Coast Riders Chapter Alkmaar

Harley Owners Group

Coast Riders Chapter Alkmaar Opgericht 24 april 1994, chapternummer 9287 Bestuursleden: Jan Leek Ton Vrugtman Aad Tervoort Bob Hamaker Theo Welten Aad Tervoort Dries Bessels Rény Blom Henk Schrama Jan v/d Meer

Director Assistant Director Secretary Treasurer Rallies Safety Officer Webmaster Editor Events Events a.i.

director@coastriderschapter. nl voorzitter@coastriderschapter. nl secretaris@coastriderschapter. nl treasurer@coastriderschapter. nl rallies@coastriderschapter. nl safety@coastriderschapter. nl [email protected] editor@coastriderschapter. nl events@coastriderschapter. nl

Erelid: Bert Bosman

Giro 9552209 t. n. v. Coastriderschapter Alkmaar Chapterwebsite:

http://www. coastriderschapter. nl Official Chapter Sponsor

WEST COAST MOTORS Authorized Harley-Davidson/Buell dealer Marconistraat 16 1821BX Alkmaar Telefoon showroom: 072-5110629 Telefax showroom: 072-5110329 Telefoon kledingshop: 072-5110949 E-mail: info@westcoastmotors. nl Website: http://www. westcoastmotors. nl Chapter Magazine nr. 3 – 2010 Oplage: 175

Coast Riders Chapter Alkmaar

Inhoudsopgave Voorwoord van de Treasurer ......................................................................................... 3 Chapter rit door Friesland .............................................................................................. 4 Even Voorstellen……… ................................................................................................ 6 Enquête Events Coastriders Chapter .............................................................................. 7 B E L A N G R IJ K !!!!!!!............................................................................................. 8 !!WEST COAST ZOMERKORTING!! ........................................................................ 9 Uit de oude platte doos ................................................................................................ 10 Sloep/en/jacht 18 juli 2010 .......................................................................................... 14 SaddleSore 1600 met een staartje ................................................................................ 15 Mooi/ weer/ ribben 13 juni 2010 ................................................................................. 22 BASIC WEEKEND COAST RIDERS ........................................................................ 25 Harley-Dag Apeldoorn................................................................................................. 26 Harley Days Barcelona 2010 ....................................................................................... 27 COAST RIDERS INTERNATIONAAL ?? ................................................................ 28 De groeten uit…… ....................................................................................................... 30 Goede Dag Luitjes ....................................................................................................... 31 Naar Praag? Ja, graag ................................................................................................... 35 De Groeten uit Zuid Afrika (deel 2) ............................................................................ 40

Voorwoord van de Treasurer

Voor diegenen onder de chapter leden, die mij nog niet kennen: mijn naam is Bob Hamaker, heel gelukkig samenwonend met vriendin Renée. Vanaf m’n 18e ben ik een zeer enthousiast motorrijder, eerst BMW en sinds 1999 Harley. Met veel plezier berijd ik een 1998 Road King, die enkele kleine aanpassingen heeft ondergaan, zoals oa een S&S 113 cui blok, een 25 liter tank en ABS van BMW. Sinds 2004 doe ik m’n best om de centjes van het Chapter te beheren en voor iemand die zichzelf niet tot de potloden van onze samenleving rekent gaat het best redelijk. Wij zijn net terug uit Praag, helaas moesten we wat eerder weg, maar het stukje dat we hebben meegemaakt was zeer gezellig met prachtige tochten en – niet onbelangrijk – zeer betaalbaar. Eigenlijk is het vreemd: Praag is zo dichtbij, we stuurden in slechts 10 uurtjes terug naar huis, maar toch ga je er niet vaak heen. En ik zou natuurlijk geen goede Treasurer zijn als ik dit podium niet zou gebruiken om nog even ter zake te komen: Ten eerste: er zijn leden die hun contributie voor 2010 nog steeds niet betaald hebben – nee ik noem geen namen – maar als je geen nieuw chapterblad meer ontvangt en je ziet ‘m wel bij West Coast liggen, dan weet je hoe laat het is. Ten tweede: wij kunnen jullie niet genoeg op het hart drukken om ons toch vooral op de hoogte te houden van je meest recente e-mail adres. Van verhuizingen krijgen we meestal wel bericht, een nieuw e-mail adres is een andere zaak. Het is echt een probleem voor ons dat ons e-mail adressen bestand sterk verloopt omdat we onvoldoende van wijzingen op de hoogte gebracht worden. Dus: ben je de afgelopen 1 of 2 jaar van provider veranderd, heb je een nieuw e-mail adres, laat het alsjeblieft weten! Harley Nederland staat nog wat na te schudden van het omwaaien van Harley World in Amsterdam. Ik spreek uitsluitend namens mezelf als ik zeg dat we als Chapter blij mogen zijn met West Coast als supporting dealer. Is gewoon een zakelijk goed gerunde tent. Bovendien 3

ben ik zo vrij op te merken, dat ons Chapter met een contributie van eur 22.50 per jaar wat vriendelijker in de markt staat dan het hoofdstedelijke chapter: daar ben je eur 62 per jaar kwijt. Tot slot: het jaar is nog niet om: er komen nog prachtige tochten en evenementen: Nistertal, Faak, basic weekend - we kunnen onze lol niet op! Zelf ga ik met m’n meisje begin september lekker wat rond tuffen in Croatie. Beetje rijden, beetje luieren, tentje mee, niks reserveren, op de bonnefooi eigenlijk wat de basis is van het motorrijden: het aan den lijve ervaren van individuele vrijheid, geen groeps mores, gewoon lekker gaan! We wensen jullie allen nog een puik motorseizoen en veel leesplezier van ons chapterblad toe! Bob

Chapter rit door Friesland Met Brigitte had ik al een tijd geleden afgesproken dat ze nog een keer met een Chapter rit mee mocht rijden, Iloe was namelijk ook al een keer meegeren. Afgelopen vrijdag was ik ook al met Brigitte wezen rijden, gewoon eerst even naar Enkhuizen en daarna door naar Ede en Bennekom en dan over de snelweg weer terug naar huis. Maar vandaag gaan we met het chapter mee naar Friesland. Zoals gewoonlijk met zo'n zondag rit, verzamelden we bij de Omval in Alkmaar. Aldaar was het ook kennismaken met 2 nieuwe enthousiaste chapter leden! Omdat de route op de site vermeld stond heb ik deze geladen in mijn Zumo en dacht dat ik daarmee ook lekker de route kon volgen, maar direct maakten we al een ander stuk in de route. Geen probleem hoor want het was alsnog super zo. Binnen door naar Den Oever en daar de afsluitduik op. Aan de andere kant werd de groep aardig bruut onderbroken door een opengaande brug en sluis, het voorste gedeelte van de groep moest dus even wachten op het achterste gedeelte. En toen konden we doorrijden naar onze eerste stop, voor een koffie en een stukje appelgebak met veel slagroom.

Hierna vervolgen we onze weg via de mooie Friese binnenwegen, langs het water met veel watersport. Waardoor we ook nogal eens voor een open brug moesten wachten. 4

's Morgens had Theo nog gebeld met het restaurant waar we de lunch zouden gaan nuttigen, dit om te bevestigen met hoeveel mensen we komen. Maar de mevrouw die Theo aan de telefoon had zei "hoeveel mensen? en lunchen? ik weet van niets!", nou dat was dus de uitdaging voor het restaurantje. En toen we met de groep aankwamen hadden ze al netjes het drinken, koffie thee en melk, klaar staan, waren ze net bezig de broodjes met los beleg op een centrale tafel te zetten en werden de kroketten in het vet gedaan. Super geregeld dus! Na de gezellige lunch werd het weer tijd om onze Friese trip af te maken. Ook nu weer via mooie plattelandswegen, slingerend door de weilanden en genieten van de omgeving.

En dan afsluitend nog een foto van onze voorzitter die vandaag de gelederen mocht afsluiten als achterrijder. Hij had het echter na 200 km wel een beetje moeilijk, voornamelijk om zijn benen lekker te zetten. Ik zag zelfs dat hij zijn voet op de step voor de duo passagier zette ....

Brigitte vond het een heel erg leuk om zo mee te rijden met de groep, achter op de Harley en rondkijken en genieten van de omgeving. Afstand gereden: ongeveer 250 kilometer Temperatuur: ongeveer 21 graden En zoals we van de optimisten mochten aannemen: GEEN regen

5

Even Voorstellen……… Ik ben Jan van der Meer, 58 jaren oud inmiddels, en Chapter-lid sinds 2003, het jaar waarin ik mijn eerste HD Fatboy kocht. Een droom, die werkelijkheid werd. Op mijn 18de haalde ik mijn motorrijbewijs en mijn eerste aanwinst was een Kreidler 50cc, mét kuip. Bij mijn eerste rit buiten de Zaanstreek (ja ja, bijna geboren en voluit getogen Zaandijker) naar de races op het circuit De Beekse Bergen, waar sterren als Rob Bron en Barry Sheene reden, en …. motor(tje) gestolen. Toen een BMW R50 aangeschaft en de eerste stappen in het clubgebeuren gezet. Na de BMW was het de beurt aan Honda: de CB350F, voor die tijd een wondertje der techniek. Het was inmiddels de tijd van Wil Hartog, Boet van Dulmen en “Jumping” Jack Middelburg. En van de eerste vakantie op de bike. Eerst naar midden Zweden, en van daar uit, omdat het weer zwaar tegenviel, naar Italië. Het jaar daarop één van de eerste GoldWings aangeschaft. Vakanties naar Frankrijk, Engeland en Roemenië volgden, waarbij veel landen bezocht werden. Zoals zo vaak werd het trouwen en kinderen, en dus geen motor, tot eind jaren 90, toen ik een paar jaar op een BMW R1100RT heb rondgereden. Vanaf 2003 dus Harley-rijder, een beleving, die al het andere in de schaduw zet. Niet alleen motorrijden, nee, een Way of Life valt je ten deel. Alles is anders, zowel het rijden als alles daaromheen. De ultieme vrijheid, de vriendschappen, de gezelligheid, de eenheid. Je kan niet meer zonder, je moet uiteindelijk toegeven, dat je verslaafd bent! En wat ik bij de Coastriders heb gevonden heb ik als uniek ervaren: zoveel gezelligheid en saamhorigheid, fantastische ritten, super weekenden, en vriendschappen met mensen die ik anders nooit ontmoet zou hebben, en die inmiddels voor mij niet meer weg te denken zijn uit mijn leven, die mijn leven nog veel rijker hebben gemaakt! En dan komt het moment, dat ik zo goed ken: je wordt gevraagd een bestuursfunctie over te nemen. Ik ben mijn hele leven bij het verenigingsleven betrokken geweest: secretaris zaalvoetbalclub, mede-oprichter motorclub, penningmeester hengelsportvereniging,voorzitter voetbalvereniging. En ik vind het ook altijd een morele plicht iets te doen voor een vereniging waar je actief deel van uit maakt. En zo ben ik nu ad interim voorzitter Events, en volg daarmee Henk Schrama op, die een geweldige afdeling heeft neergezet in de afgelopen 5 jaar. En gelukkig blijft Henk op de achtergrond nog lekker mee helpen, net zoals ons aller Jet Vrugtman, mijn PA, wat wil je nog meer. Ik hoop in de komende tijd de weg, die Henk is ingegaan, te kunnen voortzetten, met leuke weekenden en andere meerdaagse evenmenten. U hoort van mij! Ride safe! Jan van der Meer

6

Enquête Events Coastriders Chapter Wij willen graag weten hoe jij bepaalde dingen beleeft en wat jouw specifieke wensen zijn voor wat betreft de meerdaagse evenementen van het Chapter. Dat betekent natuurlijk niet, dat aan alle wensen kan worden voldaan, maar we kunnen daar in ieder geval rekening mee houden bij onze planning voor de komende seizoenen. Het verzoek is dan ook, om onderstaande vragen te beantwoorden en te sturen naar: [email protected] of: [email protected] of per post naar George Gershwinstraat 185, 1544 NX Zaandijk. Je kunt ook via de website reageren. Jan van der Meer Voorzitter a.i. Events Heb je wel eens deel genomen aan meerdaagse activiteiten van het Chapter? □ Ja □ Nee Als je nooit hebt deelgenomen, wat is daar dan de reden van? □ Geen interesse in deelname aan meerdaagse activiteiten □ Het kwam steeds niet uit □ Te duur □ Anders, nl ……………………………………………………………….. Als je deelneemt, of wilt deelnemen aan meerdaagse activiteiten van het Chapter, waar gaat dan je voorkeur naar uit (meerdere antwoorden mogelijk)? □ Weekend, van vrijdag t/m zondag □ Weekend, van vrijdag t/m maandag □ Weekend, zaterdag en zondag □ Week Heb je voorkeur voor: □ Ergens in Nederland □ Liever naar een buurland

7

Wat is je favoriete onderkomen? □ Tent □ Appartement □ Hotel □ Camper Waar zou je graag met het Chapter een weekend naar toe willen? ………………………………………………………………………… Als je graag zou willen deelnemen aan een door het Chapter georganiseerd evenement van ongeveer een week, waar zou je dan wel eens naar toe willen? ………………………………………………………………………………………… Andere opmerkingen ……………………………………………………………………………………

B E L A N G R IJ K !!!!!!! Omdat wij iedereen graag op de hoogte willen stellen van evenementen, rallies en ander chapter nieuws, verzoeken wij jullie om een mailtje te sturen met je email adres naar:

[email protected] Vermeld in de email aub duidelijk je naam en voornaam. Wij hebben veel incorrecte email adressen door bijvoorbeeld verhuizing of wijziging van een email adres en daarom is ons bestand niet meer up to date. Wij vragen jullie medewerking om ons bestand weer compleet te maken. Alvast bedankt voor de moeite. Bob Hamaker, treasurer Coast Riders Chapter Alkmaar

8

!!WEST COAST ZOMERKORTING!!

OR HEREN & DAM

NU BINNEN:

!! ELMEC COLLECTIE VOOR DAMES EN HEREN !! EL

Kadotip:

West Coast Motors KADOBON AMES

9

Uit de oude platte doos Zo kan het zo maar gebeuren dat je vanwege een computercrash, gebruik moet maken van een laptop en je zomaar een kopij tegen komt, geschreven door een HAG (Harley aanhanger groep) passagier heerlijk relaxed liggend op de bank in onze camper. Beetje jammer dat deze mevrouw niet vaker in de pen kruipt, om ons te verblijden met goed geschreven stukken. Ik wil jullie dit niet onthouden, want het geeft een perfecte impressie weer van Faak, waar een jaarlijkse Harley evenement zich afspeelt. Dit verslag is in 2007 geschreven en in 2010 gevonden, bijna antiek dus. :-) Voor ons de allereerste keer dat we naar Faak geweest zijn. FAAK 2007 Turend uit het raam, waar het Duitse landschap aan mijn ogen voorbijschiet, overdenk ik de afgelopen week. Deze overdenking vindt plaats, ergens tussen Oostenrijk en Nederland, in de luxe van een Mobil-Home-metaanhanger, waarbij al zo’n 1000 eenzelfde voertuig-met-aanhanger rijdt, met het verschil dat op deze door eengrote sticker iets vertelt over de bestuurders-met-aanhang.. PffFaak 2007. Heftig, groots, indrukwekkend maar vooral lawaaiig. Niet dat we klagen hoor, maar na 4 dagen heb je het knal-potato geluid wel gehoord, zeker als het geluid 24 uur per dag te horen is. Uiteraard binnen het totale spectrum van mogelijke decibellen. Waar heeft ze het in godsnaam over? Dat zal ik binnen enkele momenten duidelijk maken… maar eerst zal ik de vertegenwoordigers van onze mini-chapter aan u voorstellen. H.en T.Vrugtman en aanhang; Reny en Carolein, Henk en Ria. Ter plaatse werd ons team nog aangevuld met Yvonne en Henk. Faak 2007; een groots motortreffen, waarbij zo’n 80.000 motoren en 100.000 personen werden verwacht. Of dat aantal is bereikt, is nog niet duidelijk want er zijn wegens sneeuwval (!) enkele toegangswegen afgesloten geweest. Wij hebben dan ook alles gehad, qua weer, zon, regen, hagel en sneeuw. Faak speelde zich af rond de Faaker-see, een prachtig meer(tje) in Oostenrijk nabij het plaatsje Villach. Rondom dit meer zijn alle campings en hotels gevuld met motorrijders, hoofdzakelijk Harley riders. Harley had een gedeelte; Harley Village, waar alles was te vinden op dit gebied, maar ook het bier rijkelijk vloeide, gegeten kon worden en feest gevierd tijdens de optredens van

10

diverse bands. De vrouwen van ons MC (mini chapter) moesten uiteraard shoppen, en dat kon volop. Vlak bij onze camping was ook een markt waar je naar hartenlust te keer kon gaan. Wij stonden op camping Anderwald, en hadden, wegens de vroege komst, een super-plek. De campers tegenover elkaar, het tentje van de meiden (Reny en Carolein) erbij en het feest kon beginnen. We hebben de eerste dagen behoorlijk genoten van de relatieve rust op de camping. Dat was snel voorbij, toen de Faaker week eenmaal was begonnen… Op dag 2 werd er door Henk een tocht georganiseerd. Het was wat frisjes, maar goed, toch op pad.. al snel werd duidelijk dat Oostenrijk een geweldig land is om in te rijden. Haarspeldbochten, prachtige wegen in een prachtige omgeving, uitdagende stijgings-en dalingspercentages (tot 18%), en relatieve rust. We hebben een tocht gemaakt van 250 kilometer, stops met heerlijke lunches (het eten is veel te lekker in Oostenrijk), en de Nokalmstrasse, een beschermd gebied, waar men entree voor moest betalen, meer dan de moeite waard, om hier te mogen rijden, want zo werd dit ervaren, met ietwat angstige hoogte momenten, waar het adrenaline gehalte, voor degene met een ietwat hoogte vrees, lichtelijk verhoogd werd. Maar op de top was dit alles zeker de moeite waard. Al met al een rit dat je zeker mee gemaakt moet hebben. ************************* *helaas is de auteur niet verder dan hier gekomen en zal ik proberen om het af te maken in een ietwat andere stijl uiteraard, want dat kan niet anders 2 verschillende personen* ************************** Omdat we de weersvoorspellingen vanuit Nederland gevolgd hadden en iedere volgzame vriendin en zuster naar mij geluisterd had, want het werd immers lekker warm aldus Jetje namens de knmi en buienradar (“RUUD!!!, waar was je”,) had iedereen zich volledig bepakt en gekleed op zomerweer, echter het spreekwoord zegt het niets is veranderlijker dan het weer (of was het een vrouw) dat ben ik even kwijt. Ik was echter vergeten om naar de temperatuur voor de avonden en nachten te kijken, sorry meiden, rond het vriespunt werd het dus en arme dames in hun tentje, die sliepen s’nachts met alles wat ze maar aan konden trekken, tot motor kleding aan toe, de helm kan ik met niet meer herinneren, wel het thermo ondergoed hihihihi. In ieder geval hoera voor het marktje op Arneitz, daar hebben wat extra lange broeken en truien kunnen aanschaffen. Eindconclusie mag ik toch wel stellen dat wij heerlijk warm in ons campertje lagen en de dames heel snel tot de conclusie kwamen dat het tentje bij grofvuil gelegd ging worden en is er dus ook een camper aangeschaft, dus buiten de extra kleding die ze dank zij mij noodgedwongen hebben moeten kopen ook nog een camper, goed gedaan Jetje! Volgens ome Henk is het daar niet vaak zo koud, we hadden het gewoon niet getroffen. Dag 3 een “ik lig in de zon, lees mijn boek en alles bekijkdag”, naar Harley village een pittig loopje van ongeveer 30 minuten, weliswaar reedt er een pendelbus, maar ach een beetje bewegen 11

kon ook geen kwaad. Het loopje was bijzonder de moeite waard. Dag 4 herinner ik hebben Henk, Reny, Ton en Syl samen een tocht gereden Dag 5 de bikkels, waaronder Henk en Ria en Ton, hebben een tocht gemaakt naar Slovenie, ze kwamen heel enthousiast weer terug schijnt ook bijzonder mooi te zijn. Wij de achtergebleven dames hebben ons wederom gestort op zonnen lezen en winkelen en oh ja de was, stofzuigen etc dat moest ook gebeuren. Dag 6 zaterdag de parade, toch ook een van de hoogte punten van Faak, kilometers en kilometers motoren, waarvan de meeste Harley’s, verklede mensen, Ivanhoe, Suske Wiske, Asterix en Obelix, ja ja en bijzonders schaars geklede dames, waarschijnlijk hebben die allemaal bij Willem Olie op de kleuterschool gezeten. Het “show your tits gehalte is hoog” en daar werd grif of grof het is maar hoe je het wilt zien gehoor aangegeven. Beetje jammer dat mijn vriendje zo gefocust was op motoren dat hij iedere keer de blote borsten misliep, op een paar overjarige na. De afspraak was gemaakt dat ik op de borsten en billen zou letten en hem zou waarschuwen, “borsten!!!!” zodat hij de motoren kon bekijken, dit ging 6 van de 10x goed en was hij ook weer blij. Ja en dan heb je 2 van die stoere mannen, die toch een geweldige kick kregen van die parade, het jongetje kwam weer boven geloof ik, die vol enthousiasme op hun motoren zijn gesprongen en tussen de “show your Tits” dames een paar rondjes hebben meegereden met de parade. Dag 7, inpakken en wegwezen, het was voorbij 7 dagen muziek, Harley geluid ja en dan heb je het eigenlijk eigenlijk wel gehad, natuurlijk hebben wij in ons campertje goed geslapen, wederom arme meiden en ga je weer op huis aan, lichtelijk gesloopt maar ook heel voldaan. Het was een super ervaring, maar of we dit ooit nog eens gaan doen, we hebben het meegemaakt en nee was de conclusie op dat moment. En tot onze eigen verbazing een paar maanden later “wat denk je zullen we weer naar Faak???” “JA” klonk het volmondig uit 2 monden en dus kunnen we stellen dat wij het Faak virus opgepakt hebben, wel op een andere camping en iets verder van het Harley feest en muziek gedruis, (ja we worden ook een dagje ouder) en maar max 10 minuten lopen van Harley Village. Kortom een geweldig georganiseerd feest, met pendelbussen die tegen een kleine vergoeding je van feestterrein naar feestterrein hoppen, goede bands, prachtige shows etc. Absoluut de moeite waard om daar een keer te gaan kijken. Dit jaar 2010 voor ons nee helaas, maar volgend jaar, beetje ver in de toekomst kijken, als het uitkomt dan zijn we er weer. Het is geen Coast Rider Chapter Event, dat is ook bijna niet te doen, want de accommodatie voor een grote groep moet al bijna 2 jaar van te voren vastgelegd worden. Wil je met eigen slaapgelegenheid zoals tent of camper dan moet er wel op diverse campings gereserveerd worden, sommigen zijn vrij, maar er wel rekening mee houden dat heel erg druk kan zijn. Maar wel gezellig druk, verwacht niet dat je er voor je rust heen gaat, want dat gaat echt niet lukken. Jet

12

De nieuwe 2011 Harley-Davidson modellen zijn er. Met onder meer ABS op de Softails (met uitzondering van de Cross Bones, deze is zo puur qua styling dat we dat niet wilden bederven)en het Twin Cam 103tm motorblok op alle Touring bikes. Je bent het vast met ons eens dat ze het wachten zeker waard zijn geweest. Wil je weten wat het nieuwe modeljaar 2011 voor jou in petto heeft?Kom dan bij ons langs tijdens het Open House weekend op 18 & 19 september!Je kunt ze zelfs testrijden want de nieuwe demomotoren zullen voor je klaarstaan. uiteraard zal je een hapje & drankje aangeboden krijgen zodat je dit op je gemak kunt doen. Daarnaast kun je bij ons in de kledingshop terecht voor de uitgebreide MotorClothes collecties. En tijdens dit weekend kun je het 2e artikel voor de ½ prijs meekrijgen!Een kans die je niet mag missen! Voor meer informatie kun je terecht op www.westcoastmotors.nl Geopend tijdens het Open House Zaterdag 18 september: 9.00 tot 17.00 Zondag 19 september: 11.00 tot 17.00

13

Sloep/en/jacht 18 juli 2010 Deze julirit was wederom onder een goede blauwe hemel. Vanaf de Alkmaarse Poort vertrokken zo’n 25 HD’s o.l.v. uitzetter Olaf (Herman Glaap was op vakantie.., ja alweer..) voor de Biesbosch route. Bij knooppunt Burgerveen verlieten we de snelweg en cruisten we lekker over de 80km wegen. In ons gezelschap weer 2 nieuwe leden; Quido en Suzanne op hun Heineken-gele fraaie fatboy. Bij Alphen aan de Rijn reden we parallel aan de Gouwe naar Boskoop. Wat een drukte op dat water naast ons! Sloep na jacht na sloep…..wat is er aan de hand..recessie??nee, ik denk dat er een familiereünie is bij de van ’t Hek-jes of Marcel van Dam (de drankexpert, ook van Exota) viert met z’n vrienden z’n 70e verjaardag. De koffie of Mc Nuggets stop hebben we bij Mac Donalds in Gouda. Dan de Kattendijk op en langs de Hollandse IJssel naar Krimpen aan den IJssel. Inmiddels zijn we alweer een week verder, na de door Holland verloren WK –finale, maar dat is aan de bewoners van Krimpen voorbij gegaan, denk ik, nog zoveel oranje zonneschermen in de straten, dus de gekte is hier nog niet voorbij. We gaan ook ’n paar keer op ’n pont en dat is altijd leuk, zoals bij Papendrecht; Zo’n pontbaaskaartjesknipper moet dan in 4 minuten overtocht zo’n 25 HD bestuurders een kaartje verkopen en geld wisselen. En als we dan een accountant aan boord hebben (met asblonde baard) en die vraagt om ’n BTW bon, dan gaat zo’n overtocht langer duren. De kapitein besluit dan om op de Merwede een 360gr koers aan te houden en we cirkelen rond midden in de vaargeul!

14

Wij dachten eerst aan drank bij de officier, Krombacher of zo.

De lunch gebruiken we bij De Waterman in Werkendam. Het is weer bar gezellig en gezelligheid kent geen tijd; zodanig dat Olov de route drastisch moet inkorten en we bij Raamsdonkveer via de snelweg huiswaarts gaan. Roadcaptains hesjes uit (bedankt voor jullie begeleiding) en op naar het Noorden. Het is weer mooi geweest. Ruud Lucassen

SaddleSore 1600 met een staartje Als ik het geweten had, had ik de rit dan toch gereden? Ja zeker, maar dan wel op een andere dag! Iedereen die mij een beetje kent, weet dat wanneer ik iets in mijn hoofd heb, dit dan meestal niet (zomaar) weggaat. Vorig jaar had ik al een verhaal gelezen van een man die de terug reis van zijn vakantie op de motor, samen met zijn vriend, in plaats van een overnachting te nemen door zijn gaan rijden naar huis, dat was een rit van 1000 kilometer. Maar de volgende dag had deze man nog steeds het gevoel om door te rijden, dus besloot hij de IBA SaddleSore rit te maken van 1600 kilometer binnen 24 uur. Nou dat had ik dus ook vorig jaar, nadat ik met mijn HOG Chapter, Coastriders uit Alkmaar, de Zuid Engeland toer had gemaakt. Een super vakantie op de motor met lekker wat kilometers over verschillende stukken weg. Thuis aangekomen was het werkelijk een super gevoel van de rit, maar ook dat nog niet beschreven gevoel van ik wil meer kilometers en dan is de volgende dag 's avonds een ritje 'om de kerk' niet echt bevredigend. Het idee van zelf een SaddleSore rit te maken werd op dat moment geboren. Mijn idee was met een klein beetje voorbereiding te werken naar de grote rit en dan ergens gepland in de zomer

15

vakantie. De eerste voorbereiding was, naast de IBA website doorpluizen, een rit in begin maart naar Vroomshoop, de Harley dealer. Ook al was het koud, de ruim 400 kilometer werd probleem loos afgelegd. In mei doe ik nog samen met duo passagier Lynda een rit naar de Ardennen, de 1300 kilometer is dan niet op één dag gereden, maar met duo rijder tikt het toch lekker aan. Dus wordt het tijd om echt te gaan plannen. Eerder had ik al besloten als ik dan toch de rit ga maken dan maar naar Berlijn. Als alternatief, bijvoorbeeld ivm het weer, had ik nog een rit door Frankrijk gemaakt met Tyre, maar de aandacht werd gevestigd op het oosten. Als eerste zou ik Bremen gaan aandoen, even een bezoekje aan de HD dealer aldaar, dan doorrijden naar Berlijn en ook daar de Harley dealer bezoeken. De volgende stop zou de Harley dealer in Potsdam zijn om vervolgens naar Leipzig te rijden om daar natuurlijk ook de HD dealer te bezoeken. Hierna plande ik de rit terug naar huis. Deze rit zou zeker 1600 kilometer moeten zijn, Tyre gaf dat ook aan. Alleen nog een geschikt moment ... de vakantie naderde en ik had natuurlijk al behoorlijk rondbazuint dat ik de knettergekke rit zou gaan rijden. Het weer zag er voor de eerste week redelijk uit. Het eerste weekend bracht veel regen en ook storm, maar het zou de dagen in de week steeds beter worden, volgende de weer berichten. Ik zette de planning op woensdag, want volgens het weerkaartje zou het dan overal droog en zonnig zijn.

Dinsdag was het nog af en toe aan het regenen, maar toch besloten om wat eerder naar bed te gaan. De planning was 2 uur te gaan rijden, maar nadat ik wakker was geworden om half 12, kon ik niet meer slapen, dus om half 1 op de woensdagochtend mijn bed uit. Alles gepakt en de motor in geladen. En toen begon het te regenen! Terwijl de buienradar netjes aangaf dat het voorlopig nog droog zou zijn. Dan maar direct het regenpak aan ... De eerste tankbeurt was ook direct het startpunt van de rit. Bij de rotonde van Alkmaar bij het AZ stadion heb ik de papieren laten aftekenen, tijd plaats en kilometer stand werden getekend door de 'getuige'. Dit tankstation is 24 uur per dag open en bemand dus vandaar het stukje omrijden. 16

Hierna volgende ik de weg in de stromende regen en in het donker van de nacht naar de afsluitdijk. Wat een pokke weer. De weg naar Groningen door het Friese en Groningse landschap is normaal gesproken wel aardig, maar in de nacht en dan met stromend wat van boven en beneden, is het toch wat minder. Bij Scheemda na het tanken heb de regenkleding uitgedaan, want inmiddels was het van hard regenen via wat minder hard en druppels, gestopt met regenen. Ik kon nu tenminste om 4 uur in de nacht gewoon in het leer op de motor rijden!

Het stuk naar Bremen was saai met als enige leuke de zonsopgang die je letterlijk tegemoed rijdt. Ik was veel te vroeg in Bremen bij de Harley dealer HD Container, want het was pas half 6 in de ochtend. Dat wist ik ook, maar je moet toch, zeker dat eerste stuk, een doel hebben. Dus een foto gemaakt en weer op de motor voor het volgende stukje van 380 kilometer naar Berlijn.

De E26 van Hamburg naar Berlijn gaat het grootste stuk door voormalig Oost Duitsland en dat is te zien ook, wat een troosteloze rotzooi. Ze noemen het daar ook wel eens de graanzolder van Duitsland, nou mijn zolder is anders netter opgeruimd. Een behoorlijk saaie weg dus, met een paar hoogte punten als je keihard ingehaald wordt door een imbeciel in een Duitse auto die zo nodig aan zijn vriendinnetje moet laten zien hoe had de bolide kan, nou 250+ was geen uitzondering. Verder geen probleem hoor, iedereen zijn eigen stukje asfalt zal ik maar zeggen, maar als je net aan het inhalen bent op de motor dan is het toch wel even schrikken als die kleine stip in de spiegels en één keer fluitend aan de linkerkant langs scheert.

17

Ondertussen was de temperatuur al aardig aan het stijgen, dus de leren jas was in de koffer beland. Niet echt het voorbeeld gevend, rij ik op dat moment in een shirt met korte mouwen door naar Berlijn. Berlijn zelf heb ik niet echt gezien, wel lekker toerend op de aanwijzingen van de TomTom naar de HD dealer Classic Bike. T-shirt gekocht en even rondgekeken. De mensen bij de zaak waren niet echt behulpzaam, jammer, niet eens een kop koffie gekregen. Dan maar weer op de motor en richting naar Potsdam, een stukje van 30 kilometer, maar wel leuk binnen door. Ook bij deze dealer was het rustig en werd ik niet geholpen. In de inmiddels lekkere zon met een temperatuur van al boven de 20 graden, het was hier net half 11 geworden, ben ik weer op pad gegaan. Volgende stop is Leipzig.

18

De snelweg is op veel punten opengebroken, waardoor de 2 rijstroken slingerend over de snelweg van breed naar smal ging. Met de motor was dit dan weer geen probleem om lekker links door te blijven rijden. In Potsdam werd ik nog even netjes op de foto gezet, maar in Duitsland hebben ze gewoonte om snelheidsovertredingen aan de voorkant te fotograferen, hoef ik dus niet zo te vrezen voor een papiertje uit Duitsland. Helaas was er geen Harley Davidson dealer op het adres dat ik van de site af had geplukt en in de TomTom gezet. De weg dus maar weer op. Inmiddels was het half 2 geweest, in de middag wel te verstaan, dus al 12 uur onderweg. En tijd om een broodje te eten. Dus even een korte stop, benen strekken, billen losmaken en wat drinken. De weg naar Kassel is een heel stuk mooier dan de heen weg. Door heuvels, langs water en kleine dorpen. Rij je daar lekker op de snelweg, met een snelheid van ongeveer 110 km/uur, knalt er één keer een duif tegen een voor me rijdende bus. Allemaal veren die alle kanten op vliegen en de duif hoefde alleen nog maar in blik om als paté verkocht te kunnen worden. Dat soort dingen maakt zo'n rit nou weer afwisselend ;-) Het wordt langzaam wat koeler, dus de lerenjas is weer aangetrokken. De temperatuur is nog steeds boven de 20 en aan de andere kant van de snelweg zie ik af en toe nog rijders met korte broek rijden. Dan wordt het voor me donkerder, de wolken worden ook grilleger, met rare kronkels aan de onderkant. Ik denk nog 'wat mooi, daar moet ik een foto van maken', maar rij gewoon door, wil de tijd niet kwijt raken ook al lig ik aardig voor op mijn initiële schema! En dan opeens aan de linkerkant, een werkelijke hoos van regen een wind wat er aan komt. Had ik nou toch maar even gestopt voor die foto dacht ik nog, had ik mijn regenpak aan kunnen doen. Maar helaas, voor dat ik het wist, zat ik vol in de regen en de storm. Bladeren en kleine takjes vlogen over de weg totdat een gigantische tak van een boom, zeker een meter of 3, voor de snelweg over vloog, rakelings voor langs een voor me rijdende vrachtwagen. Even een schrik momentje. Inmiddels reed ik wat minder hard, ongeveer 40 kilometer per uur! Aan de andere kant van de snelweg lag een 2 meter dikke boom geheel over de snelweg, hierdoor blokkeerde het de weg en stond er al snel een lange file. Even verderop lag ook een boom over de weg, de takken hadden een auto vol geraakt, maar de auto's konden langs de vangrail in de middenbaan er toch langs, maar de ravage was enorm. Het was nog maar een minuut of 10 aan het regenen en stormen en ik wilde eigenlijk wel even stoppen en mijn regenpak aan doen. Maar op de snelweg wilde ik niet stoppen, ook niet onder een brug, want het zicht was nog ver beneden elke normale norm. Een stukje verder zag ik een rustplaats, een parkeerplaats met een wc, dus eraf en stoppen. De motor heb ik aan de andere kant van de wind tegen het huisje geparkeerd waarbij het net onder een afdankje stond. Nog steeds was het lekker aan het regenen met enorme onweersslagen om me heen. Het regenpak heb ik in het wc-huisje aangetrokken, maar mijn lerenbroek was al zeiknat, en ook de regen was al door mijn lerenjas gegaan, het water 19

zat letterlijk in mijn schoenen. Het werd niet echt minder met de regen, ook het onweer bleef behoorlijk doorgaan, de wind was er niet minder om gaan liggen, al was de windhoos wel voorbij. Na een minuut of 10 wilde ik weer op weg, inmiddels was het half 7 en ik moest nog een stukje van mijn krankzinnige rit .... Door de nog steeds heftige regen, met veel ravage aan beide kanten van de weg, rij ik richting Arnhem de grens over. Ik besluit om bij mijn moeder een warme kop koffie te gaan halen, even op te warmen. Om half 8 rij ik de oprit bij mijn moeder op. Na een warme koffie en natuurlijk mijn wilde verhaal gedaan, stap ik weer op voor het laatste stuk naar huis. Inmiddels was het wel gestopt met regenen en was het nu alleen nog een beetje aan het spetteren.

Om 10 uur 's avonds doe ik mijn laatste tankbeurt en laat de papieren door de vrouw bij het tankstation tekenen, als getuige dat ik met die kilometerstand daar sta op dat moment, hiermee was zij getuige van mijn rit van 1650 kilometer in 20 uur en 1 kwartier!

Voorlopig dus even geen motor onder mijn reet. Nog even een paar dagen rustig thuis en daarna met mijn dochters voor 2 weken naar de Dominicaanse Republiek. En als ik dan terug ben, motor optuigen en met het HOG chapter naar Praag, maar dat is pas over ruim 3 weken! Hieronder nog even de beelden van buienradar.nl. Zoals je ziet was er om 1 uur 's nachts een beetje regen, om 12 uur was het in geheel Duitsland onbewolkt en was het buitje al zichtbaar boven west Frankrijk. Vanaf 4 uur in de middag ging het snel met de ommezwaai van het weer. Tussen 5 en 6 uur zat ik er midden in. En om 10 uur 's avonds was het ergste weer overgetrokken.

20

Het weer was gevarieerd met temperaturen van 12 graden tot ver in de 30 graden. Met regen, bewolking, veel zon en daarna weer regen met hier en daar een windstootje.

Gereden kilometers: 1662 km.

21

Mooi/ weer/ ribben 13 juni 2010 Op 13 juni, het WK was net begonnen, hebben we de weerribbenrit gereden. Behalve dat het met scrabble een prachtig lang woord is, met 3x woordwaarde, is ie in het echt ook zeer fraai. Jan Zitvast en Michael Mes waren de uitzetters en routeleiders. Vanaf de Alkmaarse Poort gingen 38 (!) jongelui op weg naar de eerste koffiestop in Broekerhaven bij De Woeste Hoogte. Omdat dit op enkele km van mij vandaan was, had ik besloten hier pas aan te haken. Wachtend in het zonnetje met koffie en appeltaart is het geweldig om jullie aan te zien/horen komen. Een hoop gezichten, die mij niet bekend voorkwamen. Prachtig, het opent weer nieuwe perspectieven dat ‘slapers’ actief worden. En Michael werd vergezeld door een fraaie jongedame achterop. Hij zag mijn vragende blik en opgetrokken wenkbrauwen en antwoordde: “Ja,…….. dit is een vriendin van Cynthia”….Nou dit vind ik DE slogan voor 2010, zo’n goeie hebben we nog niet gehad!

Enfin, na de koffie de dijk over, Ketelbrug over, via mooi asfalt de rustige polder door naar Schokland. Cultuur snuiven bij die oude nederzetting, of peuk doen en kijken naar die mooie oude Mercedes op de parkeerplaats………….. In Ems werd onze trek gestild door smakelijke lunch. Eerst raakte de serveerster in paniek, toen we aankwamen en meedeelden, dat we buiten wilden lunchen.

Verbeten vechtend tegen de tranen achter haar ogen, zei ze: “Nou dat doen we niet……..” Je moet maar durven tegen 39 in motorpakken gestoken lieden met laarzen en hier en daar ’n

22

ketting……… Maar ach, wat bleek, zij had binnen al prachtig de tafels ingedekt en dus zaten we snel en tevreden binnen. Na Blokzijl reden we het natuurgebied de Weerribben in naar het noorden. Mooi landje toch. Hoogveen, laagveen, turf de hele historie komt je voorbij. Bij Wolvega gaat het gas wat verder open de snelweg op. Via Heerenveen naar Joure voor ’n afzakkertje bij het Hoje Hotel. (Hoe komen ze aan die naam? Verdwaalde vreemdelingen in duisternis op zoek naar ’n herberg en dan opeens “Hoo, Jee, kijk, ’n hotel”?) We nemen afscheid en gaan via Sneek-Bolsward de afsluitdijk over en zijn op tijd thuis voor het WK voetbal! Michael Mes , Jan Zitvast en roadcaptains, medecoastriders bedankt voor de veilige, mooie dag. Ruud lucassen

23

wist u dat : de Benelux rally weer een groot feest was. er weer een aantal bikers jarig waren. Dries Bessels best wel een biertje lust. en dat Herman Glaap de Benelux rit heeft uit gezet., maar zelf een lekke band had. De Benelux Rally volgend jaar in Friesland is. Je ook kunt tanken als we dit gezamenlijk doen. zodat we de route dan zonder problemen gezamenlijk af kunnen maken. Joop Glas een pracht film heeft gemaakt van de Benelux rally. en deze 2 uur duurt en je deze bij Joop kunt ophalen voor maar 7,50 euro. Volgens Ruud Lukassen je niet meer dan zonwater gerst en hop nodig hebt voor een hoop plezier. Er nog een paar hele mooie ritten zijn . en dan altijd de zon schijnt. Dat je vast een keer mee moet rijden. Je altijd baksteen gewijs rijdt als we met een groep rijders zijn. Je heel goed op je banden spanning moet letten. maar ook op het olie pijl moet letten. Dit een hoop kosten kan besparen. GROET DE WITTE SPRINGER

24

BASIC WEEKEND COAST RIDERS Vanuit de club is het verzoek gekomen of we niet eens een basic weekendje kunnen organiseren: samen ergens naar toe rijden, tentje opzetten, en gezellig met elkaar eten en drinken bij een gezellig kampvuurtje.

Welnu, als kersvers lid van het Events team heb ik besloten (met toestemming van mijn mede bestuursleden natuurlijk) aan deze wens gehoor te geven. Op 25 en 26 september gaan we naar motorcamping “De Berkenhof” in Duitsland, een paar honderd meter over de grens bij Hardenberg. We vetrekken op zaterdag 25 september om 10:00 uur vanaf de Alkmaarse Poort, tentje mee en kamperen maar (sorry HAG-gers). We doen op de heenreis ook nog het “Amerikaanse Weekend” in Ommen aan, waar genoten kan worden van natuurlijk Harleys maar ook van Amerikaanse Oldtimers. De kosten bedragen € 52,= p.p. en dit is inclusief BBQ, vrij drinken op zaterdagavond tussen 19:00u en 01:00u, en ontbijtbuffet op de zondagochtend. Als je in een bed wilt slapen kan dat ook voor € 5 extra. Je hoeft dan alleen maar een slaapzak mee te nemen. Slaapplaatsen zijn stapelbedden in slaapkamers die zijn onder gebracht in units (oftewel slaapzalen). Dit is vrij eenvoudig ingericht, vandaar ook een lage prijs hiervoor. Meer informatie op www.berkenhof.eu Heb je zin om mee te gaan vul dan onderstaande gegevens aan en stuur dit formulier vóór 11 september terug naar [email protected]. Je betaling dient ook voor die datum binnen te zijn op rekeningnummer P9552209, t.n.v. Coast Riders Chapter Alkmaar, onder vermelding van je naam en “Basic Weekend”. Naam: E-mail: Ik kom met ….. personen. Ik slaap in een tent Ik wil graag …bed(den) reserveren. Ik vertrek niet vanaf De Alkmaarse Poort maar ga op eigen gelegenheid Ik vertrek niet vanaf De Alkmaarse Poort, maar sluit op een andere plaats aan

25

Harley-Dag Apeldoorn Bij toeval kwam Agnes op een site waarop de Harley-Dag Apeldoorn werd vermeld. Omdat er verder geen ritten waren, besloten we naar Apeldoorn te gaan om eens te kijken wat daar allemaal te doen zou zijn. Het weer was goed, veel beter dan tijdens de kleine rivierenrit op 2 mei. Over de A1 langs Amersfoort naar afrit 19 (Hoenderloo) alwaar bordjes aangaven welke route je moest rijden om op de goede plek te komen. Op aanwijzingen van de vrijwilligers de motor geparkeerd en nadat we ons van de erg warme winterkleding hadden ontdaan gingen we rustig bekijken of er ook nog bekenden zouden zijn. Nadat we een klein stukje gelopen hadden en enkele stands bekeken kwamen we op een plein met een flink aantal drankgelegenheden. Omdat we al circa anderhalf uur van huis waren zijn we lekker op het terras gaan zitten om te genieten van een heerlijke kop koffie. De muziek was voor ons acceptabel, niet té hard en dan ook nog een genre wat we konden appreciëren. Maar goed, we kwamen niet voor de koffie maar voor de motoren, dus afrekenen en wandelen. Op sommige plaatsen kon je alleen maar schuifelen, zo druk was het. Er waren mooie, aparte, heel bijzondere, schone en vuile motoren. Mijne maakt deel uit van de laatste categorie. (Is er een vrijwilliger die mijne kan en wil schoonmaken?) Op het plein voor het stadhuis stonden de bijzondere uitvoeringen. Deze waren opgegeven voor de verschillende prijzen die beschikbaar waren. Ik ben blij dat ik geen jurylid hoef te zijn, voor mij veel te moeilijk om aan te geven welke het mooist of bijzonderst is. Een heel mooie vond ik de Harley met een tekening naar Rembrandt op de tank. Vreemd vind ik de trikes met een volkswagen motor, horen die ook thuis op een Harleydag? Harley’s met zijspan waren er niet veel. Ik heb er maar één gezien. Op het grote plein kon je je ook opgeven voor een behendigheidsrit. Dat hield in; een uitgezette afstand van 25 meter zo langzaam mogelijk rijden. Dat leek mij wel wat, maar Agnes leek het niks. Toch heb ik me aangemeld en toen moest ik m’n Harley halen. Sorry Willem en Henk en Yvonne dat ik geen tijd had om jullie fatsoenlijk gedag te zeggen, maar er werd op mij gewacht. De behendigheidsrit viel mij niet tegen, mijn tijd was 25 seconden en dat was de langste tijd van de dag. We moesten wel van 14.15 uur tot 15.30 uur wachten op de prijsuitreiking. Dat lijkt lang maar er was zoveel moois te zien dat die tijd wel meeviel. Om half vier werd met veel tamtam de beker aan mij uitgereikt en daar was Agnes toch wel trots op. Ik begon een beetje te twijfelen, want straks mag ik misschien niet meer met de anderen meerijden omdat ik te langzaam rijd. Hoewel, met deze behendigheidsrit heb ik toch aangetoond dat ik m’n Harley beheers! Uiteraard heb ik in Apeldoorn een aantal foto’s gemaakt. Eén vond ik heel bijzonder en die staat hierbij afgedrukt. Het is een jongen van 14 jaar. Hij is geboren met een afwijking in zijn linkerbeen en ondanks alle medische pogingen moest zijn been worden geamputeerd. Verzot als hij is op Harley, heeft hij op zijn prothese een mooie Harley sticker laten plaatsen. De toekomst ziet er goed uit voor hem, zijn prothese zal hem niet hinderen om motor te gaan rijden maar dan moet hij wel eerst 18 jaar oud zijn. Joop Glas 26

Harley Days Barcelona 2010

Het weekend van 18 t/m 20 juni zijn wij, Madelon en ik, naar Barcelona geweest voor de Barcelona Harley Days. Het idee was om daar op de motor heen te gaan, maar we zijn toch maar op de makkelijke manier gaan reizen. Lekker met het vliegtuig. Bij toeval had Madelon een hotel kunnen vinden dichtbij het festival terrein. Dus aangekomen op vliegveld een taxi naar hotel. En inderdaad op de weg naar hotel zagen we het terrein al. Mooi gelegen aan een grote rotonde. Na inchecken en even de kamer inspecteren, zijn we lopend (ja ja) naar het terrein gegaan. Op vrijdag was het nog niet zo druk met HD’s en dus ook weinig te beleven. De nodige eet-, kleding- en onderdelententjes. Direct op zoek naar het t-shirt en de pin, ja want daar ging het toch ook om. Laten zien dat je erbij bent geweest. ’s Avonds weer naar het terrein en de eerste Rolling Stones imitatie band gezien. Leuk maar een beetje teveel Mick Jagger en te weinig Engels ☺. Helaas was er toen ook nog niet zoveel publiek. Dat veranderde op zaterdag wel … de hele dag door HD’s langs het hotel en op het terrein ook lekker druk. Grappige was wel, in tegenstelling tot bijv. Luxemburg, dat het gewoon open was voor het publiek dus kon iedereen die langs kwam naar binnen. ’s Middags, na de mooiste motor verkiezing, wat een lokaal feestje werd, toch de wedstrijd Ned-Japan gezien en de Ramblas bekeken. ’avonds weer naar het terrein en nog wat leuke bands zien optreden. Zondag morgen op tijd naar het Olympisch Stadion want daar zou de vlaggenparade starten. Vorig jaar 10.000 motoren. Nou dat wilden wij wel zien natuurlijk en inderdaad het was een enorme rij met mooie brommers. Ik was net op tijd voor de start en heb het geheel op de gevoelige plaat vastgelegd. Een kwartier lang, vijf rijen dik alleen maar motoren. Veel, heel veel, Harleys maar ook wat verdwaalde anderen. Erg mooi om te zien en op dat moment had ik toch wel zoiets van “… had ik tussen willen rijden …”. Wie weet volgende keer, even een paar dagen meer vrij nemen en dan zelf erheen rijden. Lekker rustig naar hotel terug en het strand opgezocht om de laatste uurtje Spaanse zon te pikken. Al met al wel erg genoten van de dagen, het weer, het strand en zeker de motoren. Wil je nog wat foto’s zien, kijk dan hier http://picasaweb.google.com/joop.stringer/2010HOGBarcelonaHarleyDays# Joop en Madelon 27

COAST RIDERS INTERNATIONAAL ?? Na enige jaren intensief speurwerk en een paar anonieme tips, moeten wij concluderen dat er sprake is van geheime buitenlandse infiltranten. Dit is een oproep aan alle leden, die iets zien wat geheimzinnig is, wij verzoeken een ieder dit zo spoedig mogelijk te melden aan onze misdaadverslaggever. Wij blijven op zoek naar overige buitenlandse elementen binnen ons chapter. Maak foto’s, help ons om deze groep te ontmaskeren, u kunt de foto’s doorsturen naar [email protected], wij zullen deze met discretie behandelen en verder het onderzoek hervatten.. Wie zijn het en wat doen ze bij ons. Wij beloven u, wij duiken in deze geruchten en gaan er voor zorgen dat de onderste steen boven komt. Wij hebben al een geheime reporter in geschakeld om een tip in Tibet te onderzoeken en op zoek te gaan naar 1 van deze infiltranten en met geluk, ze heeft hem na lang zoeken gevonden en wel in een tempel, zie foto, herkend u deze man, geef het door, herkend u iemand op deze foto’s geef het dan zo snel mogelijk door. De editor

onze geheime reporter op zoek in Tibet, hij zat hier niet bij

Zou het hem kunnen zijn ?????????

28

Uit Schotland kregen wij onderstaande tip:

Zelfs Arabische elementen zijn mogelijk

29

De groeten uit……

“HENKIE, IK VIND DIT GESELLIG” !!!!!!!!

Deze keer een deel van het reisverslag van Yvonne en Henk, uit AMERICA !!!!!!!!!! Tegen die tijd dat wij het blad afronden, rijden ze daar nog rond, dus wordt vervolgd……

Hebben jullie ook leuke verhalen uit het buitenland, geweldige vakantie ervaringen of woon je in het buitenland, stuur die dan aan ons door.

Veel leesplezier. Reny en Jet,

30

Goede Dag Luitjes De heenreis ging perfect, waren wel erg moe toen we eindelijk om half acht 's avonds in het hotel aankwamen. Lachen de kamer was op de 16e verdieping. Dus Yvonne heeft van verre uit het raam gekeken. Vroeg naar bed en de volgende dag pas goed om ons heen gekeken. Zagen in de verte de bergen. Om kwart over acht, gingen we de motor ophalen. Maar die ging pas om 9 uur open, dus wachten en lekker kletsen met mensen uit Australië, Italië, Duitsland enz. enz. Voordat we de motor hadden duurde toch wel erg lang, maar uiteindelijk op half twaalf was alles opgetuigd en ingedeeld in de tassen en gaan met die banaan. Eerst over de highway, nou dat rijdt gewoon goed. Ja, je mag hier niet hard en toen afslag de Rockys in. Nou je gaat meteen over een pass van 11.000 ft, ongeveer 3,5 km. En de motor rijdt goed, alleen het zitje voor mij is wel wat hard. Lekker gereden en aangekomen in Grand Lake, dit is een stadje aan een groot meer. Is een van de meren waaruit de Colorado River ontspringt. We hadden een lodge en hele aardige buren, want er hing zo'n sirooppot boven aan het plafond, waar de honeybees uit aten. Dit zijn kolibries, gaaf hoor op nog halve meter afstand drinken ze uit die pot. Trouwens een leuk dorpje hoorde daarbij, lekker de eerste steak gegeten. Vandaag via Rocky Mountains National Park naar Estes Park, is niet zo ver. Maar ja heel veel uitzichtpunten, moet je foto's maken. Echt heel mooi. Daarna zouden we naar het plaatsje Nederland gaan, maar het begon te bliksemen en te onweren. En dat is niet zo fijn in de bergen. Zijn we wat eerder naar het hotel gegaan. Want Estes is ook zo'n echt bergplaatsje en de zon schijnt alweer.

Nadat we ons omgekleed hadden, zijn we het bergdorpje Estes ingegaan. Dit is een heel leuk plaatsje, met allemaal troepwinkels oftewel volgens het countryleven. Ik kon me goed vermaken,

31

maar Henk vond dat niets. In de bergen hadden we ook mensen ontmoet uit Hilversum en die kwamen we ook tegen. Stonden lekker met ze te lullen, toen we muziek hoorden in een klein parkje. Wij ernaar toe, en ja hoor daar stond hij levend en wel JOHN DENVER (maar niet heus). Leuk hoor hij zong ook precies zo en gaf cadeaubonnen weg als je iets goed zei, van een van de winkels. Nou toen de vraag kwam, wie het verst vandaan kwam, stak ik natuurlijk mijn hand op. En ik had met nog een meneer uit Zwitserland gewonnen. Wij naar de winkel toe, ja die prijs was. . . . . . . . heel spannend een candybar. Dus Yvonne had een chocoladereep gewonnen van cowboybratt.com. Toch maar een T-shirt gekocht. De volgende dag weer een mooie rit door de bergen en uiteindelijk naar Cheyenne, waar wij van verwachten dat het een leuke plaats was. Neen, het was echt zo'n cowboyplaats, waar je niet zoveel aan hebt. Dus wij terug en lekker gegeten in het hotel, daarna naar buiten want daar kan je roken. En toen we buiten kwamen stond het hele parkeerterrein vol met HD, allemaal op weg naar Sturgis. We kregen ook nog wat tips waar we nog naar toe moesten om te kijken. Vandaag een lange rit, naar Sturgis. Dit viel niet mee, het was heel heet en we hebben 4 uur door een gebied gereden wat een beetje leek op de films waar bizons doortrekken. De enige afleiding was af een toe een paar hertjes, met strepen op hun achterlichaam. We hebben nog geprobeerd om ze te fotograferen, maar als je stopte dan rende ze keihard weg. Nou weten we waarom het zo heet was onderweg naar Sturgis, dit was het gebied waar de film Dancing with Wolfs, was opgenomen. De meeting in Sturgis is heel anders dan dat we gewend zijn, alles ligt hier uit elkaar. Wel gaan er overal shuttlebussen naar toe. Dus 's avonds zijn we lekker in het stadje, jammer je mag hier niet buiten drinken en binnen mag je niet roken. Dus we zoeken nog steeds naar de gouden middenwegVandaag naar Mount Rushmore geweest, het is toch wel vreemd die gezichten in de bergen. Maar hoe dan ook het is groot en geweldig om te zien.

32

Daarna lekker doorgetoerd naar Custers State Park, daar moeten bizons rondlopen. De wegen zijn geweldig en je hebt er speciale wegen, dat je door smalle spelonken moet rijden. Alleen maar Harleys en iedereen rijdt hier rustig en wachten keurig af, zo niemand dringt voor of haalt je in op de smalle wegen. Op een gegeven moment komen we in het plaatsje Custer, daar werden we begroet door generaal Custer, die vermoord was door de indianen. Leuk plaatsje, je waant je echt in het wilde westen. Uiteindelijk hebben we wel een kudde bizons gezien, maar die stonden achter een hek. Dus of dit nu echt wild was, volgens ons niet. 's Avonds zijn we door de hotelshuttlebus naar Deadwood (is 12 mijl verderop) gebracht, want iemand vertelde ons dat je daar goedkoop Harleykleding kon kopen. Nou dat was wel heel apart, een oude goudmijnstadje met alleen maar gokhallen. Wel allemaal oude huizen, totdat we in de gaten kregen dat dit het plaatsje is waar Buffalo Bill, Calamity Jane en nog een ander figuur uit die tijd zijn vermoord. Vandaar die gokhallen!!!!.

Lekker gegeten in een saloon, waar een cowboy optrad. Dus heel gezellig, we bestelden een cajunsteak. Nou we hebben thuis ook canjunkruiden, dus dat moet lekker zijn. Bij het eten krijg je altijd water, de steak was zo heet dat Henk zelfs aan het water begon in plaats van zijn bier. Dit bestellen we nooit meer. Ach, je moet alles 1x in het leven hebben meegemaakt. In de shuttlebus vroeg ik aan de chauffeur of hij niet bang was in het donker voor de herten, want die zien we hier heel veel. En ze steken zo ineens over. Neen zei hij, in deze canyon zijn geen herten. Wij natuurlijk vragen waarom niet, neen, hier zitten veel mountainlions. Een mountainlion is voor ons een poema. Hij zei ook nog dat ze precies wisten waar de mountainlions zitten, want de politie wordt regelmatig gebeld dat de huis tuin en keuken katten weg zijn. Ja, ze leven hier in de bergen en iedereen heeft katten, die door de poema's worden opgegeten. Hij vertelde ook dat daarom de herten gewoon door de dorpen heen lopen, want in de bergen worden ze opgegeten. Gisteren naar de Harleydealer in Rapid City geweest, wij dachten dat het een dealer was zoals normaal. Maar jullie raden het al, deze was helemaal omringd door van die grote events-tenten. Met een grote markt eromheen, waar je allemaal onderdelen voor de motor kan kopen. Ook stonden daar allemaal vrachtwagens, campers of caravans waar je de motor achterin kan doen en 33

dan nog genoeg leefruimte hebt om je aangenaam te vermaken. Niet normaal, de goedkoopste was 90.000 dollar de duurste 320.000 dollar, maar dan had je ook aan de buitenkant televisie. Daarna weer door naar Custer State Park, want daar hadden we maar een klein deel van gezien en rijdt je door de Black Hills, dit is zo mooi. En dan zie je rechterkant een kudde bizons, moet je wel een bruggetje over. Nou Yvonne ging wel even een foto maken, je krijgt dan meteen een ranger achter je aan, waar die vandaan kwam???? Ze schijnen 35 mijl per uur te doen en zo hard kan een mens nooit lopen. En daarbij komt nog dat ze jongen hebben, dus mevrouw Yvonne was weer eens levensgevaarlijk aan het doen, we steeds weer kuddes tegen, op een gegeven moment liep er een bull dwars over. Ze zijn dan toch wel erg groot en als je alleen maar op de motor zit, denk je toch bij jezelf . . . . . . Al met al hebben we duizenden van de bizons gezien, we moesten zelfs een paar keer stoppen. Dan werd het een file van auto's en motoren, meestal binnen no time komen de rangers om de kudde op te drijven. Maar dan moet je er nog wel langs, we hebben een foto dat we vlak langs zo'n kudde rijden. Al met al vermaken we hier ons kostelijk, iedereen vraagt waar we vandaan komen. En hoe we het hier vinden. We hebben echt veel contact, ze beginnen wel allemaal over de softdrugs. Domme Amerikanen. Nou luitjes, we gaan vandaag weer naar Deadwood maar dan via een andere canyon (met watervallen) en gaan foto's maken waar Buffalo Bill en consorten zijn doodgeschoten.

Ook zo nieuwsgierig hoe dit verder gaat????????????? Wordt vervolgd………………………………. In ons volgende blad.

34

Naar Praag? Ja, graag Op vrijdag 6 augustus vertokken 9 Harley’s met beman/vrouw/ing naar de 1e stop Kirchheim in Duitsland. Het mooie motorweer zorgde ervoor, dat in het Ruhrgebied we veel dames topless zagen rijden. D.w.z. er waren veel cabrio’s bestuurd door dames. In de vakantiepiek is het toch prachtig om op je motor te rijden en handig door de wijkende file te glijden. Routeleider Henk Schrama, demissionair, had mij gevraagd om weer als laatste man te rijden, met mijn xenon landingslichten aan. Het werkte bijna vlekkeloos deze vakantie. Trouwens er is onderzocht dat dit xenonlicht effect heeft op vrouwtjeskonijnen; in het harige beestje gaan de hormonen dan rond, als ijsschotsen op ’n winterdag in de Hollandse IJssel…. In de namiddag komen we aan in het mooie hotel aan het meer, zo’n 75 km ten Z van Kassel. We doen ons tegoed aan de buffetten en spoelen buiten op het terras de resten weg met weer ’n ander biermerk. Op tijd naar bed want de volgende dag om 08.00 uur ontbijten en om 9 uur pleiten. Zaterdag gaan we op weg naar Tsjechië, door de deelstaat Thuringen, de oude DDR. Opvallend is, dat na de val van de Muur het eerste wat het vrije Westen doet is het aanleggen van nieuw asfalt en beton. Mooie brede strakke betonnen Autobahnen laten ons even kilometers maken. Het landschap is sober, bruine akkers, en als we de autobaan verlaten, komen we door spookdorpjes (niemand te zien) met vakwerkhuizen. We maken een koffiestop in ’n dorpje en op het terrasje gezeten aanschouwen we de voorbijpuffende Trabant en heel oude 35

bromfietsjes, lijkend op de NSU. Toch prima Duitse gastvrijheid en vriendelijkheid. Nog ’n paar uurtjes sturen en de bochten en hoogtes nemen toe. We rijden in het Ertsgebergte en dat is aan de bruinbruisende beekjes (ijzer in het water) en de bevolking te zien. We lunchen in een dorpje (Netnicz of zoiets) en ons valt op dat de deur naar het terras is dichtgemetseld……..om naar het toilet te gaan kruipen we door het open raam….ook wordt in de vensterbank het eten neergezet. Uiterst merkwaardig en lachwekkend. Na deze lunch gaan de regenpakken aan. Tegen 17 uur komen we aan in Bozi Dar, een wintersport-grensplaats, net in Tsjechie. Ons hotel is overboekt, maar ze hebben ons netjes doorgeboekt naar een misschien wel beter hotel aan de overkant van de straat. Het is koud en jassenweer op deze hoogte van ca. 1200 m. We besluiten ook in ons nieuwe hotel te eten en te borrelen. Dat heeft de kastelein geweten, want na ons bezoek en afrekenen heeft ie ’n week vrij genomen. Zondag door het mooie Reuzengebergte richting Poolse grens, naar de wintersportplaats Spindleruv Mlyn. Deze sector ten N van Praag is heuvelachtig en sterk bebost. Veel slechte wegen. Verlaten bedrijfs/gebouwen met verroest materieel en eenzame spoorrails waar het onkruid meters hoog staat, geeft aan dat hier ooit bedrijvigheid was. Grote monumentale gebouwen in staat van verval benadrukken het echec van de communistische heilstaat. Het begint te regenen. We komen in het gebied van overstromingen en weggeslagen bruggen. We zien keukentafels, koelkasten, stoelen in woeste rivieren voorbij stromen. Triest, deze mensen hebben al niet veel en dat gebeurt er dit. Henk houdt een prima tempo aan en rijdt zelfs door een afzetting een beek in. Nota bene Sjaak Zuurbier, de man van

Rijkswaterstaat verantwoordelijk voor de waterhoogtes in Anna Paulowna en Tsjechie, redt Henk uit de woest stromende beek.

36

We rijden door en uit onze Garmin’s en TomTom’s komt rook door al het omrekenen bij afgesloten wegen, bedekt met takken en bomen. Gelukkig hebben we een kettingzaag bij ons, want de RoadKing van Gerard Erkamp maakt dat geluid. Het euvel blijkt in 1e instantie ’n lekke bougiekabel te zijn. Probleem wordt door de 19-jarige Jochem Tervoort (de junior in het gezelschap van 14 reizigers) opgelost. Dorstig geworden door al dat water komen we in het toeristische dorpje Mlyn aan. Prachtig hotel, en onze HD’s komen in mooie parkeergarage te staan. Hier blijven we 2 nachten. Rap douchen, omkleden en klaar voor borreltijd. Het is eigenlijk niet te omschrijven wat er afgelachen is. Buikpijn en de hik. Maandag een tocht door de omgeving, maar Henk en Ria Schrama haakten na 500m al af, met een onwillig laadstroomsysteem. Na kort overleg besloten wij door te gaan met Aad Tas als routeleider. Henk alarmeerde de H.O.G.-Assistence. We maakten een mooie rit en via de telefoon werden we op de hoogte gehouden van Henk z’n lotgevallen. Ria ging naar het Wellnesscentrum in ons hotel en Henk met bergingsauto naar dealer, zo’n 60 km verder, voor reparatie. Het mooie van die Assistance is, dat achter het alarmnummer een hollander zit. Op het keerpunt van onze droge dagtocht besluiten Aad & Ingrid naar deze dealer te gaan om de daar ijsberende Henk emotioneel te ondersteunen. De rest gaat weer terug naar het hotel en voorop rijdt de kettingzaag van Gerard weer. En we worden overvallen door een stortbui. Gezeten op het terras met ferme pullen in de hand worden zo tegen achten Henk, Aad en Ingrid bejubelt als helden. Daar zal de drank ook wel wat mee te maken hebben gehad. Inmiddels hebben ook Bob Hamaker & Renee zich bij onze groep gemeld. Het wordt weer een mooie avond, nu in ’n Tsjechische Pizzeria. Het is leuk om overal verwelkomd te worden langs de weg door enthousiaste zwaaiende mensen. Natuurlijk trekken 9 HD’s meer bekijks dan 100 Jawa’s. Dinsdag gaan we op weg naar Praag via alweer een mooie route en goed weer. De rondwegen van Praag zijn op de schop en onze navigatie weet het niet meer; We gaan eerst maar even naar de lokale HD-dealer de zaak bekijken en ’n shirtje kopen. Het duurt lang voordat we bij het hotel zijn. In een wijk, waar ik m’n schoonmoeder niet alleen zou durven laten. Het hotel zag er aardig uit, binnen was dat anders. Er was in het geheel niet gerekend op ons! Het hotel zat vol. Ingrid Tas leidde me tactvol af van de bitch achter de balie met wie ik in discussie wilde gaan. Heel verstandig. Henk zorgde ervoor dat die juffrouw naar een gelijkwaardig hotel MET beveiligde stalling ging zoeken. Na 3 kwartier was de oplossing gevonden ’n paar km verder. Goede kamers, en motoren op een afgesloten binnenplaats in ’n gegoede wijk. OK dus. 37

We vinden makkelijk een goed restaurant en het gelach komt weer terug bij het gelag. Woensdag zijn we vrij en laten de motoren staan, op Gerard na. Of hij laat z’n kettingzaag slijpen of z’n management controleren bij de Praagse dealer. Het is drukkend warm en we gaan niet met ’n bus of taxi, maar lopen naar het oude centrum. Duidelijk is te zien dat Henk & Ruud niets op hebben met lopen/slenteren; een boottrip van 1 uur over de Moldau is een welkome pauze. Daarna gaat de groep naar Het Kasteel in de binnenstad.

Zevenhonderdenelf treden omhoog hoorde ik later. Ria & ik besloten beneden in de schaduw ’n terrasje te pikken. Via de beroemde mooie oude Karelsbrug voegden we ons weer bij de uitgeputte groep. Op weg naar het HardRockcafe van Praag. Aad & Ingrid Tas verzamelen pins van deze over de wereld verspreide winkels/pubs. In dit hartje van de oude binnenstad met een wirwar van straatjes verloor ik de groep uit het oog, toen ik naast een mediterende jonge bedelaar ging zitten. Ja er waren bedelaars in Praag. Ik liep na dit schouwspel mee in een kudde mensen, en na enkele ogenblikken had ik door, dat ik verzeild was geraakt in ’n groep Japanners en achter een gids-juf met rose vlaggetje aanliep…. Direct Ingrid Tas gebeld en Sjaak & Henk kwamen me redden. En ja, na thuiskomst in het hotel, na zo’n 7 km lopen, moet je die spanning wegdrinken met z’n allen. Donderdag de 12e verlaten we de mooie stad Praag me z’n straatjes, bruggen en rode dakpannen. Het is geen motorstad met z’n vele tramrails en kinderhoofdjes. We verlaten de stad redelijk gemakkelijk op weg naar Vimperk via de streek Bohemen. Mooie landschappen ten Z van Praag met veel afwisseling, groene weiden, naaldhout, goudbruine akkers, loofhout, brandhout en meertjes. Een rapsodie van de natuur, een Bohemian Rapsody. Freddy is hier vast geweest. *11 De plaatsnamen die we lezen doen me aan schrijver F.Bordewijk denken (bundel Bint) Slabek, Plovteev, Netnicx, Korsakov, Tochnoch, Hut, Vicevamili enz.. Nou ja, ik kan me 1 letter vergissen. In Vimperk blijven we 2 nachten in het mooie hotel, met alweer goed eten en drinken. Vrijdag toertocht in de omgeving en Renee Zuurbier is toch wel de cultuurste van onze groep, om geschiedkundige taferelen te bezoeken, en er meer dan alleen ’n motortocht van te maken deze vakantie. Die avond vieren we de verjaardag van Ingrid Tas * 12 op gepaste wijze met ballonnen en slingers en gevulde glazen heerlijk buiten onder de parasollen.

38

Zaterdagmorgen vertrek naar het westen, Wurzberg 415 km. We verlaten de heuvels van Tsjechië en rijden in de vroege ochtend door mistflarden en wat gemotter met onze HD’s het land uit. Dat sonore geluid van die 9 Harley’s, klinkt wondermooi, ook in die stille bossen. Met mooi motorweer mijden we de Autobahn en toeren over de Bundesstrasse met 80 km/u. We bezoeken de dealer in Regensburg en lunchen daar ook. Laatste stuk toch maar Autobahn en zo komen we aan in Wurzburg waar het Mercure hotel bij de Main simpel te vinden is. Motoren in afgesloten hotelgarage en we gaan naar de BierGarten aan de overkant. Borrelen en eten. Lekker buiten met zicht op de Main. Hier vond een truc plaats: Ruud wist een manier om bier zonder schuim weer schuimend te krijgen…gewoon een stalen mes in je pul laten vallen. Inderdaad dat werkte. Schuim volop. Totdat de pul naar z’n mond werd gebracht……… viel de bodem eruit……… Tja, dat heb ik weer. Zondagmorgen vroeg onder dreigende luchten de Autobahn op. We hielden het droog tot Frankfurt, waar we de regenpakken aantrokken bij een tankstop. Toen gingen de sluizen open! Wat een water. Niet leuk, maar je wilt toch naar huis toe. Na uren zware regen werd het na Keulen droger. Bij Ede gingen de pakken uit en van de laatste centen van de “geldpot” namen we met koffie en wat lekkers in Barneveld weemoedig afscheid van elkaar. Er wordt al gesproken over ’n reünie over 2 weken……. Geweldige homogene groep. Volgend jaar wellicht in mei naar de USA. Ruud Lucassen

*op verzoek van de erfgenamen van Henk Schrama is deze actie in scene gezet.

39

De Groeten uit Zuid Afrika (deel 2)

Leeuw Ontsnapt De Zuid Afrika specialist had zijn huiswerk uitstekend gedaan en ons geboekt in een cabin

Leuk dat er geen elektriciteit was, dus ook midden op het Schotia park. geen koelkast (zwaar!!) geen lampjes….need I say more?. Leoniek wilde de avond safari nog meemaken. Enfin Reinier is niet makkelijk van de leg te krijgen dus ik dacht; weet je wat ik steek een kaarsje aan in de hut, haal een wijntje in de grote tent en ga lekker op mijn terrasje zitten. Ik liep over het zandpad de 800 meter naar de restauratietent en voelde me toch wat ongemakkelijk. Geen mens te zien, iedereen weg met de landrovers en ik in een mooi hutje middenin de bush. In de tent was niemand te zien maar gelukkig wel stroom dus even de Iphone en de videocamera opgeladen en een flesje koude witte mee…..Eenmaal terug in de hut de schroefdop eraf en mezelf op de veranda geïnstalleerd……Ik zat net te lezen in het boek ‘op blote voeten door Australië’ toen ik de stuipen kreeg. Een enorme groaááár voor mijn gevoel maar 25 meter van me vandaan. De leeuwen familie zat aan de andere kant van het hek en één van de mannetjes vond het nodig een statement naar een dame-leeuw te maken. Ik schrok me rot en ben maar naar binnen gegaan en bij kaarslicht verder gaan lezen. Op safari De volgende dag bleek dat één van de leeuwen was ontsnapt en zich in de binnenste ring (waar ook het huis van de eigenaar, met paarden, schapen en honden zich bevond). Grote paniek onder de gidsen die dit niet eerder hadden meegemaakt. Een knobbelzwijn had met zijn snuit een gat onder het hek gegraven waardoor een van de jonge leeuwen (je weet nog wel; maatje Deense dog ++) zich doorheen had gewrongen en zich nu op het terrein van de eigenaar bevond. Een hoop

40

overleg tussen de gidsen en gepraat over wat te doen; mondde uit in het feit dat we gewoon de landrovers ingingen. De hele dag mooie dieren gezien, prachtige natuur maar géén leeuwen. Pas na het avondeten (filet van Knobbelzwijn en springbok goulash) in de grote tent riepen de gidsen dat we zeker nog een avondsafari moesten doen omdat er een ‘kill’ zou zijn. Iedereen weer de Defenders in ditmaal hadden de gidsen enorme halogeen flashlights met 12 volt aansluitingen meegenomen. Na 6 minuten al hadden we de leeuwen gespot! Van alle kanten konden we zien hoe een Wildebeest uit elkaar werd gescheurd. De stukken darm en maag werden er onder luid gegrom uitgetrokken en dat nog geen 10 meter van het zandpad af. De leeuwen hadden ‘er zin an’… Ik vertrouwde dit niet helemaal en na enig doorvragen bleek dat de ‘kill’ uit het geweer van de eigenaar van het park was gekomen. Op die manier kon hij de ontsnapte leeuw weer in de buitenste ring krijgen zonder daar de hele dag met een verdovingsgeweer achteraan te hoeven rennen met alle risico’s van dien. Deze list was dus gelukt en het gat werd gedicht. Enig gevoel van genaaid zijn maakte zich van mij meester.

Harleyfanten De volgende dag zijn we richting Addo Elephant National park gereden in een airconditionde minibus, met aan het stuur een hele aardige Zuid Afrikaanse gids die zo van een fat boy afgestapt zou kunnen zijn. Hij had een hele leuke uitleg over het wel en wee van de olifanten groepen, die ik na zijn relaas min of meer kon vergelijken met groepen Harleyrijders. De roadcaptains zijn de mannetjes die om de groep van zo’n 30 olifanten heendraaien en alle van buitenaf komend onheil doortetteren. Als de groep groter wordt dan zo’n 30 stuks splitsen ze zich af om een nieuwe groep te vormen. De wachttijden bij de benzinepomp (lees; drinkplaats) worden immers te lang. De kleintjes (sportsters?) worden door iedereen uit de groep in de gaten gehouden en kunnen tot 6 maanden onder de buik van de moeder lopen. Een heel sociaal gebeuren dat drinken met elkaar en vooral het elkaar met modder ondergooien zal in de beste Harley groepen ook wel eens gebeuren. Vooral de Ladies of Harley nemen een voorname rol in. Ze verzorgen en beschermen elkaars jongen en zorgen vooral voor de communicatie en leercurves tussen de verschillende

groepen. Al met al vonden Leoniek en ik dit een hoogtepunt van de reis. Een park groter dan de stad Utrecht waar honderden olifanten vreedzaam met elkaar leven, omgeven door tientallen soorten bokken en andere dieren. Uiteraard waart ook in dit park een leeuwenfamilie rond die zich tegoed doet aan al die lekkernijen.

41

Lagunes, Lekkernijen en….een tuk tuk?

rijden richting Knysna. Een prachtige B&B genaamd the Hideaway was voor ons geboekt. We werden hartelijk welkom geheten door Cecile en Coleen. In tegenstelling tot Port Elisabeth(PE) is Knysna zéér de moeite van een stop van 1-2 dagen waard. Een natuurlijke haven die in de jaren 1800-1900 tientallen schepen op de rotsen heeft laten kletteren biedt een nauwe toegang tot een grote lagune achtige haven geschikt voor recreatie boten en zeilschepen. Grote schepen wijken uit naar PE. Cecile en Coleen vonden het prima om al onze kleding te wassen en strijken en we hebben na een heerlijk diner bij een top Italiaan op Thesen Island meteen een tafel voor de volgende avond geboekt. Ik kan jullie verzekeren dat de tournedo’s, salades en creme brulees van Jonnie Boer werkelijk

Na Addo zijn we weer westelijker gaan kwaliteit waren. Bediening door Afrikaanse meisjes die allen perfect Engels spreken en niets aan ons lieten ontbreken. De volgende dag zei ik tegen Leoniek dat ik de motor beste een dagje kon missen en wel een rit met chauffeur rond Knysna zou willen. We hebben de dag ervoor een nummer opgeschreven van een Tuk Tuk en met het toestel van Lo, voorzien van lokale chip, hebben we de Tuk Tuk Taxi gebeld. Deze was bereid in een tocht van 2 uur te voorzien voor 9 euro pp, kun je echt niet over zeuren. Hendrik (eigenlijk Heinrich van Duitse afkomst) was een lange dunne man die net een bezoek aan een dentist had gebracht en alles was eruit, in afwachting van genoeg tip voor een nylon replica. Hendrik sprak heel goed Engels al kwam het een beetje murmelend zijn strot uit. Helaas had Hendrik zijn shirt al een week of twee aan zodat als de tuk tuk langzamer reed dan 40 kilometer per uur de stank op de achterbank behoorlijk doorkwam. Maar ja hij had ‘er zin an’ dus gaan met die banaan. Hendrik heeft ons heel Knysna laten zien en vooral de mooie vergezichten vanaf de rotsen waar je de zee van bovenaf op de kust ziet denderen. Vooral het stuk rond de natuurlijke haven is adembenemend mooi. Prachtige huizen gezien en langs de lagunes gereden. Knysna zou een plaats zijn voor een langer verblijf dan 1,5 dag. 520 PK de berg op Cecile en Coleen gevraagd wat de bezienswaardigheden waren (overigens is dat nu juist zo veel leuker van B&B’s boven hotels, je hebt aanspraak met andere gasten). Ze adviseerden de Featherbed tour te doen. Was op loopafstand dus de laarzen van Leoniek werden vervangen door wandelschoenen. We stapten even later met 70 man in een ponton boot voor een tocht door de lagune van 45 minuten en Lo en ik waarin voorop gaan zitten. Ik wist nu dat ik een dunne fleece had moeten meenemen. De pontonboot dropte ons op een steiger dicht bij de natuurlijke havenmond en daar stonden 2 Hanomag trekkers met 520 pk diesels klaar om de karavaan de berg op te trekken. Die dingen hebben zo veel kracht dat er nog wel 5 karren achter hadden 42

gekund had ik het gevoel. Eenmaal boven konden we een afdaling maken van 2,5 kilometer trappen en nauwe paadjes over de berg met op elke paar meters spectaculaire branding gezichten.

Het was de moeite waard. Na de wandeling wachtte ons weer een uitstekend buffet met mooie witte chardonay. Met de boot weer terug naar de rederij voor een capuccino. ’s Avonds andere gerechten van de kaart van de Italiaan geprobeerd en wederom top. Zeker als je daarna de rekening krijgt is de verrassing compleet……45 euro samen voor 3 gangen met een voortreffelijke rode wijn en capuccino met een sambucca toe…. Engels Ontbijt, 115 Fahrenheit en een geel lampje Cecile stond al vroeg met zijn schort in de keuken om een echt Engels ontbijt te maken. Bacon, sausage, eggs, mushrooms, fried tomato, toast en uiteraard verse jus. Een zeer hartelijk uitzwaaien en mét de schone was konden we vertrekken. De N2 gevolgd voorbij George en Mossel Bay richting Swellendam. Weer zo’n kleine 300 kilometer dus goed te doen. Nogmaals de wegen zijn er fantastisch. Eigenlijk hadden we tot dusver geen klagen gehad over het weer (op de 1,5 dag regen na) maar nu werd het toch wel wat heet. Ik zag in 1,5 uur tijd de temperatuur meter op de Ultra van 75 graden naar dik 110 oplopen. Aan mijn rechter dijbeen kon ik aflezen dat ik of de standaard PK’s van de stock machine teveel aan het forceren was of het was echt warm aan het worden. Nu denk ik; een combinatie van zaken. Vol bepakt op een ultra weegt het hele spulletje toch gauw rond de 600 kilo en dan moet het blok er flink aan trekken. Zeker als je constant 135-140 berg op en af gaat. Ik heb mij dijbeen gewoon wat verder naar buiten gezet…..Vlak voor Swellendam hebben Lo en ik nog twee stops gemaakt om wat water te drinken en een laatste berekening te maken of we de volgende pomp konden halen met een geel brandend benzine lampje….Wat kun je je daarin vergissen. Tussen de dorpen en steden is er gewoon helemaal niks. De cruisecontrol op 90 kilometer p/u in 6e versnelling doet wonderen. Dan kun je op 3 liter nog 50 kilometer komen. In Swellendam ging er dan ook 17 liter in.

43

We kwamen bij B&B Augusta de Mist aan en dat was de mooiste. Een gebouw complex uit 1802 met diverse bijgebouwen allemaal met een ander interieur thema. Als 2e huisje in ZA zou het bij wijze van spreken al goed zijn er eentje van de 8 te hebben. Airconditioning aan, lekker douchen en een wit wijntje op het terras met een paffertje. Voor diner het hek uit en op 50 meter lopen was een uitstekend restaurant waar de roast beef een volwaardige 10 met griffel verdienen. (Jullie hebben al begrepen dat al die springbokken, knobbelvarkens, crocodil carpaccio !! en struisvogels niet mijn ding zijn) De laatste passen Het ontbijt bij Augusta de Mist was de topper. 4 soorten kaas, muesli’s, engels ontbijt, verse jus en een bramen smoothie, prima koffie, you name it alles werd opgediend door Rob (een voormalige diamant duiker) die 30 jaar geleden zijn liefje Madeleine daar had ontmoet. Madeleine was een operatie verpleegkundige die ongetwijfeld toen viel op het torso van Rob. Inmiddels in de 60 maar toch nog ‘strak in het vel’ serveerde hij het ontbijt. Daarna hebben we de Harley weer ingepakt en zijn aan de laatste kilometers begonnen. De rit was volgens de kaart maar zo’n 180 kilometer dus we besloten daar nog een beetje scenery bij te plakken. We zagen op de kaart een aantal B wegen die over passen als Montagu, Rooihoogte pas, en Franschhoekpas leidden en besloten dat te doen. Op de B wegen die alleen wat smaller zijn dan de N wegen kun je ook gewoon 120 rijden. Het bochten werk is alleen véél leuker. Een adembenemende rit noordelijk richting Touwsrivier, klein stukje N1 om dan bij Worchester weer over R 43 naar Franschhoekpas te rijden. Vooral dat laatste stuk vanaf Villiershoek naar Franschhoek wordt door veel locale buikschuivers, die met hun knieën over het asfalt willen gummen, intensief gebruikt. Begin van de middag reden we Franschhoek binnen en besloten nog wat te gaan winkelen. Leuke shopjes, mooi dorpje een uur van Kaapstad. Denk maar aan het Bergen van Noord Holland. We werden zeer welkom geheten door Cor en Jolanda Stevens (ZA Specialist) die uiteraard onze belevenissen wilden horen. We hebben in de tuin gezeten en vol enthousiasme onze avonturen verteld. Heel leuk dat zij zo enthousiast reageerden en onze ervaringen ongetwijfeld weer gaan inzetten voor volgende gasten. De laatste zondag hebben Leoniek en ik besloten om behalve een uitje naar het dorp voor een pizza maar rustig op de transfer te wachten ’s avonds om 21.00 uur. Cor bracht ons met de Jeep naar de luchthaven van Kaapstad waar we met een KLM 777 in 11 uur thuis waren. Overigens is een aanrader om de upgrade naar de grotere stoelen in de economy class te nemen. De zadelpijn wordt er niet minder van maar je kunt je benen tenminste kwijt.

44

Epiloog Leoniek en ik zijn geen groepsrijders maar individualisten, ik hoop dat ons dat wordt vergeven. In Nederland rijd ik de hele zomer op mijn 2008 Road King CVO naar werk en voor plezier. Na twee keer de west kust van de USA op een Ultra Classic te hebben gedaan in 2002 en 2003 ging het toch weer kriebelen. Deze reis is mooier, afwisselender en uitdagender dan de USA, dat staat voor ons vast. Vergeet de Route 66 and Go Africa. De Zuid Afrika Specialist, (www.zuidafrikaspecialist.nl),Wayne van Harley Davidson Tiger Valley en ondergetekenden zullen jullie desgevraagd graag met tips terzijde staan. Voor Leoniek en mij staat vast; We’ll be back!! Leoniek & Reinier Speets [email protected] 0654268168 THE END !

45

46

4-5-6 juni 18 juli 22 augustus 19 september 10 oktober

Benelux rally 13 juni rit: Het droge eiland

rit: Biesbosch rit: Vakantierit, rit: Rit zonder naam rit: Afsluitingsrit Amsterdam

47

TRUST AND KNOWLEDGE

Voor elke Harley-rit sportief of chic, een (zonne)bril van Metselaar Optiek De nieuwste slijptechniek op sterkte en curve, dat moet elke Coastrider durven.

Metselaar Optiek Gedempte Gracht 63 1506 CC Zaandam 075-6162029 ( Ma gesloten)

48