Coast Riders Chapter Alkmaar

Harley Owners Group

Coast Riders Chapter Alkmaar Opgericht 24 april 1994, chapternummer 9287 Bestuursleden: Jan Leek Bert Bosman Arie Schneijder Herman Glaap Bob Hamaker Theo Welten a.i. Aad Tervoort Dries Bessels Rény Blom Henk Schrama

Director Chapter Consultant Assistant Director Secretary Treasurer Rallies Safety Officer Webmaster Editor Events

director@coastriderschapter. nl consultant@coastriderschapter. nl voorzitter@coastriderschapter. nl secretaris@coastriderschapter. nl treasurer@coastriderschapter. nl rallies@coastriderschapter. nl safety@coastriderschapter. nl [email protected] editor@coastriderschapter. nl events@coastriderschapter. nl

Giro 9552209 t. n. v. Coastriderschapter Alkmaar Chapterwebsite:

http://www. coastriderschapter. nl Official Chapter Sponsor

WEST COAST MOTORS Authorized Harley-Davidson/Buell dealer Marconistraat 16 1821BX Alkmaar Telefoon showroom: 072-5110629 Telefax showroom: 072-5110329 Telefoon kledingshop: 072-5110949 E-mail: info@westcoastmotors. nl Website: http://www. westcoastmotors. nl Chapter Magazine nr. 2 – 2008 Oplage: 175

Coast Riders Chapter Alkmaar Inhoudsopgave Nieuws van de secretaris ................................................................................................ 3 HOG-Benelux Rally 6 t/m 8 juni ................................................................................... 8 RALLIES News ........................................................................................................... 10 Onze nieuwe rubriek: de groeten uit…………. ........................................................... 11 De groeten uit : Gabon ................................................................................................. 12 22 JUNI 2008 Veluwe Route ............................................................................ 17 De Website ................................................................................................................... 19 EVENTS ...................................................................................................................... 20 LEMMER 20-4-2008 ............................................................................................. 22 Northern Bike Rally ..................................................................................................... 23 HOG Benelux Rally ..................................................................................................... 25

Nieuws van de secretaris Beste Chapterleden, Zo aan het einde van het seizoen zijn er momenten van bezinning, je denkt dan na over bijvoorbeeld de gereden ritten en de evenementen waar we als chapter present zijn geweest. Statistisch staat nu vast dat we, meteorologisch gezien, een erg droge periode hebben gehad in de eerste helft van dit jaar. Dat het een erg droge periode is geweest kunnen de mensen van de ralliesgroep en van de eventsgroep niet onderschrijven. Er zijn zelfs ritten afgeblazen vanwege de slechte weersverwachting. De drie evenementen die we als chapter bezocht hebben blonken niet uit voor wat betreft zonneschijn. Als eerste de Northern Bike Rally, één dag wat regen, één dag regen en één mooie dag. Het treffen in St. Tropez was ook wat vochtig. De BeNeLux Rally was wat weer betreft een mix van bewolkte, regenachtige en een mooie dag. Het positieve van deze constatering is dat voor wat de weersverwachting betreft het in de tweede helft van het seizoen alleen maar beter kan worden. Los van het weer waren de evenementen erg gezellig. Als secretaris van het chapter zijn er ook momenten van bezinning. Na het plotselinge vertrek van Jan Warbout die na persoonlijke overweging het besluit had genomen per direct het voorzitterschap van rallies neer te leggen. Blijkt de ralliesgroep de enorme veerkracht te hebben om de werkzaamheden voort te zetten. Het bestuur bedankt Jan voor zijn inzet en bereikte resultaten. Er zijn

inmiddels al weer nieuwe leden toegetreden tot de rallies groep zodat deze weer op sterkte is. Theo Welten heeft de rol van voorzitter rallies a.i. op zich genomen. Het programma van dit seizoen wordt verder voorbereid en uitgewerkt. Complimenten aan de leden van de ralliesgroep voor hun stuwkracht. En nog even het lelijk eendje onder de rally’s, de Northern Bike Rally. Met 15 deelnemers was ons chapter goed vertegenwoordigd. Wim Olie was de medeorganisator van de heen- en terugrit. Het was er bere gezellig en we hebben werkelijk zitten huilen van het lachen. Er waren dat weekeinde wel opvallend veel jarige chapterleden. Twee leuke bands zorgden voor de muziek.

Op de website van ons chapter vind je de meest actuele informatie over ritten en foto’s van een aantal reeds gereden ritten. Het adres is: www.coastriderschapter.nl

Ik wens een ieder voor de komende periode weer mooie en vooral veilige Harley kilometers toe. Keep the sunny side up ! Secretaris. Herman Glaap

ST TROPEZ 16 TOT 25 MEI met HOG’ERS EN HAG’ERS 2008. Reisverslag van de HAG groep

Reisverslag van de HOG group

Ach ja een groep HAG’ ers, onder Oftewel de Harley aanhangers group, onder de Harley owners group.

Op zaterdag 17 mei was het verzamelen rond 7 uur bij de Akermaat in Heemskerk Drie HD’s op de eerste dag, Jan, Aad, Marieke, Yulia en Ikzelf.

Vertrek datum 15 mei, donderdag Verzamelen rond 7 uur bij Akermaat Heemskerk.

Het zag er al dreigend uit, we hadden de Regen pakken al aan, Gelukkig was er maar 1 bui maar helaas duurde die zowat tot België.

Matty en Theo zouden op de motor onze richting oprijden en we zouden gezamenlijk overnachten op doortrek campings, kijk dit zijn dus echte HOG’ers oftewel bikkels.

Met 4 “HAG”ers, dus 4 campers, zijn wij vertrokken naar St Tropez met een creatief wegzet systeem, van onze “crea met gips” Syl en walky talky’s, rustig aan, geen haast en met alle gemakken voorzien. Onderweg, nog geen 20 km van huis en in de file staand, want ach we wonen tenslotte in Nederland, reed er ineens een heel blij kijkende motorrijder naast ons, ja ik snap waarom hij blij keek, want wij stonden zo goed als stil en hij kon er tussen door. Vriendelijk zwaaiend. Rare reactie want een bekend gezicht verwacht je eigenlijk niet bij je raam in de file. Aad Tervoort onderweg naar zijn werk, op zijn nieuwe motor, leuk. De 2e overnachting was op een groot veld. Voor allemaal, ruimte ten overvloede. Nooit geweten, dat als het geregend heeft, je wel eens problemen zou kunnen krijgen om met de camper de volgende dag weg te rijden, nou wel

Het was een snelwegdag, weinig spectaculair en geheel zonder problemen. In Frankrijk bij Dijon, was de eerste stop, We sliepen in Motel Saint Michel www,motel-saint-michel.fr Een aanrader, de eigenaar Phil rijdt zelf ook motor, een Goldwing en is erg gastvrij De HD’s konden in de garage en het natje en droogje was perfect geregeld Alleen dat douchegordijn, brrrr, dat deed steeds een aanval op mijn natte lijf en wilde plakken als een perfecte vrouw. Oh ja en er was ook geen afvoerputje in de badkamer, dus de vloer was een zwembad. Maar goed, kamerprijs 45 euro, wat heb je te klagen. We ontmoeten Henk en Yvonne bij Motel Saint Michel en de volgende dag reden we gezamenlijk op naar Vizille bij Grenoble. Het weer was nu wel wat beter, de route was geheel binnen door en we hebben zo aardig wat inboorlingen ontmoet in Frankrijk. Vanaf koffietijd was het terras weer, vonden wij maar niet alle etablissementen waar we neerstreken hadden ook die mening. In Vizille konden de HD’s weer in de garage Van het Hotel, we waren er al eens eerder geweest en het Relais du Chateau. 4

dus, Henk als eerste, harde aanloop, slippen, gelukkig gelukt. Ton als 2e ehhh we zitten vast, slippen en ik zag ons al glibberend richting de camper van Bert glijden, nog eens proberen, matten er onder nou helemaal foute boel, wij konden geen kant meer op. Bert als 3e, aanloop slippen ook gelukt gelukkig. Toen Reen, glibberen, slippen, scharen, alles wat maar kon gebeuren met gladheid gebeurde, maar beweging no way, aanhanger afkoppelen, en er uitgetrokken worden door de camping eigenaar met een four weel drive auto.Na een uur prut modder en nattigheid, stonden we allemaal op het droge. . Zaterdag middag aankomst op Port Grimaud. Zondag gingen Henk, Bert en Ton terug richting Vizille om de groep te vergezellen op het laatste stuk,

www.lerelaisduchateau.fr

Beetje passen en meten maar het lukte wonderwel om 8 HD’s op de plaats van 4 krijgen. We ontmoeten Henk, Ton en Bert in het hotel en wederom was alles weer goed voor elkaar. En weer voor iets van 45 euro per kamer, waar kan dat nog voor die prijs, daar dus, en France. Op maandag, knalden we deels Route Napoleon en deels andere binnenwegen naar Port Grimaud. Later hoorden we dat het had geonweerd onderweg, maar vanwege de vette klappen van de HD’s, hadden we daar Niets van gemerkt.

De ontvangst op Grimaud, was onwijs leuk De campers waren tactisch opgesteld, Zodat we wat privacy hadden met z’n allen en de gehuurde huisjes sloten daar bij aan.

Maandag rond 5 uur waren we compleet, ze hadden een goede reis gehad en iedereen was veilig aangekomen. De spullen van de motoren, uitpakken en lekker bijkomen aan de zo bekende tafels en stoelen in het midden. Hog European Bike Rally St Tropez. Het weer viel ietwat tegen, niet dat we veel te klagen hadden, maar toch in deze contreien zou het normaal gesproken toch beter moeten zijn, en dat waren onze verwachten eigenlijk wel. Maar ondanks onze les van Faak, het jaar daarvoor, om op alle weers omstandigheden voorbereid te zijn, hebben we geen wintertruien nodig gehad, wel 1 dag een regen jas maar dat was pas nadat de rally afgelopen was. Dinsdag een rit, naar St Tropez, wat een luxe, wat een boten, wat een rijke oude mannen met sexy jonge vriendinnen op de boten, eigenlijk kun je dit niet eens mooi vinden, niet waarderen en eigenlijk ook niet respecteren, gewoon alles was een beetje te, te groot die 5

boten, te rijk die mensen, te oud die heren, te jong die dames die bij die heren hoorden. Heel apart die sfeer. Nog wat rond gereden in de omgeving en weer terug naar de camping, lekker uit eten met de groep.

Woensdag was ook heel bijzonder, naar Cannes, daar was net het film festival aan de gang, speurend naar bekende filmsterren en ja we hebben er een paar gezien, vraag geen namen, maar volgens mij heb ik Shirley Mc Claine op een terras zien zitten met veel fotograferende toeristen om haar heen, ik zou daar gek van worden maar goed. Het hoogte punt van deze dag was toch het rijden door Monaco en wel op het circuit waar een paar dagen later de F1 Grand prix gehouden zou worden, Dat was heel bijzonder, vooral om dat de track eigenlijk zo goed als af was. Zelf wij waren toch redelijke “VIP’s”, want het Ferrari team van Maclaren , vonden ons wel erg interessant op onze Harley s. ze maakten zelf foto’s van onze groep. Ja en Japanse pers was ons aan het filmen, nou ik kan je zeggen………………….Het voelde trots. S’ochtends hadden we besloten, om niet in het restaurant te eten, (wat voor de uitbater een teleurstelling was, want hij kwam ons zelfs halen, want de drank vloeide meer dan rijkelijk, goede omzet natuurlijk voor hem), maar om bij de huisjes en campers, s’avonds een skottel braai te houden. Ieder koos iets uit een lijst salades, kruidenboten etc wat zij/hij zouden prepareren en ieder was verantwoordelijk voor zijn/haar eigen vlees. Zo leuk om te zien, hoe creatief iedereen bezig was en de meest smakelijke dingen werden op de tafels gezet, na het eten waren we er van overtuigd dat dit voor herhaling vatbaar was.Sorry restaurant. Maar we zijn daar niet meer geweest.

6

Donderdag was de openening van het Harley geweld, hier zijn we naar toe gelopen op ongeveer 15 minuten van onze camping. Daar wat rond gehangen en ieder ging zijns weegs, sommigen terug en sommigen bleven daar. De Avond weer gezamenlijk afgesloten met onze inmiddels erg populaire skottelbraai maaltijd met het zelfde concept als de avond daarvoor.

Vrijdag was voor velen een hele spannende dag, namelijk Gorges de Verdon, ehhh Yvonne was het hoog????? Die brug??????. En hoe groen heb je gezien. De foto’s zeggen waarschijnlijk genoeg waarom Yvonne die groene kleur had. Ikzelf ben verstandig waarschijnlijk niet mee geweest, want toen ik die verhalen hoorde, was ik best dankbaar, dat ik op een “date” met Jan en Reny,Clein,Bert en El, ben gegaan, naar Fresus, waar we bij de Harley dealer leuke shirts hebben bemachtigd.

Onderweg gestopt bij een supermarkt, want we zouden met zijn allen, weer op de inmiddels zo populaire skottelbraai chili concarne maken onder regie van Theo, onze chefkok en eten natuurlijk, nou ik kan jullie garanderen, dat in sommige huisjes en campers, de ramen regelmatig bol hebben gestaan van de effecten van de bruine bonen. Maar iedereen heeft het gelukkig overleefd, bleek de volgende dag.

Zaterdag werd het een do it your self dag, sommigen gingen naar Harley village, en de rest deed waar hij/zij zin in hadden. S’avond een gemeenschappelijk afscheid maaltijd, toch maar weer in het restaurant Want de volgende ochtend zouden de meeste HOG’ers, weer de lange tocht naar huis rijden.

7

Een heel leuk en gezellig Event, ik kan niet anders zeggen, hoe we het allemaal volgend jaar doen, ja dat ligt ook een beetje aan de planning en indeling. Maar wij vonden het zeker de moeite waard en zullen het ongetwijfeld nog een keer gaan doen. Ton en Jet

HOG-Benelux Rally 6 t/m 8 juni Ja, vroeg eruit op vrijdag 6 juni. Om 08.15 uur verzamelen bij Texaco Akermaat om, indien nodig, in 2 eskaders naar La Roche te rijden. Door enkele afzeggingen (bang voor regen?) konden we toch in 1 konvooi gaan rijden. Tot aan Oosterhout via de snelweg. Bij AC in Oosterhout waren na onze ( ca 45 pers.) koffiestop het appelgebak en saucijzenbroodjes op. Mooi terrasweer. Binnendoor via Baarle Nassau naar La Roche. Maar we naderden de Ardennen en daar was het wel even ander weer. Nevelig met motregen. De roadcaptains o.a. Henk Schrama, Ton Vrugtman, Olav Meijer, Stephan Pronin, Theo & Matty Welten (niemand vergeten?) leidden ons prima naar het evenemententerrein. Evenemententerrein???? Het was een zeer drassig weiland (met vlaaien) waar chapterleden Liege dit georganiseerd hadden. Ja, deze natte weersomstandigheden waren hen niet te verwijten, maar in de motregen zag het er wat triest uit. Na dit tafereel bekeken te hebben, gingen we naar onze accommodatie, een paar km verderop, ook aan de rivier gelegen.

De camping, waarop vele stacaravans en enkele appartementen werden na betaling aan de 81-jarige receptioniste betrokken. De appartementen waren uit de jaren 50, maar dan zonder onderhoud de laatste 60 jaar. Sommige (bovenverdieping) hadden ’n douche, anderen ’n WC. Maar ja, wat wil je voor zo’n 20-25 Euro per nacht. Het was in elk geval ‘proper’. De ‘alleenstaanden’, zoals Michel en ik werden voor 48 uur geadopteerd, zodat we bij WestCoastchapterleden op het logeerbed mochten. Wat er ook gebeurt, ons chapter zit nooit bij de pakken neer, en al gauw werden er onder leiding van Willem en Stephan weer “jarigen” aangewezen, die toegezongen werden. Boven de receptie/appartementen (op ’n helling gebouwd) was een restaurant + café, wat uitgebaat werd door ’n Vlaming. De meesten van ons besloten hier te blijven en die avond niet naar het drassige feestterrein te gaan. Prima avondeten, en een leuk café/bar waar ons feest losbarstte. Je kunt in het gezang toch de

8

Conservatoriumopleiding van Yvonne van den Horn herkennen. Het werd niet eens zo laat en we genoten op goede bedden van een verdiende nachtrust. Zaterdagmorgen (droog, zwaarbewolkt) op naar het terrein om je HOG-shirt, pin en etensbonnen in ontvangst te nemen. In de grote tent vormden zich forse rijen voor het ontbijt, dat prima was. Van het parkeerterrein wegrijden zonder duw/trekhulp was vrijwel onmogelijk. Slippende wielen en onze HD’s leken meer op terrein-Husqvarna’s. Terug op de camping beraadslagen wat te doen…..(de buienradar van Ruud wordt sinds de NBR niet meer vertrouwd...) Rijden natuurlijk. Een zestal bikers besloot zaterdagmorgen weer naar huis te gaan, omdat het weer het toch wel af liet weten. Sommigen gingen individueel ’n rit maken, en de groep besloot in overleg om naar Bastogne en Clervaux te rijden. Mooie rit met zelfs zon. In Luxemburg uiteraard tanken en konden wij verslaafden onze motortassen met teer en nicotine vullen. Zaterdagavond bleven de meesten op de camping en maakten weer feest in het café.

Zondagmorgen ontdekten we na ’n milde nacht dat Michel buiten had geslapen.

Goed geconverseerd door de alcohol bleek hij niet tegen het gesnurk van Theo te kunnen. Ontbijten deden we op advies van Vlaamse cafévrienden zondagmorgen in het stadje La Roche bij de warme bakker. Prima ontbijt voor weinig geld. Daarna huiswaarts. Michel kreeg pech doordat ’n voetsteun afbrak. Maar, improviseren en weer door via ’t Vrijthof in Maastricht waar we in het zonnetje de lunch gebruikten. Op naar Noord-Holland en na afscheid nemen van elkaar bij de Lucht (Den Bosch) zwierven we uit en kwamen voldaan en ’n kleine duizend kilometer rijker weer thuis. Ruud

DE GEADOPTEERDE ALLEENSTAANDEN.

9

RALLIES News 12 Oktober 2008 LET OP Nieuwe datum Groeten uit Grolloo Een rit van 450 kilometer, we starten om 08:30 bij de Alkmaarse Poort Rit-informatie: Dit wordt misschien wel één van de mooiste ritten van 2008. De route gaat via de Afsluitdijk richting het prachtige natuurgebied van Drenthe. We zien de zandverstuivingen van het land van Bartje, de bossen, heide en de typerende in het groen verscholen idyllische boerderijtjes waar de “brune bonen” nog dagelijks op de tafel staan te dampen. Een gebied met een geschiedenis daterend uit de tijd van de Hunnebedden. Maar ook van de TT in Assen en natuurlijk de legendarische Harry Muskee met zijn Cuby & The Blizzards. Deze dag zal op de oude rockers onder ons een diepe indruk achterlaten. Het wordt een mooie dag met veel bijzondere indrukken. We gaan daarom ook vroeger op pad dan anders.

2 November 2008 Stairway to Heaven Een rit van 200 kilometer, we starten om 10:00 bij de Alkmaarse Poort. Rit-informatie: Het word een bezoek aan de provincie en de stad Utrecht, om hier te komen rijden we langs de Vecht, Tien- en Achttienhoven, Bilthoven, Zeist om uiteindelijk in de Stairway….. uit te komen.

10

Onze nieuwe rubriek: de groeten uit…………. Nou kan het zo maar zijn, dat je wegens wat voor reden dan ook, na jaren lid te zijn onze Chapter, wegens werk, het weer, of wat voor reden dan ook, gaat vertrekken naar het buiten land of gaat verhuizen naar een andere plaats in Nederland. Je hebt gezellig meegereden met de Rallies en je bent ook heel gezellig mee geweest met de leuke Events die er georganiseerd zijn of je hebt zelfs in de organisatie gezeten. Redelijk vaak, wordt toch er toch gevraagd hoe gaat het eigenlijk met die of die, hoe zou het met hem of haar zijn, bevalt het waar ze wonen, waar en hoe wonen ze? Onze avonturen zijn veelal te lezen in het Chapter blad, dus lijkt het ons een leuk idee, om ook de avonturen van hun leven te plaatsen in ons blad. We hebben al 1 stel bereid gevonden om een verslag van hun leven op te schrijven, dit kunnen jullie verderop in ons blad terug vinden. Veel leesplezier, dit wordt zeker vervolgt. Groeten van Jet en Rény

11

De groeten uit : Gabon Het TARZANS JUNGLE CHAPTER EQUATORIAL AFRICA bericht : Nous sommes bien ici ! Het is een gevleugelde uitspraak van de Franse generaal hier in Gabon. En ach, hij heeft ook eigenlijk wel gelijk. Afgezien van een paar administratieve en logistieke onhandigheden als het niet hebben van je spullen de benodigde papieren is het hier prima uit te houden. Een strak blauwe lucht, een moordende zon en een kleffe vochtigheid zorgen ervoor dat ‘nous sommes bien ici’. Nous (Willem en Marjolein de Kant) zijn dinsdag 9 september in alle vroegte met negen stuks bagage naar Gabon vertrokken. Eigenlijk zeven, want de katten waren op dat moment al in Parijs. De dames zouden anders de aansluiting naar Gabon missen op Charles de Gaulle, dus gingen ze op maandag 8 september al naar Parijs. Als echte Aristocats hebben ze de nacht in een Parijs dierenhotel doorgebracht. Of ze aan de boemel zijn geweest is niet bekend, katten kunnen heel zwijgzaam zijn over dat soort zaken. Natuurlijk ging het mis hier in Gabon en moesten er drie man aan te pas komen om de poezenbeesten, tegen betaling uiteraard, bij het vrachtkantoor op te halen. En dat terwijl de dames al een ‘eerste klas ticket’ hadden via Animals to Fly. De paspoorten waren nog even een weekje zoek, die had de piloot weer meegenomen naar Frankrijk. Dat gaf enige stress hier in huis. Want zonder paspoorten is het lastig om ze Europa tzt weer in te krijgen. Na een week intensief telefoonverkeer tussen Patrick Jobet, de chef van Willem, en Air France kwamen de paspoorten weer vanuit Parijs naar Gabon. Nu liggen ze veilig achter slot en grendel.

12

Villa William Ons huis, wat echt toevallig de naam Villa William draagt, kreeg 1 september het predicaat ‘bewoonbaar’. De fransen hebben het opgeknapt, gerenoveerd, ontsmet en deels ingericht met meubels. De Gabonese minister die hier met zijn familie verbleef vond het niet nodig om schoon te maken, dus toen ze door hun eigen vuil werden verdreven was het tijd om te verhuizen. Nu wonen wij er dus. Met onze twee katten en af en toe een hagedisje. De eerste avond nog in gezelschap van een kraker die in de gang bleek te wonen. Deze toch wel zeer forse achtpotige vreemdeling van zo’n 10x10 cm is door Willem een kopje kleiner gemaakt. Gezien de forse omvang en het feit dat spinnemans meer dan voldoende familieleden heeft hier in Gabon, bracht ons ertoe om hem niet buiten los te laten, maar naar de andere wereld te helpen.

De eerste dagen stonden vooral in het teken van boodschappen doen, op zoek gaan naar een niet te dure 4x4 auto, verzekeringen afsluiten en allerlei andere tijdrovende klussen. Want alles wat je hier doet kost ongeveer twee keer zoveel tijd als in Nederland. Het zal het verkeer zijn, het klimaat, het continent, geef het beestje maar een naam. Ravkatje Maar goed, we hebben tussen de bedrijven door een auto gekocht. Die heb je hier nl. hard nodig. Een stoere Toyota Rav4. Hij heeft absoluut een gebruiksaanwijzing. Na een langdurige zweterige zoektocht naar een betaalbare, niet te grote, vierwielaangedreven en tevens stoere auto reden we fier weg van een Libanese auto sjacheraar met onze groene Rav4 van 1998. Ravkatje zoals Willem zegt op zijn néerfrançais. Verzekering afgesloten en even langs de benzinepomp. Na het tanken deed ons Ravkatje helemaal niets meer, hij weigerde mee te werken aan de operatie ‘op naar het strand om een biertje te drinken’. Bellend met de garage, adviseerde ‘Osama’ eerst de koppeling in te trappen en daarna te starten. Bleek ons Ravkatje uit Amerika te komen en daarom van een soort van Amerikaans kinderslot te zijn voorzien. Na het bewerken van de koppeling en de versnellingspook kwam hij weer tot leven en konden wij onze weg vervolgen. De volgende dag had hij geen zin om boodschappen te doen. Stijf hield onze fiere Ravkat zijn groene mond, zelfs de lichten gingen niet aan. Na een deskundige blik van 13

Willem onder de motorkap en wat gerommel aan de accu kwam hij weer tot leven. En zo stuurde Willem het stoere wagentje behendig door het Afrikaanse kamikazeverkeer naar de supermarkt. Gelukkig vertoonde het eigengereide wagentje op de terugweg verder geen rare kuren. Hij startte zonder te morren en bracht ons weer naar huis met onze Europese boodschappen. Ja, nous sommes bien ici! Madame Vétérinaire De wereld hier zit vol enge ziekten, dus er moest ingeënt worden. Ook onze katten moesten er aan geloven. In het puriteinse Nederland zijn de schepsels ingeënt tegen van alles en nog wat. Het normale recept ter voorkoming van kattenziekte en niesziekte, maar ook tegen rabiës. Net als de baasjes overigens. Dan eist de Europese Unie vervolgens een bloedtest bij de beestjes om uit te vinden of ze genoeg antistoffen tegen rabiës hebben. Alleen met dat certificaat mag je ze ook weer de EU injagen tzt. Zanzibar was er op tijd bij en mocht bij de dierenarts in Bergen aan de bak voor een buisje bloed. Dat was overigens voor zowel de dierenarts als Zanzibar geen prettig bezoek. De GGD moest er bijna aan te pas komen om de Vet weer te reanimeren. Madiba had haar leeftijd toen tegen, dus die mocht hier in Libreville pas naar de plaatselijke “veterinaire” voor een rabiëstest. Eventjes langs de dierenarts kennen ze hier niet. Ondanks de afspraak om 08.30 uur kwam Madame la Vétérinaire om 9.00 uur binnensloffen. Madiba miauwde klagelijk in haar reismand, zij was even niet ‘bien ici’. Van het toch al kleine ranke voorpootje knipte de vétérinaire met een grote keukenschaar wat vacht weg, met een natte wattenpluis werd het pootje ontsmet, even afbinden en hup de naald er in. Er waren drie man voor nodig om die kleine in bedwang te houden. Bloed prikken bij katten is geen kattenpis, door de dunne bloedvaten duurt het even voordat er een buisje bloed is afgenomen. Het leek wel uren te duren, traag drupte het bloed in het buisje, Madame Vétérinaire probeerde het proces te versnellen door zachtjes te masseren. Het hielp blijkbaar, na verloop van tijd was het buisje vol. Dan gaan we het natuurlijk verbinden! Met een grote witte lap om haar zwarte pootje, dat nog dunner leek omdat het nat was, kroop Madiba weer in haar mandje. Vervolgens kregen we na betaling van het consult een formulier en het buisje bloed mee. In Gabon breng je dus dat soort dingen zelf weg naar een laboratorium en na vooruit betaling van €135 krijg je als alles meezit over twee maanden de testuitslag. Het bloed wordt nl. naar Frankrijk opgestuurd. Nous sommes bien ici als de post veilig aankomt! Thuisgekomen had Madiba de pleister er al vakkundig afgesloopt, gelikt wel te verstaan. Dokter Willem moest er aan te pas komen om de rest van het lapje van haar pootje te trekken. Met één vloeiende beweging was het verband verwijderd, net als een deel van haar vacht. Het maakte haar niet uit, dat rare ding was weg en het ‘ik ben me nu aan het wassen’ uur was aangebroken. Ergens tussen het bezoek aan de dierenarts, de garage om de accu van ons Ravkatje te laten vastzetten en het laboratorium zijn we ook nog door de politie aangehouden. Blijkbaar hadden we iets gedaan wat niet mocht. En ook al duurt het 3 uur voordat je weer langs de politiepost rijdt, je bent het (blanke) haasje. We hadden die ochtend een U bocht op de boulevard gemaakt en dat kon toch echt niet. Dus mochten we mee naar het bureau zei de gezette, naar zweet ruikende politieman. Dat ging ons wel 42.000 Fcfa kosten. Nou weet Willem wel om te gaan met dit soort gasten, dus na wat onderhandelen drukten we oom agent 10.000 (15€) in de hand om hem even later weer netjes bij het kruispunt af te zetten. Zo gaat dat hier, ja ‘nous sommes bien ici’. 14

Regenseizoen Uit Nederland alleen maar berichten over snertweer, regen, donkere luchten en kou. Zelfs de rit van 5 oktober moet er aan geloven zagen we op de mail. Geen Indian summer in Nederland. Kop op, misschien is het 12 oktober mooi weer. En anders gewoon niet zo ver weg gaan, maar lekker in de buurt toeren. Hoef je niet al te vroeg weg en ben je op tijd weer thuis bij de kachel. Nu heb je natuurlijk altijd baas boven baas. Buiten dat wij hier nooit temperaturen onder de 26 graden kennen, hebben wij ook veel meer regen dan jullie in Nederland. Zo regende het gisteren van 05.00 uur tot 12.30 uur, aan één stuk door. En dan heb ik het niet over een buitje miezerregen. Nee, het stort werkelijk naar beneden, als je denkt dat het niet harder kan dan gaat het nog een tandje harder. Onze tuin veranderde in een brede rivier en bij de poort ontstond een soort van IJsselmeer. De straten veranderden in woeste rivieren, met een gewone auto kon je er niet meer rijden. Wij wonen aan een onverharde weg en het water gutste werkelijk uit alle zijweggetjes naar de hoofdweg. Onze bewaker had een dagje vrij in verband met het Suikerfeest (einde ramadan), dus was ik het haasje om de poort open te doen toen Willem thuiskwam. De nette defensieschoenen konden zoveel water niet aan, mijn sandalen verdwenen onder water bij het openen van de poort! Gelukkig was het wel warm water. En vandaag hebben we een blauwe lucht, witte wolken en zacht heet briesje. Dus het zal aan het eind van de dag en vanavond wel weer gaan regenen. Zo gaat dat hier.

Harley avonturen En natuurlijk wil iedereen weten of we al gereden hebben. Daar kunnen we kort over zijn: nee dus. Het tweewielig nieuwbakken kind staat nog in zijn houten krat in een loods van de expediteur in de haven te wachten op het baasje. Ergens moet er nog een stempel door de douane gezet worden. En dat blijkt niet eenvoudig te zijn. Onze container met inboedel staat al sinds 10 juli op ons te wachten in de brandende zon. We denken er maar even niet aan hoe de spullen er uit gaan komen. Helemaal nu het regenseizoen is begonnen en de luchtvochtigheid in rap tempo toeneemt. We redden ons wel met de noodkit van het Franse leger en wat geleende spullen. We zijn al vier maanden aan het kamperen, in Nederland vanaf 1 juni en nu weer hier, je raakt er aan gewend. We hebben overigens al wel een paar Sportsters in het drukke Gabonese verkeer ontdekt. Onder andere een Nightster (mat zwart/olijfgroen). Dus helemaal raar klinkt 15

het geluid van een Harley hier niet. Maar het blijft waarschijnlijk een noviteit. Daarover berichten we wellicht de volgende keer. Als die douane hier wil stempelen tenminste.

Als mensen interesse hebben in onze weblog op junglebill.waarbenjij.nu kunnen ze een berichtje sturen naar [email protected] Dan krijgen ze het wachtwoord van de site. Al met al, nous sommes bien ici, soms wel, soms nie. Tot de volgende keer, groeten uit Gabon van Marjolein en Willem ‘Junglebill’ de Kant

16

22 JUNI 2008 Allereerst voor al degenen die vanochtend absent waren vanwege een letterlijke en figuurlijke kater, na de voetbalwedstrijd van gisteravond aller begrip. En voor degenen die absent waren vanwege de geweldige weersvoorspellingen ook aller begrip, helaas zijn die voorspellingen niet uitgekomen. 08.30 uur aankomst bij de Alkmaarse poort, er zaten 6 mensen, met een bak koffie aan een tafel gezellig in de zon te wachten op de rest van de groep, hele vreemde gewaarwording, want dit zijn we absoluut niet gewend, meestal staan er al veel motoren en zitten er veel mensen al heel gezellig te keuvelen. Na een kwartier kwamen er nog wat binnen druppelen en waren we met 13 mensen en 8 motoren. Wij zijn voor zekerheid nog maar een uurtje blijven zitten, want we hoorden dat in het club blad stond dat de vertrek tijd om 10 uur was en ja het zal je toch gebeuren dat er dan nog een hele groep zo komen en wij waren al weg. We zaten toch heerlijk van de zon te genieten en we hadden alle tijd. Dus om 9.45 uur stonden we allemaal klaar voor vertrek, uiteraard hadden wij ook de weersverwachtingen bekeken, en waren op alles voorbereid, tot regen hoezen over de laarzen aan toe. Met een kleine groep is het anders rijden, de roadcaptains hebben ook een makkelijke job gehad vandaag, Ton voorop, Stephan en Hetty achterop en Michael als the middel man, deze keer

Veluwe Route niet in de kleermakerszit, maar met gerepareerde motor. Het weer nog steeds zonnig en warm en een blauwe lucht ok met een paar wolkjes, maar niets dramatisch Rijden maar, over de Noord-Hollandse wegen, onderweg Martin en Dita opgepikt en richting Lelystad, over de dijk, (dus muggen happen.) Koffie gedronken bij Sailers, in Batavia stad, het werd bewolkt, donkere wolken en het begon te waaien, dus iedereen had oh gut oh gut, regenkleding ja of nee, maar verbazing het trok weer open en werd weer zonnig. Na de koffie hebben wij ons met motor en al langs een slagboom gewurmd, en toen richting de Veluwe en ja met nog steeds prachtig weer 28 graden en een verkoelend windje. Heerlijk om te rijden en wat is die Veluwe onvoorstelbaar mooi, dat landschap, die kleuren, daar kun je zo geweldig van genieten en motor rijden. Op naar de lunchplek, het pannenkoekenhuis in Ugchelen. Aankomen rijden in de zon en neergestreken op het terras, ons eten en drinken besteld en het wordt toch donker buiten, zo donker dat de lichten op het terras aangingen, we zaten onder hele grote parasols, dus dachten wij mocht het gaan regenen dan zitten droog, nou die gedachte was nog niet uitgesproken en het begint te donderen en te regenen en ja hoor wij zaten droog, dus redelijk rustig, al donderend steeds om hoog kijkend, onze lunch opgegeten.

17

heeft van 15 cm. Bekend? Oh ja hij praat met een Gelders accent.

Tijdens de lunch kwam er nog een groepje met Harley’s aan die neerstreken onder de parasols op het terras. Natuurlijk wordt er gesproken, je hebt immers dezelfde hobby. “zijn jullie van chapter Alkmaar” eh Ja, reageerden wij, “kennen jullie Jan Leek”, tuurlijk riepen wij. “Nou doe hem maar de groeten en zeg maar dat we het jammer vinden dat hij geen Harley dagen meer heeft, want die vonden wij altijd zo gezellig en we kwamen bijna altijd” Ok, riepen wij, dat doen we, maar van welke chapter zijn jullie dan, “nou wij zijn niet van een chapter maar wonen hier in Ugchelen en we hebben net een rit gereden van maar liefst 21 km. Hahahaha. Naam zijn we vergeten te vragen want we lagen in een deuk om die 21 km en Yvonne was erbij dus kun je wel een beetje bedenken hoe dit gesprek ging, Dus Jan de groeten van een man uit Ughelen, hij heeft hetzelfde kapsel als jij, met verschil dat hij een grijze sik

Na het eten, hoe krijgen we het voor elkaar, jullie geloven dit waarschijnlijk niet, ZON en warm. In dezelfde tijd als ons buitje, is ongeveer 10 a 15 km verderop, de hemel naar beneden gekomen, hoorden we achteraf, hagelstenen zo groot als duiveneieren en overstromingen en blikseminslagen, we zagen beelden op het 8 uur nieuws, nou……… Na de bui en het eten groep overleg, vervolgen we de route of rijden we naar huis, unaniem is er besloten om de route te vervolgen, een tikkie inkorten want we waren immers al iets verlaat door vanochtend, met als eindpunt Nijkerk. Vandaar uit zou er overleg zijn wie welke weg naar huis zou nemen. In Nijkerk, was er weer groepsoverleg en wederom is er unaniem besloten dat we het samen uit samen thuis motto gingen handhaven, dus dat hebben we gedaan en gingen ook samen naar huis. EEN SUPER DAG, PRACHTIG WEER, HELE MOOIE ROUTE, HELE GEZELLIGE GROEP. HEEL JAMMER DAT JULLIE ER NIET BIJ WAREN. Ton en Jet.

18

De Website Beste chapterleden, Zoals jullie ongetwijfeld gezien zullen hebben heeft de website een grote beurt gehad. Een beetje techniek: vanaf het begin heeft de website gedraaid op een Windows server en werd gewoon bijgehouden in simpel HTML. De enige uitzondering daarop was het forum, dat draaide onder ASP. Op een gegeven moment is de website overgegaan naar een andere provider en migreerde daarmee ook naar een Unix platform. Dat was een goed moment om de gehele website aan te passen en er wordt nu dan ook gebruik gemaakt van een keurig CMS (content management systeem) waarmee het onderhoud aan de website een stuk simpeler is geworden. Ik heb gelijk het fotoalbum vernieuwd om beter aan te sluiten bij het nieuwe uiterlijk van de website en het forum is ook meteen aangepast omdat dat van ASP (Windows) naar PHP (Unix) moest. Als je nu kijkt naar de inhoud dan wordt een groot gedeelte van de capaciteit van de site gebruikt voor het foto album. Dat is prima, veel mensen sturen hun foto's op om geplaatst te worden op de site en nog veel meer mensen kijken er denk ik graag naar. Verder zijn natuurlijk de agenda en de routebeschrijvingen belangrijk. Er zijn echter nog een paar zaken op de site die de moeite waard kunnen zijn. Het forum biedt iedereen de mogelijkheid om berichten te posten, te lezen en er op te reageren. Daarbij ben ik bezig om allerlei technische informatie te verzamelen en dat op de site te zetten. Zo zijn er nu overzichten geplaatst van alle error codes die je op de nieuwere machines kunt krijgen, er staat een artikel over het hoe en waarom van juiste bandenspanning, de afkorting van de verschillende types (FLHTCUI, XL, FLSTN, etc) worden uitgelegd en dit soort artikelen zal in de toekomst alleen nog maar groeien. De site is er echter voor alle leden van het chapter dus als je informatie hebt die zinnig zou zijn om op de website gezet te worden of als je bepaalde informatie zoekt laat dat dan even weten? Alles is welkom! CU onderweg, Dries

www.coastriderschapter.nl

19

EVENTS Een leven als op een reisbureau Samenwerken in het evenemententeam met Henk Schrama dat is iets waar we vorig jaar mee zijn begonnen, het helpen met organiseren van Events. Als buitenstaander denk je, nou simpel toch, je boekt gewoon een hotelletje of een paar huisjes op een camping, nou niets is minder waar. Er komt zo veel meer bij kijken, en wij hebben dat zeker onderschat . Dus onze complimenten aan Henk en de Events mannen van weleer, ons petje af, we weten nu hoeveel werk het is, maar wel heel dankbaar werk. Vergaderingen, heel gezellig overigens, je intense contact, wat je met elkaar hebt, over de vorderingen de organisatie. De taak verdeling wie doet wat. De accommodatie moet geregeld worden, de aanmeldingen moeten verwerkt worden, de deelnemers aanschrijven, en niet 1 keer maar meerdere keren. Je hebt de indeling, wie slaapt bij wie, het financiële plaatje, de afmeldingen, want ja het gebeurd nu eenmaal dat iemand wegens omstandigheden toch niet mee kan, en daar heb je ook eigenlijk wel een klus aan. Het organiseren en zoeken en boeken van eetgelegenheden, hier heb je door de aanmeldingen en afmeldingen, ook heel regelmatig contact mee. Routes, heen en terug en routes ter plekke en dat allemaal ook via google, want ja, we willen toch zien, waar we met jullie rijden, Om alles veilig aan de andere kant te krijgen heb je toch hulp nodig van de aanwezige roadcaptains, dat moet geregeld worden, ook een stukje organisatie. Kortom een hele drukke, maar bijzonder plezierige bezigheid. Vooral als je allemaal blije hoofden ziet, op een Event, dit geeft zo veel voldoening en dan weet je dat al je werk en inspanning, het zo ongelofelijk waard is geweest, daar doe je het toch allemaal voor. Natuurlijk kan er het een en ander niet helemaal goed gaan, je kunt iets vergeten, maar daar ben je mens voor tenslotte, je moet tijdens een Event aan zo veel dingen tegelijk denken, dat het eigenlijk niet kwalijk te nemen valt. Je kunt bijna alles onder controle hebben, dat is een feit, maar het enige waar je echt geen invloed op hebt is het weer, toch een redelijk belangrijke factor voor een geslaagd Event. Maar over het algemeen is iedereen altijd blij, weer of geen weer. 20

Toch zijn ons een paar dingen opgevallen, waar we eigenlijk jullie hulp bij nodig hebben. Al onze correspondentie, gaat via de mail, dus belangrijke veranderingen, toevoegingen, nieuwtjes, dat gaat allemaal via de mail, het is een onbegonnen werk, om iedereen te gaan bellen. Nu blijkt soms dat een e-mail adres niet klopt en hebben we toch redelijk wat tijd moeten spenderen om correcte e-mail adressen zien te achterhalen, dus schrijf heel duidelijk je e-mail adres op het aanmeld formulier van de nieuw te organiseren Events voor 2009. Correcte e-mail adressen zijn ook heel belangrijk voor het bestuur, ook zij versturen soms een mailtje die belangrijk is voor ieder lid van de club. Dus een e-mail adres verandert? Geef dat ook even door aan het bestuur. Er zijn toch wel leden die de E mail niet of niet regelmatig lezen en geen leesbevestiging terugmelden zodat wij kunnen zien of de E mail gelezen hebt, geef altijd een bevestiging terug, zodat wij weten dat je op de hoogte bent . Schrijf je je in voor een event, houdt dan heel regelmatig, minstens 1x per week, je email in de gaten, je weet maar nooit, wat de wijzigingen zijn en uiteraard vlak voor een Event, check je mail nog de laatste paar dagen heel regelmatig. Als je niet mee wilt rijden in de groep naar een event, geen probleem, maar geef dat dan ook even aan ons door, via de mail, of bel een van ons op, zo staan we niet voor niets te wachten en weet de uitbater van een restaurant hoeveel mensen hij kan verwachten, we reserveren altijd vooraf. Dus boeken wij voor zeg maar 50 personen en er komen maar met 35 mensen daar aan, dan is het een strop voor de uitbater, wij willen daar misschien nog een keer lunchen, dus een goede indruk van ons, is heel belangrijk, want wij willen graag dat ze blij zijn als we nog een keer komen en we hebben de naam van de vereniging ook hoog te houden. Gaat je partner wel of niet mee, geef het ook door, want zeker als het een hotel betreft hangt daar ook een prijskaartje aan . Voor het boeken van b.v. 14 mobile homes gaan wij toch een betaling verplichting aan van rond de 300,00 euro met de eigenaar van een camping, zoals bijvoorbeeld in Breda (2006) of Luxemburg ( 2007) Dus samenvattend, over en weer communicatie is een heel belangrijke kwestie voor het perfect doen slagen van een Event. Wij hebben een super jaar gehad met de organisatie, en hopen dit nog heel lang te mogen blijven doen, ja ik weet het, het jaar is nog lang niet om, maar het geeft wel weer, hoe leuk wij het vinden om te organiseren, met tot nu toe alleen maar hele leuke en positieve reactie en blijde leden. TOT HET VOLGENDE EVENT. Namens het Events team - Henk en Ria, Ton en Jet, Jean Pierre en Yulia.

21

LEMMER 20-4-2008 INDIAN MUSEUM. Sorry Heren, dit gaat zeker geen technisch verslag worden, want gelukkig heb ik meer verstand van andere dingen, daarvoor zullen je moeten vervoegen naar www.tonyleenes.nl . Een dag naar Lemmer, verzamelen om half 11, bij de Alkmaarse Poort, lekkere tijd eerlijk gezegd, vooral als je zeer leuke, maar enerverende dag en avond achter de rug hebt. Het weer deed zijn best, de zon probeerde uit te komen, de temperatuur rond 13 graden, alleen de wind kwam nogal pittig uit het oosten, dus dat was best lastig, vooral op de afsluitdijk. 11 uur vertrekken, met 28 motoren als ik dat goed geteld heb, richting de Afsluitdijk, de wind was behoorlijk straf, dus de nekspieren werden behoorlijk getraind, ik heb me afgevraagd of mijn hoofd nog op de juiste plek zat, maar dat was bij aankomst in Lemmer gelukkig wel het geval. We werden in Lemmer bij het museum bijzonder gastvrij ontvangen. Het eerste wat opviel, waren toch een heel enthousiaste Jan en Maaike Leek, want er stond onder een boom een hele oude kleine auto, wat bij Jan en Maaike veel jeugdsentiment naar boven bracht, sorry ik ben een vrouw en let dus niet op het merk, als dat belangrijk is dan zul je dit aan Jan zelf moeten vragen. Nog veel meer oude gerestaureerde oude auto’s stonden op het erf en een gigantische geschonken totempaal.

Eerst de financiële afhandeling, daarna het museum in. Het stond helemaal vol, met allerlei indianen snuisterijen en uiteraard de Indian motoren, heel veel, oude originele motoren maar ook veel gerestaureerde motoren en ook wat wannaby’s (I wanna be an Indian). Best heel leuk om daar rond te lopen en je ogen uit te kijken Maar wat het meeste opviel, hoe ongelofelijk georganiseerd deze man was, vooral zijn werkplaats, alles keurig, geselecteerd, schoon en opgeruimd en heel erg overzichtelijk. Na dat we allemaal rondgelopen hadden, werd ondertussen de koffie en lunch klaargezet. De lunch bestond uit super ballen, met tomaten soep, je hebt soep met ballen, maar dit waren ballen met soep, doorsnee golfbal, sommigen hadden daar een mes en vork voor nodig. Maar lekker was het absoluut. Na de lunch, werd er een rondleiding gegeven, helaas moet ik toegeven en nog een paar vrouwen met mij, hebben wij deze niet meegemaakt, wij zaten heerlijk in het voorjaarszonnetje onze toch redelijk verkleumde botten op te warmen, maar ik had begrepen dat het heel interessant was. Maar ja daar zijn we vrouw voor, de technische afdeling is voor ons niet zo interessant. Oh eh sorry Henk van der Horn , jij zat ook bij ons in de zon, tijdens de rondleiding Het was een geslaagde dag, zeker voor de verzamelaars onder ons. JET 22

Northern Bike Rally Op vrijdagmorgen 16 mei werd er verzameld bij WestCoast Kledingshop, en om ca haf elf na heerlijke koffie met koekjes (sponsor Jan Leek) vertrokken 7 motoren richting Duitsland. Via afsluitdijk reden we naar Joure, waar de 1e koffiestop was. Lekker buiten gezeten en toen toeristisch naar Drenthe, genietend onder zware bewolking van de kleurrijke heidevelden. In Westerbork in ’n mooie lokale herberg de lunch gbruikt. De weergoden hadden besloten de duizenden tranen, die in Westerbork’s bodem zitten aan te vullen met een meiregen. Dus regenkleding aan een onder leiding van Herman Glaap’s navigatiesysteem probleemloos naar het etablissement waar de NBR werd gehouden. De accommodatie en organisatie was OK. Snel de tent opgezet en de kamer(s) betrokken. Ik had in maart om ’n kamer gevraagd, en kreeg als antwoord dat ik op ’n groepskamer terecht kon. Maar Corinne haar partner was er niet, en na ampel overleg met elkaar, hebben Corinne & ik besloten om voor 48 uur een platonische relatie aan te gaan.. Dus samen op 1 grote kamer met penthouse!

Het avondeten was een feest; een schnitzel ter grootte van een A4 met patat, aardappels, groente. Die avond waren er naar schatting zo’n 100 bikers, en werd bij een kampvuur bijgekletst , terwijl een leuk bandje uit Drenthe goede muziek verzorgde. Wij, van WestCoast, waren met 11 deelnemers nadrukkelijk aanwezig……..we hadden ook wel wat te vieren en vaak, heel vaak zongen we o.l.v. Willem “Er is er een jarig, hoera hoera, dat kun je wel zien, dat is hij/zij…….. “ De grote pullen met bier en de glazen rode wijn lesten onze dorst. En, we vierden ook een promotie, een niet geringe bevordering. Automobilist Willem Kant kwam langs (nieuwe HD wachtte op kenteken) en en passant hoorden we dat hij bevorderd was tot luitenant-kolonel en voor ’n paar jaar naar Gabon vertrok. Nou die bevordering & het afscheid moesten weer gevierd worden, dus pullen vullen……… Zaterdagmorgen was iedereen om 09.30 wel weer bij de wekker, en bemerkte dat de blauwe lucht van 08.00 uur was veranderd in gestage regen. We wilden toch wel wat rijden, maar liefst droog. Ruud belde naar Wervershoof, en verzocht zijn vrouw om buienradar te raadplegen. Al spoedig werd ons meegedeeld dat het over 3 kwartier droog zou zijn. Het Duitse chapter besloot niet te gaan rijden, vanwege het schuim op de Bundesstrasse. (hiermee wordt echt schuim bedoeld, en niet bikers op Japanners….) Regenpakken aan en via de lokale 23

dealer (even rondkijken) op weg naar Bremen via de Autobahn, zo’n 90 km. Het werd ’n waterballet, het bleef stromen…..In Bremen de Burger King, naast de HD-dealer, van klandizie voorzien. De ‘weerman’ kreeg het voor z’n kiezen. De terugweg binnendoor en pas toen werd het droger. Later leek dat de regenwolken boven het evenemententerrein, met ons meereden naar Bremen….. Zaterdagavond weer feest met ’n andere band en het kampvuur werd

opnieuw voorzien van spoorwegbielzen. Weer waren er jarigen en de refreinen vlogen door de lucht. Zondagmorgen, zon! Mooie rit via vesting Boertanghe naar Joure, waar het slotdiner werd genuttigd. Al met al een geslaagd evenement. Ruud (geboren op 50 meter afstand van het KNMI)

24

HOG Benelux Rally 6-7-8 juni in La Roche en Ardenne

Vrijdagochtend is het weer zover. Begint al aardig een traditie te worden. Een jaar voorbij en ook wij gaan weer een keer met Coast Riders on tour. Als vertrouwt staat er een hele groep te wachten bij Akermaat, bekende en voor ons ook onbekende gezichten. Gaan toch in 1 groep rijden omdat er al een paar op eigen gelegenheid heen zijn. Is altijd weer indrukwekkend zo’n 20tal Harleys in groepsverband op weg. Via de snelweg naar de eerste stop AC Oosterhout aan de Beneluxweg, hoe toepasselijk, voor koffie en natuurlijk gebak. Het weer kan niet stuk, ieder in opperbeste stemming. Actie, op naar Diest, dit maal binnendoor, voor de lunch. Nog steeds top-weer en toplocatie. We komen bijna als laatste binnen en krijgen als eerste eieren met spek. Vast maar 2 koekenpannen, het duurt lang voordat er weer een paar uit de keuken komen. Maar we hebben heel de dag tijd. Gaan zelfs nog in formatie staan voor de foto voor de waard en zijn vrouw. Nog steeds schijnt de zon, maar daar gaat verandering in komen. Altijd al geweten dat de Belgen anders waren. Zo ook de weersomstandigheden. Bijna op plaats van bestemming vallen er enkele druppels. De weg zal

natuurlijk glad worden en tempo zakken. Het schema gaan we niet meer halen….Rijden door La Roche en zo via Camping Floreal langs feestterrein. Dit komt ietwat vreemd over, want wij Coast Riders zijn nogal verwend. Tot nu toe hebben we altijd nog ergens rond het terrein gelogeerd. Rijden nu toch zomaar een kilometer of 4 verder……dat gaat een stevige wandeling worden vanavond.. Daar is de camping. Een vriendelijke oude madame wacht ons al op en ook Yvonne en Henk hebben hun entree al gemaakt vanuit Andorra. Nou we zijn snel op de hoogte over de staat van de appartementen en caravans. Het stinkt en wat al niet meer volgens Yvon. Hup, indelen die handel moet Henk S. denken, voor we het weten is iedereen voorzien van slaapplaats, de een met en de ander zonder douche. Henk neemt zijn taak erg serieus als organisator van het zooitje, dat hebben we wel gemerkt dit weekend. Na wat gemurmel en gemok heeft ieder zich geschikt en hebben we enorm gelachen over de antieke toestanden. Past geheel bij madame. Eerst een lekker biertje zo op en onder het balkon, die had ze toch maar koud staan in haar winkeltje. Inmiddels is het opgehouden met zachtjes regenen. Gelukkig boven de 25

camping is een top restaurant. Geen tocht meer naar het terrein. Voor een invasie gezorgd in de bar. Het hele gezelschap moet eten en er is maar 1 kok… De barman slaat ietwat op tilt, vreest bikers, die de boel op zijn kop zetten en vraagt Belgisch vriendelijk ons vooral rustig te houden, dan zal alles in de keuken goed komen. En dat is ook zo. Een te gezellige avond die menig hoofd een punt bezorgt, aan de pillenstrips te zien de volgende ochtend, waarin ons nachtegaaltje, al om 7 uur over de camping loopt te brullen. De rook (mist) moest rond de middag uit de bergen volgens madame, dan zou het goed komen met het weer. Ontbijt op feestterrein na inschrijving, wederom in regen. Beetje bagger op parkeerplaats, beetje duwen, trekken en later poetsen natuurlijk. Geen feeststemming op behoorlijk leeg terrein. Jammer voor organisatie die had het ook liever anders gezien. Ontbijt was echter goed, we konden er weer tegen. Deel van de groep besloot daar te blijven en wij zijn met een 10tal motoren toch een ritje, kleine 100km., gaan maken naar Bastogne, weer geweldig binnendoor. Mooi bochtenwerk op toch wel gladde wegen. In Luxemburg schijnt zelfs de zon (is ook geen België natuurlijk).

’s Avonds is deel groep naar terrein gegaan, hebben toch ook nog

dinerbonnen en feestavond met live muziek tegoed, incl. loterij waarbij de hoofdprijs een Sportster in handen valt van familie van chapter hoofd België. Wij en rest groep hebben na een borrel op balkon, de flessen rosé en blikjes bier moeten toch op, weer lekker Bourgondisch gegeten in restaurant boven de camping. Geen zin in koude blubberige feesttent (we worden oud). Er zijn natuurlijk weer de nodigen jarig en er wordt weer behoorlijk geklonken. Daar ontbijt geregeld voor zondag. Super Belgen wisten wel een bakkerij in La Roche en komen ons halen om voor te rijden. 8 uur 30, stipt op tijd. Punthoofden weer in helmen gestoken en eerst de nodige koffie erin. Ook deze keuken is niet bestand tegen een invasie bikers. Trek gerust de nodige uren uit om iets te nuttigen bij onze zuiderburen. “Awel” de rook is uit de bergen volgens madame en inderdaad het is zondag en dus schijnt de zon. Binnendoor naar Maastricht. Nooit geweten dat je bijna in amazonezit op een motor kan rijden. Wat een spierbeheersing met je been in je nek. Je zult je step maar verliezen Michael. Motor was duidelijk niet bestand tegen oneffenheden op Belgische weg. Met wat eb in de tank toch de hele groep weer compleet het Vrijthof onveilig gemaakt. Na lunch en enkele rondes om muziek koepel iedereen snel weg via snelweg. Het was bij elkaar weer een bijzonder weekend. Super gezellig en voor ons toch ietsie anders voor het eerst met zijn 2en in de groep. Geweldig geïntegreerd en genoten van allemaal nieuwe contacten. Dit moeten we vaker doen zeggen we ieder jaar. Schotland komt er in ieder geval aan. “Subchapter” Anna Paulowna

26

TRUST AND KNOWLEDGE

Voor elke Harley-rit sportief of chic, een (zonne)bril van Metselaar Optiek De nieuwste slijptechniek op sterkte en curve, dat moet elke Coastrider durven.

Metselaar Optiek Gedempte Gracht 63 1506 CC Zaandam 075-6162029 ( Ma gesloten)

27

Alkmaarse Poort

Het is nu tijd voor een ”echte” motorstop Bij Eet- en Feesthuis de Alkmaarse Poort Omval 72 1812 NB Alkmaar-Oost Telefoon 072-5402939 www.alkmaarsepoort.nl

28