R nd de Plataan. Huiskrant van Dijlehof Hertogenhof Hertog van Brabant

R nd de Plataan Huiskrant van Dijlehof | Hertogenhof | Hertog van Brabant

18de jaargang – 21 juni 2015

Welkom Zomertijd … een tijd van rust en bezinning Als je deze editie van ‘Rond de Plataan’ begint te lezen, hebben we de lente verlaten en zijn we de weg ingeslagen richting zomer. De zomer gekenmerkt door relatief hoge temperaturen, langer daglicht en met een bloeiende natuur. Stilaan naderen we het einde van juni, en dan is 2015 al zes maanden oud. Als je dan ’s morgens wakker wordt en luistert naar de zingende vogeltjes, de zon ziet opkomen en denkt aan de vakantieperiode, is er ook tijd om even stil te staan bij het afgelopen half jaar. De eerste maanden hadden we in ons Dijlehof weer een behoorlijk druk programma, met een aantal topactiviteiten. De ‘Dag van de lege parking’ en ‘De ambachtenmarkt’ waren evenementen waar we samen met de bewoners en hun familie van hebben genoten. De weergoden waren ons dan ook zeer goed gezind, zodat de invulling een succes werd. Vele bewoners genoten van onze tuin in al zijn pracht. De nieuwe banken kregen dan ook een mooie plaats in het geheel. Nu de vakantie voor de deur staat is het tijd om tot rust te komen. Vergaderingen worden minder, deadlines worden opgeschoven en het mailverkeer valt terug. We kunnen ons bezinnen over de komende periode. Hierbij wil ik dan ook eenieder een zalige vakantie toewensen, met de rust die nodig is om de batterijen weer op te laden om de herfst en de winter tegemoet te gaan. Met de zomer in zicht, en het licht dat ook langer schijnt, mogen we hopen dat die koude eindelijk verdwijnt…

Rudi Logist

2

Rond de Plataan – jaargang 18 nr 2

Waar het goed is te leven…

Enkele bewoners bezochten de tentoonstelling ‘Koester het Dijleland’ in Oud-Heverlee.

Leerlingen van de circusschool traden op in ons huis tijdens de week van de valpreventie.

Iedereen geniet van de eerste lentedagen … Zomer 2015

3

Waar het goed is te leven…

Het Pati Pati koor trakteerde onze bewoners op een zondags aperitiefconcert.

De ’sleutelbloempjes’ traden op in ons woonzorgcentrum en ook bewoners dansten mee.

Een Grieks dansensemble bracht traditionele dansen en tijdens de pauze werd genoten van een toastje met tzatziki. 4


Van hier en daar Val 18 juni 1815. Tweehonderd jaar geleden. De slag bij Waterloo. Op de lagere school hebben we geleerd dat Napoleon (1769-1821) daar in het zand heeft gebeten en nadien naar het eiland Sint-Helena in de Atlantische Oceaan werd verbannen. Val van een roemzuchtige keizer. En misschien zijn we op schoolreis naar de Leeuw van Waterloo geweest. Dat die bronzen leeuw met zijn muil naar Frankrijk was gericht, begreep ik als kind niet goed: Frankrijk was toch een bevriend land van België? Het was de Nederlandse koning Willem I die het monument in 1823-1826 liet oprichten ergens op de plek waar zijn zoon, de prins van Oranje, in de veldslag tegen de Fransen gewond was geraakt. De prins streed aan de zijde van de Britse hertog Wellington, opperbevelhebber van de geallieerde Europese legers. Van het Nederlandse corps maakten ook “Belgen” deel uit. Op zijn tocht naar Brussel vond Napoleon in Mont Saint-Jean bij Waterloo Wellington op zijn weg. Napoleon was op 1 maart 1815 uit zijn ballingschap op het Italiaanse eiland Elba naar Frankrijk teruggekeerd en had er een leger op poten gezet. Daarmee greep hij opnieuw de keizerlijke macht en wilde hij naar Brussel oprukken om daar met de grote mogendheden te onderhandelen. Wellington stak daar een stokje voor. Tienduizenden soldaten stonden op 18 juni bij Waterloo tegenover elkaar. Artillerie, cavalerie, infanterie gingen elkaar te lijf, zowel massaal als van man tot man. Aan beide zijden vielen duizenden doden en gewonden. De krijgskansen keerden herhaaldelijk. Op een bepaald ogenblik leken de Fransen aan de winnende kant. Napoleon verwachtte versterking van zijn generaal Grouchy. Het was echter het leger van de Pruisische generaal Blücher dat aan de einder opdaagde. Daarmee was Napoleons lot bezegeld. De Franse dichter Victor Hugo (1802-1885) schreef er bekende verzen over: “Waterloo! Waterloo! Waterloo! morne plaine!...” In het Handboek van Belgische Geschiedenis voor de tweede graad van mijn lagere school (1937-1939) werd na de verschillende hoofdstukken telkens een “zedenles” geformuleerd. Na hoofdstuk 10, De Leeuw van Waterloo, luidde de zedenles: “Hoogmoed leidt tot den val.” Jef De Roeck Recente boeken Johan Op de Beeck, Waterloo, de laatste 100 dagen van Napoleon. Manteau, 2013 Bart Van Loo, Napoleon. De schaduw van de revolutie. De Bezige Bij, 2014 Kees Schulten, Waterloo 18 juni 1815. De val van de adelaar. WalburgPers, 2015 Zomer 2015

5

Fotodagboek Paters Jezuïeten Het is allemaal wat lang geleden maar toch blijft het onmiskenbaar dat de paters Jezuïeten mede aan de oorsprong liggen van het huidige Dijlehof. Twintig jaar later zijn ze, zij het in kleinere groep, nog steeds aanwezig, actief en betrokken in het dagelijkse Dijlehof-gebeuren. Ook zij hebben hun leven van elke dag dat ze graag met de lezers delen.

Voor mij is dit het dagelijkse en meest vertrouwde beeld dat ik heb met de paters. Ze delen en bespreken de actualiteit en het leven zoals het is. Hun gezamenlijk middagmoment straalt rust en verbondenheid uit.

Pater Stoops, steeds bereikbaar, begaan en bezorgd over het wel en wee van elke pater. Een luisterend oor, een levende agenda, een zorgzaam man.

Pater Cornelissen is zowel binnen als buiten het Dijlehof nog erg actief. Hij rijdt met de wagen, is aalmoezenier en voorziet de paters van de wekelijkse voedingswaren. Hij is de huismuzikant die geregeld de gezangen van groot en klein begeleidt met de piano.

Broeder Verkissen is onze bakker des huizes. De grootse baksessies van weleer ruimden plaats voor dagelijks gebak op het niveau van de eerste verdieping. De heerlijke geur is een signaal voor mij dat de avond valt en het thuisfront roept. Hij is onmisbaar bij de kaartersgroep en is dagelijks aan het fitnessen. 6


Fotodagboek Paters Jezuïeten Pater Jaecques, jarenlang de dagelijkse krantenverdeler, is de man die je tegenkomt in de trapgang. Ondanks zijn gezegende leeftijd van 92 jaar verkiest hij de trappen boven de lift (paters wonen op de zesde verdieping) en houdt hij zich aan zijn dagelijkse yoga.

Pater Vandenabeele is de jongste onder hen en de laatst gearriveerde. Zijn jarenlange ervaring als aalmoezenier zet hij hier bij ons verder.

Broeder Harry zal ons in het geheugen gegrift blijven als de broeder met de mondharmonica, de begeleider bij elke feestelijkheid. Met spijt in ons hart delen we mee dat broeder Harry zondag 7 juni overleden is Pater Holvoet is de ICT-specialist. Hij depanneert de paters bij grote en kleine problemen. Hij slaagt digitale foto’s op in Picasa, leest zijn mails en volgt ook de actualiteit via de digitale krant. Hij heeft zo zijn eigen dagorde en is tevreden dat ze in huis als “de groep van de paters” gezien en ondersteund worden.

Onze paters zijn stuk voor stuk duizendpoten. Vandaar dat je ze overal in huis ziet participeren aan allerlei bezigheden zoals kaarten, zingen, sporten, misviering op maandag…

Karin Vandoorne

Zomer 2015

7

Vroeger & Nu

1957: Zicht op ingang Kruidtuin Het portaal van de oudste kruidtuin van België was overwoekerd met klimop, netjes afgesneden vanaf de helft.

2015: De ingang van de kruidtuin op donderdag 3 juni. Op pagina 10 vind je meer foto’s van het bezoek van onze bewoners aan de kruidtuin. Bron: www.weleer.be 8

Véronique Missoul Rond de Plataan – jaargang 18 nr 2

Project – Dijlehof verplaatst zich groen Voor een vijfde jaar op rij zetten we ons in voor een “groener” Dijlehof. Telkens vanuit een ander oogpunt, met een andere doelstelling en/of met een ander initiatief. Buiten onze overtuiging dat we ons voor kortere afstanden beter te voet, met de fiets of met het openbaar vervoer verplaatsen, spelen onze beperkte parking en de langdurige werken aan het Damiaanplein ook mee. Het eerste initiatief de dag van de lege parking ging door op dinsdag 21 april en kende een onbeschrijfelijk succes. We daagden medewerkers, bewoners en bezoekers uit om één dagje de parking autovrij te houden en zo op zoek te gaan naar alternatieven om het Dijlehof te bereiken. We palmden de tuin in voor het parkeren van alle fietsen en voor de activiteiten die heel de namiddag zouden plaatsvinden in het kader van de week van de valpreventie. We ontvingen de vroege vogels vanaf 6 uur 30 met vers geperst fruitsap en in de loop van de voormiddag verwenden we alle deelnemers met een verse fruitsla. De medewerkers werden vergoed in functie van hun gebruikt verplaatsingsmiddel: fietsvergoeding of openbaar vervoer. De dag van de lege parking was ook de start van het jaarlijkse project dat loopt van 21 april tot en met 21 oktober 2015. Dit jaar focussen we ons niet op het verzamelen van fietskilometers maar hopen we extra medewerkers over de streep te krijgen zodat we de kaap van de 50% aan zachte verplaatsingsmiddelen kunnen overschrijden. De elektrische fiets, die meer en meer zijn intrede doet, en een degelijke, veilige en overdekte fietsenstalling kan ons daarbij helpen. Als derde stap sloten we ons aan bij een pilootgroep van klimaatneutraal 2030 van de stad Leuven. Samen met ons zoeken ze dit najaar hoe we de energie-efficiëntie van onze gebouwen kunnen verhogen door een (nog) betere afstelling van de installaties.

De werkgroep “Dijlehof verplaatst zich groen”: Hilde O., Fabienne, Ann, Nita, Karolien, Hilde K., Patrick en Karin

Zomer 2015

9

Bezoek aan de kruidtuin

10


Bewoner in de kijker Op een vrijdagochtend spreek ik Fons Vangilbergen aan of ik hem mag voorstellen in onze huiskrant. Diezelfde vrijdag enkele uren later ben ik welkom op zijn gezellige flat. Hij steekt meteen van wal. Op 5 december 1935 start mijn levensverhaal in de suikerzoete stad Tienen. Op 17 juli 1960 vervolg ik mijn reisverhaal als priester. Eind december 2014 ben ik hier op mijn assistentiewoning komen inwonen. Tot dan was ik 54 jaar lang een trouwe buur. Ik was samen met een collega-priester de laatste inwonende priester van het Sint-Pieterscollege, hier 300 meter vandaan. Ik heb het woonzorgcentrum Dijlehof 21 jaar zien opbouwen. Tussen 1960 en 1996, 36 jaar lang mocht ik met de opvoeding van de jeugd bezig zijn in het onderwijs. Al die blije gezichten, daar ben ik nog steeds dankbaar voor. De heer Vangilbergen vertelt gedreven over het bruisende leven van de school, de jeudbeweging en de volleybalvereniging Sipico die binnen de school werd opgericht. Dikwijls word ik aangesproken op straat door oud-leerlingen. Speelplaatsrock ontstond in de periode dat ik lesgaf. Over het Sint-Pieterscollege alleen maar lof. En als ik niet in het college was, dan was, en ben ik nog steeds, actief binnen de gelovige gezinsgroep, GGG, Geloven in Goed Gezelschap. Het opzet van zo’n gezinsgroep is het uitwisselen van ideeën. Samen in dialoog gaan, diepere gesprekken voeren waarbij ieder om beurt een thema aangeeft. Wij komen zo’n 10 maal per jaar samen. De laatste 20 jaar doe ik het iets rustiger aan en ben ik blij met onze lieve bejaarden in rusthuizen en de zustergemeenschap van Mater Dei. Heb je tijdens je periode in het onderwijs de jeugd zien veranderen? Het laatste jaar dat ik les gaf was in 1996. Pas de twee laatste jaren waren er ook meisjes op het college. Die waren een stuk ijveriger. Het is de maatschappij die veranderd is, niet de jeugd. Ik huiver wel van de manier waarop de berichtgeving nu gebeurt, vaak schaamteloos en respectloos. Heb je vanmiddag lekker gegeten meneer Vangilbergen? Ja, ik ben tevreden. Al voor ik hier woonde kwam ik regelmatig hier eten op Hertogenhof. Wat mag de kok voor jou klaarmaken? Ik eet eigenlijk alles graag. Maar het is leuk dat de bewoners suggesties mogen geven. We moeten ons gesprek beëindigen want ook al beweert hij op ‘ralenti’ verder te doen de laatste 20 jaar, zijn agenda is goed gevuld. Een volgende afspraak wacht. Mijnheer Vangilbergen rondt af met een welgemeende dank je wel aan alle lieve medebewoners en zorgverstrekkend personeel. Thuisgekomen kijk ik met een fijn gevoel terug op ons gesprek. Ik ben wel iets belangrijks vergeten. Daarom vraag ik het even hier: Mijnheer Vangilbergen, jij als trouwe Spc’er (SintPieters-college), wil je bij de naderende examens van “de buren” (de leerlingen van SPC) even stilstaan? Mijn zoon vindt het polsbandje van speelplaatsrock op zijn bureau er zoveel leuker uitzien dan die passer en meetlat ... Ilse Ronsmans Zomer 2015

11

Activiteitenoverzicht Maandag  10u30 - 11u00: Bewegen met materialen voor de bewoners van Huis Lessius, Hertog van Brabant en Hertogenhof  11u15 - 11u45: Bewegen met materialen voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle  15u00: Misviering in de feestzaal Dinsdag  10u30 - 11u45: “Luisteren in je leunstoel” afwisselend voor de bewoners van Hoogdijle, Neerdijle en Lessius Woensdag  15u00: Cafetaria Donderdag  10u45: Koorrepetitie voor het Bellarminokoor in de feestzaal  13u45: Uitstapje afwisselend voor bewoners van Dijlehof en Hertogenhof Vrijdag  10u30 - 11u00: Bewegen op muziek voor de bewoners van Huis Lessius, Hertog van Brabant en Hertogenhof  11u15 - 11u45: Bewegen op muziek voor de bewoners van Hoogdijle en Neerdijle  15u00: activiteit met nadruk op gezellig samenzijn voor het hele huis Zaterdag  15u00: Cafetaria Zondag  15u00: Cafetaria

Tijdens juli en augustus

De zomer van St Pieter Een hele zomer vol heerlijke lunchconcerten in het historische hart van Leuven, dat blijft het succesrecept van ‘Zomer van Sint-Pieter’, waar wij af en toe ééntje van meepikken met een aantal bewoners. 12


Het vaste schema wordt aangevuld met volgende activiteiten. Deze starten om 15u en vinden plaats in de feestzaal tenzij anders aangekondigd. Kook- en crea-activiteiten worden vermeld op de weekkalender.

Juni  Dinsdag 23/06: Culturama.  Donderdag 25/06: Ontmoetingsmoment voor de bewoners van Hertogenhof.  Vrijdag 26/06: Oude auto’s in de tuin.  Dinsdag 30/06: Filmclub.

Juli  Van 1 tot en met 14 juli: kinderopvang voor de kinderen en kleinkinderen van het personeel.  Vrijdag 17/07: gezelschapsspelen.  Tijdens de zomermaanden proberen we zoveel mogelijk van onze tuin te genieten.

Augustus  Tijdens de zomermaanden proberen we zoveel mogelijk van onze tuin te genieten .  Maandag 17/08: misviering in het teken van OLV Hemelvaart.  Donderdag 20/08: Barbecue voor de bewoners van Hertogenhof en de paters.

September  Vrijdag 04/09: Leuven kermis. We genieten van smoutebollen en een optreden van de Leuvense seniorenfanfare.  Donderdag 10/09: wandeling naar de kruidtuin.  Dinsdag 15/09: Culturama.  Donderdag 17/09: rolstoelenpoets.

Zomer 2015

13

Dag van de lege parking

14


Sterren van weleer – Sophia Loren “Niets maakt een vrouw mooier dan de overtuiging dat ze mooi is” Sophia Loren, 1985

1934 : Geboren in Rome, groeit in armoede op in Napels met haar moeder en zus. Tijdens WOII maakt ze er de bombardementen mee. 1948 : Neemt deel aan Miss Italia verkiezingen, maar wint niet. 1954 : Doorbraak van filmcarrière in L’Oro Di Napoli van Vittorio Di Sica. 1957 : Huwt met filmproducer Carlo Ponti. Zij is 22, hij 44. Ze blijven samen tot aan zijn dood in 2007. 1958 : Topjaar met 5 films waaronder het prachtige Houseboat met Cary Grant. Ze werkt samen met o.a. Frank Sinatra, Anthony Perkins, JP Belmondo, en Gregory Peck. 1961 : Voor het eerst wint een niet-Engelstalige actrice een Oscar voor de beste vrouwelijke rol in La Ciociara van Vittorio de Sica . 1968 : Ze wordt moeder van Carlo en gaat minder acteren. 1973 : Ze krijgt een tweede zoon, Eduardo. 1977 : Sophia schittert in Una Giornata Particulare met Marcello Mastroianni waarvoor ze de Oscar voor beste actrice ontvangt. 1980 : Ze schrijft haar biografie en lanceert haar eigen parfum als eerste vrouwelijke filmster. 1991 : Loren ontvangt de Academy Honorary Award voor haar bijdrage aan de wereldcinema.

Clara Schurmans & Heidi Vanbesien

Zomer 2015

15

Het Bellarminokoor treedt op in Huis Lessius

16


Train je brein en win Oplossing puzzel 1: paneermeel Winnaar puzzel 1. Mw Van Camp mag ons binnenkort verwachten met een leuke prijs!

Puzzel 2

Antwoord

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Graag het antwoord op een briefje schrijven, met vermelding van je naam, via het secretariaat vóór 10 november 2015 binnenbrengen. De winnaar maakt kans op een leuke prijs. Bron: Wablieft Zomer 2015

17

Personeel in de kijker ‘Afrika, Senegal, Sowane’ Afrika, het continent waar ik mijn hart verloren heb. In mijn derde jaar verpleging kreeg ik de kans om op buitenlandse stage te gaan naar Senegal. We zouden in een klein afgelegen dorpje, Sowane, leven en werken in het plaatselijk dispensarium voor een vijftal weken. Op dinsdag 13 januari 2007 nam ik samen met mijn medestudent Broos, het vliegtuig richting Dakar. Aangekomen in het nachtelijke Dakar en vechtend voor onze valiezen geraakten we veilig aan de auto die ons naar het ViaVia hotel bracht, waar we tot rust kwamen na een 10 uur durende vlucht. De volgende ochtend kwamen Tim (een Belg die hier al een jaar woonde) en Moussa ons halen. Ze zeiden ons dat ze in Dakar nog enkele boodschappen moesten doen, maar dit ging echt niet lang duren. In Afrikaanse tijd nam dit een hele dag in beslag. Zo leerde ik al snel dat tijd een zeer relatief begrip is en mijn horloge al snel verdween onderaan in de trekkerszak. De eerste indrukken van de hoofdstad waren overdonderend en maakten ons sprakeloos. De stad leek één grote chaos en verkeersregels kent men hier duidelijk niet. Eens de stad achter ons lag werden de wegen soms zo slecht dat er veel “off road” gereden werd. In Sowane werden we hartelijk verwelkomd en kregen we een “huisje” toegewezen. De huisdieren zoals insecten, spinnen, leguanen en de lieve muisjes kregen we er gratis bij. En buiten op ons terrasje kregen we regelmatig bezoek van een paard, ezels en kippen. In het midden van de huisjes stond een kraantje en een klein hutje met een douche en een Frans toilet. We probeerden de lokale bevolking duidelijk te maken dat we zoveel mogelijk wilden leven zoals zij leefden. Maar voor ons zorgden ze wel voor toiletpapier, wat we erg waardeerden. De mensen die daar leven drinken van het putwater, dit mochten we niet. De flessen met de etiketten erop waren voor ons. Van zodra de fles leeg was trokken we die eraf en gaven we ze aan de mensen van het dorp. Tot de dag dat we naar een stadje geweest waren met paard en kar en we helemaal uitgedroogd terug kwamen. Ik dronk van de eerste fles water die ik vond. Na deze half leeg gedronken te hebben, merkte ik dat het water anders smaakte; putwater. Ik ben er niet ziek van geworden en de weken nadien zijn we dan ook minder strikt geworden met wat we dronken. Het eten was eenzijdig. ’s Morgens kregen we een stokbrood met smeerkaas of choco. ’s Middags en ’s avonds was het bijna altijd vis met rijst. Na twee weken kreeg ik het echt niet meer opgegeten. Dan moet je een knop omdraaien in je hoofd, ik voelde me verzwakken omdat ik amper nog iets at.

18


Overdag vertoefden we hoofdzakelijk in het dispensarium. Het dispensarium werd uitgebaat door een verpleegkundige. Zij is effectief één dagje in het dispensarium aanwezig geweest, als de baby’s gevaccineerd werden. Hoe zij vaccins inspoot, ik gruwel er nog van. Gelukkig was M bage er die het dispensarium runde men met hart en ziel, maar die haar geen verpleegopleiding kon veroorloven. Verder kwamen er in het dispensarium hoofdzakelijk mensen met wonden ten gevolgen van lepra. We roeiden er met de beperkte middelen die we hadden. Veel mensen kwamen ook om hun voeten of stompen te wassen. Een van de vaste mensen die haar voeten kwam wassen was een 100-jarige vrouw met stompen als armen. Zij ging aan een kraantje zelf haar water in een kom halen en waste vervolgens haar voeten en stompen. Ik heb voor haar, maar ook voor vele andere mensen die ik daar heb mogen ontmoeten zeer veel respect. De manier waarop zij omgaan met de gevolgen van lepra: klagen en zeuren zijn woorden die men hier echt niet kent. Met de middelen van daar hebben we het dispensarium proberen op te ruimen en op te knappen. Onze rugzakken staken vol medische materialen die we daar hebben gelaten en hebben in de stad nog extra materialen aangekocht die noodzakelijk waren. In de late namiddag probeerden we de jongeren van het dorp wat Engelse taal bij te brengen in de schaduw van de boom of in een lokaaltje met een oud bord waar je amper iets op kon schrijven. De jongeren in het dorp hadden één computer. Dus deelden we onze kennis van Word en Excell met hen. Wat niet eenvoudig is als je je moet verder behelpen met een muis die continue vol zand zit. We gaven de jongeren seksuele voorlichting en legden samen een groentetuintje aan. We voerden ellelange discussies over geloof, polygamie, levenswijze,… Enja, uiteindelijk hebben de meisjes van het dorp vlechtjes in mijn haren gemaakt, wat ze een hele eer vonden te mogen doen.

Ik ben zeer blij dat ik zo intens met de lokale bevolking van Sowane heb mogen samen leven. Het was een ervaring die moeilijk te beschrijven is, maar die voor mij onvergetelijk is. Karolien De Keyser

Zomer 2015

19

Met klopper en deegrol Aardbeien met gin en limoensap Ingrediënten  500 gram aardbeien  Sap van 2 limoenen  3 eetlepels witte rum  1 eetlepel suiker  250 ml room  munt Bereidingswijze Snij de aardbeien en marineer een half uurtje met rum, helft van de limoensap en suiker. Klop de room op en voeg overige limoensap toe. Doe een beetje aardbeien in potje, samen met een beetje opgeklopte room en versier met een muntblaadje.

Smakelijk!

Woonassistentes 20


Een vleugje proza Langs de Dijle Ik was nog jong, nog heel erg jong, we speelden aan het water. Een vissersboot, niet heel erg groot, maar dat wist ik pas later. Je zei dat jij, als je groot zou zijn, de wereld wou zien. Ik geloofde jou het was zo fijn en alles was misschien … Langs de Dijle, hand in hand, de zon boven ons hoofd ik schreef je naam, in het zand je zei: 't is waar, 't is beloofd Langs de Dijle, hand in hand, de zon boven ons hoofd ik schreef je naam, in het zand ik heb je altijd, altijd al geloofd. De zomer ging, de jaren ook, ik wandel langs het water. Het druk verkeer, geen bootjes meer, ik denk: dit is nu later. We werden groot en de wereld klein en alles voorbij. Ik ge-loof-de jou en na je tocht, kwam je weer terug bij mij. Het wordt wat koud, het regent weer, de druppels op de ramen. De Dijle stroomt, niet ver van hier wij zijn voor eeuwig samen. De ene dag, is de andere niet maar als de dag begint, hou ik van jou en jij van mij terwijl je voor mij zingt.

Zomer 2015

21

Ambachtenmarkt

22


Ambachtenmarkt

Zomer 2015

23

Colofon De medewerkers van onze redactieraad zijn: Ilse Claeys, Karolien De Keyser, Jef De Roeck, Rudi Logist, Véronique Missoul, Ilse Ronsmans, Clara Schurmans, Heidi Vanbesien, Karin Vandoorne. Als u een artikel over een gebeurtenis in huis, een gedicht, … wilt binnenbrengen voor onze huiskrant, mag u zich steeds tot Véronique (medewerker secretariaat) wenden. Redactieadres: Woonzorgcentrum Dijlehof Minderbroedersstraat 9b 3000 Leuven v.u. Griet Robberechts www.dijlehof.be

Dijle-nieuws We verwelkomen 7 nieuwe bewoners in het Dijlehof: de mevrouwen Maria Theresia Van de Weyer, Ernestine Moreels, Victoire Jacob, Monique De Ruyck en Lisette Boghe en de heren Joseph Valckx en Victor Sacré. In Hertogenhof verwelkomen we de mevrouwen Adèle Van Achter, Filomena Luyckx en Rita Mathys en de heer Lucien Steeno. We namen afscheid en deelden in het verlies van de familie van de heren Jacques Bande, Henri Schoofs, Georges Claus, pater Schepens en broeder Verkoyen en van de mevrouwen Angèle Adams en Ivonne Cockx. Mevrouw Judith Verlinden verhuisde naar een ander woonzorgcentrum. Er is een nieuwe starter in de zorg: Leen Claessens. Volgende personeelsleden zijn vertrokken: Merel Blyaert, Maarten Wuyts, Sofie De Doncker, Jelena Beljak en Patricia Vander Straeten. Heuglijk nieuws! Patricia Hody-Versin kreeg een dochter ‘Kato’.

24


R nd de Plataan. Huiskrant van Dijlehof Hertogenhof Hertog van Brabant

Recommend Documents