Trans Visie. Vervoer en verkeer. Blauwe brandstof Op mijn vierde wist ik het al... People who bridged the gap Remote beheer en transport

Trans Visie Vervoer en verkeer Tr a n s f e r S o l u t i o n s B e d r i j f s m a g a z i n e

n Blauwe brandstof n Op mijn vierde wist ik het al... n People who bridged the gap n Remote beheer en transport Nr. 01 | Mei 2014 | Jaargang 14

In dienst Naam: Functie: Leeftijd: Datum in dienst: Vorige werkgever: Business Unit:

Linda Nab Consultant 22 jaar 01-11-2013 Consulting

Naam: Functie: Leeftijd: Datum in dienst: Vorige werkgever: Business Unit:

Brian van Bruggen Consultant 24 jaar 01-03-2013 Consulting


Elijah Versteeg Consultant 28 jaar 01-02-2014 CHS Solutions Managed Services


Eric Bulters Consultant 26 jaar 01-04-2014 Consulting

Naam: Functie: Datum in dienst: Datum uit dienst: Nieuwe werkgever: Business Unit:

Iris van Leeuwen Sales 01-12-2009 30-09-2013 Source Automation Consulting

TransVisie: Mei 2014

Uit dienst

2


Paul Leistra Consultant 01-11-2012 30-09-2013 RAM Mobile data Managed Services


Ring Fai Cheung Consultant 01-04-2006 15-10-2013 VX Company Consulting


Ger Boesten Consultant 01-09-2006 31-10-2013 Consulting


Frank Terburg Sales 01-09-2013 31-12-2013 Edifecs Consulting


Christa Jonkheer Consultant 01-05-2007 31-12-2013 PKN-kerk in Oude-Wetering Consulting


Ger Janssen Consultant 07-05-2012 31-01-2014 Adminius Consulting


Hans Augustijn Consultant 12-03-2012 31-03-2014 Managed Services


Mark Terlien Consultant 01-06-2012 31-03-2014 Intellinq Consulting


Adrian Ilie Consultant 01-05-2012 30-04-2014 Consulting

VOORWOORD

Lennart de Vos

Vervoer, in vervoering... Als thema kwamen we als redactie dit keer uit op ‘Vervoer en verkeer’. Toen ik een paar weken terug in de auto zat, bedacht ik me dat we dit thema niet lang geleden ook al hadden. Thuis ben ik direct gaan zoeken in oude TransVisies. En wat bleek? “Reizen” was het thema van een TransVisie van een paar jaar geleden. Dit lijkt wel op elkaar, maar is toch wezenlijk wat anders: met ‘vervoer en verkeer’ denk ik toch vooral aan de dagelijkse rit tussen thuis en werk. Voor sommigen is deze rit wat langer dan anderen. Bij een vorige klant zit een medewerker die dagelijks op en neer rijdt tussen Hengelo en Amsterdam. Het kan ook korter: van een Transfer-collega hoorde ik dat hij een woning gaat kopen met uitzicht op Parkstaete…

Via Einstein rees de vraag of de TransVisie als e-magazine door zou moeten gaan. Hiervoor hebben we diverse mogelijkheden bekeken. Er zijn vele mooie varianten, met en zonder beveiligingen maar uiteraard hangt hier een prijskaartje aan. Vooralsnog blijft de TransVisie voor de liefhebber op papier bestaan en zullen we een PDF-versie mailen. Wederom veel leesplezier gewenst met deze TransVisie. Lennart de Vos PS: Ik stop als hoofdredacteur van de TransVisie, maar gelukkig hebben we een zeer enthousiaste nieuwe hoofdredacteur binnen Transfer Solutions gevonden: Gilbert Rattink zal mijn taken als hoofdredacteur overnemen. Gilbert, heel veel succes gewenst!

Uiteraard in dit nummer dus aandacht voor de lease-auto, en regelingen rondom lease-auto’s. Maar ook op veel andere manieren kun je tegen ‘vervoer en verkeer’ aankijken. Lees vooral het artikel van Marc Berkenbosch over zijn avonturen in het vliegtuig. Dit betreft dan wel geen dagelijks woon-werkverkeer (toch, Marc?), maar hier is zeer zeker ‘in vervoering’ op van toepassing.

Inhoud 2 3 4 6 9 10 12 14 14 15 16

3


In dienst / uit dienst Voorwoord: Vervoer, in vervoering Blauwe brandstof Op mijn vierde wist ik het al... Remote beheer en transport Column: Vervoer People who bridged the gap Even voorstellen: Linda Nab Even voorstellen: Elijah Versteeg Nieuwjaarsborrel 2014 deel I Nieuwjaarsborrel 2014 deel 2

Ian Hoogeboom

Blauwe brandstof Als je bij Transfer niet over een parkeerkaart beschikt, zul je vast wel eens op de parkeerplaatsen ‘over het spoor’ geparkeerd hebben. Als je dan bij het naar huis rijden richting het zuiden langs de Argos pomp komt, is het je misschien wel eens opgevallen dat ze daar brandstof verkopen onder de naam ‘Blue One 95’, ‘2 cent goedkoper dan gewone Euro 95’. Het blijkt volgens de website (www.blueone95.nl) al bij zo’n 120 tankstations te koop. De meeste Argos, maar ook Texaco’s verkopen het blijkbaar. Maar wat is het?

Blue Blue... blauw is het nieuwe groen... althans met auto’s lijkt het. Wat zouden de autofabrikanten bedoelen? ‘Groen’ is voor de plantjes, ‘blauw’ is voor de lucht? BlueEfficiency (Mercedes), BlueMotion (Volkswagen), BluePerfomance (BMW), AdBlue (voor dieselmotoren), BlueHDi(Citroën) ... geen idee. Goed, volgens mij is het idee: wil je ook een ‘blauwe’ auto, maar je hebt geen Blue-marketingkreet op je auto, dan kun je altijd nog blauw tanken! Wat is nu eigenlijk Blue One 95? Het getal 95 staat duidelijk voor het octaangetal ‘95’, net zoals je ‘vroeger’ 98 had. Dat heeft iets met compressie en ontbranding van de brandstof te maken. Zonder in detail te treden, er staat in de handleiding van de auto welk octaangetal/RON waarde brandstof in je auto moet. Dat is bij alle nieuwe gangbare personenauto’s gewoon 95. Het is meer een indicatie dat je brandstof met dat getal in je auto zou kunnen laten lopen en dat de auto dan start...


Maar wat is er nu speciaal aan dat Blue One 95 en waarom is het goedkoper? Het is de ethanol die er in zit wat het goedkoper maakt. Ze stoppen er ethanol in, maar, dat kennen we toch al, ‘E10’ zegmaar? Ja, E10 bestaat al een tijdje, in Frankrijk ontkom je er bijna niet meer aan, in Duitsland zijn ze hard op weg om Euro 95 overal te vervangen door ‘E10’ brandstoffen.

4

Ethanol Wat is dat nu, dat ethanol...? Ethanol is niet meer dan een andere naam voor alcohol. Er zijn diverse soorten alcohol, maar ethanol is de meest voorkomende. Volgens Wikipedia is het ook gewoon de alcoholsoort in je bier, wijn of andere alcoholische versnapering. Een E10 brandstof is dus een brandstof waar benzine en ‘alcohol’ in zit. Brandstofmaatschappijen mogen tot 5% benzine vervangen door ethanol, zonder het anders te moeten noemen. Gewoon Euro 95 heeft dat dus al.Waarschijnlijk tank je als benzinerijder al jaren benzine met 5% ethanol. In E10 zit tussen de 5% en 10% ethanol. Hoeveel het daadwerkelijk is, zegt men er vaak niet bij, maar men mag niet over die 10% heen. Auto’s zijn er al sinds 2001 geschikt voor (zegt men). Aluminium, pakkingen en rubberslangen etc. kunnen er niet zo goed tegen, vandaar dat men de auto’s sindsdien wat zijn gaan aanpassen om tegen dat beetje ethanol te kunnen. Gewone benzine (met tot 5% ethanol) en E10 kan dus in de moderne auto’s getankt worden (check voor de zekerheid even de ‘documentatie’ van je vehikel). Goed, Blue One 95, wat hebben ze daar nu meegedaan? Er blijkt 15% ethanol in te zitten. Al 15% van het ‘zwarte goud’ is vervangen door een ‘blauw goedje’. De ‘Blue One 95’ ethanol (toch net iets anders dan bij E10), is goedkoper te produceren dan brandstof uit resten van planten en dino’s uit een ver verleden. Dáárom is het 2 cent per liter goedkoper. Op internet lees je al snel verhalen over dat spul. Taxicentrales ‘verbieden’ het de chauffeurs te tanken; verstuivers, kleppen, brandstofpompen en ander technisch auto-spul zouden worden aangetast... Is het nou echt slechter? Argos zelf zegt van niet, het is beter voor je motor, zuiniger en de prestaties zijn prima, maar ja… wc-eend anyone?

Arval

Een rekensom Navraag leerde mij dat het gemiddelde gebruik van benzine auto’s bij Transfer 1 op 12 is. (Ik was eerst uitgegaan van 1 op 20 voor in het artikel, maar dat blijkt bijna een utopie en zou alleen maar geweldig zijn geweest). Even rekenen: met Blue One 95, stel je rijdt 40.000 km per jaar, 1 op 12. Dan is 40.000 km gedeeld door 12, zo’n dikke 3333 liter vloeibare dinosaurus welke je in een jaar verbrandt om je te verplaatsen (meestal). Maal 2 cent is dat ruim 66,- euro besparing. Bij zuiniger rijden, zeg 1 op 15, is het ‘maar’ 53,- euro besparing. Ok, dus alleen maar Blue One 95 tanken om 66,- euro per jaar te kunnen besparen? Tja, dan denk ik ook, liever 66,- euro meer kwijt per jaar, dan honderden euro’s riskeren voor een vaag probleem bij de garagist. Vanuit Transfer gezien zullen zij het leuker vinden, maar dat komt door de aantallen. Met ruim 70 auto’s in het wagenpark is het 4620,- euro (extra) besparing als alle benzinerijders overgaan op Blue One 95. Uiteindelijk haal je meer besparing met ‘niet langs de snelweg tanken’. Dat is meestal zo’n 10 cent goedkoper. Dat is voor Transfer pak ‘em beet 23.000 euro per jaar. Als iedereen dat al doet en overgaat op Blue One 95, is die twee cent

hier ‘maar’ bovenop. Verder ben je met 1 op 15 ruim 1000 euro goed-koper uit per jaar dan met 1 op 12 (op basis van 40.000 km), dus het pedaal minder snel naar beneden helpt eigenlijk nog veel meer, zeker als je het voor Transfer met 70 auto’s bekijkt!

Conclusie De cijfers kunnen natuurlijk wat afwijken, maar voor het mogelijke risico en portemonnee-technisch zou ik privé niet ‘blauw’ tanken, maar dat is persoonlijk. Voor Transfer en contracten met Arval zit dat wat anders in elkaar. Wat een beetje scheef is, is dat Transfer het risico van aangetaste kleppen en lekke koppakkingen best wil nemen, want díe rekening gaat naar Arval. Zij zitten wel met de kosten als hun auto’s er van stuk zouden gaan, maar daarnaast hebben ze er, zo is mij verteld, nooit een studie naar gedaan. Het valt Arval niet op aan garagebezoeken en ik kreeg ook niet de indruk dat ze zich er echt druk om maken. De keren dat iemand vanuit het buitenland belt met de vraag of ze E10 mogen tanken zeggen ze gewoonweg ‘ja’ (na controle van merk en type natuurlijk). Daarbij zijn de auto’s die in Duitsland en Frank-rijk rijden en tanken van de dezelfde fabricageband gerold, dus de onderdelen zijn hetzelfde en daar staat ook niet iedere E10-tanker met panne langs de weg. Misschien is er wel dus helemaal niets aan de hand met het spul. Ik gok dat bij Arval 95% van hun auto’s 5 jaar of jonger zijn. Die leasecontracten zijn niet veel langer. Dus als ook maar een klein percentage blauw tankt, valt het misschien niet eens op dat er wat stuk gaat vanwege die blauwe brandstof en is het voor Arval misschien gewoon ‘gerommel in de marge’.

Tot slot Ik kwam er achter dat we al een fervent Blue One 95 tanker in ons midden hebben… Jurgen! Hij tankt het bijna zolang ‘de Argos aan de overkant het heeft’. Zijn ervaringen zijn goed en hij vindt dan ook dat wij Blue One 95, als benzine gebruikende Transferianen, mogen tanken. Als Jurgen het goed vindt en Arval er niet wakker van ligt, waarom zouden we het dan tenminste niet een keer proberen?!

5


Weet je wat, dacht ik; Ik bel iemand die het vast wel weet. Meneer/mevrouw Arval. Die hebben best wel wat auto’s en die moeten rijden, zij hebben vast wel ervaring met dat spul. Blue One 95 wordt vast wel getankt door de berijders... Bij Arval konden ze mij vertellen dat het ze niet echt opvalt dat het (relatief) veel getankt wordt. Zij sturen immers de rekening door en zitten niet bovenop de brandstofkosten. Het is ook nog helemaal niet veel verkrijgbaar in Nederland. Nee, de meeste ‘benzine-leaserijders’ tanken gewoon Euro 95. Wel bewuster ‘onbemand’ en niet langs de snelweg, maar vanwege de goedkope prijs het mogelijk bijkomende voordeel van kwijtschelding van eigen bijdrage bij niet-verhaalbare schade (bij Transfer althans). Ze merken het ook niet in ‘schades’ als gevolg van deze brandstoffen, immers, als het prima spul is merk je er ook niets van. Uitgevoerde onderzoeken en conclusies hebben ze dan ook niet.

Marc Berkenbosch

Op mijn vierde wist ik het al... … ik word piloot! Ik woonde in Hoogeveen en was vaak met mijn vader te vinden op het plaatselijke vliegveld. Ook gingen we regelmatig naar het militaire vliegveld Leeuwarden, af en toe naar Schiphol en jaarlijks naar de open dagen van de koninklijke luchtmacht. Piloot worden heeft me nooit losgelaten, ook niet toen ik op mijn 18e bevestigd kreeg dat ik kleurenblind ben waardoor een beroep als piloot er niet inzit. Waarom niet? Omdat je ’s nachts niet mag vliegen als je kleurenblind bent. Stomme regel. Al die jaren spookte een privé vliegopleiding door mijn hoofd, maar je hebt altijd wel een excuus om er niet aan te beginnen (tijd, geld, werk,…). Het was echter niet de vraag òf ik ooit aan die opleiding zou beginnen, maar wanneer. Onze collega Albert Leenders was in 2007 begonnen met zijn vliegopleiding en wist dat ik daar ook wel oren naar had. We spraken af dat ik eens mee zou gaan om te kijken hoe het op zijn club (http://www.diamondflyers.nl/) geregeld is. Op donderdag 7 januari 2008 stuurde hij de volgende mail: “ma 11 jan . 8.45 op (EHLE) Lelystad zijn. Reken erop dat we uiterlijk 9.30 wegvliegen. Adres heb je al. Reken er niet op dat je voor 1400 in Leerdam bent.” Het resultaat van deze mail was dat ik op maandag 18 januari, een week later dus, mijn eerste vliegles in het logboek kon noteren. Ik was begonnen met de vliegopleiding!

De opleiding alleen al is geweldig. De theorie is niet moeilijk maar wel redelijk veel: negen vakken verdeeld over zeven examens. De theorie-opleiding bestaat uit de volgende vakken: • Luchtvaartvoorschriften en operationele procedures; zeg maar weten regelgeving rondom het vliegen. • Navigatie; het is handig om te weten hoe je van A naar B kunt komen want in de lucht hangen geen borden. • Meteorologie; prachtig vak waarin je leert dat een verwachting inderdaad een verwachting is, niets meer en niets minder. • Algemene kennis luchtvaartuigen en grondbeginselen van het vliegen; waarom vliegt een vliegtuig eigenlijk? En hoe werkt alles wat in een vliegtuig zit? • Prestaties en vluchtplanning; allerlei ingewikkelde berekeningen over beladingen, invalshoeken, brandstofverbruik, lift, weerstand en nog veel meer. • Menselijke prestaties en beperkingen; over hoe je lichaam en geest op vliegen kunnen reageren. Wist je bijvoorbeeld dat zuurstoftekort in de hersenen voor een heel euforisch gevoel kan zorgen en dat je dus lachend je dood tegemoet kunt vliegen? Ergo, als degene naast je ineens heel vrolijk wordt op grote hoogte moet je uitkijken… • Radio Telefonie; de theorie achter en afspraken over het in eerste instantie onbegrijpelijke taaltje dat piloten over de radio bezigen.


Daarnaast moet je een praktijkexamen Radio Telefonie afleggen en ook een taaltoets Engels om te bewijzen dat je Engels van voldoende niveau is. In de praktijk komt al het bovenstaande samen. Wettelijk is geregeld dat je voor een zogenaamd Private Pilot License1 tenminste 45 uur les moet hebben gehad waarvan 12 uur solo. Inderdaad: een solovlucht is echt zonder instructeur en wordt als “les” aangemerkt (lees: je instructeur verwacht wel centjes).

Halverwege Purmerend en Texel: the cloud…

1

Met dit brevet mag je –simpel gezegd- over de hele wereld vliegen op

1-motorige vliegtuigen met een zuigermotor.

6

Mijn eerste solo weet ik nog als de dag van gisteren. Het was een mooie zonnige zomeravond. Ik had een uurtje met mijn instructeur Bert Kramer gevlogen en hij liet me de kist op een gekke plaats parkeren; dat vond ik raar maar ik had nog niks door. “Ik stap uit en jij blijft zitten” waren de memorabele woorden van Bert. Mijn eerste reactie was “NEE!” Bert reageerde daar niet op en zei doodleuk “gewoon doen wat je geleerd hebt, gewoon binnen de grenzen van de Flevopolder blijven, gewoon lekker een half uurtje vliegen en daarna

Op 19 mei 2009 slaagde ik voor mijn brevet en heb sindsdien de nodige trips gemaakt, ook samen met Albert; een hele goede piloot. Vliegen met andere vliegers, zoals Albert, houdt je scherp en samen kun je vliegoefeningen doen die niet echt prettig zijn voor niet-vliegers. Daarom wordt een vliegbrevet ook wel een “license to learn” genoemd want leren doe je van elkaar.

gewoon landen.” Gewoon… Tegelijkertijd bedacht ik me dat dit dus het moment was waarover ik vanaf mijn vierde vaak gedroomd had. Inmiddels was ik 36 jaar verder en stond die droom op het punt uit te komen… Het “NEE!” werd heel snel “JA!!!”

Je kunt je ook wel voorstellen dat ik het geweldig vindt mijn vader op te halen in Hoogeveen en samen ergens naar toe te vliegen. Zelf landen op een vliegveld waar je zoveel uur als spotter hebt doorgebracht: hoe cool is dat! De passie die ik voor vliegen heb is zeker voor een groot deel aan mijn vader te danken. Hij wilde ook piloot worden. De foto is genomen op vliegveld Teuge (bij Apeldoorn/Deventer). < vervolg pag 10 >

7


Toren oproepen, aangeven dat het mijn eerste solo is en dat ik een half uurtje ga vliegen. Checklist afwerken en een beetje gasgeven. Je taxiet naar de startbaan en da´s even een heel onwezenlijk moment. Je beseft dat je voor het eerst alleen met een vliegtuig (kostprijs: € 300.000) op stap gaat. Uiteindelijk draai je -na de laatste “before take off checks”de startbaan op en dan ligt daar ruim een kilometer asfalt uitnodigend op je te wachten. Een keer diep ademhalen en dan de gashendel vol naar voren. Dit is dus het moment… Honderd procent motorvermogen, alle meters “in het groen” en bij 60 knopen (ruim 100 km/h) kom je los van de grond. Dan uitklimmen en daarna een kruissnelheid van 115 knopen (ongeveer 200 km/h) aanhouden. Richting de Ketelbrug, rondje Dronten, paar bochten draaien en via Biddinghuizen weer terug naar het vliegveld. Toen ik geland was en ook nog eens complimenten vanaf de toren kreeg voelde ik me echt “king of the world.” Dit smaakte naar (veel) meer. Mijn droom is uitgekomen!

(Vervolg) Vliegen is zo enorm gaaf! Je maakt mensen blij door ze eens mee te nemen, je bestuurt een complex apparaat, je hebt prachtige uitzichten, je praat het grappige pilotentaaltje via de radio, je kunt in één ochtend koffiedrinken op Texel en een Nobeltje op Ameland kopen, je hopt even naar Koblenz voor een salat teller waar je ook drie dagen van kunt eten, je komt letterlijk los van de grond en je ervaart een enorm gevoel van vrijheid. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Mijn trouwste copiloot is mijn eigen vrouw Inge. Ze heeft inmiddels de nodige uren naast mij in de cockpit doorgebracht en is al helemaal ingevoerd in het vliegwereldje. Navigeren gaat Inge goed af en onderweg neemt ze de stuurknuppel ook wel eens over. Dat geeft mij de tijd even wat langer op de kaart te kijken of bijvoorbeeld de route in de GPS aan te passen. Onderstaande foto is genomen op Texel; we zijn net geland. Lekker een tosti verorberen en dan weer terug naar Lelystad. Op de terugweg verzorgde Inge de radiocommunicatie met de verkeerstoren op Texel. Ik hoef steeds minder te doen…

Hieronder een foto van de “approach” op het vliegveld van Rouen in Frankrijk. Ik ben er samen met clubgenoot Len Kranendonk naartoe gevlogen en we hebben behalve van de vliegtrip ook genoten van een driegangen lunch op sterniveau voor slechts € 14,95…

Inmiddels heb ik ook een volgende stap gezet: ik wil dolgraag vlieginstructeur worden. Dit ga ik parttime en in mijn vrije tijd doen. Inmiddels ben ik halverwege de ATPL-theorieopleiding (Airline Transport Pilot License) die als instapeis geldt om aan de cursus Flight Instructor te kunnen beginnen. Met andere woorden: ik doe dezelfde theoretische opleiding (14 vakken; letterlijk een verhuisdoos vol met boeken) als de piloot die jou straks naar je vakantiebestemming brengt. Het lijkt me heel gaaf om iemand het vak te leren die vliegen net zo geweldig vindt als ik het vak te leren; zowel praktisch als theoretisch. Bovendien ben ik ervan overtuigd dat ikzelf een betere vlieger word door anderen les te geven. En last but


not least: ik zit in een vliegtuig en de buurman betaalt.

Sommigen denken dat het een heel elitair wereldje is en dat is het dus juist niet. Zet een buschauffeur en een cardioloog (we hebben ze allebei binnen de gelederen) in één hok en het gaat maar over één ding: vliegen. Voor passagiers niet altijd leuk, want zowel bij aankomst als vertrek op een vliegveld moeten piloten altijd even slap ouwehoeren over wat ze gaan doen en/of meegemaakt hebben. Heel genoeglijk om zo samen een passie te delen.

8

Op mijn vierde wist ik het al… ik word piloot! En dat is gelukt. Je merkt wel dat het vliegvirus me ernstig te pakken heeft, dus mocht je er meer van willen weten kom gerust langs. Ik beantwoord je vragen graag,; het liefst op kantoor:

Nico Knape

Remote Beheer en Transport Aan mij werd gevraagd om een stukje schrijven voor de TransVisie, omdat het RBC wel wat doet met transport. Ik heb enthousiast ja gezegd en bedacht mij dan vervolgens dat het onderwerp wel erg veelzijdig is. Juist die verschillende zijden maken het verhaal uiteindelijk lastig of maakt het de schrijver lastig.…

Daarnaast gaan we ook op bezoek bij klanten om onze dienstverlening verder door te spreken. Ook hierbij geldt dat de klanten door het hele land (en zelfs in het buitenland) zitten. Met het bezoek aan Anhalt in RehmFlehde-Bargenis noemen we één van de verste klantbezoeken (580 kilometer enkele reis, tegen de Deense grens aan). Minder extreem zijn misschien wel de Sloecentrale bij Vlissingen of Damen Shipyard in Gorinchem. Met deze laatste klant komen we weer op een andere manier van transporteren. In de klantenkring van het RBC zitten een flink aantal klanten in de logistieke hoek. Damen Shipyards bouwt schepen en Heerema zit in de offshore en bouwt hiervoor ook schepen. Daarnaast zijn we via onze partner Ixolution (aanbieder van transport systemen en Terminal Operating Software) bij een flink aantal transporteurs werkzaam. Zo ondersteunen we onder andere KLG (Venlo, Eersel en Roemenië), Anhalt en Samskip.

Via Ixolution zorgen we ook voor bevoorrading van de HEMA-vestigingen en via Triple-P zorgen we dat de Albert Heijn nooit zonder groente of fruit komt te zitten. Hun transporteur Bakker Barendrecht zorgt hiervoor en de Oracle database die dit aanstuurt wordt door het RBC beheerd. En wanneer we Terminal Operating Software hebben genoemd, komen we ook bij ECT op de Maasvlakte. Hiervoor vult het RBC de 7*24 in zodat de overslag van de (zee-)containers constant door kan gaan. Dat constant doorgaan geldt ook voor het bagage transport systeem op Schiphol. Mede ontwikkeldt door Transfer Consulting worden de systemen op Schiphol door het RBC beheerd. Als we dan het fysieke transport hebben gehad, doen we ook nog iets met het transport van waarde door het beheer bij Equens. Hier beheren we de database, die de uitwisseling van betalingen via PIN, Mastercard en Visa doet. Dus hier zorgen we voor het transport van geldmiddelen. Dat is wel zo’n beetje alle transport waarmee we op het RBC te maken hebben. Datatransport van en naar de klant laten we maar even buiten beschouwing: inbellen bij een klant en op afstand (Roemenië,Tsjechië,Vianen, Barendrecht of Vlissingen) je werk uitvoeren is niks bijzonders. Of toch wel?

9


Het RBC voert remote beheer uit voor klanten door het hele land. Wat dat betreft zou je denken dat hierbij geen transport komt kijken. Dat is maar voor een klein gedeelte waar. De 18 mensen die op regelmatige basis het RBC bemensen, rijden dagelijks zo’n 1675 kilometer om in Leerdam te verzamelen. Sommige dragen zwaar bij aan dit getal met een enkele reis van iets meer dan 100 kilometer, anderen kunnen de 15 à/ 16 kilometer op de fiets komen.

COLUMN.

Eddy Jongejans

Vervoer Veel van mijn collega’s zitten in de detachering. Dat mag ik natuurlijk niet zo noemen, maar ik doe het toch. Dat betekent dat je moet reizen. En Transfer faciliteert daarin. Heel vaak is het natuurlijk de leaseauto. Ja, de spellingchecker zegt dat het één woord is, maar ik vind het er niet uitzien, ik zou er een streepje tussen gezet hebben, dus lease-auto. Maar goed, een leaseauto dus. Helaas is de keuze uit leasemaatschappijen zowat groter dan het aantal merken waaruit we mogen kiezen.


We moeten het dus doen zonder het al jaren schoonste merk van auto’s die in Europa worden verkocht. Dat is dus niet Toyota, ondanks de (plug-in) hybrides. Veel collega’s weten wel op welk merk ik doel (het is op te zoeken op Google: zoek maar op “Europa schoonste automerk”). Maar eigenlijk mag ik niet klagen, ik heb nu een auto die een prima wegligging heeft (dankzij het feit dat hij staat op het onderstel van de Alfa Mito / Fiat Punto) en een puike dieselmotor met Commonrail technologie (ook al een Fiat uitvinding van Fiat). En ik mag natuurlijk ook niet klagen omdat ik in de gelegenheid wordt gesteld om comfortabel en kostenloos (-arm) en redelijk snel naar mijn werk te komen. Uiteraard mag je ook met de trein of een andere vorm van openbaar vervoer, of met je eigen vervoer (auto, motor, fiets, noem maar op). Dat openbaar vervoer is soms best een goed alternatief. Ik moest een tijdje terug regelmatig naar Den Haag. De A12 kende nog geen spitsstroken, dus ik reed elke dag met grofweg 130 km per uur genietend langs de file. En de vertragingen vielen best wel mee.

10

Ook andere vormen van vervoer nodig? Transfer (of de klant) zorgt ervoor. Zo had ik voor een opdracht de volgende vormen van vervoer nodig (enkele reis):

Om naar Schiphol te komen

Om in de vertrekhal te komen

Om naar de andere kant van de haringvijver te gaan

Om naar het busstation te gaan

Om naar het hotel te gaan

of

Totaal ongeveer zes uur reistijd, maar gelukkig niet elke dag. Toch heb ik dat 42 keer gedaan, elke keer met plezier. De kracht waarmee een vliegtuig accelereert blijft kicken. Maar ja, wat wil je als die kleine Boeing 737 met die relatief kleine motoren al een kracht van bijna 100 kiloNm per motor ontwikkelt! Daar kan een Audi S6 (om maar een willekeurig voorbeeld te nemen) niet tegenop. Een andere keer heeft Transfer ook gezorgd voor heel veel alternatief vervoer. Velen van ons weten dat nog: De jublileumreis naar Tunesië. We hebben toen gereisd met het vliegtuig, de bus, de benenwagen, de Toyota Landcruiser, de quad, de drommedaris, de fiets en de boot. Ook om nooit te vergeten! Dat brengt me op het volgende: over een tijdje bestaat Transfer 20 jaar. Op wat voor vervoersmiddelen moeten we ons voorbereiden?

GADGETS

Wearable Tech

3D hubs

Polaroid ‘2014’.

Wat tech ik aan vandaag?

3D printen in de buurt.

http://tinyurl.com/mh7e4aa http://www.social-matic.com/ site/2013/12/30/welcomepolaroid-socialmatic-instantdigital-camera/

http://www.cnet.com/topics/

http://www.3dhubs.com/utrecht

wearable-tech/

Phone bericht... bbq vlees is klaar! http://store.idevicesinc.com/ igrill2/

11


Foto’s met direct resultaat

Harm Bodewes

People who bridged the gap Op vrijdagavond 24 januari 2014 was het opvallend druk in Grand Athina, het restaurant tegenover het kantoor van Transfer. Ruim 75 oud-collega’s waren naar Leerdam gereisd om deel te nemen aan de Nieuwjaarsborrel voor oud-Transferianen.

Aanleiding Ergens in 2013 verscheen er een verwarrend bericht op LinkedIn. Op een speciale pagina voor oud-collega’s maakte iemand zich zorgen over het nieuwjaarsfeest van Transfer Solutions. Deze oud-collega meende dat oud-Transferianen ook altijd welkom zijn op alle personeelsfeesten en dat hij per abuis geen uitnodiging had gekregen. En dat werd op LinkedIn breed uitgemeten… lang leve social media.

Uiteraard ben je als oud-collega niet meer welkom op onze gezellige feesten, tenzij je natuurlijk partner wordt van een van de huidige collega’s. Dorine Allan en Tom Zegers kunnen hierover meepraten… Ook wanneer een oud-collega promoveert naar het persoonstype “klant” knijpen we natuurlijk graag een oogje toe. Intuïtief wil je dan reageren op zo’n social media-bericht, maar gelukkig hield Albert me tegen. “Het is veel beter om zelf iets te organiseren”, vond hij, en aldus geschiedde. Albert heeft vaker zulke wijze adviezen, maar ik moest het dan wel organiseren. Het plan voor een speciaal evenement voor oud-collega’s was geboren.

Voorbereiding


We vonden het belangrijk om iets te organiseren waarvoor we alle oud-collega’s (van 1995 tot en met nu) konden uitnodigen. In totaal gaat het om ongeveer 185 mensen. Er zijn dus meer oud-Transferianen dan huidige Transferianen, best een raar idee! Vrij snel hadden we bedacht om een Nieuwjaarsborrel te organiseren. Een mooie aanleiding was de 18e verjaardag van Transfer Solutions. Mensen vinden het vooral leuk om bij te praten, daarom kozen we voor een enigszins free format-programma, maar wel in een bijzondere setting met goed eten en drinken. We 12

hebben als bedrijf veel te danken aan onze oud-collega’s, de bijeenkomst moest dan natuurlijk wel top zijn. De grote uitdaging was om iedereen op te sporen. De meeste mensen zijn via Google wel te traceren, maar dit geldt beslist niet voor iedereen. Uiteindelijk hebben we op vijf mensen na iedereen weten te bereiken.

En toen… de dag zelf Op 24 januari 2014 was het zover. De allereerste oudcollega die kwam binnenstappen was Mohammed Adam. Mohammed heeft tussen 1998 en 2005 bij Transfer gewerkt, eerst als supportmedewerker en later op het RBC. Mohammed is negen jaar geleden met zijn gezin verhuisd naar Engeland en daar in dienst getreden bij Vanderlande Industries UK. Daarna druppelden er meer oud-collega’s binnen. Ik vond het opvallend dat de meeste mensen niet echt veranderen, zowel uiterlijk als in de manier van doen. De sfeer was direct goed en hartelijk, “als vanouds” zullen we maar zeggen. Oude herinneringen werden opgehaald, waarbij vooral de Ulenpas-weekends en de buitenlandse reizen over tafel gingen. Ondertussen lieten we op een scherm oude foto’s en filmpjes zien. Vooral het filmpje “Gerard en de sollicitante” (gefilmd door René Hol, met Gilbert Rattink en Ingrid Boden in de hoofdrollen) veroorzaakte veel hilariteit.

En dan nu… de wist-je-datjes

• • • • •

•

Ten slotte Aan het eind van de avond kreeg iedereen een prachtige Transferjas en ging huiswaarts. Op de vraag “organiseren jullie zoiets nog een keer?” hebben we nog geen antwoord gegeven. Mijn eigen ervaring is dat dit soort evenementen alleen maar leuk zijn als ze spontaan georganiseerd worden. Ik ga er dus vanuit dat het iets eenmaligs was, maar wie weet wat de toekomst ons brengt…

13


In de voorbereiding op de reünie hebben we alle deelnemers een aantal vragen gesteld. De antwoorden zijn soms erg verrassend! Wist je dat: • Acht oud-collega’s in het buitenland terecht zijn gekomen? Jeroen van Heeringen en Jannes van ’t Oever wonen in USA (inmiddels is Jannes net terug), Germaine Haimé in Suriname, Wolt Bodewes in Brazilië, Ruud de Rooij in Oostenrijk, Harro Wiersma vermoedelijk in Zwitserland, Jonne Zutt in Australië en Edwin Grossman in Nieuw-Zeeland. • Veel oud-collega’s in de ICT zijn blijven werken? Hun functies zijn onder meer office manager, director, ondernemer, ICT manager, senior manager, programmamanager, managing partner, ICT project manager, owner (?), CTO en business manager. Wow! • Er gelukkig ook collega’s zijn die geen bobo zijn geworden, maar echte ICT’er zijn gebleven? Functies: Oraclespecialist, ICT-architect, gegevensmanager ICT, ICT consultant, Oracle developer, Oracle DBA, Oracle technical consultant, Oracle BI consultant, hardcore Java developer, Java consultant, Java programmeur en middleware specialist • Er ook oud-collega’s zijn die de ICT vaarwel hebben gezegd? Huisvrouw, huisman, inkoopassistent, researcher, haptotherapeut, dominee en pizzabakker zijn de nieuwe beroepen van onze oud-collega’s. • De beste herinneringen verdacht vaak te maken hebben met reisjes en het personeelsweekend? Hier volgt een opsomming: • Ulenpas (HEEL veel genoemd) • De Tunesië-reis en de reis naar Marokko (idem) • Spa (idem) • De trip naar Marokko. Overnachten in de woestijn onder de sterrenhemel, waarbij Marc Berkenbosch in pak, uitgeteld in het zand ligt te slapen. Surrealistisch! • Avondjes Transfer, nieuwjaarsrecepties en feestjes (veel genoemd) • De gemoedelijkheid en betrokkenheid staan me goed bij. Op elkaar kunnen bouwen als je bij een klant zit met een probleem waar je geen antwoord

voor hebt. Ik werd namelijk nogal eens op pad gestuurd als specialist in wat dan ook, bijv. een faxlijn ondersteunen. Zelf had ik mijn eigen fax thuis nog niet aan de praat gekregen. De trainingen. De collegialiteit op het RBC. Het winnen van de aanbesteding RAAK voor de vier sociale diensten Leuke projecten, met name met collega’s werken op T5 project. Tijd bij Albert Heijn. Erg leerzaam en achteraf gezien ook zeker speciaal om een dergelijke PoC te mogen doen. De opdracht in Amsterdam bij de begrafenisondernemer PC Hooft Groep en de Transfer band.

Even voorstellen... Linda Nab

Linda Nab

“Ik heb al veel nieuwe dingen geleerd...” Op het moment van schrijven werk ik inmiddels alweer vijf maanden bij Transfer Solutions. Deze vijf maanden zijn supersnel voorbijgegaan en in deze periode heb ik al aardig wat collega’s leren kennen. Voor de mensen die mij niet kennen (of niet zo goed) ben ik gevraagd om een stukje te schrijven over mezelf. Ik ben dus Linda, 22 jaar oud en ik woon in Utrecht! Oorspronkelijk kom ik uit het kleine plaatsje Vorden in de Achterhoek waar ik de eerste 18 jaar van mijn leven heb doorgebracht. Hierna ben ik gaan studeren in Utrecht en afgelopen september heb ik hier mijn Bachelor Wiskunde afgerond. Omdat ik niet goed wist wat ik precies nog verder wil leren, heeft mij dit doen besluiten een baan te zoeken en zo ben ik uiteindelijk bij Transfer Solutions terechtgekomen. Na het Java opleidingstraject ben ik begonnen met het helpen bouwen van de ‘interne displays’ met behulp van Java FX. Binnenkort kunnen jullie deze applicatie onder andere bewonderen op het scherm dat bij de receptie hangt. Ik heb al heel veel nieuwe dingen geleerd en ik vind het leuk dat ik het direct in de praktijk kan toepassen. Dan wat mij bezighoudt buiten Transfer Solutions?! Sowieso is sporten iets wat ik veel in mijn vrije tijd probeer te doen.

Zo ben ik anderhalf jaar geleden begonnen met voetballen. Ondanks dat we veel nederlagen te verwerken hebben als beginnend team, bevalt dit mij erg goed! Ook loop ik in het hardloopclubje van Transfer, erg leuk om op dinsdagavond door Leerdam te rennen. Verder heb ik recentelijk een snelle fiets aangeschaft en hoop ik na een beetje oefenen af en toe eens op de fiets naar Leerdam te kunnen komen. Hiernaast ben ik ook druk met het orga niseren van een voetbaltoernooi dat in mei gaat plaatsvinden. En ik houd natuurlijk ook erg van de dingen als (voor mij) goede films kijken, feestjes, taarten bakken en op het terras zitten :-). Dit is in het kort wel een beetje wat mij bezighoudt, als ik iets belangrijks ben vergeten moet je me maar een keertje aanspreken!

Even voorstellen... Elijah Versteeg

Elijah Versteeg

“Muziek maken is mijn hobby” Als nieuwe medewerker wil ik me graag even voorstellen. Mijn naam is Elijah Versteeg en ik ben 28 jaar. In februari 2014 ben ik begonnen bij Transfer Solutions op het Remote Beheer Centrum binnen de afdeling Middleware.


Ik woon in het mooie Utrecht, samen met mijn vriendin. Sinds mijn jeugd ben ik al bezig met computers en software en heb ik gewerkt als software ontwikkelaar. Ik ben afgestudeerd als Docent Muziek aan het conservatorium van Maastricht. Muziek maken is een grote hobby van mij. Ik speel piano in de balfolk band El Peppah. We maken

14

onze eigen muziek en treden regelmatig op tijdens bals of op festivals. Daarnaast dans ik graag balfolk en swing/lindyhop. Groetjes van Elijah

NIEUWJAARSBORREL 2014

TransVisie is het Bedrijfsmagazine van Transfer Solutions B.V. en dochterondernemingen: Transfer Consulting B.V. Transfer Managed Services B.V. Transfer Education B.V.

Uitgave: Vormgeving: Druk: Redactie:

© Copyright 2014 Transfer Solutions B.V.

Vragen, opmerkingen en suggesties zijn altijd welkom bij de redactie of [email protected]

Transfer Solutions B.V. CreaDiva Grafische Vormgeving - Leerdam VG print - Vianen Lennart de Vos Cora Rietveld Eddy Jongejans Ian Hoogeboom

15


Colofon:

NIEUWJAARSBORREL 2014

Trans Visie. Vervoer en verkeer. Blauwe brandstof Op mijn vierde wist ik het al... People who bridged the gap Remote beheer en transport

Recommend Documents