IDEAAL
IDeaal - nummer 4 - mei 2007
Informatie & Discussie Magazine PvdA Rotterdam
Bijeenkomst over de Stadsvisie zaterdag 9 juni
kijk iedere dag op www.pvdarotterdam.nl en blijf op de hoogte
Agenda Zaterdag 2 juni 2007 Rode Zaterdag De PvdA kleurt de stad rood en is op verschillende plekken in de stad te vinden, met ballonnen en flyers, om met Rotterdammers in gesprek te gaan. Wil jij ook mee doen? Dat kan. Neem contact op met het partijkantoor of kom gewoon langs. Tijd: 11.00-15.00 uur. Diverse locaties Info: Johan of Marjolein,
[email protected] , of 010-4122306
Zaterdag 9 juni Bijeenkomst over de Stadsvisie Rotterdam 2030 Locatie: Engels Stationsplein zaal ‘Under the Stars’ 14.00 uur - 16.30 uur daarna borrel. Eind juni debatteert de gemeenteraad met wethouder Karakus over de Stadsvisie. De gemeenteraadsfractie van de PvdA wil graag uw mening weten om goed voorbereid het debat in te gaan.
Zondag 24 juni 2007 VIP Vrouwen in de PvdA Voor alle Rotterdamse PvdA vrouwen: ook deze maand gaan we weer gezamenlijk een borrel drinken op de laatste zondag van de maand. Met voor ieder wat wils..... Kletsen aan de bar, discussiëren over een actueel thema aan de ronde tafel, of aan weer een andere tafel bespreken hoe we verder gaan met het lopende project! Tijd: 20.00 Locatie: De Struisenburg, Oostzeedijk 244. Info: Petra Reijntjes,
[email protected]
Zaterdag 7 juli 2007 Rode Zaterdag kijk bij 2 juni en reserveer deze dag in je agenda
Piet Hoogendoorn overleden Op 10 mei is Piet Hoogendoorn overleden. Piet was van 1986 tot 1994 wethouder voor de PvdA in Rotterdam. Daarvoor was hij van 1978 tot 1986 gemeenteraadslid. Eerder was hij een zeer actief bestuurslid van het gewest Rotterdam van de PvdA. Piet was ook een echte ‘jongen van Zuid’ en is dat ook altijd gebleven. Mede dankzij hem is de aandacht voor dat stadsdeel sterk toegenomen.
mei 2007
Op 7 mei is Henk Los overleden. De trouwe bezoekers van de jaarlijkse kranslegging bij het Spiekman monument op 1 mei zien hem in gedachten vast nog gedichten voordragen. Te Rotterdam ben ik geboren Onder den adem van de Maas En liep ik, met mijne eigen stilte, Temidden van het straatgeraas. Van zwaarbespannen sleeperswagens Ben ik er passagier geweest. Door heel de stad heb ik gezworven, Maar aan de kaden toch het meest. Daar lag de stoet uit alle streken, De klipper en de keulenaar, Het driemastschip, zijn tuig ten hemel, En de ertsboot, vol en breed en zwaar, Daar lagen zij, voor alle verten Gereed, elk in zijne eigen pracht. ‘t Is me, of ik nog hun stem hoor loeien Ten afscheid, in den winternacht. Vaart ge naar Sidney of naar Kaapstad, Naar Kobe of naar Baltimore, Vaart ge onder alle hemelsbreedten, Vaart ge alle wereldzeeën door, Nooit voelt gij u geheel verlaten, Als hier uw mensch-zijn aanvang nam, Door wat van kindsbeen af u lief was. Dàt is uw eigen Rotterdam. Vrij naar Jan Prins
Op de voorpagina: Hamit Karakus, Wethouder Wonen en Ruimtelijke Ordening.
Van d e
Vo o r z i t t e r
Colofon IDeaal - 5e jaargang - nummer 4 - 2007 Redactie: Paul Boute, hoofdredacteur Rob Maas Niels Kastelein Ton Sonneveldt Chris Mast Monique Smits Johan Brinkman, redactiesecretaris Foto’s: Rob Maas Paul Boute en Ton Sonneveldt Vormgever: Trin-iT Consultants Opmaak: Rob Maas, Monique Smits en Mariëtte de Koning Uitgever: Bestuur PvdA Rotterdam Druk: Drukkerij Tripiti, Papier: Mat mc wit 115 gr, 21 x 29.7 cm Oplage: 2.300 sluitingsdatum volgende IDeaal: 5 augustus
Samen ‘Wat leuk dat jullie ons ook uitnodigen voor een partijbijeenkomst!’ Wat verbaasd –zo op de vroege ochtendvroeg ik aan mijn buurvrouw wat ze bedoelde. Een minuut later haalde ik zelf de kaart uit de bus die een politiek café met Ahmed Aboutaleb aankondigde, en die de ontvanger van de kaart uitnodigde om langs te komen. Behalve dat er via de gebruikelijke wegen partijgenoten waren uitgenodigd, hadden de onderafdelingen Delfshaven en Centrum ook veel wijkbewoners uitgenodigd voor deze avond over de vitaliteit van de oude wijk. Op de avond zelf waren er dan ook, behalve veel partijgenoten, bewoners uit Delfshaven en het Centrum. Ik moest daaraan denken toen ik deze column ging schrijven voor een Ideaal die vol staat met prachtige artikelen over de stadsvisie 2030. In die stadsvisie plannen en vergezichten over de ontwikkeling van de stad. Al lezend kon ik het niet laten om ook stiekem na te denken over hoe het met de PvdA zou gaan tot aan 2030. Eigenlijk ben ik daar zeer hoopvol over gestemd. Waarschijnlijk tegen beter weten in, volgens velen, maar na wéér een aantal mooie bijeenkomsten van de PvdA in deze stad wordt mijn gevoel alleen maar sterker. Het politiek café met Aboutaleb en onze eigen wethouders is daar wat mij betreft een goed voorbeeld van. Daar lieten we zien waar we als PvdA Rotterdam voor staan. De bijeenkomst was georganiseerd door twee onderafdelingen die daarmee over de eigen grenzen hebben gekeken en hebben laten zien dat je sámen tot meer komt. Door niet alleen partijgenoten uit te nodigen, maar ook andere Rotterdammers gaven we de boodschap af dat we een open partij zijn die zich wil laten informeren door de Rotterdammers waar we het voor doen.
Kopij-adres: PvdA, Willem Smalthof 95 3031 NM Rotterdam 010-4122306
[email protected] o.v.v. Kopij IDeaal Toezending: IDeaal wordt toegezonden aan leden van de PvdA Rotterdam en belangstellenden. Een bijdrage van 20 euro wordt bijzon-
En dan de bijeenkomst zelf: in een bomvolle Olijventuin zagen we bevlogen bestuurders die niet besturen vanuit hun ivoren toren maar een actieve bestuursstijl hebben. Een staatssecretaris, die toen hij nog wethouder was, alle mails zelf wilde lezen en er voor zorgde dat ze allemaal beantwoord werden, en wethouders in deze stad die er persoonlijk op af stappen als zaken niet op tijd worden opgelost. Kortom, bestuurders die er op af gaan en het niet op zich af laten komen.
der op prijs gesteld. Postbanknummer 4461975 t.n.v. PvdA Afdeling Rotterdam Teksten uit deze uitgave mogen worden overgenomen mits met bronvermelding.
Kom goed voorbereid naar de
Terug naar de PvdA Rotterdam op weg naar 2030. Wanneer we als partij het bovenstaande vast kunnen houden dan komt het zeker goed. Een partij die laat zien dat ze tussen de Rotterdammers staat en met visie de stad bestuurt. Een PvdA Rotterdam die zich niet opsluit in zijn eigen bijeenkomsten, maar die de dialoog aangaat met de Rotterdammer. Een partij tenslotte, die kiest voor de verbinding en die niet alleen maar begrijpt dat sámen altijd meer oplevert, maar het ook in de praktijk brengt!
bijeenkomst van 9 juni en lees eerst het voorstel van B&W ‘De Stadsvisie’.
Rode groet,
Er is een complete versie van 128 pagina’s en een samenvatting, beide op te halen bij onze website:
Marja Bijl Voorzitter PvdA Rotterdam
www.pvdarotterdam.nl, of vraag toezending aan Johan Brinkman op het partijkantoor 010 412 23 06
IDeaal
2007 mei
Bestuur Nieuwe bestuursleden Cees Paardekooper heeft het bestuur verlaten en Trudy de Bruin heeft zich om persoonlijke redenen tot nader order teruggetrokken uit het bestuur. Op de jaarvergadering van 10 mei zijn 6 nieuwe bestuursleden benoemd: Jamal is directeur van Stichting BOEG (Beheer Organisatie Etnische Groepen) te Utrecht. In 2006 is Jamal lid geworden van de PvdA omdat het beleid, het programma en de idealen van de partij aansluiten bij datgene waar hij in gelooft: een sociale samenleving die ruimte biedt aan alle burgers.
Tim studeert sociologie aan de Erasmus Universiteit. Hij heeft zich altijd al verbonden gevoeld met de PvdA en zou graag helpen om de partij aan de man te brengen bij de jongeren in Rotterdam en mee te denken en te helpen aan de lijn die de partij hier in Rotterdam zal gaan volgen.
Mieke is al enige tijd lid van de PvdA en is de laatste drie jaar ook actief bezig binnen de partij. Ze wil graag haar bijdrage leveren aan het versterken van de participatie en de binding. Verder wil Mieke zich inzetten om het debat binnen alle geledingen in de partij weer op gang te brengen.
Jamal Bakkich 06-48565834
[email protected]
Tim Meerhof 06-27024852
[email protected]
Mieke Sandifort 06-46744626
[email protected]
Ibrahim is werkzaam als outreachend medewerker bij BoumanGGZ. Door zijn werkervaring heeft hij een visie ontwikkeld over hoe Rotterdam veilig en leefbaar moet worden en blijven. Zijn visie wil hij graag met partijgenoten delen. Verder wil Ibrahim zijn ervaringen overbrengen aan onze jeugdige partijgenoten.
Janneke studeert Nederlands Recht aan de Erasmus Universiteit. Zij wil graag actief zijn in de politiek omdat ze het interessant vindt om te zien wat er in het land gebeurt op politiek gebied. Er zijn veel dingen waarop de politiek invloed heeft en waarvan men dat niet weet. Meer jongeren zouden zich naar haar mening bezig moeten houden met poltiek.
Karen schrijft haar proefschrift aan de Universiteit van Tilburg over vergrijzing en pensioenen en daarnaast werkt ze bij de Sociale Verzekeringsbank in Amstelveen. Karen wil zich graag inzetten voor de samenleving en voor de PvdA in het bijzonder. Karen heeft de PvdA gekozen omdat dit de partij is die het meeste hart heeft voor mensen maar wel reëel is in haar oplossingen.
Ibrahim Ozturk 06-42242726
[email protected]
Janneke Hazelaar 06-48262699
[email protected]
Karen van der Wiel
[email protected]
mei 2007
Thema Stadsvisie
Rotterdam Adviesgroep Ouderenbeleid van de PvdA over de Stadsvisie van het College Het kernpunt van de Stadsvisie wordt op vele bladzijden duidelijk naar voren gebracht zoals op p.112 (samenvattend): “Rotterdam wil meer midden - en hoge inkomens aan de stad binden en de selectieve uitstroom stoppen. De stad zal haar bouwprogramma vooral richten op deze doelgroep.” Wat de stadsvisie verder noemt zijn de veelomvattende herstructureringsprogramma’s die het in samenwerking met de corporaties wil gaan uitvoeren. We hebben goed proberen te lezen wat er wordt bedoeld met herstructurering. Daarmee moet worden bedoeld dat om nieuw te kunnen bouwen in vele wijken massaal goedkope woningen worden gesloopt om te worden vervangen door duurdere nieuwe woningen. Dat lijkt op die schaal ook strijdig met de afspraken die Rotterdam heeft gemaakt samen met die gemeenten in de regio die relatief weinig woningen voor lagere inkomens hebben. Zij zouden de komende jaren vooral ook voor de mensen met lagere inkomens gaan bouwen en dit beleid verdient voortzetting. Maar dan moeten we nu niet zelf de nog goede woningen van onze huidige inwoners gaan slopen. Dan stokt het vertrouwen van de omliggende gemeenten in Rotterdam omdat wij ons deel van de afspraken niet blijven nakomen. Na verdere bestudering van de “Stadsvisie Rotterdam” moet ons het volgende van het hart. Arbeiders hebben deze stad groot gemaakt. De PvdA heeft daar een groot aandeel in gehad. Veel van onze kiezers (waaronder veel allochtonen) wonen in die wijken die in de stadsvisie
RAO mist sociale gezicht PvdA in Stadsvisie 2030 ‘herstructureringswijken’ worden genoemd. Wij verwachten van onze PvdAwethouders dat zij juist voor deze mensen het vuur uit hun sloffen lopen. Wij vinden van deze verwachtingen en in feite onze verkiezingsbelofte niets terug in de Stadsvisie, zoals:
Prinsenland en Nesselande - Wel over de bereikbaarheid van de binnenstad voor auto’s, dus NIET over (gratis) openbaar vervoer - Wel over Ommoord als aangename wijk voor ouderen (moeten ouderen uit het Westen dan allemaal naar Ommoord verhuizen?)
Johan Henderson en Jan Stuiver - Niets over de bewoners van sloopwijken (waar blijven zij na de sloop) - Niets over woningen voor ouderen, de werkers van het eerste uur! - Niets over woonzorgzones - Niets over levensloopbestendige woningen en wijken - Niets over zorg- en verpleeghuizen - Niets over woningen voor allochtone ouderen - Niets over een nieuwe of verbeterde openbaar vervoer aanpak - Niets over beperking van het autoverkeer ten gunste van een milieubeleid - Wel over aandacht voor studenten en starters - Wel over populaire (witte) wijken zoals
IDeaal
- Wel over spiegelbeeldig bouwen: de midden- en hoge inkomens naar Rotterdam en de lage inkomens er uit! - Wel over auto’s die ondertunneld en onbelemmerd naar de stad moeten kunnen rijden Wij willen met dit commentaar niet bepleiten dat alles bij het oude blijft. Rotterdam moet ook veranderen en ‘bouwen voor hogere inkomens’ hoort daar bij. Maar niet op de manier zoals de stadsvisie het voorstelt en zeker niet op een manier waarbij we ons geen zorgen maken voor de huidige Rotterdammers, die tijdens de verkiezingen hun vertrouwen in de PvdA hebben uitgesproken en daar verwachtingen bij hebben.
2007 mei
Thema Stadsvisie
Paul Boute in gesprek met Hamit Karakus
dan heb ik het over teveel mensen in te kleine woningen. Het is moeilijk leren voor kinderen in zulke situaties. Ik wilde echter ook het zakenleven in. In 1998 ben ik als adviseur van pojectontwikkelaars en woningbouwcorpororaties gaan werken. De turbulenties van 2002 hebben mij via de PvdA met de politiek in aanraking gebracht. Paul Boute in gesprek met Hamit Karakus, Wethouder Wonen en Ruimtelijke Ordening. Hamit, waar ben je geboren, een stad of dorp? Ik ben geboren in Kirsehir, centraal Turkije, een provinciestad van 25.000 inwoners met een aantal dorpen erbij. Ik ben in een van die dorpen geboren. Mijn vader was gastarbeider. Op mijn 7e is het gezin hem achternagegaan. Uiteindelijk kwamen we in Steenwijk terecht. Wat bracht je naar Rotterdam, wat was je eerste ervaring? Ik wilde bij de politie werken. De meeste binnen de opleiding kozen Amsterdam, daarom koos ik Rotterdam. Trams, die had ik nog niet eerder gezien èn dat mensen elkaar geen goedendag wensten. In Steenwijk deden we dat wel. Ik heb dat in Rotterdam drie keer gedaan. Toen niemand reageerde ben ik er mee opgehouden. De anonimiteit van de stad, dat heeft me getroffen. Ik vond het een geweldige stad maar vond ook dat er een hoop mis was met de wijken, de woningen… Wat wilde je worden toen je jong was? Wethouder? Ik heb nooit aan carrièreplanning gedaan. Ik vind het knap dat mensen hun leven van te voren weten uit te stippelen. Bij mij was dat niet zo. Eerst heb ik bij de politie gewerkt. Ik heb de stad en haar wijken goed leren kennen. Ik vond veel ellende achter de voordeuren en
mei 2007
Wat is de sociaal-democratische inbreng in de Stadsvisie? Alles! We moeten af van de gedachten dat we niets doen voor de lagere inkomensgroepen. De stadvisie biedt hen juist heel veel. Uitvoering brengt
de stad worden behouden of teruggewonnen. Dan moet hen wel iets geboden worden op het gebied van huisvesting. Er moet goed naar de vraagkant gekeken worden, wat de behoefte van de burger is. Tot 2020 willen we 56.000 woningen creëren. Dat zijn plannen, maar de praktijk? In 2006 is met de bouw van meer dan 3000 woningen begonnen, om precies te zijn 3373 Dat is veel. De huizen die in de voorverkoop zijn verkocht is ook veel meer dan voorheen zo’n 1900. 2006 is een record qua verkoop.
Er worden geen appartementen meer gebouwd zonder de vereiste buitenruimte erbij te leveren
heel de stad op een hoger niveau. We investeren in alles: fysieke infrastructuur, betaalbare woningen van betere kwaliteit, beter onderwijs, sterkere economie. Rotterdam wil daarmee mensen de kans geven een betere positie te verwerven in de stad. Daarnaast moeten Rotterdammers die geneigd zijn op grond van hun betere maatschappelijke positie de stad te verlaten of reeds verlaten hebben, voor
In welk prijssegment bevinden die woningen zich, er bestaat onrust over de hoeveelheid betaalbare woningen? Vanaf 160.000 euro. Als je goed inspeelt op de vraag in de markt, de woonbehoefte van de mensen kent en daarop aanbiedt, dan verkoop je ook beter. Vergeet niet dat de stad nu in onbalans verkeert. Veel te veel woningen van te lage kwaliteit. Dat vergt een evenwichtiger verdeling van de woningmarkt. Het gaat vooral om bouwen, maar je komt
Als je goed inspeelt op de vraag in de markt dan verkoop je ook beter niet om slopen heen. Toch zal meer worden gebouwd en gerestaureerd dan gesloopt. Door verhuisbeweging komen goede, betaalbare woningen beschikbaar. Er is bij de bewoners van de Lijnbaanhoven zorg om de afname van buitenruimte? Dat is niet nodig. De buitenruimte neemt wel wat af, maar wat blijft wordt kwalitatief veel beter. Het is juist andersom, er worden geen appartementen meer gebouwd zonder de vereiste buitenruimte erbij te leveren.
Het kan ook best zijn dat we over tien jaar een milieu- vriendelijker brandstof hebben. Dan mag er wel een kwaliteitsslag worden gemaakt bij de metro! Dat is zo, er moet aan de voorkant al een selectie worden gemaakt. In de entreehallen moeten alleen maar mensen met een vervoersbewijs kunnen komen. Zo vermijd je dat mensen die er niets te zoeken hebben daar niet komen. Dat komt de kwaliteit ten goede.
Zeker, maar we moeten daar niet op focussen. We hebben iconen, denk aan architectonische hoogstandjes als het Unilevergebouw op zuid, het Witte Huis, het Van Nellegebouw, de Bijenkorf. Daar mogen we best trots op zijn. Wat is je voorbeeldstad? Heb ik niet. Ze roepen vaak: kijk naar Manchester, Liverpool. Het is daar echt niet beter. Wij liggen op bepaalde punten juist voor. We moeten van eigen kracht uitgaan!
Een ander zorgpunt is de afgenomen grondpositie van de gemeente. Is haar macht t.o.v. projectontwikkelaars, corporaties niet afgenomen? Nee, Rotterdam heeft veel geld gekregen uit de grondverkoop (en ook met de AVR). Ze investeert dat geld goed. Met erfpachtscontracten van 99 jaar kun je ook niet zomaar over grond beschikken. Dat beperkt eveneens je handelingsvrijheid. Er blijft in beide gevallen altijd een mogelijkheid tot controle over de grond via bestemmingsplannen. Er is vrees dat met uitvoering van de Stadsvisie er meer autoverkeer komt. Een terechte opmerking. Met verdichting van de stad neemt het autoverkeer toe. Het gaat er ook om hoe je verkeersstromen structureert. Dat kan intelligenter. Bij sommige parkeergarages zijn in- en uitgang aan de zelfde kant. Zo wordt het doorgaand verkeer tweevoudig belemmerd. Bij een betere doorstroming heb je minder luchtvervuiling van stationair draaiende auto’s. Voorts moet je autorijders verleiden gebruik te maken van het OV, bijv. door het kaartje van de parkeergarage ook het OV-biljet te doen zijn. Een premie op verminderd autogebruik in de stad.
Toch zal meer worden gebouwd en gerestaureerd dan gesloopt.
Wat is een stad eigenlijk? Een stad is aan de ene kant grootschalig, levendig maar moet ook een dorpsgevoel hebben, waarin mensen zich voor elkaars welzijn verantwoordelijk voelen. Bijvoorbeeld door vernielingen tegen te gaan als ze dat zien gebeuren. De mensen moeten zich in hun wijk thuis voelen.
Kom goed voorbereid naar de bijeenkomst van 9 juni en lees eerst het voorstel van B&W ‘De Stadsvisie’. Er is een complete versie van 128 pagina’s en een samenvatting, beide op
Steden als Parijs, Londen voegen periodiek iconen aan de stad toe. Wij hebben de Erasmusbrug, wordt het niet tijd voor een nieuw icoon?
IDeaal
te halen bij onze website: www.pvdarotterdam.nl, of vraag toezending bij het partijkantoor 010 412 23 06
2007 mei
Thema Stadsvisie
Rotterdam: stad van alleman de mening van Janny Rodermond
Wij vroegen Janny Rodermond, directeur van het stimuleringsfonds voor Architectuur naar een reactie op de Stadsvisie 2030
Bij de uitreiking van de Nepromprijs voor gebiedsontwikkeling half mei was de belangrijkste spreker de burgemeester van Antwerpen. De prijs is bedoeld voor een recent uitgevoerd Nederlands project, dus de zaal zat vol met Nederlandse bestuurders, ontwikkelaars en ambtenaren. Patrick Janssens had eigenlijk een eenvoudig verhaal. Hij vertelde hoe hij veranderingen in de inrichting van de stad benut voor het oplossen van problemen: stedenbouw als remedie voor de stad. Met slechts één doelstelling: ’t Stad is van iedereen. Problematischer is de uitvoering. Daarvoor is meer nodig dan een slogan en een goede marketingcampagne. Allereerst vraagt zo’n aanpak om een lange termijn strategie, die verschillende bestuurscolleges meegaat. Bij politieke wisselingen moeten de stedenbouwkundige plannen de continuïteit waarborgen. Die is van belang om de stad niet ruimtelijk, sociaal en economisch uit elkaar`te laten vallen. Wat Janssens vertelde was zeker niet nieuw voor Nederlanders. Maar de Antwerpse aanpak is niet zo populair meer. Begin van deze eeuw werd het in ons land trendy om niet meer te geloven in de ‘maakbare samenleving’. En daarmee ging de opvatting dat stedenbouw moet bijdragen aan het oplossen van maatschappelijke vraagstukken verloren. Een treffend voorbeeld is de
mei 2007
Stadsvisie Rotterdam 2030. Wie de verpakking weghaalt, de vele pagina’s die er wel mooi uit zien, maar er uiteindelijk in de besluitvorming niet toe doen, houdt een schamel document over. Dat omvat de selectie van 13 kansrijke investeringslocaties. Locaties waar marktpartijen, corporaties, bedrijven en allerlei andere instellingen, projecten kunnen bouwen. Eventueel in samenwerking met de gemeente. Terecht spitst een groot deel van de kritiek op de stadsvisie zich toe op de vraag wat deze projecten nu precies bijdragen aan een beter functionerende stad. Wordt de openbare ruimte verbeterd? Dragen de projecten bij aan de sociaal-economische emancipatie van de lage inkomensgroepen? Is er straks woonruimte voor alle Rotterdammers? En is er geen groot gevaar dat deze projecten de stad juist verder fragmenteren in plaats van verbinden? Waar blijft een heldere uitleg over de samenhang tussen stedenbouw en samenleving? Zouden die marktpartijen niet zelf hun investeringslocaties kunnen vinden? En is het niet juist de rol van de gemeente om de verbanden te leggen? Opvallend is dat in de Stadsvisie nauwelijks gebruik gemaakt wordt van stedenbouwkundige analyses en strategieën. Dit jaar is Rotterdam warempel architectuurstad. Dat is eigenlijk een verkeerde benaming. Voor een stad die zo veel bouwt beschikt ze helemaal niet over veel recente toppers. Wat Rotterdam internationaal op de kaart gezet heeft is vooral haar laboratoriumfunctie. Haar vermogen om telkens weer nieuwe stedenbouwkundige strategieën te ontwikkelen. De resultaten vallen soms mee, soms tegen. Rotterdam is niet mooi in stilistische zin. De attractie was tot voor
kort vooral dat het een stad is waaraan men werkt, die nooit af is. Waar iedereen mee kan doen. Maar dat laatste is verwaarloosd; teveel bewoners en gebruikers voelen zich aan de kant gezet. In Rotterdam is de betrokkenheid bij de stad echter nog steeds groot. Bij corporaties, ontwikkelaars, stedenbouwkundigen en architecten. De gemeente hoeft dit potentieel, waar veel andere Europese steden jaloers op zijn, alleen maar uit te dagen. Dus laat de gemeente dit architectuurjaar benutten voor een doorstart. Laat intelligent ontwerpend onderzoek doen naar de nieuwe verhouding tussen haven en stad, naar een beter gebruik van de ligging aan de Maas/Zee. Maar vooral ook naar de verbindingen tussen stadswijken en omliggende polders. Transformeer de rafelranden van de stad in groene entrees en pak de oude plannen uit de lades om de ‘lange landschappelijke lijnen’ door de stad beleefbaar en toegankelijk te maken. Verbind deze met stelsels van publieke ruimtes, die uitnodigen om de stad weer te gebruiken. En bouw voort op de succesvolle strategieën die in het verleden allemaal al uitgevonden zijn. Zodat Opstelten over vijf jaar in Antwerpen kan vertellen: Rotterdam: stad voor alleman.
de visie van Frank Bijdendijk
Over buurten en mensen-kwaliteit
Mijn visie op hoe een stad als Rotterdam vooruit kan komen heeft alles te maken met de centrale opgave die komende jaren voor ons als huisvesters is weggelegd: de kwaliteit van wonen en leven. Lange tijd was dat echter de focus; de woningnood was zo dominant aanwezig dat elke andere gedachte werd overschaduwd. Gezien de situatie na WOII was dat begrijpelijk, maar inmiddels leven we in een andere tijd. Kwaliteit is de opgave en wel kwaliteit als waardetoevoeging, die op termijn liquide gemaakt kan worden in het normaal economisch verkeer. Daar is een lange adem voor nodig en bij uitstek zijn de corporaties als diepte-investeerders daarvoor geschikt. Want waarde ontstaat namelijk niet van de ene op de andere dag; die moet groeien. De geweldige erfenis – hun enorme woningbezit – is een geschenk uit het verleden van de corporaties. Dat kan nadat waarde is toegevoegd verzilverd worden en daarmee wordt een stad en haar economie vooruit geholpen. Maar hoe ontstaat kwaliteit die waarde toevoegt? Dat kan alleen gebeuren door te luisteren naar diegene om wie het echt allemaal gaat: de bewoners in de buurten. Er ontstaat pas
waarde als deze door mensen wordt erkend. Kortom: het kwaliteitsbegrip moet worden ingevuld met mensen in hun dagelijkse omgeving. Om kwaliteit te kunnen verzilveren en liquide te kunnen maken, moet je dus “mensenkwaliteit” maken. Dat is dus niet altijd de kwaliteit die plannenmakers of de mensen met macht in de stad in hun hoofd hebben. Zij zullen hun eigen denkbeelden terzijde moeten schuiven en plaats bieden aan de wensen van de mensen waar het werkelijk om draait. Dan snijdt het mes aan twee kanten. Mijn voorstel aan Rotterdam zou zijn: ga gebieden in kaart brengen met een herkenbare identiteit. Dat zijn dus niet persé postcodegebieden of stadsdelen, maar wel gebieden met een eigen sfeer. Anders gezegd: de buurt als ordenend principe; buurten waarmee mensen zich identificeren. Ga vervolgens in gesprek met de mensen in die buurten en vraag ze: wat ontbreekt er hier aan gewenste kwaliteiten? Dat kan bijvoorbeeld in de openbare ruimte zitten, of in het gemis aan een goede school. De woningcorporaties kunnen zich daarvoor, met hun wortels in de buurten, uitstekend inzetten. Vervol-
IDeaal
gens moeten overheid en corporaties aan de slag gaan, in samenwerking met de overige organisaties die actief zijn in de buurten zoals onderwijs- en zorginstellingen, Dan ontstaat een aanpak die niet op budgetten gestuurd wordt, maar op kwaliteit. Dit alles kan alleen een succes worden wanneer we ophouden met al die top-down programma’s (coalitieprogramma’s, regeerakkoorden, collegeprogramma’s) gekoppeld aan centrale regie. Dergelijke programma’s verwateren nog voordat ze de buurten hebben bereikt; ik geloof daar niet meer in. Uiteindelijk is het natuurlijk prima om alle buurtplannen weer te toetsen aan een stadsvisie waarin op hoofdlijnen de koers voor een stad wordt uitgezet, maar je moet – omgekeerd - niet proberen zo’n stadsvisie door te detailleren tot op buurtniveau. Maar het belangrijkste – en voor plannenmakers en politici het moeilijkst – is dat we de houding van “ik weet wat goed is voor u” afleggen. Frank Bijdendijk algemeen directeur Het Oosten, Amsterdam
2007 mei
Fractie Een beetje integer bestaat wel! Door Duco Hoogland
Zonder in een sfeer van verdachtmakingen te belanden moeten volksver-
“Juist een brede blik naar buiten toe maakt de PvdA minder kwetsbaar voor kritiek” tegenwoordigers en bestuurders zich daar bewust van zijn. Bij het uitoefenen van een politieke functie in Rotterdam is het daarom zaak buiten bestaande netwerken om te functioneren, zonder deze te willen diskwalificeren. Duco Hoogland Op 16 januari jongstleden verscheen in de Volkskrant een artikel van Ron Meerhof getiteld: ‘Het rommelt op Zuid’.
gebalanceerd wordt op de grens van integriteit.
In het artikel wordt op meerdere fronten een beeld geschetst van een deel van de stad waar een elite de touwtjes in handen heeft. Deze elite heeft het voor het zeggen. Men is allen lid van dezelfde partij, de PvdA. Op basis van een aantal hard te maken feiten en op basis van gesprekken met mensen die niet met hun naam in de krant willen wordt hier het beeld geschetst van een grote rode familie die verstrengeld is met alle beslissingen die op Zuid genomen worden. Of het nu waar is of niet, het stuk sloeg in als een bom.
“De cultuur binnen de partij moet er één zijn die een open discussie mogelijk maakt.”
De reactie, een diskwalificatie van het artikel, is in mijn ogen niet de meest effectieve. Zinniger is het om in te gaan op de vraag of er een probleem aangesneden wordt dat bestaat. Voor de buitenwereld ontstaat er namelijk door zo’n artikel een beeld dat er
10
mei 2007
Een goede discussie over wat het betekent voor een bestuurscultuur in een stad waar één partij sinds mensenheugenis de grootste is, houdt de gemoederen scherp. Hierbij moet aan bod komen wat de regels voor integriteit zijn maar ook de cultuur binnen de partij moet er één zijn die open discussie over dit thema en specifieke casussen mogelijk maakt. Het begint allemaal bij bewustzijn. Het kan in Rotterdam namelijk effectiever zijn om lid te worden van de PvdA om zo invloed uit te oefenen op het openbaar bestuur dan om de voor burgers vastgelegde procedures te volgen.
Het is een natuurlijke manier van handelen om soortgenoten op te zoeken en in een veilige omgeving te werken. Toch moeten volksvertegenwoordigers en bestuurders in deze stad zich altijd afvragen of de natuurlijke en reguliere basis van hun relaties meer behelst dan het lidmaatschap van dezelfde partij. Kortom, het automatisme van zakendoen via partijverband moet ter discussie staan. Juist een brede blik naar buiten toe maakt de PvdA minder kwetsbaar voor kritiek. Integriteit is een thema dat een blijvende plek nodig heeft op de agenda. Een zogeheten “ongoing debate” ten behoeve van een gezonde PvdA, een open en transparante bestuurscultuur en nog jarenlang een sterke sociaaldemocratische beweging in Rotterdam. Duco Hoogland is raadslid voor de PvdA
Fractie Stadsvisie: de goede kant op Door Rutger Hagen
De PvdA gemeenteraadsfractie kan zich goed vinden in het concept van de Stadsvisie 2030. “Het is een eind de goede kant op” zeggen Tom Harreman en Duco Hoogland, de woordvoerders ruimtelijke ordening van de Rotterdamse PvdA gemeenteraadsfractie. De PvdA-fractie is blij dat dit College vooruit kijkt. Ruimtelijke ordening bepaalt het gezicht van de stad op verschillende manieren, en werkt door naar andere beleidsterreinen. De stadsvisie 2030 schetst een ontwikkeling van de stad in de komende 20 jaar. In de visie wordt via twee sporen de toekomst van Rotterdam geschetst: een aantrekkelijke woonstad met een sterke economie. Rotterdam heeft een groot tekort aan aantrekkelijke woonmilieus en de economie is een zorgenkind. De stad is uit balans. Rotterdam heeft momenteel het hoogste percentage lage inkomens van Nederland. Op de woningmarkt is er een tekort aan kwalitatief goede woningen voor gezinnen, starters en ouderen. Duco Hoogland: “Rotterdam heeft een evenwichtige opbouw van haar be-
volking nodig. Vitale en sterke wijken, waar mensen wooncarrière kunnen maken en waar plek is voor de grote en de kleine portemonnee.” Om deze transformatie te bewerkstelligen moeten oude stadswijken gerevitaliseerd worden. Herstructureringen zijn hier onderdeel van. Bewoners van de herstructureringsgebieden behoren vaak tot kwetsbare groepen. Het is dus zaak deze mensen zo goed mogelijk te begeleiden, zij mogen er niet op achteruit gaan. Maar toezeggingen op dit gebied geven momenteel nog onvoldoende garanties voor de fractie om met deze visie zomaar akkoord te gaan. Hoogland: “Het inzetten van coaches om mensen te begeleiden, het monitoren van tevredenheid van bewoners bij herstructureringen en het goed onderzoeken van hun woonwensen is een vereiste.” Gezien de eerste positieve reacties van Dominic Schrijer (wethouder van Werk, Sociale Zaken en Grote Stedenbeleid) en de woningbouwcorporaties op deze ideeën lijkt er ruimte om deze maatregelen in de toekomst ook uit tegaan
IDeaal
voeren. De PvdA-fractie vindt het jammer dat de ondertunneling van de ’s-Gravendijkwal ontbreekt in de Stadsvisie. Ondertunneling kan de veiligheid, het milieu en de doorstroom van verkeer verbeteren. “Juist in deze straat staan panden die in deze stad heel schaars zijn en waar een verbetering van het woonmilieu zeer gewenst is. Ondertunneling biedt de kans om een toekomstig hoogwaardig kwalitatief woonmilieu te creëren in combinatie met een kans ter verbetering van de kwaliteit van het Oude Westen,” vindt Tom Harreman. Op dit moment wordt de definitieve Stadsvisie 2030 voorbereid. De PvdAfractie heeft zich hard gemaakt voor onder andere de genoemde punten en stuurt aan op enkele concrete wijzigingen. Rutger Hagen is beleidsmedewerker van de PvdA-fractie Rotterdam
2007 mei
11
Fractie Wie is...
Leo Bruijn
In iedere IDeaal een portret van een van de gemeenteraadsleden
iets aan te doen. Soms lukt dat, soms is het ook frustrerend, bijvoorbeeld het feestzalendossier. Ik pleit voor meer ruimtes voor grote culturele en religieuze bijeenkomsten voor alle bewonersgroepen van deze stad. Dat is nu al jaren een probleem, we moeten er echt met z’n allen voor zorgen dat er meer geschikte zalen bijkomen.” Vind je het leuk, raadslid zijn? “Ja. Je ontmoet allerlei nieuwe mensen, je komt op nog meer onbekende plekken. Dat is leuk. Het is ook inspannend. Veel afspraken worden in de ochtend gepland en dan zijn er ‘s avonds nog vaak bijeenkomsten.”
Vorig jaar maart gekozen in de gemeenteraad en er sindsdien vol voor gegaan, dat is Leo Bruijn. Leo is de woordvoerder Economie en Rotterdam Airport. Maar je kunt hem ook horen over trams die niet op tijd rijden: in de regioraad zit Leo namelijk in de commissie Verkeer en Vervoer en krijgt vandaar uit te maken met het openbaar vervoer en de RET. “Mijn ambitie toen ik een jaar geleden begon was om zo snel mogelijk dit werk op te pakken. Er zijn veel manieren om het raadslidmaatschap in te vullen en waar sommigen ervoor kiezen om zich binnenskamers op dossiers te storten, probeer ik meer contacten te leggen met burgers en ondernemers en dat te vertalen naar nieuw beleid.” “Economie is een hele ruime portefeuille, het draait om regels die we met z’n allen hebben vastgesteld. Maar je merkt in de praktijk pas of iets werkt. Of niet, wanneer je klachten krijgt dat het mis gaat. En dan probeer ik daar
12
mei 2007
Leo zette zich het afgelopen jaar onder meer in voor de winkeliers op de Nieuwe Binnenweg die weer te maken krijgen met een opbreking in hun straat. Leo zorgde ervoor dat er nu en ook in de toekomst beter overlegd wordt met de ondernemers over uit te voeren werkzaamheden. Ook kwam hij op voor de horecaondernemers aan de Oude Haven. Maar niet alleen ondernemers kunnen bij Leo terecht, ook burgers vinden altijd een luisterend oor en daarna onderneemt hij actie. “Ik word vaak als ‘troubleshooter’ gebruikt. En dat kan ook: de lijnen tussen raadsleden en alle wethouders zijn kort. Soms helpt een telefoontje om iets uit het slop te trekken en tot een oplossing te komen. En deze praktijkvoorbeelden gebruik ik dan weer om tot nieuwe voorstellen te komen hoe de dingen voor iedereen beter geregeld kunnen worden.” “Contact met de eigen leden vind ik ook heel belangrijk. Het zijn zeer waardevolle contacten waar ik veel aan heb. En als je al niet voor je eigen leden benaderbaar bent, hoe moet het dan met de rest van de stad?”
Wat doe je naast de politiek? “Ik heb een horecabedrijf, maar dat wordt door mijn partner gerund. Ook ben ik nog bestuurslid van de Kamer van Koophandel en voorzitter van de examencommissies in de horeca. Tevens ben ik voorzitter van de Onderwijsraad Horeca Bedrijfsleven en begeleid ik het proces van de invoering van het competentiegericht leren in het MBO horeca-onderwijs. Daarnaast ben ik lid van 2 beroepscommissies, een van de gemeente en een van de regioraad. Ik vind dat heel zinvol, omdat je echt geconfronteerd wordt met de problemen van burgers en ondernemers. Je krijgt er vaak nuttige signalen over het functioneren van gemeentelijke diensten.”
In het kort Voornaam: Leo Achternaam: Bruijn Wonend in Kralingen, aan de Kralingse Plas Geboren op 8 oktober 1956, in Amsterdam “En toen ik 13 maanden was kon ik lopen en ben ik daar weggegaan.” Woont samen, al 22 jaar, met Mieke Favoriete plek in Rotterdam: Het zicht op de rivier met de skyline Laatste keer uitgegaan: Gisteren, met een vriend eerst een biertje gedronken, toen wat gegeten en tot slot in TinTin een heerlijke sigaar gerookt Idool: Ik denk niet in dat soort begrippen Hekel aan: Breedsprakigheid die niet leidt tot de essentie
Bestuur Wie of wat is de PvdA? tie is te prijzen, maar reden om lid van de PvdA te worden? Die moet gewoon kristalhelder zijn! Veel leden hebben zorgen over de partij. Verschillende spagaten, weinig debat, het beginselmanifest is flut, angst voor de kiezer, ze heeft geen antwoorden, ze is rechts, een allochtonenpartij, hangt als los zand aan elkaar.
Op de laatste Dinsdagavond gaf Chris van der Meulen als een van de meest opvallende debaters een column ten beste. Hier een verkorte versie. Wie of wat is de PvdA Sinds de op een na laatste dinsdagavond blijft deze vraag hangen. Wordt ze gedefinieerd door haar geschiedenis, haar leden, vertegenwoordigers, beginselmanifest? Ik vind: door haar leden. Ik word zeker geen wijs uit het beginselmanifest. Het is bijna ónmogelijk het ermee oneens te zijn. Als de PvdA de optelsom is van haar leden, dan bestaat er niet één PvdA. We hebben sociaal-democraten, sociaalliberalen, Margalitaanhangers, progressief, religieus en traditioneel socialisten, sociaal-kapitalisten en minstens één knaagdier: Jacques Tichelaar. Is het erg dat de PvdA gemêleerd is? Het antwoord lijkt me: neen! Laatst was ik bij een politiek café waar een partijgenote werd gevraagd naar haar intuïtie. Zij antwoordde dat ze op intuïtie lid was geworden. Is het erg dat iemand op intuïtie lid wordt? Ja! Intuï-
In plaats van debatteren over gebrek eraan, wil ik gewoon beginnen over Mijn (droom) PvdA. Die is geen belangenclub, allochtonen-, doctorandussen- of arbeiderspartij, vecht niet perse voor mijn financiële belang, máár voor mijn wereldbeeld. Hoe ik wil dat de wereld in elkaar steekt. Tichelaar zegt dat de PvdA haar standpunten moet aanscherpen dan, hoeft ze niet meer te draaien. Daar moet iets aan voorafgaan. Ze moet het wereldbeeld waarvoor ze strijdt helder krijgen. Alleen dan krijg je samenhangende uitgangspunten. Mijn PvdA biedt vergezichten. Rechts niet. Dat denkt alleen in termen van platte financiën. Bovenal komt Mijn PvdA met een visie op “eigen verantwoordelijkheid”. Die lijkt nogal eens te ontbreken. Daarom stelt Mijn PvdA een manifest van de verleiding op. De verleiding tot nadenken. Mensen in staat stellen eigen morele overwegingen te maken en hun gedrag daaraan te toetsen. Verleiding als tegenhanger van betutteling. UEFA-baas Platini zei: “ik wil de hekken tussen de tribunes en het voetbalveld verwijderen, omdat als je mensen in kooien stopt ze zich ze zich als beesten gaan gedragen”. Dat geldt ook voor overheidsbetutteling. Mijn PvdA is wars van gedragscodes en zegt: belachelijk wanneer Defensie komt met een gedragscode waarin staat dat je collega’s
IDeaal
niet mag verkrachten. Dan is er iets mis! Dit geldt voor veel van dergelijke gedragscodes, daar kun je mensen niet mee afschepen. Je moet ze aanspreken zelf een morele overweging te maken en niet willen dat men zegt: “het staat niet in de gedragscode, dus het mag”. Daarop doelde Jantine Kriens toen ze van de raad de opdracht kreeg snackbars te weren in buurten van scholen. Ze verzet zich tegen de easy way out. Ook mijn PvdA kiest daar niet voor. Dat vraagt moed. Moed om de kiezer te zeggen: dat hij niet altijd gelijk heeft. Je kunt niet alleen problemen oplossen door die weg te halen bij de burger. De problemen zijn niet ontstaan door de individualisering. Die zijn ontstaan omdat deze niet samenviel met de verheffing van het volk. Dit inzicht geeft een antwoord op het normen- en waardendebat dat rechts niet kan geven. Mijn PvdA maakt werk van het verheffingsideaal. Werk aan de winkel dus. Tijd voor een succesje van de sociaaldemocratie!
2007 mei
13
Columns De Stad
De verkeerde discussie over de verkeerde lijstjes
Stop de klassenbouw!
Van alle beschrijvingen van het verschijnsel stad binnen de sociologische literatuur vind ik die van Robert Ezra Park de beste. Volgens Park is de stad niet een noodlot, de cultuur van de mensen maakt uit of een stad gemaakt of gebroken wordt. Volgens de definiëring van Park is de stad veeleer een state of mind. De stad belichaamt gewoonten en tradities, ze vertegenwoordigt attitudes en gevoelens die inherent zijn aan de gewoonten en met de traditie worden overgeleverd. De stad is meer dan een geheel van straten en gebouwen, ze is niet louter een fysiek mechanisme of een kunstmatige constructie. De stad is een product van de menselijke natuur. Een stedelijke gemeenschap hecht tegenwoordig veel aan veiligheid. Mensen willen zich op hun gemak voelen, daar vaart een gemeenschap wel bij. Maar een stad produceert ook veel onveiligheid: diefstal, beroving, verkrachting, aanranding. De mens zelf, in zijn subjectiviteit, heeft daarbij een doorslaggevende stem. Het is de mens die de stad breekt of opbouwt. Je kunt bijvoorbeeld de veiligheidsbeleving in een park als uitgangspunt kiezen. Objectief kun je alles in orde brengen, veel lantarenpalen, bewakers, veel doorzicht, etc. Maar een burger blijkt zich pas veilig te voelen als hij in die veiligheid gelooft. Zijn subjectiviteit gaat uit boven de objectiviteit van allerlei veiligheidsbevorderende maatregelen. Het is daarom geboden dat in een stad de burgers op elkaar betrokken zijn, zich elkaars lot aantrekken, zich bekommeren om elkaar. De rijken zien om naar de armen. De sterken geven de zwakken een duwtje in de rug. Er is verdraagzaamheid ten opzichte van elkaar. Dat maakt een stad aantrekkelijk.
Hoe komt Rotterdam uit de armoedeval? We voeren nog steeds de verkeerde lijstjes aan, en de krant schrijft dat de werkstad een uitkeringenstad is geworden. Het antwoord is telkens dat we hogere inkomens moeten trekken, of vasthouden. Aantrekkelijk bouwen dus. Nieuw Crooswijk dus ??!!
De Stadsvisie is een helder en ambitieus document. En voor volgers van de Rotterdamse politiek geen document met grote verrassingen. Natuurlijk roept het discussies op. De meeste aandacht gaat daarbij uit naar de relatie tussen het beleid om veel te slopen en de samenstelling van de bevolking. Geen wonder. De Rotterdamwet, de selectieve migratie en de zogenaamde verarming van de stad beheersen al jaren de discussies. Zeker nu er een nieuw pleidooi aan wordt toegevoegd: een voorrang op de woningmarkt voor goed geschoolden! Er zijn in deze discussie twee scholen. De eerste school –politiek de dominante- zegt dat je met sloop de bevolkingssamenstelling moet beïnvloeden door meer ruimte te bieden aan hogere inkomens en die ook terug in de stad te halen. In feite behoort ook de PvdA tot deze stroming, samen met de corporaties. Probleem is alleen dat dat voor het hele politieke spectrum geldt, behalve voor de SP. De SP is al jaren lang de partij tegen sloop. En dus de partij voor huurders met een smalle beurs. Rekenkundig lijkt er weinig mis met onze opvattingen. Er is inderdaad te weinig kans op doorstroming op de woningmarkt. Er zijn inderdaad te veel goedkope woningen. En we jagen inderdaad inkomensgroeiers de stad uit. Dus is het goed dat er gesloopt wordt en middeldure en dure, liefst grondgebonden woningen worden gebouwd. Naast starters- en studentenwoningen. Probleem alleen is dat we op die manier niet-inkomensgroeiers niets te bieden hebben. De uitwerking van ons beleid is op de duur een heel Engelse oplossing. En geloof me: daar hoeven we niet blij mee te zijn. Voor de mensen die nooit tot de middeninkomens zullen behoren hebben we op den duur alleen steeds ouder wordende portiekflats en galerijwoningen beschikbaar. Een schrikscenario. Mijn stelling: sloop juist meer! En geef ook lagere inkomens een perspectief op en nieuwbouwwoning in een mooie omgeving. Dat is de echte relatie tussen bouwen en emancipatie. Onbetaalbaar? Onzin. Gewoon keuzes maken en vertrouwen op de toekomst. Leve een PvdA die zich weer onderscheidt!
Hans Visser
Telkens lijken de revitaliseringsplannen zich te keren tegen de sociaal economisch zwakken; die weg moeten uit hun wijk, minder kans hebben op een woning etc. Iets dergelijks gaat zich nu weer voordoen rond de stadsvisie, waarin ook weer sprake is van het aantrekken van een nieuwe middenklasse. De discussie staat al weer behoorlijk op scherp door uitspraken van Dominique over voorrang op de woningmarkt voor pas afgestudeerde yuppen. We moeten de discussie echt anders gaan voeren. Ik vraag mij af of er werkelijk een tegenstelling is tussen een sociaal woonbeleid en het vergroten van de diversiteit in inkomens. Ik denk dat studenten best wat kunnen betalen. Ze staan immers in de rij om in Amsterdam en Utrecht veel duurdere woningen te bemachtigen. Als je die groep wil vasthouden moet je er gewoon voor zorgen dat je banen hebt voor creatieve vogels en een bruisende uitgaansstad bent. Dat hele idee dat je mensen met geld van buiten moet aantrekken is waarschijnlijk niet zo sterk. Die mensen komen echt niet terug als ze eenmaal in de Vinex zitten. We moeten meer uitgaan van onze eigen bevolking, die jong is, divers is, en bruist van energie. Daar zit onze kracht. Het idee immigratiestad, jonge stad en emancipatiestad moet voorop staan. Daar lees ik niet veel over in de stadsvisie. Die stadse vogels moeten natuurlijk wel kunnen wonen, maar ik denk dat daarvoor genoeg mogelijkheden zijn zonder dat we onze sociale opdracht geweld aandoen, en zonder dat we vastlopen in die heilloze discussie over de “woon-klassenstrijd”. Ocker van Munster
14
mei 2007
Bert Cremers
Adressen
FRACTIE Peter van Heemst Fractievoorzitter 010-4172105
[email protected] Raadscommissie BVM Woordvoerder veiligheid
Claus Verbrugge Penningmeester 06-24745151
[email protected] Raadscommissie ESMV Woordvoerder haven en milieu
Richard Moti Vice-fractievoorzitter 06-18471882
[email protected] Raadscommissies BVM en ESMV Woordvoerder verkeer en vervoer en woordvoerder financiën
Marco Heijmen Fractiesecretaris 06-48157535
[email protected] Raadscommissies BVM en FIBS Woordvoerder veiligheid en woordvoerder buitenruimte
Peggy Wijntuin 06-47510923
[email protected] Raadscommissie MVP Woordvoerder integratie & emancipatie
Leo Bruijn 06-41510287
[email protected] Raadscommissie ESMV Woordvoerder economie en Rotterdam Airport
Birsel Gülmüs 06-42409887
[email protected] Raadscommissie FIBS Woordvoerder sport en recreatie
Duco Hoogland 06-28275410
[email protected] Raadscommissie FIBS Woordvoerder wonen, ruimtelijke ordening en grondzaken - Zuidoever
Fouad el Haji 06-47761192
[email protected] Raadscommissie ESMV Woordvoerder werk en inkomen
Muzeyyen BirinciDoganer 06-51512771
[email protected] Raadscommissie MVP Woordvoerder maatschappelijke opvang en ouderenbeleid
Matthijs van Muijen 06-17838616
[email protected] Raadscommissie MVP Woordvoerder WMO
Zeki Baran 06-45628445
[email protected] Raadscommissie JOC Woordvoerder jeugd Tom Harreman 06-53292924
[email protected] Voorzitter van de raadscommissie BVM Lid van de raadscommissie FIBS Woordvoerder wonen, ruimtelijke ordening en grondzaken - Noordoever
Jantine Kriens 010-4173571
[email protected] Loco-burgemeester en wethouder welzijn en volksgezondheid, WMO
Ronald Motta 010-4760711
[email protected] Raadscommissie BVM Woordvoerder personele zaken en deelgemeenten
WETHOUDERS Dominic Schrijer 010-4172056
[email protected] wethouder werk, sociale zaken en Grote Steden Beleid
Jacqueline de Jong Secretaris P&O 06-50257127
[email protected] Raadscommissie JOC Woordvoerder kunst en cultuur
Mohamed Talbi 06-10255589
[email protected] Lid van de raadscommissie MVP Woordvoerder armoede en schuldhulpverlening
Metin Çelik 06-46296925
[email protected] Vice-voorzitter gemeenteraad Voorzitter raadscommissie FIBS Lid van de raadscommissie JOC Woordvoerder onderwijs
Fatima Talbi 06-52220560
[email protected] Raadscommissie JOC Woordvoerder gezinsbeleid Gemeenteraadsfractie PvdA Rotterdam Coolsingel 40 • 3011 AD Rotterdam tel 010-4172105 • fax 010-4120845
[email protected]
Hamit Karakus 010-4172674
[email protected] wethouder wonen en ruimtelijke ordening
BESTUUR
Marja Bijl
Voorzitter 06-50690766
[email protected]
Awais Hassan
Bestuurslid 06-28137996
[email protected]
Niels Kastelein
Vice-voorzitter 06-55364829
[email protected]
Jamal Bakkich
Bestuurslid 06-48565834
[email protected]
Johan Brinkman
Bram Hakkenberg
Secretaris 06-46391791
[email protected]
Tunahan Kuzu
Bestuurslid 06-24740910
[email protected]
Karen van der Wiel
Ibrahim Ozturk
Bestuurslid
Janneke Hazelaar
Bestuurslid 06-42242726
[email protected]
Bestuurslid 06-48262699
[email protected]
[email protected]
2e secretaris 06-20322976
[email protected]
Iddo de Jong
Penningmeester 06-28776891
[email protected]
Tim Meerhof
Mieke Sandifort
Bestuurslid 06-27024852
[email protected]
Bestuurslid 06-46744626
[email protected]
IDeaal
Partijkantoor PvdA Rotterdam Willem Smalthof 95 3031 NM Rotterdam tel 010-4122306 • fax 010-4141995
[email protected]
2007 mei
15
Het is toch steeds weer een mooi rood feest op 1 mei bij Spiekman