Ik maak geen onderscheid. Wat betekent alledaags geluk voor jou? jaargang 9 nr Muziek, cadeaus en slingers bij De Wikke

jaargang 9 nr. 4

12 Muziek, cadeaus en slingers bij De Wikke 20 24 31

De EETage Een klein bedrijf in een grote organisatie Dromen over dierentuinen De Maas & Waalse gunfactor

Wat betekent alledaags geluk voor jou?

Ik maak geen onderscheid

Inhoud

4 6 10 12

Talent voor de toekomst

alledaags geluk is de leidraad

ik maak geen onderscheid

Muziek cadeaus en slingers bij de wikke

14

EEN GOED BEGIN VOOR INLOOP ‘T HERT

18

DriestroomhuiZEN IN BEELD 21 VERVOER VAN EN NAAR DAGBESTEDING

20 22 de EETAGE

SANDRA, DUIZENDPOOT TUSSEN DE PLANTEN 24 DrOMEN OVER DIERENTUINEN

26 28 30

FIGHTING SPIRIT

BLIJ OM WEER TE WERKEN

WERKEN VOOR ALLEDAAGS GELUK 31 DE MAAS & WAALSE GUNFACTOR

33

WAT BEWEEGT HENDRIK-JAN? 34 IN ONTWIKKELING

Stand van zaken • 3

Stand van Zaken Eind oktober hebben fractievoorzitters Rutte en Samson het regeerakkoord ‘Bruggen slaan’ gepresenteerd. Hieruit blijkt dat de langdurige zorg de komende kabinetsperiode flink op de schop wordt genomen. De verregaande ingrepen en forse bezuinigingen hebben, niet geheel onverwacht, een grote impact op onze sector. Het gaat om vier systeemwijzingen of ‘decentralisaties’ waardoor gemeenten een zeer grote verantwoordelijkheid krijgen voor de meest kwetsbare mensen in onze samenleving. De kabinetsplannen hebben betrekking op de volgende vier decentralisaties te weten: Werken naar vermogen, Jeugdzorg, overgang functie Begeleiding naar de Wmo en het Passend Onderwijs.

Ik mis een ziel en een visie

Karakter van zorg in de wijk

Ondanks het feit dat het een enorme operatie gaat worden, hoop ik dat de lokale overheden de moed hebben om met open vizier de discussie te voeren met cliënten, cliëntvertegenwoordigers, professionals in de wijken en ook met vrijwilligersorganisaties. Al ben ik er wel bang voor dat het een vrij instrumenteel traject wordt. Een traject waar vooral beleidsmakers concepten in elkaar sleutelen waar ouders en vertegenwoordigers weinig effect op hebben. Ik bespeur een tendens dat lokale overheden zich gaan verschuilen achter de theorie en het niet voeren van dialogen. Wat dat betreft zou ik de Arnhemse wethouder Henk Kok op een voetstuk willen plaatsen. Hij heeft de moed gehad om twee dagen op de hei te gaan zitten met zorg- en welzijnsorganisaties uit Arnhem. En met elkaar de vraag te stellen: hoe gaan we dat nu doen? Wethouder Henk Kok toont durf en moed, evenals de Nijmeegse wethouder Bert Frings (zie pag. 10). Ik hoop op dezelfde daadkracht bij andere lokale over­heden om de dialoog aan te gaan.

De kabinetsplannen wijzen erop de kwaliteit van leven in de samenleving voor kwetsbare doelgroepen fors te verbeteren. Een geweldig initiatief, op de eerste plaats door het weghalen van schotten in de zorg en tussen de verschillende financieringsstelsels. Hierdoor kunnen de budgetten voor innovaties en investeringen optimaal worden benut. Anderzijds biedt de decentralisatie de mogelijkheid efficiënter te gaan werken door de bureaucratie te verminderen. Met de kabinetsplannen biedt de rijksoverheid ongekende mogelijkheden om met elkaar innovatieve concepten te bouwen. Waar ik ook enthousiast over ben, is het voornemen van de overheid om voor een steeds grotere groep mensen met ondersteuningsvragen de zorg in de wijk te organiseren, in plaats van in een instelling. Ik ondersteun deze gedachte van harte want mensen horen in de wijk én horen in een sociale structuur. De decentralisatie biedt zeker ook mogelijkheden om de cliënt echt centraal te stellen.

De plannen hebben echter ook een keerzijde. Wat ik merk, is dat het kabinet dit soort enorme bezuinigingen centraal stelt, in plaats van de inhoud centraal te stellen. Ik mis daarin, en met mij heel veel commentatoren van grote kranten, een ziel en een visie. Het gaat om ondersteuning voor kwetsbare mensen, in het onderwijs, in de jeugdzorg als voor mensen met een beperking. Ik vind dat het kabinet onvoldoende visie toont hoe ze de zorg op kwetsbare mensen in stand willen houden. Ik hoop van harte dat deze visie alsnog ontwikkeld wordt door de lokale overheden.

Enorme schokgolf bij lokale overheden

Wim Muilenburg, bestuurder

Talent 4 • Talent voor de toekomst

Ashley Derksen en Carin Emons

Einde van de middag. Een fonkelnieuw lokaal bij het CIOS. Twintig studenten die aandachtig luisteren naar twee kersverse docenten in opleiding. Het onderwerp? Contact maken met mensen met een ernstig meervoudige beperking (EMB). Eén van die docenten is Carin Emons: “Dat had ik nog nooit eerder gedaan, maar eigenlijk ging het best goed. Wel spannend, hoor!” Carin is één van de medewerkers die in het kader van het talentenplan een post-HBO opleiding EMB volgt en inmiddels ook is gestart met de train-de-trainer cursus.

Talent voor de toekomst • 5

voor de toekomst CARIN emons De puntjes op de i “Inmiddels heb ik geleerd dat informatie je moet pakken,” aldus Carin, “dat is één van de dingen die heel duidelijk naar voren is gekomen tijdens de opleiding.” De lesstof is niet per se nieuw voor Carin, maar zorgt wel voor bewustwording. Carin: “Als mensen aan mij vragen wat we nu eigenlijk leren op de opleiding, dan noem ik het vaak ‘de puntjes op de i zetten.’ Heel veel dingen doen we op ons gevoel en vaak wordt ons gevoel, wanneer de theorie er bij komt, bevestigt. Dat voelt goed!”

Zintuiglijk verhaal Eén van de pluspunten van de opleiding is de praktijkgerichte aanpak. Carin vertelt dat de opdrachten die ze krijgen ook echt aansluiten bij de praktijk. “Opdrachten die we later ook daadwerkelijk kunnen uitvoeren in de praktijk. Zo was er bijvoorbeeld het zintuiglijk verhaal: we kregen de vraag een verhaal te schrijven van zeven regels. Een verhaal waarbij je in elke regel een ander zintuig aanspreekt. Bijvoorbeeld: we gaan naar de markt, hoor je de tassen ritselen? Dan maak je een ritselgeluid en laat je de cliënt voelen aan een plastic tas. We lopen door het veld, ruik je de bloemetjes? En dan laat je de cliënt ruiken aan een bloem. Op die manier stimuleer je de ontwikkeling, maar het is tegelijkertijd ook een goede manier om contact te maken.

?

Even volle aandacht voor elkaar.” Carin kwam erachter dat het belangrijk is om goed duidelijk te maken aan haar collega’s wat de achterliggende gedachte is van een opdracht. “Als het gedragen wordt, dan gaat het leven. En dan kun je kennis overdragen!”

Van kenniskring tot docent in opleiding Het streven is er voor te zorgen dat er, op iedere locatie waar gewerkt wordt met EMB-cliënten, een medewerker werkt die dezelfde opleiding als Carin gevolgd heeft. Al deze medewerkers bij elkaar vormen een kenniskring: hun taak bestaat uit het delen van de informatie, kennis en ervaring die zij hebben opgedaan. En dat gebeurt op vele manieren, bijvoorbeeld door middel van de train-de-trainercursus. Carin is hier pas geleden mee gestart. Ze leert hoe ze opgedane kennis kan gaan delen met collega’s en andere belangstellenden. Bijvoorbeeld door ervaring op te doen met diverse presentatietechnieken. Wat ze nog zou willen leren? “Ik wil leren om mijn kennis op een natuurlijke manier door te kunnen geven. Ik wil mijn eigen kennis nog een gouden randje geven.”

In het volgende magazine vertelt Niels Post, werkzaam bij BZW Beuningen-Druten als persoonlijk begeleider, over zijn ervaring met het talententraject voor teamcoördinator.

6 • Alledaags geluk is de leidraad

Alledaags geluk is de leidraad

De afdeling Marketing & Communicatie ondersteunt de organisatie bij het ontwikkelen van beleid om het communicatief vermogen van Driestroom te versterken. Halverwege dit jaar is Driestroom een samenwerking aangegaan met Reinoud van Assendelft de Coningh. Reinoud heeft zijn sporen in het marketingvak ruimschoots verdiend. Kijkend naar zijn CV heeft hij belangrijke stappen gezet op het gebied van de marketing in de cultuur- en vrijetijdssector. Sinds vijftien jaar runt hij zijn eigen bedrijf Van Assendelft & Partners bv. Voor een periode van drie jaar zet Reinoud zijn opgedane ervaring bij Driestroom in.

Reinoud van Assendelft de Coningh

Alledaags geluk is de leidraad • 7

“Ons werk mag nooit ten koste van de zorg gaan” Afdeling op afstand Reinoud staat voor de taak om een aantal veranderingen op het gebied van marketing & communicatie door te voeren. Hij is geen onbekende van Driestroom. Eerder heeft bestuurder Wim Muilenburg hem gevraagd de marktpositie van DROOM! onder de loep te nemen en de stafdiensten meer marketingbewust te maken. Vervolgens kwam er een vraag van de Ondernemersgroep Driestroom. Op een gegeven moment werd het zoveel, dat structurele samenwerking een uitkomst leek. De afdeling Marketing & Communicatie is voor een periode van drie jaar over­geheveld naar het bureau Van Assendelft & Partners. Reinoud: “Ik heb ongelofelijk veel zin om samen met de mensen van het team aan de slag te gaan. Als hoofd Marketing & Communicatie mag ik de afdeling aansturen, terwijl zij wel in dienst van Driestroom blijven. Het leuke is dat meteen te zien is dat de kwaliteit van het team veel groter is, dan de organisatie jaren heeft kunnen zien. We hebben ook specifieker gekeken naar de talenten van medewerkers en hoe we deze talenten beter kunnen inzetten, zodat we mensen kunnen laten groeien in hun functie. Voorheen lag de afdeling heel dicht tegen het bestuurs­secretariaat aan. Dat hebben we nu heel bewust wat meer op afstand geplaatst. Zowel letterlijk als figuurlijk, want de afdeling zit nu ook op een andere locatie.”

Anders denken én anders doen De nieuwe visie betekent een grote verandering in het denken en doen binnen de organisatie. Als gevolg van de veranderingen in het zorglandschap verandert ook de rol van de traditionele communicatie­afdeling. Het gaat niet alleen meer over communicatie, marketing is ook essentieel. Dat is een hele ommezwaai, maar ook één die nodig is als we de eisen die de regering aan zorgorganisaties stelt, willen waarmaken. Het nieuwe hoofd Marketing & Communicatie is enthousiast, maar

durft ook kritisch te zijn: “Ik heb het idee dat de afdeling in het verleden meer een vergaarbak was van vragen uit de organisatie. Voor een aantal mensen zal het best even wennen zijn. Maar het is zonde dat er nu zo weinig gebruikt gemaakt wordt van de expertise van de afdeling. We proberen de komende jaren een goed gestructureerde, professionele afdeling neer te zetten. Daar ligt een belangrijke taak voor ons. Een afdeling die flexibel kan inspelen op vragen uit de organisatie, maar zeker ook zelf initiatieven kan nemen. Met de vernieuwde afdeling hebben we de mogelijkheid om meer als partners te gaan samenwerken.”

Verbinden, inspireren, prikkelen Driestroom is de moederorganisatie van een aantal maatschappelijke dochterondernemingen. De moederorganisatie maakt het beleid, bepaalt de strategie, maar geeft medewerkers wel ruimte om eigen initiatieven te ontplooien. Volgens Reinoud is de filosofie achter Driestroom, laat duizend bloemen bloeien, van groot belang. “Ik heb ervaren dat het als nieuwkomer in de organisatie belangrijk is goed rond te kijken en goed te luisteren. Dit alles met als doel de ziel van de organisatie je eigen te maken, zodat je van daaruit kan gaan werken. Het leuke is dat je daar door medewerkers op wordt gewezen.” De afdeling Marketing & Communicatie moet in staat zijn verbinding te leggen, te inspireren en te prikkelen. Reinoud geeft aan dat de afdeling Marketing & Communicatie zich klantgericht moet opstellen, maar zich tegelijkertijd steeds verder moet professionaliseren. Een andere functie die de afdeling vervult, is medewerkers te prikkelen markt­ gerichter te gaan denken. Iedere medewerker moet zichzelf de vraag kunnen stellen: ‘Wat kan ik doen, wat kan ons team doen, om het leven van de klant gelukkiger te maken?’. Reinoud: “Mijn lijfspreuk is ‘people like to collect memories rather than things’ (mensen verzamelen liever herinneringen dan spullen). We moeten proberen mensen ook te

V.l.n.r. Karen Tijssen, Anouk Spanjers, Reinoud van Assendelft de Coningh, Anne Ruesink, Gerben Dudok en Jacqueline van Orsouw

inspireren. Ga er vanuit dat je op zodanige wijze je werk doet dat je mooie herinneringen achterlaat bij mensen en dat je er zelf mooie herinneringen aan over houdt. Dan kunnen we inspireren en hebben we voldoening van ons werk. Basis­voorwaarden voor de beschreven filosofie zijn wel een heldere structuur en een voor iedereen duidelijke visie, zodat men weet binnen welke kaders gewerkt kan worden. Als we erin slagen om onze duizend bloemen volgens een mooi patroon te laten groeien, komt Driestroom het mooist tot bloei,” benadrukt Reinoud.

Marktpositie en zorg Wat merkt de cliënt van de hernieuwde visie op marketing en communicatie? Reinoud legt uit: “Op de afdeling zeg ik vaak, we zijn met elkaar een 100% commerciële afdeling. Wij moeten zorgen voor een mooie positie in de markt zodat we een sterk merk zijn. We willen ook graag met bedrijven en leveranciers een samenwerking aan gaan, partners worden. Een sterk merk draagt er aan bij dat meer mensen met Driestroom willen samenwerken en daardoor de kwaliteit van zorg beter kan worden. Iedere stap die we zetten, is gericht op het welzijn van de

Alledaags geluk is de leidraad • 9

de manier waarop je klanten dit wil laten zien. Iedereen die in contact is met een organisatie heeft daarbij een bepaalde beleving. De wortels voor deze beleving liggen in de missie van de organisatie. Kortom, de missie en strategie komen eerst en pas dan de marketing. Marketing & Communicatie kan een belangrijke rol spelen in de naamsbekendheid van Driestroom en haar producten en diensten. Reinoud illustreert dit als volgt: “Driestroom biedt voor kinderen met (een vermoeden van) autisme bijvoorbeeld de Discrete Trial Teaching (DTT) methode aan. Maar als we daar geen bekendheid aangeven dan blijft het slechts een methode. Ik heb altijd gezegd, je moet er nooit voor zorgen dat je prachtige product het best bewaarde geheim blijft.” De cliënt moet kunnen ervaren waar het merk Driestroom voor staat en hoe Driestroom een bijdrage kan leveren aan zijn of haar alledaags geluk. Dat is de missie, waar Driestroom als hele organisatie voor gaat. Vandaar ook de slogan ‘Wat betekent alledaags geluk voor jou?’. “Het doel van de organisatie is mensen met een beperking, op enige wijze, een stukje meer geluk in hun leven te geven. Of dat nu komt door arbeidsbegeleiding of woon­ondersteuning. We concentreren ons op het thema geluk, dat is de leidraad van wat we de komende jaren moeten ondernemen,” aldus Reinoud.

cliënt. Ons handelen wordt altijd ingegeven door de mensen waar we voor werken. Klantgerichtheid is een basisvoorwaarde van marketing en communicatie en daar staan wij voor. Vandaar ook dat we uiterst kostenbewust met de communicatie uitingen omgaan. Ons werk mag nooit ten koste van de zorg gaan.”

Driestroom als merk Een merk onderscheidt zich van andere merken door een aantal aspecten. Dit heeft te maken met het product en de kwaliteit die je levert én

Reinoud van Assendelft de Coningh beleefde een loopbaan als theater­ directeur, als commercieel directeur van de Efteling en Endemol Live Entertainment voordat hij zijn eigen adviesbureau voor de vrijetijdssector startte in 1997. Inmiddels voltooide zijn bureau Van Assendelft & Partners, ruim 200 verschillende projecten voor attractieparken, musea, theaters, overheden, dag­attracties, verblijfsaccommodaties en brancheorganisaties. Internationaal geniet hij veel waardering als specialist voor attractie­parken en grote publieksattracties speciaal op het gebied van marketing en conceptontwikkeling.

Wethouder Bert Frings en Jan Boers

10 • Ik maak geen onderscheid

Ik maak geen onderscheid

Eenvoudige & duidelijke taal

Als voorzitter van belangenvereniging OnderlingSterk (door en voor mensen met een verstandelijke beperking) bezoekt Jan Boers regelmatig inspraakavonden voor de Wet maatschappelijke ondersteuning. Avonden waar Bert Frings optreedt als vertegenwoordiger van de Nijmeegse gemeente, waar hij onder andere vertelt over de overgang van de begeleiding van AWBZ naar Wmo. De wens van Jan was om Frings eens in het echt aan de tand te voelen over de ontwikkelingen in de zorg. Bestuurder van Driestroom Wim Muilenburg ging samen met Jan op bezoek bij wethouder Frings. De afspraak vond plaats in het stadhuis van de gemeente Nijmegen.

Bang om ondersteuning en begeleiding te verliezen Jan had zich prima voorbereid op het gesprek met wethouder Frings en had vooraf ook vragen op papier gezet. Hij vertelde niet alleen zijn eigen verhaal, maar bracht ook naar voren wat voor andere cliënten belangrijk is. Jan is voorzitter van belangen­vereniging OnderlingSterk en dat was te merken ook. Jan begrijpt dat er bezuinigd moet worden, maar de cliënten wensen duidelijkheid

over de toekomst. Hij spreekt zijn ongerustheid uit: “Mensen zijn bang geen ondersteuning en begeleiding meer te ontvangen. Daarbij gaat het niet zozeer om de begeleiding van Driestroom, maar om de vertrouwensband tussen begeleider en cliënt. Zij kennen elkaar vaak al jaren.” Frings kan niet voor elke cliënt die op dit moment die begeleiding krijgt, garanderen dat het zonder verandering doorloopt: “Wat we wel garanderen, is dat we er voor de mensen met de grootste kansen op problemen altijd zijn

Ik maak geen onderscheid • 11

en blijven zijn. Wat we sowieso anders willen gaan doen, is al het dure papierwerk eromheen. We kunnen de bezuinigingen tackelen door een deel van het papierwerk af te schaffen.” Frings roept voortdurend het motto: slimmer, sneller, beter en goedkoper. Hij stelt Jan gerust door te zeggen dat voor hem en zijn achterban een aantal zaken waarschijnlijk niet zullen veranderen.

Sociale wijkteams Hoe gaat de gemeente om met nieuwe cliënten? Frings zegt de ondersteuning voor deze mensen dichtbij te willen organiseren in sociale wijkteams. “In de wijken Dukenburg en Lindenholt zijn we al gestart met sociale wijkteams. Bestaande uit onder andere een wijkverpleegkundige, maatschappelijk werker en een vertegenwoordiger van MEE. De wijkteams zijn er om mensen te helpen. Ze hebben van ons het recht gekregen om zich niet te houden aan de regeltjes. Dat gaat veel sneller en scheelt geld. Dat is toch de opdracht die we uiteindelijk samen dienen te klaren,” duidt Frings.

Eenvoudige taal Frings vraagt Jan wat hij belangrijk vindt? Volgens Jan is informatie in eenvoudige taal heel belangrijk. De achterban van OnderlingSterk heeft aangegeven dat de informatie moeilijk te begrijpen is. Frings geeft aan dat het probleem bekend is: “Juristen zijn verantwoordelijk voor het opstellen van de brieven omdat de informatie moet voldoen aan de wet- en regelgeving. Dat maakt het voor ons lastig. Graag wil ik de cliëntenraad vragen om te helpen nadenken hoe we dit probleem op kunnen lossen. Een half jaar geleden is binnen de gemeente de werkgroep dienstverlening gestart. Deze probeert zo min mogelijk juridisch jargon te gebruiken en eenvoudige brieven te schrijven. Daarnaast gaan we nadenken over mensen met een taalbeperking”. Wim vult aan dat dochteronderneming NoXqs van Driestroom wellicht uitkomst kan bieden door expertise in te brengen. NoXqs heeft in opdracht van zorgorganisaties, overheden en uitgevers vele lezersvriendelijke publicaties verzorgd.

Geen onderscheid Frings: “Jan, jij werkt toch in Andelst bij Look-o-Look?” Jan bevestigt en grijpt direct de kans om een punt aan te kaarten dat hem dwarszit. “’s Ochtends word ik rond zeven uur opgehaald door de bus van BREED. Vaak ben ik pas om zes uur thuis. De reisuren worden niet meegeteld, dat levert stress op. Niet alleen bij mij, ik hoor het ook van andere mensen. We hebben in de avond vrijetijdsbesteding en willen dat graag blijven doen.” Frings vraagt: “Is het voor jouw collega’s bij Look-o-Look, die niet via BREED werken, anders?” “Nee, dat is hetzelfde,” geeft Jan aan. “Dan moet je daar niet over zeuren, Jan. Ik maak geen onderscheid tussen mensen met en zonder beperking. Je hebt gewoon een baan, je doet mee, punt. Je had ook achter de geraniums kunnen zitten,” stelt Frings op heldere wijze. Verder geeft hij aan dat hij dagbesteding zo dichtbij mogelijk wil regelen, liefst in de eigen gemeente.

Recht in de ogen kijken Jan vond het fijn om met wethouder Frings gesproken te hebben. Ook wethouder Frings raakte dusdanig geïnteresseerd door het gesprek met Jan. Daarom heeft hij beloofd om binnenkort een keer persoonlijk kennis te komen maken bij OnderlingSterk: “Ik hoor en zie natuurlijk veel. Maar het is echt anders om de mensen, zoals Jan, recht in de ogen te kunnen kijken. Ik heb er veel van geleerd.” Wim Muilenburg geeft aan de gedachte van de Nijmeegse wethouder volledig te onderschrijven: “Samen proberen we cliënten te ondersteunen zoveel mogelijk in hun kracht te komen en mee te doen in de maatschappij.”

Bert Frings (56) Wethouder van zorg, welzijn & sport in Nijmegen, GroenLinks Jan Boers (60) Voorzitter belangenvereniging OnderlingSterk, werkt via BREED bij Look-o-Look, Driestroom ondersteunt Jan bij zelfstandig wonen

Muziek, cadeaus & slingers bij De Op zaterdag 22 september werd samen met een groot aantal gasten de officiële opening van de Wikke gevierd. De prachtige locatie aan de Eimerssingel West 3 in Arnhem is al enige tijd in gebruik. Hoog tijd voor een opening dus! De medewerkers en cliënten van de Wikke vinden dat het bestaan van deze schitterende locatie gevierd zou moeten worden. Vooral omdat nu vrijwel alle plaatsen op de Wikke bezet zijn. De medewerkers van de Wikke hebben het initiatief genomen om hun locatie alsnog feestelijk te openen. En wat was het een feest!

Trots op de Wikke Weken van voorbereiding zijn voorafgegaan aan deze bijzondere dag. In de spaarzame vrije uurtjes en zelfs buiten werktijd heeft het team de organisatie op zich genomen. Bijvoorbeeld het bedenken en plannen van activiteiten, het ontwikkelen van een Wikkefilm, vergaderen, het schrijven van de uitnodigingen en het uitzoeken van de catering. Dit alles

om te laten zien waar cliënten en medewerkers zo gelukkig van worden: een eigen locatie midden in de samenleving.

Brownies & ballonnen De gasten waren vanaf 14.00 uur welkom en konden bij binnenkomst genieten van een heerlijke kop koffie met gebak van DROOM!. De centrale hal

Muziek, cadeaus en slingers bij De Wikke • 13

vulde zich al snel met ouders, broers, zussen, collega’s, buurtbewoners en relaties. De klanken van Driestroomhuisband ‘Jukebox’ zorgden voor een extra omlijsting van de bijzondere dag. Toen om 14.30 uur alle genodigden aanwezig waren, was het tijd voor de officiële openingshandeling. Er werd gesproken door bestuurder Wim Muilenburg en wethouder Henk Kok van de gemeente Arnhem. Door het oplaten van vele ballonnen en vier tromslagen werd de Wikke officieel geopend.

Vrolijk & uitgelaten Er was van alles te beleven in de vele ruimtes van de Wikke: cupcakes versieren, springen op een luchtkussen, een fotoreportage bekijken en het maken van een gezamenlijk kunstwerk. In de tussentijd kon er onder het genot van een hapje en een drankje van DROOM!catering gezellig worden bijgepraat. Daarnaast stond er in de schitterende belevingstuin een ijscokar. De sfeer was zoals die bij een opening hoort te zijn: vrolijk, uitgelaten en gezellig. De bewoners en medewerkers werden uitbundig gefeliciteerd en overladen met schitterende

Wikke

cadeaus. Toen rond 17.00 uur de laatste gasten het feest hadden verlaten, kon de conclusie getrokken worden dat het een meer dan geslaagde dag was geweest. Het enige wat nog restte was het opruimen van de spullen en nagenieten van deze feestelijke opening. De naam ‘Wikke’ is afgeleid van een klein, kwetsbaar en bijzonder plantje. De wikkeplant is namelijk een bloem die niet in staat is om zelfstandig te groeien. Zij zoekt haar steun bij andere planten om haar heen, door zich om die planten heen te wikkelen. Dit is symbolisch voor de ondersteuning die de Wikke biedt aan haar cliënten, want door de juiste ondersteuning ontstaat er persoonlijke ontwikkeling. De Wikke is een multifunctioneel ingericht gebouw waar wonen, logeren, dagbesteding, woensdag­middag-, zaterdag- en vakantie­opvang in onder­gebracht zijn.

14 • Een goed begin voor inloop ‘t Hert

Een goed begin voor inloop ‘t Hert Sara Luub

Een goed begin voor inloop ‘t Hert • 15

Voorzieningenhart ’t Hert wordt ook wel het kloppend hart van de wijk Willemskwartier in Nijmegen genoemd. In dit wijkcentrum is vanaf 1 oktober een inloop gestart voor, in eerste instantie, cliënten van Begeleid Zelfstandig Wonen Neerbosch. Uiteindelijk is het de bedoeling om uit te kunnen breiden. Eén van de begeleiders, Veronique Hagemans, vertelt: “De inloop is in de even weken op maandagavonden geopend. We koken aan de hand van thema’s. Pasta tijdens een Italiaanse avond, stamppotten in de winter.” De bedoeling is dat de begeleiders koken, maar cliënten zijn meer dan welkom om daarbij te assisteren. De prijs van een maaltijd is drie euro en cliënten mogen een gast meenemen. “Naast het gezamenlijk eten is er de mogelijkheid om op een informele manier andere mensen te leren kennen,” legt Veronique uit. “Daarom vinden we het juist ook belangrijk dat cliënten een gast mee kunnen nemen”.

Dreigende eenzaamheid Aan tafel zitten twee mannen die, sinds de start van ’t Hert, eigenlijk wel als vaste gasten beschouwd kunnen worden: Walter en Ben. Beiden krijgen ondersteuning van Driestroom. Walter: “Ik krijg hulp bij het invullen van moeilijke papieren en soms gaat een begeleider met me mee naar bijvoorbeeld de supermarkt.” Ben: “Ik krijg voornamelijk hulp bij het verwerken van mijn post. Er zitten soms ingewikkelde dingen tussen die ik zelf niet kan.” Op de vraag waarom ze naar de inloop komen, antwoordt Ben: “Voor mij is het niet zo eenvoudig om naar een kroeg of restaurant te gaan. Het is niet alleen duur, maar ik maak er ook niet zo snel vrienden.” Walter beaamt dit: “Er zijn soms dingen waar je niet zo gemakkelijk over spreekt. Bij de inloop komen allerlei mensen die mij begrijpen, omdat ze het zelfde meemaken als ik. Daarnaast heb ik niet zo heel veel vrienden, maar door hier naartoe te gaan heb ik minder last van de dreigende eenzaamheid.” Walter en Ben ontmoeten elkaar inmiddels iedere twee weken bij de inloop. “We hebben elkaar hier leren kennen en er was meteen een klik. Ik zag meteen iemand met wie ik een goed gesprek kan voeren,” vertelt Ben. Walter voegt toe: “En het is ook fijn om te weten dat er iemand is bij wie je aan het tafeltje kan zitten. Dat je niet in je eentje ergens binnen komt.”

Je bent er toch even uit Marga en Sara kennen elkaar al omdat ze dicht bij elkaar in de buurt wonen. Ook zij krijgen ondersteuning van Driestroom in de vorm van begeleid zelfstandig wonen. Sara helpt graag in de keuken: “Ik werk momenteel bij BliXem en ik volg een

V.l.n.r. Walter de Graaf, Veronique Hagemans en Ben Evers

Marga Hazeveld

opleiding. Op de inloop vind ik het leuk om de begeleiders te helpen bij het koken.” Bijzonder aan de inloop vindt Sara de kleinschaligheid. “Het is heel gemakkelijk om hier met iemand in gesprek te komen. Als je voor het eerst komt, zegt iedereen gedag. Vaak wordt er gevraagd waar je woont en waar je werkt. En dan volgt de rest vanzelf,” aldus Sara. Ook voor Marga is de inloop een mogelijkheid om onder de mensen te komen. “Je bent er toch even uit,” zo vertelt Marga, “het is hier gezellig. En niet minder belangrijk: het eten is heerlijk!”

16 • Driestroomhuizen in beeld

Driestroomhuizen De gezinnen in de Driestroomhuizen zijn er in vele soorten en maten. Sommige gezinnen bieden een plek aan kinderen met een ontwikkelingsachterstand, in andere huizen maken kinderen met een autistische stoornis deel uit van het gezin. Sommige gezinshuisouders bieden aan een kind onderdak, anderen aan tien. Toch hebben ze minimaal een ding gemeen: allen voelen ze een grote verantwoordelijkheid voor het bieden van perspectief aan kinderen.

De Vlindertuyn in Geleen In Driestroomhuis de Vlindertuyn in Geleen wonen Huub en Marjo samen met hun drie pleegkinderen. Eigenlijk is er geen sprake meer van pleegkinderen. Want, zo zegt Marjo: “We voelen ons een heel gewoon gezin en zo gaan we ook met elkaar om.” Huub en Marjo weten heel goed waar ze het over hebben, want ze zijn al sinds 1992 actief als pleeggezin. Destijds boden zij perspectief biedende plaatsing, zodat kinderen onbeperkt bij hun mochten komen wonen. Toen in 2004 de vraag werd gesteld of zij de zorg voor twee zusjes op zich wilden nemen, kwam er verandering in het gezinshuis van Huub en Marjo. Deze twee meisjes bleken ook nog eens vijf halfbroertjes en –zusjes te hebben met een licht verstandelijke beperking. “Ik dacht, mijn god,

‘Gewoon zijn, ondanks dat het bijzonder is’

Driestroomhuizen in beeld • 17

in beeld wat is dit? Hier had ik helemaal niet op gerekend,” zo vertelt Marjo over de situatie. Toch besloten zij en Huub om, ondanks hun geringe kennis op dit gebied, de uitdaging aan te gaan. In 2007 werd ook een halfbroertje deel van het gezin.

Gewoon zijn Marjo is een studie Orthopedagogiek gaan doen en heeft, zoals ze het zelf omschrijft, veel ‘ahaerlebnissen’ meegemaakt. Haar baan als docent levensbeschouwing zei ze op en ze werd fulltime pleeg­ouder. Huub besloot om zijn baan als consultant te behouden: daar lag immers zijn passie. Doordat Huub in de mogelijkheid is om grotendeels thuis te werken, bleken ze elkaar perfect aan te kunnen vullen. Toen ze twee jaar geleden in contact kwamen met Driestroom, waren ze meteen verkocht. “Dat wat Driestroom benoemde en belangrijk vond, dat was wat wij al jaren hanteerde. Gewoon zijn, ondanks dat het bijzonder is,” zo vertelt Marjo over de eerste kennismaking met Driestroom. Sindsdien is het opzetten van een Driestroomhuis in een stroomversnelling gekomen en zullen zij binnenkort hun deuren openen.

Toekomstmuziek De ‘officiële opening’ heeft nog niet plaats­ gevonden, maar Marjo en Huub kijken al verder. Er komt namelijk een moment dat de kinderen te oud worden voor een Driestroomhuis en daar willen ze zich op gaan focussen. “We willen kijken naar de mogelijkheden en de potentie van het kind. We streven naar een zo hoog mogelijke mate van zelfstandigheid. En dat doen we samen met Driestroom,” aldus Marjo.

Samen Onderweg Luuk en Silvana Franssen zijn sinds april dit jaar de trotse eigenaars van Driestroomhuis Samen Onderweg in Heerlen. Hier wonen ze samen met hun twee kinderen, Rosalie (4 jaar) en Thijmen (1 jaar) en drie pleegkinderen. Bijzonder aan Luuk en Silvana is dat ze allebei nog jong zijn, maar zich hierdoor niet hebben laten remmen in hun keuze. Silvana heeft de opleiding Pedagogiek gevolgd en Luuk heeft de opleiding Commercieel Management voltooid. “Op die manier zijn wij een goede combinatie,” vertelt Silvana. Het gezin woont in een schitterende oude pastorie in Heerlen, niet ver uit de buurt van waar ze zijn opgegroeid. Silvana zegt over deze vondst: “We zijn bij veel boerderijen gaan kijken, omdat ons de combinatie met de dieren erg aansprak. Maar in de realiteit bleek het toch allemaal wat lastiger te zijn. Toen kwamen we per toeval langs dit huis en het was eigenlijk perfect.” Het oude huis ligt dicht bij het centrum, dus kunnen ze met de fiets overal naar toe. Daarnaast hebben ze een enorme tuin ter beschikking waar de kinderen lekker buiten kunnen spelen.

18 • Driestroomhuizen in beeld

Een weloverwogen keuze Luuk en Silvana wilden een pleeggezin worden. Tijdens dat proces kwamen ze in contact met Driestroom en werd er al snel gekozen voor een andere mogelijkheid: het starten van een Driestroomhuis. “Het mooie aan dit concept is dat je de kinderen heel dicht bij je houdt. Hierdoor ontstaat er een onderlinge band, waardoor je veel meer met het kind kan bereiken,” is Silvana van mening als ze vertelt over hun keuze om een Driestroomhuis op te starten. Mede door het proces wat ze hebben doorlopen, wisten ze heel goed wat ze wilden.

Luuk en Silvana & Huub en Marjo

Silvana vertelt hierover: “Dat heeft ons heel erg gesterkt in het hele proces. Natuurlijk hebben we er hard voor gewerkt en komt het niet uit de lucht vallen, maar dat is ook niet zo bij andere Driestroomhuisouders, dat wisten we van tevoren.” Ze zouden graag zien dat hun pleegkinderen uiteindelijk kunnen doorgroeien naar bijvoorbeeld de mogelijkheden voor begeleid kamer wonen. “Maar,” zegt Silvana, “we vinden het erg belangrijk dat we ons richten op wat we nu doen. Daar stoppen we onze energie in en uiteindelijk willen we dat succesvol laten zijn.”

De appel valt niet ver van de boom Het is niet helemaal toevallig dat Luuk en Silvana dezelfde toekomstmogelijkheden zien als Huub en Marjo. Silvana is namelijk de dochter van Huub en Marjo en dus opgegroeid in een gezin dat onderdak biedt voor pleegkinderen. “Voordat we samen gingen wonen, hebben we een tijdje bij mijn ouders gewoond. We hebben toen erg veel gezien samen en ik denk dat het wel degelijk een belangrijke invloed op ons heeft gehad,” meent Silvana. Ook Marjo is blij met de keuze van haar dochter en schoonzoon: “Als ouder hoop je dat je de juiste keuze maakt door een gezinshuis te starten, want je eigen kinderen worden daar ook onderdeel van en moeten het ook fijn vinden om in te leven. Dan vind ik het vooral mooi om te zien dat ze dezelfde keuze maken.” Beide gezinnen zien veel gelijkenissen in de opvoeding. “Af en toe denk ik, ik hoor mezelf praten,” zegt Marjo over deze situatie. Ook Silvana is hier mee eens: “Je ziet veel overeen­ komsten”. Ze vult dit aan met: “Maar we zijn niet identiek. Dat komt omdat we hele andere kinderen hebben, die hele andere behoeftes hebben.”

Het huis ligt dicht bij het centrum, dus kunnen ze met de fiets overal naar toe.

Vervoer van en naar dagbesteding • 19

Vervoer van en naar dagbesteding Dagbesteding en vervoer zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Veel cliënten kunnen niet zelfstandig op pad. Vervoer maakt daarom een belangrijk deel uit van hun leven. Driestroom weet hoe belangrijk goed georganiseerd vervoer is. Maar ook het vervoer ontkomt niet aan de bezuinigingen. Eén van de vele bezuinigingen uit het Lenteakkoord betreft het vervoer van en naar dagbesteding. Het gaat om € 150 miljoen. De overheid wil dagbesteding dicht bij huis organiseren. De vergoedingen voor dit vervoer worden vanaf 1 januari 2013 meer dan gehalveerd en zijn niet meer kostendekkend. Een bezuiniging die veel consequenties heeft voor Driestroom en haar cliënten.

Liever een jaar langer Bestuurder Wim Muilenburg geeft aan de maatregelen in het vervoer te ondersteunen: “Het kan natuurlijk niet dat cliënten anderhalf uur in de bus zitten, en dat we dat vervolgens op de overheid verhalen. Maar ik had liever een jaar langer gehad om de maatregel te kunnen implementeren. In dit tempo komt de zorgvuldigheid in het geding.”

Samen zoeken naar oplossingen We zoeken niet alleen naar oplossingen. Dat doen we samen met cliënten, ouders en vertegenwoordigers. In verschillende bijeenkomsten zijn ideeën aangedragen. Wim geeft aan ontzettend blij te zijn dat de cliëntenraden, ouders en vertegenwoordigers met ons willen meedenken over passende oplossingen om de gevolgen van de vervoersbezuinigingen op te vangen. Enerzijds bestaat het pakket uit een aantal maatregelen waarover de cliënten­ raad verzwaard adviesrecht heeft. Dit betekent onder andere het met elkaar afstemmen van de openingstijden van dagbestedingscentra en het gezamenlijk vormgeven van vervoer met Pluryn. Driestroom en Pluryn hebben namelijk dezelfde vervoersorganisatie. De afgelopen periode zijn er veel gesprekken gevoerd met cliënten en ouders. Er is veel consensus en onderling vertrouwen ten aanzien van de koers die Driestroom en de cliëntenraad met elkaar gaan varen. Zorgvuldigheid is hierdoor beter gewaarborgd.

20 • De EETage

Op de bovenste verdieping van het Centraal Bureau van Driestroom, uitkijkend over Elst, zit de EETage. Een leer- en werkplek voor horecamedewerkers. De mooie locatie is voorzien van een professionele keuken, een gezellige zitgelegenheid en een dakterras. Dagelijks verzorgen ze heerlijke lunches voor de medewerkers van het Centraal Bureau. “Maar we willen meer,” zegt Jeanet van Rooij, begeleidster bij de EETage.

Een actieve leer- en werkplek De EETage is een plek waar mensen werkzaam zijn die affiniteit hebben met het werk in de horeca. Zij voorzien de medewerkers en gasten van het Centraal Bureau van koffie en thee en bereiden de lunches voor die men op bestelling kan ophalen. De cliënten leren een aantal aspecten die horen bij het werk in de horeca. Het enige dat nog ontbreekt, is het contact met de ‘echte’ klant. Jeanet ervaart dit als positief. Want zo zegt ze zelf: “Onze eigen collega’s van het Centraal Bureau zijn onze klanten. En

het voordeel hiervan is dat, als er een foutje wordt gemaakt, wij de cliënt kunnen ondersteunen. En dan gaat het de volgende keer misschien goed!” Op deze manier proberen ze de cliënten te onder­ steunen in hun ontwikkeling. Zodat ze misschien later bij DROOM!, lunchcafé d’n Bogerd of zelfs bij een grand café of restaurant kunnen gaan werken. Alles natuurlijk afgestemd op de cliënt en zijn of haar mogelijkheden.

De EETage • 21

“Ik doe een hoop zou ik zeggen”

De EETage in beweging

Alexander Hendriks is één van de medewerkers die bij de EETage enorm is opgebloeid. Alexander werkte voorheen bij het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem, waar hij portioneerhulp in de keuken was. Hij was daar niet op zijn plek en miste de warmte van de mensen. Deze warmte heeft hij bij de EETage hervonden. “Ik word hier gewaardeerd voor wie ik ben. De mensen zijn veel aardiger, ze zeggen bijvoorbeeld gewoon netjes ‘goedemorgen’ en er hangt een goede sfeer binnen het team. Ik krijg hier schouderklopjes,” vertelt Alexander. Wat hij snel aanvult met: “Dat hoeft natuurlijk niet altijd, maar het is leuk om te horen dat ik iets goed doe.” “We zijn hartstikke blij met Alexander en dat laten we ook merken,” vult Jeanet aan.

De EETage is momenteel druk bezig om haar werkzaamheden uit te breiden. Zo zijn de begeleiders met Lucas Berger in gesprek om gezamenlijk de schoonmaak van het gebouw te organiseren. Een ander voorbeeld is de plantenverzorging binnen het Centraal Bureau. “Dat doet momenteel een extern bedrijf, terwijl wij dat ook gewoon kunnen doen. Hiervoor hebben we iemand met groene vingers gevonden die momenteel nog bij Intratuin werkt. Jammer genoeg loopt hij daar vast, maar kunnen we hem op deze manier een leuk alternatief bieden,” zegt Jeanet. Verder zien ze kansen met het uitbreiden van de ‘openingsuren’. “Nu werken we van 8.00 tot 16.00 uur, maar het komt vaak voor dat er nog vergaderingen worden gehouden die pas om 17.00 uur beginnen. Hier willen we graag op inspelen.” Het personeelsbestand van de EETage gaat uitbreiden. Met medewerkers, cliëntstagiaires en leerlingstagiaires. Uit ervaring weet Jeanet dat horecaplekken voor cliënten schaars zijn en ze ziet de EETage als een goede leer- werkplek. “En wij kunnen er best nog wel wat gebruiken” sluit Jeanet het gesprek af.

Alledaags geluk Alexander is binnen de EETage assistent-mede­ werker. Dit houdt in dat hij de begeleiding ondersteunt bij de dagelijkse gang van zaken. Daarnaast zorgt hij ervoor dat de geplande vergaderingen worden voorzien van koffie en thee. Hij onderhoudt de koffieautomaten, maakt broodjes klaar, schrijft de boodschappenlijsten, controleert de koelingen op de juiste temperatuur en frituurt op vrijdag. “Een hele hoop verantwoordelijkheden,” zegt hij trots. “Ik ga weer met plezier naar mijn werk.” “Dat is toch alledaags geluk,” zegt Jeanet, “als ik zie en hoor dat iemand met plezier naar zijn werk komt.”

22 • Sandra, duizendpoot tussen de planten

Sandra,

duizendpoot tusse

Sandra

Sandra, duizendpoot tussen de planten • 23

ssen de planten Wie in Nederland op zoek gaat naar bijzondere Epifyten komt al snel uit bij stichting EPRIC in Huissen. Epifyten zijn tropische planten. Ze groeien op een andere plant zonder daar voedingsstoffen aan te ontrekken. Stichting EPRIC is een werkpost voor onder andere cliënten van Driestroom. “Wat wij als stichting belangrijk vinden, is dat het gezien moet worden als een arbeidsmatige dagbesteding,” vertelt Marieke, werkzaam als begeleidster bij stichting EPRIC.

Stichting EPRIC EPRIC is een internationaal onderzoek- en informatiecentrum voor Epifyten, zoals orchideeën en bladcactussen. Deze planten worden bij EPRIC gekweekt. Door de aanwezige kennis worden ook nieuwe rassen ontwikkeld die wereldwijd via internet worden verkocht. Daarnaast informeert EPRIC het publiek via verschillende publicaties en het bijwonen van internationale tuinbeurzen en evenementen. Er zijn diverse werkzaamheden binnen de kassen. Daardoor leent de stichting zich prima als werkplek voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. “Aan nieuwe medewerkers laten we de verschillende facetten van de kas zien. Zo kunnen ze ontdekken wat ze leuk vinden,” vertelt Marieke.

Oud worden met de planten Dit geldt ook voor Sandra, cliënt bij Driestroom. Zij is in haar element bij EPRIC en gaat weer fluitend naar het werk: “Ik ben twaalf jaar thuis geweest voor de verzorging van mijn dochter. Toen stond ik nog wel eens laat op in de ochtend en had ik nergens zin in. Nu ga ik weer vrolijk naar mijn werk,” zegt ze over haar eigen ontwikkeling. Sandra werkt momenteel vijf dagen in de week in de kassen en heeft zich ontpopt als een veelzijdige en zelfstandige medewerkster. Zo is ze verantwoordelijk voor het afhandelen van de bestellingen die gedaan worden via de webshop en het controleren van de

formulieren die met de bestellingen mee moeten. Daarnaast doet ze licht administratief werk en maakt ze de vruchten schoon die gedroogd moeten worden. Marieke vult aan: “Daarnaast heeft Sandra op sociaal gebied veel oog voor anderen op de werkvloer.” Met een grote glimlach op haar gezicht vertelt Sandra: “Ik voel me hier thuis, dus ik vind het belangrijk dat een ander zich hier ook lekker thuis voelt. Ik wil hier oud worden, samen met de planten.”

De kracht van trots Je merkt aan alles dat Sandra het goed naar haar zin heeft in de kassen in Huissen. Marieke beaamt dit: “Dat is denk ik onze kracht. Dat we mensen een goed gevoel kunnen geven over hun werkzaamheden binnen een veilige en kleinschalige omgeving.” Daarnaast is stichting EPRIC op zoek naar nog meer mensen die werkzaam willen zijn bij de kassen. Dit kan als vrijwilliger, via het UWV of als cliënt van Driestroom. Twijfel je nog? Loop dan even een rondje door de kassen met Sandra. Ze kan je namelijk alles vertellen. “Maar,” zegt ze, “ik maak wel altijd eerst mijn werk af voordat ik een rondje ga lopen.”

24 • Dromen over dierentuinen

Dromen over dieren ‘Prokkels’ zijn prikkelende ontmoetingen tussen mensen met en zonder verstandelijke beperking. In 2007 startten acht organisaties de Verstandelijk Gehandicapten Tweedaagse onder de naam Prokkel. Inmiddels is dit uitgegroeid tot een jaarlijkse activiteit. In juni vinden er op drie dagen overal in het land activiteiten plaats waarbij mensen met en zonder verstandelijke beperking elkaar ontmoeten. Prokkels dragen bij aan integratie en participatie van mensen met een verstandelijke beperking in de samenleving.

Op onderzoek uit

Linsey

Op de Mail-in van Driestroom zorgt het woord ‘prokkelen’ voor glanzende ogen. Voor fijne herinneringen, leuke ontmoetingen en leerzame momenten. Voor dromen over dierentuinen, massages en de schoonheidsspecialiste. Linsey, Chris en Monique werken doordeweeks op de Mail-in. Onder begeleiding van onder andere persoonlijk begeleider Wilma Smid verzorgen ze inpakwerk voor Mail-in en inpakwerkzaamheden voor bedrijven uit de regio en voor Driestroom zelf. Wilma gelooft in de kracht van prokkelen: “Het is een prachtige manier voor onze cliënten om kennis te maken met bedrijven en organisaties.” Prokkelen staat dan ook hoog in het vaandel op de Mail-in: maar liefst 13 van de 15 cliënten hebben het afgelopen jaar een prokkelstage gedaan. Ook 10 cliënten van de bijbehorende locaties de Strang en kinderboerderij Wamel deden mee. De beschikbare prokkelplekken hangen af van het aanbod. De cliënten kunnen echter wel hun voorkeur aangeven: “Ze mogen twee of drie plekken kiezen die hen leuk lijken. JCI Mariken, een organisatie uit Nijmegen, coördineert en verzorgt de stageplekken. Vervolgens kijk ik samen met hen of er een plek in de buurt is waar onze cliënten aan gekoppeld kunnen worden.”

Linsey heeft één dag stage gelopen bij Mugs & Muffins, een koffiezaak in Nijmegen. “Ik had nog nooit eerder in een koffiezaak stage gelopen, maar eigenlijk ging het heel goed. Ik moest achter de bar werken en mensen bedienen. De begeleiders vertelden dan welke bestelling ik moest brengen en dan bracht ik het naar ze toe. Zonder te knoeien!”

Monique Bij de bibliotheek in Beuningen werkte voor één dag een nieuwe medewerker: Monique. “Eerst kreeg ik een rondleiding door de bibliotheek. Daarna kreeg ik een opdracht: het sorteren van de boeken. Die worden allemaal in een groot apparaat gestopt en dan moet je ze op de goede plek leggen. Dat was wel een hele moeilijke opdracht, maar dat heb ik ook gezegd. Toen mocht ik iets anders doen: stempelen. Op het papiertje in het boek moest ik een stempel zetten. Ik kreeg hele stapels boeken!”

Chris Voor Chris kwam een grote droom in vervulling: een dag stage lopen bij een kapper. Hij prokkelde bij Johnny’s Hairstyling in Nijmegen. Wat hij daar deed? “Als er nieuwe klanten binnen kwamen, maakte ik de deur voor ze open. Ik pakte hun jas aan en hing deze aan de kapstok. Daarna zei ik: je mag gaan zitten, de kapper komt er zo aan,” aldus Chris.

Dromen over dierentuinen • 25

tuinen Toekomstmuziek Op de vraag waar ze graag nog eens stage zouden willen lopen, antwoordt Monique meteen: “Bij het Sanadome. Ik zou wel eens willen zien hoe dat gaat met die massages, en zo.” Linsey moet er even over nadenken, maar vertelt dan dat ze graag op kantoor zou willen werken. “Ik vind het leuk om te typen. Dat zou ik wel willen doen!” Voor Chris is het gelijk duidelijk: “Ik wil werken bij een dierentuin. De apen te eten geven en de olifanten wassen.”

V.l.n.r. Linsey de Haas, Monique Hoogmoet, Chris Schrijver

Sindskort is Wilma Löwenthal (coördinator cliëntstages bij Driestroom) aangewezen als kartrekker voor de prokkels in de provincie Gelderland. Op 24 januari 2013 organiseert Stichting Prokkel de Netwerk-startbijeenkomst in de provincie Gelderland van 10.00 uur tot 12.00 uur in het Provinciehuis te Arnhem. In 2013 is het mogelijk om een hele week te prokkelen in de week van 3 tot 8 juni. Op donderdag 6 juni 2013 is de Nationale Prokkeldagstage. Bedrijven of organisaties die geïnteresseerd zijn in prokkelen kunnen contact opnemen met Wilma Löwenthal: [email protected]

Fighting spirit

V.l.n.r. Orhan Delibas, Arnold Vanderlyde en Ali Topaloglu

Boegbeeld Orhan Delibas (olympisch medaillewinnaar in 1992) hing in de week voorafgaande aan de opening in de bushokjes om de officiële opening aan te kondigen. Waarschijnlijk resulteerde dit erin dat al ruim voor het moment van de opening van De Boksacademie, het publiek stond te wachten bij de ingang. Op 11 oktober opende De Boksacademie op spectaculaire wijze haar deuren in Arnhem met hulp van de gemeente Arnhem, met Adidas en de Rabobank als sponsor.

“Sport geeft kansen om mee te doen”

Mooi, wat boksen voor elkaar krijgt De Boksacademie richt zich samen met Driestroom op het bereiken van resultaten bij kwetsbare doelgroepen. De Boksacademie is een initiatief van Orhan Delibas en Ali Topaloglu (clustermanager Driestroom) en Alex Veen. Drie heren met een flinke dosis bokskennis en veel ervaring in het jongerenwerk. Zij weten dat boksen goed is voor jongeren die wel wat steun kunnen gebruiken. Iets wat steeds vaker blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. Boksen heeft positieve sociale en maatschappelijke effecten en leert jongeren beter om te gaan met problemen. Boksen is een goede manier om te ontwikkelen: niet alleen als talent, maar ook als persoon. Driestroom ondersteunt De Boksacademie door jongeren die het moeilijk hebben. Begeleiders bieden een luisterend oor of gaan met hen in gesprek. Bijvoorbeeld door een vervelende thuissituatie.

Fighting spirit • 27

Bokslegendes en zwaargewichten Het lijkt wel een reünie van bokslegendes en zwaargewichten. Vele oud kampioenen grepen de opening aan om het reüniegevoel compleet te maken. Van Berend Veneberg (zeven maal sterkste man van Nederland) tot Hennie van Bemmel (oud bondscoach van de Nederlandse Boks Bond), ze waren er allemaal. En last but not least Arnold Vanderlyde (driemaal bronzenmedaillewinnaar op de Olympische spelen en ambassadeur van het fonds Gehandicapten­sport). Vanderlyde hing in 1993 zijn bokshandschoenen definitief aan de wilgen om zich actief te richten op maatschappelijke doelen.

De ring is de wereld Arnold Vanderlyde onderschrijft de gedachte en het doel van De Boksacademie geheel zoals deze is bedoeld. Hij omschrijft zichzelf als een superidealist: “Ik vind dat ieder mens recht heeft op sociale ontwikkeling. Door mee te doen, mee te sporten heb je een functie, een deel, waardering. Dan ben je iemand.” Boksen betekent conditie, kracht en moed. Eigenschappen die goed zijn voor zelfvertrouwen. Maar boksen is ook discipline, geduld, concentratie en respect tonen: zaken die van pas komen in de maatschappij. Wat je leert op De Boksacademie is dus niet alleen belangrijk binnen de

ring, maar ook daarbuiten. Op school bijvoorbeeld of op het werk. Vanderlyde: “Ik zie de ring als de wereld, altijd turbulent, waar je moet vechten om je weg te vinden. Alleen door in beweging te zijn, overleef je. Degene die in hun sport geloven zijn het meest succesvol. Ik noem het fighting spirit.”

Een groot gebaar Volgens Vanderlyde komt de allerbelangrijkste les, zelfreflectie, voort uit de ring. Verder geeft hij aan dat we zoveel dingen kunnen oplossen, als ieder mens iets doet voor een ander. Het is een veel groter gebaar iets te geven aan een ander, dan dat je iets krijgt. Wat vindt Vanderlyde van de combinatie Driestroom en Boksacademie? “Ideaal! Ik vind dat bij een sportclub iedereen terecht moet kunnen jong, oud, gehandicapt of niet. Het sociale aspect van sport is prachtig. Het geeft kansen om mee te doen.” Daarmee omschrijft hij exact de visie die Driestroom samen met De Boksacademie voor ogen heeft. Mooier kan toch niet?

Blij om weer te werken Zo nu en dan ontstaan er nieuwe ideeën waarbij het lijkt alsof er alleen maar sprake is van voordelen. Eén van die ideeën? De Zorgbrigade. De Zorgbrigade is geïnitieerd door ZZG Zorgroep. Zij hebben hiervoor van de provincie Gelderland subsidie ontvangen. Ze zijn op zoek gegaan naar partners om de Zorgbrigade mee op te zetten en één van die partners is Driestroom.

Pilot gestart Eind september zijn negentien kandidaten gestart met de pilot in Druten en West Maas en Waal. Mensen die een uitkering ontvangen gebaseerd op de Wet Werk en Bijstand (WWB) en mensen met een Wajong-uitkering krijgen de mogelijkheid een opleiding te volgen op niveau 1 in de richting zorg. Deze opleiding wordt verzorgd door het ROC. De deelnemers gaan niet alleen naar school, maar lopen ook een aantal dagen in de week stage. Ze verrichten dan diensten aan voornamelijk ouderen die wat extra ondersteuning kunnen gebruiken bij de was, het invullen van een formulier, boodschappen doen, ondersteunen bij het huishouden of zij maken een praatje en doen samen spelletjes. Doordat ze deze ondersteuning gratis kunnen bieden, drukken ze hiermee niet op de zorgconsumptie van bijvoorbeeld de AWBZ of de Wmo.

Spreekbuis Agatha van Hoof is vanuit Driestroom verbonden aan het project als praktijkbegeleider. Vanuit wijkcentrum de Doorkijk in Druten-Zuid, tevens leslocatie voor de Zorgbrigadiers, begeleidt ze een aantal deelnemers bij hun stage en opleiding. Agatha: “Het idee is dat ze kansen krijgen op de arbeidsmarkt. Het is geen baangarantie, maar wel een intentie voor werk. Daarnaast krijgen ze een opleiding én een flinke dosis ervaring voor op hun CV.” Samen met een medewerker van Axxicom (een organisatie voor huishoudelijke ondersteuning) werken de kandidaten één ochtend in de week bij ouderen thuis. De andere ochtend doen ze dit zelfstandig. Daarnaast gaan ze drie ochtenden in de week naar school. “Na een aantal weken gaat dit er iets anders uit zien,” zo legt Agatha uit. Dat betekent dat mijn rol dan ook groter zal gaan worden.” Twee van de deelnemers die Agatha begeleidt, zijn Flores van den Broek (35, Druten) en Denise van den Tillaart (21, Nijmegen). Flores omschrijft de rol van Agatha als spreekbuis: “Wanneer ik ergens tegen aanloop tijdens stage of de opleiding is Agatha de eerste persoon die ik kan bellen.” Denise beaamt dit: “Het is fijn om één iemand te hebben waar je mee kunt overleggen. Iemand die je helpt.”

V.l.n.r. Agatha van Hoof, Denise en Flores

Blij om weer te werken • 29

Eindelijk weer een ritme

En de toekomst?

Toen Flores voor het eerst hoorde over de Zorgbrigade, zag hij dit onmiddellijk als een mooie kans. “Het staat niet alleen mooi op je CV, maar het zorgt ervoor dat je weer in beweging komt.” Flores heeft onder andere als vrijwilliger en activiteitenbegeleider in de zorg gewerkt, maar geen diploma in die richting behaald. “Na een hele tijd thuiszitten, is het fijn om weer iets te doen. Ik heb eindelijk weer een ritme. Als je geen werk hebt, gaan de dagen in elkaar overlopen. Nu kan ik de weekenden weer echt waarderen,” aldus Flores. Tijdens de ochtenden op school krijgen ze onder andere les in de huishoudelijke dagelijkse levensverrichtingen en algemene dagelijkse levensverrichtingen, maar ook Nederlands en rekenen. Flores: “Tijdens de opleiding leren we veel over de procedures die je moet volgen. Op stage kun je die kennis weer gebruiken. Het poetsen zelf vind ik niet zo heel erg leuk, maar het contact met de mensen wel. Soms zijn de mensen waar je komt eigenlijk best eenzaam en vinden ze het fijn om eens met iemand te praten. En daar word ik weer blij van.”

Voor Flores is het duidelijk: “Het zou mooi zijn wanneer ik, na de Zorgbrigade, de mogelijkheid zou hebben om aan een leerlingbaan te beginnen. Het lijkt me geweldig om te werken op een woonvorm of een activiteitencentrum.” Als antwoord op de vraag wat Denise over drie jaar hoopt te doen, zegt ze: “Voor mensen zorgen. Daar ben ik goed in.”

Energie Ook voor Denise is de Zorgbrigade een uitkomst: “Ik heb een opleiding tot horeca-assistent gedaan en gewerkt in een ziekenhuis, maar daar moest ik weg. Toen heb ik een hele tijd thuisgezeten. Ik ben blij dat ik nu weer kan werken. Met een papiertje op zak word je nooit dommer.” Stralend omschrijft ze hoe de Zorgbrigade er voor zorgt dat ze weer zin krijgt om dingen te ondernemen: “Op mijn allereerste dag was ik hartstikke ziek, maar ik vond dat ik het niet kon missen. Dus: ik was er. Daarna merkte ik dat ik steeds meer energie kreeg van het werken. Ik heb weer zin om dingen te doen, in plaats van thuis op de bank te blijven zitten.” Agatha benadrukt dat het niet niks is om zo, uit het niets, van thuiszitten naar vijf ochtenden in de week te gaan werken. Desalniettemin gaat het zowel Flores als Denise goed af. “Ze hebben beiden nog geen één dagdeel gemist,” vertelt de enthousiaste praktijkbegeleider.

Niet alleen bij de thuiszorg, maar ook bij ’s Heerenloo en Driestroom zetten de Zorgbrigadiers zich in. In BenedenLeeuwen zijn er drie deelnemers die stage lopen op dagcentrum de Strang en woonvorm Patrijsstraat, waar ze ondersteunen bij activiteiten met cliënten en huishoudelijke taken op zich nemen. De zorgbrigadiers verrichten hand- en spandiensten en ontlasten hierbij de vaste krachten. Diverse zorgbrigadiers hebben al laten weten dat ze in de toekomst graag bij Driestroom zouden willen werken.

30 • Werken voor alledaags geluk

Werken voor alledaags geluk Vis met logo En dat plezier was op alle fronten duidelijk. Het oude houten fort werd voorzien van een nieuwe top met prachtig uitgezaagde boerderijdieren, alle oude onderdelen werden vervangen en er ging een luid gejuich op bij het bereiken van het hoogste punt. De houten wand van de berging en de schuurdeur, voorheen saai en vies, werden helder blauw geschilderd. Op de wand kwam een grote uitgezaagde vis. Als grap was er het logo van de aannemer - een hameruitgezaagd. Om het af te maken werd de schuurdeur betimmerd in het motief van een visnet.

Muziek

V.l.n.r. Stef Cuppens, Anita van der Vennen en Yousef Awadh

Vrijdag 30 november - In de vroege morgen arriveren ruim 40 werknemers van aannemersbedrijf Cuppens + zn uit Nijmegen bij kinder­ centrum Kompas van Driestroom. Ze komen op hun vrije dag de tuin en het houten fort opknappen. Binnen een mum van tijd klinken er boorgeluiden en hamerslagen. Er wordt gezaagd, geverfd en niet te vergeten gelachen. Iedereen weet wat er moet gebeuren. Stef Cuppens vertelt: “Ons bedrijf bestaat 50 jaar, dan wil je niet alleen feesten maar ook iets betekenen voor de samenleving. Het idee om bij Kompas de tuin en het fort op te knappen, viel meteen in goede aarde bij mijn werknemers. Er was geen twijfel of discussie. Ze doen het echt met plezier.”

Om 14.00 uur ‘s middags was het de beurt aan de kinderen. Begeleid door accordeonmuziek en met kleurige ballonnen bekeken zij het fort, de tuin en de bankjes. Het fort en vooral de glijbaan werd onmiddellijk uitgeprobeerd. De aannemer kreeg van Yousef Awadh, één van de kinderen, een prachtige tekening in een lijst met het woord Bedankt. Hetzelfde viel ten deel aan architect Bob Kip en een vertegenwoordiger van schilder Keim BV. Ook de laatste twee waren enthousiaste sponsors. Aan het einde van de dag bedankte bestuurder Wim Muilenburg de aannemer en zijn mede­werkers hartelijk voor dit steuntje in de rug.

De Maas & Waalse gunfactor • 31

De Maas & Waalse gunfactor Dagcentrum De Strang in Beneden-Leeuwen stond de laatste maanden in het teken van verbouwing en renovatie. Het was veel werk, maar het resultaat mag er zijn. Het hele dag­centrum is opgefrist en ziet er prachtig uit. Frisse kleuren, aangepaste toilet- en douchevoorzieningen, maar vooral meer ruimte voor cliënten en medewerkers. Nu kunnen zij dan ook volop genieten van het prachtige resultaat.

Mien knipt het lint door

Eregast Mien

Een begrip in de regio

Op woensdag 10 oktober kon iedereen die dat wilde het dagcentrum bekijken en bewonderen. Eregast van de dag was Mien de Leeuw. Mien bezoekt al 42 jaar dagcentrum De Strang. Samen met wethouder Van Swam mocht zij het lint bij de vernieuwde hoofdingang doorknippen. Daarna was er groot feest voor iedereen: met slingers, feestelijke hapjes en vrolijkheid. Ook maakten de feestvierders een rit in het treintje om een kijkje te nemen bij de andere Driestroomlocaties in het land van Maas en Waal, de Mail-In en de kinderboerderij in Wamel.

Wethouder Van Swam voelde zich vereerd door de uitnodiging. Hij begon zijn speech door te zeggen dat De Strang een begrip is in de regio. Evenals kinderboerderij in Wamel en de Mail-In in BovenLeeuwen. “Driestroom is een naam in opbouw in deze regio, daar valt nog wat te winnen. Participatie is hier perfect geregeld. Jullie zoeken wegen op om samen op pad te gaan, samen in de maatschappij. De Strang behoort samen met de kinderboerderij tot de meest succesvolle vrijwilligersprojecten uit de gemeente. Daar mogen jullie trots op zijn,” aldus wethouder Van Swam.

V.l.n.r. Corrie Groen in ‘t Woud, Angelique Oomen en Marian Verstegen

Betere zorg

Angelique

Teamcoördinator Erna van der Toorn roemt de gunfactor van de locaties, waardoor iedereen in staat is mee te doen. Iedereen draagt De Strang een zeer warm hart toe, familie, bekenden, buurtbewoners maar ook zeker de vrijwilligers. Erna: “Mede door de inzet van deze enthousiaste vrijwilligers kunnen medewerkers zich volledig richten op de zorg en begeleiding van cliënten. Vrijwilligers zijn ontzettend belangrijk, voor de cliënt, voor de medewerkers en voor de samenleving.” Natuurlijk waren er ook enkele vrijwilligers van De Strang op 10 oktober aanwezig, die we graag eens in het zonnetje zetten in het magazine.

“In mijn dagelijkse werk als accountant leef ik in een heel zakelijke wereld. In mijn vrijwilligerswerk bij De Strang kom ik in contact met andere aspecten uit de maatschappij. Ik geniet er enorm van het contact met de cliënten, daar krijg ik energie van.”

Marian Marian zorgt al jaren voor de prachtig bloeiende tuin bij De Strang. “Omdat we zelf een zaak hebben is het voor mij een kleine moeite, en de cliënten en medewerkers genieten er enorm van. Daar doe ik het voor.”

Corrie Iedere donderdag komt Corrie trouw naar De Strang. “Het is gezellig om hier vrijwilligerswerk te doen, samen soep maken of gewoon de cliënten ondersteunen. Ik vind het fijn iets voor hen te kunnen betekenen.”

Wat beweegt Hendrik Jan • 33

Wat beweegt Hendrik-Jan Na een dag werken en actief bezig zijn, kan de avond soms lang duren. De zestigjarige Hendrik-Jan heeft daar wat op gevonden: sporten. Trouw gaat hij iedere donderdagavond sporten bij sportcentrum Eastside Performance in Nijmegen. Hendrik-Jan houdt van afwisseling: fietsen, roeien en bewegingsoefeningen. Het sleetje is duidelijk zijn favoriete oefening. Hendrik-Jan: “Door te sporten ben je bezig, dat is leuk.” Driestroom stimuleert een gezonde leefstijl. Bewegen en sporten doe je voor de ontspanning en brengt je in contact met anderen. En nog belangrijker: naast gezond eten en drinken kan het bijdragen aan het beperken van gezondheidsrisico’s.

Sportmaatje Iedere donderdagavond gaat hij op de fiets. Behalve als er sneeuw ligt of als het glad is, dan komt hij te voet. Dagbesteding volgt Hendrik-Jan bij de Lange Vierhout en hij woont in een woonvorm van Driestroom in Nijmegen. De ene keer gaat hij alleen sporten. De andere keer samen met zijn sportmaatje Aad. Soms gaat hij gewoon mee kijken, voor de gezelligheid. Hendrik-Jan had last van overgewicht, het frustreerde hem dat hij zijn broek niet meer dicht kreeg.

Rusten is ook belangrijk In overleg met bewegingsconsulent Gert Ducaat en sportinstructeur Patrick volgde hij een speciaal voor hem opgesteld trainingsschema bij sportcentrum Eastside Performance in Nijmegen. Eastside Performance geeft speciale trainingen voor mensen met een beperking. Patrick staat Hendrik-Jan bij tijdens het sporten en geeft hem tips. Hendrik-Jan: “Ik luister altijd goed naar Patrick, hij zegt wat ik moet doen en wanneer ik even moet rusten. Dat is ook belangrijk.” Hoe is Hendrik-Jan zijn overtollige kilo’s kwijtgeraakt? “Door veel te bewegen en minder te snoepen. Nu past mijn broek weer, dat is fijn.”

34 • In ontwikkeling

in ontwikkeling

Den Helder, Driestroomhuis

Kekerdom, Kulturhus

In Den Helder zijn Gerard en Linda LaaglandWinder vanaf augustus gestart met een gezinshuis. Zij wonen nu nog in een rijtjeshuis met plaats voor twee kinderen. Volgend jaar september willen zij verhuizen naar een grote boerderij in Den Helder. Hier zal plek zijn voor 24-uursbegeleiding van zes kinderen met een licht verstandelijke beperking en autisme. Daarnaast komen er twee plekken voor begeleide kamertraining. Gerard is werkzaam op een praktijkschool voor groenvoorziening en hun droom is om uiteindelijk de boerderij een dependancefunctie te kunnen geven. Momenteel zijn ze druk bezig met de onderhandelingen over de aanschaf van de boerderij.

De gemeente Ubbergen heeft een Kulturhus ontwikkeld in de kern van Kekerdom. Binnen deze voorziening zijn meerdere faciliteiten ontwikkeld, waaronder een basisschool, een bibliotheek, een huiskamer voor ouderen, een kiosk­ functie en een verenigingsgebouw. Er vinden ook dagactiviteiten plaats voor ouderen en mensen uit de buurt. Vanaf 1 januari 2013 gaan in het Kulturhus mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt werken en/of leren, met ondersteuning van begeleiders van Driestroom. De werkzaamheden die zij verrichten zijn zeer divers, maar hebben allemaal een ondersteunend facilitair karakter. Voorbeelden zijn het beheer van het gebouw overdag, lichte huishoudelijke activiteiten, boeken opruimen, voorlezen, schoonhouden buitenruimte om en nabij het Kulturhus, het aanvullen van de voorraden, het assisteren bij de lunch op school en eventueel uitvoeren van klusjes in de buurt. In maatschappelijke centra, zoals Kulturhus Kekerdom, krijgen cliënten de kans om maximaal te participeren in de maatschappij. Deze centra vormen de toekomst in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).

Colofon • 35

Colofon Centraal Bureau Industrieweg-Oost 27 6662 NE Elst Postbus 139 6660 AC Elst

Nijmegen, Kalorama Op de hoofdlocatie van stichting Kalorama in Beek is door Driestroom een nieuwe werkpost gestart. Bij Veste Brakkenstein van stichting Kalorama, is de werkpost zo’n succes, dat samen met stichting Kalorama een tweede werkpost is opgericht. Werknemers/cliënten van de werkpost in Beek werken binnen het verpleeghuis en zijn ondersteunend facilitair bezig. Tevens ondersteunen zij de verzorgers en activiteitenbegeleiders. Driestroom is daarnaast ook bezig om samen met Het Goed een werkpost op te zetten. Werknemers/cliënten van deze werkpost zullen assisteren bij logistieke werkzaamheden ten behoeve van kringloopwinkel Het Goed. Hierbij kan gedacht worden aan onder meer sorteer- en repareerwerk. Daarnaast wordt de werkpost Cleanteam, waar werk­nemers/cliënten van Driestroom bussen schoonmaken van Connexxion, uitgebreid.

T 0481 36 60 00 www.driestroom.nl

Redactie Karen Tijssen (eindredactie) Anne Ruesink Gerben Dudok Jacqueline van Orsouw [email protected]

Fotografie Bart Nijs fotografie

Vormgeving HeldHavtig, Breda

Drukwerk Drukkerij Efficiënt, Nijmegen Oplage 4.400 december 2012

Driestroom wenst je fijne feestdagen!