DIERENTAAL Maart 2012

DIERENTAAL Maart 2012

Hierbij ontvangt u de nieuwsbrief van de maand maart. INHOUD •Shila: Als je echt geen kant meer op kunt •Afscheid van een speciaal dier; Mosa •Door dik en dun •Voorwaarts Mars •Zo zijn onze manieren….. •Bezoekmogelijkheden, tijdelijk, verminderd •Pedro snapt er nu wel de ballen van ….. •Gekleurde pantertjes gevraagd •Vertraging •De maandelijkse column: Lente in Europa •Lekker eten zonder vlees - Vegetarisch recept •Verlanglijstje •Adopteer een dier •Colofon


Shila: Als je echt geen kant meer op kunt Bij sommige hondenrassen komen bepaalde aandoeningen of afwijkingen meer voor dan bij andere. Vaak is zoiets door het infokken van “gewilde” lichaamskenmerken ontstaan. Zoals ademhalingsproblemen bij hondjes met een te korte snuit bijvoorbeeld. Soms is het iets onverklaarbaars en redelijk onbekends. Dan kan er niemand op aangekeken worden. Neem nou de Husky. Qua bouw en uiterlijk toch een soort die nog heel dicht bij “de oerhond” staat. Wat zou daar nou fout aan kunnen zijn? Het blijkt dat bij deze dieren een aangeboren afwijking voorkomt waardoor ze niet of moeilijk zink uit hun voeding opnemen. Dit leidt tot ernstige huidproblemen en soms epileptische aanvallen. Shila is hier een voorbeeld van. Als jong dier van nog geen twee jaar werd ze door een echtpaar uit het asiel gehaald. Dit was, ondanks haar jonge leeftijd, al het derde gezin waar ze zou komen wonen. In het begin was er niets aan de hand en ging het perfect. Shila toonde zich een lieve hond voor grote en kleine mensen en ook naar andere dieren toe was ze heel sociaal. Niets leek een lang en gelukkig hondenleven nog in de weg te staan. Toen begonnen zich echter de eerste huidproblemen voor te doen. Kale plekken op kin, oren en poten. Tot bloedens toe. Antibiotica kuren om het te genezen en onder contrôle te houden gaven wel verlichting maar bleken geen echte oplossing. Veel bezoekjes aan diverse dierenartsen vonden plaats. Het stel deed echt alles wat het kon om hun Shila weer een gelukkige, gezonde hond te laten zijn. Een serie tests brengt uiteindelijk het zinkprobleem aan het licht. Zelfs speciale tabletten van de Faculteit Diergeneeskunde in Utrecht geven ook niet het gehoopte effect. De huidproblemen zijn wel steeds minder.


Shila: Als je echt geen kant meer op kunt (vervolg) Maar er is meer naars, Shila krijgt ook last van epileptische aanvallen waarbij ze, soms minuten lang, helemaal verkrampt en incontinent is. Daarnaast heeft ze hevige niesbuien die soms uitgroeien tot fikse neusinfecties. Ze blijkt acht verschillende allergieën te hebben. Desensibilisatie therapie helpt niet. Na alles geprobeerd te hebben, blijkt dat alleen een combinatie van Prednoral en Propalin het leven voor iedereen dragelijk houdt. Shila is ook een hond die niet goed alleen, zonder haar mensen, thuis kan blijven. Ze maakt dan geen kabaal, maar ze maakt wel veel stuk. Ondanks haar lichamelijke gebreken is ze wel heel intelligent en handig. Ze heeft bijvoorbeeld geen probleem met het openmaken van kastjes. Er is inmiddels dan ook een hele slooplijst van deze dame. Dan veranderen de werktijden van haar mensen waardoor Shila twee dagen per week zes uur lang alleen thuis zal moeten zijn. Dat wordt een drama. Men kan haar niet meer dat geven wat ze nodig heeft. Met al haar problemen en medicatie terug naar het asiel? Nee dat kan niet. Daar wordt ze ongetwijfeld een langzitter of erger.... Shila, die inmiddels 6½ jaar oud is, heeft een plek nodig waar ze goed verzorgd wordt, nooit alleen is, maar toch haar vrijheid heeft en gelukkig oud kan worden. In Nederland bestaat er zo'n plek. U en ik weten waar. Het asiel ziet dit ook zo en stemt in met de verhuizing van Shila.


Afscheid van een speciaal dier; Mosa Het is al weer jaren geleden dat er op Marktplaats een advertentie stond: Kater zonder ogen zoekt een goed huis. In overleg met Dierenthuis reageert vrijwilligster Bea en gaat het dier halen. Hij is dan ongeveer vier jaar oud en hij blijkt inderdaad geen ogen te hebben. Twee lege oogkassen in zijn kopje en een verder ook behoorlijk misvormd snoetje. Hij gaat met haar mee naar huis en zoekt langzaam maar zeker zijn weg in haar woning en door de tuin. De dierenarts sluit de oogkassen zodat zijn snoet niet langer vies en plakkerig is. Hij krijgt de naam Mosa en hoort er al snel helemaal bij. Hij gebruikt het kattenluik en vindt het heerlijk om buiten te zijn. In het zonnetje liggen of heel trefzeker vliegen vangen, hij geniet. Ongelofelijk hoe hij zijn andere zintuigen gebruikt om vrijwel als elke andere kater te functioneren. Toch gaat het niet goed. Er zijn nog andere poezen in huis en tussen de al aanwezige kater en Mosa is en blijft het “oorlog”. Tot bloedens toe wordt er gevochten en er is constant onrust in huis. Uiteindelijk verhuist Mosa nog een keer, nu voor het laatst en hij komt thuis bij Dierenthuis. Hij moet uiteraard erg wennen maar na een aantal maanden heeft hij helemaal zijn plekje gevonden. Veel vrijwilligers vallen als een blok voor hem en hij wordt dan ook regelmatig extra verwend. Zijn maaltijden krijgt hij is een bench voorgeschoteld maar tussendoor pikt hij ook zijn brokjes mee uit de schalen die altijd klaar staan. Als Bea een dag komt helpen weet hij haar al na vijf minuten te vinden en vervolgens volgt hij haar de rest van de dag als een schaduw. Vriendjes voor het leven. En daar is nu een eind aangekomen. Mosa kwakkelde al langer en nu moesten we beslissen dat het genoeg is geweest. Mosa is in de armen van Alice ingeslapen. Dag lieve, stoere, ontroerende en vooral zo dappere Mosa. Het zal vreemd zijn je niet meer behoedzaam door de keuken en gewenningsruimte te zien gaan. Je wordt door heel veel mensen gemist.


Door dik en dun De column in deze nieuwsbrief maakt er ook al melding van: Officieel zit Europa nog steeds een beetje in een dip. Knappe koppen praten er over, maar oplossen....ho maar! We begrijpen dat ook in uw portemonnee de bodem misschien wat sneller zichtbaar is dan voorheen. Toch lijkt het er op dat Dierenthuis bij u nog altijd vrij hoog op het lijstje van “dingen waar niet op bezuinigd mag worden” staat. We krijgen namelijk nog steeds heel veel extraatjes van u. Allerlei spullen voor onze dieren worden naar ons opgestuurd of meegenomen tijdens bezoek. Daarnaast ontvangen we veel post van mensen die laten weten dat ze ons door dik en dun blijven steunen. Nu we een wel heel hectische tijd in gaan is het helemaal belangrijk te weten dat we zoveel goede vrienden hebben. Het doet ons zo enorm veel goed. Wij willen al onze donateurs, adoptanten en vrijwilligers hierbij heel erg hartelijk bedanken voor dit alles. Lieve mensen, we vinden jullie SUPERGRANDIOOS!


Voorwaarts Mars Onder onze weldoeners zitten ook mensen die hele goede, en langdurige, afspraken hebben kunnen maken met grote bedrijven. Mevrouw A. Naberman is zo iemand. Zij zorgt er al langer voor dat we, minimaal 1x per jaar (maar meestal nog wel een keertje meer) een flinke hoeveelheid blikvoeding voor onze katten en honden ontvangen. Helemaal gratis voor niks cadeau! Afgelopen week was het weer zo ver. Zes volle pallets van de Mars. Want dat zijn de leveranciers hier en ze doen dus niet alleen “in chocoladerepen”, daar in Veghel. Allemaal blikken en blikjes, Whiskas, Sheba en Pedigree. Wij danken Mevrouw Naberman en Mars Veghel beiden heel hartelijk voor alweer een flinke donatie, waarmee we weer een tijdje vooruit kunnen.


Zo zijn onze manieren..... Enige jaren geleden waren de belevenissen van onze dieren ook te lezen in de magazines Kattenmanieren en Hondenmanieren. Na een pauze nemen we de draad weer op. Met ingang van de aanstaande nummers is er over de dagelijkse beslommeringen van onze bewoners weer van alles te lezen in deze bladen.

Hondenmanieren verschijnt elke maand. Kattenmanieren één keer in de twee maanden. Zowel in ons eigen land als in België is dit blad verkrijgbaar. We wilden u dit even vertellen, zodat u er niets van hoeft te missen.


Bezoekmogelijkheid aan dierenthuis, tijdelijk, verminderd De nieuwbouw in Almere, en dus de verhuizing, gaat er toch echt van komen dit jaar. Dat betekent dat we het in de komende maanden nog drukker gaan krijgen dan hiervoor. Om onze dieren daar zo weinig mogelijk van te laten merken en zo, voor hen, de stress tegen te gaan, hebben we besloten om een tijdelijke maatregel in te stellen met betrekking tot de bezoekmogelijkheden. Vanaf nu zullen we -voorlopig- nog maar één keer per maand, te weten op de laatste zaterdag, bezoek kunnen ontvangen. U kunt u hiervoor, bij voorkeur per e-mail, aanmelden. De bezoektijden veranderen niet, dat blijft van 14:00 tot 16:00 uur. In verband met de rondleiding, die deel uit maakt van het programma voor bezoekers, stellen wij het wel erg op prijs indien u deze tijden wilt respecteren. Wij hebben voor een zaterdag gekozen omdat de meeste mensen dan vrij zijn. Is de zaterdag volgeboekt dan kan men voor de volgende maand afspreken. Op dit moment al gemaakte afspraken op andere dagen blijven gewoon staan. Zodra in Almere alles voor elkaar is zullen de bezoektijden weer flink uitgebreid worden. Wij vertrouwen op uw begrip. .


Pedro snapt er nu wel de ballen van..... Onze Pedro komt van een fokker. Een, slecht bekend staande, broodfokker wel te verstaan en dat blijkt. Hij was nog maar net een jaar oud toen hij bij ons kwam wonen. Hadden ze hem, bij asiel Het Blauwe Kruis van de Kust in Oostende, waar hij opgevangen was, lichamelijk al wel in een betere conditie gekregen, geestelijk was hij toen nog een wrak. Hij had niets geleerd en was zwaar kennelsyndroom-patient. In een asiel, hoe goed ook, kunnen ze daar niet echt aan werken. Ze wilden hem toch een betere kans geven en klopten bij ons aan. Bij Dierenthuis deed hij in het begin eigenlijk niet veel anders dan rondjes draaien en naar zijn staart happen. Elke prikkel was te veel voor dit, tot dan toe totaal niet gesocialiseerde, dier dat zich daarom nauwelijks kon concentreren. Behalve op zijn staart met het hierboven beschreven, gestoorde, gedrag. Inmiddels is hij zo ver dat hij zijn aandacht ook op een bal kan richten. Een bal vindt hij leuk. Hij speelt er nu graag mee. Vooral samen met Sam. Hij denkt dan niet aan die staart. Wij willen zijn leven verder veraangenamen door hem zo veel mogelijk met soortgenoten te laten spelen. Daarvoor zijn dan nu, in eerste instantie, dus ballen nodig. Veel ballen. Want ze worden regelmatig stukgebeten of belanden in het water waar ze zinken. Pedro en Sam zijn flinke honden, we zoeken dus ballen die groter zijn dan tennisballen, want daarin zouden ze kunnen stikken. Wie helpt ons om, door middel van balspel-therapie, Pedro van zijn mentale stoornis af te helpen? Namens hem, zijn kameraad Sam en anderen alvast hartelijk dank!


Gekleurde pantertjes gevraagd Op het verlanglijstje ziet u ze regelmatig staan: Dekbedovertrekken. Het is zeker een artikel dat bij ons veel gebruikt wordt. Ten eerste hebben we er, met alle bedjes voor de dieren, gewoon veel nodig en ten tweede worden ze ook nog eens heel vaak gewassen. U begrijpt dat we dan niet snel een overschot hebben, eerder toch altijd nog te weinig. Textielsuper Zeeman had, zeer kort geleden, overtrekjes in 1 en 2 persoons met een dieren (panter) print in de kleuren paars/roze met zwart in de aanbieding. Die vonden we wel heel erg leuk en passend. Wij zelf hebben, hier in de regio, al zo veel mogelijk opgekocht, maar omdat straks, bij de opening in Almere, de bedjes er zeker piekfijn uit moeten zien willen we er graag ook nog wat op de plank hebben liggen. Daarom dit oproepje: Ziet u bij uw plaatselijke Zeeman nog van dit soort overtrekjes? Dan zou u ons daar heel erg blij mee maken. Bij voorbaat al vast heel erg bedankt!


Vertraging Het lijkt een slechte grap maar helaas het is de waarheid. Op 1 maart, één dag voor dat de eerste paal de grond in zou gaan heeft Tjeerd S. Veenstra, de directeur van de asiels Almere en Crailo (Hilversum) bezwaar aangetekend tegen de vestiging van Dierenthuis aan de Groene Kadeweg 51-53 in Almere. Er moet nu – weer – zes weken gewacht worden.


Column: Lente in Europa Laten we de crisis waarover zij die zich expert op financieel gebied noemen het nog steeds niet eens zijn hoe dat nou precies kwam, dus laat staan over hoe we er weer uit raken, even voor wat het is. Dan kunnen we gelukkig vaststellen dat het, ook in 2012, toch weer gewoon lente is geworden in Europa. De natuur trekt zich van menselijk geneuzel met betrekking tot geld en goederen namelijk niets aan. Wat een weelde. Gewoon je gang kunnen gaan wetend dat je op de lange duur krachtiger bent dan je opponenten. Want laten we eerlijk zijn: De mens is, als soort, lang niet altijd een vriend van de natuur. Toch wint de natuur het welhaast zonder uitzondering. Dit om de simpele reden dat ze de langste adem heeft. De, ergens in het Zuid-Amerikaanse regenwoud, van dikke betonplaten aangelegde autoweg waar, na enige tijd, de planten barsten in maakten om weer doorheen te kunen groeien is hiervan een van de meest spectaculaire voorbeelden. Waarom? Wij mensen, helemaal bovenaan de ladder, kunnen met onze blote handen niet zo veel beginnen in de strijd tegen dikke betonplaten. Zo'n simpele plant lukt het wel. Het sleutelwoord is: Geduld. Niet opgeven, gewoon stug doorgaan. Geduld is wel iets anders dan domweg wachten. Daar schiet je niets mee op. We kunnen van de natuur heel wat leren. Hoe je door niet op te geven toch je doel kunt bereiken. Zeker wanneer jouw doel het beste voor heeft met die natuur en, zo veel mogelijk, nou eens met diverse niet menselijke levende wezens. Het is heel frustrerend wanneer er soortgenoten zijn die menen dat wat zij willen belangrijker is. Alleen omdat zij toevallig een mens zijn. Hieruit blijkt dan weer dat mensen niet veel meer zijn dan andere dieren.


Column: Lente in Europa (vervolg) Hun eigen belangen, daar gaan ze voor. Andere levensvormen moeten dan maar aan de kant. Het enige verschil: Mensen WETEN, beredeneerd, wat ze doen en waarom. Op dat punt zijn ze superieur, maar gedragen ze zich o zo vaak niet zo. Mensen begrijpen wat egoïsme, wreedheid en geldzucht inhoudt. Drie eigenschappen die, in mensen, helaas veelal in een persoon samengaan. Zo zelfs dat het gelijk, door hen die beter zouden moeten weten, aan de verkeerde personen wordt toegekent. Juist dan is het van levensbelang om niet op te geven. Door te gaan voor betere tijden voor hen die niet voor zichzelf kunnen opkomen. Dan moet je actief blijven en niet gaan zitten wachten. Ga door, net zo lang tot je de juiste persoon tegenkomt die je kan en wil helpen. Iemand met gezag die wel begrijpt dat niet wat één enkel mens wil ook altijd gerechtvaardigd is omdat het toevallig een mens is. Dat het belang van de lager op de ladder staanden niet zomaar aan de kant geveegd mag worden. Dat mag dan ook best wat kosten. Zeker wanneer de menselijke tegenstrever in kwestie alleen zijn eigen belang en gewin voor ogen heeft. Ga geduldig door met het verwezenlijken van je plan, je droom, je toekomst. De aanhouder wint. En wanneer je het niet voor jezelf doet, maar voor hen zonder stem die van jou afhankelijk zijn dan geeft dat nieuwe kracht. Natuurkracht en geduld, daar kan geen mens tegenop. Mag je dan nooit afwachten? Nou heel soms misschien. Wachten op de lente bijvoorbeeld, dat doen we allemaal. Elk jaar weer en nee, daar is niets mis mee. Die komt vanzelf. Daar hoeven we niets voor te doen, daar mogen we allemaal samen van genieten. Helemaal gratis!


Vegetarisch recept: Vegetarische empadinha (spreek uit: Empaadienjaa) De empadinha is een Braziliaans hartig pasteitje. Traditioneel met een vlees- of visvulling. Van origine komt het echter uit Afrika. Het recept van de “oer-empadinha” is waarschijnlijk naar ZuidAmerika meegenomen door de slaven. Het is echter ook mogelijk om dit (lunch- of buffet-) gerechtje te maken met een vulling zonder vlees of vis. Dat is zeker net zo lekker (en omdat het diervriendelijk is, eigenlijk misschien nog lekkerder..;-). Voor 6 stuks heeft u nodig: Het deeg: 150 gram tarwebloem, ½ theelepel zout, 90 gram biologische boter (of 100% plantaardige margarine) in kleine blokje (0,5x0,5x0,5 cm) gesneden, 1 biologisch ei (maat M). De vulling: 1 kleine rode ui, heel fijn gehakt. 1 eetlepel milde olijfolie. 50 gram ontpitte en heel fijn gehakte groene olijven, 6 hele, ontpitte groene olijven. 175 gram palmhartjes (uit blik of glas), goed uitgelekt en klein gehakt. 10 gram heel fijngehakte peterselie (en zes hele blaadjes), 5 à 6 eetlepels water, 125 ml Béchamel saus* (kant en klaar, of -lekkerder en veel goedkoper!- zelf maken. Zie onderaan), peper naar smaak. (het is al zout genoeg door de olijven) Verder nog: Zes kleine vuurvaste schaaltjes (zg. ramequins) van ca. 8 à 10 cm in doorsnee en ca. 4 cm hoog. En een schoteltje van ca 12 cm doorsnee en een kopje met een doorsnee gelijk aan de ramequins.


Vegetarisch recept: Vegetarische empadinha (spreek uit: Empaadienjaa) (vervolg) Uisnippers even glazig bakken in de olijfolie, gehakte olijven, gehakte palmhartjes en gehakte peterselie erbij doen. Doorroeren samen met het water. Ongeveer vijf minuutjes laten koken. Béchamel saus er doorheen roeren en nog een minuutje laten doorkoken. Maak op smaak af met peper en laat dit mengsel helemaal afkoelen. Voor het deeg doet u het meel en de boter met het zout in een mengkom. Eerst met de vingertoppen mengen tot een grof kruimeldeeg ontstaat, daarna tussen met meel droog gemaakte handen steeds een handvol van deze kruimels tussen de handpalmen wrijven zodat het als “zand” in de kom terugvalt. Dan het ei erbij en dat door het “zand” mengen door snel te kneden. Zodra het gelijkmatig van textuur en kleur is, is het goed. De deegbal in een plastic folie doen en even een kwartiertje in de koelkast leggen. Rol twee derde van het deeg uit op een met bloem bestoven werkvlak tot een dikte van ½ cm. (Rest in de folie laten anders droogt het uit) Snijdt er met behulp van een schoteltje zes rondjes van ca. 12 cm uit. Leg deze in de zes, licht ingevette en met meel bestoven, ramequins, zodat het deeg ongeveer tot ¾ tegen de binnenranden op staat. (voorkom hierbij zo veel mogelijk het plooien van het deeg) en druk iets aan. Verdeel de vulling over de zes bakjes -tot zo hoog als het deeg zit- en leg in elk midden 1 hele olijf. Rol de rest van het deeg uit, nog iets dunner als voor de bakjes en snijd daaruit, met behulp van het kopje, de zes rondjes die als dekseltjes zullen fungeren. Leg die op de vulling en druk zacht aan met een kleine vork zodat de vulling er niet uit kan bubbelen tijdens het bakken. Met het beetje deeg wat over is na het uitsnijden maakt u zes kleine balletjes die bovenop de “dekseltjes” geplakt worden met een beetje melk.


Vegetarisch recept: Vegetarische empadinha (spreek uit: Empaadienjaa) (vervolg) Breng wat melk aan met een kwast over het hele dekseltje en zet de bakjes in een op 180°C voorverwarmde oven. Bak gaar in ca. 20 minuten. Wanneer de bovenkant mooi goudbruin is, dan is het gerecht gaar. Haal de pasteitjes uit de vormpjes, leg ze op individuele bordjes en dien ze, versierd met een klein takje/blaadje peterselie, zo heet mogelijk op. Béchamelsaus maken.(Deze hoeveelheid is precies genoeg voor dit recept) Een flinke theelepel biologische boter (of 100% plantaardige margarine) in klein pannetje laten smelten. Een flinke theelepel bloem erbij doen en op laag vuur goed doorroeren. Vuur ietsje hoger en ca 20 seconden blijven roeren. Dan in een keer 125 ml biologische volle melk erbij. Goed blijven roeren (!!) en langzaam aan de kook laten komen. Vuur heel laag zetten en een paar minuten laten doorkoken tot de saus dikker wordt. Al die tijd: Blijven roeren. Zout, peper en wat geraspte nootmuskaat naar smaak toevoegen. Klaar.


Verlanglijstje Bent u van plan om een keer langs te komen bent u uiteraard van harte welkom. Dit kan op de laatste zaterdag van de maand - na afspraak – tussen 14.00 en 16.00 uur. Wilt u graag iets meenemen dan kan dat, wij hebben ons verlanglijstje al klaar. Maar voelt u zich alstublieft niet verplicht iets mee te nemen bij uw bezoek aan Dierenthuis. Met uw komst maakt u onze bewoners al blij. Wat wij graag willen hebben: - Vuilniszakken *

- Wasmiddelen *

- Allesreiniger *

- Bleek

- Latex handschoenen

- Dettol

- Dekens

- Fleecedekens

- Keukenrollen

- Kauwbotten/staven van buffelhuid *

- Blikvoer (Whiskas)

- Hondenkoekjes

- Blikvoer voor de hond

- Grote ballen (geen tennisballen) voor de honden

* Op dit moment het meest behoefte aan


Adopteer een dier Het adoptieplan is in het leven geroepen om Dierenthuis en zusterstichting FIV/FelV te ondersteunen in de hoge kosten van de verzorging van onze kwetsbare dieren. Katten besmet met het aids- of leucosevirus, honden met hartfalen en oude paarden. Medicatie, dieetvoer, seniorenmuesli voor de paarden, vele operaties en de verzorging kosten veel geld. U kunt ons daarbij helpen door een dier te adopteren. Enkele keren per jaar krijgt u een bericht met foto over hoe het met uw dier gaat. Of kom op bezoek om kennis te maken met uw nieuwe adoptiedier en alle andere bewoners. Dit kan op de laatste zaterdag van de maand - na afspraak – tussen 14.00 en 16.00 uur (a.u.b. tussen 14.00 en 14.15 uur aanwezig te zijn). Het is fijn voor onze dieren om adoptanten te hebben voor wie zij extra speciaal zijn. Niet langer kansarm en ongewenst maar bijzonder. Kijk op de site www.dierenthuis.nl voor een aanmeldformulier. Of neem contact op via [email protected]


Colofon Stichting Dierenthuis is een permanente huiskameropvang voor oude, zieke en kansarme honden, verwilderde katten, katten die besmet zijn met het aids- en/of leucosevirus en oude paarden. Vooral niet herplaatsbare asieldieren vinden hier een blijvend thuis. Een thuis zonder hokken en tralies, met boswandelingen, een riante tuin, veel liefde, (medische) zorg en aandacht. DIERENTAAL verschijnt een paar keer per jaar. Mocht u de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, laat het ons dan even weten via de mail.

Stichting Dierenthuis Bakelseweg 27 5735 SC Aarle Rixtel Telefoon 06-30644767 (tussen 11.00-16.00 uur) Email: [email protected] Website: www.dierenthuis.nl Website: www.fiv-felv.nl Hyves: http://dierenthuis.hyves.nl/ Facebook: www.facebook.com/Dierenthuis Rekeningnummer Dierenthuis: 9359251 IBAN: NL22INGB0009359251 BIC:INGBNL2A Rekeningnummer FIV-FeLV: 413323 IBAN: NL87INGB0000413323 BIC:INGBNL2A

Tekst: Marleen van Houten, Bea van Laar Fotografie: Nel van Wijngaarden, Saskia Blok

DIERENTAAL Maart 2012

Recommend Documents