i at Gr
De gratis krant voor verwende uitgaanders 23ste jaargang februari - maart 2011
LENTE ZOMER LADIES CITY Atos Lombardini Aniye By Blugirl Folies D&G For All Mankind Girbaud Hale Bob Just Cavalli Juicy Couture Liu Jo Liu Jeans Love Moschino Michael Kors Red Valentino Sonia Rykiel Scee By Twinset Twinset Ted Baker NEW Alysi Better Rich Cristina Effe Miss Money Money Pablo Tara Jarmon CASUAL Circle Of Gentlemen Dept Hampton Bays Josephine&Co Pauline B Oakwood Essentiel S.Oliver Tommy Hilfiger Tommy Denim Nan WOMEN Armani Jeans Airfield Atmos Blanc Nature Brax Caroline Biss Cambio Etoile Du Monde Fuego Gerard Darel Joseph Ribkoff Leo Guy Marccain Marie Méro Natan Save The Queen Stills Tricot Chic Xandres Trussardi Mac Raphaela Brax Rosner Nougat
GENTLEMEN CITY Benvenuto Bogosse Boss Black Circle Of Gentlemen D&G Essentiel Gentiluomo Guess By Marciano Hugo Ikks Jaguar Lagerfeld Olivier Strelli Paul Smith Robert Graham Sand Tommy Hilfiger Tailored Valentino Venti NEW Better Rich CASUAL Armani Jeans Boss Orange Burlington Façonnable Geox Giordano Joe Black Mason’s Marlboro Classics Mcgregor Oakwood Parajumpers Pierre Cardin Ra-Re State Of Art Sun68 Tommy Denim Tommy Hilfiger Trussardi Jeans Zilton NEW Gant MEN Brax Bugatti Digel Jacques Britt Jupiter LeDûb Lodenfrey Meyer Milestone Noblesse Odemark maatwerk Olymp Profuomo Roy Robson Van Gils
WWW.DELEYE.BE
BRUGGE MAALSESTEENWEG 21
s
De Zwinkrant
COLOFON DE ZWINKRANT Is een uitgave van de VZW Zwinkrant. De krant wordt verdeeld via vele tientallen adverteerders en kontaktpunten, verspreid over Knokke-Heist, Sluis, Cadzand, Aardenburg, Oostburg, Damme en Brugge, kortom over de hele Zwinstreek. De Zwinkrant is bestemd voor iedereen die de Zwinstreek een warm hart toedraagt. De Zwinkrant is volledig onafhankelijk en niet politiek, godsdienstig of ideologisch gekleurd. De Zwinkrant staat of valt met de medewerking van de adverteerders.
Voor verdere inlichtingen i.v.m. publiciteit en tarieven: Guy Poelvoorde, Pitsenbosdreef 7, 8200 Brugge, fax 050/ 33 21 59, GSM 0475/39 34 98,
[email protected] Guido De Ville, Braambeierhoekstraat, 5 Damme, tel. 050/ 61 36 43 Redactioneel:
[email protected] Eindredacteur en verantwoordelijke uitgever: Guy Poelvoorde Hoofdredacteur: Guido De Ville, GSM 0477/62 50 52 Grafisch concept: Graphic Design - die Keure Drukkerij: die Keure 050 471 272 voor email publiciteit:
[email protected] Website: www.dezwinkrant.be
2
Du Fossé Meubelen en Woninginrichting, 4524 CZ Sluis - Kapellestraat 22 Oude Kerkstraat 19 - T (0117) 46 13 89 - F (0117) 46 21 25 Telefoon vanuit België: 00 31 117 46 13 89 - mail:
[email protected]
SPAAR MEER MET RECORD BANK
1,00 % +1,50 % PLATINUM-SPAARREKENING
Ga snel langs bij uw Record-bankier of surf naar www.recordbank.be Kantoor Moeraert Bart Groenestraat 68 8340 Moerkerke-Sint-Rita Tel.: 050/50 00 89 - Gsm: 0473 89 28 76
[email protected] Model: Shiva
Kapellestraat 22 Oude Kerkstraat 19 4524 CZ Sluis Tel.: (0117) 46 13 89 Fax: (0117) 46 21 25
Du Fossé
Meubelen en Woninginrichting
[email protected]
www.dufosse.nl
Kantoor Gervoyse Carmen Vissersstraat 93 8340 Moerkerke-Damme Tel.: 050/50 11 87 - Gsm: 0476 33 33 51
[email protected]
recordbank.be
Platinum-spaarrekening: 1,00% basisrente en een getrouwheidspremie van 1,50%. Rentevoeten op jaarbasis geldig vanaf 15 december 2010. Getrouwheidspremie verworven voor alle stortingen die gedurende 12 maanden ononderbroken op de rekening blijven. Aanbod onder voorwaarden: alleen voor particulieren en nieuwe spaartegoeden (maximuminlage 250.000 euro per klant). Info, voorwaarden en het informatiedocument ‘Sparen bij Record Bank’ beschikbaar bij uw Record-bankier en op www.recordbank.be. Record Bank behoudt zich het recht voor om de voorwaarden te wijzigen. Record Bank nv ~ Maatschappelijke zetel: Henri Matisselaan 16, 1140 Evere - RPR Brussel - BTW BE 0403 263 642 ~ www.recordbank.be ~ V.U.: N. Schor, Henri Matisselaan 16, 1140 Evere.
> Aal onder de palingen
Aal onder de palingen: Staf Knop Een vedette uit de absolute beginjaren van de BRT hebben we te gast in restaurant De Siphon in Oosterke. Staf Knop (89) deed het allemaal en veelal tegelijk: acteren, presenteren, schrijven, regisseren en componeren. De charismatische Brusselaar , vriend van de sterren, was ook in onze streek een invloedrijk figuur, als artistiek directeur van het Casino Knokke. Een stevige walk down memory lane, die ons leidt tot in het koninklijk paleis…. 4
5
| de Zwinkrant |
> Aal onder de palingen
6
“Hoewel ik mijn hele leven met muziek en theater ben bezig geweest, had mijn allereerste job daar niks mee te maken”, gaat Knop 70 jaar terug in de tijd. “Ik was zes jaar lang privételefonist en telegrafist voor koning Leopold III, op het koninklijk paleis. Ik had, samen met tientallen anderen, meegedaan aan een staatsexamen voor telefonist. Een afgevaardigde van het paleis kwam naar dat examen kijken. Ik was in die tijd nogal een fier manneke, met hemd en das, en ik moet hem blijkbaar opgevallen zijn. Ik was geslaagd voor dat examen en ze vroegen me om op het paleis te komen werken. Ik had er een appartement en ging maar om de drie dagen naar huis. Het was een bevreemdende omgeving om in te leven. Ik kwam ook in contact met de jonge Boudewijn. Al bij al was het wel een vrij eenzaam bestaan, ik had er in feite geen collega’s en zat veelal alleen in mijn kantoortje. Na zes jaar had ik het gezien”. Staf Knop ging daarna journalistiek en dramatische letterkunde studeren. Het zou het begin blijken van een opmerkelijke carrière. “Tijdens die cursussen begon ik te schrijven. Ik was toen lid van een toneelvereniging en schreef een stuk waarin ik zelf de hoofdrol speelde. Nic De Ruyter, directeur van de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, zag het en vrij onverwacht kwam het stuk op de affiche van
> Aal onder de palingen
de KVS te staan. De Ruyter zat ook op de redactie van Het Laatste Nieuws. En zo ben ik daar ook binnen gekomen. Na eerst een tijdje als freelancer te hebben gewerkt, was ik vanaf 1951 vast in dienst bij de krant. In het begin deed ik zowat alle rubrieken, zelfs de sport. Na verloop van tijd begon ik vooral recensies van theaterstukken te maken. Ik ging naar alle premières. Ik was ook specialist in musicals. Tijdens één van mijn reportages leerde ik Lars Schmidt kennen. Hij was de man van Ingrid Bergman en de producer van de musical My Fair Lady. Ik ben een tijdje zijn medewerker geweest, voor de promotie van zijn musicals”. De bevlogen Staf Knop zag ook in het nieuwe medium televisie een uitdaging. De eerste dag dat de BRT uitzond, in 1953, kwam Knop op het scherm. “Ik had een wekelijks magazine over toneel. In een andere hoek van de studio waarin mijn programma werd opgenomen, stond het decor van Schipper naast Mathilde. We waren televisiepioniers. Hoewel in de tijd nog maar weinig mensen een tv hadden, was ik een bekend figuur. Een BV zouden ze nu zeggen. Ik dook ook geregeld op in panels van spelprogramma’s als ’ T is maar een woord. Het meeste plezier beleefde ik aan Canzonissima. Dat was een liedjesprogramma dat vaak dienst deed als
songfestivalvoorronde. Jan Theys presenteerde en Anton Peters, Jo Leemans, Raymond Stuyck en ik zaten in de jury. De bedoeling was dat de jury wat show maakte en ik was de boeman van dienst. Ik was rad van tong en zei onomwonden mijn gedacht over de kandidaten. Toen ik opkwam joelde het publiek mij uit (lacht). Ooit was het kot te klein omdat ik een opmerking maakte over de benen van Liliane Saint-Pierre”. Staf Knop was niet enkel een televisiefiguur. Hij kwam ook op de radio, onder meer met een programma over filmmuziek. Het meest fier is hij over de 7 musicals die hij samen met Francis Bay maakte voor de BRT. Begin jaren ’70 liet Staf Knop Brussel achter zich voor Knokke, waar hij nog steeds woont. Hij werd er artistiek directeur van het casino. “Ik was goed bevriend met Gustave Nellens, eigenaar van het casino. Ik had voor hem het reglement van de Knokke Cup geschreven, een talentenjacht. Zijn zoon
Ruben De Ville
| de Zwinkrant | 7
> Ergert u zich blauw aan de schrijfsels van één van onze medewerkers? > Of wilt U hen net feliciteren met hun prachtig proza? > Wilt U via publiciteit in de Commeere uw omzet verdubbelen? > Wilt U publiciteitsmedewerker worden voor de Commeere? > Laat het ons dan weten via
[email protected] | de Zwinkrant |
Jacques vroeg me om voor het casino te werken, als artistiek directeur. Het was een gouden tijd voor het casino. Al wie in die jaren naam had, kwam naar Knokke optreden. Charles Aznavour, Yves Montand en zelfs Frank Sinatra. Veel van die mensen kende ik nog uit mijn jaren als journalist. Maar ook Belgische vedetten als Will Tura, Jacques Brel, Louis Neefs en later ook Helmut Lotti. Ik heb de manager van Lotti, Piet Roelen, trouwens nog de tip gegeven om Helmut met een klassiek orkest te laten optreden”. En zo kwam de Brusselse wereldburger Staf Knop dus in de zwinstreek terecht. “Ik heb hier altijd graag gewoond. Ik hou van de rust en de schoonheid van het landschap. Ik ga vaak wandelen in Oostkerke, Damme en Lissewege, en bezoek er de goeie restaurants”.
> Met pijn in het hart...
Met pijn in het hart...
8
9
Een Chinees filsoof schreef ooit dat kritiek geven op hetgeen waar je van houdt, getuigt van persoonlijke moed. Hij voegde er echter in één woord aan toe dat ook het soms nodig is om zoiets te doen, omwille van je eigen zielerust. Nu zouden wij ‘t niet zover willen drijven in deze Zwinkrant. Dat van die zielerust, bedoelen we. Maar je weet dat de Zwinkrant bij wijlen niet vies is van een potje kritiek. Omdat het gewoon soms nodig is. Al een hele tijd krijgen we uit diverse hoeken te horen dat Damme - en daarmee wordt dan bedoeld het historische plekje Damme, we laten de andere delen hier even buiten beschouwing - dreigt weer even dood te bloeden als toen destijds het Zwin besloot dat het tijd was om te verzanden. We hebben ‘t dus over dat Damme van pakweg de Polderstraat tot aan de Siphons en van de Kleine Rietgans tot honderd meter voorbij de kerk, richting Sijsele. Dàt Damme. Dat horen doet bezinnen. En je laat zoiets ook even bezinken. Je gaat praten met betrokkenen, peilt naar de mogelijke intenties, kijkt wat er gebeurt, wat er zou kunnen gebeuren, wie wat en dan dàt zou | de Zwinkrant |
moeten (kunnen) doen, wat het resultaat zou kunnen zijn. En inderdaad, er scheelt entwat. Heel wat mensen die we spraken willen dat er méér gebeurt in het historische Damme. Elke historische stad van betekenis heeft in de voorbije jaren begrepen dat de tijd van teren op het automatische succes definitief voorbij is. Met andere woorden, het is is niet omdat er veertig jaar aan een stuk mensen bijna op de automatische piloot gedreven komen, dat ze dat blijven doen. Eén voorbeeld? Damme was ooit bekend omwille van zijn diversiteit aan horecazaken. Geef toe, wat schiet daar van over? Een ander voorbeeld? Damme Boekendorp. Onder een goed gesternte begonnen, over het openingsweekeinde raken de betrokkenen blijkbaar nooit meer uitgepraat. De jaren daarop vielen best mee. Nu lijkt ook Damme Boekendorp te berusten in de rust van het stadje. Hoeveel boekenzaken zijn er nu? Tel eens na. En dan gaan we nog eens tellen binnen pakweg vijf jaar. Ook benieuwd? Nog een voorbeeld? De historische rijkdom van Damme. Wàt wordt daarmee gedaan, mijnheer? Het staat er. Het wordt gerestaureerd en bewaard. En zo kunnen we nog op alle gemak met een
> Met pijn in het hart...
paar onderwerpen; zeg maar pijnpunten, uitpakken.
Wakker worden
10
Wat wij bedoelen, het wordt tijd dat Damme, naar analogie met Brugge (maar dan jammer genoeg twintig jaar later) wakker wordt. Dat er initiatieven worden genomen, dat er wordt samengewerkt, dat er wordt rond de tafel gezeten, dat de frustraties worden uitgepraat en dat de politiek eindelijk eens wat meer alertheid kweekt. Hoe lang is het geleden dat er nog eens een grote tentoonstelling (met internationale allure) in Damme plaatshad? Een expositie over De Lieve is mooi en interessant maar o zo lokaal. We lopen al jàren in Damme rond en we weten dat er wordt gezegd dat koken tegenwoordig teveel geld kost. Voor wat de horeca betreft kunnen we daar nog begrip voor opbrengen, letterlijk dan, omdat de huur- en koopprijzen soms gewoon waanzinnig hoog zijn. Neen, wat we bedoelen is dat, als er een internationaal gerichte tentoonstelling komt, dat natuurlijk geld kost. Maar de return kan even groot en zelfs groter zijn! Beseft er dat dan niemand? Toen Brugge moest wakker worden (het veelbesproken boekje daarover van voormalig journalist Eric Vanhove ligt nog altijd op menig politiek nachtkastje) werd ook gezegd dat dat onbetaalbaar zou zijn. Al gingen de bedoelingen van Eric veel verder dan alleen maar evenementen en zo, maar daarvoor met je zelfs eens lezen waarover het precies allemaal ging. Brugge is intussen wakker geworden. Er is véél geld gegaan naar promotie voor de wintermaanden, de tot voor een paar jaar dode periode. Nu kan je er wekenlang in november en december over de koppen lopen. Enig idee van de return van de inspanningen? Tientallen miljoenen euro. En de zomer? Niks aan doen in Brugge, Gent, Brussel, Antwerpen en noem ze maar op, wegens toch al veel te druk? Neen, uiteraard niet. Net dan véél investeren in promotie, als kapstok voor andere periodes én om een nieuw publiek aan te trekken. Hoe komt het denk je dat je tegenwoordig zo vaak Russisch, Pools en zelfs Chinees hoort in Brugge?
En Damme? Ach, in de zomer heb je veel wandelaars (die dan tot grote frustratie van handelaars en horecamensen vaak hun wagen parkeren op een van beide rand| de Zwinkrant |
> Met pijn in het hart...
parkings, urenlang gaan fietsen, niks spenderen in Damme en ‘s avonds weer naar huis rijden). Wie wél in Damme zelf wil zijn, vindt dan vaak geen parkeerplaats. Ook al zo’n pijnpunt. Gevolg? Visuele vervuiling omdat ze overal gaan parkeren. Of ze rijden naar elders door. In Sluis is er wel veel parkeerplaats voorhanden. In de winter zie je dagen lang soms geen mens in het historische Damme. Wat hebben ze er ook te zoeken, nu? Neen, het is niet vijf voor twaalf, het is twintig na twaalf voor het historische Damme. Doe iets. Doe iets met dat mooie historische patrimonium. Kost het teveel geld, zoek investeerders. Doe iets met de horeca. Zorg dat er niet nog eens een zaak sluit. Werk aan een nationaal concept. Met honderd man op de Markt zitten eten is leuk, maar daar doe je het niet mee. Doe iets in samenspraak met handelaars. Zorg dat die mensen zich gesteund voelen. Doe iets aan de prijzenpolitiek van verhuurders en verkopers. Doe iets aan het tekort aan parkeerplaatsen. Doe iets aan de aankleding van de straten. De plaatselijke handelskring heeft bloembakken aan de brug laten hangen, maar veel meer dan miserie hebben die mensen daar tot nu toe niet mee gehad. Doe iets in december aan de kerstsfeer. Eén kerstboom op de Markt is leuk, lichtjes aan de stadhuisgevel ook. Maar het is o zo magertjes. Zorg ervoor dat er in de zomer desnoods elke dag iets te beleven valt, dat mensen eindelijk weer een reden hebben om naar Damme te komen. Probeer onder politici overeen te komen. Stop het politieke gekibbel onder elkaar, jullie zitten allemaal in de gemeenteraad om jullie stad hogerop te helpen. Werk samen aan een groots (historisch?) evenement. Het decor staat er gratis en voor niks. Luister ook eens naar buitenstaanders. Ook die hebben soms goeie ideeën hoor. Maar vooral (en samengevat): neem initiatief. Misschien deze vergelijking: wacht niet tot de Damse Vaart ooit nog eens dichtvriest eer uit te pakken met een vlug-vlug georganiseerd gebeuren rond het schaatsen, maar zorg ervoor dat je anticipeert op toeristische trends in binnen- en buitenland. Wees anderen voor. Hoe lang is het bijvoorbeeld geleden dat er filmploegen naar Damme afzakten? Ooit al gehoord van het promotionele belang van iets al het Filmoffice in Brugge? Probeer misschien ook eens te praten met De Lijn. Over de (on)mogelijkheid met het openbaar vervoer naar Damme te komen. Of in te
spelen op de huidige trends naar mogelijkheden om een historisch centrum te bezoeken. Papieren gidsjes zijn leuk, maar ook al zo gedateerd. Wat zijn de interactieve mogelijkheden terzake in Damme?
Graag zien We kunnen nog bladzijden lang doorgaan en we weten ook wel dat een stad besturen oneindig veel meer inhoudt dan ervoor te zorgen dat je bezoekers in huis krijgt. Alle begrip. Maar het kan, het moét beter. Het is met pijn in het hart dat we dit schreven. Omdat we Damme graag zien. Anders gaan we straks de geschiedenisboekjes in als “die stad die ooit vorige eeuw nog massa’s toeristen lokte en...”. Dàt willen we toch niet meemaken?
Garage Claeys
Bvba
Uw verdeler voor de Oostkust. (zonder autorijbewijs) Kalvekeetdijk 205 8300 Knokke-Heist T: 050 62 08 03 F: 050 62 00 27
Depannagedienst 24 op 24 uur tot uw dienst!
De Hoofdredactie | de Zwinkrant | 11
Keuken doorlopend open - maandmenu à 38 € - pruttelpotjes à 10 € - aangepast wijnarrangement
Gesloten op woensdag en donderdag, uitgezonderd feestdagen. 15/07 tot 15/08: enkel op donderdag gesloten Koolkerkesteenweg 52, Damme - Oostkerke Tel./Fax:(+32) 050/ 60 31 77
[email protected] www.groenewandeling.be
> Schuinschrift
Ba Wat mij betreft is een van de leukste vertalingen naar het Engels van “bedriegen”: to bamboozle. Het heeft iets kinde voor peper in de preut of pilipili op het pietje.
Guy Poelvoorde
THE ART OF CONTEMPORARY PRINTING
Pitsenbosdreef 7, 8200 Brugge
DRUKKERIJ DIE KEURE
A PASSION FOR PAINTINGS AANKOOP EN VERKOOP SCHILDERIJEN VAN DE 17e EEUW TOT HEDEN Restauratie- en conservatieadvies Gratis expertise * Discretie verzekerd Enkel na afspraak Tel 0475 39 34 98 - Fax 050 33 21 59 http:/www.guyart.com - e-mail:
[email protected]
12
13
Airshow
het Zwin, het hele jaar door. Ochtendwandeling - elke zondag om 10.00 u. Valentijnswandeling - Love is in the air, zaterdag 12 februari, om 15 u. Graaf Léon Lippensdreef 8, 8300 Knokke-Heist T + 32 (0)50 60 70 86 •
[email protected]
w w w.z w Organisatie: provinciedie
nst natuur- en milieueduca
K L E I N E PAT H O E K E W E G 3 - 8 0 0 0 B R U G G E T E L . 0 5 0 4 7 1 2 7 2 - FA X 0 5 0 3 4 3 7 6 8 w w w. d i e k e u r e . b e - i n f o @ d i e k e u r e . b e
| de Zwinkrant |
tie (het Zwin)
in.be
> Manken en Kalle
De avonturen van Manken en Kalle in het herberglandschap (XXXV)
14
Nooit gehoord van Manken en Kalle? In de Zwinstreek zijn ze een aandoenlijk, onafscheidelijk koppel: de ene is kreupel en de ander niet goed bij zijn hoofd. Samen baggeren ze, elkaar ondersteunend, door het wilde leven. Een beetje zoals die rij sukkelaars op dat schilderij van Breughel maar dan met zijn tweetjes. Manken en Kalle zijn onlangs aan hun grote queeste begonnen: de zoektocht naar het échte café. Cafébazinnen met mollige bovenarmen, herbergiers met jeneverneuzen, vieze glazen op het aanrecht, een glazen bol “chikletten” uit de jaren stilletjes op de hoek van de toog … alles kan. Dus ook een waard die doorgestudeerd heeft, een bijdetijdse herbergierster die een Stella kan tappen waar ze in Leuven een punt aan kunnen zuigen, nieuw meubilair en hightech-toestanden… het mag allemaal behalve: ETEN SERVEREN. Want daaraan gaan we kapot mijnheer. Hoeveel echte cafés liggen er nog verscholen tussen het riet van het uitgaansle-
ven? Heerlijke kroegen waar ze geen spaghetti op de kaart hebben staan, onvervalste bruine heerlijkheden die je geen tosti proberen aan te smeren, oorden van vertroosting waar buikvulling zich beperkt tot een verschrompelde droogworst of een te lang gekookt ei? Siddert ende beeft gij vuige stielbedervers die het echte café uit het herberglandschap willen bannen. De wraak van Manken en Kalle zal zoet zijn.
Vandaag: Het Wapen Van Damme
Moerkerkesteenweg 105 8310 Sint-Kruis-Brugge T 050 35 48 29
Damme is weer op z’n winters ingedommeld. De feestdagen brachten een klein beetje volk mee maar het kon veel beter. Nu is het wachten tot de dagen langer worden, tot de groepen fietsers weer
15
Restaurant - Tea-room -Bistro Keuken doorlopend open Elke dag een verzorgde dagschotel à 10 euro Weekmenu à 25 euro Vrijdag: visdag à 12 euro Bij Sophie & Bruno Onder de Toren 5 - 8380 Lissewege Tel. 050 82 04 90 - www.huyzesaeftinghe.be | de Zwinkrant |
Open vanaf 10u00, maandag & dinsdag gesloten
> Manken en Kalle
16
over de kasseien dokkeren, tot de namaak Mississippi boot horden Chineesjes uitspuwt die zich na Brugge nu vergapen kunnen aan de Damse middeleeuwen. Wachten dus op de terrasjestijd die weer leven in de brouwerij en in de tearooms zal brengen. Er is echter één pleisterplek waar het altijd gezellig druk is: het Wapen van Damme, het enige echte café in het Damse horeca-aanbod. Als we het ons goed herinneren moeten we hier enkele jaren geleden dit café als eerste in onze reeks hebben gezocht, tenzij de vele trappisten de gatenkaas in onze kop serieus hebben aangetast, een fout voorbeeld van foodpairing, zeg maar. Nathalie was hier toen net begonnen, piepjong eigenlijk nog maar ze slaagde er in haar eigen onnavolgbare stijl in een hoop klanten aan het Wapen te binden. Toen ze onlangs vertelde dat ze in december zou stoppen sloeg dat nieuws dan ook in als een bom. Vandaag zitten we bij opvolger Christophe aan de toog. Het is allemaal nogal stoemelings gegaan, weet hij ons te vertellen. Hij kwam hier regelmatig in “koerstenue” met vrienden een glas drinken en Nathalie vertelde hem op een blauwe maandag dat ze het café liever wou overlaten om meer iets in de bistro-sfeer te beginnen omdat ze daar nu eenmaal voor gestudeerd had. Je moet niet verder meer zoeken, zei Christophe, ik ben je man. Ze kon haar oren eerst niet geloven maar het bleek waar te zijn: het was altijd al zijn droom geweest om ooit een eigen zaak te beginnen. Niet dat hij daar ervaring in had, hij had een administratieve job bij de personeelsdienst van een bedrijf maar wilde op 44-jarige leeftijd wel eens wat anders. Het is uiteraard een ander soort leven maar hij heeft altijd al van ambiance maken gehouden: als de boel tijdens een personeelsfeestje begon te slabbaken was hij altijd de man die er terug de schwung in kon brengen. Maar is zo’n gewoon café dan nog wel leefbaar, willen we weten? Ik ben van mening van wel, lacht Christophe, anders was ik er nooit aan begonnen. Ik hou gewoon van het concept, het zou zonde zijn als de mensen een lekker ouderwets kafee de rug zouden toekeren. Ik zal er dan ook niets aan veranderen, het is goed zoals het is, eten serveren zal ik bijgevolg ook nooit doen, dat zou gewoon niet kloppen bij de sfeer hier. Aan de ene kant is het hard werken maar aan de andere kant is het ook een veel rustiger manier van leven. Alleen de ligging al, als het weer een beetje meezit, | de Zwinkrant |
kom ik gewoon met de fiets naar mijn werk, ik woon in Kruisabeele en je kunt je toch geen mooiere route voorstellen, rustig in het groen langs de vaart? Ik heb trouwens altijd graag sport gedaan en heb nog gevoetbald bij Sijsele en SK Damme. Wat dat betreft valt de appel niet ver van de boom. Dochter Laura is met rooie wangen van het trappen komen binnen vallen. Ze zit in haar laatste jaar wiskunde/ wetenschappen en is helemaal van school tot hier met de fiets gereden omdat ze hoorde dat het druk was. Ze werkte hier al wat in net najaar om Nathalie te helpen en voelt zich duidelijk als een vis in het water. Dàt moet lukken, wie weet zit er in een latere toekomst wel een nieuwe Nathalie aan te komen?
17
Het Wapen praktisch: Adres: Kerkstraat 23 – 8340 Damme Tel: 050/84.29.98 Huisbier: Maes Pils Prijs van een pintje: 1,70 euro Open vanaf 9.30 uur tot 21.30 uur Sluitingsdag: donderdag en vrijdag
Sluitingsdagen Winterperiode: dinsdag, woensdag en donderdag Voor- en naseizoen: dinsdag en woensdag Juli en augustus: enkel woensdag
Damse Vaart Noord 23, 8340 DAMME (Hoeke) - Reservatie gewenst: Tel. 050 60 29 24
> Schuinschrift
NOORDERLICHT
Restaurant Johan Verstraeten
Plan B
Valen ti
Miserie, miserie. Wil ik een foto maken van een witwinserse Damse vaart, blijkt mijn weer in het hedendaagse technologiejargon?) blijft namelijk zwart. Aan welk knopje
www.noorderlicht.be
ik ook draai, aan welk schuivertje ik ook pruts, het is allemaal zinloos. Vaneigens
Gesloten op maandag & dinsdag. Tijdens het seizoen enkel op dinsdag gesloten.
heb ik die manual ergens laten slingeren tussen andere papieren rommel, probeer dat maar eens terug te vinden. Zonder ben ik nergens, aan dat zwarte wonderding zitten wel 15 knoppen en andere draaitoestanden die onderling ook nog eens allemaal combineerbaar zijn. De sleutel is niet te kraken, het is al even onoplosbaar als
Damse Vaart Noord 33 8340 Hoeke (Damme) tel.: 050/60 13 39 fax.: 050/35 46 00
j
n op m 14 feb aandag ruari
Open
digitale camera het te vertikken. Het mini TV-schermpje (tja, hoe heet dat ook al
Gezellig tafelen aan de Damse vaart
een opgave in een van die vermaledijde belspelletjes. Dan maar mijn vaste Kodakboer gebeld die doodleuk weet mee te delen dat het merk Konica Minolta al jaren van de markt gehaald is. Fraai is dat. Een plan B heb ik niet, het zal toch niet waar zijn dat ik nu gewoon een andere camera moet kopen? Waar is de tijd dat ik voor mijn plechtige communie een plastieken Kodakje kreeg? Het was net groot genoeg om er een zwart-wit filmrolletje in te proppen. Door de beeldzoeker kijken en klikken, veel meer kon je er niet mee doen. Ja toch, er was nog een ander knopje, als je 18
daarop drukte begon het spul te zoemen als een meikever en werd het filmrolletje
19
teruggedraaid. Ik vergeet het nooit, die spanning toen ik bij onze huisfotograaf mijn eerste pakje met ontwikkelde foto’s mocht gaan ophalen. “Developperen” heette dat toen nog, een deftig woord dat paste bij de chemie die rond het hele gedoe hing. Wat bleek? Mijn eerste foto’s waren gelukt. Het is te zeggen, bij de helft van mijn familieleden verdwenen of hun hoofd of hun voeten buiten het kader maar meestal waren ze toch nog behoorlijk herkenbaar. Mijn nonkel had met mijn Kodak een foto
33€
van mij gemaakt in mijn communieplunje. Met korte broek en sportkousen, wat had je gedacht. Ik heb die foto nog altijd maar ik weet ik niet meer waaraan ik toen dacht toen ik met een aandoenlijke poëtische blik in mijn ogen en compleet van de wereld in de verte staarde. En dat in korte broek, beetje hilarisch dat wel maar de foto is nog altijd even zuiver als toen, in dat duister verleden. Dat smaakte naar meer en na een tijdje mocht ik het toestel van mijn vader gebruiken. Een Agfa “Clack” made in München van gründliche Duitse kwaliteit. Het was ook van plastic en zat in een bruine plastieken neplederen hoes maar dat mocht de pret niet drukken. Bovendien zaten er wel 5 knoppen aan en had het voldoende “body” om er heel professioneel mee op je buik rond te lopen. Fotograaf/journalist worden, dat leek me wel wat. Kunstfotograaf zei me ook wel iets, blote madams laten poseren en zo maar dat zou waarschijnlijk niet genoeg opbrengen. Nog later mijn eerste “professionele” camera
| de Zwinkrant |
DE WATERWEELDE restaurant Dudzeelse Steenweg 77
• •
tea-room
8000 Brugge
T. 0 5 0 / 3 4 77 12
Vraag onze traiteur- en eindejaarsfolder Keuken open van 12u - 14u30 / 18u - ... Dinsdag en woensdag gesloten Privéparking • Speelplein
www.dewater weelde.be
De Blauwe Zaal
> Schuinschrift
gekocht, een Russische “Zenith” omdat die het goedkoopst waren. Loodzwaar om te dragen, dat wel, zeker als je er ook nog eens een joekel van een telelens aan hing, een onmisbaar hebbeding in die tijd. En maar foto’s nemen. Na verloop van tijd bleek dat een toch wel behoorlijk dure hobby en ik besloot om thuis op zolder zelf een donkere kamer te installeren met een tweedehandse vergroter. Als je dan
Maatschappelijke zetel: Papaverstraat 6, 8300Knokke-Heist Tel. 050 60 88 79, Fax 050 62 32 35
een uur of twee bezig was kon je bijna geen adem meer halen door de chemische walm die uit de ontwikkelingsbaden omhoog steeg maar het bleef een uiterst boeiende bezigheid. Echte alchemie, hoe er op het witte papier plots donkere schaduwen verschenen die beetje bij beetje een herkenbaar beeld vormden. Zaak was om het papier dan op het ideale moment uit het bad te vissen om verdere ontwikkeling te voorkomen en het vervolgens in een fixeerbad te dompelen. Prachtige poëtische
verkoop, herstellingen, onderhoud en vernieuwingen van liften
Hippisch centrum Uitgebreide Accomodatie Blauwezaalhoek 4 8310 Sint-Kruis Brugge
Brandhout Beuk & Eik Blauwezaalhoek 4 8310 Sint-Kruis Brugge
www.citroen.be
beelden heb ik gemaakt, uiteraard vanop een bevroren Damse vaart afgelijnd door populieren die in de verte verdwenen in een ijzige nevel. Ook die foto’s heb ik gespaard. Wat ik bij het ontwikkelen verkeerd heb gedaan weet ik niet maar na een tijdje vervaagden de beelden weer naar de schaduwen van in het bad. Het bleven kunstwerken, heel artistiek flou en zo maar had ik die foto’s niet zelf genomen dan 20
had ik nooit geweten dat die grijze en witte vlekken mijn echtgenote en een kinderwagen moesten voorstellen. Exit mijn carrière als beroepsfotograaf. Ik had ook nog met “diassen” kunnen beginnen, het Westvlaamse meervoud van “dia” maar iets in me zei dat ook dit wel niets zou worden. Nadien dus die digitale camera gekocht omdat een mens later toch nog wel eens wil terugblikken op vroegere tijden, met het gekende gevolg. En geen plan B. Waar staat die B eigenlijk voor? Plan België? Dat gelooft geen hond, onze politiekers hebben daarvoor ook te veel last van blinde vlekken. Plan Bibi? Dat had je gewild. Ik kom opeens tot het kille besef dat ook ik geen plan B heb wat mezelf betreft. Er ook nooit eentje nodig gehad, altijd roekeloos door het heden gebaggerd, er nooit bij stilgestaan dat ik het vroeg of laat misschien wel eens over een andere boeg zou moeten gooien. Mijn hemel, het wordt een beetje koud in mijn hart. A man needs a plan, weet je wel.
GSM: 0475/95 90 60 ER IS GEEN BETERE MANIER OM RUIMTE TE BENUTTEN
R E V E N K LOO K BAC -15%
AL BESCHIKBAAR
FEDERALE PREMIE(1) OP
DS3 ≤ 104 g/km
IN
99g
Gemengd verbruik (I/100 km): van 4,7 tot 6,9. CO2-uitstoot (g/km): van 125 tot 159.
21 citroen.be
ETRO ANTI R
(1) Voorwaarden toekenning federale bijdrage op citroen.be of bij ons.
GEMENGD VERBRUIK (L/100 KM): VAN 3,8 TOT 7,0. CO2-UITSTOOT (G/KM): VAN 99 TOT 160. Y
F
Y
CITROËN DS3
NIEUWE CITROËN C3 PICASSO. DE SPACEBOX Citroën toont nogmaals zijn avant-gardetechnologie met een revolutionair concept dat de wereld van de monovolumes radicaal verandert: de Citroën C3 Picasso, de SPACEBOX, een maximum aan ruimte zonder de minste belemmering. Dankzij zijn complete en intuïtieve modulariteit zal de C3 Picasso u bijstaan in uw dagelijks leven. Finishing touch van dit creatieve - Carroserie design is de driedelige panoramische voorruit die licht brengtGarage in een monovolume met maar één wens: u achter het stuur.
TEST BIJ ONS DE CITROËN DS3 Officieel erkend hersteller
Gerard Kerkaert OPENDEURDAGEN VAN 20 T.E.M. 23 MAART CRÉATIVE TECHNOLOGIE
| de Zwinkrant |
en commercieel agent Citroën Sijseelsesteenweg 3, 8340 Damme (Vivenkapelle) T +32 50 35 49 20 - F +32 50 37 04 37
[email protected] - www.garagekerkaert.be
E ET ID !! M BREESS E TG LN UI WEL
> DE ZONDAARS VAN OOSTKERKE
6 ruime kamers, voorzien van alle moderne comfort, gelegen in een oase van rust op een unieke historische site. ★★★★-faciliteiten & uitgebreide wellness-mogelijkheden. Schitterend uitzicht op de omliggende polders en de middeleeuwse schuur van de voormalige Abdij Ter Doest.
De zondaars van Oostkerke…
ad_Zwinkrant_2010.indd 1
boudbalduck.com
Ter Doeststraat 4, 8380 Lissewege-Brugge 5 tel. & fax +32(0)50-54 40 82 e-mail:
[email protected] website: www.terdoest.be
14/04/10 11:00
Westkapellestraat 425 • 8300 Knokke-Heist Tel. 050 61 49 91 • Fax 050 62 49 17 • E-mail:
[email protected] 22
23
DEN HOORN - ST.-RITA Hoornstraat 56 * 050/500260
Ik heb als kind veel verhalen gehoord van mijn ouders, over hun jeugdjaren, hoe de mensen toen leefden en wat er in die tijd gebeurde. Natuurlijk vaak over de oorlog want ze hadden er twee meegemaakt. Maar de amusantste vertelsels waren wellicht die over de “zendingen” of missies op de parochie. Over hel-en-verdoemenis- preken(vooral als het ging over de dood en de uitersten van de mens), over bulderende paters en zelfs over huisvrouwen die in de biecht de absolutie niet kregen omdat ze niet genoeg kinderen ter wereld brachten. De eerste “zending” die ik bewust heb meegemaakt speelde zich af in 1960, toen ik 15 jaar was. Zo’n missie gebeurde om de 6 of 7 jaar en de vorige keer was ik er nooit ‘s avonds bijgeweest. De grote donderpreken waren dus aan mijn kinderzieltje voor| de Zwinkrant |
bijgegaan maar na je 14 jaar mocht je er bij zijn. Ik zeg wel “mocht” want in zo’n zending viel nogal wat te beleven en aan die leeftijd is het bekend: Je bent jong en je wilt wat. Naar goede gewoonte werden missies gehouden in het voorjaar, rond april-mei, door 2 paters Redemptoristen van Roeselare. In februari van dat jaar kwam één van hen naar Oostkerke om zich voor te stellen en de zending aan te kondigen. Het was een grote felle man, op sandalen met een bruine pij. Deze was omgord met een riem waartussen een groot kruis stak. Hij was dus letterlijk op kruis-tocht. Met zware stappen besteeg hij de preekstoel en klapte daar hard het deurtje achter zich dicht. Hij sprak niet meteen maar keek zelfbewust en doordringend rond in de kerk, waar het
BAKKERIJSUPERETTE
MICHEL EN SOFIE Ruime parking Sluitingsdag: maandag
Verzorgde kaasschotel UITGEBREID WIJNGAMMA Om u nog beter te dienen nu ook verse groenten & fruit
> DE ZONDAARS VAN OOSTKERKE
ondertussen muisstil geworden was. Het zou me niet verwonderd hebben indien hij maar meteen het laatste oordeel had aangekondigd, maar neen. De pater begon met te zeggen hoe verheugd hij wel was om naar Oostkerke te mogen komen. Hij was danig onder de indruk van de schoonheid van ons dorpje, beschreef in lyrische bewoordingen onze prachtige landschappen, de rijdom van de natuur, hij was ook op de hoogte van ons roemrijk christelijk verleden waarvan deze kerk getuigde. De prediker prees zelf de werklust van onze mensen die geleid had tot de rijdom van groene akkers en “weiden als wiegende zeeën.” Hij betoonde groot respect voor de eenvoud die de mensen van ten landen zo typeerde. Kortom hij was in vervoering…
24
Even had je kunnen denken dat de pater naar hier gekomen was om zijn jaarlijkse vakantie te reserveren, maar niets was minder waar. Als een volleerd redenaar veranderde hij plots van toon en onderwerp en kondigde de echte reden aan van de komende missie. Hij zei het luid, traag en afgemeten waar zijn komst om te doen was: DE BEKERING VAN DE ZONDAARS. Want dit vredige polderdorpje zat weldegelijk opgescheept met een probleem: Het stikte hier van de zondaars. De pater was hier nog geen uur en hij wist dat al. In Oostkerke werden de wetten van God en de Heilige Kerk danig met de voeten getreden dat het echt de spuigaten uitliep. Niet zomaar wat kleine ondeugden maar het allerergste kwaad. De pater sprak dat woord uit, hij huiverde erbij en zijn stem trilde van afschuw: de DOODZONDE ! Hier werden regelmatig, ja dagelijks afschuwelijke doodzonden gepleegd, een constante belediging voor God en al zijn heiligen. Zo hardnekkig en herhaaldelijk tegen de schenen schoppen van de Almachtige, met als gevolg dat we allemaal ons zielenheil in gevaar brachten en de grootste straffen riskeerden. Tot nu toe was dit nog net niet gebeurd, Oostkerke was nog niet door een toornige bliksem van de polderbodem verdwenen maar dat hadden we uitsluitend te danken aan de barmhartigheid van God. Die wilde ons niet vervloeken zonder ons nog één keer een kans te geven en die kans was de volgende missie. Er was dus nog redding mogelijk voor onze zwarte zielen. | de Zwinkrant |
De pater was een meester in het slaan en zalven tegelijk. Neerkijkend op al die ernstige, misschien angstige gezichten van de parochianen, liet hij toch verstaan dat we eigenlijk nog niet van de slechtste waren. Het kwam hier op neer: onze verdorvenheid was het werk van de duivel die overal zijn valstrikken had gespannen, en wij waren er domweg in gelopen. De Satan bediende zich van allerhande uiterst gemene streken om onze zielen in de val te lokken. En zijn absolute specialiteit daarbij waren de zonden tegen het zesde en negende gebod… De prediker was duidelijk geweest. Oostkerke moest en zou gezuiverd worden van Het Kwaad. De paters Redemptoristen, de stoottroepen van de heilige Kerk, kozen voor de frontale aanval op de burcht van Satan. En ofschoon het bekend was dat de duivel het eeuwig leven had, er werd zelfs beweerd dat hij nooit sliep, toch stond hem op onze parochie een duchtige rammeling te wachten. Hij zou alvast toch voor een tijd al jankend, met zijn staart tussen de poten, verdwijnen en niet langer onze zielen naar de verdoemenis helpen. En wij? Wij zagen dat het goed was en geloofden dat het zo moest. We keken er met spanning naar uit, ook al omdat er anders al zo weinig gebeurde op in Oostkerke. En aldus geschiedde het dat eind april twee paters Redemtoristen neerstreken op ons dorp om de zondaars te bekeren. De oudste kenden we al van in februari: hij zou de naam krijgen van “den dullen” en dat had hij te danken aan zijn felle stem die hij niet spaarde om ons het ware geloof voor te houden. Hij dacht daarbij waarschijnlijk dat de landelijke bevolking hardhorig was of zo hardleers dat Gods woord er moest in geramd worden. Zijn collega was jonger en kwam duidelijk om de stiel te leren. Hij liet het ernstige werk over aan zijn baas en leidde de avond in met mededelingen en enkele kluchten. Die waren nogal aan de flauwe kant maar er was niemand deze van die brave man verwachtte dat hij de laatste vette moppen kwam tappen. En daarbij: hij liet ons toe, en lokte het zelfs uit, om iets te doen dat anders heiligschennend was: lachen in de kerk. Daarom noemden wij hem: de kluchtigaard.
25
* alle carrosserie herstellingen * gratis vervangwagen * restauratie oude wagens
Sluisstraat 43 - Knokke-Heist Tel. 050/61 51 41
> DE ZONDAARS VAN OOSTKERKE
Zoals afgesproken ging het om de bekering van de zondaars. Dat begrip bleek nogal ruim te zijn. Niet alleen ons eigen zondig leven maar ook de slechte levenswandel van anderen kwam aan bod in de vele Akten van Eerherstel. Ik herinner me dat we vergiffenis vroegen “voor de schandelijke ongebondenheid der zeden en der klederdracht”. Nota bene toen er nog geen sprake was van minirokken en binkini, laat staan van monokini. Ook eerherstel “voor de smaad waarmee uw plaatsvervanger op aarde, de priesterlijke stand wordt overladen”. En dan inderdaad: al de zonden tegen het zesde en het negende gebod. Ik heb de pater nog horen zeggen dat er in Parijs alleen al 3750 publieke vrouwen waren(was hij ze gaan tellen???) en als die allemaal nog maar één klant per dag ontvingen waren dat al 375O afschuwelijke doodzonden. Neem dan nog aan dat de meeste van die hoertjes nooit naar de biecht gingen en wij hadden werk om voor de vergeving van hun zonden te bidden…alsof we met de onze nog geen pluk genoeg hadden. 26
Een absolute topper was de avond over de 4 uitersten van de mens. Mocht die preek nu nog bestaan, men zou er een theateravond van maken. Het was puur toneel, een pareltje van retoriek…Niemand kon zo goed de vlammen van de hel beschrijven of het vagevuur maar ook de eeuwige zaligheid . Alhoewel, deze laatste viel mij toch iets tegen. Volgens de pater zouden wij die doorbrengen met het aanschouwen van God. Nu was ik (en ben ik nog) vreselijk benieuwd om God te zien, doch uitsluitend dàt, en dan nog de hele eeuwigheid lang, vond ik toch minder boeiend en alvast niet van die aard om er direct naar te verlangen... Niet alleen moesten de zondaars bekeerd worden, het kwam er ook op aan mogelijke zonden te vermijden. Een speciale doelgroep daarbij waren de jonge dochters van ons dorp, hun eer en deugd stonden op het spel in deze rotslechte wereld, vol van zondige lusten. Met alle mogelijke middelen werden hen de idealen van zedigheid, kuisheid, maagdelijkheid en zuiverheid voorgehouden. Als het even kon zou dat het liefst de eeuwige zuiverheid zijn van de klooster| de Zwinkrant |
belofte. Het was tenslotte een mooi ideaal: je leven in dienst stellen van God en de medemens. In de religieuze taal van die tijd heette dat: bruid worden van Christus. Natuurlijk zouden de meesten kiezen voor een echte trouwring en daar moesten ze zich op voorbereiden “ door een deugdzaam en kuis leven, door het gebed en door een goede biecht”. Wat na het huwelijk niet genoeg kon gebeuren was daarvoor een zeer grote zonde. Wee degenen die moesten trouwen. Opdat het nooit zover zou komen was het dus een kwestie van alle vleselijke bekoringen en lusten te mijden. Want zoals gezegd: de zonden van het zesde en negende gebod waren Satans gemeenste wapens. En die waren te vinden in de gevaarlijkste en meest verdorven plaats ter aarde: de danszaal. Over dat oord en zijn bezoekers spraken de paters de hevigste banbliksems uit. Wie dan toch niet verder wou investeren in maagdelijkheid kreeg als taak mee te werken aan de schepping volgens de opdracht: Gaat en vermenigvuldig U. Kinderen op de wereld zetten, en vooral: veel. De pater leerde: Liever tien op je arm dan één op je geweten. Hoe meer baby’s je op de wereld bracht, hoe meer kans je ook maakte op het hoogste ideaal dat een jong meisje ooit kon bereiken: moeder worden van een priester. Nochtans, de moeder van alle avonden was die over het huwelijk. 15 jaar oud was net niet groen genoeg meer om er toch naartoe te mogen. Het thema van de preek was door iedereen reeds van voordien bekend: er werden niet genoeg kinderen geboren. De pater noemde dat met heel mooie woorden: edelmoedige vruchtbaarheid. Echtparen moesten hun plicht doen en tot mijn grote spijt als vijftienjarige legde pater niet precies uit waaruit die plicht dan bestond en hoe dat precies werkte . Hij ging ervan uit dat iedereen dat wist, en inderdaad, er was niemand die zijn hand opstak om méér uitleg te vragen. Veel later heb ik vernomen dat de pater, in de biechtstoel, helemaal niet zo discreet was en de mensen heel nauwkeurige details vroeg over hun seksleven: je mocht precies vertellen hoeveel keer je “het” deed en hoeveel kinderen je reeds had. Meestal was dat te weinig. Negen maanden na de missie steeg
De avonturen van Patrick & Yves, deel 2 Nu te koop in de Brugse boekhandel
e 9,95
Info: www.bartvantieghem.be en www.zorrobooks.be 27
www.vbro.be Wij zijn fier op Nederlandstalige muziek!
> DE ZONDAARS VAN OOSTKERKE
28
dan ook het aantal geboorten in Oostkerke. Als dan ergens een baby werd geboren concludeerden de buren en dorpsgenoten heel eenvoudig: Da’s enen van de zendienge ! Echtparen met een groot gezin konden dit zelfs vertellen met enig leedvermaak in de zin van: Elk zijn toer is niet teveel !
De zevenjaarlijkse missie was ook een goede zaak voor de plaatselijke winkeliers. Niet alleen hun zielezaligheid of “geestelijk welzijn” vond er baat bij maar ook hun “tijdelijk welzijn” ( lees: portemonnee). Iedere winkel speelde in op de sterk toegenomen devotie van de dorpelingen. Je kon er terecht voor een hele collectie wijwatervaatjes, paternosters, kerkboekjes, kandelaars en kaarsen, bidprentjes, beeldjes van Maria of andere heiligen, kruisbeelden, scapulieren en kerkboekjes. Het geleek sterk op de winkeltjes in Lourdes.
Wij roepen zonder beven, de vijand in ’t gelaat. Wij willen God in gans ons leven en weg met hem die God versmaadt.
Wij willen god in onze scholen, met Jezus beeld en Jezus’ leer. Opdat ons kinderen niet verdolen, maar voorwaarts gaan in deugd en eer.
Wij willen God in ’s lands bestieren, in heel de gang der maatschappij. Het helgebroed kan razend tieren, wij willen kerk en priesters vrij.
Maar de apotheose van de missie was voorzien voor de laatste zondagnamiddag met de kruisweg door de straten van het dorp. De staties stonden in veertien verschillende huizen voor het raam, telkens met 2 kaarsen. Er werd vurig en vooral luid gebeden voor de bekering van al de zondaars die het lijden van Christus op hun geweten hadden. Meer dan driehonderd volwassenen en kinderen zongen met grote overtuiging en dus ook uit volle borst: Spaar ons heer en bekeer de zielen Door het ongeloof, door ’t vermaak misleid.
Door het bloed van uwe wonden Door uw zoet en heilig hert. Dat zo wreed om onze zonden met een lans doorstoken werd.
Het klonk machtig en weerkaatste tegen de huizen als we zongen van: Jezus kruis zij lof en eer, ware boom van ’t eeuwig leven. Wat de mens verloor weleer, heeft het kruis ons weergegeven.
Glorie aan God, eer aan het kruis, leve Jezus, leve zijn kruis.
En aangezien de schoolstrijd van enkele jaren nog vers in het geheugen lag was dit ook een goede gelegenheid om de goddelozen er flink van langs te geven. Vele lezers zullen zich dit refrein herinneren:
29
En zo kwamen we, vurig biddend en zingend aan bij de pastorij om ons leven te overwegen bij de twaalfde statie: Jezus sterft aan het kruis. Daar zou de pater ons, van op een verhoogje toespreken. Hij naam het kruis van tussen zijn gordel, stak het hoog in de lucht en bekeek de mensen. Dat hield hij vol tot het muisstil was. Daarna nam hij het woord en onderrichtte hen aldus: Hamer en sikkel, teken van dood – Kruis van Christus, teken van verrijzenis. Hamer en sikkel, teken van slavernij- Kruis van Christus: teken van bevrijding. Hamer en sikkel, teken van haat – Kruis van Christus teken van liefde. Hamer en sikkel, teken van de hoogste wanhoop – Kruis van Christus, teken van vertrouwen. Hamer en sikkel, teken van leugen en bedrog – Kruis van Christus, teken van hoogste waarheid. Hamer en sikkel, teken van verraad – Kruis van Christus teken van goddelijke trouw. Hamer en sikkel, teken van oorlog – Kruis van Christus, teken van vrede.
Investeer in hernieuwbare energie Groenkracht cvba verenigt milieubewuste mensen met een hart voor hernieuwbare energie. De coöperatieve vennootschap investeert in windturbineparken, solarprojecten en biomassacentrales. De belangrijkste ontwikkelingspartner van Groenkracht is momenteel Electrawinds, producent van groene stroom uit Oostende. Sluit je aan bij meer dan 560 leden en investeer in een duurzaam alternatief: groene stroom voor een beter leefmilieu ! Het bedrag is onbeperkt en kan vanaf 125 euro I Jaarlijkse opbrengst: 6 % bruto.
www.groenkracht.be
| de Zwinkrant |
in samenwerking met
> DE ZONDAARS VAN OOSTKERKE
30
De pater beschikte over een eindeloze reeks vergelijkingen tussen hamer en sikkel en het kruis van Christus. Hij moest echt niet naar zijn woorden zoeken en het had zoiets van “En zo zou ik nog uren kunnen doorgaan” Maar hij maakte het zichzelf moeilijk door bij iedere vergelijking op een luidere toon te spreken. Nu is de menselijke fantasie onuitputtelijk maar niet de menselijke stem. Naar het einde toe was het geen spreken meer maar roepen. De pater brulde, hij tierde erbij, zijn hoofd begon te zwellen en liep vuurrood aan. Hij ging zodanig op in zijn eigen redens dat hij zich mateloos opwond, hij schreeuwde zijn haat uit over die hamer en die sikkel. Het kon zeker niet goed zijn voor zijn gezondheid en de vurige prediker had zijn toespraak eens moeten houden voor een congres van cardiologen want zijn bloeddruk bereikte levensgevaarlijke grenzen. En toch ging hij door,zichzelf forcerend in een donderpreek tegen de communisten. In mijn fantasie stelde ik me voor: een lange colonne Russische tanks die, aan de gemeenteschool, stilhield,tegengehouden door de pater die, met geen ander wapen dan zijn kruis, de weg versperde. Zo hadden we het tenslotte ook reeds, als kind, geleerd in het lied van de eucharistische kruistocht: Heil Jezus, onze koning, U zweren wij de eed. Te stormen voor U met het kruis in de vuist tot daverend dreun’ onze zegekreet. Ik stond te luisteren juist naast Louise Casselman. Het mensje was maar drie turven hoog maar naarmate de pater luider brulde kromp ze nog wat verder ineen. Voor de rest niets dan doodernstige gezichten van mensen die luisterden hoe het kruis van Christus hen moest beschermen tegen het hoogstafschuwelijke kwaad: het communisme. Nu bleek ook meteen dat niet wij de grootste zondaars waren, er bestonden er nog veel ergere en de allerslechtsten waren de communisten. In vergelijking met die baarlijke duivels waren we bijna heiligen. Meteen had de heerser van het kwaad een naam: hij heette Satan Bolsjeviek en woonde in Moskou op het Kremlin met zijn duivelse handlangers. En tegen die
| de Zwinkrant |
25 bruggelingen timmeren aan de culinaire weg.
verachterlijke goddelozen ging de pater ten aanval met al het geweld dat hij in zich had. Eigenlijk was het potsierlijk: Er waren in Oostkerke geen communisten en er was ook niemand van plan het te worden. De pater verschoot dus al zijn kruit voor niets, hij voerde een gevecht tegen de windmolens. Maar toegegeven: het was een grandioos stukje theater en zijn optreden maakte bij de eenvoudige lieden van ten lande danig indruk. Dat was ten minste nog eens een pater die het kon en durfde zeggen. Had hij ons opgeroepen hem te volgen voor een nieuwe kruistocht, ik geloof dat we meegelopen waren, om dezelfde fout te begaan van zovele Vlaamse jongens aan het Oostfront, nog geen 2O jaar geleden. Er waren echter toch ook mensen met een meer nuchtere kijk op de zaken. Mijn vader was er zo een. Toen moeder hem vroeg naar zijn mening over de preek van de pater merkte hij droogjes op: Da was toch nie nodig om hier in Oostkerke alzo van de beeste te spelen…Je zoed ie da beter eki in Moskou doen, mao zoed ie da wel durven??? Tenslotte nog deze bedenking: Wij hebben ondertussen al lang dat soort godsdienstbeleving achter ons gelaten en er zijn waarschijnlijk geen paters Redemptoristen meer. Maar ze mogen in vrede rusten: hun gezworen vijand, het communisme, heeft het ook niet gehaald en in heel Oostkerke hangen geen vlaggen met hamer en sikkel, wel nog kruisbeelden. En de zondaars? Moeilijk te zeggen want iedereen heeft zo een eigen mening over wat zonde is. In vergelijking met vroeger zouden we ons veel vrijer moeten voelen. Gelukkiger? Hopelijk wel. Maar bij zovelen is de katholieke moraal vervangen door… helemaal geen moraal en de gosdienstige zekerheden maakten plaats voor totale vertwijfeling en zo weinig aandacht voor de medemens. De rijen voor de biechtstoelen zijn nu leeg. Maar de wachtplaatsen van de psychiaters zitten overvol en de gevangenissen puilen uit…
www.stichtingkunstboek.com
Boetiek Iris Vissersstraat 83 8340 Moerkerke T 050/50 01 77 Open: 9u -12u /14 u-18 u. Zondag: 10u tot 12u. Maandag gesloten. www.boetiekiris.handelsgids.be
MODESHOW
Zondag 27 maart 2011 Om 14u30 en 18u30 Zaal De Lannoye-Lapscheure Gratis Inkom-vooraf reserveren
NOCTURNE: 29/03 en 01/04 Open tot 21u Profiteer van onze kortingsbon van 10% op de nieuwe collectie begin maart in de brievenbus van iedere Dammenaar!
31
INFO 050 630 380 WWW.KNOKKE-HEIST.BE
Uitgeverij zorro.
34
Guido De Ville, hoofdredacteur van de Zwinkrant en de Commeere en auteur van Flik Geflikt en Het Grote Leugenboek startte eind vorig jaar met een eigen uitgeverij: zorro. Hij doet dit samen met de Antwerpenaar en gewezen journalist Frank Potters, die zijn sporen al eerder verdiende in de uitgeverswereld. Zorro is het Spaans voor vos, in het dierenrijk nog steeds een underdog, door velen gehaat, door anderen geprezen omwille van zijn levensstijl. De uitgeverij zorro wil op eenzelfde eigenzinnige en soms tegendraadse manier boeken publiceren. Het eerste pas verschenen (Brugs) boekje van zorro is “Patrick en Yves” maar ondertussen verscheen ook al de autobiografie van de Antwerpse nachtburgemeester Vitalski en iets later verschijnt Nooit Meer Moe, een boek over cvs door neuro-psychiater Michael Maes. Zijn boek bewijst dat CVS niet tussen de hersenen zit, zoals men de slachtoffers wil doen denken in België en Nederland. Het is een uiterst ophefmakend boek dat een aantal politieke en medische heilige huisjes omver kegelt.
Zie ook www.zorrobooks.be.
| de Zwinkrant |
WWW.GEERTPRAET.COM PATHOEKEWEG 32 - 8000 BRUGGE - tel. 050 84 22 92
> Uitgeverij zorro.
35
LAMINAAT QUICKSTEP
JAB CARLUCCI CHIVASSO VANO ARTE
TOTALE RAAMDECORATIE met o.a.
www.stichelbaut.be
Stichelbaut
L. DEPOORTERE CREATUFT MATEBOER JAB LANO FORBO - KROMMENIE DESSO TASIBEL BALSAN
WOONDEKOR
Gentse Steenweg 138 9990 Maldegem Tel: 050 71 25 52 - Fax: 050 71 74 68
| de Zwinkrant |
De diepte werd bepaald tot op aanvaardbare vaste grond. Na het delven werden de gangen gevuld met steenslag en lopende mortel. Als dat voldoende gedroogd had en hard was kon het metselen beginnen. Met hun “bulte” (rug) omhoog legden ze de eerste stenen. Als de muren op manshoogte kwamen werden er stellingen geplaatst om verder te werken tot verdiepingshoogte waar er uitsparingen gelaten werden om de roostering te plaatsen. Daarop werd dan verder gemetst voor het volgende verdiep waar meestal de slaapkamers kwamen. Het moeilijkste
Stichelbaut
Tussen de 2 wereldoorlogen in werd er vooral aan de kust veel gebouwd. De meeste bouwvakkers kwamen te voet of met de fiets langs hobbelige en slecht onderhouden wegen naar onze streken. Een woning bouwen begon met het uitzetten van de bouw door de baas. Met planken werd bepaald waar
de funderingen gedolven moesten worden, dit gebeurde met spade en schop.
GROOT-
Het metselaarsambacht is ook één van die harde beroepen uit de Zwinstreek. De metsers werken meestal buiten in weer en wind. Zeker aan de kust waar er toch meer dan eens een stevige bries staat hebben die mensen het hard te verduren, hoewel het beroep nu wel aangenamer geworden is door de aangepaste kledij en de hijswerktuigen.
EN KLEINHANDEL
bvba
36
‘t Walletje 27 - Industriezone - 8300 Knokke-Heist (Westkapelle) Tel.: 050 60 13 94 - Fax: 050 62 19 55
VOLTAPIJT
VERVEN TRIMETAL PAINT HENKEL AGUAPLAST RED DEVIL POLYFILLA MATHYS MOTIP EIGEN MENGMACHINES & FOTOSPECTROMETER
Harde Beroepen in de Zwinstreek: de metser.
BEHANGPAPIER MASUREEL CRUYPELANTS EIJFFINGER HOME INTERIORS D’HAENS ARTE HOOKED-ON-WALLS
> Harde Beroepen in de Zwinstreek
37
> Harde Beroepen in de Zwinstreek
en gevaarlijkste werk was het metselen van de topgevels. Men moest het weer in de gaten houden, want bij plotse harde wind kon de gevel omvallen met alle gevolgen vandien. Zelfs nu nog met alle moderne middelen kan dat nog gebeuren.
38
Eén van mijn vrienden is Gerard. Hij zag het levenslicht in Westkapelle in 1935.Toen Gerard 14 jaar was had hij genoeg gestudeerd en ging hij met zijn vader en oudere broers die allen metser waren mee naar de bouw. Hij begon als diender en moest de metsers voorzien van voldoende stenen en mortel.In die tijd werd de mortel nog gemaakt met schop en houweel en in een mortelbak gegoten die op schouderhoogte stond. Gerard mocht dan zijn schouder onder de bak plaatsen en daarna de ladder op om de mortel uit te gieten in de kuipen van de metsers. Was de mortel te nat dan drupte hij in de nek van de diender. De metsers riepen dan “kwak-kwak” (geluid van zwemmende eend) naar de diender die wist dat hij dan kon aandraven met zand en cement om de mortel droger te maken. Was de mortel daarentegen te droog dan riepen ze “drinken” en kon de diender met water naar boven om de mortel bij te werken. Met de stenen gebeurde er hetzelfde, men laadde ongeveer 30 stenen op een plank en hop de ladder op. Niettegenstaande het harde labeur werden er toch met de jonge gasten grappen uitgehaald. Zo vroeg de ploegbaas eens aan Gerard om in winkel van De Jaegher in Knokke een “veustsikkel” te halen. De winkelier lachte hem natuurlijk uit want dat bestond niet. Hij voelde zich toch een beetje vernederd en hij fietste niet terug naar zijn werk maar naar de duinen waar hij de rest van de dag uitrustte!!! Toen hij ’s anderendaags op zijn werk kwam vroeg de ploegbaas waar hij de vorige dag gebleven was. Met een uitgestreken gezicht meldde Gerard dat hij samen met de winkelier de ganse dag gezocht had naar “veustsikkels” maar ze niet gevonden had en dat hij daarenboven vandaag terug moest om verder te zoeken. Na dit voorval werden er met Gerard geen grappen meer uitgehaald. Bij het metselen van volle buitenmuren was het
soms moeilijk voor Gerard om het tempo van de metsers bij te houden, dan durfde hij wel eens kleine steentjes in de mortel mengen zodat het tempo zienderogen daalde. Al bij al was de baas tevreden over het werk van Gerard en na een paar jaar mocht hij zelf de stellingen op om het vak te leren en zo werd hij een volleerde stielman die ook kon vloeren leggen en wandtegels zetten. Na zijn legerdienst werd hij zelfstandig. Hij bouwde 5 woningen in Brugge samen met een investeerder. Het ging hem zodanig voor de wind dat hij ook appartementsgebouwen aanvaardde. Hij werd een aanzienlijke aannemer die op een gegeven moment 30 mensen tewerk stelde. Einde de jaren 60 was er een crisis in de verkoop van appartementen en was Gerard verplicht vele medewerkers te ontslaan. Met een paar van zijn beste stielmannenheeft hij zich dan, als eerste in de streek, toegelegd op totaal renovatie van woningen en appartementen. Toen hij 65 werd ging hij op pensioen , woont nu in een Knokke en geniet er,samen met zijn echtgenote, van het leven.
m Étodo t radicional espaÑa
S
etter ! B y l p im
TITUS
Alle info: Marchand Brothers 059 51 61 91 (24/aut.) of via uw verdeler
[email protected]
| de Zwinkrant |
39
> commeere comedy cup
2de Commeere Comedy Cup zaterdag 12 maart in de Stadshallen
40
Op zaterdag 12 maart strijdt aanstormend WestVlaams comedytalent een avond lang om de tweede Commeere Comedy Cup. David Galle, winnaar van de Comedy Casino Cup, is uw gastheer. Een vakjury duidt de winnaar aan en ook het publiek kan z’n stem uitbrengen. Wie wordt de opvolger van de hilarische Ygor? Maakte u de unieke ambiance vorig jaar mee, dan wil u dit zeker opnieuw beleven. Kon u er toen niet bij zijn, dan krijgt u nu een tweede kans! | de Zwinkrant |
wanneer: zaterdag 12 maart, 19.30 uur waar: Stadshallen (Belfort), Markt Brugge tickets: 7 euro, glas cava Don Jaime inbegrepen. Te koop in Brugge bij In&Uit (Concertgebouw, ‘t Zand) en online via www.ticketsbrugge.be. Vanaf 4 februari ook bij ‘l Estaminet, Coolcat, ‘t Santpoortje en De Smisse (Damme).
Cultuurcentrum Knokke-Heist
PODIUM Arend Pinoy - Toi/Poefie/Moi vr 4 februari om 20.30 uur Nagt - Festival voor Nagt-raven en avonturiers za 5 februari om 19.30 uur Hannelore Bedert - Helemaal za 12 februari om 20.30 uur Het Ongerijmde - Don Quichot vr 18 februari om 20.30 uur Behoud de Begeerte - Saint Amour za 19 februari om 20.30 uur Ter Bescherming van de Jeugd - California za 26 februari om 20.30 uur
AREND PINOY
© Virginie Schreyen
HANNELORE BEDERT
© Johannes Vande Voorde
Ongericht Enthousiasme vr 4 & za 5 maart om 20.30 uur Xander De Rijcke - Mijn Zwarte Parade vr 18 maart om 20.30 uur
TER BESCHERMING VAN DE JEUGD
Intgeniep - Gevoel voor humeur za 19 maart om 20.30 uur Compagnie Lowie - Edith do 7 april 2011 14 uur Apostello - theatergezelschap v.h. Cultuurcentrum Knokke-Heist vr 15 & za 16 april om 20.30 uur
FAMILIEVOORSTELLINGEN
XANDER DE RIJCKE
© Fokke van der Meulen
Het Paleis - Danske zo 13 februari om 16 uur - vanaf 6 jaar Okidok - Slips Inside zo 20 februari om 16 uur - vanaf 7 jaar HET PALEIS
© Kurt van der Elst
CULTUURCENTRUM KNOKKE-HEIST vzw T: 050 630 430 -
[email protected] meer info: www.ccknokke-heist.be en de seizoensbrochure
VERLIEFD · VERLOOFD · GETROUWD > TOPRESTAURANTS IN DE ZWINREGIO
Toprestaurants in de Zwinregio 22 sterren binnen een straal van 22 km rond Knokke-Heist
Knokke-Heist is uniek. Elk seizoen. Als je van kunst, natuur en winkelen houdt is onze gemeente zonder twijfel de ‘place to be’. Maar de badstad speelt nog een belangrijke troef uit: de kunst van het tafelen. Niet voor niets is Knokke-Heist het gastronomisch mekka van de Zwinregio. Het initiatief om een brochure ‘Toprestaurants in de Zwinregio’ samen te stellen en te publiceren is een exponent van de missie van Knokke-Heist om de Zwinregio mee op de toeristische kaart te zetten.
44
Knokke-Heist heeft zich intussen ontwikkeld tot gastropool van de kust. Méér dan 250 restaurants verwennen je met eigen specialiteiten, streekgerechten of hoogstandjes uit de internationale keuken. Trendy of chique, sterrenrestaurant of gezellige smulkroeg, degusteren à la carte of verzorgde snelle hap: Knokke-Heist biedt een tafel voor ieders smaak en budget! De gemeente Knokke-Heist is gangmaker om de Zwinregio als merk in de markt te zetten. De Zwinregio is slechts een klein hoekje aan de rand van de kaart van België en de zuidpunt van buurland Nederland. Met de zee in de rug. Geen bedreiging, maar wel een culinaire partner! In een hoekje, maar fel ingekleurd als dé regio met een hoge concentratie toprestaurants! De nieuwe brochure ‘Toprestaurants in de Zwinregio 2011’ stelt van cover tot achterflap het walhalla van de gastronomie voor: tweeëntwintig sterren binnen een straal van tweeëntwintig kilometer. Enkel Parijs doet beter in Europa! Maar er is nog meer gastronomisch genot in deze regio! Alle restaurants die 13 of meer punten scoren in de GaultMillau, worden tevens in deze gids opgenomen. Michelin en GaultMillau ( editie 2011), twee gezaghebbende restaurantgidsen met traditie. Zij verkopen geen exacte wetenschap, maar hanteren gewaardeerde criteria.
Deze brochure werd een tijdje geleden in restaurant Siphon te Oostkerke voorgesteld aan de pers.
| de Zwinkrant |
Met ‘Toprestaurants in de Zwinregio 2011’ krijgt de liefhebber van uitzonderlijke gastronomie een overzicht van gelegenheden waar de smaakpapillen in alle seizoenen verwend kunnen worden in deze unieke streek die zo veel te bieden heeft.
VAN
PASSIE VOOR
GOUD
45
Doe het met een gouden ring! verlovingsring, trouwringen fabricatie & advies
FABRIGOLD KORTRIJK Stationsstraat 7 056 / 22 81 91
FABRIGOLD BRUGGE Maalsesteenweg 187 050 / 35 35 02
Open van dindsdag tot vrijdag 9.30-12 en 14-18u, zaterdag doorlopend tot 17u.
46
47
Het échte Brugse stadsbier
Nieuw te Damme
vanaf
e15
De perfecte nagels en gelaatsverzorging!!!
Model
www.nessysbeautysalon.com Kerkstraat 18 - Damme 0478/97 68 68 (op afspraak)