a t h i e r b e s c h o u w i n g e n w o r d e n gege­ v e n over de v o e t b a l w e d s t r i j d e n i n ... H o n g a r i j e . Wij, v a n onzen k a n t , h o p e n eer­

H I J . — Wat me in u vooral heeft bevallen, ls uiw gratie,... uw vriendelijk­ heid, uw... E n wat beviel u h e t meest a a n mij ? Z I J , — Uw auto. 1

KOEKOEK

Een ministerraad bij den koning Koekoek wordtf geraadpleegd Op den laatsten ministerraad i n b e t paleis v a n d e n k o n i n g werd ik als vertegenwoordiger v a n Koekoek t o e g e l a t e n . D e lezers k e n n e n onze betrekkingen m e t o n s doorluchtig vorstenhuis; de k o n i n g w e e t ook, d a t wij destijds m e t zijn vrouw o p de Leie e n o p h e t W a t e r h o e n h e b b e n g e v a r e n . Maar h e t w a s o m nog e e n andere reden, d a t wij o p de vergadering w e i d e n uitgenoodigd. De k o n i n g zei m i j , natuurlijk i n meer verheven bewoordingen: — Als ge n i e t komt, zult ge toch verslag o p m a k e n . — We zijn overal, Sire, antwoordde ik nederig. — U w verslagen zijn s o m s e e n klein beetje vervalscht. — O, nauwelijks, Sire .integendeel, b e a a m d e n w i j . — K o m n u e e n s e e n e c h t verslag opmaken, l a c h t e de vorst. Zoo krijgt de lezer n u e e n s e e n aarachtig verslag. • *• DE KONING. — K o m b i n n e n , eneers, e n zet u. Hoe is 't thuis? : m e t de kinders? (Wij treden Innen, H y m a n s v o o r a a n ) . HYMANS. — O vaderland, o edel n d der B e l g e n . DE KONING. — S t o p , m a n , stop is t o c h g e e n publiek. SAP. — E n m e n k a n ook e e n aderlander zijn zonder altijd t e paradeeren m e t zijn liberale gevoelens. DE BROQUEVILLE. — Hier i s 't een flamingantenboel. E n ik b e n aas.

EERSTE JOURNALIST. — De minister is daar juist aangekomen. TWEEDE JOURNALIST. — Zoo? ijs hem mij eens... Bc heb een karikavan h e m gemaakt en ik zou wilweten of ze gelijkend is.

DE KONING. — Pardon, ik ben h e t n o g e e n beetje i n mijn eigen huis. SAP (stillekes). — Maar hier buiten is h e t Devèze. DE BROQUEVILLE. - Sire, mijn h e e r e n , wij zullen dus h e t parlem e n t o n t b i n d e n . Wij h e b b e n e e n sterke regeering g e v o r m d o m indruk te m a k e n op de kiezers. LIPPENS. — Als gij d a t e e n sterke regeering n o e m t , m e t Heym a n er i n , dien ik de ribben zou k u n n e n breken m e t mijn kleinen vinger! HEYMAN. — Probeer m a a r e e n s ! LIPPENS. — Smoel toe ,of ik doe het. DE BROQUEVILLE. — K o m Heym a n , g: m o o g t er bij zijn, m a a r zwijg. HEYMAN. — O, m e n e e r de graaf, ge w e e t w e l , d a t ik m i s s c h i e n veel spreek, m a a r d a t ik anders g e e n k w a d e doender b e n . JASPAR. — Zeer wel. z e t u t o t wij u teeke:. g e v e n . BOVESSE. — D a t zoudt ge t o c h t o t mij n i e t m o g e n z e g g e n , of ik s m e e t u m i j n portefeuille i n uw bakkes . D E BROQUEVILLE. — K a l m t e , mijne h e e r e n . b e d e n k t d a t wij hier in h e t Paleis zijn. B e h o u d t u w vinn i g h e i d voor de K a m e r v e r g a d e r i n g e n . H e t woord is a a n d e n m i n s t e r v a n B i n n e n l a n d s c h e Zaken o m uitleg te g e v e n over de proceduur v a n de p a r l e m e n t s o n t b i n d l n g . POULLET. — W e l n u , w e zouden de verkiezingen k u n n e n h o u d e n o p 27 November. I n de veronders t e l l i n g e c h t e r , d a t de demokratis c h e partijen zouden w i n n e n . . . JANSON. — D a n t r e k t gij er uit. POULLET. — Ik? W a a r o m ? JANSON. — W a a r o m ? D a t g a a t u n i e t a a n . Trek er u i t milledju! JASPAR. — Subiet, speekelbak! D E BROQUEVILLE. — K a l m t e , mijne h e e r e n ! We zijn h e t k a b i n e t der m a n n e n v a n orde. G e m o o g t d a t n i e t vergeten zoolang de verkiezingen n i e t voorbij zijn. JANSON. — Maar d a a r n a m o e t h e t d e m o k r a t i s c h gespuis er u i t . JASPAR. — H e y m a n m a g blijven. D a t kan nooit kwaad aan een r e g e e r i n g v a n orde. SAP. — D e orde, b e t e e k e n t dit ook e e n militair akkoord m e t Frankrijk? LIPPENS. — Smoel t o e , nondedju. DE BROQUEVILLE. — Er is nooit een militair akkoord g e w e e s t . SAP. - U w woord l s voldoende voor m i j . D E B R O Q U E V I L L E . — I k beloof

het u. Ik beloof ook, d a t de patatjes goed zullen groeien zoolang ik aan h e t hoofd der regeering s t a . En verder zullen wij niets doen d a t iemand m i s h a g e n k a n . THEUNIS. — Ook -reen financieel plan o p m a k e n ? DE BROQUEVILLE. - Natuurlijk niet, anders krijgen de socialisten h e t in h a n d e n , wij krijgen een davering e n wij krijgen m i n i s terkrisis. THEUNIS. — Maar w a a r o m moeten wij d a n e e n sterke regeferlng hebben als wij t o c h niets m o g e n doen? JASPAR. — O m sterk te s t a a n voor de verkiezingen. JANSON. — Geef mij een a r m . JASPAR. — Voila! HEYMAN. — Bravo, d a t zie ik gaarne, zulk e e n S l a m e e s c h e verbroedering! LIPPENS. — S m o e l t o e ! SAP. — Waarom zou H e y m a n n i e t m o g e n spreken? Als ge o n s n i e t gerust l a a t zal ik h e t a a n d e n V l a m i n g Segers zeggen, die s a m e n m e t Devèze de p r o p a g a n d a leidt voor de verkiezingen. HEYMAN. — Leve Segers! POULLET. — Leve Devèze! JANSON. — Leve Van Cauwelaert! JASPAR. — Leve allemaal alles iedereen! En vooruit naar h e t fin a n c i e e l herstel m e t Houtart. A a n de kiezers m o e t e n wij de afschaffing v a n alle belastingen beloven. HEYMAN. — En de sociale verzekeringen... ALLEN GELIJK. — Smoel toe, nondedju.

IN DE VERZEKERINGSMAATSCHAPPIJ — Maar... ge reklameert een vergoeding voor den dood van uw man en hij was enkel verzekerd tegen brand I — Juist! Hij werd in h e t krematataa verbrandl

u

Den Doobelen Bom op fiejaaze naar Paarijs — Pier, waar is u huiswerk? vroecht den Broeder als ik v a n d e n m o r g e n mijnen neuze i n de klasse binenstak. Twas geleik dat hij tgerook dat tnle zuust e n w a s . — Wel m e n s tog! zeit ik, h a d d e d a t m o e t e n beleeven gen zout gij ook op g e n huiswerk mere gepeinst ebben! — W a t is ter gebeurt? zeit hij. — D e n Doobelen B o m die v a n zijn speelfiejaze weergekeert is, zeit ik. — D e n Doobelen Bom?' — Ja zeit lk, de s p a a r m a t s c h g a a pei uit T s a p e u r k e n . K w e n s t h a d e dat gisteren gezien a a n Tsinpieters, zeit ik, voor den arevee : t e n e l f t v a n de gebuurte! Ge z e c h t gij d a t ! n e n m e n s en koomt ale d a a g e n v a n Paarijs n i e t . Daarbei ter w a s daar al lank spraake v a n . Mijn v a a d e r die s c h g a t b e w a a r d e r i s h a t geleik liever n e n soepee geh o u w d e n volgenst zijnen klap, m a a r mijn nonkel de Gaazebuize w a s m e e r voor e e n leerzaame fie­ j a a z e . E e n fiejaaze? zeit mijn vaa­ der, is dat n u e e n sezoen o m n a a r d e zee te g a a n ? zeit h i j . Wie spreekter daarvan? zeit de Gaaze­ buize, gebt beivoorbeelt de grote v a n H a n of den beestenof v a n A n t w e r p e n . En daarbei zeit hij w a a r o m m o e t e n wij altJJt zoo armtierich d o e n , d a t we n e n keer o n z e n zwier p a k t e g e n n a a r P a a ­ rijs?

— J a m a a r ! zeit d e n Broeder, zebben d a a r t o c h zeeker wel ulder z o n d a c h s p l i g t e n volbragt? — Ewel kelk, zeit lk, m i j n v a a ­ der eeft daar geleik n i e t v a n gesprooken. Tis daar treepebllek zeit hij en als gepeist dade e e n kerke t e s t e k k e n ebt ebde e e n d a n s z a a l e of n e n t o e b a k w i n k e l v a s t . K e n zegge n i e t , op d e n trein k o n d e n g e zer m i s c h g i e n o p p e i n z e n , m a a r a j a ! ge w e e t ook h o e d a t dat g a a t op fiejaaze n e w a a r ? door de ruite keiken e n ale vijf v o e t e n m o e t e n g a a n p i e s e n v a n de a a n d o e n i n c h . Tis geleik a l s ze voorbei Creil r e e d e n : n o n d e k u ! zeit mijn v a a ­ der, tis Ier op d i e n e n v l u g t d a t mijnen blouwen majaart agtergebleeven i s , zeit h i j , zie als lk er o p peinze k o o m t m i j n g e m o e t n o c h vol. E n l n Paarijs w a s t v a n tzelfde. T s e n o e n s g i n g e n ze daar i n e e n spel b i n e n v o o r t ' e e t e n . Keske voes a? vroecht de Gaaze­ buize a a n d e n g a r s s o n . A la k a a r t ! zeit den d i e n e n . A la kaart? zeit m i j n vaader, w e zijn wij daar n i e t voor g e k o o m e n vrient, tis voor teet e n , poer m a n z e e ! Awie, zeit d e n a n d e r e n weer, keske voe prenee kom ordeuver? W a t is dat voor Iets? vroecht m i j n vaader. Ordeu­ ver! ordeuver! zeit de Gaazebuize die zijn f r a n s geleert e e f t bij de m e i s s e n s agter den konteur i n de kelderkeuken..., n e n ordeuver... w a g t n e keer... d a t i s . . . d a t i s . . . e e n b u i t e n w e r k s k e n ! . . . W a d e ! een buitenwerksken? n e e zulde! zeit

,t^A

i

mijn vaader, ik blijve mijn Uuze trauw! Gulder k u n t er v a n doen w a t dade wilt, m a a r lk muizeder ier van onder! Uit heerlijke s c h g a a m t e ebben ze natuurlijk ale­ m a l tzelfde g e d a a n . We z u l e n ne keer elders g a a n kelken! zeit de Gaazebuize. Maar t w a s daar overal geleik. Ge g e r a a k t daar nieverst a a n e e t e n of ge m o e t m e e e n bul­ t e n werkske b e g i n e n . . . — Wilde z w e i g e n ! zeit d e n Broe­ der. — Een m e n u u t s e ! zeit ik. D a t is s c h g o o n e v a n u! zeit mijn moeder als ze dat oordege. A! ik besta ezoó! zeit mijn vaader, liever den h o n ­ ger doot d a n mijn woort te breeken! Gebt geleik die kriebelmuiten zeit hij w a a r d a de vleuremuizen koo­ men tsenaavens... Aja, m a a r dat zijn andere p a m pieren, zulde! zeit o n z e n H o m e r . G e n ebt gij zeker de gaazete nie geleezen m e e die iestoore v a n den arsbischkop v a n Paarijs i n , die daar n u m e e den Eemel e n d'Elle op zijn kleppe zit e n . . . — Wilde g a a n ! riept den Broe­ der. — A! ge w e e t e t ook al! zeit lk, binst d a t ik voor ale zeekereit mijn b e n e n onder m i j n a r m s n a m . Gebt i n ale geval de k o m p e l m e n t e n van mijn vaader, zulde! H a t den v e n t g e w e e t e n w a d a t hij n u weet, dade daar dabseluuse krijcht bij u w e n a n t r e e , hij e n w a s vsrzeekers nog nie t h u i s !

IS* II J^T

KOEKOEK

.

12

K O E K O E K

Van JCeties m JCiefapieUets GEZEGENDE TIJD — Awel, w e u t al h e t n e u s , s p r a k L u p p e Slek, de b a a s u i t «De W i t t e Pènfae» in h e t L a n d v a n L u i k s t r a a t j e , t o t Nolle K a t , , die a l s e i k e n a v o n d , zijn p i n t k w a m d r i n k e n in het duivenjapperslokaal u i t de v ) j k v a n de V i s c h m a r k t . — Wa n e u s , vroeg dezen verbaasd. — W e l de W a s j es g e r e s u s c i t ê i d . — Wasj? — Ja, hij es h e e r g i s t e r e n oeved s e k o m m e . H e t w a s d r a a wêike l e e n . Hij h a en s t r ê i p in z a n u u g . — E n n e , w a t h e i t e m zoo gedoen? — P r o p a g a n d i s t ! Hij h e i t de p r o p a g a n d a m è i g e d o e n veu de liberoele! E n L u p p e wilde d e n s c h o e n l a p p e r m e d e d e e l e n w a t de W a s j h e m d a a g s t e v o r e n v e r t e l d h a d u i t den k i e s s t r i j d , t o e n deze l a a t s t e m e t de d u r in h a n d de « s t a m i n e e » binn e n viel. — L u p p e , s p r a k hij op e e n h e m t o t n o g t o e o n g e k e n d e n t o o n , geêift o n s eet te d r i n k e , veu m a zal h e t n e n demi-gueuze zaain. De Nolle b e s t e l d e e v e n e e n s een d e m i - g u e u z e en de L u p p e m o c h t m e d e d r i n k e n . Ook m e n i e r Allard, de m e s s a g e o p h e t s t a d o e i s , Cne geliede k a d è i ) w a s v a n h e t feest en b e s t e l d e e e n p a n a c h é . En de W a s j g i n g a a n h e t vertellen. i f L e u s t e r t , s p r a k hij zoo, ik h e m d a g e d o e n veu m a n n e chef p l e z s j r t e doon. — D a t m o e s t t o c h zoo zijn, viel m e n i e r A l l a r d h e m in de r e d e . H e t i s toch d a n k a a n de l i b e r a l e n d a t de V i s c h m a r k t h i e r n o g b e s t a a t e n dat gij daar uw b r o o d v e r d i e n t . Menier Allard is i n d e r d a a d e e n verwoede supporter van Max en zijne l i b e r a l e t r a w a n t e n . . — H u u t , m e n i e r Allard, a n t woordde de W a s j , d e k i e s p r o p a g a n de es n a g e d o e n , h e i n , e n ik m a g a na zegge d a t ek e r v r i e d i g m a n broek oen gevouge h e m . Mo h e t w a s toch n e goeien tijd zelle. Alle döegen o n s b o t t e vol. Plezeer in overvloed, e n , «Vogue la b a r q u e » gelak as in h e t F r a n s c h zegge. A p r è s n o u s les m o u c h e s ! — J a , j a , d a t es allemoe ziever, b r a c h t n u ook de Nolle in, v e r t e l t o n s is w a t d a t t e veu g h a d h e t . — Wel, zei de W a s j , l e u s t e r t . L u p p e geêift o n s n o g e e t . En Luppe schonk nog eer toerneetje geus. — Zi s p r a k W a s j n a een groot e n teug g e d r o n k e n t e h e b b e n u i t zijn" tweede demi-gueuze, de «choeinste s t u u t h e i n , d a a n es i n J e t t e veugevalle. I n Jette h a d in de M a d e l e i n e k e r k twee d a g e n voor de verkiezing een a

— De k a t t e k o p p e n h e m m e n elf; boeis g h a d . D e u r de f o u t v a n hetj notje!! E n o p n i e u w l a c h t t e n de m a n n e n ' om dien stoot. — I n A n d e r l e c h t , v e r t e l d e del W a s j v e r d e r , doe w a s h e t e n ander; s p e l . De liberoele h a j e d o e n e raew t i n g g ' o r g a n i s e ê i d en e r w a s kon«] tradikse. Ne c a n d i d a t h a z a n n e p r o g r a m s c h u u n g e d e v e l o p p ê i d . Alles gin tof z a a i n az h ê i g e k o u z e w a s . En fin h e t war. veu n i t e g e l u u v e al w a d a t d a n e de m e e n s e wilde w a a i s m o e k e . O p n e m o m e n t vroegt e r e e m a n d h e t w o u t , e n d a n e zen giel b i e s t w e g : — Mo w a t d e n k t d e n h i e r kar> d i d o e t v a n de p i s s i j n e n dee in Anderlecht mankêire. Hoei, h o e i , zei W a s j , h a j e gezeen, w a t e g e z i c h t d a t d e n o t e u r t r e k t , ' t W a s veu a d u u d m te l a c h e . — Les p i s c i n e s , s p r a k h i j , de p' s i j n e n , wel d a t is e n m e s u r e d'h!' g i è n e p u b l i q u e . E r m o e t e n e r k' m e n , e n t r é s g r a n d n o m b r e . Waa zulle d o e v e u s o i g n e i r e . Hij d a c h t zich m e t die belofte d e n s l a g t e r e d d e n , m a a r zijn ~ ses w a s t o t a a l n a a r d e n bliks V a n d i e n d a g af h e e t hij Pissijnt — Op n e n a n d e r e n dag, verte Wasj, die voorwaar o n u i t p u t b was, w a s e r r e u z e m e t liberoele socialist3, en d e r k w a m e n m o ' t u s s c h e n dee o p de lijst s t o n d v~ de k a t e k o p p e . D e r es ier. v a n socialiste dee de liberoele verwa d a ze v e n e i r de g e n ê v e l wille 1 b e r loete e n d a t de k a t h o l i e k e m r e u l e wille m e i d o e n . Mo d e n ' h e m t e v u e l gezêid. Dêi M a d a m , dl ze n o g a l m a g , s c h i e t u i t en reen zoeveul d a ze k a n . — D a t es n i w o e . W a a i l e za n i veu de g e n e i v e l ; m o veu d e « miskes». — H a d ze m i s s c h i e n e e n glas veel g e d r o n k e n , vroeg m e n i e r lard. — E g e l a s ? I k geluuf d a ze giel t o n n e b i n n e n h a , a n t w o o r de W a s j . • — E n n e , w a t g a a t ge n u do vroeg de m e s s a g e , als alles t o t b d a r e n g e k o m e n was.— Oei d a t es s u m p e l , antwoofl de de W a s j . B i n n e d r a a weike mol t e m e v e n e i r g o e n keeze. Awel.'l z a a i n o p g e s c h r e i v e veu n o g mêi'i d o o n . V e u m a m a g d a zee h e t gi j o e r d e u r e . D e n bik es l i n k . 1 klooke p i n t o p t a a i d e n v a n iM n i e r » n c gooie Z o n d a g . H e t es n e g e z e g e n d e tijd. Oj DE HOTELHOUDER. — O, mijnHier es m ê i o n s . heer, kom dien praohtigen regenboog L u p p e geeft o n s n o g eet, besloa zien! hij zijn r e d e . . .'^jr DE TOERIST. — Ik wil wel.. op E n hij o o g s t t e a l g e m e e n e ' ' konditie, dat ge hem niet op mijn stemming. rekening zet.

algemeene vergadering plaats van al de geloovigen. De Heilige F a m i lie, de K i n d e r e n v a n h e t Heilig H a r t , de V o l g e l i n g e n v a n J e a n B e r k m a n s , e n zooveel a n d e r e n w a ren opgekomen om het motto te k e n n e n v o o r d e n g r o o t e n d a g . De kerk was bomvol. N a de m i s , b e k l o m de p a s t e r d e n preekstoel. — Beminde parochianen, sprak h i j , wij zijn h i e r in h e t h u i s v a n God, en d a t h u i s is g e e n l o k a a l om a a n politiek t e d o e n . H e t oogenblik is e n w e l zoo g e w i c h t i g d a t ik u n o g e e n s o p u w e p l i c h t e n wil wijzen voor Z o n d a g . E n hij h a a l d e e e n d i k k e n o o t u i t zijn z a k . — D a t is e e n n o o t g i n g hij verder.'Die groene schelp deugt niet. D a t zijn de s o c i a l i s t e n , die m o e t m e n zoo a f s n i j d e n , e n die gooit m e n t e n g r o n d e . (En hij d e e d d i t dan ooki. De t w e e d e s c h e l p is in h o u t . D a a r k a n m e n nog m i n d e r mee doen, z o o n i e t ze i n h e t v u u r s m i j t e n , g i n g de p r i e s t e r v e r d e r . D a t zijn de lib e r a l e n . D a a r is ook n i e t s m e e t e d o e n . M a a r , en h i e r w a c h t t e hij e e n s t o n d o m de n o o t t e k r a k e n , h e t h a r t j e , h e t vleescli d a t er i n zit, h e t b e s t e , d a t zijn d e k a t h o l i e k e n . Kijk! r i e p hij t r i o m f a n t e lijk u i t . M a a r a l s hij de n o o t o p e n d e e d , was h e t h a r t j e , h e t vleesch, r o t . E e n a l g e m e e n g e l a c h g i n g o p en de p r i e s t e r r i e p h e e l t o o r n i g de g e loovigen t e r u g t o t d e n e e r b i e d d i e n zij h e t h u i s G o d s v e r s c h u l d i g d zijn. W a s j p r o e s t t e h e t u i t v a n lac h e n , e n Nolle en de L u p p e l a c h t t e n ook. — E n w a t is e r d a n v a n geword e n , v r o e g n u o p zijn b e u r t m e n i e r Allard.

KOEKOEK

13

UIT HET 1EVD1 VAM DEI. PLATTE Neem me niet kwalijk m a a r we moeten den Platte deze week opzoe'ken in de herberg, h e t laatste bolwerk •van de vrijheid, althans voor getrouwüe mannen. Het was zoo begonnen. : De Platte h a d gewed. Met een bootwerker. Elk v a n h e n h a d beweerd d a t hij het meest eten kon. Een stouwer [had h u n gesprek gehoord en wou hen op de proef stellen, r ü r werd gegeten, om prijs. ï De wedstrijd vond plaats bij Rosse JÖtlen, de waardin uit «De Kruik», een Sympathieke vrouw die kloek bier vertoopt. Eerst werden er twaalf belegde oodjes verorberd. Daarna werd een (mijn opgepeuzeld. Vervolgens werkten de beide bootwerkers ieder een lozijn hardgekookte eieren n a a r binten, waarop een stel pekelharingen ^wlgde. De m a a g van d e n Platte h a d li lang teekenen vertoond v a n verzailging. Ook bij den achtsten pekelharing gaf hij zich gewonnen. Maar de Platte smulde m a a r door en toen n n laatste haring m e t staart en al ln zijn keel verdwenen was, veegde met de gauwte zijn mond af, stond gejaagd op wou er plots van door. omstaanders meenden d a t de Itte h a a s t h a d om zijn m a a g te m. Wat is 't Platte, riep men, grin:end, voelt ge u niet lekker? Niet lekker? zei de Platte, inte;el: Ik r e p me alleen m a a r om iw op mijn logement te zijn. Want die gierige tang van een Melanie leemt, dat ik al een beetje gegeh e b , d a n is ze in staat om me dezen middag geenen biefstuk bij mijn •jtatten op te dienen. I Toen hij op zijn logement zijn middagmaal binnengespeeld had, met een welke dien van de vastendagen aarde, stak de Platte een sigaar in bleef met de andere kostgasten praatje maken. a r was Jef, de Roeter. Hij was maar tijdelijk in den kost. Zijn v was van de trappen gevallen en met een gebroken been in het itaal. Jef kan maar, niet zwijgen zijn wederhelft. Een goed !h, hoor, dat wijf, m a a r loeten, en zijn vrouw waren in den *er nog aan de kust geweest. Voor dagen. Jef was een goed wandeHij hield van loopen in open t. Zijn vrouw die meer d a n 100 woog, was begrijpelijk niet zoo te been. had Jef, den eersten morgen hun verblijf te Wenduyne, voori een loopje te maken tot aan enberge. Maar zijn vrouw had

— Jef gaat gij m a a r alleen, ik ben te moe. Daarop was Jef er van door gegaan i n zijn eentje. T e ' Blankenberge h a d hij zich l a t e n fotografeeren. Op het strand. E n op een ezel. Het kiekje was best gelukt. Hij zou h e t 's middags voorleggen a a n zijn vrouw, bU wijze v a n verrassing. Zoo geziegd, zoo gedaan. 's Middags, — ze hadden juist hun soep uitgelepeld, — toonde Jef zijn portret. — Bekijk dat eens, vrouwke, zei hij fier. De vrouw bekeek de foto. Ze wreef zich even de oogen uit, bekeek Jef aandachtig e n zei d a n : — Wel ja, Jef, ge staat er nog al goed op. Maar... — Maar wat, zei Jef, die zich afvroeg wat ze n u weer a a n te merken had... — Wie hedde gij daar op uwen rug zitten, vent? Zoo was de Jef, een beetje naïef, mededeeteaam. Sander, een andere kostgast, kwam zich bij de beide m a n n e n zetten. — Ge ziet er zoo verdrietig uit, Sander, zei de P l a t t e . Hebt ge iets? — Neen, zei de andere. — Wel d a n ! — Neen, herhaalde Sander, ik heb niets. Maar juist omdat ik niets heb, zie ik er uit alsof ik iets heb! — Dat is nogal ingewikkeld, meende Jef. — J a , jongens, bekende Sander, ik begin af en toe te suffen. — Te suffen? — D a t brengen de tijden zóó mee, troostte de Platte. — Misschien, meende de Sander. Stel u vóór, eergisteren ben ik een halven nacht blijven zitten.

KIESMEETING DE KRISTEN DEMOKRATTSCHE KANDIDAAT (toegevend als altijd). — Uw hand, vriend! DE TEGENSTREVER. — O p UW aangezicht, m e t pleaier!

— Waarom? — Wel ik h a d wat te doen, e n n u kon ik m e om den duivel m a a r niet meer herinneren, wat ik juist h a d te doen. — En wat is het d a n wèl geweest, drong de Platte a a n ? — Wel lk h a d me voorgenomen dien avond eens vroeg in mijn bed te kruipen! — Mijn vtouw, zei Jef, heeft tegenwoordig een slechte gewoonte. Ik denk er juist a a n met het vertelsel van Sander. — Wat voor slechte gewoonte Jef? — 's Nachts op te blijven zitten, tot vier uren soms? . — Wat doet ze dan? vroeg Sander. — Op mij wachten, lachte Jef. J a , als de menschen h e t over familieaangelegenheden hebben, vergaloppeeren ze zich wel eens. Onze drie m a a t s hadden het over sterven van menonkels e n tantes, Sander riep.: — Eén van mijn t a n t e s is gestorven in den leeftijd van 105 jaar. —Wat moet ik d a n zeggen, sneed Jef op, een van mijn onkels was 120 j a a r oud, toen hij stierf. Toen zei de Platte m e t een droog gezicht: — Ach, wat maakt dat. Ge zijt gijlie alle twee uw familie vroeg verloren. — Vmde-gij-dat Platte? — Natuurlijk. W a n t in mijn familie is er nog niemand gestorven! Daar kwam de waardin opdagen. — Is er geen van de mannen, een uurtje vrij? vroeg ze. — Waarom Net? — Hij k a n wat verdienen. — Ik, zei Sander, bereidwillig als altijd. — Ik heb, zoo sprak Net, gisteren een portie hout binnengekregen. Zoudt ge het eens niet willen zagen? Sander stemde toe. Hij trok n a a r de koer, n a m de zaag en bewerkte een eersten blok hout. Maar na een poosje wierp hij de zaag weg, e n kwam zweetend terug binnen. — Verwonderd keek de Platte h e m aan. — Wat is 't, Sander, hebt ge er al mee gedaan? — Ik moet nog beginnen. — Vooruit dan. Ge hebt het beloofd. — Maar eerst moet ik een andere zaag hebben, hoor! — Is ze te bot? — Bot? riep Sander. Ik zou u gelooven. Met zoo'n zaag geraakt g e niet eens door een klomp boter. Maar het zoontje van de waardin, die Sander h a d hooren mopperen, kwam er tusschen: — D a t moet ge niet zeggen, zulle, Meneer Sander, zei hij. Ik heb dezea morgen nog steenen met die zaag gezaagd! E n 't ging goedl

KOEKOEK

14

De

Geschaakte

Bruid

Volksroman door AN'S VIERDE HOOFDSTUK Zooals wij zelden, w a s h e t n i e t e e n breinaald, die Adèle Muerkens g i n g h a l e n , m a a r h a a r bestemming. E n h a a r b e s t e m m i n g stond te w a c h t e n a a n den hoek v a n de straat, onder de g e d a a n t e van een jongeling. De verstandige lezer h e e f t r e e d : geraden, dat die Jong e l i n g dezelfde was als deze, die h a a r bij h e t koopen v a n garen e e n . . . h a n d j e h a d toegestoken. Deze h a n d h a d d a g e n l a n g door h e t brein v a n Adèle gespookt. D a a r even w a s zij t h u i s n a a r h a a r k a m e r g e g a a n , en t o e n zij door h e t venster keek, h a d zij den Jongen m a n bemerkt, die voor h a a r v e n s t e r op e n n e e r w a n d e l d e . H e t s c h e e n h a a r alsof h a a r slecht gew e t e n h a a r vervolgde, en juist wilde zij h a a s t i g weer n a a r beneden i n de huiskamer g a a n , toen zij den j o n g e l i n g e e n t e e k e n zag doen. Hij h a d h a a r i m m e r s opgemerkt en hij w e n k t e h a a r n u . Verwarde gevoelens woelden door h a a r maagdelijk brein. Die m a n , d a c h t zij, is e e n verleider, m a a r hij ' s e l e g a n t . Zij w a s verontwaardigd d a t hij h a a r rust van bruid k w a m storen, m a a r zij w a s fier d a t hij h a a r nog n i e t vergeten h a d . Het w a s i n den roes v a n al die tegenstrijdige gevoelens, dat zij de t r a p p e n afdaalde e n i n e e n s de beh o e f t e voelde om e e n breinaald te g a a n koopen. Werkelijk was h e t een breinaald, die zij zich voornam te g a a n h a l e n . E n als wij zeggen, dat zij naar h a a r b e s t e m m i n g ging, d a n loopen wij w a t vooruit op de gebeurtenissen. Zvj wilde enkel e e n nieuwe brein a a l d . Zij h a d h e t vaste voornem e n voorbij den onbekende te g a a n zonder n a a r h e m t e zien en zonder h e m te antwoorden, i n d i e n hij h a a r m o c h t toespreken. Hij wandelde a a n h e t einde van de straat. Haastig s t a p t e Adèle h e m voorbij. E e n gevoelen v a n onzalig verdriet overstelpte h a a r . — Hij h e e f t mij n i e t gesproken. Hij b e m i n t mij n i e t meer, z u c h t t e zij. En op hetzelfde oogenblik schrikt e zij voor haar eigen g e d a c h t e n . Zoo i s een m e n s c h een vat vol tegenstrijdigheden. Maar i n t u s s c h e n w a s de j o n g e m a n , die n u sneller stapte, t o t bij h a a r zijde genaderd. — Dank u! Dank u, dat ge gekom e n zijt! sprak h y m e t warme stem.

zy s c h e e n eenigszlns beschaamd te Nu h a d ze h e m toch e e n woordje zyn. willen z e g g e n , m a a r z y bleef spra— H e t ls vervelend, die spankeloos v a n ontroering. n e n d e kleeren... stotterde zy als — W a t h e b t ge v e r z o n n e n om uit om een u i t v l u c h t t e z o e k e n . i huis weg te g a a n ? vroeg h y . Maar Julius was i n t e g e n d e e l — Ik ga e e n breinaald koopen opgetogen. zei ze verbouwereerd. — Adèle! kreet h y , Adèle, uw Hij l a c h t e , gelukkig. m a m a h e e f t m y een h o o p nieuwe — W a a r t ge m e t uw moeder ald i n g e n geleerd. O, w a t zullen wij leen? vroeg h y het volgende gelukkig z y n als g y zoo slim zijt oogenblik. geworden als uw moeder... — En m e t m y n verloofde! zei ze schuchter. Hy keek h a a r v a n terzyde a a n , D e l a a t s t e d a g e n vóór h e t huwezelf n u verbaasd e n uit z y n lood iyk vervlogen s c h y n b a a r vol gegeslagen. moedelijke rust, m a a r Adèle had. — Waarom h o u d t ge m y voor grondig n a g e d a c h t over h e t tooneel den gek? kloeg h y . w a a r v a n zij de ongewilde getuigt) — Wel n e e n , zei ze o m h e m te was g e w e e s t . troosten n u ze h e m zoo k l a g e i y k Als wy daar op w y z e n , d a n is het zag, wel n e e n , h e t is waar, ik enkel o m voor h e t vervolg v a n dein trouw op 1 December. geschiedenis onze Adèle te vergoe— D a t m a g n i e t ! Ik b e m i n u t e ï y k e n , w a n t t r o t s alles i s zij een zeer! riep h y m e t gesmoorde s t e m . zedeiyk m e i s k e , die n i e t geboren, Ik alleen b e m i n u. Sedert ik u gew a s o m t e s p o t t e n m e t 's l a n d s wet* zien h e b zijn m y n d a g e n v a n e e n ten. h e m e l s c h l i c h t vervuld. E n a l s g y Zoo naderde 1 December. Een t r o u w t zal dit l i c h t voor eeuwig vinnige koude h e e r s c h t e over de dooven. Ik zal door h e t l e v e n noordeujke g e w e s t e n . s c h r y d e n als een nachtwandeVoor de deur v a n Muerkens stonlaar... den de r y t u l g e n te w a c h t e n naar Gelijk e e n weldadige stroom de trouwers en de bruidgasten.: vloeiden deze woorden over h a a r Bleek e n a a n g e d a a n stapte Adèle j boezem die sterk a a n h e t hijgen m e t h a a r vader i n h e t eerste rijd ging. Zy betreurde n u , ja, zy durftuig. D a n volgde Valvekens JulinsJ de h e t zich b e k e n n e n , zy betreurMoeder Muerkens h a d er aan gede dat Valvekens h a a r t e n huweh o u d e n h a a r a a n s t a a n d e n schooaJ ïyk h a d gevraagd. zoon, die g e e n ouders meer had, ln T e r w y l zy over deze zaken n a h e t r y t u i g te vergezellen. d a c h t , w a s de onbekende m i n n a a r I n de andere w a g e n s n a m e n plots o p z y n k n i e ë n g e z o n k e n i n kels en neven plaats. h e t m i d d e n der straat. Adèle was En de plechtige stoet stelde zich,] daar zoo v a n verschrikt, dat zy h e t in beweging op weg naar h e t stad] o p e e n loopen sloeg, n a a r huls tehuis. rug. E v e n s n e l w a s de j o n g e m a n recht gesprongen. B y de deur van h a a r w o n i n g h a a l d e hij h a a r in. — Beloof m y , s m e e k t e h y , n i e t Nu wy aldus de t o e s t a n d e n wat te trouwen alvorens gy mij nog breedvoerig hebben uiteengezet k
zeer

non»!

DE SCHAK N IG

hatarrad,

(Vervolg blae.

KOEKOEK je nu, denkende aan de gevoelens die haar bezielden. Want zij was niet gelukkig op dezen schoonen dag. — 't Is niets! zei de vader, we zullen wat rapper rijden en rond gaan langs «De Geslepen Ooievaar». Ik kan daar even binnen wippen, een glas drinken en pissen. En de daad bij het woord voegend riep hij tot den koetsier: — Wat rapper, koetsier, dat de anderen ons niet kunnen volgen. Rijd langs «Den Geslepen Ooievaar rond, we gaan er een stekken.

BERIJMDE SCHETJYTFRtlPM (43)

Belgische L o g i h a

En door deze magische woorden aangevuurd lei de koetsier de zweep op zijn ros. Zoetere tooneelen speelden zich in het tweede rijtuig af. Moeder Muerkens schikte de haren van Julius Valvekens. Zeer bezorgd om zijn geluk gaf zij hem nog eenige laatste wenken. — Ge moet eiken dag bij mij komen, zei ze. Zult ge? — Ja, zei de jonge man opgeto-

gen.

Ze

k r e g e n e e n leehj k e v e e g u i t d e p a n ,

De

lui, die te Brussel r e g e e r e n .

Ze

zaten verslagen, ze rilden e r v a n .

Ze

konden zich draaien

Ze

hadden er zich g e e n sekond aan v e r w a c h t .

noch

keeren.

De

k i e z e r s n a a r links te zien stuwen.

Ze

d u b d e n e r o v e r bij d a g e n b ü n a c h t ;

Ze

konden

de pil niet

verduwen.

R e n k i n d e e d p r e c i e s o f hij n i e t s h a d Van

verstaan,

al w a t de k i e z e r s hem z e i d e n .

Hij d a c h t e r n i e t a a n v a n n u h e n e n t e g a a n , Bleef

't zinkende scheepje m a a r leiden.

—Ik zou in de plaats van Adèle willen zijn, vervolgde de vrouw, terwijl tranen uit haar oogen rol-

T o e n sprongen de ratten opeens over boord, — 'k

B e d o e l hier die g o e i l i b e r a l e n ,

den.

Ze

l a c h t e n e e n s fijn o m ' t g e g e v e n e w o o r d ,

[

— Wat ls er, vroeg Julius aange-

Van

samen

den tol te

—

betalen.

daan.

Ze

Maar de vrouw zweeg en zuchtte. — Moet ge pissen? vroeg hij bezorgd.

Hun dient e r g e e n schuld meer ten laste g e l e g d

— Ik wel, zei Julius. Ik heb vergeten het thuis te doen. Maar ik zal mij inhouden om Adèle plezier te doen. — Ach, kloeg moeder Muerkens, gij denkt alleen aan Adèle. En ik dan? riep ze ontmoedigd uit, ben ik dan ook niet van vleesch en bloed. Met een teeder gebaar van ontferming breidde Julius zijn armen om haar uit. '. — Lieveling, snikte de vrouw op zijn gesteven hemd, lieveling, ik s)u een kindeke van u willen. (Vervolgt).

hopen,

d e s u k k e l s , d a t i e d e r nu z e g t i

« D a t zijn t o c h w e l d a p p e r e Van

gasten.

d' immer m a a r stijgende lasten

*.'

D a a r z a t nu R e n k i n m e t zijn v r i e n d e n En g a f dus de p y p m a a r aan Maar

hoort

wat

nu

volgde,

alleen

Maarten. dan

weet

ge

meteen t 't

Venijn

zit meestal

in

de

staarten

!

Wat

d e n k t g e nu vrienden, j a , d a t e r nu

Een

inoffensief-ministerie,

k w a m ?j Met

Kamerontbinding alleen op 't program.

H e t einde dus v a n de miserie Dat Dus

?

w a r e t e l o g i s c h in ' t B e l g i s c h e zocht men

naar

andere

land,

wegen

E n r a a p t e b i j e e n , — h e t is w a a r l i j k p l e z a n t , — E e n boel lijk w ' e r nooit n o g een k r e g e n .

OOK EEN STANDPUNT

De

zwartste reaktie,

Een meneer, die er niet a l te held bgftlg uitziet, komt in een kunsthandel en wil een kussen koopen. E r wordt feem een mooi exemplaar voorgelegd. — Nee, zegt hij, ik-geloof dat mijn wouw d a t te groot zal vinden. Nummer twee, een paar maten kleiner, wordt getoond: — Nee, lk geloof, dat ze dat te klein tal vinden. Nummer drie bleek te dik te zijn, nummer vier te rood en van nummer vijf 20U mevrouw wel vinden, d a t h e t te ouderwetsch was. Waarop de bediende ten einde raad boeg: — Moet h e t eigenlijk wel een nieuw kussen zijn? Moet h e t eigenlijk niet Mn nieuwe vrouw zijn?

Zal

heden het karretje

Ze Von

volgen daarbij

d i e g ' ooit h e b t g e z i e n , sturen.

in h u n w a n h o o p m i s s c h i e n

P a p e n en a n d r e f i g u r e n .

E n w i j ? W e l , w e l a c h e n e e n s f l i n k in ons v u i s t En laten

z e netjes

betijen.

Hoe m e e r z e ons kullen, hoe meer d a t z e juist Ons

h e l p e n en w a a r l i j k verblijen.

W a n t dra komt de d a g Dan

van v e r g e l d i n g en

v a l l e n v o o r g o e d eerst de

wraak, klappen,

Dan

z o r g e n de k i e z e r s t o t ieders v e r m a a k ,

Die

kerels

de

deur

uit

te

trappen

!

#

KOEKOEK

16

HUMOR VAN ANDEREN NOTA "DER REDAKTIE We nemen schrijven, dusnogminder Voor de karikaturen gen overnemen. Van Vriend en tegenstander,

geen Verantwoordelijkheid op Voor Wat We eelt Van deze bladzijde. Het feit dat Wij deze teekeninbewijst nief dat Wij het met de strekking eens zijn

— Zet de radio af, Gei-rit, h e t lijkt aie zoo n a a r voor 't stomme dier, om die lage vleeschprijzen te hooren. (London Opinion). DE SCHOT. — Wel, wel, vriendje! 10 centimes verloren? Kom, schrei niet ik zal een lucifertje aansteken om u te helpen zoeken.

tMWÊÊ |

INSPECTEUR. — Waarvan wordt' hij beschuldigd? AGENT. — Poging tot zelfmoord. INSPECTEUR. — Hoezoo? AGENT. — Hij probeerde mij een pak slaag te geven. (Ideas).

(Everybody's Weekly).

— Meneer de rechter, zou m ' n proces niet een -week (kunnen worden uitgesteld? — Waarom? — TJ lijkt me niks in uw humeur vandaag. (Gazzettino Illustrato). De wereldkampioen gewichtheffen] komt thuis van vakantie.

(Beisszange). j

SCHILDER. — Dus u wil model worden? J U F F R O U W . — - J a , m a a r ik hoop, dat u niet van die Venus-achtige plaatjes m a a k t , want n a a k t poseer iik in geen geval. (Ideas).

— Zoo schreien, omdat ge u in den vinger h e b t gesneden! Kom, kom, gedraag u eens als m a n ! — Ik wil wel, m a a r d a n zult ge me v a t kletsen geven, omdatt ik grove woorden zeg. (Table Talk).

DE VLAAMSCHE ROZELAAR wordt... ?

— Gelooft gü a a n eaelsvei — Zeker, ik was vroeger een — W a a r o m juist een ezel? — O m d a t ük destijds honderd a a n u leende... (Lustige Blatter)