Sport die lokt, bindt en vormt. Wat betekent alledaags geluk voor jou? jaargang 9 nr Een eigen gezicht voor ambulante dienstverlening

jaargang 9 nr. 1

7

Een eigen gezicht voor ambulante dienstverlening

10 Bij Driestroom kun je samen werken & samen leren 22 Ketenzorg Ontmoeten én uitwisselen 26 In memoriam

Wat betekent alledaags geluk voor jou?

Sport die lokt, bindt en vormt

Stand van zaken • 3

Van de redactie

Dromen waarmaken Inhoud 4 Sport die lokt, bindt en vormt 7 Een eigen gezicht voor ambulante dienstverlening

9 10



Donatie voor Villa Kakelbont Bij Driestroom kun je samen werken & samen leren

14 Veiligheid in het geding?



op iedere vraag een antwoord



In deze uitgave van het Driestroommagazine treft u een tweetal artikelen aan die gaan over de omgeving van zelfstandig wonende cliënten met onaangepast gedrag. Mevrouw Tuijnman, burgemeester van onze thuisgemeente Overbetuwe is in gesprek hierover met Floris Tas, juridisch adviseur en oud wethouder Wmo van de gemeente Nijmegen. Pim Miltenburg, Korpschef Gelderland Midden en oudbokser Orhan Delibas (beide mannen met een missie), vertellen over sport als middel bij probleemjongeren.

Samen zoeken naar oplossingen

16 Hoog bezoek voor Villa Kakelbont 18 Driestroomhuizen in beeld 20 Opvang Plus 22

“Na 20 jaar komt mijn droom uit, jullie staan en lopen in mijn droom.” De trotse woorden van een vader bij de opening van zijn Driestroomhuis ‘Het Middelpunt’. Naast bezielende woorden over het werk met kinderen die hulp nodig hebben was hij ook realistisch: “Laten we ook heel goed beseffen dat wij slechts ‘second best’ zijn. De kinderen willen zijn waar ze horen, bij hun ouders.” Ouders zijn nooit te vervangen, die pretentie hebben we bij Driestroom ook niet. Wel om de best mogelijke ondersteuning aan kinderen te geven. Daarom ontmoeten we andere zorgprofessionals en wisselen we kennis en expertise uit. En zoals u in dit magazine kunt lezen doen we dat veelvuldig.

Stand van Zaken

Ketenzorg Ontmoeten én uitwisselen

24 Driestroom in ontwikkeling 26 In memoriam 28 Van melden naar leren en verbeteren

Ali Topaloglu en Orhan Delibas dromen ook. Zij verwezenlijken hun droom door het creëren van een boksacademie waar zij moeilijk bereikbare en kwetsbare jongeren op weg willen helpen met sport die lokt, bindt en vormt. Hierin staan de belangrijkste personen in de directe omgeving van de jongeren centraal. We helpen deze jongeren een stukje op weg om hun dromen waar te maken. Wellicht lukt het met een beetje alledaags geluk? We wensen u veel leesplezier!

De redactie

In de Wmo beleidsplannen van de gemeenten in de regio’s Arnhem en Nijmegen lees ik naar mijn zin veel te weinig over deze, groeiende doelgroep. Ook lees ik naar mijn zin veel te weinig over de onzekerheid en soms vertwijfeling bij volwassen cliënten die niet weten of en door wie ze in de toekomst ondersteund gaan worden, en over toekomstige Wmo dienstverlening aan onze cliënten van 2 - 18 jaar. Met name deze laatste doelgroep lijkt vergeten te worden door de beleidsmakers, tot verdriet van hun ouders.

Vind ik de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) dan geen kansen bieden voor onze clienten? Wel degelijk. Ik glim van het feit dat we in een beschaafd land als Nederland afstappen van het categoriseren van cliënten, in de zin van “jij hebt een beperking”. Voor de Wmo is iedereen een burger met een ondersteuningsvraag. Verder de rol van de vrijwilliger die als ‘mentor’ de belangen van de cliënt kan ondersteunen, de integrale dienstverlening samen met collega’s van de woningbouwverenigingen, het maatschappelijk werk en het welzijnswerk, de mogelijkheid die gemeenten hebben het vermaledijde circus van indicering (kost handenvol geld) te beëindigen: allemaal goed nieuws. Ik sluit af met een verzuchting van een directeur van een grote gemeente in ons werkgebied die met mij een werkbezoek aan een van onze cliënten bracht. De directeur was net benoemd en zette mij met zijn vragen aan het denken. Zijn verzuchting: “Hoe kan het toch zijn dat jullie 1 a 2 uur per week op huisbezoek gaan bij een cliënt die dreigt te vereenzamen of in een sociaal isolement dreigt te geraken? Kan je niet veel beter proberen betrokken cliënt een collectief traject met anderen, buitenshuis in het centrum in de wijk aan te bieden?” Dat gaat dus goedkomen.

Nog even verder praten over onze volwassen cliënten: zij wagen zich liever niet aan een inspraakbijeenkomst in de wijk met wethouders en ambtenaren, hebben ondersteuning nodig om hun opmerkingen en vragen te plaatsen. Andere cliënten behoren in meer of mindere mate tot de categorie ‘zorgmijders’, dus doen ook niet mee.

Wim Muilenburg, bestuurder

4 • Sport die lokt, bindt en vormt

Sport die lokt, bindt en vormt • 5

In Arnhem zie je in verschillende wijken groepen moeilijk bereikbare en kwetsbare jongeren. In veel gevallen allochtoon. Ze groeien op in moeizaam integrerende gezinnen en families. De jongeren en soms ook ouderen voelen zich vaak niet geaccepteerd en veroorzaken regelmatig overlast. Manager Ali Topaloglu en zijn beroemde vriend, oud bokser Orhan Delibas, willen deze kwetsbare groep jongeren hulp bieden. Met steun van Driestroom starten zij de ‘Boksacademie’ in Arnhem. Een academie waar je niet alleen de bokssport kunt beoefenen, maar waar jongeren en hun ouders ook laagdrempelig begeleiding en ondersteuning kunnen krijgen. Met welk doel? Echt meedoen in de maatschappij, erbij horen en het leven zin geven.

Een dergelijk initiatief moet breed gedragen worden, het liefst door alle instanties die betrokken zijn bij deze groep. Zoals jeugdzorg, gemeente en politie. We praten met Pim Miltenburg, regionaal korpschef Gelderland Midden en Orhan Delibas, oud bokser en werkzaam met jongeren in een gesloten inrichting. Zijn er in Arnhem werkelijk zoveel overlast veroorzakende jongeren? Pim: “In alle wijken zie je deze kwetsbare groepen jongeren, in de ene minder dan de andere. Soms gaan ze juist ook naar een andere wijk om daar overlast te veroorzaken. De politie maakt onderscheid in de overlast gevende groepen en de jongerengroep die ook crimineel gedrag vertoont. De laatste groep is kleiner dan de eerste. We zoeken naar oplossingen door samen te werken in het Veiligheidshuis met allerlei hulpverlenende instanties.”

Turkish Delight Orhan Delibas (links) en Pim Miltenburg

Sport

die lokt, bindt en vormt

Orhan Delibas (1971) is een zeer getalenteerde Nederlandse bokser van Turkse komaf. Onder de bijnaam ‘Turkish Delight’ won hij op de Olympisch Zomerspelen in 1992 de zilveren medaille. In 1993 behaalde hij zilver op het Europees kampioenschap boksen voor amateurs en in 1995 won hij de wereldtitel voor militairen. In 1995 werd hij profbokser in de Verenigde Staten. In 2008 beëindigde hij zijn loopbaan als bokser. Orhan werkt nu al enkele jaren als begeleider in een gesloten inrichting voor jongeren. Inmiddels is hij specialist in het omgaan met kwetsbare jongeren en hun gedrag. Orhan: “Ik ben zelf opgegroeid in Klarendal. Ik had een strenge vader die mij goed begeleidde. Naar school en je opleiding afmaken vond hij belangrijker dan sporten. Boksen mocht maar voetballen niet. Ik heb nooit problemen gehad in Klarendal, ik voel me er thuis, het is echt mijn wijk.”

6 • Sport die lokt, bindt en vormt

Hij geeft inmiddels naast zijn werk al drie jaar boksles aan kinderen van zes tot 15 jaar en aan jongeren vanaf 15 jaar bij een project van de gemeente Arnhem. Orhan: “Het is een vaste groep voor wie luisteren echt een probleem is. Soms ben ik vooral bezig met opvoeden waarbij sport het middel is. Ouders zie ik zelden. Die zijn meer gericht op wat er zich in huis afspeelt dan erbuiten.”

Boksacademie als wegwijzer Orhan droomt al jaren van een eigen boksschool. Samen met zijn vriend Ali Topaloglu ontwikkelde hij het plan voor een Boksacademie; een plek waar jongeren en volwassenen meer leren dan alleen boksen. Hoe krijg je dat voor elkaar? Orhan: “Je moet de jeugd een reden geven, de mogelijkheid bieden iets van hun leven te maken door duidelijk te zijn en het voorbeeld te geven. De maatschappij vraagt iets van je en sport helpt daarbij. Als je je doel wilt bereiken moet je er wat voor over hebben. Jongeren hebben een plek nodig waar ze zich kunnen uitleven en waar ze hun talent kunnen ontwikkelen. De boksacademie kan hen op de goede weg brengen. Boksen is een sport die je leert wat discipline en respect zijn.” De politie wordt geconfronteerd met jongeren die overlast veroorzaken. Wijkagenten pakken dit op door te overleggen met school en met andere direct betrokkenen. Pim: “Met de Boksacademie creëer je een laagdrempelige basis voor opvang. Orhan is hierin een belangrijke trekker. Het biedt de politie de mogelijkheid om door te verwijzen. De wijkagenten kunnen er binnenlopen en maken zo onderdeel uit van de wijk en de ontmoeting. Zij hebben veel kennis van de straat en van wat er gebeurt, en zijn goed opgeleid in het omgaan met overlast. Ik zie het als een wederkerig proces tussen de boksacademie en de politie.”

Contact, discipline en respect Ali Topaloglu geeft al jaren les in boksen. Samen met Orhan een boksacademie beginnen waar hij zijn passie voor boksen en de ondersteuning aan kwetsbare groepen kan combineren is een droom die uitkomt. Ali: “Ik zie het als sporten en ontmoeten. Maar ook ondersteuning bieden waarbij de sport een middel is om mensen te helpen verder te komen in hun leven. Het stelt ons in staat talenten te ontdekken en te helpen deze verder te ontwikkelen. We gaan in de Boksacademie te werk vanuit een systeemgerichte benadering. Wie zijn de belangrijke personen in het systeem van de jongere? Wie hebben een positieve of negatieve invloed op de persoon? Vooral de positieve beïnvloeders willen we bekrachtigen. Boksen is echt een prachtig middel om dit te bewerkstelligen.” Inmiddels heeft Ali andere organisaties bij zijn initiatief betrokken. Evital is een thuiszorgorganisatie die veel allochtone gezinnen en ouderen ondersteunt. Ook de wethouder Werk en inkomen, Openbare ruimten van gemeente Nijmegen, Turkay Tankir, is erg enthousiast over het idee om de bokssport op deze wijze in te zetten.

Taal Samen met Orhan zijn de benodigde spullen al uitgezocht voor de academie. Een goede plek is ook gevonden. Eén van de locaties van Driestroom in Arnhem kan met enige aanpassing fungeren als boksschool en ontmoetingsruimte. Ali en Orhan zijn ervan overtuigd dat boksen meer kan betekenen voor de groep kansarmen en hun ouders. “Ik denk dat wij de jongens en meisjes kunnen helpen en hun ouders er bij kunnen betrekken. Turkse en Marokkaanse ouders kennen mij en vertrouwen mij, ik spreek hun taal,” aldus Orhan.

Meer informatie? www.boksacademie.nl U kunt ook bellen met Ali Topaloglu: 06 52 33 69 59 •

EEn eigen gezicht voor ambulante dienstverlening Met het onderbrengen van de ambulante dienstverlening in een dochteronderneming zowel in Arnhem als Nijmegen, wil Driestroom de effectiviteit en efficiency van ambulante dienstverlening verbeteren. Driestroom wil snel kunnen reageren op ontwikkelingen in de markt en op vragen van cliënten door lokaal aanbod en flexibelere diensten. Teamcoördinatoren Elly Burgers en Anja Jacobs en persoonlijk begeleider Esther Oelen, alledrie al jaren werkzaam in de ambulante dienstverlening, geven hun visie op de verzelfstandiging van ambulante dienstverlening.



Balans ziel en zakelijkheid

Veranderende rol

Het kiezen voor een BV als organisatievorm biedt verschillende voordelen. Esther: “Ik hoop dat we binnen de BV tot een betere balans tussen ziel en zakelijkheid kunnen komen. Dat werkers in de zorg zich kunnen richten op hun werkelijke vak; dus niet op registraties en financiering, maar de cliënt en zijn zorgvraag centraal stellen.” Het behoud van competente en professionele medewerkers die kunnen werken tegen een lager uurtarief, de inzet van ZZP-ers om vraag en aanbod beter op elkaar af te stemmen met zo min mogelijk kosten, is voor Anja Jacobs een belangrijk punt. “Een BV biedt de mogelijkheid tot afstemming van behoeftes, opstarten wat nodig is en loslaten wat te duur is.” Volgens Elly doet meer inzicht in de financiën een beroep op ieders verantwoordelijkheidsgevoel en “…een eigen gezicht werkt naar mijn mening drempelverlagend voor toekomstige cliënten,” aldus Elly.

De gemeenten kiezen voor wijkgebonden zorg dicht bij de mensen. Anja, Elly en Esther zien door de afsplitsing vooral meer mogelijkheden voor ondersteuning aan cliënten in de wijk. Esther: “De rol van ambulante werkers zal veranderen. In de pilot ‘Zorgzame buurt’ zijn we in de wijk Malvert gestart met wijkgericht werken, in samenwerking met ZZG (Zorggroep Zuid Gelderland), Standvast wonen en Stichting Welzijn Ouderen Nijmegen (SWON). De ontschotting en het werken binnen een multidisciplinair team spreken mij aan vanwege de brede kennis en snelle inzetbaarheid. Ik vind wijkgericht werken ook positief vanwege een grotere focus op de verbindingsmogelijkheden tussen burgers en daarmee het verbreden van het netwerk van de cliënt. Daarnaast maakt wijkgericht werken vroege signalering mogelijk zodat ook in een vroeg stadium ondersteuning kan worden geboden.

Donatie voor Villa Kakelbont • 9

Donatie voor Villa Kakelbont Anja Jacobs met cliënt

Wat ik van belang vind is dat de mogelijkheid blijft om huisbezoeken te brengen, om verschillende redenen; bij zorgmijders is dit vaak essentieel om contact te krijgen, het brengt problemen aan het licht die in een gesprek op kantoor wellicht onbesproken blijven en het biedt de mogelijkheid om in de thuissituatie praktische ondersteuning te bieden.”

Samenwerking Ook vanuit BZW Wijchen waar Elly teamcoördinator is, zijn er al veelvuldige contacten opgebouwd met de RIBW en de gemeente om samen een inloop te starten voor moeilijk bereikbare cliënten. Het doorverwijzen van cliënten door de gemeente naar BZW Wijchen is hier een belangrijke resultante van. Elly: “Afgelopen jaar hebben we iemand van de gemeente uitgenodigd om de cliënten te informeren over de veranderingen in de overgang van AWBZ naar Wmo. De informatieavond werd druk bezocht en deze man had duidelijk affiniteit met de doelgroep.” Anja ziet het vooral als een nieuwe werkomgeving vol uitdagingen waar je alle mogelijkheden bekijkt en benut, zowel op het gebied van samenwerking als in persoonlijke groei. Anja: “Ik merk dat er nu meer van me verwacht wordt en dat stimuleert mijn motivatie. Persoonlijk heb ik uitdaging en beweging nodig in mijn werk om op mijn best te functioneren.”

Motivatie Op de vraag of de afsplitsing invloed heeft op hun werkhouding, antwoordt Esther: “Ja, ik vind het uitdagend en leuk om me te verdiepen in de ontwikkelingen die ten grondslag liggen aan de afsplitsing; de Wmo, hoe de gemeente hiermee omgaat en hoe we als Driestroom hierop inspelen. Ik stel me daarin geregeld actief op binnen Driestroom, een platform van de Abvakabo en de pilot Zorgzame buurt. Betrokkenheid van het werkveld bij deze ontwikkelingen vind ik belangrijk en ik hoop dat we hiervoor ook tijd kunnen gaan creëren.” Anja: “Ik richt me nu meer op het verder ontwikkelen van mijn competenties en het ontwikkelen van nieuwe competenties omdat er soms andere werkzaamheden op je pad komen. Ik hou er niet van om dingen die ik lastig vind uit de weg te gaan. Ik verwacht dat er door de afsplitsing nog genoeg uitdagingen op mijn pad komen.” Elly: “Het motiveert om samen met mijn collega’s in een goed draaiend winkeltje te werken, met mooie producten. Wij zijn ons ervan bewust dat we zelf het gereedschap zijn om er iets moois en gezonds van te maken. Dat kun je zien als meerwaarde binnen het zorgaanbod voor de gemeente Wijchen.” Voor Anja is een open en positief kritische houding ten opzichte van de ontwikkelingen in de zorg van belang om de best mogelijke ondersteuning aan de cliënt te kunnen geven. Esther gaat voor kwalitatieve ondersteuning voor cliënten, zodat het ook voor medewerkers een aantrekkelijk vak blijft.

Boven v.l.n.r.: Dolf Hoogeveen, Arthur Janssen, Conny van Hoorn en Wesley. Onder: Jean Stevens, Iris en Evert Oldenburger

In november 2010 verhuisden Jean Stevens, Evert Oldenburger en Han Castrop van Notarissen Elst en Dolf Hoogeveen en Arthur Janssen van Hoogeveen&Janssen Accountants en Belastingadviseurs naar hun nieuwe kantoorgebouwen aan de Nieuwe Aamsestraat in Elst. De opening van de nieuwe kantoorgebouwen werd feestelijk gevierd tijdens een gezamenlijke receptie. Op de receptie werd aan de bezoekers een financiële bijdrage gevraagd. Niet voor hen zelf, maar om een donatie te doen aan een goed doel in Elst. Alle bezoekers vonden dit een mooi initiatief en werkten hier dan ook graag aan mee. De vijf heren hebben diverse goede initiatieven in Elst afgewogen, waarbij Villa Kakelbont van Driestroom als gelukkige uit de bus kwam rollen.

Arthur Janssen: “Villa Kakelbont is een nieuwe locatie en de doelgroep sprak ons bijzonder aan.” Notaris Jean Stevens heeft vervolgens namens de vijf heren contact gezocht met Villa Kakelbont. Vorig jaar februari heeft hij een rondleiding op Villa Kakelbont gekregen en was erg enthousiast. “Het is een mooie locatie en we weten zeker dat het geld hier goed terecht komt”, aldus Jean Stevens. In overleg met het team van Villa Kakelbont is een bestemming voor het geld gekozen. Evert Oldenburger: “Uit ons overleg kwam naar voren dat de kinderen van de Villa een plateaurolstoelfiets goed konden gebruiken. Daar wilden we natuurlijk graag aan meewerken en daarom is voor het geld een plateaurolstoelfiets aangeschaft.”

Met deze fiets kunnen kinderen in hun eigen rolstoel blijven zitten en toch naar buiten om te fietsen. “De kinderen zijn erg blij met de plateaurolstoelfiets. Veel kinderen van Villa Kakelbont zijn afhankelijk van hun rolstoel en komen daarom niet ver buiten de deur. Met deze fiets is het mogelijk om leuke tochtjes te maken”, aldus Netje de Krijger, persoonlijk begeleider. Netje: “Ook voor ons is het wat makkelijker om eruit te gaan met de kinderen. Je kunt wat langere afstanden maken. Bovendien kunnen we de kinderen op deze manier een gevarieerd aanbod bieden aan buitenactiviteiten.” Het team van Villa Kakelbont vindt het een mooi gebaar dat het geld aan de kinderen gedoneerd is. Dolf Hoogeveen: “En wij zijn erg blij om te zien dat het geld goed terecht is gekomen. We hopen de kinderen op de plateaurolstoelfiets met hun begeleiding vaak in het dorp tegen te komen.”

10 • Samen werken & samen leren

Samen werken & samen leren • 11

Bij Driestroom kun je

Samen werken & samen leren ROC Nijmegen en Driestroom werken samen in een bijzondere vorm van onderwijs. Een vorm waarbij leerlingwerknemers één dag per week op school leren en op een stageplek werken en leren in de praktijk. De persoonlijke en maatschappelijke ontwikkeling van de leerling is tijdens het hele traject een belangrijk uitgangspunt.

Wendy Maillé

Mariska Janssen

In de opleiding tot Arbeidsmarktgekwalificeerd Assistent (AKA) staan competenties van de leerlingwerknemer centraal. Daarnaast wordt er aandacht besteed aan burgerschapskunde, taal en rekenen. De opleiding duurt een jaar. Het leren wordt begeleid op de locatie Tarweweg in Nijmegen door docenten Fred Spruytenburg en Jan Harmens.

Passend onderwijs

Leren!

Jan Harmens heeft de methodiek voor dit leertraject ontwikkeld. Jan: “We gaan uit van de vragen van de leerlingen, daarbij kijken we naar leer- en intelligentiestijlen. We werken met de STARR methode (Situatie, Taak, Actie, Resultaat en Reflectie) en maken het SMART (Specifiek, Meetbaar, Acceptabel, Realistisch en Tijdgebonden). We testen de leerlingen, samen met een psycholoog van Driestroom en selecteren vervolgens de context waarin ze kunnen leren. Heeft bijvoorbeeld sport de grootste interesse van de leerling of juist horeca, dan is dat de beste leercontext. De stageplekken van Driestroom - vormen het uitgangspunt van de opleiding. Daarnaast hebben de leerlingen zes tot acht uur per week terugkomonderwijs. Leerlingen leggen drie proeven van bekwaamheid af in de praktijk. Als ze die goed doorstaan, gaan ze door naar het eindgesprek waarin we ze uitgebreid interviewen. Daarna krijgen ze hun diploma.”

Wendy Maillé (22) startte in 2011 met de AKA-opleiding. Haar stageplek is de Eetage op het centraal bureau van Driestroom. Hier verrichten cliënten allerlei dienstverlenende activiteiten. Ze verzorgen lunches, koffie en thee bij vergaderingen in het gebouw. Wendy vertelt waarom ze deze opleiding zo graag volgt: “Ik wil graag verder in de bediening in de horeca. Ik werk nu bij de Eetage, maar krijg vanaf 1 maart een stageplaats erbij in lunchcafé d’n Bogerd in Druten. Ook daar ga ik waarschijnlijk in de bar of keuken werken.”

Baas van Nederland Vol trots laat Wendy een map zien waarin vier periodes voor het leerjaar staan aangegeven. “Hier schrijven we ons huiswerk in. Aan het einde van elke periode vullen we twee competentielijsten in: één vul ik zelf in en de andere met de stagebegeleider.” Eén van de competenties waarover leerlingen moeten beschikken is ‘Omgaan met druk en tegen­ slag’. “Ik behaal nog niet de hoogste score, maar merk wel dat ik steeds beter word,” zegt Wendy.

12 • Samen werken & samen leren

Op de vraag wat ze het allerleukste vindt van de opleiding zegt ze enthousiast: “Leren! Alles wat ik leer vind ik leuk. Bijvoorbeeld politiek. Wie is de baas van Nederland? Daar hebben we het over gehad. Toen zei iemand de koningin. Nou dat is mooi niet waar. Dat is de ministerpresident! En we hebben het gehad over hoe Nijmegen is ontstaan. En over de oorlog; zo we leren van alles. Ik heb wel moeite met rekenen”, voegt ze er nog aan toe. “Maar mijn ouders zijn trots op mij. Ze weten dat ik mijn best doe.”

Eigen geld Mariska Janssen (23) volgt de AKA opleiding. Haar stageplek is eveneens de Eetage. Mariska houdt van werken met eten, ze vindt het vooral leuk om lunches en salades te maken. “Sinds ik deze opleiding volg werk ik drie dagen op de Eetage. Eerst ging ik naar de Strang (dagactiviteitencentrum), daar maakte ik kaarsen en zeepjes. Maar daar was geen tijdslimiet, dat past niet bij mij. Hier moet ik werken en opschieten,” aldus Mariska.

Samen werken & samen leren • 13

Haar doel is duidelijk: “Ik wil graag mijn diploma halen zodat ik verder kom met mijn werk. Dan ben je ook niet meer zo afhankelijk van de Wajong uitkering. Het is prettig om voor je eigen geld te kunnen zorgen. In mijn persoonlijk ontwikkelingsplan (POP) staan mijn leerdoelen zoals goed plannen. Ik kom nog vaak in tijdnood, omdat ik de tijd niet goed indeel. Met de STARR methode beschrijf ik de situatie, welke taak ik had, wat ik moest doen en wat het resultaat was. Zo leer ik kijken naar wat ik gedaan heb en zie ik wat de volgende keer anders moet.”

Oerknal In het leslokaal zijn acht leerlingen en twee docenten van het ROC aanwezig. Er hangt een gemoedelijke sfeer, iedereen heeft duidelijk zin in de les. Op de vraag wat er tijdens de les gebeurt, antwoordt leerling Roy: “We werken hier aan ons POP.” Wendy legt meteen uit dat het een Persoonlijk Ontwikkelingsplan is. Maar dat is nog lang niet alles; er worden praktijkverslagen besproken

en spreekbeurten gehouden. Docent Fred geeft een voorbeeld van de activiteiten. Twee groepen hebben zich gebogen over het ontstaan van de aarde vanuit twee visies; die van gelovigen en ongelovigen. Mariska: “We hebben heel veel informatie op internet gezocht. De informatie van de ongelovigen had te maken met de oerknal en met deeltjes. De andere groep vertelde dat de wereld is geschapen door God in zeven dagen.” Waar gaan de verslagen over? “De verslagen gaan over alles wat we doen en over de stage. We stellen ook heel veel vragen”. Jan vindt dat een hele goede aanvulling. “Stel je een vraag dan ben je nieuwsgierig, dat is goed. Soms hangen we een woord op, bijvoorbeeld Zingeving of Verlegenheid. Iedereen krijgt dan de opdracht om tien vragen over dat onderwerp te formuleren. Op die manier leert de leerling eigen antwoorden te zoeken.”

Van links naar rechts: Wendy Maillé, Fred Spruytenburg en Mariska Janssen.

Fijne sfeer Mariska gaat graag naar school en is goed in Nederlands. “Ik lees heel veel en heb thuis veel boeken. Rekenen kan ik wel, maar als het moeilijk is pak ik de rekenmachine erbij. Er hangt een hele prettige sfeer in de groep, het is een leuke club en we hebben een fijne leraar. Er zit structuur in de opleiding. We zitten in de groep allemaal op dezelfde golflengte qua leerniveau,” aldus Mariska. In het lesprogramma zijn ook uitwisselingen met andere vormen van passend onderwijs opgenomen, zoals workshops muziek, hiphopdansen en een uitwisseling met een woonvorm voor zwerfjongeren. Bij ‘New Arts’ leren de leerlingen alles over straatcultuur.

Samen zoeken naar oplossingen • 15

Veiligheid in het geding?

Samen zoeken naar oplossingen Steeds vaker wordt de samenleving geconfronteerd met mensen die moeilijk hanteerbaar gedrag vertonen. Hun directe omgeving, de buurt, accepteert dit gedrag vaak niet. Driestroom vindt het belangrijk mensen te ondersteunen als zij om hulp vragen. Maar nemen we daar soms niet te grote risico’s mee? Wat doen we als er een crisis ontstaat? Hoe zit het dan met de veiligheid en bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid? Mevrouw Elisabeth Tuijnman (burgemeester Overbetuwe) en de heer Floris Tas (juridisch adviseur en oud wethouder Wmo Nijmegen) reflecteren op deze vragen.

Burgemeester als regisseur Mevrouw Tuijnman: “Vaak word ik als burgemeester pas bij zaken betrokken als ze al geëscaleerd zijn. Zo’n proces omkeren is lastig. Ik krijg dan te maken met mensen die problemen veroorzaken waarvan anderen vinden dat ze niet meer acceptabel zijn. De gemeente is natuurlijk geen afvoerputje. Burgers vinden dat de overheid deze problemen maar op moet lossen – maar veiligheid in de wijk én voor het individu vraagt om meer dan dat.” Floris Tas ziet de burgemeester als een regisseur in dit soort zaken. “Bij de zorg voor een persoon in crisis zijn veel instanties betrokken. Als een zaak escaleert dan ligt de regie bij de burgemeester. Die mag zelfs op tafel slaan.” Mevrouw Tuijnman: “Als het gaat om mensen met een psychiatrisch probleem dan is het niet altijd makkelijk contact te leggen met psychiaters of andere hulpverleners. Dan loop je tegen de bureaucratie aan in de hulpverlening. Ik benut dan alle mogelijkheden: ik zet mijn deur open, coördineer en zoek de samenwerking met betrokken instanties.”

Burgemeester als ijsbreker Op de vraag naar voorbeelden uit de praktijk in de samenwerking tussen hulpverleners, politie en justitie, antwoordt Floris: “Justitie en zorg zijn twee werelden die elkaar nodig hebben. Bij de politie merken we dat er te weinig kennis is van jongeren

met een lichte verstandelijke beperking en gedragsproblemen. Mensen met een psychose komen in de cel terecht terwijl ze daar niet horen. Die kennis moeten we snel vergroten. Ik zie de oplossing in justitie en zorg bij elkaar brengen: zorgen dat je elkaar kent, samen naar oplossingen zoeken. Het liefst met de burgermeester als ijsbreker voorop.”

Actie versus tolerantie Floris Tas constateert een groot verschil in de houding van de politie bij geweld tegen hulpverleners met een publieke taak en hun houding tegenover ambulante hulpverleners zoals die van Driestroom. Floris: “De politie reageert scherp op geweld tegen collega’s met een publieke taak, geheel volgens de spelregels en hun geweldsprotocol. Maar de politie is zich onvoldoende bewust van de ambulante dienstverleners zoals die van Driestroom. Ook die hebben bescherming nodig in crisissituaties. Juist ook omdat hulpverleners vaak zo heel tolerant zijn; uiteindelijk doet maar 1% van hen aangifte van mishandeling of geweld. Daarbij komt dat de justitiële molens langzaam malen. Dus voordat er een beslissing valt in een crisissituatie gaat er teveel tijd voorbij. En dat is nou juist waarom we zorg en justitie meer moeten samenbrengen. Justitie moet meer gevoeligheid ontwikkelen voor noodsituaties met kwetsbare mensen en een snellere schakel maken naar zorg.”

Floris Tas en Elisabeth Tuijnman

Gezond boerenverstand Mevrouw Tuijnman handelt bij een crisis vaak op gevoel en vanuit ervaring. “De mensen goed informeren, sociale zaken, de politie, gewoon je gezond boerenverstand gebruiken. Het is afhankelijk van de situatie wie je erbij betrekt. De gemeente zit regelmatig met mensen waar eigenlijk geen geschikte plek voor is. Als er een alternatieve plek is waar ze kunnen wonen dan gedogen we dat soms; ook als de huisvesting niet helemaal volgens de regels is. Men moet toch ergens wonen? Ik vind dat je soms creatief moet handelen: als je maar kunt uitleggen waarom je doet wat je doet.”

Veldhospitaal De politie hanteert een geweldsprotocol en zijn er bedrijfsopvangteams. Bij Driestroom is er een commissie van deskundigen die medewerkers opvangt bij schokkende gebeurtenissen. Daarnaast beschikt elk team over een handleiding voor de eerste opvang van collega’s. Volgens Floris Tas moet Driestroom vooral verstandige dingen doen; risico’s afwegen en opvang bieden in een goed ‘veldhospitaal’. Zorgaanbieders moeten helder zijn en duidelijk aangeven wat ze kunnen bieden en wat niet.

Volgens hem leert een bestuurder ook om risico’s te vermijden. Mevrouw Tuijnman geeft aan dat het beroep van burgemeester een kwetsbaar beroep is en geen baan voor het leven. “Als je nog weinig ervaring hebt is het soms lastig om moeilijke beslissingen te nemen.”

Samen oplossingen zoeken Als het gaat om veiligheid en verantwoordelijkheid in een crisissituatie met kwetsbare burgers zou volgens Floris Tas de politie meer kennis moeten hebben van burgers met beperkingen. In crisis situaties moet de politie beslissingen durven nemen, prioriteiten stellen en tijdig zorgverleners inschakelen. Voor de burgemeester is er een duidelijke regisseursrol weggelegd in het samenbrengen van de betrokkenen: justitie, zorg, instanties en de directe omgeving. Driestroom moet helder afwegen of zij in staat is om aan kwetsbare burgers met risicovol gedrag de juiste ondersteuning te kunnen bieden. Tas: “Voor alle partijen geldt: communiceren en samen naar een oplossing zoeken.”

Hoog bezoek voor Villa Kakelbont • 17

Het is natuurlijk niet alledaags om burgemeester Elisabeth Tuijnman en wethouder Ruud Mooij te mogen verwelkomen. Aanwezig zijn bestuurder Wim Muilenburg, teamleider Conny van Hoorn, de bewoners van Villa Kakelbont en een tweetal ouders. Burgemeester Tuijnman: “Ik kom hier natuurlijk veel in de buurt en had altijd al het idee van daar wil ik wel eens binnenkijken.” Bewoners Wesley en Milou zijn erg onder de indruk van de ketting die de burgemeester draagt.

Wesley: “Ik weet eigenlijk niet hoe je zoiets noemt, maar hij is erg mooi.” De burgemeester vertelt dat deze ketting een Ambtsketen wordt genoemd. Met speciale gelegenheden, zoals deze draagt ze deze Ambtsketen. Tijdens de koffie met heerlijke cupcakes vertelt José, moeder van Lars, over haar ervaringen met de kinderwoonvorm. Lars woonde eerst in een intramurale instelling, nu kan hij dichter bij huis wonen en gebruik maken van de reguliere voorzieningen in de wijk, wat erg fijn is.

Hoog bezoek voor Villa Kakelbont

De rondleiding begint op de snoezelige rose kamer van Shanti. Tijdens de rondleiding hebben de burgemeester en wethouder veel belangstelling voor alles wat ze tegenkomen en nemen alles goed in zich op. Uit de vele vragen bleek de belangstelling voor de kinderen in deze woonvorm. Wethouder Mooij: “Ik ben blij verrast door alles wat ik zie. Het is prachtig om zoiets in onze gemeente te hebben.” “Heel bijzonder, ‘warm’ is een woord dat bij me opkomt. Niet alleen als ik met medewerkers spreek, maar zeker ook als ik de bewoners zie. Ik waardeer de gastvrijheid en ben blij dat het eindelijk gelukt is een bezoek te brengen,” aldus een betrokken burgemeester.

Foto van links naar rechts: Merel Melchels en Lars, Shanti en moeder van Shanti, burgemeester Elisabeth Tuijnman en wethouder Ruud Mooij

Driestroomhuizen in beeld Driestroomhuis Het Baken Willy en Marcia Hendriks wonen in een ruime woning in Ottersum. Na jarenlange ervaring in de pleegzorg zijn zij anderhalf jaar geleden in contact gekomen met Driestroom. De kernwaarden van waaruit zij werken zijn eigenlijk heel gewoon volgens Willy: “Betrokkenheid, duidelijkheid, vertrouwen, respect, gelijkwaardigheid, sociaal gangbare waarden en normen, eerlijkheid en zelfstandigheid. Dit klimaat bieden wij in een kleinschalige woonomgeving in een woonwijk samen met onze kinderen en huisdieren. Gewoon waar gewoon kan, aangepast waar nodig. Korte lijnen, zorg op maat, iedereen mag er zijn, dat is waar wij voor staan.”

Driestroomhuis Arnhem

Driestroomhuis Arnhem Driestroomhuis Arnhem is gestart op 1 maart 2012. Ton en Anita hebben drie dochters en bieden ruimte aan zes andere kinderen of jongeren in de leeftijd van zeven tot 18 jaar. Inmiddels zijn er al twee jongeren gearriveerd in het mooie, ruime huis met tuin. De nieuwe bewoners zijn 14 en 16 jaar oud en hebben vooral opvoedingsproblemen. Elk kind heeft een eigen kamer.

heThuis

Ton en Anita hebben veel ervaring met het begeleiden van kinderen met allerlei problemen. Het hoort bij hun leven en ze doen dit met liefde en toewijding. Voor hen is het belangrijk dat de kinderen zichzelf moeten kunnen zijn met hun beperkingen en vooral mogelijkheden.

Driestroomhuis HeThuis In december 2010 startte Driestroomhuis heThuis in Gassel. In het mooie, fijne en warme huis is plaats voor vijf kinderen vanaf zes jaar met een lichte beperking en/of stoornis. Het huis is groot en gezellig met ruimte voor jong en oud. Nicolette, hoofd van het gezin, heeft ruime ervaring in de jeugdzorg. Zij runde tien jaar een gezinshuis voor een andere organisatie. Jacqueline en Angeline zijn haar collega’s. “Wij vinden het erg belangrijk dat er contact is met de ouders/verzorgers, familie, school, voogden, enz. Dat de lijntjes kort zijn en dat we er samen voor gaan. Elk mens is UNIEK met al z’n plussen en minnen, dat respecteren we. Wij streven naar saam­horigheid met humor en plezier, maar er is ook ruimte voor verdriet, teleurstelling en boosheid. Het Baken

20 • Opvang Plus en De Sprong

Opvang Plus en De Sprong • 21

Voor kinderen met en zonder beperking

Opvang Plus en de sprong op iedere vraag een antwoord In samenwerkingsverbanden ontstaan regelmatig prachtige ideeën. Eén van die ideeën is opvang voor kinderen met én zonder beperking. Sinds februari bestaat deze opvang, genoemd 4 op 1 rij, in de Torteltuin bij Kinderopvang Heyendael in Nijmegen. St. Maartenschool, Sint Maartenskliniek, THOM, Kinderopvang Heyendael en Driestroom bundelen hun expertise op het gebied van dagopvang, revalidatie, behandeling, begeleiding en (speciaal) onderwijs.

4 op 1 rij Gaby Korfage is teamleider op de St. Maartensschool en projectleider van 4 op 1 rij. Gaby: “Het pluspunt van 4 op 1 rij vind ik dat ouders op één locatie naast opvang ook andere diensten aangeboden wordt. Diensten die zijn afgestemd op hun vraag en de ontwikkelingsbehoefte van hun kind. Ouders en kinderen staan centraal. We kijken samen naar wat er nodig is en hoe we dat kunnen realiseren. En dat vind ik nou zo mooi.”

Eigen bril Susan Raedts, procesbegeleider Torteltuin, is de stuwende kracht in de dagelijkse praktijk van de Torteltuin. Susan: “Wat ik zo boeiend vind is de bundeling van deskundigheid van de vijf partners in de praktijk. We kijken allemaal door onze eigen bril. Voor kinderopvang Heyendael is veilige opvang de basis. Hierin staat het welbevinden van het kind centraal. Daar komen nog geen toeters en bellen aan te pas. De begeleiders van Driestroom werken heel duidelijk ontwikkelingsgericht en kijken ook met

die bril. De behandelaars van de Maartenskliniek en kinderfysiotherapeutenpraktijk THOM brengen ook hun specifieke kennis en ervaring in. Van deze bundeling aan expertise word ik enthousiast omdat het goede uit al die vakgebieden hier écht samenkomt.”

Samen leren De integratie binnen het gebouw van kinderen met en zonder beperking verloopt moeiteloos. De kinderen van de reguliere opvang komen regelmatig bij de Torteltuin binnen. Chantal Veenhuis (begeleidster) werkt op de Torteltuin. Zij is een ervaren kracht in de kindersector bij Driestroom. “De samenwerking met de opvang is heel erg leuk. Ik ben bijvoorbeeld gewend om kinderen aan te raken en te stimuleren in hun ontwikkeling. Bij de opvang gaat het meer om het welzijn van het kind en het plezier dat het heeft. Ik leer veel van collega’s uit de reguliere kinderopvang en zij leren van mij,” aldus Chantal.

Interesse? U bent altijd welkom om een kijkje te komen nemen. Bel gerust met Torteltuin of Kinderopvang Heyendael: 024-3611785 of Susan Raedts: 06-22413976

Gaby Korfage (links) en Susan Raedts

de sprong wijkgericht totaalpakket Guillaume Massop is teamleider in de kindersector bij Driestroom. Sinds kort is hij betrokken bij het project De Sprong in Nijmegen West. Binnen brede school De Bron is september 2011 een peutergroep ‘De Sprong’ gestart voor kinderen met en zonder beperking in de leeftijd van twee tot vijf jaar. Het is een samenwerkingsproject van BASschool, De Zonnewende, KION kinderopvang en Driestroom. Kinderen uit de hele wijk zijn welkom in De Sprong. Ook peuters die vanwege hun beperking een indicatie hebben voor speciaal onderwijs.

Vroegtijdig signaleren Wat is er verder zo bijzonder aan dit project? Guillaume: “We kunnen nu vroegtijdig andere ontwikkelingsvragen signaleren bij deze

kinderen. Dat is een belangrijk onderdeel van de deskundigheid van onze begeleiders die daar werken. Driestroom heeft ook veel expertise op het gebied van ontwikkelingsgericht werken met kinderen. Onze begeleidster attendeert de begeleiders van de peuterspeelzaal erop dat het gebruik van picto’s een meerwaarde kan hebben voor het stimuleren van de taal. Dus naast het verhaal in taal, gebruiken ze nu ook plaatjes en picto’s. Bijvoorbeeld Merel heeft een taalprobleem. De andere kinderen kunnen haar niet verstaan. Door het gebruik van een picto begrijpen ze haar nu wel.”

Interesse? Bel gerust met Guillaume Massop 06-46325742 of mail [email protected].

22 • Ketenzorg

Ketenzorg • 23

KETENZORG Ontmoeten én uitwisselen

Ketenzorg is het samenwerken van meerdere zorgprofessionals en organisaties om de zorg voor een bepaalde cliëntgroep in samenhang te organiseren. In de kindersector biedt ketenzorg handvatten om samen met andere professionals kennis en expertise te delen.

Centra voor Jeugd & Gezin, Lichtenbeek, Lindenhout, Dr. Leo Kannerhuis, Kinderopvang SKAR, Stichting Peuterspeelzalen Arnhem, Bureau Jeugdzorg, MEE Gelderse Poort, Stichting Milo, Groot Klimmendaal en de Kinderij waren 8 februari vertegenwoordigd bij de bijeenkomst ‘Ketenondersteuning in de kindersector’ bij DROOM! in Elst.

Ondersteuning dichtbij Duidelijk was dat alle aanwezigen een gezamenlijk doel voor ogen hadden: de best mogelijk ondersteuning voor het kind, ongeacht beperking of ontwikkelingsvraag. Normaal waar mogelijk, specialistisch waar nodig. Driestroom streeft ernaar om samen met ouders en samenwerkingspartners optimale voorwaarden te creëren voor de ontwikkeling van het kind. Een belangrijk uitgangspunt hierbij is dat het kind zich zo dicht mogelijk bij zijn of haar thuissituatie kan ontwikkelen, in een zo vertrouwd mogelijke omgeving.

Van links naar rechts: Piet Geerts, Jonathan Simonis, Daphne Vrijkotte, Karen Tijssen en Edu Brons

Nieuweling Mevrouw Jonathan Simonis vertegenwoordigde Kinderopvang SKAR in haar functie als ondersteuner van de operationele directie: “Ik voelde me in eerste instantie een nieuweling tussen de vele zorgorganisaties. Ik voel me echter gesterkt in de wetenschap dat het hele veld elkaar nog niet zo goed kent. Het gaat om ontmoeting én uitwisseling. Wat kan ik voor jou betekenen? Maar zeker ook wat kan jij voor mij betekenen? Er is zeker aansluiting te vinden, we hebben een hele hoop te winnen met elkaar.” Bij ketenzorg is de valkuil dat veelal vanuit organisaties wordt gedacht. De vraag van het kind moet echter het uitgangspunt zijn. Edu Brons, voorzitter van de cliëntenraad kinderen van Driestroom bevestigt dit. Ketenzorg draagt eraan bij dat het

aanbod beter op de vraag van het kind/ouder wordt afgestemd. Op de vraag wat zij onder ketenzorg verstaat, antwoordt mevrouw Simonis: “Ik heb niet zo’n beeld van wat ketenzorg is. Uit ervaring zeg ik dat we moeten doen wat het beste is voor alle kinderen. Het kind zou eigenlijk niets van ketenzorg moeten merken, alles moet vanzelfsprekend zijn, zo zorgeloos mogelijk. ‘Wat zou ik zelf willen voor mijn kind?’ Het is een voorwaarde dat een kind lekker kan opgroeien, zonder gedoe, zonder hindernissen. En ja, soms botsen we bij ketenzorg tegen financieringsvraagstukken aan. Maar daar laten we ons niet door stoppen,” benadrukt Jonathan.

Hoogtepunt Na afloop van de bijeenkomst vertelt mevrouw Simonis Driestroom een open organisatie te vinden, die getuigt van innovativiteit en professionaliteit. Jonathan: “Ik ben heel erg positief, jullie visie past bij die van Kinderopvang SKAR. Ik vond ons bezoek aan NoXqs (een leerwerkbedrijf voor jongeren met autisme waarin we samenwerken met het UWV en het Dr. Leo Kannerhuis) misschien wel het hoogtepunt van de bijeenkomst. Dit voorbeeld laat zien dat er gekeken wordt naar mogelijkheden en Driestroom naar vermogen met mensen omgaat.” Een ander punt dat Kinderopvang SKAR en Driestroom gemeenschappelijk hebben is het streven naar ondersteuning in een vertrouwde omgeving. Ouders geven aan dat zij het fijn vinden om hun zorg op een laagdrempelige wijze te kunnen delen.

Vervolg Vanwege de vele enthousiaste reacties is besloten een vervolg aan de bijeenkomst te geven. Een opvallend gegeven was dat er relatief veel onbekendheid was met het Centrum voor Jeugd & Gezin en de rol die dit centrum bij ketenzorg kan vervullen. Daarom is besloten om de volgende bijeenkomst hier nadrukkelijker bij stil te staan. Jonathan hoopt de toenadering van de eerste bijeenkomst voort te zetten door met elkaar doelen te stellen en acties te ondernemen. Want, zoals zij al eerder aangaf, gaat het inderdaad om ontmoeting én uitwisseling, alleen dan bereiken we het beste voor alle kinderen.

24 • Driestroom in ontwikkeling

Driestroom in ontwikkeling • 25

Driestroom in ontwikkeling

Huissen, Loovelden

Ewijk, Den Elt

Nijmegen, De Oude Graafseweg

Overasselt, Bosgroep de Vennen

In de wijk Loovelden in Huissen realiseert Driestroom samen met Stichting Zorgcentra Betuweland en woningcorporatie Waardwonen een seniorenwoonvorm. Dit initiatief speelt in op een groeiende behoefte aan woonvormen voor senioren met een beperking. Zorgcentra Betuweland is gespecialiseerd in de zorg voor ouderen, pathologische veroudering, verzorgingshuiszorg en verpleeghuiszorg. De seniorenwoonvorm voorziet in 14 woonplekken voor oudere mensen met een beperking. Op de tweede verdieping zijn er negen appartementen voor cliënten (AWBZ-wonen) die minder begeleiding nodig hebben. Op de eerste verdieping zijn ook twee appartementen voor mensen met een beperking gerealiseerd. Het gebouw is prachtig geworden.

Driestroom bekijkt samen met Standvast Wonen de mogelijkheden om een woonvorm voor volwassenen met een beperking te creëren. De woonvorm ligt vlakbij MFA ’t Hart in Ewijk waar kindercentrum Stijntje Buys Ewijk is gevestigd. In het voorlopige ontwerp is plaats voor 24 cliënten. De onderhandelingen lopen.

Het klooster achter de Boskapel aan de Oude Graafseweg in Nijmegen is per 1 maart 2010 aangekocht door Standvast Wonen. Hier wil Driestroom woonaccommodatie ‘De Oude Graafseweg’ voor volwassen cliënten realiseren. De omgevingsvergunning is in oktober 2010 bij de gemeente Nijmegen ingediend. Inmiddels heeft de aanbesteding plaatsgevonden en kan de verbouwing elk moment starten. Naar verwachting is eind 2012 de verbouwing gerealiseerd.

De Bosgroep werkt samen met Staatsbos­beheer in de bossen van Overasselt en Groesbeek. Staatsbosbeheer is een nieuwbouwproject gestart, waarin zij een ruimte voor Bosgroep De Vennen van Driestroom beschikbaar stelt. In augustus 2011 werd de samenwerkings­ overeenkomst getekend. Hiermee biedt Staatsbosbeheer aan Bosgroep De Vennen de kans om hun wens in vervulling te laten gaan, namelijk een bijzondere locatie voor bijzondere mensen in de nabijheid van de bossen.

Februari /maart 2012 vindt de inrichting plaats en wordt de officiële opening voorbereid. Op 17, 18 en 19 maart betrekken de bewoners hun nieuwe kamer of appartement.

De opening van de locatie vindt plaats in juni a.s. De Bosgroep in Malden bereidt zich voor op de verhuizing.

26 • In memoriam

In memoriam

Colofon Centraal Bureau Industrieweg-Oost 27 6662 NE Elst Postbus 139 6660 AC Elst

Terco van Heumen Driestroom is geschokt door het plotseling overlijden van Terco van Heumen. Terco was een zeer gewaardeerd en bijzonder mens. Hij maakte jarenlang deel uit van de Raad van Toezicht van Driestroom. Daarnaast vervulde hij met enthousiasme de taak van voorzitter van Vrienden van Driestroom. Terco droeg Driestroom, de cliën­ ten en medewerkers een zeer warm hart toe. De laatste jaren was hij als directeur van Public Spirit betrokken bij de werving en selectie van medewerkers en leden van de Raad van Toezicht. Zijn vrolijkheid en charme, zijn scherpe analyses en zijn ondersteuning zullen we heel erg missen. Wim Muilenburg

T 0481 36 60 00 www.driestroom.nl

Redactie Jacqueline van Orsouw (eindredactie) Anouk Spanjers Karen Tijssen [email protected]

Fotografie Goedele Monnens Anita Pantus, pag. 9, 17, en 22/23

Vormgeving HeldHavtig, Breda

Drukwerk Drukkerij Efficiënt, Nijmegen Oplage 4.500 Maart 2012

Van melden naar leren en verbeteren Continu verbeteren van de kwaliteit van de zorg is belangrijk voor het bevorderen van de veiligheid van cliënten. Steeds meer incidenten, bijna-incidenten, voorvallen van agressie, grensoverschrijdend gedrag of klachten van cliënten, worden door de medewerkers gemeld. Het team zoekt samen met een gedragskundige en een clustermanager naar oplossingen om de zorg beter en veiliger te maken. De kwaliteitsfunctionaris waakt over de grote lijn en geeft advies over beleidsaanpassingen. De alertheid en meldingsbereidheid van mede­ werkers, is de afgelopen jaren flink gegroeid. Het aantal meldingen ook. Het huidige programma waarin we de meldingen verwerken, voldoet echter niet meer. Zo kan een melder de eigen melding niet volgen en wordt het leren van incidenten onvoldoende ondersteund. Wat we willen is niet alleen signaleren, maar vooral leren en verbeteren.

Daarom heeft Driestroom een nieuw programma aangekocht voor het melden van incidenten en klachten. Triasweb is een geavanceerd meldsysteem dat een groot aantal voordelen heeft: het is gebruikersvriendelijk, gericht op leren en verbeteren, meer processen dan voorheen rond het melden verlopen digitaal, het is gemakkelijk aan te passen aan wijzigingen bij Driestroom en het biedt veel analyse- en rapportagemogelijkheden. Voor de implementatie van Triasweb is een project­ groep samengesteld. Een vijftal teams en een Driestroomhuis gaan de komende maanden het nieuwe systeem testen. Triasweb wordt ingericht met samenwerkingspartner Triaspect volgens de wensen van Driestroom. We verwachten dat we met dit nieuwe systeem een belangrijke stap kunnen maken in het verbeteren van de cliënt­ veiligheid en kwaliteit van zorg.