20.12.2013
dienst communicatie
3ROLWLHJHZHOG0RUWVHO.,ZLOOLJWYUDDJWRWELMNRPHQGRQGHU]RHNLQ %HOJD
%(/*$ (UPRHWELMNRPHQGRQGHU]RHNNRPHQLQGH]DDNYDQ-RQDWKDQ-DFREGHWZLQWLJHUGLHELMQD YLHU MDDU JHOHGHQ RYHUOHHG LQ HHQ SROLWLHFHO LQ 0RUWVHO 'DW KHHIW GH NDPHU YDQ LQEHVFKXOGLJLQJVWHOOLQJ ., LQ$QWZHUSHQGRQGHUGDJEHVOLVW2SPDDUWEXLJWGH.,]LFKRSQLHXZRYHUGH]DDN +HW SDUNHWJHQHUDDO KDG WLHQ ELMNRPHQGH RQGHU]RHNVGDGHQ JHYUDDJG HQ GH ., ZLOOLJGH ]H DOOHPDDO LQ +HW JDDW RQGHU PHHU RP DDQYXOOHQG RQGHU]RHN QDDU GH GRRGVRRU]DDN WR[LFRORJLVFK RQGHU]RHN HQ ELMNRPHQGH YHUKRUHQ YDQ GH GRNWHU GLH KHW NDOPHUHQGH VSXLWMH WRHGLHQGH HQ YDQ GH OHGHQ YDQ KHW %LM]RQGHUH%LMVWDQGVWHDP %%7 +HWSDUNHWJHQHUDDOZLOGHRRNGDWGHLGHQWLWHLWYDQGH%%7 HUVEHNHQG JHPDDNW]RXZRUGHQPDDUKXQDGYRFDDWKDG]LFKGDDUWHJHQYHU]HW'H.,]DJHFKWHUJHHQUHGHQRP KXQLGHQWLWHLWJHKHLPWHKRXGHQ 'H MDULJH -DFRE ZDV RQGHU LQYORHG YDQ DPIHWDPLQHV WRHQ GH SROLWLH KHP RS MDQXDUL YDQ VWUDDWSOXNWHHQRYHUEUDFKWQDDUKHWSROLWLHNDQWRRULQ0RUWVHO+LMZHUGRQGHU]RFKWGRRUHHQKXLVDUWVHQ GLHRRUGHHOGHGDWKLMSV\FKRWLVFKZDVHQYRRU]LMQHLJHQYHLOLJKHLGRSJHQRPHQPRHVWZRUGHQ1DGDWKLM ZHJHQV ]LMQ DJUHVVLHI JHGUDJ WRW WZHHPDDO WRH JHZHLJHUG ZHUG LQ KHW SV\FKLDWULVFK FHQWUXP %URHGHUV $OH[LDQHQEHODQGGHKLMLQHHQFHOLQ0RUWVHO 8LWHLQGHOLMNZHUGEHVOLVWRPKHW%%7YDQGHORNDOHSROLWLHYDQ$QWZHUSHQHUELMWHKDOHQGDWKHPPRHVW LPPRELOLVHUHQ YRRU HHQ NDOPHUHQG VSXLWMH ]RGDW KLM DOVQRJ LQ KHW SV\FKLDWULVFK FHQWUXP NRQ ZRUGHQ RSJHQRPHQ-RQDWKDQVWLHUIQDKHWRSWUHGHQYDQKHW%%7 ,Q IHEUXDUL YHUZHHV GH UDDGNDPHU GH YURHJHUH GLUHFWHXU HQ HHQ SV\FKLDWHU YDQ GH $OH[LDQHQ QDDU GH UHFKWEDQN YRRU VFKXOGLJ YHU]XLP DOVRRN ppQ DJHQWYDQ KHW%%7 YRRU GHWRHJHEUDFKWH VODJHQ'HGULH YHUGDFKWHQ JLQJHQ LQ EHURHS +HW LV QX DDQ GH ., RP WH EHRRUGHOHQ ZLH HU YRRU GH UHFKWEDQN PRHW YHUVFKLMQHQ %HOJD %HOJD
([WUDRQGHU]RHNQDDUGRRG-RQDWKDQ -DFRE *LVWHUHQRP GRRU(YHOLQH9HUJDXZHQ
(UPRHWH[WUDRQGHU]RHNNRPHQQDDUGHGRRGYDQ-RQDWKDQ-DFREGHWZLQWLJHUGLH ELMQDYLHUMDDUJHOHGHQQDHHQLQWHUYHQWLHYDQKHWELM]RQGHUHELMVWDQGVWHDPLQHHQ SROLWLHFHOLQ0RUWVHORYHUOHHG'DWKHHIWGHNDPHUYDQLQEHVFKXOGLJLQJVWHOOLQJ ., LQ $QWZHUSHQGRQGHUGDJEHVOLVW =RZDWDOOHEHWURNNHQSDUWLMHQKDGGHQELMNRPHQGRQGHU]RHNJHYUDDJGHQGH.,YROJWDOOHYUDJHQ +HWJDDWRPRQGHU]RHNQDDUGHGRRGVRRU]DDNWR[LFRORJLVFKRQGHU]RHNHQFRQIURQWDWLHVHQ YHUKRUHQYDQKHW%LM]RQGHUH%LMVWDQGVWHDP %%7
'HMDULJH-DFREZDVRQGHULQYORHGYDQDPIHWDPLQHVWRHQGHSROLWLHKHPRSMDQXDUL YDQVWUDDWSOXNWHHQRYHUEUDFKWQDDUKHWSROLWLHNDQWRRULQ0RUWVHO+LMZHUGRQGHU]RFKWGRRU HHQKXLVDUWVHQGLHRRUGHHOGHGDWKLMSV\FKRWLVFKZDVHQYRRU]LMQHLJHQYHLOLJKHLGRSJHQRPHQ PRHVWZRUGHQ1DGDWKLMZHJHQV]LMQDJUHVVLHIJHGUDJWRWWZHHPDDOWRHJHZHLJHUGZHUGLQKHW SV\FKLDWULVFKFHQWUXP%URHGHUV$OH[LDQHQEHODQGGHKLMLQHHQFHOLQ0RUWVHO 8LWHLQGHOLMNZHUGEHVOLVWRPKHW%%7YDQGHORNDOHSROLWLHYDQ$QWZHUSHQHUELMWHKDOHQGDW KHPPRHVWLPPRELOLVHUHQYRRUHHQNDOPHUHQGVSXLWMH]RGDWKLMDOVQRJLQKHWSV\FKLDWULVFK FHQWUXPNRQZRUGHQRSJHQRPHQ-RQDWKDQVWLHUIQDKHWRSWUHGHQYDQKHW%%7
+HWSDUNHWJHQHUDDOZLOGHRRNGDWGHLGHQWLWHLWYDQGH%%7¶HUVEHNHQGJHPDDNW]RXZRUGHQPDDU KXQDGYRFDDWKDG]LFKGDDUWHJHQYHU]HW'H.,]DJHFKWHUJHHQUHGHQRPKXQLGHQWLWHLWJHKHLPWH ,QIHEUXDULYHUZHHVGHUDDGNDPHUGHYURHJHUHGLUHFWHXUHQHHQSV\FKLDWHUYDQGH$OH[LDQHQQDDU KRXGHQ GHUHFKWEDQNYRRUVFKXOGLJYHU]XLPDOVRRNppQDJHQWYDQKHW%%7YRRUGHWRHJHEUDFKWHVODJHQ'H GULHYHUGDFKWHQJLQJHQLQEHURHS+HWLVQXDDQGH.,RPWHEHRRUGHOHQZLHHUYRRUGHUHFKWEDQN :DWHUJHEHXUGLV
PRHWYHUVFKLMQHQ2SPDDUWEXLJWGH.,]LFKRSQLHXZRYHUGH]DDN
'RRG-RQDWKDQ-DFREYHUGHURQGHU]RFKW 02576(/ (UPRHWH[WUDRQGHU]RHNNRPHQQDDU GHGRRGYDQ-RQDWKDQ-DFREGH WZLQWLJHUGLHELMQDYLHUMDDUJHOHGHQ QDHHQLQWHUYHQWLHYDQKHWELM]RQGHUH ELMVWDQGVWHDPLQHHQSROLWLHFHOLQ 0RUWVHORYHUOHHG'DWKHHIWGHNDPHU YDQLQEHVFKXOGLJLQJVWHOOLQJ ., LQ $QWZHUSHQGRQGHUGDJEHVOLVW
MIEKE DENAEGHEL (40) BOEGBEELDVOOR LEESMARATHON
Leerlingen Emmaüs lezen boeken voor mama met MS
AALTER =RZDWDOOHEHWURNNHQSDUWLMHQKDGGHQ ELMNRPHQGRQGHU]RHNJHYUDDJGHQ GH.,YROJWDOOHYUDJHQ+HWJDDWRP RQGHU]RHNQDDUGHGRRGVRRU]DDNWR[LFRORJLVFKRQGHU]RHNHQFRQIURQWDWLHVHQYHUKRUHQYDQKHW %LM]RQGHUH%LMVWDQGVWHDP %%7 +HWSDUNHWJHQHUDDOKDGWLHQELMNRPHQGHRQGHU]RHNVGDGHQJHYUDDJGHQGH.,ZLOOLJGH]H DOOHPDDOLQ+HWJDDWRQGHUPHHURPDDQYXOOHQGRQGHU]RHNQDDUGHGRRGVRRU]DDNWR[LFRORJLVFK RQGHU]RHNHQELMNRPHQGHYHUKRUHQYDQGHGRNWHUGLHKHWNDOPHUHQGHVSXLWMHWRHGLHQGHHQYDQ GHOHGHQYDQKHW%LM]RQGHUH%LMVWDQGVWHDP %%7 +HWSDUNHWJHQHUDDOZLOGHRRNGDWGHLGHQWLWHLWYDQGH%%7¶HUVEHNHQGJHPDDNW]RXZRUGHQ PDDUKXQDGYRFDDWKDG]LFKGDDUWHJHQYHU]HW'H.,]DJHFKWHUJHHQUHGHQRPKXQLGHQWLWHLW JHKHLPWHKRXGHQ :DWHUJHEHXUGLV 'HMDULJH-DFREZDVRQGHULQYORHGYDQDPIHWDPLQHVWRHQGHSROLWLHKHPRSMDQXDUL YDQVWUDDWSOXNWHHQRYHUEUDFKWQDDUKHWSROLWLHNDQWRRULQ0RUWVHO+LMZHUGRQGHU]RFKWGRRUHHQ KXLVDUWVHQGLHRRUGHHOGHGDWKLMSV\FKRWLVFKZDVHQYRRU]LMQHLJHQYHLOLJKHLGRSJHQRPHQ PRHVWZRUGHQ1DGDWKLMZHJHQV]LMQDJUHVVLHIJHGUDJWRWWZHHPDDOWRHJHZHLJHUGZHUGLQKHW SV\FKLDWULVFKFHQWUXP%URHGHUV$OH[LDQHQEHODQGGHKLMLQHHQFHOLQ0RUWVHO 8LWHLQGHOLMNZHUGEHVOLVWRPKHW%%7YDQGHORNDOHSROLWLHYDQ$QWZHUSHQHUELMWHKDOHQGDW KHPPRHVWLPPRELOLVHUHQYRRUHHQNDOPHUHQGVSXLWMH]RGDWKLMDOVQRJLQKHWSV\FKLDWULVFK FHQWUXPNRQZRUGHQRSJHQRPHQ-RQDWKDQVWLHUIQDKHWRSWUHGHQYDQKHW%%7 ,QIHEUXDULYHUZHHVGHUDDGNDPHUGHYURHJHUHGLUHFWHXUHQHHQSV\FKLDWHUYDQGH$OH[LDQHQ QDDUGHUHFKWEDQNYRRUVFKXOGLJYHU]XLPDOVRRNppQDJHQWYDQKHW%%7YRRUGHWRHJHEUDFKWH VODJHQ'HGULHYHUGDFKWHQJLQJHQLQEHURHS+HWLVQXDDQGH.,RPWHEHRRUGHOHQZLHHUYRRU GHUHFKWEDQNPRHWYHUVFKLMQHQ2SPDDUWEXLJWGH.,]LFKRSQLHXZRYHUGH]DDN
De kinderen van het zesde leerjaar van het Emmaüsinstituut in Aalter hebben hun hart getoond voor de MS-liga. Mieke Denaeghel is de mama van leerlinge Margot Vanhove en vecht al elf jaar tegen Multiple Sclerose. Een maand geleden kwam ze over haar ziekte getuigen op school en dat maakte de kinderen warm om de handen uit de mouwen te steken. Er werd een leesmarathon gehouden en de kinderen lieten zich sponsoren om boeken te lezen. Resultaat: 1.240 euro voor de MS-liga. JOERI SEYMORTIER Mieke Denaeghel (40) werkt bij het gemeentebestuur van Aalter en was de voorbije weken de mascotte van de leesmarathon in het Emmaüsinstituut. «Ik ben elf jaar geleden ziek geworden, net toen mijn dochter Margot geboren werd», vertelt Mieke. «Op een ochtend werd ik wakker met evenwichtsstoornissen en was ik aan de ene helft van mijn lichaam helemaal gevoelloos. Ik wist echt niet wat mij overkwam. MS is bij mij niet stilletjes binnen geslopen, maar werd echt op mijn lichaam gesmeten. Jammer genoeg heeft MS nog altijd geen oorzaak en weten dokters nog altijd niet hoe je de ziekte krijgt. Daardoor is er ook geen geneesmiddel. Ik neem wel medicijnen om de
Vooraan Mieke Denaeghel en dochter Margot, met achter hen enkele van de vrienden en vriendinnen van Margot die mee gelezen hebben tegen MS. Foto JSA ziekte onder controle te houden, maar genezen kan niet. Ik krijg de laatste tijd wel minder opstoten, maar toch heb ik veel last. MS is een zenuwziekte en zowat heel je lichaam wordt door die zenuwen gestuurd. Bij mij zijn het slechte witte bloedcellen die mijn zenuwen aanvallen. Ik leer er mee leven, maar gemakkelijk is het niet. Het geld voor de MS-liga is echt broodnodig, want er is nog veel onderzoek nodig naar de ziekte.»
Extra inspanning Dat net de school van dochter Margot zich inzet voor de MS-liga, deed mama Mieke gisteren de tranen in de ogen krijgen. «Ik ben blij dat mijn school iets heeft kunnen doen voor de MS-liga», zegt dochter Margot (11). «Heel wat kinderen wisten niet echt wat MS was en nu hebben ze een duidelijker beeld. Niet ie-
dereen in mijn klas leest graag, maar toch heeft iedereen een extra inspanning gedaan. Om mij en mijn mama een plezier te doen en te helpen. Ikzelf heb in een maand tijd maar liefst negen boeken gelezen. Ik werd door heel veel mensen gesponsord. Zelfs mijn broer heeft zijn spaarpotje opengebroken om mij te steunen. Heel lief!» Gisteren werd de cheque dan uiteindelijk overhandigd aan de MS-liga. «De 79 leerlingen van de vier ‘zesde klassen’ hebben uiteindelijk 1.240 euro bij elkaar gelezen», zegt meester Peter Cornelis. «In totaal werden in een maand tijd 338 boeken uitgelezen door onze kinderen. De kinderen hebben veel bijgeleerd over MS, zeker door de getuigenis van de mama van Margot. Zo werden ze aangezet om boeken te lezen en werd het goede doel gesteund. Twee keer gewonnen, dus!»
RECHTBANK Drugverslaafde groggy aangetroffen in tuin van vriendin
MOORSELE q Jan W. (53) verscheen voor de correctionele rechtbank van Kortrijk op betichting van drugshandel. De Moorselenaar, die sinds september in de cel zit, riskeert een jaar effectief en een boete van 6.000 euro. Bij de controle van zijn auto op 12 maart trof de politie Jan W. in het bezit van speed, amfetamines en xtc aan. In september liep Jan W. opnieuw tegen de lamp. Hij werd in totaal verwarde toestand in de tuin achter de woning van zijn vriendin gevonden en overgebracht naar de spoedafdeling van een ziekenhuis. Bij dezelfde vriendin, die evenmin van onbesproken gedrag is, raap-
ten de agenten een zak met 52 gebruikte en twee niet-gebruikte spuiten aan. Op de rechtbank zei Jan W. dat het spul niet uitsluitend voor hem was : “Er woonden daar nog andere druggebruikers.” Jan W., die een gerechtelijk verleden heeft, worstelt al jaren met een ernstige drugverslaving. Hij werd opgevangen in achtereenvolgens de vzw Kompas in Kortrijk, De Sleutel en De Kiem om af te kicken. Van 2001 tot omstreeks begin 2013 ging het goed met hem. In januari van dit jaar herviel hij. Hij consumeerde dagelijks zes tot acht gram speed. “Een behoorlijke hoeveelheid. U lijkt wel een ervaringsdeskundige”, merkte de voorzitster van de rechtbank op. De advocaat van de beklaagde stelde dat het met zijn cliënt weer
de verkeerde kant uitging toen hij weer met zijn vriendin M. T. optrok. “Ik gaf hem de raad definitief met haar te breken. Hij leidt ondertussen een drugsvrij leven en is klaar om weer in de maatschappij te stappen. Vijf maanden voorhechtenis moeten als straf volstaan.” Jan W. mocht het debat afsluiten. “In het verleden heb ik links en rechts als vriendendienst wat speed weggegeven, maar handel heb ik nooit gedreven. Ik verschafte me drugs enkel voor eigen gebruik. En de drugs in mijn auto ? Dat is eenvoudig te verklaren. Mijn rivaal J. V., die ook een oogje op M. T. had, legde de drugs in de wagen om mij de duivel aan te doen.” Vonnis op 30 december. (JPT/WDA)
96'OORLOG EN TRAUMA.
SOLDATEN EN PSYCHIATERS Vrij 9-17u, za en zo 13-17u; Museum Dr. Guislain, Jozef Guislainstraat 43, tot 30/06/2014 Dubbeltentoonstelling die tegelijkertijd in Ieper en in Gent plaatsvindt. Het Museum Dr. Guislain vertrekt van de ontdekking van het psychische tijdens WOI. www.museumdrguislain.be, 09.216.35.95
ZELZATE
Kerstmarkt bij Sint-Laurens Onder leiding van juffrouw Miranda verwelkomden de leerlingen van het derde tot het zesde leerjaar al zingend de (groot)ouders, naar aanleiding van de jaarlijkse kerstmarkt. ‘Vroeger namen de kindjes hun zelfgemaakte gerief mee naar huis, maar sinds een aantal jaar verkopen ze het’, zegt directeur De Landtsheer. De opbrengst ging integraal naar Welzijnszorg. (kvw) Foto: kvw > Meer foto's op www.nieuwsblad.be/zelzate
Rechts zien we Martine Vanhoutte naast Bieke Schreurs met haar herdershond Boy en Puppy, alias Lana. Links zien we Geert Toortelboom die de vangkooi knutselde. (Foto HA)
het maïsveld in te laten lopen omdat we zo helemaal geen overzicht meer hadden over de situatie,” herinnert Martine zich.
had zien. Tot mijn verbazing zag ik dezelfde hond opnieuw rondlopen in het veld aan de Zuidstraat. Omdat ik een hondenliefhebster ben in hart en nieren, kon ik het dier niet zomaar aan zijn lot overlaten,” getuigt Martine. “Ik merkte dat het dier erg schuw was. Mijn pogingen om het dier te lokken, draaiden op niets uit. Ik besloot dan maar om op een betonnen verharding wat eten achter te laten voor de hond. Vanop een afstand kon ik de hond gade slaan, maar zodra ik aanstalten maakte om dichterbij te komen, verdween hij onmiddellijk weer de velden in.”
De tijd verstreek en het moment brak aan dat de maïs werd geoogst. “Enerzijds hoopten we zo een betere kans te hebben om tot bij de hond te geraken. Zonder de beschutting van de maïs dachten we dat het wel gemakkelijker zou gaan. Tegelijkertijd slaagde ik er voor het eerst in om de hond weliswaar in de verte te fotograferen. Toen ik de foto op Facebook plaatste, kwam alles plots in een stroomversnelling terecht. Iemand herkende de hond en zo kwamen we in contact met de eigenaars. De hond bleek van huis weggelopen in juni, slechts twee weken nadat ze haar – het bleek een teefje
EIGENAAR GEVONDEN !
FACEBOOKPAGINA
Puppy hield Koekelare maanden in de ban KOEKELARE q Afgelopen zomer strandde een weggelopen hond uit Moere in de velden rond de Zuidstraat in Koekelare. Een oplettende inwoner én hondenliefhebster merkte de hond op, gaf de hond elke dag eten en probeerde om het vertrouwen te winnen van het erg schuwe dier. Met de hulp van nog andere dierenliefhebbers kon de hond uiteindelijk gevangen worden.
Via de Facebookpagina Er lopt etwuk roend in Couckelaere werd ‘de hond in de Zuidstraat’ al snel een veelbesproken onderwerp. “De pagina die intussen al meer dan 800 volgers telt, bleek in het verleden al vaker een nuttig middel om een verloren gelopen huisdier terug te vinden,” weet Martine te vertellen. “Ik besloot een oproep te doen, misschien zouden we zo wel met de eigenaar in contact komen. Er kwam veel reactie, vooral over het feit of het nu een Border Collie betrof of om een Berner Sennenhond ging, maar helaas geen teken van de eigenaar. Al snel begonnen nog andere mensen zich het lot van de hond aan te trekken en regelmatig werd op de pagina een berichtje achtergelaten over het wel en wee van het dier. Plots begon iedereen eten achter te laten en toen heb ik een oproep gedaan daarmee te stoppen. Zo kon ik onmogelijk het vertrouwen van de hond winnen. Gelukkig was er een goede verstandhouding en kon ik mijn werk verder zetten.”
PLAN B DOOR HEIDI ALBRECHT
Martine Vanhoutte (52) uit de Alfred Weistenraadstraat in Koekelare heeft een drukke en best vermoeiende periode achter de rug. Naast haar job als opvoedster in Sint Jan de Deo in Handzame en haar passie als hondentrainster bij Dog Training Group Alpha in Ichtegem, heeft ze de afgelopen maanden dagelijks de zorg van een zwerfhond – later bleek het om een weggelopen hond te gaan – op zich genomen. “Tijdens de zomer, het moet ergens in juli geweest zijn, heb ik de hond voor het eerst opgemerkt,” begint Martine haar relaas. “Ik zag in de Zuidstraat een kopje van een hond tussen
de maïsstengels piepen. Toen ik stopte en wilde gaan kijken, liep de hond weg richting de boerderij van Hubert Costenoble. Ik veronderstelde dat het een hond van de boerderij was en zette mijn weg verder.”
GERUCHTENMOLEN Een tijd later ving Martine een gerucht op over een gedumpte hond in het Koekelaarse. Het duurde niet lang voor ze de link legde met de hond die ze in het maïsveld had gezien. “Het gerucht deed de ronde dat er een hond was gedumpt. Anderen zeiden dan weer dat er een hond was achtergelaten na een verhuis. Meteen moest ik terugdenken aan de hond die ik toen in de Zuidstraat
Intussen had Martine samen met de mensen van de hondenclub al contact genomen met onder meer de politie, dierartsen en alle nabije asielen in de hoop te weten te komen hoe de hond te kunnen vangen. Niemand kon echter een nuttig voorstel aanreiken. “Op de hondenschool staken we de hoofden bij elkaar en probeerden een strategie uit te denken. We besloten met enkele leden om met onze eigen honden naar het veld te trekken. Honden leven in een roedel en we hoopten dat de hond misschien genoeg vertrouwen in zijn eigen soortgenoten zou tonen. Het was echter ijdele hoop, want de hond kwam niet dichterbij en we vertrouwden het ook niet om onze honden vrij
Door de Facebookpagina ‘Er lopt etwuk roend in Couckelaere’ werd de hond al snel een veelbesproken onderwerp met de naam Puppy – hadden geadopteerd uit het dierenasiel Blauw Kruis in Brugge. Een oproep op Facebook om een ‘vangactie’ te organiseren, mislukte eveneens. We spraken af met de eigenaars en op een middag probeerden we Puppy te vangen na het mengen van wat verdovingsmiddel in haar eten. De verdoving bleek te licht en Puppy verdween weer in de velden.”
VANGKOOI Na de zoveelste mislukte poging om de hond te vangen, kwam Geert Toortelboom, ook trainer in de hondenschool met het idee om zelf een vangkooi te bouwen. “Noch de gemeente, de politie of asielen konden ons helpen, dus besloten we zelf iets uit te dokteren,” pikt Geert in op het verhaal. “Samen met Danny Wybouw, ook trainer in onze club, maakte ik een houten constructie met kippengaas en een kantelmechanisme. We plaatsten de kooi met een sappig kotelet erin. Kort nadien bleek de kotelet verdwenen, maar vonden we de kooi leeg. Onze tweede poging met een worst bleek de goede. Toen ik om middernacht nog eens ging kijken, vond ik Puppy in de kooi. Onze inspanningen werden na maanden eindelijk beloond !”
