DIERENTAAL April 2011

DIERENTAAL April 2011

Inhoud

•Een kwestie van vraag en aanbod .....? •Jingel het frotje •Sonja lekkerbekkie •Bink de straatrover •Update operatie Milord •Afscheid van Roxanne •Verlanglijstje


Een kwestie van vraag en aanbod .........? Wanneer je als koper iets zoekt dan ga je prijzen vergelijken en koop je hetgeen wat de beste kwaliteit geeft voor het minste geld. Niets mis mee waar het dode objecten betreft. Die kun je testen en de ene tv, auto, relaxfauteuil of telefoon springt er dan beter uit dan de andere. Maar hoe zit dat met levende dieren? Die zijn stuk voor stuk uniek maar ook gewoon te koop. Daarnaast hebben ze geen aparte wettelijke status. Een ziek dier is dus voor de wet in weze gelijk aan een “defekt artikel”. Pijn en stress telt voor de wet niet. Niet bij de nieuwe eigenaar en al helemaal niet bij het dier. De lachende derde is dan de BROODfokker/verkoper, die hier handig gebruik van maakt. Is het dier -om welke reden dan ook- onverkoopbaar dan is er altijd wel een dierenarts te vinden die met droge ogen volhoudt dat euthanasie het beste is voor het dier. Al was het alleen maar omdat de eigenaar er enerzijds mee kan doen wat hij (of zij) wil, maar het dier anderszijds, volgens diezelfde wet, ook niet mag laten lijden. Doodmaken “op een humane manier” (zoals dat fijntjes heet) dus. Het onnodig lijden wat er aan vooraf ging daar heeft niemand het over. Net zomin als het levenslang lijden van de moederdieren die het ene nestje na het andere werpen omdat er zoveel mogelijk geld verdiend moet worden. Nu weten we allemaal van de illegale puppy en kitten lijnen vanuit Oost Europa. Dat is meerdere keren op de TV geweest in de afgelopen jaren met alle nare beelden en verdriet wat erbij hoorde. Maar wist u dat er ook in ons eigen land nog steeds fokkers zijn die, hoewel ze wettelijk voldoen aan het honden en kattenbesluit, een dermate groot aantal honden en vaak nog van verschillende rassen (wat “in de mode” is wordt in grote getale gefokt, want DAT levert geld op en daar gaat het ze om.......) fokt dat we ook daar rustig van broodfok mogen spreken, met alle bijbehorende ellende. Ook al is het dan officieel niet illegaal. Voor 250 euro een rashond met papieren of voor 100 euro een idem raskat.... ja ja.......Waarom denkt u dat een pup of kitten van een erkende fokker, aangesloten bij een rasvereniging, die waakt voor inteelt; zijn teven niet overbelast; investeert in gezondheid, levenskwaliteit en socialisatie van moeder en jongen, enkele malen zo'n bedrag kost. Nee, juist niet omdat die er rijk aan worden, integendeel. Het aantal verkochte dieren is hier een fractie van dat bij broodfokkers. Terwijl de zorg vele malen meer kost.


Een kwestie van vraag en aanbod .........? (vervolg) Bij problemen voortgekomen uit broodfok wijzen kopers en verkopers al snel met de beschuldigende vinger naar elkaar: Jij biedt die hond toch aan? Ja, maar jij wil toch een goedkope “rashond”? Hoewel het natuurlijk in de eerste plaats de hebberigheid en het gebrek aan menselijkheid van de broodfokker is. Want hij (of zij) ziet als eerste welke ellende de moederdieren, en de pups of kittens die ze voortbrengt, willens en wetens wordt aangedaan. Is het, omdat het een financiële kwestie is, wel zo dat, zolang er vraag blijft, het aanbod niet zal verminderen. Wanneer de vraag drastisch afneemt kan een hoop dieren- én mensenleed voorkòmen worden omdat broodfokkers er dan geen brood meer in zien!. Waarom dit artikel in deze nieuwsbrief ? Wij van Dierenthuis, die dagelijks met afgedankte dieren en hun veelal ellendige voorgeschiedenis te maken hebben, willen op onze beurt iedereen die een hond of kat wil aanschaffen nog eens met klem aanraden: Bezint eer u begint en laat u goed voorlichten over wat er nodig is om een hond of kat een goed thuis te geven. Denk er daarbij ook aan dat niet elk asieldier een probleemdier is. In de (erkende) Nederlande asiels zitten heel veel dieren die, hoewel misschien niet van een bepaald ras, wel een lieve en gezellige vriend of vriendin voor u of uw gezin zouden kunnen zijn. In goede asiels kan men u daarover ook heel prima voorlichten.


Jingel het frotje In het asiel in Uden zat ruim een jaar een fragiel ogend cypers met wit katertje, die ze de simpele maar mooie naam Jingel gaven. Zo'n klein mager dingske, dat je qua postuur zou denken dat het een poesje was. Steeds weer werd Jingel ziek, steeds knapte hij met behulp van antibiotica ook weer op. Er was niemand die hem hebben wilde, vandaar zijn lange verblijf in het asiel. Uiteindelijk werd er een bloedtest gedaan om te kijken waar het telkens ziek worden aan lag. Jingel bleek leucose te hebben. Geen wonder dat hij steeds ziek werd, want daardoor werd zijn afweersysteem ondermijnd. Het is een heel aanhankelijk en lief katertje en de mensen van het asiel wilden het beste voor hem. Herplaatsen in een thuissituatie was niet langer een optie vanwege zijn ziekte en door het feit dat hij zwakjes is blijvende zorg nodig heeft, maar na contact met stichting Dierenthuis was hij daar van harte welkom. Vorige week verhuisde Jingel van Uden naar Aarle-Rixtel en hij is al helemaal ingeburgerd op de leucose-afdeling. In het speciaal voor leucosekatten afgezette gedeelte van de tuin geniet hij van het mooie weer. Hopelijk zijn er mensen die hen bijzonder vinden en voor hem een speciaal plekje in hun hart willen vrijmaken, want Jingel is nog op zoek naar adoptanten.


Sonja lekkerbekkie Elf jaar is ze en sinds een paar maanden woont ze bij Dierenthuis. Haar baasjes konden niet meer voor haar zorgen want zouden zelf niet meer thuis wonen. Sonja kon niet mee. Ze zagen weinig andere mogelijkheid dan haar te laten inslapen. Dierenkliniejk Strijthagen zag dit gelukkig anders en boden aan haar na een gebitssanering, een baarmoederverwijdering en de nodige entingen een nieuw thuis voor haar te zoeken. Hoewel bloedtesten aangaven dat deze vrolijke dwergteckel nog gezond was, was ze niet zindelijk. Dat is voor de meeste mensen toch wel een onoverkomelijk probleem. Niet voor Dierenthuis. “Dweilen met de kraan open” is hier dagelijks werk. Ze is welkom. Toch waren we niet blij dat er nog steeds een vies luchtje uit haar bekkie kwam. De oorzaak blijkt één pijnlijke rotte kies en wat loszittende tandjes. Nadat ze ook het verwijderen daarvan goed heeft doorstaan en weer fris ruikt, staat niets een prettige oude dag voor dit kleine dappere opdondertje nog in de weg. Sonja is herplaatst, dat is zeker en voor zo lang als ze leeft!


Bink de straatrover Een grote cyperse zwerfkater had zijn intrek genomen in een tuin. Hij had een goede keuze gemaakt, want het was de tuin van een dierenartsassistente van Dierenartscentrum Rotterdamzuid. Zij trok zich het lot aan van de kat, die onder de klitten zat en vieze ogen had. Ondanks zijn ruige buitenleven was het een flinke knaap van 5 kilo, in het bezit van een imposante katerkop. Het was een echte vechtersbaas. Ze besloot hem Bink te noemen en hem te laten castreren, de klitten weg te scheren en zijn ogen schoon te maken. Er werd meteen een bloedtest gedaan waaruit bleek dat Bink kattenaids-positief was. Wat nu? Weer uitzetten op de vindplek was nu geen optie meer, evenals herplaatsing in een thuissituatie. Want ondanks zijn zwerversbestaan was Bink geen schuwe kat, dus herplaatsing zou ideaal geweest zijn. Het ging de assistente aan het hart, want in dat hart had Bink inmiddels een plaatsje veroverd. Daarom besloot ze contact op te nemen met stichting Dierenthuis om te kijken of daar een plekje was voor Bink. Hij was welkom en inmiddels heeft Bink zijn intrek genomen in de gewenningsruimte bij Dierenthuis. Vechten doet hij niet meer, zijn zwerversbestaan is verleden tijd. Wel zou Bink graag een adoptant hebben voor wie hij extra speciaal is.


Update operatie Milord Ook van buiten onze landsgrenzen komen aanvragen voor plaatsing van een dier bij Dierenthuis. Wij hebben dan ook best veel Belgische bewoners. In verband met de taal waren dat, tot nu toe, alleen “Vlamingen”. Sinds enkele weken zijn onze gelederen echter versterkt met Milord (spreek uit “Mieloor”) een heuse “Waal” of eigenlijk “Wallon” want ja, hij verstond bij binnenkomst alleen Frans. Dat was voor beide partijen dus wel even schrikken en wennen. Milord is aanvankelijk nogal onrustig in zijn nieuwe omgeving. Zoals van Dobers gewend sliep hij kort om bij het minste of geringste wakker te schrikken. In maart werd hij door de diereninspectie in beslag genomen. Zijn “huis” was een vervuilde caravan die hij deelde met een zes maanden oude pup. Die was snel herplaatst, maar Milord.... daarmee zaten ze in het asiel, waar de beide honden eerst heengebracht werden, danig in hun maag. Vijftien jaar oud! Bij nader onderzoek ook lijdend aan teelbalkanker. De VZW Dobermann Passion heeft hem echter al in het vizier en wil hem uiteraard redden. Zij doen een aanvraag bij Dierenthuis. De dierenarts van het asiel lijkt het geen goed idee om, gezien zijn leeftijd, deze jongen nog te opereren en gaat, na overleg, over tot chemische castratie. Helaas zien we al snel dat Milord toch bloed plast en blijft nadruppelen. Op 19 April werd hij daarom alsnog geopereerd met gasnarcose. Dat is veel veiliger vooral voor oude(re) dieren, omdat de zuurstoftoevoer en daarmee de diepte van de narcose goed gedoseerd kan worden. De operatie is geslaagd en deze ontzettend lieve en vrolijke hond die, ondanks zijn leeftijd, nog heel energiek is, is nu aan het inburgeren. Zolang zijn kwaliteit van leven nog goed en dierwaardig is mag hij blijven. Hoewel het gelijknamige chanson van Edit Piaf over de ontmoeting/relatie tussen een man van goede huize en een meisje van de straat gaat, kunnen de eerste vier regels: Allez, venez, Milord! Vous asseoir à ma table; Il fait si froid dehors; Ici c'est confortable (Toe maar, kom Milord, kom bij me aan tafel zitten. Buiten is het zo koud, maar hier is het goed, en warm) met een beetje fantasie ook slaan op onze “Milord”, want bij ons kan hij genieten van een goed verzorgde comfortabele oude dag. Milord is thuis!


Afscheid van Roxanne Weet u het nog? In de laatste weken van 2009 kwam ze bij ons binnen: Roxanne. Een vrolijk boxerteefje van toen ongeveer vijf jaar oud. Asiel Zaanstreek had haar "teruggekregen" omdat ze o.a. nierfalen had en volgens de dierenarts die dat constateerde daarom nog maar een paar maanden te leven. Vorig jaar zomer bracht een bloedtest aan het licht dat haar nieren inderdaad niet goed meer waren. De ureum en creatinine waarden waren huizenhoog. Nierfalen is inderdaad moeilijk te behandelen maar soms kun je met de juiste medicatie en voeding nog flink wat tijd, mèt een goede kwaliteit van leven uiteraard, winnen. Dierenthuis zou Dierenthuis niet zijn wanneer we dat niet op zijn minst serieus zouden proberen. Het ging prima met Roxanne en in plaats van een paar maanden werd het nog een heel vrolijk, fijn, gezellig, speels en gelukkig bijna- anderhalf JAAR voor dit lieve dier. In de tweede week van april ging het toch echt minder. Haar nierdieet smaakte niet meer en zelfs de gehaktballetjes met hartmedicatie wilde ze niet meer met plezier opeten. We wisten dat leven nu snel lijden zou worden en om haar dat te besparen hebben wij haar in de week voor Pasen laten inslapen. In haar eigen vertrouwde omgeving tussen de mensen en dieren die ze in de afgelopen tijd allemaal als haar vrienden heeft leren kennen. Vredig en zonder pijn. Dag meisje, dankjewel voor wie je was.


Verlanglijstje Bent u van plan om een keer langs te komen bent u uiteraard van harte welkom. Dit kan elke dag, behalve op zondag - na afspraak – tussen 14.00 en 16.00 uur. Wilt u graag iets meenemen dan kan dat, wij hebben ons verlanglijstje al klaar. Maar voelt u zich alsjeblieft niet verplicht iets mee te nemen bij uw bezoek aan Dierenthuis. Met uw komst maakt u onze bewoners al blij. Wat wij graag willen hebben: - Vuilniszakken - Allesreiniger - Latex handschoenen - Dekens - Sardientjes - Koffiemokken

- Wasmiddelen - Bleek - Fleecedekens - Blikvoer ( Whiskas) - Dettol


Adopteer een dier Het adoptieplan is in het leven geroepen om Dierenthuis en zusterstichting FIV/FelV te ondersteunen in de hoge kosten van de verzorging van onze kwetsbare dieren. Katten besmet met het aids of leucosevirus, honden met hartfalen en oude paarden. Medicatie, dieetvoer, seniorenmuesli voor de paarden, vele operaties en de verzorging kosten veel geld. U kunt ons daarbij helpen door een dier te adopteren. Enkele keren per jaar krijgt u een bericht met foto over hoe het met uw dier gaat. Of kom op bezoek om kennis te maken met uw nieuwe adoptiedier en alle andere bewoners. Dit kan elke dag, behalve op zondag - na afspraak – tussen 14.00 en 16.00 uur. Het is fijn voor onze dieren om adoptanten te hebben voor wie zij extra speciaal zijn. Niet langer kansarm en ongewenst maar bijzonder. Kijk op de site www.dierenthuis.nl voor een aanmeldformulier. Of neem contact op via [email protected]


Dikkop

Elke dag dierendag Ellie

Waggel


Nero

Elke dag dierendag Paco en Anton

Jan-Pieter en Carmen


Elke dag dierendag


Colofon Stichting Dierenthuis is een permanente huiskameropvang voor oude, zieke en kansarme honden, verwilderde katten, katten die besmet zijn met het aids- en/of leucosevirus en oude paarden. Vooral niet herplaatsbare asieldieren vinden hier een blijvend thuis. Een thuis zonder hokken en tralies, met boswandelingen, een riante tuin, veel liefde, (medische) zorg en aandacht. DIERENTAAL verschijnt een paar keer per jaar. Mocht u de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, laat het ons dan even weten via de mail. Stichting Dierenthuis Bakelseweg 27 5735 SC Aarle Rixtel Telefoon 06-30644767 (tussen 11.00-16.00 uur) Website: www.dierenthuis.nl Website: www.fiv-felv.nl Email: [email protected] Fotografie: Nel van Wijngaarden, Saskia Blok

DIERENTAAL April 2011

Recommend Documents