DIERENTAAL Januari 2013

DIERENTAAL Januari 2013

Beste Nieuwsbrieflezers, Hierbij ontvangt u de eerste nieuwsbrief van 2013.

•De voor(ui)tgang in Almere • Actie, actie, actie, actie. Zoveel mooie geslaagde acties.... •Er gebeurt wat bij Dierenthuis.....! •Zina. Ziet de mensen niet zo zitten..... •Spelende katten •Magnifiek, die moderne media meiden! •U doet ook alles voor onze dieren. Dat is zooooooo superfijn

•De maandelijkse column: Baas • Lekker eten zonder vlees • Adopteer een dier • Colofon


De voor(ui)tgang in Almere Bijna al onze bewonertjes zitten inmiddels op de voor hen bedoelde kamer(s). De honden en de aidskatten moesten nog ruilen, dat is afgelopen weekend gedaan. Een kleine verhuizing binnenshuis. Alleen onze leucose-katjes zullen nog een keer intern worden verplaatst. In de huiskamer, de plek waar we later onze bezoekers zullen ontvangen, wonen een dertigtal honden senioren en de sukkelaars. Ook de “nieuwe” koffiemachine heeft daar een, prominente vaste, plek gevonden, zodat we iedereen weer zullen kunnen ontvangen met een “perfect bakkie”!. Omdat we wat problemen hadden met het Dierenthuis vrachtwagentje staan er nog (te) veel meubels in Aarle-Rixtel. Gelukkig wordt daar binnenkort een mouw aan gepast. In het Brabantse is trouwens sowieso nog wel het een en ander te doen, want alle hekwerken moeten weg en ook de blokhut zal, op last van de gemeente, worden afgebroken. In het nieuwe Dierenthuis zullen de medische zaken, tenzij er hele specialistische hulp nodig is, allemaal binnenshuis uitgevoerd kunnen worden. Hoe minder stress voor de dieren, hoe beter. Alle benodigde spullen daarvoor zijn inmiddels aangeschaft en binnen. De operatiekamers zijn dan ook bijna klaar. Het enige wat er nog gedaan moet worden is de juiste verlichting en keukenblokken met professionele laboratoriumkranen, zodat de steriliteit gewaarborgd blijft. Alice en Steven wonen nog steeds in bij de leucose katten. De mensen vertrekken worden, dat lag voor de hand want zij zijn maar personeel...., als laatste project binnen het grote geheel aangepakt. Het is de planning dat dat voor het einde van februari voor elkaar zal zijn. Ze zullen dan eindelijk, na vier maanden, weer een eigen bed en..... een douche hebben. Wat ze daarvòòr nog klaar willen hebben is de verwarming in de dierenkamers. Vier van de zes worden nu, tijdelijk, met een heteluchtkanon op temperatuur gebracht.


De voor(ui)tgang in Almere (vervolg) Met de dieren gaat het goed. Nu de grond bevroren is en er overal sneeuw ligt kunnen de honden, zonder uit te glijden en/of weg te zakken in de klei, vrij naar het grote terrein lopen en hebben ze alle ruimte om naar hartenlust te spelen. Ja, ja, ook hier is de Cruijffiaanse zegswijze “elluk nadeel heb se voordeel” weer van toepassing. Er kunnen in de harde grond dan wel geen tegels gelegd of gras gezaaid worden: De honden hebben daar even geen boodschap aan. Een harde grond door vorst is voor hen net zo prima. Ze vermaken zich opperbest. Op de binnenplaats ligt nu 30m² tegels en het grote gat voor de vijver is gemaakt. Water zit er nog niet in. Wij zelf zitten ook droog (gelukkig). Hoewel het dak nog niet klaar is aan de buitenkant is het wel dicht! We komen terug in ons ritme en zijn eigenlijk nog steeds bezig het gebouw te ontdekken. Het is een fijn gebouw. Heel groot, maar toch overzichtelijk en daardoor heeft het meteen ook iets knus. De ouderwetse Dierenthuis sfeer kruipt inmiddels al weer langs de muren omhoog. Met alle aanwezige Boeddhabeelden zal dat gevoel zich binnenkort als een lotusbloem boven de hoofden van de aanwezige dieren en mensen kunnen sluiten. Geborgenheid voor de zwakke dieren. Thuis. Tot het zo ver is blijven de vrijwilligers nog steeds keihard meehelpen. Iedereen op haar of zijn eigen manier. In Almere zelf of achter de schermen van huis uit. Iedereen weet het, we hebben het ergste achter ons. We hebben er daarom steeds meer zin in. Tot alles klaar is proberen we het allemaal zo leuk mogelijk te maken voor dier en mens. Naar verwachting is het eind februari dan echt zo ver. Dan zullen er alleen nog wat extra hekwerken geplaatst moeten worden en.....gaan we een grote eind-schoonmaak organiseren. Zodat we in de lente kunnen beginnen aan het op orde brengen van de buitenboel. Zo, nu bent u weer helemaal bijgepraat.


Actie, actie, actie, actie. Zoveel mooie geslaagde acties.... Dierenthuis is verhuisd en zit in Almere. De ontberingen die dat, zeker in de eerste weken, nog met zich meebracht, daar is al het een en ander over geschreven. Het bezig houden van de dieren met kauwmateriaal (voor de honden) en allerlei speeltjes (voor de katten) waren de eerste twee acties die via internet opgezet werden en zeer succesvol verliepen. Het wassen en drogen van beddengoed was, bij gebrek aan de professionele wasmachines, een ondoenlijke zaak. Omdat de dieren niet op een normale manier naar buiten kunnen – de meesten doen hun behoeften binnen of ze maken van hun bed meteen een zandbak – moe(s)t er juist vaker verschoond worden. Schone dekens, dekbedden en dergelijken daarvan was -en is- daarom nu nog meer nodig dan anders. Nieuw hoeft het dus niet te zijn. Artikelen uit een industriële wasserij, een groot hotel of ziekenhuis, die schoon zijn maar niet meer goed genoeg voor de mensen, dat was/is nodig. Op zo'n moment blijkt dan pas echt de kracht van de sociale media. We plaatsten een oproepje op Facebook en binnen de kortste keren stroomden de spullen binnen. We ontdekten zo ook dat er door heel het land mensen zijn die meelezen en Dierenthuis willen helpen. Uit alle windstreken kwamen de gevraagde artikelen naar Almere. Van particulieren die het opstuurden of in hun buurt inzamelden en dan kwamen brengen. Gonny, maar zeker ook Michiel hebben goede connecties bij Rentex-Floron en er werden 250 dekens gebracht. Er zijn nog meer grotere instanties die veelbelovend geantwoord hebben. De, best wel mega, actie “Dekens” was/is daarmee helemaal geslaagd. Dierenthuis kan zich verzekerd weten van genoeg toevoer om schone bedjes te houden totdat de modder, buiten, tot het verleden behoort. Na de vraag om kauwbotten en kattenspeeltjes was dit al het derde succes. Het medium Facebook zou vaker gebruikt zou gaan worden. Heel snel daarna zelfs al.


Actie, actie, actie, actie. Zoveel mooie geslaagde acties.... (vervolg) Een aanbod van 150 kg (bleek later zelfs 180 kg) gratis af te halen premium hondenbrokken bij Peter van Doorn van BDB in Aalten. (www.diervoedingonline.nl) Hoppa..... binnen een uurtje geregeld. Blikvoer (Whiskas en Gourmet) voor die katten die dat voor het innemen van hun medicatie nodig hebben of geen harde brokjes meer kunnen eten. Het was op. Oproep op Facebook en ….hetzelfde succes verhaal. Van alle kanten werden we geholpen. Het werd opgestuurd of gebracht. Zelfs een pallet vol van Nel uit Gouda (in samenwerking met haar vaste dierenspeciaalzaak www.diertotaalutopia.nl). Een “knip met onze vingers” via Facebook en de trein gaat rijden. We zijn Sytske, die de FB pagina voor ons opgezet heeft en beheert, dan natuurlijk ook heel dankbaar. Hadden we dat al gezegd? Zo niet dan hierbij! Het doet ons zoveel goed. Al onze (echte, dat blijkt!) Facebook-vrienden nemen ons op deze manier een hoop zorgen uit handen. Wij kunnen ons, samen met de vaste vrijwilligers die daarbij komen helpen, dan volledig met schoonmaak, inrichting en al het andere wat er komt kijken bij het optimaliseren hier ter plaatse, bezighouden. Inmiddels is het in Almere mede daarom al heel wat bewoonbaarder geworden. Hoewel natuurlijk nog -lang- niet zoals we het uiteindelijk hebben willen, maar dat komt echt goed. Elke dag wordt er weer iets meer bereikt. Er hangen al gezellige schilderijen. De “nieuwe” koffiemachine werkt! En, het allerbelangrijkste: de meeste dieren gaan zich weer THUIS voelen. Bent u nog niet bekend met de Dierenthuis Facebook pagina? www/facebook.com/dierenthuis Neem er eens een kijkje. De berichten worden er welhaast dagelijks ververst. U kunt daar ook van gedachte wisselen met andere Dierenthuis vrienden en dat is, zo weten wij een hele leuke sociale club!


Er gebeurt wat bij Dierenthuis.....! Woensdag 9 januari was een dag waar ik om diverse redenen, redelijk lang, op had moeten wachten, maar eindelijk was het zo ver: Mijn eerste bezoek aan het nieuwe Dierenthuis in Almere! Nou was Aarle-Rixtel al een best eindje rijden. Almere is, vanuit mijn huidige woonplek, zelfs nog een uurtje langer sturen. Dan was er dat schitterende aanbod van Peter van Doorn, eigenaar van BDB Natuurlijke Diervoeding, in Aalten: 12x15 kg premium hondenbrok, gratis op te halen! Dat konden we echt niet laten liggen. Dan maar in twee dagen, met een overnachting bij familie in de Achterhoek. Bijna half twaalf 's ochtends is het. De Groene Kadeweg, kruising Heinsiusweg/Cordangpad over, en daar ligt het, schuin aan de linkerkant: Dierenthuis. Wow! In het echt nog imposanter dan op de foto's. Zelfs nu het nog niet klaar is. Meteen zie ik ook dat parkeren voor de deur geen haalbare kaart wordt. Het is helemaal de vraag of ik veel dichterbij zal kunnen komen, want diverse grote wagens met kiep/laadbakken blokkeren de weg en de ingang. 'k Zal eens bellen om advies.... “Zet je auto eerst maar even aan de kant van de weg”. Gôh, “dolletjes”! Die “kanten” zijn, mede door al het zware verkeer wat af en aan rijdt, modderpoeltjes tot wel een halve meter diep. Men heeft mij echter opgemerkt en de weg wordt vrij gemaakt. Een eindje voorbij het ingangshek is een plekje waar ik, zonder gevaar voor eigen leven, kan uitstappen. Een grote tas met allerlei kauwmateriaal (merk Rawhide) neem ik alvast mee. Dit heb ik deels gratis gekregen, deels met flinke korting gekocht van Natascha Janssen uit Ossenisse. Zij heeft o.a. een distributiebedrijfje van diverse merken natuurlijke honden- en kattenvoeding en een hondenuitlaatservice. Heel ZeeuwsVlaanderen is daarbij haar werkgebied. (Zie voor meer info: www.bijdebeestenboel.nl)


Er gebeurt wat bij Dierenthuis.....! (vervolg) Achter de voordeur staan Monk en Pedro te blaffen. Verder zie ik Anton, die verderop, op een deken, op een van de aanwezige boekenkisten zit. Er staat een grote spiegel tegen een muur en er is een zitje van enkele hardhouten bankjes. Ze zijn geplaatst rondom een tafel bestaande uit vier metalen “koffers” die in een vierkant zijn geplaatst. In een paar op de vloer staande mandjes ontdek ik Lassie, Suzanne en Diesel. Geen Alice, geen Steven....Zal ik naar binnen gaan? Wanneer er een hond ontsnapt heb ik een probleem. Hulp is onderweg, want daar is Steven. We lopen samen naar de auto en beginnen met uitpakken. Dat wordt drie keer lopen want er passen vier zakken in de kruiwagen. Gratis proefzakjes, flostouwen, een drijfbal, fleecedekens, diverse schoonmaakartikelen, en vegetarisch mensen-eten, neem ik apart mee naar binnen. Monk wil, terwijl de volgende lading gehaald wordt, wel even de “bewaker” van al die lekkere brokken zijn! Wanneer de auto leeg is, is het eerst tijd voor koffie. Men heeft voor vrij weinig een “nieuwe” koffiemachine op de kop kunnen tikken die niet onderdoet voor het onlangs in Aarle-Rixtel gestolen exemplaar. Of ik alleen de goederen kom uitladen of ook nog wat meer wil doen? Indachtig de lange terugreis en de lichamelijke gesteldheid van dat moment (sinds drie dagen meer dan snotverkouden/lang leve de ibuprofen) was ik van plan om met een half uurtje weer te vertrekken....maar ik hoor mezelf zeggen: Nou wanneer ik uiterlijk half vier vanmiddag weer vertrek dan komt het wel goed, dus zeg maar wat ik kan doen...... Buiten loopt een van de bouwmensen achter een trilplaat de zandlaag te egaliseren zodat dat deel, een soort van binnenplaats, betegeld kan worden. Dat zal al een hele verbetering zijn.


Er gebeurt wat bij Dierenthuis.....! (vervolg) Na de koffie ga ik het zand van de vloer opvegen en daarna met de natte zwabber schoonmaken. Hierbij gezelschap gehouden door de zes honden voornoemd, die nog versterking krijgen van Stoffel de basset die binnenkomt. Op aanwijzingen van Alice, worden er twee vervolgens nog twee “lichtingen” honden gevoerd en de kisten en bankjes nat afgenomen, want die komen uit de kattenverblijven en er zit nog best wat opgedroogde modderspatten op. Een lapje met een allesreiniger-oplossing doet dan wonderen! Alles leuk en aardig maar ik wil toch ook wel even de rest zien en wat foto's maken. Meteen achter de deur is een gang waar de dierenverblijven op uitkomen. Angelique is er druk bezig in het eerste kattenverbijf. Zwaai zwaai door het raam. Daarnaast nog een kattenverblijf waar meerdere kopjes kijken wie of daar nou weer langs loopt. Vervolgens een hondenverblijf. Ik herken er meerderen en noem hun namen. Als reactie stoppen ze met blaffen. Alice is in het volgende kattenverblijf aan het schoonmaken. Ik maak hier en daar een foto. Terug naar de ontvangstruimte “to be” en de honden daar. Ik mag Monk, Anton en Dieseltje uitlaten. Een voor een gaan ze aan een lijntje. Vreemd genoeg is kleine Diesel de moeilijkste, want hij wil “overal” naartoe. Dan nog even een koffie en een praatje met Alice, Steven en Angelique. Er gebeurt heel wat bij Dierenthuis!! Van die opmerking zal niemand van de vrijwilligers, adoptanten, donateurs en andere sympathisanten nog vreemd opkijken. Maar dat is nog niet alles: Kom je er binnen dan gebeurt er ook wat met jouzelf. Je wilt er eigenlijk niet meer weg... Dat moest toch en om half vier zat ik weer in de auto. TomTom get me home. Dierenthuis, tot gauw!


Zina. Ziet de mensen niet zo zitten..... Ann J. is dierenarts. Ze werkt bij het asiel van Het Blauwe Kruis in Wommelgem (België) en is het trotse baasje van een zestal leuke honden. Dat zijn allemaal “afdankertjes” van andere mensen, maar bij elkaar een heel gelukkig en gezellig roedeltje. Daarnaast is er altijd nog plaats voor een asielhond die tijdelijk hulp nodig heeft. Zo kwam ook Zina, een cocker spaniel, bij haar. Hoewel een heel ander ras, paste ze al snel tussen de anderen (drie Border collies en drie Australian shepherds). Nee, met honden -en ook met katten trouwens- heeft deze jonge hondendame geen enkel probleem. Mensen is een andere zaak. Daar begrijpt ze helemaal niets van. Zodra het cockertje mee op bezoek ging naar, voor haar, vreemde mensen was het voor Ann opletten geblazen. Trainen en herplaatsen?.... Het liep meerdere keren uit op een teleurstelling, voor alle

partijen. Ann had het moeilijk. Zou ze ook Zina aannemen als eigen hond en dan vanaf nu als roedelleidster voor zeven honden door het leven gaan? Dat zou dan wel ten koste gaan van de tijdelijke plek voor al die andere asielhonden die haar wel tijdelijk nodig zouden hebben. Voor (nog) meer dan zeven honden heeft ze namelijk echt geen ruimte. Het Blauwe Kruis is voor Dierenthuis geen onbekende. Met de beheerster van Oostende werken we al jaren samen. Wanneer de aanvraag van afdeling Wommelgem komt hoeven we dan ook niet zo heel lang na te denken. Zeker niet wanneer Ann toezegt Zina op afstand te willen adopteren. De kleine meid mag komen. Bij ons honden en katten genoeg. Mensen daarentegen bijna- niet.


Zina. Ziet de mensen niet zo zitten..... (vervolg) We hebben Zina een paar weken geleden opgenomen en Ann mailde de volgende dag al naar Almere om te horen of het de eerste nacht goed gegaan was. Ze was bang dat Zina zich, in de nieuwe omgeving en door zo'n grote roedel wat overdonderd zou voelen en bang in een hoekje ergens buiten zou zijn gaan zitten. Wij konden haar gerust stellen. Zina zit lekker binnen en gaat soms naar buiten, net zoals de anderen. Ze is bij ons al helemaal op haar gemak en heeft de nieuwsgierigheid die een cockertje eigen is. Het is wel een gevoelig en wat bescheiden hondje maar daar wordt bij ons natuurlijk rekening mee gehouden. We zien in elk geval dat ze prima in de opvang past. Een normale hond zonder angsten die het, ook hier, goed kan vinden met haar soortgenoten. Zina blij, Ann blij, wij blij. Gewoon iedereen blij!

DIERENTAAL Januari 2013 Zoveel speeltjes hebben wij nog nooit bij elkaar gezien!!!

Spelende katten Enige weken geleden deden wij een oproep op Facebook voor kattenspeeltjes om onze katten bezig te houden nu ze niet naar buiten kunnen. U gaf daar massaal gehoor aan. In de weken daarna werden we overspoeld door kattenspeeltjes. Wij mensen vinden het geweldig om te zien dat onze katten door zovelen een warm hart worden toegedragen. De katten zelf zijn heel erg blij met hun speeltjes.

Hoe blij, dat willen ze u bij deze graag zelf vertellen...


We hebben zoveel keuze. We kunnen allemaal iets leuks uitzoeken. Een muis bijvoorbeeld...

Voor sommigen zelfs een wat grotere...


Of stinkies boordevol kattenkruid... *zucht*

...... ooooooooooooooooooooooh, die stinkies..........


Veertjes aan een touwtje, bijna had ik ze gegrepen... U ziet, wij amuseren ons enorm. Dank u wel en kopjes van ons allemaal!

Oh... PS: Zo'n veren-ding is het allerleukst met bijgeleverd mens om het te bewegen. Liefst eentje die ook handig is met een blikopener...


Magnifiek, die moderne media meiden! Was het lang voldoende wanneer je als bedrijf of organisatie een website en e-mail adres had? Sinds enige tijd doe je pas echt mee wanneer je “op” Facebook, of een ander sociaal medium, zit. Daarna kwam het fenomeen Twitter om de hoek kijken. Dierenthuis kreeg een enige tijd geleden een aanbod van Sytske. Zij wilde voor ons wel een Facebook pagina maken en beheren. Dat bleek een gouden aanbod. Nu kunnen we op deze moderne manier de nieuwste nieuwtjes snel aan onze achterban doorgeven. Het nut van Facebook bleek pas echt toen we in korte tijd hele specifieke artikelen nodig hadden, zoals kauwbotten van buffelhuid voor de honden, kattenspeeltjes, synthetische “2de hands” dekbedden/dekens en blikvoer voor de katten. Het regelen van transport voor een flinke hoeveelheid gratis hondenbrokken. Het werd gewoon op “onze” FB pagina gezet en ergens in het land waren er dan vrienden en vriendinnen van Dierenthuis die alleen of met meerderen een en ander regelden. We zijn dan ook heel erg blij met Sytske die dit alles op de rails gezet heeft. Heeft u onze Facebook pagina nog niet bezocht? Dan, het zal u niet verbazen, hebben we een aanrader voor u: Ga naar: www.facebook.com/Dierenthuis Ook een pittig Twitter account mocht toen eigenlijk niet meer ontbreken. Die was er al wel, maar het sliep nog een beetje. Inmiddels hebben we Sasja bereid gevonden om dat voor ons te gaan beheren. Dat is nog maar een paar dagen geleden maar ze is zelf een verwoed en geoefend Tweetster. Heeft u dus een korte vraag aan Dierenthuis die een kort en bondig antwoord nodig heeft, of wilt u gewoon even snel iets kwijt aan ons: www.twitter.com/Dierenthuis U zult het begrijpen wij zijn heel blij met deze twee magnifieke “meiden”!!


U doet ook alles voor onze dieren. Dat is zooooooo superfijn Kattenspeeltjes, hondenkluiven, dekbedden/dekens, hondenvoer, kattenvoer. Wij hadden het heel hard nodig in de, nog lang niet perfecte, omstandigheden en vroegen erom via Facebook. U zorgde er -massaal- voor. Wij konden weer verder. Er gaat eigenlijk geen nieuwsbrief voorbij zonder dat we u voor een of meerdere zaken, acties, cadeaus, geld of wat dan ook bedanken. Al

die extra hulp is daarom een onontbeerlijke en inmiddels eigenlijk ook wel vaste waarde geworden. We hopen dan ook dat u ons op die zelfde geweldige manier zult blijven steunen. Facebook is daarvoor een perfect medium gebleken. Ons Twitter account is inmiddels ook weer uit de winterslaap en in de lucht. Zoals u in andere artikeltjes kunt lezen, gaan we nu flink de goede kant op. Dat is zeker ook te danken aan de hulp van u allen. Al onze katjes, hondjes en honden en niet te vergeten de paardjes zijn u heel dankbaar.

DIERENTAAL December 2012

Column: Baas Het menselijk ras heeft het op onze planeet voor het zeggen. Wij staan bovenaan. Wij kunnen praten en zo, heel gedetailleerd, communiceren over van alles en nog wat. We hebben in de loop van de tijd ook nog eens allerlei ingewikkelde apparaten uitgevonden en in elkaar gezet. Daarmee maken we ons leven prettiger. Weer andere technieken die we ons eigen hebben gemaakt zijn er om dat leven, tot welhaast in “het oneindige” en op een zo goed mogelijke manier te verlengen. Ja “wij” zijn knap. Wij zijn de baas. Toegegeven we hebben het, als soort, voor onszelf, inderdaad goed gedaan. In een paar miljoen jaar slechts hebben we al die hulpstukken weten te ontwikkelen en daarmee ook onszelf. Enige

trots is dan wel gepast. Maar..........om dan direct naast onze schoenen te gaan lopen? Want laten we eerlijk zijn: Wat blijft er van ons over zonder al die hulpmiddelen en hulpstukken? Wanneer we jong en gezond zijn, dan valt het nog wel mee, maar zelfs dàn. Heel wat dieren lopen harder of zwemmen veel beter dan wij. Anderen kunnen wèl op eigen kracht vliegen. Atletische vermogens of uithoudingsvermogen? Meer dan eens kunnen we, als mens, dan maar beter nederig het hoofd buigen. Kijken we naar de ontwikkeling van de zintuigen, ook daar komt de mens meestal hijgend achteraan. Mét een handicap? Laten we het daar helemaal maar niet over hebben.......


Column: Baas (vervolg) Nee, wij mensen als groep moeten het inderdaad hebben van onze hoofdinhoud, van ons vermogen zaken te kunnen beredeneren en op die manier oplossingen te vinden voor onze problemen. Daarin werden we steeds slimmer. We vonden, als de baasjes van de wereld, meer en meer dat we nare zaken zoveel mogelijk op andere levensvormen moesten kunnen afwentelen. Daarmee onze eigen soort zo veel mogelijk beschermend. Op dat punt bleven we dus wel degelijk “gewoon” dieren, zonder dat te willen weten uiteraard. Het fokken van dieren voor plezier, goedkoop voedsel, gemakkelijk doelwit voor de jacht en niet te vergeten testmateriaal. Voor ons genot, ònze kwalen, nukken en -mode- grillen. Wij mogen dat want wij zijn superieur. Wij van WC-

eend adviseren WC-eend in een overtreffende trap. Maar gelukkig onze evolutie stopte niet. De eersten die vinden dat je dieren niet naar believen kunt gebruiken laten al meerdere decennia geleden van zich horen. Ze waren met weinigen en liepen tegen de spreekwoordelijke muur op. Dieren zijn altijd minder dan mensen, dus.... Toch was de ommekeer gelukkig niet meer te stoppen. Het is te hopen dat we niet enkele miljoenen jaren nodig zullen hebben om allemaal tot het besef te komen dat het gebruik van dieren, zoals nu nog steeds normaal is, echt niet kan. Het moment dat we baas zullen zijn over onze “dierlijke” gevoelens, pas dan zullen we ons echt baas mogen noemen, want pas dan zullen we superieur zijn.


Lekker eten zonder vlees: Gevulde courgettebootjes - voor 4 pers. 4 (rechte) courgettes 1 gele paprika, 4 tomaten 3 el olie, 50 gr pijnboompitten of hazelnoten 2 tl kerriepoeder 200 gr. geitenkaas zou, peper, 80 gr geraspte kaas (belegen) Breng een pan water aan de kook (de courgettes moeten erin passen), halveer de courgettes overlangs, schep met een theelepel het vruchtvlees eruit, mar laat een wandje van ong. 1/2 cm staan. Kook de courgettebootjes ong. 5 min. en laat ze in een vergiet uitlekken. Snijd het uitgelepelde vruchtvlees, paprika en tomaat in stukjes. Rooster de noten in een droge koekenpan lichtbruin en laat ze op keukenpapier uitlekken. Verhit de olie en bak de paprika 2 minuten. Voeg de courgette, de tomaat en het kerriepoeder toe en bak alles in ong. 5 minuten gaar op een matig vuur. Leg de courgettebootjes in een ingevette ovenschaal en bestrooi de binnenkant met zout en peper. Verwarm de oven voor op 175 graden. Vul de bootjes met iets meer dan de helft van het groentemengsel. Snijd de geitenkaas in plakken en elke plak in reepjes en leg dit op de vulling. Lepel de rest van het mengsel over de geitenkaas. Hak hazelnoten fijn of laat de pijnboompitten heel. Strooi de geraspte kaas over de courgettes en garneer met de noten. Laat de courgettebootjes in de oven 15-20 minuten warm worden. Lekker met paddenstoelenrisotto.


Lekker eten zonder vlees: Ratatouille met ei - voor 4 pers. (vervolg) 1 aubergine 1 courgette 1 paprika 1 tomaat 1 takje tijm, 1 ui, 1 teentje knoflook 4 el olijfolie klein blikje tomatenpuree zout, peper, 4 eieren Snipper ui en knoflook. Snijd aubergine, courgette, paprika en tomaat in blokjes. Verhit de olie in een koekenpan of braadpan en fruit ui en knoflook ong. 2 minuten op laag vuur. Voeg de rest van de groenten en de tijmblaadjes toe en bak alles zachtjes ong. 2 minuten. Roer de tomatenpuree door de groenten en schenk er 2 dl water bij. Laat de ratatouille met het deksel op de pan 10 tot 15 minuten zachtjes koken. Maak op smaak met zout en peper. Maak 4 kuiltjes in de ratatouille en breek er een ei boven. Laat het ei in de kuiltjes glijden. Doe het deksel op de pan en laat de eieren in 3 tot 4 minuten gaar worden. Lekker met pijpmacaroni.


Lekker eten zonder vlees: Maiskoekjes - voor 4 pers. (vervolg) 1 blik maïskorrels (300 gr.) 100 gr zelfrijzend bakmeel 1 ei 1.1/2 dl melk 1 eetlepel selderij of bieslook enkele druppels tabasco of 1 tl. sambal zout, peper, olie of boter. Laat de maïskorrels uitlekken. Roer een glad beslag van het bakmeel, ei en de melk en schep er de maïskorrels, kruiden, tabasco of sambal en zout en peper door. Laat het beslag 15 minuten rusten. Verhit 2 el olie of een klontje boter in een koekenpan. Schep op afstand van elkaar 3 juslepels beslag in de pan en bak de maïskoekjes (als drie-in-de-pan) aan beide zijden goudbruin. Draai de koekjes om als de bovenkant droog is. Houd de koekjes afgedekt warm en bak de volgende koekjes op dezelfde manier. Lekker met spits- of groene kool met pindasaus en meergranenrijst.


Adopteer een dier Het adoptieplan is in het leven geroepen om Dierenthuis en zusterstichting FIV/FeLV te ondersteunen in de hoge kosten van de verzorging van onze kwetsbare dieren. Katten besmet met het aids- of leucosevirus, de sukkelaars, honden met hartfalen en oude paarden. Medicatie, dieetvoer, seniorenmuesli voor de paarden, vele operaties en de verzorging kosten veel geld. U kunt ons daarbij helpen door een dier te adopteren. Enkele keren per jaar krijgt u een bericht met foto over hoe het met uw dier gaat. Bezoek is, zoals u ongetwijfeld weet, tijdelijk niet mogelijk. Zodra de verhuizing achter de rug is worden de nieuwe bezoekdagen/tijden zo snel mogelijk bekend gemaakt. Het is fijn voor onze dieren om adoptanten te hebben voor wie zij extra speciaal zijn. Niet langer kansarm en ongewenst maar bijzonder. Kijk op de site www.dierenthuis.nl voor een aanmeldformulier. Of neem contact op via [email protected]


Colofon Stichting Dierenthuis is een permanente huiskameropvang voor oude, zieke en kansarme honden, verwilderde katten, katten die besmet zijn met het aids- en/of leucosevirus en oude paarden. Vooral niet herplaatsbare asieldieren vinden hier een blijvend thuis. Een thuis zonder hokken en tralies, met boswandelingen, een riante tuin, veel liefde, (medische) zorg en aandacht. DIERENTAAL verschijnt een paar keer per jaar. Mocht u de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, laat het ons dan even weten via de mail.

Stichting Dierenthuis Groene Kadeweg 51-53 1332 BV Almere Telefoon 06-434 281 22 (ma t/m za tussen 11.00-16.00 uur) In verband met de verhuizing is bezoek op dit moment niet mogelijk. Email: [email protected] Website: www.dierenthuis.nl Website: www.fiv-felv.nl Hyves: http://dierenthuis.hyves.nl/ Facebook: www.facebook.com/Dierenthuis Twitter: www.twitter.com/Dierenthuis Rekeningnummer: 9359251 IBAN: NL22INGB0009359251 BIC:INGBNL2A Vanuit België KBC IBAN: BE63731027687108, BIC: KREDBEBB T.n.v. Stichting Dierenthuis Tekst: Marleen van Houten Recepten: Joke van den Houten-Westerman Fotografie: Saskia Blok, Nel van Wijngaarden

DIERENTAAL Januari 2013

Recommend Documents