Coast Riders Chapter Alkmaar

Harley Owners Group

Coast Riders Chapter Alkmaar Opgericht 24 april 1994, chapternummer 9287 Bestuursleden: Jan Leek Ton Vrugtman Aad Tervoort Bob Hamaker Theo Welten Aad Tervoort Dries Bessels Rény Blom Henk Schrama

Director Assistant Director Secretary Treasurer Rallies Safety Officer Webmaster Editor Events

director@coastriderschapter. nl voorzitter@coastriderschapter. nl secretaris@coastriderschapter. nl treasurer@coastriderschapter. nl rallies@coastriderschapter. nl safety@coastriderschapter. nl [email protected] editor@coastriderschapter. nl events@coastriderschapter. nl

Erelid: Bert Bosman

Giro 9552209 t. n. v. Coastriderschapter Alkmaar Chapterwebsite:

http://www. coastriderschapter. nl Official Chapter Sponsor

WEST COAST MOTORS Authorized Harley-Davidson/Buell dealer Marconistraat 16 1821BX Alkmaar Telefoon showroom: 072-5110629 Telefax showroom: 072-5110329 Telefoon kledingshop: 072-5110949 E-mail: info@westcoastmotors. nl Website: http://www. westcoastmotors. nl Chapter Magazine nr. 2 – 2010 Oplage: 175

Coast Riders Chapter Alkmaar Inhoudsopgave Voorwoord van de Webmaster ...................................................................................... 3 EVENTS - Wat een leven ............................................................................................. 4 Bericht van het bestuur .................................................................................................. 6 DRENTHE-he ................................................................................................................ 6 Opwarmen voor nieuwe seizoen .................................................................................... 9 Coast Riders vereeuwigd in het Harry Muskee C&B museum ................................... 12 Het geheim van Theodorus III ..................................................................................... 13 DYNO TUNING .......................................................................................................... 15 Onwijs stoer ................................................................................................................. 17 GPS WORKSHOP ....................................................................................................... 18 Rijvaardigheidcursus.................................................................................................... 20 1 6 7 2........................................................................................................................... 22 GEEN WOORDEN MAAR DADEN!!!!! ................................................................... 23 DE KOFFIE EN SIGAREN RIT 27-3-10 ................................................................. 26 Zomaar een dag uit het leven van een Road Captain en een Road Captianrinnetje .... 29 De rivieren route .......................................................................................................... 34 Dief betrapt tijdens Coast Riders Rit ........................................................................... 36 Onze rubriek de groeten uit………….......................................................................... 37 Zuid Afrika DEEL 1 .................................................................................................... 38 DE GROETEN UIT ZWEDEN ................................................................................... 45

Voorwoord van de Webmaster Velen onder jullie kennen me maar ik zal me toch maar even voorstellen: Dries Bessels, getrouwd met Marion en kindvrij. Al een aantal jaren ben ik de webmaster van het chapter en dat doe ik met veel plezier. Terwijl ik dit schrijf zit ik achter mijn bureau en kijk naar buiten waar de zon aan het schijnen is. Naast mijn beeldscherm hangt een foto die Marion vorig jaar gemaakt heeft toen we route66 reden. De foto is genomen op de Santa Fe trail, boven in New Mexico. Voor me ligt een technisch ontwerp dat ik moet beoordelen maar mijn aandacht dwaalt steeds af, denkend aan Route66, die foto, de Northern bike Rally en lekker rijden met de vele vrienden uit het chapter. De agenda voor dit jaar staat lekker vol met allerlei motor evenementen. Als alles door gaat ga ik in juli weer Route66 rijden alleen dit keer als reisbegeleider. In september gaan Marion en ik weer naar Amerika. Sinds ik op een ElectraGlide rij ben ik al lid van een wereldwijde club van ElectraGlide rijders en we hebben besloten dat we dit jaar een keer met de hele groep bij elkaar moeten komen. Daarom vliegen we dan naar Denver vanwaar we, samen met een groep Amerikanen en Australiers, naar Sacramento rijden waar nog een groep Amerikanen op ons wacht. We hebben daar dan een weekend lang feest met erachteraan nog een week of 2 rondtrekken. Verder ben ik samen met Marion druk bezig om een route uit te zetten voor de zaterdag dat we met het Chapter in Nistertal zijn. We gaan dan van Nistertal naar de Harley dealer in Keulen. Dan daar om de hoek Reibekuchen eten en vervolgens het centrum van Keulen in om daar een beetje rond te kijken. Daarna via een leuk weggetje terug naar Nistertal. Deze zaterdag gaan we de route voorrijden en daar kan ik nu al naar uitkijken! Dan heb je nog morgen de koninginnedag ride-out, later de Northern Bike Rally, de Duitsland trip naar Nistertal, een aantal rideouts en oh ja, ertussendoor helaas wat werk. Nou ja, nog een dagje werken en dan is het weekend, lekker op de brommer er op uit. Voor nu veel leesplezier met dit blad! P.S. wil je ook via e-mail op de hoogte gehouden worden over chapternieuws geef dan svp even je correcte mail adres door! Dries

EVENTS - Wat een leven Het eerste weekend zit er op, Drenthe en was het weer gezellig en we hebben er nog een aantal voor de boeg, waaronder de Benelux, Praag en Duitsland want we zitten tenslotte nog maar voor in het seizoen, (wat een prettig idee). De eerste keer voor mij was in 2005 dat ik actief mee ben gaan doen, er was toen geen vast programma, het was meer ieder voor zich enz. In de afgelopen jaren hebben we gewerkt aan een vast patroon in de reisjes en weekenden. Het heeft tot resultaat dat er 3 weekenend en een weekreis in het Events programma zijn opgenomen. Verder ook de lossere onderdelen zoals het uit(z)waai weekend in Egmond. Een van de dingen die me enorm goed doet zijn de vrouwen, of als zelfstandig rijder of als meerijder, het is goed te zien dat er in de afgelopen jaren binnen de club veel veranderd is. Op dit moment in het voorseizoen, als we bijna alles geregeld hebben voor het lopende jaar, beginnen we al weer na te denken en te praten over het komende jaar, wat gaan we doen , waar gaan we heen en wanneer. Heb je een plan opgesteld dan komt: taak verdeling, offertes aanvragen, onderhandelen met een locatie, een optie voor zo’n lang mogelijk termijn zien te krijgen, het gaat tenslotte op inschrijving en we kunnen nu nog niet zeggen met hoeveel personen we komen, je onderlinge contact over de vorderingen van de organisatie. Je luistert naar de leden, wat hun wensen zijn en daar pas je programma op aan, die overigens vaak hele goede en leuke suggesties hebben, of een geweldig hotel weten, zoals we nu hadden in Drenthe. Meer tips en suggesties en wensen altijd welkom , leuk hotel, leuke route, speciaal evenement, noem maar op . We kunnen niet altijd alle wensen uit laten komen maar een poging wagen kan altijd. Stukken schrijven plaatjes foto’s zoeken over ons programma voor in het blad en voor op de site. Presentatie in elkaar zetten voor de ALV. Inschrijfformulieren maken en dan als iedereen zich enthousiast in begint te schrijven, gaat de organisatie voor ons beginnen en moeten de aanmeldingen verwerkt worden.. Je hebt de indeling, van de verschillende evenementen, het financiële gedeelte, waaronder betalingen, de indeling van de huisjes/kamers, de afmeldingen want ja het gebeurd nu eenmaal dat iemand wegens omstandigheden toch niet mee kan, en daar heb je ook eigenlijk wel een klus(je) aan. Het organiseren en zoeken en boeken van eetgelegenheden, hier heb je door de aanmeldingen en afmeldingen, ook heel regelmatig contact mee. Om alles veilig aan de andere kant te krijgen heb je toch hulp nodig van het Rallies team, die ook heel hard werken om ons over die prachtige wegen te leiden, die de routes maken heen terug en ter plekke. De samenwerking die dit jaar tot stand gekomen is, loopt als een trein en wij zijn daar erg blij mee, want dat scheelt ons veel werk en tijd. Het begeleiden laten we dan ook heel graag ook aan deze prima mensen over.

Het geeft wel veel voldoening om iedereen op zijn best te zien, en de bijzonder positieve reacties te horen en die geweldig leuke verslagen te lezen en dan weet je dat al je werk en inspanning, het zo ongelofelijk waard is geweest, daar doe je het toch allemaal voor, natuurlijk niet alleen maar voor die blijde hoofden, ook voor jezelf want het is zo leuk om te doen en om het mee te kunnen en mogen maken. Natuurlijk kan er het een en ander niet helemaal goed gaan, je kunt iets vergeten, maar daar ben je mens voor tenslotte, je moet tijdens het regelen van een Event aan zo veel dingen tegelijk denken, dat het eigenlijk niet kwalijk te nemen valt. Wij zijn tenslotte geen gediplomeerde reisagenten, maar gewoon vrijwilligers die het leuk vinden om zich hiervoor in te zetten. En je kunt het niet iedereen naar de zin maken, tenslotte is iedereen zelf verantwoordelijk hoe hij of zij zo’n weekend beleeft en instapt. Nog even een paar terugkerende punten, die we al eerder vermeld hebben maar nog steeds zien gebeuren: Er vallen ons nog steeds een paar dingen op, waar we eigenlijk jullie hulp bij nodig hebben. Al onze correspondentie, gaat via de mail, dus belangrijke veranderingen, toevoegingen, nieuwtjes, dat gaat allemaal via de mail, het is een onbegonnen werk, om iedereen te gaan bellen. Correcte e-mail adressen zijn heel belangrijk voor ons en ook voor het bestuur, ook zij versturen soms een mailtje die belangrijk is voor ieder lid van de club en gebeurt het nog steeds helaas dat we een mail terug krijgen omdat een email adres niet klopt. Dus een e-mail adres verandert? Geef dat ook even door aan het bestuur. Er zijn toch wel leden die de E mail niet of niet regelmatig lezen en geen leesbevestiging terugmelden zodat wij kunnen zien of de E mail gelezen hebt, geef altijd een bevestiging terug, zodat wij weten dat je op de hoogte bent. Heb je Hotmail, stuur dan even een mailtje terug met gelezen, dan weten wij dat ook. Schrijf je je in voor een event, houdt dan heel regelmatig, minstens 1x per week, je e-mail in de gaten, je weet maar nooit, wat de wijzigingen of veranderingen zijn dus check je mail nog de laatste paar dagen heel regelmatig, zelfs vlak voor vertrek, want je weet maar nooit, het vertrek punt kan veranderd zijn. Dus samenvattend, over en weer communicatie is een heel belangrijke kwestie voor het perfect doen slagen van een Event. Nog even dit, ik heb het werk als Evenementen coördinator met veel plezier gedaan Het is enorm leuk geweest om het programma wat we nu hebben voor elkaar te krijgen en zoveel deelnemers op de motor te krijgen om mee te gaan. Sinds zomer 2009 ben ik werkzaam voor een Noordse Gas en Olie maatschappij. Sinds die tijd verblijf ik in Duitsland waar een groot project in uitvoering voor ondergrondse gasopslagen en dat gaat voorlopig nog door. Hierdoor kan ik onvoldoende tijd en energie in het evenementen gebeuren stoppen. Ook gezien dat ik er nu al bijna 6 jaar mee bezig ben geweest en dat Events nu op een volwassen nivo terecht is gekomen ga ik er nu dan ook mee stoppen. Voor 2011 zal ik niet meer beschikbaar zijn….. IEDEREEN bedankt voor de assistentie en ik zie jullie weer. GROETEN VAN HENK SCHRAMA

Bericht van het bestuur Naar aanleiding van het besluit van Henk Schrama wat door het bestuur betreurt maar zeker ook gerespecteerd wordt is er erg hard nagedacht en gezocht. Om de periode tot de volgende ledenvergadering in 2011 te overbruggen is Jan v/d Meer bereid gevonden om Henk te vervangen tijdens de bestuursvergaderingen en de events waarbij Henk niet aanwezig is. We bedanken Henk voor zijn enorme inzet en ook Ria mag hierbij zeker niet vergeten worden.

Jan v/d Meer heten we van harte welkom als voorzitter Events ad interim. Namens het bestuur Ton Vrugtman

DRENTHE-he De 23e april begon goed. Strak blauw en koud met hier en daar nachtvorst.

Ketelbrug het nieuwe land in. De lunch in Giethoorn had een verrassing.

En rijdend door de Beemster richting Alkmaarse Poort om 09.15 uur, zie ik in de verte de witte rook loodrecht uit de pijp van de HVC komen. Hoera, geen wind. De 36 deelnemers met 24 Harley’s gaan Drenthe verkennen. Enkelen, ook wel kwartiermakers genoemd, reden niet met onze groep mee en waren al vooruit, Henk & Yvonne en Martin & Dita. Zij misten de koffiestop bij De Woeste Hoogte en de verrassing in Giethoorn. Na de zonnige stop in Bovenkarspel via de Lelydijk en ’n stukje snelweg over de

Behalve dat de vriendelijke ober z’n broek te hoog had opgetrokken, waardoor z’n stem 2 octaven hoger werd, zat er bij de lunch ook ’n rondvaart. In een grote Gieterse punter werden we door het mooie Giethoorn gevaren. De helmen mochten af.

worden. Veilig gevoel. Sfeer was zoals altijd in het chapter, prima. Het familiehotel/restaurant, Westerburght, ademde de sfeer uit van een abdij, maar dan zonder paters en fraters en hun fratsen.

De gids vertelde over het ontstaan van Giethoorn, Geitenhoorns in de middeleeuwen. Om later maar niet herkend te worden op foto’s van toeristen, riep Nico Roozing naar elke toerist, “Please, no picture….” en zien we hem dus nooit als een van de eerste bewoners uit de middeleeuwen terug.

(hij wil nog steeds niet herkend worden, vandaar de balk voor zijn ogen)

Het diner in de prior was o.k. en we konden daarna in de avondzon nog lang buiten zitten. De bediening was ook hier weer rap en correct. Het werd laat. De zaterdag wilden we een mooie rit door Drenthe. De navigators van ons chapter hadden ook hier weer van alles voorbereid. Erg jammer was het dat de Blauwe Engel (HD) van Stephan het liet afweten. Niet aan de praat te krijgen.

En dan naar Westerbork. Prachtige route naar het vriendelijke Drenthe.

Later bleek dat de benzinetoevoer naar injectiesysteem vervuild was o.i.d. (Westcoast had het euvel in Alkmaar, na repatriëring direct gevonden).

Op het grote terras aan de hoofdstraat zaten de kwartiermakers aan de Hertog Jan,

Uitgezwaaid door voetgangers Hetty en Stephan Pronin gaan we de provincie door. Eerst gaan we in Grolloo een mooie foto met lijst uitreiken aan het museum van Harry Muskee (= Cuby van de Blizzards).

en heetten ons welkom. De hotelkamers waren rap verdeeld, en onze motoren mochten naar de overkant, in een grote boerderij in de afgesloten schuur gestald

Wat een mooi gebied, bossen, heide, en weilanden. Deze provincie heeft alles. Ik kom door dorpen en gehuchten waar ik nog nooit van heb gehoord, (en ik stond echt niet altijd op de gang bij aardrijkskunde) Nieuw Dordrecht, Exloermond, Orvelte, enz. Hier wil ik best naar toe verbannen worden. We vereren de broer van Elly Hoekstra met ’n bezoek in een villawijk met onze motoren en de buurt loopt uit door deze leuke verstoring van de rust.

De zaterdagavond werd niet zo laat als de vrijdag, en zondagmorgen waren we fris bij het onbijt. De HD van Stephan en Hetty was zaterdag al opgehaald door de ANWB,

Dan lunch op plein in Coevorden; deze plaats maakte geen indruk op me; veel schotels en weinig koppen. Daarna weer naar Westerbork langs vaarten en bosranden. Jaja, dagje Drenthe-he, daar krijg je dorst van. En alweer werden we gelaafd op het terras. Henk Schrama informeert voorzichtig of er interesse is om in 2011 met ’n groep(je) naar de USA te gaan. Nou die interesse is er zeker, en niet alleen van mijn kant. Op de hotelparkeerplaats waren ook nog andere gasten, bikers en bikesters uit Engeland en oudere gedistingeerde Hollanders met geruite petten en hun Austin Healy’s en hele vreemde Hollanders met lampekappen op ?!?!

en zij gingen vandaag per trein of trekschuit naar huis. Die zondagmorgen de 25e april gaat in de annalen van deze Gemeente. Nog nooit waren 2 werelderfgoederen bijeen op hetzelfde tijdstip in dit dorpje. Een contingent Austin Healy’s van de gelijknamige Hollandse club gesponsord door de provinciale deurwaarder, en 23 prachtige Harley’s , die met oorverdovend lawaai en sirenes, welke het klokgelui overstemden, het dorp om half elf verlieten, uitgezwaaid door hotelpersoneel en de niet-kerkgangers in het dorp. Nu binnendoor via Oldeberkoop naar het noordwesten voor de koffiestop in Makkum. Ingrid zag tot haar voldoening dat het aantal HD rijdsters fors is toegenomen; dit weekend waren er 6 lady’s of Harley in onze groep! Na de afsluitdijk afscheid nemen in Den Oever, en mogen de roadcaptains Theo, Ingrid, Willem, Aad, Herman hun oranje en gele hesjes uitdoen en rest ons dank aan hen en organisatie voor ’n prachtig weekend. ruud

Opwarmen voor nieuwe seizoen Zondag 28 maart was onze eerste rit in 2010, de koffieteuten route. Met droog weer en ’n harde wind kruisten we door Noordholland en bleven we in de buurt. Ook genoeg bij te praten na de winterstop. Zoals beloofd een relatief korte rit. Maar we moeten toch allemaal weer even wennen aan zo’n blok tussen je benen, toch? We eindigden bij de Open Dagen van WestCoast, waar we gastvrij werden onthaald op hapjes en dranken. De aankondiging van ‘n vervolg van de navigatiecursus van Herman en Stefan is zeer enthousiast ontvangen en verdient ’n pluim. De 2e rit op 2e Paasdag zou langer worden dan ons eerst opwarmertje. De weersberichten waren de dagen ervoor spannend; je gaat toch niet met je gepoetste ros door de regen, voor je plezier? De 1e Paasdag was zeer nat, en ONZE 2e Paasdag begon strak blauw met een fris windje. Maar liefst 40 personen bij de Alkmaarse Poort! En slapende leden, die weer actief worden. Het kon eigenlijk net in 1 konvooi. Mooie route via de Westfriese Dijk naar Schagen, Hoogwoud, naar de koffiestop in Bovenkarspel.

De roadcaptains hadden netjes uitgelegd over de spelregels onderweg, zoals het wegzetten en passende verlichting, opdat ook de nieuwe gezichten veilig mee konden rijden. Willem Olie ontdekte in zijn kalender (Er is er een jarig, hoera hoera….)geen nieuwe jarigen, maar er valt altijd wel wat te vieren. Enkelen onder ons vierden het heugelijke feit, dat ze 45 of 50 jaar geleden de R.K.Jongensschool met paters en fraters verlieten, levenswijzer geworden.(*) Uit oogpunt van privacy (eis van onze editor) noem ik hun namen niet, maar je herkent hen aan de geur van wierook als aftershave. (Afkomst verloochent zich niet……..) Enfin het werd een mooie dag, over de Lelydijk naar Lelystad, waar we in ’n file voor Outlet Bataviastad belandden. Zijn de meubelboulevards niet meer in?

De lunch op vliegveld Lelystad was goed. Op hetzelfde tijdstip was er ’n Maseratie-club bijeenkomst. Extra reden voor ons om de motoren goed op slot te zetten, want die Maseratibestuurders konden zich verbeteren…….. Heerlijk brood bij de kroket, we zeggen nooit meer

broodJE kroket.

Via Ermelo, Putten naar Barneveld, waar eigenlijk de route formeel eindigde. Voldaan bedankte ik de roadcaptains voor hun werk en ging weer huiswaarts. Nu de zon weg was, toch wel aardig fris, op weg naar ’n warm bad. Ik kijk al weer uit naar ons volgende treffen……… Ruud

(*) In 1962 verwijderd van de R.K.Jongenschool HBS-B Constantijn College te Amersfoort wegens gevecht met pater. Deze pater wilde in zijn vrije tijd met mij mijn puberteit bepraten. In die pubertijd had ik wel wat anders te doen….Rest-trauma : ik slaap zelden alleen……..

Voorzijde van de school waar Ruud “vriendelijke werd verzocht te vertrekken.

En ja de achterzijde, zien jullie dat raampje, daar verbleef onze Ruud.

Coast Riders vereeuwigd in het Harry Muskee C&B museum Op initiatief van Martin en Dita Kistemaker zijn de Coast Riders vereeuwigd in het voormalige woon/repetitieboerderijtje van Harry Muskee aan de Voorstede in Grollo. In dit boerderijtje, dat in de jaren 60 leegstond en voor 80 gulden per maand werd gehuurd door Harry Muskee, is thans een klein museum gehuisvest. Martin en Dita hebben de, tijdens ons bezoek in 2008 gemaakte groepsfoto, voorzien van het onderschrift “just for fun”, gelijknamig aan de naam van de boerderij en aan de naam van een single uit 1967 van de legendarische Cuby and the Blizzards. Ook ontbreekt de naam Coast Riders niet op de foto natuurlijk. Toch wel een geinig idee dat wij nu met zijn allen, in de broedplaats van nationale en internationale blues, aan de muur hangen. Martin heeft er veel werk van gemaakt om de fotolijst zonder brokken naar Grollo te vervoeren in zijn Harleytas. Alsof het de Nachtwacht zelf was heeft Martin er een kist omheen getimmerd en dat is natuurlijk aan een Kistemaker wel toevertrouwd. In het stamcafé van Cuby en de Blizzards het café “Hofsteenge”, heeft Martin de fotolijst met foto, onder toeziend oog van ons allen, aan de beheerder van de museumcollectie overhandigd. Dit alles onder het genot van een kop koffie en een handgemaakte appelbol met vanille, die van mij de waardering kreeg van 5 sterren. Nou “Kist” dat is maar weer even een goed initiatief geweest, bedankt namens alle figuranten. De groeten van een ouwe rocker .

Het geheim van Theodorus III Het was in het voorjaar van het jaar des Heren 1510 dat Theodorus III zijn reis zat voor te bereiden naar het schone Drenthe van die tijd. Hij zat in zijn plaggenhut, gebogen over zijn landkaart van de maker Antonius Chairman , bij het licht van een kaars en onder het genot van een beker plaatselijk gegist gerstenat. Het lag in het verschiet dat Theodorus III met zijn 30 makkers, ieder op hun 1PK vervoermiddel, de omgeving van de Hondserug zouden gaan verkennen. Op weg daarheen dienden de mannen en vrouwen natuurlijk wel goed te worden voorzien van eten en drinken. Theodorus III besloot om een tussenstop te maken in de nederzetting Geitenhoorn, dat gelegen was in de moerassen van het Overijsselse hoogveen. Geitenhoorn werd in die tijd bevolkt door de uit Friesland en Groningen verdreven gelovigen. Deze vluchtelingen leefden aldaar van de geitenteelt. En Theodorus III zag in gedachten de geiten al boven het vuur aan het spit ronddraaien, teneinde zijn man- en vrouwschappen te kunnen voederen. Theodorus III besloot tevens om de omgeving van Geitenhoorn eens te verkennen om te bezien of inname van dit gebied zou lonen in de toekomst. Teneinde dit idee te verwezenlijken diende hij wel te beschikken over voldoende uitgeholde boomstammen om met al zijn man- en vrouwschappen dit waterrijke gebied te onderzoeken. Nou wil het geval dat alle inwoners van Geitenhoorn in die tijd zo’n uitgeholde boomstam bezaten om hun woonstulp te kunnen bereiken. Voor Theodorus III dus alleen een kwestie van, afpakken die handel. Deze tussenstop diende natuurlijk wel super geheim te blijven omdat anders de kans bestond, dat de plaatselijke bevolking bij voorbaat hun heil ver in het moeras zouden gaan zoeken, waardoor het hele plan van Theodorus III dan in het Geitenhoornse water zou vallen. “Allemachtig wat zit ik nu toch allemaal weer in te tikken, dit heeft niks met de Coast Riders te maken. Weg met die geschiedenisles, grote onzin allemaal”. In werkelijkheid wil ik namelijk een artikeltje wijden aan onze eigen Theo, die in het voorjaar van het jaar des Heren 2010, zittend in zijn luie stoel, met zijn voeten op tafel, met in zijn linkerhand een glas wijn en op schoot een notebook, een lunchstop zit voor te bereiden voor de heenreis van het Drenthe weekend. Tot 5 maal toe moet hij de internetescapeknop indrukken met de gedachte “dat is niks”. En dan klinkt de bekende kreet ` eeeeeeh`, een kreet die Theo ook slaakt als hij Wapen van Geitenhoorn bij voorzitter Ton binnen komt, heb ik uit betrouwbare bron vernomen, maar dat even ter zijde. Eureka!, dat is het, een restaurant in Giethoorn (vroeger Geitenhoorn geheten) met een koffietafel op het menu en daarbij een gratis rondvaart door het wereld-erfgoed van Giethoorn. “Dat is een mooie verrassing, dat houden we geheim”, moet Theo gedacht hebben. Het toeval wil dat het idee van Theo wel erg overeen komt met de plannen van de legendarische Theodorus III, precies 500 jaar geleden. Maar goed, toeval is toeval.

En zo komt het dat wij, rijdend op onze 80-100 pk vervoermiddelen naar Drenthe, op aanwijzingen van Theo, verzeilt raken in Giethoorn om te lunchen. De verassing is groot, als wij na de lunch, door de plaatselijke herbergier worden aangemonsterd op de, voor het restaurant gelegen authentieke eikenhouten Giethoornse punter. Ik kijk om mij heen en ben er van overtuigd dat Theodorus III, 500 jaar geleden met deze boot de omgeving nog moet hebben verkend. Ieder wordt door de herbergier vervolgens voorzien van een drankje en de buitenboordmotor wordt gestart. Een beetje merkwaardig tafereel ontstaat. Ruim 30 Coast rijders in een bootje in plaats van op de Harley, drinkend uit een Cola of Sinas flesje in plaats van uit een bierglas.(dit beeld heb ik dan ook de dagen er na niet meer waargenomen). Maar goed alle gekheid op een stokje. De vaartocht door de sloten van Giethoorn is prachtig. De huizen waren vroeger, in de tijd van Theodorus III alleen te bereiken met een vaartuig. Later, waarschijnlijk na de uitvinding van de brug, zijn alle woningen met de buitenwereld verbonden middels duizenden specifieke Giethoornse bruggen en bruggetjes. Veelal hoge bruggen, waar je onder door kunt varen zonder dat deze door een plaatselijke brêgewipper moeten worden open geklapt. De sfeer zit er gelijk goed in als Nico zijn verschrikkelijk droge opmerkingen de ether in smijt.”No picture, no picture” en “wanneer gaan we weer aan de gang”, gaan er bij de Coastvaarders in als gesneden Giethoorns suikerbrood. We lachen ons gelijk helemaal mallotig, om er bijna amechtig van te worden. Vlak voor het voormalige huis van de actrice Andrea Domburg, die daar tot 1969 heeft gewoond, slaan we links af. Door de kapitein van onze authentieke Giethoornse punter worden we geattendeerd op diverse plaatselijke gebruiken en gezegden. Zo weten we nu de betekenis van “een blauwtje lopen, de benen nemen, onder de pannen zijn en het, in het midden laten”. Allemaal spreekwoorden die volgens de gids, uit het Giethoornse afkomstig moeten zijn. Het waarheidsgehalte van deze stelling heb ik niet kunnen verifiëren maar is mijns inziens uiterst dubieus, maar ach, wel leuk verder. We varen de hoofdsloot door, onder alle zogenaamde hoge bruggen door en keren over de plas weer terug naar het startpunt. Onderweg ontwaren wij nog het vakantiehuis “De Wijde Blick” alwaar onze Ruud in zijn verkeringstijd, midden in de nacht, heel stilletjes, op zijn blote tenen over de overloop sloop. Aangekomen bij onze motoren, is vrijwel iedereen het er over eens, dat het geheim van Theo een mooi geheim was. Voor mij persoonlijk mogen er in de toekomst best meer, buiten motorische aktiviteiten worden ingelast tijdens de ritten. Ik weet dat Theo daar zelf ook voorstander van is. In het verleden hebben wij immers meer van dit soort activiteiten ondernomen, waar ik goede herinneringen aan heb. Ik denk daarbij aan de hunebedden, het Ford museum, de Marine, Het Harry Muskee museum, de Indians motoren en bijna het kippenmuseum. Al met al een onwijs gaaf begin van het onwijs gezellig Drenthe weekend. Theo, goed gedaan mijn jongen, jij moet wel een nazaat zijn van de legendarische Theodorus III, dat kan gewoon niet missen. De groeten van een aangemonsterde Coatsvaarders matroos

DYNO TUNING Na aanpassingen aan uitlaten, luchtfilter en/of motorblok onderdelen van Uw Harley Davidson, bijvoorbeeld met de onderdelen uit de Harley-Davidson Screamin'Eagle tuning catalogus( voor meer motorvermogen), is het noodzakelijk om het brandstofmengsel van het brandstof systeem daarop af te stemmen. Dit is erg belangrijk om de volgende redenen: - optimale prestaties( meer motorvermogen) - een optimaal brandstofverbruik - voorkomen van motorschade door bijvoorbeeld oververhitting - behoud van eventuele fabrieksgarantie Bij Harley-Davidson injectie motoren vanaf modeljaar 2002: Voor het aanpassen van het brandstofmengsel bij deze modellen maken wij gebruik van de Screamin' Eagle Pro super tuner, een originele Harley-Davidson software aanpassing die er voor zorgt dat er de juiste hoeveelheid brandstof wordt ingespoten en daardoor de motor een correcte afstelling krijgt van het brandstofmengsel.

Op deze afbeelding ziet U zo'n Screamin Eagle Super Tuner. Het is een soort decoder die na een koppeling aan Uw Harley-Davidson ervoor zorgt dat de standaard injectie software programma's gewijzigd kunnen worden door erkend Harley-Davidson getrainde monteurs. Na het wijzigen wordt de Super Tuner weer losgekoppeld en bewaard bij de motor. Een groot voordeel van dit systeem is dat er geen onderdelen achterblijven op de motor en/of gemonteerd worden tussen de standaard bedrading. De motor blijft hierdoor dus even betrouwbaar als hij was. Om er achter te komen hoe de standaard injectie software gewijzigd moet worden, nadat er aanpassingen zijn gedaan aan de uitlaten/ luchtfilter en/of motorblokonderdelen van Uw Harley Davidson , beschikt West Coast Motors als enige official dealer over een Dynostar vermogens testbank. Dit is een meet instrument waarmee wij de volgende gegevens van de motor meten: - het motorvermogen in PK's - het koppel van de motor in Nm - de brandstof/ lucht mengsel verhouding Hieronder ziet U en afbeelding van deze Dynostar testbank:

15

na het meten van deze gegevens kunnen wij met de Screamin'Eagle Super Tuner de standaard injectie systeem software zodanig aanpassen dat er een juiste brandstof/ lucht verhouding ontstaat bij een ieder gewenst toerental van de motor. Dit resulteert in de eerder genoemde voordelen van deze aanpassing. De resultaten van de meting/ afstelling worden vervolgens in grafiek vorm weergegeven, en indien gewenst per e-mail aan U verzonden. Zo'n grafiek ziet er dan als volgt uit:

De 2 bovenste lijnen geven het motorvermogen in PK en het koppel in Nm weer, en de onderste grafiek de brandstof/ lucht verhouding. Naast het bovengenoemde brandstofsysteem, zijn er nog andere Harley-Davidson brandstofsystemen op de markt, namelijk: - injectie modellen van modeljaar 1996 t/m 2002 - carburateurmodellen t/m modeljaar 2006 Ook deze systemen kunnen wij optimaal afstellen op onze testbank, maar dan op een andere manier. Voor verdere informatie hierover, prijsinformatie , of het maken van een afspraak kunt U telefonisch contact opnemen en vragen naar Bas of Rene. Ook kunt U uw vraag hierover per e-mail stellen aan [email protected]

16

Onwijs stoer en de nieuwe generatie komt er aan Je bent een meid van een jaar of 10 en je vader rijdt op een ontzettend gave vette Harley Davidson Road King Classic. Dat is natuurlijk onwijs gaaf en onwijs stoer. Daar kun je mee aankomen bij je vriendjes en je vriendinnetjes. Daar kun je over praten op school. En dan vervolgens tik je een zwart leren jasje op de kop en laat je je vader daar een enorm Harley Davidson embleem op naaien. Je trekt je paardrijlaarzen aan , doet een witte wapperende sjaal om en zet vervolgens een roze helm op je kop, je stapt bij je vader achterop en rijdt met de Coast Riders van Alkmaar naar Barneveld. Kijk, en dat vindt ik nou eens echt onwijs gaaf en stoer. Lange tijd heb ik achter ze gereden en heb zitten genieten van de wapperende haren onder de roze helm vandaan, de wapperende witte sjaal, twee armen die vaak wijd uit op de wind meevlogen en twee paardrijlaarzen die net de achterstepjes niet haalden en dus halverwege de leren classictassen in de lucht bleven hangen. In de bochten gingen de handen stevig om pappa heen, althans dat was de bedoeling. In werkelijkheid kwamen ze niet verder dan halverwege pappa’s “smalle” taille. De hele reis een glimlach van oor tot oor en een stoere blik van iemand die al jaren op zo een echte Harley Davidson, in gezelschap van zo’n ongeregeld zootje, de wereld over scheurt. En dan kom je in Barneveld en ga je met een of andere tante Ingrid een ijsje kopen en dan kies je voor een hoorntje met lichtblauw smurfenijs, want dan ben je toch in eens weer een jong meisje van een jaar of tien. Gewoon geweldig om dit te zien. Onderweg had ik tijd genoeg om het voor mij afspelende tafereel eens te overdenken. De gemiddelde leeftijd van de groep was vandaag zeker een jaar jonger dan normaal en dat is niet verkeerd. De kans op vergrijzing van de Coast Riders is hiermee gelijk behoorlijk gereduceerd. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. We moeten dit zeker promoten. We zullen het er bij de generatie die na ons komt met de Harleypaplepel in moeten gieten. En over een jaar of acht staat de boven genoemde Road King niet meer veilig in het schuurtje van pappa en rijdt er een nieuw Coast Riders lid mee van de nieuwe generatie. Want dat deze dame later op een dikke vette gave Harley Davisdson gaat rijden is voor mij wel zeker. De groeten van ook een Road King rijder en levensgenieter

17

GPS WORKSHOP

Tijdens de algemene leden vergadering van 2010 stelde het chapterlid Ruud Lucassen voor of er een GPS avond georganiseerd kon worden. Hij illustreerde zijn GPS kennis met een metafoor; mijn motor heeft 6 versnellingen, maar ik ben niet verder gekomen dan mijn 3de versnelling. Zijn GPS kennis was ergens blijven steken. Zijn voorstel kreeg snel bijval. Bij een snelle inventarisatie werden er gelijk 13 deelnemers geteld. Hiermee werd het idee om een GPS voorlichtingsavond te organiseren gelijk omgezet in een plan. Nog voor de eerste chapter ride-out werd op 19 maart de eerste GPS avond georganiseerd. De ruim dertig deelnemers hadden zich van te voren via de e-mail opgegeven voor deze GPS avond welke gratis was voor de Coastridersleden. Het publiek was zeer enthousiast over dit initiatief. Er werd een gevarieerd programma geboden. Velen hadden een laptop meegenomen en hun navigatieapparatuur voor het interactieve gedeelte van de avond.

De sponsoringdealer Westcoastmotors had een Roadtech 660 beschikbaar gesteld om de leden die nog niet over een GPS toestel beschikten te kunnen laten oefenen. Onze lieftallige Syreeta Dumais van Parts & Accessoires kwam ook haar licht opsteken en liet zich informeren over de vele gebruiksmogelijkheden. Westcoastmotors gaf tijdens de GPS avond een interessante korting op de aanschaf van een Roadtech of Zumo navigatieapparaat. Klasse! De Coastrider piloten waren onder de indruk over de vele instelmogelijkheden van hun Garmin apparatuur en het software programma Map Source. Met name het laatste is een uitgebreid programma om zelf routes uit te zetten. De chapterleden kregen ook te zien hoe je een route kan voorverkennen via internet met de satellietbeelden van Google Earth. 18

De leerzame avond heeft een goede indruk achtergelaten en de vraag was gelijk geboren voor een vervolg, maar dan in kleinere groepjes en meer toegesneden op specifieke vragen van de deelnemers. Hiervoor zijn alle deelnemers gemaild en hebben feedback kunnen geven via een mini enquête. Via deze mini-enquête was het mogelijk om je op te geven voor een vervolg en je specifieke wensen kenbaar te maken.

Een redelijk aantal piloten had zich via de enquête opgegeven voor een vervolg. Dat de eerste GPS avond goed is bevallen. kwam ook tot uiting in de gehouden enquete. De workshop is inmiddels gehouden op zaterdag 10 april in de kledingshop van Westcoastmotors. Geheel volgens plan hebben we met twee groepjes uitvoerig geoefend in het bedienen van de GPS en MapSources en OnRoute route programma. In een gezellige informele huiselijke setting hebben veel gebruik mogelijkheden uitgeprobeerd, gedemonstreerd. Maaike Leek van Westcoast kleding center kwam ons verrassen met koffie en koek en frisdrank, dit was dan ook dik in orde. We raakten niet uitgepraat en gedemonstreerd over de vele instelmogelijkheden. Ook onverwachte verrassingen welke kunnen ontstaan en voor ongemakken zorgt om dat ze meestal onaangekondigd verschijnen konden we goed demonstreren en pareren. Er werd ook een manco zichtbaar bij een deelnemer zijn Zumo 660. Konden we gelijk een “harde reset”demonstreren, overigens zonder succes. Toch wel zo prettig dat dit manco nu aangetoond kon worden en niet je vakantietrip onderweg bederft. Na afloop van de workshop konden de tevreden deelnemers ook nog een bonus ontvangen. Hiervan werd dan ook gebruik gemaakt. De bonus bestond uit twee bestandmappen met vele motorvriendelijk hotels en alle Europese Harley-Davidson dealers. Altijd makkelijk voor onderweg! Van dit grandioze aanbod werd dan ook dankbaar gebruik gemaakt en de mappen werden ter plekke gratis geïnstalleerd. We kunnen nu terug kijken op een geslaagde GPS informatie avond en twee intensieve GPS workshops met zeer leergierige Coastriders.

Herman Glaap en Stephan Pronin

19

Rijvaardigheidcursus Zo, daar zijn ze weer, Rob Schotel en Theo Verkamman. Twee politieinstructeurs die ons de kneepjes van het inzichtelijk rijden bij zullen brengen. Volgens de overlevering alweer voor de twaalfde keer. In de kantine van Gerard Koks, waar wij zeer gastvrij ontvangen worden, komt de spraakwaterval van Theo al snel op gang. Allemachtig wat kan die man praten. Met een stortvloed van woorden wordt tijdens de theoriecessie ons hersenpannetje in een mum van tijd gebrainwasht. Na korte tijd kunnen wij alleen nog maar denken in de trant van, anticiperen, inzichtelijk rijden, concentratie, remweg etc. Wat weten die Theo en Rob, ons Harley-rijders, ongelooflijk te enthousiastmeren. Met een heel herkenbaar verhaal, waaruit blijkt dat motorrijders ook maar gewone mensen zijn, ligt iedere aanwezige spreekwoordelijk met zijn oren aan Theo’s lippen. De opkomst is heel groot. Zeker een Coastridertje of 25 heeft zich ingeschreven. De potten koffie zijn dan ook niet aan te slepen. Bert en zijn vrouw, die de organisatie van de catering op zich hebben genomen, hebben handen vol werk, maar het komt allemaal dik in orde. Dan zie je weer de voordelen van zo’n grote bedrijfskantine. Volgens het programma van de dag gaan we na het theoretische gedeelte, de ochtend afmaken met praktische slow handling training, om na de lunch verder te gaan met praktische noodstop oefeningen, die op haar beurt ook weer vooraf gaan met een stuk theoretische instructie. De slow handling training is wederom weer heel leerzaam. De oefeningen op je eigen motor zoals heel langzaam manoeuvreren, om pionnen heen rijden, achtjes rijden en straatje keren, zullen in de toekomst zeker van pas komen als de Garmin of de Tom Tom ons weer eens de verkeerde straat in stuurt.

20

Heerlijk in het zonnetje over het voorterrein van Gerard zijn milieu- en voertuigentechniekbedrijf, worden alle oefeningen met veel behendigheid uitgevoerd en daar waar nodig door Rob en Theo bijgestuurd. Het is dus werken geblazen en daar wordt je best hongerig van. Gelukkig hebben Aad en Bert en zijn vrouw een uitstekende broodjeswinkel/cateraar uitgezocht, want de lunch smaakt fantastisch. Na de lunch staat dus de noodstop op de agenda. Altijd een oefening waar je rikketik iets sneller van gaat kloppen. Zeker voor de rijders met wat minder ervaring, komen deze oefeningen goed van pas. Aan de zwarte strepen op het asfalt is goed af te leiden, dat het oefenen van de noodstop geen overbodige luxe is. Sommige presteren het zelfs om enkele meters met een geblokkeerd voorwiel de remweg af te leggen. Dit wellicht niet uit onkunde, maar meer om Theo de stuipen op het lijf te jagen, die dan ook gelijk van de gelegenheid gebruikt maakt om corrigerend op te treden en hier weer een prachtig verhaal van te maken. Al rap loopt de zeer geslaagde dag ten einde en gaan we weer helemaal motortechnisch opgefrist en met een oorkonde huiswaarts. Met dank aan Aad voor de organisatie, Bert en zijn vrouw voor de verzorging, Rob en Theo voor de instructie en Gerard voor het ter beschikking stellen van zijn bedrijfskantine.

De groeten van een opgefriste Harley-rijder

21

1672 Ook zo genoten van clubbad nr 1 van 2010? Mooie reportages. Eigenlijk lees ik dit blad 3 x ; bij binnenkomst, gauw grote witte envelop openscheuren en doorbladeren, foto’s en titels kijken. Paar dagen later echt lezen en lachen. Bij de bewaarspullen leggen. Drie weken later weer lezen, en dan begint het bij mij te borrelen. Na een gezellige jaarvergadering, waaruit al heel gauw een zeer druk bezochte navigatie-avond kwam, besloot ik te reageren. Hoewel in m’n jeugd actief in politiek, ben ik door de jaren heen gelouterd en absoluut niet meer actief. Ik zie het hoofdschuddend aan. Het kabinet is gevallen en niemand of allemaal zijn er aan schuldig. Deskundigen denken dat 2010 een rampjaar wordt. Een soort 1672, weet je nog, het volk was redeloos, het land reddeloos, en de regering radeloos. Daarom besluit ik om de demissionaire bewindslieden en formateur en informateur ons clubblad toe te sturen. Een voorbeeld hoe je iets moet besturen, of het nou ’n HD of ’n vereniging is…. •

Als Premier hebben we natuurlijk Ton, onze voorzitter.

•

Terwijl Jan Leek dan Minister van Staat wordt.

•

Voor financiën zetten we Aad Tas en Bob Hamaker in.

•

De Volksgezondheidszorg wordt bestierd door Hans Schipper en Ingrid Tas.

•

Onze Veiligheid wordt gewaarborgd door Luitenant –kolonel Willem de Kant Aad Tervoort, Safety officer.

•

Voor het ministerie Jeugd en Gezin zoeken we jeugdleden…..en die hebben we, Sylvia Froger en Michael Mes. Zij gaan o.a. het alcoholprobleem bij de jeugd te lijf.

•

Voor Cultuur & Onderwijs & Wetenschap dacht ik aan drummer Olav Meijer en de Navilogen Herman Glaap & Stephan Pronin.

•

Voor ons als HD-riders heel belangrijk, Verkeer & Waterstaat. Natuurlijk Willem Olie, die in ’n weekje de A7 verbreed met ‘n 3e rijstrook , en Jan Zitvast laat de oldtimers belastingvrij over de wegen puffen.

•

Onze minister van Buitenlandse zaken wordt Henk Schrama, in combinatie met Dries Bessels voor de bilaterale contacten met de USA.

•

Ontwikkelingshulp met bijbehorende reisjes en financieel strooigoed, lijkt me iets voor Theo Welten. 22

en

•

Binnenlandse zaken en Emancipatie wordt geleid door Jet Vrugtman met Reny Blom (editor).

•

En de Kamervoorzitter wordt dan iemand, die allen verbaal de baas is………ja dus………………… toch Yvonne van den Horn.

En wat ga ik dan doen?? Nou ik dacht aan wachtgeld voor ’n jaar of 6, want ik ben gediplomeerd oppas-opa van 2 peuters en wil tijd aan hen besteden. Ruud

GEEN WOORDEN MAAR DADEN!!!!! Tuut tuut tuut het nieuwe kabinet van Ruud, is dan toch een feit geworden, zoals u zult ontdekken. Tijdens een persconferentie gaven Jan Leek, de nieuwe minister van Staat en de nieuwe premier Ton Vrugtman aan, het volste vertrouwen te hebben in hun nieuwe kabinet. Het is nog nooit voorgekomen in Nederland, dat alle ministers van 1 en de zelfde partij zijn, namelijk de CRP (Coast-Riders Partij) alle leden blijken dezelfde interesses en instellingen te hebben en dat maakt ze zeker tot een bijzonder sterk kabinet. Hun no nonsense beleid, samen uit samen thuis en doe maar gewoon, zou voor heel Nederland wel eens voor een bijzonder positieve en plezierige ommekeer kunnen gaan zorgen. Wij wensen ze heel veel succes en we gaan zeker op ze stemmen bij de volgende verkiezingen.

Het Dagblad de CR

De Editor en haar assistente.

Veel plezier ………..

23

DE KOFFIE EN SIGAREN RIT 27-3-10 . Ik zou met Michael Mes de rit wel even uit zetten en in de garmin stoppen., met nadruk op even, want dit was de misrekening van de week want MAPSOURCE liet me in de steek. Ik lichtelijk in paniek “wat nu” het was maar een kleine rit van 100 km, dit in verband met het weer, maar het is toch wel handig als je dit ook aan de collega’s roadcaptain’s door kan sturen . Na veel gepruttel (we waren nog netjes) en gestress en het werd dan ook steeds later en later, begonnen we eigenlijk de moed een beetje te verliezen. Wat nu??? Hoe lossen we dit op “Ai” bedenkt Michael “we bellen de hulplijn in Beverwijk op” ( onze vriend Stephan). Zo gezegd zo gedaan. Het was inmiddels al aardig laat in de avond. Stephan was bereid ons gelijk te hulp te schieten, dus wij op weg naar Stephan. Na alles uitgelegd te hebben aan deze beste man zei deze “ohh dat is zo gepiept. nemen jullie maar even wat te drinken van Hetty dan start ik de pc wel op”. Oké doen we, we kregen er ook gelijk toastje,s en stukken kaas bij, was wel lekker want even daarvoor bij mij thuis, kregen we van de stress geen hap door onze keel !!!!!! Inderdaad het was ook zo gepiept na een pond kaas, 1 kg worst, 12 bier en 4 flessen frisdrank later. Zat de rit er in, pfffffft gelukt !!! En nu maar hopen op mooi weer op zondag 27 Maart. Afspraken maken voor de koffie en lunch, ja dan komt de hamvraag met hoe velen komen jullie dan?? Nou 5, of 10 of…………………. zeg het maar. Als we Piet Paulusma moesten geloven konden we beter gaan roeien, heel droog zag het er niet uit, maar gelukkig het lot was ons gunstig en was er zondag een klein zonnetje aan de hemel dit was toppy. Ja en daar sta je dan 27 maart bij de Alkmaarse Poort te wachten op de bikers en hoeveel konden wij er verwachten met deze temperatuur, maar tot onze verbazing stroomden ze langzaam maar zeker binnen. Wij waren dan ook heel blij verrast dat we om 10.00 uur met 32 motoren en 41 personen van start konden gaan.

Wat een opkomst gewoon weg SUPER!!!!!!!!!!! Eerst het bekende praatje en toen van start richting Spijkerboor, Wormer en na al deze kilometers op naar Assendelft voor de ons zo bekende koffie met appelgebak, bij het wapen van Assendelft.

26

Dat was wel even lekker na dat hele eerste toch frisse stuk, daar hoorde ik van Ruud Lukassen dat er wat verwarring tijdens de rit was ontstaan, omdat er behoorlijk wat rijders waren die hun dubbele koplampen aan hadden. Ja en onze Ruud dacht dus, dat dit allemaal roadcaptains waren en voegde dus veel en veel te vroeg in, er later achter komend dat ze geen oranje hesjes droegen hahahahaha (ach ja……..de eerste rit weer).

Na de koffie weer op weg, richting Uitgeest dit via Krommenie en Krommenierdijk Toen op weg naar de lunch in restaurant Havenrijk in Uitgeest. Daar was paniek voor de kok, hij rekende op 15 a 20 rijders ha ha ha,

maar gelukkig heel creatief en er ging dan ook niemand weg met honger, dit was dus een top kok. Toen het laatste stuk op weg naar Westcoast Motors in Alkmaar, onderweg nog een pech gevalletje, een accu die het niet meer wilde doen, nog steeds in de winterslaap waarschijnlijk, overigens perfect opgelost door West Coast Motors en een “ontsnapte” Aad Tas, die waarschijnlijk net van stal na een lange winter, als een jong dartel veulen een stukje zijn eigen rit wilde rijden, of misschien onze rit ietwat te kort vond en dus tijdelijk als vermist was opgegeven. (gelukkig weer boven water gekomen.) Aangekomen bij West Coast, waar Jan Leek en zijn team ons ook weer hartelijk ontving met koffie en andere lekkernij hebben we afscheid genomen van alle biker,s. (lees Bikkels)

Bedankt voor de grote opkomst Dames en Heren rider,s Groetje van sportster Michael en springer Willem.

27

SPORTSTER MICHAEL MET GELE BADEENDJES.

OP ZIJN NIEUW GESPOTEN ROZE MOTOR

EN ONZE WILLEM MET ZIJN SUZANNE.

28

Zomaar een dag uit het leven van een Road Captain en een Road Captianrinnetje Het is woensdag en we hebben een vrije dag. En wat gaan we doen op onze vrije dag? We gaan vandaag de Coast Ridersrit van 2 mei a.s. voorrijden. We gaan kijken of alles klopt, we gaan afspraken maken met de restaurants , we gaan kijken of we overal veilig kunnen wegzetten en of alle waypoints wel goed zijn ingevoerd in de Tom Tom, we gaan op de verkeersborden letten en beoordelen of de route niet te lang of te kort is. Zijn we wel op tijd om een bakkie te doen en komen we niet te laat voor de lunch? Allemaal aspecten waar je rekening mee moet houden als je een rit uitzet. Maar voor we verder gaan met vandaag, flashbacken we even terug naar 2009. Het is november en we vergaderen met alle Rallyleden bij Olav thuis. Voorzitter Theo is druk bezig om de uit te zetten ritten voor 2010 te verdelen onder de commissieleden. Bij rit 3 steken wij ons vinger in de lucht en beloven een rit uit te zetten door Noord- en Zuid-Holland genaamd “de Noord- en ZuidHollandse kleine rivieren route”. Het is de bedoeling om gedurende de hele rit uitsluitend langs riviertjes, vaarten en sloten te rijden. Dat moet kunnen denken wij. Wij wonen immers midden in dit waterrijke gedeelte van ons land. Thuis gekomen gaan we aan de slag. We starten de computer op en zoomen met behulp van “Tyre” in op Google-maps. Vervolgens plaats ik 48 waypoints en upload het file naar mijn Tom Tom. Tot nu toe gaat alles zeer voortvarend. We gaan weer terug naar vandaag. De Tom Tom zit op het stuur van de Road King en wij zijn er helemaal klaar voor. Op naar het startpunt , de Almaarse Poort in Alkmaar. Onze rivierenrit begint eigenlijk bij de rivier De Amstel in Amsterdam dus rijden we van Alkmaar binnendoor dwars door Noord Holland naar de ring van Amsterdam. De Zeeburger tunnel door en bij de afslag S110 richting centrum om daar een start te maken met de kleine rivierenroute. En daar staan we dan ook gelijk voor het eerste obstakel, namelijk een rond bord met rode rand “Gesloten voor alle motorvoertuigen”. Auto's, bussen, vrachtwagens, motorfietsen e.d. mogen deze weg niet in. Er onder staat de tekst “alleen bestemmingsverkeer” en dat zijn wij niet. Wat nu. Misschien geeft het infobord verder op een oplossing en jawel. We besluiten om aan de andere zijde van de Amstel te gaan rijden. We maken aantekeningen voor thuis zodat we de route in de 29

computer straks kunnen aanpassen. We rijden terug naar de afslag S110 om vervolgens bij de afslag S109 weer van de ring af te gaan en dat lukt buitengewoon. Op naar Uithoorn alwaar wij een koffiestop hebben gepland bij de uitspanning “Drinken en Zo”, waarvan de uitbater ook een vervent Harley-rijder is. Lekker op een terras aan de Amstel in het zonnetje, dat lijkt ons wel wat. Maar wat een verrassing, de herberg “Drinken en Zo” is nog gesloten. De uitbater is in geen velden of wegen te bekennen, of….. toch wel. Ik zie in een ooghoek een Harley T-shirt boven voor het raam staan. De nieuwschierigheidsknobbel van de uitbater is door de uitlaat van onze Road Kings geactiveerd. In een mum van tijd staat hij beneden en spreken wij de koffiestop met hem door en worden wij in het grote boek genoteerd. Koffie met appelgebak, staat er met grote letters. Zo dat is in ieder geval geregeld, hopelijk is het terras groot genoeg voor die overweldigende opkomst op 2 mei aanstaande. We springen weer op de motor en vervolgen de route. Na 2 kilometer is het weer raak. Een wegopbreking langs de Kromme Mijdrecht bij De Hoef. De dijk wordt daar plaatselijk opgehoogd en de dijk is dus gestremd. Natuurlijk laten wij ons niet tegenhouden door zo een nietig bordje en rijden daar gewoon omheen. Op aanwijzingen van de graafmachinist (niet Willem helaas) kunnen we toch de weg vervolgen, zij het over een stukje onverharde weg. We noteren dat we dit gedeelte van de route, de dag vóór de rit nog even zullen controleren om de route aan de hand van onze bevindingen eventueel aan te passen. Op naar ons volgende doel, het theehuis langs het Gein bij Bodegraven alwaar we denken te kunnen lunchen. En wat denk je, weer een verrassing. Het theehuis is gesloten. Er is geen kip te bekennen. We gluren door de ramen en zien dat de hele uitspanning nog in winterrust is. We zijn het gauw met elkaar eens, dit wordt niks. We zijn duidelijk te vroeg in het seizoen. We besluiten de lunch te verleggen naar Vlist alwaar wij goede herinneringen aan hebben overgehouden. Bij de gedachte aan de plaatselijke specialiteit, “biefstuk met meegebakken brood”, loopt het water alweer uit ons mond. Op naar Vlist aan de Vlist. 30

De route loopt via Nieuwebrug, alwaar de plaatselijke dorpsgek op de brug tol staat te heffen. € 0,50 is niet veel, maar je moet het wel op zak hebben. Er waren vandaag duidelijk nog niet veel passanten geweest, want van een biljet van € 50,00 had hij niet terug. Het gekke Nieuwerbrugse mannetje strijkt vervolgens eens over zijn rare bolletje, doet het hek open en laat ons er toch door. Zo, dat is mooi verdiend. Wij noteren, dat we op 2 mei wat klein geld in ons zak moeten steken en tevens zullen we dit bij de briefing aan de deelnemers moeten melden. We vervolgen de weg naar Vlist, aan de Vlist, want we krijgen behoorlijk trek en het loopt al tegen half twee. We stoppen bij ons “biefstuk restaurant” en ontdekken, dat ook dit etablissement nog in de winterstand staat. Gelukkig heb ik van te voren wat Internet huiswerk gedaan en weet dat er ook nog een Café “De Vlist” in de buurt moet zijn met een lunchkaart. Maar waar is dat café.? We besluiten om wat rond te gaan rijden totdat we het stekje gevonden hebben. Op naar Café “De Vlist”in Vlist aan de Vlist. We verdwalen bijna in de plaatselijke nieuwbouwwijk. We geven niet op en ontdekken toch uiteindelijk onze bestemming en dat ziet er goed uit. We worden enthousiast. De kaart ziet er leuk uit, genoeg kleine snacks en bijzonder vriendelijke vrouwelijke uitbaters, die ons graag op 2 mei terug zien. We spreken af, dat wij het aantal deelnemers ‘s morgens zullen doorbellen en dat ieder voor zichzelf zal bestellen en betalen. Vervolgens werken we even een super uitsmijter met heerlijk bruinbrood naar binnen, bespringen de Harley weer en volgen we de Tom Tom instructies weer op. We vervolgen onze rit langs een onbekend watertje en komen in Schoonhoven.

We gaan op zoek naar een tankstation om tijdens de rit de Sportsterren even bij te tanken. Onze keuze valt op het plaatselijke Shell station, met het oog op het feit, dat Joop dan ook weer helemaal gelukkig is.

En daar gaan we weer, richting Linschoten. We rijden lekker, langs Zuid Hollandse riviertjes en watertjes. Plots klinkt daar een sirene. Het is het achter mij aan rijdende Roadcaptainrinnetje die de aandacht wil. “Hier mogen we ook niet rijden”, wordt mij medegedeeld. Het Roadcaptainrinnetje had een verkeersbord gezien, die ik even niet had gezien. We keren, wat na 31

de hogere rijvaardigheidstraining natuurlijk helemaal geen probleem meer is, en gaan terug naar het verkeerbord. Oh, gelukkig wat een opluchting, er staan tijden bij. Het bord geldt alleen tussen 7:00 en 10:00 en tussen 16:00 en 19:00 uur en het is nu pas half 3. Dus keren we de motoren weer en vervolgen onze dijk. Het gaat verder goed, we zien geen obstakels meer en overwegen om het laatste stuk naar de A4 maar over te slaan. Die route loopt niet meer langs riviertjes en over dijkjes. We besluiten om de route toch af te maken en dat is maar goed ook. Niet ver voor het einde, bij de Woerdense Verlaat, worden we nogmaals geplaagd met het inmiddels overbekende verkeersbord “verboden voor motorvoertuigen”. Het is niet te geloven hoe ze ons motorrijders uit het landschap willen pesten. Nog even en dan is het hele Groene Hart van Nederland alleen bestemd voor wandelaars, fietsers en bestemmingsverkeer. En voor de Road Captains en de Road Captainrinnetjes is het een hele klus om nog een leuke route uit te zetten over kleine weggetjes, langs riviertjes, over dijkjes en bruggetjes. De geitenwollensokken figuren beginnen het duidelijk van ons te winnen. Maar vandaag is het wel weer gelukt om een rit in elkaar te sleutelen. Als je dit leest hebben we vermoedelijk de rit al weer achter de rug en kunnen we hopelijk terug kijken op een leuke tocht langs alle Zuid-Hollandse kleine riviertjes in het Groene Hart. Wij hebben in ieder geval ons best gedaan om dit te verwezenlijken. De groeten van een Road Captain en een Roadcaptainrinnetje.

32

NU IN DE SHOWROOM DE STREETGLIDE CVO! TYPE:

FLHXSE Streetglide cvo

COLOUR:

SPICED RUM

PRIJS:

€36.695,-

______________________________________________________________________________ ____

DE LENTE COLLECTIE LIGT VOOR JE KLAAR! De nieuwe lentecollectie komt dit jaar met gedurfde kleding met frisse motieven die je goed kunt combineren met je dagelijkse rijkleding. Omkeerbare jassen, die je dus aan twee kanten kunt dragen, en kleding met de nieuwe Scotchlite Reflecterende technieken zijn hier maar een tipje van de sluier van… De nieuwe Spring MotorClothes collectie ligt nu voor je klaar! 33

De rivieren route De Noord- en Zuid-Hollandse kleine rivieren route, geen rit voor Coast Riders met watervrees Erwin Kroll staat het de avond er voor nog te zingen op zijn manier, “simpe sampe sompen, soppen op je klompen”. Dat hij hiermee gelijk een oer Hollands liedje verkracht doet even niet ter zake. Vervolgens deelt Erwin Kroll ons nog mede “het wordt morgen natter, natter dan nat”. Maar wie geloofd nou Erwin Kroll, niemand toch? Wij in ieder geval niet, dus bellen we even met onze rallybaas voor overleg. We beslissen pas zondagochtend bij de Alkmaarse Poort of het door gaat, is het besluit. In het verleden zijn er diverse keren ritten van te voren afgelast, terwijl het weer toch mee viel achteraf. Dus zondagochtend op tijd naar Alkmaar. We zijn het er samen over eens, de rallybaas heeft het bij het rechte eind, want de zon schijnt zeer regelmatig tussen de wolken door. Op buienradar valt het ook wel mee deze morgen. Wel een grijze vlek boven Zuid Holland, maar geen donkerblauwe of zelfs rode plekken. Af en toe een beetje miezerig dus en dat zal ons niet deren. We rijden gewoon door die miezerbui heen en het is weer droog, toch? We zijn tenslotte geen mietjes. Aangekomen bij de Alkmaarse Poort wachten we vol verwachting af hoeveel Coast Riders er vandaag op zullen komen dagen. Het is altijd een beetje spannend, zeker als je de rit hebt uitgezet. Vanaf kwart over negen begint het te ronken rondom Alkmaar. De ene na de andere Harley wordt behendig de parkeerplaats op gemanoeuvreerd. We komen uiteindelijk uit op 16 motoren en dat is best veel met zo een weersvoorspelling. Het is nog steeds droog al heeft de zon het inmiddels wel af laten weten. Tijdens de briefing leg ik uit dat de Noord- en Zuid-Hollandse kleine rivieren route een rit is met het doel om zeker 95% van de route langs water te rijden. Wel die doelstelling is ruimschoots gehaald. Uiteindelijk zijn wij uitgekomen op 99,9%, want alleen in de Zeeburgertunnel, onder drie viaducten en onder de luifel van het Shellstation was het droog. Verder heeft het de hele dag geregend en soms niet zo zuinig ook. Gelijk vanaf de start begon het al te spetteren. Heel begrijpelijk haakten er diverse motorrijders af. Eerst na de koffiestop een grote slachting en vervolgens haakten er nog enkele af op een wat later tijdstip tijdens de tocht. Uiteindelijk zaten we nog met 11 personen te lunchen in Café De Vlist en arriveerden er uiteindelijk bij het eindpunt nog maar 10 doorweekte Harley gekken. De waterrijke tocht door het Groene Hart van Zuid Holland is dus letterlijk en figuurlijk in het water gevallen. Voor diegene die de rit met ons hebben uitgereden, nog even een opsomming van alle watertjes die we hebben gevolgd. Herken je deze nog, nog, nog, nog?: Amstel, Kromme Mijdrecht, De Meije, Oude Rijn, Hollandse IJssel, Lange Weidsche boezem, Vlist, Lange Linschoten, Kamerikse Wetering en nog vele andere.

34

En als je Erwin Kroll toevallig tegen het lijf loopt zeg hem dan dat hij zich in het vervolg beter voor moet bereiden en het liedje beter uit zijn hoofd moet te leren: Hannes loopt op klompen Simpe sampe sompen Door de plassen dat het spat broek en kousen worden nat Moeder roept "Hannes laat dat hoor" Hannes stapt maar dapper door hij laat zich niet lompen We zullen de route in portefeuille houden en hem zeker nog eens rijden als het mooi weer is, zodat er meer mensen van kunnen genieten. Het Groene Hart is best een heel mooi en waterrijk natuurgebied. De moeite waard om hier af en toe eens door heen te rijden. De groeten van een verzopen Coast Rider.

Foto Joop Glas 35

Dief betrapt tijdens Coast Riders Rit We zijn er altijd al zo bang voor. Die onverlaten die het hebben voorzien op onze Harley motoren. En dan gebeurt het tijdens onze Coast Riders rit “De Noord- en Zuidhollandse kleine rivieren route”. We zitten met zijn allen koffie te drinken in het etablissement “Drinken en Zo” in Uithoorn terwijl een, volledig in het zwart gehulde crimineel het heeft voorzien op de accessoires van de Sportster van Adrie. Gelukkig kijkt er iemand naar buiten en slaakt een gil. In de stromende regen zien wij, tussen de regendruppels door, de dief zijn gang gaan. Het is duidelijk een professional, dit doet hij niet voor de eerste keer. Heel geraffineerd staat hij boven op de motor uit alle macht een accessoire van de motor los te trekken. Of eigenlijk niet echt los te rukken, maar meer kaal te plukken. Een hele dikke kraai heeft het namelijk

voorzien op de vacht van de bruine beer die bij Adrie achterop als mascotte meerijdt. “In mei leggen alle vogeltjes een ei”. En daar heb je wel een lekker nestje voor nodig en wat is hier beter voor geschikt, dan de vacht van een lekkere bruine beer. Nou, niets dus. Als een speer ren ik met het fototoestel naar buiten en leg het delict vast op gevoelige plaat. Helaas wat onscherp door de regen, maar toch nog wel duidelijk genoeg als bewijsmateriaal. In zijn snavel is duidelijk het gestolen goed te zien waar hij straks mee weg vliegt naar het nest van moeder de vrouw. En de beer, die heeft het de rest van de route net zo koud gehad als wij in die stromende regen. Al met al een heel leuk voorval waar ook Adrie hartelijk om moest lachten. De groeten van een boevenfotograaf

36

Onze rubriek de groeten uit………….

En deze keer de groeten uit ZUID AFRIKA. DEEL 1. En uit ZWEDEN

Hebben jullie ook leuke verhalen uit het buitenland, geweldige vakantie ervaringen of woon je in het buitenland, stuur die dan aan ons door.

Veel leesplezier. Reny en Jet,

JA, EN LUKT HET DAN ECHT NIET MEER, DAN KUN JER ER NOG ALTIJD EEN SCHEMERLAMP VAN MAKEN.

37

Zuid Afrika DEEL 1 Helmen, Harley & Hoge hakken Leoniek en ik (Reinier) hebben de stoute laarzen aangetrokken om een reis te boeken met een gehuurde Harley door Zuid-Afrika. Leoniek heeft samen met de Zuid Afrika Specialist een route uitgezet die volgens de kilometerteller uiteindelijk een kleine 2500 kilometer heeft

opgeleverd, van begin tot einde vakantie. Leoniek had een paar laarzen uit de kast gehaald met redelijk hoge hakken en een héééle lange neus die met enige regelmaat in de weg zaten als de chauffeur zijn voeten op de grond moest zetten, maar dat was al snel een kwestie van afspraken als; als we stoppen trek jij die onderzeeërs een stukje terug ok? Voor de Harley rijders onder ons een tip; neem gewoon een paar stepjes in plaats van die enorme footbords…..is wel luxe voor je duo passagier maar met al dat gemanouvreer en terugsteppen op grintpaden bij restaurants en B&B’s vervloek je die dingen! Na een goede nachtrust in de B&B van Cor & Jolanda Stevens en een uitgebreid ontbijt kwam Wayne van de locale Harley Dealer het rollend materiaal van de trailer laden….ja ja de brommer werd gewoon bezorgd, uitstekende service!

38

Wayne nam nog een dik uur de tijd om met ons op de kaart mooie route’s uit te zoeken en gaf tips. Fijn dat hij er ook bij vertelde dat ze daar aan de verkeerde kant van de weg rijden maar met het stuur in het midden went dat snel. Helmen op en gaan! Hamburger op? We gaan rijden! In het dorp Franschhoek hebben we als vulling voor vaak lege motormagen nog maar een hamburger gedeeld. Ieder motorrijder die dit leest kent het gevoel wel dat je toch meer junkfood tot je neemt tijdens ritten. De verbranding gaat immers door de enorme hoeveelheden zuurstof die je naar binnenhaalt toch wel wat sneller. We hebben de omgeving van Franschhoek, Stellenbosch en Paarl verkend en kregen al gauw een

geweldige indruk van het groen, de wijngaarden, de prachtige wegen en hele mooie vergezichten. De eerste indruk van Zuid Afrika was verpletterend! ’s Avonds hebben we gegeten bij Le Bon Vivant in Franschhoek die wij graag een * hadden toegekend. Het plaatsje in het culinaire midden van de West Cape en de restaurateurs koken werkelijk de sterren van de hemel. De tournedo’s van Piet van den Berg zijn al super maar dit was helemaal te gek. Nog en tip voor onze Harley vrienden; als je je vrouw met een jurkje en hele hoge hakken achterop de buddysit zet; neem dan met je knorrende maag geen onverlichte verkeersdrempel met 60 kilometer per uur……..Da’s nie goe voor je relasie nie! (Zuid Afrikaans) De volgende ochtend Leoniek klaagde over haar helm die met snelheden boven de 100 km per uur 20 centimeter gelift werd dus ik heb de helm nog eens goed bekeken. Bleek dat ik 2 helmen in de reistas als handbagage had gestopt die van mij waren. Die van Lo is ook matzwart maar haar schedelomtrek laat duidelijk zien dat zij van het andere geslacht is….2 mannenmaten van 61 cm omtrek ingepakt dus….Nou ja daar konden we geen 17 dagen mee rijden dus de motor richting Tiger valley gestuurd.

Daar was Wayne direct vol overgave bereid een leenhelm mee te geven in de juiste maat. Nog een XXXL T-shirt voor Reinier met Harley Davidson Tiger Valley erop geprint en there we 39

go! Kaapstad onveilig maken. We hebben daar de rest van de dag doorgebracht en de Tafelberg bekeken. Erop had geen zin want er zat een wolkendek omheen geplakt dat ons een uitzicht van bovenaf zou wegnemen. Van Kaapstad, Kaap de goede Hoop en Robbeneiland hebben we te weinig gezien dus dat betekent gewoon nog eens overdoen en dan en paar dagen in de stad logeren. ’s avonds weer naar de B&B van Jolanda en Cor Stevens voor een goede nachtrust, immers de volgende dag moesten we km’s gaan maken. De ride gaat beginnen De tips van Wayne in het achterhoofd over de mooiste binnendoor wegen leidden ons naar Robertson en Ashton. Een prachtige rit over uitstekende wegen, weinig tot geen verkeer. Omdat je kruisingen en T-splisingen ruim van te voren ziet kun je de vaart er lekker inzetten. Heerlijk gas geven en de grenzen van lekker pittig doorrijden en bochten in- en uit swingen opzoeken. Leoniek is met haar motorcrosservaring een perfecte duo (op de laarzen na) en zit volstrekt neutraal achterop. (Je wilt natuurlijk geen sissy achterop die haar eigen bochten gaat rijden.) Na 4-5 uur kwam de Country Pumpkin in zicht en daar,

je raad het al, een hamburger en een light biertje gedeeld. In tegenstelling tot het bovenstaand beweerde moet je met drank en teveel eten uitkijken voor een ALD. Zo’n after lunch dip kun je niet hebben op de brommer, als je nóg eens 4 uur aan het werk moet…. Als motorrijder ben ik niet aflatend bezig met vooral; de andere weggebruikers. In Nederland moet je strak opletten op onverwachte manoeuvres van Suzuki Wagon R achtigen met bejaarden aan het stuur tot en met lage Honda’s en Golfjes met uitlaten met de diameter van een kachelpijp. In Zuid Afrika hoef je alleen maar te letten op Bavianen op de weg die als model carnivoren vluchten zodra ze de standaard dempers van de huur Harley horen aankomen. Toch blijf ik het standpunt huldigen van menige Harley aap; ‘Loud pipes save lives’ Via Barrydale zijn we naar Oudtshoorn gereden waar we te gast waren bij Villa Rustique. Deze B&B werd gerund door een jong Belgisch echtpaar die huis en haard in België hebben verkocht om een nieuw leven te beginnen op wellicht het mooiste continent. Uitstekende kamers, een zwembad ter grootte van een bubbelbad en de sfeer van een crematorium. Het kon Lo en mij niet zoveel niet bommen want inmiddels hadden forse plensbuien, voor het eerst in 1,5 jaar regen, de laatste 75 kilometer al geen pretje gemaakt. Op enig moment zag ik geen moer meer in de bergen. Enfin om nu nog de stad in te gaan op een zeiknatte motor was hem ook niet, dus hebben we in het restaurant van het crematorium gegeten. Nu moet je een paar honderd kilometer uit de kust geen botervis bestellen en zeker niet als ze die uit de Middellandse zee hebben ingevlogen. Mijn hemel wat was die vis droog. De cous-cous kwam kennelijk uit Marokko want die was koud. Ach ja de omlijsting met het grafmuziekje maakte de indruk compleet. 40

Kop in ’t Zand Op weg naar Prince Albert hebben we een stop gemaakt voor de bezichtiging van een struisvogelfarm. Je ziet veel van die farms daar en het vlees en leer gaan de hele wereld over. Een hele leuke Afrikaanse knul die in prima Engels een interessant verhaal over de struisvogel vertelde van broedmachine tot leren tas. Het zijn overigens wel hele schuwe agressieve beesten met de hersens van een pinda, dus Reinier is het hek niet ingegaan om te knuffelen. Later op de dag hebben we een B&B bezichtigd die er vanaf de weg zo mooi uitzag. 11 cottages allemaal in verschillende stijlen ingericht, prachtige bedden, baden op pootjes, open haarden en mooie vergezichten vanaf de balkons en wederom een uitstekende lunch. Salade met een lokaal gerecht, een soort kippastei in taartvorm opgediend. De terugweg naar Villa Crematique was wat vochtig maar goed te doen. Gardenroute Via George richting Knysna langs de kust waar de zeegezichten met een woeste branding op de zandstranden de lagunes direct achter de kust elkaar afwisselden

Een waarlijk prachtige rit die we hebben onderbroken voor een tochtje met een….helikopter. Ik zag de wentelwiek staan en vroeg over mijn schouder (een beetje ultra rijder vraagt zich af waarom dat niet via de helmmicrofoontjes ging, maar daar houd ik niet van) Lo; heb jij wel eens in een helikopter gezeten ennuh durf je dat? Dat hoef je Lo niet te vragen dus stegen we een half uurtje later op voor een vluchtje met een zwijgzame piloot op. Hij meldde door zijn microfoontje naar onze koptelefoons al dat hij contact zou verbreken na ‘t opstijgen want hij moest met de verkeersleiding praten…..Ja ja, was in geen 2000 kilometer een verkeerstoren te vinden…..Hij was gewoon uitgekletst met toeristen denk ik. Wél was de man in nautisch gebeuren geïnteresseerd. Hij tuurde constant naar beneden en wees ons een paar maal op schaduwen 30 meter uit de branding die haaien moesten voorstellen.

41

Er wordt daar dan ook gewaarschuwd niet te gaan zwemmen. Helemaal enthousiast werd hij toen er een school van een zo’n 150 dolfijnen voorbij trok. Hij aarzelde niet er vloog er achter aan om 10 meter boven die school flippers stil te gaan hangen. Een grandioos spektakel die spelende en springende onderzeeërs.. Een half uur later een snelle landing, want onze tijd was op zei hij. We zijn weer opgestapt richting Tsitsikamma. Boomhut De natuur verandert snel in Zuid Afrika. Na de Garden Route wordt het landschap compleet anders. Kilometers naaldbossen op ruige rode grond verraden al dat je richting een droger en heter deel gaat. Je rijdt dan langs de kust richting East Cape. Wel mooi maar het lekkere bochten swingen hebben we achter ons gelaten. Je kunt wel de 102 nemen (de oude weg nog iets dichter op de kust) die ook wel iets mooier is, maar het wegdek is door de tijd in een licht verval geraakt. We hebben dat zo’n 150 kilometer gedaan maar als je wilt kruisen met 130 km/pu dan is de hoofdweg een betere optie. Einde dag kwamen we aan in Tsitsikamma National Park aan waar we de honeymoon suite kregen tussen bomen van een meter of 7 hoog, enig! Een bubbelbad, veel ruimte, TV hoek, open haard terras met BBQ. In elke B&B staat een flesje koude witte wijn in de koelkast dus lieten we die ons heerlijk smaken. Daarna een eenvoudig maar uiterst smakelijk buffet op het terrein. ’s Avonds onder het genot van en wijntje op het terras (die warme uit de topkoffer was inmiddels ook koud) naar de vleermuizen gekeken die de boom die als het ware door het terras groeide, kwamen invliegen. De volgende ochtend werden we gewekt door zoveel ringtonen van vogels dat de Iphone hier wel een puntje aan kan zuigen. BIG 5 De volgende ochtend na een echt Engels ontbijt via de kust langs Port Elisabeth richting Addo National Park.

42

Enkele tientallen km’s ervoor ligt Schotia Wild Park. Port Elisabeth is een grote havenstad en we zagen al snel dat we hier het gas erop moesten houden. Een beetje als het Rijnmond gebied in Nederland met ongetwijfeld mooie plekjes maar wij wilden door, want de big 5 waren immers op ons aan het wachten. We hebben even wat moeten zoeken naar het park maar uiteindelijk kwamen we daar om 14.30 uur aan. Motorkleding uit en korte broek aan om in de Landrover Defenders te stappen voor de eerste safari. Het park is in familie eigendom sinds 1933 en rond de 85 kilometer in omtrek groot. De gidsen staan onderling in contact met portofoons en je voelt wel dat dit handig is om elkaar door te geven waar de big 5 uithangen. Nou dat hangen deden ze zeker. Nadat we vele soorten bokken als springbokken, impala’s en wildebeest spreek uit wyldebeast) hebben gezien stuitten we giraffen. Prachtige beesten die statig door het park lopen alsof ze aandelen in hebben. Maar het spannendste moest nog komen; leeuwen! Na een 1,5 uur hobbelen en stoten terwijl de diesels hun werk deden kwamen we leeuwen tegen.

Het gezin van 7 stuks had 5 jonge leeuwen in de maat deense dog ++. Die waren ruim een jaar oud en ik zou na 6 levensmaanden al doodsbang zijn er één tegen te komen. De dames en heren lagen uitgebreid in het zonnetje te snurken en keken niet op of om. Wellicht heeft dat met het automerk te maken. Immers als je daar met een beetje Touareg komt oog je wellicht meer aanzien. Nadat de gidsen iedereen ruim de gelegenheid hebben gegeven (een uur) de leeuwen van 360 graden te bekijken op slechts 5 meter afstand had ik zo iets als van; doe mij een een biertje……Niets van dat al, we moesten door want er waren nog neushoorns. Na een bumpy rit van een 40 minuten stond het stel te grazen en keken wederom niet op of om. (Kennelijk gewend aan Defenders). Ook deze twee hebben weer van 385 graden gezien. Elke keer weer starten en 5 meter verder…..Goed bedoeld van de gidsen hoor begrijp me niet verkeerd. Overigens was mevrouw hoorn in verwachting van je raadt het al……de neus die naast haar stond. Gelukkig vertelden de gidsen dat dit type neushoorn (er zijn witte en donkere) niet gewelddadig was. Ik had wel zo het idee dat ze met z’n tweetjes (ieder 5000 kilo) dat Defendertje zo hadden kunnen omkieperen….. WORDT VERVOLGD

43

EN NU……..KOFFIE KOFFIE TIJD

TOT ZIENS IN HET VOLGENDE BLAD !!!!

Reinier en Leoniek

44

DE GROETEN UIT ZWEDEN

Een e-mail van Patrick 24-04-2010 (En dit stukje willen wij jullie niet onthouden). Hi Ton en Jet Jammer genoeg komen wij NIET naar de Benelux rally, heel jammer zelfs want wij vinden het altijd erg gezellig en leuk om jullie allemaal te zien en natuurlijk om mee te rijden . De heel hartelijke groeten aan de leden waar wij altijd veel schik mee hebben, trouwens aan iedereen hoor. Ons hart is bij de" Coast Riders" wij praten er vaak over hier in Zweden, zij vragen altijd waarom wij geen lid worden hier van een club, “nee wij hebben een Club in Alkmaar Holland en dat is het”. Jet, de Hollandse vlag gaat mee naar Amerika, heb hem al in de koffer. So long Big Hugs from us in Sweden Patrick and Krisztina

45

Wist u dat: je ook je harley moet af tanken zodat je dan geen condens in de tank krijgt

Ruud grapjes verkoopt. HD staat voor Heel veel Dolletjes.

Martin Kistenmaker op zijn duim heeft geslagen ik dit uit mijn duim heb gezogen.

als je in je spiegel kijk tijdens een ride out je dan altijd wel iemand ziet grijzen.

Bert Hoekstra een sigaar kan roken op de Harley. en Elly dan in de stank zit

ik iedereen veel veilige km toewens.

ik gek word van map source.

er op je bougie een vonk over springt net als bij de liefde.

je banden op spanning moet houden.

Ria IJdel lekkere koffie heeft. Jet dit lekker moet over typen.

bier lekker is bij 6 graden. en koffie bij 70 graden. zwarte motor kleding slanker toont kijk maar eens in de spiegel.

Mes kan zingen onder de Michael douche. maar dit niet is om aan te horen. er altijd wel iemand jarig is en wij dan ook allemaal weer gaan zingen. je ook je olie moet peilen. dat het altijd gezellig is bij Westcoast. ze daar ook verse koffie schenken

Ricus een zwarte zonnebril heeft. er een heleboel foto,s worden gemaakt. je deze ook op de site kan bekijken. ik hier grijze haren van krijg. er veel leden op hyves zitten groetjes de Witte Springer !!!!!!!!

46

4-5-6 juni 13 juni 18 juli 22 augustus 19 september 10 oktober

Benelux rally rit: Het droge eiland rit: Biesbosch rit: Vakantierit, rit: Rit zonder naam rit: Afsluitingsrit Amsterdam

47

TRUST AND KNOWLEDGE

Voor elke Harley-rit sportief of chic, een (zonne)bril van Metselaar Optiek De nieuwste slijptechniek op sterkte en curve, dat moet elke Coastrider durven.

Metselaar Optiek Gedempte Gracht 63 1506 CC Zaandam 075-6162029 ( Ma gesloten) 48