De Maand van Hemus december 2009
Nieuwe botenwagen
De eindejaarspuzzel 2009
Hoe die te gebruiken? Wim Broekhuizen legt het uit.
De jaarlijkse uitdaging is er weer! Laat zien dat je het afgelopen jaar het Hemusnieuws gevolgd hebt.
• Pagina 4
Pagina 6 •
ALV: nieuwe kansen voor huis van de watersport door Gerben van IJken AMERSFOORT - Op de matig bezochte najaars ALV van Hemus waren toch veel kleine nieuwtjes te halen. Zo komen er twee nieuwe boten, een kleine contributieverhoging, een vriendenclub en twee nieuwe ‘werkgroepen’. Een werkgroep gaat alle lustrumfeesten van Hemus in 2010 organiseren en coördineren. De andere werkgroep gaat kijken of onze roeiclub nog ‘groener’, dus duurzamer, kan. Verder was er veel tevredenheid over de boekhouding en over het besluit van de gemeente de bouw van het nieuwe Huis van de Watersport financieel te ondersteunen. Lees meer op pagina 2.
Sinterklaas!
Op 14 november voer de goedheiligman met de Rode Kaat (de stoomboten waren op) Amersfoort binnen. Hij werd driftig onthaald door de Hemusleden. | Foto Daan Smit
Gemeenteraad blijf t Huis van de Waterspor t Steunen
door Marco van der Eijk AMERSFOORT - Toegegeven. Misschien was het voor de schaatsliefhebbers een spannender avond dan voor ons. De gemeenteraad mocht zich op 24 november uitlaten over het voorstel om 800.000 euro uit de reserve voor de kunstijsbaan over te hevelen naar het Huis voor de Watersport. Omdat de raad zich ook in 2007 al had uitgesproken voor 1/3 bijdrage in de financiering van het Huis van de Watersport zou je toch kunnen verwachten dat het voor ons een gelopen race zou zijn.
Het addertje onder het gras was natuurlijk wel dat, door de formulering van het voorstel, de schijn werd gewekt alsof de politiek een keuze moest maken tussen schaatsen en roeien. Bovendien is de financiële situatie van de gemeente wel flink veranderd sinds 2007. De financiële crisis heeft het gemeentebestuur gedwongen de kaasschaaf langs alle budgetten te halen. Dus toch alle reden om niet ontspannen achterover leunend de raadspeiling af te wachten.
In de aanloop naar de raadspeiling heeft de nieuwbouwcommissie zich ingespannen om ervoor te zorgen dat de raadsfracties de mogelijkheden voor het Huis van de Watersport op de eigen merites beoordeelden en niet als concurrerende optie voor de kunstijsbaan. Door aan te tonen dat we ecologisch verantwoord kunnen bouwen langs de Eem, dat we oog hebben voor de bijzondere cultuurhistorische locatie, dat we maatschappelijk een toegevoegde waarde bieden én - last but not least- dat het financieel haalbaar is, konden
we de steun van de raadsfracties opnieuw binnenhalen. Een overgrote meerderheid in de raad sprak zich uit vóór het vrijmaken van in totaal 1,1 miljoen euro voor het Huis van de Watersport. Een deel van hen is daarbij wel van mening dat de reserve voor de kunstijsbaan zo snel mogelijk wordt aangevuld. Zo was er ook voor de schaatsliefhebbers nog enige hoop na de raadspeiling. Wat ons betreft een uitstekende uitkomst. De geit mag best gespaard blijven, als de kool maar in veiligheid is gebracht.
Steek sleutels zijn killers!
Op de NJTK in Tilburg dook een oude bekende op. Joost Jurres (R), voormalig Hemus-jeugdlid, nu af-en-toe Orca-roeier coachte de nieuwe lichting. Lees een interview met hem en andere ex-jeugdleden op pagina 5.
De Maand van Hemus wordt negen- à tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Natasja van Groningen, Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Jos Wassink, Gerben van IJken. Adreswijziging naar
[email protected]. Kopij, foto’s en tips naar
[email protected]
door Leonie Walta Riggers, we willen graag dat ze goed vastzitten. Immers een rammelende rigger roeit niet lekker, en kan zelfs gevaarlijk zijn voor jezelf en het materiaal. Maar je kunt de moertjes ook te vast draaien, zoals onlangs weer is gebleken na melding van schade aan een spant. Als je ze te vast draait dan trek je de slotbout dieper het spant in met slijtage en mogelijke schade als gevolg. En dat willen we dus liever niet. Hoe kunnen we dit voorkomen? In de eerste plaats, liever geen steeksleutel gebruiken als je je boot opriggert maar een pijpsleutel. Met deze laatste kun je wat minder kracht uitoefenen op de moer maar meer dan voldoende om de moer goed vast te draaien. We zullen enkele van deze sleutels ter beschikking stellen bij het materiaal voor de botenwagens. Lees verder op pagina 3.
What’s up?
vrijdag 1 januari 2010 - Nieuwjaarsborrel zaterdag 16 januari Hemus - Driekwart ronde 3 zaterdag 6 februari - Hemus Ergometerkampioenschappen (HEK) zaterdag 13 februari - Hemus Driekwart ronde 4
De Maand van Hemus
pagina
december 2009
ALV: vrienden en baggeren
2
36 hemusleden waren woensdagavond 25 november naar de kantine van het ROC in Amersfoort gekomen om de najaars-ALV bij te wonen. De goede prestaties van de club werden overschaduwd door de mededingen dat er een lange winterstop in het vooruitschiet ligt. door Gerben van IJken AMERSFOORT - Materiaalcommissaris Leonie Walta bracht het enige echt slechte nieuws uit de ALV. Door baggerwerkzaamheden en de aanleg van de nu al beruchte beschoeiingen kan er binnenkort een aantal weken niet van Hemus geroeid worden. het vlot wordt voor een periode van twee tot drie weken weggehaald en ook het terras moet er aan geloven. Daarover zal binnenkort volgens Walta een gesprek komen met het genootschap dat het terras mogelijk heeft gemaakt. Wanneer het vlot wordt verwijderd voor de werkzaamheden kon zij nog niet precies zeggen. Een optie om bij de onze buren van Baarn in te stappen tijdens die periode van vlotloosheid wordt nog overwogen. Kirsti Hammer nam na drie jaar secretaris van het bestuur te zijn geweest afscheid. Twee boeken en een speldje later gaf zij haar taak per direct over aan Ingeborg Cools. Hammer: ,,ik vond het erg leuk om in het bestuur te zitten. Er is een wereld voor me opengegaan. Helaas heb ik niet alles uit mijn secretariaat kunnen halen omdat ik heel druk ben geweest met Amersfoort 750 jaar’’. Henk Vos, de penningmeester, presenteerde de postieve jaarcijfers van de club. Een lichte stijging van de contributie komt er ondanks deze mooie jaarcijfers wel aan. Een seniorlid betaalt vanaf volgend jaar 223 euro en een juniorlid 178 euro per jaar aan lidmaatschapsgeld, dat is exclusief de eenmalige bijdrage voor het huisvestingsfonds. Volgens Vos stijgt de contributie om ,,een reserve op te bouwen’’ en om te voorkomen dat wanneer de nieuwe huisvesting er komt het lidmaatschapsgeld ,,schoksgewijs wordt verhoogd’’. Twee nieuwe ‘werkgroepen’, die zichzelf nog niet commissie willen noemen gaan zich met de verbetering van Hemus bezig houden. Een groep onder leiding van Ruud Padt gaat een serie van lustrumactiviteiten organiseren, met een groot feest op 12 juni 2010. Een andere groep onder leiding van Jos Wassink stort zich op het onderwerp duurzaamheid. Zo hopen ze antwoord te krijgen op de vraag of Hemus nog zuiniger om kan met energie. Wassink: ,,Er is nog geen plan, maar als op een dag aparte haverkoeken op de bar aantreft of de slang waarmee de boten worden afgespoeld is weg, dan is het een actie van de werkgroep duurzaamheid’’. Er deden de afgelopen maanden al diverse verhalen over een ‘vriendenproject’ de ronde en Koos Termorshuizen presenteerde op de ALV dan ook officieel het concept ‘Vrienden van Hemus’. Hij wil met dit idee bedrijven als sponsor van de roeivereniging werven. Voor 500 euro wordt je ‘vriend’. ,,Een klein bedrag voor een bedrijf ’’, aldus Termorshuizen. ,,Dat is allemaal van de belasting aftrekbaar enzo.’’ Huis Veel ruimte kreeg Marco van der Eijk voor zijn presentatie over het Huis van de Watersport. Nu de gemeente zijn steun geeft aan het project kunnen er stappen worden gemaakt. Van der Eijk: ,,Het uitvalspunt blijft de MOB-lokatie, de provincie en het waterschap moeten daarover nog beslissen.’’ Op een kaart laat Van der Eijk zien waar het nieuwe clubhuis van 2,6 miljoen euro ongeveer wordt gebouwd. ,,het ziekenhuis is dat bescheiden gebouw dat in de schaduw van het Huis van de Watersport komt te staan’’. Voordat dat gebeurt wacht Hemus een onderzoek van de provincie af op de invloed van het huis op de ecologische hoofdzone. In februari moet daarover een besluit vallen. Dan volgt er nog een ledenhearing. In het meest optimistische scenario gaat de eerste paal in 2012 de grond in.
Het terras zal worden gedemonteerd om de aanleg van de damwanden mogelijk te maken. De hele operatie gaat een aantal weken in beslag nemen. | Foto Daan Smit
M i s t i g b e g i n : He m u s d o w n t o w n A m s t e r d a m foto’s en tekst door Natasja van Groningen In Amsterdam is er altijd wel wat te beleven, altijd wel wat te zien. En wat is er nu mooier al roeiend door de grachten van Amsterdam de hoofdstad te ervaren! Op zondag 8 november organiseerde de toercommissie de jaarlijkse grachtentocht in Amsterdam.
Het was al vroeg verzamelen in de Villa. De toercommissie heette ons een warm welkom met verse koffie en zelfgebakken cake. Na de koffie, instructies en informatie van de toercommissie voor de dag vertrokken we naar de hoofdstad waar de tocht begint bij de roeivereniging de Hoop aan de Amstel. Zoals ieder jaar stelt de Hoop een aantal wherries beschikbaar voor de toertocht.
De dag begon mistig, maar eenmaal op het water begon het herfstzonnetje heerlijk te schijnen. Al roeiend over de Amstel richting de binnenstad was het prachtig te zien hoe de stad ontwaakte. Door de grachtengordel over o.a. de Prinsengracht en de Egelantiersgracht was het rond 11.00 uur aanmeren bij café ’t Smalle. Heerlijk even opwarmen met een kop koffie en appelgebak. Na de koffie roeiend over o.a. de Rozengracht via de Amstel naar het Muziekgebouw aan ’t IJ voor de lunch en daarna weer de boot in voor de middagtocht. De tocht is een geweldige combinatie van roeien, het zien van Amsterdam vanaf het water, de architectonische hoogstandjes, musea, de historie en nog heel veel meer. Kortom een tocht om zeker een
keer om op in te schrijven c.q. in te stappen. Een sfeerimpressie kunt u zien op www.hemus.nl. Hoe trots we ook zijn op onze Eem, Nederland heeft nog meer mooie wateren om op te roeien. De toercommissie zorgt er dan ook voor dat wij de gelegenheid krijgen deze wateren te ontdekken. Zij organiseert tochten door het hele land en daarbuiten en zijn bedoeld voor ieder lid met een roeibevoegdheid. Daarnaast is het ook een leuke manier om andere roeigenoten te leren kennen. De grachtentocht is de laatste georganiseerde toertocht geweest van dit jaar. Hou de Maand van Hemus of de website in de gaten voor alle nieuwe toertochten in 2010!
De Maand van Hemus december 2009
Niet doordraaien A.U.B! vervolg van de voorpagina Heb je echt alleen maar een steeksleutel bij je dan kun je als volgt controleren of je niet te ver doordraait. Leg je gestrekte vingers net achter de vingertoppen tegen het midden van de sleutel aan, kun je de moer zo nog verder aandraaien dan zit ie nog niet vast genoeg, buigen je vingers om en lukt het aandraaien niet meer dan zit de moer vast genoeg. Vast is vast! Natuurlijk heeft niet iedereen even sterke vingers dus is dit een vuistregel. En als je het niet begrijpt leg ik het graag even uit. Gebruik liever de pijpsleutel i.p.v. de steeksleutel | Foto Leonie Walta
pagina
3
Wie was het???
Wie was toch die man die met zijn skiff in het ochtendgloren door fotograaf Ep de Ruiter op de gevoelige plaat werd vastgelegd en zo op de voorpagina van de maand van november belandde? Uiteindelijk kwam Koos Termorshuizen met het antwoord. Volgens Koos is het Robert van Spronsen en aangezien Koos altijd de waarheid spreekt is dit het antwoord op alle vragen.
Onverwacht blik bij ijskoude Lingebokaal door de sprekers Op 7 oktober 2009 roeiden Patrick Brauns en Wim Mourits in de dubbeltwee de wedstrijd om de Lingebokaal 2009. Wat waren hun verwachtingen vooraf en hoe hebben ze de dag beleefd? Een gesprek. Patrick: De verwachtingen voor de Linge waren anders dan voor de Tromp Boat Races. De Tromp was erg gaaf, niet verwacht dat we zouden winnen omdat het ook een groot veld was. We komen eigenlijk net kijken en er is nog veel te verbeteren aan onze techniek. Na de Tromp krijg je toch andere verwachtingen voor volgende wedstrijden. Wim: Ja, opeens krijg je vooraf het idee dat je de wedstrijd kunt winnen. Daar word ik altijd erg nerveus van. Je kunt beter niet te hoge verwachtingen hebben. Dat geeft een stuk meer rust. Een belangrijke factor is altijd het weer. Maar, goed voorbeid als we zijn hoefden we ons daar in ieder geval geen zorgen over maken... dachten we. Patrick: Het zou tijdens onze start droog zijn. Nou, forget it! Het begon heel hard te regenen toen we net klaar lagen in de kom voor de startlijn. Het duurde lang voordat we mochten starten. Even met Hans Meijer zitten kletsen die in zijn Hemusjas op slag zat van een Daventria-viertje. We hadden het erg koud. Kop op: daar hebben je concurrenten net zoveel last van. Wim: Ja, dat kan wel zo zijn. Maar ik zat te sterven in die boot. Jij zat er ook lekker bij met je optimistische korte mouwtjes. Twee enorme stortbuien achter elkaar. Kelderende temperatuur. Tja, die jas moet toch een keer uit. Brr. Patrick: Maar na een half uur mochten we dan eindelijk weg. Het duurde een kilometer voordat we een beetje op temperatuur waren. We voeren continu tempo 29, 30 op de tempometer, terwijl dit tijdens de Tromp nog 28 was. In het eerste deel van de race vond ik dat het niet lukte om goed door te versnellen bij dit tempo. De halen waren geen goede stuwende halen, veel wit schuim op de kolken en niet donkerzwart. Espresso moet het zijn, geen cappuccino. In de tweede helft van de race ging het beter. Ik schepte de 3 km emmer nog op met mijn blad. Wie legt die nou in de binnenbocht neer?! Wim: Die klap op die emmer was inderdaad flink schrikken, maar kwam als geroepen. Even wakker geschud worden, want we werden aardig op de hielen gezeten. Eigen race varen. Rust bewaren. Maar dat is natuurlijk makkelijk kletsen als de tegenstand bij kan blijven. Wim: Maar de emotie van het natte koude weer en een technisch moeizame race kwam er na afloop lekker ongenuanceerd uit. Niets werd gespaard. Gelukkig hadden we drie en een half uur de tijd om te evalueren met koffie en erwtensoep en prettig gezelschap van de dames (en heren) van ZZV Zaandam. Moe en toch voldaan naar huis met bokaal en bubbels. Patrick: Ik zei nog tegen de mannen van de Hola, het ging niet zo best, we hebben niet gewonnen. Volgende keer zal ik mijn mond houden!
Niet zo
afgedragen gympen met te dikke zool
Maar zo
keurige Italiaanse maatschoenen
Organisatieadvies We kennen allemaal die oude mop van die roeiwedstrijd tussen een Nederlandse en een Japanse acht. Die is wat langer geworden. Lees maar. Een Nederlandse firma en een concurrerende Japanse firma organiseren een roeiwedstrijd. In achten. Er wordt flink getraind en beide teams verschijnen in blakende vorm aan de start. De Japanners winnen met een kilometer voorsprong. De Nederlanders zijn zwaar aangeslagen. Het topmanagement stelt een commissie in, die moet onderzoeken hoe deze beschamende nederlaag mogelijk was. Na gedegen onderzoek publiceert de commissie haar bevindingen. De Japanners roeiden met acht roeiers en hadden 1 stuurman. De Nederlanders hadden acht stuurmannen en 1 roeier. Een adviesbureau wordt in de arm genomen om onderzoek te doen naar de structuur van het Nederlandse team. Na langdurige studie komen de adviseurs met de conclusie dat er bij de Nederlanders te veel mensen stuurden en te weinig mensen roeiden. Men besluit voor de volgende wedstrijd de teamstructuur ingrijpend te wijzigen. Er komen vijf stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, 1 stuurmanager en 1 roeier. Voor de roeier wordt een prestatiewaarderingsysteem ingevoerd om hem extra te stimuleren. Het jaar daarop wint het Japanse team met twee kilometer voorsprong. Het Nederlandse management ontslaat de roeier wegens wanprestatie, verkoopt de riemen en investeert in een nieuwe boot. Het adviesbureau wordt geprezen.
De Maand van Hemus
pagina
december 2009
4
Nieuwe botenwagen: nu nog langer Hemus is een nieuwe botenwagen rijker. Met een lengte van 12 meter is het gevaarte geschikt voor het transport van vieren, iets wat de wetgever met de andere botenwagen niet toe kon staan. Materiaalcommissaris Leonie Walta beschrijft de totstandkoming, Wim Broekhuizen geeft technische gegevens en gebruiksaanwijzing.
De Kalf-trailer in getallen dilemma n e g a w n e t Het bo Tot vorig jaar mochten vieren alleen met de oude rode botenwagen vervoerd worden. De andere was daar te kort voor. Toen het rode ouwetje plotseling de geest gaf werd de aanschaf van een nieuwe botenwagen opeens actueel. Leonie Walta heeft de spontaan ingebrachte expertise gekanaliseerd. Maar dat leidde niet tot haar droomwagen. Tekst: Leonie Walta Foto’s: Daan Smit Alweer een jaar geleden, op de ochtend van de Novembervieren werd ik uit mijn bed gebeld met het bericht dat de oude rode botenwagen met pech langs een afrit van de A1 stond. De dissel was vrijwel afgebroken. Om een lang verhaal kort te maken, dit betekende het einde van het gebruik van deze botenwagen. In de weken daarna gingen Wim Broekhuizen op zoek naar alternatieven. Want we hebben dan wel een botenwagen, maar daar mogen wettelijk geen ongedeelde vieren op worden vervoerd: hij is te kort. Reeds op de eerste dag van onze verkenningen kwamen Wim en ik bij hem aan de keukentafel tot de conclusie dat een wat kleinere, lichte botenwagen, waar eventueel ook nog een wherry op kon worden vervoerd, de beste oplossing zou zijn. Daar was echter niet iedereen meteen van overtuigd, en dat is begrijpelijk, want het is toch een soort compromis. Je wilt alle boten voor een wedstrijd of toertocht liefst op één botenwagen tegelijk kunnen vervoeren, maar die moet je dan nog wel met je niet al te grote auto kunnen rijden. Het botenwagendilemma. Er waren inmiddels enkele leden die mij wel eens hadden aangesproken met hun ideeën over een nieuwe botenwagen, en hen, Bart Buiskool, Jan Dirk Heesbeen en Jantinus Ziengs, hebben we toen uitgenodigd om het dilemma te bespreken. Ondertussen had Wim ook al een trailerbouwer, Kalf uit Lelystad, gevonden die bereid was een concepttekening te maken, wat het allemaal wat tastbaarder maakte.
Om de details te bespreken had Wim een afspraak met Luuk Kalf gemaakt op Hemus. Ik herinner me nog zijn verbazing toen hij naast Wim en het verantwoordelijke bestuurslid nog vier mensen aantrof die zich er mee wilden bemoeien. Bart was vanuit eerdere verkenningen als botenwagenbeheerder goed bekend met de wettelijk benodigde lengtes van botenwagen, Jan Dirk heeft regelmatig met de botenwagens gereden en was vooral sterk in de detaillering van het ontwerp, en Jantinus bracht goede punten van de huidige botenwagen ter overname (breedte van de ligplaatsen) en de minder goede punten ter verbetering (hoogte van de eerste laag boven de bak) in. Op een andere avond zijn we nog met een meetlint door de loods gewandeld om een aantal belangrijke boten op te meten in verband met de plaatsing van de staanders. Kalf heeft er nog een flinke klus aan gehad om de botenwagen precies uit te balanceren. Het is een lang eind, met een dubbele as, en dat maakt het allemaal erg ingewikkeld. Maar we hadden sterk de indruk dat hij net als wij plezier heeft beleefd aan dit project, en het was ook plezierig om met hem samen te werken. We hebben nu weer een botenwagen waarop al ons materiaal kan worden vervoerd, hoewel, er kan slechts één wherry op dus voor toertochten moeten we toch afspraken met anderen maken. Het blijft een compromis, en we hebben niet aan alle wensen kunnen voldoen. Maar de vieren kunnen weer legaal vervoerd worden op een botenwagen met een laadvermogen van 1200 kg en door de beperkte hoogte relatief weinig windweerstand. Mijn droom van een kleine lichte botenwagen zal echter een droom blijven, want de benodigde lengte en de constructieve eisen verwijzen de kleine lichte botenwagen naar het rijk der fabelen.
Tekst: Wim Broekhuizen Foto’s: Daan Smit Op zaterdag 31 oktober heeft Luuk Kalf van Kalftrailers de nieuwe botenwagen afgeleverd. Hemus beschikt nu over een botenwagen met een lengte van 12 meter (op 3 cm na dan) en waarvan de lichtbalk ook nog eens zo’n 1,50 meter naar achteren uitgeschoven kan worden zodat alle vieren van Hemus ongedeeld op transport naar wedstrijden kunnen. De botenwagen heeft een bak van 5.40 meter lang, zodat allerhande attributen zoals riggers, riemen, bokjes etc. mee kunnen. Er wordt nog gewerkt aan een zeil om de bak af te dekken, zodat de wind op kleinere onderdelen geen vat meer krijgt en
bij regen de boel droog blijft. De botenwagen heeft een netto gewicht van 750 kg en mag volgens het kenteken maximaal belast worden tot 1200 kg. Er blijft dus een laadvermogen over van 450 kg en dat is genoeg om 4 vieren, riemen, riggers etc. en zelfs nog een fiets mee te nemen. Bij C-boten is er naast de riemen en riggers weinig laadvermogen over om nog andere spullen in de bak mee te nemen. De botenwagen kan getrokken worden door een auto met een eigen gewicht van minimaal 1200 kg (en een trekhaak) en als het totale gewicht van de combinatie (auto plus aanhanger) niet boven 3500 kg komt is rijbewijs B voldoende.
Gebruiksregels Kalf-trailer Gebruik: Het gebruik van de botenwagen wordt toegewezen door de wedstrijdcommissie. De botenwagen niet beladen boven de 1200 kg. Als C4-en worden vervoerd en de wagen ligt vol, dan geen extra bagage mee zoals fietsen. Bokjes, gereedschap, sjorbanden en andere inventaris intact houden (nog niet aanwezig; wordt aan gewerkt) Zorg ervoor dat je bevoegd bent om de combinatie te sturen: dit is het geval als je in het bezit bent van rijbewjs B en het gewicht van je auto minimaal 1200 kg en maximaal 2200 kg is. Of als je in het bezit bent van rijbewijs B+E. Neem het kentekenbewijs mee uit de kast in de Villa en de sleutel van het disselslot Het is een hele lange botenwagen; rij dus voorzichtig en neem bochten niet te krap maar ook niet te ruim. In je spiegel kun je de achterkant van de wagen waarnemen. Opladen: Als je de botenwagen ophaalt (hij staat achter de botenloods met de dissel richting Elzenaar) rij dan richting Elzenaar
en draai dan op het ‘pleintje’ bij de woning van Elzenaar. Rij dat traject heel langzaam. Parkeer de botenwagen om hem op te laden niet op het terrein van Hemus (te lang), maar op de plaats van de oude rode botenwagen buiten het hek. De botenwagen heeft een stekker met 13 polen. Voor auto’s met een aansluiting met 7 polen is een verloop aanwezig. In de laadbak zijn ogen voor het vastzetten van de lading. Maak daar gebruik van.
Afladen: Parkeer de botenwagen om het af te laden weer op de plek van de oude rode botenwagen of het parkeerterrein er tegenover, maar niet op het terrein van Hemus. Parkeer de botenwagen na gebruik achter de botenloods op het terrein van Elzenaar met de dissel richting Elzenaar en breng het disselslot weer aan. Sleutel en kentekenbewijs opbergen. Eventuele schade meteen melden in het schadeboek.
De Maand van Hemus
pagina
december 2009 Afgeroeid S02/1x Anne Pier Buursema Richard Luit
S03 Melanie Tennekes
• In Sophia de Laat Rens Marlet Anne-Lynn Paalvast Jurjan de Graaf Peter Nooteboom Vera Blok
• Uit Margriet Meijer Gab Clement Nicolette van Haastrecht Marijke Berkhoudt Bouwe Faber Marie-Catherine Houkes Arthur van der Hoeven Trix Meijlink Matthijs Groot Wassink Nienke van der Heide Martin Siebert
Verloren jeugd Joost Jurres sport flink, leert hard, maar roeit niet veel meer. Waar zit je nu? Nog steeds in Utrecht. Wat doe je daar? Spinles geven, Krachttrainen bij de sportschool en ben nog lid bij Orca (maar roei niet echt meer). Denk je nog aan wel eens aan Hemus? Soms komen we stiekem nog even krachttrainen of ergometeren. Ook ben ik naar het NJTK geweest om te coachen voor Hemus. Roei je nog? Na nee, roeien dus niet zo veel meer, probeer dus nog wel een beetje te trainen. Heb je nog goede voornemens voor 2010? Mijn MBO diploma op halen en dan HBO Bouwtechnische bedrijfskunde. Nog een heel goed voornemen: samen met Bart Vos en Matthijs Vakar een appartement bemachtigen. O, en de farmer challenge winnen.
Lea Smink
is voedingsdeskundige geworden en heft het als secretaris van Okeanos te druk om te roeien. Waar zit je nu? Ik woon in Amsterdam in een huis met vier fanatieke wedstrijdroeiers. Drie van Skoll, één van Nereus. Ik ben zelf lid van Okeanos. Wat doe je daar? Afgelopen zomer ben ik afgestudeerd aan de Hogeschool van Amsterdam, opleiding Voeding en Diëtetiek. Momenteel zit ik in het bestuur van Okeanos als Ab Actis oftewel secretaris. Denk je nog aan wel eens aan Hemus? Ik ben drie jaar geleden gestopt bij Hemus, een jaar daarna ben ik nog wel eens langsgeweest. Het was wel gek om te zien dat daar nu andere junioren ‘de junioren’ van Hemus zijn. Roei je nog? Ik roei nauwelijks meer. Ik probeer het wel maar als ik op de vereniging ben komt er altijd wel iets tussen wat geregeld moet worden. De afgelopen drie jaar heb ik wel veel geroeid.
5
Jeugdroeien is een bloeiende tak binnen Hemus. Maar als ze eenmaal 18 zijn, vertrekken de meesten om hooguit af en toe weer eens terug te keren. Wat is er van ze geworden en waar zitten ze nu? De redactie nam per mail contact met ze op. - door Jos Wassink
Wijnand Schoenmakers
vertrok naar Boston om daar te roeien voor een universiteitsteam. Dat is met tien trainingen per week flink bikkelen. Waar zit je nu? Boston, Amerika. Wat doe je daar? Ik studeer lucht en ruimtevaart techniek aan Boston University. Ik ben momenteel halverwege mijn derde jaar. Denk je nog aan wel eens aan Hemus? Ja, ik check nog regelmatig de Hemus website. Ik ben vrij veel terug geweest bij Hemus. Tot nog toe heb ik iedere zomer en kerst een tijdelijk lidmaatschap aangevraagd. Het is altijd weer mooi om op de eem te roeien in een skiff op en neer naar Baarn, tussen de weilanden door. Roei je nog? Jaha, ik roei voor het roei team van de Universiteit. We trainen ongeveer tien keer per week. Het Amerikaanse studenten roeien is alleen maar boordroeien en voor het grootste gedeelte alleen maar in achten.
Rosan Peters Sengers wil
geen ‘roeikoe’ worden, maar traint wel acht tot negen keer per week.
Waar zit je nu? Ik woon momenteel alweer drie jaar in Utrecht. Ik ben pas verhuisd en woon nu samen met drie vriendinnen in een huis vlakbij de stad! Het is een lekker dichtgetikt huis; we roeien alle vier. Zij bij Orca, ik bij Triton. Wat doe je daar? Ik studeer aan de faculteit Diergeneeskunde en zit nu in mijn laatste (derde) bachelorjaar. Roei je nog? Ik roei nog steeds! Ik heb in mijn eerste jaar bij Orca gezeten in een 4+. We zijn in het clubveld gestart en hebben de Vlietbokaal gewonnen. Toen mij duidelijk werd dat ik bij Orca nooit wedstrijdroeier zou worden (omdat ik nou eenmaal geen roeikoe van 75 kg zal worden) heb ik de beslissing gemaakt over te gaan naar de buren: Triton. Daar ben ik nu al voor mijn tweede jaar aan het wedstrijdroeien en ik ben nog steeds ontzettend blij met mijn keus.
Waronne Elbers Alwin ter Stege Michael Meulenkamp Mats Wassink Fieke Mus Leonie van Deudekom Ellen de Haan Miranda Kaizer Mieke Visser Fred Kemper Ingeborg Stokhof Eduard Knape Grietje Dorenbos Birgitta van der Zee Tineke van der Wal-Zoer Rob van Schaik Lisa Bosker Jasper Wouters Richard Witmer Liesbeth Borsen Gerard Kolsloot Edzard Krijgsheld Jelmer Epema Pepijn Hufen Douwe de Roest
Floor Buchholz zit in haar eindexamenjaar en is met wed- Daan Weide studeert bedrijfskunde in Rotterdam en gaat
strijdzeilen te druk om ook te roeien. Misschien volgend jaar aan een universiteit.
Ik ben nu inmiddels 18 jaar en woon nog steeds in Amersfoort bij mijn ouders en broertje Bas. Het gaat goed met mij! Dit schooljaar doe ik mijn VWO-eindexamen op het Luzac College in Amersfoort. Elke dag als ik naar school fiets, rijd ik langs Hemus over de brug. Vaak kijk ik dan even of ik iemand op het vlot zie. Soms dan dwarrelen mijn gedachten naar de tijd terug op Hemus. Ik heb ‘t daar altijd naar mijn zin gehad. Ik denk dan aan het dubbelen met Floor Vas Visser of Lianne van der Meer. Helaas roei ik nu niet meer, als ik volgende jaar ga studeren dan wil ik wel weer gaan roeien. Op dit moment ben ik bezig met zeilen. Ik ben samen met mijn broertje een zeilteam in de 29er klasse. Een 29er is tweemans zwaardboot. We trainen in het weekend. Deze zomer hebben we zelfs mee gedaan aan het WK in Italië. Een super toffe ervaring.
zich toeleggen op belastingwetten. Hij roeit in de skiff, doet allerlei baantjes en speelt op bruiloften en partijen. Na het verlaten van mijn middelbare school ben ik Bedrijfskunde gaan studeren. Hier ben ik toen direct in een ‘wedstrijdroeiers’ huis van de studentenroeivereniging Skadi gaan wonen, ‘Huize Heemraad’. Op dit moment woont een andere oude bekende van Hemus tevens bij mij in huis; Marnix Mus. Ik roei op het moment in de skiff mee in een trainingsgroep met nog drie skiffeurs, we trainen gemiddeld zeven tot acht keer per week onder goede begeleiding. Qua ploeg zal ik dit jaar meer richting een 2 willen gaan wellicht met het oog op een SB WK in de toekomst. Tot slot ben ik op muzikaal gebied actief in de skadi-band, hierbij gaan wij van studentenfeest tot trouwerij. Mocht je mij nog eens willen zien gecombineerd met een mooi feest kan je de band altijd boeken!
[email protected]
De Maand van Hemus
6
pagina L angs d e E em : Ont waken met het geluid van de bladen december 2009
door Yvonne Servaas Nadat we o.a. de mensen achter de Calibra, Smink, Ponnoplastic, de Roode Kaat en Prodent een gezicht hadden gegeven, leek het ons leuk om ook eens de mensen achter de woonboten te leren kennen. Op een regenachtige zaterdagmiddag val ik binnen bij Rinske Dijkstra. Zij woont met dochter Donna en kat op de laatste woonboot vanaf Hemus gezien. Het eerste wat me opvalt als ik in de buurt van de woonboot ben is dat ik denk “moet ik kloppen of zou er toch een bel zijn”. Die spot ik dan ook snel maar dat hoeft al niet meer. De deur wordt enthousiast opengedaan door Donna.
Rinske woont al sinds haar 23e op het water. Vanaf 1997 in Amersfoort. ‘Dan ben je bijna niet anders gewend en zijn de dingen die een “bewoner van het vaste wal” zo bijzonder vindt van “buiten wonen” wel eens wat gewoon geworden. De ondergaande zon, het zwemmen in de Eem, de wisselingen van de seizoenen om maar wat te noemen. En natuurlijk de ruimte om je heen. Heerlijk om je buren niet de trap op horen te rennen. Het zijn misschien clichés maar als ik er nu zo over nadenk is het verdomd gewoon waar zegt zij glimlachend. Het is zomers heerlijk. Natuurlijk is niet alles koek en ei. Zoals vele roeiers wel in het voorjaar hebben gezien, lag mijn nieuwe woonboot niet recht. Als de waterstand in de Eem erg laag is, gaan we scheef “hangen”. M’n nieuwe huis is toch iets dieper dan gedacht. Een van de oplossingen is zo nu en dan baggeren. Een heel karwei want je moet je huis toch even ontkoppelen van alle voorzieningen wat betekent geen stroom en water. Gelukkig heb ik een enorme leuke en goede band met de buren zodat we altijd voor elkaar klaar staan in zulke situaties. In de zomer schuiven we net zo makkelijk aan en eten gezamenlijk.’ Van huis uit is Rinske actief in de gezondheidszorg als psycholoog. ‘Een afwisselende en interessante baan. Vooral het werken met mensen trekt mij enorm.’
Voor ik het in de gaten heb, zit ik aan tafel met een heerlijke kop koffie en een stuk speculaas in de hand. Dat is nog eens binnenkomen. Nu nog een leuk gesprek denk ik. Rinske twijfelt een beetje of het wel wat voor haar is. Dan blijkt dat ze komend voorjaar met haar buurvrouw gaat starten met roeien. Een mooiere gelegenheid om een beetje in te burgeren in de vereniging kan ik niet bedenken en na twee kopjes koffie introductie steken we van wal. Waarom roeien? ‘Het lijkt me heerlijk om met m’n lijf bezig te zijn. Lekker buiten sporten en grootste bijkomende voordeel is dat het dichtbij is. Ik loop Heel even komt het nieuwe ziekenhuis en de nieuwde deur uit en binnen een minuut ben ik er. Is weer bouw van Hemus ter sprake. ‘Bouwen in je eigen eens wat anders, ik heb vele sporten gedaan en ben achtertuin dat wil natuurlijk niemand. Je wilt toch benieuwd hoe ik het er vanaf ga brengen. Die benen, armen en lijf, tja die doen elke keer wat anders. Een Rinske woont sinds 1997 op de laatste woonboot vanaf Hemus gezien | Foto Rinske Dijkstra lekker blijven wonen zoals nu. Wie wil dat nu niet.’ Oh ja, wat ze van die roeiers vindt? uitdaging.’ Wat me opvalt in de woning is dat deze erg licht is. Door de vele ramen en gebruik van lichte ‘Het ziet er altijd erg leuk uit. Als jullie ‘s ochtends gaan roeien weten we altijd hoe laat het kleuren krijg ik een gevoel van veel ruimte. Eigenlijk alles wat je in een woning op de vaste is. Uit de verte horen we dan het tikken van de bladen aankomen zo rond half negen. Is wel wal hebt, vindt je ook op een woonboot. Woonkamer annex keuken, badkamer, bergruimte handig. Maar waarom er hard in die toeter door die fietser wordt geschreeuwd is nog niet en 2 slaapkamers onder de waterlijn. Maar als ik naar buiten kijk zie ik groen, water, eendjes, helemaal helder. Lawaai geen probleem hoor, maar het ziet er zo verdomd fanatiek uit en vergezicht en dat heb ik toch niet in een nieuwbouw wijk. En niet te vergeten de geur die de die roeiers die doen zo hun best. Tja, wie weet zien we haar ook binnenkort voorbij vliegen, bijvoorbeeld in de Eemhead.’ Rinske, tot kijk op het vlot! natuur met zich meebrengt.
Uit den ouden
doosch
Vlot weg? Damwanden?: Hoe zit dat nou? door Gerben van IJken Op de ALV werd het al meegedeeld: het vlot en het terras zullen moeten wijken voor de aanleg van de damwanden en baggerwerkzaamheden. Maar voor hoelang? Leonie Walta probeert wat duidelijkheid te scheppen. Ze schrijft aan de redactie: ,,De werkzaamheden aan Eemoever worden voortgezet en komen nu ook bij Hemus. Het vlot moet enkele dagen aan de kant, door de week. Waarschijnlijk in december’’. Via de website zullen volgens haar de data worden bekend gemaakt dat het vlot uit de vaart is. Als de Eem is uitgebaggerd is het nog niet voorbij met de verbouwwoede. Volgens Leonie zal er ergens in januari of februari het vlot nog een keer aan de kant moeten, tevens zal het terras worden gesloopt. Dat gaat circa drie weken duren. Leonie: ,,Voor het roeien wordt door het bestuur aan oplossingen worden gewerkt. Ook dit wordt uiteraard nader bekend gemaakt’’.
Coach (op fiets): “Let op, stuur! Je vaart de kant in. Waarom kan je niet een keer uitkijken?
Het afgelopen jaar gebeurde er op Hemus heel veel. Dat is allemaal beschreven in de Maand. Lees deze oude nummers nog eens door, los deze kleine puzzel op en win!
