dienst communicatie

18.12.2013

dienst communicatie

Zonder drugs, met kind

‘IK WIL LEVEN EN LIEFHEBBEN’ Lieve was zwanger en zwaar drugsverslaafd. Toen ze geen enkele uitweg meer zag, klopte ze in 2008 aan bij De Kiem, een therapeutisch centrum waar onder andere alleenstaande vrouwen samen met hun kind bouwen aan een nieuw leven. In 2014 studeert ze af als orthopedagoge. “Ik popel om te gaan solliciteren.”

N

og één keer wil ze erover praten, en dan gaan de oude koeien definitief de sloot in. Niet dat ze haar woelige verleden wil uitgommen, laat staan ontkennen, maar het mag haar niet meer belemmeren in haar toekomstplannen. Daarom getuigt Lieve (31, schuilnaam) ook anoniem, want als ex-drugsverslaafde, alleenstaande moeder is ze op haar hoede voor kortzichtige werkgevers die haar misschien die tweede kans niet gunnen. En die wil ze met beide handen grijpen, want deze jongedame heeft al veel verloren. Tijd. Geld. Zelfvertrouwen. Ze ontvangt ons in haar bescheiden appartementje. Haar zevenjarige spring-in’t-veld huppelt ons tegemoet en toont trots haar collectie van tientallen knuffelberen. Zij is dé reden waarom Lieve zo hard geknokt heeft om te staan waar ze nu staat. Moederliefde in het kwadraat, ondanks alles.

Lieve proefde voor het eerst van softdrugs op haar zestiende. “Ik rookte enkele joints, gezellig onder vrienden, in de zomer. Heel onschuldig allemaal, vooral uit nieuwsgierigheid. Al zag ik snel dat er ook andere drugs in omloop zijn bij wietgebruikers.” Op haar achttiende begon ze ook te experimenteren met ecstasy en vooral speed. Ze belandde bij de verkeerde vrienden in het verkeerde milieu. De drugstrein was vertrokken, met een rotvaart. “Op mijn achttiende wist ik dat ik niet goed bezig was. We gingen op schoolreis naar het buitenland en ik wou absoluut wiet meenemen. Uiteindelijk lukte het niet, maar tijdens die reis verlangde ik naar mijn joints. Na mijn middelbare studies bleef ik in de horeca plakken, waar ik al sinds mijn zestiende in werkte als jobstudent. In de horeca zijn drugs nooit veraf. Je werkt tot middernacht of later, daarna ga je feesten tot in de vroege uurtjes. De kleren in de auto, richting afterclubs. Je neemt drugs om

41

nog te kunnen uitgaan, want anders hou je het geen 24 uur vol. Na een tijd begon ik dagelijks te gebruiken.” Via haar job financierde ze haar drugs, en thuis moest ze niets afgeven voor kost en inwoon. Ze beklemtoont dat ze niet uit een ontwricht gezin komt. Ze begon niet te gebruiken omdat haar ouders elke dag bekvechtend over het tapijt rolden, ze werd niet mishandeld of misbruikt. “Integendeel, ik heb twee schatten van ouders, lieve mensen. Mijn moeder is zelfs van het overbeschermende type. Ik ben zelf ook nooit opstandig geweest, ik was het kind dat een boek las in de zetel. Mijn ouders vertrouwden me voor de volle honderd procent. Maar toen ik drugs begon te gebruiken, werd ik een meester in het verhullen, ik verzon smoezen aan de lopende band. Ik brandde wierookstokjes, of zei dat de wietgeur van mijn vriendin kwam. Toen ik het thuis niet langer kon verbergen, ging ik alleen wonen, op mijn 22ste.”

Eigenlijk moet mijn carrière nog starten. In het begin ga ik absoluut niet kieskeurig zijn. Gelukkig kan ik terugvallen op mijn ouders. Schrijf maar op: zonder hen zou ik mijn studies nooit kunnen voltooien.” Deze dame beseft als geen ander dat ze al veel kansen heeft laten liggen. “Ik kon al een eigen huis hebben, een gezinnetje, wat financiële ademruimte, maar daar probeer ik niet aan te denken. Ik ben vooral blij dat de band met mijn dochter nooit verbroken is. Zolang je als ouder je kind niet pijn doet of verwaarloost, is de beste omgeving nog altijd die van de natuurlijke ouders. Die nestwarmte is onbetaalbaar. Sommigen zijn zo zwaar drugsverslaafd dat ze hun kind laten verhongeren, dan is een pleeggezin of instelling natuurlijk de enige oplossing, maar zover is het bij mij nooit gekomen. Al heb ik ook op zwart zaad gezeten. Ik leefde op Turks brood met choco, maar mijn dochter kreeg goed melkpoeder van de apotheker en verse groentepapjes. Ik weet dat ik mijn kind tekortgedaan heb, maar ze heeft altijd in een warm bedje gelegen, propere kleertjes gehad en goede luiers gedragen.” Alleen Cupido is Lieve voorlopig niet gunstig gezind. “Natuurlijk hoop ik ooit de man van mijn leven tegen te komen en droom ik van een huisje-tuintje-boompje. Tijdens mijn jongste relatie was ik voor het eerst echt verliefd. Een zalig gevoel. Ik heb hem heel eerlijk mijn verleden verteld, maar ik twijfel of ik dit in de toekomst nog ga doen. Je ziet dan meteen die angst: ‘Zal ze niet ooit hervallen?’ Al zijn we nog steeds goede vrienden. Maar zo’n tegenslag slaat me niet meer volledig uit mijn lood. Vroeger kroop ik in een hoekje of ging ik een lijntje leggen, nu ben ik weerbaarder en kom ik op voor mezelf. Dat heb ik ook in De Kiem geleerd. Opkomen voor jezelf. Met de vader van mijn dochter heb ik vorig jaar het contact verbroken. Ik vond dat ze hem moest leren kennen, maar er liep te veel fout. Ze blijft hem graag zien, ook al weet ze dat haar papa dingen heeft gedaan die niet door de beugel kunnen. Een kind blijft altijd loyaal tegenover zijn ouders.” Het is tijd om afscheid te nemen. De fotograaf en ik schudden Lieve de hand, haar dochter wil een high five. Opeens

schiet er een zin van Kierkegaard door mijn hoofd. Het leven kan slechts achterwaarts begrepen worden, maar moet voorwaarts geleefd worden. Deze jongedame wil zo graag : leven en liefhebben, in de onvoltooid tegenwoordige en toekomende tijd. “Ik heb heel lang getwijfeld voor dit gesprek. Ik wil mijn verleden niet meer aan de grote klok hangen. Ik wil niet dat de mensen me nog zien als een ex-drugverslaafde. VolHaar dochtertje is volgens Lieve dé reden waarom ze zo hard geknokt heeft.

44

gend jaar studeer ik af. Er zijn heel veel mensen die zullen zeggen: ‘Chapeau welke weg ze heeft afgelegd’, maar er zijn er evenveel die zullen zeggen: ‘Eenmaal verslaafd, altijd verslaafd. Ooit zal ze hervallen.’ Onze maatschappij veroordeelt graag, maar hopelijk toont mijn verhaal aan dat, mits wat geluk, iedereen er opnieuw bovenop kan geraken.” Info : www.dekiem.be.

INTERVIEW

INTERVIEW Lieve, alleenstaande moeder, studeert volgend jaar af als orthopedagoge. Tussendoor werkt ze ook nog om rond te komen.

hij brak in bij mij en bleef me stalken. De dat gedifferentieerde hulp biedt aan perZWANGER EN ALLEEN politie stond bijna dagelijks aan mijn sonen die problemen ervaren door het geOP DE WERELD Wie drugs neemt, kan de wereld aan, ten- deur. Ik wou maar één ding : dat hij uit bruik van drugs, alcohol of medicatie. minste zolang je onder invloed bent. Weg mijn leven verdween.” De situatie esca- Hier verbleef Lieve tussen 2008 en 2009 in één van de vier Tipi’s of studio’s, waar zijn al die angsten en onzekerheden. “Ik leerde en Lieve zag geen uitweg meer. zag het leven veel positiever in en was veel “Ik gaf mijn job op, zat er fysiek en men- zwangere vrouwen en verslaafde moeders zelfverzekerder. Ik ben altijd een heel on- taal compleet door. Ik ging toen al dage- met hun kinderen tot ongeveer zes jaar zeker persoon geweest. Plots hoorde ik bij lijks een halve dag naar de ambulante terechtkunnen. Ook alleenstaande vaders de bende, ik was iemand, zo’n gevoel had werking van de Sleutel (centrum voor met jonge kinderen kunnen er sinds ik tijdens mijn schoolperiode nooit erva- hulpverlening aan verslaafden), in de hoop 2007 opgenomen worden. Het weerzien ren. Maar nadat de trip is uitgewerkt, be- dat ze me konden helpen. Zij verwezen met directeur Dirk Vandevelde en enkele land je in een zware dip. Op den duur me snel door naar de therapeutische ge- begeleiders is hartelijk. We bezoeken de meenschap De Kiem in Gavere. Eerst mooie studio waar Lieve verbleef. “Ik blijf je doorgaan, nachten aan een stuk.” Op haar 23ste werd ze zwanger, een don- sputterde ik nog tegen, maar uiteindelijk leefde hier een stuk ruimer dan op mijn huidige appartement”, vertelt derslag bij heldere hemel. “Ik beLieve. Aan een muur merkt ze leefde toen mijn hoogtepunt, (coropeens een kadertje met een foto rigeert zichzelf) of beter dieptepunt. Ik was zwaar aan de drugs en “Sommigen zijn zo verslaafd van haar dochter. Het kadertje staat symbool voor haar re-intewou zeker niet zwanger worden. dat ze hun kind laten gratie in de maatschappij. Vorig Waarschijnlijk heeft mijn druggejaar zocht De Kiem alle Tipimabruik de werking van de pil tegenverhongeren, dan is een ma’s opnieuw op, een vijftigtal gewerkt, na drie maanden ontdeksinds de start in 1996. Vijfenzete ik dat ik zwanger was. Ik zei tepleeggezin of instelling ventig procent van de mama’s gen de papa : ‘Nu moeten we ons natuurlijk de enige oplossing, (en enkele papa’s) leeft nog herpakken.’ Hij gebruikte nog steeds drugsvrij samen met hun meer drugs dan ik, en pleegde kleimaar zover is het bij mij kinderen. Een hoopgevend cijne diefstallen om aan geld te ranooit gekomen” fer, al heb je er ook die nooit uit ken. Toen ik hem het nieuws verhet sukkelstraatje raken. telde, verdween hij twee dagen van In de Tipi combineren de vroude aardbol. Hij drong nadien aan wen de zorg voor zichzelf en de op een abortus, ik wou mijn kind zorg voor hun kinderen. “Het was een was dit de enige manier om hem te onthouden. Ik eiste dat hij zijn verantwoordelijkheid opnam, maar hij bleef hard- vluchten. Eén dag voor ik naar de Kiem heel heftige periode. Voortdurend houleers. Hij heeft nooit gewerkt, ik werkte trok, gooide hij een kasseisteen door mijn den ze je een spiegel voor. Wie ben ik, voor twee. Ik beviel, nam mijn boeltje en raam. (haar stem wordt breekbaar) Ik wat zijn mijn normen en waarden, hoe ging opnieuw bij mijn ouders wonen.” stond met mijn kind in mijn armen, ver- kan ik anders gaan leven? Ze graven naar Tijdens haar zwangerschap bleef ze drugs scholen achter een kast, uit schrik dat hij je diepste ik. Vooral de eerste weken wagebruiken, ook na de eerste drie maan- zou binnenkomen. Hij was heel paranoï- ren bijzonder zwaar. Je belandt eerst in den. “Het ging om minieme hoeveelhe- de door zijn druggebruik. Ik voelde dat een onthaalprogramma om de structuur den, maar volledig stoppen lukte niet. Ik mijn kind fysiek bedreigd was en wou de- van De Kiem te leren kennen en wat op had enorme schuldgevoelens, maar kon finitief komaf maken met drugs. Deze ge- uw plooien te komen. In die periode ben je dat schuldgevoel niet boven mijn versla- weldenaar was de druppel die ervoor nog even gescheiden van je kind, dat was ving zetten. Mijn kind is als een prema- zorgde dat ik naar de Kiem stapte. Toen verschrikkelijk. Maar de behoefte om nog tuur geboren, maar had gelukkig geen pas lichtte ik mijn ouders in over al mijn drugs te nemen, nam heel snel af.” problemen. Ze waren er het hart van in, Na de onthaalperiode startte ze overdag postnatale ontwenningsverschijnselen.” Acht maanden later ging ze met haar maar waren opgelucht dat ik professione- een programma in de zogenaamde Therapeutische Gemeenschap, samen met aldreumes weer alleen wonen, en ontmoet- le hulp zocht.” le bewoners. ’s Avonds, op woensdagnate ze opnieuw een ‘foute’ man. Ze bleef middag en in de weekends droeg ze zelf zelf regelmatig drugs gebruiken. “Gedu- AFKICKEN EN OUDER zorg voor haar kind. “Overdag werkte ik rende drie maanden zag ik alle hoeken LEREN WORDEN van de kamer. Eén keer stond hij met een Samen met haar dochtertje rijden we aan mezelf, ’s avonds leerde ik mijn kind mes voor mij. Ik zette hem buiten, maar naar De Kiem in Gavere, een centrum opvoeden. Je draait afwisselend mee met

42

de wasploeg, strijkploeg, keukenploeg of ploeg constructie en neemt geleidelijk meer verantwoordelijkheid op. Twee keer per week hadden we ook encounters, waarin we op een gecontroleerde manier onze frustraties konden uiten, want die waren er natuurlijk. Maar de contacten met de andere bewoners hielpen me ook vooruit. Je beseft dat je niet de enige bent die de boel om zeep hielp. De Kiem hielp me enorm bij de opvoeding van mijn dochter. Ik wou het zo goed doen zodat ik in het begin alles verkeerd deed. Ik was heel ontvlambaar en voelde me mislukt tegenover mijn dochter. Ze leerden me hoe je je kind straft en beloont, wat je doet als het blijft huilen, hoe je je kind gezond eten aanbiedt of het slaapritueel aanpakt. Ze confronteerden ons echt met onszelf, ook via video-interactieve begeleiding waarbij moeder-dochtersituaties gefilmd werden en ze nadien de goede en

minder goede punten bespraken. Nu besef ik dat elke ouder af en toe onzeker is en worstelt met de opvoeding van zijn kinderen.”

SOBER BESTAAN Na een jaar liep het programma af, en wenkte de wijde wereld. Met al zijn verlokkingen en vooroordelen. “Ik nam me voor om voorgoed te breken met mijn drugsvrienden van weleer. Zeker als je je wat down voelt, is de verleiding groot om ze opnieuw op te zoeken. Nadat ik uit de Tipi kwam, woonde ik negen maanden in een ‘halfweghuis’ in Merelbeke, waar je opnieuw zelfstandig leert wonen maar ook nog individuele begeleiding krijgt. Ik wou zo snel mogelijk beginnen studeren en op zoek gaan naar een eigen stekje, maar probeer maar eens een huurhuis te vinden als je geen betaalde job hebt en alleenstaande mama bent. Ik volgde twee

43

maanden vrijwilligerswerk (verplicht via De Kiem), deed enkele interimjobs, tot ik een week voor de start van het nieuwe schooljaar een bevrijdend telefoontje van de VDAB kreeg. Ik kon starten met een opleiding tot orthopedagoog, met behoud van mijn uitkering. Ik kon ook een appartement huren, maar ik heb veel moeite moeten doen om de huisbaas te overtuigen, want die wil zeker zijn van zijn geld. Over mijn drugsverleden heb ik met geen woord gerept.” Volgend jaar studeert Lieve af als orthopedagoge. Een huzarenstukje als je weet dat ze als alleenstaande moeder de studies combineert met de opvoeding van haar dochter, en tussendoor ook werkt om alle facturen te betalen. “Met mijn uitkering kom ik niet rond, maar ik klaag niet. Ik wil absoluut een hoger diploma halen en nadien zo snel mogelijk fulltime aan de slag gaan. Ik popel om te solliciteren.

Alcoholplan

“Dit is een stap achteruit” Onbegrip bij hulpverleners voor afschieten strengere regels

O

pen Vld heeft gisteren op de valreep het alcoholplan van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS) gekelderd. Hulpverleners reageren ontgoocheld.

DEZE GOEDE VOORNEMENS SNEUVELEN Happy hours (twee drankjes voor de prijs van één) worden verboden.

 Sinds juni wordt druk overlegd over

een nieuw plan dat het problematische gebruik van alcohol moet inperken. Het waren maanden waarin betrokken sectoren bemerkingen konden geven. Uiteindelijk telde het plan een lijst van 36, vaak vergaande, voorstellen. De afgelopen weken werd gezocht naar eensgezindheid. Aan tafel van een interministeriële conferentie zaten dan ook 22 ministers, van wie de bevoegdheid ergens wel aan alcoholgebruik raakt: economie, fiscaliteit, gezondheid… Volgens voorstanders van een strengere reglementering heeft ook de drankenindustrie een grote rol gespeeld. “Die heeft gelobbyd tot einde vorige week”, weet Marijs Geirnaert van de Vereniging voor Alcohol- en andere Drugproblemen (VAD). Afgezwakt Gisteren kon geen akkoord worden bereikt. “Over veel elementen in dit alcoholplan bestond weinig onenigheid”, zegt Bryce De Ruvyer, die als voorzitter van de Cel Drugs het plan mee voorbereidde. “Het plan werd door internationale experts ook toegejuicht als een coherent pakket. Maar met voorstellen aan de aanbodzijde – zoals beperkingen op de verkoop – hadden de blauwe ministers het moeilijker.” Het plan werd afgezwakt, maar toch stemden Open Vld-ministers Guy Vanhengel, Annemie Turtelboom en Maggie De Block tegen. Breekpunten

waren een verbod op verkoop van alcohol uit automaten en het opzetten van een nieuwe studie over de leeftijdsgrenzen van 16 en 18 jaar. Het Open Vld-veto deed vooral industrie en middenstand opgelucht adem halen. De drankenindustrie vreesde een verstrenging en de horeca - die al angstig de komst van een witte kassa tegemoet ziet - een omzetdaling. Belangenorganisatie NSZ (Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen) was gisteren tevreden. De ondernemersorganisatie ziet meer heil in sensibilisering dan in verboden.

Alcohol gebruiken mag, zoals in veel andere landen, pas vanaf 18 jaar.

Drankverkoop in tankstations, snelwegrestaurants en nachtwinkels wordt ingeperkt.

Een verbod op bepaalde alcoholreclame.

FOTO EPA

Verslaving Marijs Geirnaert begrijpt dat niet: “Een lange rij studies van over de hele wereld bewijst dat alleen sensibiliseren niet werkt. Je moet ook ingrijpen op het aanbod, de reclame voor alcohol inperken én de prijs hoger maken. De aanpak in buurlanden zoals Frankrijk heeft bewezen dat ingrijpende maatregelen een groot effect kunnen hebben.” Voorstanders van een ingrijpend alcoholplan wijzen op de omvang van het probleem. Acht tot tien procent van de Belgen drinkt te veel. Op Europese schaal worden de sociale gevolgen daarvan (werkverzuim, gezondheidsproblemen, relationele problemen) geraamd op 156 miljard euro. Alleen voor België bedraagt de schatting 4,4 miljard euro. “Een op de vijf Belgen heeft ooit een verslaving, en meestal is dat alcohol”, zegt dr. Ann Van Duyse, medisch directeur van zorgorganisatie De Sleutel. “Er is een Europese tendens om maatregelen te nemen, maar België doet niet mee. In dat opzicht zetten we een stap achteruit.” Marijs Geirnaert noemt het veelzeggend dat in de schoot van het Belgische parlement de Belgian Beer Club de belangen van Belgische bierbrouwers behartigt. Voorzitter is de Brusselse minister van Werk Benoît Cerexhe (cdH), ondervoorzitter is Open Vld-senaatsfractieleider Bart Tommelein (Open Vld). Ex-voorzitter van de club is voormalig Open Vldparlementslid Sven Gatz, nu directeur van de Unie van Belgische Brouwers. STEF VANWOENSEL

“Drankenlobby opgelucht” OPEN VLD SCHIET PLAN AF TEGEN ALCOHOLMISBRUIK HASSELT - Open Vld heeft gisteren op de valreep het alcoholplan van minister van Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS) afgeschoten. De liberalen nemen het zo op voor de industrie en middenstand die vreesden minder alcohol te zullen verkopen. Hulpverleners reageren ontgoocheld.

omzetdaling. Belangenorganisatie NSZ (Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen) was gisteren tevreden. De ondernemersorganisatie ziet meer heil in sensibilisering dan in verboden.

Sinds juni wordt druk overlegd over een nieuw plan dat het problematische gebruik van alcohol moet inperken. Zowel preventieorganisaties als drankproducenten en horeca konden opmerkingen geven. Uiteindelijk telde het plan van Onkelinx een lijst van 36, vaak vergaande, voorstellen. De afgelopen weken werd gezocht naar politieke eensgezindheid. Aan tafel van een interministeriële conferentie zaten liefst 22 ministers, van wie de bevoegdheid ergens wel aan alcoholgebruik raakt, zoals economie, fiscaliteit en gezondheid.

Marijs Geirnaert van het VAD begrijpt dat niet: “Een lange rij studies van over de hele wereld bewijst dat alleen sensibiliseren niet werkt. Je moet ook ingrijpen in het aanbod, de reclame voor alcohol inperken én de prijs verhogen. De aanpak in buurlanden als Frankrijk heeft bewezen dat ingrijpende maatregelen een groot effect kunnen hebben.” Voorstanders van een ingrijpend alcoholplan wijzen op de omvang van het probleem. Acht tot tien procent van de Belgen drinkt te veel alcohol. Op Europese schaal worden de sociale gevolgen daarvan (werkverzuim, gezondheidsproblemen, relationele problemen) geraamd op 156 miljard euro. Alleen voor België bedraagt de schatting 4,4 miljard euro. “Er is een Europese tendens om maatregelen te nemen, maar België doet niet mee. In dat opzicht zetten we een stap achteruit”, besluit dr. Ann Van Duyse, medisch directeur van zorgorganisatie De Sleutel.

ministers het moeilijker.” Daarom werd het plan aan die kant afgezwakt, wat nieuwe hoop schiep op een politiek akkoord. Toch stemden Open Vld-ministers Guy Vanhengel, Annemie Turtelboom en Maggie De Block tegen. Breekpunten waren een verbod op verkoop van alcohol uit automaten en het opzetten van een nieuwe studie over de leeftijdsgrenzen van 16 en 18 jaar. “Door maatregelen aan de aanbodzijde te blokkeren, maakte de Open Vld het hele plan onmogelijk”, zegt De Ruyver. “Dat pleitte immers voor een geïntegreerd beleid”.

Sven Gatz

Lobby Gisteren kon geen akkoord worden bereikt. “Over veel elementen in dit alcoholplan bestond nog weinig onenigheid”, zegt Bryce De Ruvyer, die als voorzitter van de Cel Drugs het plan mee voorbereidde. “Het plan werd door internationale experts ook toegejuicht als een coherent pakket. Maar met voorstellen aan de aanbodzijde – zoals beperkingen op de verkoop – hadden de blauwe

Het Open Vld-veto deed vooral industrie en middenstand opgelucht adem halen. “Ze hebben gelobbyd tot einde vorige week”, weet Marijs Geirnaert van de VAD, die het veelzeggend noemt dat ex-Open Vld-parlementslid Sven Gatz nu directeur is van de Unie van Belgische Brouwers. De drankenindustrie vreesde immers een verstrenging en de horeca een

Verslaving

Deze goede voornemens sneuvelen gebruiken mag, zoals ➜Alcohol in veel andere landen, pas vanaf 18 jaar. hours (twee drankjes ➜Happy voor de prijs van één) worden verboden. in tankstations, ➜Drankverkoop snelwegrestaurants en nachtwinkels wordt ingeperkt. verbod op bepaalde ➜Een alcoholreclame.

Stef VANWOENSEL

Foto EPA

Cannabisgebruiker zal zijn jointjes dan toch moeten laten MECHELEN De Mechelse strafrechter heeft het Mechelse koppeltje Kevin W. en An V.D.B. dan toch voorwaarden opgelegd. Vorige maand nog wilde W. liever naar de gevangenis en 6.000 euro boete betalen dan zijn jointjes te moeten laten.

Beiden werden door de Mechels strafrechter veroordeeld tot een celstraf van zes maanden en een geldboete van 6.000 euro met uitstel. Zowel de celstraf als de geldboete worden drie jaar lang uitgesteld zolang ze beiden voldoen aan enkele voorwaarden. Eén daarvan is een behandeling volgen bij De Sleutel. Daarna zullen ze nog een urinestaal moeten afleveren om te bewijzen dat ze

geen drugs meer gebruiken. Nochtans wilde W. liever een effectieve geldboete en celstraf. «Mijn jointjes geef ik niet op. Ik wil nog een leven», verdedigde hij zich nog vorige maand. Toen stond hij samen met zijn vriendin terecht voor drugsfeiten. Eerder dit jaar werd het koppel op heterdaad betrapt toen ze thuis drugs aan het gebruiken waren. Bij de daaropvolgende huiszoeking

troffen de speurders cannabisrestanten, drugsattributen en een kleine kweekinstallatie aan. Die kweekinstallatie zou volgens het Openbare Ministerie een tweetal oogsten hebben voortgebracht, een derde mislukte destijds. De kweekinstallatie en de camouflagetent, die de installatie moest verbergen, werden tijdens de huiszoeking in beslag genomen. W. vroeg ze terug aan de

rechter. «Zo kan ik ze op zijn minst nog verkopen. Dat ding heeft mij 3.000 euro gekost», zei W. Hij was toen zelfs bereid om meteen naar de gevangenis te gaan. De man had een plastiek zakje met kledij erin bij. Op die vraag ging de rechter niet in. Als Kevin en An niet voldoen aan de voorwaarden, dan mogen ze het in ieder geval nog een keer uitleggen aan de rechter. (TVDZM)

Music for Life: nog meer acties AALTER W De leerlingenraad van het Emmaüsinstituut verkoopt op donderdag 19 december chocomelk en pannenkoeken tijdens het afhalen van de rapporten. De winst gaat naar vzw Bednet waarmee zieke leerlingen op afstand les kunnen volgen.

cember. Een zakje snoep kost 3 euro. ZOMERGEM W Daisy Hoste organiseert op vrijdag 20 december een quiz voor vzw Hadron. Deelnemen kost 12 euro, om 20 uur in de basisschool Sint-Martinus, Dreef 47, 9930 Zomergem.

de De Warmste Fuif voor Vrienden der Blinden. EVERGEM W Op zaterdag 21 dece verkoopt Katrien Hoefm 16 tot 23 uur koffie en g de Noorwegenstraat 30. De opbrengst gaat naa

VIER DADERS PLEEGDEN MAAR LIEFST 30 INBRAKEN IN ONZE REGIO

Dievenbende maakte 100.000 euro buit

MALDEGEM/AALTER/EEKLO/LOVENDEGEM

Een vierkoppige dievenbende die in september op heterdaad werd betrapt bij een inbraak in het Emmaüsinstituut in Aalter, had in de maanden ervoor maar liefst dertig inbraken gepleegd. De daders hadden het gemunt op onbewoonde gebouwen zoals scholen, tuincentra en cafetaria. «Ze stalen in totaal voor wel 100.000 euro aan materiaal», bevestigt korpschef Yasmine Van Avermaete. Het grootste deel van de buit is nog steeds spoorloos. JURGEN EECKHOUT Hebzucht is een van de zeven hoofdzonden en net die inhaligheid werd de dievenbende op 12 september te veel. De vier daders braken toen niet één, maar wel tweemaal binnen in campus SintJozef van het Emmaüsinstituut in Aalter. De eerste keer ging het alarm af en leek er volgens de schooldirectie niet meteen iets aan de hand. Maar drie uur later waagden de dieven het opnieuw. Deze keer bleven ze niet uit de klauwen van de politie. Vier minuten nadat het alarm afging, troffen de agenten twee van de vier daders aan de school aan. Een derde had zich verschanst in de bosjes. De vierde dader kon na wat zoeken ingerekend worden.

NOG 90 PROCENT VAN DE BUIT ONTBREEKT Yasmine Van Avermaete In de buurt van de school trof de politie in een auto met Nederlandse nummerplaat slechts een deel van de buit aan. De vier verschenen vrij snel na de feiten voor de onderzoeksrechter en die besliste om de kopstukken, een Belg en een Nederlander, aan te houden. «De twee anderen werden vrijgelaten onder voorwaarden», aldus Van Avermaete.

Buit spoorloos Na heel wat speurwerk kon de

Directeur Walter Verniers bij een opengebroken kast en stukgeslagen deur in campus Sint-Jozef. Daar betrapte de politie de dievenbende in september op heterdaad. Foto JVK Maldegemse politie het ‘werkterrein’ van de dieven in kaart brengen. «Zo zijn ze verantwoordelijk voor zeker dertig inbraken in Maldegem, Lovendegem, Eeklo en Knokke», verduidelijkt de korpschef. «Ze hadden het hierbij voornamelijk gericht op onbewoonde gebouwen zoals scholen, tuincentra en kantines. De dieven hebben zo voor maar liefst

100.000 euro aan materiaal gestolen.» Toch is nog lang niet de volledige buit teruggevonden. De politie schat dat nog 90 procent ontbreekt. Het onderzoek naar de dertig inbraken van de bende is zo goed als afgerond. De daders zullen zich dan ook binnenkort moeten verantwoorden voor de correctionele rechtbank van Gent. De streek in het Meetjes-

land werd in die periode opgeschrikt door een inbrakenplaag in heel wat tuincentra. Zo kreeg het Sleidingse bedrijf van Marc Van Wiemeersch af te rekenen met een ramkraak. Er werden toen 34 zitmaaiers gestolen, goed voor zo’n 250.000 euro aan materiaal. «Maar de vierkoppige bende is niet die zogenaamde zitmaaiersbende», benadrukt Yasmine.

«School en kapel goeie plek voor gemeentehuis en podiumzaal» In de beleidsnota van de gemeente is geen cent voorzien voor de bouw van een nieuw gemeentehuis en een podiumzaal. Dat is vooral Jan Haegeman (NVA) opgevallen. Volgens hem bieden de schoolgebouwen van Cor Mariae met bijhorende kapel perspectieven. «Aan de Kasteelstraat worden de schoolgebouwen van Cor Mariae langs de kant van het zustersklooster afgebroken. De school verhuist op termijn naar de overkant van de straat, waar bij de vroegere broedersschool een nieuwbouw komt», weet Jan Haegeman. Hij ziet meteen een opportuniteit voor de gemeente. «Laat ons onderzoeken of dit niet dé plek kan worden om het nieu-

we gemeentehuis én de podiumzaal te bouwen, die de liberalen vòòr de verkiezingen hebben beloofd. De kapel biedt mogelijkheden voor culturele activiteiten», gelooft Haegeman. «De site zou ruime parkeergelegenheid bieden. Ze is ook bereikbaar via de Kasteelstraat én de Spoorwegstraat. Tot slot zou ze de Stationsstraat en het Stationsplein meer dynamiek kunnen geven», vindt de NV-A’er. De meerderheidspartijen, maar ook CD&V stemden tegen zijn voorstel. Alleen cultuurschepen Marijn Devalck (Open Vld), groot voorstander van een cultuurzaal, vindt het idee van Haegeman het onderzoeken waard. «Maar de hoop dat er in deze legislatuur nog werk wordt ge-

De school Viso Cor Mariae met kapel aan de Kasteelstraat. maakt van de bouw van een nieuw gemeentehuis en een podiumzaal, is wel heel klein, want

in het beleid is daarvoor geen geld voorzien», stelt Jan Haegeman ontgoocheld vast. (DCRB)