JSAADSGRJFR|DQ|DR5CHT:
Dordrecht
GEMEENTEBESTUUR
UITTREKSEL RAADSNOTULEN ************************* vergadering d.d.: 1 juni 2004
; .[f:
agendapunt: 3 II c Brief van de gemeenteraad van Amsterdam met het verzoek om het manifest "Open de achterdeur" te ondersteunen naar aanleiding van de verscherping van het softdrug beleid.
Uittreksel: Het raadslid mevrouw Ruisch vraagt of de brief kan worden behandeld in de raadscommissie onderwijs ;;en welzijn. De voorzitter zegt dit toe.
Behandeling: directeur sector onderwijs en welzijn raadsgriffier en J.T. de Heus
informatie: Wim Opmeer 9 6265
Bézoekgdres 'Stadhuis, Amstel 1 1011 PN Amsterdam
Gemeente Amsterdam Raadsgriffie
Postbus 202 1000AE Amsterdam Telefoon 020 552 2062 Fax 020 552 2813 www.amsterdam.nl
Retouradres: Raadsgriffie, Postbus 202,1000 AE Amsterdam
Aan
Datum
10 mei 2004
Ons kenmerk Behandeld door E-mail
Mevrouw M .Westera
[email protected]
GEMEENTERAAD Onderwerp
0 1 JUNI 200* Agendapunt : 3 Bijlage nr : c. Geachte collega, Afgelopen vrijdag 23 april 2004 is do cannabisbrief van het Kabinet uitgekomen. Hierin staan maatregelen om het softdrugsbeleid te verscherpen, waarbij de verantwoordelijke ministers verzoeken om medewerking van de gemeenten. De Amsterdamse Gemeenteraadsfracties hebben met uitzondering van de fractie van het CDA het manifest "Open de Achterdeur" opgesteld, waarin in tegenstelling tot de kabinetsplannen wordt gepleit voor het oplossen van de problemen via een pragmatische aanpak. De gemeentelijke fracties menen dat transparante teelt onder kwaliteitstoezicht en met goede voorlichting de beste kansen biedt om de volksgezondheid te beschermen en criminaliteit uit te drijven. Volgens de Amsterdamse fracties is hiermee het moment aangebroken om eindelijk de zogenaamde achterdeurproblematiek op een goede manier te regelen. De stedelijke fracties roepen daarom de Tweede Kamer op om ruimte te scheppen voor lokale experimenten en daarmee te komen tot een voltooiing van het Nederlandse softdrugsbeleid. Na dertig jaar moet ook de achterdeur open! Op woensdag 28 april 2004 heeft de Amsterdamse gemeenteraad het cannabis manifest "Open de Achterdeur" aangenomen en heeft hij de volgende besluiten genomen: 1. in te stemmen met het Manifest "Open de Achterdeur" en de daarin besloten oproep aan het Parlement te onderschrijven; 2. het College opdracht te geven de boodschap van het Manifest waar mogelijk actief uit te dragen in haar contacten met andere gemeentebesturen, met vertegenwoordigers van Regering en Parlement, met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en met andere personen en instellingen die betrokken zijn bij de vormgeving van het drugsbeleid uit het perspectief van toezicht, handhaving en volksgezondheid;
Het stadhuis is bereikbaar per metro en tram (lijnen 9 en 14), halte Waterlooplein
10 met 2004 Kenmerk Pagina 2 van 3
Gemeente Amsterdam
3. de tekst van het Manifest namens de Raad actief onder de aandacht te brengen van de gemeenteraden in Nederland van alle G26-gemeenten, met het verzoek steun uit te spreken voor het manifest. De Amsterdamse fracties willen hiermee de steden oproepen om actief deel te nemen in het maatschappelijke debat en zich uit te spreken tegen het voorgenomen beleid van het Kabinet. Als lokale bestuurders worden zij immers geconfronteerd met de schade van het voorgestelde gedoogbeleid. De komende tijd kunnen de steden in het debat hun stem laten horen. De Amsterdamse gemeenteraad vraagt u daarom om in uw fractie en in uw Raad "Open de Achterdeur" te agenderen, het manifest mede te ondertekenen en het standpunt in de aanloop van de kamerbehandeling actief uit te dragen. Gehoopt wordt dat zoveel mogelijk steden hieraan mee zullen doen. Het doel is het creëren van een massale beweging, immers hoe meer steden, hoe luider de stem zal zijn. Ook is het verzoek aan u om actief uw fracties in uw stad te benaderen en hun te verzoeken om mee te doen aan dit initiatief. Uw collega's zullen ook worden benaderd via de verschillende Amsterdamse fracties. Doel is om hiermee het draagvlak te vergroten voor een pragmatische aanpak om aldus een grootstedelijk tegengeluid te bewerkstelligen. Een exemplaar van het Manifest "Open de Achterdeur" is bijgevoegd. Een Engelse versie van het manifest kunt u opvragen bij de woordvoerders van de Amsterdamse fracties. De kamerbehandeling van de cannabisbrief zal in mei plaatsvinden. De inhoud van de cannabisbrief kunt u vinden op: www.sidv.nl. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met een van de onderstaande woordvoerders. Namens de Gemeenteraad,
Mr. M. Pe Raadsgriffier
PvdA WD Groen Links SP D66 Leefbaar Amsterdam Amsterdam Anders/De Groenen Mokum Mobiel
Peter Klerks Ruud Nederveen Maarten van Poelgeest Hans Bakker Saskia Bruines Henk Bakker sr. Hansje Kalt Gonny van Oudenallen
En vele andere gemeenteraadsfracties in het land.
020-552.3477 020-552.3475 020-552.3479 020-552.3430 020-552.3480 020-552.2081 020-552.2706 020-552.2199
10 mei 2004 Kenmerk Pagina 3 van 3
Gemeente Amsterdam
Voor landelijk nieuws zie ook: www.pvda.nl www.groenlinks.nl www.sp.nl www.d66.nl www.vvd.nl
Gemeenteblad nr. 232 raadsvoordracht Voordracht van het raadslid de heer Klerks c.s. inzake het Manifest Open de Achterdeur, manifest voor normalisering van de softdrugsmarkt. Amsterdam, 16 april 2004. Aan de Gemeenteraad Op grond van het hiernavolgende stellen de raadsleden de heer dr. P.P.H.M. Klerks, de heer RTh.M. Nederveen, de heer M. van Poelgeest, de heer J.L. Bakker, mevr. drs. S. Bruines, de heer H. Bakker, mevr. drs. J.C. Kalt en mevr. G van Oudenallen u voor, het volgende besluit te nemen: De Gemeenteraad van Amsterdam, Gezien de voordracht van het raadslid de heer Klerks c.s. van 16 april 2004, Besluit: I
in te stemmen met het Manifest Open de Achterdeur, manifest voor normalisering van de softdrugsmarkt, en de daarin besloten oproep aan het Parlement te onderschrijven;
II
het College van Burgemeester en Wethouders opdracht te geven, de boodschap van het manifest, waar mogelijk, actief uit te dragen in zijn contacten met andere gemeentebesturen, met vertegenwoordigers van de Regering en het Parlement, met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en met andere personen en instellingen die betrokken zijn bij de vormgeving van het drugsbeleid uit het perspectief van toezicht, handhaving en volksgezondheid;
III de tekst van het manifest namens de Gemeenteraad actief onder de aandacht te brengen van de gemeenteraden in Nederland van alle G26-gemeenten inwoners, met het verzoek steun uit te spreken voor het manifest. De leden van de gemeenteraad, P.P.H.M.. Klerks R. Th.M. Nederveen M. van Poelgeest J.L. Bakker S. Bruines H. Bakker J.C. Kalt G. van Oudenallen Toelichting. Hierna volgt de tekst van het Manifest Open de Achterdeur. Succesvol gedogen. Dertig jaar geleden begon Nederland met het decriminaliseren van drugsgebruik. Verkoop van cannabis wordt sindsdien officieel getolereerd via coffeeshops. Na drie decennia mag dit 'experiment1, gericht op volstrekte scheiding van softdrugs en harddrugs, succesvol worden genoemd. Het drugsgebruik is stabiel en het Nederlands cannabisgebruik ligt lager dan in het buitenland. Coffeeshops verkopen hun producten aan volwassen klanten, jeugdigen worden geweerd en de softdrugsmarkt is effectief afgeschermd van de illegale handel in harddrugs. De overheid treedt op tegen overlast, zodat eventuele criminele neveneffecten door strikte handhaving in de kiem kunnen worden gesmoord. Toch is er kritiek op het Nederlandse beleid. Principiële tegenstanders menen dat de overheid geen verkoop moet toestaan van genotsmiddelen die schadelijk kunnen zijn voor de volksgezondheid. De belangrijkste kritiek richt zich echter op de overlast die de clandestiene, maar massale teelt van nederwiet veroorzaakt in woonwijken.
1
Tijd voor een keuze.
Wij menen dat het na dertig jaar gedoogbeleid tijd wordt de balans op te maken. Het huidige beleid, hoe goed bedoeld ook, bijt in de eigen staart. Het gedogen van een genotmiddel waarvan de productie verboden blijft, zorgt voor grote criminele winsten. De georganiseerde misdaad houdt greep op deze omvangrijke markt, want veel coffeeshophouders doen noodgedwongen zaken met criminelen om aan hun verkoopwaar te komen. De overheid weet dat deze achterdeur bestaat, maar sluit hiervoor de ogen. Als lokale bestuurders worden wij geconfronteerd met de schadelijke gevolgen van het huidige gedoogbeleid. Het beperken van de oogluikend toegestane hennepteelt tot vier plantjes en het maximaliseren van een handelsvoorraad (maximaal 500 gram) brengen de veiligheid en leefbaarheid in gevaar. Deze beperking zorgt in de lokale praktijk dat we te maken hebben met volkswijken waar wietplantages grote overlast veroorzaken: drugsbaronnen maken elkaar het leven zuur, de volksgezondheid loopt risico's door vervuilde wiet en hele generaties groeien op met de overtuiging dat de wet onderduiken en veel geld verdienen beter is dan eerlijk werken. Aan de grootschalige illegale toelevering van hasj en wiet wordt veel verdiend. Deze negatieve gevolgen van het gedoogbeleid stellen ons voor de keuze tussen geheel verbieden of zorgvuldig reguleren. Een algeheel verbod maakt honderdduizenden Nederlanders die nu wiet gebruiken onnodig - tot criminelen. Daarnaast toont onderzoek aan dat een repressief beleid geen aantoonbaar terugdringend effect heeft, maar wel een schadelijke spanning oplevert tussen formeel beleid en ontbrekende uitvoering. Lokale overheden hebben elke dag met de gevolgen van dit beleid te maken. Plaatselijke uitvoerders stellen eigen prioriteiten door gebrek aan geld en capaciteit. Wij pleiten daarom voor een pragmatische benadering, die de achterdeur opent en zal leiden tot het normaliseren van een product dat door zeer velen zonder noemenswaardige problemen wordt gebruikt. Een goed voorbereide normalisering is daarom de verstandigste keuze. Productie.
De meeste vooruitgang in het gedoogbeleid is te behalen aan de productiekant. Op dit moment is de teelt van meer dan vier wietplanten nog altijd illegaal. Dit is voor criminelen lucratief. Mensen worden onder druk gezet om "henneptuintjes" in hun woning toe te staan. Het kweken van wiet in woningen levert veel overlast en (veiligheids)problemen op: vocht en warmte tasten de kwaliteit van gebouwen aan, het illegaal aftappen van stroom zorgt voor brandgevaar en leidt tot inkomstenderving bij het energiebedrijf. Illegaal gekweekte wiet kan zijn vervuild met allerlei chemicaliën, zoals landbouwgif en groeistimulanten. Daarnaast is er geen toezicht op het werkzame THC-gehalte van de wiet, wat uit medisch oogpunt onwenselijk is. Door het illegale karakter van de teelt heeft de overheid daar totaal geen invloed op. De illegale hennepteelt is de onvermijdelijke consequentie van een halfslachtig gedoogbeleid. Het oplossen van de problemen van risico's kan alleen met een realistische aanpak. Coffeeshops.
De verkoop van softdrugs via coffeeshops kan op enkele punten nog worden verbeterd. De nu toegestane handelsvoorraad voor coffeeshops van maximaal 500 gram blijkt in de praktijk niet werkbaar. Consumenten verlangen een verscheidenheid in variaties, zodat een detaillist een voorraad moet aanhouden van acht of meer soorten wiet. Dus is men per soort snel uitverkocht, waardoor men tussentijds vanuit illegale opslagplaatsen moet aanvullen. Coffeeshopmedewerkers lopen hierbij extra veiligheidsrisico's, zoals de kans op een overval. Het is een paradoxale situatie dat een coffeeshopeigenaar die een product verkoopt dat legaal te krijgen en te gebruiken is, tot gevangenisstraf kan worden veroordeeld en zijn zaak kan kwijtraken als hij meer dan 500 gram van dat betrekkelijk onschuldige product in voorraad heeft. Voorlichting.
Er zijn geen aanwijzingen dat normalisering van de achterdeursituatie op de hier voorgestelde wijze zal leiden tot een sterke toename in de consumptie van cannabis. Overmatige consumptie van wiet kan, net als bij alcohol, schadelijk zijn. Dat vraagt om voorlichting en in sommige gevallen behandeling: hiermee is voldoende ervaring opgedaan. Jongeren zullen nog altijd niet zelf wiet kunnen kopen in de coffeeshop. De illegale verkoopkanalen die nu zonder aanzien des persoons verkopen, verdwijnen van de markt wanneer er een legaal aanbod is van gegarandeerde kwaliteit tegen een marktconforme prijs. De overheid dient het gebruik van genotsmiddelen als nederwiet niet aan te moedigen: door gerichte voorlichting en een stelsel van kwaliteitszorg binnen de sector kan misbruik worden tegengegaan. Wij willen daarom de Tweede Kamer der Staten-Generaal verzoeken om naast ruimte te scheppen voor lokale experimenten ook de discussie opnieuw aan te gaan met andere landen. Dit laatste verzoek is conform de motie-Nicolai (2000) en de motie-Van der Ham (2003), die pleitten voor het bespreken van het drugsbeleid met andere landen. De laatste internationale conferentie heeft immers plaatsgevonden in december 2001. Ook willen wij de Tweede Kamer der Staten-Generaal erop wijzen om opnieuw bij de minister aan te dringen
op het uitvoeren van de motie-Apostolou (2000) en ook de moties van de kamerleden Nicolai (2000) en Van der Ham (2003). Transparante markt.
Een transparante kweek en distributie van wiet maakt het mogelijk een stelsel van kwaliteitstoezicht in te voeren. Dit biedt de beste condities om criminele invloeden te weren en gezondheidsrisico's te minimaliseren. Wij stellen daarom voor dat lokale overheden de ruimte krijgen om desgewenst arrangementen te treffen voor de aanvoer van cannabis op transparante en gereguleerde wijze. Er zijn blauwdrukken beschikbaar voor een gesloten systeem van gecertificeerde teelt en distributie met complete administratie van herkomst, opbrengst en voorraadbeheer. De teelt van wiet voor medische doeleinden laat zien dat een productie mogelijk is waarbij iedere gram kan worden verantwoord. Hierdoor blijft de consument gevrijwaard van schadelijke stoffen als landbouwgif en groeistimulanten. Ook kan een onwenselijk hoog THC-gehalte van de wiet worden voorkomen. Buitenland.
Een regulering van de productie van cannabis voor binnenlandse consumptie zou eventueel gevolgen kunnen hebben voor de ons omringende landen. Uit de bij het Centrum voor Drugsonderzoek (CEDRO) bekende gegevens valt af te leiden dat momenteel een groot deel van de Nederlandse cannabisproductie voor de export is bestemd. Regulering van teelt binnen een gesloten systeem zal hierop vermoedelijk nauwelijks van invloed zijn. Het exporteren blijft immers illegaal, dus er zal in principe geen onder toezicht geteelde wiet naar het buitenland verdwijnen. Het bedrijfsmatig telen van wiet buiten het toezichtregime wordt onverminderd (en wellicht zelfs gerichter) vervolgd, dus het is denkbaar dat de teelt voor export zelfs meer onder druk komt te staan. De wetgeving in landen waarnaar men exporteert, wordt door het Nederlandse beleid niet beïnvloed. Een substantiële toename van drugstoerisme is evenmin te verwachten. Ook nu al kan in de gedoogde coffeeshops worden gekocht, maar veruit de meeste consumenten in andere landen geven de voorkeur aan illegaal in eigen land verkregen cannabis boven het steeds weer afreizen naar Nederland om daar wiet te consumeren. Het cannabistoerisme in met name de grensstreken zal naar verwachting op betrekkelijk kleine schaal blijven voortbestaan, tenzij een specifiek op terugdringen gericht beleid wordt ontwikkeld. Problemen oplossen.
Alles overziend concluderen wij dat verdere crii-mr.aüsering geen oplossing biedt. We bepleiten daarom een pragmatische benadering die het mogelijk maakt een stelsel van kwaliteitstoezicht in te voeren. Een zorgvuldig voorbereide normalisering geeft de beste kansen om de volksgezondheid te beschermen en criminaliteit uit te drijven. We roepen daarom de Tweede Kamer der Staten Generaal op om ruimte te scheppen voor lokale experimenten en daarmee te komen tot een voltooiing van het Nederlandse softdrugsbeleid. Ook de achterdeur moet open! Aldus het manifest. Op woensdag 7 april 2004 ondertekenden acht leden van uw Vergadering namens evenzovele fracties het Manifest Open de Achterdeur. In dit document wordt de Tweede Kamer der Staten-Generaal opgeroepen om ruimte te scheppen voor lokale experimenten met gereguleerde teelt van cannabis. De ondertekenaars menen dat deze pragmatische benadering de beste kansen biedt voor het terugdringen van de criminaliteit en overlast die nu samenhangt met de illegale cannabisteelt. Een transparante kweek en aanvoer van softdrugs maakt het tevens mogelijk om gezondheidsproblemen tegen te gaan die mogelijk samenhangen met ongewenst hoge THC-niveaus en het gebruik van pesticiden en groeiverbeteraars. De ondertekenaars leggen het manifest thans aan uw gehele Vergadering voor met het verzoek de hiervoor vermelde drie besluiten te nemen.
Verschenen 21 april 2004.
