Onze 7 prioriteiten, met de kracht van verandering

Onze 7 prioriteiten, met de kracht van verandering I. Echte betrokkenheid van de inwoners in een pluralistisch en verdraagzaam Hove ........................ 2 II. Het creeëren van een omgeving waarin jongeren en jonge gezinnen, de zuurstof van de toekomst, zich weer thuisvoelen (huisvesting, werkmogelijkheden, kinderopvang…)...................................... 4 III. Mobiliteit: Verkeersvriendelijk en veilig fietsverkeer en intergemeentelijke aanpak van de mobiliteit. ....................................................................................................................................... 6 IV. Hove een slaapdorp? Niet voor ons. Wij gaan voor een sterk sociaal weefsel, een hechte en leefbare samenleving. Mét de Hovenaars maken we van ons dorp een innoverende, levende gemeente, vol ontwikkelingskansen voor jong en oud. Wij zien het toenemend aantal jonge gepensioneerden als een bron van vrijwillig engagement voor ons bloeiend vrijetijdsgebeuren van sport, jeugd, volwassenen- en seniorenwerking en voor de versterking van ons kostbare sociaal weefsel............................................................................................................................................ 9 V. Wij gaan voor een financieel gezond en leefbaar Hove, met een begroting in evenwicht. Na een ernstige besparingsronde - wij zetten (eindelijk) de tering naar de nering - gaan we voor een verlaging van 10 % op de opcentiemen op de onroerende voorheffing, tot op het niveau van het Vlaamse gemiddelde. .................................................................................................................... 11 VI. Transparant en toegankelijk bestuur dat inzet op veiligheid ..................................................... 12 VII Een aangename en propere gemeente. Milieuzorg, natuurbeheer en ruimtelijk beleid zijn essentieel voor een aangename leefomgeving,voor een bloeiend koop- en handelscentrum, een aangename en fleurige woon- en winkelomgeving. ....................................................................... 14

I. Echte betrokkenheid va n de inwoners in een plura listisch en verdraag zaam Hove 1. Wij stimuleren de betrokkenheid van de Hovenaars bij het beleid, door hen van meet af aan te betrekken bij beslissing en over veranderi ngen in hun leefomgeving, door hen ernstig te nemen en met hun mening rekening t e houden.
Het huidige college was de voorbije jaren niet in staat om de inspraak van de Hovenaars behoorlijk te organiseren. Bij de werken in het centrum werden 95% van de meningen van de bewoners meteen van tafel geveegd. Bij de plannen van de Geelhandlaan vond de schepen de mening van de mensen overbodig. Bij de voorstellen voor gescheiden riolering in de Veldkantwijk kreeg het college een bewonerscomité tegenover zich. En bij het ontwerp voor het Hortensiahof zwichtte het college uiteindelijk voor de bezwaren van de omwonenden. Maar nergens was de inspraak ‘van harte’.
Hove heeft genoeg ‘brains’ en deskundige vrijwilligers die willen meewerken. Wij komen mét hen tot voorstellen en oplossingen.
Betrokkenheid kan echter niet worden afgedwongen. Wel moeten de Hovenaars alle informatie worden verstrekt over het ontstaan van het probleem, de bedoeling van de verandering, de mogelijke opties en werkwijzen. Hierdoor heeft iedereen weet van in het begin waar het over gaat. We nodigen de inwoners uit om mee te denken en mee te doen. We informeren hen over vooruitgang, zodat de bevolking het effect van zijn bijdrage ziet. Voor ons is zinvolle participatie bij de besluitvorming essentieel. Inspraak loopt als een rode draad doorheen al onze beleidsvoorstellen.

2. Respect voor de deskundigheid van de Hovese ambtenaren
Het college ging ook makkelijk voorbij aan de deskundigheid van de Hovese ambtenaren. Het maakte liever gebruik van studiebureaus en probeerde de bevolking- desnoods met boetes - voor hun ontwerpen te winnen. Pech voor het college dat de drie studiebureaus die voor Hove werken - volgens ingewijden - eenzelfde probleem hebben: wegens interne personeelswissels werken ze met jong personeel zonder ervaring of deskundigheid.
Bovendien wordt de indruk gewekt van belangenvermenging wat de geloofwaardigheid van projecten niet ten goede komt.
Wij gebruiken de ervaring en de kunde van de ambtenaren en investeren in hun deskundigheid, zo nodig aangevuld met die van collega-ambtenaren. Studiebureaus komen daarna, om die voorstellen ‘technisch’ te vertalen; niet langer om hun ontwerp aan de Hovenaars op te dringen. Dat heeft ook een positief effect op de kostprijs. 3. Wij doen dat vanuit actief pluralisme. We erkennen de verschillende strekkingen en waarborgen hen dat ze aan bod kunnen komen bij de inspraak in het beleid. Wij gaan in tegen ‘selectieve’ openheid, vooringenomenheid of onverdraagzaamheid t.a.v. van mensen met een andere mening of politieke overtuiging. Wij erkennen de verschillende strekkingen en waarborgen hen dat ze aan bod komen bij de besluitvorming. We waarborgen informatierecht in de gemeentelijke media en op de elektronische borden. Wij staan voor echte openheid en tolerantie.

4. Wij richten ons tot alle Hovenaars bij het verder uitbouwen van een warme, pluralistische en verdraagzame gemeente. Met respect voor elkaar. Met een open kijk op Vlaanderen, Europa en de (derde) wereld.
Wars van verstarrende conformiteitsdruk. Wij zijn een betrouwbare partner bij de versterking van het sociale weefsel, in een aangename en duurzame leefomgeving.
In onze keuze voor Europa zijn wij ‘Vlaming om Europeer te worden’. Wij kijken bewust over onze Europese grenzen. We staan open voor ideeën of goede, overdraagbare initiatieven uit onze buurlanden. Kleinschaligheid kan ook een troef zijn. Hove, als kleine gemeente, kan soepeler inspelen op nieuwe evoluties en zeer innoverend zijn.
Wij ondersteunen de Hovese ontwikkelingshulp. Onze voorkeur blijft gaan voor steun aan plaatselijke projecten, die garant staan voor doeltreffend gebruik van de ingezette middelen.

II. Het creeëren va n een o mg eving waarin jong eren en jonge gezinnen, de zuurstof va n de toeko mst, zich weer thuisvo elen (huisvesting, werkmog elijkheden, kinderopvang…). 1. Als gevolg van de decennialange verwaarlozing van elke sociale bouwpolitiek heeft Hove een grote achterstand inzake sociale huur- en betaalbare koopwoningen, zeker voor jongeren en jonge ge zinnen. In Hove is de voorbije 30 jaar (na de Sterrenregen en de Vogeltjeswijk) geen enkel soci aal bouwproject meer gerealiseerd.
In een goedwerkende gemeente dragen we zorg voor de sociale mix van 3 bevolkingsgroepen: jongeren, gezinnen en senioren. Jongeren en jonge gezinnen moeten opnieuw kansen kunnen krijgen in Hove. (Want als de huidige tendens zich verder zet, verdwalen deze laatsten binnen enkele jaren tussen de ouderen). Wij dagen hen dan ook uit om kritisch te kijken naar hun "sociale verdringing" en daar tegen in te gaan, om aanwezig te zijn.
Hove is klein van oppervlakte. Dat jaagt de kostprijs van gronden en huizen de hoogte in. De nog beschikbare bouwruimte is in handen van promotoren. De voorbije jaren kwamen er verkavelingen met grote kavels, villa’s of luxe appartementen voor goed- of twee-verdienenden. Vaak met bewoners zonder binding met Hove. Hierdoor werd de sociale mix scheefgetrokken, werd het sociale weefsel aangetast en kwam er extra vergrijzing. Denk aan de recente bouw van vier appartementsblokken in de Oudstrijderstraat die, volgens de promotor, ‘niet voor gewone Hovenaars bestemd zijn’ (H. N., 30.12.10).
Het ontbreken van betaalbare bouwpercelen heeft in de eerste plaats gevolgen voor onze jongeren: als ze willen trouwen of gaan samenwonen, moeten ze weg uit Hove. Voor jonge gezinnen met kinderen, is wonen in Hove problematisch geworden, als ze niet op financiële steun van familie kunnen rekenen.
Hierover wordt al jaren gepalaverd, zonder dat er iets veranderd. In 2006 verklaarde Guy Govaerts (H.B.):‘Hove heeft een nijpend gebrek aan betaalbare woningen. Jonge mensen ontvluchten de gemeente waardoor de sociale structuur scheefgetrokken wordt (H.N., 4.10.2006). Na zes jaar ‘beleid’ (met H.B.) verklaart hij precies hetzelfde: ’In Hove zijn er te weinig betaalbare woningen, waardoor gezinnen of alleenstaanden met minder middelen zich verplicht zien de gemeente te verlaten’ (De Beweeger, juni 2012). Hiermee zelf toegevend dat er op dit vlak weinig gebeurd is. Er zijn kansen voor een sociaal project gemist, bv. met de verkaveling naast de A. Rodenbachschool was veel meer te doen. 2. Wij willen betaalbare woni ngen voor jong eren realiseren, met voorrang aan hen die een band hebben met de gemeente (Het woonrecht voor de eigen inwoners werd door Mark De Mesmaeker (N-VA) in het decreet ingeschreven). Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap scheppen wij kansen voor jongeren en j onge gezinnen om in Hove te blijven wonen en er hun toekomst op te bouwen. Ons engagement voor soci ale woni ngbouw is voor ons ook een waarborg voor het Vlaamse karakter van Hove.
De Vlaamse regering heeft een grondfonds opgericht dat gronden kan opkopen in gemeenten waar de bouwgrond duur is, om ze voordelig door te verkopen aan sociale woonprojecten voor studenten-woningen, zorgvoorzieningen of serviceflats. Zo wordt een extra aanbod van betaalbare woningen in dure regio’s gerealiseerd, om te komen tot een leeftijdsmix en leefbare buurten.(F.E.T. 29.10.11). (Sedert 22.09.09 is het principe “wonen in eigen streek” in 69 Vlaamse gemeenten van kracht, voor gronden of woningen gelegen in nieuwe woonuitbreidingsgebieden. Van de 511 dossiers die reeds werden ingediend, zijn er 365 goedgekeurd).
ACW schepen Peeters is onlangs wakker geschoten om het ‘bindend sociaal objectief’ te realiseren, met projecten in de Beekhoekstraat en de J.F. Gellyncklaan. Maar dit blijft onvoldoende om het woonprobleem voor jongeren in Hove aan te pakken. Met ons project realiseren we voor Hovese jongeren betaalbare woningen en (huur)appartementen. Concreet: wij denken hiervoor aan het goedgekeurde woonuitbreidingsgebied (tussen de J. Covelierstraat en de Grensstraat).
Hove moet voor jongeren en jonge gezinnen opnieuw aantrekkelijk worden. De ‘jeugdverdringing’ moet stoppen.

3. Jonge gezinnen zijn de zuurstof voor onze toekomst. Wij willen kinderopvang en speelpleinwerking maxi maal stimuleren en organiseren en geven onderwijs voor jongeren en vol wassenen alle kansen vi a actieve informatiecampagnes. Als gezinspartij is investeren in gezinnen voor ons essentieel.
Voor ons is investeren in jonge gezinnen een topprioriteit. Open gezinsbeleid vergt regelmatige dialoog over concrete gezinsnoden en noodzakelijke voorzieningen en premies.
Hiernaast is een gezinstoets essentieel voor maatregelen die een impact hebben op gezinnen. Wij denken hierbij concreet aan een gezinsloket, met gezinsambtenaar die alle info bundelt en ter beschikking stelt die voor gezinnen van belang kunnen zijn; een substantiële geboorte en pamperpremie om de financiële last te verminderen; stimulering van rationeel energieverbruik; zorg voor voldoende onafhankelijke buitenschoolse kinderopvang met professionele begeleiding, voor goed begeleide speelpleinwerking … waarmee we jonge gezinnen concreet ondersteunen. 4. Wij gaan voor de verdere uitbouw van een sterk sociaal en welzijnsbeleid. Hove vergrijst en het aantal oudere seni oren stijgt fors, met meer ge zondheids- en zorg vragen als gevolg. Wij nemen de problemen van vereenzami ng en financiële druk op ouderen met een te laag pensioen ter harte.
Tegen 2030 stijgt het aantal 80-plussers in Hove met 65 %. De veroudering van de bevolking, met specifieke zorgvragen en problemen als vereenzaming en financiële druk op ouderen nemen wij ter harte. Het is voor ons een prioriteit om ouderen met een laag pensioenen financieel tegemoet te komen, als compensatie voor de zeer hoge gemeentelijke belastingen op eigendom en pensioen.
Senioren zijn talrijk in aantal, maar beperkt in invloed. Senioren die een actieve rol willen spelen, ondersteunen we door ze te betrekken bij het beleid, door hun vrijwilligerswerk te stimuleren en door hun sociale contacten te vergemakkelijken.
Ouder worden staat niet gelijk aan zorgbehoevend zijn. Zelfredzaamheid blijft belangrijk. Voor zorgbehoevende ouderen is er nood aan passende voorzieningen, meer kortverblijf en betere coördinatie van de thuiszorg. Naast de uitbreiding van het aantal serviceflats, voorbehouden aan inwoners van Hove, denken we aan de oudere Hovenaars die alleen thuis wonen, aan verhoogde premies voor aanpassing van de woning, aan het echt mogelijk maken van kangoeroewoningen, aan het rekening houden met senioren bij de inrichting van het openbaar domein, in het bijzonder aan de mobiliteit van oudere weggebruikers (“Helft van 60-plussers is bang in het verkeer” GvA., 7.8;12).
Hove heeft de voorbije jaren, zeker vanuit het OCMW, ernstig gewerkt aan de uitbouw van een sterk sociaal en welzijnsbeleid, met goede dienstverlening en met kwalitatieve en gemotiveerde inzet van het personeel. Wij gaan voor de verdere uitbouw hiervan. Wij hebben vertrouwen in en geven graag ondersteuning aan de OCMW-medewerkers en de Ouderen Advies Raad. Deze raad leverde tijdens de voorbije jaren, met zijn diverse werkgroepen en concrete acties, een waardevolle bijdrage aan de uitbouw van een effectief ouderenbeleid. 5. Wij hebben hoge verwachtingen naar meer en intense samenwer king tussen gemeent ebestuur en OCMW, zoals het gemeentedecreet dit voor ziet. Dit wordt een uitdaging voor de komende jaren. Wij eng ageren ons voor de uitbreiding van het dienstencentrum en de verdere uitbouw van het sociaal huis.

III. Mo biliteit: Verkeersvriendelijk en veilig fietsverk eer en intergemeentelijk e aanpak van de mo biliteit. A. Verkeersvriendelijk en veilig fietsverkeer in Hove 1. Na de heraanleg van de dorpskern is de bedreiging voor kwetsbare weggebruikers nog groter geworden. Het gevoerde voetg angers- en fietsersbeleid is niet adequaat om de verdere verkeerstoename in veilige banen te leiden. Wij willen een vlotte verkeersdoorgang waarborgen, met een meer gebruikersvriendelijk fietsbeleid.
Hoewel het STOP–principe als uitgangspunt is genomen, zijn de voetgangers en de stappers op een paar plaatsen vergeten. Aan het station is er opeens geen ruimte meer voor een voetpad; ook in de Boechoutlei is er over 100 meter geen voetpad te bespeuren. De fietser krijgt meer aandacht, maar de fietspaden of fietssuggestiestroken zijn verre van veilig. Minister Crevits pleit wel voor afgezonderde, veilige fietspaden, in Hove hebben ze hier nog nooit van gehoord. Daar stuurt het college de fietsers de rijweg op. Zij bedanken ervoor snelheidsremmers te zijn. Zij nemen terug de wagen of fietsen liever veiliger op de voetpaden. Is dat te verwonderen?
In Hove wordt al langer lippendienst bewezen aan het fietsbeleid. Het was, zogezegd, de voorbije jaren voor alle partijen een topprioriteit. In de Streekkrant (17.2.2010): “De Hovenaars ergeren zich blauw. Nieuwe fietspaden gevraagd”. Het Volk (5.9.2006): ‘Een verzakt voetpad in Hove is voor eeuwig’. Het Nieuwsblad (5.9.2006): “De situatie is op sommige plekken zo schrijnend dat de fietsers het fietspad laten voor wat het is en de rijbaan opzoeken”.
Zes jaar lang gebeurde er weinig, waardoor het herstel van fiets- en voetpaden ook tijdens deze verkiezingen een prioriteit zal zijn, met opnieuw veel beloften. Heel recent gaf de Fietsersbond Hove nog een dikke buis (3,7 op 10) voor haar onveilige fietspaden. En diezelfde bond noemt het oversteken van het kruispunt aan de kerk aartsgevaarlijk.
Wat hebben de partijen van het college in 2006 allemaal beloofd? Wat stond er in 2007 in hun beleidsplan? Wie heeft er de voorbije jaren eigenlijke bestuurd? Waarom precies dezelfde beloften als in 2006? 2. Het probleem van de voet- en fietspaden wordt ten onrechte verengt tot de Geelhandlaan en de Parklaan. Andere wijken ( de Vog eltjeswijk, de Lege Veldkantwijk e.a.) met verzakkingen van voetpaden en opstekende gietijzeren deksels van water en ri ool, bleven ook vergeten.
Het college vulde hier en daar wat putten, verlegde wat tegels, maar had geen echt beleid. In 2009, na drie jaar waarin er weinig gebeurde, kwam het college met het lumineuze idee om het herstel van de fietspaden over twee legislaturen te spreiden… tot 2018. Niet voor de N-VA: Voor ons zijn verzakte fiets- en voetpaden niet voor eeuwig.
Herstel van voet- en fietspaden, samen met het aanpakken van de vervuiling van straten blijft voor ons prioritair. Wij zullen geen nieuwe grote projecten opstarten als dat ten koste gaat van de properheid van straten, stoepen en pleinen. Wij snoeien hinderlijke groei (van privé hagen en struiken); we ontkorsten voetpaden en leggen ze gelijk; we verhogen de borgsom voor de maatschappijen die werken aan de nutsvoorzieningen: bij de aanvang van de werken nemen we foto’s en wat na de werken onafgewerkt blijft wordt betaald. Gedaan met maatschappijen die zich met een kleine waarborg vrijkopen van herstel en de miserie voor de gemeente laten. 3. Het leerling envervoer is toegenomen. In overleg met de scholen wordt de aanvang en het einde van de schooluren bekeken, anders kan de huidige dorpskern de groei van het schoolverkeer tijdens de spitsuren niet aan en zijn alle rijbaani ng repen contraproductief.
Verkeerswachters aan de oversteekplaatsen werken verkeersgericht: zij leggen het verkeer niet stil voor een enkeling, wel als er zich een groepje gevormd heeft om over te steken. Ze groeperen zo nodig fietsers op afgesproken punten om hen van daaruit naar de scholen te begeleiden, al dan niet onder politiebegeleiding. Enkel dan zullen de ouders hun kinderen zonder schrik met de fiets naar school laten gaan.
Via scholenoverleg blijven wij aandacht vragen voor verkeersopvoeding, met grondige controles en correctie op het gevaarlijk fietsgedrag van veel jongere:. Gebrek aan normbesef? Kennis van het verkeersreglement? Nood aan sensibilisering? Passende schoolinitiatieven? Acties via jeugdverenigingen? Fietsonderhoud? Nakijken van fietssignalisatie? Aangepaste kledij? Verbetering van de infrastructuur? Een verkeersplateau aan

R.P.? En zijn de scholen op eigen grondgebied uitgerust voor autoverkeer en busverplaatsingen, om het autoverkeer aan de schoolpoorten te ontmoedigen?

B. Intergemeentelijke aanpak van de mobiliteit 1. Recent werd het mobiliteitsplan voor Hove herwerkt. Heeft die herwer king rekening gehouden met de verkeerstoename in de komende jaren, met het Masterplan A ntwerpen Zuid, met de oml eiding Kontich Noord, de gevolgen hiervan voor Hove en vooral, met de mening van de Hovenaars hierover?
In overheidsteksten over mobiliteit wordt de voorbije jaren sterk de nadruk gelegd op participatie van de inwoners bij de mobiliteitsplanning. De plannen in Hove dateren van 2000. In 2003 was er een inspraakronde Nadien is er op geen enkel ogenblik nog inspraak geweest. En dit voor het dossier dat de gemoederen in Hove al jaren beroerd.
Het Mobiliteitsdecreet ( 20.3.2009) legde bij de opmaak of de herziening van een mobiliteitsplan een participatietraject op. De Mobiliteitsbrieven pleiten voor “het verlenen, aan de burgers van inspraak vroeg, tijdig en doeltreffend bij het voorbereiden, het vaststellen, het uitvoeren, het volgen en het evalueren van het mobiliteitsbeleid” (Mobiliteitsbrief, nr. 126 van sept. 2011 “Samen werken aan fietsbeleid” en nr. 101 van dec. 2008 “Burgerparticipatie”). Ook op dit terrein heeft het college de mond vol van inspraak, ook hier is het: ‘luister naar mijn woorden, kijk niet … 2. Door het verkeer op de verbindingswegen te bemoeilijken, is iedere gemeente met haar eigen ‘ver-mortsel-ing’ bezig. Er is een interg emeentelijke aanpak en constructieve samenwerking met de buurgemeenten nodig om de verkeersoverlast in de Antwerpse zuidkant te pakken. Hove moet daar in een coöperatieve geest aan meewerken.
Hove staat niet op zich zelf. Vlotte verkeersdoorstroming moet in overleg met de buurgemeenten worden geregeld. Herinnert u zich nog hoe Boechout maanden lang onbereikbaar was, met handelszaken die op de fles hingen, met geruzie tussen de wederzijdse bestuurscolleges? Nu begint ook Edegem (met camera’s) en straks is Kontich aan de beurt met zijn omleidingsweg. Ieder probeert op zijn eentje het verkeer van eigen grondgebied te ‘verjagen’. Met meer samenwerking en een beetje goede wil kan dit echt anders.
Hoewel Hove ligt in één van de regio’s met de grootste verkeersdichtheid van Vlaanderen is de wijze waarop het centrum is heraangelegd en de gevoerde verkeerspolitiek niet adequaat om de toename van het toekomstige verkeer in goede banen te leiden. De werken in het centrum hebben de voorbije jaren alle aandacht opgeëist. Er zijn een aantal verbeteringen gerealiseerd en het geheel oogt mooi. Maar er zijn ook nieuwe knelpunten gecreëerd. (zie punt A). Het geheel heeft niet geleid tot meer veiligheid voor kwetsbare weggebruikers. Het ontwerp zelf moet, nog voor het is afgewerkt, worden aangepast, geëvalueerd, bijgestuurd … Dat zegt veel over het ontwerp. 3. Ondanks het feit dat de Kapelstraat in Hove ‘de belang rijkste drager van lokale en interl okale verbindingen is’, is ze ( in het herziene mobiliteitsplan) geen type 1 weg (verbindend op lokaal vlak): “ omdat Edegem het vervolgtraject op haar grondgebied ook niet dit type heeft toebedeeld” (Mobiliteitsplan, 15.3.12, p. 42).
In het mobiliteitsplan van Hove wordt de Kapelstraat niet weerhouden als weg met een verbindende functie tussen gemeenten (type 1). Daardoor wordt de Kapelstraat (en de Lintsesteenweg) gemengd verkeer, met verhoogde verkeersonveiligheid opgedrongen.
Bepaalt Edegem dan wat voor de verkeersafwisseling in Hove goed of nodig is? Sinds wanneer? Het centrum van Hove is niet met dat van Edegem te vergelijken. Tussen beide liggen de N1 (naar Kontich en Mortsel) en de Boniverlei (naar de autostrade) die veel doorgaand verkeer uit Hove uit Edegem weghouden. De Kapelstraat krijgt pieken van boven de 1200 wagens te verwerken (p. 12) en er zijn door deze doortocht geen alternatieven (p. 14). Toch wordt de doorgangsfunctie van de Kapelstraat niet erkend.
Heeft het college dan echt gedacht dat, door de Kapelstraat haar doorgangsfunctie te ontnemen, de verkeersproblematiek in Hove zou zijn opgelost? Is het niet juist door het ontkennen van de doorgangsfunctie dat structurele maatregelen voor de bescherming van de kwetsbare weggebruikers uitblijven en de onveiligheid verhoogt? De centrale as is, over de hele lengte één boulevard geworden, zonder enige snelheidsremmer of structurele ingreep, waarop het college max. 30 km. oplegt, met een pak- en boetenbeleid. In plaats van structurele maatregelen te nemen, wordt de autobestuurder geculpabiliseerd.

4. Hove heeft nood aan een realistische benaderi ng. De doorg angsfunctie van de K apelstraat erkennen is het begin van de oplossi ng van het verkeersinfarct tijdens de spitsuren. Zodat het doorg aande verkeer de hoofdweg en beter bereikt.
Met de heropening van de centrale as waren ook de files terug. Straks wordt het nog erger: het verkeer van de NMBS-parking aan het Hovense station (parking voor 136 wagens en fietsenstalling voor 240 fietsen), de R.P.-schoolparking en de 64 nieuwe appartementen (met elk twee parkeerplaatsen) in de Oudstrijderstraat komt ook op de centrale as. Gevolg: automobilisten mijden het centrum, maar laten tegelijk ook de winkeliers en handelszaken links liggen, nog meer filevorming aan de N1, stilstaand verkeer, luchtvervuiling, ondermaatse luchtkwaliteit tijdens de spitsuren, extra fijn stofuitstoot.
Recent nieuw onderzoek van de Vlaamse Milieumaatschappij toont aan dat fijn stof elke gezonde Vlaming een half jaar van zijn leven kost en erger is dan passief roken (GvA., 8.8.12). Fijn stof doodt 6700 Belgen per jaar; 2 doden per dag onmiddellijk, de anderen via trombose. Het aantal tromboses (gemiddeld 12 maanden minder lang leven) is door de verontreiniging vervijfvoudigd. Het heeft geen zin om deze vaststellingen te blijven negeren en vast te houden aan beslissingen die voor velen onder ons ernstige gezondheidsrisico’s inhouden. 5. Zonder passende ingrepen staan we straks in het centrum de helft van de dag stil, wordt de situatie nog gevaarlijker en krijgt Hove meer sluipverkeer te verwerken.
Sluipverkeer is te vergelijken met wateroverlast: zoals het water overal doorzijpelt wanneer het wordt opgehouden, zo verleggen verkeerstromen zich en wordt sluipverkeer een feit. In Hove wordt dit sluipverkeer in de hand gewerkt door de ‘ver-Mortsel-ing’ van het centrum met versmalde rijstroken en negatie van veilige, van de rijbaan gescheiden fietspaden en door het boetebeleid. Voor het college is alle sluipverkeer uit den boze, maar ze zijn er zelf oorzaak van.
‘Om het sluipverkeer op de landelijke wegen terug te dringen, is er nood aan een goede doorstroming van het verkeer op de hoofdassen’ (stelde het college van Boechout, tijdens het werkoverleg van 9.3.2012 met provinciegouverneur Berx).
'Eerst gooien ze alle N-wegen dicht en dan maar klagen over sluipverkeer’ (gesteld op de ACW bijeenkomst over mobiliteit, najaar 2011).
“waar de groenen aan het bewind zijn modelleren ze de bestaande toestand naar hun eigen visie op mobiliteit. Maar aangezien buiten de grenzen van hun stad of gemeente een andere visie wordt gehuldigd, ontstaan er meteen conflicten” (Lex Molenaars, GvA). Met lokale oorlogjes om het verkeer van de eigen achtertuin naar de omliggende gemeenten te verjagen. 6. Verschillende plaatsen op de centrale as hebben hun verwerking sprobleem, zeker op de spitsuren. Wij willen op korte termijn enkele gevaarlijke punten bijsturen, zonder de nieuwe infrastructuur drastisch terug te draaien. In het heraangelegde centrum blijft de bescherming van kwetsbare weggebruikers problematisch en de oversteekbaarheid voor bejaarden en rolstoelgebruikers moeilijk. Er zijn gevaarlijke punten waar correctie meteen nodig is. Er zijn ook aanpassingen nodig in de loop van de volgende legislatuur. En er zijn infrastructurele ingrepen die wij, wegens financiële beperkingen, in de eerstkomende jaren moeten accepteren. In onze mobiliteitsnota stellen wij een reeks correcties voor, als aanzetten voor overleg hierover met de Hovenaars.

IV. Hove een slaapdo rp? Niet voor ons. Wij gaan voor een sterk sociaa l weefsel, een hechte en leefbare samenleving. Mét de Hovenaa rs mak en we va n o ns dorp een inno verende, levende gemeente, vol ontwikkelingska nsen voo r jong en o ud. Wij zien het toenemend aanta l jo ng e gepensio neerden als een bro n van vrijwillig engagement voor ons blo eiend vrijetijdsgebeuren va n sport, jeug d, vo lwassenen- en senio renwerking en voo r de versterking van o ns kostba re sociaal weefsel. 1. Wij promoten Hove als een innoverende, levende gemeente, vol ontwi kkelingskansen. Wij gaan in teg en Hove als slaapgemeente. Wars van verstarrend conformiteitsdenken, met ruimte voor creativiteit. Grijze matheid, roestende vastheid? Niet voor ons. Hove heeft veel menselijk kapitaal. Het toenemend aantal jonge gepensioneerden is een bron van vrijwilligers voor ons bloeiend vrijetijdsgebeuren van sport, jeugd, volwassenen- en seniorenwerking. Vitale ouderen hebben ervaring en deskundigheid. Wij laten hen volwaardig deelnemen aan en stimuleren hen om met hun maatschappelijk engagement het kostbare sociaal weefsel in de gemeente te versterken. Zo wenden we de ‘brains’ van Hove aan ten bate van de eigen gemeenschap. Hun inzet is waardevol en welkom. 2. Hove heeft veel menselij k kapitaal. Hove kan een kerngemeente worden voor dienstverlening, kennisindustrie, intellect uele beroepen en nieuwe werkgelegenheid. Wij ondersteunen j ongeren die de stap naar zelfstandige of creatieve activiteit zetten. Er groeit nieuwe tewerkstelling: kennisindustrie, intellectuele beroepen, werkgelegenheid met toekomstperspectief. Moderne vormen van tewerkstelling die geen industrie of ruimte vragen. Deze kunnen intergemeentelijk worden ontwikkeld, met Hove in een initiërende rol, als kern-gemeente voor dienstverlening, zelfstandige vennootschappen, gespecialiseerde beroepen, accountants, consultants, coördinatie- en dienstencentra, voor kleine gespecialiseerde KMO’s. Waardoor jongeren kansen krijgen om met hun deskundigheid aan de slag te gaan. Wij ondersteunen jongeren die de stap naar zelfstandige of creatieve activiteit zetten. 3. Het economische draag vlak is een cruciale pijler voor de welvaart en de leefbaarheid van de gemeente. Met de plaatselijke middenstand, handel en vrije beroepen make n we van Hove een bloeiend koop- en handelscentrum.
Een bloeiende horeca zorgt voor een bloeiende gemeente. Ondernemers en zelfstandigen vormen een belangrijk onderdeel van de lokale gemeenschap. Wij maken van Hove, met de middenstandsraad, een ondernemingsvriendelijke gemeente, met een bestuur dat de lokale ondernemers actief informeert en met hen samenwerkt. Het college moet de middenstand niet alleen gedogen, maar gaan het voor een echt middenstandsbeleid.
Wie zich in Hove komt vestigen willen we met vestigings-, startpremies en acties ondersteunen. Wij denken aan faciliteiten voor ondernemers: een loket; een KMO-ambtenaar; alle gemeentelijke formulieren/attesten online en gecoördineerd aangeboden; een maximum termijn voor toekennen van vergunningen; fiscale vereenvoudiging: afschaffen van pestbelastingen; herleiden van de verschillende lokale belastingen tot één bedrijfsbelasting; een gids voor ondernemers en starters met antwoorden op tal van vragen en praktische zaken over wetgeving, subsidiemogelijkheden, nuttige adressen …
Wij denken aan faciliteiten voor een winkelbeleid met kernversterking; aandacht voor buurtwinkels; strikt toezicht op nachtwinkels in de dorpskern; doordacht parkeerbeleid, soepele reglementering voor terrassen; actief betrekken van de horeca bij acties en promoties van het lokale bestuur.
Wij denken aan initiatieven om de arbeidsmarkt te ondersteunen: het arbeidsmarktbeleid activeren; werkzoekenden begeleiden; een actief vormingsbeleid voeren; lokale tewerkstellingsprojecten voor kwetsbare werkzoekenden opstarten; de sociale economie stimuleren; tewerkstelling door het OCMW (artikel 60) faciliteren. 4. Via attractieve onderwijsmogelijkheden geven wij alle kansen aan jongeren en aan volwassenen, voor diverse mogelijkheden tot vormi ng en opleiding.
De huidige schepen van onderwijs heeft de negatieve inspectierapporten voor de inrichtende macht van de gemeenteschool (inzake brandveiligheid) na haar aanstelling meteen rechtgezet. Waarvoor onze gelukwensen.

Wij willen ook de creatieve leiding en de aanpak van het lerarenkorps van de A. Rodenbachschool positief benoemen. Ook de Kunstacademie en de Bibliotheek bieden door hun uitstekende werking, veel mogelijkheden om in Hove de idee van permanente vorming te concretiseren.
Ook in Hove zijn er kinderen die kansarm aan de start verschijnen, o.m. omdat ze onze taal (nog) niet spreken. Aandacht voor behoorlijke beheersing van onze taal is dan ook prioritair.
Hoewel we in Hove niet zoveel met de thema’s van Migratie en Inburgering te maken krijgen, is het belangrijk de inburgering voor Hove concreet te maken vanuit de N-VA krachtlijnen voor lokaal migratie en integratiebeleid. In de Hovese scholen zitten heel wat leerlingen van wie de moedertaal niet het Nederlands is: 6,7 % in het basisonderwijs; 13,2% in het middelbaar onderwijs.
En laat ons duidelijk zijn: het Franse getater aan de schoolpoort van Regina Pacis zijn we liever kwijt dan rijk. In de private levenssfeer praat iedereen de taal die hij/zij wil, maar het openbare leven in Hove is Vlaams. Punt uit. 5. Wij versterken het sociale weefsel. Waar Hove de voor bije jaren vooral heeft geïnvesteerd in kasseien, is nu de ondersteuning van ons boeiende en bloeiende vrijetijdsgebeuren van sport, jeugd, volwassenen en senioren aan de beurt.
Versterken van het sociaal weefsel heeft dit alles met de toekomst van Hove te maken. Nieuwe inwoners moeten van bij hun aankomst in onze gemeente de mogelijkheden van de gemeente en haar organisaties leren kennen, met een verwelkomingsbrochure en een voorstelling van wat in Hove leeft: een boeiend en bloeiend vrijetijdsgebeuren van jeugd, volwassenen en sport.
De jeugd wordt in Hove voor meer dan 70.000 euro betoelaagd: voor jeugd en jongerenbeleid, jeugdverenigingen, speelpleinwerking (20.000 euro), kinderopvang en tJok (30.000 euro). Ze worden met subsidies ‘verwend’ zolang ze in Hove wonen. Maar ze worden door het college op geen enkele manier bij het maatschappelijk leven betrokken. Wij confronteren de jongeren met hun positie in Hove, geen met hen hierover in discussie om tot een grondige ommekeer hiervan te komen.
Voor de volwassenen en hun organisaties zijn extra middelen nodig. Dit moet in overleg mét de organisaties en in functie van maatschappelijke prioriteiten worden bekeken. Eerst consulteren we de organisaties individueel, daarna gaan we samen overleggen. Nu al is voor ons duidelijk dat gemeenschapsvormende activiteiten meer stimulansen moeten krijgen. Vanuit ons streven het kostbare sociale weefsel te versterken en de sociale mix te bewaren zetten wij ernstig in op meer ontmoetingsruimte voor volwassenen. De zalen voor toneel en muziek zijn soms een probleem, zeker voor wat de materiele hulp aan organisatoren betreft. Multifunctioneel gebruik van de bestaande zalen (en ook de kerken) is aan de orde.
Naast de activiteiten die door de sportdienst en de sportraad worden georganiseerd, zijn de mogelijkheden van de vernieuwde sporthal, met de introductie van minder bekende sporten, het gebruik van de sporthal door de Hovenaars belangrijke aandachtspunten. Zeker ook het opstarten van nieuwe ‘Sport Voor Allen” acties om de Hovenaar aan het sporten/sportelen te houden.
De jeugd, sport, volwassenen en senioren beschikken allemaal over een eigen adviesraad. Bij deze raden moeten de verschillende functies (de onderlinge samenwerking, het adviseren van de gemeenteraad, het nemen van eigen initiatieven) verder worden uitgebouwd. De samenwerking binnen de raden is goed, maar samenwerking tussen de raden kan veel beter, bv. om tot integrale adviezen te komen. De start van de nieuwe bestuursperiode is een uitstekende kans om de adviesraden in hun nieuwe start te ondersteunen, bv. door voor de raden samen een vormingsseminarie opzetten, over hoe hun werking optimaliseren, hoe een goed advies opstellen, hoe samen tot een integraal advies kunnen komen.
Elk van deze sectoren beschikt ook over een consulent, een beleidsfunctionaris. Elk van deze consulenten werkt zeer behoorlijk. Schepen Pauwels levert hier, als verantwoordelijke voor deze sector, goed werk. Maar, daar Hove een kleine gemeente is, moet worden nagegaan of de onderlinge samenwerking kan worden geoptimaliseerd.
Wij willen van Hove een gemeente maken waar iedereen welkom is en waar iedereen kansen krijgt, een gemeente waar ruimte is om te wonen, te werken en te ontspannen. Een open, modern en innoverend Hove. En dat willen wij met allerlei concrete activiteiten in de gemeente stimuleren. Voorbeelden genoeg: Een petanquetoernooi met wijkploegen organiseren, op diverse plaatsen muziekgroepjes laten optreden van muziekgroepjes, kunstwerken uit de academie bij handelaars tentoonstellen, de Statiepoëten tot bij de handelaars brengen… en zoveel meer. Ons kostbare sociale weefsel ten bate.

V. Wij gaan voor een financieel gezond en leefbaar Hove, met een beg roting in evenwicht. Na een ernstig e besparingsronde - wij zetten (eindelijk ) de tering naar de nering - gaan we voo r een verlag ing van 10 % o p de o pcentiemen op de onro erende voo rheffing, to t op het niveau va n het Vlaa mse gemiddelde. 1. Wij houden Hove in de komende jaren financieel gezond. Volgens de meerderheidspartijen kreeg Hove van Prof. Matthijs (in H.L.N., 17.4.12) een goed rapport - 8 op 10 - voor haar financieel beleid. Eén iets – de titel van dat rapport- vergat men steevast: HOVE HEEFT DE BELASTINGEN FORS VERHOOGD. Inderdaad, volgens prof. Matthijs heeft ‘Hove niet meteen financiële problemen, maar de gemeente is allang haar belastingvriendelijke status kwijt’. Als je eerst een paar forse aanslagen pleegt, heb je nadien geld genoeg om sommige mensen en groepen tevreden stellen. 2. De voorbije jaren heeft het college – ondanks al haar beloften om de belastingen niet te verhog en – inderdaad flink i n onze g eldbeugel gegraaid. Elke Hovenaar, van de klei nste boreling tot de oudste senior, betaalde tijdens deze bestuursperiode minstens 625 euro méér aan belastingen. Voor een ge zin met twee kinderen is dat méér dan 2500 euro meer dan vroeger. Voor alle inwoners van Hove samen méér dan 5 milj oen euro. Voor CD&V ging het niet om belasting verhoging, maar om een ‘herschikking’. Kan het hypocrieter? Daarmee bouwde het College een flink spaarpotje, het reservefonds, op. Zo kan het voor de eerstkomende jaren een begroting indienen zonder te moeten besparen, hoewel de uitgaven de inkomsten hoe langer hoe meer overstijgen. 3. Straks zullen de partijen van het college (H.B. en CD&V) opnieuw met veel bombarie aankondigen dat er geen nieuwe belasting en komen. Wie gel ooft hen nog? Wat beloofden zo in 2006? Wat zijn diezelfde beloften nu waard? Wie in Hove huiseigenaar is of met wer ken zijn brood verdient, wordt straks opnieuw bel azerd. Hun bel often van vandaag, zijn onze belasting en van morg en. Wij houden Hove betaalbaar. Wij gaan voor een serieuze besparingsronde. En voor een verantwoorde vermindering van de opcentiemen op de onroerende voorheffing - veruit de hoogste van de hele regio - tot op het niveau van het Vlaamse gemiddelde. Om de vroegere belastingverhogingen die heel zwaar en onrechtvaardig zijn aangekomen terug te schroeven. Wij beloven geen blinde belastingvermindering (die na een paar jaar ongedaan moet worden gemaakt, omdat er nieuwe putten gemaakt zijn), maar een becijferde, realistische en verantwoorde vermindering die binnen de financiële gezondheid van de Gemeente respecteert. De verhoging van de belastingen die zowel oudere Hovenaars, jonge gezinnen en werkende ouders zwaar en onrechtvaardig hebben getroffen, schroeven we aldus terug. 4. Het college dat blijkbaar centen te veel heeft, speelt met uw centen bankier. Zo verschafte het college een rentel oze leni ng van 900.000 euro aan de Harmonie, rentel oos af te betalen over 27 jaar (jaarlijks 35.000 euro).
Wij vinden de activiteiten van onze Harmonie sympathiek en zinvol, maar wij vinden dit geen daad van goed bestuur. Voor ons kan het niet dat de gemeente, met belastinggeld, renteloos bankier speelt.
Met een dergelijke beslissing stelt dit college de eerstvolgende vijf bestuurscolleges (27 jaar ver) voor voldongen feiten. Dit is een ernstige zaak. Een zaak van slecht bestuur. De volgende zes legislaturen zal het college voor zijn beleid niet kunnen beschikken over een deel van de hen toegewezen financiële middelen, verworven uit het belasten van de inwoners. Veel beter ware geweest dat de Harmonie zelf een lening was aangegaan en de gemeente in de interestaflossing was tussengekomen.
Als het college op die manier bankier speelt, met een renteloze lening aan een privévereniging dan derft het 430.000 euro aan interesten (900.000 euro tegen een samengestelde interest van 3 %). De gemeente heeft dus duidelijk financiële middelen teveel. Er is dus ruimte voor belastingvermindering.
Voor de Harmonie – met alle respect en sympathie die wij er voor hebben – betekent dit een zeer hoge extra subsidie, naast haar gewone subsidiering. Dat dit vragen oproept bij andere Hovese sociaal-culturele en culturele verenigingen die jaarlijks al blij zijn met een paar honderd euro subsidie, verwondert niemand. Vanuit subsidieoogpunt is het gewoon niet fair, daar het college andere waardevolle Hovese organisaties in de toekomst niet op een vergelijkbare wijze kan tegemoetkomen.

VI. Transparant en toegankelijk bestuur dat inzet op veiligheid 1. Wij beseffen dat er ook financiële kop zorgen op onze gemeent e afkomen: de financiële kat er van de Gemeentelijke Holding, de minder inkomsten uit dividenden van de energiesector, de ong elijke dotatie voor de politiezones, de brandweerhervorming, de vermindering van de inkomsten uit de personenbelasting, de bijdrage voor het aanvullend pensioen van de contract uele medewerkers, de extra uitgaven voor de i nformatisering. Dit alles leidt tot financiële uitdagingen en noopt tot besparingen.
Hoe men het ook draaien of keren wil, ook in Hove moet het college eindelijk eens de tering naar de nering zetten. En ernstig werk maken van het beheersen van de uitgaven. In Lint denken ze hierover al na: “We zijn maar een kleine gemeente, we moeten dus flexibel omspringen met ons personeel. Dit betekent dat ze kunnen worden ingezet voor allerlei opdrachten. Zo zal er bij sport en jeugd veel vlotter worden samengewerkt, waardoor mensen verschillende functies kunnen vervullen” aldus gemeentesecretaris An Romeyns (GvA, 5.12.11).
In Hove zijn de personeelslasten een belangrijke uitgavenpost. Meer efficiënt gebruik van de middelen betekent deze uitgaven beheersen. Hove schat zijn personeelsuitgaven voor 2012 op 44,5 % (volgens het budget 2012) ; op 46 % (volgens de prognose 2012). Ter vergelijking: voor de Vlaamse gemeenten bedragen de personeelskosten gemiddeld 40 % (D.S., 27.06.12) .
In Hove komen 70 % van de inkomsten uit gemeentelijke belastingen, naast 9,5 % uit overheidsdotaties en 20,5 % uit andere overdrachten (o.a. personeel). Van deze belastingen komt 40 % hiervan uit de opcentiemen op de O.V. (in Vlaanderen 44 %) ; 53 % komt uit de aanvullende personenbelasting (in Vlaanderen 41 %) en 7 % uit eigen belastingen, d.i.kleine heffingen en retributies (in Vlaanderen 15 %). (Studie van Belfius over het budget 2010, in De Tijd, 31.3.12). In Hove is de gemiddelde belasting: 6.750.000 euro gedeel d door 8.200 inwoners is 824 euro per inwoner. V oor Vlaanderen is dit 677 euro per inwoner. 2. Met een efficiënt gemeentelijk apparaat (- college, gemeenteraad, OCMW en administ ratie in onderling e samenwer king -) voeren we het gemeentedecreet volledig uit, verminderen we de planlasten en bouwen we de administ ratieve overlast af. Met een volwaardige plaats voor adviesraden en betere samenwerking met de buurgemeenten.
Wij gaan voor echte openbaarheid van bestuur en voeren het nieuwe gemeentedecreet volledig uit. De voorzitter van het OCMW en de schepen van sociale zaken worden één functie. De gemeentelijke commissies worden openbaar. De gemeentelijke adviesraden worden volwaardig bij het beleid betrokken.
Door toepassing van de interne staatshervorming van de Vlaamse overheid maken we het bestuur efficiënter: de planlasten (het opmaken van plannen en rapporten) worden verminderd, de administratieve overlast wordt afgebouwd, bouwvergunningen en andere aanvragen vereenvoudigd. Door de samenwerking van de gemeente en het OCMW worden de diensten beter op elkaar afgestemd en het beschikbare personeel efficiënter ingezet. 3. Wij maken echt wer k van intergemeentelijke samenwerking, met geza menlijke projecten en besparingen. Wij streven naar betere samenwerking met de naburige gemeenten, (ook bv op het niveau van de personeelsinvulling) maar wij zijn tegenstanders van ondoorzichtige intercommunales of bovengemeentelijke constructies die geen democratische controle toelaten. Dit overleg moet leiden tot concrete resultaten. 4. In een g oedwer kend overheidsapparaat spelen adviesraden een belangrijke rol. Goede advie zen vergroten het draag vlak voor de beslissingen. En leiden de gemeenteraad tot doordachte en verantwoorde beslissingen. Adviesorganen neigen er toe hun opdracht te beperken tot de rol van verdeelmechanisme van gemeentelijke subsidies. Zij kunnen meer stimuleren tot vernieuwing en organisaties belonen die ijveren voor gemeenschapsopbouw. Zij kunnen zich meer openstellen voor het brede publiek. Ze kunnen hun onderlinge samenwerking verbeteren om eenzijdige adviezen te vermijden en tot meer integrale adviezen te komen. 5. Hove is in de ban van een voortdurende inbrakenpl aag . Veiligheid is een recht voor de burgers en een pri oriteit voor de politie. Onze veiligheid is onze collectieve verantwoordelijkheid. Met de politie als eerste

partner, met Inbraakpreventie, Buurt Inf ormatie Netwerken, met preventief optreden waar het kan en krachtdadige aanpa k waar het moet. En het terug dringen van de inbraakgolf als eerste prioriteit. “ De eerste maanden van 2011 is het met de inbraken de spuigaten uitgelopen. Als die trend zich doorzet, haalt de zone de slechtste cijfers ooit in zijn tienjarig bestaan” (GVA, 02.04.11). Daar de inbrakenplaag in 2012 blijft aanhouden, is het waarborgen van onze veiligheid onze collectieve verantwoordelijkheid, door: - De onveiligheidsgevoelens van de inwoners ernstig te nemen; echt te luisteren naar mensen met klachten; vragen om hulp en bescherming ernstig te nemen. - De veiligheidsproblemen integraal aan te pakken: van het preventief optreden, met sensibilisering via onderwijs, verenigingen, buurt en woonomgeving, tot krachtig politieoptreden. - Met de politie als eerste en coördinerende partner, die wordt ontlast van overbodige administratieve formaliteiten en oneigenlijke politietaken. - Buurt Informatie Netwerken kunnen het algemeen veiligheidsgevoel verhogen; ze bevorderen de sociale controle en cohesie. - Wijkagenten die echt op straat aanwezig zijn en contact houden met de inwoners. De politie-wijkwerking moet worden versterkt. - Overlastfenomenen, met gemeentelijke administratieve boetes, om uiteenlopende vormen van overlast aan te pakken (sluikstorten, wildplassen, geluidsoverlast, verstoring van de nachtrust, vandalisme, nalatigheid bij het sneeuwruimen). Zonder evenwel elke vorm van ergernis af te straffen met een boete. - Met gebruik van nieuwe technieken en bewakingscamera’s op openbare plaatsen. - Met ernstig optreden tegen drugdealing. - Met betere samenwerking tussen politiezones. - En tenslotte, nog maar eens: meer politieaanwezigheid in Hove, meer blauw op straat. Liefst preventief, maar krachtdadig wanneer nodig.

VII Een aa ng ename en propere gemeente. Milieuzorg, na tuurbeheer en ruimtelijk beleid zijn essentieel voo r een aangena me leefomgeving,voor een blo eiend koo p- en handelscentrum, een aa ng ename en fleurige woon- en wink elo mg eving. 1. Wij bebloemen Hove. Met bloembakken en bloemenkorven aan de verlichti ngspalen. Hove verdient beter dan alleen maar bodembedekkers. Wij herwaarderen de verwaarloosde wijken. En wij roepen een halt toe aan de vervuiling van straten en plei nen. Properheid is essentieel voor een aang ename leefomg eving.
Hove ligt er de voorbije jaren echt vervuild bij en staat vol onkruid. Ondanks alle milieubeleidsplannen en aankoop van technisch materiaal is properheid ver te zoeken.
Het beleid van het college ging ten koste van de herwaardering van de wijken: de Veldkantwijk is in zijn geheel aan herwaardering toe. Ook andere wijken bleven in de kou, bv. de voet- en fietspaden in de Vogeltjeswijk en de Bloemenwijk. 2. Rika De Bacher, de CVP minister die indertijd bij K.B. de groene zone rond de kerk klasseerde, heeft zich de voorbije jaren een paar keer omgedraaid in haar graf.
Het was uitgerekend haar partij die, als eerste, het beschermingsbesluit naast zich neer legde en instemde met de verkwanseling van de beschermde kerkomgeving, de groene long in het centrum. Bij de heraanleg heeft natuurbehoud geen enkele rol gespeeld. Alles is alleen vanuit parkeerplaatsen bekeken, alle aanplantingen zijn aan de auto opgeofferd.
In plaats van deze groene zone te herwaarderen, heeft het college gekozen voor totale ‘ver-kassei-ing’ ervan: hagen weg, struiken weg, sommige bomen weg, grasperken weg; alles werd beton, bestrating, wegverharding, Boordstenen, kasseien, met oprichting van nieuwe constructies … Alles wat in strijd was met het K.B Van Rika De Backer, is gebeurd. Een sluipmoord op het beschermingsbesluit. En toen Hove Beweegt in 2006 mee in het college kwam, hebben de groenen niets aan de plannen tot verkwanseling van die beschermde zone gewijzigd. Van een groene long in het centrum is er geen sprake meer. En nochtans: hoe drukker het centrum, hoe groter de behoefte aan wat groen voor een moment van verpozing.
Nadien was het Hortensiahof aan de beurt, met de weigering van het college om dit domein (door aankoop ervan) voor verkaveling te behoeden. Het college zou een ‘ja, maar’ advies geven op de verkaveling. Opnieuw moest een groene long in het centrum – met instemming van de groenen – er aan geloven. Gelukkig was er massaal protest van de omwonenden, waardoor de instemming met de plannen van de promotor werd teruggedraaid. Met warme dank aan de wakkere buurtbewoners.
Het verwerven van het domein Frijthout, de bronvallei van de Koude Beek, was door het vorig college in het vooruitzicht gesteld en werd onlangs definitief verworven. Dit domein is op een ecologische manier te ontwikkelen, met streekeigen aanplantingen en een aangepaste landschappelijke inkleding. Een mooi project. Alleen jammer dat de ophemeling ervan moet dienen om de teloorgang van andere groene zones te doen vergeten. 3. De bebloeming van het centrum
Nog voor onze inkt droog was, nam het college ons idee van bebloeming van het centrum over. Nu kan ineens wat vijf jaar lang niet kon: bloembakken in het centrum, korven nog niet. Het is ons niet alleen om bebloeming te doen. Hove dreigt te ver-tuinen, door ‘ontbossing’ herleid te worden tot grasperktuintjes. Recent waren de bomen in het park aan de beurt: Amerikaanse eiken die hier al tientallen jaren goed gedijen, staan er nu ineens te veel en moeten weg omdat ze ‘vreemd’ zijn. Maar ook bomen van bij ons: de populier of de es zijn blijkbaar niet meer veilig…
Gaat het om hier minutieus bosonderhoud, milieuracisme, beschermende maatregelen of bezetenheid van een fundi’s? Exoten zijn precies onwettige asielzoekers. Voor bomen die hier al tientallen jaar groeien en volledig zijn ‘ingeburgerd’, is er geen genade. Komen straks de Rododendrons, ook exoten, aan de beurt? En daarna? Tot hier de belangrijkste punten uit ons programma voor de gemeenteverkiezingen van 2012. Omdat uw mening telt, verwachten we graag suggesties, vragen, kritische opmerkingen of aanvullingen richten. N-VA Hove, Walter Witvrouwen September 2012. Walter Witvrouwen ([email protected])