GRIFFIN MO TO
LA ND
TD
L
N TO LU
EN G
L AL H X
RS
VA U
Officieel orgaan van Vauxhall Owners Club Holland
20e jaargang, nr. 1, april 2007
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
MO TO TD
L
Vauxhall type 20/60 Hurlingham
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Vauxhall Victor FA serie I van dhr van den Acker
2
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Inhoudsopgave Van de redactie Van de voorzitter Van het secretariaat 50 jaar Vauxhall Victor Nieuwjaarsreceptie De Antwerpse Oldtimerbeurs van 4 maart 2007 Fehaciviteiten Mijn eerste Vauxhall Vauxhall in de Nederlandse autosport 1975 Draadnagels en hoge bomen Familieberichten Evenementen/Clubartikelen Colofon
3 4 5 7 8 10 11 16 17 18 21 22 23
Foto voorpagina: Vauxhall Wyvern L-type 1949 van R. Gerritsen
Van de redaktie Beste Vauxhallisten, Voor jullie ligt de eerste digitale Griffin. Iets later dan normaal want we moesten natuurlijk wel eerst wennen aan het digitaal opmaken van deze 1e Griffin van het jaar waarin de Vauxhall Owners Club Holland 20 jaar bestaat. Op een paar puntjes zien jullie wat wijzigingen in de opmaak, maar we hebben het zoveel mogelijk bij het oude gelaten. Er zit nog wel een kleine omissie in de opmaak van de tekst (trema's en accenttekens ontbreken), maar bij de volgende Griffin zal dit zijn verholpen. Zoals jullie zien is nu de gehele Griffin in kleur, dus stuur voor de volgende sluitingsdatum leuke foto's van je eigen auto in, en wie weet, staat hij er de volgende keer in! Als jullie kopij aanleveren dan graag in Word en de foto meesturen in jpg formaat. We hebben deze keer weer een zeer gevarieerde inhoud, zo heeft Carl Peters een mooi verhaal geschreven over Draadnagels en hoge bomen. Dhr Budding refereert aan het 50 jaar bestaan van de Vauxhall Victor en er is een uitgebreid verhaal over de Nieuwjaarsreceptie met de bijbehorende foto's. En heb je zin om volgend jaar naar Australie te gaan voor de Internationale Vauxhall en Bedford Meeting, lees dan vooral de rubriek van het secretariaat. Veel leesplezier en tot de volgende keer.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
3
A XH
RS
VA U
De sluitingsdatum voor de volgende Griffin is 10 juli 2007
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Van de Voorzitter Voorhout, 31 maart 2007
De eerste Vauxhall-evenementen hebben we al weer achter de rug en binnenkort mag uw Vauxhall de weg weer op. De Nieuwjaarsreceptie en de Algemene Ledenvergadering hebben we gehouden bij de familie Van der Aart in Lisse. Na afloop van de ALV heb ik samen met mijn vader verslag gedaan van onze puzzelrit naar Beijing. Bij beide evenementen was de opkomst weer zeer groot en dus kunnen we tevreden terugkijken op de start van het nieuwe jaar. Bij deze wil ik Loek & Ria bedanken voor het ter beschikking stellen van de ruimte en Ans voor het regelen van de hapjes.
Tijdens de ALV is teruggekeken op het afgelopen jaar en het financiele verslag is toegelicht. Verder zijn de plannen en de evenementen voor 2007 met bijbehorende begroting aan u voorgelegd. Door steeds efficienter om te gaan met de kosten, lukt het nog steeds om geen contributieverhoging door te voeren. Wel is het voorstel geopperd om de contributie van donateurs gelijk te trekken met die van de leden omdat de kosten voor beiden gelijk zijn. De donateurs worden middels een schrijven om hun mening gevraagd. Thed de Wilde heeft u op de hoogte gesteld van de evenementen die door de VOCH worden georganiseerd maar ook van diverse andere interessante evenementen die in ons land en daarbuiten gepland staan. Mocht het allemaal te snel zijn gegaan, u kunt de agenda terugvinden op onze website: www.vauxhallclub.nl en natuurlijk op de enige echte Vauxhall-kalender, te koop bij Herman van Eekeres of Reyer Gerritsen.
Op 15 april staat de eerste rit gepland. Deze hebben we uitgezet, op verzoek, in de omgeving van Halfweg en Bloemendaal. Normaal de werkomgeving voor Frits Conzen en Hans Kornelissen, maar omdat tijdens de ALV is gebleken dat er behoefte is om deze omgeving een keer bij daglicht te zien, is nu de voorjaarsrit in dit gebied uitgezet. Dus we zien u graag met de uitgeslapen Vauxhall in Noord-Holland. Veel leesplezier.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Rob Hogervorst
4
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Van het secretariaat Mooi is-ie geworden he! En zo kleurrijk. Met vreugde geven wij u kennis - hoewel uit armoede geboren - van de vernieuwing van ons clubblad. Om een gezonde financiele buffer te houden heeft Reyer wat geshopt bij de diverse drukkerijen. Nu hebben we een nog mooier blad dan waar John 6 jaar geleden mee begonnen is en tegen een beduidend voordeliger prijs. Bovendien wordt u op deze wijze (nog) niet met een contributieverhoging geconfronteerd. Leuker kan Reyer het niet maken. Voor John betekent dit een plezierige verandering. Eenmaal gewend aan het digitaal opzetten van het blad zal hij vast tijd overhouden. Vanaf deze plaats wens ik hem veel succes toe bij deze vernieuwing. Aan, onder andere, mij de plicht om het blad weer van de nodige kopij te voorzien. Omdat de deadline erg vroeg is en er weinig nieuws te vermelden was had ik toch een beetje de zenuwen of het mij ook deze keer weer lukken zou om iets zinnigs in elkaar te flansen. Met dank aan de post wordt dit probleem voor mij opgelost.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
5
A XH
RS
VA U
Gisteren kreeg ik uit Engeland het clubblad van de V.O.C. 1903-1957. Daar staan toch diverse interessante artikelen in. Bijvoorbeeld het volgende: Hoewel de Internationale Meeting in Zwitserland nog van start moet gaan, hebben de Australiers hun programma al grofweg gepresenteerd. Dat wordt hard sparen maar absoluut de moeite waard. Noteert u vast september 2008 in uw agenda. Vauxhall meenemen? Mag, maar hoeft niet want de "Aussies" bieden de mogelijkheid om een Vauxhall te lenen. Ik had al wel eens foto's gezien van het prive-museum van Adam en Kath Vella, onze gastheer en –vrouw tijdens de Internationale Meeting 2008. Daar staan meer dan 100 Vauxhalls in. De meeste rijdend. Wat gaan ze doen? In 2005 vertelde Adam al dat de Meeting 2008 minimaal zo'n 14 dagen gaat duren omdat de afstand te groot is om het met een lang weekend af te doen. Het wordt daarom een rondreis van globaal 2900 kilometer waarbij we starten in Londonderry bij Sydney - Canberra - Cowra - Bathurst - Dubbo - Tamworth - Ipswich bij Brisbane - Port Macquarie, Newcastle en terug naar Londonderry. Volgens het artikel van Barry Harvey worden er 44 steden aangedaan. Hieronder ziet u een foto van een blowhole, een overduidelijke wegwijzer en een rotsformatie genaamd de drie zusters. Krijgt u al een beetje zin?
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
De voorlopige route bevat musea (niet alleen over auto's!), bergen, blowholes (dit zijn gaten in de rotsformatie waardoor met kracht het zeewater binnenstroomt), Nationale parken, historierijke locaties. Mogelijk wordt er ook een bezoek gebracht aan het circuit van Mount Panorama. Er wordt overigens niet uitsluitend gereden. Er blijft genoeg tijd om met elkaar plezier te maken en vrije dagen om steden of andere bijzonderheden te bezichtigen. Ik zal u van verdere informatie op de hoogte houden. Verder schreef Barry over de VBOA-Meeting in Billing op 7-8 juli dit jaar. Het thema zal dan zijn 100 jaar Vauxhall Motors Ltd. in Luton. Ik hoor u denken: 100 jaar? Dat was toch in 2003! Klopt maar toen zat Vauxhall in Londen. In 2007 zijn ze dus verhuisd naar Luton. Er wordt getracht om van elk type Vauxhall, dat ooit de fabriek in Luton verlaten heeft, er een in Billing te presenteren. Vauxhall zal hier ook medewerking aan verlenen en een paar zeldzame types uit de Heritage Collectie ter beschikking stellen, o.a. de enig overgebleven Vauxhall van het S-type. Tot zover het nieuws uit Engeland. Veel leesplezier. Marian de Wilde
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Vauxhall Big Six 27 HP BX van 1935
6
MO TO
LL
MO TO
50 jaar Vauxhall Victor
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Op 7 februari 2007 is het 50 jaar geleden dat de Vauxhall Victor aan pers en publiek werd voorgesteld. De wagen diende als opvolger van de inmiddels sterk verouderde Vauxhall Wyvern. De wagen had een Amerikaanse styling 4 deurs een motor die 56 pk leverde en 3 versnelling stuur-schakeling. De motor was dermate soepel dat vanaf 30 km in de hoogste versnelling moeiteloos opgetrokken kon worden. Aanvankelijk leverde men 2 versies. Een standaard en een Super, deze had chroom-omlijsting van de ramen. Een jaar later kwam er nog een Stationcar bij. In februari 1959 verscheen serie 2, herkenbaar aan de recht doorgetrokken bumpers en een ander medaillon op de motorkap. Zowel de lengte alsmede de breedte was met 3 cm toegenomen. In de productietijd van 4 jaar werden er 390.745 geproduceerd, waarvan 65% werd geexporteerd. Ondanks de mooie lijnen was de auto niet probleemloos. Vooral de roestvorming was beducht. De dorpels waren meestal binnen 5 jaar weggerot. Ook de stuurschakeling werkte niet probleemloos. Met de komst van serie 3, leverbaar vanaf augustus 1960 waren de meeste kinderziektes verholpen en had dit model een betere roestpreventie. Van dit laatste model zijn er maar weinig geproduceerd en in september 1961 werd de productie stopgezet ten behoeve van de opvolger de FB serie. Deze nieuwe Victor had een saaier ogend koetswerk, ook weer duidelijk Amerikaanse invloeden. F. Budding
LA ND EN G
VA U
TD
L
N TO LU
7
A XH
RS
Vauxhall Victor FA serie II van Dhr Budding
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Nieuwjaarsreceptie Volgens goede traditie vond eind januari de Nieuwjaarsreceptie van onze club plaats bij Loek en Ria van der Aart in Lisse. Ieder jaar is dit toch wel een van de best bezochte evenementen van de club. We mochten naast veel bekende, gelukkig ook nieuwe mensen begroeten. Dit jaar stond in het teken van een "High Tea". Op de bar stonden scones met room en diverse soorten jam klaar, evenals schalen met sandwiches. Op de tafels stonden schaaltjes met bonbons. Na de koffie was het woord aan Rob, met beamer en beelden in de aanslag, om ons nog even door het oude jaar te loodsen alvorens te toosten en het glas te heffen op een goed, nieuw clubjaar. Dit jaar hadden we ook een gast uitgenodigd. Fred Peschar had deelgenomen aan een rally door Marokko en liet ons hiervan de videobeelden zien. Heerlijk om even een halfuurtje "op vakantie" te zijn. Later op de middag bleek Fred nog andere talenten te bezitten. Hij nam spontaan plaats achter de piano om even heerlijk muziek te maken. Zoals gezegd waren er ook onbekende gezichten aanwezig. Niet dat het om nieuwe leden gaat maar de gebroeders de Jonge waren gewoon nog niet eerder naar een evenement gekomen. Ze waren met een mooie, lichtblauw metallic PC Cresta gekomen. Het aardige van deze PC Cresta is dat die al jaren, met enige regelmaat, ons pad kruist. Jaren geleden, in het begin van onze club, stond de auto te koop en hebben wij een bezoek gebracht aan de toenmalige eigenaar in Veldhoven. De prijs lag toen ver boven ons budget. Enige jaren later boden de erven van deze eigenaar de PC aan. De auto stond toen constant buiten en dat was te zien. De koop ging niet door want men kon zich niet verenigen met de prijs, die wij bereid waren te betalen. Jaren later zagen we de Cresta terug in ons eigen dorp. Een plaatsgenoot was de gelukkige bezitter. Hij heeft hem toen totaal gerestaureerd. Eenmaal klaar met het werk vond hij het zonde om met zo'n mooie auto te gaan rijden omdat hij bang was dat er iets mee zou gebeuren. Nu is de auto dan bij Jeroen de Jonge en mocht de PC mee naar Lisse. Eindelijk mocht de auto doen waar hij voor gemaakt is: rijden. Tja, in alle enthousiasme gaat er dan wel eens iets stuk. Is het de leeftijd of het lange stilstaan? In ieder geval was de PC een beetje incontinent en liet het koelwater lopen. En Rob zou Rob niet zijn of hij liet zijn technische handjes er lustig op los sleutelen. Het was net publieke werken; een werkt en de rest kijkt toe. Kijk naar de foto's en oordeelt u zelf maar. De gebroeders konden echter wel thuis komen met slechts eeeen keer water bijvullen. Dat is nou het leuke van zo'n evenement. Je kunt binnen lekker bijkletsen maar buiten sleutelen mag dus ook. Verder had Ans, onze onvolprezen hulp in de catering, nog de nodige hapjes voor ons gemaakt. Het was al met al een geslaagde receptie.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Marian de Wilde
8
EN G
LA ND
MO TO
RS
TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
TD
L
VA U
RS
N TO LU
9
MO TO
A XH
LL VA U
A XH
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
De Antwerpse Oldtimerbeurs van 4 maart 2007 Al voor de 14e keer bracht ik een bezoek aan deze beurs die gelegen is in de wijk Hoboken. Het complex bestaat uit 4 zalen. In zaal 1 staan voornamelijk exclusieve en kostbare auto's tentoongesteld waarvan sommige ook te koop zijn. In zaal 2 staan de merkenclubs opgesteld. In zaal 3 vinden we autodocumentatie en miniatuurauto's. In zaal 4 staan zowel auto's te koop en er zijn onderdelenstands soms merkgericht o.a. Mercedes-Benz, Fiat, MG en andere merken. In de beginjaren kon je er nog leuke onderdelen kopen, de Belg spreekt over wisselstukken, zelfs Vauxhall-emblemen heb ik er kunnen kopen. Andere leuke dingen zoals Amerikaanse wieldoppen heb ik er ook kunnen kopen. De laatste jaren heb ik op dit gebied niets meer kunnen vinden. Vooral de laatste keer was de publieke belangstelling duidelijk minder, dat geldt ook voor het aantal exposanten. Mijn indruk is dat de belangstelling voor Oldtimerbeurzen aan het afnemen is. Het verminderde bezoek kan ook te maken hebben met de alsmaar stijgende entreeprijs. Betaalde je een paar jaar geleden nog 8 Euro, nu is de prijs opgelopen tot 12 Euro. Voor mij is dit de laatste keer dat ik deze beurs bezoek maar dit heeft ook te maken met het steeds slechter wordende lopen van de schrijver. Voor diegene die toch eens wil gaan kijken geef ik u wat tips. Het complex ligt aan de Jan van Rijswijcklaan in de wijk Hoboken. Er zijn geen parkeerterreinen bij het gebouw. Het complex is goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Men neme de trein naar Antwerpen Centraal en gaat verder met de metro lijn 2 richting Hoboken. De metro stopt voor de ingang van het gebouw. F. Budding
MO TO
LA ND
TD
L
N TO LU
EN G
LL
RS
VA U
Vauxhall OD-type 23/60 op de Antwerpse oldtimerbeurs 4 maart 2007 A XH
10
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
FEHACTIVITEITEN Eindelijk duidelijke cijfers over gebruik en belang van klassiekers Over de periode juni 2004 - juni 2005 is in elf Europese landen onderzoek gedaan naar de manier waarop eigenaren van klassieke voertuigen omgaan met hun voertuigen en hoeveel geld ze eraan uitgeven. Aangetoond is nu dat klassiekers in feite maar heel weinig rijden en dat alle activiteiten rond historische voertuigen een forse economische betekenis hebben gekregen. Brede opzet van het onderzoek in Europa De FEHAC en vooral haar achterban hebben vorig jaar meegedaan aan de Europese enquete naar het bezit, gebruik en belang van klassieker voertuigen. Op initiatief van de Federation Internationale des Vehicules Anciens (FIVA), werd dit onderzoek gelijktijdig in elf Europese landen gehouden. De FEHAC publiceert nu niet alleen de Europese resultaten, maar ook de resultaten voor Nederland. Begin 2006 hebben bijna 3.500 voertuigeigenaren, bedrijven en clubs in ons land enqueteformulieren ingevuld: dat is als steekproef voldoende representatief. Het onderzoek ging over de periode juni 2004 - juni 2005. Het onderzoek richtte zich op drie onderdelen: -aantallen en het gebruik van klassieke voertuigen ouder dan 25 jaar -het profiel van de eigenaar van klassieke voertuigen -de economische betekenis van klassiekers Aantallen voertuigen van 25 jaar en ouder In ons land rijden bijna 10 miljoen voertuigen rond: de overgrote meerderheid vormt natuurlijk de categorie personenauto's, maar ook motorfietsen, scooters, bestelauto's, vrachtwagens, bussen, tractoren en allerlei aanhangwagens vallen onder die 10 miljoen voertuigen. 4% van die voertuigen -zo'n 370.000 voertuigen- is ouder dan 25 jaar. Dik de helft -52,4%- daarvan (195.000) zijn personenauto’s, met als tweede categorie de motorfietsen en scooters met 23% (85.000). Verrassend en onverwacht is het grote aantal aanhangwagens en caravans: ruim 70.000 stuks in deze categorie is ouder dan 25 jaar. Klassieke bestelauto's, vrachtwagens, speciale voertuigen en trekkers vormen een relatief kleine groep, goed voor 5,7%, (21.000) stuks van het klassiekerbestand. De kleinste categorie is die van de klassieke bussen: daar zijn maar 537 stuks van.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
11
A XH
RS
VA U
Het rijdt niet of maar weinig De klassiekers (daarbij inbegrepen aanhangers) vormen weliswaar 4% van het totaal aantal voertuigen, maar er wordt lang geen 4% van het totale aantal kilometers mee gereden. Het begint er al mee dat maar 65% daadwerkelijk rijdt en dat 35% helemaal niet of maar zeer sporadisch rijdt: die zijn in restauratie of die worden alleen aangehouden vanwege de historische waarde en nemen geen deel aan het verkeer. Dat betekent dat zo'n 125.000 historische personenauto's wel aan het verkeer deelnemen. Van de 122 miljard in Nederland door personenauto's afgelegde kilometers worden er 240 miljoen in klassieke personenauto's verreden: dat lijkt nog steeds veel, maar dat is slechts 0,2% van het totaal. Van elke 1000 km worden maar 2 km's in een klassieker afgelegd. Het begint er al mee dat 43% van de historische voertuigen nog niet eens 500 km per jaar aflegt. Het gemiddeld kilometrage in een klassieker in Nederland komt uit op 1.894 km per jaar: eens per maand een ritje Zeist - Den Haag en terug. Slechts 9% van de klassieke voertuigen rijdt meer dan 3.500 km per jaar.
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Klassiekers zijn niet duur in aanschaf Vaak wordt gedacht dat klassieke voertuigen per definitie dure voertuigen zijn. Niet waar, blijkt uit het onderzoek. Zo'n 32% van de voertuigen is nog geen 5000 Euro waard en de groep van 5000 -10.000 Euro is goed voor een kwart van het aantal voertuigen. De waarde van de meeste klassieke voertuigen, zowel in Nederland als in Europa, ligt ruim onder de 10.000 Euro. De duurdere voertuigen van 35.000 Euro en meer vertegenwoordigen slechts 4% van het totaal: de dure topautomobielen, die vaak de voorplaat van de oldtimerbladen sieren, zijn dus echt zeldzaam. Het blijft toch een mannenhobby Ook de eigenaar van het voertuig is interessant: als we op een oldtimerevenement komen zien we vaak veel middelbare mannen rondlopen en is dat lijkt ook -een beetje helaas- representatief voor de groep bezitters van historische voertuigen. Jeugd, vrouwen en allochtonen zie je veel minder. Dat beeld blijkt nu ook uit het onderzoek inderdaad te kloppen: bijna 85% van de eigenaren van een klassiek voertuig is boven de 40 jaar oud, wat eigenlijk ook niet zo verwonderlijk is. Een klassiek voertuig is heel vaak erbij; eentje naast de dagelijkse auto. Nostalgie is ook een reden om een leuk oud voertuig met sterk gedateerde rijeigenschappen te willen hebben. Autodesign met een eigen karakter of mijn vader had er net zo eentje wordt dan belangrijker dan ruitenwissers die nauwelijks helpen of het stuur zonder bekrachtiging, dat een hele fitnessles vervangt. Het onderzoek maakt geen onderscheid bij de eigenaar tussen mannen en vrouwen, maar ook zonder onderzoek bevestigt de praktijk dat een ruime meerderheid van de eigenaren van klassiekers man is. De jeugd is slecht vertegenwoordigd: 15,4% is de grootte van de groep klassiekereigenaren tot 40 jaar, de babyboomers van 41-60 jaar zijn goed voor 57% en de vitale senioren van 61 tot 80 jaar zijn goed voor bijna de rest met 26,8%. Supersenioren van 80+ telt ons land niet veel als klassiekereigenaar: maar 0,3% van het totaal. Over heel Europa gemeten is het nog een graadje grijzer dan in Nederland. De groep 61-80 jaar is daar met 39% fors hoger dan onze 26,8% met ook nog eens 1,2% 80-plussers: vier keer zoveel dan bij ons. De Nederlandse bezitter van een klassiek voertuig is dus gemiddeld zeker jonger dan in de rest van Europa. In veel landen is het bezitten van en rijden in een historisch voertuig een activiteit geworden die vooral door ouderen wordt uitgevoerd. Geen hobby voor gefortuneerden Ook is naar inkomen gekeken in het onderzoek: gevraagd werd naar het bruto jaarinkomen van het huishouden in euri. Uit het onderzoek bleek dat een aanzienlijk deel van de bezitters van klassieke voertuigen een gewoon doorsnee inkomen heeft. De groep met een inkomen tot 50.000 Euro is verreweg de grootste groep (zo n 54%) en een inkomen van meer dan 70.000 Euro wordt in ongeveer 22% van de gevallen aangegeven. De rest zit in de inkomenscategorie 50-70 mille. Daarbij scoort Nederland wel wat afwijkend van Europa: in de laagste inkomenscategorie tot 30.000 Euro zijn we ondervertegenwoordigd, bij 30 tot 70 mille inkomen doen we het veel beter, maar de topinkomens zijn vergelijkbaar.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Klassiekers: een economische factor van betekenis Uitgaven rond klassiekers zijn in vier groepen te splitsen: onderhoud, verzekeringen, brandstof en een restgroep, die in het onderzoek wordt aangeduid als gerelateerde items. In Nederland wordt 120 miljoen Euro uitgegeven aan alles rond het klassieke voertuig; 50 miljoen Euro daarvan gaat op aan onderhoud. Oldtimerverzekeringen zijn goed voor 19 miljoen Euro; bij 300.000 voertuigen (de aanhangers dan even niet meegeteld) bedraagt de gemiddelde premie dan 63 Euro. Aan brandstof wordt 14 miljoen Euro uitgegeven voor de 240 miljoen in klassiekers afgelegde kilometers: ruim 17 cent de kilometer, dat is bij 1,50 Euro de liter een verbruik van bijna 1 op 9.
12
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Bij gerelateerde items moet gedacht worden aan tijdschriften, boeken, modellen, museumbezoek, gereedschap, kleding en andere zaken. Alles bij elkaar 37 miljoen Euro en dat is meer dan wat aan verzekeringen en brandstof samen wordt uitgegeven. Onder de andere zaken valt ook stalling: die kosten kunnen behoorlijk oplopen want een stallingplaats in de Randstad kost al gauw 75 Euro per maand. 400 gespecialiseerde ondernemingen actief Nederland telt ongeveer 400 bedrijven speciaal voor klassiekers: daarbij gaat het bijna altijd om kleine bedrijven met gemiddeld 3,5 medewerkers, waarbij gedacht moet worden aan merkgarages, bekleders, onderdelenspecialisten en motorrevisiebedrijven. Driekwart van die bedrijven bestaat al langer dan 10 jaar en van hun personeel wordt specialistische kennis verwacht: dat blijkt ook wel uit het feit dat 67% van deze ondernemers aangeeft moeite te hebben met het invullen van vacatures. Voor iemand, die van zijn hobby zijn beroep wil maken zijn er dus zeker mogelijkheden! Toerisme heeft baat bij veel overnachtingen Klassieker bezitters gaan vaak op pad met hun klassiekers; ze zijn goed voor jaarlijks 230.000 overnachtingen, waarvan 114.000 in Nederland. Jaarlijks worden 288.000 dagtrips gemaakt, waarvan 53.000 dagtrips naar de omliggende landen. Al met al een aardige klantengroep voor de toeristische sector. De leden van verenigingen voor klassieke voertuigen bezoeken jaarlijks 176.000 keer een bijeenkomst van hun vereniging Vervolg onderzoek straks hard nodig Dit onderzoek geeft voor het eerst een goed inzicht in de betekenis van het klassieke voertuig. De komende jaren zal alles rond historische voertuigen zeker onderwerp van discussie blijven, denk maar aan het rekeningrijden en de milieueffecten van het verkeer. Er zal veel overtuigingskracht nodig zijn om iedereen ervan te overtuigen -de overheid voorop- dat het mogelijk moet blijven om te kunnen blijven rijden in klassiekers. Gelukkig is er in brede lagen van de bevolking en van de politiek veel sympathie voor ons prachtig cultureel erfgoed. De FEHAC zal het bij haar belangenbehartiging vooral moeten hebben van overtuigende argumenten, gebaseerd op feiten en cijfers. Daarom is dit onderzoek en haar uitkomsten zo waardevol ter ondersteuning van de belangenbehartiging voor klassieke voertuigen eigenaren door de FEHAC. Vervolgonderzoek en periodiek actualiseren van de nu vergekregen cijfers is daarbij van groot belang.
KORT NIEUWS
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
13
A XH
RS
VA U
Nieuwe regels voor landbouwtrekkers Nu mag men op een trekker met een simpel trekkercertificaat op de openbare weg rijden met een maximale snelheid van 25 km/u. Een paar dingen zullen gaan veranderen. In de eerste plaats zullen alle land- en bosbouwtrekkers en hun aanhangwagens die op de openbare weg rijden een kenteken gaan krijgen. Ten tweede wordt de maximumsnelheid buiten de bebouwde kom 40 km/u en in de bebouwde kom blijft het 25 km/u. Tenslotte wordt een rijbewijs verplicht voor het besturen van een trekker op de openbare weg. Dit nieuwe rijbewijs stelt hogere eisen aan de chauffeur dan het huidige trekkerrijbewijs. Omdat het een veelomvattende operatie is, verwacht minister Peijs dat de nieuwe regels niet eerder dan in de loop van 2009 ingevoerd kunnen worden.
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Nummerplaten brommers massaal gestolen Sinds de invoering van het brommerkenteken zijn er al meer dan 6.000 kentekenplaten van brom- en snorfietsen gestolen. Het gaat daarbij om een kleine 1% van het totaal aantal uitgegeven kentekens van 670.000. Een van de oorzaken van de diefstallen is vermoedelijk dat er nog veel brommers zijn die helemaal geen kenteken hebben en een brommer zonder kentekenplaat valt direct op. Het advies is dan ook om de kentekenplaat vast te kitten of met popnagels vast te klinken. Het openbaar ministerie heeft al aangekondigd intensief te gaan controleren op gestolen kentekenplaten. Geschiedenis van de DAF aanhangwagens beschreven In deze rubriek geven we ook aandacht aan boeken als die een specifiek Nederlands deel van de historie van voertuigen beschrijven. In ons land kun je dan niet om DAF heen. De A in DAF stond van oudsher voor Aanhangwagen. Een van de mensen die het allemaal nog heeft meegemaakt en er nog uit eerste hand over kan vertellen is Frans X.A. Schmiermann. Hij heeft een prachtig en goed gedocumenteerd boek geschreven over alle aspecten van de DAF aanhangwagens en hun fabrieken in Eindhoven en Spanje. Hoogtepunt van de productie van DAF-aanhangwagens viel in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het boek DAF Aanhangerfabriek, van voortrekker tot bijwagen kost 29,50 Euro. ISBN 9789059940567 Centrum voor Industrieel en Mobiel Erfgoed (CIME) stopt ermee Het CIME beeindigt haar activiteiten, omdat de overheid voor structurele ondersteuning geen geld beschikbaar stelt. Dit centrum was bedoeld voor ondersteuning van behoud en presentatie van o.a. mobiel erfgoed voor de verschillende organisaties, die zich met het bewaren van mobiel erfgoed bezig houden. Daarbij gaat het om vliegtuigen, vaartuigen railvervoer en automobielen. Dat het CIME ermee stopt betekent niet dat daarmee ook de organisaties, die binnen het CIME participeerden ter ziele zijn. De stichting Mobiele Collectie Nederland (MCN) bijvoorbeeld, waar de FEHAC ook nauw bij betrokken is, blijft gewoon doorgaan. Gezamenlijk reglement van FEHAC en KNAF voor klassiekerrally’s Voor alle regelmatigheidsritten die onder auspicien van de FEHAC of de KNAC Nationale Autosport Federatie (KNAF) worden georganiseerd, geldt per 2007 dat het Nationaal Reglement voor Regelmatigheidsritten (NRR) wordt toegepast. Dit reglement heeft zowel bepalingen voor de organisatie als voor de deelnemers. In 2006 werd het NRR op proef toegepast, maar de organisatoren van dit soort ritten hebben unaniem besloten dat het NRR per 2007 verplicht wordt. De tekst van het NRR is aan te vragen bij het FEHAC-secretariaat. COLOFON FEHACtiviteiten is een uitgave van de Federatie Historische Automobiel- en Motorfietsclubs www.fehac.nl
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Secretariaat Kantorenhuis De Merseberghen Willeke Wallet Ambachtsweg 4 - S 3953 BZ Maarsbergen tel: 0343-437303 fax: 0343-437304 e-mail:
[email protected]
14
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
15
A XH
RS
VA U
Advertentie uit de Engelse reclamefolder van Vauxhall voor de modellen van 1974
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Mijn eerste Vauxhall Eigenlijk moet ik zeggen onze eerste Vauxhall, want Hanny was het die onze Vauxhall Viva HA uit 1964 van mijn vader kocht. De Viva had al een tijdje bij ons achter het huis gestaan en was al niet meer voorzien van banden. Hij was bij ons achter het huis beland nadat mijn vader voor mijn nicht een Viva HB op de kop getikt had, waardoor de Viva HA uit de running was. Hanny en ik hadden net ons rijbewijs en we dachten eigenlijk, waarom is dat geen mooi autootje voor ons. Mijn vader wilde hem wel weer opknappen en voor 50 gulden was hij van ons. Het was 1976 en de Viva was natuurlijk wel al 12 jaar oud, maar nog zeker niet verrot. Dit maakten we dan ook duidelijk door met zwarte plakletters de tekst Wa oald meer nich rot op de achterklep te plakken, voorop stonden onze namen Hanny en Reyer. Dit was wel leuk, het kenteken was namelijk HR-43-44 waarbij de letters met onze initialen correspondeerden. Onze eerste vakantie met onze Viva ging naar Oostenrijk en Italie. Via Monaco reisden we door Italie naar ons stekkie in Karintie in Oostenrijk. Onderweg hadden we wel veel bekijks (ook vanwege de letters op de motorkap en kofferdeksel). Na drie weken vakantie en na ongeveer 3.000 km waren we zonder problemen of mankementen weer terug in Enschede. Nog even iets over de Viva. Bouwjaar was zoals gezegd 1964 Hij had een 1057 cc motor met 40 pk. Topsnelheid 125 km/h. Het was een 2 deurs sedan en de kleur was Persian Blue (oftewel blauw metallic). We hebben zeker 3 jaar met veel plezier in onze Viva gereden, waarna we een volgende Vauxhall kochten, maar daarover een volgende keer meer.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Reyer en Hanny Gerritsen
16
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Vauxhall in de Nederlandse autosport 1975 Lets wait for the new Chevette..., zo eindigde onze historie over 1974 en daarom beginnen we 1975 met een veelzeggende tekst letterlijk aan te halen uit Auto Visie nr.14 gesierd met de Chevette op de voorpagina! De Road Test begon als volgt; Waarachtig-even leek het erop dat General Motors de reeds jaren met minder populaire modellen opgescheepte, enigszins in de verdrukking zittende drie en zeventig Vauxhall dealers een exclusieve schlager in de hand had gegeven in de vorm van de Chevette,...Een lekker autootje, goed verkoopbaar, prettig ogend en met veel betere rijkwaliteiten dan je er op het eerste gezicht vanaf ziet. Maar nauwelijks hadden de dealers het ding in de showroom staan of de Opel-nevenknie ervan kwam al ten tonele; de Opel City. Daar wordt natuurlijk de Chevette niet minder om maar Nederlanders kopen traditioneel nu eenmaal graag Opel. En dat zou best wel eens een beetje treurig voor de Vauxhall dealers kunnen zijn, einde citaat. Inderdaad hoe gelijk had Auto Visie zou later blijken; exclusief had de Chevette een redder voor de Vauxhall organisatie kunnen beteken! Sportief gezien gebeurde iets vergelijkbaars; het Opel Dealer Team Holland werd uit de grond gestampt exclusief voor Opel en zonder rekening te houden met de GM Dealer Sportcommissie leden, toeleveranciers en medewerkers welke in bijna 10 jaar het stoffige imago van Opel en in iets mindere mate van Vauxhall hadden omgebogen. Dat er een Chevette 2300HS in de toekomst gloorde als een rally kampioen daarop durfde de Vauxhall organisatie toen in 1975 niet meer te hopen...., Ook van belang was dat begin 1975 de KNAC duidelijkheid verschafte rond de reclameregels bij de nog steeds populaire Ritten-sport. Het was o.a. Nissan welke met een gesponsorde 120Y de kans waarnam en het Kampioenschap Betrouwbaarheidsritten in de wacht sleepte; naar voorbeeld van de GM Sport Commissie. Schoorvoetend legde de Vauxhall organisatie toch wat middelen opzij om alsnog een Vauxhall in de sportieve publiciteit te krijgen. Dit geschiedde door een Viva HC met kenteken 72-DJ-21 beschikbaar te stellen aan Andre Jetten welke via Jetten Conversions deze auto zou inzetten voor het Nationaal Betrouwbaarheidsritten Kampioenschap. De auto werd afwisselend bestuurd door Piet Bastiaans en neef Ad Jetten. In alle (!) vijf Kampioensritten reed de Viva binnen de top tien naar de Finish en zo timmerde Vauxhall nog een beetje aan de sportieve weg! Overigens kregen deze pittige wedstrijden; waaronder de fameuze Brabant Grensrit, volle paginas publiciteit in alle gangbare autobladen wat wel iets zegt over de toenmalige betekenis van deze sport. Speurend naar Vauxhall nieuws lazen wij dat Louis de Boer met een gloednieuwe Viva startte in de Duitse Hunsrueck Rally maar deze om onbekende reden niet beeindigde? Eind van het jaar adverteerde Vauxhall nog met 2 jaar of 40.000 kilometer gratis onderhoud. En in de laatste Auto Revue van 1975 vinden wij een prachtig artikel van Bill Blijdenstein over zijn snelste Viva creatie; Baby Bertha, sorry boys; not for the Continent! december 2006.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
17
A XH
RS
VA U
Dries Jetten
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Draadnagels en hoge bomen Het was in de zomer van 1960. Klaas, 10 jaar oud en Nelis, was 11 jaar en woonden in de grote stad. Ze waren vriendjes. Nou ja, niet zomaar vriendjes. Klaas en Nelis waren vrienden voor het leven en ze speelden samen veel buiten in het plantsoen. In dat plantsoen stonden hele hoge bomen van wel 30 meter hoog. Er stond een hele rij van die bomen en boven in de toppen van die bomen waren veel van die reigersnesten. Grote grijze vogels met van die lange poten. Altijd al hadden Klaas en Nelis graag even willen kijken in zo'n reigersnest. Klaas en Nelis woonden in een smal straatje. Het straatje was echt heel erg smal. Het liep aan het einde dood en als je er met de auto in reed, moest je achteruit rijden om er weer uit te komen, ook de vader van Klaas die een Vauxhall bezat van het type HC moest ook achterwaarts de straat uit, want draaien kon hij wel vergeten. En deze auto was niet zo groot, maar lukte van geen kant. De vader van Klaas was een beetje Vauxhall gek en verzamelde van alles over dit merk. Vaak tot wanhoop van moeders die het liever over haar breiwerkje had. Maar daar had vader weinig interesse in. Je moest het straatje uitlopen en een grote weg oversteken om bij het plantsoen te komen. Op die weg was veel verkeer. Ook de tram jankte er aan weerskanten overheen en maakte veel snerpende geluiden, die door de wielen veroorzaakt werden. Als Klaas en Nelis overstaken was het altijd van Ting Ting Ting. Klaas en Nelis sprongen dan op het laatste moment weg voor de tram, waardoor de bestuurder het flink benauwt kreeg en boven op de rem ging staan. Uit het raampje riep hij dan met gebalde vuisten een paar woorden naar Klaas en Nelis, die Klaas en Nelis thuis niet mochten gebruiken.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Op een dag deed Klaas, met zijn vriendje Nelis een poging om naar het reigersnest te klimmen. De eerste takken waren wel twee meter van de grond. Maar dat was geen probleem. Klaas had het huishoudtrapje van zijn moeder geleend. Vader gebruikte dat altijd om het dak van zijn Vauxhall te wassen. Dat maocaht hij natuurlijk niet, maar toen zijn moeder even met de buurvrouw aan de klets was, zag hij de kans schoon om die tijdelijke opstapper mee te nemen. Die konden ze mooi gebruiken om het eerste gedeelte van de kale stam te overwinnen en de eerste tak te bereiken. Klaas klom op het trapje en reikte naar de eerste tak. Hij trok zich op en ging op de tak zitten. Hij riep naar Nelis: "Kom maar, de tak is sterk zat." Nelis stapte op de eerste tree van het trapje, de eerste tree brak en hij stond weer op de grond. "Ik geloof dat het niet goed gaat," riep hij naar Klaas. Nelis was nogal flink van postuur, dus een aardige dikkerd. Hij pakte een stuk van de eerste tree. "Ik dacht het al," zei hij, "houtworm." Hij sloeg de eerste tree maar over. Dat moest wel, want die was er niet meer. De tweede tree ging goed en Nelis ging naast Klaas op de onderste tak zitten. Klaas en Nelis klommen nu ieder aan een kant naar boven. Na een tijdje klimmen waren ze wel 10 meter hoog. Maar nu diende het volgende probleem zich aan: er waren geen takken meer. De eerstvolgende tak was wel 4 meter van het verwijderd. Dus daar konden ze niet bij. De natuur had te weinig takken afgeleverd. Klaas en Nelis keken naar beneden. Zo, dat was diep. "Ik vind het toch niet fijn," zei Nelis. Zijn benen begonnen slap te worden. En zijn knieen kregen knikneigingen. Klaas had er geen moeite mee. Hij danste een beetje over de tak en zei tegen Nelis: "Weet je wat we doen? Ik ga met mijn rug tegen de stam staan en doe mijn handen in elkaar en dan klim je via mijn handen en schouders naar de volgende tak". Nelis vond dat eigenlijk maar niets. "Oh ja, dan zit ik boven op de volgende tak. En hoe kom jij dan boven?" Tja, daar had Klaas nog niet over nagedacht. Teleurgesteld klommen ze naar beneden. Ze konden natuurlijk een andere boom proberen, maar deze had het grootste nest, dus die andere deden niet mee. Op de grond aangekomen werd er overelgd wat te doen. Klaas zei: "Weet je wat we doen, we gaan naar huis en gaan er een nachtje over slapen". "Oke," zei Nelis, "maar hoe moet het dan met het huishoudtrapje. Als je moeder merkt dat het stuk gemaakt is, dan zijn de rapen gaar". "Geen probleem," zei Klaas, hij raapte de stukken bij elkaar. Nog even de straat oversteken en de tram bestuurder, die van Ting Ting Ting, de stuipen op het lijf jagen.
18
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Ook de tram was met zijn tijd meegegaan, aan de zijkant prijkte een reclamebord met het opschrift Vauxhall Viva, daar onder stond de auto van Klaas zijn vader afgebeeld. Dat was kossie voor de vader van Klaas die had al diverse foto´s gemaakt van de tram met zijn lievelingsauto. Bij de straat aangekomen zei Nelis: "Even kijken of je moeder voor de deur staat. Nee, ze staat er niet." De kust was veilig en ze holden de straat in naar het huis van Klaas. "Wat nu?" vroeg Nelis. "Hou nou even je klep dicht. Ik moet even nadenken," zie Klaas. "Ik weet het. Kom op, we gaan achterom de tuin in." Daar zette Klaas het trapje tegen de schuur en legde de kapotte stukken van de tree naast het trapje. Hij pakte vervolgens een dakpan van het schuurtje en legde het op de kapotte stukken van de tree neer. Klaas en Nelis gingen weg en deden alsof er niets gebeurd was. Die avond liep de moeder van Klaas naar de tuin en zag de kapotte trap staan. Ze riep naar haar man: "Moet je eens komen kijken naar ons trapje." Papa zei: "Ik zie het al. Er is een dakpan van de schuur gevallen." Hij raapte de dakpan op, legde hem terug op het schuurtje en bekeek de schade. "Nou, die zit helemaal onder de houtworm. Die is niet meer bruikbaar." Hij liep naar de schuur, kwam terug met de bijl, sloeg de trap aan stukken en mikte de stukken in de bak voor de kachel. Klaas dacht: "Gelukkig, ze hebben niets gemerkt." Maar ja, ze hadden er wel een probleem bij gekregen.............Geen trapje meer om in de boom te klimmen. En pa had ook een probleem moest een nieuwe trap kopen, om het dak van zijn Vauxhall te wassen. Maar daar maakte Klaas zich niet druk over.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
19
A XH
RS
VA U
De volgende dag vertelde Klaas aan Nelis van het trapje. Wat er was gebeurt en ze waren blij dat het goed afgelopen was. Klaas zei: "Weet je wat, we gaan even naar de garage verder op. Als we die een tijdje helpen bij de benzinepomp, mogen we misschien wel een stuk of wat van die oude autobanden hebben. Die stapelen we op elkaar naast de boomstam. Dan gaat het ook wel." Klaas kon goed met de man van de garage opschieten. Dat ging dus wel lukken. Na een tijdje bij de pomp, de ramen van de klanten te hebben gewassen, en de garagevloer aangeveegd te hebben, mochten ze een stel oude autobanden meenemen. De man van de garage vroeg alleen waar ze die voor nodig hadden. "Oh, om mee te spelen in de speeltuin," loog Klaas. Nu moesten de banden nog naar het plantsoen gebracht worden, maar dat kwam allemaal goed. Klaas had een tijdje geleden van een oude kinderwagen een kar gemaakt. En die moest een beetje lijken op de Vauxhall van zijn vader maar het model was iets anders uitgevallen. Een buurvrouw uit de straat had hij horen zeggen tegen een andere buurvrouw: "Kinderen, nooit meer!" Klaas dacht: "Dan heb je ook die kinderwagen niet meer nodig." En hij had stiekem de wielen eronderuit gesloopt. Met een paar oude planken en wat spijkers van pa uit de schuur had hij een mooie Vauxhall-kar getimmerd. Die kwam nu goed van pas, want de banden konden er prima op staan. Ze hadden er tien, twee rijtjes van vijf naast elkaar. Klaas stuurde natuurlijk; het was zijn kar en Nelis duwde. Alleen, Nelis kon niet over de banden heen kijken. Dat was tegen de brug op geen moeite, maar van de brug af was Klaas snel uit het zicht verdwenen en er waren geen remmen. De remmen van de Vauxhall van Klaas zijn vader waren ook niet zo geweldig, maar deze deden het helemaal niet. Het ging steeds sneller. Nelis stond boven op de brug en zag het gebeuren. De kar helde naar links over en Klaas verloor de macht over het stuur. Met een enorme klap kwam de kar tot stilstand tegen de stoeprand. Klaas lag beneden naast de kar met alle banden over zich heen. Hij had zich niet bezeerd. Nelis holde naar beneden en vroeg aan Klaas: "Waarom heb je niet geremd?" "Dat heb ik geprobeerd met mijn schoenen op de grond, maar die begonnen te roken en het werd heel heet van binnen. Mijn schoenen begonnen te stinken." Klaas trok zijn schoen uit en je kon goed zien dat er een hele kuil was ontstaan in de zool. De jongens laadden de banden weer op en verder ging de reis. Zo moesten ze de grote weg oversteken waar de tram reed, maar deze keer werd er geen bestuurder gepest. Bij het plantsoen aangekomen, verstopten ze de banden in de buurt van de boom tussen de struiken. Anders zouden de banden misschien wel door andere kinderen gepikt worden, of stel je eens voor als de politie het zou zien. Dat zou Klaas en Nelis niet zo goed uitkomen. Ze brachten de Vauxhall-kar naar huis. Met deze Vauxhall-kar kon je wel draaien in de straat, zo smal was hij nou ook weer niet.
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Dagen en dagen liepen ze te denken om het probleem van de kale stam halverwege de boom op te lossen. Ze praatten er met niemand over. Elke dag zaten ze op de stoeprand van de grote weg naar de hoge bomen te staren. Het reigersnest was hun einddoel. Die grote grijze vogel met die lange poten en die snavel, dat was wat. Ze doodden de tijd een beetje met kastanjes op de tramrails te leggen. Die kastanjes spatten dan mooi uit elkaar als de tram er overheen reed. Klaas tond op en zei: "Ik weet het. We gaan wat spijkers vragen aan de smid achter in de straat. Die kan ons wel helpen." "Wat moet je nou met spijkers?" vroeg Nelis. "Dat zul je wel zien," zei Klaas. Klaas en Nelis holden naar de smid achter in de straat. De smid was heel druk en vroeg" "Wat komen jullie doen?" "We hebben wat spijkers nodig om een hutje te timmeren," loog Klaas. "Ik heb geen tijd, ga maar even kijken achter de schuur." zei de smid. Klaas en Nelis gingen snel kijken. Er lag allemaal ijzer en een hoop roest. In ee stelling in de hoek stond een doos en op het etiket stond: Draadnagels. Ze waren wel 30 centimeter lang. "Die moeten we hebben," zie Klaas. "Wat moeten we daar nou mee," zie Nelis. "Nou draadnagels zijn hele grote spijkers. Als we die nu 10 centimeter in de boom slaan, hebben we nog 20 centimeter om onze voet op te zetten. En als we ze dan een stukje uit elkaar in de stam timmeren, maken we zo een trapje naar boven." "We heben het gevonden," riep Klaas tegen de smid. "Oke, veel plezier ermee," riep de smid. Klaas liep naar zijn huis en haalde een hamer uit de schuur, die van zijn vader was. Die kon hem we even missen. En een Vauxhall repareer je toch niet met een hamer en hij was toch naar het werk. Ook viste hij een riem uit de kledingkast van zijn vader. Daar kon hij de hamer en wat spijkers tussen steken. Opgewonden liepen ze de straat uit en de grote weg over naar het plantsoen. De tram kon ze even geen sikkepit schelen. Ze haalden de banden uit de struiken en stapelden ze op elkaar. Al heel snel zaten Klaas en Nelis op de eerste tak van de boom en klommen ze naar het kale stuk. Klaas sloeg de eerste draadnagel in de boom. Het lukte. Hij timmerde verder en zo maakten ze een trapje naar de volgende tak. Daarna waren er takken genoeg. Ze klommen naar de top van de boom. Het werd nu toch wel erg spannend, want het waaide behoorlijk boven. Nelis keek naar beneden door het bladerdak en zag een heel klein trammetje rijden met een hele kleine bestuurder. De reclame van Vauxhall Viva kon je niet lezen. "Niet zo vaak naar beneden kijken! Straks word je bang en durf je misschien niet meer naar beneden en dan moet ik naar je vader en moeder lopen om je te redden. En dan zijn we goed zuur," riep Klaas. Klaas was als eerste bij het nest. Het was heel breed en het was moeilijk om over de rand te kijken. Maar het lukte. Het was een heel groot nest en de reiger was thuis. Hij was natuurlijk niet van dit bezoek op de hoogte gesteld en pikte naar Klaas en Nelis. Dat vonden ze toch wel eng en ze besloten om maar weer naar beneden te gaan. Ai, wat er toen gebeurde was niet zo leuk............ De reiger keerde zijn kont over de rand van het nest en liet een hele lading stront naar beneden kletteren. Klaas en Nelis zater helemaal onder. Ze volgen als apen naar beneden. Bij Nelis liep het zijn nek in en door zijn broekspijpen vond het verder zijn weg naar beneden. Gatverdamme, wat stonken die twee. Zo vies konden ze niet naar huis gaa, want dan zouden hun vader en moeder vragen gaan stellen over wat ze uitgespookt hadden. Ze besloten hun bovenkleren uit te wassen in de sloot en te laten drogen in de zon. Je had ze moeten zien zitten. Geen gezicht! Gelukkig heeft niemand hen gezien. Klaas is later nog een keer naar het reigersnest geklommen. De reiger was toen gelukkig niet thuis. Klaas heeft toen een briefje over de rand in het nest gegooid. Daar had hij op geschreven: "Bedankt voor de gastvrije ontvangst van de vorige keer en als je bij ons een keer langs komt zal onze ontvangst niet minder zijn. Klaas en Nelis" Deze jongensdroom had een stinkende afloop. En de vader van Klaas had weer een nieuw trapje, en de Vauxhall Viva HC stond er weer netjes bij. En rijdt nog steeds netjes achteruit de straat uit.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Carl Peters Lelystad
20
MO TO
LL
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Familieberichten Namens alle leden van de Vauxhall Owners Club Holland feliciteren wij Pascalle en Marc Houwen met de geboorte van hun dochter Daphne.
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
21
A XH
RS
VA U
Daphne kwam op 8 december 2006 ter wereld, woor bij geboorte 3.540 gram en had een lengte van 50 cm. Wij plaatsen graag een foto van deze jonge dame om vast kennis te laten maken.
MO TO
EN G
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
Evenementen 2007 3 mei 25 t/m 28 mei 8 t/m 10 juni 7-8 juli 6 september 8 september 22 september 29-30 september 9 oktober 27 oktober
Vauxhall 104 jaar Internationale Vauxhall Meeting in Zwitserland Kampeerweekend met lustrumviering in Twente VBOA Rally, Billing Aqluadrome, Northampton, Engeland VOCH 20 jaar Rit met barbeque te Harmelen Technische dag FEHAC 30 jaar, circuit Assen Open dag Heritage Centre, Luton, Engeland Avondrit met maaltijd
Overige evenementen
27 mei
Molenrit Goes Aanmelden voor 15 april. Is zeer de moeite waard. Info> www.molentochtgoes.nl 17 juni Nationale Oldtimerdag Lelystad Info> www.oldtimerdaglelystad.nl 24 juni British Autojumble Waalwijk Het straatbeeld van toen. In samenwerking met de MG en Rover Club Info> Thed de Wilde, evenementencommissaris 21 t-m 23 september 44e Monsterrit Lengte van de rit ongeveer 1000 km verreden in Nederland, Belgie en Duitsland. Info> Roel en Hennie van Geerenstein 075-6141208 of 06-43559217
Clubartikelen Mocht u belangstelling hebben voor een of meer van onderstaande artikelen, neem dan contact op met Ynze van Kampen telefoon 024-3974051. Alle prijzen zijn exclusief verzendkosten. Indien op voorraad dan zijn de clubartikelen ook verkrijgbaar op de clubevenementen.
MO TO TD
L
N TO LU
LA ND
LL
EN G
A XH
RS
VA U
Pet Beer Spiegel met logo Club T-shirt Emaille schild Windlicht
22
5,00 11,75 47,50 9,50 15,00 5,00
Vauxhall Heritage T-shirt Vauxhall Heritage Trui Vauxhall Heritage Baseballcap Vauxhall Heritage Reverspeld Vauxhall Heritage Sleutelhanger Griffioen op houten voet t.g.v. het 10 jarig bestaan
12,50 39,00 12,50 5,50 15,00 47,50
MO TO
LL
MO TO
EN G EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
23
A XH
RS
VA U
N TO LU
LA ND
TD
L
VA U
LL
RS
A XH
MO TO
EN G
LA ND
TD
L
N TO LU
24
XH
L L A
RS
VA U
Indien onbestelbaar retour: t’Sander 50, 7522 AM Enschede
