in kleur op www.hemus.nl
juli 2008
De Maand van Hemus HET VROUWTJE
MARCUS ANTONIUS
EEMHEAD
Zij heeft geen zonnebril en geen buikje
Was deze gloedvolle redenaar een roeier?
Zaterdag 27 september
pagina 4
pagina 3
pagina 7 en 8
ELF STEDEN IN TWEE ROEIBOTEN IN DRIE DAGEN
OVERIGENS BEN IK VAN MENING DAT...
Rieneke en Joleen nationaal kampioen 8 juni - Op het nationaal kampioenschap Holland Beker Regatta op de Bosbaan is Hemus-roeister Rieneke Gerkema met Nanette van Ditshuizen (RV Beatrix) Nederlands kampioen bij de meisjes-16 geworden in de dubbeltwee. In de series hadden ze de derde tijd, maar in de finale bleven ze met 7.50,37 nummer twee, De Laak, ruim 2 seconden voor. Zondag kwam de gestuurde vier met Joleen Hakker uit Soest als eerste over de streep bij het kampioenschap aangepast roeien voor mensen met een handicap. Het team met Joleen wordt door de roeibond KNRB uitgezonden naar de Paralympics in Peking. Hun voorsprong op nummer twee bedroeg 8 seconden. In de B-finale van jongens-18 skiff haalde Pepijn Weeder de eerste plaats met 7 minuut 35 over twee kilometer, 7 seconden sneller de tweede plaats.
ROEIFESTIJN
Gouden Eend naar Hemus De Hemus-gelegenheidsacht gestuurd door Yvonne Servaas en voorgeslagen door Koos Termorshuizen won woensdag 18 juni in Weesp de felbegeerde Gouden Eend. De glazen 'vogel' vol bier is de wisselprijs die te winnen valt met de jaarlijkse gezelligheidsrace tussen de Natroweemus-roeiverenigingen van Naarden, Weesp, Baarn, Hilversum en Amersfoort. Het was de eerste keer in de lange geschiedenis van deze wedstrijd dat een ploeg van Hemus de 'eend' wint. Een unieke prestatie, want er was slechts twee keer geoefend door dit team. Lees verder op pagina 2
Op pagina 3 een interview met Rieneke
Hemus vaart onwennig weg in de boot van Naarden
Jongerencoaches in het zonnetje Op zaterdag 21 juni hadden de jeugdcoaches een borrel georganiseerd om eens gezellig bij te praten en nu niet eens over jeugdinstructie. Namens de vereniging verraste bestuurslid Yvonne Servaas hen met Leonidas-bonbons en bedankte hen voor hun enthousiaste inzet in het afgelopen jaar. Komend jaar is iedereen weer van de van de partij om onze jeugdleden het roeien bij te brengen. Super!
Rieneke op boeg, Nanette op slag; foto Erik-Jan Mol
Ramkoers De nagalm van de afgelopen ALV klinkt nog steeds door. Het bestuur zag de bui hangen maar zag geen kans te voorkomen dat-ie zou losbreken. Watseburt? Bij de controle van de financiële stukken van de vereniging kreeg de kascommissie naar eigen inschatting onvoldoende inzage. Een van de leden vertelde me dat hij vond dat de penningmeester zich onvoldoende had voorbereid. Het gevolg: de commissie voelde zich niet serieus genomen en de penningmeester voelde zich geschoffeerd. De commissie zette haar enige wapen in en weigerde voor akkoord te tekenen. Daardoor kwam het bestuur in gevaar en nam de voorzitter zijn toevlucht tot een noodgreep: hij liet de ALV beslissen. Toen die zijn fiat gaf, voelde de commissie zich in zijn hemd gezet. Goed zeemanschap vereist dat je wijkt in geval van ramkoers. Op het droge is dat kennelijk lastiger. [JW]
Staand van links: Suzanne Heijbrock, Caroline Vroegop met dochter, Marco Dikmaat, Leonieke Hennes, Koos Iestra, Hester Meijer, Krista Franchimon, Esther de Graaf, Agnes Uitert, Wim van Roosendaal, Mirjam van den Hoorn. Op de voorgrond Egbert Broers met dochter (rechts). Niet op de foto: Jos Wassink, Lianne van der Meer, André Haveman, Daan Smit, Hugo-Jan Jansen, Marien Mortier, Jantinus Ziengs, Jan Paul Kleijwegt, Maaike Tulp, Marijke Lamme, Mirjam Schippers en Susanne Boom.
De Maand van Hemus wordt negen- à
What’s up? iedere woensdag om 19.00 uur: Inloopavond 9 en 11 september: Joleen in actie tijdens de Paralympics
zaterdag 27 september Hemus Eemhead
tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Jos Wassink. Adreswijziging naar
[email protected]. Kopij, foto’s en tips naar
[email protected]
www.hemus.nl
juli 2008
pagina 2
Wát een lelijk ding
Da’s KRAS
De Gouden Eend
Hemus levert weer landskampioen schoolroeien
-- tekst en foto’s Gerben van IJken
De Amersfoortse scholen Guido de Bres en 't Atrium behaalden zaterdag 7 juni de eerste en tweede plaats van het nationaal schoolroeikampioenschap op de Bosbaan. Ze werden getraind door het schoolroeiteam van Hemus. Da's KRAS. -- door Moos Hoek, foto’s Matthijs Bakker
Het was een vreemd gezicht voor de Hemusroeiers Mirjam van den Hoorn, Richta IJntema, Yvonne Servaas en Gerben van IJken toen zij tegen zessen aankwamen bij het prachtige klassieke clubhuis van de gastvereniging Weesp. Nog net konden ze zien hoe de jeugd van Naarden de Amersfoirde in beslag nam voor hun race over een kilometer tegen de jeugd van Weesp. Met een ‘wees voorzichtig met onze boot’ werden deze jongeren licht bezorgd nagekeken toen zij oproeiden voor hun wedstrijd op de Vecht. Nog een Hemusacht in brokken op de schappen zou zonde zijn. Dat viel mee. De Naardense jeugd zette in de blauwe boot een mooie tijd neer. En met een boot van Naarden mochten onze roeiers Mirjam van den Hoorn, Richta IJntema, Hetty Lofström, Ank Verrips, Koos Termorshuizen, Matthijs Bakker, Willem Beulink, Gerben van IJken en Yvonne Servaas laten zien hoe ze ondanks hun gebrekkige training toch een mooie tijd op de klokken konden zetten. In de eerste ronde werd bij gebrek aan een tegenstander alleen op tijd gevaren. En wat voor een tijd. Met 3.45 over een kilometer ging de Hemusploeg al na de eerste ronde aan de leiding. ‘Het zag er mooi uit’, aldus een roeier van Naarden, die stiekem ook een beetje bezorgd was om het lot van ‘zijn’ boot. Het echte werk startte in ronde twee in de eigen boot. Een geduchte tegenstander in de vorm van een ploeg van Weesp. Zij startten sterk en namen al snel een kleine voorsprong. Er ging in de Hemus-boot een tandje bij en al snel werden de eerste 'bankjes'
van de tegenstander teruggepakt. Aangevuurd door stuurvrouw Yvonne werd er een kleine voorsprong uitgebouwd die steeds groter werd. Toen de ploeg uitgeput bij de finish aankwam was die voorsprong uitgelopen tot bijna een bootlengte. De race was over in drie minuten en tweeënveertig seconden. De snelste tijd van alle deelnemende ploegen. Een lichte euforie maakte zich van de Hemusroeiers die zich winnaars achtten, meester. ‘Die boot vloog!’, aldus de opgetogen stuurvrouw. Maar de vreugde was
Eerst de KRAS... Op zaterdag 31 mei werd door Hemus het vierde Kampioenschap Roeien voor Amersfoortse Scholieren (KRAS) georganiseerd. In totaal namen tien ploegen deel, elk bestaande uit twee jongens en twee meisjes uit de klassen 1, 2 of 3 van het voortgezet onderwijs.
van korte duur. De wedstrijdleiding greep de microfoon en kondigde tot grote schrik, want ze hadden alles gegeven, nog een finale aan. Tegenstander was de acht van Tromp uit Hilversum. Die hadden zich tijdens eerdere races ook niet onbetuigd gelaten. De Eend, na de tweede overwinning zo dichtbij, leek verder weg dan ooit. Voor de derde en laatste keer werd er opgeroeid voor een kilometer pijn lijden. De eerste honderd meter na de start ging het gelijk op. Maar de roeiers van Hemus grepen dieper naar de reserves en namen afstand van de hard roeiende Hilversummers. Na negenhonderd meter hard varen was het voor de ploeg van Tromp voorbij. De glazen eend ging naar Amersfoort.
Deze schoolteams hadden een keer of zes geoefend in C-vieren, gestuurd en gecoacht door enthousiaste jeugdleden van Hemus: Rieneke Gerkema, Esmee Marlet, Berend Mortier, Jet Passchier, Bruno Montauban, Gido Groenenboom, Jim van Hekke, Josien Verwoerd, Pepijn van Sinderen, Pepijn Hufen, David Hufen en Sven van Essen. Tijdens het oefenen was er steeds een volwassene op het vlot: Irene Janssens en Piet van Gent. Het werd een prachtige middag. De zon scheen volop en het publiek was enthousiast. Elk team roeide twee keer een wedstrijd over 500 meter. Het ging er hard aan toe en in de meeste gevallen leverde het een spannend tweegevecht op. Er was geen vaarverbod uitgevaardigd, dus een enkele keer moest het programma aangepast worden aan de omstandigheden. Dit jaar werkte elke Eemgebruiker goed mee, hoewel het wel heel veel tijd nam voor een flottielje van de zeeverkenners om de afstand tussen finish en start af te leggen. De winnaar van de KRAS-cup werd een ploeg van Guido de Brès, gestuurd door Esmee. Voor hen dus medaille, beker en taart. De tweede tijd werd gevaren door een gelegenheidsteam buiten mededinging, Farel College, aangevuld met Jet en Fieke en gestuurd door Berend. 't Atrium, gestuurd door Gido, roeide de derde tijd en kreeg daarvoor de zilveren medaille. De Amersfoortse Berg, gestuurd door Bruno, verdiende brons. De medailles werden uitgereikt door Yvonne Servaas, medeorga-
nisator van dit jaarlijkse roeifestijn. De coaches werden publiekelijk in het zonnetje gezet en op taart getrakteerd, de vrijwilligers die deze wedstrijden mogelijk maakten, Irene Kunst-Janssens, Piet van Gent, Henk Vos, Richta IJntema, Monique van de Heuvel, Ak Schimmel en Marijke Lamme werden verblijd met een (alcoholische) versnapering. De dag eindigde in een groot waterballet. Hemus had er weer een mooi feest van gemaakt. En dan landelijk! De ploegen van Guido de Brès en 't Atrium streden een week later op de Bosbaan mee om het nationale kampioenschap in de categorie beginners mixC4x+ scholieren onderbouw. In totaal bestond deze categorie uit twaalf teams.
En ja hoor, het zelfde liedje: prachtig weer, enthousiaste roeiers en coaches, veel aanmoedigende ouders (vooral van 't Atrium), mooie wedstrijden en uiteindelijk blik voor de Amersfoortse deelnemers: de eerste plaats voor Guido de Brès; de tweede plaats, met een verschil van slechts 0,21 sec., voor 't Atrium! Opnieuw leverde de KRAS-wedstrijd van Hemus de landelijke kampioen in het schoolroeien. En de eerste aanmeldingen van jeugdleden die via deze wedstrijden kennis maakten met het roeien, zijn al binnen. Volgend jaar vieren we het KRASlustrum. Daar wil iedereen wel bij zijn; vrijwilligers kunnen zich nu al melden bij Yvonne Servaas en Moos Hoek.
Ook dank aan de Reddingsbrigade!
www.hemus.nl
juli 2008
pagina 3
Van
de voorzitter -- door Maarten van Staalduinen
Ik zat een tijdje terug naar de serie Rome te kijken en was getuige hoe Marcus Antonius met een gloedvol betoog de menigte mende en met ware redenaarskunst de Senaat wist te overtuigen. Als je een beetje romantische inslag hebt dan zou je de afgelopen ALV ook zo kunnen bezien. Als je er nuchter naar kijkt dan was het een ALV waarin de kascommissie een advies uitbracht om de decharge aan het bestuur uit te stellen, terwijl het bestuur juist aan de ALV om decharge van het gevoerde financiële beleid vroeg. Welles, nietes op de ALV, twee kampen, veel gekrakeel en uiteindelijk een apotheose waarbij de ALV het bestuur decharge verleent. Een avond met veel emotie, met winnaars en verliezers maar ook een avond waar uiteindelijk niemand een echt goed gevoel aan overhield. Achteraf heb ik van enkele leden begrepen dat ze het niet elegant vonden omdat de leden moesten kiezen voor decharge of niet-decharge en dus tussen bestuur en kascommissie. Zelf vond ik het ook niet leuk, en liever had ik de toestanden op de ALV voorkomen. Ook de kascommissie gaf achteraf aan dat ze het liever in harmonie hadden opgelost. Dat het dan
toch zo moest escaleren is op zijn zachtst gezegd heel vervelend. Hoe het precies allemaal zo gekomen is, vind ik achterafgepraat; daar wil het dan ook niet over hebben. Wel wil ik kwijt dat ik de rol van voorzitter dit keer echt niet leuk vond. Dit gedoe heeft nodeloos heel veel tijd en negatieve energie gekost, betrokkenen waren kwaad en emotioneel. Gelukkig was dit een zeldzaam moment, meestal heb ik namelijk schik in het vrijwilligerswerk voor Hemus en is het leuk, enerverend en waarderend om de voorzitter van Hemus te mogen zijn. Achteraf zijn we met het bestuur en de kascommissie nog samengekomen om te bespreken wat we van deze affaire konden leren. Dat was niet direct een gezellige avond, maar ik ben wel blij dat we het gedaan hebben. Zeker toen ik een een paar afleveringen verder in de serie Rome zag dat Marcus Antonius wel zegevol in de senaat was geweest, maar dat het uiteindelijk toch slecht met hem af liep...
Interview Rieneke Gerkema
‘Nu nog dat skiffblik’ Scholiere Rieneke Gerkema (16) haalde op de Koninklijke/Holland Beker de eerste plaats in een dubbeltwee met Nanette van Ditshuizen uit Eindhoven. Waar komt dit talent vandaan, en waar droomt ze van? Jos Wassink sprak haar in de loods.
Hoe lang roei je eigenlijk al? "Vanaf september 2005. Toen ben ik begonnen met tien instructielessen. Samen met ondermeer Bruno, Berend, Lotte." Wanneer ben je aan wedstrijdroeien gaan denken? "Egbert Broers stelde dat een keer voor. En in de zomer van vorig jaar ben ik wat meer gaan skiffen, ook door de weeks. Toen ging het allemaal wat harder en Egbert zei dat ik maar eens wedstrijden moest gaan doen. Toen ben ik begonnen op een introductiedag." Wat is dat? "Dat was gewoon hier op Hemus, een dag voor de ouders. Maar mijn ouders waren er niet. Haha. Ze lieten gewoon wat dingen zien. De moeder van Marnix, Fieke en Erik vertelde wat. En Hester en Jantinus waren er ook bij." Wanneer was je eerste wedstrijd? "Dat was de Tromp Boatrace, samen met Esmee. Daarvoor had ik de Eemhead gedaan, maar dat was voor mijn wedstrijdperiode, want die begon in oktober." Is dat zo'n omslag? Van toernaar wedstrijdroeien? "Je traint natuurlijk meer. Daardoor moest ik ook meer plannen met school. Ik roeide ook meteen met andere mensen. En het was in de winter, dus we trainden ook veel op de ergometer, hier in de loods." Hoe ziet je trainingsschema er nu uit? "Ik roei sinds de Randstad zes keer per week, daarvoor vijf keer. Dat is op zich genoeg, maar ik vind het leuk om een extra keer te roeien." Je roeide op de Koninklijke/ Holland Beker met Nanette van Ditshuizen van RV Beatrix uit
foto Daan Smit Eindhoven. Hoe kwam die combinatie tot stand? "We roeiden allebei op de Randstad, het Nederlands kampioenschap voor kleine nummers, en dat ging best goed. Zij skiffte bij mij in de halve finales en Jantinus fietste mee langs de kant en raakte in gesprek met de coach van Nanette. Die vroeg of ik met haar wilde dubbelen, omdat zij binnen Beatrix het enige wedstrijdroeiende meisje was. Toen ik een tijd niks meer van haar gehoord had, nam ik aan dat het niet doorging. Maar ze stuurde een mailtje waarin ze zei dat ze het wel leuk zou vinden. Toen hebben we een keer in Eindhoven getraind en dat ging wel goed. Toen dachten we: hier gaan we maar mee door." Het is niet echt naast de deur. Is dat geen bezwaar? "Ik heb daar één keer getraind, toen hebben we de ARB (Amsterdams Roeibond, red.) gestart. Hun boot lag toen nog in Amsterdam en daarmee hebben we op de Bosbaan getraind en toen was de Holland Beker alweer." En daar werden jullie eerste in
het meisjes-16 veld. Hebben jullie verdere plannen? "Nou niet echt." Blijf je in de twee, ga je skiffen of vieren? "Ik zat in een combi-vier, maar dat loopt de laatste tijd niet zo lekker. Dus ik heb wel zin om te skiffen en ik hoop daar een blik mee te halen. Ik word af en toe wel eerste, maar ik haal nooit blik." Hoe kan dat? "Ik werd eerste in een B-finale, maar daar krijg je geen blik voor. En bij sommige wedstrijden krijg je als eerste van je heat ook geen blik. En als er dan wel een heatblik is, dan word ik tweede. Ik ga verder ook nog dubbelen op de Hollandia en de slotwedstrijden. Dan is het seizoen weer voorbij." Haalde je nu op de Holland Beker je eerste blik? "Nee, op de Tromp Boatrace hadden we blik en op de Randstad in een vier." Maar het skiffblik moet nog komen. "Ja, en ik hoop dat nog wel te halen dit seizoen."
foto Erik-Jan Mol
www.hemus.nl
juli 2008
pagina 4
Elfstedentoertocht
Weidse woelige wateren Met z'n achten in twee wherries hebben we enorm genoten van de weidse, kronkelige, vredige, wonderschone, soms woelige wateren van Friesland. Soms vredige vaarten vol pollen riet, grutto's die hun nest verdedigen, reigers, moedereenden en waterhoenders met klein grut, soms drukbevaren kanalen met dikke motorjachten en beroepsvaart die, naast een soms straffe zijwind de nodige deining veroorzaakten. Tussendoor en 's avonds de dorpen en stadjes waar de historie gelukkig nog duidelijk zichtbaar is, mede door de rust die er heerst buiten het toeristenseizoen. -- door Abby de Zwart, foto’s Piet Hilhorst De eerste nacht was er een feest beneden in de barruimte van de StayOK in Sneek, zodat een aantal van ons midden in de nacht uren wakker bleef vanwege dronkenmansgelal. Toch nog ouderwets de jeugdherberg dacht ik venijnig, maar de tweede nacht was het prima slapen na een dag op het water en geen feest in de tent. Er logeerde ook een Duitse roeigroep die C-boten bij de roeivereniging Sneek hadden gehuurd. Ze waren zeer geïnteresseerd in onze toertocht en we kwamen hen gedurende de rest van de week steeds tegen.
Dag 2 Sneek-IJlst-Sloten-Balk Na Woudsend kwamen we via de Wellen en een stukje Sustringpôlle in het Prinses Margrietkanaal terecht. We schatten windkracht 6 en de wind NO schuin zij. Door het vaarverkeer was er behoorlijk wat deining en golfslag. Pittig trappen en voor de stuur: concentreren. Nadat we Sloten aangedaan hadden zouden we via het Slotergat over het Slotermeer richting Balk roeien. Qua richting konden we de zuidkant van het meer aanhouden ware het niet dat er behoorlijk hoge golven (met schuimkop) waren die op die koers in onze wherries terecht kwamen. Dus was de enige mogelijkheid tegen de wind in
naar het noorden het meer oversteken waarna we voor de wind richting Balk konden roeien. Dit vereiste nog meer concentratie en kalmte van de stuurman en nog meer kracht, techniek en behendigheid van de roeiers. Voor de wind was het een eitje en leken de golven minder hoog maar dit was natuurlijk schijn (ze rolden achter ons aan en bleven een paar centimeter onder de rand). Vandaar dat bier, wijn en eten in Balk zo verrukkelijk smaakten! Hotel Teenstra in Balk: sfeervol oud hotel middenin Balk met bruine kroeg en restaurant beneden.
Dag 3 Balk-Stavoren-HindelopenWorkum Na ons vertrek uit Balk legden we voor een kop koffie aan in Galamadammen. We zaten net aan de cappuccino, te genieten van het uitzicht over de weidse Morra, toen een kleiner model fietsboot langs kwam en op onze aanlegplek afstevende om daar stil te gaan liggen. Als een speer renden we naar onze boten. Toen we in de boot wilde stappen (hoge wal) gaf de stuurman een dot gas waardoor een kolkende watermassa ontstond die onze wherries bijna tegen de wal kwakte. We moesten snel de boten in bedwang houden en onze riemen in de dollen doen.
Ondertussen stonden de passagiers op het achterdek ons nauwlettend gade te slaan en toen ze onze inspanningen zagen gingen ze ons toeroepen en aanmoedigen. Het was een opluchting toen we eindelijk slagklaar waren en we trapten zo hard als we konden om er onder luid gejuich als een speer vandoor te gaan! Wij begrepen: als je een aanlegplaats met autobanden en een naambordje ziet waar een grote toerbus bij staat, niet aanleggen. De overnachting in Workum ging volgens een gescheiden arrangement met bed & breakfast. De vijf mannen zaten in het huis van Annie en Piet die net het boerenbedrijf aan hun zoon hadden overgedaan. Ze werden heel enthousiast ontvangen. 's Ochtends hebben ze met Piet een rondje geroeid. Piet was helemaal aan 't glunderen en bleek een natuurtalent. De drie vrouwen zaten bij mevrouw Leeuw, een pastoraal werker. Ook zij was heel geïnteresseerd. Ze had vroeger geroeid en was nu enthousiast zeiler, kanoër e.d. Toen wij van het avondeten terugkwamen lag er een fotootje van onze (elders) aangemeerde roeiboten op ons bed. Die was voor in het logboek waar we natuurlijk wat in hebben geschreven. De volgende dag zetten we onze bagage in haar achtertuin aan het water en haalden de mannen ons op. Toen ze ons uitzwaaide deed ze met haar afstandsbediening de houten ophaalbrug voor ons open!
We hebben allemaal enorm van deze gevarieerde tocht genoten. Een pluim voor de organisatie van Diet en Pierre en dank aan de enthousiaste roeiers van Wetterwille die de eerste dag vroeg uit de veren waren om de boten voor ons naar Dokkum te roeien. Met dank aan Paul Jurres.
• afgeroeid Ada van Lenteren G1S1
maar zo
Drie stuurlui en maar één riem. Dat gaat niet goed, dat schiet niet op, dat gaat te langzaam.
Vier of acht riemen, en hooguit één stuurtje. Dat is een veel betere verhouding. Onthouden hoor!
• Gab
van der Meer G1 S1
• Kitty Meulenbeld SO1 Rik Le Poole SO1 • Jan Buijs SO2/1x • Frank Nieuwenhuijsen SO2/1x • Paul Vossers SO2/1x • Lenny Hoogerbrugge B2 • Corrie van Kroonenburg B2 • Marjan Minke B2 • Elly de Nie B2 • Conny Roest B2 • Lotte Doude van Troostwijk • SO3 • Sabine Groenendijk SO3 • Michiel Evers SO3 • Annemarie Kamp SO3 • Josien Verwoerd SO3 • Clement S1
Lisa Rot SO2/1x
• in Joost van Asch
niet zo
• Carla
Battjes
•
• Johannes
Marijke Berkhoudt
Gijs Cremer Eindhoven Ellen de Haan
•
•
Gerda Oudshoorn
•
•
Lucilles Hartog
Gert Jan van Ommen
Schaik
•
•
•
Rob van
Sascha Hupkens
Nienke van Hattem
•
•
Michel
Portasse
• uit Huub den Rooijen
•
Debora
• Gerald van Bronkhorst • Marius Post Uiterweer • Daniël 't Hooft • Lieke Kleinveld-Bunnik • Rafael van Herpen
van Crimpen
www.hemus.nl
juli 2008
pagina 5
Korte berichten
Kerkbootgebabbel
Uit de loods
Veertien stuurlieden op één schip
-- door Leonie Walta, materiaalcommissaris Schade Grote Koppel Door de schade die bij een incident bij de nieuwe fietsbrug is ontstaan, is de Grote Koppel total-loss verklaard, wat betekent dat reparatie duurder is dan de economische waarde van de boot. Gelukkig hebben we deze boot voor de verzekering kunnen behouden door een combinatie van een externe en interne reparatie. Het 'grove' werk wordt door Roeiwerf Wiersma gedaan, het afwerken door onze klusploeg. De verwachting is dat deze boot binnen enkele weken weer in de vaart is. Schade Coelhorst Door ons nog onbekende redenen is een spant van de Coelhorst gebroken, die wordt ook door Roeiwerf Wiersma gerepareerd. Om schade in de toekomst te voorkomen is besloten zowel de Coelhorst als de Nimmerdor van drukstangen te voorzien waardoor de belasting op de spanten iets afneemt. Schade Meander Ook de Meander is total loss. In een vorige editie van de Maand werd al melding gemaakt van het feit dat deze boot bij een aanvaring met een ponton in tweeën is gebroken. In eerste instantie werd in reparatie geen heil gezien, maar na contact met de bouwer BBG bleek men bereid de Meander voor een respectabel bedrag te willen repareren, waarbij de boot weer wordt teruggelegd in de mal: de enige manier om de punt er fatsoenlijk recht achter te krijgen. We hebben er vertrouwen in dat de Meander op deze manier nog zeker wat jaren meekan. Schademeldingen Het blijft belangrijk schades op tijd te melden. In het bovenstaande geval van de Coelhorst is een lid van de klusploeg achter de toestand van het spant gekomen terwijl daar nog eerder geen melding van was gedaan. Terwijl het toch duidelijk merkbaar moet zijn geweest. In verband met de verzekering is het voor ons van belang hoe schades zijn ontstaan. Daarnaast is het ook van belang met het oog op voorkomen van vervolgschades om te weten hoe schades zijn ontstaan. Het is er ons zeker niet om te doen om de schuldvraag te beantwoorden dus: MELD SCHADES VOLLEDIG EN ZO SNEL MOGELIJK IN HET SCHADEMELDSYSTEEM Boten in orde maken voor evenementen De klusploeg wordt de laatste tijd steeds vaker benaderd voor het in orde maken van boten voor evenementen. In principe een goede ontwikkeling, want boten moeten voor evenementen moeten uiteraard in orde zijn. Maar we merken dat dit soort vragen soms kort van te voren komt en niet altijd op een vriendelijke manier wordt gesteld. De klusploeg wil graag meewerken aan het in orde maken van de boten, maar ze doen het ook voor hun plezier, en een handje meehelpen wordt daarbij zeker op prijs gesteld. Dus wees op tijd met je vragen, en verwacht geen gouden bergen. Het prepareren van een boot voor de Elfstedentocht moet je bijvoorbeeld zelf doen; heb je daarbij echter materiaal uit de werkplaats nodig, dan vraag je de klusploeg daar op tijd om.
-- door Yvonne Servaas
Voor de derde keer een kerkboottocht over de Friese wateren. De boot werd gehuurd bij RV Sneek. Een tweejaarlijks evenement enerzijds om het speciaal te houden en anderzijds om de deelnemers niet te vaak met elkaar op te zadelen. Want trouw zijn die deelnemers wel. Feike Tibben, onze ex-voorzitter met status oud-lid en praatjesmaker, Erik Lysen die geen boot of riem in zijn handen heeft gehad de afgelopen twaalf maanden en die heel gelukkig is met zijn vlam, Peter Slagter, die elk jaar vakkundig na beraad met deze en gene de ploeg van het jaar kiest en zijn zakenleven doorbrengt op goddelijke eilanden waar je goed kan duiken en eten. Opvallend was dat er ook veel nieuw spul in de boot zat. Niet geheel opmerkelijk was dat die kerkboot toch weer veertien stuurmannen had. Het blijft leuk. Helemaal niet makkelijk om die dertien kletsende mannen en vrouwen in het gareel te houden. Vooral bij bruggen, smalle watertjes en kruispunten terwijl je ook nog kaart moet lezen als stuur. Heerlijk naast elkaar babbelen over hoe het met de vrouw/man thuis gaat, de kinderen, het werk en dat je nog steeds op zoek bent naar een andere baan. Dat je geniet van het leven, weer op zoek bent naar een sportieve of creatieve uitdaging of naar een vlam in je leven, dat je mooie duurzame projecten doet in Afrika en ga zo maar door. Erg leuk om zo andere roeiers te leren kennen. Anderen waren meegelokt om een beetje te roeien, terrasje te pakken en vice versa. Helaas, het weer liet het niet toe. Dus buffelen maar, over die meren om regen, wind en golven te trotseren.
Juniorencompetitie 2008
Hearing
Meer inzet van leden vereist voor vrijwilligerswerk -- door Marco van der Eijk Er komt nog een volledig verslag van, maar een eerste indruk van de hearing over het Beleidsplan mag in deze Maand niet ontbreken. Op een zonnige zomeravond ging een redelijk grote groep Hemusleden met volle overgave in op de uitnodiging van het bestuur om mee te denken over het beleidsplan. Eerst bogen we ons over de missie van Hemus. Waartoe is Hemus op aarde? Om met elkaar plezier te beleven aan de roeisport in al zijn facetten én om met elkaar een vereniging te vormen. En, zoals een van de deelnemers het uitdrukte: om in die sport meer mogelijk te maken voor elkaar. En daarmee was ook de rode draad voor de avond gezet. In verschillende sessies werd ingegaan op de hoofdthema's van het beleidsplan: roeien en veiligheid, vloot en financiën en vereniging en bestuur. Een belangrijk spanningsveld kwam daarbij aan de orde. Willen we onze ambities
waarmaken dan is enige groei van de vereniging gewenst. Daar staat echter tegenover dat deze groei alleen kan worden gerealiseerd als er, meer dan nu gebeurt, door alle leden wordt bijgedragen aan de vele vrijwilligerstaken in de vereniging. En: hoe groter de vereniging wordt, hoe gemakkelijker het wordt om zich als lid in de anonimiteit te onttrekken aan die vrijwilligerstaken. Op deze manier brachten de deelnemende leden tijdens de hearing feilloos aan het licht voor welke uitdaging we de komende periode staan binnen de vereniging. Voordat groei mogelijk is zal er werk gemaakt moeten van de ledenparticipatie. Unaniem was de opvatting onder de deelnemers dat hierbij niet teruggeschrokken moet worden van het stellen van eisen vanuit de vereniging aan de leden. Mooi om dit van de leden zelf te mogen horen. Nu vertalen in daden.
Waterschap schetst varianten
Huis van de Watersport -- door Marco van der Eijk Zoals eerder in De Maand beschreven en uitgelegd tijdens de voorjaars-ALV, is de nieuwbouwcommissie druk bezig piketpalen te prikken in het Maatweggebied. Dat wil zeggen, we zijn druk bezig voldoende ruimte te creëren tussen de dijk en het water om het Huis van de Watersport (HvdW) zo dicht mogelijk bij het water te krijgen. We zijn echter niet de enigen die iets in dit gebied willen. Er loopt een ecologische hoofdstructuur, de Grebbeliniedijk heeft een cultuurhistorisch karakter, allebei aandachtspunten die de Provincie bewaakt. En natuurlijk heeft de dijk een waterkerende functie, waar het Waterschap verantwoordelijk voor is. Inmiddels hebben we met het Waterschap een vruchtbare samenwerking opgebouwd. Zo vruchtbaar dat ze daar inmiddels aan het tekenen zijn aan twee varianten om de dijk te verleggen. Een met 30 meter ruimte tussen dijk en water en een met 20 meter. Beide varianten zouden een aanzienlijke verbetering betekenen ten opzichte van de 11,6 meter waar we het nu mee moeten doen, vooral omdat we geen trappen meer hoeven af te lopen en een aanzienlijk groter botenplein krijgen. Uiteraard geeft de variant met 30 meter ruimte verschillende voordelen, omdat alles dan in één gebouw kan worden ondergebracht. Dit is goedkoper en er zijn meer mogelijkheden om een fraai bouwwerk te realiseren. Bovendien is de omliggende ruimte toegankelijker voor bijvoorbeeld het plaatsen van de botenwagens, parkeermogelijkheden voor mindervaliden etcetera. Nu hopen we dat het enthousiasme dat we bij het Waterschap hebben overgebracht zich ook verspreidt naar de Provincie, waar men nog niet helemaal ervan lijkt doordrongen dat een watersportvereniging bij het water hoort en dat accommodaties ruimte innemen.
www.hemus.nl
juli 2008
Het betere voetenwerk
Erin geklommen! Zaterdag 28 juni organiseerde de Roeischool weer een oefening ‘ leren inklimmen’ in het Amersfoortse Bosbad. Nieuw is dat dat een vereiste is om te mogen skiffen in de winter. Ruim 70 Hemusleden kwamen om het te proberen. Ze hadden veel lol. Vanaf de kant hielden functionarissen van de Roeischool de prestaties per persoon bij. Een fotoverslag door Frans Kanters.
Meer dan zeventig leden. Veel jongeren, vooral het eerste uur. De kou deed er niet veel toe, en ach, het viel ook wel mee. Vrijwel iedereen lukte het, soms direct, soms na een flink aantal pogingen. Wel kwam iedereen met blauwe plekken uit het water: de randjes van de boten zijn scherp. En eentje maakte er zelfs een bloedbad van: een lekkere snee in een vinger. Met de tijd nam de overmoed toe. Maar het bleek geen bluf: de ultieme truc was het om op de ene riem balancerend, staand in de boot de andere riem uit de dol te halen en horizontaal boven het hoofd te houden. Op de bovenste foto zie je dat het Mechteld gaat lukken, terwijl Willem op het laatst een foutje maakt. Op andere foto’s is Arjan ingewikkelde dingen aan het doen. Op de website staat een filmpje van een dikke minuut waarin Hans Meijer twee manieren laat zien om in de boot te klimmen. Dat hem dat binnen anderhalve minuut tweemaal lukt, geeft wel aan dat het niet om een doorsneefeestroeier gaat. De foto’s op deze pagina zijn gemaakt door Frans Kanters | Studio Photos Graphein. [kt]
pagina 6
SLIJTERIJ DE KOLKRIJST Ruim gesorteerd in wijn, bier en binnen- en buitenlands gedestilleerd. Ook verhuur van Heineken Cooltap en Grolsch Thuistap.
Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland telefoon 033 455 3000
In het belang van de veiligheid -- door Yvonne Servaas, commissaris Recreatief Roeien Hemus streeft naar veilig roeien op de Eem. Daarvoor moeten we ons bewust zijn van de risico's, zeker ook met de toename van het verkeer op de Eem. Vorig jaar is een Hemus-C4x+ gezonken door slecht zeemanschap van pleziervaartuigen. Twee maanden geleden zijn twee dubbeltweetjes bij de nieuwe brug omgegaan. Een binnenvaartschip en een pleziervaartuig waren dicht in de buurt van de roeier. Gelukkig waren er geen persoonlijke ongelukken. Omslaan gebeurt een paar keer in het roeiersleven, zelfs bij de meest ervaren roeier. Onderkoeling in combinatie met vermoeidheid kunnen dodelijk zijn. Het bestuur heeft dan ook besloten - na overleg met de Roeiraad dat het van belang is dat we iedereen de mogelijkheid bieden te leren inklimmen. De afgelopen jaren zijn de inklim-trainingen ook al gegeven, maar nog zonder verplichtend karakter. Nog niet alle SO2/SO3 en C1 roeiers hebben we in het Bosbad gezien. Het is goed om te voelen hoe je vanuit het water in je boot klimt aangezien dat nog niet zo makkelijk is als je het nooit hebt gedaan. Tijdens de training in het Bosbad oefenen we met skiff en C1. Dus willen we in ieder geval iedereen zien die het afgelopen seizoen 2007/2008 het SO2/SO3- en/of C1-examen heeft gehaald. Daarnaast alle roeiers die skiffen, dubbeltweeën en C1-en en iedereen die het leuk vindt om het te leren. Het is vanaf nu een verplichting die geldt voor al deze roeiers als ze in de winter willen skiffen. Wie aan de training heeft deelgenomen krijgt een aantekening in het afroeisysteem. Als je niet kan inklimmen en wel gaat roeien in een skiff of C1 in de winter, zullen we je daar op aanspreken. Sancties zijn er nog niet: het gaat om je eigen veiligheid en verantwoordelijkheid en daar horen vooralsnog geen sancties bij.
www.hemus.nl
juli 2008
pagina 7
Roei mee, help mee, kijk mee
27 september: Eemhead 2008 Op de laatste zaterdag van september wordt de Eemhead verroeid. Onze eigen grote wedstrijd, dit jaar voor de zestiende keer. De wedstrijddag is altijd een heel evenement: er worden zo’n 500 roeiers verwacht, van skiff tot acht, van 11 tot 88. Voor Hemusleden altijd een leuke gelegenheid om te kijken hoe hard je kan, of om voor het eerst een wedstrijd te roeien, of om mee te werken aan de organisatie - of om gewoon dromerig langs de kant te staan kijken. Op deze pagina allerlei ins en outs van onze eigen Eemhead. -- door Koos Termorshuizen
www.eemhead.nl
Alle boottypen
Wie organiseert?
De Eemhead heeft een eigen website. Daar vind je heel veel over de wedstrijd. Nu natuurlijk vooral de oproep om mee te doen, maar in de week voor de Eemhead verschijnt er het programma van uur tot uur. De uitslagen verschijnen direct op de website, wat altijd voor een enorm bezoek aan de website zorgt. Hou www.eemhead.nl dus in de gaten!
Tijdens de Eemhead kan je in zo’n beetje iedere boot meedoen. Ook als je nog maar net in C4 bent afgeroeid kan je meedoen. Dat is een leuke ervaring! Vele Hemusleden hebben hun eerste wedstrijd tijdens de Eemhead geroeid. Schrijf dus in! Je doet dat via het formulier op www.hemus.nl en dan op de pagina ‘wedstrijden (voor leden)’.
Wij! Hemus! De leden! Elk jaar zijn er zo’n 100 leden in touw om de wedstrijd goed te laten verlopen. Dit groepje heeft het voortouw: - Koos Termorshuizen, pr en trekker - Patrick Brauns: de wedstrijd - Karen Blom: catering - Wim Broekhuizen: terreinen en faciliteiten - Willem Beulink: techniek & huurzaken - Cheryl Lucassen: alles wat niet hierboven staat...
Om de Kei en de Koppelpoortbokaal De mannenachten strijden om de Kei, de damesvieren om de Koppelpoortbokaal. Allebei staan ze momenteel in de Villa. Hoeveel achten krijgen we dit jaar op het water?
Wil je meewerken? Benader dan een van bovenstaande personen of stuur een mailtje aan
[email protected]
Draaiboek De organisatie is een heel gedoe. Daarom is er een uitgebreid draaiboek waarin iedere activiteit beschreven is. En iedere betrokkene heeft zo zijn eigen taakje. Zo hangt Simon Does elk jaar het finshdoek op, doet Frans Hogenkamp iets met de tijdwaarnemnig, gaat er geen loting voorbij zonder Leonie Walta, en ga zo maar door.
Op www.eemhead.nl ook vele, vele foto’s. Deze is uit 1997, het eerste jaar waarvan nog foto’s beschikbaar zijn. Het balkon van het drijvende clubhuis De Geus was de juryplek en finishlijn. Hemus versloeg dat jaar voor het eerst De Eem.
Nieuw: Bentinckbokaal Sponsors
Eemhead = feest De Eemhead is een feestdag voor Hemus. We laten zien wat we kunnen met z’n allen, en aan het eind van de dag is er de inmiddels fameuze pizza&pasta-maaltijd. Voor een klein bedrag een energierijke hap na een drukke dag. Overdag roei je mee, kijk je naar de drukte op het botenterrein, klap je voor de winnaars, drink je wat, klets je wat.
Een hele serie bedrijven en instellingen ondersteunt de Eemhead: - Het Bentinckfonds, zie hiernaast. - Gibo Groep Accountants en Adviseurs - Driehoek Advocaten - Sita, dat zijn terrein weer open stelt - Van Hoogevest Groep: verzorgt vlot- en stellingbouw - Gooise Scholenfederatie: computerapparatuur - Eemfors: verkeersborden en hekken - De Stad Amersfoort: advertenties - Drukkerij Van Amerongen: poster, in 2 formaten - Actra BV: parkeergelegenheid - De wijkagent is de hele dag aanwezig - en laten we Bram Elzenaar niet vergeten, die ons al jaren gastvrijheid verleent.
Van jong & van skiff tot minder jong & acht Een snelle blik in het fotoarchief op eemhead.nl toont aan dat iedereen mee kan doen. Of je nou in een C4, een skiff, een acht, of welke boot dan ook wilt meedoen: het kan! Op de website staan alle 51 nummers waaraan je kan meedoen vermeld.
De successen van Joleen en andere contacten hebben geleid tot een nieuwe strijd: die om de Bentinckbokaal. Het Bentinckfonds ondersteunt die wedstrijd tussen gehandicapte roeiers. We proberen een groot veld op het water te krijgen.
Bedrijfsachten Het bedrijfsachtenveld krijgt dit jaar volop aandacht. We willen minstens vijf teams op het water krijgen. Er zijn al verschillende toezeggingen, en bij diverse bedrijven is men aan het kijken of het lukt een ploeg samen te stellen. Werk jij bij een bedrijf waar ook roeiers lid zijn? Stel een ploeg samen!
