Coast Riders Chapter Alkmaar

Harley Owners Group

Coast Riders Chapter Alkmaar Opgericht 24 april 1994, chapternummer 9287 Bestuursleden: Jan Leek Ton Vrugtman Aad Tervoort Bob Hamaker Theo Welten Aad Tervoort Dries Bessels Rény Blom Henk Schrama

Director Assistant Director Secretary Treasurer Rallies Safety Officer Webmaster Editor Events

director@coastriderschapter. nl voorzitter@coastriderschapter. nl secretaris@coastriderschapter. nl treasurer@coastriderschapter. nl rallies@coastriderschapter. nl safety@coastriderschapter. nl [email protected] editor@coastriderschapter. nl events@coastriderschapter. nl

Giro 9552209 t. n. v. Coastriderschapter Alkmaar Chapterwebsite:

http://www. coastriderschapter. nl Official Chapter Sponsor

WEST COAST MOTORS Authorized Harley-Davidson/Buell dealer Marconistraat 16 1821BX Alkmaar Telefoon showroom: 072-5110629 Telefax showroom: 072-5110329 Telefoon kledingshop: 072-5110949 E-mail: info@westcoastmotors. nl Website: http://www. westcoastmotors. nl Chapter Magazine nr. 3 – 2009 Oplage: 200

Coast Riders Chapter Alkmaar Inhoudsopgave Van de secretaris ............................................................................................................ 3 Terug blik NBR 2007..................................................................................................... 4 Northern Bike rally 12-13 14-juni 2009 ........................................................................ 4 Veilig rijden in een groep – enkele tips ......................................................................... 7 “Verrassingsrit” zondag 17 mei 2009 ............................................................................ 8 26 juli 2009 .................................................................................................................... 9 Zero-Alcohol-policy .................................................................................................... 14 UITNODIGING 14 NOVEMBER 2009. .................................................................... 15 Onze rubriek de groeten uit………….......................................................................... 17 AOTEAROA................................................................................................................ 17 Touragenda Rallies ...................................................................................................... 21 Battle of Brittain .......................................................................................................... 23 Een verslag anders dan anders van de Benelux Rally 2009......................................... 27 De hunebedden rit. ....................................................................................................... 39 CRCA “TV sterren” 12 juni j.l. ................................................................................... 42

Van de secretaris Eigenlijk heb ik hier een broertje dood aan: een voorwoord in dit magazine te schrijven. Maar ja, zo hebben we in het bestuur afgesproken om dit bij tourbeurt te doen en deze keer valt mij deze twijfelachtige eer te beurt. Niet omdat ik niet wil schrijven, maar het moet geen ‘lul-verhaal’ worden... Goed, voor je ligt de derde editie van dit jaar. Met enige trots kan ik melden dat we de afgelopen maanden zoveel kopij binnen hebben gekregen dat we de geplande uitgiftedatum met één maand konden vervroegen. Zoveel input van zoveel enthousiaste leden betekent dat we een levende vereniging zijn. Verderop reisverslagen van de o.a. Northern Bike Rally, de Benelux-rally, de Engeland-tour en rally-verslagen. Weer een ‘De groeten uit…’. Deze keer uit Nieuw Zeeland door Jelle Adriaansen. Een aankondiging voor een feestavond op 14 november: het Uit(z)waaifeest. Met overnachtingsmogelijkheden en een gesponsorde band en hapjes, belooft dit op voor al een groot succes te worden. Tenslotte nog twee stukjes over ‘Veilig rijden’ en ‘Zero-alcohol-policy’. De dames van de redactie (Jet en Rény) hebben een en ander weer fraai vormgegeven, en verdienen een groot compliment! Een ander feit om trots op te zijn is dat we hard op weg zijn naar de 200-leden-grens. Als de jongens van WCM een eindspurt inzetten moet e.e.a. nog dit jaar te realiseren zijn. Zorgt voor extra inkomsten en dus ook voor extra mogelijkheden om ‘leuke dingen’ te doen, als ik onze Treasurer goed citeer. Als laatste wil ik aankondigen dat we de datum voor de komende Algemene Leden Vergadering hebben vastgesteld op: zaterdag 13 februari 2010. (Je kunt er niet vroeg genoeg bij zijn.) Noteer hem alvast in je agenda. Veel leesplezier, Aad Tervoort

3

Terug blik NBR 2007 Vol verwachting kwamen we aan in Holtgast waar de NBR werd gehouden.Toen we het terrein opreden achter het bike motel zagen we al een camper staan met aanhanger en Harley. Hè, ook haggers? (dit woord wordt pas later uitgevonden) Zo maakten we kennis met Jet en Ton. Die ons vertelden dat ze van de Coast Riders Chapter uit Alkmaar waren en nog meer leden verwachten, die op de motor kwamen. Rond een uur of 4 werd boven in het motel een raam open gegooid en klonk er een kreet ”JEEETT!!!! Ik houd je in de gaten !!!”. Jet kromp lichtelijk ineen, maar toen met een brede glimlach, “Hey, Yvon leuk dat je kamer bij ons in de buurt is”. Onze eerste kennismaking met de Coastriders was een feit. Een fantastisch weekeind volgde. Bert werd met 4 euro`s gesponsord om ook lid van de Coastriders Chapter te worden wat we met plezier deden. We hadden ons clubbie gevonden!

Northern Bike rally 12-13 14-juni 2009 Omdat we er al een dag eerder waren konden we heel relaxed de vrijdag voor ons campertje de riders uit Alkmaar zien binnen komen. Natuurlijk de haggers het eerst Jet, Syl en Ton. `S middags lekker in het zonnetje met een hapje en een sapje. De campers in een carrousel, dit kon omdat onze Duitse vrienden erbij waren met drie campers. Toen de Coast Riders gearriveerd waren kwam het goed uit dat het diner een uur uitgesteld was naar 8 uur,want Harley rijden is een dorstige bezigheid dus er waren nogal wat droge kelen die gesmeerd moesten worden . Toen we tijdens het lopend buffet ons stukje vlees op ons bord wilden leggen kwamen we tot de ontdekking dat het bord te klein was of de schnitzels te groot het is maar hoe je het bekijkt. Maar na een beetje stapelwerk hebben we het ons best laten smaken.

4

Omdat bikers bierdrinkers zijn en we in een bikersmotel verbleven was een rosé niet te bestellen logisch toch? Rode of witte wijn met mate.Van droog tot zoet brrrr niet te drinken maar je moet toch wat. Wel zag ik iemand lopen met een geheimzinnige fles uit haar tas steken. Ze bestelde cola en werd steeds vrolijker. Henk had `s middags al zwaar getafeld, zo als dat heet, en werd al om 9 uur door Yvonne onder de wol gestopt. Maar dat mocht de pret niet drukken en toen de band begon te spelen waren de coastriders niet van de dans vloer te slaan. Onze Duitse vriend Walter ( jaar70) gaf een halve striptease weg. Toen hij op zijn knieën over de dansvloer kroop kwam hij Sylvia tegen en kroop onder haar benen door.

Toen Willem ons clublied inzette zongen we in volle borst mee maar de andere aanwezigen keken verward omdat bij de laatste zin, en je kunt het wel zien dat is hij, de vingers niet allemaal naar dezelfde persoon wezen. Bert liet zien en horen dat hij het stampdansen niet verleerd was.Wel heeft hij die avond de bodem inspectie aan Walter overgedragen die daarbij geholpen werd door Jet. Een geslaagde avond die veel te vroeg ten einde kwam. Zaterdagmorgen na het nuttigen van een goed ontbijt (niet om 8 maar om 9 uur), vers geperste sinasappelen gedronken uit soepkommen, smaakte heerlijk, gingen we groepsgewijze naar de Harley dealer in Augustfein waar om 11 uur de ride out begon. Het weer was ons goedgezind en toen de zon er bij kwam was het ultiem toeren door het vlakke land langs de Noordzee. Toen we om vier uur terug kwamen waren we niet alleen dorstig van het motorrijden maar ook van het stralende weer en voor de camper lieten we ons de sapjes goed smaken. De groep was compleet toen we Harley`s hoorden en Matty ,Theo en Michael arriveerden. s` Avonds in de tent na een geslaagde bbq en de band begon te spelen gingen de CoastRiders al snel massaal de vloer op. Bert deed nog wel een poging de geluidsinstallatie te inspecteren maar dat vond de geluidsman geen goed idee dus dan maar de vloer. Marion vertrouwde Bert daar niet mee en deed de vloer inspectie ook nog een keer. Twee van onze Duitse vrienden wonnen iets in de loterij en omdat zij onze gasten waren voelde het dat wij iets wonnen.

5

En toen we aan het eind van de avond in het zonnetje gezet werden omdat we de grootste, en natuurlijk de gezelligste vind ik, aanwezige chapter waren kon ook deze avond niet meer stuk.

Uitspraken tijdens Northen bike rally 2009 Haggers zijn Harley aanhanger group Oei ik heb geloof ik te veel gedronken, over op watertje Ich will mein fahrrad zurück Als hij te veel op krijgt schop ik hem naar bed Zonder make up ga ik de deur niet uit De wijn is hier niet te zuipen. Vandaag doe ik het rustig aan. Die hollanders sind super. Ik neem mijn eigen fles mee. Ben je geil of slaperig? Nog een biertje? Heel vaak!!! Dronken sukkel! Wie jij of ik? Nou en, dansen kreng! Er is er een jarig!!!!!! `t was gezellig!!! Volgend jaar weer!!!

Zondag terug naar huis waar we allemaal veilig aan kwamen. Elly

6

Veilig rijden in een groep – enkele tips Het rijden in een groep gaat eigenlijk best heel goed. Er wordt gedisciplineerd gereden, de baksteen-formatie is bij tijd en wijle voorbeeldig. Het praatje vooraf is altijd weer even prettig, wat gaan we doen en hoe. De road-captains nemen hun taak serieus en zorgen er telkens weer voor dat we veilig en als één groep op de bestemming aankomen. Eigenlijk, dus, niets dan lof! Toch vallen me regelmatig enkele dingen op, die verbeterd kunnen worden: • Algemeen: Wees je er van bewust dat alleen jij verantwoordelijk bent voor je eigen handelen. Het is de verantwoordelijkheid van de ‘wegzetter’ dat hij dat op een veilige manier doet. Vind je echter dat je de opdracht niet uit kunt voeren, omdat het gevaar voor jou of anderen oplevert, doe het dan niet! • Wegzetten, bocht naar rechts: Bezorgt mij soms angstige momenten. Dit samenspel tussen de ‘wegzetter’ en de ‘weggezette’ moet verbeterd worden. Realiseer je dat, wanneer je je precies ín de bocht naar rechts laat wegzetten, je de bocht in feite verkleint en de kans op een aanrijding reëel wordt. Op een verdrijvingvlak in het midden van de weg, bij een vluchtheuvel of een oversteekplaats voor voetgangers/fietsers kan vaak een veilig heenkomen gevonden worden. Bovendien ben je dan nog beter zichtbaar ook. Bij een overzichtelijke bocht iets verder doorrijden is ook goed. En anders maar niet! Je hoeft geen opdrachten uit te voeren, die gevaar voor je opleveren! En jij bent de enige, die dat kan beoordelen! • De baksteen-formatie: Houd voldoende afstand tot je voorganger, zowel recht voor je als links of rechts schuin voor je. De baksteen-formatie is er voor bedoeld om met een grote groep motorrijders toch een redelijk compact geheel te vormen. Te kleine afstanden onderling leiden er echter toe dat de reactietijd te kort wordt en de kans op aanrijdingen groter. • Op de snelweg: Ga niet bij het inhalen als één blok met z’n allen naar links, maar wacht – net zoals je gewend bent wanneer je alleen rijdt – tot het jouw beurt is om naar links te gaan. Voorkom irritaties bij mede-weggebruikers. • Op de snelweg: Wees hoffelijk! Geef invoegend verkeer de ruimte. Als groep gaat er al voldoende dreiging van ons uit. Een ‘vreemde’, die zich tussen ons gevoegd heeft, zal daar zo snel mogelijk weg willen. • Inhalen: Vertrouw niet alleen op je spiegels. Ook een motor heeft een ‘blinde hoek’. Even het hoofd naar links of naar rechts heeft velen al voor veel onheil behoedt.

Aad Tervoort Safety Officer

7

“Verrassingsrit” zondag 17 mei 2009 De dag begon grijs en treurig, waarbij je al gauw jezelf afvraagt “zal ik uit dat lekkere warme bed komen of niet ? Maar ja aangezien we vrijdagavond de gok hadden genomen om het door te laten gaan moesten we wel op naar de Alkmaarse Poort, maar we zijn tenslotte geen “wimps”dus op de fiets ! (terwijl het toch wel lichtjes regende). Enfin hoe dichter we bij Alkmaar kwamen, hoe groter de druppels werden ! Bij de Alkmaarse Poort aangekomen was er geen hond te bekennen (behalve de uibaatster) maar we waren dan ook redelijk aan de vroege kant, en nadat we een bakkie hadden besteld kwam Michael ook aan, al met al waren we uiteindelijk met z`n elven ( inclusief onze die-hard voorzitter. Vanwege de aanhoudende regen liep de vertrek-tijd ietsje uit tot plm. 10.30 en zie we waren amper op weg en de regen werd gaandeweg minder en na een half uurtje was het zowaar droog ! Even na elven arriveerden we in IJmuiden, na een leuk ritje en werd de koffie genuttigd in restaurant “Kop van de Haven”, waar men had besloten dat we deze keer maar gebak moesten nuttigen i.p.v. de gebruikelijke appeltaart. Daarna de rit vervolgd door Aerdenhout en omgeving tot we dan uiteindelijk bij de zgn. “verrassing “ arriveerden, het Den Hartogh Ford museum in Hillegom waar we ook gingen lunchen. Na de lunch een korte rondgang door het museum waarbij ondergetekende hier en daar korte uitleg gaf want we moesten ook nog verder met de rit en er waren inmiddels nog drie enthousiastelingen gearriveerd die buiten het museum op ons stonden te wachten.

De rit ging verder langs de duinen van o.a. Langevelderslag naar Katwijk en daarna ging het weer richting Alkmaar maar aangezien de wolken steeds groter en donkerder werden besloten Tiny en ik om richting N 11 te gaan en koers naar Alphen te zetten. Jammer dat het weer `smorgens vroeg zo`n spelbreker was ander hadden we ongetwijfeld een grotere opkomst gehad, maar ja next time better !!! Misschien moeten we van de winter nog eens met een aantal geinteresserden het bezoek aan het Ford Museum over doen en dan met wat meer tijd zodat ik jullie een leuke rondleiding kan geven ! JAN

Zondag 26 juli 2009 8

26 juli 2009 Akermaat A9 8:00 AM. 16 gr. Celsius. Bestemming Nijmegen, We gaan de Maas stroomopwaarts volgen richting Maaseik( Belgïe) Er staan ondanks het vroege vertrektijdstip, Coastriders te wachten bij het tankstation Akemaat. We hebben er zin in. Opvallend; de opkomst van duo passagiers is deze keer laag. Met 15 motoren en twee duo-zitters gaan we om 08:00 AM op weg naar Haarrijn. Het is fris. Toch iets te opportunistisch gekleed. De doorwaai broek en dito Harley jack waaien goed door. Even te goed, het is koud. 08:45 AM. Bij Harrijn staan twee Roadkings White Gold Pearl and State Blue in de parkeerhaven te stralen in de Breukelse ochtend zon. Bob ,Yvonne en Henk. We vervolgen de route en zijn twee motorrijders en een duopassagier rijker. 9:30 AM. We stoppen zoals afgesproken bij de rustplaats Bloemheuvel A12 en zijn precies op schema. Roadcaptain Jan had deze keer zijn duo passagier thuis gelaten en is keurig op tijd gearriveerd. Gelijk maar even een rookpauze inlassen. Na deze stop laten we de snelweg achter ons en vervolgen de route binnendoor naar Nijmegen. We boemelen via de kleine weggetjes en moeten eerst nog de Rijn oversteken. Miss Clair von Garmin uit Zumosteijn wijst de weg. Het zal niet lang meer duren voor Clair mijn hoofd op hol brengt en de route door de war schopt. Afgeleid door haar nasale stem en visueel geprikkeld omdat de route totaal niet overeen komt met de aanwijzigingen. Het kon niet uitblijven, we rijden door een woonwijk. Waar de sterkte ketting zwak is op de schakel hebben we getest in een nieuwbouwwijk doolhof. Het befaamde wegzetsysteem kon de proef niet doorstaan en verloor deze match. De schakel brak. Als een doorgesneden regenworm ging elk deel zijn weg. Het was een waar mirakel, een overdaad aan breedbeeld navigatieapparatuur en elkaar kwijt raken met vijf Road Captains en 19 motoren. Een mooi verhaal voor de wintermaanden bij de openhaard. Het was ook verwarrend om op pad te gaan met vijf roadcaptains. We moesten het nog een keer uitproberen. Het fenomeen van de vijfde Roadcaptain. Normaal rijden twee RC voor aan en twee achter, maar wij wilden iets nieuws. We hadden deze opstelling eerder getest bij de Hunebedrit. Toen was ik het proefkonijn. De vijfde man. De Old Skool ride outs van weleer. Passeren, inhalen, verkeer tegen houden. Terug blaffen naar andere weggebruikers. Heerlijk! Dit was echter niet meer de bedoeling. De huidige rol van de vijfde Roadcaptain is achtervang. De route weer oppakken mochten er riders verdwalen. Een reserve wegkapitein. Het zou het ei van Columbus zijn als een grote groep onderweg doormidden zou breken. Het idee was leuk, maar blijkt nu niet te werken. Het ei brak, en was ongekookt. 9

Het wegzetten ging mis de wegwijzers bleven niet op de laatste Road Captains wachten. We hebben op deze rit nu spontaan twee toerclubs met elk twee roadcaptains. Helaas voor de vijfde reserve wegkapitein waren de overige rijders onvindbaar in het Land van Altena. De meerwaarde van alle meegebrachte communicatiemiddelen en de gps kwamen nu van pas. Dat er veel rijders hun mobieltjes aan hebben staan was te merken tijdens het pair-en van de blue tooth bij een medelid. Er is een overdaad van Nokia's, Zumo's en zelfs een Black Barry online. Dat is wel zo makkelijk. Even contact leggen bij het pontje met de mobiel en er is een rendez vouz op de Waalkade in Nijmegen Rijdend over de Waalbrug schitterde het chroom van de "andere CRCA toerclub" in de zon. Blijkbaar een stukje afgesneden. De wandelaars van het wandelspektakel waren al terug naar huis.

De resten van het wandelspektakel zag je hier en daar nog liggen. De Nijmegenaar dachten aanrust. En nu komen wij de stad wakker schudden. Dat konden we vroeger beter. Het is de schuld van het huidige injectie en ontstekingsysteem. Vroeger kon je knallen. Nog verder terug in de motorhistorie kon je met de voorontsteking spelen. Dat waren volwaardige luidruchtige binnenkomers. Was dacht ik niet goed voor de motor. Wat maakt het uit, toen was sex ongevaarlijk.

10

10:45 AM. Koffie en gebak, de bediening zit er doorheen. Zeker als je het terras bedient in je eentje. Ondertussen loopt de temperatuur lekker op. De stuurklok geeft al 25 graden Celsius aan. Mijn windstopper kan in de zijkoffer. Na het wekken van de Nijmegenaren en de koffie, is het de hoogste tijd om uit Nijmegen te vluchten. Nijmegen centrum een uitdaging. Verkeersplein Keizer Karel. Een pracht van een plein naar Frans - Italiaans model. Stoplichten, verkeer van links en rechts en meerdere rijbanen. Kortom chaos. De wet van de sterkste. De sterkste zijn wij niet, wel de brutaalste. We nemen deze hindernis vlot via de linkerbaan en dringen voor om weer op de rechterbaan voor te sorteren. We gaan richting Groesbeek en passeren al snel de diverse militaire begraafplaatsen. De zevenheuvelenweg, heerlijk glooiend, een paar prachtige bochten en we worden beloond met een prachtig vergezicht.

Op deze trip blijft Claire mij allerlei aanwijzingen geven. Ga door, ga naar rechts, een beetje naar links, ga bij de volgende, en doorgaan hijgt ze in me oor..... Toch afgeleid komen we op weggetjes waar we niet mogen rijden. Nadat ik Clair inwendig al rijdend heb onderzocht staan toch echt de seizoengebonden afsluitingen, fietspaden, onverharde wegen aangevinkt als te vermijden. Waarom is Claire zo in de war? Is het de temperatuur? Of had ze het beste met ons voor en wilde perse de mooiste en kleine weggetjes laten zien? Het is jammer dat vele mooie routes afgesloten zijn voor gemotoriseerd verkeer en cartografie het niet kan bijbenen. Zoals elk nadeel ook een voordeel heeft , gaat dat hier ook op. De rit is educatief. Moest toch weer denken aan de wijze lessen van Rob Schotel en Theo Verkammen. Voor al degene die ze niet kennen en het keren niet amusant vonden; geef je gelijk op bij onze Safety officer voor de cursus Rijvaardigheid april 2010. Komt echt van pas! De leermomenten van de cursus komen weer spontaan boven als we op het eind van de dijk een half rondje moeten draaien. 11

Na een aantal keren draaien zie ik dat er aardigheid in komt. Oefening baart kunst zogezegd. We krijgen er steeds meer plezier in. We lachen naar elkaar en sommige zijn zo enthousiast dat ze zelfs gaan zwaaien naar elkaar. Pontje over bij Arcen - Velden.

De pont steekt hier de maas over. Bij de eerdere pont overtocht hadden we teveel betaald aan Hetty. Overtocht betalen is deze keer niet nodig het wordt een rondje van Hetty en “er is er een jarig” wordt blij gezongen. Aangekomen aan de overkant passeren we de Hertog Jan brouwerij. Aan de overkant staat de proeverij en restaurant van de brouwerij.

01:40 PM. Een goed moment voor een pauze. Parkeren op een parkeerstrook bezaaid met grote kiezelstenen is een uitdaging. Het is altijd nog beter dan tot de steekassen wegzakken in blubber en klei zullen we maar zeggen. Het is jammer dat we het proeflokaal bezoeken tijdens een motorrit. Er zijn vele bieren verkrijgbaar aan de tap. We evalueren het moment waar en waarom we elkaar voor Nijmegen in de woonwijk waren kwijt geraakt. Waarschijnlijk was de vijfde man met een RC hesje te verwarrend. Tja, iemand moet schuld hebben, niet waar? Zelf denk ik dat het komt omdat de duo's het op deze rit massaal hebben laten afweten. De aanwijzingen van de passagier(s) worden blijkbaar gemist. En met vier ogen zie je meer..... We gaan verder richting België. Venlo, twee rijders haken af i.v.m. andere verplichtingen. Rijdend langs de vele maïsvelden zijn we om 4:45 PM. in Maaseik. Het is behoorlijk druk op het Marktplein van Maaseik. Veel fietsers en motorrijders. En belangstelling voor onze motoren. De thermometer bij de plaatselijke drogist geeft 34 gr. Celsius aan. Ik heb eindelijk rendement van mijn doorwaaipak. Restaurant de Beurs heeft nog zat plekken binnen vrij. Op het terras moet je even zoeken voor een plek. 05:15 PM. We gaan binnendoor via de N73 terug richting Peer, Hechtel, en bij Lommel de grens over richting Eindhoven. Voor Eindhoven af tanken. We volgen de A2. Veel snelheidbeperkingen van 70, 80 en 90 km. Soms kunnen we even aan de 120 km ruiken. Het blijft ruiken met een 12

verstopte neus. Het 120 km traject is geen knip voor de neus waard en niet langer dan 10 kilometer. De A2 is een grote bouwput. Clair is weer bij haar positieven en maakt regelmatig melding van flitskasten. Aan de snelheid houden is het devies. 07:30 PM. Bij Vianen stoppen we. De Iron but vertoont haarscheurtjes, en bij een enkele zelfs metaalmoeheid. We nemen hartelijk afscheid van elkaar. Iedereen wordt bedankt. Gezien het enthousiasme is er belangstelling om volgend jaar weer een lange rit te rijden. Gaan we bij rallies over nadenken, ik heb wel een leuk idee.. We rijden gezellig nog een stuk met elkaar op. Jan haakt af richting Den Haag. De radio waarschuwt voor een mobiele flitspost bij kilometer paal 46,3 op de A 2. Dat moet bij Breukelen zijn. Goed uitkijken dus. Ik kijk in mijn spiegels en zie iets signaal kanariegeel dichterbij komen. Een motoragent! Hij gebaart naar ons, oh nee,........ Ach wat vriendelijk,hij zwaait. Wij zwaaien hartelijk terug. Kanariegele Politie Piet lijkt een aardige gast, hij gaat voor op rijden en leidt de motorcollone. Wij volgen. De motoragent willen we bijhouden. We schieten lekker op ondanks de lokale snelheidbeperkingen van 90 km op de A2. We blijven op de middenbaan achter hem hangen. Onze Gele vriend is een ware uitkomst. Dit schiet op. Moeten we vaker doen. Plots heeft onze voorrijder geen zin meer en de gele vriend verlaat de snelweg bij afslag Amstelveen. We zwaaien naar oom agent en nemen afscheid. Spoedig worden we weer ingehaald door lefautomobilisten. Ze durven het weer. We vallen uit elkaar na Abcoude, richtingen Amsterdam, Haarlem. Een handvol motorrijders vervolgen de rit richting Alkmaar. Rijdt toch wel een stuk rustiger zonder oom agent. Minder gejakker. Je wilt die gasten toch bijhouden en ze overtreden meestal de maximum snelheid. Tunnels hebben op mij een aantrekkingskracht. Zo ook de Wijkertunnel. Even twee versnellingen terug, en het gas er op! Tijd om de snelheidsmeter te ijken. IJken? ja,de snelheidsmeter ijken met de gps snelheidaanwijzing. ik zie in mijn spiegel dat ik niet de enige "ijker" ben op de A9. Met het gas tegen het stuitje zie ik in mijn spiegels dat een Heritage en een Roadking CVO me volgen en ook aan het ijken zijn. Die van mij klopt, nu maar hopen dat lazer oom agent ook niet met zijn "ijk" avondje bezig was.................. Anders wordt het driemaal feest ....... 08:50 PM, Beverwijk.

13

Zero-Alcohol-policy Op verzoek van de HOG, zowel Benelux als wereldwijd, breng ik onder je aandacht dat wij, als HOG-chapter, een zg. Zero-Alcohol-policy volgen. Tijdens de Algemene Leden Vergadering van ons chapter in februari jl. is dit al aan de orde geweest en hebben we daar met algemene stemmen mee ingestemd. Om onduidelijkheden te voorkomen volgt hier een toelichting. Zero-Alcohol-policy betekent voor ons dat we met elkaar hebben afgesproken dat we voorafgaand of tijdens gezamenlijke activiteiten, zoals bv. ride-outs, géén alcohol zullen nuttigen. Dit op straffe van uitsluiting van verdere deelname aan de activiteit. Of, in gewoon Nederlands, wie voor of tijdens de uitoefening van onze kostbare hobby te veel gezopen heeft, kan maar beter de rit alleen vervolgen en niet zijn eigen veiligheid en die van de groep in de waagschaal leggen. Hij zal dan zelf de conclusie moeten trekken dat het niet verantwoord is, en anders zal hij door anderen aan deze afspraak herinnerd worden. Uiteraard zal niemand erover vallen als er op een warme dag een biertje gedronken wordt. Als het er maar bij eentje blijft. De Nederlandse wet geeft de grens aan: 0,5 promille is de max. Iedereen mee eens? Aad Tervoort Safety Officer

14

UITNODIGING 14 NOVEMBER 2009. UIT (Z)WAAIWEEKEND FEEST Namens COASTRIDERS CHAPER ALKMAAR en WESTCOAST MOTORS, willen wij jullie uitnodigen voor een feest om dit geweldige Harley jaar mee af te sluiten.

Aanvang 20.00 uur De kosten, die bepaal je zelf, want de drankjes zijn voor eigen rekening, ook hebben we een hele goede deal met de hoteleigenaar kunnen maken, voor € 60 euro incl ontbijt (per kamer) kun je in een 2 persoon kamer blijven overnachten, 1 persoon kamer €30,00, dit moet je wel zelf regelen, met het hotel, wel even vermelden, bij de reservering Coastriders weekend, anders ben je veel duurder uit. Inchecken kan vanaf 14.00 uur, dus een heerlijk weekendje voor de boeg, lekker wandelen op het strand als het niet te koud is, gezellig ergens samen dineren in het hotel of een locatie een stukje verderop, de keus is aan jullie zelf en afsluiten met een geweldig feest, met LIVE MUSIC, heerlijk nog even wat nazitten en vervolgens met 10 passen in je bed liggen, waarna de volgende ochtend, een heerlijk ontbijt voor je klaarstaat we checken rond 11 uur weer uit.

15

De locatie, ook altijd leuk om te weten:

Best Western Hotel Bellevue, Boulevard 7A Egmond aan Zee TEL. 072-5061025 Wij willen wel graag weten of je komt, dit ivm de catering, dus graag even een mailtje sturen naar [email protected]. Aanmelden kan tot 31 oktober. Ook graag een vermelding of je wel of niet blijft slapen, dit ook voor onze planning. Wat wel belangrijk is, er is geen afgesloten parkeer gelegenheid voor de motor, de auto echter kun je overal parkeren.

Tevens kunnen wij vermelden dat dankzij de gulle sponsoring van STAALTECHNIEK IJMUIDEN BV., wij een hele leuke band voor jullie geregeld hebben, welke? Dat blijft nog even een verrassing, maar we kunnen jullie garanderen, dat we heerlijk dansend uit ons. dak zullen gaan. Tevens sponsoren Westcoast en het chapter de hapjes!

Namens de COASTRIDERS CHAPTER ALKMAAR, WEST COAST MOTORS en onze sponsor: STAALTECHNIEK IJMUIDEN BV tot 14 november, we hopen jullie daar allemaal te zien Groetjes van Jet en Reny

16

Onze rubriek de groeten uit…………. En deze keer Nieuw Zealand,….. Hebben jullie ook leuke verhalen uit het buitenland, geweldige vakantie ervaringen of woon je daar, stuur die dan aan ons door. Helaas, voor de auteur van dit stuk, heeft hij dit seizoen nog geen meter kunnen rijden op zijn Harley, de breuk, zoals jullie in dit stuk kunnen lezen was toch veel en veel gecompliceerder dan verwacht. Veel leesplezier. De Groeten van Reny en Jet.

AOTEAROA Zoals de Maori’s hun land of wel “land of the long white cloud” noemen. Ooit gedacht aan een reisje New Sealand?, Wij speelden al enige tijd met dat idee, ook omdat mijn broer daar al 30 jaar woont en oh schande, wij daar nog nooit waren geweest. Zo mocht het gebeuren dat wij 18 januari landden op een zonovergoten Auckland Airport. Het weerzien was een emotionele gebeurtenis, waarvan ik jullie de details zal besparen, na een non-stop vlucht Air-Auckland mag je toch een jetlag verwachten, echter tot onze eigen verbazing hadden we nergens last van. Horloge aangepast aan locale time. Aan het eind van de dag een stevige whisky, nachtje goed slapen en we waren er klaar voor. Nieuw Zeeland bestaat uit 2 eilanden en een heleboel kleintjes, het noord en het zuideiland en Auckland ligt op 1/3 van het noordereiland. Het plan was om in de eerste week gevieren N. Z ten noorden van Auckland af te stropen en zo kon het

17

gebeuren dat we met de Toyota 4 weel drive tot aan het uiterste noordpuntje van NZ zijn geweest.

Die 4 weel drive bleek geen overbodige luxe, toen we in onze route enige kilometers gravelroad tegenkwamen en daar ik eerder met weemoed naar mijn bike verlangde, was ik daar op die gravelroad wel van genezen. Visje gegeten in de World famous Mangonui Fish&chips shop, het Gumdigges park bezocht en uiteindelijk op een sandboard van hele hoge duinen naar beneden gerost, het was 1 groot feest. Met een klein busje over 90 mile heach (wat overigens geen 90 mile lang is), met aan het stuur een zingende Moari driver. Bij 80 kilometer per uur een wedstrijdje met een ander busje over het harde zand, langs de oceaan. Het was een onvergetelijke week. Terug in Auckland, s’anderendaags een campervan(netje) geregeld voor de volgende 4 weken. De meeste verhuur bedrijven vindt je in het hartje van Auckland en als je al van de parkeerplaats rijdt, zit je meteen in het drukke stadsverkeer. Nooit eerder links gereden dus werd het spannend. Mijn schoonzus in de BMW, zou ons de stad uitloodsen, tot we middels een doseerlicht, de State Highway 1 enterden, ik de tekst onder het stoplicht niet snel genoeg kon lezen en toen we door groen kachelden. Ik plots links naast ons een geweldige grote trailer zag en voor ons de weg van 2 banen in 1 baan zag veranderen. Kortom die kolos wilde ons aanranden, ik zag nog maar 1 oplossing en zo schoten we met een pestgang tussen de betonnen rijbaan scheiding en die gigant de snelweg op HALLELUJA. Intussen hadden we eigenlijk vrij weinig motorfietsen gezien en ik begon al te vrezen, dat die kiwi’s het niet helmaal begrepen. Echter, het zijn daar onvervalste weekendbikers, wat je doordeweeks tekort komt, dat maken ze in het weekend meer dan goed. Ook onze favouriete Harley Davidson is goed vertegenwoordigt en ik heb me laten vertellen dat HarleyDavidson 5 HOG chapters telt. We vervolgende onze reis naar Waitomo, alwaar we de nodige grotten en spelonken hebben bewonderd, We hadden goede raad gekregen om of de eerste of de laatste excursie te doen, die ertussen in waren heel erg druk. Wij dus om 17.30 uur en ja hoor, maar 4 toeristen en een gids, geweldig mooi!. Een van de grotten is bezaaid met gloeiwormen een adembenemend schouwspel, van duizenden vurige beestjes enkele meters boven je hoofd. Volgende dag naar Royarua centrum van de Moari cultuur. De anekdote wil dat er lang geleden 2 broers waren, 1 was dominee en de ander Hells Angel, die wilden een traditioneel Maori dorp opzetten om toeristen en anderen kennis te laten maken met de Maori cultuur. Helaas konden ze niet zo maar geld lenen om dat plan te 18

verwezenlijken, waarop de Hells Angel zijn bike in onderpand had gegeven, zodat ze alsnog hun plan konden uitvoeren. Nu werken er 150 mensen, alleen Maori’s die dagelijks een traditioneel welkom heten aan de bezoekers. Dit is een ernstige aangelegenheid en er wordt je verzocht om niet te lachen, ooit was er een Hollander (het zal ook niet) die zijn porum niet in de plooi kon houden, wat hij moest bekopen met een kopstoot met als gevolg een gebroken neus.

Maori’s groeten door oogcontact en de koppen met de neuzen tegen elkaar te zetten, toen ik aan het eind van avond 1 van deze indrukwekkende mannen wilde bedanken en mijn respect betonen werd ook ik begroet door de koppen en neuzen tegen elkaar te zetten, een wonderlijk ervaring rijker, gingen wie laat in de avond de camping opzoeken. Als ik al genoeg inkt in mijn pen zou hebben, alle avonturen neer te schrijven, dan nog, is ons chapter blad te bescheiden om het allemaal te bevatten, het zou een boek worden. We hebben met verwondering gekeken naar Geisers, kokende modderpoelen, vulkanen en nog veel meer. Na 2 weken Noordereiland, zijn we bij een stevige wind overgestoken naar het zuiden, waar onze avonturen zich onverminderd voortzetten. Mount Cook, is de hoogste berg in New Zeeland en toen we al rijdend langs de westkust een bord zagen staan, Scenic Flight, was het idee snel geboren Toen we dus afsloegen naar een parkeerplaats, aldaar en stopten werden we direct aangesproken door een local met de vraag “do you consider a flight over Mount Cook”? mijn antwoord was “ik wel”, maar Loes nog niet, na een kwartiertje praten was mijn schat er ook wel van overtuigd dat dit de kans was.

19

Wij saampjes met een helikopter over gletsjers, besneeuwde bergen en adembenemende uit en vergezichten, kortom het was onvergetelijk. Ook hebben wij nog goud gezeefd, met een stoomtrein gereden en een cruise gemaakt over de indrukwekkende Milford Sound, die zich zeker kon meten met de grootste fjorden die ik ooit elders gezien heb. In Queensland raakte in aan de praat met een HD Piloot, een echte kilometervreter en kwam op het idee om een Harley te kopen. Huren is erg duur, maar kopen en verkopen is veel logischer, Later zou ik het alternatief onderzoeken. Uiteindelijk belanden we in Invergargill en het uiterste zuidpuntje Bluff, daar moet het zijn geweest dat vrouwe Fortuna even de andere kant op keek, ik stapte over een hekje en lande volkomen verkeerd aan de andere kant en ik had een opgezwollen enkel en het deed ongenadig zeer, toch nog de Hetcamde Hayes Hardwarestore bezocht in Invergargill, alwaar alle relikwieën van Burt Munroes Latest Indian in the World stonden uitgestald. Tot dan hadden we schitterend weer gehad en dat werd tezelfdertijd ook minder, nog 2 dagen naar Christcurch om het trouwe kampeerbusje in te leveren en met een domestic flight naar Auckland terug te keren. Een week later was mijn enkel nog niet beter en besloten we maar eens een dokter op te zoeken, die wist mij te vertellen dat ik rijp was voor een hinkelbaan want links was gebroken, gelukkig ook niet zo’n gecompliceerde breuk, wel dus en kon ik er voorlopig even niet op lopen. S’middags lag ik op de snijtafel in het theater (zoals ze de operatiekamer daar noemen). 24 uur op een zaaltje met nog wat andere schlemielen, was best wel gezellig en de mededeling dat ik de eerst komende 2 weken niet mocht vliegen, altijd leuk nieuws als dit 1 week voor vertrek allemaal gebeurd. Alsnog allerhande leuke dingen gedaan, oa. Een jazz festival met Jelle in de rolstoel en ook nog contact gelegd met de HD dealer in Auckland, daar enige uren al pratend doorgebracht en tot de conclusie gekomen dat huren inderdaad heel duur is, dus beter kopen en verkopen. Onvermijdelijk komt dan de dag, dat je afscheid moet nemen van een geweldig mooi land met een heel gastvrije bevolking, kortom wij zijn verslaafd en de plannen voor de volgende trip liggen er al. Na de terugreis met Koreaan Air Business class, omringd door mooie stewardessen, ik voelde me net James Bond, maar dan met een manke poot. Het was goed om weer thuis te komen, je familie en kinderen weer te zien, vandaag eten we boerenkool met worst en het is rot weer buiten, enfin we blijven Hollanders toch. Tegen de tijd dat jullie dit stuk lezen, rijd ik al weer hoog en breed op mijn eigen HD, en is mijn manke poot avontuur na een behoorlijk aantal maanden, gelukkig weer voorbij. 20

Groeten van Jelle.

Touragenda Rallies Rit 6 Alblasserwaard Datum:20-09-09 Organisatie: Olav en Willem Het land tussen Lek en Merwede. In de Alblasserwaard ligt de beroemde molengang van Kinderdijk, welke sinds 1997 is toegevoegd aan de UNESCO Werelderfgoedlijst Het omvat de gemeenten Gorinchem, HardinxveldGiessendam, Sliedrecht, Papendrecht en Alblasserdam. Het noordelijk en oostelijk gedeelte van de Alblasserwaard is overwegend landelijk en omvat de gemeenten Nieuw-Lekkerland, Graafstroom, Liesveld, Giessenlanden en Zederik. Het belooft dus een mooie tocht te worden met niet al te veel km. We vertrekken voor een tocht van 250 km vanuit

Alkmaarsche Poort om 10.00

21

Rit 7 Amsterdam Datum: 18-10-09 Organisatie: Theo en Ton.

Amsterdam is de stad die de meeste nationaliteiten ter wereld telt. In 2007 wonen er in Amsterdam 179 verschillende nationaliteiten. De stad geldt ook als de culturele hoofdstad van Nederland, met de meeste nationale musea Rijksmuseum, Van Gogh Museum, de grootste orkesten Koninklijk Concertgebouworkest, toneelen operagezelschappen en ook met de meeste muziek- en theatergebouwen. Ook rijden er de meeste fietsen, die van mening zijn dat ze altijd voorrang hebben en het ook nemen. (vaak hebben ze nog gelijk ook). Voor ons motorrijders is dat dus oppassen geblazen. De vele stoplichten, kunnen tot versnippering van de groep leiden. Dus het wegzetsysteem wordt hier in optima forma getest en de stress bij de weggezette groepsleden evenzeer. Het is geen lange rit maar wel een intensief dagje. We vertrekken ook bij deze laatste rit van het seizoen met 200 km voor de wielen vanuit de Alkmaarsche

Poort om 10.00 uur

22

Battle of Brittain Op 31 juli verzamelden zich om 07.00 uur bij Texaco Akermaat 11 HD’s met 13 reizigers om aan de England-reis te beginnen. Na een voorspoedige reis, met voldoende tijd voor een lunch in Duinkerken, scheepten we in en voeren om 15.30 naar Dover.

Inderdaad de “White Cliffs of Dover”, zo mooi bezongen door Vera Lynn, lagen er onder de wolken prachtig bij. Enkele mijlen buiten Dover was het eerste hotel. Qua uitstraling en accommodatie ‘n 3-4 sterren hotel. Jammer dat het personeel dat sterren niet verdienden. Routeleider Henk Schrama verzocht mij, om als laatste man te rijden i.v.m. mijn oogverblindende xenon-verlichting; duidelijk herkenbaar voor het peloton. Daar had ik absoluut geen probleem mee. Ben liever laatste man, dan laatste vrouw op deze wereld. De Tom-tom’s werden ingesteld en rijden via binnenwegen naar Ringwood, zo’n 289 km. De Garmin’s (Hans Schipper & Ruud Lucassen) hadden problemen met de TomTom-routes. We zouden het niet droog houden en onderweg dus de regenpakken aan. De kleine bochtige weggetjes van soms niet breder dan 1,5 meter en de vele hoge hagen ontnamen veel zicht op de omgeving….en tegenliggers zoals auto’s of ruiters. Regelmatig stonden we vrijwel stil om tegemoetkomend verkeer te kruisen.. De regen werd vervelend, en de laatste 50 km besloten we de M(otor)-way te nemen naar Ringwood. Het werd droog en we beleefden een mooie avond in het oude hotel, waar een Zambiaaanse bruiloft gevierd werd. De 25-jarige donkere bruid en haar vriendinnen dansten even later met WestCoasters onder goedkeurend toeziend oog van de 60-jarige bruidegom. Elke avond werd tussen hoofdgerecht en dessert een briefing gehouden door Hans Schipper, die thuis zeer veel had uitgezocht over de bezienswaardigheden langs de route. Op zijn geheel eigen wijze werd dit met humor doorspekt en aan ons verteld. Dag 2 snoven we historie op door een uitgebreid bezoek aan Lulworth Castle.

23

In de kasteeltuin lekker genieten van het zonnetje. Daarna door naar Exeter het Gipsy hotel. Op dag 3 gingen de hemelsluizen open en reden we in mist en regen door Dartmoor National Park. Normaal schitterend gebied met wilde paarden en schapen in immense heidevelden. Nu mistroostig. Na Dartmoor in ’n prachtige sfeervolle Inn drogen en hete koffie met homemade cookies even bijkomen. De kleine slingerweggetjes en vele kruisingen maakten de Tomtom soms van slag, waardoor er nog wel eens verkeerd werd gereden. Zo ook een stijgend bospad op, wat allengs, voor normale HD-ers, onbegaanbaar werd. Tja, keren op een glibberig 23% hellend pad? Hier gingen er ’n paar onderuit met lichte schade en zijn we bijna een uur bezig geweest om eenieder heelhuids naar beneden te krijgen. En ik, als laatste man, hoefde slechts een 10-tal meters achteruit! Heerlijk, zo achteraan te rijden! Zo kon het ook gebeuren, dat na verkeerd rijden en omkeren van het peloton, ik als laatste wat moest wachten op auto’s. En dan snel achter de groep aan, bijtrekken. Maar op de 5-sprong was niemand meer te zien in de stortregen; Hans Schipper hield van opschieten als voorste rijder die middag en draaide het gas open. Nou, ik even wachten, ’n peuk doen. Niemand te horen of te zien. Dus Garmin opdracht geven naar volgend hotel Rosslyn. Alleen over glibberpaadjes door bossen naar Falmouth. In het hotel daar bel ik routeleider Henk wel. Veel beter had ik direct ’n sms’je kunnen sturen op dat moment van verlating. Na ’n uurtje was ik in het hotel in Falmouth. Oude glorie met zeer simpele kamers. Routeleider Henk belde mij en was zeer gerustgesteld dat ik in het hotel was. De groep had zich zorgen gemaakt. Razendsnel omkleden en pontificaal met ’n grote pint bier de verregende groep vanuit een warme lounge welkom hetend……..

24

We maakten ons toch we ernstige zorgen over Gerard Pols (77) die door zijn medische handicap zijn eigen veiligheid en die van de groep in gevaar bracht door onzeker weggedrag. Hans Schipper, die een oogje in het zeil zou houden voor zijn overbuurman Gerard, besloot in samenspraak met Gerard om voor hem de reis te beëindigen. Dus repatriëring via ANWB. Op dag 5 in stad Truro werd afscheid genomen van Gerard. Gelukkig had hij samen met ons nog wel Land’s End bezocht. Een nederzetting met horeca en souvenir winkeltjes. Het lukt Ruud niet om ’n herenslip met tekst Man’s End te bemachtigen. De kleine dorpjes met overal antiekwinkeltjes zijn echt “midsummer” dorpen. Soms wel hele smalle straatjes van 1,5 meter breed met tegenliggers en forse hellingen. Klotsende oksels en natte bilspleten. Het werd nog “erger”; de noordkust van ZW-Engeland is Cornwall. En daar waren hellingen van 30% met smalle hairpins! Je moest dat in 1 keer doen. Stoppen en opnieuw insteken kan niet. Complimenten speciaal voor Lynda op ’n vreemde Softail. Dag 5 & 6 verbleven we in Barnstaple (door Aad vertaald in Bartepel) en worden bij binnenkomst van de stad welkom geheten door Dita en Martin Kistemaker, die een individuele reis door Zuid Engeland maken. Opnieuw gezellige terrasuurtjes in deze stad. De rustdag gebruiken we om aar Lynton (61 km) te rijden en met een waterkracht treintje bergop en bergaf te gaan. Dag 7 weer verder terug oostwaarts en Ingrid Tas haar 2e startmotor begeeft het. Op naar de dealer in Bridgewater. Daar werd in ’n paar uur een nieuwe startmotor geplaatst en konden wij in tussentijd naar hartenlust shoppen. Daarna via Stonehenge naar Stockbridge. Het meest idyllische hotelletje met tuin en………alweer heel goed eten. Dag 8 weer verder naar het oosten en werd de Winchester Cathedral bezocht op weg naar ons laatste hotel in Dover.

25

Onze dagindelingen waren goed: 08.00 ontbijt, 09.00 rijden, 17.30 aankomst hotel, douchen en pintjes leegmaken en om 20.30 diner.Meestal ’s avonds rond half 11 gingen de luiken dicht. Ik wil organisator Henk Schrama bedanken voor de perfecte organisatie. Qua routes is er veel inzet geweest van Gerard, Aad, en Hans. Henk Schrama en Jacques met hun meisjes achterop, Gerard Ehrkamp, Peter van Kipshagen, Aad en Ingrid Tas, Hans Schipper en Gerard Pols, en benjamins Michiel Buitenwerf en Lynda de Jongh, hartstikke bedankt voor die mooie 10 dagen. En Michiel en Lynda bedenk, “Jong geleerd, is oud gedaan”.

26

Een verslag anders dan anders van de Benelux Rally 2009. Ik kan een verslag schrijven van hoe we het hebben gehad maar, ik denk dat jullie dat al 20 keer op deze specifieke manier hebben gelezen, want het was zoals altijd weer helemaal top. Dus doe ik nu maar eens met foto’s zodat jullie een totale impressie krijgen van hoe wij dit weekend beleefd hebben. DE ORGANISATOR:

DE LOCATIE:

(Helaas niet zo stil tijdens dit weekend.) Ja en dan begint het met de heenreis, verzamelen bij Tankstation Akermaat, aantal motoren geschat ongeveer 28, een aantal gingen rechtstreeks. Ik hoorde dat het een mooie route was, via bloemendaal, zelf was ik daar niet bij DE LUNCHSTOP

27

Aankomst Ginkelduin rond 3 uur, aanmelden bij de HOG stand, iedereen kreeg zijn pakketje met als extra een cowboyhoed. Het item was immers western. “Find the cowboy in you”, ik mis alleen het paard nog. Oh maar wacht, natuurlijk “de stalen rossen”, die staan bij de huisjes.

(nou staat ie of staat ie niet?)

Op naar de appartementen, schitterend gelegen in de bossen en heel mooi en ruim opgesteld en leuk ingericht, snel uitpakken

en snel de stoelen en tafels geplaatst achter de huisjes, stoelen gepikt van de buren, die we weer tegen kwamen bij de NBR, spijt dat ze hadden dat ze niet gewoon aan geschoven hebben.

28

Waar de alcoh ol

rijkelijk stroomde en niet aan te slepen was, biertenders werden er geregeld, en de nodige hapjes werden geserveerd. Ja dan begint de honger zich aan te kondigen, dus op naar naar Rock City, sommigen gingen naar het restaurant. Sommigen beten zich vast in een hamburger. lekker Martin?

Tijdens het eten, een band die geweldig leuk en ook nog goed was.

29

En een goochelaar, die Yvonne aan het leren was, hoe ze van iets slaps iets stijfs kon maken, Ik snapte ook eigenlijk niet, waarom ze steeds naar Henkie wees. En heeft ze ook nog geleerd, hoe ze borden op een stok naar mensen kon zwiepen, er zijn gelukkig geen gewonden gevallen. (Wat was dat spreekwoord? Jong geleerd…. Nou EVEN LEKKER NA KLETSEN NA HET ETEN

PARTY TIME PLUIS EN DE STRUIKROVERS

30

Nooit-dansende leden, die aan het dansen sloegen, leden (mannelijke die aan het paaldansen waren en uiteraard de altijd dansende leden die heerlijk stonden te swingen en leden die (n)(er)(gens)bij (stil)stonden), ach alle maten en soorten, dat is toch geweldig.

Dit feest ging nog even door, de ietwat “ouderen” onder ons, ja inderdaad, ik inclusief, hadden het om 11 uur wel gezien en zijn heerlijk het bed ingedoken. De “jongeren” hebben nog tot een uur of 1 buiten gezeten en de aller “jongsten” tot een uur of 2 nog van het feestleven genoten.

De Volgende ochtend , we hebben eindelijk een echte jarige, dus de boel werd versierd.

Onze echte jarige Ria. 31

Ontbijt in Rock City. Onderbegeleiding van een panfluitspelende indiaan, ze hebben ook aan alles gedacht.

10 uur verzamelen, voor een gezamelijke rit, Arnhem, Duitsland, Nijmegen.

DE KOFFIE STOP IN ARNHEM

Ik vind dit gezellig !!!!!!!!!!!!!!!

32

HET PONDJE OVER de Maas, Waal of Rijn, ik let nooit zo goed op, TOCH Martin?

DE LUNCH IN NIJMEGEN

De “lunch” of hoe je dat kan noemen om 3 uur s’middags

33

Gewoon gezellig !!!! noemen we dat

Terug en JA!!!! EN DAN BEGINT HET WEER OPNIEUW…………….

34

Goed, we moeten weer eten, dus met een groepje weer naar Rock City voor de BBQ Opstellen in rijen van 50, maar lekker was het !!!!!!!! (misschien nog 1 foto)

Zittend bij het kampvuur

35

We lopen wat rond, veel te zien, Aad,!!!! de kunst aan het afkijken?????(volg pijl)

Herinner je je deze nog nog nog

Is dat Nico??? Nee jammer, jullie worden gemist

36

MEIDEN!!!!! DIE KAMPER WORDT TE KLEIN !!!!!!!!

GEEN IDEE WAT HIER GEBEURT ☺

PARTY TIME AGAIN AND AGAIN AND AGAIN

37

Aan alles komt een eind, helaas.

Het werd laat, heel erg laat voor sommigen,    ja ja s’avonds een vent……. de volgende dag de parade, ongeveer 1000 harleys naar Amersfoort, met politie begeleiding.

Weer terug naar huis, helaas door de hectic, geen gelegenheid gehad om van iedereen afscheid te nemen, jongens en meisjes allemaal heel erg bedankt voor de gezelligheid en de aanwezigheid, het was weer een weekend om niet te vergeten, Amersfoort onze complimenten voor de organisatie het was helemaal GOED. THE END.

38

De hunebedden rit. Grappig, komt er een rit en dan heb je zo je twijfels, als achteropzitster, doe ik het wel, doe ik het niet, het is zo lang, die afstand, maar de natuur in Drente en de hunebedden, dat was voor mij toch doorslaggevend, want dit wil ik eigenlijk niet missen, want het is zo prachtig daar. Buien radar heel goed in de gaten houden, want de zaterdag daarvoor werd en weer alarm afgegeven, was is in bepaalde gebieden van Nederland heel veel regen gevallen, straten en kelders waren ondergelopen en bliksem ingeslagen en er werd al gewaarschuwd dat dit ook voor de zondag op de planning stond. Wat we konden zien voor de zondag, is dat in het gebied waar wij zouden rijden, dit niet zou komen en het net onder de grote rivieren zou plaatsvinden, maar ja jullie weten allemaal er is niets zo wisselvallig als het weer hier in Nederland. Dus we gaan, 9 uur verzamelen met een mannetje/vrouwtje of 20. Eerst het bekende praatjes, veiligheid etc en werd er een vliegende keep “joker” ingezet als proef, met de naam Stephan, want soms kan het gebeuren dat met name op de snelweg als de groep groot is, dat juist op deze stukken het een en ander uit elkaar valt, want je kunt immers zonder gevaar niet iemand wegzetten op de snelweg. Stephan kreeg het verzoek om zich als een vrije vogel te bewegen en er voor te zorgen dat de groep niet uit elkaar viel. Ik eerlijk gezegd, ik heb hier van genoten, we reden achterop en kon dus alles zien gebeuren. Het ging helemaal super. Onze voorrijdt gastheren voor vandaag waren Michael en Willem en de afsluiters Jan en Ton. De hele rit liep overigens helemaal gesmeerd, dus heren roadcaptains, wederom mijn complimenten, volgens mij wordt dit wel in elk verslag geroepen, ze zijn nu eenmaal helemaal goed! Later sloten Gerard, Aad en Ingrid zich nog bij ons aan Via de afsluitdijk, waar menig een hekel aan heeft, nee, ik nog steeds niet, want het was niet mistig, dus was er weer behoorlijk wat te bekijken. Waar ik altijd zo veel bewondering voor heb zijn die fietsers en wandelaars, die met rasse trap en stap de afsluitdijk over fietsen en lopen, sjonge jonge wat een energie. De dagjes mensen die met caravan en campers bij sluizen staan, ach ja zo heeft iedereen zijn hobby. Over de Afsluitdijk de eerste stop, eerst tanken en daarna gezellig koffie drinken, bij Haje. Heerlijk op het terras met appeltaart, eerst zonder slagroom, maar die werd toen de taart bijna op was, nog afgeleverd. Het weer was super, droog en er was ook een zonnetje, de temperatuur was super, dus de perfecte motor rij omstandigheden. We waren bij de briefing gewaarschuwd dat de TT in Assen afgelopen was en dat er heel veel extra controle op de weg zou zijn, de verkeers politie had zijn zakken nog niet genoeg gevuld, dus onze snelheid rond Assen aanpassen, er waren ook heel veel motorrijders op de weg, die allemaal weer richting huis gingen

39

Weer verder, richting Drenthe, wat is het daar mooi prachtige natuur zo nu en dan een hunebed en het weer was super. Rond 1 uur kwamen we aan in Westerbork voor de lunch bij Herberg de Ar. We werden geplaatst op een terras in de tuin, een prachtig restaurant ingericht met nog authentieke spullen van oudsher, dat is zo leuk om te zien een super lunch wat heel snel geleverd werd, ik had een tosti besteld maar eerlijk gezegd was dat niet genoeg om mijn honger te stillen, dus ben ik op de biets toer gegaan en heb van Willem voor 2 euro nog wat salade en frieten kunnen kopen. Als dank kreeg ik een heel leuk cadeautje wat nog steeds met liefde in mijn handtas bewaard wordt. Altijd handig voor nood gevallen en regenachtige dagen. Mijn dank is elastisch dus is heel groot. Willem! Na de lunch, weer een stuk de prachtige natuur in, op weg naar een hunebed waar we een groepsfoto gemaakt hebben, sommige mensen riepen dat we “grafschennis”☺ aan het plegen waren, want we stonden met de hele groep boven op een hunebed, wat klauter werk voor de toch ietwat ouderen onder ons, maar gelukkig geen botten gebroken en kwam iedereen er ook weer heel vanaf. Tuurlijk kwam er een gesprek hoe in hemelsnaam ze die gigantische stenen boven op elkaar hebben gekregen, want gereedschap zoals wij tegenwoordig hebben hadden ze nog niet. Een inventief volk moet het geweest zijn. De rit werd hervat, ja ja de natuur bleef mooi, kan er ook niets aan veranderen, de natuur daar is gewoon heel bijzonder. Bij een tankstation afscheid genomen, want een groep ging de andere kant uit, want dat was economischer voor ze om zo naar huis te rijden. Wij hebben met de rest van de groep de reis hervat, nog een tussen stop gemaakt bij Haje, even uitgezakt en afgezakt op het terras, toch met inmiddels pijnlijk achterwerk, want de afstand is best wel lang. En via de afsluitdijk weer terug naar huis, voorbij de afsluitdijk bij een tankstation van de rest afscheid genomen en als de hazewind naar huis gereden, op naar een koud biertje en de rosé. 40

Wat een geweldige dag, wat een geweldige omgeving, wat een geweldige rit en wat hadden we geweldig weer en wat wordt dat zadel hard …..auch…. na 463 kilometer. Heel moe maar heel voldaan. Heren allemaal weer bedankt het was weer super.

41

CRCA “TV sterren” 12 juni j.l. Ja je leest het goed ! Naar aanleiding van Ton`s verzoek om medewerking aan t.v. opnamen voor TV Noord Holland verzamelden 7 chapter leden bij een woonhuis tegenover een rozenkwekerij in Heerhugowaard op vrijdag 12juni j.l.

De opnamen werden gemaakt t.b.v. een nieuw programma op TV NH genaamd “Tour de Provence”, als prominenten waren aanwezig Hans Kazan en Catherine Keijl, althans wij waren er al om 9.30 ( 1 jongen die ook chapterlid bleek te zijn en ondergetekende). De verwachtingen waren uiteraard groot (catering, make-up of grime of hoe dat ook allemaal heet) Maar niets van dit alles, het was een low budget opname en de enige waar we wat van van kregen was van de vrouw van de rozenkweker die in de kantine van de kwekerij even een grote kan koffie ging halen ( erg aardig vonden wij) , ook had ze 2 grote bossen rozen bij zich maar ja die waren uiteraard voor de “celebs”, dus Keijl en Kazan, uiteraard verpakt in papier van de kwekerij voor de eventuele reclame op tv. Dus wij visten naast het net maar, zei die mevrouw je kan ze toch niet meenemen op de motor dan waaien ze aan flarden ! Dat kan je natuurlijk niet ontkennen, dus wij gingen later “rose-less” naar huis. Maar het was toch wel leuk om een keer mee te maken. Harley Davidson was met 7 verschillende modellen goed vertegenwoordigt, van Sportster tot Road King CVO en alles ertussen. De bedoeling van de opnames was dat Catherine Keijl, Hans Kazan ging informeren over het programma en te te volgen procedure. Hans Kazan was , gezeten in het zijspan van een Kawasaki (grrr), zogenaamd begeleid door ons, gearriveerd op de locatie waarna mevr. Keijl hem ging vertellen dat hij op een gereedstaande fiets naar de Broeker veiling zou gaan alwaar verdere opnames gemaakt zouden worden. Aldus geschiedde, het hele gebeuren inclusief een paar her”takes”was in een kwartier a 20 minuten gebeurd. Ook werden er nog wat foto`s gemaakt want ja het gebeurt natuurlijk niet iedere dag dat je met “celebs” op de picture kan. Nico wilde nog graag een handtekening van meneer Kazan voor zijn kleinzoon (ja,ja) Maar hij verzekerde ons dat dit waar is want zijn kleinzoon is ook met goochelen in de weer. En dus was ons tv avontuur ten einde gekomen en togen wij gezamenlijk 42

naar restaurant Babylon alwaar wij het evenement afsloten met een lekker bakkie koffie en de lekkerste tostie die ik ooit genuttigd heb. Het weer zat gelukkig erg mee dus we kwamen allemaal weer met een schone motor thuis. ( Het programma, althans de aflevering waar wij in voor komen, wordt uitgezonden op zaterdag 22 augustus a.s. , tijdstip is op dit moment nog niet bekend). De gemaakte foto`s hebben jullie waarschijnlijk al in het fotoalbum op de website van het chapter gezien. Jan

43

TRUST AND KNOWLEDGE

Voor elke Harley-rit sportief of chic, een (zonne)bril van Metselaar Optiek De nieuwste slijptechniek op sterkte en curve, dat moet elke Coastrider durven.

Metselaar Optiek Gedempte Gracht 63 1506 CC Zaandam 075-6162029 ( Ma gesloten)

44