R nd de Plataan. Huiskrant van Dijlehof Hertogenhof Hertog van Brabant

R nd de Plataan Huiskrant van Dijlehof | Hertogenhof | Hertog van Brabant

18de jaargang – 21 december 2015

Welkom Einde van een jaar en begin van een nieuw… Allerheiligen, Allerzielen, Wapenstilstand, Sinterklaas, Kerstmis, Nieuwjaar,… allemaal hoogdagen die net achter ons liggen of juist voor ons staan. 2016 is bij het inzien van deze Plataan op een paar dagen van ons verwijderd. Nieuwjaar 2015, het is alsof het gisteren was. We horen vaak vertellen: het jaar is voorbij gevlogen. We worden met zijn allen een jaartje ouder en de tijd lijkt steeds sneller te gaan. Dit leert ons dat we met zijn allen moeten genieten van alle mooie dingen, die ons dagdagelijks bereiken, zowel privé als professioneel. Mooie momenten in ons WZC Dijlehof met onze bewoners van het zorgcentrum of de assistentiewoningen, met onze bezoekers van het dagcentrum, met de familie en de mantelzorgers. Gelukzalige gezichten tijdens de kaas- en wijnavonden; luide zangstemmen in de koorrepetities; plezier tijdens de dansoptredens; het zijn de vele ogenblikken die we moeten koesteren. Ogenblikken waarvoor onze zorgverleners kwaliteitszorg brengen. Dag in dag uit, jaar in jaar uit. Wat brengt 2016 ons? Een glazen bol hebben we niet, maar we weten wel dat we onze zorg voor bewoner en familie op dezelfde manier blijven geven. Een zorgkwaliteit waarbij we ervoor zorgen dat bewoners, bezoekers en familie zich thuis voelen in ons huis. Een zorgkwaliteit die aanzien geniet in onze sector.

Ik wens jullie voorspoed, geen regen, maar zonneschijn, geen verdriet, maar vreugde, een goede gezondheid, veel vriendschap. In het kort gezegd: een gelukkig 2016. Rudi Logist 2

Rond de Plataan – jaargang 18 nr 4

Waar het goed is te leven…

Onze bewoners maakten prachtige herfststukken om ons huis te decoreren.

Enkele bewoners volgden een workshop ‘olieverf’ met Evelyne Landeloos.

Sommige bewoners van de afdeling Neerdijle bezochten in het Ursulinenklooster in Tildonk het nieuwe Belevingscentrum '14-'18. Winter 2015

3

Waar het goed is te leven…

Samen met een stadsgids bereiden onze bewoners de digitale wandeling door Leuven voor.

De bezoekers van het centrum voor dagverzorging genoten van lekkere mosselen.

Het Bellarminokoor bracht zoals gewoonlijk een schitterend concert voor het hele huis. 4


Van hier en daar Vergeten Leuvenaar Geboren in Maastricht en Leuvenaar geworden: Pieter Willems (1840-1898). Hij kwam uit een verarmd gezin. Vader overleed in 1848, 45 jaar oud. Moeder bleef achter met zeven kinderen. Pieter - hij heette ook “Pierre”; in Maastricht werd veel Frans gesproken blonk uit op school. Dankzij beurzen kon hij middelbaar onderwijs genieten en later naar de universiteit gaan. Dat werd Leuven. Hij studeerde er wijsbegeerte en klassieke filologie, deed er nog Sanskriet bij. Hij vervolmaakte zijn wetenschappelijke opleiding in Parijs, Berlijn en Leiden. In 1865, 25 jaar oud, werd hij in Leuven docent, in 1871 gewoon hoogleraar en in 1872 bovendien secretaris van de universiteit.

Pieter Willems (1840-1898)

Willems onderwees allerlei vakken, vooral Romeinse Oudheden en Latijnse letterkunde. Zijn publicaties over Romeinse staatsinstellingen en recht werden internationaal gewaardeerd. Op dat gebied was hij een autoriteit. De universiteit van Heidelberg verleende hem in 1886 een eredoctoraat. In taalkundige kringen staat hij bekend voor de eerste wetenschappelijke dialectenquête (1885-1886). In 400 schriftjes liet hij naast de algemeen Nederlandse woorden door plaatselijke ingezetenen de dialecttermen optekenen. Hij kreeg 351 schriftjes terug, waaronder dat uit Leuven. Die schriftjes worden in de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde in Gent bewaard. Intussen was Willems sinds 1866 voorzitter van de studentenvereniging Met Tijd en Vlijt, die de jongeren een vorming als Vlaamse intellectuelen meegaf. Vandaaruit kwam het tot de stichting van het Davidsfonds (1875) waarvan Willems in 1878 voorzitter werd. Dat jaar werd hij ook voorzitter van de Zuid-Nederlandsche Maatschappij van Taalkunde. Voorts was hij de eerste voorzitter van de in 1886 gestichte Vlaamsche Academie voor Taal en Letterkunde en lid van talrijke wetenschappelijke instituten in binnen- en buitenland. Zijn ijver voor de Vlaamse cultuur belette niet dat Frans de omgangstaal was in zijn gezin en aan de universiteit en dat hij zijn brieven aan het Leuvense stadsbestuur in het Frans schreef. Pieter/Pierre Willems was in 1867 getrouwd met Clémence Henot (1845-1906), dochter van een Leuvense magistraat. Zij kregen negen kinderen. Vader Henot liet zijn dochter en schoonzoon zijn huis aan de Brusselsestraat evenals het buitenverblijf Biesenhof in Sint-JorisWeert na. Daarnaast belegde Pieter zelf in vastgoed in Leuven. Op een stuk grond bij de Parkstraat liet hij de Van ’t Sestichstraat aanleggen en arbeidershuizen bouwen. Ook in de Riddersstraat bouwde hij enkele huizen. Weinig Leuvenaars van nu hebben ooit van de veelzijdige Pieter Willems, in de negentiende eeuw een spilfiguur aan de universiteit en in de Vlaamse Beweging, gehoord. Op 12 september jl. werd hij herdacht, met een academische zitting, een tentoonstelling en een boek. Op zijn voormalige woonhuis aan de Brusselsestraat 190 en aan het Biesenhof in SintJoris-Weert werden gedenkplaten onthuld. Om hem uit de vergetelheid te halen. Jef De Roeck Boek Rob Belemans (red.), Pieter Willems (1840-1898). Leven en werk van een veelzijdige Leuvenaar. Stadsarchief Leuven, Salsa!-Cahier 13, 2015, 124 pp. ISBN 978-90-429-3329-3 Winter 2015

5

Kaas- en wijnavond

6


Winter 2015

7

Vroeger & Nu Het Hofke van Sint-Jozef aan de Ramberg in Leuven Ik denk dat niet veel mensen weten dat Leuven een bedevaartspark binnen haar stadsmuren, vlak bij ons woonzorgcentrum heeft: het Hofke van Sint-Jozef van de paters picpussen aan de Ramberg. Bij de bouw van de appartementen werd deze poort helemaal opgefrist.

Véronique Missoul 8


Bewoner in de kijker Mevrouw Carron Mevrouw Carron, ons beter bekend als Georgette, woont sinds 23 juli 2013 op Neerdijle. Zij heeft altijd een dankbaar, vriendelijk woordje klaar en voor een grapje ben je ook bij haar aan het juiste adres. Zij heeft drie kinderen,een dochter en twee zonen. Maar eigenlijk is ze ook een klein beetje mama van ons allemaal! Een gemeende: "Hoe gaat het met u?”, een complimentje, een fijne babbel. Ben je hier tevreden, mevrouw Carron ? Een ding was zeker voor mij: Dijlehof stond bovenaan mijn lijstje.Eerder kwam ik hier met mijn dochter een kijkje nemen. En, jawel, ik was meteen verliefd op de plataan. Toen ik bericht kreeg dat er plaats was, heb ik dan ook geen moment getwijfeld. Al het personeel is hier heel vriendelijk. En als de meisjes me komen verzorgen, wordt hier wat afgelachen hoor! We maken veel plezier. Natuurlijk heb ik ook soms mijn moppermomenten en denk ik met heimwee aan thuis terug. Maar dan denk ik, komaan Georgette!. Hoe zou je het alleen allemaal klaarspelen? Ik heb hier alles wat ik nodig heb, alles wordt voor mij gedaan. Jij laat het hoofd niet vlug hangen! Inderdaad, ik denk dat je die positieve ingesteldheid nodig hebt in het leven. Zo ervaren sommige mensen het hier als hun laatste halte. Ik besef dat dit de laatste levensperiode is, maar ik zit echt niet te wachten op de dood. Ik beleef het heel anders. Ik hoef maar naar buiten te kijken en je ziet “het leven.” De mooie natuur, het wisselen van de seizoenen, mijn familie, de mensen rondom mij die me helpen, daar ben ik elke dag opnieuw dankbaar voor.

Winter 2015

9

Proficiat, je bent 80 jaar geworden! Ja, ik kan het zelf bijna niet geloven. De tijd gaat zo snel,geloof me. Mevrouw Carron toont me enkele foto's van haar verjaardagsfeest, dat hier in Dijlehof met haar familie in de vergaderzaal doorging. De foto’s bevestigen hoe gezellig en levenslustig het eraan toeging. Voor wie ergens in een hoekje van een kast een vergeten minigelukspopje, een Japanse kimono, een Chinese theepot of juwelenkist ontdekt, is de kans groot dat je het kocht bij SHEHERAZADE. “Het” winkeltje met leuke oosterse geschenken dat mevrouw Carron uitbaatte tussen 1962 en 1996 in de Diestsestraat te Leuven. De naam Sheherazade verwijst naar de naam van een oosterse prinses uit de vertellingen van “Duizend en een nacht.” Kan je ons nog een leuke anekdote vertellen over jouw klanten? Vanwege mijn vlechten vroegen jonge klantjes soms of ik een Chinese was. Tijdens de examenperiode vroegen ze of de mini-gelukspoppetjes die ik verkocht ook ECHT WAAR geluk brachten. Het is lang geleden maar het was een leuke tijd ... Kan je ons nog een levenstip meegeven? Wees dankbaar voor elke dag, Wat voorbij is, is voorbij Vooruit kijken stimuleert En als vooruit kijken moeilijk is, Leef dag per dag Ik neem deze tips ter harte en haal mijn gelukspopjes van de zolder! Wedden dat 2016 iets moois in petto heeft voor ieder van ons ?

Ilse Ronsmans 10


Onze vrijwilligers werden in de bloemetjes gezet

Winter 2015

11

Activiteitenoverzicht Maandag  10u30 - 11u00: Bewegen voor de bewoners van Huis Lessius, Hertog van Brabant en Hertogenhof  11u15 - 11u45: Bewegen voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle  15u00: Misviering in de feestzaal Dinsdag  10u30 - 11u45: “Luisteren in je leunstoel” afwisselend voor de bewoners van Hoogdijle, Neerdijle en Lessius Woensdag  15u00: Cafetaria Donderdag  10u45: Koorrepetitie voor het Bellarminokoor in de feestzaal  13u45: Uitstapje afwisselend voor bewoners van Dijlehof en Hertogenhof Vrijdag  10u30 - 11u00: Bewegen op muziek voor de bewoners van Huis Lessius, Hertog van Brabant en Hertogenhof  11u15 - 11u45: Bewegen op muziek voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle  15u00: activiteit met nadruk op gezellig samenzijn voor het hele huis Zaterdag  15u00: Cafetaria Zondag  15u00: Cafetaria

Zondag 31/01/2016

Nieuwjaarsreceptie Samen met de bewoners van het Dijlehof, de bezoekers van het dagcentrum en hun familie genieten we van heerlijke hapjes en een lekker glaasje cava of fruitsap.

12


Activiteitenoverzicht Het vaste schema wordt aangevuld met volgende activiteiten. Deze starten om 15u en vinden plaats in de feestzaal tenzij anders aangekondigd. Kook- en crea-activiteiten worden vermeld op de weekkalender.

December  Dinsdag 22/12: Filmconcert ‘De drie tenoren’  Donderdag 24/12: Filmvoorstelling ‘Jezus van Nazareth’  Vrijdag 25/12: Kerstmis: misviering om 11u

Januari Dinsdag 05/01: Drie koningen komen langs en brengen taart mee Vrijdag 07/01: Nieuwjaarsbrieven met een borreltje Vrijdag 15/01: Optreden met Jos Louckx Donderdag 28/01: Nieuwjaarsreceptie voor de bewoners van het Hertogenhof. Om 15u  Vrijdag 29/01: Gedichtendag    

Februari

Maart  Dinsdag 22/03: Lente- en zomer modeshow door de firma ‘Eddy’  Zondag 27/03: Pasen. Feestelijke misviering om 11u

Winter 2015

13

Project – Fotoboek ‘Geknipte inspiratie’ Voor mooie mensen wordt goed gezorgd, ongeacht hun leeftijd. Hebt u ook al den lijve ondervonden dat het kiezen van een gepast kapsel een moeilijke opdracht is? Als u dit leest, vermoedelijk niet, want het betekent dat u aan het werk bent en dus jonger dan 65 jaar. Voor 65-plussers is het andere koek. Er bestaan geen voorbeeldboeken waaruit ze zich kunnen laten inspireren. De bestaande kapselboeken zijn te trendy, te jong, te gedurfd, kortom niet geschikt. In Woonzorgnet Dijleland in Vlaams-Brabant, waar 70-, 80- en 90-plussers wonen en leven, hechten we veel belang aan de persoonlijke dagelijkse zorg en haarzorg maakt daar integraal deel van uit. Iedereen wil graag mooi door het leven. Om die reden is, naast het ritueel en het individuele verwenmoment, een wekelijkse kappersbeurt bij 65-plussers niet weg te denken. Maar hoe kunnen we bezoekers van het kapsalon laten kiezen als we geen foto- of voorbeeldboek hebben met een waaier aan mogelijke kapsels? We besloten dit hiaat aan te pakken en op te heffen. Samen met 45 enthousiaste deelnemers, de kapsters van WZC Dijlehof, Keyhof, Ter Meeren en De Wingerd en onze vrijwillige huisfotograaf Rice Ramakers realiseerden we een fotoboek. Het kreeg de naam

“Geknipte inspiratie”,

telt 100 bladzijden en ligt

beschikbaar in elke woning en/of kapsalon. Het is een handig instrument en uniek fotoboek ontworpen voor en door 65-plussers. Het inspireert bij elk kappersbezoek.

Een wekelijkse kappersbeurt is een herkenbaar ritueel en hoort bij het ritme van het leven. Het is een uitstap, een individueel verwenmoment. De nieuwe omgeving nodigt uit tot gesprek, tot nieuwe verhalen en verrassende contacten. Moet je even wachten? Dan zijn er tijdschriften, is er muziek, kan je wegdromen, luisteren naar de andere bezoekers of in gesprek gaan. Bij het verlaten van het kapsalon of later die dag krijg je steevast een complimentje van voorbijgangers. Karin Vandoorne

14


Werelddierendag

Winter 2015

15

Sterren van weleer – ANN CHRISTY, vertolkster van Vlaamse klassiekers Ze wordt geboren in 1945 in Antwerpen als Christiane Leenaerts. In 1965 begint ze haar zangcarrière in een band, THE ADAMS, waar ze haar toekomstige man zal ontmoeten. Later toert ze met ADAMO door België en Frankrijk. Het blijft steevast haar droom om ooit mensen met haar stem te bekoren. In 1968 leert het Vlaamse publiek haar echt kennen als zij “KNOKKE CUP” wint met o.a. Jacques Raymond en Nicole en Hugo. Ze onderscheidt zich door haar ontroerende stem alsook door de opvallende en originele jurk van de Antwerpse ontwerpster ANN SAELENS. In 1970 brengt ze het heftige DAG VREEMDE MAN. Dit lied is tot op heden een van onze evergreens! Iedereen kan het nog met passie zingen. Een jaar later bekoort ze ons met GELUKKIG ZIJN op Eurosong in Stockholm. Bij ons populair, maar niet in het buitenland. In de zeventiger jaren verschijnt ze op tv-programma’s op de Vlaamse televisie. 1980: DE ROOS, een vertaling van The Rose van Bette Middler, steelt het hart van de Vlaamse gezinnen. En dit tot op heden. 1984: ze overlijdt op 38-jarige leeftijd en laat een zoon en een man achter. Johan Verminnen: ”Als ik aan haar denk, dan word ik een beetje triest. Tijdens haar leven bejubelden we Ann, maar daar hield het ook bij op. Ze is nooit voldoende gesteund. Dat is heel erg jammer, want over Ann kan je alleen maar met heel veel liefde spreken.”

Clara Schurmans & Heidi Vanbesien 16


Train je brein en win Oplossing puzzel 3: peterselie Winnaar puzzel 3: Mevrouw Agnes Moortgat mag ons binnenkort verwachten met een leuke prijs!

Puzzel 4

Antwoord

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Graag het antwoord op een briefje schrijven, met vermelding van je naam, via het secretariaat vóór 10 februari 2016 binnenbrengen. De winnaar maakt kans op een leuke prijs. Bron: Wablieft

Winter 2015

17

Personeel in de kijker In een vorige editie van ‘Rond de plataan’ vertelde ik u over mijn deelname aan de archeologische opgravingen van de KU Leuven in Saoedi-Arabië en het wel en wee van ons verblijf op de site. Vandaag neem ik u mee naar Riyadh, hoofdstad van Saoedi-Arabië en metropool met een kleine zes miljoen inwoners. Riyadh herbergt daarmee ongeveer 14% van de totale bevolking van het land. Het is 15 maart 2014. We hebben het landgoed van sjeik Abdulrahman Al-Sudairy achter ons gelaten. De rit naar Riyadh is eentonig maar niettemin impressionant: honderden gigantische elektriciteitspalen gaan aan ons voorbij in een desolaat roodkleurig woestijnlandschap. Eén enkele keer wordt onze witte SUV voorbijgestoken door een pickup truck met dromedaris in de laadbak. Wanneer we slechts enkele uren later de banlieue van Riyadh binnenrijden, vergapen we ons aan de vele graafmachines en kranen. Wolkenkrabbers rijzen er als paddestoelen uit de grond. Hier wordt duidelijk uitgebreid! Duizenden gastarbeiders werken zeven dagen op zeven, vierentwintig op vierentwintig uur om de klus te klaren. Ze komen, net als de meeste huishoudhulpjes, voornamelijk uit Pakistan en de Filipijnen. Ze zien hun kinderen niet opgroeien en keren maar om de paar jaar terug naar huis voor een blitzbezoek. Wij - het opgravingsteam van professor Joachim Bretschneider - worden in Riyadh verwacht voor de Belgische handelsmissie geleid door HKH Prinses Astrid. De opgraving in de Al-Ghat regio is namelijk een mooi voorbeeld van Saoedisch-Belgische samenwerking en dat wordt gevierd in het Nationaal Museum. We merken al gauw dat er iets serieus op til is wanneer we het gebouw betreden. Er heerst een opgewonden sfeer en in elke hoek staat er wel een koffieschenker in traditioneel gewaad. In allerijl wordt de laatste hand gelegd aan de mini tentoonstelling over de opgraving en vervolgens blaft een Saoediër met dikke snor - een soort ceremoniemeester blijkbaar - ons toe in een rij te gaan staan. De professoren eerst, vervolgens de rest. De ene hoge piet na de andere passeert de revue. We mogen handjes schudden met ZKH Prins Sultan bin Salman bin Abdulaziz - voorzitter van de Saoedische Commissie voor Toerisme en Oudheid (SCTA), ZKH Prins Khaled bin Bandar bin Abdulaziz - gouverneur van Riyadh, ZE Abdullah bin Abdul Rahman Al Mogbel - burgemeester van Riyadh, HKH Prinses Adellah bint Abdullah bin Abdul Aziz - voorzitster van het adviescomité van het Nationaal Museum en vele anderen. Wanneer zij zich - uiteraard vooraan - in onze rij van ‘ontvangstcomité’ scharen, komt de Belgische delegatie binnen. En zo heten wij ook HKH Prinses Astrid, Didier Reynders - vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, JeanClaude Marcourt - viceminister-president in de Waalse regering en de Franse gemeenschapsregering, Céline Fremault voor de Brusselse regering en hun gevolg welkom. De groep die voor de handelsmissie meegereisd is uit België, telt niet minder dan 300 koppen. Niet dat wij daarop voorbereid zijn. Niemand had ook maar gedacht dat wij als hele ploeg deze taak zouden krijgen, laat staan dat we gekleed zijn voor deze gelegenheid. Gelukkig verhult de zwarte abaya onze informele outfit, maar helaas niet onze sportschoenen of bottines eronder. Het was, kortom, een beetje absurd allemaal. Maar dat was de dag erop ook. De ervaringen en het walking dinner van de vorige avond in het Nationaal Museum zijn nog niet helemaal verteerd of de volgende diplomatieke ontmoetingen kondigen zich aan. We wonen onderhandelingen bij, schudden handen met erudiete onbekenden, maar vragen ons af welk nut onze aanwezigheid eigenlijk heeft. Het mag dan wel wat hebben die beau monde, het gaat allemaal behoorlijk vervelen na een tijdje. En dus willen we wel eens wat 18


anders zien in Riyadh. Zowat de enige mogelijkheid is het bezoeken van gigantische shoppingcentra. Gigantisch mag je letterlijk nemen: grote hal, grote glaspartijen, ingebouwde pretparken, een schaatsbaan, meerdere verdiepingen, heel veel eetgelegenheden en winkels met kleren, schoenen en juwelen. Een boeken- of hobbywinkel zal je daar niet vinden. Het is dé vrijetijdsbesteding bij uitstek voor de Saoediërs. Voor de mannen, maar vooral voor de vrouwen die niet (mogen) werken. Veel andere plaatsen hebben ze niet om naartoe te trekken. Vrouwen mogen zich enkel in het openbaar vertonen mits aanwezigheid van een volwassen mannelijk familielid. Zonder die man mogen ze ook geen taxi nemen. In de grote steden en dus zeker in Riyadh mogen ze niet fietsen en geen gebruik maken van het openbaar vervoer. In restaurants moeten ze apart zitten. Er is een sectie voor mannen en een sectie voor vrouwen en kinderen. Daar mogen geen mannen komen tenzij met vrouw en kind. De familieafdeling is vaak van mindere kwaliteit. Ook bij het aanschuiven om een gerecht te bestellen moeten vrouwen en mannen in aparte rijen wachten. Alle vrouwen dragen een abaya, een allesverhullend, zedig kleed. Die moet zwart zijn. Zeer zelden zie je wel eens een vrouwelijke expat in westerse kledij. Toch weten de vrouwen verscheidenheid aan te brengen in al die zwarte outfits. Ik zie dames in het winkelcentrum met een abaya waarbij je enkel de ogen kan zien, de rest is helemaal toegedekt. MAAR er is wel een split aan het beengedeelte die tot de dijen reikt. Daaronder dragen de vrouwen in kwestie dan panty’s en hoge hakken. Sommigen hebben daarentegen een zwarte doek over hun hoofd en bedekken de handen door handschoenen te dragen. Er zijn vele gradaties in zedigheid.

Ons verblijf in Riyadh sluiten we ‘voor de verandering’ af in stijl: met een feestje op de Belgische ambassade. In open lucht, want het is warm en droog in Saoedi-Arabië. Het is al avond. Alles is mooi verlicht en de vloeren zijn bedekt met grote oosterse tapijten. Her en der staan verlichte ijssculpturen in de vorm van ‘.be’, verwijzend naar de website van de Belgische overheid. Twee studenten van het Lemmensinstituut in Leuven luisteren het geheel op met piano en cello. Er wordt veel gespeecht en genetwerkt onder diplomaten, handelaars en journalisten. Wij, studenten archeologie en vrijwilligers, het plebs zeg maar, nog steeds op onze sportschoenen en bottines, genieten van alle luister en doen ons te goed aan de vele buffetten. Naast lange tafels exotische gerechten is er ook barbecue en stoofvlees en frietjes! Er zijn ook dessertenbuffetten, fruitbuffetten met chocoladefontein en een buffet met Belgische pralines. Er komt maar geen einde aan. En omdat we ons op een soort van Belgisch territorium bevinden, mag er zelfs alcohol geserveerd worden. Een trappist heeft nog nooit zo goed gesmaakt als in dit land van palmbomen en dadels. De trip naar Saoedi-Arabië en de Belgische handelsmissie waren een ones-in-a-lifetime opportunity voor mij. Het land is erg gesloten. Er worden geen buitenlandse toeristen geduld, noch persvisums uitgereikt. Ik ben dus erg blij en dankbaar dat ik er een keer geweest ben! Maar ook blij om terug thuis te zijn. Hier zijn mensenrechten en vrouwen wel van tel. Ellen Van Belle Winter 2015

19

Met klopper en deegrol Pompoenpannenkoeken Ingrediënten  500 gram pompoenvlees (gegaard en gemixed)  200 gram zelfrijzende bloem  50 gr suiker of zoetmiddel  2 eieren  100 gram cocosrasp  1 koffielepel kaneel Bereidingswijze Doe de bloem in een kom. Voeg suiker en eieren toe, goed mengen. Voeg daarna het pompoenvlees toe en goed roeren. Voeg de cocos en kaneel toe aan de gladde massa. Indien het deeg te vast is, kan je altijd nog beetje melk toevoegen. Tip Kleine pannenkoekjes bakken gemakkelijker! Smakelijk!

Woonassistentes 20


Bezoek aan de kruidtuin

Winter 2015

21

Een vleugje proza Wat ik jou wens Niet dat jij de mooiste boom op deze aarde bent Niet dat je jaar in, jaar uit schittert van bloesems aan elke twijg. Maar dat af en toe aan een of andere tak een bloesem opengaat Af en toe iets moois ontstaat Dat eens een woord van liefde een hart vindt Dat wens ik jou.

Wij wensen jullie feestdagen vol warmte, licht en gezelligheid, een jaar van geluk met veel tijd om te genieten van de fijne dingen van het leven.

Vrij naar Jörg Zink

22


Bezoek aan Planckendael

Winter 2015

23

Colofon De medewerkers van onze redactieraad zijn: Ilse Claeys, Karolien De Keyser, Sophie Grobet, Jef De Roeck, Rudi Logist, Véronique Missoul, Ilse Ronsmans, Clara Schurmans, Heidi Vanbesien, Carine Vandermeulen, Karin Vandoorne. Als u een artikel over een gebeurtenis in huis, een gedicht, … wilt binnenbrengen voor onze huiskrant, mag u zich steeds tot Véronique (medewerker secretariaat) wenden. Redactieadres: Woonzorgcentrum Dijlehof Minderbroedersstraat 9b 3000 Leuven v.u. Griet Robberechts www.dijlehof.be

24

Dijle-nieuws We verwelkomen vier nieuwe bewoners in het Dijlehof: de mevrouwen Anna Smeesters en Filomena Luyckx en de heren Urbain Stoffels en Michel D’haenens. In Hertogenhof verwelkomen we de heer en mevrouw Bosteels-Gilis, de mevrouwen Simone Meulemans en Jeannete Wouters en de heer Ludovicus Van ‘t Hof. We namen afscheid en deelden in het verlies van de familie van de mevrouwen Simonne Van der Haegen, Ernestine Moreels, Irma Princen, Angèle Wauters en Marie-Josée Roelants. De heer Myke Byrne en mevrouw Paula Lemmens verhuisden naar een ander woonzorgcentrum. Er zijn nieuwe starters in de zorg: Lotte Lansbergen, Ans Denis, Kim Vanderstraeten, Thomas Gilis. In de logistiek is Sabita Gurung gestart. Christophe Geerts en Els Michiels startten als woonassistent(e). Volgende personeelsleden zijn vertrokken: Nicky Van Renterghem, Emilie Casseau, Ellen Van Belle, Elisabeth Degryse, Leen Claessens en Yolande Nieuwlandt. Heuglijk nieuws: Katrien Verboomen kreeg een dochterje Madeleine, Gwendy Meulemans beviel ook van een dochtertje, Fleur.


R nd de Plataan. Huiskrant van Dijlehof Hertogenhof Hertog van Brabant

Recommend Documents