19 april 2009
accentueel is een uitgave van de s t i c ht i n g a cce nt s c h o l e n g ro e p
Prachtige uitvoering musical Ennie door ‘t Möllenveld pagina 4
3 6 7 8 9 10 11 12 15 16
Anders omgaan met kinderen met leesproblemen Hoogbegaafdheid: Kans of risico Van het verenigingskantoor: Over ziek zijn en dan ... Stelt zich voor: Julianaschool Winterswijk Reacties op de stelling: Hiep Hoi; de staartdeling komt terug De hobby van: Femke Ruesink; triathlon hoort er helemaal bij Column: Naar grazige weiden Scholennieuws Kennismaken met: Jeroen Bloemenkamp, directeur De Hoeksteen GMR: Maken wij het verschil?
11
colofon:
Het HARD-project:
Accentueel verschijnt 3 maal per jaar in een oplage van 900 exemplaren (bestemd voor leden van het bestuur, de schoolteams, de ouderraden en de medezeggenschapsraden).
Anders omgaan met kinderen met leesproblemen.
redactie:
Vreemd. Of toch niet…
Ynske Breukelaar Jan van Herksen Jan van der Horst Ben Lammers (vormgeving) Dick Oosterink (correctie)
J
uist in een periode waarin de kredietcrisis toeslaat, pakt het onderwijs z’n kans met allerlei acties gericht op versneld investeren in schoolgebouwen. Het kabinet beraadt zich de komende weken op maatregelen om de huidige kredietcrisis te kunnen beteugelen. Plannen worden gemaakt om investeringen naar voren te halen en werkgelegenheid veilig te stellen.
In 2007 hebben drie ACCENT-scholen, samen met een school uit Bredevoort, uit het nascholings-aanbod van het samenwerkingsverband Brevoordt voor het HARD-project gekozen. Het betreft hier de Triangel, de Broekhof, ’t Welink en het Bastion. De reden voor de keuze voor het HARD-project was dat alle deelnemende scholen de prestaties van het leesonderwijs (verder) wilden verbeteren en de ruime aandacht voor de hardnekkige leesproblematiek. Inmiddels zitten de scholen in een fase dat het leesonderwijs een sterke impuls heeft gekregen door veranderde inzichten en veranderd leerkrachtgedrag.
redactieadres: De gezamenlijke onderwijsorganisaties zijn er als de kippen bij om een oproep te doen aan het kabinet. Men schat de noodzakelijke investering in een gezonde en duurzame huisvesting voor scholen op 500 miljoen euro. De winst wil men met name boeken op het gebied van duurzaamheid (terugdringen energieverbruik), financieel- (voorkomen duur onderhoud) en immaterieel gebied (onderwijskwaliteit en gezondheid van leerlingen en onderwijspersoneel). Al met al een wuivend perspectief, ook voor een aantal van onze ACCENT-scholen. Voeg dit gegeven bij het feit dat de werkgelegenheid in zorg en onderwijs niet, zoals in vele andere sectoren, onder druk staat en constateer dan dat we (voorlopig) binnen het onderwijs onze zegeningen mogen tellen. Een goede reden om ontspannen de nieuwe uitgave van ACCENTUEEL ter hand te nemen en eens nieuwsgierig rond te kijken in de ACCENT-omgeving. Naast het vele nieuws van de scholen, in deze uitgave bijvoorbeeld een artikel over hoogbegaafdheid door medewerkers van de OPD. Op alle ACCENT-scholen is inmiddels de door hen ontwikkelde kijkwijzer voor hoogbegaafdheid geleverd. Een mooi stukje werk dat door de scholen als welkome aanvulling gebruikt kan worden bij het signaleren van betreffende problematiek. Terug in ACCENTUEEL is de rubriek ‘de hobby van..’. Femke Ruesink, leerkracht van de Hoeksteen in Gendringen vertelt over wat haar bezig houdt in haar vrije tijd. Bij lezing blijkt dat haar hobby bestaat uit het begeleiden van haar vriend Bram, die op een hoog niveau aan triathlon doet. Maar het triathlonvirus is besmettelijk…. Vanuit de scholen is er nog gereserveerd gereageerd op onze oproep om een uitspraak te doen op de stelling “Hiep hoi, de staartdeling komt terug”. Jan van Herksen heeft de reacties op de stelling verzameld en in een artikel vervat. Het staat u natuurlijk vrij om ook later nog te reageren op dit artikel. We hopen natuurlijk dat u op een volgende stelling massaal gaat reageren. In dit blad maken we ook kennis met Jeroen Bloemenkamp, de nieuwe directeur van basisschool ‘De Hoeksteen’ in Groenlo. In zijn verhaal vertelt hij over zijn onderwijsloopbaan en zijn start als schoolleider in Grolle. De Julianaschool uit Winterswijk stelt zich via een fotobijdrage aan u voor en ook is er een onderwijsinhoudelijk artikel te lezen over het HARD-project, waaraan een aantal ACCENT-scholen deelneemt. De column van Chris Lindhout, nieuws van kantoor en GMR en een aantal ‘Accentjes’ maken dit nummer compleet. Door al uw bijdragen aan dit blad is bij de redactie voorlopig ook nog geen sprake van crisis. Fijn dat u de redactie steeds meer weet te vinden. Voor degenen die nog zoekende zijn: het staat u vrij om te reageren op artikelen, zelf nieuws aan te leveren of wetenswaardigheden met ons te delen. Veel leesgenoegen gewenst. Jan van der Horst
Accentueel ‘t Warmelinck Kruisdijk 17 7122 JX Aalten e-mail: vanherksen@ warmelinck.nl
De accent-scholen zijn: gemeente Aalten CBS Barlo De Broekhof Ds van Dijkschool Groen van Prinstererschool De Höve De Klimop nieuwHessen ‘t Möllenveld De Triangel ‘t Warmelinck ‘t Welink
gemeente Oost Gelre Talent De Hoeksteen Groenlo
gemeente Oude IJsselstreek De Hoeksteen Gendringen Bontebrugschool Maranathaschool Kon.Wilhelminaschool Varsseveld De Knienenbult
gemeente Winterswijk Julianaschool Emmaschool Kon.Wilhelminaschool Prins Willem Alexanderschool
www.accentscholengroep.nl 2
V
anuit het verleden werd vaak gedacht dat kinderen met leesproblemen een heel andere instructie vereisen (bijvoorbeeld aandacht voor hun leerstijl, inzetten orthotheek-programma’s, langzamer tempo, etc.). De nieuwste inzichten zijn echter dat kinderen met leesproblemen succesvoller zijn wanneer ze goede instructie krijgen met betrekking tot de leesvaardigheden die alle leerlingen moeten verwerven. Dit kan door: meer instructietijd; meer nauwkeurig opgebouwde instructie; meer expliciete directe instructie; meer coaching en oefening; meer zorgvuldig volgen van de leesontwikkeling en op basis van die gegevens het programma aanpassen.
• • • • •
Waar staat het HARD-project nu voor? Het project is gericht op: het vroegtijdig signaleren van (potentiële) dyslectische leerlingen of leerlingen met hardnekkige leesproblemen; het ondersteunen van het proces van vlot leren lezen voor genoemde risicoleerlingen om hen de gewenste leesdoelen te laten behalen.
• •
Waarom is het belangrijk om vroegtijdig te signaleren? Allereerst is lezen is geen natuurlijk ontwikkelingsproces. Lezen wordt geleerd. Leesproblemen zijn dan ook eerder het gevolg van ‘voortdurende tekorten’ dan van ontwikkelingsachterstanden. Kinderen die al op jonge leeftijd achterblijven, raken in de loop van de tijd steeds verder achter in leesontwikkeling, maar gaan ook
problemen krijgen bij andere vakken en soms ook gedragsproblemen vertonen. Een zwakke lezer op het einde van groep 3 loopt een groot risico om op het einde van groep 6 nog een zwakke leerling te zijn. Deze gegevens staan dus haaks op de gedachte dat kinderen pas gaan lezen als ze eraan toe zijn. Wat is het doel van het HARD-project? Het doel van het project is kinderen met hardnekkige leesproblemen en dyslectische leerlingen vlot te leren lezen. De vraag dringt zich op wat vlot lezen dan eigenlijk is. Vlot lezen is ‘de vaardigheid om teksten snel, moeiteloos en automatisch te lezen met weinig bewuste aandacht voor de leestechniek, zoals de letter-klankkoppeling’ (Meyer en Felton, 1999). De basis voor vlot leren lezen vanaf groep 1 is natuurlijk aandacht voor een goede spraak- taalontwikkeling en veel aandacht voor het fonemisch bewustzijn. Dit bepaalt voor een groot deel de kwaliteit van het (vlot) leren lezen. Vlot kunnen lezen is tevens cruciaal voor begrijpend lezen. Kinderen uit risicogroepen komen dikwijls groep 1 binnen met onvoldoende woordenschat/mondelinge taalvaardigheid en weinig ervaring met geschreven taal. Deze gegevens voorspellen leesfalen. Een goede interventie in groep 1 en 2 kan het risico van leesfalen beperken. Wat is de opdracht aan de scholen in het project? De scholen dienen aandacht aan het doel ‘alle leerlingen vlot laten lezen’ te besteden. Daarvoor is het natuurlijk noodzakelijk om voldoende tijd aan (vlot) lezen te besteden.
Ook de ervaringen over ‘vlot lezen’ worden uitgewisseld tussen leerkrachten, interne begeleiders, externe begeleiders van het samenwerkingsverband en schoolleiders. Bij het realiseren van de doelen wordt gebruik gemaakt van de ervaringen die in de afgelopen jaren in het basisonderwijs met het BOV-, HARD- en in het speciaal basisonderwijs met het LISBO-project zijn opgedaan en nieuwe wetenschappelijke inzichten op het gebied van dyslexie, waarbij vroegtijdig signaleren en ondersteunen centraal staan. Een belangrijk middel hierbij is dat de school een leesverbeterplan opstelt, waarin hoge doelen gesteld worden. Wat zijn de doelen van het HARD-project? Binnen basisscholen de leesuitval terugbrengen tot 5% Streefdoelen hierbij zijn: eind groep 2: goede condities voor het leren lezen eind groep 3: minimaal AVI-2 eind groep 4: minimaal AVI-5 eind groep 5: AVI-9
• • • •
De inhoud van een leesverbeterplan. De leesverbeterplannen van de deelnemende scholen hebben alle een gelijksoortige basis. Belangrijke zaken die in deze plannen voorkomen zijn: - doelgericht taal-/leesonderwijs; - voldoende tijd inroosteren; - (mogelijke) risicolezers vroegtijdig signaleren. Bij voorkeur al in groep 1 en 2 (kleuterschoolverlenging heeft geen effect!, preventie is effectiever en efficiënter dan late remediëring); Lees verder op pagina 5
3
16-11-08 Zevenheuvelenloop Nijmegen 7-12-08 Montferlandrun ’s-Heerenberg
Vervolg van pagina 3 - Nauwgezet de leesontwikkeling van risicolezers en zwakke lezers volgen en daaraan consequenties verbinden; - Risicolezers actief bij de groepsinstructie betrekken; - Het realiseren van op de groepsinstructie afgestemde intensieve instructie voor zwakke lezers; - Verlengde instructie en/of tijdelijke klassenverkleining (preteaching en reteaching); - De leestijd, bijvoorbeeld met een computer of door tutoring, voor zwakke lezers met één uur per week uitbreiden.
D
Prachtige uitvoering musical Ennie door ‘t Möllenveld E
en jaar lang is basisschool ’t Möllenveld bezig geweest met de voorbereidingen voor de musical “Ennie”. Een uniek musicalproject, dat in samenwerking met scholieren van het Christelijk College Schaersvoorde tot stand kwam. De realisatie van deze musical heeft niet alleen een overweldigende indruk achter gelaten bij de basisschoolleerlingen, maar ook teamleden, ouders en andere betrokkenen waren geweldig enthousiast.
IJspret voor jong en wat ouder. Foto van de schaatsmiddag van de Maranathaschool op 6 januari 2009 met groep 5-6 en 7-8 naar de ijsbaan in Varsseveld.
Op donderdag 12 februari 2009 werden twee voorstellingen opgevoerd in de theaterzaal van het instituut voor Kunst en Cultuur (muziekschool) Boogie Woogie te Winterswijk. De musical Ennie is sterk gerelateerd aan de overbekende musicalfilm Annie. Op bijna professionele wijze werd er door de 42 kinderen van de midden- en bovenbouw een spetterende voorstelling gegeven. Dankzij de ondersteuning van een live-band werd er door alle kinderen
geweldig gezongen en zorgde menig lied voor een waar “kippenvel”-moment. Basisschool ’t Möllenveld kan, samen met de scholieren van Schaersvoorde, die niet alleen het initiatief genomen hebben tot het opvoeren van de musical, maar die ook een groot gedeelte van de regie en techniek in handen hadden, met trots terugkijken op deze prachtige uitvoering. Alfons Wormskamp Directeur CBS ’t Möllenveld
e 25e (jubileum)editie van de Zevenheuvelenloop kende een recordaantal deelnemers: 24.721 lopers en loopsters gingen om 13.00 uur van start. De winnende tijd was 42.16. Kenenisa Bekele (meervoudig Olympisch en wereldkampioen en wereldrecordhouder) en Stefano Baldini (Olympisch marathon kampioen van Athene en Europees kampioen in 2006) waren de publiekstrekkers. In hun voetsporen liepen Lars Duistermaat (stagiaire en invaller sbs nieuwHessen), Erwin van Loo IB-er (sbs nieuwHessen) en Manuala Jansen, (orthopedagoge OPD ACCENT) mee. Lars, lopende bij de atletiekvereniging te Winterswijk liep een erg snelle tijd, namelijk 54.28 en werd daarmee in het eindklassement 157e . Een prima resultaat gezien het grote aantal nationale en internationale deelnemers. Manuela liep voor het eerst mee aan een groot loopevenement en ook voor haar was dit een prestatie van formaat. De tijd die ze neerzette, had wel wat scherper gekund, als ze onderweg niet op de “Dixie” had gezeten. Zondag 7 december liepen deze drie “runners” ook de 15 km lange Montferlandrun te ’s-Heerenberg samen met publiekstrekker Lornah Kiplagat. De hardlopers zijn nog wel op zoek naar een nieuwe shirtsponsor. Misschien iets voor Stichting ACCENT??
Verder: Goede methoden en computerprogramma’s inzetten; - Aanwezige methoden/materialen beter gebruiken; - Zorgen voor een ‘dekkend’ taal-/leesaanbod; - Leerkrachtgericht voor risicokinderen; - Streven naar preventie; - Proactieve begeleiding; - Directe, expliciete, systematische intensieve instructie via een model; - Meer tijd (versnellen ontwikkeling); - Werken met een systeem om leerlingresultaten te volgen.
-
scholennieuws
Tot slot: de essentie. - Het is belangrijk om duidelijke leesdoelen te stellen. - Zorg voor goede instructie, zowel op groeps- als op subgroepniveau, geef daarbij veel voorbeelden en ondersteun de leerlingen bij het toepassen. - Werk met kwalitatief verantwoorde leesmethoden. - Besteed voldoende tijd aan lezen en aan zwakke lezers. - Signaleer risicolezers vroegtijdig (timing) en besteed meer tijd aan reteaching en preteaching van risicolezers. - Volg de leesontwikkeling (monitoring) nauwgezet en verbind daaraan consequenties. Jan van der Horst (voor dit artikel is gebruik gemaakt van verschillende, aan de HARD-scholen, aangeleverde documenten van Dr. Kees Vernooy van het CPS).
10 4
5
Hoogbegaafdheid: kans of risico?
Over ziek zijn en dan…… Wanneer je een griepje hebt meld je je ziek bij je directeur. Deze zal je vragen wat er aan de hand is en wanneer je denkt je werk te kunnen hervatten. Gelukkig is dat in de meeste gevallen al weer snel, maar soms duurt ziekte wat langer. Dan krijg je te maken met de “Wet verbetering poortwachter” (Wvp). De Wet verbetering poortwachter bestaat sinds 1 april 2002 en moet werknemers helpen bij hun reintegratie en voorkomen dat ze onnodig lang ziek zijn. De Wvp verplicht werkgevers en werknemers om alles in het werk te stellen zodat de werknemer zo spoedig mogelijk het werk kan hervatten. Daartoe wordt het WIA-stappenplan gehanteerd.
Hoogbegaafdheid signaleren…… dat is toch geen probleem. De kinderen vallen als kleuter toch al op? Maar juist deze kinderen laten vaak een heel grillig beeld in hun ontwikkeling zien. Leerkrachten raken door het diffuse beeld soms zelfs handelingsverlegen. Als leerkrachten willen we niet achter de feiten aanlopen, maar op tijd ons onderwijsaanbod goed afstemmen!
O
m preventief handelen van leerkrachten mogelijk te maken is het nodig om hoogbegaafdheid vroegtijdig te kunnen signaleren. De OPD heeft daarvoor in samenwerking met Dick Memelink een Kijkwijzer hoogbegaafdheid ontwikkeld. De Kijkwijzer is bedoeld om het jonge hoogbegaafde kind in beeld te krijgen, zodat in de groep vroegtijdige interventies doorgevoerd kunnen worden. De Kijkwijzer is gebaseerd op het Ontwikkelingsvolmodel (OVM), een model dat veel gebruikt wordt in het
onderwijs en dat de brede ontwikkeling van kinderen van 0 tot en met 23 jaar in beeld brengt. Dick Memelink is werkzaam bij het Seminarium voor orthopedagogiek en heeft het Ontwikkelingsvolgmodel ontwikkeld. De Kijkwijzer hoogbegaafdheid geeft een zestal domeinen weer: de basale ontwikkelingsbehoeften; het speel- en werkgedrag; de zintuiglijke ontwikkeling; de taalontwikkeling; de wereldverkenning en de geletterd- en gecijferdheid.
• • • • • •
De domeinen kennen een aantal ontwikkelingslijnen. Op elke lijn is een omschrijving van het jonge kind in balans te vinden. Daarnaast worden de risico’s van boven- en onderpresteren beschreven. De leerkrachten die met jonge kinderen werken kunnen de Kijkwijzer hoogbegaafdheid invullen na zorgvuldige observatie. De orthopedagogen van de OPD kunnen daarna ingeschakeld worden voor een vervolgobservatie in de groep of voor een psychodiagnostisch onderzoek. Hierna volgen begeleidingsadviezen voor de leerkrachten en de ouders. Daarnaast heeft ACCENT voor de scholen een toolkit hoogbegaafdheid beschikbaar gesteld. De orthopedagogen kunnen in samenwerking met onze collega Mariejan Wientjes adviezen geven over een samenstelling op maat. Vanuit het Samenwerkingsverband zal een scholingsprogramma rond het thema hoogbegaafdheid worden aangeboden. De orthopedagogen van de OPD kunnen desgewenst op teamniveau een casus bespreken of een oudergespreksgroep begeleiden. De leerstrategieën van het kind worden helder en het didactisch en pedagogisch aanbod wordt passend gemaakt. De OPD biedt een programma gericht op preventie en passende begeleiding, opdat het hoogbegaafde kind kan opgroeien tot een volwassene in balans.
accentje
Materiaal uit ‘rugzak’ is van de school Materiaal dat speciaal is aangeschaft voor een rugzakleerling is in beginsel eigendom van de school. Het kan bijvoorbeeld gaan om een laptop. Als een leerling naar een andere school overstapt dan mag strikt genomen dat materiaal niet met de leerling meegaan. Dat antwoordt staatssecretaris Dijksma op schriftelijke vragen van de Kamerleden Besseling en Kraneveldt (beiden PvdA). De bewindsvrouw schrijft dat de ‘middelen in het rugzakje worden toegekend aan de school om het onderwijs aan te passen en mogelijk te maken voor een leerling die extra zorg behoeft.’ Soms gaat het om heel specifieke middelen voor een bepaalde leerling. “Verandert een rugzakleerling van school dan behoudt de school in principe de eventueel aangeschafte materialen. Deze kunnen worden ingezet voor andere leerlingen met een zorgbehoefte”, aldus Dijksma. Maar ze voegt er meteen aan toe dat als de aangeschafte (specifieke) middelen voor de zorgleerling noodzakelijk blijven bij verandering van school, dat de ouders en de betrokken scholen in goed overleg afspraken kunnen maken over het wel of niet meeverhuizen van de materialen. “Ik heb er vertrouwen in dat scholen dit doen vanuit het belang van de leerling en de andere (zorg)leerlingen op die school”, stelt de staatssecretaris.
Wat is WIA? IA staat voor Wet Werk en inkomen naar Arbeidsvermogen. Vanaf 2006 krijgt iedereen die twee jaar ziek is te maken met de WIA. Uitgangspunt van de WIA is dat werknemers zoveel werken als binnen hun mogelijkheden ligt. Het gaat dus niet om wat je niet meer kunt, maar om wat je nog wel kunt!
Arbeidsongeschiktheidsuitkeringen Na twee jaar ziekte beoordeelt UWV of je in aanmerking komt voor een arbeidsongeschiktheids-uitkering. Daartoe dien je de WIA-aanvraag in. De werkgever zal je hierover informeren en je hiermee helpen. UWV bepaalt de mate van arbeidsongeschiktheid en het recht op een eventuele uitkering. De WIA beoordeling kan leiden tot het volgende:
W
WIA-stappenplan Met het WIA-stappenplan kun je precies nagaan wanneer en welke stappen er moeten worden gezet als je ziek bent geworden en wie je daarbij helpt. Week 1: Een werknemer ziek melden Week 6: Bedrijfsarts analyseert het probleem en geeft advies Week 8: Opstellen Plan van Aanpak door werkgever en werknemer Week 42: Ziekte wordt door werkgever gemeld bij UWV Week 50: Werkgever en werknemer evalueren het eerste ziektejaar Week 87: Werknemer ontvangt WIA-aanvraag van UWV Week 88: Eindevaluatie
• • • • • • •
Bij ACCENT bepaalt de schooldirecteur in overleg met de beleidsmedewerker P&O wanneer de bedrijfsarts wordt ingezet. Dit kan de eerste ziektedag zijn maar uiterlijk 2 weken na de ziekmelding ontvang je een oproep voor het spreekuur van de bedrijfsarts. Bij langduriger ziekte word je uitgenodigd voor het sociaal medisch overleg (SMO) om met alle betrokkenen te bespreken hoe het werk weer zo snel mogelijk kan worden hervat (re-integratie) en wat daarvoor nodig is.
Je bent minder dan 35% arbeidsonge• schikt. In dit geval ontvang je geen
Loondoorbetaling bij ziekte De werkgever betaalt maximaal twee jaar je loon door bij ziekte. Gedurende het eerste ziektejaar ontvang je je volledige salaris (100%). In het tweede ziektejaar wordt het salaris voor 70% doorbetaald. Controle en regels Als je ziek bent moet je je aan bepaalde regels houden. Zo moet je actief werken aan je herstel. Dat doe je in samenwerking met je werkgever. Indien het “eigen werk” door ziekte niet meer kan worden uitge voerd, is er misschien ander werk te vinden bij de eigen werkgever of elders. De werkgever kan hiervoor een re-integratiebureau inschakelen die met je bekijkt welke mogelijkheden er zijn. Ben je na twee jaar nog niet aan het werk, dan beoordeelt UWV of je in aanmerking komt voor een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Je valt dan onder de WIA.
•
•
WIA-uitkering en ga je met je werkgever op zoek naar een oplossing om aan het werk te blijven. Dit kan betekenen dat de werkgever je een aangepast dienstverband aanbiedt of dat er gezocht wordt naar een andere passende oplossing. Ben je meer dan 35% arbeidsongeschikt dan kan een WGA of IVA-uitkering worden toegekend: WGA (werkhervatting gedeeltelijk arbeidsongeschikten) Deze uitkering is bedoeld voor werknemers die maar gedeeltelijk kunnen werken (arbeidsongeschiktheid meer dan 35%) en voor arbeidsongeschikten met kans op herstel. IVA (Inkomensverzekering Volledig en Duurzaam Arbeidsongeschikten) Deze uitkering is bedoeld voor volledig arbeidsongeschikten zonder of met een kleine kans op herstel.
Meer weten? Voor meer informatie over dit onderwerp kun je terecht op: www.uwv.nl Harry Nienhuis, beleidsmedewerker P.&O.
BRON: NIEUWSBRIEF BESTURENRAAD
6
7
stelt zich voor Julianaschool
Winterswijk
HIEP HOI, DE STAARTDELING KOMT TERUG. Met ingang van dit nummer zijn we begonnen met het lanceren van een stelling, waarop onderwijsgevenden binnen Accent kunnen reageren. De eerste stelling gaat over een actueel thema in het onderwijs: het rekenen. Het realiteitsrekenen staat momenteel ter discussie. Rekenopgaven zouden te veel verpakt zijn in verhaaltjes. Dat zorgt ervoor dat de niet zo talig ingestelde leerlingen veel moeite hebben met rekenen en wiskunde. Bovendien bieden methodes te veel oplossingsstrategieën. Terug naar het oude koopmansrekenen: rijtjes, oftewel meters maken. Uitgeverijen spelen hier handig op in en passen nieuwe methodes moeiteloos aan. U vraagt, wij draaien is het motto.
Zittend v.l.n.r.: Toke Zwinkels, Marian van Kuppevelt, Joke Lammers Staand v.l.n.r.: André Grevers, Nienke van der Donk, Kapla-toren, Marloes Evers en Petra Damkot
O
ndanks een goed begin wat betreft de reacties op deze stelling viel het aantal uiteindelijk enigszins tegen, maar misschien moeten we nog wennen aan een nieuwe rubriek. Hieronder de reacties, waarvoor onze hartelijke dank!
Van “Hap” klare brok tot “Staart” product! Nadenkend over de staartdeling lijkt het mij goed hem / haar in het rekenonderwijs “erbij” te houden. De volgende overpeinzingen brachten mij tot bovenstaande titel.
Ik heb zelf deelsommen op beide manieren uitgelegd. Persoonlijk vind ik de “hapsommen manier” een betere omdat je zo beter kunt begrijpen wat je aan het doen bent. Wel was mijn ervaring dat bij kinderen die rekenen knap lastig vinden, de staartdeling manier beter aan te leren is. Meer van ook al kun je niet precies verwoorden waarom je het zo doet, als het resultaat maar goed is.’
Bij elke deling is het vooraf schatten van de uitkomst een “must”. (Ken je de getalswaarde?) Delen door middel van het nemen van happen is inzichtelijk maken van het “verdelen”. verdelen . Start met “happen” delen en eindig met “staart” delen. Staartdelen is een onderdeel van het cijferen en behoort tot kolomsgewijze rekenen. Staartdelen is herhaald aftrekken, net als rekenen met happen, dus… niks mis mee. Staartdelen is een foefje om snel te kunnen delen. Je dient er de tafels wel goed voor te kennen. (automatiseren) en het scheelt een hoop schrijfwerk. Bij staartdelen wordt het deelteken: vervangen door twee deelstrepen. Nou, en? Bij staartdelen gebruik je dezelfde getallen als bij delen met happen. Bij staartdelen is het wenselijk bekend te zijn met de begrippen: deel(ge)tal, deler, antwoord, aftrekstreep, rest, komma. Staartdelen is een efficiëntere methode om precies hetzelfde te doen als delen met happen, alleen anders opgeschreven. Staartdelen is een abstracte manier om te delen. Voor sommigen een uitdaging! Staartdelen is de paradox van delen met “happen”. Het gaat er als “happen” (lees: inzichtelijk) in en komt er verwerkt (lees: abstract) bij de “staart” uit. Met “happen” delen levert inzicht op bij het “snellere” staartdelen. Vandaar….. van “Hap” klare brok tot “staart” product.
Bert Smit, De De Hoeksteen, Hoe Ho ekstee en,, Gendringen Gendringen
Graag! en ook: delen door een breuk is....enz. Graag dus!
Zittend: Janneke te Lindert Staand v.l.n.r.: Koko Kraaijenbrink, Nathal Koldeweij, Mariejan Wientjes
Afwezig op de foto’s: Boukje Jansen, Hanneke Ruesink, José de With en Gerrit Ebbers
Meedoen aan een inzending voor de onderwijsprijs van Accent? Dat betekent drie keer plezier voor ons team
Jacoba van d der er Valk-Molenaar, gr. gr. 8 KWS gr KWS Winterswijk Wiint nter erssw swij ijk k
Hiep Hoi, Inderdaad! De lange berekening van nu, die meer inzicht moet geven, is tevens heeeel foutgevoelig en niet onbelangrijk duurt ook veel langer. De oude manier is een goede truc en trouwens wanneer gebruiken we de staartdeling in het dagelijks leven??? Dit staat in geen verhouding met de lange nieuwe berekening die zo vaak geoefend moet worden.... Met vriendelijke groet, Inge Inees,, leerkracht lee le erkraccht groep erkr groe ep 3 Hiep Hoi. De staartdeling komt terug. Hoe zo terugkomen? Bij ons is hij niet weggeweest! Jeroen Bloemenkamp, De Hoeksteen Groen Groenlo nlo
1.
Werken aan de schoolontwikkeling
2.
Hoera ! De 2e prijs!
3.
Een flinke impuls voor de leesmotivatie op onze school door heel veel boeken voor het geldbedrag te kopen.
Team Ds van Dijkschool
8
De staartdeling is nooit weggeweest. In een debat tussen een voor -en tegenstander van het realistische rekenen kwamen zij al gauw tot de volgende conclusie: Delen in stapjes maakt de bewerking voor veel kinderen duidelijk. Daarna maken we de stap naar de staartdeling. Realistisch rekenen is zoveel beter dan ons oude koopmansrekenen. Kinderen snappen het beter en krijgen inzicht. Wel moeten we de stappen zetten om tenslotte handig te gaan rekenen. Ik zeg altijd: “Rekenen is saai en daarom moeten we er zo weinig mogelijk tijd aanbesteden. Dus handig rekenen.”
Hans de eV Vries ries (groep 7,8, CBS ’t Möllenveld, Aalten/Haart) Is bij mij nooit weggeweest! Minder inzicht? Och. Minder fouten? Zeker weten! Helemaal mee eens! Tussen al het nieuwe, past dit nog steeds (heel zinvol)! Ook hiermee kun je immers met sprongen vooruit! Als de leerlingen maar snappen wat ze aan het doen zijn. Jolanda Jo ola land nda nd a tte e Winkel namens De Höve, De Heurne
Jan Jolink, Bontebrugschool, Silvolde
9
de hobby van Femke Ruesink
Triathlon hoort er helemaal bij T
riathlon is de duursport bij uitstek. Wie denkt dat bijvoorbeeld het wedstrijdfietsen van 180 kilometer op de weg zwaar is, komt bedrogen uit. Een triatleet doet er nog twee extra ‘klussen’ bij. Namelijk als voorafje 3,8 kilometer zwemmen en als ‘toetje’ 42,195 kilometer hardlopen, oftewel een complete marathon. Onmenselijk? Je zou het bijna denken, ofschoon je met een optimale professionele training en begeleiding ver kunt komen in deze nog vrij onbevlekte sport die triathlon heet. Bram beoefend deze sport al zo’n 7 jaar op een behoorlijk hoog niveau. De motivatie om deze sport te doen is er vanuit hemzelf en dat is maar goed ook, want iemand motiveren om deze sport te moeten gaan doen? Je moet een behoorlijke wilskracht en doorzettingsvermogen hebben om dit te kunnen. Maar dat wil nog niet zeggen dat je het alleen kunt. Voor de professionele training is een trainer aanwezig die zelf ook in de top van Nederland meedoet. Verder zijn er een sportarts en een fysio. En voor de mental coaching ben ik er. Om aan te geven wat ik zoal doe zal ik proberen de dagen rond een wedstrijd te beschrijven. Voor dit voorbeeld neem de wedstrijd in Almere. De dag voor de wedstrijd rijden we naar Almere met een caravan. Nadat we zijn aangekomen worden de spullen een beetje uitgepakt. Bram moet zich melden
10
en de fiets moet ingeleverd worden, dus die wordt voor een laatste check nog even helemaal nagekeken. Daarna lopen we samen even rond om te ontspannen. De details worden allemaal nog een keer doorgenomen. Waar is de coachplek, hoe lang duurt het zwemmen, bijhouden wie er als eerste uit het water komt en met welke tijd, na hoeveel tijd komt hij op de coachplek, enz. enz. Daarna is het tijd om te eten, voor de zoveelste keer deze week pasta. Na het eten worden alle spullen voor de volgende dag in de goede tas getopt en worden alle spullen nog een keer doorgenomen. Is alles er voor het zwemmen, fietsen en lopen? Dan wordt het tijd om naar bed te gaan. Proberen zo vroeg mogelijk in bed te liggen, om zoveel mogelijk proberen te slapen. ’s Ochtends vroeg moeten we er rond 4 uur uit. Ik zet hele sterke koffie en smeer een paar witte boterhammen. Ondertussen loopt Bram even een rondje. Terwijl Bram even later moeizaam zijn ontbijt wegwerkt, maak ik alle sportvoeding klaar. Dan gaan we op weg naar de start. Om iedere pols twee horloges, want er zijn nogal wat dingen die bijgehouden moeten worden. Dan klinkt het startschot. Ze zijn onderweg. Ik kan nu niks anders doen dan goed de tijd bijhouden en afwachten hoe Bram het gaat doen. Zijn ouders en mijn ouders zijn inmiddels ook aangekomen en met z’n allen gaan we naar de plek waar ze uit het water kom komen. Na ongeveer een uur komt hij uit het water en moet ik hem vertellen, in d de tijd dat hij voorbij zoeft, dat hij 52 ligt, welke tijd hij heeft en kan ik 52e no nog net een aantal namen noemen va van mensen die voor hem liggen. D Dan springt hij op de fiets en lopen wij n naar de coachplek. Daar installeren w we ons. Stoeltjes worden uitgeklapt, kkrantje erbij en wachten maar. Na anderhalf uur komt hij voor de eerste keer voorbij. De tijd ervoor is stressen. Staat iedereen op de goede plek? Ik sta vooraan met een bidon
sportvoeding. Zodra hij de hoek om komt scheuren moet ik hem herkennen en met de bidon klaar staan. Hij móet deze voeding hebben. Als hij het heeft geef ik een seintje aan zijn vader dat hij er is. Ook deze bidon kan hij pakken en ook de laatste gaat goed. Wat een opluchting. Nu weer anderhalf uur wachten om weer precies hetzelfde te doen. Nu is het tijd om naar de andere kant van het parcours te gaan. Daar komt hij straks door voor het lopen. Weer anderhalf uur later is hij bij de wissel. Het eerste stuk dat hij moet lopen kan ik op de fiets een stuk mee. Hij is wel een eind van me vandaan, maar ik kan nu, iets rustiger, vertellen hoe hij in de wedstrijd ligt en eindelijk vragen hoe het met hem gaat. Hij moet drie ronden lopen. Elke ronde is ongeveer een uurtje. Daarvan mag ik een kwartiertje meefietsen. De rest is afgesloten voor publiek en begeleiders. De rondes lopen gaat behoorlijk goed. Als hij de laatste ronde heeft ingezet gaan wij naar de finish. Daar is het wachten tot hij komt. Hij komt als 12e over de finish. Hij is 6e Nederlander geworden. Echt een superprestatie, hoewel hijzelf natuurlijk niet geheel tevreden is. Het kan altijd beter. Nadat hij een beetje bijgekomen is en onder de douche vandaan is, is het tijd om naar de plaatselijke cafetaria te gaan om daar een frikadel speciaal te nemen en een biertje. Twee dingen die hij het hele jaar laat staan, alcohol en een vette hap. Na een wedstrijd mag hij dit van zichzelf nemen. De dagen erna gaat het lopen een beetje moeizaam, maar dat is binnen een week vaak alweer over. Ondanks dat het Bram zijn sport is, ben ik er ook een beetje mee besmet. Natuurlijk is het niet altijd leuk dat zoveel om de sport draait, maar zonder triathlon zou niet kunnen. Daarbij komt dat het erg leuke dingen met zich meebrengt. Een behoorlijk grote kennissenkring, veel buiten bezig zijn en de nodige reisjes overal naar toe. Kortom, triathlon hoort er bij ons helemaal bij. Femke Ruesink De Hoeksteen Gendringen
Naar grazige weiden
I
k weet eigenlijk niet hoe het komt. omt maar staande aan de ijsbaan moet ik ineens aan Geert denken denken. Geert kwam ik van de zomer tegen g op p de heide, toen ik een p paar dagen g vakantie had. Het staat me nog goed bij. “Hallo”, zeg ik en ik stap van mijn fiets. Daarna houd h d ik mijn ij mond. d D Datt pastt iin d de sfeer f van h hett moment. “Is moment Is dat moeilijk? moeilijk?”, vraag ik even later later. Hij kijkt j me aan en g glimlacht. “Sommige g mensen zeggen dat ik alleen maar vakantie heb”. antwoordt hij. “Is vakantie houden moeilijk?” Zouden Z d schaapherders h h d geselecteerd l t d worden d op hun filosofische filosofische talenten, talenten vraag ik me af. af “Kijk”, j , herneemt hijj eigenlijk g j verrassend,, “het leiden van een schaapskudde is een precies werkje. De schapen hebben alleen maar oog voor wat vlak l k voor hun h poten liligt”.” Hij wacht h en ik reageer; “de de waan van de dag, dag dus”. dus Hij kijkt op. op “Als Als je dat zo noemen wilt, ga je gang. Ik kijk naar de horizon. Daar moet ik heen. Daar ligt mijn doel. En of de kudde nou een beetje naar rechts off links l k gaat is niet zo erg. Als l ze maar niet te ver afdwalen”. “En afdwalen En dat schaap? schaap?” Ik wijs op een helemaal aan de rechterkant lopend dier. Geert uit een onverstaanbare kreet. Zachtjes, We zijn tenslotte in de natuur. De hond stuift weg en jaagt het schaap terug in de groep. “Het juiste middel op de juiste tijd” tijd”, glimlacht Geert Geert. Ik denk aan Arie, mijn onwillige leerkracht uit groep g p 6. Ik wou dat ik zo’n hond had. “Je loopt altijd een beetje achteraan?” vraag ik. “Da’s de beste plek. Kun je alles mooi overzien”. antwoordt Geert Geert. Ik denk aan mijn eigen leider leiderschapsstijl van: Jongens Jongens, ik weet de weg weg, volg mij
maar Net andersom dus. maar. dus Waar loopt de ideale leider? “Het moeilijke is”, is” vervolgt Geert, Geert “dat ik alles in de gaten moet houden. houden Dat luistert nauw. nauw Als de zon te heet wordt, moet ik zorgen g dat ik op p tijd bij een schaduwrijke plek ben. Als de wind te hard gaat waaien, moeten ze in de luwte staan. Ik moett drukke d kk wegen ontlopen, tl als l er jonkies j ki zijn. Ik moet bij regen op tijd een droge plek zijn vinden. En... g goed voedsel vinden. Geen onkruid,, maar mooi gras en fijne heide, want de schapen... die moeten gewoon ...vreten. Daar zijn ze voor. Datt is D i hun h di ding”.” Ik d denkk aan alle ll zaken k di die op mijn school afkomen: dode-hoek-lessen, dode-hoek-lessen zinloos geweld-acties,, toetsen,, testen. Allemaal nuttig g g en nodig of ... is het onkruid? Moet ik net als een schaapsherder daarin de weg aangeven en het jjuiste i voedsel d l ki kiezen?? “W “Weinig i i vakantie k i d dus”,” opper ik. ik “Ach, Ach ‘tt is mooi om met zo’n zo n kudde op stap te zijn zijn”,, antwoordt Geert. Mijn zoon zwaait vanaf de ijsbaan. Hij wil vast chocolademelk. Ik zwaai terug. Over de ijsbaan heen kijk ik het veld in. Ergens aan d de h horizon van mijn geest doemt d het beeld op van grazige weiden. weiden
column door Chris Lindhout 11
Afscheid van Jelle Tolkamp O
p 10 januari komt het bericht, waar niemand op hoopt, maar dat wel ver-wacht werd: Jelle uit onze groep 7 is gestorven. Op dat moment weet je niet wat je moet zeggen en doen en gaan je gedachten in eerste instantie uit naar Jelles familie. Jelle komt in het begin van cursusjaar 20062007, wegens verhuizing, van de Julianaschool in Winterswijk bij ons op de Koningin Wilhelminaschool in groep 5. Al meteen na zijn afscheid op de Julianaschool heeft Jelle oogklachten en de uiteindelijke diagnose is dat hij tumoren op de hersenstam heeft. Jelle ondergaat het hele behandeltraject: operatie, bestraling en chemo. In groep 5 krijgt hij veel les aan huis. Begin groep 6 komt alles in wat rustiger vaarwater. Jelle krijgt eerst nog wel sondevoeding, maar al snel kan daar mee gestopt worden en hebben we een leerling die eigenlijk aan alle activiteiten meedoet: prachtig om mee te maken! Zo’n half jaar gaat het prima, totdat in het voorjaar van 2008 de boodschap komt dat er opnieuw tumoren ontdekt zijn. Jelle komt het, samen met zijn ouders, in de klas vertellen. Zelden zo’n zielig hoopje mens gezien…. Met elkaar gehuild en gepraat, maar ook getekend en gespeeld. Dan komt er een bijzondere periode. Je weet dat het niet goed gaat, maar aan Jelle merk je dat niet! Hij heeft plezier in het leven en geniet op school en thuis. De klachten lijken wel verdwenen. Hij doet met alle activiteiten mee en krijgt meer haar dan zijn meester! Op school “draait” hij het gewone programma mee. Zo rond oktober komen er toch wat kleine klachten: pijn in de onderrug. Zijn “luie” stoel weer in de klas, want hij raakt ook sneller vermoeid.
Na november leeft Jelle naar ieder hoogtepunt toe: het Sinterklaasfeest, Kerst, Oud en Nieuw (lekker knallen en volgens Winterswijks gebruik Nieuwjaarszakken vol met snoep ophalen) en de verjaardag van zijn vader. Hij beleeft het allemaal intens. Maar hij gaat wel achteruit. Vrijdag komt vader op school en vraagt of ik Jelle nog even wil zien. Voor mij is dat het moment van afscheid nemen. Nadat het bericht van overlijden is gekomen, moet er heel veel gebeuren. Het is goed dat we al heel veel dingen voorbereid hebben. De ouders van Jelle betrekken heel bewust groep 7 bij hun voorbereidingen: alle kinderen hebben afscheid van Jelle kunnen nemen en ze mogen ook de kist versieren. De Dankdienst voor Jelle is in één woord: indrukwekkend! Ja, en dan komt de dag dat je een definitief lege plek in de klas hebt. Jelles tafeltje wordt een gedenktafel: foto, kaarsje, zijn leesboek “Snuf de hond”, zijn prachtige vrachtwagen die hij van Knexx heeft gebouwd en een paar tekeningen. Met de groep praten we regelmatig over Jelle en dan komt steeds weer zijn rotsvaste geloof in God naar voren. Een uitspraak van Jelle: “Als ik in de hemel ben, dan ga ik eerst eens met God praten waarom Hij mij nu eigenlijk bij Zich wil hebben en daarna gaan God en ik een potje knikkeren!” Dit beeld wil ik graag van Jelle, een bijzonder kind, bewaren. Henk Tankink, leerkracht van Jelle
Afscheid van de plusgroep in Winterswijk V
an september 2007 tot januari 2009 heb ik met heel veel genoegen, samen met Nelleke Dijkstra, de plusgroep in Winterswijk begeleid, waarin kinderen zaten van De Hoeksteen uit Groenlo, de Prins Willem-Alexanderschool, de Emmaschool, de Koningin Wilhelminaschool en de Julianaschool uit Winterswijk. Ik heb met drie verschillende groepen gewerkt en helaas wordt deze vorm van werken met pluskinderen niet gecontinueerd. De kinderen kwamen met heel veel plezier op woensdagmorgen naar de Emmaschool en ik kan terugkijken op een fijne en leerzame periode, waarin ik ervaren heb hoe de kinderen met veel interesse en motivatie zich inzetten om de “plus”-opdrachten op een positieve manier gezamenlijk uit te voeren. Met veel aandacht zijn Nelleke en ik destijds binnengehaald (radio en krant erbij) en met stille trom zijn we onlangs vertrokken… Mariejan Wientjes, i.b.-er van de Julianaschool
12
BLOED, ZWEET EN TRANEN
7 van de Kon. kken de leerlingen van groep Op woensdag 25 februari vertro natuurlijk meester en jk met hun rijdende ouders Wilhelminaschool in Winterswi opnames van de BZT show. Tankink naar Hilversum voor 13.30 uur weg van sen vol lekkers reden we om Met kriebels in de buik en tas we naar de studio s. Met een pendelbus werden school. De reis verliep gladje Sarah Tolkamp als en ra, René, Wiebe, Daan, Mayke gebracht. Daar waren ook Pet nu toch wel spannend! gasten al aanwezig. Het werd bandje om hun pols deren een naamsticker en een Bij binnenkomst kregen de kin de zaal volgden er In van de middag zou verlopen. en werd verteld hoe de rest rbeeld niet voo nnen vernamen we dat er bij nog meer regels. Via onze bro ” omhoog DAK JE het bord met hierop: “UIT gezwaaid mocht worden en als n. Ouders uwe ree ngen en zo hard mogelijk sch gestoken werd moest je opspri in de en erm sch den de uitzending volgen op waren streng verboden en kon mediapatio. ste naar de studio David Huiskamp, mocht als eer Groep 7, onder aanvoering van w werden er sho k, bleek later. Tijdens de en had zodoende een prima ple wens van David. de r r wij kwamen natuurlijk voo allerlei wensen vervuld, maa vertelde het id Dav geïnterviewd door Pepijn. Halverwege de show werd David stond ske Jet s voor de familie Tolkamp. In de verhaal van Jelle en zijn wen en. kom te en nodigde hen uit om mee emotioneel inmiddels bij hen in de patio Een s. gla een afbeelding van Jelle in ts anders studio kregen zij van David nie aas hel de opnames klaar en zat er een voor op mooi moment. Na een uur waren ug ter we hoofd vol indrukken kijken r nog waa op dan te vertrekken. Met een en en get we zeker niet meer zullen ver ons bijzondere ervaring die . lang over gepraat zal worden dit za erdag 7 maart kon iedereen Op zat in de met w sho BZT be even op Z@pp. De meebel in ing Kon de f ol groep 7 van hoofdr h minaschool. Wilhel ivenberg, Dienke Nijboer en Janine Stu moeders van groep 7
Directeur Harry Peterkamp van de Emmaschool ontvangt van de plusgroepleerlingen een wandversiering die zij zelf hebben gemaakt, als dank voor de genoten gastvrijheid.
13
25-JARIG JUBILEUM
scholennieuws
GEBOORTE Op 14 november 2008 werd IMME geboren, dochter van Marieke Grievink en Steffan Rexwinkel. Marieke is werkzaam op de Pr. Willem-Alexanderschool in Winterswijk. Mirande en Gerrit-Jan Jansen kregen op 23 november 2008 een dochter. Zij gaven haar de naam ELINE. Juf Mirande p De Triangel g in Aalten. is werkzaam op
TOBY is i de d zoon van G Gertjan j en B Boukje kj Jansen, leerkracht op de Julianaschool in Winterswijk. Toby is geboren op 28 november 2008. Op 2 december is BRAM KOEN geboren, zoon van Jaap en Mariska Oberink-van Middendorp. Jaap is leerkracht in groep 7 en 8 op ’t Warmelinck in IJzerlo en invalkracht op een aantal andere scholen. Van harte gefeliciteerd!
Ineke Vis-Schouten 25 jaar in het onderwijs
W
oensdag 29 oktober jl. was het op de Kon. Wilhelminaschool in Winterswijk “de juf Ineke Vis dag”! ’s Ochtends genoten de kinderen van een overheerlijk schoolontbijt om vervolgens onder begeleiding van een sportinstructeur al het lekkers weer weg te springen. Onze directeur gehuld in een ochtendjas met bloemen en de namen van haar teamleden, was in afwachting wat de rest van de ochtend zou gaan brengen. Na het speelkwartier verzamelden alle kinderen van de school zich in de hal voor het feest: “Ineke houdt van bloemen en bloemen houden van Ineke”. Alle groepen zorgden voor een feestelijke, muzikale bijdrage, waarin Inekes liefde voor de schoonheid van de natuur centraal stond. Naast de prachtige boeken met bloementekeningen van elke leerling, kreeg de jubilaris van alle kinderen, ouders, team en haar gezin een
Op 18 januari 2009 werd NAOMI geboren. Nieuw leven, telkens weer een wonder elk mensje zo bijzonder, schreven de trotse ouders, Jennie en Mark Vaartjes, op het geboortekaartje. Juf Jennie kwam al snel de Koningin Wilhelminaschool (Winterswijk) binnenstappen en zo konden de kinderen van groep 3 het mooie kindje van hun juf goed bewonderen.
vrouwenbeeld voor in de tuin. Voor de kinderen was de dag hierna ten einde, zij gingen naar huis met een viooltje voor in de tuin. ’s Avonds werd Ineke, tijdens een diner, door ieder teamlid toegesproken en in de bloemen gezet. Na het warme dankwoord en een presentje voor het team, kwam er echt een einde aan een onvergetelijke dag. Yvonne Scholten-Oonk
Kennismaken met...
Jeroen Bloemenkamp directeur cbs De Hoeksteen
Juf Ria Kap 25 jaar op De Hoeksteen (Groenlo)
M
aandag 2 februari was het groot feest op onze school. Juf Ria Kap werkt namelijk 25 jaar op De Hoeksteen. Iedere dag rijdt ze vanuit Apeldoorn naar de achterhoek om les te geven aan groep 2. De dag begon voor juf Ria met een rijles op een bus. Hoewel juf Ria in november 1982 haar chauffeursdiploma personenvervoer heeft gehaald had ze nooit op een bus gereden. De gehele dag stond in het teken van haar jubileum en het was, mede door spetterende optredens van de kinderen, één groot feest.
Op 21 januari is STIJN geboren. Meester Jan-Willem Rutgers van groep 5/6 in Heelweg en zijn vrouw Manon hebben een gezonde baby. Van harte gefeliciteerd!
I
edere morgen rijd ik vanuit het mooiste dorpje van Gelderland, Warnsveld, naar het gezelligste stadje van de Achterhoek…Grolle! Vanaf 1 oktober van het afgelopen jaar ben ik werkzaam op “De Hoeksteen”. Een fijne school met 11 fantastische juffen, 144 enthousiaste kinderen en betrokken ouders. 33 Jaar geleden ben ik geboren in Zutphen, waar ik ook mijn hele jeugd heb doorgebracht. Vanuit de buurt waar ik woonde, heb ik een hechte club vrienden overgehouden. Van knikkeren, verstoppertje, voetballen, examens tot regelmatig kroegbezoek, mijn vrienden hebben een grote rol gespeeld in mijn jeugd. Niet alleen in mijn jeugd, nog steeds hebben zij een belangrijk aandeel in mijn leven. De groep is alleen wat uitgebreid met vrouwen en kinderen. Tijdens een van de vele avondjes stappen heb ik Lisette ontmoet en met haar ben ik in 2001 gaan samenwonen in Warnsveld. Lisette werkte op dat moment als verpleegkundige in de kinder- en jeugd- psychiatrie in Ede. Ze woonde in Arnhem, maar als stadse durfde ze wel de stap te wagen naar het dorpse Warnsveld.
Na een jaar samenwonen, werd het tijd voor gezinsuitbreiding…… Jack Russel Sarah werd geadopteerd uit het asiel. In 2007 werd onze zoon Pim geboren. Pim was 8 weken te vroeg en na een moeizame start met veel medische zorgen zijn we er uiteindelijk achter gekomen dat hij het zeldzame SOTOS syndroom heeft. Het gaat nu erg goed met hem. Hij is erg vrolijk, energiek en ondernemend en geniet met volle teugen van alles om hem heen, kortom een fantastische vent! Naast een druk sociaal leven en het ondernemen van activiteiten met Pim zoals zwemmen, fietsen of naar de kinderboerderij, voetbal ik elke zondagochtend in het 5e elftal van spc. Brummen. Na de middelbare school en de MEAO wist ik dat ik iets met onderwijs wilde gaan doen en ben naar de PABO in Zwolle gegaan waar ik in 2001 mijn diploma heb gehaald. Na 3 jaar op een basisschool in Apeldoorn te hebben gewerkt, ben ik overgestapt naar een basisschool in Vorden. Hier heb ik 4 jaar met veel plezier gewerkt, eerst als leerkracht en later als intern begeleider. Het vormgeven van het zorgbeleid en begeleiden van zorgleerlingen vond ik ontzettend leuk en leerzaam om te doen, maar gaandeweg werd de interesse in (school)management steeds groter.
Om uit te vinden of het iets was wat bij mij paste heb ik de opleiding middenmanagement gevolgd. Na deze opleiding wist ik zeker dat ik als schoolleider aan de slag wilde. In het schooljournaal vond ik een kleine advertentie van een scholengroep die ik niet kende: ACCENT. Ze hadden een uitdagende directeursbaan in de aanbieding voor een basisschool in de Achterhoek. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik heb gereageerd. Een aantal weken verder mocht ik op gesprek komen en niet veel later ben ik aangenomen op De Hoeksteen. Toen eenmaal bekend was dat ik vanaf oktober 2008 bij De Hoeksteen zou gaan werken, is Lisette op zoek gegaan naar een baan dicht bij huis. Inmiddels heeft ze in Warnsveld een baan als groepsleidster bij stichting “De Lichtenvoorde” gevonden. Ze werkt op een behandelgroep voor licht verstandelijk gehandicapte kinderen van 6 tot 12 jaar. We hebben geruild van vervoersmiddel, Lisette hoeft nu nog maar 5 minuten te fietsen om op haar werk te komen! Nu, een half jaar verder kan ik met een zeer goed gevoel terugkijken op mijn keuze. Het is een genot om deel uit te maken van zo’n enthousiast en gedreven schoolteam, dat hard werkt om alle kinderen van De Hoeksteen een fijne en leerzame tijd te bezorgen.
Proficiat aan alle ouders ! Jeroen Bloemenkamp
Op 6 december werd HENDRIK geboren. Zijn ouders zijn Hendrik (sr) en Susan Reinders-Wijers. Susan is werkzaam op de Hoeksteen in Gendringen. Lisette en Pim Pim op zijn fietsje
14
15
“Maken wij het verschil!”
scholennieuws
E
r gaat op dit moment geen dag voorbij en we kunnen geen krant open slaan en televisie aanzetten of het gaat over de kredietcrisis. Iedereen heeft daar zo z’n eigen gedachten bij en we hebben er allemaal een mening over. We geven vooral de ander de schuld. Het ligt aan de banken, de grootverdieners, de graaiers, de…………..!!!! Ooit heeft iemand tegen mij gezegd: wijst één vinger naar de ander dan wijzen er altijd nog vier naar jezelf. Met andere woorden; wat is onze rol, onze verantwoordelijkheid en wat kunnen wij zelf eraan doen? Afgelopen zondag was in onze kerkelijke gemeente aandacht voor: “Kinderen in Armoede”. Een initiatief van Compassion en in haar logo staat de volgende tekst: “Bevrijdt kinderen van armoede in Jezus’ naam.” Wanneer wij het hebben over de kredietcrisis dan wordt er al snel gesproken over oplossingen. Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat wat we hadden weer hetzelfde wordt? Want ik moet vooral ons luxe leventje doorleven! De huidige crisis wordt al te vaak vergeleken met de crisis uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Ik vind dit een totaal onzinnige vergelijking. Toen was er al veel armoede en moesten de mensen nog meer inleveren. En wat is er vandaag aan de hand? Van de overvloed en de welvaart moet een “stukje” worden ingeleverd. Is dit een offer of mogen we ook gewoon zeggen: “Mag het ietsje minder zijn?”. Dat neemt niet weg dat ik het betreur dat op dit moment veel mensen, vaak aan de onderkant van de arbeidsmarkt, de dupe worden en juist deze groep de klappen moeten opvangen.
Afscheid Nathal Koldeweij
O
p woensdag 10 december nam Nathal afscheid van de kinderen en collega’s van ’t Warmelinck. De kinderen en leerkrachten boden haar een gezellige ochtend aan. Elke groep had iets ingestudeerd, dat die ochtend werd gepresenteerd. Bij een afscheid horen cadeaus en traktaties en die kwamen ook uitgebreid aan de orde. Reden van Nathals vertrek van ’t Warmelinck, waar zij onderwijsassistente was, was haar benoeming op de Julianaschool in Winterswijk. Zij is daar nu leerkracht van groep 1 en 2. We wensen haar veel succes met haar nieuwe baan en nogmaals: Bedankt voor alles Nathal!
Afscheid Lies Kämink
GMR
Even terug naar “Zondag voor kinderen in Armoede”. Wanneer je in de folder van Compassion leest hoeveel kinderen er op deze aarde werkelijk in armoede leven en wat er van ons gevraagd wordt, dan stel ik de vraag; “Welk offer leveren wij vandaag? U kent misschien wel het bijbelse woord “Rentmeesterschap”. Wat doen wij hiermee en wat kunnen wij hiermee? In ieder geval zegt dit woord mij het volgende. De aarde (schepping) is ons gegeven en wij mogen deze beheren. Dit vraagt meer dan alleen onze eigen “luxe” problemen van vandaag op te lossen. Dit vraagt ook iets van onze EIGEN verantwoordelijkheid. De zorg voor onze kinderen, ver weg en dichtbij. Wat kunnen onze kinderen eraan doen dat wij (volwassenen) niet het goede voorbeeld geven en zo met onze wereld omgaan? Laten wij er ook iets van leren. In dit verband moet ik ook denken aan het verhaal in Lucas 16: 19-31. De rijke man en de arme Lazarus. Zijn wij bereid “in Jezus’ naam” tegen de stroom in te roeien en onze omgeving te laten zien dat het anders moet. Maken wij het verschil? Welk perspectief bieden wij onze kinderen en welk “offer” hebben wij daarvoor over? “Compassion” met kinderen, ver weg en dichtbij! Peter van de Wardt (voorzitter GMR Accent scholengroep)
16
W
e namen op ’t Warmelinck afscheid van nog iemand. Deze keer van onze i.b.-er Lies Kämink. Zij is ruim 15 jaar werkzaam geweest op ’t Warmelinck. Lies heeft een benoeming gekregen bij de Onderwijsspecialisten. Ze gaat invalwerkzaamheden verrichten op de Magnoliaschool en de Hamalandschool. Op woensdag 28 januari nam Lies afscheid van de kinderen en haar collega’s. Alle groepen hadden een aandenken voor haar gemaakt dat per groep werd aangeboden, waarna de kinderen van haar een traktatie ontvingen. We wensen haar veel succes met haar toekomstige werkzaamheden en nogmaals bedankt voor alles, Lies!
Op maandag 9 maart werden Astrid en Hans Wensink verblijd met de geboorte van hun dochter TAMARA. Astrid is leerkracht aan ’t Welink in Dinxperlo. De trotse ouders laten op het kaartje weten dat dit nieuwe leven, een klein wonder, zo gewoon klinkt, maar voor hen heel bijzonder is.
