IDEAAL VERKIEZINGSPROGRAMMA ROTTERDAM IDeaal - nummer 11 - december Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam

IDEAAL

IDeaal - nummer 11 - december 2004

VERKIEZINGSPROGRAMMA ROTTERDAM 2006

Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam

Z AT E R D A G 8 J A N U A R I : N I E U W J A A R S R E C E P T I E

Agenda zaterdag 8 januari

Nieuwjaarsreceptie PvdA Rotterdam Locatie: brasserie Grand café restaurant Staal, Beursplein 33, 3011 AA Rotterdam. Ingang via WTC. Info: bestuur PvdA Rotterdam tel 010-4122306 Rode zaterdag De PvdA kleurt de stad rood. De PvdA staat iedere eerste zaterdag van de maand (behalve als die op 1 januari valt, dan doen we het een weekje later) op verschillende markten in de stad, van 11.00 - 15.00 uur. Info: Marja Bijl, stedelijk coördinator Rode Zaterdagen tel 010-4135415

zaterdag 15 januari

Maandelijks Cultureel Politiek Café van de PvdA Rotterdam. Met interessante gasten, muziek, poëzie en u Café Het Rijk van Kralingen, Oude Dijk 239a Aanvang 15.30 uur. Info: PvdA Rotterdam, Paul Boute tel 010-4122306

kijk iedere dag op www.pvdarotterdam.nl en blijf op de hoogte

zaterdag 15 januari

Mobiel partijkantoor Prins-Alexander De PvdA in Prins Alexander houdt spreekuur in de bus. Kom langs, de koffie en thee staan klaar. Winkelcentrum Hesseplaats, 10.00 - 13.00 uur Info: Robert Krul, [email protected]

zaterdag 29 januari

Partijcongres van de PvdA in Delft Info: Bestuur PvdA tel 010-4122306

zondag 30 januari

Vrouwennetwerk voor alle Rotterdamse PvdA vrouwen. Ook deze maand weer een gezamenlijke borrel op de laatste zondag van de maand Locatie: Engels, Stationsplein 1 Aanvang: 20.00 uur Info: Marja Bijl, [email protected] en Petra Reijntjes, [email protected]

De redactie van IDeaal wenst u een spannend rood 2005 en we ontmoeten u graag 8 januari op de nieuwjaarsreceptie

Eindverslag van Werkgroep Rotterdam van de Evert Vermeer Stichting De werkgroep, heden bestaande uit Sonja van Veelen, Riet Verheij en Aadje Faasen, heeft besloten om haar activiteiten stop te zetten. De werkgroep is opgericht in 1970 en vanaf 1972 werkzaam geweest als adoptiegroep. Het laatste jaar is gebruikt om de zaken af te wikkelen. Er zijn twee grote bedragen overgemaakt t.b.v. gezinshulp aan Portugal (€1.137,50) en Brazilië (€ 1.644,00) en de rest van het geld (€ 794,97) is overgemaakt aan goede doelen, waaronder Noodhulp aan Darfur en Afrika, Novib, Unicef en Mensen in Nood. Deze goede doelen zijn gekozen omdat deze in het verlengde liggen van de doelstelling van de werkgroep en daarom in de geest van de donateurs. Het laatste jaaroverzicht is financieel gecontroleerd en akkoord bevonden. Veel gezinnen konden worden gesteund dank zij de jarenlange steun van de donateurs. De werkgroep wil daarom alle donateurs van harte danken.

2

december 2004

Op 16 oktober vond de ‘startconferentie’ plaats. Daar werd een aanzet gegeven voor het Rotterdamse verkiezingsprogramma. Er werd in groepen gesproken over de thema’s economie, het Rotterdamgevoel, wonen en onderwijs. Felix Rottenberg, voorop deze IDeaal, hield ons voor dat het verkiezingsprogramma moet gaan over onderwijs, onderwijs en onderwijs. Zie pagina 7

Van d e Colofon

Vo o r z i t t e r

IDeaal - 2e jaargang - nummer 11 - 2004 Redactie: Sonja Greve (hoofdredactie) Piotr van Rij (eindredacteur) Inge Koppert Rob Maas (fotoredactie en techniek) Paulette Verbist Richard Moti Matthijs van Muijen Taco Schmidt Monique Smits Uitgever: Bestuur PvdA Rotterdam Vormgever: Trin-iT Consultants Rob Maas en Mariëtte de Koning (opmaak) Druk: Drukkerij Tripiti Foto’s Rob Maas en Marja Versteeg Papier: Mat mc wit 115 gr 21 x 29.7 cm Oplage: 2.200 Copy-adres: Willem Smalthof 95 3031 NM Rotterdam telefoon: 010-4122306 fax: 010-4141995 [email protected] o.v.v. copy Ideaal Toezending: IDeaal wordt toegezonden aan leden van de PvdA Rotterdam en belangstellenden. Een bijdrage van 20 euro wordt bijzonder op prijs gesteld. Postbanknummer 4461975 t.n.v. PvdA Afdeling Rotterdam info

Alles uit deze uitgave mag worden overgenomen mits met bronvermelding.

INTEGRATIE

VEREIST HET OPENBREKEN VAN HET ISRAEL-TABOE

Het conflict in het Midden Oosten is één van de pijnpunten die het integratiedebat in Nederland vertroebelen. Vooral onze houding in de Palestijnse kwestie is al jaren een steen des aanstoots voor Nederlandse Moslims. De discussie daarover is volkomen vastgelopen op het nog altijd bestaande Israëltaboe. Een illustratie van onze lafhartige houding maakte we nog onlangs mee: Balkenende weigerde om een olijfboom in zijn naam te laten planten toen bleek dat die boom plaats had moeten maken voor de bouw van de Muur. Daar waren we allemaal tegen, maar zelfs symboolpolitiek die een beetje consistent is kan er niet vanaf. Dat geldt ook voor de PvdA. Laatst was ik uitgenodigd om een toespraakje te houden op een bijeenkomst van het Palestina-comité en probeerde ik te achterhalen wat onze partij de laatste tijd aan bijdragen heeft geleverd. Dat viel tegen. Er is natuurlijk het uitgangspunt van het twee-staten-model, maar verder is het toch vooral een kwestie van de kool en de geit sparen. Het lijkt wel of we nog steeds in het Oslo-tijdperk zitten. We gaan volkomen voorbij aan het feit dat Israel na de moord op Rabin dit pad in feite heeft verlaten. Sinds de Oslo-accoorden is het aantal kolonisten verdubbeld, en met zijn jongste Gaza-move probeert Sharon natuurlijk de nederzettingen op de westelijke Jordaan-oever veilig te stellen. Deze zomer las ik het boek van Mohammed Benzakour over Abou Jahjah. Daarin verdedigt hij het standpunt van de AEL dat de staat Israël moet worden opgeheven. Dit idee leidde destijds tot een forse rel, en was reden om de AEL zo’n beetje buiten het openbare debat te plaatsen. De redenering is echter wel degenlijk het overwegen waard. Het gaat erom dat de Joodse staat alle niet-joden tot tweede-rangs-burgers maakt, en in feite strijdig is met ons idee van de seculiere staat. Niet helemaal onzinnig natuurlijk. Als je het exclusief Joodse karakter van Israel plaatst tegen de achtergrond van de jongste ontwikkelingen wordt de gedachte zelfs aantrekkelijk. Immers, het aantal Arabieren binnen Israël ( tweede-rangs-burgers dus ) groeit snel, en aan de andere kant wonen er nu al zoveel joden op Palestijns gebied dat je de vraag kunt stellen of het twee-staten-model inmiddels niet achterhaald is. Uiteindelijk zou een seculiere staat voor het gehele voormalige Palestina, waarin Joden en Arabieren naast elkaar leven weleens realistischer kunnen zijn dan een tweestaten-oplossing. In elk geval is er alle reden om in Nederland het debat weer op te pakken, en niet met de rug naar de pijn van onze Islamitische landgenoten te blijven staan. De aanhoudende overheersing en vernedering van het Palestijnse volk door Israel is strijdig met onze Europese waarden. De nikserige houding die we tegenover Israël aannemen tast de geloofwaardigheid van die waarden aan. Dat is niet bevorderlijk voor de integratie. Ocker van Munster voorzitter PvdA Rotterdam

Ideaal

2004 december

3

Thema VERKIEZINGSPROGRAMMA ROTTERDAM

Het Rotterdamgevoel: eenheid in verscheidenheid Nee, het ‘Rotterdamgevoel’ is geen zweverig onderwerp. Het is dé bindende factor in alles wat we doen. Want als het Rotterdamgevoel negatief is, dan helpen bij wijze van spreken zelfs 100% werkgelegenheid, de aanwezigheid van betaalbare en goede woningen en het allerbeste onderwijs niet om Rotterdammers te binden. Op de werkconferentie bleek al snel dat er veel verschillende perspectieven gehanteerd kunnen worden om ‘het Rotterdamgevoel’ te definiëren. Rotterdam is een stad met veel gezichten. We kennen Rotterdam als havenstad, als arbeidersstad, als sportstad, als culturele hoofdstad, als studentenstad, en ga zo maar door. Rotterdam is een stad van de wereld. Kleurrijk, dynamisch, uitdagend, inventief en creatief. Maar juist dat in potentie zo positieve discours kent voor een deel van de Rotterdamse bevolking ook negatieve kanten. Gevraagd naar hun Rotterdamgevoel blijken veel mensen in nostalgie te vervallen. Oudere bewoners kunnen niet wennen aan de snelle veranderingen en de grote groepen nieuwkomers. Die nieuwkomers op hun beurt voelen zich niet welkom. Beide groepen hebben een verlangen naar vroeger, toen alles beter was. De angst voor het vreemde overheerst

4

december 2004

Gelijke kansen voor alle Rotterdammers Kirsten Verdel doet verslag van de werkgroep Rotterdamgevoel” “

vaak de positieve benadering waarmee je dit vreemde tegemoet kunt treden, als ware het een probleem in plaats van een uitdaging. Integratieproblemen, werkeloosheid, achterstanden in het onderwijs, onveiligheidsgevoelens, criminaliteit, het wegtrekken van ondernemers, religieuze verschillen; Rotterdam kent ook negatieve gezichten en is voor velen niet ‘the place to be’. Op de werkconferentie werd gesproken over een identiteitscrisis. Wat is nu de juiste analyse van de oorzaken van de nu heersende negatieve gevoelens? Zijn veiligheid en integratie de belangrijkste issues die aangepakt moeten worden om weer een positief beeld van de stad te krijgen? Of zijn de problemen daarmee slechts een gevolg van sociaal-economische achterstanden? Waar het nu echt om gaat: iedereen wil goed onderwijs voor zijn kinderen, goede huisvesting, een goede baan, gezond in het leven staan en veilig over straat kunnen. Wat dat betreft is Rotterdam eenheid in verscheidenheid. De goeie ouwe tijd –zo die al bestond- kunnen we niet meer terughalen. De vraag die wij ons stelden was: willen we nu het positieve of het negatieve verhaal? We kozen voor het benadrukken van het positieve, en het wegnemen van het negatieve. Wat betreft dat laatste hebben we het Rotterdamgevoel in eerste instantie dan ook gedefinieerd als ‘het volwaardig kunnen deelnemen aan

de Rotterdamse samenleving en de instrumenten hebben om dat te kunnen doen’. Nederland kent het onvertaalbare woord ‘samenleving’ en dat is de kern van onze boodschap: we zullen het samen moeten doen in deze stad, met gelijke kansen voor alle Rotterdammers. We gaan op zoek naar de bindende factoren. Tegelijkertijd verdient Rotterdam een positief discours. We hebben de skyline, universiteit, wereldhavendagen, skate nights, pleinbios, architectuur, musea, kunstcentra, ziekenhuizen, grote markt, Kop van Zuid, topsporters, museumpark, de haven... de lijst is eindeloos. Zoveel moois, dat moet verteld worden! Kirsten Verdel, bestuurslid PvdA Als u mee wilt praten met de trajectgroep over ‘het Rotterdamgevoel’ dan kan dat op de dinsdagen 1 en/of 8 februari 2005 op het stadhuis om 19.30. Aanmelden via [email protected] Maar u kunt ook reageren op www. pvdarotterdam.nl.

Niet primair banen scheppen voor langdurig werklozen, maar vooral investeren in onderwijs Jeroen Metz en Matthijs van Muijen doen verslag van de werkgroep economie

Inspiratie gevraagd voor de economie Het trajectteam economie is sinds november hard aan het nadenken over de manier waarop we de Rotterdamse economie extra vaart kunnen geven. Rotterdam werkt al jaren aan economisch beleid. Veel van dat beleid kan alleen op lange termijn iets betekenen. Zo wordt er al jaren ingezet op enkele kansrijke cluster (bijvoorbeeld de audiovisuele industrie; toerisme en ICT). Ons traject team wil in de komende paar maanden uitzoeken of er nog meer kansen zijn. Of de stad een nieuwe koers zou moeten of kunnen voeren. Of dat er extra inzet nodig is op deelgebieden. Op 16 oktober vond de aftrap van de discussie plaats. Rotterdam minder als havenstad, maar stad met een haven! Peter de Langen, haveneconoom van de Erasmus Universiteit Rotterdam maakte in zijn inleiding duidelijk dat je als gemeentebestuur niet zoveel kunt beïnvloeden met het economisch beleid. De markt doet zijn werk. Je kunt hooguit als overheid een duwtje extra geven en ontwikkelingen die je positief vindt verder helpen. Het gaat erom dat de basiskwaliteit van Rotterdam in orde is: de quality of life/leefkwaliteit. Prettig wonen en werken, goed onderwijs, schone en veilige straten leveren een belangrijke bijdrage aan een goed vestigingsklimaat voor bestaande en nieuwe bedrijven. En

je moet niet primair banen scheppen voor onze langdurig werklozen, maar vooral investeren in onderwijs. Het opleidingsniveau van de Rotterdammer is over het algemeen lager dan van Amsterdam en de schooluitval hoger. Het economisch traject wordt getrokken door Maarten Bakker, samen met Niels Kastelein en Matthijs van Muijen. In december start een essaywedstrijd, waarvan we eind januari de resultaten verwachten. Iedereen die wil kan in 1500 woorden vertellen wat er volgens hem of haar gedaan moet worden voor de Rotterdamse economie als daar twintig miljoen euro voor is. Hieruit moeten een hoop nieuwe, leuke en inspirerende ideeën naar voren komen. In februari en maart zoeken we contact met verschillende ondernemers en branche organisaties. Welke ontwikkelingen zijn er in de vrije tijdseconomie? Is Rotterdam een crea-

Ideaal

tieve stad, waar het goed toeven is? Hoe trekken we meer ondernemers aan en houden we startende ondernemers overeind? De PvdA kent te weinig ondernemers en richt zich vanouds te sterk op alleen maar de vakbonden. Terwijl werkgevers, waaronder de overheid een belangrijke is, banen moeten scheppen. Uiteindelijk organiseren we week waarin werken en ondernemen centraal staat (29 maart t/m 5 april). Daarin krijgen PvdA leden, Rotterdamse ondernemers en andere deskundigen ruimschoots de gelegenheid ideeën naar voren te brengen. Dit alles moet, net als bij de andere trajectgroepen, leiden tot een schat aan informatie als inspiratie voor een deel van het verkiezingsprogramma 2006-2010.

Jeroen Metz en Matthijs van Muijen

2004 december

5

Thema

Er moet niet alleen duur gebouwd worden, maar er moet ook gekeken worden naar de sociale woningvoorraad Sonja Greve doet verslag van de werkgroep wonen

VERKIEZINGSPROGRAMMA ROTTERDAM

Wonen in Rotterdam Op 16 oktober is er middels een discussie met Martien Kromwijk een start gemaakt met het benoemen van verkiezingsitems rond het thema Wonen. Waar moet de PvdA de komende 5 tot 10 jaar op inzetten? Het begint natuurlijk allemaal met een visie op wonen en de woonomgeving. We moeten eerst durven dromen. Daarna kan pas beleid ontwikkeld worden. Als tegen-antwoord op alle woonontwikkelingen rond Rotterdam, zoals de Zuidplaspolder en de nieuwe woonmilieus voor de kust waar land zal worden ingewonnen, moet Rotterdam zich sterker gaan positioneren als vitale en aantrekkelijke woonstad. Er zal snel meer gebouwd moeten worden, want op dit moment is er nog steeds een woningtekort en dat moet worden opgelost. 3000 woningen per jaar is niet voldoende om mensen in Rotterdam te behouden. De stadhavens bij de Waalhaven bijvoorbeeld moeten veel sneller ontwikkeld worden. Hierbij moet zoals de laatste jaren bijna uitsluitend gedaan is, niet alleen duur gebouwd worden, maar er moet ook gekeken worden naar de sociale woningvoorraad. De uitstroom moet gestopt worden, daarbij zullen er niet teveel woningen gesloopt moeten worden en zullen er voor alle

6

december 2004

inkomensgroepen koopwoningen beschikbaar moeten komen. Kopen heeft namelijk als voordeel dat kopen het leefklimaat en daarmee de aantrekkelijkheid van een buurt verbetert, omdat mensen nu eenmaal zuiniger zijn op hun eigen eigendom dan op een huurwoning. Er moet een breed programma voor elke wijk ontwikkeld worden met als extra aandachtspunt het gat tussen bereikbare en middeldure woningen. Als 2e speerpunt waar de PvdA de komende tijd op in zou moeten zetten is het centraal stellen van mens en zijn woonwens in plaats van het centraal stellen van de woningvoorraad. Het huidige toewijzingssysteem van huurwoningen past niet bij deze visie. Het labellen van huizen zoals 55+-woningen, studentenwoningen etc. past hier al helemaal niet bij. Ieder mens heeft zo zijn eigen idee van waar hij wil wonen passend bij zijn eigen leefstijl en dat zouden corporaties mogelijk moeten maken. Leefstijlen zijn niet te labellen. Als iemand in een straat een woning wil huren maar er zijn alleen maar koopwoningen dan zou een corporatie in staat moeten zijn een woning te kopen en te verhuren en vise versa natuurlijk. Op deze manier worden de corporaties meer een soort woonmakelaars of woonuit-

zendbureaus. Bij bepaalde leefstijlen zou een vorm van coöptatie zelfs niet geschuwd hoeven worden, ook al is dit een erg radicale en eigenlijk anti PvdA gedachte. Keuzevrijheid staat immers hoog in het vaandel. Maar coöptatie kan het leefklimaat ook bevorderen als het maar op een goede manier wordt uitgevoerd. In Heijplaat bijv. was het een oplossing geweest. De oude bewoners vinden hun Heijplaat nl. verpest doordat jan en alleman er is komen wonen. Coöptatie moet niet gebruikt worden om bepaalde leefstijlen op te leggen, maar om leefstijlen te faciliteren. Al met al was de 16e oktober een hele goede inspiratiebron voor de trajectgroep wonen. En deze groep zal de komende tijd hard werken aan een houdbaar standpunt op het gebied van wonen en onze woonomgeving. Als u wilt meedenken met dit trajectteam dan wordt u van harte uitgenodigd. U kunt op de www.pvdarotterdam.nl meer informatie vinden of via [email protected] aanmelden om actief mee te denken met deze denktank. Sonja Greve redactie Ideaal

Omdat we ervan overtuigd zijn dat de PvdA verschil kan maken als het gaat om leren in de stad! Jantine Kriens doet verslag van de werkgroep onderwijs

Felix Rottenberg hield ons op 16 oktober voor dat het verkiezingsprogramma voor de volgende periode moet gaan over onderwijs, onderwijs, onderwijs en onderwijs. Ik ben het daar van harte mee eens. Rotterdam als stad waar je kunt leren op elke hoek van de straat, waar je je kunt ontwikkelen met behulp van de vele bibliotheken en kunstinstellingen, waar je de beste onderwijsinstellingen van Nederland vindt. Een Rotterdam dat trouw is aan zijn geschiedenis en ook nu de kansen biedt waar voorgaande generaties zo ruim van hebben geprofiteerd. In twee workshops ging Jan Kweekel, rector van het Melanchton lyceum te Rotterdam, in op zijn wensen voor het Rotterdams na de verkiezingen. Net als veel onderwijsmensen in de workshops gaf Jan aan dat de PvdA in het onderwijs wel iets heeft goed te maken. Wie werkt in het onderwijs heeft dikwijls een groot wantrouwen naar de PvdA: te veel bureaucratische veranderingen die te ver afstonden van de werkvloer en te weinig uitgingen van de kracht van professionals in het onderwijs. Dat is meteen een mooie opdracht voor de onderwijswerkgroep die, samen met zoveel mogelijk Rotterdamse PvdA leden, aan de slag gaat. Natuurlijk gaat het om meer voorscholen, de beste Brede Scholen van Nederland, uitdagend beroepsonderwijs, een hoogpresterend algemeen vormend onderwijs dat naadloos aansluit bij een bruisende universiteit en een creatief hoger onderwijs. Dat is allemaal waar, maar het zal er ook om gaan wat gemeente en deelgemeenten

daar aan toe kunnen voegen. Rijksoverheid en onderwijsbesturen zijn immers de eerstverantwoordelijken om al die algemene doelen te realiseren. Met de werkgroep willen we het idee van de lerende stad uitwerken. Dat wil zeggen een stad die niet alleen scholen heeft, maar leren in het hart van de stad heeft geplaatst. Leren van elkaar, leren van de ruimte in de stad, de vele instellingen, mensen en netwerken in de stad, leren met Rotterdammers en leren van de geschiedenis van de stad. Leren om de toekomst te maken en leren om de stad over te dragen aan nieuwe generaties. De werkgroep onderwijs nodigt kunstenaars, architecten, jongeren, wetenschappers en leerkrachten uit om bijdragen te leveren aan een essaybundel over leren in Rotterdam. Uiteraard gaan we over de ideeën die daaruit voortkomen in debat met alle Rotterdammers die geïnteresseerd zijn. Dat is de ene kant. De andere

Ideaal

kant is dat de werkgroep aan de slag zal gaan met enkele kleinschalige activiteiten en projecten in de stad. We zullen professionals, ouders en leerlingen vragen wat zij nodig hebben om hun werk zo goed mogelijk te doen. Hun antwoorden moeten de pijlers vormen voor het verkiezingsprogramma. We nodigen iedereen uit daar een bijdrage aan te leveren, via de site en via bijdragen in debatten die we gaan organiseren. Dat alles omdat we ervan overtuigd zijn dat de PvdA verschil kan maken als het gaat om leren in de stad! Jantine Kriens Gemeenteraadslid voor de PvdA

2004 december

7

Opinie Vestiging opvanghuizen: compenseer de overlast Chris Mast, bestuurslid onderafdeling Hillegersberg-Schiebroek

Vlak voor de zomer was Jantine Kriens bij ons in Hillegersberg-Schiebroek te gast. Er waren ruim twintig leden. Veteranen spraken van de beste opkomst in tijden. Maar we sloegen aan het rekenen. We telden degenen met een functie nu of vroeger en hun verwanten. En we telden de anderen de gewone leden. Dat waren er vijf. Jantine maakte een enthousiaste en gedreven indruk. Ze was ook nog maar twee jaar lid van de gemeenteraad. Er was één zin in haar betoog die mijn aandacht trok. Op de vraag wat er van onze onderafdeling concreet werd verwacht, antwoordde ze, dat �wij onze verantwoording moesten nemen, onze solidariteit met de stad moesten tonen en een opvanghuis voor verslaafde heroïne prostituees toelaten binnen onze grenzen�. Verbeeldde ik het me? Of keek ze bij die opmerking indringend de kring rond? Er zaten in de zaal leden in het bezit van kapitale panden. Onze meest vooraanstaande partijgenoten hadden nog pas hun villa voorzien van een kelderverdieping, waardoor er nu wel acht tot tien aan heroïne verslaafde ex-prostituees zouden kunnen worden gehuisvest. Ook woonden zij niet ver af van het eindpunt van tramlijn 4. Gemakkelijk bereikbaar vanuit het centrum. Zou Jantine op hen doelen met ‘verantwoording en solidariteit’? Doch waar moesten dan de oorspronkelijke bewoners - onze meest vooraanstaande leden - heen? Had Jantine daar soms ook een plan voor? We wisten dat de PvdA zich fel verzette tegen het weren van de armen uit de probleemwijken. Aan de andere kant

8

december 2004

zocht men wel naar mogelijkheden de sociale structuur van die buurten te verbeteren. Zou het alternatief van de partij soms zijn het daarheen gedwongen verhuizen - zeg maar deporteren - van de rijken te beginnen met de eigen leden? Het was een revolutionair plan. En het was begrijpelijk, dat Jantine hier in de onderafdeling met de meeste rijken de weerstand was komen testen. En dat vanzelfsprekend uiterst omzichtig deed. Na haar optreden was het pauze. Jantine verliet ons snel zodat we haar niet aan de bar konden vragen of onze veronderstelling juist was. De zomer brak aan en dus lagen de activiteiten van de partij twee maanden stil. Het werd herfst. Aan het plan van Jantine Kriens moest ik denken, toen ik in het Rotterdams Dagblad las dat in Oud-IJsselmonde achthonderd handtekeningen waren opgehaald tegen de vestiging van een opvang voor verslaafde ex-prostituees. De deelgemeente verklaarde zich bij die zoektocht ‘bijzonder terughoudend’ te zullen opstellen. Ze bedoelde, dat ze die zou saboteren. Het bestuur kon de bezorgde bewoners geruststellen met het gemeentelijk pakket met eisen. Zo moest er overeenstemming zijn met de deelgemeente: die kwam er niet. Diende er onder de bewoners draagvlak te zijn: was er niet. En mochten er in de buurt geen scholen zijn: die waren er. Afgezien van het foeilelijke woord draagvlak: hoe haal je normale mensen over akkoord te gaan met iets, dat duidelijk in gaat tegen hun eigen belang?

Mag ik een suggestie doen? Ga in Oud-IJsselmonde praten met die achthonderd mensen en doe dat individueel. Als ze hun handtekening hebben gezet, zullen ze ook hun naam en adres hebben ingevuld, want dat is gebruik bij petities. Vraag hen wat hun zorgen concreet zijn. Ik heb wel een idee over de antwoorden. Dat idee is gebaseerd op wat mijn eigen zorgen zouden zijn, als ik de nieuwe buren van een opvanghuis kreeg. Stel dat onze baas op het idee komt ons een baan aan te bieden in een uithoek van Nederland en we zouden worden gedwongen te verhuizen. Onze zorg als huiseigenaar zou dan zijn de waardedaling van ons huis en de vraag wie daarvoor opdraait. Want zoals bekend zien makelaars in hun advertenties de nabijheid van een opvanghuis niet als aanbeveling. Je leest althans nooit: Aangeboden vrijstaande villa, in de nabijheid van het openbaar vervoer, diverse scholen en een opvangtehuis voor verslaafden. De oplossing ligt voor de hand. Degene die zijn huis moet verkopen ontvangt compensatie voor het bedrag van de waardedaling. Wat zou nog een andere zorg kunnen zijn? Het is bekend, dat verslaafden enige moeite hebben met hun dag-nacht ritme. Mijn zorg zou zijn, dat ze met elkaar om drie uur �s nachts onder het raam van mijn slaapkamer gaan staan praten en ik daardoor niet kan slapen. Tegen die mensen, die dat overkomt, zeggen we: elke keer dat u wakker wordt, mag u met het gehele gezin naar de chinees om de hoek voor een lekkere maaltijd met

Deelgemeenten als Stadstaten zijn de beste hoeders van onze lokale democratie

veel drank. Wordt het te gortig, bijvoorbeeld een paar keer per maand, dan laten we - gratis - door de glashandel in de buurt geluidwerend dubbel glas plaatsen in de ramen van uw slaapkamer.

Een lekkere maaltijd bij de buurtchinees voor als je nachts wakker wordt van de overlast

Het oplossen van de andere zorgen hangt uiteraard af van de antwoorden op de enquète. Die oplossing heeft twee voordelen. De bezorgde bewoners biedt het een reëele compensatie in plaats van dat het een moreel appèl doet op hun ‘verantwoording en solidariteit’. Daarnaast werkt het ook als een boemerang voor de overlastgevers, hun helpers en verantwoordelijken. Overlast moet worden beperkt. Want overlast kost geld. Er rest nog één vraag voor Jantine Kriens. Als de leden van onze partij - zoals bij ons in Hillegersbroek - de ene avond instemmend knikken bij je beroep op ‘verantwoording en solidariteit’ kunnen ze dan ‘s anderdaags als een vertegenwoordiger van de organisatie van bewoners langs de deur komt hun handtekening zetten op een petitie zoals in Oud-IJsselmonde? Chris Mast, bestuurslid onderafdeling Hillegersberg-Schiebroek.

Stadstaat Over een jaar hebben we weer een verkiezingscampagne voor het lokale bestuur in Rotterdam en haar Deelgemeenten. Dat heet Democratie, dat is afgeleid van het Griekse Dèmos; Volk en Kratein; Heersen, Dèmokratia. Uitgeoefend vanuit een Stadstaat, de polis. De bedoeling hiervan was om de gehele bevolking deel te laten nemen aan de besluitvorming en dit niet over te laten aan speciale personen of groepen van personen. Wel dat laatste is heden ten dage toch het geval. Het grootste gevaar schuilt hem in het feit dat een politieke partij of haar leider de massa, door wie zij is verkozen, ondergeschikt maakt aan haar wil. Er zal voor de komende verkiezing wederom een wensenlijstje moeten worden vastgesteld om de kiezers van de PvdA in de Stad en in de Deelgemeenten te laten zien waar wij voor staan. Dat zal gaan over Wonen, de Buitenruimte, Parkeerbeleid, Zorg en ga zo maar door. Maar wie maken nu dat lijstje en hoeveel mensen hebben daar dan nog invloed op? In principe heeft iedere kiezer hier invloed op met zijn stem, maar dat is het sluitstuk van een langdurig proces. Nee, kleine clubjes binnen de partij met individuele belangen gaan vooral met gelijkgestemden hun standpunten verheffen tot hét standpunt van de PvdA. Daarna gaat wederom maar 10 procent van de leden naar de ledenvergadering die het verkiezingsprogramma vaststelt. En vervolgens neemt een krappe meerderheid van de kiezers nog de moeite om te gaan stemmen. Hoever zijn we afgedwaald van onze democratische uitgangspunten? Hoeveel waarde heeft een programma nog in deze televisiedemocratie? En hoe druk maken al die wannabees in de politiek zich nog om wat er werkelijk leeft onder al haar leden van de Democratie? Op al die vragen heb ik wel een antwoord, maar daar wil ik U allen niet mee lastig vallen. Er is echter wel iets wat me van het hart moet. En dat gaat over de wijze waarop we in Rotterdam een deel van die democratie nu geregeld hebben en hoe we haar in de toekomst wellicht gaan inrichten. De Deelgemeenten. De Deelgemeenten leveren de beste garantie dat de macht niet geconcentreerd wordt binnen één persoon, de gekozen burgemeester, of vanuit een bepaalde groep, wethouders en Gemeenteraad, die ver van de burgers vandaan staan. Nee, de Deelgemeenten als Stadstaten zijn de beste hoeders van onze lokale democratie en dat is al eeuwenlang onze beste polis. [email protected]

Ideaal

2004 december

9

Fractienieuws Van Havenstad naar Stad in de Rivier Jantine Kriens over het vijfentwintigste jaarboek voor het democratisch socialisme

De Wiardi Beckman Stichting heeft ons een mooi cadeau voor onder de kerstboom geschonken door het 25e jaarboek voor het democratisch socialisme geheel te wijden aan Rotterdam. In de paar honderd woorden die ik heb voor dit stukje kan ik niet het hele boek behandelen en ik beperk mij dus noodgedwongen tot een aantal noties die zeer de moeite waard zijn om verder uit te werken in de aanloop naar het verkiezingsprogramma. In de eerste plaats de zoektocht naar het antwoord op de vraag wat is misgegaan. René Diekstra en Marijke Linthorst geven daar in hun bijdrage een helder antwoord op. Er was sprake van een onbalans tussen de aandacht voor de vernieuwing van de stad en de sociale ontwikkeling. De skyline is een prachtig resultaat van de stedelijke vernieuwing, maar aan de voet van de skyline ontbrak het aan daadkracht in de uitvoering en oog voor de duizend kleine dingen waaruit leefbaarheid bestaat. Veel projecten en activiteiten en weinig aandacht voor de inhoud. In de tweede plaats wordt in een aantal bijdragen ingegaan op de veelgehoorde stelling dat de middengroepen Rotterdam verlaten terwijl kansarmen zich in Rotterdam vestigen. In verschillende bijdragen wordt erop gewezen dat de middenklasse zich onder onze ogen aan het vormen is. Joke van de Zwaard en Arnold Reijndorp laten zien dat de doorstroming van Turkse en

10

december 2004

Marokkaanse leerlingen naar HAVO en VWO in een zeer hoog tempo doorzet. In Rotterdam stromen zelfs meer allochtone leerlingen door naar het VWO dan in Amsterdam.

door Kloosterman en Trip dan ook gezien als ‘gestold modernisme’. Zij roepen Rotterdam op het innovatieve potentieel van de stad te versterken door iets unieks aan te bieden. Het vijfentwintigste jaarboek voor het democratisch socialisme biedt veel waar we ons het komend jaar aan kunnen scherpen. De fractie heeft het initiatief genomen om Paul Kalma uit te nodigen om samen met hem onze eigen analyses te toetsen, uit te werken en aan te scherpen.

Robert Kloosterman en Jan Jacob Trip schetsen de ontwikkeling van een moderne diensteconomie met enerzijds een brede ‘creatieve klasse’ en anderzijds een grote groep aanbieders van dienstverlening, opvang en zorg. Dat beeld van de stad staat haaks op het nu geldende beeld van witte gezinnen met kinderen in de middengroepen die teruggehaald moeten worden. In dat beeld, het aantrekken en vasthouden van een brede ‘creatieve klasse’, voldoende werkgelegenheid in de dienstverlening en emancipatieroutes langs verschillende wegen, is de dynamiek van de stad als het stromen van de rivier. Dat sluit mooi aan bij de analyse van Saskia Sassen dat moderne steden zich ontwikkelen tot knooppunt van belangrijke ‘stromen’. De onevenredige aandacht voor de haven wordt

Op www.pvdarotterdam.nl is de bijdrage van gemeenteraadslid Metin Çelik aan “Rotterdam, het 25e jaarboek voor het democratisch socialisme” te vinden. Daar is ook meer informatie over het boek en hoe het te bestellen te vinden.

Jantine Kriens Gemeenteraadslid voor de PvdA

Fractienieuws Column Bert Cremers

De leegte van Wouter… Het zijn donkere tijden. Verwarring alom. Nederland is de weg kwijt, hoor en lees ik. Rond Kerst worden we allemaal door somberte gegrepen. Zeker na de aangrijpende weken die we achter ons hebben. Je zou warempel Bernhard dankbaar zijn dat hij met zijn openhartigheid postuum ons nog wat verstrooiing geboden heeft. We snakken naar zingeving, diepte, troostrijke perspectieven. Ook in de PvdA. De schutsengelen roeren zich. Kalma, De Vries en andere oudgedienden, wiens politieke rol in het verleden ligt. Zware woorden worden gesproken. Wouter zou geen inhoud hebben, te veel vlagvertoon in de media, te weinig in de politieke arena. Nu kan ik me toch echt een aantal inspirerende optredens herinneren. Op de Coolsingel bijvoorbeeld. En ik kan me ook enkele stevige artikelen herinneren. Over integratie en immigratie bijvoorbeeld. En een stevig en terecht commentaar op de politieke situatie in Amsterdam. Maar Wouter is geen filosoof en geen analist. En geen debater op het scherpst van de snede. Ook ik vind dat de politieke hervorming binnen de PvdA-fractie in de Tweede Kamer sneller zou kunnen en dat een aantal Kamerleden prominenter aanwezig zou moeten zijn in het publieke debat. Over integratie, over geweld achter de voordeur, over de emancipatie van allochtone vrouwen. Toen Kok fractievoorzitter werd was er twijfel alom. Een vakbondsman met weinig inhoud, zo werd hij getypeerd. Kleurloos was hij. Hij schudde zelfs de ideologische veren af die we nu weer terug proberen te vinden. Maar als minister president groeide hij uit tot iemand die ver boven de partij uit door Nederlanders als hun voorman gezien werd, rust bracht, zekerheid bood, werk schiep en financiële soliditeit. Zelfs het dédain over Paars en de Fortuynrevolutie hebben die reputatie niet teniet gedaan. En Den Uyl? Ver voor mijn tijd. Iemand met mythische proporties binnen de PvdA. Maar een filosoof? Een maatschappijcriticus met verreikende visies? Kent U ze nog? Ik niet, behalve herverdeling van macht, werk en inkomen. Of Drees. Een politieke legende. Maar mij is geen essay van hem bekend dat nog regelmatig geciteerd wordt. Wouter Bos is ontspannen, straal rust uit, biedt zekerheid en weet mensen aan zich te binden. Dat zijn legitimatie door zijn verkiezing als partijleider hem op gespannen voet brengt met tradities van verenigingsdemocratie is waar, maar dat hebben we zelf gewild. Als jonge vader neemt hij wat meer ruimte voor zichzelf dan we van een partijleider gewend zijn. Dat maakt hem nu juist voor miljoenen Nederlanders zo herkenbaar. Leiderschap ontwikkel je door mee te lijden met het volk en tegelijk de weg naar voren te tonen in tijden van crises. Alles wat Wouter gezegd heeft in zijn optreden en uitspraken na de moord op Van Gogh was raak, terzake en goed van toonzetting. Mijn steun heeft hij. Hij komt er wel. Zeker weten. Bert Cremers Fractievoorzitter PvdA Rotterdam

Ideaal

2004 december

11

Bestuur Fred Lâforet: verslag ledenvergadering 14 december 2004

Op 14 december 2004 waren in een overvolle locatie De Rustburcht, ongeveer 120 leden aanwezig voor de ledenvergadering over de toekomst van de Bestuurlijke Inrichting van Rotterdam. Het was drukker dan voorzien, waardoor het noodzakelijk was de schotten naar de belendende zalen te openen. Daarvoor lagen op tafel, het rapport Wolfson, enige kritische kantekeningen bij het rapport “De houdbaarheid van een Ideaal” en de brief van het afdelingsbestuur waarin werd voorgesteld om de 7 aangegeven ijkpunten uit te werken. Na een aantal rituelen, opening door de voorzitter Ocker van Munster en berichten van afwezigheid lichtte Dik Wolfson de totstandkoming van zijn rapport nogmaals toe. Dit was ook al tijdens een aantal onderafdelingsvergaderingen gebeurd. De aanwezigen waren juist geïnteresseerd in zijn visie op de kritiek die het werk van zijn commissie in de verschillende onderafdelingsvergaderingen gekregen had en op de vraag hoe hij nu tegen het bestuursstandpunt aan keek. Duidelijk werd dat de commissie brede steun kreeg in de gedachte dat er wat moest worden veranderd, maar enkel de onderafdeling Centrum sprak zich uit voor opheffing van het deelgemeentebestel zoals de commissie Wolfson beschreven heeft.

12

december 2004

Daarna werd er gediscussieerd over het rapport onder leiding van Peter Aubert. Die wenste duidelijkheid te krijgen over een citaat uit het rapport Wolfson “ De huidige bestuurlijke verhoudingen leggen zaken lam”. Er volgt een discussie waaruit bleek dat daar toch verschillend over wordt gedacht. Hierbij werd een aantal dingen naar voren gebracht: Het is in ieder geval niet goed als de deelgemeente een kloon is van de Coolsingel, het is nu een verkrampte structuur. Als naar het deelgemeentebestel wordt gekeken, moet ook het functioneren van het gemeentebestuur en de gemeentelijke diensten worden bekeken. Sommige aanwezigen twijfelden aan de kwaliteiten van diensten op maatwerk te leveren. Deelgemeenten zijn in een grote stad als Rotterdam een noodzakelijke tussenlaag om de afstand tussen burger en bestuur zo kleien mogelijk te houden. Het dualisme werkt nog niet optimaal. Niet op het niveau van de deelgemeente, maar ook niet op gemeentelijk niveau. De aanwezigen spreken in plaats van een frontlijnbestuur liever over een eerstelijns bestuur. Het is belangrijk de overheid dichter bij de burger te brengen, die overheid moet dan ook veel meer maatwerk leveren. Wijk en stad kunnen tegengestelde belangen hebben. Geconstateerd wordt dat het huidige stadsbestuur niet in staat is maatwerk te leveren waar dat vaak wel nodig is.

De huidige bestuurlijke verhoudingen leggen zaken lam Na de pauze gaf Wim Straasheijm een toelichting op de nota “De houdbaarheid van een Ideaal” Een compliment voor het rapport Wolfson vond hij zeker op zijn plaats omdat dat rapport in ieder geval veel discussie heeft losgemaakt en dat duidelijk is gemaakt, dat het bestel aan een forse onderhoudsbeurt toe is er is geen scherp profiel en geen duidelijk takenpakket is. Daarna wordt de brief van het afdelingsbestuur behandeld, waarbij bij ijkpunt 1 wordt gesproken over de compacte gemeente. Nauwkeurige lezing van de brief leerde dat het bestuur volledig afstand heeft genomen van het rapport Wolfson en dat in feite het rapport van Straasheijm als nieuw uitgangspunt fungeert.

De fractievoorzitter Bert Cremers van de PvdA Rotterdam memoreert aan een tijdens de begroting in november j.l .aangenomen motie van het CDA en de VVD. In dit kader zou het College voor 1 april wel eens met een veel verder reikend voorstel kunnen komen. Tijdens die behandeling kan toch niet slechts worden gezegd dat in het verkiezingsprogramma 2002/2006 gesteld wordt dat er geen wijzigingen in het deelgemeentebestuur mogen worden aangebracht, dat is een te mager resultaat.

De voorzitter, Ocker van Munster, sluit de vergadering met de constatering dat een nieuwe ledenvergadering noodzakelijk is.

Tijdens de discussie worden een aantal opmerkingen gemaakt als eerst praten over de inhoud dan pas faciliteren, meer werken met convenanten en hoe wordt tot burgernabijheid gekomen. De discussies over de ijkpunten 1 en 2 namen zoveel tijd dat aan discussie over de andere ijkpunten niet meer werd toegekomen.

Ideaal

2004 december

13

Bestuur Laatste maandagavond Vernieuwing of tweedeling? De Rotterdamse PvdA heeft in de afgelopen 10 weken een van de meest zichtbare vernieuwingen van de Rotterdamse afdeling beleefd: de fantastische cyclus Rotterdamse Maandagavonden. Doelstelling van de cyclus was nieuwe actieve leden binnenhalen, misschien wel nieuwe volksvertegenwoordigers. Deelnemers: een groep van 125 leden en niet-leden met interesse voor politiek.

Uiteenlopende thema’s als cultuur, onderwijs, multiculturaliteit en het deelgemeentebestel kwamen aan de orde, steeds ingeleid door aansprekende inleiders waaronder politici en deskundigen uit het veld. Hoogtepunten waren (voor ons) de avonden met Piet Boekhoud (voorzitter ROC Albeda) en Riek Bakker (stedenbouwkundige). Gespreksleiders Loes Knotter en Peter Aubert wisten zowel hen als de aanwezige deelnemers te inspireren tot betrokken en felle discussies. De cyclus werd afgerond met een ‘special’: ‘de moderne volksvertegenwoordiger’. Gastpresentator Ronald Plasterk stelde dat moderne volksvertegenwoordigers trouw moeten zijn aan zichzelf (authenticiteit: ‘zeggen wat je denkt’), aan hun partij (herkenbaar: ‘de partijlijn’) en aan de kiezers (‘het volk’). In de Nederlandse politiek is het geen pre als je je veel van de kiezers aantrekt: het verwijt van ‘populisme’ ligt dan al gauw op de loer. Ook is er een spanning tussen persoonlijke integriteit en partijloyaliteit. Wie te vaak met een eigen mening komt verliest de plaats op de lijst (Wilders), wie teveel conformeert aan de partijlijn is een grijze muis. De 6 gasten, Dorsman van Leefbaar Rotterdam, Cornelissen van de SP, van Dijk van het CDA, van Egenschot van de VVD, van der Ham van D66 en Albayrak van de PvdA, reageerden hierop. Cornelissen, van Dijk en Albayrak gaven te kennen dat zij vanuit een eigen ideologische agenda werken en zich minder gelegen laten liggen aan de luimen van de kiezers. Dorsman, van Egenschot en Van der Ham lieten zich meer leiden door ‘de mensen in het land’, al waren ook zij in de po-

14

december 2004

litiek gegaan om de wereld te veranderen. Zoals Boris van der Ham het uitdrukte: ‘je zag erge dingen op het Jeugdjournaal en wilde daar wat aan doen’. In de discussie met de zaal kwamen twee elementen aan de orde, voorbereid door deelnemers van de cyclus. De eerste vraag werd gesteld door ondergetekende (PV), naar aanleiding van de ‘onderduik’ van Wilders en Hirsi Ali: moet je als politicus alles kunnen zeggen? Geëmotioneerd vertelde Elske van Egerschot, jongste Kamerlid, hoe zij met haar vriend Geert Wilders uit eten gaat: aanmelden bij de beveiliging, in een gereedstaande, beveiligde auto springen, vier bodyguards om je heen. Sommigen vonden die ophef over onveiligheid niet terecht. Anderen vonden dat met die bedreigingen het wezen van de democratie op het spel staat. De tweede vraag was van Otto Zwetsloot: hoe ver ga je als politicus om stemmen te trekken? De volksvertegenwoordigers beweerden bij hoog en bij laag dat zij hun eigen standpunt niet zouden veranderen om hoger in de opiniepeilingen te komen, zelfs niet als dat stemmen voor de eigen partij zou kosten. Zelfs niet als dat de eigen zetel in gevaar zou brengen. De zaal was hiervan maar half overtuigd... De volgende avond woonden we de ledenvergadering over het deelgemeentebestel bij. Een groter contrast met de sprankelende Maandagavonden was nauwelijks denkbaar. Vernieuwing? Het nieuw elan dat maandag concreet voelbaar was, was dit op dinsdag ver te zoeken. Wat wordt nu de identiteit van de Rotterdamse PvdA? Krijgen we te maken met een partij binnen de partij? De 48 cyclusdeelnemers die ‘door’ gaan krijgen nog wat te doen in de partij! Paulette Verbist en Claus Verbrugge Met dank aan Peter Aubert

Adressen

Het apocriefe verhaal gaat dat de profeet Mohammed door Satan werd verleid toen hij het goddelijk woord van de koran ontving. De profeet accepteerde drie Arabische godinnen als tussenpersonen tussen God en mens. Deze visie is strijdig met de geloofskern van de islam dat God één en enig is, en is ook nooit bevestigd en door deskundigen als Karin Amstrong en Maxime Rodinson. In het westen is dit verhaal aangegrepen om de onoprechtheid van de profeet te illustreren. Paus Gregorius IX decreteerde dat joden en moslims herkenbare kleding moesten dragen en geen openbare ambten mochten bekleden. Paus Clemens V verklaarde dat de islam een belediging van God was. Charles van Anjou roeide moslims in Zuid-Italië uit omdat ze de pest zouden verspreiden. In de negentiende eeuw koloniseerden Engelsen en Fransen de islamitische wereld. Sindsdien associeert de islam het westers imperialisme met christelijke kruistochten.

FRACTIE

Bert Cremers Fractievoorzitter 010-4172105 [email protected]

Els Kuijper Raadslid 010-4116218 [email protected]

Metin Çelik Raadslid 06-46296925 [email protected]

Richard Moti Raadslid 06-18471882 [email protected]

Matthijs van Muijen Raadslid 06-17838616 [email protected]

Jantine Kriens Raadslid 06-51323630 [email protected]

Peter van Dijk Raadslid 06-53978189 [email protected]

Ram Soekhlal Raadslid 06-41355991 [email protected]

Abdelkader Salhi Raadslid 06-14676973 [email protected]

Ronald Motta Functie: Raadslid 010-4760711 [email protected]

Gemeenteraadsfractie PvdA Rotterdam Coolsingel 40 • 3011 AD Rotterdam tel 010-4172105 • fax 010-4120845 [email protected]

De Syrische schrijfster Rana Kabbani acht het westen verantwoordelijk voor het ontstaan van de radicale islam. De profeet Mohammed leverde een literair meesterwerk, stichtte een van de grootste religies en introduceerde een wereldmacht. Hij was langdurig monogaam gehuwd met Chadidja. Na haar dood leefde hij meer polygaam, overeenkomstig de Arabische tradities. De profeet was niet geil en pervers en zeker geen pedofiel, zoals onlangs door Hirsi Ali is gezegd. Salman Rushdie schreef de Duivelsverzen, een parodie op het leven van de profeet. De koran wordt hierdoor wel in zijn integriteit aangetast, maar het is en blijft een roman met fantasievolle droomvisioenen.

BESTUUR

Ocker van Munster Voorzitter 06-55364750 [email protected]

Maarten Bakker Secretaris 06-51204981 [email protected]

Johan Brinkman Secretaris 06-20322976 [email protected]

Paul Boute Penningmeester 06-28200809 [email protected]

Hamit Karakus Vice-voorzitter 06-51512747 [email protected]

Ton Fastl Bestuurslid 06-41766015 [email protected]

Piotr van Rij Bestuurslid 010-4222604 [email protected]

Mohamed Talbi Bestuurslid 06-10255589 [email protected]

Kirsten Verdel Bestuurslid 06-24524437 [email protected]

Hidde Straasheijm Namens JS 06-41253976 [email protected]

In werkelijkheid was de profeet sociaal ingesteld en leverde hij een deel van zijn inkomen in voor de armen. In soera 112 wordt de enigheid van Allah erkend in de koran. De vijanden van de profeet propageerden het polytheïsme. Zij beschuldigden Mohammed van atheïsme en verzochten zijn beschermheer Abu Talib om hem te doden. Mohammed zegt dan tegen Abu Talib dat hij bereid is te sterven maar dat hij vasthoudt aan zijn boodschap.

Partijkantoor PvdA Rotterdam Willem Smalthof 95 • 3031 NM Rotterdam tel 010-4122306 • fax 010-4141995 [email protected]

kijk iedere dag op www.pvdarotterdam.nl en blijf op de hoogte!

Opgedragen aan Geert Wilders en Ayaan Hirsi Ali

Conclusie: het westen heeft boter op zijn hoofd. De beledigingen hebben bijgedragen aan de radicalisering van de islam. Door ons antiterrorismebeleid versterken en verhevigen we deze ideeën. De profeet Mohammed was gewoon een kind van zijn tijd. De islam is een noodzakelijke variant geworden in de geschiedenis om het joods christelijke monotheïsme in een Arabische context van de grond te krijgen. Het staat ieder vrij om te fantaseren over de duivel. De duivel, Iblis, Satan, placht altijd verwarring te stichten om mensen te misleiden. Wilders en Hirsi Ali zetten veel westerlingen op een verkeerd been, maar we zijn gewaarschuwd: je behoeft niet in Allah te geloven, maar dat betekent toch niet dat je in de valkuil van Satan trapt. Hans Visser, december 2004

Ideaal

2004 december december 2004

15 15

Allemaal te leen bij de Artotheek Rotterdam Nieuwe Binnenweg 75 www.cbk.rotterdam.nl