Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE. K i WOORD. IRIS PRISMA Ri4 TOR. Maart nr 6 DRIEMAANDELJKS

Campustijdschrift KONINKLIJK INSTITUUT WOLUWE

K i WOORD

IRIS PRISMA Ri4 TOR Maart 2008 - nr 6 DRIEMAANDELJKS

COLOFON IN DIT NUMMER

UWE

TITUUT WOL

INKLIJK INS

K i WOORD chrift KON

Campustijds

3 Voor-KiWOORD 4 Door de steppe naar het beloofde land

6 De Duplopologie

IRIS PRISMA Ri4 TOR

nr 6 2008 - LJKS Maart MAA NDE DRIE

Nieuw gezicht bij IRIS

7 Teacch-principes 8 Verslag Gebruikersraad 28/2/08 9 De springplank viert 10 12 12 16 17 18 22

carnaval

Marc Brans, Michèle Denys, Lut Devroede, Jos Leemans, Anita Mertens, Geert Van Daele, Peter Van Mossevelde, Vera Verbeken, Paul Vervloessem

Stage in 6 en 7 kantoor

Hoofdredacteur

Voel je goed, voel je beter

Correcties

Activiteiten Iris/Prisma

Nicole Van Noyen, Nick De Clippel en Marc Lontie

Kvraaghetaan

Redactiesecretariaat

Lut Devroede, Jos Leemans, Anita Mertens

In de bloemetjes

[email protected] (voor het insturen van teksten)

Activiteiten Ri4

Foto’s en tekeningen

Tewerkstellingsinitiatieven Kanunnik Triest

23 Lief en leed Agenda De lucht in - Lentefeest

24 Artists at work Bekijk ook onze vernieuwde website: www.kiwoluwe.org. Koen Cordier maakte er werk van. De website is ook toegankelijk voor blinden.

Met de steun van ✓ Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap ✓ Vlaamse Gemeenschapscommissie directie Welzijn en Gezondheid ✓ Patronaat van het Koninklijk Instituut Woluwe.

Maart 2008 - nr 6

Redactieraad

2

Olivier Givron, Tom Dehondt, Leen Ameye, Erik Chabert, projectgroep HIRL, Geert Van Daele en leerkrachten BuBaO, Kris Van Lent, Nicole Inzé, Lut Deboeck, Joke Geirnaert, Piet Ketele, Peter Van Mossevelde

Verantwoordelijke uitgever Paul Vervloessem

Opmaak en druk Drukkerij De Ridder Stationsstraat 36 1745 Opwijk

Contactgevens: Koninklijk Instituut Woluwe Georges Henrilaan 278 1200 Sint-Lambrechts-Woluwe Tel. 02/735.40.85 Fax 02/733.24.63 [email protected]

K i WOORD verschijnt vier maal per jaar en is gratis voor alle bewoners en personeelsleden van de campus Koninklijk Instituut Woluwe. Oplage: 500 exemplaren Webversie: www.kiwoluwe.org

VOOR-K i WOORD lucht waarin de zwarte silhouetten van de kale bomen zich scherp aftekenen. Adembenemend mooi, net een droom, een fata morgana! Maar lang dromen mag hier niet, en terwijl ik dit heerlijk gevoel nog even wil vasthouden verandert het decor en zie ik het donkere Brussel links aan mij voorbijglijden. Een nerveuze chauffeur in de achterspiegel flitst me weer wakker. De betovering is weg.

Dag lezer, misschien heeft u het ook gemerkt, er was iets met het licht in februari. Mogelijk zat Lichtmis, u weet wel, het feest met de kaarsen en de pannenkoeken, er voor iets tussen of was het dat gat in de ozonlaag waardoor we wat meer van het ongefilterde zonnelicht voelden … Ondraaglijk was het niet, deze lichtheid, zoals Kundera het zo mooi zegt, maar het gaf wel een heerlijk gevoel. Wat het ook moge geweest zijn, het viel me op tijdens een avondspits begin februari ... Ik rijd in de file op de Brusselse Ring en lange rijen rode lichtjes slingeren zich het viaduct van Vilvoorde op. Het is een maandagavond, putje winter, maar heel de dag hebben we de lente gevoeld, een nieuwe prikkel in de lucht, heerlijk toch! Alhoewel, de weerman in mijn autoradio klinkt niet bepaald enthousiast. Smogalarm, veel te hoge temperaturen waargenomen ... dat is minder, weg ‘goed gevoel’. Gedaan met genieten want de kwaliteit van de lucht is vuil, zo vuil als het zeil van de Poolse truck die hardnekkig voor mij blijft rijden. Een gele knipper, eindelijk, hij heeft het begrepen en zwenkt uit. Goed zo, een nieuwe kijk, frisse lucht, en veel licht. Plots heel veel licht. Verrast kijk ik op, de snelweg baadt in een hevig roze gloed. Even vergeet ik het gaspedaal en word ik bedwelmd door het oranjeroze van de

Het was een momentopname, maar één ding weet ik nu wel zeker, februari is een keerpunt in de winter. De Kelten wisten het en vierden het lengen van de dagen, de christenen maakten er het feest van Lichtmis van. Ook de verkleedpartij met carnaval heeft een antropologische betekenis van omkering: de maatschappelijke rollen worden omgekeerd en met een masker op je snoet mag je ongezouten je mening zeggen. Dit is meteen een link naar de cover. Het is Alison van de Springplank, en prinses voor één dag. Wat een feest! Februari, een keerpunt in de winter, een hoogtepunt bij ons! Het schooljaar zit er half op, en we trekken alle registers open. Artikels over ‘stage’, vastenactie, een babbel met een turnmeester, een grabbel uit de website van Ri4, artistieke bijdrages, info uit de psycho- en de sociale dienst, voorstelling van TWI, de gebruikelijke ‘gebruikersraad’, allemaal zijn het impressies van het voorbije trimester. Ondertussen is het maart: vastentijd, toetsen, stages, paaseieren. En buiten groeien de blaadjes, geeft de zon nog meer licht, want Pasen komt in zicht (dat rijmt). EEen zalige Pasen en een h heerlijk lichte vakantie … vanwege de redactie ((licht, lichter, lichtst … w wij doen het met ‘light‘ vvan Danone). Jos Leemans

3

Maart 2008 - nr 8

DOOR DE STEPPE NAAR HET BELOOFDE LAND solidair om mensen rechtop te helpen Shabunda, een dorp in Oost-Kongo, draagt een zwaar kruis. De kinderen en jongeren van onze school helpen het kruis lichter te maken door hun acties en solidariteit.

Geïsoleerd, vergeten, gebroken, uitgeput

haat oorlog verwoesting

De reactie van God? “Leid hen weg uit de ellende” Ex’,27

vergeten geïsoleerd uitgeput ellende armoede gevangen beschuldigd gefolterd

hoop jij en ik broeder Johan broeder Innocent geloof hulp liefde

geslagen veroordeeld bespot vermoord vernederd gebroken alleen

Onze reactie? Horen, zien en zwijgen???

kindsoldaat weeskind honger

Ontsteek samen met ons het vuur

• Een meisje uit Shabunda is ziek in haar hoofd. Ze hoort stemmen en krijgt plotse woedeaanvallen. Ze maakt een diepe ellendige depressie door. Daarom leeft ze permanent met angst … Haar familieleden zijn bang van haar. Ze maken zich kwaad of zijn beschaamd. • Meer dan tien jaar was oostelijk Kongo een strijdtoneel, onzichtbaar voor de camera’s van de wereldpers. In die gruwelijke oorlog kwamen zo’n drie miljoen mensen om door oorlogsmisdaden, maar ook door ziekte en honger. • Mapenzi was 12 jaar toen de Mai-Mai-rebellen hem uit zijn bed lichtten en meenamen. Hij kreeg drankjes die hem drogeerden. Die hielpen tegen de kogels, zei men hem, maar blijkbaar niet voor veel van zijn vrienden. Bantu was 15 toen de rebellen hem inlijfden. Er gebeurden vreselijke dingen om hem heen.

Maart 2008 - nr 6

4

Vier bijbelwoorden die uitnodigen om de liefde van God te vertalen in concrete daden.

Alles kan voor wie gelooft. Mc 9,23

Hun droefheid verander Ik in blijdschap Jr 31,13

Ik was vreemdeling en jullie hebben me opgenomen. Mt 25,35

Laat de hoop u blij maken. Rom 12,12 Christiane De Mesmaeker

welkom op de Afrikaanse markt

5

Maart 2008 - nr 8

De Duplo-wat? De Duplopopologie De duplopopologie is een methode in de hulpverlening waarbij duplopoppetjes gebruikt worden als hulpmiddel om een vollediger beeld te krijgen over de persoon die we voor ons hebben. Deze methode kan zowel in gesprekken met ouders als met kinderen gebruikt worden. Duplopoppetjes bestaan in allerlei maten, soorten, generaties en culturen. Er kunnen ook attributen gebruikt worden, zoals bv. een blokje waarop een

poppetje geplaatst wordt om aan te geven dat een persoon dominant is. Of een stokje om aan te geven dat er een scheiding is. Elk individu wordt voorgesteld door 2 poppetjes, een groot en een klein. Het grote is het individu zelf in het hier en nu; het kleine is zijn innerlijke kind, dat hij meedraagt uit zijn verleden met zijn ‘schatten’ en zijn ‘schade’. Het kleine is steeds aanwezig in ons handelen. Door deze poppetjes op tafel te zetten, krijgen we een beter beeld van de onderlinge relaties tussen ouder, kind en zijn omgeving. Op die manier is het ook voor de ouder en het kind mogelijk om de situatie van buitenuit te bekijken. Praten over de aanwezige problemen is dan

makkelijker, omdat er over de poppetjes gepraat wordt, in de derde persoon. Deze ‘duplopopologie’ is overgewaaid uit Nederland en wordt nu ook in België meer en meer gebruikt in de hulpverlening. Ook in onze instelling worden de poppetjes al eens gebruikt om meer duidelijkheid te krijgen over bepaalde situaties. Leen Ameye

Nieuw gezicht bij IRIS In het eerste Kiwoord van dit schooljaar konden jullie lezen dat Katelijne Domen het stafteam kwam vervoegen.

van de handelingsplanning voor de jongeren met visuele beperkingen. Ze combineert haar job in het K.I.Woluwe met de functie van orthopedagoge in Ganspoel en een opleiding (Equine Assisted Therapy – Hippotherapie aan de Artevelde Hogeschool in Gent).

Zij heeft echter elders een nieuwe uitdaging gevonden en verliet het team …

Via het telefoonnummer 02-735 40 85 is zij bereikbaar. Indien zij niet aanwezig is, kan u steeds een boodschap achterlaten bij één van de collega’s.

Er werd niet stilgezeten en er werd meteen voor opvolging gezorgd. Sandy Van Den Abbeele staat nu in voor de coördinatie

Maart 2008 - nr 6

6

Sandy Van Den Abbeele

Teacch-principes voor personen met autisme Velen onder jullie zullen al wel gehoord hebben van het begrip “teacch”. Hier in Woluwe opteren wij om deze teacch-principes te integreren in onze werking voor kinderen/ jongeren met autisme. Maar wat houdt dit nu eigenlijk in? TEACCH staat voor Treatment and Education of Autistic and related Communication Handicapped CHildren. Het is een door Schopler en zijn staf ontwikkeld interventieprogramma dat tot doel heeft de individuele vaardigheden door middel van een zeer gestructureerde educatieve omgeving te stimuleren. Visualisering en voorspelbaarheid staan centraal in het programma. Naast aandacht voor de tekorten van mensen met autisme heeft men binnen het Teacch ook aandacht voor hun sterke kanten. Ook het aanleren van functionele vaardigheden gericht op het maximaliseren van de zelfstandigheid is een belangrijk gegeven binnen het Teacch-programma. Het programma is wereldwijd geïmplementeerd in allerlei scholen. Ouders worden actief betrokken bij de uitvoering van het programma. Er wordt hen naargelang de behoefte en in de mate van het mogelijke aangeleerd dezelfde strategieën in de thuissituatie toe te passen. Een multidisciplinaire benadering wordt zowel ten aanzien van de diagnostiek als ook t.a.v. de behandeling onderstreept. Teacch is een veelzijdig pro-

gramma dat aandacht besteedt aan de verschillende aspecten en fasen in het leven van de persoon met autisme. Zo werden er werkmethoden ontwikkeld waarin het hoofdaccent voor alle leeftijden op communicatie, sociale vaardigheden, werk en vrijetijdsbesteding komt te liggen. Wat kan TEACHH bieden ten opzichte van andersoortige manieren van aanpak? • Respect voor het anderszijn van personen met autisme, in welke vorm het autistische syndroom zich ook voordoet. • Respect voor de ouders en oudergroepen als “betrokkenen” binnen het programma (meerdere dagen per week concrete info in het heen-enweerschrift, oudercontact, prioriteitenlijst ingevuld door ouders voorafgaand aan de kindbesprekingen, ouders zijn aanwezig bij de kindbesprekingen, extra overleg op vraag van school of ouders) • Er wordt ook geluisterd naar de berichten van de personen met autisme zelf, waardoor een maximum aan communicatie mogelijk wordt gemaakt.

Wie TEACCH wil toegepast zien in zijn of haar hulpvraag zal daar niet zoveel moeite voor moeten doen. In de meeste Vlaamse en Nederlandse instellingen en gespecialiseerde scholen voor autisme is het uitgangsstramien hierop gebaseerd, weliswaar inen aangevuld volgens de eigen inzichten en ervaringen. Deze aanpak krijgt wel eens de kritiek dat er wellicht in een aantal gevallen onnodige structuurafhankelijkheid gecreëerd wordt. Toch lijkt het me evident dat we, net zoals we personen met een motorisch handicap een rolstoel aanbieden, ook aan kinderen wiens handicap inhoudt dat ze ‘chaotisch’ denken, een zekere vorm van structuur moeten aanbieden. Voorts wordt er evenals bij vele andere pedagogische benaderingen totaal geen rekening gehouden met de eventuele medisch-biologische oorzakelijke achtergronden. Besluit: Teacch is binnen het wetenschappelijke onderzoeksveld een van de meest onderzochte benaderingen voor autisme, het effect van de behandeling is meestal gunstig. Teacch is tevens een zeer goede wetenschappelijk gefundeerde interventievorm die zowel rekening houdt met de persoon met autisme als met de omgeving. Er is grote aandacht voor evaluatie en individualisatie. Ondanks de kritiek die de benadering soms krijgt, blijft ze na 30 jaar nog steeds haar degelijkheid bewijzen, iets wat van vele andere behandelingsmethodes niet kan gezegd worden. Nick Bos

7

Maart 2008 - nr 8

Verslag Gebruikersraad 28 februari 2008 Op onze oproep tot kandidaten voor de Gebruikersraad kregen we heel wat antwoorden uit de afdeling Prisma. Wij danken de ouders die zich kandidaat gesteld hebben. We willen alsnog de ouders uit de andere afdelingen oproepen om zich kandidaat te stellen bij de maatschappelijk assistente van hun afdeling. N goedkeuring van Na het verslag maakt de h rraad kennis met Nele D De Breucker, die sinds 11/12/07 onze nieuwe kwaliteitscoördinak ttor is. Nele is kinesiste vvan opleiding en geeft – naast haar deeltijdse jjob als kwaliteitscoörddinator ook enige uren kinesitherapie. Daarna worden de kandidaturen, vooral uit de afdeling Prisma, voor de Gebruikersraad overlopen. De ouders van de andere afdelingen zijn mogelijk volgend jaar niet meer vertegenwoordigd in de raad. Dhr. Van Laer, onze voorzitter, laat weten dat hij ontslag neemt vanaf september. Voor volgende vergadering worden toch alle kandidaten uitgenodigd en wordt er ondertussen bij de jongvolwassenen (+ 18j.) geïnformeerd wie aan de Gebruikersraad wil deelnemen. Valerie Bellen (m.a.) geeft een overzicht van de resultaten van de enquête bij de nieuwe

Maart 2008 - nr 6

8

ouders over de dienstverlening in ons O.C. Globaal zijn de nieuwe ouders tevreden tot zeer tevreden over de dienstverlening. Zowel het onthaal en het eerste gesprek als de observatiedag (Prisma) worden als positief ervaren. Minder tevreden zijn ze over de onduidelijkheid van de facturatie en de berekening van hun bijdrage. Op hun vraag zullen de maatschappelijk assistentes aan de ouders opnieuw uitleg bezorgen. Verder vragen de ouders meer details over de inhoud van de dienstverlening: wie doet wat? Wat gebeurt er op woensdagnamiddag? Welk zijn de combinatiemogelijkheden van internaat, semi-internaat en therapie? Bij het begin van het schooljaar zal hierover een “kennismakingsronde” georganiseerd worden. Ook over het gebruik van het heen-en-weerschriftje en van een “mailplatform voor ouders” wisselt men van gedachten. Wordt zeker vervolgd. Bij Iris-Prisma werd ook een enquête gehouden rond de verlangens van de ouders i.v.m. de vakantiewerking in deze afdeling. Nu is er al één vakantiekamp voorzien, maar wat verwacht men nog meer? Er werden 86 vragenlijsten verspreid en we kregen 22 antwoorden. Een meerderheid van de ouders die geantwoord hebben verlangen een ruimere vakantiewerking onder de vorm van een semiinternaatsopvang (79 % van de antwoorden). Het mag een gemengde werking zijn met kinderen van verschillende leeftijden en met activiteiten als sport,

spel, uitstapjes … Als de organisatie van het vervoer een probleem is mag er gewerkt worden met gezamenlijke opstapplaatsen. De vraag naar vakantieactiviteiten wordt vooral gesteld voor de grote vakantie (86%), minder voor de paasvakantie (26%) of tijdens de andere vakanties (7%). Ondertussen is er een werkgroep “vakantiewerking” opgestart bestaande uit medewerkers van de afdelingen Ri4 en Iris-Prisma. Voor de laatstejaars van het BuSO wordt er naast een reis ook nog een vormingsprogramma opgezet dat hen moet voorbereiden op tewerkstelling. De vorming bestaat uit informatie over de thema’s wonen, werken en (verder)studeren. Tevens wordt per leerling een mentor of “coach” aangeduid. Op de vergadering werd de vraag gesteld of over deze thema’s ook voor de ouders een vorming of informatievergadering kan georganiseerd worden. Tenslotte komt ook de vorming van het personeel ter sprake. Er wordt aandacht besteed aan een “inloopparcours” voor de nieuwe opvoeders en aan vorming. De volgende vergadering is gepland op dinsdag 13 mei om 19.30 u. Paul Vervloessem

De laatste dag voor de krokusvakantie besloten de gasten van de springplank samen met hun opvoeders een spetterend carnavalsfeest te houden. Een week op voorhand vond er een vergadering plaats. Hoe zou iedereen zich verkleden? Wat gingen we eten en drinken? Hoe zouden we de leefgroep versieren? De taken werden verdeeld. Anke maakte mooie slingers. Myriam zorgde voor een koffer vol kleren en juwelen. Een paar dagen later knutselden we samen blitse maskers met veel glitter en goud en iedereen kon zijn verkleding kiezen uit de koffer van Myriam. Op donderdag 31 januari kon het feest dan eindelijk beginnen. Naarmate de gasten toekwamen van school spoedden ze zich naar de keuken om het buffet voor te bereiden. Het resultaat was mooi en zag er heel lekker uit. Eenmaal het buffet klaar kon iedereen zich gaan verkleden. Wat later verscheen er een bont gezelschap in de leefgroep: Alison (zie cover) voelde en gedroeg zich als een prinses, Kevin C. keek rond als een sjeik, Myriam speelde de oosterse dienares, Kevin V.D.K. was een echte gentleman, Sandra bewoog zich sierlijk en gracieus en Noah genoot ervan op hoge hakken rond te lopen want ja met carnaval kunnen we even ècht iemand

anders zijn. Allen bedienden zich van het buffet van aardappelsla, kippennuggets, groentesalade, worstjes, chips, nootjes, kaasjes, ijsjes en frisdrank. Er werd gesmuld en gelachen met op de achtergrond de gepaste carnavalmuziek. Iedereen heeft ook echt zot gedaan. Tierlantijnen en slingers vlogen in het rond, veel gefluit en een voorzichtig dansje tot het tijd was om alles op te ruimen. Om tot rust te komen werd er nog een beetje tv gekeken en dan was het alweer tijd om naar bed te gaan …, nadat eerst al de schmink verwijderd werd natuurlijk. De kussenslopen lieten ’s anderendaags nog wel een spoortje zien van het ludiek feest dat

TOR

De springplank viert carnaval

jammer genoeg geen 3 dagen duurde, maar zo waren we wel opgewarmd om er een echte carnavalvakantie van te maken. Myriam Kempenaars

9

Maart 2008 - nr 8

Iris/Prisma

Stage in 6 en 7 kantoor afdelingen IRIS en PRISMA Zowel binnen de afdeling Prisma als binnen de afdeling Iris, gaan de leerlingen van de richting Kantoor op stage: het zesde jaar één dag per week, het zevende jaar anderhalve dag per week. Leerlingen op stage sturen heeft diverse redenen. De overheid heeft het nut van stages al lang geleden ingezien en daarom vormen ze een verplicht onderdeel van het lesprogramma in de richting Kantoor. In onze kantoorklas kunnen we situaties simuleren en inoefenen via een virtueel kantoor, maar dat blijft een schoolse omgeving. Tijdens de stage komen de leerlingen effectief op de werkvloer terecht en krijgen ze een beeld van het leven na de leerplicht. Ze komen er meestal in contact met kantoorapparaten die verschillen van het materiaal dat wij op school gebruiken en waardoor ze hun kennis verruimen. Door diverse opdrachten en participatie in de werking van het stagebedrijf krijgen de leerlingen de kans om in de praktijk toe te passen wat ze op school hebben geleerd. De leerlingen werken samen met personeelsleden die dikwijls al jaren ervaring hebben en die bereid zijn goede raad te geven, misschien om onze jongeren te behoeden voor fouten die ze zelf ooit maakten. Het stagebedrijf wordt een plaats om kennis en ervaring op te doen en om te laten zien wat men al kan. Door onze jongeren op stage te laten gaan in de buurt van hun woonplaats kunnen ze zich al

Maart 2008 - nr 6

10

van hun beste kant tonen aan een mogelijke toekomstige werkgever. Sommige van onze leerlingen staan huiverig tegenover sollicitatieprocedures. Wanneer een stagegever tevreden is over de inzet van onze student, kan dit misschien een deur naar vast werk openen, zonder lastige sollicitatiegesprekken. In een ideale situatie is een stage een win-winsituatie waarbij zowel de stagiair, de stagegever als de school beter van worden. Tijdens de twee schooljaren dat we vanuit deze richting stages organiseren zijn de ervaringen overwegend positief. Vanzelfsprekend zijn er soms eens misverstanden, maar de plooien worden altijd zeer snel gladgestreken in het belang van de jongere. De stageplaatsen waarin onze leerlingen terecht komen zijn zeer verschillend. Sommige leerlingen willen liefst een zuivere kantoortaak terwijl anderen zich beter voelen bij een opdracht waarbij wat meer praktisch werk komt kijken. De stageovereenkomst wordt afgesloten tussen de school en de stagegever, maar het spreekt voor zich dat de leerling vanaf een verkennende fase en gedurende het hele proces sterk betrokken wordt bij het geheel.

Dit schooljaar zitten onze stagiairs verspreid over heel Vlaanderen, van Oostende tot Tienen, van Brussel tot Antwerpen. Ze werken mee in de administratie van een bibliotheek of van een lagere school, zetten zich in bij een locale vzw, werken bij grote organisaties als de federale politie of de VDAB of dragen een steentje bij in de werking van internationaal gekende ketens als IKEA. Sommige leerlingen opteren voor een meer specifieke stage en zijn mee verantwoordelijk voor het computernetwerk in een centrum voor volwassenenonderwijs of kiezen voor het logistieke in een supermarkt. De leerlingen uit het zesde jaar werken een geïntegreerde proef (GIP) uit die nauw verbonden is met de stage. Ze moeten zeer regelmatig informatie over de stageplaats opvragen of opzoeken, en deze verwerken in hun GIP. Op die manier leren zij hun stageplaats goed kennen en krijgen ze zicht op het groter geheel.

Iris/Prisma Ervaring van de stagebegeleidster afdeling IRIS Toen Marc Brans me twee jaar geleden vroeg om de stages Kantoor te begeleiden van de leerlingen uit de Iris-afdeling, leek het me meteen een fantastische uitdaging. Dat gevoel overweegt nu nog steeds. Ik vind het aangenaam om leerlingen individueel te begeleiden. Samen op zoek gaan naar een geschikte stageplaats, het takenpakket aanpassen aan hun mogelijkheden en dan gedurende de stage hun vaardigheden en attitudes evalueren. We gaan dus samen een hele weg! En soms is dat niet zo eenvoudig! Om er voor te zorgen dat sommige taken uitgevoerd kunnen worden, moet ik soms samen met collega’s of therapeuten op zoek gaan naar het juiste hulpmiddel. Een ander interessant aspect is het contact met de stageplaatsen. Eerst organisaties overtuigen om stagiairs met een visuele beperking de kans te geven zich te bewijzen en dan samen met de mentoren zinvolle evaluaties schrijven. De meeste organisa-

ties zijn wel overheidsbedrijven of non-profit organisaties, want ‘time is money’. Het contact met de stagementoren is heel boeiend. Ik leer bij over verschillende sectoren (Federale Politie, OCMW, software) en tegelijk zie ik hoe de kantoortechnieken evolueren op het werkveld. Hierdoor kunnen we onze leerlingen nog beter voorbereiden op hun toekomstige job. Een boeiende opdracht dus! Titia Melkebeke

Ervaring van de stagebegeleider afdeling PRISMA Toen ik twee jaar geleden in deze school kwam werken, kreeg ik meteen de verantwoordelijkheid d lijkh id voor het voorbereiden, opvolgen en evalueren van de stages. Ik had wat ervaring met blokstages in de houten metaalsector, maar een alternerende stage in de richting kantoor is toch net iets anders. Geen bezoek aan bouwwerven hier, wel meestal een warm onthaal bij een kopje koffie.

Ik vind het positief dat ik als stagebegeleider leerlingen mag coachen: dat creëert een andere band. Je krijgt het gevoel dat je de jongeren een stukje op weg zet in de richting van het leven na de school. Verder leer je boeiende mensen kennen in de bedrijfswereld. Binnen mijn urenpakket kan ik mijn werk zelf plannen en dat vind ik een ander pluspunt. Er zijn zeer drukke periodes terwijl het er op sommige dagen iets rustiger aan toe gaat. Zijn er minpunten? Ach, dat valt allemaal best mee. Het is wel zo dat ik door de spreiding van de stageplaatsen nogal wat kilometers moet afleggen en dat er soms kostbare tijd verloren gaat in de files. Omdat een deel van mijn werk zich buiten Woluwe situeert, kom ik niet elke weekdag op school en dan gebeurt het wel dat ik enkele collega’s niet zo vaak zie. Patrick Januarius

11

Maart 2008 - nr 8

Iris/Prisma

Voel je goed, voel je beter In het BuSO staan drie psychologen ter beschikking voor de leerlingen. Op deze bladzijde kun je lezen waarvoor iemand naar een psycholoog / psychotherapeut of ‘praatdokter’ kan komen en wat deze voor jou kan betekenen.

• Je kan naar een psycholoog gaan als er iets is waar je je slecht bij voelt en waar je over wil praten. Je kunt je slecht voelen als je problemen hebt op school, thuis, bij het studeren, met vrienden, met je liefje of door iets dat je hebt meegemaakt. Het kan ook zijn dat je je gewoon ongelukkig voelt zonder zelf te weten hoe dat komt. Hier volgen enkele voorbeelden: • Je hebt het gevoel dat het le-

•

• • •

•

ven wat te snel gaat of dat je niet goed weet hoe je moet omgaan met de drukte. Veel mensen samen in één ruimte kunnen je zenuwachtig maken en dan wordt het moeilijk om een overzicht over de situatie te bewaren. Je weet niet goed wat je kunt zeggen tegen je vrienden of vriendinnen. Of je wou iets vertellen, maar opeens zegt iemand iets anders waardoor je niet meer kan zeggen wat je gepland had. Je ouders gaan scheiden en je voelt je hier heel ongelukkig door. Je voelt je alleen en bang. De zaken lopen niet zoals je wenst. Er verandert iets in je lichaam en je begrijpt niet goed wat je overkomt. Je wordt voor de eerste keer

heel hevig verliefd. Je voelt je aangetrokken tot iemand. Je hebt het moeilijk om hiervoor uit te komen, omdat je denkt dat je zal afgewezen worden of omdat je niet durft. Als je naar een psycholoog gaat, kan je er je verhaal doen in alle rust en vertrouwen. Doordat je jezelf beter leert kennen en samen met de psycholoog oplossingen zoekt, kan je in de toekomst problemen vermijden en je gewoon beter in je vel voelen. Kim Lerouge, Koen Bayens en Kristin Goethals

Proximus Diamond Games We zijn op woensdag 13 februari 2008 naar de Proximus Diamond Games geweest. We waren al om 6.30 uur in het Antwerpse Sportpaleis aangekomen. De match begon om half acht. Eerst kregen we een artiest te zien, namelijk Brahim, en niet veel later werden de ballenjongens en –meisjes voorgesteld. Tenslotte werden de speelsters één voor één voorgesteld. De match zelf was leuk en soms spannend. De Belgische Yanina Wickmayer verloor in 2 sets, maar al bij al heeft ze goed gespeeld. Toen de match gedaan was bleven we zitten voor het dubbelspel dat we wel niet helemaal uitkeken. Toen de eerste set gedaan was keerden we terug naar Brussel, maar ik persoonlijk vond het niet erg, want ik ging vrijdag toch nog eens naar het tennis met mijn zus. Christophe Van Geel

Maart 2008 - nr 6

12

Op dinsdagavond 19 februari 2008 zijn we met de leefgroep en nog een paar andere leerlingen van Iris 1 en Prisma naar de algemene repetitie van de musical The Sound of Music geweest, die plaats vond in de sportzaal van Zaventem. We konden er gratis naartoe omdat normaal gezien onze godsdienstleerkracht zou meezingen. Ze kon echter niet aanwezig zijn omdat ze al een paar weken te kampen had met erge stemproblemen. Ze hebben dus een vervangster moeten vragen om in haar plaats te zingen. Om kwart over zeven zijn we met de busjes naar de opvoering van de musical gereden. Er was veel ambiance en iedereen was erg benieuwd hoe het zou worden. Het was een redelijk lange opvoering van ongeveer drie uur en half. Er werd knap geacteerd en gezongen.

Iris/Prisma

De musical

Net op tijd genezen voor de uitvoeringen: Nausikaä Droste in de rol van Maria Het verhaal gaat over de familie Von Trapp, zeven kinderen met een kapitein als vader. Omdat hun gouvernante is vertrokken moet er natuurlijk een nieuwe komen, en dat wordt Maria. Die zit in het klooster en wil binnenkort non worden. Maar ze vindt het leven bij de kinderen heel leuk en later trouwt ze zelfs met de kapitein. Mooie liedjes duren echter niet lang en op een dag moeten ze vluchten omdat er oorlog is, maar het loopt allemaal goed af.

Het was echt prachtig. Het orkest was ook fantastisch. Ze speelden met tweehonderd vijftig mensen op de scène. De musical werd vroeger al door anderen gespeeld maar het blijft toch mooi om naar te kijken en te luisteren. Er is ook een film van gemaakt in het Engels. We waren pas rond half een terug op school. Iedereen was moe, maar heel tevreden. Echt heel mooi gedaan. Liesbet Dewael

En toen was er dikke-truiendag!

Dit jaar hielden we in Woluwe dikke-truiendag een dagje vroeger dan in de rest van België! Omdat de Iris-leerlingen zich vrijdag in het zweet gingen werken op hun jaarlijkse sportdag en we niemand het plezier van de koude wilden ontzeggen,

vond onze klimaatdag uitzonderlijk plaats op donderdag 14 februari. Traditiegetrouw startten we deze dag met een spetterende schoolopwarming. Hand in hand, in een grote kring, dansten en sprongen we ons helemaal warm. Ook onze knalwedstrijd ‘Mijn mooie dikke-truienklas’ was andermaal een enorm succes! De meeste klassen waren erg origineel! Maar ere wie ere toekomt: 1B1 betoverde de jury met hun knallende dikke-truiencatwalk. Nieuw dit jaar was onze zoektocht naar het ‘dikke-truienlied 2008’. We kregen echt goede

liedjesteksten toegezonden, die allen stuk voor stuk pareltjes waren. Toch kan er maar één de beste zijn en dit jaar was het REC 2 die erop los rockten op de speelplaats. Woluwe, jullie waren werkelijk subliem op dikke-truiendag! Wij, het klimaat en onze aardbol danken jullie voor jullie enthousiasme! En nu vol spanning aftellen naar de volgende dikketruien/klimaatdag! Kim Appels

13

Maart 2008 - nr 8

Iris/Prisma

De GON-ners met ASS gaan bowlen we naast uitleg over JONASS ook nog een vragenlijst van de GON-leerkrachten. Via deze vragenlijst informeerden ze onder meer of er interesse was in een nieuwe activiteit. Wie zou daar na afloop van zo’n leuke bowlingnamiddag nu nee op willen zeggen? Tom, 19 jaar

Op woensdag 19 december 2007 werden alle GON-leerlingen opgetrommeld om deel te nemen aan een gezamenlijke GON-activiteit. Wegens het overdonderende succes van vorig jaar, werd er voor de tweede maal gekozen om een balletje te gooien in een bowlingcenter. Hierop werd zo massaal gereageerd door de leerlingen, dat er naast de bowling in de Naamsestraat, ook nog uitgekeken moest worden naar een tweede bowlingcenter. Hiervoor viel de keuze op de bowling aan de Bodart-parking. Om 13.45 u. was het verzamelen geblazen aan de ingang van de bowling. Zelf zat ik in het groepje dat naar de Bodartparking uitweek. Zo’n vijftigtal leerlingen gaven er in gemengde groepen het beste van zichzelf. Regelmatig werden er zelfs enkele strikes genoteerd. Door de leuke sfeer vloog de tijd snel voorbij. Na afloop kregen

Maart 2008 - nr 6

14

Mijn naam is Kristof Donvil en ik ben mee gaan bowlen in Leuven. Ik vond het heel gezellig; toffe mensen en coole GON-begeleiders. Er mogen meer van die dagen komen, ik ben zeer tevreden. De gasten zijn ondertussen goeie vrienden van mij geworden. En van de meisjes, dat mag ook wel eens gezegd worden, waren er een paar heel hot (ik noem geen namen)! Ik heb wel niet gewonnen, want die meisjes zijn echte professionals. Andere GON-leerlingen mogen mij nog steeds contacteren (vooral de meisjes, jéé)! Salu, ciao en tot de volgende. PS Mijn e-mailadres is [email protected] Kristof “Ik vond het bowlen zeer tof, want ik heb toffe mensen leren kennen, met vrienden kunnen bijpraten en vooral heel

veel kunnen lachen. Dit is al de derde GON-activiteit waaraan ik meedoe en ik krijg er maar niet genoeg van. Ik kijk altijd met plezier naar de GON-activiteiten uit.” Robin, 16 jaar “Ik vond de bowling keitof want ik heb er nieuwe vriendinnen leren kennen en er waren knappe jongens daar!” Steffie, 12 jaar

Volgende GON-activiteit: film op woensdag 19 maart!

Iris/Prisma

Project: Herinrichting van de kelderruimte Derdejaars studenten van het Hoger Instituut voor Readaptatiewetenschappen te Lovenjoel kregen de opdracht in groep een project te realiseren in samenwerking met een organisatie die werkt met een specifieke doelgroep. Ze stellen hier graag hun werking voor aan de lezers van KiWOORD. Waarom we kozen voor de samenwerking met het Koninklijk Instituut te Woluwe? Één van de leden van onze groep loopt stage in het instituut. Ze kende de werking van het instituut en zag de mogelijkheid voor een boeiend project toen ze de kelderruimtes ontdekte. Die waren perfect geschikt voor een ontspanningsruimte voor de jongeren. Het project en de samenwerking met dove en blinde jongeren bleken voor de meesten van onze klasgroep een leuke uitdaging. Wat houdt jullie project dan juist in? We gaan één van de kelderruimtes ombouwen tot een gezellige ruimte waar de leerlingen tot rust kunnen komen en zich ook kunnen uitleven. Het is de

bedoeling dat de jongeren meewerken aan alle aspecten van het project en zo zicht krijgen op hun mogelijkheden om zelf grote opdrachten te realiseren. Hoe betrekken jullie de doelgroep? De doelgroep speelt een zeer belangrijke rol in de uitvoering van het project. Van in het begin werden de voorstellen van de jongeren centraal gesteld. Communicatie gebeurt via vergaderingen en brieven naar de leefgroepen. We willen de jongeren zo veel mogelijke verschillende ervaringen bieden en de kans geven om sociale contacten op te bouwen, nieuwe vaardigheden op te doen en talenten te gebruiken. De jongeren zijn actief in de sponsoring van het project, in de planning

en uitvoering. Deze week heeft een deel van de groep snoepzakjes gemaakt en verkocht terwijl een ander deel in de kelder de eerste laag verf op de muren zette. Zwaarder werk wordt om veiligheidsredenen door de klasgroep Hirl gedaan. Wat gaat er de komende weken nog gebeuren? De groep is nog volop bezig met de sponsoring. Bij winkels die willen sponsoren wordt materiaal gezocht voor de inrichting van de ruimtes. Zowel de klasgroep Hirl als de jongeren zelf zijn op zoek naar meubelen, kussens, stripverhalen, cd’s en alle mogelijke zaken die ervoor zorgen dat de ruimte keileuk wordt. Projectgroep HIRL Marlene, Melissa, Adriaan, Jeroen, Sara, Wim, Ester, Truus, Dorien

15

Maart 2008 - nr 8

Ri4

KVRAAGHETAAN......... Een jongeman van 32jaar. Hij draagt een sportpak en een bril. Hij is sportief, creatief, actief, lief (als je ’t mij vraagt). Een sympathieke collega, met een hart voor kinderen en een grote inzet. Hij heeft even tijd gemaakt, deze bezige bij, op maandagmorgen voor de schoolbel gaat, en zijn werkweek begint als leraar bewegingsopvoeding ‘turnmeester‘, in de afdeling Ri4. Geen ochtendhumeur voor Geert Van Daele, zijn ogen lachen, hij heeft er zin in. Goedemorgen Geert, turnleraar, webmaster, presentator, start to run … je hebt veel talent en engagement. Wedden dat je uit de jeugdbeweging komt. Goed geraden! Tijdens mijn jeugdjaren in Lint (Lier) was ik bij de scouts. Voor mijn hogere studies zakte ik af naar Brussel en ontmoette in mijn vriendenkring de Chiroleiding uit GrootBijgaarden. Daar was leiding tekort en ik werd meteen chiroleider.

brengt ons bij je job als turnleraar bij Ri4. Een traditionele vraag: hoe ben je hier terechtgekomen? Via Rita Van Riet, onderwijzeres hier en kookmoeder bij onze chirogroep, kon ik stage lopen in KIW. Ik vond het werk boeiend, solliciteerde en had een beetje geluk. Ik kon beginnen als vaste vervanger in alle klassen. Dat was in 1999. Toen de turnlerares mevr. Hermine met pensioen ging, werd ik haar opvolger.

En je bent er gebleven. Ja, nog steeds. Na 6 jaar leiderschap ga ik nu nog jaarlijks mee op kamp om te koken. En tijdens het jaar ben ik bij de ‘staf’, dat zijn de oud-leden die ook regelmatig bijspringen in de groep.

Je geeft bewegingsopvoeding aan gehoorgestoorde kinderen, kinderen met taalachterstand, kinderen met autisme en meervoudig gehandicapte kinderen. Verschillende doelgroepen die een specifieke aanpak vragen, is het niet? Absoluut. De kinderen uit de Zeepbel hebben veel structuur nodig tijdens de les; steeds hetzelfde ritueel: wachten, omkleden, kruisjes uitdelen, klok zetten, de opdrachten uitleggen. Een groene hoepel is de start, een rode het stopteken enz enz. Zo een gestructureerde aanpak vraagt nogal wat inspanning voor mij, want dat is niet echt mijn ‘natuur’ zie je. In de kleuterklas zijn het ook allemaal kleine individuutjes die liefst alleen bezig zijn. Toch doe ik met hen aan ‘samenspel’, ze moeten leren communiceren

Jeugdleiders die kiezen voor het onderwijs, dat komt wel meer voor. Of zitten de genen er voor iets tussen? Ja, dat zal wel zeker. Mijn twee grootouders stonden in het Lager Onderwijs, mijn mama is kleuterleidster en twee tantes zijn LO leerkracht. Ik heb twee oudere broers. Als kleine jongen was ik het die animeerde en improviseerde tijdens familiefeestjes. En dat heb je nog niet afgeleerd, een verkleedpartij sla je niet af. We kennen je als de ludieke presentator op het Lentefeest. Dat

Maart 2008 - nr 6

16

in spelvorm, leren in groep spelen, tikkertje bijvoorbeeld. Dat is niet zo vanzelfsprekend voor die kleintjes hoor. De dove kinderen krijgen een ‘visuele aanpak’ met gebaren. Zij hebben ook extra evenwichtsoefeningen nodig omwille van hun gehoorprobleem. Al deze dingen krijg je niet in je opleiding en dus blijf ik me bijscholen. Ik probeer zoveel mogelijk op te steken, mezelf steeds in vraag te stellen en antwoorden te zoeken bij collega’s in het werkveld, therapeuten … Ik volg ook de VOBO–opleiding om de leefwereld en de problematiek van deze kinderen beter te leren kennen. Dat maakt mijn werk zinvol en de respons die je dan krijgt van een kind geeft mij grote voldoening. Dat is het mooie aan Buitengewoon Onderwijs.

Ri4 Je moet dus wel polyvalent zijn in de turnzaal. Maar ook buiten de turnzaal ben je dat. Je bent ‘webmaster’ van Ri4 , en mederedacteur van Kiwoord. Ja, op het intranet zet ik de verslagen en berichten voor het personeel. Op de internetpagina’s komen de foto’s en verslagen van de activiteiten van klas en leefgroep. Elke klas heeft een eigen pagina met foto’s. Dat geeft de ouders en de bezoekers een beeld van onze school.

Je maakt ook tijd voor ‘teambuilding’ met de collega’s. Je begon ‘start to run’ tijdens de middagpauze. Ja, we gaan voor de 20 km van Brussel! We lopen 2 X per week en zijn momenteel aan een duurloop van 10 km. En de motivatie blijft … Maar niet alleen sport brengt ons samen, ook film, bowlen, handballen … Ik vind het heel belangrijk deze ontspannende collegiale momenten buiten de schoolmuren, dat schept een band. Heb je nog wat vrije tijd voor jezelf? Eenmaal per week speel ik zaalvoetbal in competitie. Ik hou ook van muziek. Ik kocht laatst een platendraaier, en luister naar Lp’s, da’s een beetje nostalgie. Verder ben ik thuis de keukenpiet. Tijdens de grote vakantie werk ik mee met de sportweek

voor de kinderen van mijn gemeente, een landelijk dorp in de rand van Brussel. We wonen in het hartje van het dorp in de conciërgewoning van de parochiezaal. Elke maand organiseren we een spelletjesavond in de zaal … Daar zijn weer de pretlichtjes in zijn ogen. De bel gaat. Oei, is ’t al zo laat … en hij haast zich naar zijn kinderen, deze speelvogel, duiveltjedoet-al, maar vooral gedreven ‘meester’ en onmisbare collega. Bedankt Geert! Interview: Jos leemans

In de bloemetjes! Omdat meester Geert altijd klaar staat met zijn fototoestel (zodat we dag in dag uit het reilen en zeilen van de school en de kinderen kunnen volgen op www.ri4.be) Omdat meester Geert altijd alle verslagen op intranet zet (zodat wij dag in dag uit op de hoogte zijn van het reilen en zeilen in de teams en alles kunnen nalezen op www.ri4.be ) Omdat meester Geert al zijn vrije momenten achter de computer kruipt (zodat de school kan uitpakken met het meer dan geweldige www.ri4.be) Willen wij hem graag eens in de bloemetjes zetten! De collega’s van Ri4

17

Maart 2008 - nr 8

Ri4

Winterfeest 19 januari begint met regen en wind, het begint stilaan een gewoonte te worden. Alles opstellen in de regen. Zeilen worden aangespannen, tenten stevig vastgezet, uien gesneden, tafels verschoven, vuurtonnen gevuld. En dan is het eindelijk vier uur. De regen is gestopt, de eerste gasten komen aan, dus de workshops kunnen beginnen. Een sneeuwman in een potje, een snoepsaté en tot slot een mooie lampion, na al dat knutselen tijd voor een mooie winterwandeling. In groep door de school met een verteller, het is weer eens iets anders. Om zes uur begeeft iedereen zich naar de refter, de kinderen zoeken hun juf of meester, ouders, broers en zussen zoeken een goed plaatsje voor het podium en dan kan een spetterende show beginnen. Samen met Kidsrock dansen en zingen de kinderen, waardoor ook de ouders, broers en zussen niet kunnen blijven stilzitten. Tot slot nog snel een lekkere wafel, pannenkoek, hamburger, hotdog of tartiflette, iets drinken en dan keren al onze gasten huiswaarts. Voor ons team zit er dan niets anders op dan alles terug af te breken, tafels en stoelen terug op hun plaats, tenten afbreken, natuurlijk ook restjes opeten om dan allemaal moe maar tevreden huiswaarts te keren. Lies

Een woensdagnamiddagactiviteit bij de Waterval kleuters Om 11.40 u. rijd ik met de wagen over de speelplaats. Stapvoets, en er mij van bewust dat dit een grove inbreuk op het campusreglement is. Toch wil ik vlakbij onze leefruimte een plaatsje vinden. Reden? Simpel! Mijn koffer ligt vol met in der haast aangekocht materiaal voor de namiddagactiviteit. We gaan met onze kleuters bloembakken vullen. Daar heb je heel wat voor nodig: een zak potgrond, bloembakken, plantjes, schepjes, enz. Wanneer ik rond 14 u. de kleuters aan tafel samenroep en alle benodigdheden voor ze uitstal, blijken ze echt enthousiast te zijn om mee te werken. Nadat de voorwerpen en ingrediënten benoemd worden, rollen we letterlijk de mouwen op. Per team van twee krijgen de kleuters een lege bloembak toegewezen die ze mogen vullen met bloemenaarde. Daarna worden er plantjes met rode bloemen en groene plantjes ingezet. Opnieuw wat aarde bij, goed aandrukken en vervolgens water geven. Dat is pas echt leuk en dat doen we dan ook buiten. Kwestie van de hele leefruimte niet achteraf te moeten dweilen. Fier over het resultaat gaan ze nog elke dag kijken naar de vensterbank waarop onze bloembakken staan en regelmatig gaan we voelen of de bloemenaarde nog nat genoeg is of dat de plantjes moeten gegoten worden als ze te droog staan. Ook hier wordt taal aangebracht … op een woensdagnamiddag … spelenderwijze: bloembak, rood, groen, plantjes, bloemenaarde, leeg >
Maart 2008 - nr 6

18

Ri4

“Sportdag!, alles met de bal” Donderdagnamiddag 10 januari was het sportdag. De leerlingen van de Schelp, de Waterval en de Regenboog gingen samen sporten. Twee schoolbusjes brachten ons veilig naar het domein van de Vrije Universiteit Brussel. Ook leerlingen van andere scholen deden mee. “Alles met de bal” was het thema. Met zelfklevers in kleur werden al de kinderen in groepen verdeeld. Cedric, Bikena, Charlotte en ik vielen in dezelfde groep. Groen was onze herkenningskleur. De balspelen waren verschillend en erg leuk. Het spel met de grote, roze bal die langzaam naar beneden kwam, deed ik het liefst. Ja, het was een leuke sportnamiddag!!

Sportdag voor type 6 en 7 Het onthaal van maandag 18 februari was een drukke bedoening. Iedereen wou aan het woord komen dus moest ik even scheidsrechter spelen om iedereen de kans te geven zijn zegje te doen. Ze hadden het uitgebreid over de sportdag van de vorige vrijdag. “Vrijdag was het leuk, ik wil nog fietsen op de speciale fietsen!” gebaart Tunçer met blinkende ogen. “Ja, ik ook! Het steppen was heel plezant, ik heb heel snel gestept. Met heel zijn lichaam beeldt Joey uit welke bewegingen hij gemaakt heeft. Zijn gezicht spreekt boekdelen over de snelheid en kracht waarmee hij zich op de stepfiets door de afgebakende straat bewoog. “Dat is waar, die rode stepfietsen waren het leukst! bevestigt Sarina. “Maar het pingpong vond ik ook wel fijn.”

Ceren Oz - De Schelp

“Neen, ik niet!” zegt Lauren met een afkeurende blik. “Ik vond de opgeblazen mat het tofst van al!” “Ik heb er met Yentl wedstrijd op gelopen en ik ben gewonnen!” gebaart ze fier. “Ik moest tegen Sven lopen, en ik ben ook gewonnen!” knikt Sarina hevig. “De bal, de bal, de bal!” roept Labib gesticulerend. “Oh ja, dat is waar”, helpt Sarina hem, “Labib vond het omgooien van de kegels leuk!”Wij hebben samen gespeeld, leuk hé Labib!” “jajaja!”bevestigt Labib de woorden van Sarina onder hevig geknik. “Ik, 2” gebaart Tunçer, “Heb jij twee kegels omgerold?” vraag ik hem vol verbazing. Met grootse fierheid beaamt hij mij. “Maar ik” komt Joey er tussen “ik heb 3 keer met het pingpongballetje in de bak gescoord!” “Ja, niemand kon dat, alleen Joey!

Zelfs Geert verschoot er van! Roept Lauren luid terwijl ze gebaart dat haar ogen uit haar oogkassenvallen van verbazing. “Ik wil nog stepfietsen!” gebaart Tunçer verdrietig. “Jammer jongen, je zal weer een jaartje moeten wachten alvorens de Vlaamse Gemeenschapscommisie nog eens een speciale sportdag voor jongeren met een auditieve of visuele beperking organiseert.” Lut Deboeck

19

Maart 2008 - nr 8

Ri4

20 km door Brussel - checkpoint 2: 10 km

10 februari 2008. Putteke winter maar het lijkt wel lente. Om 11.10 u. stonden we met 9 super gemotiveerde sportievelingen aan de ingang van “den averechten” een mooi natuurdomein te Heist-op-den-berg. Kirsten en Joke hadden er voor ons een schitterend parcours van 3 km 300 m uitgestippeld. In het kader van onze training voor de 20km van Brussel in mei 2008 was dit de 2e “grote test”. Kunnen we 10 km lopen? Om dit te weten te komen was het de bedoeling dat we 3 maal het parcours zouden afleggen. Na het overlopen van het te volgen pad, enkele opwarmingoefeningen en wat peptalk werd het startschot gegeven. Jody, Geert en Yves schoten als een peil uit een boog naar voren. Binnen de kortste keren zag je die al niet meer. Gelukkig waren er ook nog collega’s die het wel wat rustiger aan wilden doen. De eerste honderd meter werd er nog wat tegen elkaar gesproken maar nadien werd het stil op onze zware ademhaling na.

Maart 2008 - nr 6

20

“10 km” klinkt het in mijn hoofd. “Zal dat wel lukken?” Gelukkig is het een leuk bospad in een mooie omgeving en geeft de zon het geheel een vakantiegevoel. Ik heb mijn MP-3-speler meegebracht en Moby, Milow, en ettelijke anderen houden me in beweging. Af en toe spreekt Evy Gruyaert me bemoedigende woorden toe. Ze zegt dat ik goed bezig ben! En gelijk had ze want na 1uur en 5 minuten kwam ik voor de derde maal aan de ingang van “den averechten”. Daar stonden al enkele collega’s te stretchen, te drinken en na te praten. Ik ben blij dat het me gelukt is Jody en Geert hebben ons, net als vorige keer, een diploma beloofd. En nu, hop, naar de 15 km. Het zal weer trainen worden om daarin te slagen. Maar ik doe het met plezier. Ik bereik een dubbel doel: mijn conditie verbetert en dankzij jullie bijdrage (de 20 km is een gesponsorde loop voor onze school) kunnen we extra materiaal voor de kinderen aankopen of misschien wel dat reeds lang gedroomde afdak.

Dus aarzel niet, grijp die portefeuille, neem dat overschrijvingsformulier, of kruip achter je computer en meld je op de online-banking! Zelfs het kleinste bedrag is welkom. Wij trainen alvast verder en houden jullie op de hoogte van onze sportieve prestaties. Lut Deboeck Jullie kunnen het gekozen bedrag overmaken op rekeningnummer:

428-9094811-27 op naam van Patronaat van het Koninklijk Instituut voor Doven en blinden (met vermelding sponsoring 20 km door Brussel). De sponsors worden vermeld op www.ri4.be.

Ri4

Carnaval in zeepbel A Zo vierden wij carnaval dit jaar: eerst verkleden en schminken, dan een dansje maken op het podium. Chips en cola hoorden er natuurlijk ook bij op dit feestje! Daarna ging de muziek weer aan en dansten we aan één stuk door! Confetti gooien en slingers blazen vonden we ook heel fijn! Na al dat dansen, zingen en springen werden we wel een beetje moe en gingen nog even uitblazen in de leefgroep. Joke Geirnaert

Koken met de oudste kleuters van de zeepbel

Nationale Gedichtendag

Kleurenkast De winkel is open Wat wil je kopen? Dat schilderij van de zon? Dat is geel! Of dat van de bron? Het kost wel veel Waarom kies je niet kikkergroen? Er is niet veel aan te doen Of die penselen? Ja! Die hebben geen kleur Zo ga ik me niet vervelen Lekker voor in mijn kleurenkast! Gedichtje van Simon (zeepbel L.S.)

C Chloë, Bart, Jan, Zeno en Brecht wasssen snel hun handen om dan aan de ggrote tafel in de leefgroep te gaan zitten. Daar vvertelt Lies wat er gekookt gaat worden en hoe zze eraan kunnen beginnen. Ieder krijgt zijn ttaak en zo koken ze samen elke week een nieuw recept. Om vier uur smullen ze dit samen met re de kleinste kleuters op. Lies

Dikke truiendag Op 15 februari mochten we onze dikke truien weer uit de kast halen. Met 1 °C en heel veel mist konden we die extra kleding best gebruiken. De verwarming in de klassen werd 2 graden minder gezet. Onze milieubewuste schooldag kon beginnen. Een stevige opwarming op de speelplaats deed het bloed in onze aders stromen. Op de liedjes van Xink, K3 en kabouter Plop danste iedereen mee. Gelukkig kwam de zon die dag regelmatig tevoorschijn zodat onze klassen aangenaam warm werden. Om de dag “WARM” af te sluiten, dronken we nog een tas warme chocolademelk. Stéphanie & Sofie

21

Maart 2008 - nr 8

Tewerkstellinsinitiatieven Kanunnik Triest Aan het K.I.W. is ook een beschutte werkplaats verbonden. Zo’n 12 jaar geleden werd aan een groep oud-leerlingen en pas afgestudeerden van de school de kans geboden om hun eerste werkervaringen op te doen in een echt bedrijf. Er werd een aparte VZW opgericht, met de voor zichzelf sprekende naam “Tewerkstellingsinitiatieven Kanunnik Triest”, afgekort tott TWI. In 1995 werden in de feestzaal en de oude schrijnwerkerij van het BuSO een aantal industriële activiteiten opgestart. Het werd wat zoeken om te weten te komen waarin we ons moesten specialiseren als beschutte werkplaats in Brussel. We probeerden via metaal- en houtbewerking en zelfs een heuse bakkerij om als bedrijf van de grond te komen. Echt doorbreken deden we pas na het opstarten van onze verpakking- en mailingsactiviteiten en onze enclavewerking. Vandaag stellen we zo’n 160 arbeiders met een arbeidshandicap te werk binnen een beschermd en aangepast kader. Binnen dit kader willen we iedereen op een respectvolle manier ruimte geven om zichzelf te zijn en te ontwikkelen en dit als arbeider van een echt bedrijf. Om onze mensen te begeleiden zijn we met een ploeg van 14 monitoren, een sociaal medewerkster, twee maatschappelijk assistenten, een boekhouder en een directeur. De activiteiten zijn voldoende divers en geven ons de mogelijkheid om de arbeiders naar een geschikte arbeidsomgeving te oriënteren. Voor onze verpakkingsactiviteiten plooien en plakken we

Maart 2008 - nr 6

22

allerlei materiaal samen om dat vervolgens onder plastiekfolie of in dozen te verzamelen. Bij onze mailingactiviteiten gaan we voor onze klanten brieven en postpakketten voorbereiden. We printen de adresetiketten, kleven ze op de brieven en pakketten, frankeren ze en brengen alles naar de post. Indien de klant dat wil, zorgen we ook voor het intikken en beheren van zijn adressen op een databank. Wegens plaatsgebrek wordt een groot deel van onze activiteiten buitenshuis in onze zogenaamde “enclave”-werking gerealiseerd. Daardoor kunnen we meer mensen werk aanbieden. Een enclave is een specifiek op maat uitgevoerd tewerkstellingsproject bij klanten op de werkvloer. Wij komen ter plaatse de arbeid, uitvoeren, onder begeleiding van onze monitoren. Typische activiteiten die we uitvoeren zijn het afwassen van het bestek en servies voor de TGV of het vliegtuig, het prijzen van speciale producten, of verpakkingsactiviteiten bij de klant. Belangrijke bedrijven waarvoor we dergelijke activiteiten uitvoeren zijn BOSCH, DREAMLAND, RAILGOURMET, … Een speciaal type van enclavewerking hebben we

sinds eind 2006 met de broeders Alexianen te Tienen. Met het psychiatrische ziekenhuis hebben we een samenwerking opgezet om hun patiënten of ex-patiënten aan het werk te zetten als werknemers van ons bedrijf, maar dit in lokalen van het ziekenhuis te Tienen. Naast deze enclaveactiviteiten voeren we ook andere buitenactiviteiten uit. We verzorgen tuinen en parken van steden en ziekenhuizen, zoals de tuinen van het psychiatrische ziekenhuis, een ouderlingentehuis te Grimbergen, en de parken van Kraainem en Evere. Daarnaast verzorgen we ook wat kleinere tuintjes bij particulieren in Woluwe en omstreken. Om al deze activiteiten vlot te laten verlopen, beschikken we over een vloot van zo’n 8 minibusjes en een paar aanhangwagens. Waarschijnlijk kennen jullie deze wel van op de parking aan de bovenspeelplaats of voor de hoofdingang. Als je ons dus in de toekomst daar of in de omgeving tegenkomt, zwaai dan maar even want ook wij horen erbij. Piet Ketele, directeur TWI

LIEF EN LEED Nieuwelingen op onze planeet ✓ ✓ ✓ ✓ ✓ ✓

9/12/07 22/12/07 6/01/08 9/01/08 31/01/08 23/02/08

AMELIE, dochtertje voor Olivier Givron (orthopedagoog TOR) FLO, dochtertje van Lien Degryse (GON-begeleidster BuSO) JITSKE, dochtertje voor Tim Schampheleer (opvoeder PRISMA) PAULIEN, dochtertje voor Annigje Claes (GON-begeleidster BuBaO) KYAN, zoontje voor Nathalie Notelaers (opvoedster Ri4 in tijdskrediet) JUUL, dochtertje voor Koen Cordier (netwerkbeheerder M.P.I.)

We vergeten de langdurig zieken niet ✓ Broeder Gustaaf Machielsen, Houssain El Yazami en Annick Billoy wensen we een spoedig en geheel herstel.

Onze overledenen ✓ 4/02/08

Marcel Wyffels (echtgenoot van Huguette Janssen – TBD) Ons oprecht medeleven met de beproefde families en vrienden. Er zijn nog andere mensen die dierbaren verloren hebben maar wiens naam we hier niet noemen. Ook met hen voelen we mee.

AGENDA

De lucht in

BuBaO - Ri4 18/03/08 14/04/08 tem 18/04/08 23/04/08 tem 25/04/08 08/05/08 28/05/08 tem 30/05/08 04/06/08 tem 06/06/08 11/06/08 tem 13/06/08 17/06/08 24/06/08

toneel “Geen spijt” (Waterval L.S.) projectweek Circus openluchtklassen Waterval L.S. toneel “Kom weg” (Waterval L.S. 2 en 3) openluchtklassen Schelp L.S. openluchtklassen Schelp en Waterval kleuters openluchtklassen Zeepbel L.S. gordel voor scholen (L.S.) avonturentocht Huizingen (Zeepbel L.S.)

BuSO – IRIS – PRISMA – REGENBOOG 2 11/04/08 tem 14/04/08 14/04/08 26/04/08 tem 30/04/08 10/05/08 02/06/08 12/06/08 25/06/08 en 26/06/08

Studiereis Buchenwald begin stageperiode 5de jaar OV3 – BuSO IRIS Barcelonareis 6de en 7de jaars Kantoor IRIS en PRISMA Gezinsuitstap personeel BuSO en GON vrije dag begin grote toetsen schorsingsdagen: geen school voor de leerlingen; (semi-)internen worden opgevangen door het internaat.

TORENTJES De opvang tijdens de paasvakantie gaat door in de leefgroep AHADI.

VOOR ALLE GEÏNTERESSEERDEN 24/03/08 tem 06/04/08 24/05/08

paasvakantie Lentefeest

Programma 11.30 – 14.00 u.: restaurant 11.30 – 18.00 u.: aerobar 13.00 – 18.00 u.: sport en spel voor jong en oud 14.30 – 15.30 u.: optreden Ri4 “Sterren in de lucht“ 16.30 – 18.00 u.: optreden secundaire school rondleiding in de secundaire school openklas De Zeepbel

23

Maart 2008 - nr 8

Artists at work De tekenschool Woensdag kwart voor zes. Terwijl ik het schoolbusje naar de slagboom van de speelplaats manoeuvreer, komen enkele leerlingen druppelsgewijs de speelplaats opgestapt. Zeven zijn het er ondertussen die samenkomen voor hun wekelijkse tekenavond in de kunstacademie van Woluwe. Jordy Lammens aan de tekentafel

Het was nochtans allemaal erg klein begonnen. Liesbeth en Jordy waren de eersten die hun tekentalenten wat wilden bijschaven. Een paar jaar later kwamen er enkele jongeren van de afdeling prisma bij. En ondertussen zijn ze met zeven. Zeven leerlingen die op hun eigen tempo, en uiteraard op hun eigen niveau door leraar Roland de tekenknepen van het vak worden bijgebracht.

Arteau De Meester at work

De ene leerling heeft natuurlijk al meer of minder talent dan de andere, en het ene werkje is uiteraard al wat sterker dan het andere, maar er hangen aan de muren van de tekenklas ondertussen toch wel enkele tekeningen en schilderijen op die best mogen gezien worden. Peter Van Mossevelde

Werk van Liesbeth Paeleman An Vanoppens-5 kan Prisma: Chester Bennington van Linkin park.”

Toon verbaast ons weer!! Van 2 tot 29 februari hield Toon De Winter, oud-leerling Prisma een Fototen”Toon”stelling. Toon is 19 jaar en woont in Nieuwmoor bij Kalmthout. Hij liep gedurende 6 jaar school bij ons. Al vroeg merkte we op dat Toon zeer creatief was en een voorliefde had voor kunst. Knutselen, tekenen en schilderen behoorde tot zijn lievelingsactiviteiten. Voor deze tentoonstelling fotografeerde hij allerlei details van natuurverschijnselen die nadien veranderden of verdwenen zoals: ijs-, zon- en wolkeneffecten. In totaal maakte Toon 31 werken die allemaal een plaats kregen in het natuurre-educatiecentrum te Kalmthout. Elk werk voorzag Toon van een bijpassende naam: wiebelend zonwater, ventje met grote voeten, ijsgebit, … Voor de praktische hulp kon hij rekenen op zijn zus Leen die een creatief atelier oprichtte voor personen met een beperking. In een rustige ruimte kan elk zich ‘creatief’ of zich zelfs ‘beeldend’ uiten en uitleven. Die uitleving hebben we zeker kunnen bewonderen bij de foto’s van Toon. We hebben genoten van zijn werk en kijken uit om nieuwe creaties van hem te zien. Anja Spiessens & Marlies Vandewynckel

Maart 2008 - nr 6

24