GRIFFIN Officieel orgaan van Vauxhall Owners Club Holland
Speciale editie in verband met het 25 jarig bestaan van de VOCH Op de foto de leden van het eerste uur vereeuwigd in 1997 Staand van links naar rechts: Henk Loeve en Ries van Leeuwen Knielend van links naar rechts: Thed de Wilde, Marc Houwen, Herman van Eekeres, Pieter Happel, Ynze van Kampen en Reyer Gerritsen
25e jaargang, nr. 4, november 2012 25|4
Van de redactie Enschede, 1 november 2012 25 jaar VOCH en dus zoals aangekondigd een extra editie van de Griffin. Een bewaarnummer, want hij is zeker anders dan de andere Griffins. Allereerst geen inhoudsopgave. Ga zelf op ontdekking wat er allemaal gebeurt is in de afgelopen 25 jaar. Wel zult u in deze Griffin weinig foto’s vinden van de ons zo vertrouwde auto’s. Want daar gaat deze het in deze Griffin eens niet over. Deze Griffin gaat over de mensen die onze club zo mooi en aantrekkelijk maken. Vandaar dat een groot deel van de inhoud ook is geschreven door de leden van het eerste uur die nu nog lid zijn van de VOCH. Allen vertellen zij op hun eigen manier wat die Vauxhallclub voor hun heeft betekend. Ondanks dat er veel foto’s uit mijn eigen archief komen kon ik niet compleet zijn zonder de hulp van Carl Peters, Thed en Marian de Wilde, Marc Houwen en Han Bulterman die voor een mooie aanvulling van het fotobestand hebben gezorgd. Mijn dank daarvoor. Ik wens jullie allen veel lees en kijkplezier met deze jubileumuitgave! Reyer Gerritsen
Van de Voorzitter Voorhout, 27 oktober 2012 Beste Vauxhall vrienden, Voor u ligt een speciale uitgave van onze “Griffin”, uitgegeven vanwege de viering van ons 25 jarig jubileum. 25 jaar Vauxhall Owners Club Holland. Velen clubleden onder ons kennen elkaar ook al 25 jaar. Binnen onze vereniging zijn een groot aantal trouwe leden al lid van het eerste uur! Ik ben maar eens op zolder gaan zoeken om te zien wanneer ik voor het eerst in aanraking ben gekomen met Vauxhall. Ik kocht mijn eerste Vauxhall in 1990. Het was de licht blauwe PB Velox die nu al jaren van Loek van der Aart is. De Velox maakte een hoop herrie vanuit de versnellingsbak, de koppakking was doorgeslagen en de voorschermen waren rot. Aan een bonnetje van Winkel Bedrijfswagen uit Zaandam kon ik nog zien dat ik op 2 juli 1990 de naaldlagers voor de versnellingsbak heb gekocht. Dit was een Mercedes dealer die vroeger Vauxhall dealer was en nog steeds zijn best deed om onderdelen van Vauxhall te leveren. Ik weet nog dat na het vervangen van de koppakking, dat mijn volgende reparatieklus was, het vervangen van de lagers van de versnellingsbak. Het achterste hoofdlager van de bak was ook een probleem. Vauxhall, GM en dus van alles wat: een beetje metrische maatvoering en een beetje gebaseerd op inchmaten, dus een lager van 62 x 25,4 (1 inch) x 17 mm, ga maar zoeken, het werd dus een metrisch lager 62 x 30 x 16 met een bus erin geperst en een vulring. De Velox rijdt er nog steeds mee! Het volgende bonnetje wat ik heb gevonden, zijn de aantekeningen van de aanschaf van 2 voorschermen, uit Engeland gehaald door Herman van Eekeres maar dan al weer een zomer later en dus richting de Radioweg Amsterdam om ze daar op te halen. 1644 Nederlandse guldens, hoop geld voor een arme student! De auto had 750 gulden gekost, dus dan valt het toch een beetje tegen, maar ja, je begint ergens aan en dan moet het afgemaakt worden. Die zomer flink gesleuteld en de 2
wagen gespoten. Daarna vond ik een bonnetje van de eerste APK keuring 21 augustus 1991. Volgens mij was dat op een woensdag. Ik wilde met Loes op vakantie en reed normaal in een Mini maar dat is niet echt comfortabel naar Zuid-Frankrijk en ook een beetje te klein om van alles mee te nemen, dus de gok genomen om de eerste kilometers van de Vauxhall naar Zuid Frankrijk te wagen. Op de vrijdag, 2 dagen na de APK op naar Frankrijk. In mijn aantekeningen hield ik de kilometers en het benzineverbruik bij. 60257 km, vertrek uit Sassenheim, 60664, tanken in Luxemburg, lekker goedkoop daar, op de laatste benzinedruppels precies Luxemburg gehaald, 41,5 liter getankt in een 40 liter tank, voor de snelle rekenaars: precies 1:10 en dat voor een oude 6 cilinder, niet verkeerd en dus vol goede moed door naar het Zuiden. De eerste nacht overnacht in Langres en dan door. So far so good, tot Lyon.... Tol betaald en enthousiast proberen de weg te vervolgen, oeps, de eerste versnelling doet het niet meer, achteruit ook niet, alleen 2 en 3 nog. Voorzichtig naar de eerste beste parkeerplaats gereden. Wat nu? De bak maar uit elkaar halen?! Er zat niets anders op. Je ging toen nog met 500 gulden naar Zuid Frankrijk en je had je geld nodig voor de campings (2,50 per nacht) de tolwegen en benzine voor de terugreis en ergens moest je ook nog zien te eten, dus geld voor een garagist was er niet. Cheques had ik niet en de pinpas bestond nog niet dus je moest het er maar gewoon mee doen. Goed, linker voorwiel op de reserveband gereden zodat ik er onder kon kruipen. Olie afgetapt en de bodem van bak los gemaakt en daar was het euvel direct zichtbaar. De conische boutjes waarmee de halve maantjes aan de schakelstangen bevestigd zaten waren eruit gelopen. Stom, nooit vastgezet. Ik weet nog dat ik met al die naaldjes zat te pielen en zo blij was dat op een goed moment alle naaldjes, tandwielen en schakelstangen op ze plek zaten, dat ik toen een bak koffie ben gaan drinken. Niet doen! Eerst alles vast maken, natrekken en dan pas pauze nemen. Sinds dien stop ik nergens meer een boutje in zonder hem ook direct vast te zetten. A fijn, de conische boutjes waren niet tussen de tanden gekomen maar keurig naar de magnetische aftapplug gerold en daar vast blijven kleven. Mazzel dus! Boutjes vastgezet, deksel er weer onder en de olie er terug in. Dat was nog het meeste werk, hoe krijg je olie, opgevangen in je aluminium kookpannetje weer door het zijplug je in de bak? Loes was net ervoor terug gekomen van een reis naar Indonesie en had een plastic flesje ketjapsaus meegenomen. Goed de rest van de vakantie geen ketjapsaus maar wel een mooi knijpflesje om de olie middels het samenknijpen van de fles in de zijkant van de bak te krijgen. Deze exercitie 25 maal herhaald totdat alle olie er weer in zat. Deze sojaolie zit inmiddels alweer 21 jaar in deze versnellingsbak en schakelt nog steeds prima. Een keer olie verversen Loek? Op 24 oktober 1991 heb ik van de Vauxhall Owners Club Holland een brief gekregen met de uitnodiging om lid te worden. Volgens de ledenadministratie van onze penningmeester heeft het toch nog 1,5 jaar geduurd tot ik lid werd. Ik kon het denk niet betalen en heb gewacht tot mijn studie was afgerond of onze ledenadministratie is niet geheel correct, maakt niet uit. Intussen had ik een PA Velox gekocht uit Sint Pancras. In die tijd zag ik overal brood in, maar mijn vader dacht dat ik gek geworden was. Wat was dat ding rot. Alle deuren aan de onderkant weg, dorpels weg, alleen het dak was nog goed. Vol goede moed weer aan de gang tot ik de mogelijkheid kreeg om een PA Cresta te kopen van iemand uit Voorschoten. Die was een heel stuk beter.....? Nog steeds 3
slecht genoeg om een paar rollen lasdraad op te stoken en een paar vierkante meter ijzer te vervangen. Ik heb later van een Engelse douanier in Harwich begrepen dat de PA’s uit Italiaans schroot werden vervaardigd omdat er in Engeland te weinig staal voorhanden was, we kennen de Italiaanse auto’s.... Dit verklaart een hoop. Uiteindelijk zijn alle gaten dichtgelast is de auto RDW gekeurd en rijdt ie al weer 20 jaar rond over de Nederlandse wegen. Daarnaast heeft deze wagen een ritje gedaan naar Beijing en ik kan eigenlijk niet anders zeggen dat het een super betrouwbare auto is. We zijn overal al geweest met deze auto en heeft ons nooit in de steek gelaten. Dat kan ook niet want ik ben nooit lid van de ANWB of wat dan ook dus het moet blijven rijden! Verder hebben wij nog een Vauxhall Viva HA gehad, super handig en wendbaar karretje. Mankeerde weinig aan, wel een keer de koppakking vervangen. Het was eigenlijk een tadeloos karretje totdat er een keer ’s nachts in Leiden tijdens een zware storm een steiger op het Vivaatje was gevallen. Toen was de glans eraf. We hebben er nog wel een tijdje in gereden maar toen er kinderen op komst waren hebben we de 2-deurs Vauxhall ingeruild voor een 4-deurs Victor uit 1957. Deze kochten we van Rob Ferwerda. Dit was echt een super auto. 20 graden onder nul buiten, tik lopen. De auto was keihard voor Vauxhall begrippen. Alleen de kopse einden van de dorpels dichtgelast en alleen gespoten omdat de lak verweerd was. Loes heeft hier lange tijd mee gereden, zomers, ’s winters altijd. Omdat we voor onze dochter Roos altijd een rolstoel mee moesten nemen ging het eigenlijk niet meer met de Victor en hebben we hem moeten verkopen. Daar heb ik eigenlijk nog steeds spijt van. Deze Victor was veel harder en strakker dan de Cresta en is nog steeds een super auto. Gelukkig heeft hij een goede baas gekregen die er ook heel blij mee is. Charles, als je hem ooit gaat verkopen moet je mij bellen! Behalve deze “Vauxhall-verhalen” over de auto’s zelf, hebben we natuurlijk nog veel meer verhalen over onszelf: onze leden van de club. Uiteindelijk hebben we met elkaar al veel lief en leed gedeeld binnen de club en maakt in die zin deel uit van je leven. En zo zullen velen onder ons het ook zo ervaren. En dat is ook het leuke van onze hobby. Het gaat niet alleen om de karretjes maar ook om de mensen! Ik hoop dat we nog lang veel evenementen met elkaar gaan doorbrengen en wie weet gaan we dan weer een volgend lustrum vieren. De 25 jaar is al vast een grote mijlpaal en deze uigave van de “Griffin” laat een heel stuk geschiedenis van onze club zien. Veel leesplezier! Rob Hogervorst
4
Al in 1983 werden de eerste contacten gelegd met de FEHAC voor het oprichten van een club getuige bijgaande brieven uit het archief
5
In 1986 wist een Belgisch verzamelaar van Vauxhall memorablia de VOCH al te vinden! Getuige de teruggevonden documenten in de archieven van Henk Vogelzang uit Enschede
6
Verslag van de oprichtingsvergadering Zondag 6 september 1987 was het dan zover. Het was een dag met veel zon, iets wat toch de mensen al meteen vrolijk doen stemmen. Na nog vóór de vergadering veel levendige discussies aangehoord te hebben tussen de mensen onderling, begon om ca. 14.00 uur de uiteenzetting van het hoe en waarom een club. Na een voorwoord van de voorzitter werden de doelstellingen één voor één door de bestuursleden besproken, hetgeen een aantal reacties van de kant van de geïnteresseerden opriep. Hierna werd er een pauze gehouden. Een pauze die, nadat de mensen wat “losser” waren geworden, haast al uitliep op een echte meeting. Tips, problemen en adressen werden uitgewisseld en het enthousiasme van de mensen steeg met de minuut. Na deze onderbreking, die meer dan een uur duurde, werden een aantal vragen van de mensen beantwoord. Van een aantal vragen, waarover niet direct een antwoord op te geven was, werd besloten in het eerste clubblad op terug te komen. Iets waarvan ik hoop dat bij deze gelukt is. Als laatste punt werden de kosten van het lidmaatschapsgeld besproken. Het éénmalige inschrijfgeld werd gesteld op fls. 25,-- en de jaarlijkse contributie op fls. 60,-- Voor diegenen zonder auto z.g.n. donateurs zou de jaarlijkse contributie fls. 30,-- bedragen. Door alle aanwezigen werd dit als redelijk bestempeld. Aan het eind van de vergadering schreven alle aanwezigen zich in, waarbij het enthousiasme van de mensen nogmaals naar voren kwam.
2005 Zaanse Schans
2005 Harmelen
2005 De Rijp
7
Dit was de uitnodiging voor de eerste rit van de VOCH de "maidentrip"
8
Een trotse ouder door Herman van Eekeres Dit jaar is het alweer 25 jaar geleden dat er een Vauxhallclub werd opgericht door 2 snotneuzen. Een daarvan was ik, Herman van Eekeres, 24 jaar toentertijd. Dit was het gevolg van de gedachte dat er al een club zou zijn en na speurwerk dus niet. Dat kon toch niet mogelijk zijn, geen Vauxhallclub? Mijn antwoord was letterlijk ,dan richten wij toch club op? Daar hebben we toen daad bij woord gevoegd. En op 6 september 1987 was de Vauxhall Owners Club Holland geboren. Ik zeg geboren omdat het een soort kind van mij is. Het merk Vauxhall heeft bij mij een plaatsje gekregen toen mijn ouders eenViva HB Estate hadden. Het ging aan mijn jongenshart toen de auto weg moest vanwege een nieuwe 6ehands auto (een Opel B Kadett station). Mijn ouders waren niet zo rijk om nieuwe auto’s te kopen. De Viva HC uit 1971, die jaren later ten tonele kwam en waar ik in begon te rijden heeft het gevoel alleen maar versterkt. Nu weer verder met het Vauxhall-kind. Ondanks dat mijn moeder 10 dagen voor oprichtingsbijeenkomst overleed, was ik op aandringen van mijn vader en mijn zussen toch gegaan. Helaas heeft hij slechts 1,5 jaar de club kunnen meemaken. De oprichtingsbijeenkomst overtrof het mijn stoutste dromen. Ineens zagen wij een witte E Cresta rijden, wat een mooie auto en wat een geluid. Dat was dus de auto van Familie Loeve. Nooit had ik durven dromen dat ik daar ooit in 2012 in zou rijden. Er kwam FB Victor en een HC Viva en een Wyvern en een Chevette en ga zo maar door. Het was een oog-uitkijkend evenement voor een snotneus. Al die fijne mensen en gek van Vauxhall. Voor je het weet ben je 25 jaar verder, maar het is alsof het gisteren is. De club is een club van hartelijke warme mensen. Autobeurzen door het hele land (sorry Thed en Marian voor de handremkabel) en barbecueritten in Harmelen (Geiske en Ries bedankt) en kampeerweekenden en ritten door het hele land en dan internationale meetings, het is geweldig in mijn belevenis. Time fly’s when you’re having fun. Als je het over hoogtepunten hebt, is de Vauxhall Owners Club Holland een groot hoogtepunt voor mij persoonlijk. Helaas heb ik in de 25 jaar ook afscheid moeten nemen van enkele geweldige fantastische dierbare leden, dat is de zwarte kant van het verhaal. Het is echt een kind voor mij wat nu alweer 25 jaar wordt. Hiermee wil ik mijn dank betuigen aan alle Vauxhallmensen die ik heb mogen ontmoeten en hoop te ontmoeten in de toekomst. Marian bedankt voor de nette verslagen en briefwisselingen van de club. Rob bedankt voor het geweldig besturen van de club. Reyer bedankt voor een financieel gezonde club met een prachtige Griffin. Thed bedankt voor goede planning met regelwerk van de evenementen van de club. Ynze en Harry bedankt voor de mooie Vauxhall hebbedingen van de club. Het liefst zou ik een ieder bij naam willen noemen, maar zoveel ruimte had ik niet van de redactie. Dank jullie allemaal, fantastische Vauxhall vrienden voor de 25 jaar.
9
Tanden door de lip! door Reyer Gerritsen 50 jarig jubileum! Jawel het is dit jaar 50 jaar geleden dat ik op een nogal pijnlijke manier in aanraking kwam met het merk Vauxhall. Omstreeks mijn vijfde verjaardag zat ik op de achterbank van de Velox E-type van mijn vader. Toen hij plotseling moest stoppen klapte ik met mijn kin op de voorbank, gevolg: Tanden door de lip! Dat was het begin van een leven met Vauxhall, want mijn vader wisselde van E-type naar PA, HA, HB, HC, FE Victor, FE VX en toen was het zover dat Vauxhall in 1981 stopte met de export van dit merk naar het vaste land van Europa. Inmiddels had ik nogal veel contact gehad met de Vauxhallgarage van Ter Heegde bij ons achter in de wijk. Ik kwam dus een paar jaar later met Henk Vogelzang, de verkoper van Ter Heegde, in gesprek dat er wel wat gebeuren moest met de overgebleven Vauxhalleigenaren. Een club zou het mooiste zijn. Dus maar eens advertenties geplaatst in dagbladen en autobladen en contact opgenomen met de FEHAC. Een eerste lijst van mensen was snel gemaakt. Maar van het oprichten van een club kwam niets, geen tijd wat toen het motto. Echter in 1987 werd ik opgebeld door een van de latere oprichters van de club met het verzoek of zijn het eerste lijstje mochten hebben. Ik was al lang blij. Eindelijk zou de club opgericht worden. En op 6 september 1987 was ik dus ook van de partij in Hilversum bij de oprichtingsvergadering. Ik had mijn inmiddels aangekochte Cresta PB bij me. Aan het einde van de vergadering was de VOCH een feit. Hoera. Nu 25 jaar naar dato kunnen we, Hanny en ondergetekende, terugkijken op een heel mooie tijd met de vrienden van de club. Meer dan tien jaar geleden heb ik ook nog een bestuursfunctie op me genomen. En een aantal jaren geleden heb ik ook de redactie van ons clubblad overgenomen van John Lueksen. Ik doe alles nog met heel veel plezier en wil alle leden en bestuursleden, ook namens Hanny, nog hartelijk danken voor het gezond en vrolijk houden van onze VOCH!
2012 Boekelo
10
2012 Boekelo
2012 Boekelo
Hard klussen voor de Maidentrip! door Harry Grandjean P.C. Of het nu 1986 of 1987 is geweest weet ik niet meer, maar ik kreeg een briefje van Reyer Gerritsen dat ze bezig waren een Vauxhallclub op te richten. Heb begrepen dat er via de RDW gezocht was wie er in het bezit was van zo'n prachtig Engels voertuig. Heb hem direct laten weten dat ik interesse had en wel lid wilde worden. Helaas is de club toen niet van de grond gekomen erg jammer. Totdat mij in 1987 het bericht bereikte dat er toch een Vauxhall Club werd opgericht en dat er een oprichtingsvergadering was gepland in Hilversum. Natuurlijk ben ik direct lid geworden nogal logisch hoefde ik niet over na te denken. Maar ja lid worden is 1 ding maar de auto dat is wat anders. Mijn Viva HC uit 1972 stond al 3 jaar bij een collega in de schuur de remmen waren defect en het diff. jankte als een loopse hond. Na 3 jaar de auto maar weer opgehaald met een ambulance en naar mijn garagebox in Nijmegen gebracht waar ik toen nog woonde. De remmen gerepareerd en wat hele dikke olie in het diff. De auto flink gepoetst en hij was klaar ( nou ja hij reed weer) voor de eerste rit de Maidentrip rond Vinkeveen. En na de eerste rit had ik het gevoel van ja hoor dit is leuk dit is mijn cluppie en dat heb ik nog steeds. In 1994 heb ik mijn Viva helemaal gedemonteerd om te restaureren echt alles was kapot en rot ben er 2 jaar mee bezig geweest en in 1996 stond hij er weer als nieuw bij. Ben er erg zuinig op en hij ziet er nog steeds als nieuw uit vind ikzelf. Alle ritten en internationale meetings proberen we bij te zijn wat aardig lukt we vinden het nog steeds erg leuk. Zoals Marian afgelopen kampeerweekend treffend zei: "Het is Vauxhall wat ons samen brengt, maar het zijn de mensen die het doen." En zo is het natuurlijk wel.
Ze waren er allemaal bij tijdens het kampeerweekend in Doornspijk in 1994. Maar wie is wie dan? Inmiddels zijn ze allemaal 18 jaar ouder geworden. Laat het horen aan de redactie, dan zullen we in de volgende Griffin het antwoord geven.
11
Trouwen in de Richmond van Ries door Marc Houwen Op een september zondag in 1987 ging ik samen met Han Cohen naar Hilversum en wel naar de oprichtingsvergadering van de Vauxhall Owners Club Holland. Daar zag ik diverse typen Vauxhalls die ik nog nooit had gezien en alleen uit de boekjes kende. En verder waren o.a. Herman, Harry, Henk, Ynze, Thed en natuurlijk Ries aanwezig. De vergadering vond plaats in een houten clubgebouw en duurde pakweg een uur. Er werd o.a. gesproken over de voordelen van een club, de financiële lasten en het minimum aantal benodigde leden. Aan het eind van de vergadering besloten we unaniem dat de club er moest komen. Eenieder voldeed toen graag zijn inschrijfgeld. Ik heb zojuist de kwitantie nog eens bekeken: no. 3, gedateerd 6/9-1987, afgetekend door toenmalig penningmeester Dick Duintjer. Toen begon het pas echt. Op verzoek van de toenmalige redacteur - Frans Pootjes schreef ik een artikel voor het eerste clubblad. Zelfs het gerenommeerde tijdschrift "Het Automobiel" drukte hiervan een deel af in een van hun uitgaves. Het bleef niet bij één artikel. Veel artikelen volgden, buiten en tijdens mijn 3-jarig redacteurschap. Leden ronselen (met visitekaartjes onder de ruitenwisser of een artikel in het voormalig tijdschrift "British Car"), ondersteuning bij beurzen waarvan ik British Cars & Lifestyle - samen met mijn Royale - top vond, enz. En natuurlijk niet te vergeten trouwen in 2004 in de 20/60 Richmond van Ries. Ik ben er trots op om zo lang - niet geheel onverdienstelijk - betrokken te mogen zijn bij de club. Op naar de volgende 25 jaar!!!
Heeft u ook nog van deze promotieplaatjes achter de ruitenwissers van Vauxhalls geplaatst? Dit was in het begin van de VOCH een actie om meer leden te krijgen.
12
"De Telegraaf" is de schuldige door Ynze van Kampen Tsja ja 25 jaar Vauxhall club. Hoe begon het ook al weer? Dat is graven in mijn hoofd. O ja, de schuldige is de Telegraaf, want die kocht je iedere zaterdag in de 80er jaren om de verkoopadvertenties ( speurders) te lezen en daarna te dromen van die mooie klassiekers en oldtimers. Ook stond er af en toe een advertentie in over Vauxhall en een telefoonnummer in Enschede, ik kan mij niet herinneren dat ik ook ooit gebeld heb. Na vele Telegraven in Hilversum op de oprichtingsvergadering beland met mijn Triumph Spitfire, want ik was mijn Vauxhall Magnum coupe uit 1975 aan het opknappen. Deze heeft daarna tot 1995 vele evenementen bezocht en ook vele trips naar Engeland gemaakt. Onder andere naar Ellesmere Port zijn geboortestad. De VOCH is natuurlijk in de eerste plaats voor de auto’s, echter ons clubje is zeer sociaal dat maakt ons toch wel bijzonder. Daarom bedankt allemaal voor de mooie 25 jaar en nu op naar het volgende jubileum. Moet nu opnieuw weer mijn Magnum opknappen, zie foto’s.
Dag en nachtritten Tradities zijn er om nageleefd te worden. Als je dus vaker dan één keer een rit hebt uitgezet, dan ben je aan de beurt voor de volgende keer. Zo wilden Hans Kornelissen en Frits Conzen wel eens een dag en een nachtrit organiseren met tussendoor een maaltijd. Dit was in 2004 voor de eerste keer. En tot op de dag van vandaag wordt er dus elk jaar, met grote tevredenheid van eenieder die het meemaakt, deze rit gereden!
Iedereen laat het zich smaken in Leimuiderberg in 2010
Frits en Hans berekenen wie de meeste punten heeft en met de hoofdprijs naar huis mag tijdens de Avondrit in IJmuiden in 2007
Rob en Loes winnen de hoofdprijs in 2005 in Haarlemmerliede
13
De Vauxhalls zijn verdwenen achter de deelnemers aan het Kampeerweekend op camping de Krakeling in Zeist voor de viering van het tweede lustrum in 1997. Eén grote Vauxhallfamilie!
Veel deelnemers aan het kampeerweekend in 2004 wachten op wat er gebeuren gaat in Hoch Elten in Duitsland.
14
De families Loeve, Hogervorst en Rietdijk kijken tijdens het vierde lustum in De Lutte naar een filmpje van de Internationale Meeting in Australië
Engels ontbijt tijdens het vijfde lustrum in 2012 op de camping in Sloten in Friesland
15
Onderdelen nodig! door Adry van Kooten Ik ben opgegroeid met Vauxhalls. Ik was, denk ik, ongeveer 7 jaar oud, toen mijn vader zijn eerste Vauxhall kocht. Mijn eerste Vauxhall was een Wyvern van 1956, gekocht door mijn vader in 1964 en aan mij doorverkocht in 1965. Daar zijn nog wat Vauxhalls op gevolgd: een VX 4/90 van 1963, een Victor 1600 uit 1972, een Victor 2300 uit 1974 en dan mijn huidige VX 1800 uit 1977. Mary kocht in 1976 een Viva van 1973. September 1987: de maand, waarin wij destijds onze vakantie hielden in Noord-Engeland/Schotland. Een paar weken voor onze vakantie liet ik altijd mijn Vauxhall APK-keuren bij Garage van Meeuwen (ex Vauxhall-dealer) in Utrecht. Indien er nieuwe onderdelen nodig waren, kon ik deze tijdens onze vakantie meebrengen uit Engeland. In 1987 zouden mijn ex-zwager (weduwnaar van mijn overleden zuster) met zijn tweede vrouw met ons op vakantie gaan. Hoewel dit niet besproken was, nam ik aan dat wij met zijn auto zouden gaan, Hij reed in die tijd namelijk een 2 liter 6-cilinder Ford en dat leek mij een geschiktere auto om met vier personen inclusief bagage 2 weken op vakantie te gaan. Maar op de dag van vertrek bleek, dat die Ford op gas reed en dus heel weinig bagageruimte over had en helemaal niet voldoende voor bagage van vier personen. Dus toch met mijn VX 1800. Na thuiskomst de auto naar de APK-keuring en ja hoor, er waren nieuwe onderdelen nodig en wij waren net terug uit Engeland/Schotland. Een dealer in Huddersfield aangeschreven, of hij de onderdelen kon leveren en op welke termijn en tegen welke prijs. Ik zou ze dan moeten halen. Terwijl ik op antwoord wachtte komt een vriend van ons langs en na gehoord te hebben wat een probleem ik had, vertelde hij dat er tijdens onze vakantie in Hilversum een Vauxhall-Club was opgericht. Er had een artikel over deze oprichting in de Regionale Krant gestaan. Hij zou dit artikel opzoeken en bij ons afgeven. In dit artikel werd vermeld, dat Ton Geul voorlopig als voorzitter was gekozen. Deze Ton Geul woonde in Hilversum, dus daar heb toen contact mee gezocht. Hij is een avond geweest en toen hij hoorde, dat ik een probleem had met onderdelen voor de APK-keuring, bood hij meteen aan deze mee te nemen, daar hij heel binnenkort toch naar Engeland moest om nog andere onderdelen te halen. Ik ben toen dezelfde avond lid geworden van de Vauxhall-Club en dat ben ik tot op heden nog steeds.
16
Donatie van twee gulden vijftig door Ries van Leeuwen Toen ik de Vauxhall Wyvern kocht van 2 jonge jongens die hem helemaal uit elkaar hadden liggen het niet meer zagen zitten was het 1985. Ik had net een Mercedes 220S klaar en dan een Wyvern afmaken, dat doe je niet zo maar even. Her en der onderdelen vandaan halen, ontdekken dat het een heel bijzondere auto was en ook dat het een heel bijzonder merk was en is. Toen ik dan ook na meer dan 2 jaar restaureren, benaderd werd om mee te doen om een Vauxhallclub op te richten, was ik daar meteen voor. Na gesprekken , ik meen met Herman van Eekeres, maar ook met Ton Geul, reisden we op 6 september 1987 af naar Hilversum, waar om 2 uur de eerste vergadering, nou ja, bespreking plaats zou vinden. De Wyvern was nog niet klaar, dus met een gewonde auto gegaan. Ruimschoots op tijd, dus er werd al druk gepraat over de Vauxhalls. Toen de club na heel veel discussie en praten een feit was, ben ik opgestaan en heb als allereerste een symbolische contributie c.q. donatie van twee gulden vijftig gedaan en ben daarmee gelijk lid geworden. Later moest ik nog wel de 25 gulden als inleggeld betalen, waardoor ik eigenlijk als enigste zevenentwintig gulden vijftig betaald heb. Nou een ieder van jullie weet inmiddels hoe het een en ander met Vauxhall en Ries en Geiske van Leeuwen gegaan is.
Een oude Viva HC, een blinddoek en een parcours en de chaos is kompleet. Zichtbaar genieten de aanwezigen van dit mooie spelletje tijdens het tien jarig bestaan in Zeist.
17
Mooier kunnen ze niet worden! door Henk Loeve Heel lang geleden toen ik nog jong was, werkte ik bij garage Pietersen & Co in Rotterdam. Ik was hier in 1955 komen werken en zag al die mooie auto’s aan mij voorbij komen. 1957 was daarin wel het top jaar want volgens mij konden de auto’s nooit mooier worden dan in dat jaar. Veel chroom, mooie ronde modellen. De Chevrolets waren natuurlijk het mooist, maar wel erg groot. Vauxhall past beter in mijn straatje, maar ja, eerst maar eens geld verdienen en later maar eens verder zien. Toen ik, in 1978, zoals gewoonlijk van mijn werk in Schiedam langs een café kwam zag ik daar warempel een Vauxhall Cresta E-type staan uit het jaar dat de auto’s niet mooier konden worden. Ik op zoek wie de eigenaar was, navraag bij de kroegbaas bracht uitkomst. De eigenaar, dhr Nöe, woonde in Delft. Het bleek dat de Cresta twintig jaar netjes ondergedekt in een spuiterij had gestaan en dat het nu tijd was om hem te verkopen. En zo gebeurde het dat ik voor het bedrag van fl 4.600 eigenaar werd van de Cresta die jullie allemaal goed kennen. Ik was de tweede (!) eigenaar. Bijna negen jaar na aankoop van de Cresta zag ik een advertentie voor de bijeenkomst voor het oprichten van de Vauxhallclub. Ik was zeer verbaast en verrast en ben dus inderdaad op de bewuste dag in september 1987 naar Hilversum vertrokken om lid te worden van de club. Al gauw bleek dat het een leuke groep mensen was die lid was geworden en Aart en ikzelf voelden ons er ook erg thuis. Ondanks dat de gezondheid van Aart (en momenteel ook van mijzelf) hebben we altijd geprobeerd alle bijeenkomsten bij te wonen, en dit met erg veel plezier. Wat me in al die jaren wel het meest is bijgebleven is het 100 jarig bestaan van Vauxhall waar ik met mijn zoon Yves en alle andere Vauxhallvrienden prachtige 14 dagen in Engeland, Wales en Schotland hebben doorgebracht. (Holletje op, Holletje af) Ik hoop dat ik nog vele jaren van de evenementen van onze club kan genieten.
18
Griffins maken met de hele familie! door Carl Peters Tja, de tijd is voorbij gevlogen 25 jaar geleden werd de club opgericht in Hilversum op 6 September 1987. Bij die oprichting was ik niet aanwezig maar 1,5 jaar later zou dat veranderen wij werden lid van de Vauxhallclub. Even terug in de tijd het was in 1988 ik was in het bezit van een Vauxhall Viva HB uit 1970 en was lid van de HAV, de Historisch Automobiel Vereniging afdeling Kampen. Regelmatig reden we mee met ritten die altijd perfect geregeld waren, eigenlijk paste onze VIVA helemaal niet tussen die Oldtimers. Na 2 jaar lid te zijn geweest kregen we steeds vaker te horen van leden dat ze vonden dat onze Viva er niet bij paste en ze liever zagen dat we niet meer mee reden. Na een tijdje bleek dat er in Enschede iemand was die een Vauxhallclub wilde oprichten maar het niet helemaal van de grond kon krijgen maar wel al een aantal namen op papier had staan dat was Gerritsen onze huidige penningmeester. Vervolgens heb ik toen contact met hem gezocht maar dat weet ik niet meer zeker. In 1989 nam mijn vrouw Corry Peters het penningmeesterschap over van de heer Duintjer uit Bussum, naar ik dacht heb ik 2 jaar later het penningmeesterschap over genomen van mijn vrouw Corry Peters die toen het voorzitterschap op haar nam. Jaren lang hebben we in het bestuur gezeten en de hele groei van de club meegemaakt we hebben van alles gedaan; beurzen; kampeerweekenden; ritten uitzetten, het was regelmatig moeilijk iemand te vinden om het clubblad de Griffin te maken, ook daar hebben we er tientallen van in elkaar gezet. Als je mij vraagt, wat is je het meest bijgebleven, dat was het eerste jubileum van de Club het 10 jarig bestaan dat we hebben gevierd met een groot aantal leden op de Camping de Krakeling in Zeist, een geweldig weekend om nooit vergeten, zeker het onderdeel achteruit rijden dat door de Ries van Leeuwen was uitgedacht. Hij had een gele Viva HC meegenomen die behoorlijk werd misbruikt, maar dat was geen probleem het was een oudje. Sommige hebben daar leuke herinneringen ze zijn gelukkig nog samen. We waren vroeger een grote familie de kinderen waren nog klein ze waren er altijd bij nu is dat wel anders. Maar zo af en toe komen ze toch weer even opduikelen, wat zijn ze groot geworden, mijn kinderen en kleinkinderen gaan nog regelmatig mee naar evenementen. Dat clubladen vouwen, nieten, postzegels plakken en mailing versturen het was een heel familie gebeuren bij ons thuis dus de Vauxhallclub zal altijd een plekje in hun geheugen blijven. In 2001 ben ik gestopt met het penningmeesterschap en het overgedragen aan Reyer Gerritsen die het beheer van de penningen goed heeft voortgezet en nog steeds. Mijn vrouw Corry Peters was een jaar eerder gestopt met het voorzitterschap en had het over gedragen aan Rob Hogervorst en die het nog steeds met plezier doet, hij lacht altijd en dat dat doe je niet zomaar. Ik ga niet alle bestuursleden noemen maar jullie zijn in mijn gedachten. En nu wat anders mijn Viva HB is nog steeds niet op de weg, staat heel zielig te wezen in de garage onder het huis met een kleed over zijn koppetje. Door allerlei omstandigheden komt het er niet van om de auto af te maken. Mijn trouwe vierwieler staat rustig te wachten op betere tijden. Met een beetje hulp gaat het wel een keer lukken. Vroeger kroop ik met gemak onder de auto, de motor tilde ik alleen uit het motorruim maar toen was ik 25 jaar jonger maar nu ben 66 dus gaat niet zo makkelijk meer, daar zullen vele onder ons ook last van hebben. Ik probeer nog wel eens een dag 20 te zijn en dat lukt ook maar daarna voel ik een paar dagen 80 dus moet je genoegen nemen met het ouder worden. Een aantal leden zijn niet meer onder ons toch wil ik ze bedanken aan de bijdrage die ze hebben geleverd aan de Vauxhallclub want zonder verleden geen heden. 19
Racen met youngtimers door Klaas van Vuure Als 18-jarige zat ik in het DNRT team, daar reden ze met diversen race auto’s en vooral Opels, Rien Frankenhout heeft toen uitgezocht dat de Homologatie special van Vauxhall n.l. de Magnum coupe 2.3 een bijzonder goede keus zou kunnen zijn in het Nederlands kampioenschap. De reden was dat de auto klein en zeer stijf is en uitgevoerd met een grote motor incl. dubbel Dellorto’s en een fijne ZF 5 bak met een price de direct in de 5 dit maakte de keus op deze auto. Het DTV werd opgericht en de dealers betaalden aan dit project mee, auto werd aangekocht en er werden er drie geleverd voor het Benelux kampioenschap, er gingen er twee naar België. Ik was toen de monteur van de Vauxhall en Rien Frankenhout de coureur. Verder reed er een tweede Vauxhall mee met Dirk van Vuure aan het stuur, wel familie in de stamboom maar kende hem niet echt toen. Rien reed vooral tegen Jan Lammers en een crash in de laatste race maakte dat hij net geen kampioen in 1976 werd helaas. Na een aantal jaren heeft Rien de auto aan Dirk van Vuure verkocht en die heeft er ook nog enkele jaren mee gereden, nadat ik de Magnum zonder motor bij Carly motorsport vond bleek die te koop te zijn en heb ik na 3 jaar hem eindelijk van Dirk van Vuure kunnen kopen. Jaren laten staan in de stalling omdat er geen race klasse was waar ik er mee kon rijden totdat er in 1993 een race werd georganiseerd voor de nieuwe race klasse genaamd de Youngtimers. Heb toen de auto met spoed moeten voorzien van een nieuwe rollkooi vanwege het feit dat de alu kooi die er in zat niet toegestaan was, verder natuurlijk een motor moeten bouwen en alles vervangen wat moest zoals remmen etc. Ben meteen de regelneef geworden van de Youngtimers en ben dat nog steeds met veel plezier. In die tijd ook lid geworden van de Vauxhall club uiteraard want dat leek mij vooral handig met de onderdelen voorziening. Ook de eerste vergaderingen meegemaakt en zelf wat puzzelritten en allemaal met veel plezier. Kan me zelfs een bijeenkomst herinneren in Harmelen in een restaurant aan een provinciale weg en bedacht om de Magnum mee te nemen op de transporter en daar met een vrijwilliger een rondje te rijden naar de rotonde visa versa, zat geen rechterstoel in dus de held die mee wilde moest zich vasthouden aan de kooi en op de bodem zitten. Bij de zoveelste rit naderde ik een politie auto die mij niet doorhad gelukkig maar ben er toen wel mee gestopt dit om rijbewijs te behouden voor de toekomst. Ook op een onderdelendag veel plaatwerk kunnen bemachtigen dit met de gedachte dat er met racen wel eens iets sneuvelt. Uiteindelijk een hele body geruild tegen een paar LM velgen dit met de zelfde reden als de onderdelen. Deze body is nu geheel gelast en roestvrij hij staat op zolder te wachten op het moment dat die moet aantreden. Ik ben bij Donkervoort in 2000 gaan werken en toen had ik geen tijd meer om te racen, dit na velen jaren race plezier met de Magnum. Ook zelfs een kampioen geworden bij de YT! In 2004 Beek Auto Racing gekocht dus nu is race gedoe ook mijn beroep geworden en begeleid ik klanten met hun auto’s op het circuit en verzorgen wij de technische zaken aan hun race auto o.a. We hebben zelfs een keer de jaar vergadering bij BAR gehad en vond dat leuk om de club een keer te kunnen helpen. Om reden dat ik veel moet werken in de weekenden en er meestal een Vauxhall meeting is als ik ook weg ben komt het er vaak niet van dat ik er bij kan zijn. De Magnum staat veilig en droog op zolder naast de reserve Magnum op de zaak en kijk er elke dag met veel vreugde naar en er komt misschien weer een moment dat we hem weer laten racen.
20
E-types wassen en uitzuigen door Thed de Wilde Reeds op zeer jeugdige leeftijd werd ik geconfronteerd met Vauxhall. Ik was zo ongeveer een jaar of acht. In het garagebedrijf van vrienden van mijn ouders mocht ik op zaterdag, als het werk was afgelopen, de garagevloer vegen en daar kreeg ik één gulden voor. Een kapitaal voor zo’n jochie toen! Later mocht ik de Vauxhalls E-type, die daar in de verhuur “liepen”, wassen en van binnen “uitzuigen”. Daar raakte ik dus bekend met Vauxhall. Mijn vader heeft ook Vauxhall gereden; namelijk een gloednieuwe, geleverd door bovenvermeld bedrijf, Garage Meyer op de Glip in Heemstede, Victor FB Estate. Daar zijn er maar een paar van verkocht in Nederland. Mijn broer heeft in een ook weer gloednieuwe, geleverd door Garage Meyer, Vauxhall Victor FD 2000 Estate gereden. Deze auto was niet zo’n succes. Het was een maandagmorgen auto en heeft veel in de werkplaats gestaan (wel garantie). Helaas heeft deze FD de 40.000 km net niet gehaald. Vanwege de vele ellende werd hij ingeruild voor een Peugeot 404 stationcar. En nu waarom ik aan Vauxhall ben begonnen! Midden tachtiger jaren was de Simca 1100 TI van mijn vrouw weggeroest en moest vervangen worden. De keus viel op een Viva HA; het eerste type. Waarom een HA? Toen mijn vader destijds een keer schade had opgelopen aan zijn auto, had hij een Viva HA als “leenauto”. En als hij ’s avonds na zijn werk, thuis zijn administratieve werkzaamheden deed, hing hij zijn colbert altijd aan de kapstok in de hal. Ik pikte dan het sleuteltje van de Viva uit zijn jasje en ging dan “scheuren” op een toen nog zeer rustige, bochtige weg in Vogelenzang. Pa heeft er gelukkig nooit iets van gemerkt. Toen in 1987 de V.O.C.H.werd opgericht ben ik lid geworden. De Viva is nu ter ziele. Momenteel heb ik een Cresta PC, bouwjaar 1968 en een Royale Coupé van 1979. Ik wens iedereen van “onze” V.O.C.H. veel plezier met de club en hoop jullie veel te mogen zien.
Allemaal zwaaien naar de fotograaf tijdens de viering van het vierde lustrum in 2007 bij Het Dinkelwerk in Beuningen (Twente)
21
25 jaar besturen in de Vauxhall Owners Club Holland door Reyer Gerritsen In het kader van het 25 jarig bestaan van onze club, leek het me wel eens aardig om mijn onderzoek naar bestuursleden van vijf jaar geleden te updaten, en te kijken hoe het allemaal ook alweer is gegaan in deze 25 jaar: Nu is dat met betrekking tot de voorzitters nog niet zo moeilijk, daar zijn er tot nu toe nog niet zoveel van geweest, ze houden het allemaal nogal lang vol. In 1987 trad Ton Geul als eerste voorzitter aan, dit deed hij tot september 1990, waarna Herman van Eekeres (en die naam zullen we vaker tegenkomen) het een jaartje uithield. Vanaf 1991 was het tot 2000 de beurt aan Corry Peters en op 1 september 2000 gaf zij de voorzittershamer over aan onze huidige voorzitter Rob Hogervorst. Vice voorzitters houden het over het algemeen ook lang uit, zo hadden we over de periode van 25 jaar 5 vice voorzitters t.w. Ton Geul, Herman van Eekeres, Ries van Leeuwen, John Pronker en onze huidige vice voorzitter Thed de Wilde. Met het secretariaat is het anders gesteld, begon het in 1987 met Dick Duintjer (voor 1 jaar) die werd opgevolgd door Rob Heymans (ook 1 jaar) gevolgd door Ton Geul (óók 1 jaar), kwam er in 1993 een constante factor in het secretariaat. Pieter Happel hield het 6 jaar vol. Waarna (en daar is ie dan weer) Herman van Eekeres het als a.i. secretaris 2 jaar vol hield. Dat brengt ons in het jaar 2001 waar onze huidige secretaresse Marian de Wilde aantrad. Penningmeesters hebben waarschijnlijk een leuke en makkelijke baan, want zij blijven over het algemeen lang aan als bestuurslid. Met uitzondering van Dick Duintjer (die het twee jaar vol hield), bleef Carl Peters 12 jaar penningmeester en houd de schrijver van dit stukje het inmiddels ook al weer 11 jaar vol. De toch wel belangrijke evenementencommissie bestond in de jaren tachtig uit achtereenvolgens dhr Pootjes en het duo T&M de Wilde. In de jaren negentig werd gestart met Ton Geul waarna al snel Ries van Leeuwen en Thed de Wilde zorgden voor het organiseren van de vele evenementen van onze club. Ries hield er in 2001 mee op, maar Thed heeft er tot op de dag van vandaag (volgens mij) nog steeds veel zin in. De redactie van onze Griffin is in nogal wat handen geweest. In 1987 begon dhr Pootjes, waarna Han Bulterman het redacteurschap 3 jaar voor zijn rekening nam. Via Ton Geul, dhr Verstappen en de familie Peters komen we in 1997 bij Marc Houwen, die op zijn beurt de vormgeving en redactie in 2000 overgeeft aan John Lueksen. John heeft deze functie vol gehouden tot de automatisering zijn intrede deed in 2007. Vanaf dat jaar heeft ondergetekende het redacteurschap op zich genomen, en doet dat tot op de dag van vandaag nog met veel plezier. Natuurlijk mogen in deze opsomming de volgende Vauxhallisten niet ontbreken. Ten eerste is dat (en daar is ie weer!) Herman van Eekeres, want bij alle functies is hij degene die vanaf het begin in 1987 de constante factor is in de Technische Commissie. Als tweede persoon bedoel ik Ynze van Kampen, ook hij deed al sinds Vauxhallheugenis de merchandising voor onze club, maar in 2011 heeft hij echter het stokje overgedragen aan Harry Grandjean P.C.
Bestuursvergadering 1989 met Frans Pootjes, Thed de Wilde, Ton Geul, Herman van Eekeres en Marian de Wilde
22
2006 Reyer Gerritsen, Rob Hogervorst, Marian de Wilde, John Pronker
Kamperen en Vauxhallisten In de beginjaren begon ook het idee te ontstaan om eens per jaar met de club een weekend te gaan kamperen. Het duurde echter tot 1994 tot het eerste kampeerweekend een feit was. In de volgende plaatsen hebben we een aantal nachten op de camping mogen logeren: Doornspijk 17-19 juni 1994 Doornspijk 16-18 juni1995 Vierhouten 21-23 juni 1996 Zeist (2e lustrum) 5-7 september 1997 Noordwijkerhout 19-21 juni 1998 Heerde 4-6 juni 1999 Heerde 23-25 juni 2000 Noordscharwoude 4-6 mei 2001 Schinveld (3e lustrum) 20-22 september 2002 Oirsbeek 23-25 mei 2003 Tolkamer 14-16 mei 2004 Willemstad 2-4 juni 2006 Lattrop (4e lustrum) 8-10 juni 2007 Uithuizermeden 9-11 mei 2008 Lathum 19-21 juni 2009 Lelystad 24-26 juni 2011 Sloten (5e lustrum) 22-24 juni 2012 In 2005 was er geen kampeerweekend en in 2010 was er een experiment met een buitenland weekend. Natuurlijk had ik achter elk kampeerweekend wel een paar trefwoorden kunnen zetten waarbij we allen wel een “o-ja” gevoel zouden kunnen krijgen. Een paar herinneringen wil ik nog wel onder de aandacht brengen: Natuurlijk was er vanaf 1997 bij elke lustrumviering een Engels ontbijt aanwezig. (Welke bij het derde lustrum ook nog werd ingestraald) In 1997 kregen alle aanwezige leden een prachtige tinnen Griffin van Ries van Leeuwen, en wat was het koud in de grote legertent begin mei in Noordscharwoude. Natuurlijk werd tijdens het tweede lustrum de “gouden eikel” uitgereikt en vielen de mussen dood van het dak van de hitte tijdens de stadswandeling in Willemstad. Ik kan nog wel even doorgaan met de nodige anekdotes maar ik laat het ook graag aan jullie over om er bij een volgend evenement nog eens weer op terug te komen.
Barbecue tijdens het kampeerweekend in 1998 in Noordwijkerhout.
23
Harmelen! Als je leden van de Vauxhallclub vraagt naar Harmelen, dan betekent dat, veel Vauxhalls en natuurlijk barbecue. In de beginjaren van onze club werd al gauw het idee geopperd om de verjaardag van de club (6 september) te vieren. Ries en Geiske stelden toen voor om dat dan maar in Harmelen te doen, nou dat hebben ze geweten. In de jaren 1990, 1992, 1993, 1995, 1996, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011 en 2012 was het rond 6 september groot feest op de “werf” (zoals Ries dat zegt) in Harmelen. En het was dan niet alleen barbecue, ook was er een rit en aan het einde van de rit was er altijd wel weer iets bijzonders te doen. Rijden op een trekker met blinddoek of puzzelen in het museum of raden wat voor machine er nu weer door Ries was gekocht, enz, enz. En altijd waren er mooie bekers om in je prijzenkast te zetten als je gewonnen had. Gezien de grote opkomst van Vauxhalls met hun begeleiders was het altijd een grootse happening. Ja, was, want helaas hebben we in 2012 voor het laatst een barbecue op de traditionele manier in Harmelen gehad. Na 19 jaar organiseren vinden Ries en Geiske het welletjes en willen ze graag de organisatie aan een ander overdragen. Ries en Geiske, namens vele leden en ex-leden, bedankt voor de prachtige dagen in Harmelen. (En er moet zeker een verbinding zijn naar boven, want het was ALTIJD mooi weer!)
Tijdens de barbecue in 2007
Roeien op de vijver in 2004
Vader en zoon Loeve op de trekker. Weer zo'n leuk geintje van Ries tijdens de jaarlijkse barbecue
Een ander raadseltje in 2011
24
Beurzen Vele leden van de club hebben zich in de afgelopen 25 jaar ingezet om op diverse beurzen een stand met auto's voor onze VOCH in te richten en te bemensen. Zo gebeurde dit o.a. op de bijeenkomsten voor Merkenclubs in het Autotron in Rosmalen in 1994 maar ook op de twee edities van de Classieke Autorai in 1998 en 1999. Ook waren we natuurlijk aanwezig op de British Car and Lifestyle dagen in Houten en Rosmalen. Meerdere malen werden daar prijzen gewonnen.
Onze stand in 2003 tijdens de British Cars and Lifestyle in het Autotron in Rosmalen.
Martin de Vries de organisator van het British Cars and Lifestyle evenement, reikt de eerste prijs uit aan de VOCH in 1994
Eerste prijs op de Histocar 1989 voor de Velox L-type van lid Van der Laar
Een van de eerste beurzen in 1988 die door de VOCH bezocht werd. In 1998 staat de VOCH met een stand op de Klassieke Auto Rai
1989
1993 Valkenswaard
1994 Merkenclubs Rosmalen
25
Internationale Meetings In 2003 bestond Vauxhall 100 jaar. De VOCH werd uitgenodigd om ook met een aantal equipes te verschijnen voor een tocht door Groot Brittannië. Tijdens deze meeting stelde onze secretaresse, Marian, voor om elk jaar maar een Internationale Meeting te organiseren. En zo kwam het dat we in 2004 Denemarken bezochten, in 2005 bleven we in Nederland, in 2006 was Zweden het gastland en in 2007 ging de tocht naar Zwitserland. 2008 was een verre bestemming namelijk Australië en in 2009 was Engeland aan de beurt. Daar stelde ook Ierland voor om in 2010 naar hun mooie eiland te komen. Hiermee was de cirkel rond. Maar men wist niet van ophouden! Dus opnieuw werd de cyclus ingezet en vertrokken we in 2011 weer naar Denemarken en was in 2012 ons eigen land weer aan de beurt. Vol enthousiasme vertrekken er altijd weer een heel gezelschap van onze club naar de landen waar ooit Vauxhall werd verkocht of geassambleerd. We hebben veel vrienden opgedaan tijdens deze Meetings!
2003 De nederlande equipe in Colchester in Engeland
2005 Met onze gasten in de rondvaartboot in Amsterdam
2006 In pretpark Liseberg in Göteborg Zweden
2009 Op de ferry naar Engeland
2010 Verjaardag van Reyer vieren in Gallway Ierland
2007 Zwitserland
2011 Eten in Lundo in Denemarken
26
2012 Bij de klompenmaker in Losser Nederland
De eerste ledenlijst van de VOCH met 39 leden en 1 donateur (hij was nog te jong om lid te worden)
27
www.editoo.nl
Indien onbestelbaar retour: t’Sander 50, 7522 AM Enschede
28
