Woensdag 21 september 2011
De Vier Seizoenen
Krant over het sociale en culturele gebeuren in en rond het Dijlehof, het Hertogenhof en de Hertog van Brabant
14° jaargang – herfst Kinderopvang: p. 12
Verschijnt ieder seizoen
Naar de kruidtuin: p. 8
Hoe maanden namen kregen: p. 5 (Van paus Gregorius XIII komt de huidige kalender)
Waar het goed is: p. 3 Verhalenbazaar: 10 jaar Hertog van Brabant: p. 20
Redactieadres De Vier Seizoenen: secretariaat Hertogenhof/Dijlehof - Minderbroedersstraat 9b 3000 Leuven
2.
De Vier Seizoenen Nazomeren in Dijlehof “De nazomer, oudewijvenzomer of sint-michielszomer is de periode van begin september tot half november waarin het nog zomerachtig weer kan zijn. Weliswaar daalt in deze tijd van het jaar de gemiddelde middagtemperatuur maar er zijn ook regelmatig periodes die volledig aan de zomer doen denken.”
Ik denk dat ik niet alleen ben wanneer ik hoop dat deze nazomer niet aan ons zal voorbij gaan. Nog een beetje vitamientjes opdoen… We proberen in elk geval in ons huis het zomergevoel nog wat vast te houden met de foto’s van de zomermaanden in onze krant én onze vakantiefoto’s aan de muren. Waarvoor dank aan dhr Ramakers. Deze foto’s zullen in de toekomst verdeeld worden over de afdelingen om deze op te frissen. En als we over opfrissen spreken, Hertog Van Brabant komt eerst aan de beurt gezien we in november ons 10 jarig bestaan vieren. Daarna zal Neerdijle volgen. We houden jullie op de hoogte! Dit jaar is ook het Europese jaar van de vrijwilliger. En wat zijn we blij met onze vrijwilligers! Ze zijn onmisbaar in onze werking ! Vrijwilligers die zich altijd opnieuw belangeloos inzetten. Ze maken het verschil door hun positieve aanwezigheid in de cafetaria, in de livings, op onze uitstappen… Altijd goed gezind, altijd bereid te helpen, voorkomend, bezorgd, attent, …. Een heel dikke dank je wel voor dit engagement! En als je zin hebt om in deze enthousiaste groep aan te sluiten, liefst vandaag dan morgen want we komen altijd handen te kort! Ook families zijn een partner in de zorg. Het is daarom belangrijk dat we samen het leven in huis proberen zo goed mogelijk te maken. De kaas en wijnavond op 21 en 22 oktober is een uitgelezen moment om elkaar beter te leren kennen in een gezellige sfeer. Ik wil daarnaast ook een warme oproep doen voor onze familieraad van 27 oktober die in het teken staat van welbevinden en betrokkenheid. Jullie inbreng blijft zeer waardevol voor ons.
En wanneer het weer en al deze deugddoende momenten het plaatje van de nazomer eer aan doen, krijgen we zeker energie om de winter te trotseren. Griet Robberechts
3.
De Vier Seizoenen
Waar het goed is om te leven…
Dank jullie wel, Agnes en al de enthousiaste koorleden. Wij trakteren jullie van harte op een gezellige brunch.
Manu en Eddy, onze trouwe vrijwilligers, bakken pensen op de barbecue en de bewoners zorgen voor verse appelmoes.
We spelen gezelschapsspelen en genieten van een lekker biertje.
4.
De Vier Seizoenen
De kinderen van het personeel hebben gedurende 2 weken ons huis op stelten gezet. Je vindt nog meer foto’s verder in onze huiskrant.
Een regenachtige vrijdag: ideaal voor het bakken van Brusselse wafels met Griet.
De schattige poesjes van Brigitte komen op bezoek.
5.
De Vier Seizoenen
Hoe maanden namen kregen We leven in een wereld met “tijdzekerheden”. We weten dus graag wanneer we net jarig zijn, wanneer de kermis begint, wanneer we uiterlijk onze belastingen moeten betalen … Daartoe beschikken we over kalenders of almanakken. Kalender betekende oorspronkelijk een document (papyrus, leer, hout?) waarop aangegeven stond hoeveel taks er nog betaald moest worden. Almanak is net zoals alcohol, algebra, alkoof, enz. van Arabische oorsprong. Tijdrekening moet zéér, zéér oud zijn. De volkeren gebruikten als hulpmiddel hiertoe de maan of de zon. De moslims gebruiken nog altijd de maankalender. Maar de omloop van de maan om de aarde bedraagt 29 dagen en ongeveer 12 uur. Op lange termijn komt men dan in de problemen. De Egyptenaren richtten zich op de zon die in dat land veelvuldig schijnt. Reeds 4.500 jaar geleden kenden de Egyptenaren een jaar van 365 dagen! Hoe kwamen ze daaraan? Ze plantten een stok loodrecht in de grond. Als de schaduw het kortst is, is het middag. En als hij superkort is, heeft men de langste dag van het jaar, 21 juni. En de rest is: bijhouden en goed noteren. Juliaanse kalender De Romeinen hadden een maankalender en een jaar telde tien maanden. Nieuwjaar viel op 1 maart, de maand van Mars, de oorlogsgod. Men kon dan weer oorlog voeren, want daarvoor was het in de winter te koud. Voor 1 maart was er een donkere periode waarin men niets deed. Dus tien maanden: de zevende heette september (septem = zeven), de achtste oktober (octo = acht; denk aan octopus), de negende november (novem = negen; denk aan noveen) en de tiende december (decem = tien; dekade…). Dat was echter niet vol te houden. In 46 vóór Christus nodigde Julius Caesar, die het dan voor ’t zeggen had, de geleerde Sosigenes uit. Die deelde Caesar mee dat men zich op de zon moest richten en niet op de maan. Het werden dan twaalf maanden en om de vier jaar kwam er een dag bij, nl. op 25 februari, een schrikkeldag, net voor nieuwjaar.
Julius Caesar (100-44 voor Christus). (Museo Archeologico Nazionale, Napels)
De omwenteling van de aarde rond de zon bedraagt immers 365 dagen en iets minder dan 6 uur. Schrikkeljaar is afgeleid van schrikkelen dat “overslaan” betekent. De kalender noemt men de Juliaanse kalender. De Romeinse burgers waren de kluts kwijt. Twaalf maanden in plaats van tien! Maar de namen bleven behouden. De negende maand heette nog altijd september (7), de tiende oktober (8), enz. En wij, na 2000 jaar, zitten er nog altijd mee opgezadeld. In 44 vóór Christus noemde men de zevende maand “Julius” om Caesar te eren en wat later werd de achtste maand genoemd naar de Verhevene, keizer Augustus. ’t
6.
De Vier Seizoenen
Schijnt dat hij daar zelf had op aangedrongen. En wij zitten nog altijd met Julius Caesar en Keizer Augustus op onze almanak! Na 2000 jaar! En de andere namen. Gemakshalve gaan we van het midden van het jaar naar nieuwjaar toe. Juni was de maand van de godin Juno, de jeugdige. Denk aan het Franse jeunesse. Mei werd genoemd naar de god Maius (hij die toename brengt), die groei meebrengt. April is niet zo duidelijk. Vermoed wordt dat het de maand van Venus is (de godin van liefde en seks). Haar Griekse naam is Aphrodite. Van Aphrodite naar april? Maar of er in april meer aan seks wordt gedaan, is me niet duidelijk. Over maart (Mars) hadden we het al. Februari, oorspronkelijk de laatste maand, was de maand van de reiniging. Wat nodig was, na de winter. Februa waren riemen van geitenvel. Men geselde hiermee, maar men klopte er ook mee op de vrouwen! Hadden ze iets misdaan? Nee, het was om ze vruchtbaar te maken. Leg het maar uit. Januari was ook iets nieuws, genoemd naar Janua, wat deur, poort of haven betekent. De bekendste haven was Genua. Daar werd ook een ijzersterke stof geweven. Die vond in de 19de eeuw de weg naar de Far-West waar de cowboys broeken uit genuastof droegen. In de 20ste eeuw kwam de stof weer naar Europa. Ze heette nu jeans. Ooit gedacht dat jeansbroeken iets met januari hebben? Gregoriaanse kalender En de Juliaanse kalender functioneerde verder. Er zat echter een addertje onder het gras. De Romeinen van Julius Caesar hadden zich wat misrekend. Een jaar bij hen was 11 minuten en 14 seconden te lang! Men zal opwerpen “Wat betekent dat nu?” Niet veel, maar na 1000 jaar was dat toch al zeven dagen te veel. Op het concilie van Trente (1545 – 1563) had men er de paus op gewezen. “Als we niets doen, zal men ooit met Kerstmis gaan pootje baden in de zee en met Pinksteren gooien de kinderen sneeuwballen naar elkaar”. Het duurde nog een tijdje, maar in 1582 nam paus Gregorius XIII een wijze beslissing. We zaten al tien Portret van Gregorius XIII dagen te ver buiten de normale zonnetijd. De paus (1502-1585) door Lavinia Fontana (1552-1614). schafte die tien dagen af en 5 oktober 1582 werd plots 15 oktober. En dan? De schrikkeljaren bleven behouden maar de jaren die op 00 eindigden zijn geen schrikkeljaren, behalve als het jaartal deelbaar is door 4. Dus 1700, 1800, 1900 geen schrikkeljaar, 2000 wel. Dat is de Gregoriaanse kalender waarmee we nog steeds werken. Het heeft echter lang geduurd eer die kalender, een werkstuk van een paus, aanvaard werd. De protestanten volgden vrij snel, maar de orthodoxen bleven dwars liggen. Die pasten zich pas aan in de 20ste eeuw. De Grieken waren de laatsten, nl. in 1923. Maar de Grieken waren en zijn een speciaal volk.
7.
De Vier Seizoenen
Is men dan nooit op het idee gekomen om andere namen aan de maanden te geven? Toch wel. De Vlamingen hebben er zo een reeks van gemaakt. De namen staan ook op de kalender aan het onthaal van ons woon- en zorgcentrum en op de wekelijkse activiteitenkalender. Maar die namen zijn nooit echt doorgebroken. Januari is louwmaand, de maand waarin de huiden gelooid werden, februari is sprokkelmaand. De christenen in de Romeinse tijd waren niet opgezet met die reinigings- en afrossingsfeesten die ze vuilnis noemden, spurcus of spurcalia. Dat werd bij ons sprokkelmaand. De andere namen hoeven geen verklaring: maart: buienmaand; april: grasmaand; mei: bloeimaand; juni: rozenmaand; augustus: oogstmaand; september: fruitmaand; oktober: zaaimaand; november: slachtmaand (varkens) en december: donkere maand. Ook de Franse Revolutionairen deden hun duit in ’t zakje. De Gregoriaanse kalender, iets van een paus, moest weg, ook de heilig- en zondagen. Het werd de Republikeinse kalender, met 12 maanden van 30 dagen (plus enkele feestdagen). Elke maand telde 3 decaden van 10 dagen; de tiende dag, de decadi, was een rustdag. Het hele gedoe begon op 22 september 1792, dus op de dag van de herfstevening. Die werd 1 Vendémiaire (wijnmaand) van het jaar I. Keizer Napoleon heeft dit hele zootje afgeschaft in 1806, en de Gregoriaanse kalender weer ingevoerd.
Tafereel op het grafmonument van Gregorius XIII: invoering van zijn kalenderhervorming.
We besparen u de namen van de Franse kalender, maar iedereen die zijn stamboek heeft opgemaakt, komt ze tegen. Een van mijn betovergrootvaders, nl. Joannes Roeck, is geboren op 6 Thermidor (de hittemaand) van het jaar VIII (1800). Een andere op 23 Fructidor (fruitmaand) van het jaar V (1797). Nog een andere op 23 Germinal (kiemmaand) van het jaar XI (1803) en nog een op 3 Frimaire (vorstmaand) van het jaar X (1802). Oef! En hoe is de situatie nu? Er gebeuren nog aanpassingen, maar dan gaat het over minuten of seconden. Kinderwerk voor de moderne computers. En het gebeurt vooral ’s nachts, maar je nachtrust wordt er niet door gestoord. Welterusten. Fons Roeck
8.
De Vier Seizoenen Op bezoek in de kruidtuin van Leuven
9.
De Vier Seizoenen Verslag Bewonersraad Hertogenhof 24 maart 2011
1. Mededelingen door technisch directeur Dirk Demuynck a. Brandveiligheid In geval van brand is snel evacueren de boodschap maar dat is natuurlijk niet zo vanzelfsprekend. De branddeuren zorgen ervoor dat het gebouw opgedeeld kan worden in compartimenten. Zij hebben een bufferfunctie. Elke flat, kamer, feestzaal,… vormt zo een eigen compartiment. In geval van brand sluit je dus best de deur van de ruimte waar je op dat moment bent. Elke ruimte of compartiment heeft een brandalarm. Dit staat in verbinding met de dect (mobiele telefoon) van de verpleging. Bij alarm komt er ook zo snel mogelijk iemand ter plaatse polshoogte nemen. Alle deuren in de gang zijn eveneens branddeuren, ook de deuren met glas erin. Ze gaan automatisch dicht bij detectie van brandlucht en zij staan garant voor een veiligheid van 2 uren. b. Legionella Legionella is een waterbacterie en onder andere veroorzaker van de veteranenziekte (= legionellosis). Ideaal milieu voor deze bacterie is stilstaand water van gemiddeld 37°C. Dit blijkt veelvuldig voor te komen in door de mens ontworpen warmwatersystemen zoals drinkwaterleidingen, zwembaden, fonteinen, etc.. Als het water niet door het hele watersysteem kan stromen, is het mogelijk dat het water langdurig blijft stilstaan in 'dode' hoeken. De bacterie krijgt zo de kans zich te vermeerderen aan de binnenkant van de leidingen of in het bezinksel op de bodem van leidingen en reservoirs. Een veel voorkomende preventiemaatregel is te zorgen voor doorstroming van de leidingen. Laat daarom best elke week de kranen 1 minuut openstaan, zowel met koud als met warm water. 2. Mededelingen door Greet Van Rompaey Greet werkt op de sociale dienst en wordt de liaisonfiguur voor Hertogenhof: je kan bij haar terecht als je vragen hebt rond thuisdiensten of hulpvragen. a. Jaarlijkse bezoeken Ieder jaar plannen Greet en Carine Vandermeulen een bezoek aan alle flatbewoners om te informeren of alles in orde is en om mogelijke vragen te beantwoorden. Deze bezoekjes worden gepland tussen 15 april en 15 mei. b. Rondleidingen Mensen die geïnteresseerd zijn om in de toekomst in een flatje te komen wonen krijgen de mogelijkheid om deel te nemen aan een rondleiding (2x per maand).
10.
De Vier Seizoenen Greet zal hiervoor steeds contact opnemen met de huidige bewoners van de flatjes en ervoor zorgen dat de privacy bewaard blijft. Zo zal ervoor gezorgd worden dat de rondleidingen gebeuren in kleine groepjes, dat de bezoekers geen kasten openen en dat ze ook geen vragen stellen aan de bewoners maar zich richten tot Greet.
3. Algemene mededelingen : wissel van de kok Jan, de kok is ondertussen vervangen door een nieuwe kokkin, Marleen. Indien er klachten, suggesties, … zijn, gelieve deze dan rechtstreeks te melden aan Marleen zelf. Ze is bijna iedere middag aanwezig in de dienkeuken. 4. Vragen, opmerkingen, suggesties Kan er een trapladder aangekocht worden die ergens ter beschikking staat van de flatbewoners? Dit zou een hulp zijn tijdens poets- en eventuele verhuiswerken. Deze vraag zal zeker doorgegeven worden en jullie worden op de hoogte gehouden van aankoop en opbergplaats. De volgende bewonersraad zal plaatsvinden op donderdag 29 september 2011. Er zullen 3 sprekers aanwezig zijn die informatie komen geven over dienstencheques, “thuis in thuiszorg” en het aanbod van Landelijke Thuiszorg.
Wist je dat? Kobe vraagt aan zijn mama of ze “een jonge meneer” kent in Dijlehof, Hilde denkt even na maar kan niet meteen denken naar wie hij op zoek is. Uiteindelijk zegt Kobe: “Ah nee, ik bedoel meneer De Jonghe”. In de Hertog van Brabant speelden ze een spel en zochten een dier met een R. Zegt iemand doodserieus: “rolmops”. Een andere keer waren ze kwis aan het doen. Sophie vraagt: “Waar ligt het Boudewijnkanaal?”. Zegt mevrouw Davans: “In het water”.
11.
De Vier Seizoenen Verslag familieraad Donderdag 9 juni 2011 om 14 uur op de afdelingen.
Algemene agenda: informatief moment en daarna gezellig samenzijn met koffie en ijsdessert. Huis Lessius Met iedereen vond er een persoonlijk gesprek plaats. Het fietsproject werd algemeen positief bevonden. Familie Soetaert had een opmerking over de weinige plaats op de parking en het moeilijke in- en uitrijden. Als afsluiter was iedereen enthousiast over de “crèmeglace” met aardbeien, chocoladesaus en slagroom. Neerdijle fietsproject Ontslag Roel Dupont en tijdelijke opvolging door Sofie Dedoncker Uitleg over nieuwsbrieven Aankondiging van de nieuwe relaxen Persoonlijke gesprekken met alle aanwezige bewoners en familieleden Vragen/opmerkingen van familie of bewoners - graag meer appelmoes wanneer er pensen op het menu staan - blijkbaar is het Chanteneige (kaasje) vervangen door een minder lekker alternatief. De vraag is dus of het oorspronkelijk kaasje terug in het assortiment kan komen?
Agenda:
Hoogdijle Er werd extra uitleg gegeven aan de bewoners en familie over de verschillende thema’s die in de nieuwsbrieven aan bod gekomen zijn. Vooral de visie rond “voedingszorg en de diëten” zorgt voor wat ongerustheid. Wie beslist? Zijn de CRA’s op de hoogte? Wat is de taak van de diëtiste? Er kwamen veel positieve reacties van familieleden over de zorg die aan de bewoners van het Dijlehof gegeven wordt. Verder waren er heel wat persoonlijke gesprekken met de aanwezige familieleden.
12.
De Vier Seizoenen Het leven zoals het is : de kinderopvang
7u – ik hoor m’n alarm in de verte afgaan.. na 15 minuten geraak ik met slaperige ogen eindelijk uit m’n bed. Na een frisse douche spring ik op de fiets.. Ai, al kwart voor 8. Nog een kwartier en de eerste kinderen komen aan! Dan maar wat sneller fietsen. Met m’n gedachten nog bij onze activiteiten voor onze eerste dag, kom ik gelukkig toch nog als eerste aan. Door het raam zie ik de eerste kinderen toekomen. De dag kan beginnen. Nog steeds dezelfde lachende gezichtjes, maar toch net dat ene tikkeltje gegroeid en veranderd. Het dagelijks vrijspel tot 9u, wat enkele jaren geleden bestond uit verhaaltjes voorlezen en tekeningen kleuren, is ondertussen geëvolueerd tot macramébandjes maken, kastelen bouwen met clicks en kampen maken in het bos. Tijdens onze reis door tijd (week 1) waren de grotere jongens ons zelfs vaak te slim af met hun wetenschappelijke kennis over de zwaartekracht en de formules van Einstein. Als u zich hierin wilt verdiepen, verwijs ik u graag door naar de tweeling, Lucas en Koen. Als u van plan bent een feestje te geven, kan u Kobe contacteren. Hij zal u met veel plezier verder helpen uw zaal op te fleuren met zijn kleurrijke slingers (al kan ik u er wel bij vertellen dat hij het ten zeerste zal appreciëren als hij z’n slingers na het feest weer mee naar huis mag nemen om deze bij zijn verzameling te plaatsen). Onze lieftallige meisjes Kato, Emma, Zita, Caroline, Laura en Jelena zullen u graag bijstaan met de voorbereiding van uw dansfeest! Ondertussen zullen Gitte, Myrthe en Jan u al te graag opmaken en verwennen met een handmassage. Indien u liever een zangavond organiseert, kan u terecht bij Robbe, die met veel plezier zijn zangkunsten aan u zal tonen, terwijl Seppe graag plaats zal nemen op uw schouders en nog allerlei circuskunstjes voorbereidt als afsluiter van uw feest. In het geval dat u een wedstrijd wilt organiseren, raad ik u Kamiel, Felix en Brecht aan als supporters met mega-spandoeken en vuvuzela’s. Als u nog enkele sportieve deelnemers zoekt, zal u zeker terecht kunnen bij Elias, Andreas en Jasper. Tijdens de zoektocht naar de kleuren van de regenboog (week 2) spendeerden we op de warme namiddagen uren aan het maken van zo veel mogelijk waterballonnen, om deze dan op enkele minuten allemaal kapot te kunnen gooien in een groot watergevecht. Waarna het vullen van de ballonnen weer opnieuw kon beginnen. Het was geweldig om te zien hoe iedereen veranderd was en te merken hoe ze uitblinken in hun eigen specialiteiten. Ik heb ervan genoten. Ze zeggen dat de tijd sneller gaat als je je amuseert. Wel, mijn 2 weken vakantiejob waren voorbij nog voor ik het besefte. De moni’s, Laura, Eva en Eline
13.
De Vier Seizoenen
14.
De Vier Seizoenen
Nieuw aanbod in de activiteiten vanaf oktober 2011! Filmclub: Maandelijks vertoning van de “betere film”. We starten op dinsdag 11 oktober met “Lemon Tree”, een film van Eran Riklis. Culturama: maandelijkse namiddag rond kunst, literatuur, poësie, … Zo willen we ondermeer ook een bezoek brengen aan het museum M. Deze activiteiten zullen tijdig aangekondigd worden op onze wekelijkse activiteitenkalender.
15.
De Vier Seizoenen Rice Ramakers Dijlehof fototentoonstelling ‘over de generaties heen’
Toen mijn dochter Nore, kinesiste in Dijlehof, mij voorstelde om enkele mooie foto’s te leveren voor een tentoonstelling in Dijlehof, heb ik geen seconde getwijfeld. Met Ilse heb ik al vlug het thema vastgelegd: een portretreeks ‘over de generaties heen’. Een reeks foto’s van inwoners van Dijlehof en van kinderen van het personeel. De jaarlijkse kinderopvang, begin juli, bleek een opportuniteit om een mooie beelden te trekken van verschillende generaties in Dijlehof aanwezig.
Rice (doopnaam Maurice) studeerde af in 1976 in de KU Leuven in de Politieke en Sociale wetenschappen en werkte 39 jaar in leidende posities in de wereld van informatica, waarvan meer dan 25 jaar in IBM, meestal internationaal. In al zijn reizen, ontdekte hij de schoonheid van de wereld en de rijkdom om met mensen, waar ook ter wereld, samen te werken. Sinds zijn CVA, eind 2007, is Rice minder mobiel. In voorbereiding van zijn vervroegd pensioen, op1 januari 2012, heeft hij zich helemaal toegespitst op zijn passie van fotografie. Zijn voorbeeld is Lieve Blanquaert en zijn onderwerpen zijn portretfoto’s , landschappen en monumenten. Foto’s moeten aanzetten tot denken. Dit valt op bij het bekijken van de tentoongestelde portretten. “Ogen en glimlach zijn de spiegels van de ziel”, en we zien in de uitstraling van elke gefotografeerde persoon, inwoners en jongeren, hoe elke generatie hoopvol naar de toekomst kijkt. Een foto zegt meer dan 100 woorden. Rice woont met zijn echtgenote Lieve in Kessel-Lo en ze hebben 2 schoonzonen en 4 schatten van kleinkinderen.
dochters, 2
Rice is ook actief in de Leuvense seniorenwerking en hoopt, als vrijwilliger, nog vele fotoprojecten met Dijlehof te kunnen realiseren. Rice is bereikbaar via telefoon 0475.29.42.16 of via mail
[email protected]
16.
De Vier Seizoenen ACTIVITEITENOVERZICHT: SEPTEMBER 2011 – DECEMBER 2011
De huisweekagenda ziet er als volgt uit Maandag
Dinsdag
Bewegen met materiaal 10u30 – 11u00: Voor de bewoners van Nr 11, HVB en Hertogenhof 11u15 - 11u45: Voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle 10u30 – 11u45: “Luisteren in je leunstoel” afwisselend voor bewoners van Hoogdijle, Neerdijle en Lessius
Woensdag Donderdag 10u45: Koorrepetitie voor het Bellarminokoor – in de feestzaal
Vrijdag
Bewegen op muziek 10u30 – 11u00: Voor de bewoners van Nr 11, HVB en Hertogenhof 11u15 - 11u45: Voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle
Zaterdag Zondag
15u Misviering
15u Cafetaria 13u45: Uitstapje naar een brasserie afwisselend voor bewoners van Dijlehof en Hertogenhof 15u We voorzien in een activiteit met nadruk op gezellig samenzijn
15u Cafetaria 15u Cafetaria
Dit vaste weekschema wordt in de komende maanden aangevuld met volgende activiteiten:
September Vr 23/09:
Filmvoorstelling “Concertfilm Helmut Lotti”. Om 15u in de feestzaal. Do 29/09: Bewonersraad voor de bewoners van Hertogenhof. Om 15u in de feestzaal. Vr 30/09: Activiteit met vrijwilligers van KBC.
17.
De Vier Seizoenen Oktober Di 04/10:
Modeshow Eddy “Voorstelling van de herfst- en wintercollectie”. Om 15u in de feestzaal Vr 07/10: Muziek “Accordeon en drum”. Om 15u in de feestzaal Vr 14/10: Spelletjesnamiddag. Om 15u in de feestzaal. Di 18/10: Schoenenverkoop Elysée. Om 15u in de feestzaal. Do 20/10: Herfstconcert door ons Bellarminokoor. Om 15u in de feestzaal. Vr 21/10: Kaas- en wijnavond. Vanaf 16u30 in de feestzaal. Za 22/10: Kaas- en wijnavond. Vanaf 16u30 in de feestzaal. Do 27/10: Ontmoetingsmoment voor de bewoners van het Hertogenhof. Om 15u in de feestzaal.
November Vr 04/11:
Filmvoorstelling “Balletuitvoering”. Om 15u in de feestzaal. Do 17/11: Muzikale namiddag voor de bewoners van Hoogdijle. Vr 18/11: Smartlapjes met Lode en Jef. Om 15u in de feestzaal Di 22/11: Brunch voor de bewoners van het Dijlehof. Om 9u in de feestzaal. Do 24/11: Brunch voor de bewoners van het Hertogenhof. Vr 25/11: Optreden Okrakoor. Om 15u in de feestzaal
December Di 06/12: Vr 09/12:
Pannenkoekenbak. Kookactiviteit “Speculaasbak”. Om 15u in de feestzaal. Do 15/12: Kerstsamenzang. Om 15u in de feestzaal.
18.
De Vier Seizoenen
Met klopper en deegrol
Zomertaart INGREDIENTEN 150g suiker 5 eieren 1 pakje vanillesuiker ½ koffielepel bakpoeder * Rolfondant kan je tegenwoordig gemakkelijk in
150g bloem 4 pakjes witte rolfondant van 250g* rolfondant in kleur volgens voorkeur
de bakwinkels en op de markt vinden. Persoonlijk werk ik liever met suikerpasta dan met rolmarsepein, omdat deze laatste gemakkelijk aan de tafel kleeft.
BEREIDING Verwarm de oven op 150°. Splits de eieren en roer de eierdooiers, de suiker en de vanillesuiker tot een romig, glad deeg. Klop het eiwit stevig tot sneeuw. Zeef de bloem op het eiwit en schep het samen onder het deeg. Belangrijk is dat het deeg luchtig blijft. Stort het in een springvorm van ongeveer 20 à 22 cm diameter. Zet de taart in de oven voor ongeveer 60 min. Controleer met een prikker of de taart klaar is. Goed laten afkoelen op een taartrooster. Pas als de taart goed afgekoeld is, kan je beginnen met de taart te bekleden. Wij hadden er ook voor gekozen om de taart te vullen met aardbeienconfituur. Daarvoor moet je eerst de taart door midden snijden met een broodmes of een taartzaag. Haal de witte rolfondant uit de pakjes en begin ze goed te kneden, zoals plasticine. Ze moet goed flexibel zijn, vòòr je kan beginnen uitrollen. Rol de witte fondant uit op een tafel die niet plakt. Ik doe dit meestal op een vinyl tafelkleed. De cirkel van de rolfondant moet minstens 34 cm diameter hebben en hij moet ongeveer 6 mm dik zijn, anders scheurt hij te gemakkelijk. Neem de lap op door je handpalmen aan weerszijden onder de lap te schuiven.
19.
De Vier Seizoenen
Sommigen doen dit liever met de deegrol. Leg de rolfondant mooi over de taart en wrijf met je handpalmen over de bovenkant van de taart en strijk glad. Dan pas de zijkanten. Zo wrijf je de plooien weg. Snijd met een mesje of een pizzaroller de overtollige rand af. Nu is de taart klaar om te decoreren. Je kan ook een hechtlaagje op de taart aanbrengen van boterroom, jam of chocopasta, dan blijft het beter op zijn plaats. In Hertog Van Brabant hadden we gekozen om een ZOMERTAART te maken. Ik had nog restjes paarse, oranje en roze rolfondant mee van thuis waar we figuurtjes mee uitgestoken hebben. Restjes rolfondant kan je namelijk gemakkelijk bijhouden in vershoudfolie en dan in een luchtdichte doos bewaren. De decoratie rol je ook gewoon uit, maar moet niet zo dik zijn. Je kunt de vormen uitsteken die je wil, of iets boetseren naargelang het thema van de taart. Je kleeft de decoratie met een beetje water op de taart. Wij hebben er uiteindelijk een fleurige zomerhoed van gemaakt en … Onze taart heeft enorm gesmaakt! Veel creatief plezier gewenst!
Pastorale Nieuwsbrief In deze brief wordt het pastorale tijdschema van het lopende kwartaal weergegeven. • •
Elke maandag: eucharistieviering in de feestzaal om 15 uur Elke eerste vrijdag van de maand: Stille gebedsdienst om 11u in de kapel op -1
• Allerheiligen: feestelijke misviering opgeluisterd door het Bellarminokoor op dinsdag 1 november – om 10u30 in de feestzaal • Ziekenzalving: tijdens de misviering van maandag 21 november om 15u in de feestzaal • Feestelijke kerstviering: zondag 25 december om 10u30 in de feestzaal
Redactieraad De medewerkers van onze redactieraad zijn: Ilse Claeys, Dirk Demuynck, Jef De Roeck, Sophie Grobet, Rudi Logist, Véronique Missoul , Alphonse Roeck, Clara Schurmans.
Indien u een artikel over een gebeurtenis in huis, een gedicht, … wilt binnenbrengen voor onze huiskrant, mag u zich steeds tot Véronique
20.
De Vier Seizoenen
VERHALENBAZAAR: 10 JAAR HERTOG VAN BRABANT 19 november 2001: grote opening van het centrum voor dagverzorging Hertog Van Brabant. We moesten even wennen aan de naam, maar die was er nu eenmaal en het klonk gewoon nog zo nieuw. De dag ervoor was er de opendeurdag. Een paar bezoekers, letterlijk bijna, kwam een kijkje nemen in ons centrum dat toen nog gelegen was aan Minderbroederstraat nummer 11, huidige Huis Lessius. “En wat kunnen we hier dan doen, mevrouw, zo in den dag?” “Wel euh, activiteiten, hé…” We hadden nog werk aan de winkel, want we waren de week ervoor zo bezig geweest met de aankleding van Hertog Van Brabant, dat we er nog niet zo aan toe waren geweest om een activiteitenkalender op te stellen. Geen nood, we hebben al wat ideeën, dat komt wel goed. We zijn pioniersvrouwen en daar zijn we fier op! Een klein stukje uit het leven gegrepen, zo’n 10 jaar geleden. Kris Mees en Sophie Grobet begonnen die dag aan een nieuwe uitdaging: de start van een thuiszorgondersteunende dienst, namelijk een centrum voor dagverzorging. Doelgroep was op dat moment de oudere persoon met een fysieke beperking die nood had aan activiteiten of sociaal contact. Op deze wijze werd ook de mantelzorg ondersteund, bleek al snel. We zijn klein, maar fijn begonnen en konden die eerste dag slechts 1 bezoeker onthalen. Maar na verloop van tijd werd dat stilaan wat meer en kregen we echte trouwe klanten die twee à drie keer per week naar Hertog Van Brabant kwamen. In 2004 reed ons eigen eerste busje uit, hadden we een chauffeur, Patrick Verbeek en kort nadien werd de vroegere kapel verbouwd naar een groter, meer aangepast centrum. Tijd ook om onze nieuwe collega Suzanne Meulemans te verwelkomen, die het team versterkte. We waren zeer blij met haar ervaring in activiteiten bij de dienst animatie. Sinds kort hebben we ook twee nieuwe jonge krachten, Daan Bodson en Najat Abdeslami, die de busritten mee verzorgen en ook de dagelijkse werking mee ondersteunen. Ik zou nog uren kunnen door vertellen over de voordelen van een centrum voor dagverzorging en hoop dan dat de minister dit ook goed beseft, maar liever dan dat allemaal laat ik gewoon de mensen zelf aan het woord op een warme zomernamiddag begin september … Mijnheer Vandenberghen, 90 jaar, komt 3 jaar naar Hertog Van Brabant en vertelt: “Mijn eerste bezoekdag was op 30 april 2009. Ik kom elke dag naar het centrum voor dagverzorging om niet alleen te moeten zitten thuis. Hier hebt ge altijd iemand rond u, je bent nooit alleen. Thuis zou ik alleen maar mijn TV aan zetten en dan val je zo in slaap. Hier niet. Hier geef ik graag commentaar op alles en soms krijg ik al wel eens ‘in mijn nek’ zoals ze zeggen! Ik ben hier gelukkig. Vroeger hadden mijn partner en ik veel bezoek, elke avond was er wel iets te beleven. Maar kennissen vallen weg, je partner valt weg, vrienden vallen weg en nu wordt ik niet meer uitgenodigd. In Hertog van Brabant heb je gemakkelijker de kans en maak je sneller contact met andere mensen, de sfeer is hier leuk. Ook het personeel voelt ons goed aan en dat is
21.
De Vier Seizoenen
absoluut noodzakelijk voor een goed welbevinden. Als ik niet moest kunnen komen, zou dat erg zijn.“ Mijnheer Frankcx knikt instemmend: “Dat is waar Louis, zolang kom ik nog niet, maar ook voor mij is het van groot belang dat ik onder de mensen kom. Hier kan ik met iedereen babbelen, thuis zit ik maar alleen. Er groeit een mooie band tussen de bezoekers die naar Hertog van Brabant komen. Het is al zo ver zelfs, dat als iemand in kortverblijf gaat naar Dijlehof, dat men elkaar dan eens gaat opzoeken of men op bezoek komt naar het centrum. Ik discussieer ook graag met het personeel hier en vind het fijn dat ze daar zo goed mee om kunnen. Ze respecteren mijn mening. Ik kom ook vooral voor de kinesitherapie die hier gegeven wordt. Dat is ook een noodzaak voor mij. Ik ga wel niet altijd even graag, maar het is wel nodig. Voor de rest doe ik graag mee met de sjoelbak, voetbal, quizzen en alle activiteiten die er aangeboden worden.” “En goed eten!” roept Mr. Vandenberghen ertussen. Er wordt gelachen.
“Voor mij betekent het centrum voor dagverzorging ook veel”, zegt Mevr. Van Cleynenbreughel, “hier kom ik onder de mensen, thuis zou ik niet meer weten wat te doen. Het is hier juist één grote familie. Ze komen me elke dag met het busje halen ’s morgens en brengen me terug naar huis. Anders zou ik het niet kunnen doen.” “Ja,”zegt Mevr. Guilliams, “Dat busje maakt het gemakkelijk. Ik kom hier ook héél graag en vind het een goede oplossing om de week te doorbreken. Ik kom drie à vier keer per week en vind het hier heel aangenaam. Je hebt hier uw spraak. Thuis is niet hetzelfde als hier, hier is er elke dag amusement. We spelen hier sjoelbak, of met de ballonnen en het bewegen op maandag en vrijdag met de kinesisten vind ik ook niet te missen, daar kom ik speciaal voor!” “Voor mij betekent de Hertog Van Brabant eigenlijk veel.” zegt mijnheer Thomas,”Mijn echtgenote had dit voorgesteld via de huisarts en de specialist. Soms zie ik er tegenop om te komen, maar als ik dan hier ben, ben ik blij dat ik er ben. Hier
22.
De Vier Seizoenen
heb ik afleiding, anders ben ik thuis aan het piekeren, hier vergeet ik mijn zorgen. Ik ben parkinson patiënt en dat is niet altijd even gemakkelijk. Voor mij is de kinesitherapie dat ik hier krijg dan ook van cruciaal belang. Maar hier is ook meer: we volgen dagelijks de actualiteit en gaan daar dan dieper op in, zo blijf je bij.” “Ik kende het hier niet voor ik kwam, ik wist niet van het bestaan van een centrum voor dagverzorging. Maar een dik jaar geleden ben ik toevallig in kortverblijf geweest in Dijlehof en heb het zo leren kennen. Nu kom ik al 3 keer in de week!” zegt mevrouw Davans fier. “ Ik kom héél graag. Ik werd hier ook meteen goed ontvangen en de sfeer dat hier hangt, dat heb je niet thuis. Als je een probleem hebt, dan staan ze hier ook meteen klaar met raad en daad. En de combinatie met af en toe een kortverblijf is fijn voor mij, maar ik kom altijd graag terug naar den Hertog nadien.” Mijnheer Wuyts komt bijna twee jaar en moet even lachen als ik hem vraag wat Hertog Van Brabant voor hem betekent. “Wat kan ik daar nu op zeggen! ” lacht hij,”Een noodzakelijk iets, maar geen kwaad! Mijn eerste dag hier was een schitterende dag. De huisarts had mij dit aangeraden om mijn week eens te doorbreken en mijn echtgenote ook wat rust te gunnen. Voor haar is het ook heel belangrijk dat ik kom, want anders zouden wij het thuis niet uithouden. Ik was er al lang over aan het nadenken om te komen en heb dan de knoop door gehakt om eerst twee maal in de week naar Hertog Van Brabant te komen en nu sinds kort al drie keer. De verstandhouding tussen het personeel en de bezoekers hier is optimaal en dat heb je zeker niet overal hoor, dat kan ik je vertellen, na al die maanden opname in ziekenhuizen die ik al achter de rug heb. Ik kan het dus zeker iedereen aanraden!” Na deze mooie woorden hebben we in Hertog Van Brabant nog een witteke gedronken om de dag mooi af te sluiten, waarna de busjes kwamen om de bezoekers naar huis te brengen. Sophie Grobet Praktische informatie HERTOG VAN BRABANT is elke weekdag open van 8u30-17u30. De dagprijs bedraagt € 30,03 en het factuur kan bij de mutualiteit ingebracht worden voor een tussenkomst. Iedere dag worden er activiteiten aangeboden, maar u kunt even goed rustig eens een boek lezen. Voor bezoekers met een bepaalde zorgafhankelijkheid is er mogelijkheid tot kinesitherapie en bieden wij eigen busvervoer tegen betaling aan. Bezoekers die nog mobiel zijn, raden we ander vervoer aan. Wij hebben GEEN wachtlijst. Hebt u interesse voor uzelf, voor een kennis of familielid? Aarzel niet en neem gerust contact op met onze coördinator, mevrouw Cathy Sweerts op het nummer 016/28 48 00. Maar u kunt ook gewoon even binnen springen in het centrum voor dagverzorging zelf. Sophie Grobet, de verantwoordelijke, staat graag klaar voor wat meer uitleg.
23.
De Vier Seizoenen AFSCHEID VAN PAUL VANDERGHOTE: EEN UITZONDERLIJK MAN, EEN GOEDE VRIEND
De kwakkelzomer loopt op z’n eind, de dagen korten, hier en daar wat roestbruine randjes aan het gebladerte van struik en boom. De opdringerige, irritante commercie rond het beginnende nieuwe schooljaar doet ons geloven dat de laatste weken van de zomervakantie ons niet meer gegund zijn. Wij willen niet lopen maar wandelen door Gods seizoenen. Een eerste herfstnummer van De Vier Seizoenen zonder pater Vanderghote, Een eerste herfstconcert van Bellarmino zonder de originele bindteksten en de expressieve voorstelling van pater Vanderghote, Een eerste Gulden Leeftijd, kunstdiavoorstelling, Druppel Poëzij, home filosoferen zonder pater Vanderghote! En toch... Het leven gaat verder... Beschrijven wat pater Vanderghote voor dit huis als vrijwilliger betekend en gepresteerd heeft, het zou een extra editie van De Vier Seizoenen vereisen, en dat wil ik Véronique besparen. Als geen ander heeft pater Vanderghote aangetoond hoe je met enthousiasme en begeestering, vertrouwen in de goedheid en het kunnen van de mensen het beste in ieder mens kan beroeren. Met deze vrijwilligerduizendpoot heb ik twaalf jaar mogen samenwerken. Tweemaal per jaar werden tijdens de vrijwilligersvergaderingen de activiteiten voor de volgende zes maanden voorgesteld en de activiteiten van de afgelopen zes maand geëvalueerd. De volgende dag, steevast gewapend met pen en papier afspraak bij pater Vanderghote. Bespreken en noteren van zijn inbreng bij de diverse activiteiten, en die was gigantisch. Dag na dag, week na week, maand na maand. “Inbreng bij de activiteiten” is een understatement. Als verantwoordelijke voor de pastorale activiteiten heb ik heel wat mogen samenwerken met pater Vanderghote. Naast de wekelijkse pareltjes van zondagsvieringen in de Pinksterkapel waren de zeer persoonlijke uitvaartdiensten (tot dertig per jaar!) met pater Vanderghote als voorganger voor de familie, de bewoners en het personeel onvergetelijk en helend. Zijn homilieën waren steeds toegankelijk voor iedereen, bemoedigend en hoopgevend. Ziekenzalving, bedevaart, Goede Weekdiensten, begeleiding bij stervenden... een hele opdracht voor een pater jezuïet op rust! Rust was voor pater Vanderghote een woord dat niet tot zijn vocabulaire behoorde. Na elke activiteit was de begeesterende commentaar van onze Ieperse enthousiasteling: “ ’t Doet zo’n deugd aan t’herte”, “Ge ziet, de mensen hebben er deugd aan, we doen zeker voort”
24.
De Vier Seizoenen
Pater Vanderghote kon als geen ander respect en waardering opbrengen voor elke activiteit, hoe eenvoudig die ook was. Cultuur met kleine of grote C , niets was hem te min, niets teveel. Alleen bij het quizzen met pater Vanderghote en de bewoners van het Dijlehof tegen het Hertogenhof zag de ploeg van het Hertogenhof hem niet zo graag komen. Begrijpelijk, niet? Een absolute topper uit onze jarenlange samenwerking is zeker het toneelproject “De ingebeelde Zieke” van Molière. We schreven in het programmaboekje:”Positieve beeldvorming van ouderen wordt realiteit met als hoofdtitel in grote dikke letters:” PLUS EST EN VOUS” pater Vanderghote kreeg de rol van Béralde, de broer van Argon, de Ingebeelde Zieke toegewezen. Paul speelde niet de rol van Béralde. Hij was Béralde. Ik vroeg elke acteur zichzelf in enkele lijnen voor te stellen. Dit schreef pater Vanderghote in het programmaboek: “Pater Vanderghote (1922), huisbewoner Dijlehof, meewerkend priester Als een van herkomst Ieperse kat,had ik graag zeven levens gehad Helaas! Slechts één is me beschoren. Zijn de andere zes daarom verloren? Néé, nu ik aan een spelrol op de planken althans één nieuw leven heb te danken” Dit is pater Vanderghote ten voeten uit: taalvirtuoos, woordkunstenaar. Ik schrijf dit met de glimlach om de mond. Het is alsof alles wat achtergond was weer voorgrond wordt. Beelden die blijvend op mijn netvlies zijn gebrand. Woorden die blijven verblijden; “Ik zie de mensen zo geirne”, “ze doen hier allemaal zo hun best”,” “er gebeuren hier wonderlijke dingen”, “allemaal goed volk”, ”formidabel hoe wij hier verzorgd worden”!. De laatste drie jaren bracht ik telkens voor de koorrepetitie op donderdag een bezoekje aan pater Vanderghote. Het werden telkens weer zeer intense gesprekken over godsdienst, geloof, verlies, nederigheid, goedheid, vertrouwen. Ik moest me letterlijk losrukken uit de zetel om de repetitie met mijn geliefd koor op tijd te starten . “Ja, ga maar zere voort, anders wordt ge nog op ‘t matje geroepen”. Ook zijn zin voor humor bleef tot het einde intact. Tijdens één van zijn laatste heldere gesprekken zei hij:” Ik ben gereed voor ons Heer. Ik voel me al een beetje in het Paradijs, omringd door al die engelen die me zo goed verzorgen”. Op donderdag 30 juni nam ik afscheid van mijn goede vriend Paul. De laatste rode roos vanwege het Bellarminokoor heb ik op zijn nachttafel gezet. En, toch gaat het leven verder! We zullen je missen in alles wat je betekende voor dit huis en zijn bewoners, voor het personeel, de families en de vrijwilligers. Ons herfstconcert dragen we aan jou op en als ultiem eerbetoon zingen we jouw lievelingslied: “Un monde meilleur! Beloofd! Agnes Diddens 17-08-2011
25.
De Vier Seizoenen
Denkend aan Eerwaarde Pater Paul Vanderghote Het is met oprechte droefheid dat ik het overlijden van Eerwaarde Pater Vanderghote gedenk. Tegelijk wellen in mij een grote dankbaarheid en een oprechte verering op. Wat mij steeds zo getroffen heeft, is zijn wakkere geest, die tegelijk zeer oorspronkelijk was, en zijn zeer fijnzinnig en rijk gemoed. Ik zag hem als de “ziel van het Huis”; hij stond in voor al de culturele activiteiten, met name: De Poësij: waarin hij ons werkelijk liet proeven en smaken van wat ons in de poëzie aangeboden wordt. Hijzelf was een dichtersziel die zelf prachtige gedichten schreef. De Kunstdia’s die hij met een bijzondere deskundigheid becommentarieerde. Wij bewonderden zijn ontzagwekkend geheugen. Hij kon ook een schilderij doen begrijpen tot in de kleinste details. De Gulden leeftijd: waarin hij de geboden lectuur zo goed kon toepassen op ons huidig dagelijks leven; speciaal voor de Derde Leeftijd. Tevens waren wij getuige van zijn diep geloof. De Homefilosofie: waarin hij inzichten vanuit een breder perspectief wist aan te brengen, niet slechts vanuit de gezichtshoek van het artikel, maar vanuit het bredere levensperspectief van de problematiek. Wat mij in pater Vanderghote, als mens, zozeer is opgevallen is: zijn blijheid, zijn vreugde, zijn vervoering. Dit kwam in het bijzonder tot uiting in zijn sermoenen. Deze waren nooit belerend noch strikt dogmatisch. Hij beklemtoonde steeds hoe blij, vreugdevol en gelukkig wij ons mogen achten als Gods kinderen. Bidden wij voor Pater Vanderghote, maar bidden wij ook tot Pater Vanderghote. Mevr. Noterdaeme
26.
De Vier Seizoenen
Leuven kermis: optreden van Leuvense seniorenfanfare
27.
De Vier Seizoenen
Privé-domein Een reeks artikelen over herinneringen om zelf door geïnspireerd te raken, om over te denken, om voor te lezen, om over te praten, om zelf aan het schrijven te gaan. Vroegste herinnering 2 Waar of niet waar? Als je mensen vraagt naar hun aller vroegste herinnering, zijn er sommigen die meteen met een verhaal klaar staan. Anderen gaan aan het graven en komen met een aantal geheugenflarden waar ze niet helemaal zeker van zijn. Wat was nu echt de eerste herinnering? Hoe oud was je? En is dat wat je je herinnert echt gebeurd? Er zijn mensen die over herinneringen spreken van vóór hun eerste jaar. De surrealistische schilder Salvador Dali (Spanje, 1901 – 1987) kan zelfs verslag uitbrengen over zijn verblijf in de buik van zijn moeder.
(Schilderij van Salvador Dali: De volharding der herinneringen, 1931)
…het paradijs in de baarmoeder kent de kleuren van het hellevuur: rood, oranje, geel en blauwig. Het is zacht, onbeweeglijk, warm, symmetrisch, tweeledig, en kleverig. Mijn magisch visioen was dat van twee gebakken eieren, die aan de onderkant van een bakpan hingen. (…) Deze twee eieren kwamen naar mij toe, gingen van mij weg, en verplaatsten zich naar links en naar rechts, van boven naar beneden, van beneden naar boven. Regenboogkleurig als parelmoer, werden ze vervolgens kleiner tot ze er niet meer waren. (…)
28.
De Vier Seizoenen
Ik kom tot de interpretatie dat het schitterende beeld van deze eieren gelijkenis vertoont met de opwindende lichtflikkeringen, die ontstaan door bij neergeslagen ogen druk uit te oefenen op de oogbol. (uit: Salvador Dali: Mijn leven als genie, Uitgeverij de Arbeiderspers)
Salvador Dali, was trouwens niet de enige die ervan overtuigd was herinneringen van vóór zijn geboorte te hebben, uit de memoires van Casanova (Venetiaans avonturier, 1725 – 1798) blijkt dat ook hij zich zijn verblijf in de baarmoeder herinnert. Zo zijn er ook mensen die zich hun geboorte menen te herinneren, en natuurlijk zijn er ook die weet hebben van eerdere levens. Maar laten we dit soort ‘vroeger dan vroege’ herinneringen maar even voor wat ze zijn. De dirigent Claudio Abbado (Italië, 1933) zegt zich de chaconne van Bach te herinneren die zijn vader speelde toen hij twee maanden oud was. Deskundigen schudden bij zo’n bewering hun hoofd. De hersenen van een baby van twee maanden zijn nog niet zover ontwikkeld dat die daartoe in staat zijn. De meeste vroegste herinneringen (vaak niet meer dan wat losse beelden) liggen, in onze cultuur, ergens tussen het derde of vierde jaar. Maar er zijn ook heel slimme mensen waarvan het autobiografisch geheugen begint rond hun zesde of zevende jaar. Dat is beslist geen teken van achterlijkheid. Dat kan best, elk geheugen werkt nu eenmaal anders. In culturen waar verhalen over persoonlijke en voorouder-geschiedenis een grote rol spelen, worden zeer vroege kinderherinneringen gevonden. Bij de Maori’s (Nieuw zeeland) ligt de gemiddelde vroegste herinnering rond de 2 ½ jaar. De vroegste herinnering ligt als een eilandje in een zee van vergetelheid. Maar hoe vast is de grond van dat eilandje? Herinnering en fantasie lopen vaak door elkaar. Hoe authentiek is die herinnering? Wat is precies de herkomst? Vaak wordt een foto beleefd als herinnering of wordt een familieverhaal als herinnering ingeprent. Soms wordt een droom als reële kinderherinnering bewaard. De waarheid is vaak heel moeilijk te achterhalen. Herinneringen worden met de jaren gepolijst. Wat we ons herinneren is de herinnering aan de herinnering aan de herinnering.... De mogelijkheid om herinneringen op waarheidsgetrouwheid te controleren is er vaak niet meer. Getuigen zijn niet langer in leven, de dingen, de huizen, de omgevingen van toen zijn veranderd of verdwenen.
29.
De Vier Seizoenen
Houvast bieden vaak gebeurtenissen uit de persoonlijke geschiedenis als oorlogen, overlijdens, geboortes, ziekenhuisopnames, verhuizingen, de eerste dag op de kleuterschool, reizen. Daar zijn vaak wel data op te plakken. Schrijvers zijn gewend hun woorden te wikken en wegen, het beschrijven van ervaringen is hun domein, het grensgebied tussen werkelijkheid en fantasie is hun vertrouwd. Vandaar waarschijnlijk dat veel schrijvers hun ‘vroegste’ herinnering direct staven aan een waarheidsonderzoek. Marguerite Yourcenar, (1903 – 1987) Frans schrijfster, van Belgische oorsprong, weet haar vroegste herinnering in de tijd te plaatsen door de verschillende huizen die ze als kind bewoonde, de herfst en winter bracht ze altijd door in het zuiden. Ze ziet voor het eerst sneeuw.
De eerste herinnering die specifiek van mezelf is, daar zij alleen door mij lijkt te zijn bewaard, ligt in de herfst. Ik kan niet ouder zijn geweest dan tweeënhalf, of op zijn hoogst drieëneenhalf jaar. Vroege data, maar ik zie niet weer en hoe ik ze anders zou moeten plaatsen in de agenda van mijn kindertijd. Ik vermaak me op het terras van de Zwarteberg met het bouwen van een piramide van wilde kastanjes; men haalde me voor het avondeten. Toen ik de volgende dag vroeg naar beneden ging om naar mijn bouwwerk van mooie, bruin-glimmende knikkers te kijken, was alles geheimzinnig wit. Een koude stof die op poedersuiker leek, bedekte en verfraaide mijn werkstuk. De volgende jaren gingen we al vroeg naar de Midi. Ik zag geen sneeuw meer. (Uit: Wat? De Eeuwigheid, uitgeverij Ambo) Vroege herinneringen hebben vaak te maken met de verrassing van een ‘eerste keer’. De eerste keer sneeuw zien, de eerste keer van de glijbaan af, de eerste keer een mandarijn eten.
30.
De Vier Seizoenen
De Nederlandsche schrijfster Annie M.G.Schmidt (1911 – 1995) spreekt ook over een eerste keer. Al kan ook hier de deskundige zijn wenkbrauwen fronsen. Is het taalvermogen van een peuter al zo ver ontwikkeld? Enige tijd geleden werd ik ’s morgens wakker door het geluid van paardenhoeven op straatstenen. Vele kletterende hoeven en ik hoorde mijn moeder duidelijk roepen: ‘Paardenvolk!’ Ik was niet helemaal wakker. In mij halfslaap hoorde ik het klateren van badwater ergens boven in het huis en ik weefde daarom heen een droom van soldaten, veel soldaten op paarden. Het woord paardenvolk verraste me. Bestond dat woord echt? Ja, het bestond toen inderdaad en ik moet een jaar of drie geweest zijn toen mijn moeder riep: ‘Gauw, gauw, kom kijken, paardenvolk!’ Eerste wereldoorlog. Mobilisatie. Ons dorp was vol uniformen. Er was niets angstaanjagends aan. Integendeel, het had iets vrolijks en ik begreep uit mijn vaders uitleg dat we niet bang hoefden te zijn. Oorlog bestond alleen in heel verre landen, zoals België, niet bij ons. (Uit: Wat ik nog weet, uitgeverij Querido) De Nederlandse troepen bleven de hele eerste wereldoorlog paraat. Dus de kleine Annie zal van haar derde tot zevende jaar het ‘paardenvolk’ gezien hebben. Haar herinneringen aan het vreemde beeld van mannen op paarden kunnen van rond haar derde jaar zijn, maar haar herinnering aan het wonderlijke woord uit haar moeders mond is misschien van latere datum. Het taalvermogen van een driejarige is waarschijnlijk nog niet zo ver ontwikkeld. Vroege herinneringen kunnen je echt overvallen, zoals de volwassen Annie M.G.Schmidt, half wakend, half slapend, overkomt. Zo’n plotse overrompeling van een herinnering die uit het onderbewuste opduikt, zegt wel iets over de authenticiteit ervan. Of je onverwacht een cadeau krijgt: opeens is daar een kostbaar puzzelstukje van je levensverhaal. Marie-José Balm
31.
De Vier Seizoenen
Retro-modeshow door de kinderen van het personeel
32.
De Vier Seizoenen
We verwelkomen 8 nieuwe bewoners in het Dijlehof: de mevrouwen Joanna Boghe, Angèle Wauters, Anne Wellekens, Hendrika Van Itterbeek, Frieda Demeulemeester en de heren Felix Berthels, Guillaume Delvaux en Gaston Hombroux. In het Hertogenhof verwelkomen we mevrouw Angelika Peeters en mevrouw Elisabeth Kahn.
de heren Jan Van Gijn, Hugo Stijns en van EP Paul Vanderghote.
Mevrouw Angèle Larousselle verhuisde naar een ander rusthuis. We namen afscheid en deelden in het verlies van de families van de mevrouwen Maria Demarsin, Jeannette Reul, Josine Reekmans, Maria Goens, Maria Van Diest en van
Onze nieuwe starters zijn: Sara Lippens, Linda Odoi, Amy Van Renterghem, Tessa Thielens en Stefanie Decubber.
Volgende personeelsleden zijn vertrokken: in de nacht Sara Vannetelbosch; op Neerdijle, Roel Dupont en Brigitte Kilufya; in de logistiek, Claire Lefèbvre en op de personeelsdienst Beatrijs Schoovaerts.
Heuglijk nieuws. Cindy Beutels kreeg een dochtertje Femke, en Wendy Berthels beviel van Ella.
