Wat betekent alledaags geluk voor jou?

Wat betekent alledaags geluk voor jou?

hoofdartikel

04 Driekracht: dicht bij jou!

driestroomhuizen

12 Laat zien wat je kunt nieuws

28 Voetbaltoernooi: Iedereen winnaar 08 Shop 17 Driestroompjes en wisselcolumn

reportages

18 Schoon dankzij het Cleanteam

20 Spullenhulp werkt! 22 Wonen: thuis in Loovelden 26 Kinderen: vakantiepret

organisatie

24 Op iedere vraag een antwoord

10 In contact met 15 Een platform met ambitie 30 In ontwikkeling

persoonlijk

09

Stagiaires begeleiden 07 Wat beweegt 32 Column: Driestroomfiets on tour

U houdt alweer het tweede nummer van ons nieuwe magazine GOUD in handen! In juli verscheen de eerste uitgave in de nieuwe formule. Veel lezers hebben ons spontaan laten weten de verjonging van het Driestroom Magazine enorm op prijs te stellen. Zo kregen we een reactie van iemand die aangaf vroeger als meisje altijd uit te kijken naar de Tina. Nu, jaren later, kreeg zij hetzelfde warme gevoel toen GOUD bij haar op de mat viel. Een mooier compliment is nauwelijks denkbaar omdat de Tina blijkbaar tot haar dierbare jeugdherinneringen hoort! Voor de redactie was het ook een eerste

kennismaking met een nieuwe bladformule en wij moeten toegeven, dat er in die eerste uitgave een paar –vervelende – foutjes zijn geslopen. Daarvoor graag onze excuses, we zullen alles in het werk stellen om dat in het vervolg te voorkomen. In dit nummer een aantal artikelen die heel goed demonstreren hoe Driestroom van een traditionele zorgorganisatie geleidelijk overgaat in een maatschappelijke organisatie. De oprichting van Driekracht als ambulante functie is daar een goed voorbeeld van, net als de net opgerichte Spullenhulp

In de zomer van 2010 maakten bezorgde topambtenaren van VWS vier scenario’s voor de toekomst van de zorg in Nederland, elk met een bezuiniging van tussen €4 en €4,5 miljard op de AWBZ. Driestroom heeft toen geprobeerd in te schatten wat de toekomst van onze dienstverlening zou zijn, gekoppeld aan onze principes en uitgangspunten. Tijdens een debat waarbij tal van zorgbestuurders aanwezig waren, heb ik toen aangegeven dat als alle gemeenten in Nederland vinden dat ‘de kanteling’ tot stand moet komen, dus van specialistische, professionele ondersteuning van de cliënt naar brede ondersteuning door niet-specialistische dienstverlening in de wijk, ik het als ‘heilige plicht’ ervoer om ook over die kanteling na te denken. Het schiet natuurlijk niet op als de overheid een ‘kanteling’ voorschrijft, wij als instellingen kaarsrecht overeind blijven staan en in onze eigen kolom specialistische zorg blijven leveren. Dat leidt op z’n minst tot allerlei breuken in de kwaliteit van dienstverlening.

Nijmegen. Ook het artikel over het Zorg Assessment Programma, dat toegepast wordt op alle ondernemers die een Driestroomhuis willen starten is daar een heel goed voorbeeld van. Met dit assessment worden potentiële ondernemers –letterlijk– zorgvuldig getest op hun ondernemers- en zorgkwaliteiten. U leest er alles over in dit nummer van GOUD en wij hopen, dat de artikelen, columns en nieuwtjes uw dag weer een GOUDen randje bezorgen! Redactie ‘GOUD’, het magazine van Driestroom.

Boerderij Lingezegen, een prachtige locatie waarin RIBW, STUW en Driestroom gezamenlijk een kleinschalig Wmo concept voor de Stichting Boerderij Lingezegen realiseren, is een mooi voorbeeld. Met de horeca- en groendienstverlening die wij daar met cliënten doen, is hooguit een bedrag gemoeid van € 40.000 tot € 50.000 per jaar. Stel je de kosten eens voor als we daar met de drie zorginstellingen contracten met zowel de Stichting Boerderij Lingezegen, als met elkaar moeten afsluiten. Dat de dienstverlening bij drie clustermanagers blijft hangen en dat we gedrieën moeten uitmaken welke begeleiders in een 0,4 of 0,5 dagtaak aan de slag gaan. Administratief en qua overhead een ramp! Die nieuwe dienstverlening kan vanuit een coöperatieve vereniging geregeld worden in één nieuwe organisatie. Met één opdrachtgever: de gemeente. Kolomloos, overdrachtloos, administratieloos! Zonder IBP’s en indicaties. In díe nieuwe wereld, gaat de zon schijnen! Op de werkvloer kan dan iedereen zijn Ik heb toen ook geopperd te kijken naar de mogelijkheden van een relatie met cliënten behouden! Er zal dan wel veel op overhead, coöperatieve vereniging van zorgaanbieders, die met elkaar één management en samenwernieuwe organisatie bouwen en zich vervolgens terugtrekken op kingsrelaties bezuinigd hun eigen specialistische kolom voor de kern-AWBZ. worden. Maar daar Hoon was mijn deel! Ik kreeg het verwijt dat ik het organiseren merkt de burger van zorg stelde boven inhoud. Tot mijn verrassing hoor ik nu in gelukkig niets van! 2013 suggesties van collega’s en van gemeenten dat men ook als gezamenlijke zorginstellingen wil ‘kantelen’. Wim Muilenburg, En -ook tot mijn verrassing- dat de coöperatieve vereniging als bestuurder Driestroom vehikel in gemeentelijke beleidsnotities terugkomt. Ik ben daar ongelooflijk blij mee.

Tekst anne ruesink

Stel, je woont al een tijdje in je wijk, maar je hebt eigenlijk geen contact met buurtbewoners. Dat zou je wel graag willen, maar je weet niet precies hoe. Of je krijgt altijd ingewikkelde formulieren thuis en je vindt het moeilijk om deze in te vullen. Ook met ondersteuning van familie of vrienden kom je er niet uit. Het zou fijn zijn als er eens iemand met je meekijkt. Zodat je het de volgende keer misschien wel alleen kan. Voor vragen zoals deze is er Driekracht. Driekracht is een nieuwe organisatie voor burgers met een ondersteuningsvraag. Een vraag over bijvoorbeeld contact maken met mensen in de wijk. Maar ook vragen over meer complexe zaken, zoals de opvoeding van kinderen of het vinden én onderhouden van een goede baan. Je kunt bij Driekracht terecht wanneer je bent doorverwezen door het Wmo-loket van de gemeente. Driekracht biedt ambulante ondersteuning in de regio’s Arnhem en Nijmegen. Ambulante ondersteuning betekent eigenlijk: ondersteuning thuis. Een medewerker van Driekracht komt bij iemand thuis, luistert en probeert samen met hem of haar een oplossing te vinden. Sjon Oude Egberink is directeur van Driekracht Nijmegen. Wat Driekracht volgens hem zo bijzonder maakt? “We gaan uit van de burger. Wat voor ons vooral belangrijk is, is dat onze ondersteuning er toe doet. Wat zijn of haar vraag ook is: als het voor de vrager belangrijk is, dan gaan wij proberen een antwoord te vinden.” Ali Topaloglu, directeur van Driekracht Arnhem, vult aan: “Wij gaan ook uit van de eigen kracht van de burger. We willen niet vertellen hoe je iets moet doen, we willen laten

Ali Topaloglu en Sjon Oude Egberink

zien wat de mogelijkheden zijn. En we willen dat je het dan uiteindelijk zelf kan gaan doen. Dat is ons streven.”

Ali benadrukt dat mensen die graag mee willen doen, maar waarbij dat niet lukt, kwetsbaar kunnen zijn. Het maakt ze volgens hem soms heel beïnvloedbaar: “Dat vraagt om specifieke kennis en ervaring in het begeleiden, ook bijvoorbeeld op het gebied van diagnostiek en observatie. Als onderdeel van Driestroom kunnen wij gebruik maken van de kennis en kunde van het expertisecentrum van Driestroom. We hebben altijd een stevige basis en dat maakt ons betrouwbaar. Daarnaast zoeken we samenwerking met andere organisaties in de wijk. In Arnhem doen we dat bijvoorbeeld met Evital, een Turkse thuiszorgorganisatie. Door samen te werken kunnen we gebruik maken van de expertise van de anderen.” Hans Breunissen, wethouder Sociale Zaken en Welzijn van de gemeente Westervoort, erkent de noodzaak van kennis en inzicht: “Om de doelgroepen en hun vragen goed in beeld te krijgen en om hier een adequaat antwoord op te ontwikkelen, is specifieke kennis en inzicht nodig. Niet alleen inhoudelijk inzicht, maar ook over de manier waarop de ondersteuningsbehoefte in beeld wordt gebracht.”

Driekracht is opgericht met het oog op de veranderingen in de zorg. De gemeenten gaan, meer dan ooit, een belangrijke rol spelen bij de uitvoering van de Wmo. Dat betekent dat het vooral belangrijk is toegankelijk en laagdrempelig te zijn. En laat daar nou nét de kracht van Driekracht in zitten: “Juist omdat wij ambulante ondersteuning bieden, kunnen wij heel dichtbij zijn,” zo vertelt Sjon enthousiast. “We organiseren bijvoorbeeld inlopen in de wijk. Zo hebben we een inloop bij ’t Hert in Nijmegen, waar mensen naartoe kunnen komen. We organiseren daar avonden waarop gekookt wordt en buurtbewoners een hapje kunnen eten, maar ook elkaar

beter kunnen leren kennen.” Ook in Beuningen is een inloop, de Stek, georganiseerd. Geert Hendriks vertelt hoe belangrijk een inloop zoals deze is: “De Stek in Beuningen staat open voor alle mensen met een verstandelijke beperking of psychiatrische problematiek. Het biedt voor de kwetsbare mensen een mooie en laagdrempelige omgeving om ondersteuning te krijgen. We hebben de ervaring dat we hiermee aan een behoefte voorzien. We willen het aanbod van De Stek verbreden en het concept gebruiken in andere kernen van onze gemeente. We zoeken daarvoor ook samenwerking met onze welzijnsinstelling Perspectief. Ons doel met voorzieningen zoals De Stek is om zoveel mogelijk mensen te laten participeren in de samenleving.”

Christina

Voor Driekracht ligt nu de taak om, samen met de gemeenten, uit te vinden op welke manier zij het beste ondersteuning kan blijven bieden. Voor wethouder Breunissen is dit duidelijk: “Tot nu toe hebben gemeenten slechts in beperkte mate te maken gehad met hun inwoners met een verstandelijke beperking. In de komende jaren gaat daar, als gevolg van de transitie, verandering in komen en wordt de gemeente verantwoordelijk voor de ondersteuning die deze groep nodig heeft. Wij zullen moeten proberen activiteiten dicht bij deze medebewoners te organiseren. De kwaliteit van mensen moet zo goed mogelijk worden ingezet, hoe beperkt de capaciteiten soms ook zijn.” Wethouder Hendriks legt uit hoe de gemeente Beuningen de toekomst ziet: “Beuningen wil toe naar een integrale benadering van de vraag die de samenleving heeft. We denken niet in verschillende problematieken of belemmeringen, maar zetten de vraag centraal. We willen ook toe naar meer algemene voorzieningen/ondersteuningspunten. Daarbij kijken we naar hoe we elkaar kunnen helpen. De één kan bijvoorbeeld een boodschap doen voor de ander, terwijl omgedraaid de ander de tuin van die persoon bijhoudt. Onze opdracht naar alle deskundigen die binnen onze gemeente werken is dat zij open moeten staan voor deze integrale aanpak.” Sjon legt uit: “Het wordt heel duidelijk dat elke gemeente het op zijn eigen manier gaat aanpakken. Dat betekent ook dat Driekracht Arnhem en Nijmegen misschien niet altijd hetzelfde zullen doen. We zullen in de ene gemeente bijvoorbeeld eerder een inloop organiseren en bij de andere gemeente juist meer investeren in de individuele begeleiding.” Maar, zo benadrukt Ali: “Dat betekent niet dat het doel anders is. We willen ervoor zorgen dat mensen samen met ons op een passende manier een antwoord op hun vraag kunnen vinden. Wat die vraag ook is.”

in beweging Ik woon aan de rand van Nijmegen en werk in het mooie land van Maas en Waal. Ik heb een aangeboren talent waar ik trots op ben. Vanaf het moment dat ik een potlood vast kon houden, ben ik aan het tekenen geslagen en is het een boeiende hobby van mij geworden. Later heb ik dit uitgebreid met schilderen en tekenen met Rembrandt krijt.

Ook binnen mijn werk maak ik gebruik van mijn talent. Als er ergens geen pictogram voor is dan teken ik vlug wat, tot groot plezier van mijn cliënten. Daarnaast komen de kleurplaten niet uit de computer, maar van mijn hand. Wat ik het belangrijkste vind, is dat het ook op de werkvloer mogelijk is om talenten te bundelen. Iedere collega heeft een ander talent, wanneer je deze bundelt, kun je gezamenlijk van onmogelijkheden mogelijkheden maken. Mijn drijfveer is dan ook niet te vergeten te dromen, want met dromen worden de mooiste dingen werkelijkheid.

foto Karen Tijssen

Wanneer ik schilder of teken, werk ik niet in vastgestelde lijnen, maar laat ik mijn fantasie de vrije loop. Ik vind het heerlijk om te dromen over een schilderij of tekening en dat vervolgens op papier te zetten. Mijn vrouw Karin heeft ook een creatief talent, ze kan hele mooie verhalen schrijven. Deze verhalen schrijft ze het liefst in het Russisch. We hebben onze talenten gebundeld, wat heeft geresulteerd in een publicatie van een schilderij van mij en een artikel van Karin in Rusland. Voor ons is dit een droom die werkelijkheid is geworden.

Kekke doos Deze leuke poef kan ook worden gebruikt als opbergdoos, de doos is stevig genoeg en is lekker zacht om op te zitten, ideaal voor de kinderkamer of hobbyruimte. Voor andere dozen kun je een kijkje nemen in het atelier van Kort-Jakje. Je kunt ook aangeven of je een andere kleur wilt. De prijs van deze kekke doos is €15,50.

Wist je dat Driestroom locaties heeft waar cliënten prachtige kunstvoorwerpen maken? Op de Tarweweg bijvoorbeeld, hier zijn Creatief Centrum Kort-Jakje en houtwerkplaats Domino gevestigd. Op deze locaties steken de cliënten hun creatieve handen uit de mouwen! Hieronder vind je slechts een paar voorbeelden van artikelen waar je gewoon blij van wordt. Allemaal gemaakt door de cliënten van Driestroom!

Op zoek naar een originele tas? Dan is deze schoudertas echt iets voor jou! Hij is namelijk uniek omdat de cliënten bij elke tas variërende kleuren, verschillende kralen en siersteken gebruiken. Daarnaast is hij handig in gebruik en past er veel in. Geïnteresseerd? De tas is te koop bij Kort-Jakje. In hun atelier zijn er meerdere prachtige tassen te koop. Neem voor een afspraak contact op met Kort-Jakje op 024-3587136 of [email protected]. De tassen zijn ook te bestellen via www.3shop.nl. De prijs van deze tas is €17,50.

tip!

Deze houten loophond is gemaakt door cliënten van Domino, een mooie houtwerkplaats in Nijmegen. Wil je jouw kind spelend leren lopen? Dan is de loophond ideaal. Hij staat stevig op zijn wielen en ziet er ook nog eens schattig uit. De prijs van deze loophond is €23,25. De producten van Domino bestel je via www.3shop.nl. Wil je liever langskomen? Dan kun je een afspraak maken via 024-6963899.

Benieuwd wat cliënten nog meer maken? Kijk dan op www.3shop.nl

werken

Tekst EN foto anouk spanjers

Hanneke Henzen (35)

Stagiaires WAt doe je bij driestroom?

begeleiden

“Ik werk als persoonlijk begeleider bij Hofstede, De Zaak en EigenArt.”

welke cursus heb je gevolgd? en waarom? “Vanuit mijn eigen nieuwsgierigheid heb ik de cursus ‘Blended Learning voor Werkbegeleiders’ gevolgd. De cursus is gericht op het begeleiden van stagiaires en daar wilde ik meer van weten. Het zijn immers je toekomstige collega’s, dus je wilt hen goed opleiden en een bepaalde basis meegeven.”

hoe zag de cursus eruit? “De cursus bestond uit vier bijeenkomsten met alle werkbegeleiders in opleiding. Daarnaast volgde je een deel thuis via online e-learning. De oefeningen waren dezelfde als die stagiaires moeten uitvoeren, zoals het schrijven van een portfolio, maar ook het voeren van een slechtnieuwsgesprek. Op het moment van de cursus begeleidde ik een stagiaire, waardoor ik de oefeningen direct in de praktijk kon brengen. Erg fijn.”

welke onderdelen zijn jou het meest opgevallen? “Het uitgebreid ingaan op elke competentie vond ik boeiend. Vooraf lees je over een bepaalde competentie en dan denk

je: ‘Oh, dat doe ik al’. Nadat we de competentie uitgebreid besproken hadden, merk je dat je toch weer andere handvatten hebt gekregen voor hoe het ook kan. Ook de STARR-methode (Situatie-TaakActie-Resultaat-Reflectie) sprak mij aan. Door de helikopterview kijk je anders naar situaties. Hierdoor kom je soms ook op een heel ander punt uit, dan je vooraf had verwacht. Ten slotte vond ik het aanleren van reflectiemethodieken interessant. Je kijkt stap voor stap terug op je eigen handelen. Daar heb ik nu nog veel aan.”

kun je daar een voorbeeld van geven? “Laatst was er een cliënt die mijn aandacht vroeg, terwijl ik in een gesprek zat. Ik heb het gesprek toen even verlaten en ben met de cliënt meegegaan. ’s Avonds reflecteer ik deze situatie en ga dan uit van het positieve. Zo van: ‘Het ging al heel goed, hoe kan ik het een volgende keer nog beter doen’.”

hoe kijk je terug op de cursus? “Ik vond de cursus ontzettend waardevol. Ik heb veel geleerd en vond het een goede afwisseling tussen bijeenkomsten, e-learnings en praktijkoefeningen. Nu kan ik stagiaires echt bieden wat zij nodig hebben.”

Standvast Wonen en Driestroom werken al vele jaren samen. Het klikt goed tussen beide organisaties. De vergelijkbare cultuur en de kleinschaligheid van de organisaties hebben eerder in het verleden geleid tot succesvolle samenwerking. Driestroom en Standvast Wonen zijn toegankelijke organisaties die beide uitstekend out of the box kunnen denken. Magazine GOUD in gesprek met Esther Lamers en René Roelofsma, directeur-bestuurders van Standvast Wonen.

Tekst EN foto’s jacqueline van orsouw

Sinds 1 januari 2013 zijn Esther Lamers en René Roelofsma de nieuwe bestuurders van Standvast Wonen. De woningcorporatie uit Nijmegen en Woningstichting Alphons Ariëns uit Druten zijn dit jaar zeer naar tevredenheid samengegaan.

Speelt Standvast Wonen in op de uitvoering van de Wmo door gemeenten en de veranderingen die dit met zich meebrengt? René geeft aan dat hij zich voorafgaand aan de fusie al richtte op samenwerking. Voor hem is het belangrijk te kijken wat je samen kunt doen met maatschappelijke organisaties én gemeenten in plaats van ieder voor zich. René Roelofsma: “Ik heb contact gelegd met bestuurders in Beuningen en Druten, met Talis en met ‘Meer Welzijn’. We organiseren op niet al te lange termijn een bijeenkomst om te kijken op welke wijze we kunnen samenwerken om de geïnventariseerde vraagstukken vooral samen op te lossen.” Ook Standvast Wonen was al jaren bezig om de verantwoordelijkheid voor de woonomgeving te leggen daar waar hij moet liggen. Esther Lamers: “Wij willen

vitale wijken stimuleren, creëren en behouden. Vitaliteit zit in woonomgeving maar ook in de bewoners. In de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) zit naar mijn mening ook het zelf zorgdragen voor je woonomgeving. Dat ondersteun ik van harte. En waar er geholpen moet worden om die stap te maken zijn we er. Standvast Wonen is er als vangnet maar wil ook fungeren als trampoline om mensen weer een stapje verder te helpen.”

Verwacht Standvast Wonen meer mensen met problemen door de komende verandering in financiering van de ondersteuning? René Roelofsma: “Standvast wonen staat dicht bij haar huurders. De woonwinkels voor de huurders zijn gesloten. Standvast Wonen richt zich veel meer op de wijk en bezoeken aan huis. De buurtbeheerders doen hun werk in de wijk, dichtbij en drempelloos. Zij spreken mensen aan als er rommel op straat ligt of in de trappenhuizen. Bij klachten bezoekt Standvast Wonen de mensen thuis. Op deze manier bevordert de woningcorporatie ook de zelfredzaamheid van mensen. Wij zijn er voor mensen en niet voor stenen.”

Esther Lamers en René Roelofsma

Het feit dat woningcorporaties onder een ander ministerie vallen dan organisaties zoals Driestroom maakt samenwerking niet eenvoudig. Corporaties hebben de opdracht woningen te verhuren en uitsluitend bij te bouwen als dit nodig is. Esther Lamers: ”Ik hoop dat wij als woningcorporatie ons bezig kunnen blijven houden met méér dan het verhuren van woningen. Ik vind dat het niet ophoudt met het overhandigen van de sleutel. Nee, wij blijven betrokken bij die bewoner in ons huis. Dat is voor ons als organisatie en voor de bewoners in de wijk van belang. Daarnaast is er een groeiende groep van mensen die ondersteuning nodig heeft van bijvoorbeeld Driestroom. Maar er zijn meer bewoners die dat nodig hebben. Kijk je daar niet naar om, dan kun je problemen krijgen met betaling, niet wenselijk gedrag en of dat mensen slecht voor zichzelf zorgen. De opgave zou moeten zijn hoe wij samen met andere maatschappelijke instellingen en bewonersgroepen kunnen signaleren en preventief in kunnen grijpen. Onze buurtbeheerders zijn hierin al een enorme kracht.”

Het idee van ‘een zorgzame buurt’ is enkele jaren geleden ontstaan door een stimuleringsproject van de regering. Het concept, gericht op ouderen en ontwikkeld door de Zorggroep Zuid Gelderland, won de stimuleringsprijs. Standvast Wonen was daar van meet van aan bij betrokken. De prijs gaf ruimte om na te denken over het creëren van een zorgzame buurt gericht op ouderen. Esther Lamers: “Je denkt na over dienstverleningsconcepten en over de wijze waarop je ontmoeting tussen mensen kunt stimuleren. Maar het zit ook voor een deel in een veilige woonomgeving en zorgen voor goede en veilige

woningen. Daar hebben we lang over gepraat met elkaar. In de wijk Malvert (Dukenburg) maakte de buurtbeheerder kennis met de wijkverpleegkundige en/of de ouderenadviseur met de buurtbeheerder. Het is belangrijk dat ze elkaar en de werkzaamheden van de ander kennen. De gemeente is min of meer tegelijkertijd met de sociale wijkteams aan de slag gegaan. Die lijken erg op het concept van de zorgzame buurt. Die sociale wijkteams bestaan ook uit samenwerkende partijen rondom de zorgvragers. Maar als ik kritisch mag zijn, ik mis daarin tot nu toe de woningcorporaties. Onze woonconsulenten en buurtbeheerders hebben juist veel contact met de bewoners en zouden een goede aanvulling zijn in zo’n wijkteam.”

Heeft de afnemende investeringsruimte voor woningcorporaties effect op de keuze van doelgroepen? Waarop baseert Standvast Wonen de keuze voor wie ze gaat bouwen? Esther: ”Als je minder kunt investeren moet je scherpe keuzes maken. Dus een project kiezen dat het meest aansluit bij je doelstelling, je ambitie en bij de behoefte in de wijk. Wat ik me echter afvraag is, wie investeert er dan in allerlei bijzondere gebouwen? Denk hierbij aan wijkgebouwen of gebouwen voor een doelgroep met specifieke zorgvragen. En als zorgpartijen het niet meer kunnen betalen en de corporaties die hier in het verleden extra in investeerden dat niet meer kunnen, wie gaat het dan doen? Dat vind ik een belangrijke vraag. Een inclusieve samenleving, zoals ook Driestroom voorstaat, vraagt ook aanpassingen en dat zijn extra investeringen. Als die alleen op het bordje van de corporatie liggen, moeten we steeds afwegen wat we wel en niet doen. En moet die extra investering altijd door woningcorporaties betaald worden? Dat is wel een probleem,” aldus de kritische bestuurder.

Samenwerken op alle fronten en gelederen is voor beide bestuurders de enige mogelijkheid om problemen aan te pakken. Efficiënt inzetten van middelen en diensten. De handen ineenslaan en op kleinschalig niveau naar creatieve oplossingen zoeken. René Roelofsma: “Misschien moeten we wel een aparte wijkonderneming of dorpenonderneming in het leven roepen. In samenwerking valt winst te behalen.” Esther Lamers valt hem bij: “Dat betekent dan wel dat je af en toe over je eigen grenzen, je eigen identiteit moet stappen. Dat is een spel dat je in alle openheid moet spelen met elkaar. Het resultaat is uiteindelijk het enige dat telt.”

Laat zien

wat je kunt! De ODD vond een man met een missie én passie voor ondernemerschap in de persoon van Frank Post van bureau Post & Partners BV. Post ontwikkelde een meetinstrument om het ondernemerschap in de gezinshuiszorg te toetsen. Het meetinstrument is een combinatie van programmaonderdelen waarmee het inzicht in jezelf en je vaardigheden wordt vergroot. Dit Zorg Assessment Programma, kortweg ZAP, is ook toepasbaar voor andere (zorg)organisaties. Op termijn zou het ZAP zelfs kunnen dienen als een kwaliteitsinstrument voor alle leidinggevenden in de zorgsector. Frank Post

Vliegtuigsimulator

Wat moet je in huis hebben om een kwalitatief goede Driestroomhuis zorgondernemer te zijn? En hoe kom je erachter of je dat bent of kunt zijn? De Ondernemersgroep (ODD) van Driestroom wil dat aspirant-gezinshuisouders niet alleen voldoen aan de wettelijke kwaliteitseisen maar hecht net zo veel waarde aan de kwaliteit van hun ondernemerschap. Maar waar vind je daar een goed meetinstrument voor? Tekst en foto’s jacqueline van orsouw

In de oriëntatiefase, voorafgaand aan het ZAP, voert de ODD samen met de kandidaten een pre-screening uit. Daarna volgt het eerste deel van de ZAP: het psychologisch onderzoek. Frank Post: “Het doel van dit onderzoek is te toetsen of de kandidaten voldoen aan enkele basiseisen en of zij redelijkerwijze in staat zijn het ZAP positief te doorlopen. Je kunt het vergelijken met een vliegtuigsimulator. Voorafgaand aan de vlucht check je of de basis aanwezig is.”

ZAP-dag De kandidaten schrijven zelf een reflectieverslag van het gesprek met de psycholoog. Staan zij er positief voor, dan bereiden de gezinshuisouders in spé zich voor op de ZAP-dag. Op die dag voeren zij praktijksimulaties uit waar gespecialiseerde acteurs voor worden ingezet. Twee speciaal daarvoor getrainde observatoren beoordelen hen. Post: “Op deze dag moet je laten zien wat je kunt, dan vindt de nabootsing van enkele belangrijke momenten uit de praktijk plaats. Voorafgaand aan de dag krijgen ze informatie toegestuurd in de vorm van casussen of opdrachten. Je voorbereiden gebeurt immers ook in de dagelijkse praktijk. Zo is het presenteren van je ondernemingsplan een onderdeel. Een ander voorbeeld uit de praktijk is een gesprek voeren met een voorzitter van de wijkvereniging. Een voorzitter die duidelijke bedenkingen heeft bij de komst van een gezinshuis in de wijk.”

Geen spelletje Een voorwaarde voor succes is dat de kandidaten zich identificeren met de rollen die ze uitvoeren. Zij mogen de praktijksimulaties niet als een spelletje zien. Tussendoor en aan het einde van het programma stemmen de deelnemers met

elkaar hun bevindingen af. Na afronding van de simulaties delen de beoordelaars hun observaties en koppelen die dezelfde dag nog terug aan de kandidaten. Daarbij doen ze ook suggesties voor ontwikkeling en begeleiding. De ondernemers in spé krijgen een opname van dat gesprek mee naar huis. Na het ZAP schrijft Post & Partners een verslag. De kandidaten leiden daar een persoonlijk ontwikkelingsplan uit af en nemen dit op in hun ondernemingsplan. De ODD blijft hun ontwikkeling dan een jaar nauwlettend volgen. Volgens Post is de kern van het assessment dat je laat zien wat je kunt in plaats van erover te praten. “We bootsen zo realistisch mogelijk praktijksituaties na die een zorgondernemer kan meemaken. Laat je zien dat je die situaties goed aankunt, dan is de kans groot dat je het prima redt,“ aldus Frank Post.

De Spurt Angelique Verhoeven en Raymond Verhaag starten in oktober 2013 Driestroomhuis De Spurt. Ook zij doorliepen het Zorg Assessment Programma. Wat is hun ervaring? Angelique: “We vonden het in eerste instantie maar vreemd dat er zoveel nadruk werd gelegd op het ondernemerschap. Wij dachten het gaat er toch om wat je de kinderen te bieden hebt? Maar in de fase naar realisatie van ons Driestroomhuis kwamen we er achter dat je inderdaad alle kwaliteiten die beschreven zijn in het competentieprofiel ‘zorgondernemer bij Driestroom’ nodig hebt. Wij bekeken de meeste zaken vanuit de zorginhoudelijke kant. Na het ZAP zijn we ons veel meer bewust van de betekenis van het ondernemerschap. Ook het inzicht in onszelf is vergroot. De reflectievragen en het psychologisch onderzoek zorgden ervoor dat we samen bewuster en dieper nadenken over zaken. Het was jammer dat de casussen waren gebaseerd op de doelgroep Licht Verstandelijk Beperkt (LVG). Wij richten ons op de Verstandelijk Beperkte (VG) doelgroep. Elke groep vraagt om een andere vorm van ondersteuning. Dat was lastig voor ons. Je hebt dan te maken met andere problemen. Daardoor ben je in rollenspellen onzekerder en niet zo overtuigend in je communicatie.”

Driestroomhuis De Spurt

Angelique Verhoeven en Raymond Verhaag

ZAP

Driestroom koos er als eerste zorginstelling in Nederland voor om de kwaliteiten van haar zorgondernemers te meten. Driestroom heeft hiermee een belangrijke stap gezet in een periode waarin er veel aandacht is voor de kosten en kwaliteit van dienstverlening. Het instrument kan ook succesvol worden toegepast in andere zorginstellingen. De praktijksimulaties zijn dan afgestemd op de doelgroep. Op die wijze kan het ZAP een belangrijke bijdrage leveren aan de borging van kwaliteit op alle niveaus van de dienstverlening. Dit Zorg Assessment Programma zou wel eens de eerste stap kunnen zijn van een landelijk instrument waarbij ondernemers in de zorgsector getoetst worden op hun competenties. Dit zou tot een nieuw nationaal certificaat kunnen leiden. Wilt u ook kosten besparen en kwaliteit verhogen? Neem dan contact op met drs. Frank Post van Post & Partners BV in Milsbeek (www.post-partners.com).

Zijn ze nu bewuster ondernemers? Beiden antwoorden volmondig ja. “We zijn ons nu bewust van onze zwakke kanten als ondernemer, dus we bereiden ons nu goed voor op belangrijke gesprekken. Maar als je echt iets wilt bereiken, ben je sterker dan je zelf had verwacht,” aldus Raymond.

Betrouwbaar De wijze waarop Driestroom de kandidaten test verschilt van andere benaderingen. Die bestaan vaak uit enkele vragenlijsten en een gesprek, gevolgd door een rapport volgens Post. ”Het ZAP is een ontwikkelingsprogramma, een weloverwogen proces dat je helpt een beter zelfinzicht te krijgen en jezelf als zorgondernemer te ontwikkelen. Vier informatiebronnen bepalen het uiteindelijke beeld. Dit zijn: de pre-screening door de ODD, het zelfbeeld dat naar voren komt uit het psychologisch onderzoek, de beoordeling van de simulaties op de ZAP dag door de observatoren en de feedback van de acteurs. Door vanuit al deze verschillende invalshoeken te kijken, ontstaat een betrouwbaar beeld van de gezinsouders in hun rol als zorgondernemers. Het siert Driestroom dat zij naast de kwaliteit van de zorgverlening, ook het ondernemerschap betrekt bij de beoordeling van de gezinshuisouders,” besluit Frank Post.

samen kijken naar de beste oplossing

Als jongeren met een licht verstandelijke beperking (LVB) en gedragsproblemen zijn uitbehandeld, betekent dit niet dat ze zonder ondersteuning hun leven kunnen oppakken. Juist dan is training in zelfstandigheid hard nodig. Maar die training en ondersteuning is maar op enkele plekken te krijgen. Zo beschikt Driestroom samen met de RIBW over Dwarsweg, een klein appartementencomplex in Nijmegen, waar onder andere jongeren met een licht verstandelijke beperking kunnen leren zo zelfstandig mogelijk te leven. Maar Dwarsweg is bijna altijd vol.

ambitie van het platform? Sjon: “We willen moeilijk plaatsbare jongeren een plek geven. In de praktijk kan dat betekenen dat bijvoorbeeld Pluryn een woning beschikbaar stelt, Dichterbij een ondersteuner inzet en dat Driestroom een trainingsprogramma maakt. Het belangrijkste is het resultaat, de jongere heeft een plek om te wonen en krijgt ondersteuning. De aandacht ligt vooral bij de casuïstiek, maar we denken ook na over de ontwikkeling van de zorg die nu ontbreekt voor deze groep jongeren. Daar maakt het platform zich hard voor.”

Tekst jacqueine van orsouw

Veelvoudige problematiek

Ook Dichterbij en Pluryn lopen tegen het probleem aan dat er geen open plekken voorhanden zijn. Om deze problemen op te lossen, vormen zij samen met Driestroom in Nijmegen het Platform LVB.

Resultaat Sjon Oude Egberink, directeur Driekracht, is nauw betrokken bij het Platform LVB. Wat is eigenlijk de

Een andere organisatie die blij is met het Platform LVB is de landelijke voogdij-instelling William Schrikker Groep (WSG). Deze organisatie richt zich onder andere op licht, matig of ernstig verstandelijk beperkte jongeren met een IQ van 70 en verstandelijke beperkte jongeren met een IQ van 70-85. Arjanne Caniëls begeleidt jongeren vanuit de Jeugdreclassering. Arjanne: ”De problematiek van jongeren met een licht verstandelijke beperking is veelvoudig. Denk hierbij ook aan bijkomende zaken zoals dakloos zijn, stoornissen, drugsgebruik en agressie. Vaak hebben ze al een hele rij hulpverleners gehad. Via een aanmelding bij een instelling kom je er vaak niet uit. Daarom ben ik heel blij met dit Platform LVB. De plaatsing van een jongere verloopt makkelijker met drie organisaties. Het is fijn om een casus in te kunnen brengen en die te bespreken in het platform. Je kijkt samen naar de best mogelijke oplossing. En, wat ik ook belangrijk vind, het wordt duidelijk wat er ontbreekt in de zorg aan deze jongeren.”

3

ter ug bli k op he t afg elo pe n kwart aa l

s tr oo mp je s

Volop genoten tijdens de

DTT SYMPOSIUM Inspirerende sprekers, een unieke locatie en vooral een bijzonder onderwerp: Een stap vooruit voor kinderen met ASS (Autisme Spectrum Stoornis) en een verstandelijke beperking. Zo kun je het DTT-symposium omschrijven, waar het onderzoek van Dr. Nienke Peters-Scheffer centraal stond. Vanuit het hele land namen geïnteresseerden deel aan dit congres. ‘Het was een leerzame dag’ was één van de veel gehoorde reacties. Meer info over DTT: www.dtt.nl

Vierdaagse intocht! Het was één groot feest. Het onthalen van de wandelaars van de 97e Vierdaagse bij ’t Steenhuys aan de Via Gladiola op vrijdag 19 juli. Cliënten, medewerkers en externe contacten zwaaiden de wandelaars enthousiast toe en deelden gladiolen uit. Ook voor een hapje en drankje was gezorgd. Dat was ook wel nodig op deze warme en zonnige dag. Terwijl de mensenmassa voorbij denderde, bracht Driestroomband Jukebox met volle overtuiging haar liedjes ten gehore. Iedereen zong en klapte mee. Er werd zelfs links en rechts een dansje gewaagd! Kortom, een meer dan geslaagde dag waarbij volop werd genoten!

Win-win situatie in Herwen

Ongekend talent

Na vier jaar voorbereiding is op 21 september in Herwen de buurtsuper geopend! In de buurtsuper werken mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Zij worden begeleid door Driestroom en Zozijn. Ook zijn er plannen om dienstverlenende activiteiten te gaan verrichten voor de inwoners van Herwen. Een echte win-win situatie in Herwen!

Driestroom is samen met partner ArtEZ, faculteit theater, een eigen theatergroep in het ‘Huis van Puck’ in Klarendal gestart. Een theatergroep die bestaat uit spelers met en zonder beperking. Wat ze gemeen hebben? Ongekend talent. Op 9 juli vond een workshopdag plaats voor de toekomstige acteurs van het Driestroomtheater. De zenuwen waren duidelijk merkbaar bij de deelnemers. Na een aantal oefeningen verdwenen echter de spanningen en kon er enthousiast gespeeld worden. De spelers zetten hun beste beentje voor en gingen helemaal op in hun rol. Een bijzondere dag, en nu maar afwachten wie er in het theater te zien zullen zijn!

wissel COLUMN

“Mam, nu moet je echt je mond houden”

“Ik wil op mezelf wonen. Ik wil graag wonen met Bert en Henk, als zij dat ook willen. En ma: ik ben geen 12 jaar meer.” Dit vertelde Kees tijdens de bespreking van zijn begeleidingsplan. Zijn moeder, persoonlijk begeleider, ik en de andere specialisten waren overdonderd en verrast. Het was na deze kraakheldere taal nog lang stil aan tafel.

sprankelend

Prokkelmagazine

In de Prokkelweek, dit jaar van 3 t/m 8 juni, vonden vele prikkelende ontmoetingen plaats tussen mensen met en zonder verstandelijke beperking. Ook bij Driestroom! Veel cliënten hebben namelijk ergens anders een kijkje in de keuken genomen. Om alle bijzondere verhalen en herinneringen niet verloren te laten gaan, hebben twee enthousiaste medewerkers alle verhalen verzameld. Samen met de afdeling Marketing & Communicatie is hier een sprankelend Prokkelmagazine van gemaakt. In het Prokkelmagazine kun je lezen over Chris-Jan die naar Resto van Harte ging of Mike die een dagje werkte bij de muziekwinkel. Ben je benieuwd en wil je een digitaal exemplaar ontvangen? Stuur dan een mail naar [email protected].

‘Like’ ons op Facebook en volg ons op Twitter www.facebook.com/driestroom @Driestroom

Meningen, zoveel meningen wat het beste is voor Kees. Kees is zijn eigen specialist als het gaat om wat hij verstaat onder kwaliteit van leven. Ik houd me vast aan een simpel uitgangspunt: iedereen heeft een eigen stem en een ‘eigen weten’. Zelfvertrouwen en een heldere, gericht methodische ondersteuning maken het verschil. Kees kan het je vertellen….

Annebé Janssen, hoofdbehandelaar en GZ-psycholoog bij Driestroom

In de volgende editie van GOUD is Bas van Diggelen aan het woord.

foto bart nijs fotografie

Kees is in handelen en denken vergelijkbaar met een 10-jarige, hij is zeer slechtziend en slecht ter been. Kees die normaal weinig woorden gebruikte en meegaand was, had luid en duidelijk gesproken. Hij vertelde langzaam, maar overwogen, zonder een moment te haperen wat hij exact wilde. Kees heeft uiteindelijk 15 jaar (redelijk) zelfstandig gewoond. Vrienden gemaakt. Gevallen, opgestaan en flinke builen opgelopen, maar ook volop geleefd in zijn huis. Hij herinnert zich het gesprek nog als de dag van gisteren en blijft terecht trots. “Dat heb ik toen maar mooi gezegd hè Annebé! Waar iedereen bij was, ook mijn moeder.”

De bus is een populair vervoermiddel. Ook in regio Nijmegen. Zelf heb je er vast ook wel eens mee gereisd. Is je toen niet opgevallen dat de bussen zo schoon zijn? Hier zorgen de medewerkers van het Cleanteam Nijmegen voor. Zij maken de stadsbussen schoon op de werkplaats van Breng in Nijmegen. Edwin is een van de medewerkers en ik mag een middagje met hem meekijken. De kantine van Breng zit vol. Edwin zit bij een groepje buschauffeurs. Zij praten wat over voetbal en maken grapjes. “Ja, in de pauze is het altijd gezellig met de buschauffeurs,” zegt Edwin lachend als hij me ziet. Helaas zit de pauze erop. Een vieze bus staat namelijk te wachten om schoongemaakt te worden.

Stoffen, schrobben en boenen

Tekst en Foto’s anouk spanjers

Niet alleen het zitgedeelte voor passagiers, maar ook de bestuurderscabine en buitenkant worden grondig onder handen genomen. Edwin stoft de stoelen af, schrobt de vloer en boent de ramen. Ondertussen zwaait Edwin’s collega Herman de monteur uit. Hij heeft de bus afgetankt. Mijn oog valt op het schoonmaakkarretje waar Edwin een blauw flesje terugzet tussen allerlei andere gekleurde flesjes. “Ieder onderdeel heeft een eigen schoonmaakmiddel en dus een eigen kleur. Met geel poetsen we het plafond en de zijkanten, rood is voor het dashboard, de ramen reinigen we met blauw en door de spray uit het groene flesje ruikt de bus weer fris,” legt hij uit.

Maximaal participeren Edwin vertelt dat hij het schoonmaken van de bestuurderscabine het leukste vindt. En dat is te zien! Hij glundert helemaal als hij plaatsneemt op de chauffeursstoel om het dashboard te reinigen. Daarna de vloer nog even droogtrekken en dan kan de controlelijst doorgenomen worden met de begeleider. Alle onderdelen zijn schoongemaakt, dus de lijst kan afgevinkt worden. “Zo, deze bus is klaar voor vertrek,” zegt Edwin. En inderdaad. De bus ziet er piekfijn uit en ruikt lekker fris. Bijzonder toch, wat samenwerking allemaal tot stand kan brengen? Dat bedoelen ze dus met maximaal participeren! De reizigers stappen morgen weer in een schone bus, en dat allemaal dankzij Cleanteam Nijmegen!

Edwin de Vree aan het werk

tip!

Typ op www.driestroom.nl in het zoekvenster ‘locaties’ in en bekijk onze andere werklocaties

Tekst jacqueine van orsouw

Drie organisaties in Nijmegen – Het Inter-lokaal, Het GOED en Driestroom – hebben hun krachten gebundeld. Samen starten zij met ingang van december een bijzonder initiatief: het verstrekken van gratis huisraad aan mensen in Nijmegen die dat hard nodig hebben. Kortweg: De Spullenhulp. Wilfred Hondijk Heb je geen geld om huisraad te kopen? Dan kun je naar het spreekuur op een van de locaties van Het Inter-lokaal. Het Inter-lokaal toetst of je in aanmerking komt voor gratis huisraad. Een belangrijke voorwaarde is dat je in Nijmegen woont en geen andere mogelijkheden hebt om aan huisraad te komen. Voldoe je aan deze en andere voorwaarden? Dan kun je bij Het GOED in Nijmegen éénmalig huisraad krijgen. Je kunt je spullen daar ophalen of tegen een kleine vergoeding thuis laten bezorgen.

De spullen die je krijgt stelt Het GOED gratis ter beschikking. De assistentmedewerkers van Driestroom knappen de huisraad op in de werkpost Het GOED. De spullen bezorgen zij met de bus bij de aanvragers thuis. Het Inter-lokaal, een kleurrijke Nijmeegse organisatie die zich in zet voor alle mensen in een kwetsbare sociaal-economische positie, toetst de aanvragen.

Er zijn wel enkele spelregels aan het krijgen van de spullen verbonden. Je krijgt de huisraad van Het GOED gratis, maar zonder garantie. Je kunt zelf geen spullen uitzoeken of ruilen als ze niet bevallen.

De Spullenhulp is druk bezig met het inrichten van een nieuwe en vooral rustige werkplek. Er komt een sorteerplaats en eigen, gescheiden werkplekken waar je rustig en eventueel alleen kunt werken. Wil jij werken bij De Spullenhulp? Je bent van harte welkom om eens een kijkje te komen nemen. Zeker weten dat jij je thuis voelt, net zoals onze andere assistentmedewerkers. Ken jij iemand die in aanmerking komt voor huisraad? Of wil je dit initiatief ondersteunen? Dit kan bijvoorbeeld door jouw herbruikbare spullen naar Het GOED te brengen. Je kunt bellen voor een afspraak (024) 645 69 04.

tip!

Typ op www.driestroom.nl in het zoekvenster ‘locaties’ in en bekijk onze andere woonlocaties

Frans woonde jarenlang met veel plezier bij woonvorm De Zuiling in Elst. Totdat hij vorig jaar de kans zag om te verhuizen naar woonzorgcentrum Loovelden in Huissen. Zestien oudere bewoners, waaronder Frans, pronken met een woonvoorziening die van alle gemakken is voorzien. Een modern tillift-systeem, een gezellige keuken, ruime huiskamer en een fonkelnieuw domotica-systeem. Voor een bezoekje aan de huisarts, apotheek of fysiotherapeut hoeven zij de deur niet meer uit. Even met de lift naar beneden en je bent er al. Frans laat het ons allemaal zien… Frans geniet! Via de huiskamer, waar bewoners gezellig spelletjes spelen, loop ik naar de kamer van Frans. Zijn kamer is goed te herkennen door zijn grote foto op de deur. Als ik de kamer van Frans binnenstap zie ik hem prinsheerlijk liggen in zijn relaxstoel. Ongestoord geniet hij van de tekenfilm op televisie in zijn kamer. We praten over zijn vakanties en hobby’s terwijl hij achter zijn keyboard plaatsneemt. Dat hij van muziek houdt is duidelijk, gezien de vele cd’s op zijn kamer. Zijn laatste aanwinst? Een mooie cd van Frank Sinatra.

Tekst karen tijssen foto’s jody bos

Niets moet, (bijna) alles mag Frans laat tijdens een rondleiding zien wat hij zo fijn vindt bij Loovelden. Frans: “Ik kan hier lekker eten en drinken.” Ik begrijp meteen wat hij bedoelt als we de keuken binnenlopen. Kookdame Corina vertelt dat Frans een dankbare eter is: “Hij lust echt alles, het liefst twee borden, toch Frans,” grapt ze. Vandaag staat er spinazietaart op het menu. Als we weer in zijn kamer zijn, vertelt hij dat hij hier helemaal tot rust komt. “Ik heb het goed naar m’n zin. Niets moet, alles mag.” Alles? “Nee, de muziek mag niet te hard,” lacht Frans. Als ik wegga zet hij zijn muziek weer op en zingt mee. Op de gang denk ik, zo zou ik ook wel oud willen worden. Wat een levensgenieter, die Frans.

appij: Iedereen doet mee in de maatsch t een ook jongeren en volwassenen me men. beperking en/of complexe proble zoals Personen die hen ondersteunen, of huismantelzorgers, sociale wijkteams rd op artsen, hebben niet altijd antwoo menhun zorgvragen. De drie grote sa io werkende zorgorganisaties in reg loket Nijmegen hebben nu samen een rs laagingericht waar deze ondersteune n bedrempelig terecht kunnen met hu megen. handelvragen: De Praktijk regio Nij

Maar, hoe gaat dat nou precies in z’n werk? In principe kan iedereen met een verstandelijke beperking met een vraag terecht bij De Praktijk. De vragen kunnen gaan over consultatie, diagnostiek en behandeling. De triagemedewerker neemt contact op en zorgt ervoor dat de hulpvraag duidelijk wordt. Daarna draagt hij het over aan de zorgmakelaar: deze zorgt ervoor dat de vraag bij de juiste deskundige en organisatie terecht komt.

Wanneer een vraag aan Driestroom gesteld wordt, komt deze eerst bij hoofdbehandelaar Annebé Janssen terecht. Annebé: “Van de zorgmakelaar krijg ik informatie over de casus en ik besluit vervolgens welke medewerker van het Driestroom Expertise Centrum deze vraag het best zou kunnen beantwoorden. En dat is soms best een puzzel, hoor. Ik kijk naar specialisaties van een gedragskundige, kennis over specifieke methodieken, maar soms is het ook een gevoelskwestie. De gedragskundige moet een professional zijn met de juiste competenties en met bezieling zijn of haar werk doen. Misschien wel even belangrijk? Ze moeten een ruim eigen beoordelings- en inschattingsvermogen hebben om binnen het

kader van de vraag te blijven, maar tegelijkertijd soms ook daarbuiten kijken.” Annebé legt uit dat handelingsgerichte diagnostiek centraal staat bij vragen vanuit de Praktijk. Handelingsgerichte diagnostiek betekent dat je gericht naar de vrager kijkt. Zijn of haar hulpvraag is het begin: een verantwoord, bruikbaar en te evalueren advies is het eindproduct. Dat betekent niet dat er per se allerlei tests gedaan moeten worden. De diagnostiek kan juist ook bestaan uit observaties en gesprekken. “Wat voor mij vooral heel belangrijk is bij de Praktijk? Dat we heel goed kijken binnen het kader van de vraag: wat betekent dit voor de burger? En van daaruit gaan we aan de slag.”

Tekst anne ruesink

Eén van de deskundigen die namens Driestroom bij de Praktijk werkt is Milja Nuis, behandelcoördinatrice en gedragskundige. Zij vertelt over haar eerste opdracht via de Praktijk: “Van Annebé kreeg ik de informatieoverdracht. Het bleek te gaan om een jonge, buitenlandse vrouw met een verstandelijke beperking en autisme. Zij beet zichzelf regelmatig in haar arm. Haar ouders stelden de vraag: ‘waarom doet ze dit?’ En hoe kunnen we haar helpen? Ik ben naar het gezin toe gegaan, heb het meisje een aantal keer geobserveerd en uiteindelijk een beeldvormend verslag geschreven. Het meisje bleek behoorlijk angstig te zijn en sprak amper: ze kon haar angst niet duidelijk maken in taal. Mijn advies? Een vervolgtraject, met een autismedeskundige en een logopediste. Nu wordt gekeken welke professionals haar deze ondersteuning kunnen gaan bieden.”

Kinderen, jongeren en volwassenen met een verstandelijke beperking, met lichamelijke beperkingen of met niet aangeboren hersenletsel wonen steeds vaker midden in de samenleving. Bij deze mensen kan er sprake zijn van bijkomende problematiek zoals psychische- en gedragsproblematiek. Voorbeelden hiervan? Niet verwerkte trauma’s, angststoornissen of onvoldoende zelfzorg. Deze mensen worden ook wel sociaal kwetsbare mensen genoemd. Zij vragen vaak om gespecialiseerde ondersteuning die effectief en efficiënt extramuraal kan worden aangeboden. Professionals uit de 1e en 2e lijnszorg geven zelf aan dat ze kennis missen om complexe zorgvragen van deze groep kwetsbare mensen te kunnen beantwoorden. De behoefte bestaat in de 1e en 2e lijnszorg om te kunnen overleggen met professionals uit de gespecialiseerde 3e lijnszorg: daar is die specifieke kennis namelijk wel voor handen! Dit project wil een antwoord geven op de complexe zorgvragen van thuiswonende, kwetsbare mensen met een beperking in de samenredzaamheid. Maar, ook op de vragen van hun netwerk en betrokken professionals uit de 1e en 2e lijn. Het werkgebied van de Praktijk Nijmegen is Groot Nijmegen: Beuningen, Druten, Groesbeek, Heumen, Maas en Waal, Millingen, Nijmegen, Ubbergen en Wijchen. De samenwerkende zorgaanbieders (Driestroom, Dichterbij en Pluryn) hebben de handen ineen geslagen om deze complexe zorgvragen te beantwoorden. Een mooi voorbeeld van samenwerking dus! Tot nu toe loopt het erg succesvol: de weg naar de Praktijk wordt steeds beter gevonden en men is erg tevreden over de geleverde diensten.

Jip Verbeet en Melanie Verberk

Voor de meeste kinderen is het heel gewoon: tijdens schoolvakanties genieten van alle rust en ruimte. Voor kinderen met een beperking is dat anders. Zij hebben vaak behoefte aan structuur en vinden het moeilijk om zelf hun tijd in te delen. Vakantie vieren kan dan juist heel ingewikkeld worden! Op de Wikke biedt Driestroom onder andere vakantiedagopvang tijdens de schoolvakanties. Ik ben heel benieuwd hoe een ochtend eruitziet. Rustig aan… Als ik binnenkom in de lichte ruimte op de eerste verdieping, valt me meteen op hoe ontspannen de sfeer is. Er hangen vlaggetjes aan het plafond omdat een begeleider jarig is geweest, een paar kinderen kijken televisie en Melanie, de begeleider, maakt een kop koffie voor me. “Het belangrijkst bij de vakantiedagopvang is, naast het bieden van structuur, de gezelligheid en huiselijke sfeer. De kinderen hebben natuurlijk nog steeds vakantie. En dat gevoel willen we ze ook geven.”

Luca Latanza

… en ook een beetje actie!

Tekst en foto’s anne ruesink

Melanie vertelt dat ze iedere dag hetzelfde programma hanteren. Dezelfde volgorde, maar wel met andere activiteiten. “Naar een groep zoals deze komen hele verschillende kinderen. Het ene kind heeft behoefte aan rust, terwijl de ander juist graag actie wil. En dat maakt het werken hier zo leuk. De groep is zo gevarieerd,” aldus Melanie, “en dat is soms ook best een uitdaging hoor. Je moet veel kunnen schakelen!” Een vast onderdeel van het programma? Een individuele activiteit kiezen. En dan merk je meteen hoe verschillend de kinderen zijn: iedereen kiest iets anders.

Maar wat is nou zo leuk aan de vakantiedagopvang? Falco (11) vertelt: “Op de vakantiedagopvang heb ik het echt wel naar mijn zin. Vooral als mijn vrienden er zijn: dan kunnen we samen buitenspelen. Maar ook als ik even iets alleen wil doen. Thuis kan ik nooit met mijn Nintendo spelen, want dan wil mijn broertje ook. Hier op de Wikke kan dat wel.”

tip!

Typ op www.driestroom.nl in het zoekvenster ‘locaties’ in en bekijk onze andere kinderlocaties

De mannen van Bosgroep de Vennen wisten zowel de penaltybokaal als de beker van hun poule in de wacht te slepen. Dat deden ze vol met charme, overtuiging en een flinke dosis sportiviteit. Gefeliciteerd Derk, Michael, Paul, Andy en Erwin.

Tekst en foto’s anne ruesink

“Zie je die neongele sokken? En die spiksplinternieuwe voetbalschoenen?” Een jaar lang lagen ze in de kast, te wachten op het 4x4 voetbaltoernooi. Toine is de trotse eigenaar. “Vorig jaar deed ik voor het eerst mee en toen vond ik het zo leuk! Ik kocht meteen nieuwe schoenen en sokken. Ik heb ze het hele jaar bewaard voor vandaag,” zo vertelt hij glunderend. Dit jaar is hij topscorer van het toernooi. En over de gewonnen beker fantaseert hij al een hele tijd: “Die moet wel echt een mooie plek krijgen op EigenArt, hoor!””

Driestroom wil alle vrijwilligers van harte bedanken voor hun hulp tijdens het voetbaltoernooi. Mede dankzij jullie was het een geweldige dag!

Het voetbaltoernooi is mede mogelijk gemaakt door giften van de Pasman Stichting en Fonds Verstandelijk Gehandicapten. Van deze stichting was dhr. Rinus van den Bosch aanwezig op het voetbaltoernooi. Hij is enthousiast over het toernooi: “Het wordt duidelijk dat vrijwilligers heel belangrijk zijn. Wij, als Fonds Verstandelijk Gehandicapten, vinden het belangrijk dat mensen mee kunnen doen. En onder andere dankzij alle vrijwilligers is dat mogelijk! Bijzonder om te zien!”

ARNHEM De PAASBERG

NIJMEGEN specialistisch

NIJMEGEN oude graafseweg

centrum hoefijzer

Tekst karen tijssen

Driestroom, Portaal en de DrieGasthuizenGroep hebben een plan geïnitieerd voor de realisatie van een woonzorgcentrum voor senioren. Begin volgend jaar start de bouw aan de rand van Arnhem en Velp, vlakbij park Angerenstein. In het toekomstige woonzorgcentrum is ruimte voor 24 groepswoningen en appartementen. In de ontwikkelingen wordt ingespeeld op de Wet maatschappelijke ondersteuning. In het woonzorgcomplex wordt een restaurant/theehuisfunctie gecreëerd waar mensen met een ondersteuningsvraag aan de slag gaan. Daarnaast wordt onderzocht welke mogelijkheden voor participatie aanwezig zijn. Gedacht wordt aan een facilitaire– en wasvoorziening.

In de Nijmeegse wijk Hees is Driestroom gestart met de ontwikkeling van woon- en zorglocatie Hoefijzer. Dit bouwplan ligt op de hoek van de Planetenstraat en Kometenstraat. Het plan voorziet op toekomstgerichte wijze een combinatie van wonen en dagbesteding. Hoefijzer zal een beschermde omgeving bieden voor mensen met een ernstige tot zeer ernstige en/of meervoudige beperking. Veelal hebben zij intensieve verzorgingsvragen. Een deel van de bewoners zal gebruik kunnen maken van dagbesteding op dezelfde locatie. De combinatie van wonen en dagbesteding in één complex op één plek in de wijk heeft voordelen. Er komt meer tijd beschikbaar voor zorg door een tijdswinst in vervoersbewegingen. Anderzijds wordt gekeken naar activiteiten die kunnen worden georganiseerd om interactie met de wijkbewoners te stimuleren in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning. Het voorlopig ontwerp is tot stand gekomen met een afvaardiging van medewerkers, verwanten, omwonenden en de gemeente Nijmegen.

De locatie Oude Graafseweg wordt momenteel gebouwd in opdracht van Standvast Wonen. Het complex biedt ruimte aan 29 bewoners met een verstandelijke beperking. Bewoners van locatie Vijverhorst zijn druk bezig met de voorbereidingen voor de verhuizing naar de nieuwe woonlocatie Oude Graafseweg, gelegen op het voormalige kloosterterrein De Boskapel. Zij wonen hier zelfstandig in een eigen appartement, met begeleiding passend naar hun zorgvraag. Ook zijn zij gekoppeld aan één van de vier huiskamers. Dit betekent samen zijn wanneer je daar behoefte aan hebt, maar ook de mogelijkheid hebben je terug te trekken in je eigen appartement. Iedere huiskamer krijgt een eigen karakter, dat zich niet alleen uit in kleurstelling, maar ook in type bewoner. In juni is het hoogste bouwpunt bereikt. Samen met buurtbewoners is de vlag in de top gehesen en is samen -geheel volgens traditie- geproost met ‘pannenbier’. De bouw verloopt voorspoedig en van binnen ziet het er prachtig uit. Begin volgend jaar zal de verhuizing beginnen.

31

colofon Driestroom Centraal Bureau Industrieweg-Oost 27 6660 AC Elst Postbus 139 6660 AC Elst

NIJMEGEN droomvilla lux Zoals in de vorige uitgave van GOUD is vermeld, wordt de formule van DROOMvilla Lux gebaseerd op het succesvolle concept van DROOM! in Elst. Een maatschappelijke onderneming waar mensen met én zonder beperking in harmonie samenwerken. Met de komst van DROOMvilla LUX kun je dus binnenkort ook in Nijmegen flexwerken, vergaderen en genieten van appeltaart in een ‘bijzonder bedrijvige’ sfeer. Vanaf 2 december heten we je van harte welkom!

Lijkt het jou leuk om te werken in onze gloednieuwe DROOMvilla LUX? Driestroom zoekt enthousiaste assistent-medewerkers. Houd je van film en horeca, ben je netjes en vind je het leuk om nieuwe mensen te ontmoeten? En kun je, na coaching, zelfstandig werkzaamheden uitvoeren? Dan kun je bij DROOMvilla LUX aan de slag als: • Bakker • Kok • Medewerker bediening in het restaurant • Facilitair medewerker in de wasserij of vergader zalen • Gastheer of gastvrouw • Vrijwilliger of stagiaire Informatie & aanmelden Driestroomloket 0481 - 37 55 55 [email protected]

Redactie Reinoud van Assendelft Marijn van Bakel Jody Bos Jacqueline van Orsouw Anne Ruesink Anouk Spanjers Karen Tijssen [email protected] Eindredactie Ivan Bartholomeus Vormgeving Romeny grafisch ontwerp Fotografie Bart Nijs Fotografie (tenzij anders vermeld) Afgebeeld op cover: Dennis van den Brom Drukwerk Drukkerij Efficiënt Oplage 4600 www.driestroom.nl

Tekst winny van bakel foto jacqueline van orsouw

In elke editie van GOUD vertelt een medewerker over de bijzondere bezoeken die hij aflegt op de Driestroomfiets. Dit keer is het de beurt aan Winny van Bakel.

Ritje op eigen kracht Vanmiddag heb ik een afspraak met psychiater Joost Jan Stolker. Samen maken we een eerste aanzet voor een symposium in november. We besluiten om buiten het centraal bureau naar een rustige plek te zoeken. Vanwege het prachtige weer stappen we op de fiets. Ik haal jou uit de fietsenstalling en kijk je aan. Nee, geen trapondersteuning vandaag. We gaan dit ritje op eigen kracht doen. Wel vraag ik me even af hoe ik met mijn kledij toch nog enigszins charmant op het zadel kom. Maar dat blijkt te lukken. Daar gaan we. De zon nodigt ons uit om voor een buitenlocatie te kiezen. We fietsen samen naar hartje Elst en parkeren jou in de zon. Tijdens het gesprek met Joost Jan hou ik jou met een schuin oog in de gaten. Maar je staat volledig op je gemak te blinken, je geniet van alle aandacht die je krijgt. Na een klein uurtje fietsen we weer terug. Wel even in een hogere versnelling want we moeten op tijd terug zijn voor mijn volgende afspraak. Voorzichtig zet ik jou terug in de stal. Ik verdwijn naar binnen. Jouw accu is nog vol en de mijne weer opgeladen. Tevreden sluit ik mij aan bij het volgende gezelschap. We gaan vandaag nog even door…