33
november 2013
accentueel is een uitgave van de s t i c ht i n g a cce nt s c h o l e n g ro e p
14 3 4 5 6 9 10 11 12 16
Accent Onderwijsdag in de Storm INFORMATIE EN ONTMOETING
De hobby’s van… Theo Rutgers Verslag van de IB-2daagse 10 vragen aan… Peter Brethouwer Feestelijke opening van Brede School De Meeander in Varsseveld Hoe gaat het met… Henk Wassink Pensioen: kort overzicht van ons pensioenstelsel Mobiliteit? Neem gerust die stap. GMR en Scholennieuws Achterhoeks accent in Oeganda
11
De hobby’s van… Theo Rutgers
colofon: Accentueel verschijnt 3 maal per jaar in een oplage van 850 exemplaren (bestemd voor leden van het bestuur, de schoolteams, de ouderraden, medezeggenschapsraden en leden van Accent-Plus).
Na een overweldigend afscheid van de Maranathaschool Varsseveld-Heelweg op 12 juli, heb ik een doorstart gemaakt op het Accent-kantoor, als beleidsmedewerker. Bijzonder om nu op een kantoor diverse werkzaamheden voor de verschillende Accentscholen te doen. Veel collega-directeuren zie ik wekelijks weer langskomen, heel leuk.
M
aar nu iets over de hobby’s. Al een hele tijd ben ik een hobby-fotograaf; op mijn 13e kreeg ik bij een prijsvraag mijn eerste fototoestel, een Agfa Click. Een eenvoudig klik-klak toestelletje met grootformaat filmpjes. In 1975 ben ik overgestapt op mijn eerste spiegelreflex camera. Je leest ‘t goed, eerst was er sprake van een fototoestel nu spreek ik al over een fotocamera, een Praktica Super TL, met een standaard- en een telelens. Ook al kijken we nu terug met ’t gevoel van super ouderwets, maar voor die tijd was dit een prachtige beginnersset. De ene keer maakte ik zwart-wit opnamen, verder ook veel dia’s, wat een vooruitgang. De Praktica werd ingeruild tegen een mooie half-automaat, een Minolta XG, met nog weer meer mogelijkheden. Om me wat meer te spiegelen met andere hobbyisten ben ik lid geworden van een fotoclub en kwam er behoefte aan een donkere kamer. Prachtig om langzaam in het ‘ontwikkelbad’ de beelden, die je hebt vastgelegd hebt, tevoorschijn te zien komen. Een kleine proefdruk is natuurlijk leuk maar het echte werk op groot formaat is natuurlijk helemaal kicken en deze dan ter beoordeling meenemen naar de fotoclub, waar verschillende mensen commentaar geven op het gepresenteerde werk. Nu een tiental jaren fotografeer ik digitaal. Eerst met een compactcamera, nu al een aantal jaren met een Canon 400D. Bij mijn afscheid in juli j.l. kreeg ik van de leerlingen een prachtig tele-objectief. Weer een nieuwe dimensie om bijvoorbeeld de natuur in te trekken en me daar wat op toe te leggen, als ik na dit schooljaar met keuzepensioen ga.
redactie: Hilde Haanstra Jan van Herksen Wim Jansen Ben Lammers (vormgeving) Jan Baars (correctie)
Na afloop van de laatste redactievergadering waarbij dit nummer werd besproken, kwamen we nog even aan de praat over enkele persoonlijke gebeurtenissen die er aan zitten te komen. Zelf ga ik in december naar Turkije voor de bruiloft van mijn jongste dochter. Als ik dan denk hoe snel de tijd is gegaan sinds zij afscheid nam van de Groen van Prinsterschool, inmiddels al weer zo’n twaalf jaar geleden. Rond die tijd zat ik in de MR van de Groen en in de redactie van toen nog ‘SamenScholen’. Dan valt ook de ontwikkeling op die het basisonderwijs sinds die tijd heeft ondergaan. Als ik een aantal van die nummers doorblader valt me op hoe snel we bepaalde zaken achter ons hebben gelaten. De ICT-werkgroep hield zich toen o.a. bezig met de millenniumbug en het aanbrengen van eurotekens op de aanwezige computers, de inventarisatie en aansluiting op het internet… het lijkt allemaal eeuwen geleden en als ik er met mijn jongere collega’s over begin, zitten ze je vol medelijden aan te kijken, hoe hebben jullie dat overleefd? De technische ontwikkeling heeft een enorme een boost doorgemaakt maar daardoor ook het onderwijs en het kennisniveau van de onderwijskrachten want ook de kinderen leren tegenwoordig bij wijze van spreken in de wieg al hoe ze moeten omgaan met mobiele apparatuur. In SamenScholen van mei 1998 stelde de F.E. van Veldenschool zich voor, in deze uitgave het droevige nieuws dat basisschool Talent haar deuren per 16 december moet gaan sluiten. Verder staat dit nummer weer boordevol met interessante en vermeldenswaardige artikelen. Zo is er een interessant verslag te lezen van Margé Tanis en Annelies van Rijssen over de IB-2daagse waar werd gesproken over rekenstrategie en time-management. Op 25 september werd in Varsseveld de brede school De Meeander feestelijk geopend, in dit nummer een tekst/beeld verslag. Corlet Holthausen stelt zich voor en breekt een lans voor het werken in de invalpool. De Onderwijsdag van Accent van 15 oktober in theater de Sorm in Winterswijk, een kort verslag met veel foto’s, want deze dagen zijn naast de informatievoorziening ook vooral ontmoetingsdagen.
redactieadres: Accentueel ‘t Warmelinck Kruisdijk 17 7122 JX Aalten e-mail:
[email protected]
de accentscholen zijn: gemeente Aalten CBS Barlo De Bosmark De Broekhof Groen van Prinstererschool De Höve De Klimop nieuwHessen ‘t Möllenveld De Triangel ‘t Warmelinck
gemeente Oost Gelre
Daarnaast weer de vertrouwde rubrieken als de hobby van…, 10 vragen aan… Scholennieuws en nog veel meer. We sluiten af met een interessant verslag van Mirjam Klumpenhouwer en Hilde Koskamp die in de herfstvakantie een bezoek hebben gebracht aan het project Mukwano in Oeganda. Veel leesplezier! le Ben Lammers
De Hoeksteen Groenlo
gemeente Oude IJsselstreek De Hoeksteen Gendringen Bontebrugschool De Meeander De Knienenbult
Op 12 juli j.l. nam Theo Rutgers afscheid van de Maranathaschool VarsseveldHeelweg, na bijna 25 jaar als directeur verbonden te zijn geweest aan deze school.
Een andere hobby is het Varssevelds Mannenkoor. Op de maandagavond, vaste prik, om half acht, naar het mannenkoor. Ik sta natuurlijk, i.v.m. mijn lengte, op de achterste rij bij de 2e bassen. Een mannenkoor wekt wel eens de indruk een wat ‘stoffig karakter’ te hebben, maar niets is minder waar als het gaat om ons koor. We zingen in de hoogste categorie binnen de KNZB. Ons repertoire bestaat uit diverse genres: van geestelijke liederen tot musicalnummers en echt zware concertstukken.
Ons jubileumconcert, in samenwerking met muziekvereniging Jubal, in Amphion op 16 november was een totaal ander concert dan gebruikelijk, niks statisch maar bestaande uit een viertal verschillende scenes behorend bij het thema. Van een koor van gevangenen tot een terras of kroeg met de daarbij behorende outfit en figuranten. In 2010 hebben we een concertreis gemaakt naar Tholen in Zeeland. Het mannenkoor heeft verschillende concerten verzorgd: op de heenreis een informeel concert in de St. Jan in ’s-Hertogenbosch en vervolgens zaterdags concerten in Tholen, tijdens een cultuurweekend en zondags in Steenbergen tijdens een kerkdienst. Zingen kost de nodige inspanning. Denk aan een juiste ademhaling maar door het zingen is je hoofd leeg van alle dagelijkse beslommeringen. En de ‘derde helft’ is natuurlijk ook niet onbelangrijk. Je doet andere contacten op dan de dagelijkse in het wereldje van het onderwijs. Onlangs hebben we een concertreis gemaakt naar Bremervörde in het noorden van Duitsland, op uitnodiging van het koor aldaar. Fantastisch! Concerten verzorgen, waarmee je het publiek kunt vermaken en zelfs ontroeren, maar die je als zanger natuurlijk ook veel plezier en energie geven. Prachtig om in een ‘team’ onder leiding van een enthousiaste dirigent, met muziek, zang en begeleiding, bezig te zijn.
gemeente Winterswijk Julianaschool Emmaschool Kon.Wilhelminaschool Prins Willem Alexanderschool
2
www.accentscholengroep.nl
3
De IB-2daagse Met Roel Roelofs, Willy van Adrichem en allemaal enthousiaste, nieuwsgierige IB-ers.
T
afels in carré-vorm, een groot scherm, water, pepermuntjes, een uitdraai van een Power point, een pen en een blocnote van ’t hotel, alles was klaar om er een pittige eerste dag van te maken. Roel Roelofs stond handenwrijvend klaar om er flink tegen aan te gaan. De spreuk onder ons naambordje wees naar het motto van deze rekendag: “Ik hoor en ik vergeet. Ik zie en ik onthoud. Ik doe en ik begrijp” (Confucius) Roel begon met zich voor te stellen met een eigen barcode. We begrepen het meteen. We hadden hier te doen met een ware rekenmeester. Als opwarmertje werd er gestart met een som over citroenen, appels en een enkele banaan. Ze wogen niet even veel, wel soms samen. Maar wat een banaan in z’n eentje woog scheen van groot belang te zijn, want dat moest berekend worden. En meteen zaten we erin. Hoe gingen we deze som te lijf, want daar ging het natuurlijk om. Wat ga je doen, wat is je eerste stap, en dan en vervolgens… Zo ontstaat een proces. In je hoofd, op papier. Het antwoord is het uiteindelijke resultaat van jouw denkwijze en handelswijze. Hoe dat werkt? Bij veel mensen door oefenen, automatiseren, gebruik makend van aangeleerde strategieën en wellicht inzicht. Steeds gebruik makend van beide hersenhelften. Dat heeft onderzoek nu wel aangetoond. En bij kinderen gaat dat niet anders. Onze taak om die kinderen te volgen, erachter te komen welke strategie bij hen past. Omdat de juiste strategie bepalend is
10 4
voor het concrete handelen. Onze taak is hoe wij die het beste aan kunnen bieden, zodat kinderen verder komen, op eigen kracht met een duwtje in de juiste richting. En onze taak is ook om nauwkeurig te observeren, te analyseren en in gesprek te gaan met het kind. Zo zorgen we ervoor dat een kind niet verzinkt in allerlei strategieën die het nooit kan toepassen of dagen we een kind juist uit om allerlei mogelijke oplossingen te bedenken die creativiteit verlangen. Om zo te kunnen rekenen is het nodig om op een school dezelfde rekenvisie, rekenafspraken, dezelfde rekentaal en de doorgaande (reken)leerlijnen te hanteren. Van het grootste belang om een kind te leren rekenen is de kleuterperiode. Daar wordt de basis gelegd. Want om 2+7 uit te kunnen rekenen, is de kleuter eindeloos in de weer geweest met spelend handelen: schatten, ordenen, meten, wegen, tellen, maar heeft het ook de structuur ontdekt van rijmpjes, en de ritmes van woorden en liedjes. Vergelijk dit met de ijsberg van Boswinkel en Moerlands: Het formele rekenen is het topje van de ijsberg dat boven water uitsteekt, maar daaronder bevindt zich het grote noodzakelijke drijfvermogen van deze ijsberg. In dat drijfvermogen zit het: ontdekken, het handelen met gebruik van alle zintuigen. Kortom: de noodzaak voor het kunnen analyseren, structureren, bewerken en begrijpen. Tijdens de kleuterperiode wordt het al duidelijk waar sommige kinderen moeite mee hebben of juist uitdaging in behoeven.
Van belang is dat de leerkracht van groep 3 daarop kan anticiperen, zodat ook van groep 1/2 naar groep 3 een doorgaande lijn wordt bewerkstelligd. Het was een pittige dag die voorbij vloog en waarin heel veel behandeld werd: Dyscalculie, het ERWD-protocol, Cito-toetsen, het grote belang van toetsanalyse, enz. Maar steeds kwam weer naar voren dat de leerkracht van cruciaal belang is, want: - De leerkracht kent de leerlijn en bepaalt het aanbod. - De leerkracht maakt de keuze voor de juiste rekenstrategie. - De leerkracht bepaalt de hoeveelheid. - De leerkracht observeert en analyseert. Dit vereist een leerkracht met de juiste competenties. De IB-er kan hierbij ondersteunen en naast een zorgcoördinator ook een educatieve partner zijn. Ook coördineert de IB-er de leerlingenzorg. Immers, op de IB-er kun je rekenen! En zo rolden we om een uur of zes het zaaltje uit. Het laatste uur sloeg de vermoeidheid bij velen toe en was iedereen toe aan even wat anders. Lekker naar de kamer om te bubbelen, te facebooken, te bellen naar huis of gewoon even niks doen. Het diner was uitgebreid en er werd lang nagetafeld. Daarna verplaatsten we ons naar de bar en na verloop van tijd verdwenen er steeds meer mensen naar boven. Op de kamer werd je welkom geheten door het beeldscherm van de tv. Nou ja… ’t was iets.
Na een uitgebreid ontbijt zaten we weer startklaar in ons eigen zaaltje. Willy van Adrichem zou ons deze dag de wonderen van het time-management gaan onthullen. Ze was er, op haar prachtige super hoge hakken, helemaal klaar voor. Op groene post-its schreven we onze prioriteiten op waarvan we dachten dat ze zeer wezenlijk waren. Met behulp van het schema van Covey, kwamen we erachter dat onze prioriteiten vaak te maken hebben met de waan van de dag. De werkelijk belangrijke zaken als: visie, nieuwe thema’s, het werken aan relaties, ontwikkeling van de school, het meer competent maken van leerkrachten, zetten we in ons lijstje als belangrijk maar minder urgent… Time-management heeft uiteindelijk te maken met investeren in competenties. In het vergroten en uitlichten van de kwaliteiten van leerkrachten op oplossingsgerichte wijze. De niveaus van Bateson brachten veel duidelijkheid. Naar aanleiding van het time-management kwam het ‘strategisch beleidsplan’ van Accent ter sprake. Hierin wordt aangegeven dat intern begeleiders worden geschoold tot Accentspecialisten. Een en ander veroorzaakte wat onduidelijkheid bij een aantal IB-ers. Hennie heeft hierover extra uitleg gegeven. Er wordt een denktank gevormd waar een aantal IB-ers zitting in neemt om de ideeën rondom het IB-schap te bespreken en mogelijk vorm te geven. Na een uitgebreide lunch doken we in de intervisie. In onze eigen intervisiegroepjes bespraken we een casus, aan de hand van de oplossingsgerichte methode in een handig schema gezet: op zoek naar dat wat wel werkt… Begrijpen en afstemmen zijn daaraan onlosmakelijk verbonden. Voortaan gaan de mensen van de intervisiegroepjes met elkaar in gesprek volgens een schema Om 16.00 uur sloot Hennie deze intensieve 2-daagse af. Met een hoofd vol informatie droegen we onze tassen naar de auto. Nog even naar Ikea voor de Sintcadeautjes voor onze kleuters. We waren nu toch in de buurt. Over time-management gesproken… Margé Tanis, Annelies van Rijssen Bontebrugschool
10 vragen aan… Peter Brethouwer 1. Waar en wanneer ben je geboren? Ik ben in Aalten geboren en getogen aan de Orion nr. 11. Daar heb ik 20 jaar lang met plezier mogen wonen. Nu woon ik alweer 15 jaar in Dinxperlo, met mijn lieve vrouw en vier heerlijke kinderen. 2. Op welke school geef je nu les en sinds wanneer? In 2000, direct na het behalen van mijn diploma, kreeg ik een volledige baan als leerkracht groep 7 aan de toenmalige Wilhelminaschool te Aalten. Na 4 jaar, midden in de fusieperikelen, werd ik gevraagd om aan groep 8 les te geven van de nieuwe fusieschool: De Triangel. Na enkele jaren op de Triangel hoog te hebben gewerkt, mag ik nu met veel plezier lesgeven aan groep op de Triangel laag. 3. Wat is de meest hilarische situatie die je op school hebt mee gemaakt? Het fusiejaar, waarin ik in 1 jaar tijd 4 keer van gebouw moest verhuizen. Ongelooflijk hectisch en onrustig allemaal. 4. Wat hoop je nooit meer mee te maken? Dat is dan toch iets van persoonlijke aard en ik weet dat het ons allemaal kan overkomen, namelijk het verlies van mijn jongste broertje. Hij is 14 jaar geleden bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. 5. Welk nieuws van het afgelopen jaar heeft het meeste indruk op je gemaakt? Dat is een lastige vraag, want er is zoveel dat indruk maakt. Als eerste komt nu in mij naar boven al die verschrikkelijke beelden die we vanuit Syrië te zien krijgen. 6. Kunst&Cultuur òf Sport? Sport! 7. School met 350 leerlingen of met 50 leerlingen? Ik weet eigenlijk alleen wat het is om op een grotere school te moeten werken en dat bevalt me prima. Ik ga dan toch voor de school met 350 leerlingen. 8. Leukste schoolreisje? In groep 8 gaan wij niet met schoolreis, dus dat is voor mij al wel even geleden. Dan toch Hellendoorn. Voor de leerlingen wilde ik toen niet weten dat ik bepaalde attracties eigenlijk maar niets vond. Uiteindelijk moest ik na vele keren rondgedraaid te zijn geweest (ik weet niet meer welke attractie dat was) wel een uur bijkomen, omdat ik verschrikkelijk misselijk was. 9. En waar wil je nooit meer naar toe? Ik heb niet een bepaalde plaats in gedachten, waar ik nooit meer heen zou willen. Maar ik houd absoluut niet van ongelooflijk drukke plekken. Een grote stad? Leuk voor een weekend, maar dan snel weer terug naar de Achterhoek. 10. Welke maatregel zou je nemen als je Minister van Onderwijs zou zijn? Ik zou zorgen voor kleinere klassen en veel minder administratieve rompslomp. Extra handen in de klas zou zeker ook mijn prioriteit hebben.
5
Feestelijke op ening van Brede School De Meeander V
anaf 13 mei 2013 mochten de kinderen van onze school in Varsseveld al les ontvangen in ons mooie nieuwe gebouw. Ook de dagopvang en BSO van Zonnekinderen ging toen van start. Maar eindelijk was het dan echt zover, ons prachtig nieuwe gebouw, Brede school De Meeander in Varsseveld is officieel geopend. Deze bijzondere dag, op 25 september 2013,, waren ook de kinderen van de Meeander Heelweg aanwezig in Varsseveld, want per slot zijn we sinds 1 augustus met elkaar De Meeander en dat vroeg om een feestje. En wat voor feestje….! We startten die ochtend op het schoolplein. Daar waren ook de medewerkers en kinderen van Zonnekinderen te vinden, waarmee we samen de Brede school De Meeander vormen. Na het zingen van het brede schoollied van De Meeander, openden alle kinderen op kleurrijke wijze de school. Ze bliezen duizenden gekleurde bellen de lucht in. Daarna was er een spetterend feestprogramma voor de kinderen. Op het plein was een heuse kermis. Compleet met draaimolen, luchtkussen, ballenwerpen, suikerspin, popcorn en nog veel meer. Voor de school werd onder bezielende leiding van Youri van Grol van DansJeFit de flashmob ingestudeerd, met daarin een heuse Meeandermove! Binnen konden de kinderen hun gekregen t-shirt versieren met daarop al voorgedrukt het logo van de school en Zonnekinderen, gebroederlijk naast elkaar. We sloten de ochtend af door de Flashmob, die we die ochtend hadden geleerd, te laten zien aan alle ouders.
N Nadat Prinses Beatrix het verslagje van haar h bezoek in Accentueel b llas, stuurde zij deze KKoninklijke bedankbrief.
6
‘s Middags was er een feestelijke receptie, waar verschillende sprekers het geheel opluisterden, door via een metafoor iets te vertellen over het fusieproces, de bouw, de brede school en alles wat daar bij komt kijken. Onder het genot van koffie, thee en gebakjes, met daarop het logo van de school en Zonnekinderen, luisterden velen naar de verschillende toespraken. Vervolgens was het tijd voor een hapje en een drankje en een rondgang door de school. Bewonderd werden de warme uitstraling en de pracht van het gebouw. Daarnaast uiteraard de glazen schuifwanden, met prikkelarme ruimtes tussen de ruime lokalen, schoolviseon (een lichtsysteem ter bevordering eater, de avonturenvan energie, concentratie en rust), het theater, tuin, de kookstudio en nog veel meer…
Tot slot was er vanaf 17.00 uur, voor de derde maal sinds het betrekken van het pand, een open huis. Men kon de school, de dagopvang en de BSO bezichtigen. Na menig rondleiding trok het team van De Meeander tevreden naar huis. We kunnen terugkijken op een topdag! Mede namens het team van de Brede school De Meeander, Petra Bruijl
7
Accent-Plussers bij Golfclub ‘t Lohr O
p woensdag 10 juli rond 10.30 uur zoeken meer dan dertig Plussers hun weg per fiets of auto naar de prachtige locatie Golfclub ’t Lohr te Voorst bij Gendringen. Hier wordt men verwacht door de organisatoren van Accent–Plus, Jan Baars en Henk Wassink. Na een hartelijke begroeting met de grote groep senioren kan de bijeenkomst officieel starten met een welkomstwoord van Jan Baars. De Accent-Plussers worden deze dag onthaald op een aantrekkelijk programma. Een mix van sport en cultuur. Onder het genot van ‘koffie met’ wordt men deelgenoot gemaakt van de schrijverskunsten van een tweetal Plussers. Jan Roelofs leest voor uit eigen dichtwerk. Naast diepgaande gedichten als ‘Eens’ en ‘Waarom’ waarvan je stil wordt, krijgt hij
ook de lachers op de hand met o.a. zijn gedicht ‘De smokkelaarster’. Hierna krijgt Frans Muijzer het woord over Schotland. Géén foto’s, géén diaserie of een blitse powerpoint. Frans schrijft! Iedere vakantie worden zijn belevenissen opgetekend in korte verhalen. Een half uur lang weet hij zijn publiek te boeien met grappige anekdotes, geschreven tijdens de rustige momenten in de vakantieavonden. Met titels als ‘Inclusief’ en ‘Bananen’ en ‘Vogeltje’ neemt hij ons mee naar het Schotland met zijn prachtige natuur en onverwachte ontmoetingen. Geweldig dat er zoveel schrijverskunst onder de Plussers schuil gaat! Na een versterkende lunch bestaat het middagprogramma uit het spel op de golfbaan.
De oude Bijbel Ik rommelde op de zolder Van opoe’s oude huis En vond een oude Bijbel Gehavend door een muis De rug was eens gebonden Maar ik was al tevree En sloeg het boekwerk open De trouwbijbel uit 1902 Couplet uit een gedicht van Jan Roelofs
Tekst en uitleg wordt gegeven en dan is het de beurt aan de spelers. Menig balletje wordt geslagen in een ontspannen sfeer bij een prima temperatuur. Een ‘hole in one’ is niet gepresteerd. Wel gaan de balletjes het water in, wat de nodige commotie geeft. Veel is er gepraat en gelachen! De deelnemers aan deze dag kunnen terugkijken op een bijzondere bijeenkomst, waar nog lang over wordt nagepraat op het terras bij ’t Lohr. Anja Enserink
Accent-Plussers krijgen uitleg over het golfen.
Basisschool Talent Lichtenvoorde gaat sluiten D
roevig nieuws: per 16 december 2013 gaat onze basisschool Talent in Lichtenvoorde sluiten. Sterk dalende leerlingencijfers in de laatste jaren maken het niet meer mogelijk om nog langer onderwijs aan te bieden op deze locatie. Najaar 2009 is in Lichtenvoorde de prachtige brede school ‘de Kei’ geopend. Naast onze Talentschool (voorheen van Veldenschool) zijn op deze locatie ondergebracht een afdeling van Zozijn en het peuterspeelzaalwerk van de Achthoek. In goede samenwerking met de gemeente Oost Gelre is eind 2009 een prachtig gebouw in het centrum van Lichtenvoorde in gebruik genomen. We hebben vier mooie ‘Talentvolle’ jaren gekend in de brede school. Bij het afsluiten van het schooljaar 2012/2013 zijn ook de laatst overgebleven leerlingen in goede harmonie overgeplaatst naar andere onderwijslocaties in de nabije omgeving.
8
Hiermee is een mooie periode voor het Protestant Christelijk Onderwijs in Lichtenvoorde afgesloten. Per 16 december 2013 wordt de sleutel overgedragen aan de gemeente Oost Gelre, als economisch eigenaar van het gebouw. De andere gebruikers zullen vooralsnog het gebouw blijven bewonen zonder de school. Jammer, maar wel de realiteit! Dank aan allen die in de achterliggende periode een bijdrage hebben geleverd aan het onderwijs op deze Accent-school. We hopen dat het prachtig gerenoveerde gebouw een waardig vervolg krijgt in de komende tijd.
Hoe gaat het met…
Henk Wassink Het is al weer ruim negen jaar geleden dat ik afscheid nam van school De Höve in De Heurne en van het onderwijs. Dat afscheid was hartverwarmend en dat gevoel is er nog steeds. Een week voor het officiële afscheid was al de laatste schooldag met die middag nog een stukje lesgevende taak. Ja, wat doe je dan. “Toe, meester vertel nog eens een verhaal?” En voor je het weet is de middag voorbij en word je uitgezwaaid door alle leerlingen, collega’s en onverwacht veel ouders. Naar huis fietsend kijk je je vrouw eens aan en dringt het besef langzaam door dat een nieuwe fase in ons leven gaat beginnen. Het gevoel van ruimte, zonder werkdruk voelt nog wat vreemd, maar ik verzeker u dat dat snel went.
D
e keuze voor het onderwijs had ik al vroeg gemaakt. Lesgeven, vertellen, organiseren, maar ook zelf een school leiden heeft mij veel voldoening gegeven. Omgang met kinderen, ouders en zeker ook met collega’s gaf veel positieve energie. Een dag dat ik met tegenzin naar school ging, kan ik me niet herinneren. Komt er even een moment bij me op dat ik na afloop van een inspectiebezoek van de heer Van Dijk tegen hem zei dat ik ook tijd wilde hebben voor bijvoorbeeld kerkenwerk. Hij keek mij heel verbaasd aan en niet begrijpend en knikte slechts. Of ik met deze opmerking een voldoende bij hem scoorde, weet ik nog steeds niet.
Hoe vullen mijn vrouw en ik nu dan onze ‘grote vakantie’. Mijn vrouw is al zo lang we elkaar kennen lid van zangkoren en ook actief (geweest) voor kerk en vrouwenvereniging Passage. Nu al weer twee jaar ben ik secretaris van de PCOB-afdeling Dinxperlo. Ook weer een heel andere wereld, maar wel weer contact met veel mensen. Ja en daarnaast was wandelen, tegenwoordig veel fietsen, iets wat we graag deden. En ondertussen zijn we er wel aan gewend om zomaar midden op een dag lekker een boek te lezen of ergens een kopje koffie te drinken. De meesten onder u zullen ook wel weten dat Jan Baars en ik samen de kar trekken van Accent-Plus. Ook dat is geweldig dankbaar werk, want de ontmoetingen met oud-collega’s en partners zijn telkens weer bijzonder en de moeite waard. Fijn dat we een plekje hebben in het randgebeuren van de stichting Accentscholengroep voor christelijk onderwijs in de Achterhoek. Het laat je niet zomaar los. Uit bovenstaande mag blijken dat het goed gaat met mij, met ons.
Voor mij is altijd heel belangrijk geweest om naast mijn werk ook maatschappelijk betrokken te zijn. Voor mij was dat vooral kerkenwerk. En als je dan stopt met je ‘gewone’ werk word je gevraagd om voorzitter van de kerkenraad te worden. Dat heb ik ruim viereneenhalf jaar gedaan en dat was dan ook meteen voor mij de meest intensieve en voor de Protestantse Gemeente Dinxperlo meest moeilijke tijd. Toch kijk ik op al dat werk met grote voldoening terug. En ik durf nu uit ervaring te zeggen dat kerkenwerk mijn leven verdiept en verrijkt heeft. Ik had het ook niet willen missen. Betrokkenheid op mensen kwam ook naar voren toen ze mij vroegen om regiocontactpersoon te worden van de Prostaatkanker Stichting. In die periode was ik nog steeds onder controle van mijn prostaatoperatie. Voor deze stichting organiseerde ik voorlichtingsavonden in ziekenhuizen in de Achterhoek en Twente. Dergelijke avonden werden gemiddeld door wel 80 mensen bezocht. Ik heb dit werk toch wel als heel bijzonder ervaren, want de medische wereld verschilt heel sterk van de onderwijswereld. Van mijn voornemen om eens wat meer van de stamboom van mijn familie te weten te komen, is nog weinig terecht gekomen. Kerkenraad en patiëntenvereniging vroegen heel veel tijd. Wel is het mij gelukt om een boekje te schrijven met daarin verwerkt jeugdverhalen van mijn broers en zussen. Zij groeiden op in de crisistijd en de oorlogsjaren. Hoe verschillend dingen en omstandigheden werden beleefd, was heel opmerkelijk. Het was voor mij heel bijzonder om de verhalen over schooltijd en het leven op een mooie Achterhoekse boerderij te mogen horen en vast te mogen leggen.
Bedankbrief van Artsen Zonder Grenzen voor de gift van Accentscholengroep
911
Mobiliteit? Neem gerust die stap!
Pensioen… Eerder stoppen met werken? Kan dat en wat heeft dat voor consequenties? Om deze vragen te beantwoorden eerst een kort overzicht van ons pensioenstelsel.
Opbouw pensioenstelsel Het Nederlandse pensioenstelstel bestaat uit 3 pijlers: t AOW t Aanvullende pensioenopbouw via de werkgever t Aanvullende pensioenverzekeringen Algemene Ouderdomswet (AOW) De AOW vormt de eerste pijler van het pensioenstelsel. Het is het basisinkomen om te kunnen rondkomen. Iedereen die in Nederland woont of werkt bouwt automatisch AOW op. De kosten van de AOW lopen op. Tegelijkertijd vermindert het aantal werkenden dat deze kosten moet betalen. Daarom gaat de AOW-leeftijd vanaf 2013 stapsgewijs omhoog naar 66 jaar in 2018 en 67 jaar in 2021. Op internet zijn diverse instrumenten beschikbaar om je AOW-leeftijd te berekenen. Pensioenopbouw via de werkgever De 2e pijler is pensioenopbouw via de werkgever. Ben je werkzaam in het onderwijs, dan vindt de pensioenopbouw plaats bij het ABP. De werkgever betaalt 2/3 van de totale pensioenpremie en de werknemer 1/3 deel. Pensioenfondsen beleggen de premies om later aanvullend pensioen uit te kunnen betalen. Individuele aanvullende pensioenvoorzieningen Individuele verzekeringen vormen de 3e pijler. Voorbeelden van individuele pensioenvoorzieningen: t Lijfrenten t Koopsommen t Levensverzekeringen
Toezicht en regelgeving pensioenen De regels voor pensioenen staan in de pensioenwet. Deze wet regelt de taken en verantwoordelijkheden van pensioenfondsen, werkgevers en werknemers. De Nederlandse Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM) voeren het toezicht uit. Het pensioen bijhouden Het is belangrijk om je pensioen bij te houden. Allereerst moet je weten hoe jouw pensioen er nu uitziet. Van ABP ontvang je daarvoor een pensioenoverzicht. Daarnaast kun je een account aanmaken in MijnABP. Daarna is het belangrijk om af en toe te bekijken of je pensioen nog wel voldoet aan je wensen. Hoe jonger je bent, hoe meer mogelijkheden je hebt om je toekomstige pensioen aan te passen. Daarom is het aan te raden om juist als je jong bent hier actief mee bezig te zijn. Eerder stoppen met werken Tot 2006 was het fiscaal aantrekkelijk om eerder te stoppen met werken en met FPU (Flexibel Pensioen en Uittreden) te gaan. Met FPU stop je eerder met werken en ontvang je tot je 65ste FPU en daarna ABP Ouderdomspensioen. Met FPU kun je nog als je t Geboren bent vóór 01-01-1950 t Sinds 01-04-1997 onafgebroken deelnemer bij ABP bent geweest t 6 maanden voorafgaande aan de FPU onafgebroken hebt gewerkt ABP KeuzePensioen Met ABP KeuzePensioen heb je de vrijheid om je pensioen in te vullen zoals je dat zelf wilt. Je kiest zelf wanneer en voor hoeveel uren je stopt met werken, maar ook
hoeveel pensioen je op welk moment wilt hebben. Je kunt met pensioen tussen je 60ste en 70ste. Het moment waarop je met pensioen gaat, is van invloed op de hoogte van je pensioen voor de rest van je leven. Wil je eerder stoppen met werken, dan zal je pensioenuitkering voor de rest van je leven lager zijn. Wil je langer doorwerken, dan bouw je langer pensioen op en zal het pensioen voor de rest van je leven hoger zijn. Ga je met pensioen voordat je AOW ontvangt, dan compenseert ABP Keuzepensioen de AOW, zodat je bruto-inkomen voor en na de ingang van de AOW gelijk is. Deeltijdpensioen Je kunt er ook voor kiezen eerst voor een deel met pensioen te gaan en pas later volledig, bijvoorbeeld wanneer je minder wilt gaan werken. Voor het deel dat je minder werkt ontvang je ABP KeuzePensioen. Het andere deel van je pensioen groeit door zolang je werkt. Hierdoor zal je uiteindelijke pensioen hoger uitvallen dan wanneer je direct volledig met pensioen gaat. Bekijk je eigen situatie Door een account aan te maken in MijnABP kun je je eigen situatie berekenen. Je kunt dan precies zien wat de hoogte van je pensioenuitkering is voor iedere gewenste pensioenleeftijd. Heb je behoefte aan een persoonlijk gesprek met een medewerker van ABP, dan is hiervoor de mogelijkheid bij ons administratiekantoor CABO te Doetinchem. Op de website van CABO, www,cabo.nl vind je onder “nieuws” meer informatie over het spreekuur van ABP. H.N. 26-10-2013
AFSCHEID JANNIE TE RAA
O
p 17 oktober jl. heeft Jannie te Raa op de Prins Willem-Alexanderschool op feestelijke wijze afscheid genomen van ‘haar’ school. Ze is n.l. 39 jaar als leerkracht op de PWA werkzaam geweest. Met ingang van dit nieuwe schooljaar gaat ze als onderwijsassistent verder, tot januari a.s. op De Bosmark in Dinxperlo. Tijdens haar afscheid waren er voor de kinderen workshops georganiseerd met als thema Muziek en dans, één van Jannies geliefde bezigheden. Jannie zelf deed natuurlijk enthousiast mee! Na afloop van deze workshops konden de ouders komen kijken wat hun kinderen hadden geleerd. Velen maakten gebruik van deze mogelijkheid om vervolgens tijdens een hapje en drankje Jannie de hand te drukken.
10
Ik zal me even voorstellen: Ik ben Corlet Holthausen, ben 48 jaar, getrouwd met Bart Holthausen en ik heb 2 kinderen, Remco van 19 en Tessa van 17 jaar. In 1984 ben ik afgestudeerd met de A-akte van bekwaamheid als leidster en in 1985 met de akte van bekwaamheid als hoofdleidster en als volledig bevoegd onderwijzeres op de Pedagogische Academie in Arnhem.
I
n augustus 1985 ben ik op de Mariaschool in Ulft benoemd als leerkracht van groep 1 en 2. Ook heb ik de ADV-uren van de leerkrachten van de groepen 5 t/m 8 opgevuld. In het begin werkte ik volledig, daarna een poosje part-time maar nu werk ik al weer 7 jaar full-time.
Accent als bij Essentius, twee verschillende stichtingen met een gezamenlijke invalpool en kom je dus us ook op scholen die niet bekend zijn, met als gevolg dat je ook andere routes moet rijden. Dit is ook een verrijking!
Na 27 jaar op de Mariaschool in Ulft gewerkt te hebben, heb ik dit schooljaar besloten om in de invalpool te gaan werken. De laatste jaren was ik al bezig met het idee om leerkracht van groep 3 of 4 te worden, maar steeds bleef ik werkzaam in groep 1 en 2. Door de ‘vergrijzing’ bedacht ik me dat het voor mij misschien verstandiger zou zijn om in de invalpool te gaan werken. Mijn beweegredenen zijn: - breder inzetbaar worden in de groepen 3 t/m 6; - een nieuwe uitdaging aan te gaan; - ervaring opdoen in deze groepen; - kijken hoe de organisatie op andere scholen is; - werken op scholen van zowel Accent als Essentius; - dit te zien als mooie tussenstap om nog niet full-time in groep 3 en 4 te staan; - ideeën en de opgedane ervaring met verschillende methodes op ander scholen toe te passen.
Het verlaten van je eigen groep evenals de contacten met ouders en je collega’s leek me niet gemakkelijk. Toch heb ik dit niet zo ervaren, ondanks dat de Mariaschool in Ulft een erg prettige, sfeervolle school is. Je komt nu overal nieuw en blanco binnen en dat is ook prettig. Als je jarenlang op dezelfde school heb gewerkt, dan hebben de ouders, kinderen, collega’s toch enigszins een verwachtingspatroon van jou. Natuurlijk is het in het begin vermoeiend en krijg je veel informatie binnen, vooral als je vast ingezet bent op verschillende scholen. Na een aantal weken is dit ook gauw weer een automatisme geworden en voel je je weer thuis.
Ik werk nu 5 weken in de invalpool en ik ben erg enthousiast over deze nieuwe functie. Op dit moment werk ik op de volgende drie scholen: ’t Warmelinck in IJzerlo (Accent), Pius X in Varsselder en de Christoffelschool in Gendringen (Essentius). Er gaat een wereld voor me open, net als bij een 4-jarige die voor het eerst naar de basisschool gaat. En dit is echt zo! Je komt uit een vaste werkplek en je kent alleen de identiteit van jouw school, hoe de werkwijze is e.d. Je hoort wel eens hoe ze het op andere scholen doen, maar het echt ervaren en beleven dat doe je in de invalpool en dat is geweldig! Als je in nu de invalpool werkt, dan werk je zowel bij
Binnen de verschillende scholen moet je samen duidelijke afspraken maken wat er van elkaar verwacht wordt. Geef jouw verwachting zelf ook duidelijk aan. Dit verloopt meestal vanzelf en iedereen begrijpt dat je niet op drie of meerdere scholen aan alle activiteiten kunt deelnemen. Ook van belang is, dat de scholen jou als leerkracht leren kennen en dat je daardoor binnen het bestuur van Essentius en Accent bekend wordt. Mobiliteit vind ik echt een aanrader. Neem gerust deze stap. Iedereen zegt dat mobiliteit een grote stap is en je hoort ook van bijna iedereen dat men het knap vindt, als je er gebruik van maakt. De stap is niet groot, maar knap is het wel!! Met vriendelijke groeten: Corlet Holthausen
Geschiedenis vastgelegd voor de toekomst… J
e kent ze wel, die oude scholen met grote zolders en donkere kelders. Mooie plekken voor opslag van –te- veel spullen. Tussen deze spullen liggen ook vaak de oude, waardevolle archieven van de school en het schoolbestuur. In deze archieven zit naast de geschiedenis van de school vaak ook mooi fotomateriaal etc. En jammer genoeg krijgen deze spullen op die stoffige zolders en donkere kelders niet de aandacht die ze verdienen. En dat is nu veranderd. Sinds enkele jaren kennen we het Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers, gevestigd in het ‘Brewinc-gebouw’, IJsselkade 13 te Doetinchem. Op initiatief en voor
rekening van de gezamenlijke gemeenten in de regio worden bij het Erfgoedcentrum naast het oude gemeentelijke archief ook de archieven van instellingen zoals schoolbesturen etc. samengebracht. Op deskundige wijze worden de waardevolle zaken geselecteerd en gedigitaliseerd. Via de website www.ecal.nu kan iedere belangstellende door het ingeven van een zoekwoord inzage krijgen of kopieën opvragen van gewenste onderwerpen. Voor de liefhebbers een erg leuke website om naast onderwijszaken ook eens wat rond te snuffelen naar bijv. kaartmateriaal, ansichten, dialecten etc.
De archieven van de scholen in Varsseveld en Winterswijk alsmede een deel van Aalten zijn al in dit centrale archief ondergebracht. Binnenkort wordt ook het oude archief van het christelijk onderwijs Dinxperlo aangeleverd. Accent streeft ernaar om uiteindelijk alle nu nog ontbrekende archieven te traceren en ook bij het Erfgoedcentrum onder te brengen. Naast opgeruimde schoolzolders is op deze manier ook de continuïteit beter gewaarborgd en zijn de archieven veel beter toegankelijk. Zelfs bij het organiseren van een reunie kan men in principe dagelijks bij het Erfgoedcentrum terecht.
11
GMR gevraagd om namens Zo’n anderhalf jaar geleden werd ik de Gemeenschappelijke de oudergeleding lid te worden van de Accentscholengroep. Medezeggenschapsraad (GMR) van ken. Ik kende de Ik heb daar even over na moeten den weet ik dat de school k urlij natu en medezeggenschapsraad van een scholengroep. van mijn kinderen een onderdeel is wat kan ik daar in Maar de GMR? Wat doen die dan? En betekenen? n zijn hier het afgelopen Heel veel zo bleek; vele onderwerpe d beeld te krijgen, kunt u jaar behandeld. Om hierover een goe en 2013 doorlezen of bij via de website het jaar verslag 2012 ons opvragen. GMR zijn beleidsmatige Belangrijke onderwerpen binnen de erwijs, de financiën van onderwerpen als kwaliteit van het ond onderwerpen met een Accent en het personeelsbeleid. Alle bij ons aan bod. Prominent schooloverstijgend karakter komen jaar het vijf- gelijke- dagen op de kalender stond het afgelopen het onderwerp waardoor de model, en wellicht was dat ook wel voetlicht kwam. GMR het afgelopen jaar meer in het een doorslaggevende had GMR de van De personeelsgeleding zoveel manieren het stem in dit onderwerp, omdat het op t. personeelsbeleid van de Accent raak telkens op onze agenda Een ander belangrijk onderwerp dat Accent hierop inspeelt. staat is de krimp en de wijze waarop van de GMR hebben hier Vele onderwerpen uit het takenpakket liteit van onderwijs (kunnen mee te maken. Dit variëert van kwa ijs nog waarborgen als ze scholen de kwaliteit van het onderw elijkheden tot fusies met te groot of te klein worden), over mog eleid. Dit onderwerp zal ook andere organisaties of personeelsb onze agenda blijven de aankomende jaren prominent op staan. zijn altijd op zoek Het werk van de GMR is nooit af. We ers die met ons willen oud en hten krac naar gemotiveerde leer r we werken, of het onze meedenken om de organisatie waa ) beter te maken. kinderen naar school laten gaan (nog via een GMR-lid de Geïnteresseerd? Laat het dan weten
[email protected] directeur of MR van je school, of via Geraldine Bussink-Klein Wolterink ep Secretaris GMR Accentscholengro
SCHOLENNIEUWS VANUIT DE HÖVE ÖVE
AFSCHEID VAN ANNEKE HOLTHUIS
scholennieuws
N
Op 18 juli hebben wij afscheid genomen van juf Anouk Westendorp. Zij maakt gebruik van vrijwillige mobiliteit en werkt nu op de Groen van Prinstererschool. Anouk enorm bedankt voor de fijne juf en prettige collega die je voor ons was.
a een onderwijscarrière van ruim 32 jaar heeft Anneke Holthuis-Klein Poelhuis op 1 oktober 2013 afscheid genomen als leerkracht van SBO nieuwHessen in Aalten. Anneke heeft bijna haar gehele loopbaan op nieuwHessen gewerkt. Ze is in 1981 gestart met werken op de toenmalige Julianaschool, wat later nieuwHessen werd. De school en met name de kinderen waren haar lust en haar leven. Het werken binnen het SBO is altijd een bewuste keuze geweest: “Als leerkracht kun je echt het verschil maken voor deze doelgroep. Je hebt in het SBO een meer persoonlijkere en intensievere band die je toch met deze kinderen opbouwt. Dit heeft mij altijd zeer veel voldoening gegeven”, aldus Anneke. “Ik kijk met een goed gevoel terug op mijn onderwijscarrière. Ik heb mooie jaren gehad en altijd met veel plezier gewerkt en ga nu samen met mijn ma lekker genieten van mijn man n le lekk kker kk er g en pensioen”.
AFSCHEID VAN KLAAS J. TIGELAAR
N
a ruim 43 jaar in het basisonderwijs te hebben gewerkt, mag ik nu gebruik maken van de FPU-regeling. Dat zal even wennen zijn, maar ik denk niet, dat ik me snel zal vervelen. Eindelijk kan ik wat meer tijd besteden aan mijn orgelstudie, dat schoot er de laatste jaren nogal eens bij in. Ook ga ik me wat verdiepen in een gratis besturingssysteem voor computers, Ubuntu, een Linux versie. Je kunt namelijk een computer compleet inrichten met gratis verkrijgbare software, die ook niet zoveel van de pc vraagt. Dus geschikt voor oudere computers. En het lijkt ons (mijn echtgenote en ik) heel fijn om er met de caravan buiten de schoolvakanties op uit te trekken. Er wordt nu al met enige regelmaat gevraagd of ik voor een of andere vereniging of instelling geen vrijwilligerswerk wil doen. Ik heb me voorgenomen om me voorlopig nog nergens aan te binden, maar er komt vast wel iets interessants voorbij.
Op 29 september was Rieki HengeveldSmits 12 ½ jaar in dienst van Accent als administratieve kracht. Rieki werkt 2 dagen op De Bosmark, 1 ochtend op De Höve en 1x in de twee weken een ochtend op de Knienenbult. Rieki: gefeliciteerd met je jubileum en we hopen nog heel lang van jouw kundigheid te genieten. Op 20 oktober was Jolanda te WinkelHoijtink 25 jaar in dienst bij Accent en werkzaam op De Höve. Waar blijft de tijd? De bloemen van de ouder vereniging en van de collega’s waren prachtig.
Een zoon: TEUN Een zoon voor Bram en Simone. Een broertje voor Guus! Simone werkt als invalkracht voor Accent.
Een dochter voor juf Mirjam Op 31 augustus 2013 is MYRTHE geboren. Myrthe is de dochter van Ivo en Mirjam Wentink-Hahné. Mirjam werkt op De Bosmark in Dinxperlo. Geboren: DESTIN Destin is de zoon van juf Kim te Mebel en haar partner Jasper Maalderink. Kim werkt op De Triangel in Aalten.
Een broertje voor Roos Op 26 juli is TWAN geboren. Twan is het broertje van Roos, en de zoon van Frank en Linda. Linda (Smeenk) werkt op de Bosmark in Dinxperlo.
12
13
Onderwijsdag Accent 15 oktober 2013 Ook in 2013 heeft Accent weer haar Onderwijsdag gehouden in theater ‘De Storm’ te Winterswijk. Dit jaar stonden drie inhoudelijke onderwerpen op het programma : 1. Verbeter de wereld, begin bij de opvoeding door prof. Micha de Winter; 2. Begrijpend luisteren en lezen door Karin van de Mortel; 3. ‘Teach like a champion’ door Frank Teunissen. Het is overbodig om in dit artikel weer te geven wat er zoal is gezegd; de meeste lezers van Accentueel waren ter plekke aanwezig en hebben zo hun eigen bevindingen op de gebrachte informatie. Het is veel leuker om wat foto’s van de dag te presenteren. Deze dagen zijn naast de informatie ook vooral ontmoetingsdagen. Nu ik toch een artikeltje schrijf als begeleiding van de foto’s, geef ik toch ook maar even als ‘niet onderwijskundige’ mijn beleving van de dag. De lezing van Micha de Winter sprak me bijzonder aan. Misschien wel het meest omdat hij in zijn inleiding aangaf niet alleen professor pedagogiek te zijn, maar vooral ook opa, die zijn kleinkinderen als een ’ bron van vreugde’ en een ‘bron van besmetting’ omschrijft. Dat klonk mij als herkenbare muziek in de oren; we hadden raakvlakken…
14
Veel van zijn pedagogische voorbeelden en aanbevelingen herkende ik als vader en opa. En die zullen niet veel anders zijn dan ervaringen uit het onderwijsveld. Want als we het over een doorgaande lijn hebben dan begint die lijn natuurlijk bij de dagelijkse dingen thuis. Ook zijn stelling dat kinderen beter gedijen in een rijk sociaal netwerk sprak me als ‘pater familias’ erg aan (‘It takes a village to raise a child’). Het voelt natuurlijk altijd goed als je dingen hoort die je horen wilt; de rest vergeet je sneller… Karin van de Mortel nam ons mee in de leestechnieken. Ik begreep dat veel scholen met haar programma ‘op weg’ zijn. Ik beperk me liever tot de wereld van voorlees(o)pa; maar voor die rol haalde ik toch ook nog wat tips uit haar verhaal. ‘Teach like a champion’: een geweldige uitdaging. Vooral het uitgangspunt dat je morgen al successen gaat oogsten. Goed dat het middagprogramma werd opgeleukt door het cabaret van ‘The big Moo’. Improviseren is een prachtig levenstalent! De gadgets hadden de tijd mee: stromende regen bij de uitgang maakt een parapluutje tot een welkom geschenk. Enneh…ook niet onbelangrijk: het Strategisch Beleidsplan voor de periode 2013-2017 werd gelanceerd. Genoeg uitdagingen om weer mee aan de slag te gaan.
15
Over Stichting Mukwan O
o Oeganda
Achterhoeks accent in Oeganda
Als stichting i zetten wij ons in voo r kansarme mensen in het district Buhweju in het zuidwesten van Oeganda. In de afgelope n 5 jaar is er een kerk, kliniek en een middelbare schoo l gebouwd. Mukwano we rkt samen met een Oegande se zusterstichting. Directeur hiervan is Israel Nabimanya. Met advies en financiële steun proberen we sam en hun, en onze, doelenid ealen te verwezenlijken .
Hobbelend in een auto rijden we over rode zandwegen tussen golvende, groene heuvels. De zon gaat onder en we zien de kerk, de school en de kliniek opdoemen op een helling. Eindelijk zijn we op de plek waar we al lange tijd naar uitgekeken hebben: ons project. Als bestuursleden van Stichting Mukwano Oeganda zijn wij daar op bezoek. Op het project geven we computerlessen aan de studenten, bekijken de bouwwerkzaamheden van de lerarenverblijven en spreken over de kliniek. Daarnaast bezoeken we families.
O
m half 6 worden we wakker van het geluid van het aggregaat. We zien licht aanspringen in het schoolgebouw. Vol verwondering kijken we naar studenten die in een lokaal gaan zitten leren, wetende dat de schooldag nog tot half 5 duurt! Als leerkrachten vragen we ons verbaasd af hoe het kan dat het verschil in motivatie zo groot is tussen Nederlandse en Oegandese studenten. Directeur Israel neemt ons mee om het echte Oegandese leven te ervaren. Met een koffer vol gekregen kinderkleding binnen handbereik gaan we met hem op pad. Via wandelpaadjes tussen de bananenplanten door komen we bij een lemen hutje aan. “Mzungu!” horen we kinderen blij roepen. Als twee blonde blanke dames zijn we in deze omgeving toch echt een bezienswaardigheid! Hun blijdschap staat in schril contrast met onze schrik. Voor ons zien we kinderen in vodden zonder zelfs maar een broek aan. Uit het rokerige huisje stapt moeder ons verlegen tegemoet, haar andere kinderen volgen. Hun vrolijke koppies maken het trieste geheel goed. Als we bij het weglopen achterom kijken, zien we de kinderen blij hun kleding aantrekken. Hun gezichten al vol met kleurrijke foamstickers. Onderweg naar ons welvarende Nederland realiseren we ons dat onderwijs kinderen echt een toekomst geeft. Studeren geeft ze echt de kans om hun dromen waar te maken. Is het dan zo dat in Nederland de kansen van het volgen van onderwijs niet meer gezien worden? Onderwijs in Oeganda kan het verschil maken tussen een lemen hutje en een stabiele woning met toekomst.
16
Om deze dromen een kans te geven, ondersteunen wij het project met veel plezier. Samen met de Oegandezen dromen we over verblijven voor leerkrachten, een goede schoolkeuken met gevarieerd voedsel en een kliniek die tot bloei komt. Binnen Accent hebben meerdere scholen met sponsoracties, kerstcollectes en zendingsgeld al veel dromen van ons waargemaakt. Bedankt hiervoor. Het zou heel mooi zijn als we hier samen mee verder kunnen gaan. Als leerkrachten weten we dat geld ophalen moeite kost. Daarom zijn we als stichting Mukwano Oeganda bezig met het opzetten van een leskist en spaarprogramma. Als jullie nieuwsgierig zijn, mag je natuurlijk contact met ons opnemen. Mirjam Klumpenhouwer, Hilde Koskamp Voor informatie en contact:
[email protected] of
[email protected]