accentueel is een uitgave van de stichting accent scholengroep

22

april 2010

accentueel is een uitgave van de s t i c ht i n g a cce nt s c h o l e n g ro e p

3 4 6 8 10 11 12 13 14 16

De week van een ict-er en leerkracht Passend Onderwijs Levensfasegericht personeelsbeleid Reacties op de stelling: Cito Eindtoets als ijkinstrument De hobby van: Ria Kap Column: Kinderen veranderen niet Kennismaken met: Hilde Haanstra, redactielid Accentueel Accent Plus, voeling blijven houden met het onderwijs Scholennieuws Stelt zich voor: De Knienenbult, Westendorp

11

colofon: Accentueel verschijnt 3 maal per jaar in een oplage van 900 exemplaren (bestemd voor leden van het bestuur, de schoolteams, de ouderraden en de medezeggenschapsraden).

redactie: Hilde Haanstra Jan van Herksen Jan van der Horst Ben Lammers (vormgeving) Jan Baars (correctie)

A

an deze tweede Accentueel van dit cursusjaar heeft Hilde Haanstra als nieuw redactielid voor het eerst haar medewerking verleend. We zijn blij in haar de opvolgster van Ynske Breukelaar gevonden te hebben. Uiteraard hopen we op een jarenlange goede samenwerking. In deze Accentueel maken we nader kennis met haar.

redactieadres: Accentueel ‘t Warmelinck Kruisdijk 17 7122 JX Aalten e-mail: [email protected]

In maart hebben veel Accentscholen de uitslag van de Cito Eindtoets mogen ontvangen. Altijd weer een spannend moment of de uitslag past bij het cognitieve beeld dat we als leerkrachten hebben gevormd van onze leerlingen. Al een aantal jaren gebruikt de onderwijsinspectie de gegevens van deze toets om de eindopbrengsten van de basisscholen te beoordelen. Is het terecht dat dit op deze wijze met behulp van de Cito Eindtoets gebeurt? Een mooie gelegenheid om met een stelling de meningen binnen ACCENT te peilen.

De ACCENT-scholen zijn:

In “Stelt zich voor“ is het dit keer de beurt van De Knienenbult uit Westendorp. Ook nu geeft een ouder haar mening over de school.

gemeente Aalten

Bij levensfasegericht personeelbeleid wordt al gauw gedacht dat het alleen maar gaat om oudere leerkrachten. In zijn artikel laat Harry Nienhuis zien dat dit een heel verkeerd beeld is.

CBS Barlo De Broekhof Ds van Dijkschool Groen van Prinstererschool De Höve De Klimop nieuwHessen ‘t Möllenveld De Triangel ‘t Warmelinck ‘t Welink

Om voor meer kinderen passend onderwijs te realiseren op de Accentscholen is gekozen om te werken conform de 1-zorgroute. Hennie van Schilt schrijft in haar artikel hier meer over. In de vorige Accentueel gaf een intern begeleider een beschrijving van haar werkzaamheden gedurende een week. Deze keer is het ict-er Theo van der Werff van de Groen van Prinstererschool die ons op de hoogte brengt van zijn weekindeling. Verder weer “De hobby van……”. Dit keer van Ria Kap van de Hoeksteen uit Groenlo. . Wie wil weten welke taal haar aandacht heeft, moet zeker haar verhaal in dit nummer lezen.

gemeente Oost Gelre Talent De Hoeksteen Groenlo

Ook de column van Chris Lindhout, het scholennieuws en een aantal Accentueeltjes ontbreken natuurlijk niet.

gemeente Oude IJsselstreek De Hoeksteen Gendringen Bontebrugschool Maranathaschool Kon.Wilhelminaschool Varsseveld De Knienenbult

gemeente Winterswijk

Regelmatig hebben we als redactie een oproep gedaan om ideeën aan te leveren die we kunnen gebruiken voor Accentueel. Zo af en toe wordt daar gehoor aangegeven. Zo kregen we onlangs nog een idee voor een nieuwe stelling die we als redactie zeker mee zullen nemen. Een goede ontwikkeling. Mocht iemand suggesties hebben, schroom dan niet om die door te geven aan één van de redactieleden. We wensen jullie veel leesplezier met dit nummer. Jan van Herksen

Julianaschool Emmaschool Kon.Wilhelminaschool Prins Willem Alexanderschool

www.accentscholengroep.nl 2

de week van…

... een ict-er en leerkracht Ik ben Theo van der Werff (57 jaar) en sinds maart 2003 werkzaam op de CBS Groen van Prinsterer in Aalten, leerkracht van groep 6a en ICT-er van de school. Daarvoor heb ik gewerkt in een klein dorpje in de provincie Groningen, Oldehove (tussen de stad Groningen en Lauwersoog). Van het hoge Noorden naar de Achterhoek was niet alleen voor mij, maar ook voor mijn vrouw en kinderen een grote sprong, maar tevens een uitdaging om gewoon weer bij nul te beginnen. We kenden de plaats en de omgeving van Aalten alleen maar door een eerdere vakantie op Schepersveld en zijn waarschijnlijk toen vaak langs de school gefietst... Het werken en wonen in Aalten bevalt prima. We hebben drie kinderen, een zoon van 20 jaar (werkt in Aalten in een magazijn), een studerende dochter in Nijmegen (18) en een dochter in de 4e klas havo van Schaersvoorde. Mijn vrouw werkt al weer een aantal jaren bij Estinea in de nachtzorg. We wonen inmiddels al weer bijna 6 jaar met veel plezier in de nieuwe wijk Kobus aan de Knibbelweide.

E

lke dag stap ik om 7.45 uur op de fiets en ga naar school, de laatste maanden binnendoor, via het pad dat over het terrein van de nieuwbouw van Kobus 2 loopt (een stuk korter). In de klas is de eerste actie de computer en de beamer aanzetten. Daarna de tas uitpakken, de les doornemen en de taken op het bord. Tevens worden de andere computers in de klas aangezet en eventueel nog enige kopieerwerkzaamheden verricht. Vaak is er ook wel wat tijd om even een kopje koffie in de keuken met andere collega’s te drinken en de laatste persoonlijke of schoolse zaken uit te wisselen. Om 5 voor half negen gaat de eerste bel en worden de kinderen naar binnengehaald, per groep, anders is de gang te vol in een keer. Om precies 8.30 uur beginnen de lessen. Op de maandag is er eerst tijd om over het weekend te vertellen of andere (actuele) onderwerpen die de kinderen geraakt hebben. Vervolgens wordt uit Trefwoord het thema besproken dat aan de beurt is. Regelmatig worden er ook liederen gezongen, ondersteund door de tekst op het beamerscherm. Hierop volgt de instructie voor rekenen en taal, waarna de leerlingen zelfstandig aan het werk gaan. Op deze zelfstandige momenten is er tijd om de kinderen die extra ondersteuning nodig hebben te helpen aan de hulptafel. Tussen de middag wordt er meestal gezamenlijk

gegeten in het RT-lokaal met de collega’s (de personeelskamer is inmiddels omgetoverd tot een leslokaal voor een kleutergroep). Het middagprogramma bestaat meestal uit enkele zaakvakken. Na schooltijd is er tijd voor correctie en lesvoorbereiding voor de volgende dag, maar ook voor overleg met de andere collega’s en werken aan schoolbrede zaken als bijvoorbeeld het OVM (Onderwijs Volg Model) en toetsen inbrengen in de computer e.a. Op de dinsdagmiddag ben ik ingeroosterd voor ict-zaken en wordt mijn groep overgenomen door duo-collega Litine den Broeder. Vaak krijg ik in een week allerlei vragen over computers, maar omdat ik ook gebonden ben aan een groep is er meestal op dat moment geen tijd voor hulp en wordt die doorgeschoven naar de dinsdagmiddag. De vragen kunnen gaan over problemen met software, maar ook over digipennen, beamers, koptelefoons, muizen, toetsenborden enz. Vragen die niet naar tevredenheid kunnen worden opgelost, worden neergelegd bij Heutink (door een telefoontje of een mailtje) of bij de bovenschoolse ict-er van ACCENT, Klaas Tigelaar. Laatstgenoemde is van grote waarde en altijd bereid even langs te komen op de dinsdag en dan zaken naar tevredenheid op te lossen. Op de achtergrond is directeur Arjen Smit altijd bereid zaken ad hoc op te lossen op het

moment dat dit voor mij praktisch niet uitvoerbaar is. Naast het schoolwerk is er ook tijd voor hobby’s zoals schaatsen, fietsen, skeeleren en volleybal. Bijna het gehele gezin (sinds dit jaar zonder Marije, die studeert in Nijmegen) speelt bij GUV Greven Bovo in Aalten. Zelf speel ik 2e klasse in heren-4 en mag graag kijken naar wedstrijden van zoon en dochter, of naar andere wedstrijden in de sporthal. Ook ben ik als lid van de sponsorcommissie betrokken bij het zoeken naar sponsoren voor de vereniging. Het is altijd weer een uitdaging nieuwe bronnen aan te boren en gesprekken aan te gaan met mensen die de club een goed hart toedragen. Het gaat dan om bal- en bordsponsoren, maar ook teamsponsoren, die de teams in nieuwe kleding zetten en daarbij de club van de nodige financiële middelen voorzien. Dit was in vogelvlucht een beeld van al mijn activiteiten, waarbij niet alle dagen zijn beschreven, maar slechts een gedeelte. Rest me nog te zeggen dat het leven in Aalten ons prima bevalt en ook de sfeer op de Groen wordt door mij als zeer prettig ervaren, ondanks de soms lange werkdagen. Maar elke dag brengt weer nieuwe verrassingen. Zoals de slogan zegt: “Onderwijs, elke dag anders”. Theo van der Werff

3

Passend Onderwijs De kwaliteit van het onderwijs verbeteren door de 1-zorgroute te volgen Vanaf 2011 hebben schoolbesturen de verantwoordelijk­ heid een passend onderwijsaanbod aan te bieden aan iedere leerling. Als een leerling niet geplaatst kan worden, dan is het schoolbestuur verplicht de toeleiding tot een geschikte onderwijsplek te verzorgen. Om voor meer kinderen een passend onderwijsaanbod te realiseren op de ACCENT-scholen is gekozen om te werken conform de 1-zorgroute. Door het volgen van de 1-zorgroute wordt het onderwijs afgestemd op de onderwijsbehoefte van de leerling. De notitie Passend Onderwijs van ACCENT zegt: niet het aanbod, maar de behoefte van het kind staat centraal. Planmatig en doelgericht worden kinderen in hun ontwikkeling geholpen en gestimuleerd.

D

e invoering van de 1-zorgroute betekent een kwaliteits­ verbetering van het onderwijs op groeps-, school- en bovenschoolsniveau. Groepsniveau De 1-zorgroute biedt de leerkracht handvatten voor hande­ lingsgericht werken en het vergroot de professionaliteit. Dit is herkenbaar in de cyclus handelingsgericht werken, zoals weergegeven in de cirkel. Schoolniveau De 1-zorgroute zorgt ervoor dat de kwaliteit van het onder­wijs en de zorg in de school systematisch verbeterd wordt. Dit is herkenbaar in de groepsbespreking, de leerlingbe­spre­k ing en in het individuele handelingsplan, zoals weergegeven in de rechthoek. Bovenschoolsniveau De 1-zorgroute zorgt ervoor dat er in de regio vanuit een gezamenlijke visie gewerkt wordt. Dit is herkenbaar in de handelingsgerichte diagnostiek en in het handelingsgericht consulteren, begeleiden en verwijzen. Het schema van de 1-zorgroute:

Op groeps- en schoolniveau kwaliteitsverbetering door: hgw Intern handelen 6) Uitvoeren groepsplan

realiseren

Leerlingen

1) Evalueren/ 2) Signaleren van leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften

Groepsbespreking

Oudergesprek

begrijpen 5) Opstellen groepsplan

3) Onderwijsbehoeften noemen 4) Clusteren leerlingen met gelijke onderwijsbehoeften

Leerlingbespreking

Individueel handelingsplan

Oudergesprek

Extern handelen Consultatie en begeleiding

Externe zorg Onderzoek

10 4

Oudergesprek

Verwijzing

Door de zeven uitgangspunten van de 1-zorgroute te volgen verbetert het onderwijs: 1 Onderwijsbehoeften Wat heeft deze leerling pedagogisch en didactisch nodig om het doel te bereiken? Denk hierbij aan de wijze van instructie geven, de diversiteit in leertijd en het uitdagen van de leerling. Hoe kan de leerkracht de leerling hierbij zo goed mogelijk ondersteunen? 2 Interactionisme Afstemming en wisselwerking. Wat heeft dit kind bij deze leerkracht, in deze groep, op deze school en van deze ouders nodig? Hoe goed is de omgeving afgestemd op wat dit kind nodig heeft? 3 Ondersteuningsbehoefte van de leerkracht Wat heeft deze leerkracht nodig om een positieve bijdrage te leveren aan de leerling op het gebied van leren, werkhouding en sociaal emotionele ontwikkeling. 4 Het positieve Benut de krachten en kansen van het kind, de leerkracht, de groep, de school en de ouders. Deze zijn nodig om de situatie te begrijpen, om ambitieuze doelen te stellen en om een succesvol plan van aanpak te maken en uit te voeren. 5 Samenwerken Communiceer transparant en constructief met ib’er, leerkracht, kind, ouders en begeleiders. Samen analyseren zij de situatie en zoeken zij naar oplossingen. 6 Doelgericht Het team formuleert korte- en langetermijndoelen voor het leren, de werkhouding en het sociaal emotioneel functioneren van alle leerlingen. Waar willen we naar toe met deze leerling, wat weten we al en wat willen we nog meer weten en waarom? Welke methodieken en middelen hebben we daarvoor nodig. 7 Systematiek De werkwijze is systematisch, in stappen en transparant. Het is voor de betrokkenen duidelijk hoe de school wil werken en waarom. Formulieren ondersteunen het cyclische proces. Teamleden zijn open over hun manier van werken en over hun plannen en motieven. In april 2009 is de ontwikkelgroep 1-zorgroute op verzoek van het College van Bestuur van ACCENT van start gegaan met de opdracht om de randvoorwaarden van de 1-zorgroute te onderzoeken. De ontwikkelgroep bestond uit de volgende leden: Jeroen Bloemenkamp (directeur De Hoeksteen), Hans Evers (beleidsmedewerker ACCENT), Jurgen van Ampting (voorzitter MR nieuwHessen), Manuela Jansen (orthopedagoog OPD), Margreet Smits (onderwijsassistent ds. Van Dijkschool), Dianne Rutgers (leerkracht ’t Welink), Froukje van Eerden (internbegeleider PWA), Astrid Kempink (leerkracht Groen van Prinsterer), Dike Leenen (leerkracht nieuwHessen), Margré Tanis (intern begeleider Bontebrugschool) en Hennie van Schilt (directeur nieuwHessen). De ontwikkelgroep heeft zich tijdens een viertal bijeenkomsten gericht op een aantal thema’s. Het eerste thema betrof de implementatie van de 1-zorgroute. Dick Memelink van het Seminarium voor orthopedagogiek verzorgde de inleiding.

‘Werkelijkheid kan de droom vernietigen. Maar waarom verwoest eigenlijk de droom de werkelijkheid niet?’

De inleiding van het tweede thema: “De 1-zorgroute versus het opleiden en professionaliseren van leerkrachten” werd verzorgd door Neeltje Bonthond, docent van de Hogeschool Iselinge. Het derde thema: “De 1-zorgroute versus preventie en voor- en vroegschoolse educatie” werd ingeleid door Annette Koenders van Zozijn. De resultaten van de bijeenkomsten zijn samengevat in een eindrapportage. Over de eindrapportage is gediscussieerd in een directeurenoverleg. Dit heeft een aantal voorstellen opgeleverd ten behoeve van: • de ACCENT-organisatie; • het professionaliseren van leerkrachten; • het proces van invoering; • de preventie; • de communicatie; • en de rol van de directeur. De opmerkingen zijn besproken in de stuurgroep zorgbeleid en dit heeft geresulteerd in een beleidsvoorstel aan het College van Bestuur van ACCENT. In de volgende Accentueel berichten we u over de concrete plannen.

Overlijden

Arenda Koskamp

Z

Namens de ontwikkelgroep 1-zorgroute, Hennie van Schilt

‘Meer aandacht voor kinderen met sociale taalstoornis’

accentjes

I

n de basisschool is de focus sterk gericht op de technische kant van het taalonderwijs: uitspraak, spellen en ontleden. Maar dat er kinderen zijn die een sociale taalstoornis hebben wordt onvoldoende beseft. Zo’n 7 tot 8% van de kinderen van vier en vijf jaar (ongeveer 30.000 kinderen) kampt met dit probleem. Deze kinderen kunnen wel degelijk opgespoord en geholpen worden. Dat blijkt uit onderzoek van orthopedagoge Mieke Ketelaars, die op dit onderwerp gepromoveerd is aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Een flinke groep kinderen heeft op jonge leeftijd moeite met de ongeschreven regels van het voeren van een gesprek. Dan gaat het bijvoorbeeld om het aanspreken van een ander, het wel of niet geven van informatie, het aankijken van je gesprekspartner, enz. Dat deze kinderen een ‘gesprekgebrek’ hebben heeft de leerkracht vaak, maar niet altijd, wel in de gaten. Deze leerlingen vertonen ook tien keer vaker dan leeftijdgenootjes gedragsproblemen. Ze zijn druk, hyperactief of impulsief. Maar dat ze in feite met een taalprobleem worstelen valt niet op. Er zijn ook geen instrumenten voorhanden om dat te ontdekken. Dr. Ketelaars heeft een methode ontwikkeld, gebaseerd op een vragenlijst, om deze kinderen tijdig op te sporen. Die vragenlijst heeft ze al getoetst tijdens haar promotie-onderzoek. Daaruit kwam naar voren dat een relatief groot aantal kinderen een sociale taalstoornis heeft. Een derde van de leerkrachten die de vragenlijsten op verzoek van Ketelaars invulde gaf achteraf te kennen niet beseft te hebben dat er leerlingen zijn die met dit probleem worstelen. “Leerkrachten denken misschien dat de taalproblemen te maken hebben met de jonge leeftijd of onwennigheid met school. Kinderen die op vierjarige leeftijd een gespreksstoornis hebben, hebben een grote kans op een latere diagnose voor adhd, autisme of een taalstoornis. Nu we dit weten kan vroege opsporing ook aanleiding zijn om de onderliggende problemen aan te pakken”, aldus dr. Ketelaars in een persverklaring. Bron: Besturenraad nieuwsbrief

ondagmiddag, 24 januari, kregen we het droevige bericht dat, ’s morgens in haar slaap, Arenda Koskamp, dochter van juf Willy en haar man Arjen, was overleden. Willy Koskamp is als intern begeleider werkzaam op cbs Talent en de Maranathaschool. Na een spannende tijd van hoop en vrees, die begon in de tijd dat zij voor haar persoonlijke ontwikkeling in Marokko verbleef, ruim anderhalf jaar geleden, kwam hiermee een eind aan haar nog jonge leven. In de periode dat ze ziek was, heeft zij regelmatig vrijwilligerswerk binnen de scholen cbs Talent in Lichtenvoorde en de Maranathaschool in Varsseveld gedaan. Het werken met kinderen vond zij ontzettend leuk. Wij wensen juf Willy en haar man, Arjen en de zussen van Arenda, Heleen, Bernice en Jordana heel veel sterkte toe dit verlies te verwerken.

Overlijden

Fokko Stavast Op zondag 21 februari is onverwacht overleden: Fokko Stavast. Fokko was de echtgenoot van Carin Stavast, die werkzaam is op cbs ’t Welink in Dinxperlo. Tevens was hij vader van Catia en Kyan, leerlingen van cbs De Höve. Op deze school was hij lid van de medezeggenschapsraad. Onze gedachten gaan uit naar Carin, Catia , Kyan en Marije. Wij wensen hen Gods nabijheid toe.

5

Levensfasegericht personeelsbeleid In 2009 heeft een ACCENT­ontwikkelgroep zich gebogen over levensfasegericht personeelsbeleid. De centrale vraag was: “Op welke wijze kan de ACCENT Scholengroep een boeiende en bindende organisatie zijn voor haar oudere leerkrachten (50+)”. Vrij snel in het proces bleek echter dat breder gekeken ging worden dan alleen naar de oudere leerkrachten. Al snel verschoof de focus naar leerkrachten in elke levensfase. Eigenlijk is dat ook niet zo verwonderlijk. Want wat is nou eigenlijk levensfasegericht personeelsbeleid.

H

et handboek van de vakcentrale CNV zegt hierover: Levensfasegricht personeelsbeleid is een beleid dat zich richt op de duurzame en optimale inzetbaarheid van alle medewerkers binnen een organisatie door rekening te houden met hun actuele levensfase en de daarbij behorende specifieke kenmerken en behoeften. Enkele opvallende woorden in deze definitie zijn duurzaam, optimaal en alle medewerkers. Levensfasegericht personeelsbeleid richt zich blijkbaar niet alléén op senioren (een nog steeds veel voorkomend misverstand). Verder is duurzaamheid van belang in een tijd van schaarste, met name aan invalkrachten. Als levensfasegericht personeelsbeleid daarnaast leidt tot optimale inzetbaarheid en betere prestaties, dan is naast het be lang van de medewerkers de organisatie hiermee gediend. Is levensfasegericht personeelsbeleid nu helemaal nieuw? Het antwoord is een duidelijk nee. Levensfasegericht personeelsbeleid is gewoon personeelsbeleid met daarin specifieke aandacht en ruimte voor talenten, behoeften en aandachtspunten voor medewerkers uit alle levensfasen. Dit moet niet worden bereikt met uitge breide (beleids)rapporten en prachtige plannen, maar met simpele, haalbare en betaalbare activiteiten. Tot zover de bespiegelingen over de achtergrond van (levensfasegericht) personeelsbeleid. Met welke levensfasen dient ACCENT dan rekening te houden?

6

De startende leerkracht (tot 30 jaar) De identiteitsvorming staat vaak nog centraal. Zij zijn gericht op concrete (snelle) resultaten en willen vooruit in het werk. Hebben nog weinig werkervaring en kennen hun grenzen in psychische en fysieke belastbaarheid soms nog onvoldoende. Goed inwerken en begeleiden is een absolute voorwaarde. Niet te snel een (te) grote verantwoordelijkheid laten dragen. Mee laten lopen op andere werkplekken, stimuleren na enkele jaren van baan te wisselen en vakinhoudelijk scholen.

De leerkracht met het startende gezin (30-45 jaar) Dikwijls moet een druk privé leven (jong gezin) worden gecombineerd met het werk. De wensen het werk aan te passen aan de gezinssituatie is in deze levensfase groot. Het bieden van flexibiliteit en maatwerk is belangrijk. Parttime werken of opname ouderschapsverlof stelt hen in staat tijdelijk minder uren te werken. Daarnaast speelt de persoonlijke wens zich te ontwikkelen en vooruit te kijken een nadrukkelijke rol. Scholing en loop baanbegeleiding zijn daarom aan deze medewerkers zeer besteed. De ervaren senior leerkracht (45 jaar en ouder) Hier is een afname te zien van de combinatiedrukte (werk en gezin), hoewel de zorg om ouders van invloed kan zijn op het functioneren. De balans wordt opgemaakt. Wat heb ik bereikt en wat wil ik nog? Het moment om te overwegen

om de loopbaan een andere wending te geven of om door te gaan in het onderwijs. Bij deze doelgroep ontstaat de behoefte aan ervaringsgericht leren en persoonlijke coaching om eigen beperkingen vanuit de kern aan te pakken. Deze veelal zeer ervaren medewerkers zijn onmisbaar in projectgroepen en bij de begeleiding van jonge, startende leerkrachten. Mogelijkheden om aan het einde van deze fase korter te werken door opname van BAPO of deeltijdpensioen stelt hen in staat de carrière af te bouwen. Uitgangspunten Om tot concrete actiepunten te komen heeft ACCENT voor het (levensfasegericht) personeelsbeleid de volgende algemene uitgangspunten geformuleerd:

• ACCENT richt zich op medewerkers in

alle hierboven geschreven levensfasen;

• Medewerkers zijn zelf verantwoordelijk

•

• •

• •

voor hun loopbaan en voor een juiste balans tussen werk en privé. In het zoeken naar deze balans zal de mede werker in staat moeten zijn tot zelfreflectie, zelfvernieuwing en zelfmanagement; ACCENT zorgt ervoor dat medewerkers niet “in slaap” kunnen vallen door vroegtijdig bij te sturen of zo nodig in te grijpen. De gesprekscyclus is hiervoor een bij uitstek geschikt middel om de motivatie te kunnen meten; Directeuren dienen over sociale en communicatieve eigenschappen te beschikken; Scholen van ACCENT houden rekening met alle levensfasen, maar de school is geen filantropische instelling. De organisatie en de collega’s moeten op elke medewerker kunnen rekenen; Scholing en coaching zal worden gestimuleerd; Verandering van schoolomgeving kan nieuwe uitdagingen bieden. Mobiliteit is dan ook één van de speerpunten binnen ACCENT;

• Zo nodig kan mobiliteit dwingend

worden toegepast. Alle medewerkers hebben immers een ACCENT benoeming.

En dan nu aan de slag Om inhoud te geven aan (levensfasegericht) personeelsbeleid zijn geen grote instrumenten nodig. Eenvoud is het kenmerk van het ware. We beginnen kleinschalig met simpele activiteiten zoals:

• De gesprekscyclus; • Goed uitgewerkt taakbeleid op elke • • • • • • • • • •

school; Stimuleren mobiliteit; Tips in de nieuwsbrief en “good practices” van mobiliteit in Accentueel; Jaarlijks onderwerpen als verzuimcijfers, verzuimpreventie, taakbeleid e.d. aan de orde stellen gedurende het teamoverleg; “Maatjeswerk” (combinaties van jong en oud); Mogelijkheden bieden voor scholing en coaching; Voorlichting over ouderschapsverlof, onbetaald verlof, BAPO, outplacement, pensioen en deeltijdpensioen; Organiseren thema(mid)dagen; Voorlichting over een gezond werkklimaat door de bedrijfsarts; Onderzoek om bedrijfsfitness aan te bieden; (Schooloverstijgende) intervisie middels bouw(mid)dagen;

De meeste activiteiten lopen via de schooldirecteur en zijn schoolgebonden. Daarnaast worden activiteiten gepland door ACCENT. Via de nieuwsbrief, Accentueel of e-mail wordt u hiervan op de hoogte gebracht. Laten we er samen voor zorgen dat ACCENT een “boeiende en bindende organisatie” is en blijft.

40 jaar in “het vak” H

et is nu ruim 40 jaar geleden dat aan een Kweekschool in Amsterdam een zekere John Allan Borst slaagde voor zijn onderwijzersdiploma. Omdat de kweekschool naast Artis stond was al snel duidelijk dat ook daar de nodige inspiratie voor een boeiende loopbaan binnen het onderwijs te vinden was… John kreeg een baan in Hasselt (Overijssel). Daar was het pionieren: één kamertje, één tafeltje, één stoel en één bed! Hierna kwam hij gelukkig in Winterswijk terecht. Hij werd leerkracht op de Julianaschool en heeft diverse groepen onder zijn hoede gehad. Na een mooie tijd kwam er een overstap naar de Koningin Wilhelminaschool (KWS), in Winterswijk. Vanaf dit moment gaan er dingen veranderen op deze school…: • de gulle lach doet zijn intrede op de KWS; • de collegialiteit wordt hier nog verder uitgebouwd; • technische klussen worden in ijltempo door John voor elkaar gemaakt; • het “ochtenddipje” van zijn collega’s wordt weggewerkt omdat John ervoor zorgt dat er een stevige bak koffie klaar staat; • zo af en toe komt John, verkleed als motormuis, met zijn “scheurijzer” op school en zorgt ervoor dat de hele wijk wakker is of wordt; • de jaarlijkse musical van groep 8 wordt voortaan opgeluisterd door “live” saxofoonbegeleiding; • het kamp van groep 8 heeft een kok gekregen die in een 3-sterrenrestaurant niet zou misstaan; • Maar, het allerbelangrijkste, er kwam een collega bij met hart voor zijn vak en zijn leerlingen! Echt feest vieren wilde John niet: “Ik doe gewoon mijn werk. Dit is toch geen bijzondere prestatie?” Zijn collega’s vonden van wel en verrasten hem en zijn vrouw Margreth daarom op de dag van zijn 40-jarig jubileum met een schoolontbijt, waarbij niet alleen werd gegeten en gedronken, maar ook de nodige cadeaus overhandigd werden. Zo werd het toch een bijzondere dag. Want het is een hele prestatie als je na 40 jaren in het onderwijs nog steeds fulltime werkt en elke dag met plezier naar school gaat! John, vanaf deze plaats nogmaals van harte gefeliciteerd en we hopen dat je nog een fijne tijd binnen ons team en onze school mag hebben.

Harry Nienhuis Je collega’s van de KWS

7

De stelling De inspectie van het onderwijs hanteert de Cito Eindtoets terecht als instrument om de kwaliteit van de scholen te meten.

STELLING De uitslag van de Cito Eindtoets was jarenlang alleen maar een tweede gegeven dat door de basisscholen werd gebruikt om ouders te adviseren over welke vorm van voortgezet onderwijs het best bij hun kind zou passen. Meestal werd het advies dat de basisschool gaf bevestigd door de uitslag van de deze toets. De laatste jaren wordt de Eindtoets door de inspectie gebruikt om de eindopbrengsten van alle Nederlandse basisscholen te beoordelen. Scholen kunnen daardoor het predicaat goed, voldoende, zwak of zeer zwak krijgen. Een lijst van (zeer) zwakke scholen wordt gepubliceerd op de site van de inspectie. Door de jaren heen is het gebruik van deze toets veranderd van adviestoets ( door de scholen) naar beoordelingstoets (door de inspectie).

Ik ben het ONEENS met de stelling, het kind wordt immers al gevolgd door het ‘normale’ lvs-volgsysteem, en de inspectie wil daar alle gegevens van hebben! Er kan als norm beter worden gekeken hoe en wanneer extra hulp wordt ingezet (en volgens mij doet de inspectie dat al), en niet naar cijfertjes van een momentopname Hanneke Kazic

Betreft deze stelling. De kwaliteit van een basisschool beoordelen op één (eind)toets vind ik kort door de bocht. Er zijn veel meer factoren die een rol spelen; de leerlingenpopulatie, de kwaliteit van het (onderwijzend)personeel; intelligentieprofiel van de kinderen, aantal lgfkinderen, kwaliteit van de leerlingenzorg, pedagogisch klimaat, het leerlingvolgsysteem etc. De kwaliteit van een school is meer dan een didactische eindafrekening. Erwin van Loo Sbs nieuwHessen Ik vind dat de Citotoets opgeheven kan worden omdat het een beoordeling is, van het kind en de school, die is gebaseerd op een momentopname. Een gehele prestatie bekijken van de leerling kan een beter oordeel leveren voor school en leerling. Onder druk presteren geeft lagere resultaten en is voor beide partijen ongunstig. Uit ervaring heb ik meer aan overleg en advies, met de leerkracht van je kind, over de geheel doorlopen periode op school dan dat een Citotoets de uitslag geeft. Astrid Haverkamp

8

Met deze stelling ben ik het niet eens. Je kunt de kwaliteit van een school niet (alleen) ophangen aan de opbrengsten van de Citotoets. Allereerst niet omdat de ene school nu eenmaal meer zorgleerlingen heeft dan de andere. Terwijl de uitslag van de Citotoets laag kan uitvallen, heeft een school in verhouding misschien wel heel goed gepresteerd. Bovendien zijn niet alleen de harde cijfers bepalend of een school kwalitatief goed is. Een school doet meer dan alleen kennis bijbrengen. Het begeleiden van de persoonlijke groei van een kind en het sociaal-emotionele klimaat in een school worden niet gemeten met de Citotoets, maar vind ik zeker zo belangrijk! Wat mij betreft blijft de Citotoets daarom waar hij in eerste instantie voor bedoeld is: een tweede gegeven dat leerkrachten kunnen gebruiken om samen met de ouders te bepalen welke vorm van voortgezet onderwijs het best bij een kind past! Mirande Jansen, CBS De Triangel

D

it is de derde aflevering van deze rubriek en bovenstaande stelling sprak, gezien het aantal reacties waarschijnlijk het meest aan. Er kwamen 7 reacties en daaruit blijkt dat er weinig affiniteit is met de manier waarop de Cito Eindtoets door de onderwijsinspectie gebruikt wordt. Hieronder worden de verschillende meningen weer gegeven. Alle collega’s die gereageerd hebben op de stelling willen we hierbij danken voor hun medewerking.

Kun je alle scholen langs dezelfde meetlat leggen om te bepalen of er goed onderwijs wordt gegeven? Volgens mij niet met de eindcito. Scholen in bijvoorbeeld achterstandswijken kunnen door geweldig onderwijs een boven verwachting goed cito resultaat scoren. Datzelfde resultaat zal op een school in een andere wijk op een andere manier gewaardeerd worden. Piet Boering De Citotoets is bedoeld en ontworpen om het niveau van de leerling te kunnen bepalen en om zo een handvat te hebben om een leerling - en zijn ouders - een goed en onderbouwd advies te geven voor het vervolgonderwijs. Prima. Dat de inspectie de uitslag van de Cito gebruikt om het schoolniveau te bepalen, is ronduit belachelijk !!!!! Het niveau van de kinderen - dus de Cito-score - wordt niet alleen bepaald door het onderwijs. Dit wordt mede bepaald door erfelijke aanleg, het milieu waar het kind uit komt, de buurt waarin de school staat, allochtone/ autochtone leerling, betrokkenheid van de ouders, enz., enz. Als de inspectie zo doorgaat zou dat wel eens gevolgen kunnen hebben voor het aannamebeleid van een school: als er leerproblemen verwacht worden, dan worden deze leerlingen niet aangenomen. Scholen die deze leerlingen wel de nodige zorg kunnen en willen geven, zouden dan zichzelf in de vingers snijden en zichzelf in moeilijkheden brengen. En dat kan en mag toch nooit de bedoeling zijn. Freek van Toor

Zevenheuvelenloop voor Tante Lenie M

Met die stelling ben ik het niet eens. We weten allemaal, dat een leerkracht niet zo heel veel invloed op het leren van een kind heeft. You can lead the horse to the water, but you can not make him drink!!!! Elke leraar doet zijn best om het kind zoveel mogelijk te leren. Ze zouden meer moeten kijken, wat een leerkracht met het kind gedaan heeft, dan naar het eindresultaat. Ook een gevolg van deze beoordeling is, dat leerkrachten kunnen gaan sjoemelen. Leerlingen niet mee laten doen, die hoogstwaarschijnlijk een lage score zullen halen. Extreem veel oefenen. Van tevoren de moeilijke dingen uit de toets uitleggen. Je werkt fraude in de hand. Antje de Ruijter

anuela Jansen liep op 15 november 2009 de Zevenheuvelenloop in Nijmegen. Ze deed dit voor het goede doel. Manuela leverde een uitstekende prestatie en haalde daarmee Є1000,op voor de Stichting Tante Lenie. De Stichting Tante Lenie biedt gezinnen met een kind dat ernstig of langdurig ziek is als gevolg van een ongeval, een chronische of levensbedreigende ziekte, een verwenvakantie aan. In een rustige en natuurrijke omgeving komen de gezinnen helemaal tot rust en kunnen zij eventjes ontsnappen aan de dagelijkse beslommeringen van verdriet, ziekte en zorg. ACCENT heeft een bijdrage geleverd m.b.t. de sponsoring van Manuela.

scholennieuws

9

De hobby van Ria Kap Op een vrije woensdagmiddag ben ik kleding aan het kopen met en voor mijn schoonvader. Terwijl hij in een kleedhokje staat te passen, gaat mijn mobiel. Het is Jeroen onze directeur. Na een uitgebreide introductie komt dan eindelijk de aap uit de mouw en vraagt hij of ik een stukje wil schrijven over mijn hobby. “Mijn hobby”? vraag ik zeer verbaasd. Niet wetend welke kant hij op wil. Mijn collegae hadden bedacht dat ik wel een stukje kon schrijven over mijn Griekse lessen. Voordat ik het weet heb ik “ja” gezegd.

I

n 1998 zijn we voor het eerst op vakantie naar Griekenland geweest. Samen met vrienden twee weken naar Kreta. Vanaf het eerste ogenblik hadden we iets met de Grieken, het zijn zulke aardige, gastvrije, vriendelijke mensen. We troffen het enorm die eerste keer want we waren er met het Griekse paasfeest. De Grieken zijn zeer traditiegetrouw. Gasten, ook onbekenden, nodig je tijdens het paasfeest uit voor het eten. Mijn man Dirk Jan ging met Richard een ijsje halen. Saskia en ik bleven in de auto zitten. Het duurde vreselijk lang voordat Dirk Jan zonder Richard terug kwam. Het was de bedoeling dat wij ook kwamen en daar mee gingen eten. Dat etentje is nog vele malen het gesprek van de dag geweest. Helaas was er geen conversatie mogelijk. Men sprak alleen Grieks. Dat spraken wij niet. We besloten dat we nog vaker naar Griekenland wilden. Dirk Jan is altijd een talenmens geweest. Griekse les zag hij als een uitdaging. In Apeldoorn is een talencentrum dat ook Griekse lessen verzorgd. Tijdens een informatie dag raken we op slag verliefd op de Griekse mevrouw die daar les geeft. Dirk Jan gaat op les. Ik niet! Talen zijn bij mij een drama. Gelukkig zijn Engelse lessen nu nog niet verplicht bij de kleuters! Twee jaar later rijden we ergens in de rimboe, weer op Kreta. Geen weg meer te bekennen. Gelukkig komen we een Griek tegen waaraan we de weg kunnen vragen. Jawel, Dirk Jan kan zich al aardig redden in het Grieks. Hij is niet helemaal zeker of de

10

Griek nu links of rechts bedoelt en vraagt of ik het even na wil kijken in het woordenboek. Dat wil ik wel, maar………. αριστερά, dat kan ik natuurlijk niet lezen. Ik omschrijf de letters en Dirk Jan begrijpt dat het inderdaad “links” moet zijn. Wanneer het nieuwe lesseizoen aanbreekt stopt Dirk Jan met les. Hij heeft er geen zin meer in. De groep is niet meer zo leuk. Daar baalde ik wel van. Ik vond het vreselijk jammer dat hij zou stoppen. Vandaar dat ik me heb aangemeld voor de lessen. Onze juf Vasiliki had al verwacht dat ik wel een keer zou komen voor les. Gelukkig kwam ik in een leuke groep. Het alfabet had ik al geoefend, liggend op een strand op Kos. Een kleine voorsprong had ik daardoor. Na een half jaar kwam er een plek vrij in onze groep en is Dirk Jan weer ingestapt. Vanaf dat moment volgen we samen de lessen. Helaas werd onze juf ziek en hebben we een jaar geen les gehad. Je vergeet dan snel de woorden. Bij het talencentrum hadden ze nog geen nieuwe leerkracht gevonden. Onze lessen zouden stoppen. In een advertentie in de krant zagen we dat er lessen aangeboden werden in Apeldoorn-Noord. Als een speer hebben we ons aangemeld. We kregen les van een Griekse meneer. Jammer genoeg niet op de HARD manier of gebruik makend van het directe instructiemodel. Als echte juf zat ik te wachten op de verbetering van alle fouten die we maakten. Helaas zei hij steeds: “Jullie hebben goed gelezen!” Dat was echt niet zo!

Gelukkig heeft het talencentrum een andere Griekse juf gevonden. Deze juf verbeterde in één van onze eerste lessen een andere cursist die zei “hun hebben”. Geweldig, dit is echt een juf naar mijn hart! Het is echt aanpoten om het huiswerk af te krijgen. Een paar keer per week ligt de keukentafel bezaaid met allerlei Griekse boeken. Alle oefeningen worden gemaakt. Zinnetjes maken op papier is toch heel anders dan spreken. Hoe lang je denkt maakt niet uit als je de lessen maakt. Zelf een gesprek aanknopen is voor mij (nu) nog te hoog gegrepen. Ik ken de woorden en Dirk Jan maakt de zinnen. Een ideale combinatie toch? Hoewel? Het eten kan ik in het Grieks bestellen, ook in andere winkels red ik me wel. Het leuke is dat de Grieken zo enthousiast worden als je een paar woorden Grieks spreekt. Dat je fouten maakt vinden zij helemaal niet erg. Inmiddels heb ik mijn eerste brief in het Grieks geschreven, voor een school op Lefkas (wel met hulp!). We willen als Hoeksteen graag een uitwisseling starten met drie scholen in het buitenland. De Griekse school heb ik kunnen vinden via de dochter van Vasiliki. Het zou toch leuk zijn als je buiten een vakantie om naar Griekenland kunt! Ik droom nog even rustig verder. Maar ……… op zaterdag 1 mei zitten we in het vliegtuig naar Corfu, ik hoop in deze twee weken meivakantie weer wat Grieks te kunnen spreken. (Tot ziens Ria)

Kinderen veranderen niet

I

k stond geleund tegen het hek. Mijn ogen volgden

persoon. Geen enkele aantekening in het dossier.

maar één beeld. Dat van een meisje. Ze zat een klas

Ontwikkelt zich zoals wij, volwassenen, dat willen.

hoger. Klas 6, groep 8. Onbereikbaar. Ik durfde haar niet

Hij staat geleund tegen het hek. Zijn ogen volgen maar

aan te spreken. Zij was een uit de hemel gevallen engel.

één beeld. Dat van een meisje. Ze zit een klas hoger.

Mooier dan mooi. Blonder dan blond. Het allereerste

In groep 8. Onbereikbaar voor hem, ondanks alle lessen

meisje dat me ooit was opgevallen. Op weg naar school

sociaal-emotionele vorming. Hij durft niet. Hij kijkt naar

dacht ik aan haar. Tijdens de lessen hoopte ik dat ze

een uit de hemel gevallen engel. Mooier dan mooi.

langs kwam door de gang. Liep vaak naar de wc, omdat

Blonder dan blond. Vast het allereerste meisje dat hem

ik dan langs haar lokaal kwam.

ooit is opgevallen. Hij speelt geen verstoppertje, voetbalt

Het overviel me als een lichtflits door het gebladerte van

niet mee. Ik moet eens opletten of hij niet vaak naar de

mijn jeugd. Ineens, zomaar, toevallig zag ik haar en mijn

wc gaat. Staat daar maar. Tegen het hek.

ogen kon ik niet meer van haar afhouden. Tikkertje spelen, voetballen, verstoppertje... niets op het plein

Ik zucht en voel een diep heimwee.

interesseerde mij. Alleen zij.

Kinderen veranderen niet.

Dat is al weer lang geleden. Zij ging van school en ik bleef alleen op een leeg plein vol kinderen. Slechts de herinnering bleef als een vervagend beeld in mijn geheugen. Nu loop ik al jaren als meester op het plein. Een plein vol met opgroeiende kinderen. Een mooi gezicht. Spelend, zich sociaal vormend zoals ruziemaken tegenwoordig heet. Af en toe een eenzaam persoon, voor wie het speelkwartier een leeg moment is. En dan... Dan zie ik Peter. Zit in groep 7 en is een evenwichtig

column door Chris Lindhout 11

Kennismaken met… Hilde Haanstra, redactielid Accentueel Dag allemaal,

D

eze keer is het aan mij de eer om me aan jullie voor te stellen. Mijn naam is Hilde Haanstra. Sinds kort zit ik in de redactie van Accentueel. Ik ben niet werkzaam voor de ACCENT Scholengroep, maar onze kinderen zitten op de Prins Willem Alexanderschool in Winterswijk. Toen er een plek vrij kwam in de redactie heeft men mij gevraagd of ik deze plek wilde opvullen, als afgevaardigde namens de ouders. Als gezegd: onze drie kinderen (Hidde, Jelmer en Maarten) zitten op de Prins Willem Alexanderschool in Winterswijk. Het zijn drie èchte Winterswijkse jongens. Zelf kom ik niet uit Winterswijk. Ik ben in Zuidwolde (Drenthe) geboren. Mijn familie woont daar nog steeds. Toen ik 19 was ben ik vertrokken naar Enschede om daar op kamers te gaan wonen. Ik heb daar de opleiding HEAO-EL (tegenwoordig is dat International Business) gedaan. Tijdens deze opleiding is mijn liefde voor Frankrijk en de Franse taal ontstaan. Na de opleiding ben ik gaan werken voor Polarcup (voor de oudere garde onder jullie: het voormalige Monocon) in Groenlo. Ik was daar verantwoordelijk voor de verkoop van verpakkingen in Zuid-Europa. Met name voor Frankrijk. Het was een leuke tijd: veel reizen en internationale contacten onderhouden. Bovendien heb ik daar mijn man Marc leren kennen. In de avonduren heb ik de lerarenopleiding Frans gevolgd. In eerste instantie niet om docent te worden. Maar in 2000 heb ik toch besloten om te solliciteren op een vacature bij ROC A-12 in Velp. Daar heb ik tot november 2008 les gegeven. In 2008 ben ik overgestapt naar Schaersvoorde in Winterswijk. Dat was een behoorlijke verandering. Van 20-jarige, jong volwassen leerlingen naar pubers van 12 tot 16 jaar. Maar het is een erg leuke school met leuke en enthousiaste leerlingen.

Ik woon nu 14 jaar in Winterswijk. Met veel plezier. Ik heb het gevoel dat ik intussen al behoorlijk Winterswijkse ben geworden. Door te sporten (ik ben trouw lid van de Winterswijkse Watersport Vereniging) en door vrijwilligerswerk te doen, heb ik intussen veel mensen leren kennen. Ik hoop vanaf nu een positieve bijdrage te mogen leveren aan Accentueel.

scholennieuws

Nieuwe allure van CBS De Klimop.

A

an de Schooldijk in Lintelo staat een prachtig verbouwde brede school. Dat de school De Klimop heet, kun je zien aan het bord aan de gevel. Bij een verbouwde en mooier geworden school hoort een nieuw naambord. Daarom werd er een prachtig mozaïekbord gemaakt. Daar konden dan heel veel grote en kleine mensen aan meewerken. Het resultaat is prachtig!

12

Accent Plus R

uim een jaar geleden hebben Rien Korevaar, Henk Wassink en ondergetekende het plan opgevat om een vereniging op te richten voor oudonderwijsgevenden uit de scholen die nu vallen onder het bestuur van ACCENT. Veel oudgedienden hebben immers gedurende een reeks van jaren hun beste krachten gegeven aan de school waar zij werkten. Maar er komt een dag van afscheid nemen. Het is natuurlijk heel plezierig om te gaan genieten van een andere invulling van de dagen, maar voor velen blijft toch de band met het onderwijs bestaan. Velen blijven geïnteresseerd in het wel en wee van de scholen. En er blijkt behoefte te zijn om contact met elkaar te houden. Sommigen vallen zelfs af en toe nog eens in. Maar ook zij die vrijwilligerswerk gaan doen of zich helemaal uitleven in een hobby, vinden het vaak leuk om op de hoogte te blijven van het wel en wee in de scholen.

Om die reden werd het idee geboren om een ACCENT PLUS club op te richten. Het plan kreeg de goedkeuring van Peter Putman en de toezegging van ondersteuning, zowel in financieel als administratief opzicht. In eerste instantie hebben 27 personen zich voor ACCENT PLUS opgegeven. Op dinsdag 2 maart kwam de helft van hen naar de eerste bijeenkomst. Het is niet eenvoudig om gepensioneerden op een bepaalde dag bij elkaar te krijgen als dat niet heel lang van tevoren is afgesproken. Sommigen van de Plussers waren namelijk heel ver de wijde wereld in. Anderen hadden al andere afspraken in de agenda staan. Want ook wie niet meer voor de klas staat, kan een volle agenda hebben. Het was een gezellige eerste kennismaking, waarbij allen kenbaar maakten, waar zij zich tegenwoordig mee bezig

houden. Verder werden er voorstellen voor toekomstige activiteiten gedaan. Ook werd toegezegd dat de Plussers in het vervolg “Accentueel” krijgen toegezonden. Er zal een speciale pagina op de Accentsite beschikbaar komen voor de mededelingen van ACCENT PLUS. De eerstvolgende activiteit is een excursie naar Ootmarsum, waar een bezoek gebracht zal worden aan het atelier van Ton Schulten, aan de beeldentuin en het onderwijsmuseum. Op 11 januari is de nieuwjaarsontmoeting. Bij alle activiteiten zijn de partners van de leden hartelijk welkom. Jan Baars

PO-Raad in actie tegen bezuinigingen primair onderwijs

I

n april komen de ambtelijke werkgroepen naar buiten met hun voorstellen voor een heroverweging van de overheidsuitgaven, waar de politiek zich vervolgens over gaat buigen. De PO-Raad wil dat de schade voor het primair onderwijs beperkt blijft, of liever nog dat er geïnvesteerd wordt, en grijpt de gemeenteraadsverkiezingen aan om schoolbesturen én ouders te mobiliseren. Het kabinet heeft grote bezuinigingen (35 miljard) aangekondigd op alle overheidsuitgaven. Het onderwijs is daar vooralsnog niet van gevrijwaard. Een speciale ambtelijke werkgroep zet de mogelijkheden op een rij om tot 20 procent te bezuinigen op het onderwijsdeel van de overheidsuitgaven. Zij zal daar dit voorjaar over rapporteren. Ondertussen nemen verschillende politici al positie in. In de Kamerbreed gesteunde motie-Hamer heeft de Tweede Kamer uitgesproken dat Nederland weer tot de top-5 kenniseconomieën van de wereld moet gaan behoren. Dit kan volgens

de PO-Raad alleen wanneer er een stevig fundament wordt gelegd in het primair onderwijs. Ook de burgemeesters van de vier grote steden hebben van zich laten horen. Zij hebben gezegd dat er zeker niet op politie en onderwijs bezuinigd mag worden. De PO-Raad is achter de schermen actief bezig om brede steun te verwerven voor het primair onderwijs en is blij met deze steunbetuigingen voor het onderwijs. De krappe overheidsfinanciën hebben echter niet alleen impact op het nationale beleid, ook het lokale beleid kan de gevolgen ervan ondervinden. De discussie over het belang van goed onderwijs moet daarom ook op lokaal niveau gevoerd worden, vindt de PO-Raad. Daarom roept de raad schoolbesturen op om rond de verkiezingen van 3 maart met behulp van ouders het primair onderwijs op de gemeentelijke agenda te plaatsen, door bijvoorbeeld aandacht voor het onderwerp te vragen bij lokale lijsttrekkers, collegeonderhandelaars en lokale media. Om het primair onderwijs stevig op de kaart te houden gaat de PO-Raad bovendien samenwerken met een landelijk bureau met veel ervaring op het gebied van marketing, communicatie en (politieke) lobby. In april komt er een gedegen aanpak ter voorbereiding op de discussie over de bezuinigingsplannen van het kabinet. Bron: AVS website

13

scholennieuws

GEBOORTE De Klimop Op 28 november 2009 is Ties Dragt geboren, hij is de zoon van onze collega Imalda Aalders en Frank Dragt en broertje van Lynn.

De Hoeksteen Gendringen Geboren op 12 februari Coos Reinders, broertje van Hendrik en zoon van juf Susan en haar man Hendrik Reinders.

’t Welink Op 11 januari j.l. werden onderwijsassistent Marlies Klomps en haar man Bram verblijd met de geboorte van een zoon. Ze noemen hem: Gijs. We wensen Marlies en Bram heel veel geluk met hun zoon.

Kon. Wilhelminaschool Hierbij een geboortekaartje gestuurd door Ronald Momberg en Paulien Wikkerink van hun zoontje Tim. Paulien is werkzaam op De Wilhelminaschool te Winterswijk.

De Triangel Hierbij een geboortekaartje van Maureen Dragt en Freek Peters. Maureen is werkzaam op De Triangel te Aalten.

14

Afscheid Riet Oosterink

scholennieuws

N

a 27 jaar nam Riet Oosterink afscheid van de Koningin Wilhelminaschool in Varsseveld. De kinderen namen haar mee op wereldreis door de gehele school. Van Engeland trok ze naar China en Turkije. Het was een prachtig afscheid. De school was vrolijk versierd en juf Riet kreeg mooie cadeaus, waarvan de klapper een wervelend optreden was van alle kinderen van de school. Na schooltijd waren er op de receptie veel mensen waarmee Riet goede contacten had om haar hartelijk te bedanken voor de jaren vol plezierig samenwerken. Kortom een dag om nooit te vergeten!

Wat een rijkdom! laten Mikel en Yvonne Scholten weten. Op 26 november werd hun zoon Gijs Berend geboren. Gijs heeft twee (trotse!) grote broers, Lars en Jaap. Hun moeder, Yvonne is intern begeleider van de Kon. Wilhelminaschool (Winterswijk).

Dubbel feest op ’t Warmelinck! Op 18 februari 2010 was het dubbel feest op ’t Warmelinck. Zowel Els Holthuis als Henny Grievink, waren 12 ½ jaar in dienst. Zij kregen uiteraard de welverdiende cadeaus overhandigd en werden voor al hun inzet bedankt.

Afscheid Marieke Schutmaat

O

p 6 februari 1995 begon de loopbaan van Marieke Schutmaat aan de Koningin Wilhelminaschool in Winterswijk. De school zocht een leerkracht voor de jongste kinderen en vond deze lieve juf met de ‘oude’ kleuteropleiding. Met hart en ziel werkte ze met en voor de kinderen in de kleutergroepen. Door haar ervaringen en haar studie orthopedagogiek was ze bijzonder betrokken bij de kinderen die het moeilijk hadden. De overstap van kleuterjuf naar remedial teacher was dan ook niet moeilijk te verklaren. Haar deskundigheid kon nu ingezet worden voor alle zorgleerlingen van de school. Die deskundigheid zal Marieke nog verder uitbreiden door weer een opleiding te gaan volgen, om daarna als speltherapeut aan het werk te gaan. Op 12 februari 2010 namen we, samen met alle leerlingen, tijdens een kleurrijk feest afscheid van haar.

15

stelt zich voor De

Knienenbult Westendorp B

asisschool De Knienenbult is een Jenaplanschool. Het is, in de traditie van vernieuwing, ook een TOM-school (Team Ontwikkeling op Maat). In de groepen wordt, meestal met meerdere mensen tegelijkertijd, modern onderwijs gegeven. Er wordt groepsdoorbrekend gewerkt.

Op de foto zijn de volgende collega’s te zien: Staand: Rieki Hengeveld (administratie) en Gerrit Kroon (conciërge) Op de leuning vlnr: Femke van Ampting (bovenbouw), Marianne van Asselt (IB-er), Eveline Hupkes (directeur) en Helma Jansen (onderbouw) . Op de bank: Annika van Hoorn (bovenbouw) en Ineke Luimes (onderbouw). Voor Annika zit service dog Nina. Nina is een opgeleide hond, voor kinderen met ASS-problematiek. Zij wordt ingezet bij de training voor autistische kinderen, die op woensdagmiddag op school plaats vindt. Niet op de foto staan Mieke Matla (bovenbouw), Ineke Stobbelaar (bovenbouw) en Clemens Terhorst (techniek, bovenbouw).

Ouders over de De Knienenbult Je bezoekt een aantal scholen, kijkt waar vriendjes en vriendinnetjes en buurkinderen naar toe gaan, spreekt met ervaren ouders, kijkt wat handig is in verband met werk en dergelijke en uiteindelijk maak je een keuze en hoop je dat je het goed gedaan hebt. Zo verliep de keuze voor een basisschool in ieder geval bij ons. Pas daarna, als je kind begint, leer je de school van je keuze echt kennen en zie je wat er allemaal bij het basisonderwijs komt kijken. Wij hebben intussen ruime ervaring met De Knienenbult en kinderen in de groepen 7, 5 en 2. In die tijd zijn wij ons steeds prettiger gaan voelen bij de manier waarop op De Knienenbult onderwijs gegeven wordt, bij de bevlogenheid van het team van leerkrachten en hebben wij bewondering gekregen voor het reilen en zeilen op een basisschool. En De Knienenbult is in de loop der jaren steeds meer ónze school gaan worden. Wij zijn er trots op. Zo vinden wij het bijzonder dat De Knienenbult elk kind onderwijs op maat kan bieden en vooral dat dat op zo’n vanzelfsprekende manier gebeurt. Verder stimuleert de school de zelfstandigheid van kinderen, maar heeft men ook oog voor elkaar en voor de wereld om ons heen.

16

De christelijke basisschool in Westendorp werd vroeger in de volksmond Knienenbult (konijnenberg) genoemd omdat het wat hoger, bijna op een bult lag. Konijnen zochten hun toevlucht tot die bult voor het graven van gangenstelsels. Daar zaten ze veilig en droog. Aan onze kinderen willen we een veilige plek bieden, waarin ze al spelend en lerend op hun toekomst worden voorbereid. De “bult” zorgt er voor dat er een wijde blik op de toekomst en de wereld wordt gegeven. Om de school is er veel ruimte voor de kinderen om te spelen en te leren. In de school valt meteen de inrichting op. De school is zodanig ingericht dat de kinderen kunnen werken in een semihuiselijke sfeer. Om het huiskamergevoel te versterken wordt er gebruik gemaakt van banken, kleden, ronde instructietafels e.d. De leerlingen worden steeds betrokken bij het her inrichten van de open ruimte en de lokalen. Zo wordt de school ook hun school. Ter illustratie: de foto van het team is gemaakt door een leerling, in een leeshoek in de open ruimte.

Het is mooi te zien hoe onze kinderen zich ontwikkelen, hoe ze steeds steviger in hun schoenen komen te staan. Het natuurlijke contact tussen kinderen van alle leeftijden, hoe ze elkaar over en weer helpen, samenwerken en samen spelen, trekt ons aan. ‘t Is een écht kleine school, laagdrempelig, betrokken. Voor ons hoeft het niet zo massaal. ‘s Ochtends als ouder nog even een kort rondje langs de lokalen kunnen maken, voor een aai over de bol van de kinderen en een blik op hun activiteiten, dat is voor ons waardevol. Het gebouw ligt prachtig in het buitengebied met veel speelruimte erom heen. Onze oudste zoon, die voetbal geweldig vindt, kan elke dag zijn hart ophalen. Al met al een school die kinderen ruimte geeft om zichzelf te kunnen zijn, een school waar kinderen nog écht kind kunnen zijn. Een school die het verdient om gekozen te worden. Dat weten wij nu. Als wij opnieuw zouden moeten kiezen, zou De Knienenbult voor ons een écht bewuste keuze zijn, want nu weten wij pas écht wat wij zoeken in een basisschool. Familie Middelkamp, Westendorp