Media en fanatisme, terreur en media

Verschijnt 14-daags, uitgez. juli en aug. Afgiftekantoor Hasselt 1

31 oktober 2001

nr 4

*

België-Belqique P.B. 3500 Hasselt 1 12/39

dertiende jaargang

Media en fanatisme, terreur en media “Inschattingsvermogen burgers wordt overschat” 2 Forum: hervorming rechtenstudies? Marcel Kerff 3 LISA brengt mensen dichter bij elkaar De aanslagen van 11 september en de daaropvolgende aanval op Afghanistan houden de wereld in de greep. Deskundigen uit de meest verscheiden disciplines worden door de media gevraagd om een analyse te maken van wat gebeurd is en om vooruit te blikken. Ook Bart Pattyn, directeur van het Overlegcentrum voor Chris telijke Ethiek, heeft de ontwikkelingen op de voet g evolgd. Campuskrant ging met hem praten over de manier waarop de media het conflict verslaan, en over de dieperliggende oorzaken ervan. Volgens professor Pattyn hee ft een soort van westers cultuurimperialisme een belangrijke rol gespeeld. “Blind fanatisme gedijt in een sfeer van ontreddering die ontstaat wanneer traditionele rolpatronen en culturele betekenisstructuren hun evident karakter verliezen. Het extreem politiek fundamentalisme dat dan ontstaat, heeft een afschuwelijk karakter waartegen niet alleen het Westen maar vooral de plaatselijke bevolking moet worden beschermd. Ik denk dat het belangrijk is te beseffen dat extreem fanatisme niet wordt ingegeven door traditionele opvattingen, maar wel door het verdwijnen ervan. Traditionele cultur en kenmerken zich vaak door een uitgebalanceerd systeem van waardering voor allerlei posities, gebruiken en gewoonten die gelieerd zijn aan gemeenschappelijke idealen. Initiatie in traditionele culturen impliceert een soort vrijwillige driftverzaking. Het individu verbindt er zich toe om, met het oog op diverse gemeenschappelijke idealen, een aantal strikt individuele ambities en verlangens terug te schroeven en wordt precies daardoor gewaardeerd. Het begrenzen van de in principe oneindige reeks van begerenswaardige objectieven gebeurt in dit soort culturen niet onder dwang, maar veeleer omdat het respectabel is en omdat het de inzet

dient voor een doel met een openbaar karakter. Als er echter in een traditionele cultuur fascinerende beelden worden binnengebracht van het doorbreken van driftverzaking, dan wordt de emotionele waarde van traditionele praktijken uitgehold. Het feit dat thans allerlei beelden van aanlokkelijke wensbevrediging ongecensureerd de wereld worden ingestuurd heeft wellicht de ‘modernisering’ van tal van culturen drastisch bespoedigd.

5 Waar is Gust De Meyer nu weer mee bezig? 7 Leuvense onderwijstop

Eerste bachelors in 2003, eerste masters in 2006

8 De Valk publiceert juridisch woordenboek 9 Interview Yves Petry

Auteur en filosoof

Savoir vivre

10 Onderwijs

CK: Voor alle duidelijkheid: als u het hebt over de invloed van ‘beelden’, dan hebt u het op de eerste plaats over televisie? Pattyn:” Dat klopt. Beelden en a fortiori bewegende beelden hebben in dit proces een veel sterkere impact dan geschreven of gesproken woorden. Door de confrontatie met dit soort voorstellingen groeit bijna automatisch het gevoel dat de dingen waarmee men binnen de eigen

Galatea, en de ontwikkelingsproblematiek

vervolg op pagina 4

11 Personeel

De onthaasting nabij 12 Universitair Fitnesscentrum breidt uit

Ook voor 90-jarigen 13 Studenten

Ecologische actie

De Leuvense Letteren 14 Met een beurs naar het buitenland

Yves Petry

Spanje en Mexico 15 Tentoonstelling Turning Points

In tijden van boekenbeursgekte wil Campuskrant u enkele tips van eigen kweek cadeau doen. Neem nu filosoof Yves Petry. Met Gods eigen muziek leverde hij één van de meest besproken Vlaamse romans van dit najaar af. En hoewel de vergelijking met Gerard Reve misschien wat over the top is, neemt hij dat er graag bij: “Ik wil s chrijven én gelezen worden.” We zochten Petry op in zijn s chrijvershol in Kessel-Lo. Interview op pagina 9. Verder ook een gesprek met de redacteurs van De Valks Juridisch Woordenboek, een voor België uniek verklarend juridisch woordenboek. Interview op pagina 8.

Tien jaar cRZ

16 Cultuur 17 Ad Valvas 20 De Denktank

Intentieverklaring associatievorming ondertekend foto: Rob Stevens

zie pagina 2

31 oktober 2001

FORUM

Campuskrant

Rechtenstudies hervormd

Driewekelijks tijdschrift van de K.U.Leuven Redactie

David Herbots, alumnus rechten 1993

Ine Van Houdenhove (hoofdredacteur), Ludo Meyvis, Karla Venken, Wouter Verbeylen Redactiesecretariaat

Véronique Limbourg t(016)32 41 8 4 [email protected]

Op deze pagina kunt u uw mening of reactie kwijt.

Adreswijzigingen

Stuur uw forum-

Inge Verbruggen t(016)32 40 15/10 [email protected]

stuk of lezersbrief naar Campuskrant, Oude Markt

Redactieadres

13, 3000 Leuven.

Dienst Communicatie Oude Markt 13 3000 Leuven t(016)32 41 8 4 f(016)32 40 1 4 [email protected]

De inhoud van de hier gepubliceerde stukken is voor rekening van de auteur. De deadli-

Aan dit nummer werkten mee

Leen Bockaert, Gert Gielen, Anne-Mie Jaspers, Marcel Kerff, Geert Op de Beeck, Geneviève Ostyn, Klaartje Proesmans, L ieve Quaegebeur

nes voor de volgende nummers vindt u onderaan op deze pagina.

Stuurgroep Campuskrant

Ronny Vandenbroele (voorzitter), Jan Bauwens, Bernard Boonen, Jan De Vuyst, Jan Elen, Erik Gobin, Els Heylen, Bernard Himpens, Isabel Penne, Paul Thurman, Myriam Van Acker, Jos Vaesen, Jan Verhaeghe Vormgeving

Total Design Belgium Foto’s

Rob Stevens, Michaël De Lausnay, Johan Leeman Cartoons

Joris Snaet Reclameregie

Véronique Limbourg, t(016)32 41 8 4 Oplage

1 4.700 Drukwerk

Concentra Uitgeversmaatschappij NV, Hasselt Verantwoordelijke uitgever

Ronny Vandenbroele Oude Markt 13 3000 Leuven

Tijdens mijn verblijf in Amerika ben ik me g aan afvragen of de rechtenstudies in Europa niet toe zijn aan een grondige hervorming. Een systeem, zoals in de Verenigde Staten, waar juristen in spe eerst een academische opleiding gevolgd moeten hebben in een andere wetenschap, lijkt me bevorderlijk voor een democratisch onderbouwde maatschappij. Studenten in de psychologie, sociologie, geschiedenis, politieke, computer- of andere wetenschappen, zouden samen de mogelijkheid krijgen om de juridische vakkundigheid als een kersje toe te voegen aan hun voorafgaande opleiding. Dit zou tot onmiddellijk gevolg hebben dat de animose gevoelens tussen studenten in de nieuwe sociale wetenschappen en de aloude juridische wetenschappen rechten wordt wel eens de koningin der sociale wetenschappen genoemd - zou verdwijnen. Rechtenstudenten zouden, in zo’n nieuwe academische structuur, namelijk geselecteerd worden uit alle soc iaal/positief wetenschappelijke richtingen. Bovendien zou dit tevens de hedendaagse noodzaak aan jur idische specialisatie ten goede komen: criminologen zouden zich eerder specialiseren in strafrecht en strafprocesrecht; studenten uit de Faculteit Letteren zouden meer affiniteit vertonen met het auteursrecht; economisten zouden hun gading vinden in een specialisatie handels-, vennootschaps- of fiscaal recht. Noem maar op. In de praktijk zou dit betekenen dat de kandidaturen in de rechten zouden verdwijnen: deze zouden namelijk vervangen worden door een vierjarige opleiding in een andere faculteit. De dr ie licentiejaren in de rechtenstudies zouden aldus het equivalent worden van de driejarige opleiding in de Amerikaanse law school. Deze postacademische opleiding in de rechten zou masters of laws voortbrengen uit alle academische lagen van een polyvalent opgeleide studentenmassa. Aangezien de studies in Europa mettertijd een spiegelbeeld lijken te worden van de Amerikaanse onderwijscultuur - denk maar aan het algemeen ingevoerde semestersysteem en aan de undergraduate/graduate-structuur - lijkt een d ergelijke hervorming

van de juridische opleiding een logisch gevolg te zijn van deze internationale academische aardverschuiving. Misschien zou deze hervorming mettertijd het juridisch beroep helpen herwaarderen. Advocaten, rechters en andere juristen zouden namelijk een academische vooropleiding genieten die hun juridisch-technische kennis enorm zou verrijken. Het feit dat onze academische studies in Europa niet elitair (lees: onbetaalbaar) zijn zoals in de Verenigde Staten, zou er bovendien voor zorgen dat deze opleiding open zou staan voor de zuiver academische toppers.

LE ZERSBR IEF

ATP en Campuskrant

Met plezier lees ik elke keer opnieuw Campuskrant. Ik dacht dat dit een p ublicatie was voor elk personeelslid en elke student aan deze universiteit. Maar wat lees ik op blz. 4 van 30 augustus 2001 (nr. 1)? Programmaboek vervangen door cd-rom. Jarenlang werd het personeel van onze universiteit geteisterd door de vuistdikke turf van het Programmaboek. Einde citaat. Hieruit blijkt eens te meer dat het ATP (dat dergelijk programmaboek nooit gekregen heeft) blijkbaar van geen t el is en niet wordt gerekend tot het personeel van de K.U.Leuven. Dit is een discriminatie die regelmatig opduikt en u bent zeker niet de eerste die zich hieraan bezondigt, en spijtig genoeg zeker ook niet de laatste. Niettemin hoop ik dergelijke discriminaties niet meer tegen te komen. Luc Gregoire Afdeling Gastro-enterologie, Onderwijs en Navorsing UZ Gasthuisberg Uiteraard is Campuskrant ook het tijdschrift van en voor het ATP van de K.U.Leuven en het was zeker niet onze bedoeling om met de veralgemenende formulering in het stukje dat wordt geciteerd, anderszins te suggereren.

Copyright artikels

Artikels uit deze editie - of delen ervan - kunnen overgenomen worden mits toestemming van de redactie.

Intentieverklaring associatievorming ondertekend

Het volgende nummer verschijnt op 22 november. Bijdragen - verslagen van raden, nieuwe publicaties, kalenders, korte, informatieve stukjes - dienen ons te bereiken vóór woensdag 14 november, 12u stipt. Suggesties voor artikels en interviews zijn welkom op het redactieadres.

Verschijningsdata Campuskrant 2001-2002 AB = met alumnibijlage Nr. Verschijningsdatum Teksten indienen vóór 5

22 november (AB) 14 november 6 13 december 5 december 7 2 4 januari (AB) 16 januari 8 1 4 februari 6 februari

9 7 maart (AB) 27 februari 10 28 maart 20 maart 11 18 april (AB) 10 april Bijdragen dienen ons de dag van de deadline te bereiken, vóór 12u stipt. Suggesties voor artikels of interviews zijn welkom op het redacti eadres. De vaste bijdragen voor kalenders en vacante mandaten worden twee dagen voor elke deadline ingewacht bij de betrokken diensten.

De Bologna-files: Delft in de kijker Door de Bologna-drukte zullen we hoe langer hoe meer met buitenlandse universiteiten te maken krijgen. Om u niet geheel onbeslagen ten ijs te sturen, brengt Campuskrant, na het dossier over Leiden van een paar maand geleden, in het volgende nummer een uitvoerig dossier over de Technische Universiteit Delft. Nog heel wat andere Europese universiteiten zullen volgen. U bent gewaarschuwd.

Op vrijdag 12 oktober ondertekenden 12 instellingen van hoger onderwijs een Intentieverklaring om met de K.U.Leuven een associatie te vormen. De beoogde associatievorm maakt nauwe samenwerking mogelijk, respecteert de decretaal bepaalde onderwijsbevoegdheid, de autonomie en eigenheid van de leden, en kadert uiteraard in de Bologna-verklaring. De partijen zullen gezamenlijk een associatie-overeenkomst voorbereiden, met de strategische doelen en juridische structuur. Nog voor het einde van dit jaar zal deze associatie-overeenkomst voorgelegd worden aan de respectievelijke raden van beheer en algemene vergaderingen. Het is de bedoeling dat de associatie op 1 september 2002 operationeel kan worden. De 12 instellingen die samen met de K.U.Leuven de Intentieverklaring ondertekenden, zijn: Economische Hogeschool Sint-Aloysius, Hogeschool voor Wetenschap & Kunst, IRIS Hogeschool Brussel, Katholieke Hogeschool Brugge-Oostende, Katholieke Hogeschool Brussel, Katholieke Hogeschool Kempen, Katholieke Hogeschool Leuven, Katholieke Hogeschool Mechelen, Katholieke Hogeschool Sint-Lieven, Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen, Lessius Hogeschool, Katholieke Universiteit Brussel.

Campuskrant vindt u ook op internet: www.kuleuven.ac.be/ck/

2 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

NIEUWS

NIEUWSFLITS

Doorverwijzend arts kijkt in ziekenhuis over schouder mee

Hogescholen en universiteiten kunnen zonder beperking lessen organiseren in een andere taal dan het Nederlands. Een gemotiveerde beslissing volstaat. Dat staat in de ontwerpversie van het zogenaamde Bologna-decreet. “Uit de motivering moet de meerwaarde en de functionaliteit van de andere taal voor de opleiding blijken”, zegt de tekst. De studenten zelf hebben hierbij niets in de pap te brokken. De werkgroep Taal van de Centrale Raad van het Verbond van Vlaamse Academici is alvast verontrust. “Wij wensen met klem dat die poort niet wagenwijd wordt opengezet voor een snelle en veralgemeende verengelsing in het hoger onderwijs.”

Engelstalig hoger onderwijs mag

LISA brengt mensen dichter bij elkaar Marcel Kerff

Vrijwel iedereen heeft het al wel eens meegemaakt: als je in het ziekenhuis bent geweest voor een consultatie of een opname, kan het soms ellendig lang duren voor je huisarts of doorverwijzend specialist de uitslag heeft van de onder-

zoeken. Enkele dagen lijken immers een eeuwigheid als je ongerust bent. Dat patiënten en ook doorverwijzende artsen soms klagen, is dan ook begrijp elijk. Dankzij LISA hebben de Universitaire Ziekenhuizen Leuven een oplossing. LISA staat voor ‘Leuvense Internet Samenwerking Artsen’. Het project ging van start in september 2000, met als doelstelling huisartsen en doorverwijzende specialisten via het Internet de beschikking te geven over onderzoeksresultaten en andere gegevens van hun patiënten. “Met LISA kunnen zij de evolutie van hun patiënt in het ziekenhuis op de voet volgen, eigenlijk even snel als de mensen in het UZ zelf.” Aan het woord is professor Bart Van den Bosch, directeur Informatiesystemen van de Universitaire Ziekenhuizen en één van de drijvende krachten achter LISA. Op dit ogenblik zijn een dertigtal huisartsen en twee doorverwijzende specialisten bij het project betrokken maar dat aantal zal ongetwijfeld toenemen. “En hoe meer artsen hierbij betrokken raken, hoe dichter wij bij ons doel komen: een transparante samenwerking tussen de verschillende echelons van de gezondheidszorg. Tot nu toe kreeg de huisarts of doorverwijzend specialist een rapportering van de eindconclusies, per post of elektronisch via MediBridge. Dat blijft uiteraard bestaan, maar LISA doet zoveel meer.” Spoedgevallen

Hoe werkt LISA concreet? “Als iemand zich inschrijft, dan meldt het computersysteem onmiddellijk dat het om een patiënt gaat van een bij LISA aangesloten dokter. De patiënt wordt dan gevraagd om een formulier te ondertekenen waarmee hij aan de doorverwijzende arts de toestemming geeft om ‘over de schouders’ mee te kijken - tot nu toe zijn er weinig patiënten die dat weigeren: twee procent slechts.” Automatisch komen het verloop van de onderzoeken

en de resultaten ervan dan in het elektronisch medisch dossier, dat door de huisarts of doorverwijzend specialist op elk ogenblik kan worden geraadpleegd. “Laten we een concreet voorbeeld nemen: een huisarts raadt een patiënt aan om in Gasthuisberg naar Spoedgevallen te gaan. Die dokter kan natuurlijk niet mee gaan met zijn patiënt, maar hij kan wel thuis op de computer alles op de voet volgen. Welke onderzoeken voert men uit? Wat zijn de resultaten? Moet er een drin gende operatie komen? Gaat de patiënt naar Intensieve Zorgen? Welke onderzoeken plant men voor de volgende dagen? Dergelijke informatie kan dan onmiddellijk via LISA opgevraagd worden.” foto: Rob Stevens Ook voor patiënten die op consultatie komen in het ziekenhuis, kan LISA de huisarts helpen om het dossier op te volgen en de patient op de hoogte te houden over het verloop van het diagnostisch proces. Met LISA kan de patiënt na zijn bezoek aan het ziekenhuis als het ware recht naar de huisarts rijden. Die kan hem of haar dan onmiddellijk op de hoogte brengen, en de nodige stappen zetten om de follow-up zo optimaal mogelijk te laten verlopen. Misschien is dat wel het grote voordeel van LISA: de huisarts of de doorverwijzend specialist kunnen in alle dossiers meer dan ooit de actieve rol van vertrouwenspersoon ten volle op zich nemen.” Is het niet riskant om str ikt vertrouwelijke informatie zoals deze zomaar aan het Internet prijs te geven? Bart Van den Bosch is formeel: “We hebben echt al het mogelijke gedaan om het systeem te beveiligen. De communicatie tussen de Universitaire Ziekenhuizen en de gebruikende arts loopt via een geëncr ypteerde connectie. De artsen krijgen toegang via een individuele gebruikersnaam en ze hebben een paswoord nodig. Dat paswoord wordt om veiligheidsredenen elke keer opnieuw gegenereerd door een apparaatje, een zogenoemd token. Elk paswoord wordt bovendien maar één keer gebruikt.” Dit beveiligingssysteem wordt ook gebruikt door grote banken. Van den Bosch wil trouwens nog iets duidelijk beklemtonen: de doorverwijzende arts krijgt alleen inzage in gevalideerde verslagen. Tussentijdse verslagen van bijvoorbeeld een stagiar-arts kunnen pas na validatie door de supervisor opgevraagd worden. . Luchtwegen

Het ziet er naar uit dat LISA zal blijven groeien, ook al omdat de huisarts of doorverwijzende specialist die er in stapt weinig of geen extra investeringen moet doen. Het enige wat je nodig hebt, is een webbrowser en een verbinding met het Internet. Voor wie radiologiebeelden wil oproepen, is

De Standaard, 19.10.2001

Gratis bussen

Ook tijdens het schooljaar 2001-2002 reizen kinderen tot twaalf jaar en studenten gratis met de bus in de Leuvense binnenstad. De kosten van de studentenpas bedragen dit jaar 18 miljoen f rank (446 .208,34 euro). De stad Leuven betaalt daarvan de helft. De andere helft passen de deelnemende onderwijsinstellingen bij, namelijk K.U.L euven, K.H.L euven, Groep T en het Lemmensinstituut. Het Laatste Nieuws, 23.10.2001

Groene long op ziekenhuissite?

De Leuvense Jong CD&V’ers Greetje Vande Velde en Bert Smits vragen de K.U.Leuven en het stadsbestuur om van de ziekenhuissite tussen de Brusselsestraat en de Kapucijnenvoer een groene zone te maken. In november zal de universiteit een bouwpromotor aanstellen voor de toekomstige ontwikkeling van de ziekenhuissite. “Wij pleiten voor de afbraak van de torenblokken die de site ontsieren en een maximale groene invulling voor deze enorme site. Ook probeerden we zo de aandacht te vestigen op het feit dat deze gebouwen, sinds ze begin jaren ‘70 opgericht werden, nooit zijn gebruikt voor het doel waartoe ze bestemd waren”, stellen Vande Velde en Smits. “Naast groene ruimte biedt de immense site die vrijkomt ook de kans aan de K.U.Leuven om meer studentenbehuizing te voorzien in Leuven-centrum. Op die manier kan de universiteit haar verantwoordelijkheid opnemen om de krapte op de woningmarkt wat te verminderen.” Het Laatste Nieuws, 23.10.2001

Toch vrijstelling met 12

Minister van onderwijs Marleen Vanderpoorten dokterde een nieuwe regeling uit waarbij gebuisde studenten in hun bisjaar een vrijstelling konden krijgen voor de vakken waarin ze 12 op 20 behaalden. De regeling zou bij het academiejaar 2001-2002 ingang vinden. In hun bikkelharde, onderlinge concurrentiestrijd pasten enkele universiteiten die nieuwe regeling reeds vorig jaar toe. De K.U.Leuven interpreteerde minister Vanderpoorten correct en deed dat niet. Gevolg: heibel in de halle. Uiteindelijk heeft de Leuvense universiteit bakzeil gehaald. Niet geslaagden van vorig jaar krijgen nu ook vrijstellingen voor zover ze daar recht op hebben. Wel vreest de universiteit voor een juridisch staartje. Veronderstel maar dat studenten die vorig jaar hebben afgehaakt, omdat ze geen vrijstellingen hadden, nu hun beklag bij de rechtbank zullen doen ... Passe Partout, 24.10.2001

Studenten gezocht voor soap In onze eeuwige speurtocht naar de mens achter de universiteit zoeken wij een groepje studenten (een kot, een vereniging, een ondefinieerbaar maar wel samenhangend zootje...) die wij een jaar lang volgen in hun lief, leed, lust, lijden, labeur, enzovoort. Onze Dienst Human Interest-verslaggeving zal u een aantal keren ontmoeten en u dan, bijvoorbeeld tijdens een etentje in een door ons betaald luxe-restaurant, de pieren uit de neus vragen. Van het geheel wordt onbevangen verslag uitgebracht in Campuskrant, allicht met onthullende foto’s. Komaan, niet allemaal tegelijk: neem contact op met de redactie van Campuskrant, Oude Markt 13, 3000 Leuven, t(016)32 40 18, [email protected].

vervolg op pagina 6

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

3

NIEUWS

Bart Pattyn over media en fanatisme vervolg van pagina 1

cultuur bezig is, minderwaardig, beknottend en beperen is de conformiteitsdwang hier minder sterk.” kend zijn. Men wil daar dan uitbreken; men vindt zijn “Vraag is hoe je als individuele journalist tegen de eigen culturele kader dan te streng. En men kijkt naar het censuur kan ingaan. Laten we hopen dat het snel overWesten, met het idee: ‘daar is alles mogelijk, daar kan gaat en dat we ons in elk geval achteraf snel een beeld iedereen zich alles permitteren ...’ Je kan stellen dat een zullen kunnen vormen van wat er precies is gebeurd. Ik aantal culturen, bijvoorbeeld in Centraal-Azië, voordat denk dat dat heel belangrijk is, want alleen als dingen in het fanatisme er opgang maakte, geconfronteerd werden de openbaarheid worden gebracht, kan het onrecht aan met de uitholling van traditionele opvattingen en gebrui- de kaak worden gesteld en kunnen er voor de toekomst ken en het gezagslessen uit worverlies van religieuze den getrokken. en politieke leiders. ‘In de nieuwe situatie gaat onzekerheid gepaard met nihilisme en Wellicht kan op ‘Dat is een goede angst. Op dat moment wordt fanatisme voor sommigen een belangdit moment niets zaak’, hoor ik je denwekkend alternatief. Waar dat toe kan leiden, hebben we gezien.’ worden onderken, ‘want het Wesnomen tegen de ten heeft op die perscensuur, manier een stuk vrijheid gebracht.’ Dat is ongetwijfeld maar ik vind het absoluut nodig dat er achteraf zo snel juist maar voor die vrijheid moet een prijs worden mogelijk volledige klaarheid wordt geschapen.” betaald en die bestaat uit het opgeven van waarderingscriteria, en confrontatie met de vraag wat nu werkelijk CK: U verwijst naar Irak, en er zijn nog voorbeelden uit belangrijk is in het leven. In het oude systeem was dat het verdere verleden: is het ni et een beetje ‘wishful thinduidelijk. In de nieuwe situatie gaat onzekerheid gepaard king’ om te hopen dat een grootmacht zo maar alles openmet nihilisme en angst. Op dat moment wordt fanatisme baar maakt? voor sommigen een belangwekkend alternatief. Waar dat Pattyn: “ Het is niet omdat iets moeilijk te realiseren is, toe kan leiden, hebben we gezien.” dat we er niet naar moeten streven! Ik hoop dat er altijd journalisten zullen zijn die heel ver willen gaan om volCK: Bij nogal wat deskundigen kan je lezen dat wat er ledige klaarheid te scheppen. Met name in de Verenigde gebeurd is, heel veel te maken heeft met armoede. U bent Staten staat de vrijheid van de pers zo formeel in de het niet eens met die analyse? Pattyn: “ Dat speelt natuurlijk mee, maar het is zeker niet de enige factor. Armoede alleen kan niet de verklaring bieden voor de angst en het fanatisme. Ik vermoed dat het veeleer gaat om een diepgaande culturele identiteitscrisis. Je ziet dat in Saoedi-Arabië, waar er ook fanatici naar voren treden, en waar absoluut geen armoede heerst. Let wel, de interpretatie die ik hier verdedig, impliceert geenszins een morele optie. Het gaat om een descriptieve analyse. Niemand is in staat de klok terug te draaien. De wereld waarin we vandaag leven is een wereld waarin censuur niet alleen onmogelijk maar ook gewoon onwenselijk is. Het komt er nu op aan dat westerse en niet-westerse samenlevingen een soort van savoir vivre weten te ontwikkelen ten opzicht van de nieuwe condities. Het is daarbij belangrijk d at we in het Westen beseffen wat traditionele culturen door het cultuurimperialisme doormaken. Als de Amerikanen dat zouden doen, dan zouden ze wellicht beter begrijpen wat hen is overkomen.” grondwet, dat journalisten ook grote mogelijkheden hebben.” Censuur “Maar ik kan je vr aag begrijpen. De relatie tussen CK: Laten we dan eens kijk en naar de manier waarop de machthebbers, de media en de publieke opinie is altijd media bericht hebben over de crisis. Wat is u daarbij opge- heel complex geweest. Ik heb de voorbije weken vaak vallen? moeten denken aan een boek van Walter Lippmann dat Pattyn: “Er is altijd een relatie tussen oorlog en censuur. geschreven is vlak na de Eerste Wereldoorlog, toen er Elk land beseft dat de wijze waarop de publieke opinie nog geen televisie was. Daarin beschrijft hij de complexe wordt ingelicht, een enorme impact heeft op politieke relatie tussen de publieke opinie en de feiten, en hij keuzes. De Verenigde Staten hebben in dat verband na besluit dat het voor de pers praktisch onmogelijk is om Vietnam hun les geleerd. We zien dat in de huidige oorgenuanceerd weer te geven wat er zich de facto in de log de controle ongelooflijk strikt is. Er is geen mogelijkrealiteit afspeelt. Veel factoren die in dat boek worden heid om zelfs bijvoorbeeld via satellietbeelden dingen te opgesomd, zijn nog steeds valabel. Ten eerste zijn er vernemen. We weten eigenlijk niets over wat er in gewoon praktische beperkingen. Daarnaast is er de t enAfghanistan aan de gang is, behalve dan wat het Pentadens om de gebeurtenissen te plaatsen in een kader van gon ons voorspiegelt. Wat ook opvalt, is d at de publieke specifieke stereotiepen. Dat heeft niet alleen te maken opinie in de Verenigde Staten zichzelf begint te censuremet de behoefte om zaken gemakkelijker te kunnen hanren en dat het publiek zelf een solidariteit op basis van teren, maar ook omdat stereotiepen bescherming bieden conformiteit als norm gaat beschouwen, waardoor het tegen het schrikwekkende effect van de veelheid van fackritisch vermogen van de publieke opinie afneemt. Die toren die op ons afkomen.” situatie brengt de persvrijheid in de Verenigde Staten “Al die factoren deden Lippmann een opmerkelijk serieus in het gedrang. In Europa is dat veel minder het besluit formuleren: er zou een soort van onafhankelijke geval. Wellicht omdat hier (nog) geen aanslagen werden wetenschappelijke instelling moeten bestaan die de feigepleegd reageren we minder patriottisch dan in de VS ten analyseert en dan informatie doorgeeft naar de pers.

4 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

Een aanvechtbare stelling, daar moet u mij niet van overtuigen, maar toch iets om over na te denken. Indien er in tal van landen verschillende van dit soort onafhankelijke instellingen zouden bestaan en indien bijvoorbeeld ook universiteiten hier verantwoordelijkheid zouden nemen, dan lijkt me Lippmanns voorstel niet zo onzinnig. Want wat is het alternatief dat vandaag op ons af komt? Snelle, versnipperde informatie waarin diepgaande analyse onmogelijk is.” CK: Deze theorie heeft niet veel op met het inschattingsvermogen van de individuele burger. Pattyn: “Inderdaad. Eén van de mee st agressieve standpunten van Lippmann was dat wij de burger overschatten.” CK: Bent u het eens m et die stelling? Pattyn: “Ik denk inderdaad dat te vaak wordt aangenomen dat burgers spontaan in staat zijn maatschappelijke en politieke gebeurtenissen juist in te schatten en ze te plaatsen in een brede context.” De Faculteit Rechtsgeleerdheid organiseert een speciale lessencyclus over ‘Europe and Terrorism’. De tweede lezing heeft plaats op 14 november. Info: prof. Jan Wouters, Instituut voor Internationaal Recht, t (016) 32 51 22 , [email protected]

foto’s: Rob Stevens

Bidden voor vrede Over de hele wereld worden mensen dagelijks geconfronteerd met geweld. De gebeurtenissen van 11 september en de daaropvolgende oorlog in Afghanistan hebben ons dat nog eens heel duidelijk gemaakt. De rector van de K.U.Leuven nodigt de leden van de universitaire gemeenschap, hun familie en vr ienden uit om samen te bidden voor vrede in de wereld. De gebedswake vindt plaats in de Sint-Jande-Doperkerk (Groot Begijnhof), op zaterdag 10 november om 17 uur.

LEVEN AAN DE UNIVERSITEIT

Lara Croft en Big Brother

Waar is De Meyer nu weer mee bezig? Kristien Vermoesen

Videogames. Professor Gust De Meyer, docent ‘populaire cultuur’ aan het Departement Communicatiewetenschap, heeft er naast zijn beroep ook zijn hobby van gemaakt. Of was het omgekeerd? Voor de tentoonstelling ‘ Van Pac-man tot Lara Croft’ over de geschiedenis van het videospel, die op dit moment in de bibliotheek Tweebronnen van de Stad Leuven te zien is, verzorgde professor De Meyer de omkadering. En stond hij zijn privé-collectie af. “Ik heb mij altijd geïnteresseerd voor mechanisch amusement: fonografen, jukeboxen, pinballmachines, videogames, cyberspeelgoed en virtuele huisdieren zoals Furby.” Furby blijkt een har ig troetelbeest boven in de kast, dat bij aanraking prompt begint te k wekken en de daaropvolgende vijf minuten nog een paar keer onverwacht zoemend met de ogen begint te draaien. “Mijn doctoraat ging over de populaire muziekindustrie. Ik kom uit de generatie van de babyboomers: wij hebben de jeugdcultuur zien ontstaan. Mensen begonnen massaal videogames te spelen, zodanig dat die een alternatief werden voor het beluisteren van muziek. We speelden toen nog wel in arcades en uitgaansgelegenheden - de games die je thuis kon spelen stelden niet veel voor. Vandaar mijn belangstelling voor alles wat met populaire cult uur te maken heeft. Er zijn ook zoveel mensen mee bezig, jong én oud. Ik wil niet zeggen dat we de zogenaamde ‘ernstige’ cultuur niet moeten bestuderen, maar als dingen zo massaal gebruikt worden in de samenleving, moet je daar wel onderzoek over doen, vind ik. Ik verzamel ook videogames, van arcadekasten tot homeconsoles. Alle dingen die op de tentoonstelling ‘Van Pac-man tot Lara Croft’ staan, zijn van mij. Ik ben er een jaar of zes geleden mee begonnen. Het is natuurlijk niet te vergelijken met postzegels verzamelen. Die dingen begonnen behoorlijk wat plaats in te nemen. Dus dacht ik, ik moet daar toch iets mee doen. Ik ben toen naar het Speelgoedmuseum in Mechelen gestapt. Zij hebben beslist om er een tentoonstelling mee te maken en die is nu te zien in de bibliotheek van Leuven. Ze geeft een goed overzicht van de ontwikkelingen, vooral van de beginjaren.” Is het geen voortdurende strijd om binnen een academisch milieu als de K.U.L euven het belang van populaire cult uur te verdedigen? “Ik hoor wel eens dat mensen zich afvragen: Waar is die De Meyer nu weer mee bezig? Ik heb een boek geschreven over tuinkabouters, over Madonna en over Big Brother. Ik hou me bezig met de alledaagse bekommernissen van gewone mensen inzake culturele praktijken. Maar ik moet zeggen, toen ik hier begon aan het Departement Communicatiewetenschap is dat zeer goed onthaald. Ik heb nooit stevige tegenwind gekregen. Nu, de interesse heeft hier altijd een beetje geleefd. Toen ik studeerde was er al een prof film die aandacht had voor amusementsprogramma’s, en niet alleen voor de esthetische film. Mijn promotor, professor Fauconnier, heeft ook nooit een probleem gemaakt van mijn doctoraatsonderwerp. Ik heb vrij mijn eigen studiedomein kunnen ontwikkelen.”

dat je het hele programma per definitie moet afkraken. Ik van programma’s als Big Brother en Expeditie Robinson heb geprobeerd er gewoon naar te kijken zoals het is, niet vandaan? “Big Brother is een programma dat precies op vanuit een negatief of een positief uitgangspunt. En dan tijd komt. Er worden een heleboel genres uit het verleden merk je dat het programma toch een aantal interessante in verenigd. Het is reality-televisie: in plaats van een ficaspecten biedt. De grens tussen privé en openbaar tief gebeuren, zoals in films, wordt hier het echte leven domein bijvoorbeeld. Wat betekent dat vandaag, een tijd opgevoerd. Maar het is niet de realiteit pur sang, want de waarin camera’s ons vierentwintig uur op vierentwintig uitzending wordt gemonteerd, er worden fragmenten in het oog houden? Of het feit dat iedereen beroemd kan uitgepikt, ze worden in een bepaalde vorm gekneed. Zet worden. Je hoeft tegenwoordig niet eens meer te kunnen een camera in mijn kantoor, zend dat uit, en je krijgt een zingen. Iedereen heeft zijn fifteen minutes of fame, zoals oersaai programma. Maar Big Brother is een soap: er vorAndy Warhol zei. Je krijgt een soort democratisering van men zich verhaallijnen, verschillende mensen worden het sterrendom. Of de rol die internet en sms-technologevolgd. Op het einde van de aflevering doet men je al gie gaan spelen voor een televisieprogramma, de discusuitkijken naar de volgende aflevering: dat is een t ypische siefora die ontstaan. De impact van zo’n programma als soap-operastructuur. Ten derde is het ook een spelproiemand zich out als homo bijvoorbeeld. Al die aspecten gramma. De kijker kan thuis meestemmen, kan ingrijpen samen maken het toch wel tot een interessant programin de ontwikkeling van het verhaal door te beslissen welma.” ke ‘personages’ in het huis blijven. Dat maakt dit pro“Uit het seminarie dat we er vorig jaar over hielden, gramma tot een soort knooppunt: een aantal dingen uit is in samenwerking het verleden worden met de studenten ‘Ik probeer mij, in alles wat ik doe, in te leven in de cultuur van samengebracht in een een boekje over Big de ‘gewone’ mens. Een programma als Big Brother zegt toch zeer geslaagde formuBrother gegroeid. In evenveel over de maatschappij als de ‘Cloaca’ van Wim Delle. De meeste mensen de inleiding heb ik voye of de hammen van Jan Fabre?’ die het saai vinden, gerepliceerd op de kijken niet vaak en kritiek op het prozijn daardoor niet gramma, nog altijd vanuit die bekommernis ‘laat ons mee met het verhaal. Als je n aar een aflevering van The eens kijken welke problematieken dit programma naar Bold and the Beautiful kijkt zonder de serie te volgen, is voor brengt’. Maar ik zou mezelf zeker geen voortrekker het ook saai. Het wordt pas spannend als je de verhaallijn noemen van Big Brother, al zit ik voor de p ers inmiddels van in het begin volgt. Een verhaallijn die in het geval natuurlijk in een bepaald vakje.” van Big Brother in een groot vraagteken eindigt. Dat is “Ik probeer mij, in alles wat ik doe, in te leven in de ook het mooie eraan: het is geen voorgeprogrammeerde cultuur van de ‘gewone’ mens. Ik heb sympathie voor soap.” sommige vormen van cult uur die wellicht niet door een elite verdedigd worden. Maar een programma als Big De tentoonstelling ‘ Van Pac-man tot Lara Croft’ loopt nog Brother zegt toch evenveel over de maatschappij als de tot 28 november in de Openbare Bibliotheek Tweebronnen. Cloaca van Wim Delvoye of de hammen van Jan Fabre? Op woensdag 21 november om 20u geven professor Gust Ik probeer me in de plaats te stellen van mensen die poDe Meyer en twee van zijn medewerkers een voordracht pulaire cult uur consumeren, en vandaaruit de vraag te over videogames en hun impact. stellen: wat is de betekenis ervan? Waarom spreekt dit de [email protected] mensen zo aan?” Waar komt dan volgens hem het succes

De betekenis van Betty

In de pers wordt De Meyer zowat afgeschilderd als de verdediger van Big Brother. Hij zucht lichtjes wanneer ik hem vraag hoe dat komt. “Dat is een groot misverstand, hoor. Het enige wat ik probeer te doen is met een onbevangen blik naar die programma’s kijken. Niet vooraf een mooi theorietje klaar hebben en daar zodanig in blijven vastzitten foto: Rob Stevens

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

5

NIEUWS

LISA brengt mensen dichter bij elkaar

Op vrijdag 19 oktober organiseerde het Centrum voor Gelijke-KansenBeleid een colloquium

vervolg van pagina 3

over Gender Mainstreaming at Universities.

een breedband Internetconnectie wel aan te raden. Mooie dagen dus in het verschiet voor de ‘Leuvense Internet Samenwerking Artsen. “Dat hopen we zeker,” zegt professor Van den Bosch, “omdat we ervan overtuigd zijn dat we op deze manier onze taak van zorgverlening nog kunnen verbeteren. Met LISA wordt de huisarts of doorverwijzende specialist als het ware een volwaardig lid van het team dat de patiënt begeleidt in het ziekenhuis. De samenwerking tussen de artsen in het ziekenhuis en de doorverwijzende dokters zal nog optimaler kunnen verlopen.” De reacties op LISA zijn in elk geval positief, zowel van dokters van de UZ Leuven, van deelnemende huisartsen en specialisten als van patiënten. Misschien zal het systeem over enige tijd nog worden uitgebreid, bijvoorbeeld naar andere hulpverleners, zoals thuisverpleegkundigen. Ook de technische mogelijkheden zijn nog lang niet uitgeput. Bart Van den Bosch: “In het kader van het Chronic project van de dienst Pneumologie zijn we bijvoorbeeld van plan een spirometer aan te sluiten via LISA. Een patiënt met problemen in de luchtwegen kan thuis, voor de computer, in die pirometer blazen. De arts kan in het ziekenhuis het resultaat bekijken. Is dat gunstig, dan krijgt de p atiënt onmiddellijk een geruststellende boodschap en kan hij of zij gewoon thuisblijven, en een onnodige verplaatsing uitsparen. Als het resultaat iets abnormaals aan het licht brengt, kan de arts de patiënt alsnog oproepen. Dat is een van de uitbreidingen die we de komende maanden van plan zijn.”

Bij die gelegenheid werd een langverwacht handboek voorgesteld, het Manual on Gender Mainstreaming at Universities. Dit handboek moet een praktisch instrument zijn voor beleidsmakers van kennis-organisaties, om op alle niveaus van de organisatie de gender mainstreaming verder uit te bouwen. De klemtoon in het boek ligt op gender mainstreaming als instrument voor kwaliteitsverbetering. Het handboek kost 800 fr. en kan besteld worden bij het Centrum voor Gelijke-Kansenbeleid, Dekenstraat 2, 3000 Leuven, t(016)32 56 14, of via Brigitte.Corthouts@ gkg.kuleuven.ac.be

Wie meer wil weten over LISA kan terecht op de www.uzleuven.be. Klik op ‘Zorgverleners’ en dan op ‘LISA’ Auteurs Ilse Van Lamoen (l) en Ilse Stevens

IN BEELD

Wurmen en boeken

Op 15 oktober werd het project De Boekenhoeve voorgesteld, een initiatief van het Centrum voor Lezen en Informatie (LINC). De Boekenhoeve is een vertel-, lees- en doetentoonstelling op peutermaat rond het thema ‘De Boerderij’. Martine Sucaet, als kinderpsychologe-psychotherapeut verbonden aan de Kinderdagverblijven van onze universiteit, gaf bij die gelegenheid een voordracht, waarin ze uiteenzette waarom het zinvol is om kinderen al op zeer jonge leeftijd, nog voor ze drie jaar oud zijn, te confronteren met boeken - of boekjes. Die bevorderen de ontwikkeling van de fijne motoriek, ze breiden de leefwereld en taalvaardigheden uit, en ze w erken positief in op een aantal cognitieve vaardigheden, zoals concentratie, symbolisatie, anticipatie, geheugen en abstract denken. Ze vergroten bovendien de fantasie en het probleemoplossend denken en spreken de kracht van humor aan. Verder brengt deze vroege confrontatie rust en gezelligheid in de omgang m et het kind - en niet te vergeten: het is gewoon leuk ... De Boekenhoeve, bestaande uit boeken, affiches en een reeks panelen die samen een miniatuurboerderij vormen, kan je voor tien dagen huren bij LINC, Maria-Theresiastraat 20, 3000 Leuven, t(016)31 66 00.

foto: Rob Stevens

Klikt u wel eens op de knop ‘English’ op de home-pagina van de K.U.Leuven? Dat wordt dan hóóg tijd, want 200.000 bezoekers waren u al voor. Ongeveer anderhalf jaar na de creatie van de Engelstalige site van onze universiteit vindt de wereld zeer goed de weg naar deze pagina’s. Aan een hoog tempo worden steeds meer pagina’s vertaald, zodat het bezoek nog steeds in stijgende lijn gaat. We gaan stilaan naar 1.000 hits per dag! Surf naar www.kuleuven.ac.be/studeng/

6 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

BELEID

Leuvense onderwijstop vergadert over concrete invulling Bologna

Eerste Bachelors in 2003, eerste Masters in 2006 Ludo Meyvis

De Bologna-verklaring is zonder enige twijfel het meest besproken document over hoger onderwijs uit het laatste miljoen jaar. Ook in Leuven wordt er vinnig ov er gedebatteerd. Op 11 oktober vergaderde le tout onderwijs in de Faculty Club. Rector Oosterlinck was er, zo goed als alle programmadirecteurs, de onderwijsverantwoordelijken uit het universiteitsbestuur, en zelfs ondergetekende. Concrete invulling

De rector belichtte de ambities van de K.U.Leuven inzake de implementatie van de Bologna-verklaring. Hij zette uiteen hoe hij ook wel besefte dat Bologna zeer veel werk zal vergen, maar anderzijds heeft onze universiteit, door vroegere ingrijpende onderwijshervormingen, zichzelf al het kader bezorgd waarin de Bologna-hervorming kan gedijen. Voor onze universiteit is Bologna een gelegenheid tot een ingrijpende kwaliteitsupgrade. Het gaat dus duidelijk om méér dan alleen een kosmetische ingreep. De rector noemde zichzelf geen true believer, maar een gematigd optimist. Daarmee herhaalde hij de visie die hij ook te kennen gaf in de toespraak naar aanleiding van de opening van het academiejaar. Wat de associaties betreft, wees de rector op de nood aan een inhoudelijke invulling: de associatievorming heeft niet alleen institutionele implicaties, maar zal ook op het niveau van de studie-richtingen en de leerinhouden heel duidelijke gevolgen hebben. Professor Lammertyn, coördinator onderwijsbeleid, ging uitvoerig in op de gefaseerde invoering van de BaMastructuur aan de K.U.Leuven. Van oktober 2001 tot mei volgend jaar worden in de schoot van de POC’s voorstellen voor programmahervorming ontwikkeld. Centrale hulp wordt daarbij met enthousiasme aangeboden. De Vaste Werkgroep Curriculumhervorming zal over de ingediende voorstellen advies verlenen aan de Academische Raad, die de voorstellen selecteert en de opdracht geeft om ze nader uit te werken. In de t weede fase, van september tot december 2002, worden concrete programma’s uitgewerkt en ingediend. Ze worden, na advies van dezelfde werkgroep, erkend door de Academische Raad. In oktober 2003 zullen dan de eerste Bachelor-opleidingen van start gaan, in oktober 2004 de meeste, en in oktober 2006 de laatste. De eerste Master-opleiding start in oktober 2006, de laatste in oktober 2009. De huidige einddiploma’s worden vanaf 2002-2003 erkend als master - als de decreetgever daar tenminste mee instemt. Professor Lammertyn ging ook dieper in op de erkenningscriteria voor de programmavoorstellen. Hij wees op het algemene kader waarin de ingediende voorstellen zullen moeten passen, en voegde daar de eigen objectieven van de K.U.Leuven aan toe. Dat houdt onder meer in dat Begeleide Zelfstudie het centrale beginsel moet zijn in de nieuwe programma’s, en dat een duidelijke rationalisering van het opleidingsaanbod gerealiseerd moet worden.

onderwijsproces en de ‘uitkomst’ van het onderwijs. Dirk Van Damme, algemeen directeur van de Vl.I.R., Vervolgens werden een aantal cases uiteengezet, belichtte vervolgens de complexe problematiek van de ervaringen uit de sfeer van de programmahervorming in accreditering en de relatie tussen accreditering en kwalide richting van Bologna. Decaan Schoonheydt van de teitszorg. Hij vertrok van de vaststelling dat staatserkenFaculteit Landbouwkundige en Toegepaste Biologische ning, tot nu toe de gebruikelijke manier waardoor een Wetenschappen wees er op d at de huidige vijfjarige stuopleiding ‘geofficialiseerd’ werd, in een geëuropeanidieduur en -indeling de overgang naar een BaMa-strucseerd onderwijslandschap snel aan relevantie inboet. De tuur op het eerste gezicht iets eenvoudiger lijkt te maken, vraag is uiteraard wat daar dan voor in de plaats moet maar dat de realiteit anders is. Professor Vanden Abeele, komen. vice-rector van de KULAK, sprak over BaMa en de Anders dan in de Verenigde Staten zal accreditering HOLT-associatie. Hij wees op het belang van een ‘ goede in Europa een publieke aangelewoordkeuze’. genheid blijven, en zal ze dus uitEvaluaties leidden nog nooit tot een drastische stap als Daarmee gevoerd worden door een het opheffen van een studierichting - maar wanneer bedoelde hij dat (autonoom) overheidsorgaan. accreditering voor zo’n opleiding achterwege blijft, zou soms subtiele Vlaanderen zal hiertoe, samen dat nu wel degelijk het geval kunnen zijn. wijzigingen in met Nederland, een accreditehet discours van ringsinstantie in het leven roepen. Bij die accreditering de gesprekken met de hogescholen uiting geven aan verzal voortgebouwd worden op vroegere ervaringen met anderende standpunten. Professor Verbeure, decaan van kwaliteitszorg, maar de gevolgen zullen veel verder reide Faculteit Wetenschappen, lichtte toe hoe de huidige ken dan tot nu toe het geval was. Evaluaties leidden tot studieduur een probleem is voor de internationale waarop heden nog nooit tot een drastische stap als het ophefdering van onze afstudeerrichtingen in de Wetenschapfen van een studierichting - maar wanneer accreditering pen. Professor Ortwin De Graef, programmadirecteur voor zo’n opleiding achterwege van de overkoepelende VAO-commissie (Voortgezette blijft, zou dat nu wel Academische Opleidingen) van de Faculteit Letteren, degelijk het geval belichtte de heel eigen problematiek van de aanvullende kunnen zijn. Een en voortgezette studies, die in het BaMa-systeem zullen accredite‘indalen’ naar het master-niveau, of die zullen ‘opklimring men’ naar de advanced masters. Tijdens de maaltijd werd van gedachten gewisseld door de disgenoten. Als tafel 9 representatief was voor de rest, was het eten niet alleen zeer goed, m aar de discussie bovendien ook zeer geanimeerd. Uit de discussies werden vragen gedistilleerd, die overhandigd werden aan de coördinator Onderwijsbeleid. Professor Joost Lowyck, voorzitter van het Academisch Vormingsinstituut voor Leraren, belichtte na de maaltijd de moeilijkheden die onze lerarenopleiding momenteel ondervindt en de mogelijkheden die Bologna er (misschien) voor creëert. Frank Baert, rectoraal adviseur hoger onderwijs, sprak ten slotte over de stand van geldt in principe voor 6 jaar, en kan eventueel ook tijdezaken in verband met de associatievorming en de implilijk toegekend worden. Ze zal toegekend (of geweigerd) caties voor het onderwijs. worden op basis van een zelfevaluatie, een externe visitatie en een eventuele reactie van de opleiding op die visiwww.kuleuven.ac.be/onderwijs/beleidsinfo/intern/bamai tatie. Er zal gelet worden op de onderwijsinhoud, het nhoud.htm Accreditering en ervaringen

Op 18 oktober werd in het Spoelberch-museum de leerstoel ‘Extended Enterprise Infrastructures’ van de Faculteit Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen ingehuldigd. Deze leerstoel zal worden ingebed in het Leuven Institute for Research on Infor mation Systems, kortweg LIRIS, de onderzoeksgroep van de Afdeling Beleidsinformatica van de K.U.Leuven. Deze afdeling verricht onderzoek naar het gebruik van de informatica bin nen bedrijven. Het is de eerste leerstoel die door het bekende softwarebedrijf SAP gefinancierd wordt. foto: Rob Stevens

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

7

BOEKENBEURS

De Valk publiceert eerste verklarend juridisch woordenboek

Geen moeskoppen, wel tafelschuimers Ludo Meyvis

De professoren Eric Dirix, Bernard Tilleman en Paul Van Orshoven zijn de drie coördinatoren en redac teurs van een nieuw juridisch woordenboek dat volledig binnen de Leuvense rechtsfaculteit alias De Valk gegroeid is. En nu allemaal samen voor de titel: ‘De Valks Juridisch Woordenboek’... “Het gaat om een verklarend juridisch woordenboek, maar niet om een encyclopedie. Elk van de ongeveer 4.000 trefwoorden krijgt een korte definitie, die echter heel wat ruimer is dan in een vertaalwoordenboek. Anderzijds heeft ons woordenboek bewust óók een vertaalfunctie. Elke term wordt namelijk voorzien van zijn Franse vertaling, en achteraan vind je een lijst die je kunt gebruiken als een - n atuurlijk beknopt - vertaalwoordenboek. Verder vind je bij elke term de belangrijkste wetgeving, en eventueel kruisverwijzingen naar verwante begrippen.”

eigen materie - ‘in welke wet stond dat nu ook weer ...’. En verder willen we ook hulp bieden aan niet-juristen die toch vaak met het recht in aanraking komen, bijvoorbeeld journalisten, niet-juridisch geschoolde ambtenaren en dienstverleners, zoals accountants, revisoren ...” “Collega’s, beheers uw libido”

“Een groot probleem was het hanteren van zinvolle selectiecriteria. Zo hebben we in het algemeen geen begrippen opgenomen die wel rechtsgevolgen hebben, maar die zelf geen rechtsbegrip zijn - ‘zwan gerschap’ bijvoorbeeld. Termen die dan weer wel een duidelijk juridische draagwijdte hebben, hoewel zij in het gewone taalgebruik blijkbaar duidelijk zijn, hebben we wél opgenomen - ‘inklimming’ bijvoorbeeld, een verzwarende omstandigheid bij diefstal. Voor woorden die zowel juridische als niet-juridische wortels hebben, hebben we soms een moeilijke knoop moeten doorhakken. ‘Tafelschuimerij’ zal je bijvoorbeeld wél vinden, ‘moeskopperij’ niet. We hebben ook de belangrijkste Latijnse rechtsadagia opgenomen, en de belangrijkste wetenschappelijke afkortingen.” “Eén van de grootste probleem van redactionele aard was dat we onze collega’s soms moesten temperen in hun libido docendi ... Terwijl je als wetenschapper àlle verschijningsvormen van bepaalde juridische fenomenen tot in de uiterste finesses wil beschrijven, moesten we in ons woordenboek de lat leren leggen bij ‘meestal’ of ‘doorgaans’, omdat we ons boek vooral een praktische

bestemming wilden geven, meer dan wetenschappelijke alomvattendheid.” Schrf bknpt

“De nood tot beknoptheid leverde een merkwaardige schrijfervaring op. Zorvuldig en kort definiëren is blijkbaar een kunst apart. Ook de voortdurende confrontatie met begrippen uit andere disciplines dan de onze was bijzonder leerrijk. Zo spreken we in onze colleges vaak van het legaliteitsbeginsel. Maar bij nader inzien kent haast elke rechtstak een eigen legaliteitsbeginsel: er is een legaliteitsbeginsel in het strafrecht - geen straf zonder wet - of in het fiscaal recht - geen belasting zonder wet - enzovoort. Als je daar voortdurend op gewezen wordt, leer je het eigen vakgebied relativeren.” “We beseffen maar al te goed d at ons werk niet àf is. Dat is een woordenboek nooit. Voor de één zullen we veel te ver gegaan zijn, en voor de ander zullen we schromelijk onvolledig zijn. We hopen dat we bakken kritiek over ons heen krijgen - maar dan wel opbouwend, graag ... Het is niet de bedoeling het bij een eenmalige publicatie te laten, en met de kritiek van de hopelijk vele gebruikers mikken we op verdere edities die alleen maar beter zullen worden.” ‘De Valks Juridisch Woordenboek’ (429 p.) werd gepubliceerd door Intersentia (Antwerpen) en kost 30 euro voor studenten, 75 euro voor niet-studenten. Meer info: [email protected], t(03)680 15 50.

Echt Leuvens

“Het gaat om een boek dat in ons land nog niet bestond. We hebben ons weliswaar geïnspireerd op buitenlandse voorbeelden, bijvoorbeeld Black’s Law uit de VS, of het woordenboek van Fockema Andreae van onze noorderburen, maar die gaan vaak véél verder dan wij wilden gaan. We hebben bewust géén encyclopedie van het recht willen maken, maar wel, zoals gezegd, een juridisch woordenboek, dat wil zeggen, een ‘boek met de verklaring van juridische woorden’.” “We hebben het opgevat als een echt Leuvens project, met de medewerking van de professoren van alle juridische basisvakken. Dat levert een twintigtal fundamentele rechtsgebieden op, die we zo volledig mogelijk wilden ontsluiten. Hoewel, volledigheid is natuurlijk onmogelijk te verzoenen met de materiële beperkingen die we onszelf van meet af aan opgelegd hebben. Het moest immers één boekdeel worden.” “Wetenschappelijke volledigheid is allicht ook niet het eerste objectief van onze doelgroepen. Dat zijn enerzijds de studenten, die er een basisboek voor ‘alle’ disciplines in vinden. En anderzijds is het boek ook bedoeld voor de ervaren jurist, die nu en dan snel inzicht moet verwerven in rechtsdomeinen die niét tot zijn specialisatie behoren, of die snel de sleutels moet vinden van zijn foto: Rob Stevens

Naar de beurs

De Valks Juridisch Woordenboek ligt vanaf morgen onder meer te koop in het Antwerpse Bouwcentrum, waar naar jaarlijkse gewoonte dan de Boekenbeurs opent. Ook Yves Pétry (pag.9) zal er samen met ander aanstormend schrijverstalent en gevestigde waarden z’n opwachting maken. Een overzicht van het uitgebreide animatieprogramma vindt u op www.boekenbeurs.be. De boekenbeurs is nog tot 11 november elke dag te bezoeken van 11 tot 19u.

8 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

De auteurs...

LEUVENSE LETTEREN

Auteur en filosoof Yves Petry

“Ik wil boeken schrijven die krachtige wapens zijn” Gert Gielen

zijn wel positief, en daar gaat het uiteindelijk om. Ik wil schrijven én gelezen worden, en zeker voor een beginnend schrijver helpt zo’n recensie echt wel. Naar aanleiding van mijn vorige boek werd ik nog met Brusselmans vergeleken, wat ik veel erger vond. Dat is een soort literatuur die helemaal niets te maken heeft met wat ik schrijf en die ik zelf ook gewoon niet interessant vind.”

Yves Petry (1967) debuteerde als romanschrijver in 1999 met ‘Het jaar van de man’, dat alom werd geprezen als een beloftevol debuut. Zopas loste hij de belofte in met ‘Gods eigen muziek’, dat door de critici nog meer bejubeld wordt. Het boek vertelt het verhaal van Rijker West, die een soort roeping krijgt om zijn leven in dienst van de liefde te stellen, en de reacties van zijn omgeving daarop. Petry studeerde eerst wiskun de, om uiteindelijk af te studeren als filosoof. We spraken met hem over zijn werk en over dit voor een schrijver ongewone universitaire parcours.

CK: Leert iemand die nooit literatuur gestudeerd heeft schrijven door goed naar anderen te kijken? Petry:”Neen. Er zijn natuurlijk wel schrijvers die ik bewonder, maar ik lees hun boeken als lezer, nooit als schrijver, ik zit niet de stijl of plot te analyseren. Ik weet ook zo wel wat ik wil vertellen en mijn stijl is er gewoon, dat heb CK: Bij een schrijversziel die filosofie studeert, kunnen we ons nog iets voorstel- ik nooit moeten aanleren. Het enige lastige karlen, maar waarom die aanvankelijke keuze voor wiskunde? wei voor mij is het verhaaltechnische, hoe ik Petry: “Het is misschien moeilijk te geloven, maar ik deed d at om puur een spanning in het verhaal creëer die me helpt mijn ideeën over te brengen. Maar dat is vooral romantische redenen. Ik had Grieks-Latijnse gevolgd en bij de Griekse filoso- een kwestie van proberen en zoeken, daar heb ik ook niet echt voorbeelden voor nodig. Thomas fen trof me de idee van de meetkunde als puur objectief fundament voor de Bernhard heeft dat ooit mooi geïllustreerd in een interview. Hij werkte aan een verhaal over een studie van de natuur. Het klinkt heel naïef, maar zoiets wou ik dus ook. Het man die aan zee zat, maar het wou maar niet vlotten. Totdat hij opeens ‘besefte’ dat de man niet was dan ook op het strand zat, maar aan de oe ver van een meer. Dat moment waarop een zware ‘De critici overdrijven. Zo’n recensent haalt dan alle citaten van Reve aan alle stukken in elkaar passen, dat is waar ik naar op zoek ben als ik schrijf.” ontgoocheling die ik zogezegd verwerkt heb, terwijl ik bijvoorbeeld ‘De Avonden’ niet “Zelf vind ik ook wel dat het verhaaltechnische aspect niet het sterkste voor mij als eens gelezen heb.’ punt is in mijn boeken, al zit Gods eigen muziek een stuk beter in elkaar achttienjarige dan mijn vorige boek. Maar die zaken - de spanning, de plot - vind ik ook toen ik in een r ichting terechtkwam die in wezen slechts een beroepsopleiminder belangrijk. De boeken die ik zelf goed vind - van Musil, Bernhard, Reve, Beckett,... - hebding was, zonder een spoor van de romantiek die ik zocht. Bij de proffen ben ook niet altijd een spannend verhaal. Ik kan ook w el spannende boeken goed vinden, maar waren wel enkele geïnspireerde mensen, die ook echt iets voorstelden in hun het belangrijkste criterium is toch dat ik ze moet willen herlezen, en dus dat de plot niet het vakgebied, maar voor het merendeel waren de lessen niet meer dan het overbelangrijkste is. De stijl en de ideeën, daar gaat het voor mij om.” brengen van droge, praktische kennis. In mijn tweede kandidatuur heb ik “Ik zou me wel meer kunnen toeleggen op die technische aspecten van het vertellen, maar nog een onderscheiding gehaald, maar het was echt wel genoeg geweest.” dat doe ik bewust niet. Wat ik te vertellen heb, moet op de eerste plaats komen. Ik vermijd ook “Dat ik daarna filosofie ben gaan studeren, was grotendeels toeval - het om al te veel tot het literaire wereldje te gaan behoren, precies omdat ik vrees dat dat me te veel was één van de weinige richtingen waarvan ik een enige kandidatuur kon zou beïnvloeden en onder druk zou z etten om mezelf tegen anderen af te zetten. Ik schrijf ook doen. Maar het beviel me wel. Daar had je nog een sfeer waarin mensen echt niet om bij een of andere schrijverskring te horen. Ik schrijf omdat ik vind dat sommige boeken doordachten over dingen die niet meteen praktisch nut hadden. Totdat ik aan krachtige wapens zijn. Zulke boeken wil ik ook s chrijven, die de lezer echt treffen en een verschil mijn thesis begon, had ik ook behoorlijk veel vrije tijd, zod at ik me kon maken, zoals ik ook voel dat er boeken zijn waardoor ik mezelf ben geworden. Ik hou echt van die bezighouden met wat me echt interesseerde. Dat was in de eerste plaats liteschrijvers - zoals ze in hun werk naar voor komen uiteraard - en zie ze echt als vrienden waarmee ratuur, maar filosofie sluit ik me graag omring. Ja, ik daar natuurlijk wel vrij neem het eigenlijk wel erngoed bij aan. Ik heb ook een stig op. (lacht)” voorkeur voor literatuur waar ideeën achter zitten, Weerstand boeken die iets te vertellen CK: Wat uitgangspunt en hebben en meer willen zijn thematiek betreft, lijken uw dan gevoelsliteratuur.” beide romans nogal op elkaar. Het gaat telkens om een jonCK: Het hoofdpersonage geman die zich afzet tegen de van ‘Gods eigen muziek’ is burgerlijke maatschappij en een bioloog. Verwijst dat zijn leven in het teken van een naar uw eigen ervaringen in hogere vervulling stelt. Wilde de wetenschap? u expliciet met dezelfde thePetry: “Na mijn studies heb matiek bezig blijven en het ik me een tijd intensief versimpelweg anders en beter diept in biologische literaverwoorden? tuur voor een wat breder “Beter, ja, ik wou er vooral publiek, die toen ook heel wat meer structuur inbrenpopulair was. Mensen keergen, en het perspectief is den zich naar de biologie als natuurlijk anders. Maar het een betrouwbare basis voor gaat inderdaad wel telkens het algemene menselijke om mensen die de opperste handelen, los van culturele vervulling zoeken - en daar verschillen, net wat ik ook zelf min of meer in falen - en zocht in de wiskunde. In over de weerstand die ze mijn boek probeer ik dat in daarbij oproepen bij de meer foto: Rob Stevens vraag te stellen. De biologieprofessor die Rijkers openbaring ziet als een neu- maatschappelijk geïntegreerde medemens. Zelf vind ik die hoofdpersonages helemaal niet puberologisch probleem, heeft misschien wel gelijk, maar ben je daar ook iets raal of naïef, ik denk dat zulke zoekers een veel intenser leven leiden dan veel van hun medemenmee? Het verandert niets aan het feit dat Rijkers onvrede met de maatschapsen. In de praktijk is dat meestal een fase en kiezen mensen daarna toch voor een geregelder pij heel herkenbaar is. Natuurlijk heeft alles een chemische basis, maar uitleven, maar ik denk niet dat het uitsluitend iets van jonge mensen is. Ik kan me heel goed vooreindelijk heb je daarmee niets verklaard, het biedt niet het soort verklaring stellen dat iemand ouder wordt en nog één keer door de knieën g aat voor het verlangen om eruit waar mensen naar op zoek zijn.” te stappen.” “Ik benijd mensen die in die fase zitten, maar ik ken ook maar al te goed de weerstand die dat Wapens oproept. En dat begrijp ik ook wel. Uiteindelijk moet je ook leven, wil je misschien voor een CK: Uw werk wordt voortdurend met dat van Reve vergeleken. Terecht? vrouw en kinderen zorgen, enzovoort, en dan kun je maar beter een beetje nuchter zijn en rekePetry: “Ik vind Reve een groot schrijver, maar ze overdrijven wel. Zo’n critining houden met de normale, maatschappelijk aanvaarde gang van zaken.” cus gaat dan alle Reve-citaten aanhalen die ik zou verwerkt hebben, terwijl Yves Petry, ‘Gods eigen muziek’, Amsterdam, De Bezige Bij, 2001, 202 p. ik bijvoorbeeld De Avonden niet eens gelezen heb. Met de besprekingen van ‘Het jaar van de man’, Ams terdam, De Bezige Bij, 1999, 184 p. mijn boeken ben ik overigens in het algemeen niet echt tevreden. Maar ze

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

9

ONDERWIJSVERNIEUWING

ONDERWIJS

De onderwijsgerichte projecten onderzoek, ontwikkeling en implementatie ofte OOI bieden stimulansen voor de onderwijsvernieuwing en de verbreding van de onderwijskundige expertise in de verschillende faculteiten. Voor opzet en principes lees www.kuleuven.ac.be/onderwijs/ooi/Uitgangspunten.htm.

Lessenreeks ‘Development and Cultures’

Gebruiksvriendelijke hyperspacenimf ontworpen door Kunstwetenschap

Interdisciplinair debatteren

Colleges worden quality time met Galatea

Karla Venken

Anne-Mie Jaspers

Tijd voor enige kunstzinnigheid in deze rubriek, dachten wij, en daarom pikten we deze keer het Galateaproject uit de nimmer aflatende stroom OOI-initiatieven. Galatea werd gerealiseerd door professor Lut Pil, verbonden aan de Afdeling Kunstwetenschap, medepromotor Jan Baetens van Culturele Studies en wetenschappelijk medewerker Jan Van Looy.

creativiteit, in het beste geval slechts twee afbeeldingen tegelijk vertoond konden worden. De hedendaagse student mag zich dus in de verwende handen wrijven: Galatea biedt een uitgebreide reeks beelden binnen een zorgvuldig opgebouwd systeem dat vooral simpel en gebruiksvriendelijk gehouden werd. Gespecialiseerde discussies

Galatea is niet alleen het verlokkende vleesgeworden beeld aanbeden door Pygmalion, maar sinds ongeveer een jaar ook een databank - een stuk minder tot de verbeelding sprekend, zou u denken, maar vergis u niet: ook databanken hebben hun verrassende kantjes. Zo was het geenszins de bedoeling van de initiatiefnemers om de zoveelste prentjesdatabank op de K.U.Leuven-website te zetten; verschillende reeds bestaande goede visuele databases en de groeiende informatie op het internet maakten dat overbodig. Opzet was wel om in te kunnen spelen op zeer specifieke problemen en vragen die zich tijdens de colleges stellen en die om even specifieke afbeeldingen en materiaal vragen. Als oud-student kunstgeschiedenis herinner ik mij nog levendig het gehannes met diaprojectoren waar, om het zacht uit te drukken, niet iedere prof even handig mee was -, die geregeld ‘vastliepen’ en waarbij, en dan spreken we al over een verregaande

Daarnaast vind je op de databank, in het kader van de begeleide zelfstudie, ook zogenaamde ‘herziene versies’ van bestaande én compleet nieuwe cursu ssen, alle uitgaand van hetzelfde heldere stramien: een duidelijke structuur, een onderverdeling van de tekst in kleinere units, links naar andere sites en mogelijkheden om makkelijk van het ene niveau naar het andere te navigeren. Een derde onderdeel van het project zijn de discussiefora: door de cursussen op te delen in units en subunits krijg je steeds specifiekere discussiepunten die ook tijdens de live colleges behandeld kunnen worden. Met deze vorm van begeleide zelfstudie leert de student niet alleen een stuk zelfstandiger werken, ook de colleges krijgen een meerwaarde. Door de studenten op te delen in kleine groepjes die een bepaalde vraag moeten voorbereiden, kan de docent tijdens de lesuren meteen overgaan tot het behandelen van een heel specifiek probleem - het contact tussen student en docent wordt dus pure quality time, zeg maar, wat wij alleen maar kunnen toejuichen. (Hoewel, als ik terugdenk aan sommige professoren in gevecht met een diaprojector - dàt w as nog eens waar voor je geld!) http://millennium.arts.kuleuven.ac.be/galatea2/index.c fm?fuseaction=about

Het klinkt als het intr appen van een open deur, maar wetenschap en technologie, de globalisering van de economie, ronkende mensenrechtenverklaringen en internationale ontwikkelingssamenwerking slagen er niet in de kloof tussen Noord en Zuid te d ichten. Het begrip ‘ontwikkeling’ zelf is aan een grondige reconceptualisering toe. De nieuwe lessenreeks ‘Ontwikkeling en Culturen’ gaat dieper in op een aan tal prangende kwesties, en doet dat in een originele formule. Dit college werd op vraag van de studentenvertegenwoordiging opgericht door de Interfacultaire Raad voor Ontwikkelingssamenwerking (IRO) onder voorzitterschap van professor Jean Berlamont. Drijvende krachten zijn professor René Devisch en Ingeborg Fleisch, Cultures and Development Studies (CADES), Departement Sociale en Culturele Antropologie. Zij staan ook in voor de coördinatie. Fleisch: “Deze interdisciplinaire lessenreeks zal pogen om de Noord-Zuidproblematiek vanuit een culturen-gevoelig perspectief te benaderen. Het is de bedoeling om vooral laatstejaarsstudenten kennis te laten maken met cultur ele diversiteit en vandaar endogene kennisvormen en plurale ethische oriëntaties. Het geloof in één enkele wetenschappelijke benadering of een dominant wereld- en mensbeeld brokkelt stilaan af. ‘Ontwikkeling‘ is een complexe, veel-lagige materie die de verschillende individuele en discipline-gebonden deskundigheden overstijgt. Ook internationale organisaties en NGO’s willen vaker afgestudeerden die hun kennis en expertise op context-gevoelige wijze kunnen toepassen en verankeren . Deze lessenreeks bestaat uit tien colleges waarin telkens twee deskundigen het woord nemen. Eén spreker doet dat vanuit een lokale, cult uur-eigen benadering. Elk college wordt afgesloten met een debat gemodereerd door Jean-Pierre Rondas (VRT/KLARA). Deze interfacultaire lessenreeks staat open voor iedereen, in de hoop niet alleen de debatcultuur maar ook de Noord-Zuidsamenwerking nieuw leven te kunnen inblazen.” Doorspoelen met drinkwater

De reeks startte vorige week dinsdag met de provocerende vraag ‘Who on earth cares about water?’ provocerend, want terwijl wij het toilet doorspoelen met drinkbaar water is voor een miljard mensen op aarde de onmiddellijke beschikbaarheid van drinkbaar water géén evidentie. Op het pogramma staan verder nog lezingen en debatten over onder meer patenten op geneesmiddelen, biotechnologie en duurzame ontwikkeling in het Zuiden, de universaliteit van mensenrechten, globalisering van de economie. Het merendeel van de lezingen wordt in het Engels gehouden. Campuskrant zal in volgende edities dieper ingaan op een aantal van deze thema’s. Het programma van de lessenreeks vindt u op www.psy.kuleuven.ac.be/icdc

10 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

PERSONEEL

Studiedag Vrouw & Universiteit

Onthaasten!!! Anne-Mie Jaspers

Opdracht: interview een prof op maandagnamiddag en verwerk het materiaal tot een artikel tegen de deadline van dinsdagvoormiddag. Onderwerp: ‘onthaasting’ - u weet wel, het rustiger aan gaan doen, tijd nemen voor jezelf, als het ware. Pittig detail: ook de geïnterviewde wist met moeite een gaatje voor ons te vinden in haar verder overvolle agenda. Waarom over onthaasting praten als je er zelf geen tijd voor hebt? Omdat, dames en heren, sommige mensen zich uit de naad werken zodat ù eventueel binnenkort ‘aan onthaasting kan doen’. De VAP-werkgroep Vrouw & Universiteit organiseert op 9 november een studienamiddag met als thema ‘Onthaasting: mode of mogelijkheid?’ De werkgroep bestaat uit een twintigtal gemotiveerde personeelsleden die zich koppig blijven buigen over een aantal hete hangijzers, zoals daar is: de genderproblematiek. We spraken met professor Sabine Van Huffel, verbonden aan de F aculteit Toegepaste Wetenschappen en één van de t wee coördinatoren van de werkgroep. Het perfecte model

Vertrekpunt van de studienamiddag is het boek Beleidsmaatregelen voor het combinatiemodel van Walter Van Dongen, die meteen ook de eerste lezing verzorgt. Hij probeert het aloude ‘kostwinnersmodel’ - waarbij alle maatschappelijke en regeringsmaatregelen vertrekken vanuit de idee van betaalde arbeid en waarbij het, bijvoorbeeld, gewoon fiscaal voordeliger was als de vrouw thuisbleef - om te vormen tot een nieuw model, dat een zogenaamde volledige tijdsbesteding omvat. Een mens heeft immers nog wat anders aan zijn hoofd dan bezoldigd werken: de zorg voor het gezin en eventueel voor oudere familieleden, bijblijven via permanente vorming en, jawel, misschien toch ook nog wat vrijetijdsbesteding. Een nobel streven, zo’n nieuw model, ware het niet dat a. vandaag de dag de (bezoldigde) werkdruk steeds hoger komt te liggen, en dat b. alle nieuw-ogende mannen ten spijt, het een onbetwistbaar feit is én blijft dat die druk veel zwaarder doorweegt op vrouwen, die dan ook als eersten uit het arbeidscircuit zullen stappen via bijvoorbeeld loopbaanonderbreking. Komt daar nog bovenop dat doorheen de jaren nieuwe ‘familiemodellen’ zijn ontstaan gezinnen met twee kostwinners, éénoudergezinnen, nieuw samengestelde gezinnen, lesbische en homogezinnen - die allemaal hun eigen behoeften en verlangens hebben. Tijdens zijn lezing wil Van Dongen dan ook zijn visie geven op de fiscale voordelen die eventuele onthaasting voor al die verschillende

SAP-nummer op alle correspondentie

De loonadministratie verzoekt alle personeelsleden om op alle aan de Personeelsdienst gerichte correspondentie - ziektebriefjes en dergelijke - steeds het SAP-werknummer te vermelden. Dat nummer is terug te vinden op de weddekaart.

types van gezinnen met zich mee zou kunnen brengen, én de eventuele emancipatorische gevolgen die dit zou kunnen hebben. Fons Leroy, kabinetschef van minister Renaat Landuyt, zal het in een tweede lezing hebben over onder meer het principe van tijdskrediet dat de regering onlangs goedkeurde - het recht op gedeeltelijke of voltijdse onderbreking van je loopbaan gedurende een bepaalde periode. Maar daarmee is voor de werkgroep Vrouw & Universiteit de kous nog niet af. Universitair onthaasten

Universiteiten zijn namelijk een ras apart, vanwege de verschillende statuten, die elk hun eigen reglementen en toepassingen hebben. Zo kunnen AP’ers bijvoorbeeld tot op heden wel ‘loopbaanonderbreking om persoonlijke, familiale of sociale redenen’ nemen, maar alleen op voltijdse basis, met het risico dat je, als je na zes maanden of een jaar terugkeert, niet alleen volledig uit de running bent maar ook zo goed als geen kans meer maakt op verdere promotie. ATP’ers zijn dan bijvoorbeeld weer veel strakker gebonden aan vaste uurschema’s, waardoor plotse familiale rampscenario’s totaal uit den boze zijn. In het aansluitende debat wordt tijdens de studienamiddag dan ook dieper ingegaan op de vraag hoe het zogenaamde nieuwe model toepasbaar zou zijn op de universiteit. In het panel zal een afgevaardigde van de personeelsdienst zitten en onder meer ook Suzana Koelet van de Vakgroep Sociologie van de VUB, die recent een onderzoek verrichte naar vrijetijdsbesteding bij man en vrouw (en wat bleek - en dit willen wij zó graag even terloops vermelden - vrouwen hebben gemiddeld acht uur per week minder vrije tijd dan mannen, en dan hebben we het alleen nog maar over de ‘normaal’ getrouwde vrouw). Even serieus nu

In hoeverre wordt dit alles nu, door de academische overheid, au sérieux genomen? Sinds de oprichting van het Centrum voor Gelijke Kansen blijken al behoorlijk wat ‘kansen’ losgeweekt: in plaats van de vroegere tijdelijke contracten heeft het Centrum nu alvast één vast voltijds mandaat gekregen, en er wordt er waarschijnlijk nog één vrijgemaakt voor een onderzoekster. Er werd een netwerk opgericht van mainstreaming promotoren - in alle f aculteiten werden telkens een man en een vrouw aangesteld om praktische voorstellen in te dienen rond de genderproblematiek in hun specifieke werkterrein. Zo buigt men zich bij Toegepaste Wetenschappen over de vraag hoe de richting aantrekkelijker kan worden gemaakt voor

foto: Rob Stevens

vrouwelijke studenten. Bij Geneeskunde wordt dan weer gekeken naar de discrepantie tussen het hoge aantal meisjesstudenten en het feit dat alle hoge functies worden ingenomen door mannen. Om alert te worden voor dergelijke zaken volgden de promotoren een gendertraining. Laatste bedenking: waarom nog een werkgroep Vrouw & Universiteit, als het Centrum én de promotoren nu op volle toeren draaien? Omdat het ‘een ongebonden drukkingsgroep is’, zoals professor Van Huffel niet zonder - gepaste - trots vermeldt, die volledig uit vrijwilligers bestaat en niet bang is om bij eventuele onvrede naar de rector te stappen of ‘storende’ brieven rond te sturen. En hoeveel mannen bij die gemotiveerde mensen? Eén. Epiloog

Na ons gesprek gun ik mijzelf vijf minuten onthaasting in de zon in het prachtige park van Arenberg; en spurt daarna naar mijn fiets om, in die volgorde, mijn contract te gaan ondertekenen bij de Personeelsdienst teneinde SAP-toestanden te vermijden, boodschappen te doen, mijn kind op te halen, eten te bereiden, mijn kind te sl apen te leggen, af te wassen, op te ruimen, boekentas klaar te maken, was op te vouwen, én een tekst te schrijven - terwijl ik natuurlijk ‘s morgens al ‘bezoldigd’ gewerkt had. En h eren, wat deed u? Negen november, dat is alles wat wij hieraan toe te voegen hebben. Studienamiddag ‘Onthaasten: mode of mogelijkheid?’, vrijdag 9 november, 13.30u, Justus Lipsiuszaal, Erasmushuis, Blijde Inkomststraat 21. Deelname is gratis; vooraf inschrijven noodzakelijk, via prof. Conny Aerts, Instituut voor Sterrenkunde, Celestijnenlaan 200 B, 3001 He verlee, f (016)32 79 99, [email protected]

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

11

NIEUWS

Overdonderend succes dwingt Universitair Fitnesscentrum tot uitbreiding

“Oudere mensen worden hier niet aangegaapt” Geneviève Ostyn

Dat werd dan ook echt te klein voor de bijna 2.500 leden. “Ik had het persoonlijk nooit durven hopen,” zegt professor Boutmans, “maar het is dus een succes geworden, bij de studenten en - langzaam maar zeker - ook bij het personeel. Misschien zitten de wetenschappelijke studies die in het centrum worden uitgevoerd daar voor iets tussen - de proefpersonen zijn na afloop niet gewoon enthousiast, nee, het blijken heuse propagandisten.” Geen modellencentrum

Professor Christophe Delecluse

Zo’n zes procent van de bevolking doet aan fitness bij studenten ligt dat cijfer iets hoger: tien procent. Waarom nu net het fitnesscentrum zo succesvol is terwijl je in het Sportkot niet minder dan vijftig andere sporten kan beoefenen? Delecluse: “Wellicht trekken we veel mensen aan die geen sportvoorgeschiedenis hebben, mensen die weten dat ze ‘iets moeten doen’, maar bij wie het er niet van komt om bijvoorbeeld eens te gaan joggen. Zij hebben nood aan een goede begeleiding. Ik wil niet beweren dat wij zoveel beter zijn dan alle anderen, maar we proberen toch een modelcentrum te zijn, vooral dan op het vlak van aandacht voor de gezondheid, en dat spreekt mensen duidelijk aan. Ze worden hier medisch gescreend, opgevolgd, begeleid en ze krijgen antwoord op hun vragen. Wij promoten fitness altijd vanuit het gezondheidsstandpunt - andere

centra leggen vaak meer de nadruk op ‘er goed en slank uitzien’.” Het gaat in Univfit dus niet om het juiste pakje? Delecluse: “Nee, geen blitse toestanden hier, oudere mensen worden niet aangegaapt en er is ook geen bar - wel gratis water - of sauna.” Naast studenten en personeel wordt Univfit ook bezocht door de mensen van de rugschool van het UZ Gasthuisberg en door patiënten die komen revalideren, samen met hun kinesist. En ook die mensen blijven komen, ook als het niet meer écht hoeft voor hun behandeling. Boutmans: “Het feit dat onze begeleiders allemaal licentiaten LO zijn met een specialisatie fitness en gezondheid verklaart allicht mee het succes. Die begeleiders zijn geen verkopers, ze hoeven geen abonnementje zus of een extraatje zo te verkopen. En ook de interessante prijzen spelen allicht een rol: een jaarabonnement kost 3.000 frank voor studenten en 5.000 frank voor personeelsleden.” Delecluse: “Onlangs vroeg een man van 55 mij of hij op zijn leeftijd nog aan kracht kon winnen, hij kreeg namelijk moeite om zijn hond te volgen. Natuurlijk kan dat. Het is wel zo dat je kracht verliest als je minder beweegt, maar het is nooit te laat. Ook niet voor 90-jarigen.” “Nooit”, bevestigt professor Boutmans. Info: t(016) 32 91 41, [email protected]”

Ze hadden het niet durven dromen, dat het zo’n succes zou worden. ‘Ze’, dat zijn professor Jan Boutmans, voorzitter van het Sportcomité, en professor Christophe Delecluse, academisch verantwoordelijke, beiden van de Faculteit Lichamelijke Opvoeding en Kinesitherapie. En ‘het’, dat is het Universitair Fitnesscentrum Univfit. Het bestaat zo’n vijftal jaar en is wegens groot succes aan uitbreiding toe. Misschien komt u wel eens in het Universitair Sportcentrum en vraagt u zich af wat dat daar is met die werken, vlakbij de ingang. Of misschien komt u er nooit en dan moet u daar beslist wat aan doen. ‘De werken’ zijn voor het nieuwe fitnesscentrum, d at als een soort brug over de rijbaan komt, vlakbij het Gymnasium. De moderne constructie moet in het voorjaar van 2002 klaar zijn en zou dan bij de start van het nieuwe academiejaar in gebruik worden genomen. Het nieuwe fitnesscentrum zal zo’n 450 m2 beslaan, en dat is het dubbele van het huidige.

illustratie: Poponcini en Lootens

Leerstoel Triest-Guislain voor Herman De Dijn De tweejaarlijkse Leerstoel Triest-Guis-

In memoriam

lain, ingericht door het Vormingscentrum Guislain van de Broeders van Liefde en door de Universiteit Antwer-

De universitaire gemeenschap neemt afscheid van:

pen, wil de maatschappelijke belang stelling en interdisciplinaire samenwer king bevorderen ten aanzien van evoluties op het gebied van opvoeding,

Marcel Loeys, emeritus gewoon hoogleraar aan de F aculteit Economische en Toegepaste Economische Wetenschappen, geboren te Knokke op 7 juli 1917 en overleden te Leuven op 12 oktober 2001.

gezondheid en welzijn. Dit jaar werd deze leerstoel toegekend aan profes sor Herman De Dijn, die op 23 oktober twee voordrachten gaf met als thema Voorbij de ontzuiling.

12 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

Herman De Baere, gastdocent aan de Faculteit Geneeskunde, geboren te Aalst op 17 d ecember 1938 en overleden te Mechelen op 23 oktober 2001.

STUDENTEN

De speldenprikken van de Wesp

Ecologische actie in de etalage Karla Venken

foto: Rob Stevens

Mijn thuis is waar mijn the ma staat. Met die naar Leuvense hop geurende slogan promoot Studentenvoorzieningen het ‘ Samenwonen rond een idee’, oorspronkelijk een initiatief van de Sociale R aad van LOKO. Kotcultuur in de sfeer van een maatschappelijk relevant onderwerp, zoals bijvoorbeeld ecologie, meteen ook het nieuwste in de rij van themahuizen.

zo weinig van die onderzoeksresultaten hier ook geïmplementeerd worden. Daarmee is ook de notie duurzame universiteit gevallen, en de naam Copernicus. Die staat voor Cooperation Programme in Europe for Research on Nature and Industry through Coordinated University Studies. Het globale doel daarvan is de integratie van het thema duurzame ontwikkeling in het volledige universitaire onderwijs, en de aandacht voor een multidisciplinaire benadering van de milieu- en ontwikkelingsproblematiek binnen de universiteit. Tom: “ Enerzijds speelt de K.U.Leuven als bedrijf zeker niet de voortrekkersrol die men van haar mag verwachten, integendeel: haar jaarlijkse milieurapporten zijn jaar na jaar ondermaats tot rampzalig. Belangrijker lijkt ons echter de rol van de universiteit als maatschappelijke actor. In Factor Four. Doubling Wealth - Halving Resource Use analyseren Lovins, Lovins en von Weiszäcker als een van de belangrijkste oorzaken van het niet doordringen van ‘schone’ technologieën tot het bedrijfsleven, de veel te hoge transactiekost door conventioneel onderwijs: bedrijven die op schone technologie willen overschakelen worden geconfronteerd met een grote schaarste aan mensen die hierin gevormd zijn, en in die zin speelt de universiteit de rol van flessenhals naar duurzame ontwikkeling. Dat Copernicuscharter is in dat opzocht een hele goede tekst, die jaren geleden al door rector Dillemans werd ondertekend, maar waarvan in de praktijk zeer weinig te merken valt.”

Flessenhals

In zowat alle faculteiten en departementen van de unief zijn onderzoekers actief rond diverse aspecten van duurzame ontwikkeling, maar Marijn vraagt zich af waarom

[email protected]; info themahuizenop DEPO-site www.kuleuven.ac.be/dsv/studvoor/depo/themahuis.htm

Studenten gaan CO2-weddenschap aan met Olivier Deleuze Het is louter toeval dat het huis in de Parkstraat gedeeld wordt door vier jongens. Tom (2e lic economie), Yves (doctoraatsstudent theologie) en Marijn (1e lic psychologie) hebben in andere themahuizen hun sporen verdiend en zijn al langer ecologisch geïnspireerde bloedbroeders met contacten in lokale en internationale milieunetwerken. Maarten (2e kan filosofie) is de nieuweling maar hoeft evenmin bekeerd. Yves omschrijft hun gemeenschapshuis in de eerste plaats als een experimenteerruimte of labo voor duurzaam kotleven. Hier wordt samengewoond op een ecologische manier, en dat betekent onder meer bewust omspringen met energie en water, afval sorteren en composteren, veganistisch koken, eerlijk boodschappen doen in wereld- en natuurwinkels en dies meer. De concrete tips die dat samenleven oplevert, willen ze verzamelen en verspreiden via hun website, die voorlopig nog under construction is. Het huis is ook een ontmoetingsplaats voor mensen met zelfde visies en drijfveren, en wil een informatiekanaal en discussieforum voor studenten en andere geïnteresseerden worden. Tom: “We hebben een vergaderruimte met boeken en folders en internettoegang, kortom een infotheekje. Het raam aan de straatkant hebben we opgevat als een etalage waarin we onze acties aankondigen - met die klimop errond nog mooi groen ook. Het café Los Buenos hier vlakbij is de uitvalsbasis voor onze ‘vormingsactiviteiten’. Bedoeling is om elke dinsdag sprekers uit te nodigen of bijvoorbeeld video’s rond onze thema’s te vertonen. We vatten dat heel ruim op: van ecofilosofie en socio-ecologie, over milieu-activisme en de ecologische dimensie van de noord-zuidproblematiek, tot mobiliteit en alternatieven voor dierenproeven. Het kan ook praktischer, met bijvoorbeeld een cursus veganistisch koken.” De naam voor hun themahuis ontleenden ze aan De Wespen, een komedie van Aristophanes over een groep mensen die met een naald in de hand wantoestanden en onrechtvaardigheden aanklagen...

Bettie serveert Karla Venken Europese scholieren en studenten gingen vorig jaar een weddenschap aan met hun regering om in acht m aanden tijd de CO2-uitstoot met acht procent te verminderen. In Zwitserland en Duitsland hebben ze al gewonnen, België start pas op 1 november met de actie en probeert het in z es maanden. Op 18 oktober sloten de Belgische studentenkoepels de weddenschap af met staatssecretaris voor Energie en Duurzame Ontwikkeling Olivier Deleuze. Een en ander kadert in The Bet European Youth Climate Campaign. Die werd gelanceerd in november 2000, in de marge van de VN-klimaatconferentie in Den Haag, in reactie op het uitblijven van de r atificatie van de Kyotoafspraken. Op de eerste VN-conferentie over duurzame ontwikkeling, in 1992 in R io de Janeiro, werd voor het eerst duidelijk gesteld dat de enorme uitstoot van broeikasgassen door menselijke activiteit niet zonder ernstige gevolgen voor het klimaat zal blijven. Pas vijf jaar later kwam het in Kyoto tot een min of meer concreet actieplan. Het Kyoto-protocol stelde een reductie van de CO2-uitstoot met gemiddeld 5,2 procent voor ten opzichte van het niveau van 1990, als doels telling voor de geïndustrialiseerde landen. Die gaven zichzelf en hun economieën daarvoor de tijd tot 2008-2012. Maar zelfs die schamele intentie bleef dode letter. Afgezien van pogingen om een weinig principiële ruilhandel in emissierechten op te zetten, gebeurde er zo goed als niets. Opeenvolgende conferenties leverden niet eens een ratificatie, laat staan een implementatie van het protocol op, terwijl VN-wetenschappers de alarmbel luidden en gewaagden van een noodzakelijke emissiereductie met 60 procent. In Bonn, in juli van dit jaar, hebben alvast de Europese landen er

foto: Rob Stevens/ Sammie Stevens

zich dan toch toe v erbonden om tegen 2012 de uitstoot van broeikasgassen met 8 procent te verminderen - het gebakkelei onder de rijke landen over de te nemen maatregelen, en vooral de onwil van de VS, waren ronduit pijnlijk. Greenpeace verspreidde nadien posters met president Bush: WANTED For Climate Crimes.

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

vervolg op pagina 14

13

STUDENTEN

Met een beurs naar een buitenlandse universiteit

Plaatselijk onbegrip voor vegetariërs grootste probleem Gert Gielen

Adriaensen: “Zo’n verblijf leert je je eigen waarden en gewoonten in vraag stellen. Je ervaart wat cultur ele verschillen écht betekenen. Over het algemeen had ik geen aanpassingsproblemen, alleen het plaatselijke onbegrip voor vegetarische eetgewoontes was soms wel vermoeiend.” Cornillie: “Even weg zijn is fundamenteel om je eigen land en cult uur beter te leren kennen. Je gaat bepaalde kenmerken vergelijken, waarderen of relativeren. Eigenlijk maakt de buitenlandse ervaring beetje bij beetje een wereldburger van je, iemand die vlug contacten legt met mensen en graag observeert.” Heden geen universiteit

Wie in het buitenland wil studeren, vindt meestal wel een beurs. We zochten drie romanisten op die hun weg maakten in Spanje en Mexico.

Nathalie Van der Velden kreeg een Steve Biko-beurs van de VLIR voor een verblijf van een half jaar in Mexico Cit y. Daar wachtte haar een minder aangename verrassing. Van der Velden: “Mijn universiteit was dicht. Brigitte Adriaensen en Bert Cornillie, nu respectievelijk assistente Staking. Dat zou zo verder duren tot aan het einde Romaanse Literatuur en assistent Spaanse Taalkunde, legden een van mijn verblijf. Enerzijds was dat jammer, vergelijkbaar parcours af. Beiden verbleven tijdens hun licentiejaomdat ik nooit het gevoel heb gehad op een ren in Spanje in het kader van een Erasmus/Socrates-project. ‘levende’ campus rond te lopen. Maar anderzijds Dankzij een samenwerkingsakkoord tussen de K.U.Leuven en het kon ik echt wel heel turbulente tijden van nabij Spaanse ministerie van Binnenlandse Zaken kregen ze na hun stumeemaken. Er waren verkiezingen op komst, die die een wat ruimere beurs om er een t weede keer naartoe te gaan. van groot belang waren voor de Mexicaanse poliAllebei zijn ze uiterst positief over hun Spaanse ervaring. tieke orde. Het is bijzonder boeiend om bij zoiets Cornillie: “Voor een hispanist is het evident dat je naar Spanje een geprivilegieerde toeschouwer te zijn.” wil. Je verbetert er uiteraard je taal, en daarnaast onderhoud ik nog “Uiteindelijk heb ik tijdens het tweede deel van steeds contact met Spaanse academici die ik er heb leren kennen. mijn verblijf les kunnen volgen aan een centrum Verder krijg je door zo’n verblijf ook een beter inzicht in de maatdat speciaal was opgericht voor buitenlandse schappij en de manier waarop mensen denken.” beursstudenten. Op die manier kwam ik in conAdriaensen: “Mijn verblijf in Spanje was in beide gevallen tact met beursstudenten uit de hele wereld, en ronduit fantastisch en ik zou de e rvaring aan iedereen voor honmet Mexicaanse studenten die de staking beu derd percent aanraden. Je moet je plan trekken, wordt onafhankewaren. Daardoor kreeg je een boeiende mix van lijk. Je leert de cultuur door en door kennen. En last but not least: je heel verschillende achtergronden.” houdt er vrienden voor het leven aan over. Ook op studievlak was “De lessen waren uitermate interessant en het uitermate interessant, niet alleen omdat je natuurlijk je talenboeiden mij veel meer dan hun Belgische equivakennis enorm snel uitbreidt, maar ook omdat je in contact komt lenten: de proffen waren veel toegankelijker, en met nieuwe visies op literatuur en literatuurtheorie. Op die manier de mentaliteit was veel opener en vrijer. De klasleer je inzien dat de methodes waar je tot dan toe mee vertrouwd sen waren veel kleiner, discussie was heel belangwas niet de enige zijn, en dat doet je meer kritisch staan tegenover rijk, en nodeloze kennisopstapeling was niet aan je eigen onderzoeksdomein.” de orde. Er ging ook veel aandacht naar de prakCornillie: “De praktische organisatie in Spanje is wel niet zo tijk. Als we college hadden over theater, dan ginevident. Je krijgt te mak en met een hele bureaucratische poespas, gen we ook daadwerkelijk theaterstukken zien maar dat went wel: na een tijdje maak je je niet langer zenuwachtig ik heb meer dan twinitg stukken gezien in die zes als een of ander document op zich laat wachten. Zo kwam mijn Nathalie Van der Velden (l.) en Brigitte Adriaensen. Ber t maanden. Hadden we het over de problematiek studentenkaart pas aan op de dag dat ik naar huis vertrok.” Cornillie zat op het ogenblik van de foto in Mexico. van indianengemeenschappen in de grootstad, dan Adriaensen: “Op een bepaald moment moeten de studieresulgingen we projecten bezoeken en discussieerden we taten die je in het buitenland behaalt, geïncorporeerd worden in je openlijk met hen.” Leuvense resultaten. Dat leidt wel eens tot discussies. Het overdragen op “De balans van zes maanden Mexico is over de hele lijn positief te noemen. Zowel persoonlijk zich was geen enkel probleem, al mijn vakken werden aanvaard en in mijn als professioneel heb ik heel veel aan d ie periode gehad. Momenteel geef ik zelf Spaans, en daarbij programma opgenomen. Wel had ik wat moeite met de aanpassing van de komen mijn ervaringen in Mexico me nog steeds van pas.” punten. Ik vond het jammer dat een aantal van mijn resultaten werden gewijzigd, verlaagd dus. Omdat ik er soms hard voor gewerkt had, vond ik Info: Dienst Studieadvies, Naamsestraat 63. Persoonlijk advies op dinsdag, woensdag en vrijdag van die aanpassing niet altijd terecht.” 14-17u. De mediatheek raadplegen kan elke werkdag (behalve maandagvoormiddag) van 9-12u en Cornillie: “Er werden twee punten op twintig afgetrokken, terwijl profvan 14-17u. De brochure ‘Grensverleggend’, die je helpt bij het maken van een keuze en antwoord fen in Leuven aan studenten van het laatste jaar toch ook hoge resultaten geeft op vragen over beurzen, selecties, verzekeringen, enzovoort, kan je downloaden via geven als het examen bijzonder goed verloopt. Ik had er trouwens veel voor www.ond.vlaanderen.be/hoger_onderwijs/algemeen/GrensverleggendInhoudsopga-ve.htm. Wil je moeten doen. Concurreren met Spaanstalige studenten op het vlak van hun op de hoogte blijven van studiebeurzen voor het buitenland, bezorg dan je gegevens aan hilde.devogeigen taal is niet makkelijk... Als dat goed gaat, wil je dat ook weerspiegeld [email protected]. zien in je resultaten.”

vervolg van pagina 13

De campagne van The Bet is dan ook niet mis te verstaan. Scholieren en studenten willen met individuele maar zeer concrete acties bewijzen dat zij in enkele maanden tijd kunnen realiseren waar de regeringen denken twaalf jaar voor nodig te hebben. 480 kilo

De actie in België wordt gecoördineerd door de studentenkoepels VVS (Vlaamse Vereniging van Studenten), FEF (Féderation Etudiants Francophones) en door de ecologische vormingscentra Ecolife en Die Raupe. Die laatste gaat de weddenschap aan voor het Duitstalig landsgedeelte en concentreert zich vooral op lagere en middelbare scholen. Wat moeten de studenten doen om hun weddenschap te winnen? De CO2-uitstoot in België bedraagt per jaar 123 miljoen ton, of 12 ton per inwoner. De campagne loopt zes maanden, en om 8 procent op die zes ton te besparen moet de persoonlijke uitstoot met 480 kg verminderen. Wie de 22 concrete tips uit het Betboek of de Betsite toepast, slaagt daar moeiteloos in. Het gaat

immers om weinig meer dan bewu ster omspringen met elektriciteit, water, verwarming en zo meer. Vervang je bijvoorbeeld het ballonnetje van 60 watt in je bureaulamp door een spaarlamp van 11 w att, dan levert dat in zes maanden al 5,85 kilo minder CO2-uitstoot op. Eén dagje zonder vlees is zelfs goed voor 1,4 kg minder CO2. Om een idee te krijgen van je ‘energieverbruik’ en de te realiseren besparingen moet inderdaad gemeten en genoteerd. Deelnemende studenten ofte Betties moeten zich daarom inschrijven op de website www.thebet.be en er hun besparingsinspanningen invoeren op een rekenblad dat de uitgespaarde kilo’s CO2 berekent. Studenten kunnen individueel, met familie of met kotgenoten deelnemen. De weddenschap gaat in op 1 november 2001 en eindigt op 30 april 2002, maar je kan ook voor een kortere periode deelnemen, a rato van 18,5 kilo CO2reductie per week. De website geeft tekst en uitleg over hoe direct én indirect energieverbruik te meten - per slot van rekening vergt alles wat we kopen energie, en elke productie van energie zorgt voor CO2-uitstoot. Scheren

De kans dat de studenten de weddenschap verliezen is bijzonder klein. Ook wanneer slechts 1 procent van de

14 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

Vlaamse studenten of 600 jongens en meisjes door een energiebewuste levensstijl elk erin slagen 480 kilo CO2 uit te sparen, wordt de weddenschap als gewonnen beschouwd. Hoewel de resultaten in Zwitserland en Duitsland de politiek ronduit in z’n hemd zetten en de actie een lovenswaardige sensibiliseringscampagne is om jongeren te confronteren met hun eigen ‘energieconsumptie’, is de doelstelling van The Bet an sich allerminst ambitieus. Wie een beetje milieubewust is, kijkt immers nauwelijks op van de ecotips. Maar laat dat de besparingspret vooral niet drukken. Mochten de studenten tóch verliezen, dan zullen ze staatssecretaris Deleuze een week lang per taxifiets naar al zijn Brusselse afspraken brengen. In het omgekeerde geval komt hij met saxofoon en begeleidingsgroep studentenfuiven opluisteren. Chris Dusauchoit is de BV van dienst, en hij beloofde zich te zullen scheren wanneer de studenten winnen. Niet dat dit voor ons esthetisch gevoel zo nodig hoeft, maar als het zover is, valt het te hopen dat ie dat niet elektrisch doet. www.thebet.be

NIEUWS

Tien jaar centrum voor Relatievorming en Zwangerschapsproblemen (cRZ)

Kus onder de scanner Karla Venken

Mannetjes van afvalplastic in een roeibootje, rietjes als roeiriemen en hun geilheid als een paal boven water - de mannelijke dr ift te kijk gezet. Een fotografische verkenning van het zwangere vrouwenlichaam. Een digitale scanning van de hersenen van een kussend koppel - de lippen kleuren rood, de he rsenen blauw. Het cRZ, een vzw in de schoot van de K.U.Leuven, bestaat tien jaar en viert dat met zeven jonge kunstenaars in de Universiteitsbibliotheek. Campuskrant sprak met algemeen coördinator Trees Dehaene. Het cRZ is verbonden aan het Centrum voor Biomedische Ethiek en foto: Rob Stevens Recht van de K.U.Leuven. Aanleiding voor het ontstaan in 1991 w as de net gewijzigde abortuswetgeving, en de bekommernis van verscheidene organisaties onder impuls van professor Renaer en gesteund door toenmalig rector Dillemans, om het ethische debat over ongewenste zwangerschap, en de aandacht voor vrouwen in die situatie, gaande te houden. Trees Dehaene maakte aanvankelijk alleen de dienst uit. “Eerste opdracht was de eigen visie verdiepen en de ethische gevoeligheid bewaren, over de toenmalige polarisatie heen. De abortusthematiek was eigenlijk onontgonnen terrein omdat de gedachten vastgeraakt waren, en dat zowel in de ethisch-theoretische reflectie als in de benadering van vrouwen en koppels die met een ongewenste zwangerschap geconfronteerd worden. Het cRZ vertrekt van een christelijk mensbeeld maar houdt rekening met de pluralistische context. In de eigen opstelling wordt uitgegaan van het belang om mensen bij een moeilijke beslissing niet alleen te laten. De wet op de zwangerschapsafbreking maakt een abortus nog niet gewoon: elke beginnende zwangerschap raakt een vrouw hoe dan ook, en met rationaliteit alleen kom je er niet - wat nog niet wil zeggen dat élke abortus problematisch is. Onder invloed van maatschappelijke veranderingen is de focus van het cRZ in de loop van die tien jaar verbreed naar de ‘maakbaarheid’ van zwanger-

schap in verhouding tot kinderwens, vruchtbaarheid, relaties en seksualiteit. Het spanningsveld is er immers niet kleiner op geworden, wel integendeel: een te technologische ‘maakbaarheid’ stoot vroeg of laat op de onbewuste en complexe beleving van vruchtbaarheid en zwangerschap.” Tienermoeders

Het cRZ verricht studiewerk, verzamelt achtergrondinformatie en maakt vormingsmateriaal aan voor onder meer leerkrachten, hulpverleners, opvoeders uit de bijzondere jeugdzorg en ziekenhuispersoneel. Het centrum, d at ondertussen vijf medewerkers telt en een medewerker heeft in de vier andere Vlaamse provincies, maakt ook werk van een l aagdrempelig hulpaanbod dat de bestaande professionele hulpverlening ondersteunt en aanvult. Hulp van de zogenaamde nulde lijn - of preventieve hulp - zijn bijvoorbeeld de praatgroep Jong & Moeder voor tienermoeders, en de luistertelefoon Sifra voor vrouwen die over hun ongeplande zwangerschap willen praten. De telefoon wordt bemand door vrijwilligsters die opgeleid worden door het cRZ en maandelijks bijeenkomen voor supervisie. Inzake therapeutische hulpverlening beperkt het cRZ zich tot Keria, een post-abortusbegeleidingsgroep voor vrouwen. Trees Dehaene: “Onze luistertelefoon Sifra wil ongewenst zwangere

vrouwen eerst en vooral de kans geven om over de zwangerschap en alle ambivalentie die ermee gepaard kan gaan, te praten. We begeleiden ze in hun beslissing door de blinde vlekken weg te nemen. We helpen hen de psychologische, lichamelijke, rationele en existentiële vragen voor zichzelf zichtbaar te maken en onder ogen te zien om tot een keuze te komen waarmee ze zelf kunnen verder leven - welke die keuze ook is. De sp ecifieke aandacht voor tienermeisjes heeft deels te maken met de - weliswaar lichte - stijging van het aantal tienerzwangerschappen in de afgelopen vijf jaar. Het wettelijk kader rond abortus verplicht de overheid tot een tweejaarlijkse evaluatie van de abortuswet en uit het recentste rapport blijkt dat het aantal geregistreerde abortussen bij meisjes onder de twintig significant is toegenomen. In de overheidscampagnes die daarop volgden, ligt de nadruk op het absoluut voorkomen van tienerzwangerschap, terwijl cRZ de complexiteit onder de aandacht wil brengen. Niet alle tienerzwangerschappen zijn immers per definitie ongewenste zwangerschappen. Ook bij jonge meisjes is er vaak een vermenging van motieven en eenzelfde ambivalentie rond de ongeplande zwangerschap als bij volwassen vrouwen. Een specifieke moeilijkheid vloeit voort uit het feit dat anticonceptie een zekere regelmaat of structuur in het seksuele leven veronderstelt en dat dit botst met het spontane en ongeplande karakt er van jeugdige seksualiteit. Onze actie richt zich zowel op preventie en informatieverstrekking als op de begeleiding van tienermeisjes in hun beslissing voor abortus of behoud van het kind. Er moeten ook een aantal vooroordelen uit de wereld, zoals de idee dat jonge moeders geen goede moeder kunnen zijn. Zij zijn vaak ook eenzaam in hun zwangerschap en moeder-zijn op die leeftijd, de publieke opinie stigmatiseert jonge meisjes die ondanks de beschikbaarheid van preventieve middelen zwanger worden. We hebben een aantal brochures, met theoretische achtergrond over oorzaken en gevolgen van tienerzwangerschap, praktische info voor de tienermoeders zelf en ook eentje voor scholen, Een leerling is zwanger, en er is een publicatie in de maak voor begeleiders in de bijzondere jeugdzorg. In de praatgroep Jong & Moeder wordt onder meer de relatie met de ouders en vooral ook met de moeder besproken - veel moeders willen immers hun tienerdochter als moeder vervangen.” Parcours

Het kan verbazen dat een universiteit via een vzw een dergelijk hulpaanbod heeft. Maar Trees Dehaene ziet een belangrijke betekenis in de academische verankering. “Er is ten eerste de inbedding in een centrum dat wetenschappelijk denkwerk verricht en de visie-ontwikkeling ondersteunt. Ten tweede getuigt het van moed van de K.U.Leuven om in haar schoot een centrum te laten bestaan dat in het veld staat en zo het ethisch denken confronteert én bijstuurt. Het contact met vrouwen geeft ons nieuwe inzichten in de zowel lichamelijke als psychologische en existentiële verwerking van abortus en ongeplande zwangerschap. Die wisselwerking tussen denken en

doen is niet alleen bijzonder interessant maar ook zeer vruchtbaar.” Zijn sensibiliserende functie indachtig koos het jarige centrum voor een beeldende tentoonstelling, om via hedendaagse kunst thema’s als seksualiteit en zwangerschapsbeleving aan te kaarten bij een ruim en vooral ook jong publiek. Het cRZ gaf de artistieke realisatie van de tentoonstelling in handen van Artforum, een jeugddienst die vooral bekendheid geniet van het jongerentheaterfestival fABULEUS en ook jonge professionele kunstenaars onder de arm neemt . Samensteller Vera Cammaer vatte de expositie op als een parcours en benutte verschillende locaties in de bibliotheek - geen enkele bibliotheekganger ontkomt eraan, maar de haast toevallige ontmoeting met de kunstwerken maakt ook de charme uit van Turning Points. De tentoonstelling is gratis en loopt tot en met 1 december in de Universiteitsbibliotheek, op weekdagen tussen 9 en 19u, en op zaterdag van 9 tot 12.30u. Groepen kunnen een rondleiding aanvragen, voor scholen is een uitgebreid educatief pakket beschikbaar, info: cRZ, t(016)33 69 5 4, [email protected]. Jongerengroepen kunnen de thema’s uit de tentoonstelling ook uitdiepen in creatieve workshops, info: Lieve Claes, t(016)23 17 59, [email protected] Studiedag voor hulpverleners: Begeleiding na abortus, begeleidingservaringen theoretisch gekaderd, 20 nov., college De Valk, auditorium Zeger Van Hee. Deelnameprijs 1.200 fr, broodjeslunch inbegrepen, info cRZ (zie hoger). Lezing i.s.m. Preventiecel K.U.L euven: Omgaan met ongewenste zwangerschap en abortus, 28 nov., college De Valk, auditorium Zeger Van Hee. Inkom gratis.

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

15

CULTUUR

Breek je week met een gratis UUR KULtUUR Eerste laatavond-UUR KULtUUR met Walter Verdin

Kamermuziek van Brahms en Dejonghe door Trio Clarino

Eind 1993 trok Walter Verdin naar Ivoorkust om er Frank Michiels te vergezellen in zijn zoektocht naar Afrikaanse percussieritmes. Hij kwam terug met meer dan 50 uur videomateriaal over Afrikaanse muziek, mensen en landschappen. Deze opnames vormden het basismateriaal voor het videoconcert X, dat gecreëerd werd op het KunstenFESTIVALdesArts van 1996, en dat in verschillende gedaantes te zien was in onder andere Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Brugge, Kopenhagen en Helsinki. Het eerste laatavond-UUR KULtUUR brengt de instrumentale versie X, waarin de videobeelden en -geluiden van Walter Verdin de ritmische basis vormen voor een bedwelmend videoconcert met live percussie door Frank Michiels op diverse elektronische en akoestische slaginstrumenten, en de Senegalees El Hadji N’Diayé Rose op sabar en djembe. Woensdag 7 november, 22u, VLAM, Vlamingenstraat 83.

Het Trio Clarino werd opgericht in 1994, en bestaat uit klarinettist John Van Laethem, pianiste Catherine Mertens en celliste Barbara Gerarts. Het Trio interpreteert composities uit diverse stijlperioden op originele en vaak eigenzinnige wijze, waarbij steeds het emotionele element centraal staat. De heel aparte combinatie van de doordringende, vaak weemoedige klank van de klarinet, het expressieve van de cello of de altviool, en de piano als klein orkest, maakt van elk concert een belevenis. Op 21 november staan het Trio opus 114 van Brahms en Tijdingen van Dejonghe op het programma. Woensdag 21 november, 13.10u, VLAM, Vlamingenstraat 83.

Theatermonoloog ‘Tussen twee stoelen’

Op 14 november brengen De Gebroeders Boudewijn, een nieuwe theatergroep rond regisseur Paul Mercelis, de theatermonoloog Tussen twee stoelen van de jonge Vlaamse schrijver Olivier Van Oost. Een man ligt alleen in een kam ertje. “Ik heb geen verhaal,” zegt hij, “en wat ik me herinner heb ik gehoord van anderen.” Uit de aanwezigheid van een t weede stoel leidt hij af d at er ooit nog iemand in de kamer is geweest. Voorzichtig anticipeert hij op de terugkeer van die tweede man, maar de man komt niet ... De sobere regie en de indruk wekkende scenografie geven de eenzame man een ongekende universaliteit. Deze voorstelling grijpt de toeschouwer bij de keel, en slingert hem heen en weer t ussen vertwijfeling en ontroering. Woensdag 14 november, 13.10u, VLAM, Vlamingenstraat 83.

foto: ingezonden

Uniek dubbelconcert in Groot Begijnhof

Universitair Symfonisch Orkest vertolkt Elgar en Sjostakovitsj

Op 6 november verzorgt het Vlaams Radio Koor onder leiding van Johan Duijck een uniek dubbelconcert in het Groot Begijnhof. De luisteraar kan zich laten onderdompelen in twee ver uit elkaar liggende klankwerelden, onderbroken door een nachtelijke wandeling. Het concert vangt aan om 1 9.30u met het Lagrime di San P ietro van de Vlaamse polyfonist Orlandus Lassus (15321594). L assus schreef dit ontroerende vocale werk aan het einde van zijn leven en droeg het op aan paus Clemens VIII. De Psalms of Repentance van de twintigste-eeuwse componist Alfred Schnittke (1934-1998) vormen om 22u het tweede deel van het programma. In deze kleurrijke en poëtische compositie van twaalf psalmen bereikte Schnittke zijn ideaal van ‘complexe eenvoud’. Tussen de twee concertdelen door leiden ervaren gidsen het publiek rond in het nachtelijke Groot Begijnhof. Dinsdag 6 november, 19.30u, Sint-Jan-de-Doperkerk. 19.30u: Lagrime di San Pietro; 20.30u: rondleiding en tijd voor drankje; 22u: Psalms of R epentance. U kan ook een deel van het programma volgen. Tickets aan 400 f r. / 300 f r. (personeel K.U.Leuven, +3-pas) / 200 f r. (studenten), te verkrijgen bij Cultuurcoördinatie, Oude Markt 13, Leuven, t(016)32 41 40, [email protected]

In de week van 1 november maken de studenten van het Universitair Symfonisch Orkest traditiegetrouw een concertreis. Dit jaar doen ze Praag aan, en bij hun terugkeer in Leuven laten ze het resultaat horen van een weeklang repeteren en concerteren. Op dinsdag 7 november brengt het USO onder leiding van Edmond Saveniers het Celloconcerto van Edward Elgar, een brok Britse lyr iek met als solist de 22-jarige Aleksandr Khramouchin. Nadien volgt de 11de symfonie 1905 van Dimitri Sjostakovitsj. Dinsdag 7 november, 20u, Pieter De Somer-aula. Tickets aan 350 f r. / 250 f r. (studenten), te verkrijgen bij Cultuurcoördinatie, Oude Markt 13, Leuven, t(016)32 41 40, [email protected]

De Volle Tent strijkt weer neer Op 28 november slaat cultureel L euven voor de derde maal z’n tent op, en wel de spraakmakende Volle. De Volle Tent betekent nog steeds De Tent In, De Stad In en De Nacht In. De Tent In biedt onder meer een ontbijtfilm, een UUR KULtUUR-concert van Tom Helsen, een knotsgek theaterstuk van Joep Van der Geest, workshops gaande van henna tot hip hop, en het Hans Hof Ensemble in de Brandweerkazerne als afsluiter. Voor de De Stad In worden UUR KULtUURgewijs twee Brusselse kortfilms ingeleid door Marc Didden, brengt N’Diayé Rose percussie en zijn er geleide bezoeken aan onbekende gebouwen. We gaan De Nacht In met performances van duistere poëten en stand-up comedians in de verschillende fakbars. Nadien kan met Kura gratis gefuifd in De Blauwe Kater. Meer over deze cultur ele happening in onze volgende editie.

Filippijnse avond Jovino Miroy en Cultuurcoördinatie K.U.L euven organiseren van 5 tot 9 november een tentoonstelling van Engelstalige boeken uit de Filippijnen in de Faculteit Letteren, en op 15 november (20.30u) lezen Engelstalige schrijvers uit de Filippijnen voor uit eigen werk, afgewisseld met Filippijnse liederen en muziek. U kunt deze avond bijwonen in de Faculteit Letteren, Blijde Inkomststraat 21, 8ste verdieping. De toegang is gr atis. Info: Cultuurcoördinatie K.U.Leuven, t(016)32 40 09.

16 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

A D VA LVA S

Benoemd of onderscheiden

Korte berichten European Youth Summit

Wie een mededeling wil laten opnemen in de r ubriek ‘Benoemd of onderscheiden’ van Campuskrant, kan dit door een digitaal formulier in te vullen op het adres www.kuleuven.ac.be/ck/mededeling/benoemd.htm.

L. Cornette, verbonden aan de Afdeling Kindergeneeskunde, kreeg in september de Eerste prijs op het 5th World Congress of Perinatal Medicine in Barcelona, Spanje. Hij ontving die prijs naar aanleiding van een onderzoekswerk getiteld Magnetic resonance brain imaging and cranial ultrasound compared in a sequential cohort of preterm infants (L. C ornette et alii). Professor Roger Lijnen, verbonden aan het Departement Moleculair en Cardiovasculair Onderzoek van de Faculteit Geneeskunde, ontving de Nederlandse prijs voor de periode 1998-2000 van de GlaxoSmithKline Prijzen voor Wetenschappelijk Onderzoek, onder de auspiciën van de Koninklijke Academie voor Geneeskunde. Hij kreeg de p rijs voor zijn werk Rol van het fib rinolytisch systeem en het matrix metalloproteinase systeem in neointima vorming na vaatwandbeschadiging. Licentiaat J.O.C. Vanlerberghe, stafmedewerker motorische revalidatie en afdelingshoofd neuromotorische revalidatie in de UZ, w erd benoemd tot academische consulent aan de Faculteit Lichamelijke Opvoeding en Kinesitherapie. De heer Vanlerberghe is tevens sportdeskundige voor personen met een handicap.

Op 1, 2 en 3 december organiseert Generation Europe in het Europees Parlement in Brussel de European Youth Summit (EYS) over Shaping the Future, rond het thema The Workplace of the Future. Wie tussen 19 en 25 jaar oud is, student, werknemer of ondernemer en Europese onderdaan, kan - na selectie - een presentatie geven over dit onderwerp. Uw bijdrage over de toekomst wordt live uitgezonden via Europe by Satellite en het Internet. Meer informatie: Louis de Schorlemer, Communications Co-ordinator, Fondation Génération Europe, t(02)648 15 42, f(02)648 83 61, http://www.generation-europe.org.

Erratum De driejaarlijkse Prijs Raymond Derine voor Humane Wetenschappen wordt niet geselecteerd door de Vlaamse Leergangen, zoals te lezen stond in Campuskrant nr. 3, pagina 9. Om de drie jaar wordt door de Bestemmingscommissie van het Fonds - voor de K.U.L euven: de vicerector Humane Wetenschappen, de decanen van Rechtsgeleerdheid, Sociale Wetenschappen en Letteren, en de voorzitter van de Vlaamse Leergangen; voor Ufsia: de rector of zijn afgevaardigde - een ad hoc-jury van academici samengesteld.

Onderzoekskalender Een overzicht van alle openstaande onderzoeksprogramma’s en initiatieven is beschikbaar op CWIS, www.kuleuven.ac.be/gedoc. Wie geen toegang heeft tot CWIS kan contact opnemen met Karine Aert van de Dienst Onderzoekscoördinatie, Naamsestraat 22, 3000 Leuven, t(016)32 40 53, f(016)32 41 98 , [email protected].

Doctoraten Wie een mededeling wil laten opnemen in de rubriek ‘Doctoraten’ van Campuskrant, kan dit door een digitaal formulier in te vullen op het adres www.kuleuven.ac.be/ck/mededeling/promotie.htm.

21 sept.: Jan Van Gelder, Farmaceutische Wetenschappen, Intestinal Absorption Enhancement of the Antiviral E ster Prodrug Tenofovir Disoproxil Fumarate, prom. prof. P. Augustijns. 16 okt.: Eveline Vanfraussen, Letteren, “Uit schemerleven in den hellen dag getreden”. Een discursieve lectuur van het tijdschrift De Vlag (1936-1944), prom. prof. D. De Geest. 18 okt.: Wim Van Rhijn, Landbouwkundige en Toegepaste Biologische Wetenschappen, Derivatization of Renewable Organic Chemicals with Ordered Hybrid Sulfonic Acids, prom. prof. P. Jacobs. 24 okt.: Veerle Neefs, Landbouwkundige en Toegepaste Biologische Wetenschappen, Veldfase van de witloofwortel (Cichorium intybus L.) als basis voor de bewaring, prom. prof. M. De Proft. 29 okt.: Shadrack Mwakalila, Landbouwkundige en Toegepaste Biologische Wetenschappen, Modelling Hydrological Response of Semi-Arid Catchments in Function of Physical Characteristics, With Application to the Great Ruaha Basin in Tanzania, prom. prof. J. Feyen. 7 nov.: Peter Hellings, Geneeskunde, Immunomodulation in a Mouse Model of Allergic Asthma, prom. prof. J. Ceuppens en prof. M. Jorissen. 7 nov.: Ruth Loos, Geneeskunde, Fetal Origins of Cardiovascular and Metabolic Risk Factors in Young Adults - A Prospective Twin Study, prom. prof. R. Vlietinck. 18 dec.: Bram Roosen, Letteren, Epifanovitch Revisited. (Pseudo-) Maximi Confessoris Opuscula Varia: A Critical Edition with Extensive Notes on Manuscript Tradition and Authenticity, prom. prof. P. Van Deun. 19 dec.: Pieter De Leemans, Letteren, Aristotle’s De motu animalium and De incessu animalium in the Middle Ages, prom. prof. J. Brams . 20 dec.: Idesbald Goddeeris, Letteren, De verleiding van de legitimiteit. Poolse Exilpolitik in België. 1830-1870 en 1945-1980, prom. prof. L. Vos.

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

17

A D VA LVA S

Eind oktober rolde het zesde nummer van Campuskrant International van de persen. Het Engels-Spaanse broertje van Campuskrant verschijnt tweemaal per jaar en wordt verstuurd naar buitenlandse alumni en naar buitenlandse studenten in Leuven. Behalve informatie over studeren aan de K.U.Leuven bevat dit nummer onder meer artikels over de Socrates-evaluatie en het internationale beleid aan onze universiteit, een selectie uit de reeks Topvijf, waarin gepeild wordt naar de mijlpalen in uiteenlopende wetenschappelijke disciplines, en een interview met kardinaal Danneels. Wie internationale contacten heeft en een aantal exemplaren wenst, kan contact opnemen met Inge Verbruggen, t(016)32 40 15/10 of [email protected].

18 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01

A D VA LVA S

http://www.kuleuven.ac.be/

Vacatures AAP en BAP Vacante mandaten van assisterend en bijz onder academisch personeel voor het academiejaar 2001-2002, 10de lijs t

De rector van de K.U.L euven maakt bekend dat de onderstaande mandaten vacant worden gesteld. Als u wil s olliciteren voor één of mee rdere van deze functies, dient u C3formulieren in te vullen die u kan aanvragen op de Dienst Academisch Personeel, t(016)32 40 88, op het secretariaat van de faculteit of via onze website. Deze formulieren, één exemplaar per kenmerk, moeten vóór 14 nov ember 2001 teruggestuurd worden naar de Dienst Academisch Personeel, Krakenstraat 3, 3000 Leuven. Als u zich voor meer dan één man daat kandidaat stelt, dient u een lijst bij te voegen waarin u de vacatures in volgorde van voorkeur klasseert. Deze lijst wordt enkel aan de decaan van de faculteit bezorgd. Om in aanmerking te komen, dienen de kandidaten zich tijdens hun universitaire studies bij voorkeur onderscheiden te hebben. Faculteit Rechtsgeleerdheid Kenmerk: 00200210 - 50007812 Functie: 50% assistent, Afdeling Arbeids- en Sociale Zekerheidsrecht, vanaf heden voor 2 jaar, hernieuwbaar Diploma: licentiaat rechten Opdracht: assistentie bij seminaries, werkcolleges sociale zekerheid en bij werking Instituut voor Sociaal Recht.

Hoger Instituut voor Wijsbegeerte Kenmerk: 00200210 - 50021472 Project: FWO nr. G.0254.02 Functie: 100% wetenschappelijk medewerker (2 functies), HusserlArchief, vanaf 1 januari 2002 tot 31 december 2005

Diploma: licentiaat wijsbegeerte (of gelijkwaardig) met een eindverhandeling over de fenomenologie van E. Husserl, Duitstalig Opdracht: onderzoek en uitgave van manuscripten van de filosoof E. Husserl.

Faculteit Toegepaste Wetenschappen

Faculteit Psychologie en Pedagogische Wetenschappen Kenmerk: 00200210 - 50021475 Project: FWO nr. G.0216.02 Functie: 100% wetenschappelijk medewerker of bursaal, Afdeling Orthopedagogiek, vanaf 1 januari 2002 voor 2 jaar, hernieuwaar Diploma: licentiaat psychologie/orthopedagogiek/logopedie & audiologie, Master of Artificial Intelligence, ander universitair diploma met bijkomende opleiding of ervaring in de gedragswetenschappen Opdracht: uitvoering van het project “Experimentele vergelijking van visuele en auditieve temporele informatieverwerking bij kinderen met dyslexie”; voorbereiden doctoraat; kandidaat dient zich in te werken in de psychofysica van het visueel en auditief systeem en in de (cognitieve) theorieën rond dyslexie; aanpassen van psychofysische experimenten en procedures voor afname bij relatief jonge kinderen; programmeerervaring of bereidheid zich hierin in te werken strekt tot aanbeveling.

Faculteit Wetenschappen

Kenmerk: 00200210 - 50021476 Project: FWO nr. G.0169.02 Functie: 100% bursaal, Afdeling Vergelijkende Fysiologie & Morfologie der Dieren, vanaf 1 januari 2002 voor 2 jaar, eventueel hernieuwing Diploma: licentiaat biologie/biochemie of bio-ingenieur Opdracht: endocrinologisch onderzoek (in teamverband) naar de wer-

Wie een mededeling wil laten opnemen in de rubriek ‘Publicaties’ van Campuskrant, kan dit door een digitaal formulier in te vullen op het adres www.kuleuven.ac.be/ck/mededeling/publicatie.htm.

Humane Wetenschappen H. Arts, Alle grote avonturen gebeuren vanbinnen. Julien Green en de mystiek, ISBN 90-5826-132-8, L euven, Davidsfonds, 2001, 102 p. Het bewogen religieuze leven van de Franse literator Julien Green fascineert Arts al jaren. Green wordt geraakt door een Beminde van wie hij nooit genoeg krijgt. Zijn inzicht in zijn unieke relatie met God werpt een nieuw licht op de hedendaagse spiritualiteit. Greens leven was één grote strijd om innerlijke vrede te vinden. Dit boek is een meeslepend essay over mystiek, beleefd door Julien Green. R. Bieringer, D. Pollefeyt & F. Vandecasteele-Vanneuville (eds.), Anti-Judaism and the Fourth Gospel, ISBN 90232-3712-9, Papers of the Leuven Conference 2000, Assen, Van Gorcum, 200 1 In de 20ste eeuw citeren (neo)Nazi’s het Johannesevangelie om hun jodenhaat te staven. Christenen kunnen zich niet beperken tot verontwaardiging hierover. De vraag dringt zich op of het hier slechts gaat om een misbruik van het vierde evangelie, dan wel of het Johannesevangelie zelf anti-joodse elementen bevat, en wat dan met deze elementen dient te gebeuren. In de Faculteit Godgeleerdheid bogen de meest gerenommeerde specialisten zich over deze kwestie, en de resultaten daarvan worden in dit boek bijeengebracht in 24 bijdr agen, voorafgegaan door een omvangrijke bijdr age van de organisatoren en met een uitvoerige literatuurlijst. J. Braeckman, K. D evolder, Copyright. Een bio-ethisch essay, ISBN 90-5867-1 54-2, Leuven, Universitaire Pers Leuven, 2001, 208 p., 650 f r. - 16,11 euro. Gaan onverantwoordelijke wetenschappers binnenkort ook mensen klonen? Gaan dictators ten strijde trekken met een leger klonen? Brengen we de doden terug tot leven door klonering van hun DNA? Katrien Devolder en Johan Braeckman verdedigen het standpunt dat kloneren kan, zodra een aantal medische en technische obstakels overwonnen zijn. H. De Dijn, Geluksmachines in context. Filosofische essays, ISBN 90-289-2998-3, Kapellen, Uitgeverij Pelckmans, 2001, 207 p. Ernstig-ironische bedenkingen van een eigenzinnig filosoof die zich laat uitdagen en inspireren door de grillige, soms haast absurde ontwikkelingen van het hedendaagse leefklimaat. De korte essays werden meestal geschreven naar aanleiding van concrete problemen, nieuwe ontwikkelingen of toevallig opduikende discussies. Toch slaagt De Dijn erin telkens weer door te dringen onder de oppervlakte. W. Dewachter, De mythe van de parlementaire democratie. Een Belgische analyse, ISBN 90-334-4832-7, L euven, Acco, 2001, 475 p., 1.497 fr. De officiële staatsleer afficheert België als een voldragen parlementaire democratie. Maar doorgedreven onderzoek van de Belgische parlementen stoot onontwijkbaar op een groot verschil tussen de mooie voorstelling en de levende werkelijkheid. De parlementaire democratie is in hoge mate een institutionele verhulling. Sterker nog, de officiële staatsleer verkondigt in feite een mythisch beeld. J. Elst, Modern Turks stapsgewijs, ISBN 90-334-4808-4, Leuven, Acco, 2001, 315 p., 1. 497 fr. In het eerste deel wordt de grammatica uitgelegd en wordt ingegaan op de taalmechanismen die in het heden-

Kenmerk: 00200210 - 50005522 Functie: 100% assistent, Afdeling P.M.A., vanaf 1 januari 2002 voor 2 jaar, hernieuwbaar Diploma: burgerlijk ingenieur WE, richting mechanica Opdracht: labo-oefeningen, begeleiding van eindwerken en bij fabrieksbezoeken, deelname aan wetenschappelijk onderzoek van de afdeling. Kenmerk: 00200210 - 50006441 Functie: 100% assistent, Afdeling Biomechanica en Grafisch Ontwerpen, vanaf heden voor 2 jaar, hernieuwbaar Diploma: burgerlijk ingenieur, licentiaat natuurkunde of wiskunde Opdracht: hulp bij begeleiden van oefeningen Mechanica in 1ste en 2de kan burgerlijk ingenieur en 1ste kan burgerlijk ingenieur architect; meewerken aan de aanpassingen van de oefenzittingen voor 2de kan burgerlijk ingenieur; hulp bij begeleiding van de eindwerken biomechanica; doctoraal onderzoek in de biomechanica.

Faculteit Geneeskunde

Kenmerk: 00200210 - 50021474 Project: FWO nr. G.0173.02 Functie: 100% bursaal (2 functies), Afdeling Theoretische fysica, vanaf 1 januari 2002 voor 2 jaar, eventueel hernieuwbaar met 2 jaar Diploma: licentiaat natuurkunde of wiskunde Opdracht: wetenschappelijk onderzoeker i.v.m. theoretische en wiskundi ge natuurkunde i.f.v. het project “Statistische mechanica van spinglazen en neurale netwerken met optimale informatie-inhoud”; mogelijkheid tot voorbereiden van doctoraat.

Publicaties

kingsmechanismen waarlangs de PCB’s als endocrine disruptors de embryonale schildklierwerking en de neurale ontwikkeling verstoren bij de kip; ervaring in het omgaan met proefdieren en in het gebruik van diverse moleculair biologische technieken is aangewezen.

Kenmerk: 00200210 - 50003345 Functie: 25% praktijkassistent, Academisch Centrum Huisartsgeneeskunde, vanaf 1 januari 2002 voor 5 jaar Diploma: erkend huisarts Opdracht: geven van een reeks sessies omtrent psychosociale probleemopvang in de huisartsenpraktijk. Kenmerk: 00200210 - 50008282 Project: Fac. Pers.saldi Functie: 100% wetenschappelijk medewerker, Afdeling Fysiologie, vanaf heden voor 2 jaar Diploma: arts, bio-ingenieur, apotheek, licentiaat wetenschappen/biochemie, biomedische wetenschappen Opdracht: onderzoek van de fysiologische processen die de basis vormen van inter- en intracellulaire Ca2+ golven in celpreparaten via confocale laser microscopie en het gebruik van fluorescente indicatoren.

daags Turks werkzaam zijn. Het tweede deel bestaat uit oefeningen op de spraakkunst, vergezeld van korte woordenlijsten. Het derde deel bevat een aantal dossiers: kennismaking, de familie, het weer, het verkeer, de gezondheid, godsdienst, boodschappen doen, het restaurant, reizen en toerisme, ... P.H. Gommers, Europe - What’s in a name? Geography - Mythos - Arts, ISBN 90-5867-149-6, Leuven, Leuven University Press, 2001, 224 p., 2.340 fr. - 58 euro. Het woord Europa nemen we bijna dagelijks in de mond. Maar weten we eigenlijk wel waar dit woord vandaan komt? In dit prachtig geïllustreerde boek gaat de auteur op zoek naar de geografische en mythologische grondslag van de naam Europa. Daarenboven toont hij hoe doorheen de eeuwen deze mythen een bron van inspiratie waren voor de kunst. M. Janssens, C. Steyaert, Meerstemmigheid: organiseren met verschil, ISBN 90-5867-157-7, Leuven, Universitaire Pers Leuven, 2001, 282 p., 1.170 fr. - 29 euro. Maatschappelijke diversiteit is een uitdaging voor elke organisatie. Volgens de auteurs is dit een k westie van meerstemmigheid. Het veronderstelt dat we verschil en verschillen niet stereotyperen maar opvatten als iets wat tegelijk alledaags en vreemd is, een open beweging van alteriteit. Het komt erop aan nieuwe vormen van samenwerken te ontwikkelen waarin we verschil de motor van de dialoog laten zijn en niet het te vermijden schrikbeeld. B. Kerremans, Nooit meer oorlog? Europa en conflictpreventie, ISBN 90-5826-139-5, Leuven, Davidsfonds, 2001, 228 p., 805 f r. De twee erfvijanden Duitsland en Frankrijk tot vrienden maken: dat was na de Tweede Wereldoorlog dé drijfveer voor de oprichting van één Europese economische organisatie. Tegelijk het grootste project van conflictpreventie uit de geschiedenis. Hoe is het vijftig jaar later gesteld met de vrede in Europa? En welke vredesrol kan Europa spelen in de wereld? D. Lanoye, Christina van Zwed en. Koningin op het schaakbord Europa 1626-1689, ISBN 90-5826-133-6, L euven, Davidsfonds, 2001, 207 p., 908 f r. Een bijzonder originele studie over een intrigerende koningin tijdens een cruciale periode uit haar bestaan. Haar woelige levenswandel maakt Christina van Zwed en tot een illustere icoon van de C ontrareformatie en de barok. Historicus Diederik Lanoye doorzocht haar persoonlijke archief, haar correspondentie en rekeningen. Hij brengt een onderbouwde biografie, een meeslepend verhaal. M. Lodewijckx, Wereldatlas van de archeologie. Meer dan 1.000 vindplaatsen, ISBN 90-5826-113-X, L euven, Davidsfonds, 2001, 208 p., 1.894 fr. De archeologie heeft in de afgelopen decennia een enorme technologische evolutie meegemaakt. Stuifmeelonderzoek reconstrueert het natuurlijke milieu, materiaalanalyses tonen ons de herkomst van grondstoffen, door DNA-onderzoek van skeletresten is het mogelijk leeftijd, verwantschap, eetgewoonten en doodsoorzaak van individuen te achterhalen. Door luchtfotografie, grootschalig terreinonderzoek en dateringsmethoden kunnen de geografische en chronologische lacunes verder worden ingevuld. Essentiële stappen in de menselijke historie zijn op diverse plaatsen in de wereld uitgevonden. Meer dan ooit blijkt de w ereld ons dorp. B. Vandenabeele, De Bloesem van het Leven. Esthetiek en ethiek in Arthur Schopenhauers filosofie, ISBN 905867-136-4, Wijsgerige Verkenningen 22, L euven, Universitaire Pers Leuven, 2001, 312 p., 1.650 fr. - 40,90 euro. Schopenhauers filosofie staat bekend als pessimistisch. Traditioneel worden zijn esthetica en kunstfilosofie als een voorafschaduwing van de onthechting van de redeloze wil in de mystiek of ascese beschouwd. De k lassieke, dialectische interpretatie wordt in dit boek voor het eerst grondig aangevochten. Door Schopenhauers inzichten te confronteren met die van o.a. Shaftesbury, Burke, Nietzsche en Lyotard wordt niet alleen een heldere en diepgaande kennismaking met Schopenhauers wijsbegeerte geboden, maar tevens een kijk die de klassieke visie op Schopenhauer radicaal in vr aag stelt.

31.10.2001 C A M P U S K R A N T

19

DE DENKTANK

Kijk voor u! In deze rubriek legt Campuskrant allerlei vragen - van technische, socio-economische, politieke, ethische en filosofische aard - voor aan een denktank van Bijzonder Wijze Mannen en Vrouwen van de K.U.Leuven. Aarzel niet om ook uw vragen en problemen op te sturen naar De Denktank, Campuskrant, Oude Markt 13, Leuven. De laatste weken is ons nationale lerarenkorps in een drieste strijd verwikkeld met onderwijsminister Vanderpoorten, een problematiek die ook onze lezers niet onberoerd laat: “Een schande dat die leraren al op 55 met pensioen willen, en ik twijfel er niet aan dat De Denktank mijn opinie deelt!”, zo deelde bijvoorbeeld lezer Coenraad Meuris ons onomwonden mee. Keiharde onderhandelingen, stakingen, betogingen: de bittere strijd die de vakbonden de afgelopen maanden met minister Vanderpoorten voerden, liegt er inderdaad niet om. In tegenstelling tot wat de heer Meuris meent, kunnen wij bij De Denktank de leraars echter zéér goed begrijpen. Al te vaak doet men immers veel te geringschattend over het keiharde leraarsvak. Zo moet een gemiddelde onderwijzer tussen de grote vakantie, herfstvakantie, kerstvakantie, krokusvakantie en paasvakantie in geregeld nog met een volle bus jengelende onverlaten op bos-, sneeuw- en zeeklassen. En alsof dat nog niet slopend genoeg is, moeten ze tijdens de rest van het jaar dan ook nog eens lésgeven. Aan een hele klas met kinderen nota bene! Want een volwassene, daar valt nog mee te praten. Maar zo’n kleine, die weet per definitie uiteraard nog van niks. Begin dan maar eens uit te leggen wat een vier-

kantswortel is! Of een dt-fout, de passé composé, Godfried van Bouillon en de tabel van Mendeljev. Overigens: hoeveel tijd dacht u dat zo’n leraar krijgt om dat die kleine onwetenden allemaal uit te leggen? Wel, wij zullen het u zeggen: een schamele 32 uren per week. En let wel, we spreken hier over uren van amper 50 minuten! Neen, wij worden al moe als we nog maar aan die helse opdracht dénken -de leraars zelf trouwens ook, zo bleek. Welke dramatische gevolgen de situatie in ons onderwijs met zich meebrengt, willen wij graag illustreren met een klein voorbeeldje uit de les muziek. Zo leerden wijzelf vroeger - in het eerste studiejaar bij meester Frans - liedjes over het feit dat wij met zijn allen vrolijke, vrolijke vrienden waren, zeker als wij samen gingen kamperen in het bos of op de hei. Of over een klein, klein kleutertje, waarvan de hele klas zich in de eerste strofe zeer terecht afvroeg wat zij in den hof deed. Bleek dat zij daar al de bloempjes afplukte en het in dat opzicht dus véél te gr of maakte. Kortom: stevige nummers met klare, heldere teksten én een duidelijke morele boodschap voor de vaderlandse jeugd. Wij groeiden met zijn allen dan ook op tot deugdzame burgers, allemaal te danken aan het feit dat meester Frans destijds helemaal niet bezweek onder werkdruk of burn-out. Want hoe compleet anders gaat het er tegenwoordig in de klaslokalen aan toe! Dat bleek onlangs nog op dra-

SPORT

matische wijze tijdens een televisiereportage waarin wij een hedendaagse lerares tijdens hààr les muziek volgden. Daarin zagen en hoorden wij die lerares de kinderen luid kelend melden dat zij twee beren broodjes zag smeren. Waarna zij van de uit eraard compleet verbouwereerde ukken eiste te bevestigen dat zij er òòk bij stonden, ernaar keken en dat oh zo’n wonder vonden. Als wij zoiets zien is onze conclusie snel klaar: dat mens had ofwel zwaar aan de drugs gezeten (wat wij niet durven vermoeden) óf zij was het levende bewijs dat leraars inderdaad zeer zwaar overwerkt zijn en dus dingen beginnen te zien die er helemaal niet zijn, in c asu een kolonne broodjessmerende beren. Maar dat was nog lang niet alles, want daarna ging de lerares pas écht totaal door het lint. Als een volleerde volgelinge van Osama Bin Laden begon zij de kinderen immers al zingend op te ruien en tot staatsgevaarlijk terrorisme aan te sporen. Eén ondubbelzinnig cit aat willen wij u daarbij niet onthouden: “Al die willen te kaap’ren varen, moeten mannen met baarden zijn!” Waarna de lerares van de kinderen eiste dat zij onomwonden de lof van Jan, Piet, Joris en Corneel zouden zingen, criminele heerschappen die één van de komende dagen ook tot een dergelijke kapingsactie zouden overgaan. En dat gebeurt dus allemaal in een modale k las hier te lande, op een moment dat alle grote wereldleiders zich het hoofd breken over de vraag met welke maatregelen ze het internationale terrorisme kunnen stoppen! Mevrouw Vanderpoorten, als Denktank vragen wij u: is dìt het soort onderwijs dat u wil? Is dit de manier waarop u onze jeugd graag opgevoed ziet? Wij dachten van niet! Daarom, minister, in naam van de vrije w ereld: lààt die dolgedraaide leraars alstublieft op hun vijfenvijftigste met pensioen gaan. Namens De Denktank, Prof. dr. T. Van Caster (hoofd werkgroep Educatie) en G. Op de Beeck (secretaris-klerk)

eerste jaar heb je daar grote groepen, maar dansers worden er niet aangemoedigd tot verdere verfijning van hun dansstijl. En de scholen lijken nauwelijks te willen investeren in het begeleiden van getalenteerde koppels.”

Not strictly ballroom Karla Venken Eigenlijk zijn er weinig dingen die u aan uw Alma M ater niét kan leren. Neem nu de inspanningen die de universiteit zich getroost om u naast intellectuele denksport ook fysieke uitdagingen te bezorgen. Het kan onwaarschijnlijk klinken, maar in het ‘ Sportkot’ wordt bijvoorbeeld naar wens voor en met u diepzeegedoken of gezweefvliegd. Wij van Campuskrant wilden meer weten over de gemengde dansvormen, en belden Suzanne Raemaeckers (43) op. Zelden zo’n energieke gesprekspartner g ehad.

Jongens op overschot

Suzanne Raemaeckers verliet ondertussen de unief en startte met een aantal mensen een consultancy-bedrijfje. Als de boog daar wat gespannen staat, geeft ze haar collega’s een stevige sessie jiven. Haar lessen in het Sportcentrum noemt ze ook liever gemengde dansvormen, want het gaat haar niet om de stijfdeftige pasjesprecisie van salondansen. Na het geconcentreerd werken overdag wil ze diven en shaken en plezier vinden in de energieke conditie die dansen opwekt. “Salondansen heeft wat het saaie etiket van figuurschaatsen: in mooie pakjes een beetje moeilijk doen. Wij leren Latijnse en standaarddansen, salsa en met laterejaars onder andere Argentijnse tango aan, maar bijvoorbeeld ook acrorock - oftewel springen en smijten - is mogelijk. Het enige wat telt, is dat de deelnemers zich hier amuseren. En in d at opzet lijken we geslaagd. Er zijn mensen die nog ettelijke jaren na hun afstuderen blijven komen - getalenteerde deelnemers verwijs ik ook graag naar de professionele dansschool van Wim Gevaert, in onze contreien toch wel de grootste van de jongere lichting. Bij de eerstejaars hebben we nogal wat meisjes die hun lief meebrengen, die dat eigenlijk niet ziet zitten, maar uiteindelijk blijken die het een belevenis te vinden of willen ze een fuif organiseren om zo nog eens lekker samen te dansen. Dit is ongetwijfeld de enige danscursus te lande die jongens op overschot heeft, kom dus zeker eens langs op maandagavond (lacht)! En wees gerust, het is wel degelijk sport. Aan het eind van een lesuur hangen de tongen hier uit de mond.”

Toen mevrouw Raemaeckers nog medewerker van het Departement Oriëntalistiek was, stapte ze met een bijzondere vraag naar toenmalig FLOKdecaan professor Van Gerven. Of ze danscursussen mocht geven, als tegengewicht voor de dure commerciële dansscholen in het Leuvense. Dat kon. “Als ik me niet vergis, geef ik ondertussen al elf jaar dansles in het Sportkot, samen met mijn broer Jos. Ik volgde als kind een tijd balletles, maar een prima ballerina zou ik nooit worden, hadden mijn ouders snel door. Ze stelden voor om met mijn broer naar een dansschool te gaan - hij is astmapatiënt maar wilde heel graag sporten, en stijldansen leek een haalbare kaart. Dat ging fantastisch goed en we beleefden er allebei véél pleDe muziek hoeft al evenmin salonfähig, de StuBru-hit van de week kan ook. Suzanne zier aan. Dat heeft voor een Raemaeckers zelf durft al eens een chachacha te plegen op bijvoorbeeld de geraffineerde hechte band gezorgd, door het easy listening van Steely Dan. samen lesgeven is die er nog “Ik vraag de deelnemers om hún muziek mee te brengen, we zien dan wel wat we daarfoto: Rob Stevens steeds, en het gedeelde plezier ook.” van kunnen bakken. Met de enkele Lemmens-studenten in de groep hebben we ook te gek“We belandden uiteindelijk in het wedstrijdcircuit en namen ook deel ke discussies over maten en beats - als ik zeg op de tweede maat te starten, weten zij te vertellen aan Europese en Wereldkampioen- schappen, waarin we finales haalden en dat ik eigenlijk pas bij de derde maat een teken geef en dan zijn we vertrokken! De Leuvense stueenmaal zelfs het derde trapje bij de medaille-uitreiking. In die tijd - ik be n denten helpen mij wel meer uit de nood. Ik geef dans aan de Rietveld-Akademie in Amsterdam, gestopt met wedstrijddansen in 1987 - telde ons land veel meer dansers dan en wanneer ik d aar voor een choreografie bijvoorbeeld een Weense wals moet aanleren, vraag ik vandaag, het was een jonge enthousiaste groep die met veel verve de eer van studenten van hier om me daarbij te assisteren. En dat levert toch maar mooi interactie op tussen ons land ging verdedigen (lacht). Nu wordt die enthousiaste spirit de nek academische studenten en akademiestudenten(lacht).” omgewrongen door de commerciële dansscholen. Die zijn ten eerste duur en enkel geïnteresseerd in het aantrekken van zoveel mogelijk klanten. In het www.flok.kuleuven.ac.be/flok/uspc.htm

20 C A M P U S K R A N T 3 1 . 1 0 .2 0 01