De Maand van Hemus februari 2011

De M aand v an He m us februari 2011 ERWTENSOEP

OUDE R(E)US

dankzij Peter Apon en de veiling

Dankzij de Varsity herontdekt

pagina 2

pagina 6

Huis van de Watersport

2 maart: ingelaste ALV Ploeg van het Jaar

Kwakkel De winter kwakkelt voort. Na een lange tijd van vaarverbod konden we eventjes weer roeien. Waarna er weer een vaarverbod kwam, dit keer maar kort. IJsgang is levensgevaarlijk - je riem schampt erop af, of je vaart lek, je gaat om, en het water is gevaarlijk koud. Daarom is er bij het minste of geringste ijs in de Eem een strikt vaarverbod, dat via de website en ook via het hippe twitter bekend gemaakt wordt. Gelukkig zijn er allerlei mogelijkeden om toch in Hemus-verband te sporten. De indoortraining gaat altijd door, de zwemtraining ook. In de loods staat een rijtje van vijf ergometers. En een grote groep volgt de lokroep van het schaatsen met Hemus met voorganger Moos. Heb je nog meer ideeën om de winter sportief door te komen? Laat dat weten! Gewoon door een mailtje aan iemand van het bestuur, of aan ledenadministrateur Hugo Bos - die weet perfect de weg om je vraag of aanbod of opmerking op de goede plek terecht te laten komen.

Het Waterschap wil komend voorjaar het plan voor de verhogingen van de gehele Grebbeliniedijk bij het Rijk indienen en heeft daarvoor ook toezeggingen nodig van de gemeente Amersfoort. De gemeente heeft op haar beurt weer toezeggingen nodig van Hemus. Tijdens een ingelaste ALV op woensdagavond 2 maart bespreken we dit Lees het hele verhaal op pagina 2 alles.

HOI

Schoonmaak

Eten

Op de foto hierboven de harde kern van Hemus on Ice. Groot stimulator Moos Hoek beroert telkens als het bij hem kriebelt de tamtam, met als resultaat dat er een groep gaat schaatsen. Op natuurijs of op Flevonice. Daarom is hij de eerste Man van de Maand.

De Schoonmaakploeg is Ploeg van het Jaar. Speciaal voor deze erkenning van deze op het eerste gezicht onzichtbare ploeg vrijwilligers, hebben ze zich in traditionele schoonmaakoutfit laten fotograferen.

Het kan je haast niet ontgaan zijn dat Eten bij de Vereeniging Vriend van Hemus geworden is. Ook adverteren ze in ieder nummer van De Maand, telkens met een andere actie speciaal voor de leden. Hierboven zie je Nathalie Feld en Peter Slagter na de ondertekening van het contract.

Op pagina 5 komt hij aan het woord.

De foto en het verhaal staan op pagina 2

Lees meer op bladzij 7.

De Maand van Hemus wordt negen- à tienmaal per

What’s up? zondag 6 februari: Hemus on Ice gaat naar Flevonice zaterdag 21 mei: Groot Hemusfeest met live band iedere zondagmiddag 13.00 uur: met de boot naar de high tea in Baarn

jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Yvonne Servaas, Koos Termorshuizen, Jos Wassink, Gerben van IJken. Niet meer op papier? Adreswijziging? Mail naar [email protected] Kopij, foto’s en tips naar [email protected]

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

2

Verenigingspagina

Nieuwbouw | Lessen | Veiling-eten Huis van de Watersport

Na de veiling

Snelle ontwikkelingen

Eten voor de Hemus-kas

Sinds december is er veel gebeurd. Het Waterschap wil komend voorjaar het plan voor de ver-

De veiling eind vorig jaar was grappig. De nasleep ook: de beloften moesten worden nagekomen. Een van de grote bieders was Raymond Witten

hogingen van de gehele Grebbeliniedijk bij het Rijk indienen en heeft daarvoor ook toezeggingen nodig van de gemeente Amersfoort. De gemeente heeft op haar beurt weer toezeggingen nodig van Hemus. Tijdens een ingelaste ALV op woensdagavond 2 maart bespreken we

Drie gangen en een fonkelend mollig wijntje

het geoptimaliseerde structuurplan (schetsontwerp), de financiële business case en de condities waarop we de intentieovereenkomst met de gemeente kunnen aangaan. -- door André Heeringa Afgelopen maand hebben we de kranten gehaald. Zoals bekend moet voor de bouw van het Huis voor de Watersport de dijk worden verlegd. De dijk komt dan te liggen op grond die nu eigendom is van Meander. Wij zijn niet direct bij de aankoop van die grond betrokken. Het Waterschap onderhandelt met Meander over de prijs en rekent de kosten vervolgens door aan de gemeente die op haar beurt de kosten weer aan Hemus doorberekent. Voor de grond is de gemeente dus onze contractpartner en wij hebben aangegeven daar geen 'blanco cheque' voor af te willen geven. Nu er een deadline ligt voor de gehele dijkverbetering willen wij van de gemeente duidelijkheid over de grondprijs. We blijven ook werken aan de terugvaloptie 'Elzenaar'. Mocht het tij bij de MOB-locatie tegenzitten dan willen we altijd nog de mogelijkheid hebben om op onze huidige locatie verbeterde huisvesting te realiseren. Bouwen op de huidige locatie is echter niet efficiënt, geeft veel overlast en is tegen de wens van de gemeente. Inmiddels is het ontwerp door de Nieuwbouwcommissie tegen het licht gehouden. De financiële uitgangspunten zijn aangescherpt en Zofa Architecten is met een scala aan verbeterpunten aan het werk gezet. Momenteel wordt er nog hard aan alle onderdelen gewerkt. In de volgende Maand brengen we verslag uit van het werkbezoek dat we 30 januari deden aan de accommodatie van De Zwolsche. De nieuwbouw die andere verenigingen hebben gerealiseerd, doet je beseffen welke kansen er zijn om nu eindelijk een volwaardige accommodatie voor onze bloeiende vereniging te realiseren. Als er eenmaal voldoende ruimte is voor botenopslag hoef je geen halsbrekende toeren uit te halen op allerlei trapjes. En het verenigingsleven kan veel beter bloeien als je een prettige verblijfsruimte hebt, met veel licht en uitzicht. De kans die we nu hebben om ook zo'n accommodatie te realiseren, zal zich de eerstkomende decennia niet voordoen. Enkele weken vóór 2 maart ontvang je de uitnodiging, locatie en agenda voor de ingelaste ALV. Mocht je ondertussen ergens meer over willen weten of adviezen voor de Nieuwbouwcommissie hebben mail dan naar [email protected]

Nieuw seizoen, nieuwe lessen Na een lange periode met een vaarverbod kunnen we eindelijk weer roeien, maar bij de Roeischool kijken we alweer verder. Het roeiseizoen van 2011 komt namelijk in zicht. In april kunnen we weer 's avonds roeien en dan organiseren wij ook dit jaar weer lessen voor gevorderde roeiers. -- door Suzanne Heijbrock

Cursisten Als je weer eens wat nieuws wil leren en wil overstappen naar een ander boottype, kan je je aanmelden bij de Roeischool. Wij organiseren lessen op verschillende niveaus. Vorig jaar was er vooral vraag naar SO1 (C1) en SO2 (skiff), maar er zijn ook groepen gestart voor B1, B2 en BO2. De lessen worden gegeven voor leden van Hemus op een vast moment in de week, meestal op een avond. De Roeischool heeft dit jaar een lesschema gemaakt waarmee je in twaalf weken wordt 'klaargestoomd' voor het examen. Heb je interesse? Hou dan goed de website in de gaten, want in februari wordt de inschrijving geopend. Instructeurs Lijkt het jou leuk om zelf les te geven? Dan kan je je meteen aanmelden! Stuur een e-mail aan [email protected], vertel in het kort wat jouw ervaring is en aan welk boottype je wil lesgeven. Voor alle instructeurs voor de lessen voor gevorderden organiseert de Roeischool eind februari en eind maart een HIC2 (Hemus Instructeurscursus). Tijdens de eerste avond vertellen we wat over de verschillende kanten van het lesgeven, komt de examencommissie uitleg geven over wat ze eigenlijk verstaan onder de exameneisen en kijken we kort naar de (roei)techniek. De tweede avond staat helemaal in het teken van techniek en worden veel gebruikte oefeningen en veel gemaakte fouten besproken aan de hand van videobeelden. De instructeurs krijgen hier apart een uitnodiging voor. Wil je daar ook graag bij zijn? Meld je dan nu aan als instructeur via [email protected].

-- door Raymond Witten Wie zo slim was geweest om op de Hemusveiling een bod te doen op een 'etentje bij Nicolette' bleek spekkoper. Op zaterdag 15 januari kwamen de 10 boffers bijeen in het huis van Nicolette Buiter: Wim van Roosendaal, Corry Vlot, Abby de Zwart, Pieter Kerssemaker, Raijmond Witten en zijn vrouw Alet van 't Eind, Monique Wijshoff, Esther Leuning, Myrthe van Oostveen en Gert van Dijk. De wijn fonkelde in de glazen, de tafel was feestelijk gedekt en het gezelschap snaterde vrolijk en vol verwachting. En Nicolette stond met rode konen in haar keuken een pracht driegangen diner in elkaar te draaien. Zo was er een verrassend voorafje met ham en Griekse yoghurt, subtiel afgemaakt met een toefje rucola.

Het hoofdgerecht, een topspies met gebakken aardappeltjes en boontjes was subliem en het geheel werd afgerond met ijs en koffie na. En dat alles royaal overgoten met een mollig wijntje. Mmmmmm… nu ik dit schrijf loopt het water me weer in de mond. Er bood zich onmiddellijk een kandidaat aan die op de eerstvolgende Hemusveiling een etentje aanbiedt. Heeft Nicolette het begin van een mooie traditie neergezet? En dat alles om de Hemus-kas te spekken! De prijzen lopen nu al op!

Riante porties erwtensoep In een iets spartaansere setting - de Villa na een wegens de vorst afgelaste training savoureerde de roemruchte HOLA - 12 man/vrouw sterk - een riante emmer erwtensoep die Peter Apon, de vader van Davie, ter veiling had aangeboden. Smul![kt]

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

3

En nog een verenigingspagina

Een goed begin...

Ploeg van het Jaar:

Op de nieuwjaarsborrel kregen de leden te horen dat begin dit jaar een definitief besluit

Niets is hen teveel. In ploegjes van twee pakken ze de hele Villa aan. Van het poetsen van de

genomen moet worden over de huisvesting: nieuwbouw op MOB-terrein of blijven bij

wc's, de douches tot en met de keuken, het stofzuigen, achtergebleven sokken, slipjes, bh's,

Elzenaar. De gemeente eist duidelijkheid.

sweaters en andere lappen opruimen. Dat is nog eens een prestatie. Wil je een bijdrage wil-

-- door Jos Wassink, foto’s Koos Termorshuizen De mist was net een beetje opgetrokken en de zon liet zich soms even zien - vlak voordat hij onderging. Op de druilerige nieuwjaarsdag was het 's middags goed toeven in Villa Hemus. De geur van glühwein hing er als een zware deken en bij binnenkomst kreeg je gelijk een glas bubbels in de hand geduwd. Ook gelukkig nieuwjaar! Zo'n vijftig leden waren naar de Villa gekomen om elkaar het beste te wensen. Goede voornemens, brandende ambities, plannen voor mooie tochten - het was er allemaal. Bovendien drankjes voor elk wat wils en genoeg te knabbelen langs de kant. Zo rumoerde het opgetogen gezelschap anderhalf uur voort totdat voorzitter Peter Slagter op een stoel klom om de leden toe te spreken. Hij begon met het slechte nieuws: Hemus was een pietsie gekrompen. Minder leden dan aan het begin van het jaar. Niettemin verwachtte Slagter dat de dip tijdelijk zou zijn en dat Hemus' groei gelijke tred zal houden met die van de stad.

Schoonmaakploeg len leveren en als vrijwilliger binnen deze leuke ploeg actief te zijn, meld dat dan op [email protected]. De schoonmaakploeg kan altijd mensen plaatsen. En het leuke is, je hoeft maar eens in de zes weken op te komen draven.

Dan de nieuwbouw. Een slepend dossier waar nu door externe druk snel duidelijkheid in zal moeten komen. De gemeente wil dit voorjaar definitief weten waar Hemus voor kiest: nieuwbouw of op de huidige locatie blijven. Slagter riep leden op met elkaar in dialoog te gaan over de huisvesting en voor- en nadelen van beide opties grondig door te nemen. Het werd niet duidelijk of en hoe het bestuur een nieuwbouwdebat wil organiseren.

Van links af op de achterste rij: Cisca Kruijsdijk, Hetty Löfstrom, Diet Huigen, Thea Aantjes, Liesbeth van Rijnsbergen, Marius Hentzen. Vooraan: Welmoedt Huigen, Mariska Sas. Niet op de foto: Monique van de Heuvel, Judith Veersma, Anja te Grotenhuis en Lucilles Hartog. [ys]

In de marge In de marge van de nieuwjaarsborrel was er De benoeming van de ploeg van het jaar vormt het jaarlijkse hoogtepuntje van het seniorenconvent, annex Peter Slagter, tevens voorzitter. Niet gehinderd door het wisselen van petten liet Slagter een aantal genomineerden de revue passeren. Zoals altijd waren de kluscommissie, de redactie van de Maand en de FFF-ploeg (wat was dat ook alweer) weer van de partij. Maar de echte eer ging, onder luide bijval, naar de schoonmaakploeg. Hetty Lofström en Mariska Sas namen de van de prijzenkast geratste beker in ontvangst voor hun nederige maar zeer gewaardeerde inspanningen. Op en onder de foto rechts zie je de ploeg: samen werden ze ploeg van het jaar. Voor een ludieke afsluiting gaf Slagter het woord aan Koos Termorshuizen voor de oplossing van de Jaarpuzzel uit de Maand. Diens uitleg van de goede oplossingen onthulde dat het aantal hokjes klopte niet bij Stampij, dus dat werd Stampijdruk. Niettemin waren er vier goede oplossingen. Jet Passchier, die goede sier had gemaakt op de Coupe de la Jeunesse, mocht het winnende lot trekken, zodat Agnes van Uitert uit eten mocht bij Hemus-vriend Eten bij de Vereeniging. Tegen zes uur was het buiten inmiddels aardedonker en De Schans nog steeds verraderlijk bevroren.

Koos Termorshuizen, interim commissaris recreatief roeien Verantwoordelijk voor de commissies: Roeischool, Toercommissie, Afroeicommissie. Leeftijd: 56 jaar | Lid sinds: 1993 | Burgerlijke staat: gehuwd met Marion, tweeling Jet en Aad, 17 jaar | Andere familieleden die roeien: nee | Huisdier: Vlekkie de kat | Werk: eigenaar van Arachnea Marktonderzoek | Hobby's: o.a. roeien, fotograferen, boeken schrijven, wandelen, fietsen | Roeit sinds: 1993 bij Hemus en heeft als 12-jarige leren roeien bij de Gemeente Rotterdam via Schoolroeien | Skiff of acht: acht | Boord of scull: boord | Dubbeltwee of wherry: dubbeltwee | Head of toertocht: toertocht | Hout of polyester: hout | Grootste ambitie als interim commissaris roeien: de ledeninstroom gladjes te laten verlopen en stimuleren dat zij ook lang lid blijven; daarnaast het toerroeien nog meer stimuleren | Kennen we jou niet ergens van: zou best kunnen, ik ben eerder Roeicommissaris en Wedstrijdcommissaris geweest in de periode 2003 - 2008 en ik doe ook iets in de redactie en ik verzorg de website Hiernaast overhandigt hij in de rol van redaktielid de prijs voor de Jaarpuzzel aan Agnes van Uitert

in de mannenkleedkamer een opmerkelijk tafereeltje te zien. Ank Verrips had voor de veiling aangeboden voor iemand een roeipakje op maat te maken. Dat leek Jan Paul Kleijwegt met zijn gespierde torso wel wat. Wie Ank een beetje kent weet dat ze ongeveer iedere week een nieuw zelf gemaakt pakje aan had - altijd met iets actueels erin verwerkt, iets wat aanleiding gaf tot commentaar of een glimlach. Maar voor JP wordt het een gewoon Hemus-pakje, vrezen wij.

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

De wieg van de Egbert Bok

4

Zo kan het ook:

Hemus heeft een aantal jaren geleden van Willem III een overnaadse gestuurde twee met de naam Egbert Bok overgenomen. Waar komt die naam Egbert Bok eigenlijk vandaan?

Die Leythe

We zijn deze keer wezen kijken bij Die Leythe, een Leidse roeivereniging met

-- door Hans Veenstra

600 leden. Die Leythe, opgericht in 1914, heeft vorig jaar de botenloods nieuw

Egbert Bok, zijn 2 broers Kees en Fije Bok en hun vriend Arent Meyjes waren de oprichters van de roeivereniging Willem III. Dat gebeurde op 22 augustus 1882. Als koningsgezinde Kattenburgers werd de vereniging genoemd naar de toen regerende Koning Willem III. Zij hadden er geen idee van dat zij daarvoor de toestemming aan de Koning moesten vragen. Dat gebeurde pas drie jaar later.

huis.

De vader van de Bok-ken en de vader van Arent Meyjes hadden allebei een scheepstimmerwerf op Kattenburg in Amsterdam. De jongens waren toen rond vijftien jaar oud. Ze roeiden vaak in een vlet maar zagen dat op de Amstel in rankere boten werd geroeid, want er waren toen al zeven roeiverenigingen in Amsterdam, waaronder De Hoop en De Amstel. Zij wilden lid worden van een roeivereniging, maar omdat ze te jong waren werden ze niet toegelaten. Daarom besloten ze zelf een roeivereniging op te richten die ze dus Willem III noemden. Hun vloot bestond uit een in bruikleen gegeven vierriems sloep. De huisvesting van Willem III begon in een loods op scheepswerf De Gouden Leeuw van vader Meyjes op Kattenburg. Er volgden een paar verhuizingen in en rond Kattenburg, maar sinds 1896 heeft Willem III een botenhuis aan de Amstel waarvan het huidige in 1954 werd betrokken.

Die Leythe zit midden in een woonwijk waarbij uitbreiding onmogelijk is en par-

ingericht vanwege de groeiende hoeveelheid boten in een niet groeiend boten-

De Egbert Bok werd in 1957 gebouwd door de toenmalige bootsmannen van Willem III, vader en zoon van Leuven. Er werden toen nog wedstrijden geroeid in overnaadse boten door jeugdroeiers en beginnelingen, maar ik geloof niet dat de Egbert Bok voor wedstrijden is gebruikt. De boot is niet erg populair bij Hemus, waarschijnlijk door z'n gewicht. Dat is jammer want hij is heel geschikt om het boordroeien in te leren. Een zware boot dus, maar wel erg stevig, waardoor hij de respectabele leeftijd van 53 jaar zonder problemen heeft kunnen bereiken.

-- tekst en foto’s Yvonne Servaas

keergelegenheid al helemaal niet bestaat. Weinig doet vermoeten dat achter de deur op de foto een roeiclub zit.

Ze maken er slim gebruik van de beperkte ruimte. Met name de loods is klein. De vereniging compenseert dat door veel aandacht te besteden aan het tillen van de boten. De botenloods is 27 bij 12 meter en is daarmee half zo groot als de onze, die 51 bij 12 meter is. In die loods weten ze hun liefst 85 boten te proppen. Daarbij wordt gebruik gemaakt van uittrekbare stellingen, tot 6 lagen en 2,7 meter hoog. Door slim met blokjes hout te werken - zoals we ook bij De Hertog zagen [zie het vorige nummer] - wordt voorkomen dat bij het uitbrengen van een boot de dollen van de bovenliggende boot beschadigingen veroorzaken. Privé boten liggen er niet. Het enige wat lekker groot is, is het vlot: 50 meter lang, het onze is 30. Binnen hebben ze verder 180 vierkante meter voor de kantine met keuken, commissiekamer en toiletten. De kleedkamers en sportruim-

De afbeeldingen zijn overgenomen uit de Jubilueum-uitgave van Willem III ter gelegenheid van hun 75-jarig bestaan in 1957.

te zijn 100 vierkante meter groot. Het botenplein is maar 15 bij 15 meter.

niet zo

maar zo

Let eens op die handen, alsof ze niet weten wat gelijkheid is.

In Korea, daar weten ze wat gelijkheid is.

Een erg leeg vakje • afgeroeid Dat gebeurt in januari niet.

• in Volgende keer.

• uit Ook volgende keer.

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

Ank knokt zich naar herstel Ank Verrips, een van de fanatiekste roeiers bij Hemus, moet het rustig aan doen vanwege ziekte. Toch wil ze op de HEK niet ontbreken. -- door Jos Wassink, foto Nico van Kesteren

Half december is bij Ank Verrips, net 50 jaar, spierreuma geconstateerd. Het is een tamelijk zeldzame aandoening waarbij de grote spieren rond nek, schouders en heupen stijf en pijnlijk worden. De ziekte is met medicijnen goed te behandelen, maar er is gemiddeld één tot twee jaar mee gemoeid. Het begon bij Ank eind oktober na de roeiwedstrijd van de Goudse Mijl. "Ik had enorme spierpijn, alsof je drie keer de Elfstedentocht geroeid hebt en dan erger." Pas een maand later, toen de spierpijn niet vanzelf over bleek te gaan, ging Ank naar de dokter. Daar werd de aandoening eerst niet onderkend. Pas na herhaald doktersbezoek en bloedonderzoek kwam de diagnose aan het licht: polymyalgica reumatica (PMR) of spierreuma.

5

Winter

Sylvestercross Op 31 december is in de Soester duinen weer de traditionele Sylverstercross gelopen. Er werd gedurende de dag in verschillende velden gestart. -- door Piet Kunst

De behandeling bestaat uit ontstekingsremmende medicijnen zoals Prednison dat ook bij Ank erg goed werkt, maar het geneesmiddel heeft in het algemeen vervelende bijwerkingen. Je kunt er een dikke kop van krijgen en botontkalking (wat dan weer met andere medicijnen wordt gecompenseerd). "De medicijnen slaan gelukkig goed aan", meldt Ank per telefoon. De pijn is veel minder en ze beweegt weer om souplesse te behouden en verlies aan spiermassa tegen te gaan. Daarvoor doet ze twee maal per week fysiotherapie in een zaal ("Heel wat anders dan de indoor bij Hemus.") en gaat ze drie maal in de week zwemmen. Werken doet ze nu voor 80 procent. Eind januari is ze voor het eerst weer op een ergometer geklommen. "Op de lichtste stand en maar drie minuten. Iedere week mag ik er twee minuten bij doen." Zo hoopt ze op tijd klaar te zijn voor de Hemus Ergometerkampioenschappen (HEK) waar ze in tien minuten de twee kilometer wil ronden. In haar toptijd deed ze dat onder de acht minuten.. "Ik ben er erg verdrietig van geweest. Ik was heel sterk en had een goede conditie. Het besef dat je afscheid moet nemen van zo'n gezond lijf, dat is gewoon vreselijk." Het lijf mag verzwakt zijn, Ank heeft nog de mentaliteit van een topsporter: niet zeuren en doorgaan. Als ze eenmaal twintig minuten op de ergometer kan zitten, zonder pijn en klachten achteraf, dan mag ze van de behandelaars ook weer in de boot. Ze heeft al wat contacten gelegd met dames met wie ze dan in de boot kan stappen. Met een beetje geluk is het deze lente al zover. Al zal ze nog niet zo roeien als dat we van haar gewend zijn.

In de middag vond de run plaats voor de recreanten over afstanden van drie, zes of negen kilometer. Op de drempel van het oude jaar lopen er elk jaar natuurlijk ook weer Hemusleden mee. Na het bakken van de oliebollen worden de loopkleren aangetrokken en op naar Soest, waar duizenden deelnemers staan te wachten om het oudejaarsvet nog even weg te rennen. Dit jaar heeft uw verslaggever kunnen constateren dat

Man van de Maand

’Alles glijdt’

Moos Hoek (64) heeft zich de laatste winters ontwikkeld tot de ijsmeester van Hemus. Om hem heen is een groeiende groep roeiers ontstaan die met elkaar het ijs op gaan. -- door Jos Wassink Schaatsen of roeien, wat doe je liever? "Ik denk dat het gelijk is en dat het seizoen bepaalt wat ik ga doen. Ik vind het eigenlijk allebei leuk, maar ik moet bekennen dat de beweging van het schaatsen prettiger is." Ja? Waarom? "Omdat je door geheel op eigen kracht in een vloeiende beweging vooruit komt zonder enige beweging die stokkerig is. Alles glijdt. Dat vindt ik het mooie eraan. Prachtig." Schaats je al lang? "Ja, maar nooit goed." Nog steeds niet? "Nee. Ik ben nu 64 en ik heb voor het eerst geschaatst toen ik 18 was. Ik ben pas later begonnen, omdat ik mensen zag schaatsen en dat vond ik mooi." Wat bevalt je niet aan je eigen schaatsen? "De techniek is niet goed genoeg, en ik heb niet voldoende kracht meer. Die combinatie betekent dat je wel rustig kunt glijden, maar dat je niet hard kan. Ik kan alleen gestaag schaatsen en ook wel lang." Je bent de ijsmeester van Hemus geworden. Hoe is dat zo gekomen? "Eigenlijk heel eenvoudig. Ik zit in de Hola die altijd op vrijdag roeit. Op gegeven moment kon dat niet meer door de kou. Toen wilden we wat anders doen en ik stelde toen voor te gaan schaatsen bij Flevonice (een openlucht kunstijsbaan bij Biddinghuizen, red). Ik ben er een paar keer geweest, dat is leuk. Toen heb ik ook de naam bedacht:'Hola-on-Ice' oftewel HOI." Later werd dat toch 'Hemus on Ice'? "Ik dacht toen: er zijn vast meer mensen die het leuk vinden om te schaatsen, dus toen hebben we het omgedoopt in 'Hemus-on-Ice'. Ik heb toen een maillijst gemaakt van alle mensen die het leuk vinden om er voor uitgenodigd te worden. Die lijst groeit nog steeds." Hoeveel mensen staan erop? "Nu ongeveer dertig." En als mensen zich ervoor willen opgeven? "Dan sturen ze een mailtje naar [email protected] en voeg ik ze toe aan de lijst. En als er dan wat te gebeuren staat, krijgen alle mensen op de nieuwste lijst een mailing." Verzin je ook de tochten? "Ja, in het algemeen wel. Ik kijk naar www.ekkel.com. Dat is een site waarop iedereen zijn ervaringen op het ijs door kan geven. Je ziet een kaart van Nederland met rode en groene vlaggetjes. Bij de groene plaatsen kun je schaatsen en bijzonderheden staan in een ballonnetje vermeld. Zo wist ik een paar weken geleden dat je op het Nuldernauw kon schaatsen. En voor officiële tochten kijk ik bij de www.knsb.nl. Als er meerdere mogelijkheden zijn beslissen we hier bij de poort waar we heen gaan." Tot nu toe heb je niet te klagen over de winter. "Over de afgelopen drie winters al niet!" Heb je nog ambities qua tochten? "Ik heb zelf helaas de tocht van de Belterwiede gemist. Die omgeving daar is prachtig. En nog mooier vind ik de Weerribben. Dat is net als de Oostvaardersplassen een fraaie afwisseling tussen meren, vaarten, sloten en rietkragen. Dan weer terug voor de koek-en-zopie en eindigen met erwtensoep en een pilsje. Da's helemaal geweldig."

in ieder geval Jantinus Ziengs onderste foto), Peter Slagter (middelste foto) en Piet Kunst (bovenste foto) hebben meegedaan. De ondergrond was nog bevroren, dus het zware rulle zand dat andere jaren veel energie kost, was nu eenvoudig. De oneffenheid van het parcours speelde nu parten en maakte dat je makkelijk een enkel verzwikte. De gladheid was geen probleem, want de organisatie had alle sneeuwvlaktes netjes afgedekt met een laagje zand. De Hemus deelnemers liepen (natuurlijk) allen de negen km, met Jantinus als snelste, met een gemiddeld snelheid boven de 14 kilometer per uur.

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

Boekbespreking

Russische roeilegende herleeft Zijn glorietijd was een halve eeuw terug. Maar het verhaal - onlangs uitgegeven door de mensen achter het Varsityblad - is van alle tijden: drievoudige Olympisch winnaar in de skiff, Vjatjeslav Ivanov. -- door Jos Wassink

6

[email protected]

Veiligheid voorop Een van de agendapunten op de najaars-ALV was veiligheid op het water. Elk jaar zijn er op de Eem wel enkele aanvaringen waarbij een roeiboot van Hemus betrokken is. Behalve schade aan de boten is daarbij ook de veiligheid van de roeier in het geding. -- door Henk Vos, bestuurslid Met name in de winterperiode, als het water koud is. In water koel je 20 tot 30 keer sneller af dan onder droge omstandigheden. In water van 0 graden treedt onderkoeling - een lichaamstemperatuur van minder dan 35,5 graden - al na 9 minuten op. Bij ernstige onderkoeling verliest het slachtoffer het bewustzijn en is er een groot risico op hartritmestoornissen en hartstilstand. Het is daarom van belang dat iedereen zich bewust is van zijn/haar verantwoordelijkheid ten opzichte van zichzelf en anderen. Veiligheid is echter ook een verantwoordelijkheid van het bestuur. Bestuursleden worden dan ook regelmatig aangesproken op onveilig gedrag van Hemus-roeiers bij bijna-aanvaringen. Omdat het veelal incidenten betreft is het moeilijk daar iets mee te doen. Dat komt doordat de meldingen het topje van de ijsberg vormen. Een bijna-aanvaring gebeurt immers wel tienmaal vaker dan een echte aanvaring. Het onderliggende onveilige gedrag komt nog veel frequenter voor. Dat betreft dan onvoldoende stuurboord wal houden en niet vaak genoeg omkijken.

Ivanov aan de Bosbaan Foto: Sander Snoep / Varsity Magazine.

Bekendst is 'Slavka' Ivanov, geboren in Moskou in 1938, als de man die als eerste de 2000 meter onder de 7 minuten roeide. Dat was op het Europees kampioenschap van 1959. Hij had toen al een Olympische medaille gehaald in Melbourne (1956) en er zouden nog twee volgen: 1960 in Rome en 1964 in Tokyo. Daarnaast werd Ivanov vier keer Europees kampioen en twaalf keer Russisch kampioen, waar hij het roeien feitelijk vijftien jaar lang domineerde. Er zijn niet veel mensen die tegen Jan Wienese (Olympisch goud in 1968) kunnen zeggen: "Eén keer winnen is toeval, Jan." Ivanov zei dat afgelopen voorjaar grijnzend bij een bijeenkomst ter gelegenheid van het verschijnen van zijn memoires 'Winden van Olympische meren' in het Nederlands. Het betrof een initiatief van de Club van Broekhuizen die ook het jaarblad Varsity verzorgt en uitgeeft. Op de boekpresentatie bij De Hoop werd Ivanov, die vanuit Moskou er 38 uur voor in de trein had gezeten, verwelkomd door de volledige who-is-who van de Nederlandse roeiwereld met mannen als Rienks, Florijn en Göbel. Ivanov schreef zijn memoires nadat hij afscheid had moeten nemen van de roeisport. Dat was in 1970 geweest en het is de opening van zijn boek. Hij, die in zijn glorietijd om half zes opstond om te trainen en om vervolgens om stipt zeven uur de fabriekspoort binnen te lopen, hij kon die dag zijn bed niet uitkomen. Een huldiging wachtte hem, maar ook een afscheid: "Het is alsof ze tegen me zeggen: Dat was het dan, oudje. Je tijd is voorbij. Droog je riemen af en maak plaats voor anderen. Trek nog één blaadje van de kalender en alsjeblieft, begrijp het toch: vanaf nu geen wedstrijden meer voor jou. Dat hoort niet." Ivanov, begin dertig, schreef dit in een Sovjetflat dertien hoog. We kunnen er alleen maar naar raden, maar het schrijven lijkt een therapie geweest te zijn. Nog één keer komt alles langs: de zware jeugd in de oorlogsjaren, de armoede daarna, het aarzelende begin, de keiharde training en het succes dat erop volgde en dat de jonge Ivanov over de wereld bracht en hem beroemd maakte. Wat maakt het de moeite waard om zo'n boek 40 jaar na het verschijnen nog uit te brengen en te lezen? In zekere zin is zijn verhaal van alle tijden. Het is een recht uit het hart geschreven relaas van de fascinatie voor een sport, het opzien tegen de helden, en het langzamerhand deel uitmaken van de wereld waar hij daarvoor alleen maar bewonderend naar kon kijken. Dan komt het succes van de lange eindsprint en Ivanov begint in zijn eigen onoverwinnelijkheid te geloven. Dat moet wel fout aflopen - en dat doet het ook. Vervolgens een nog hardere strijd om weer terug te komen op het wereldpodium. De memoires hebben de structuur van een klassiek Grieks drama en zijn daarmee van alle tijden. Typisch jaren vijftig is wel de beschikbaarheid van materiaal. Een goede boot moest Ivanov verdienen door een opeenvolging van successen. Nu is het eerder andersom: een matig getalendeerd roeier eist een topboot omdat-ie anders geen resultaten kan laten zien. Ook de ijzeren discipline, het kunnen afzien en het keiharde werken is anders dan nu, en verhelderend om kennis van te nemen. Zo werd Ivanov aangenomen bij de roeiclub omdat hij van de boksvereniging kwam daar had hij zeker leren incasseren. Toerroeien komt in het wereldbeeld van Ivanov nauwelijks voor. Op de laatste bladzijde maakt hij er kort melding van om vervolgens in onvervalste propagandastijl een lans te breken voor wedstrijdroeien: "Een land heeft titanen nodig van lichaam en geest. Als je nu tien jaar bent, laat dan de wens in je ontbranden om zo iemand te worden." Hij mag dan van de wedstrijdbaan verbannen zijn, de geest is ongebroken. Vjatsleslav Ivanov, Winden van olympische meren (138 blz. inclusief 8 fotopagina's) is te bestellen bij [email protected]. Het kost iets van 15 euro.

Het bestuur wil meer inzicht krijgen in de veiligheid op het water en het veiligheidsbewustzijn van de leden vergroten. Op de ALV is besloten een verplichte melding te maken van bijna-raak incidenten. Roeiers kunnen dan gericht aangesproken worden op onveilig gedrag. Meldingen worden vertrouwelijk behandeld en er zijn geen sancties bij incidentele fouten. Maar in uitzonderlijke gevallen kan het bestuur volgensd e huidige regels als daar aanleiding toe is disciplinaire maatregel treffen zoals het (tijdelijk) intrekken van een bevoegdheid. Melding is mogelijk met een e-mail naar [email protected] De melding komt binnen bij de roei-commissarissen. Op de ALV heeft een van de leden gesuggereerd een teller bij te gaan houden van het aantal incidentvrije roeidagen. Door de teller te publiceren houden we het veiligheidsbewustzijn wakker. We gaan daarmee aan de slag, wellicht is het mogelijk om de teller te publiceren op de website. Verder moet dit initiatief op een positieve manier gehanteerd worden, het moet mogelijk zijn elkaar aan te spreken op (on)veilig gedrag zonder dat er over en weer verwijten gemaakt worden.

Wie niet roeit hoeft niet te klimmen

Inklimmen?

Wie SO2 wil halen, moet kunnen inklimmen. Dat heeft het bestuur in zijn wijsheid besloten. Daarbij werd over het hoofd gezien dat er ook pure mooiweerskiffers zijn, die nevernooitniet in de winterperiode in een skiff zullen stappen. Dat zijn veelal wat oudere roeiers, en laat dat nou net ook de groep zijn die moeite heeft met inklimmen. Om die reden heeft het bestuur besloten dat er onder bepaalde voorwaarden dispensatie van de inklimplicht kan worden verkregen. Dat gaan we niet in een uitgebreid regeltjesverhaal uitwerken maar wordt individueel bepaald. Een van de voorwaarden is dat er in het winterhalfjaar gegarandeerd niet geskifft wordt. Wie in aanmerking wil komen voor deze dispensatie kan die aanvragen via [email protected]. [kt]

Zomaar wat vragen Ken je de Eem goed genoeg? Weet je dat er bij de hoge damwanden om de 50 meter trapjes zijn waar je op de kant kunt klimmen? Heb jij of een ploeggenoot een mobieltje bij je als je roeit? En zit die in een waterdicht drijvend hoesje? Weet je dat we die in de Villa verkopen voor bijna niks? Ben je warm genoeg gekleed in de boot, met verschillende laagjes? Gebruik je het afschrijfsysteem goed, zodat we weten wie er op het water zijn? Houd je goed stuurboordwal? Kijk je vaak genoeg om? Weet je dat in je eentje skiffen in de winter verboden is?

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

7

Het hout wordt beter van de vorst

Zaterdag 21 mei

Na de vorst is er weer volop geroeid. Het aantal 'schades' is gering en die zijn op een enkele na afgehandeld.

Tijdens de Lustrumveiling was er een optreden van een band in de aanbieding. Enig gesmoezel tussen enkele mannen leidde ertoe dat de band ‘verkocht’ werd. Een potje mailen verder gaf als resultaat dat die mannen de club een feest aanbieden, voor de hele vereniging, voorafgegaan door een special voor alle vrijwilligers. Wat dat is, houden we nog even onder de pet.

Uit de werkplaats -- door Wim Broekhuizen

In de afgelopen vorstperiode hebben we in de werkplaats het Sasje onderhanden gehad. Het Sasje is weer in de vaart nadat het houtwerk opnieuw is voorzien van de nodige lagen lak. Momenteel ligt 't Dijkje in de werkplaats voor een onderhoudsbeurt, ook vooral voor het houtwerk. Als het Dijkje weer in de vaart is mag hij voortaan ook voor instructie worden gebruikt. Daarna is de Hete Choco aan de beurt. Gezien de toestand van het houtwerk zal het onderhoud daarvan 3 à 4 weken in beslag nemen. De coachboot heeft een nieuwe schroef gekregen. Doordat de boot door drijfvuil was gevaren bleek de rubberen 'verankering' van de aandrijfas defect. Vroeger gebruikte men hiervoor breekpennen, tegenwoordig doet men dat met rubber. Het voordeel is dat waar je ook zit je nog met geringe snelheid thuis kunt komen. Het nadeel is dat je de hele schroef moet vervangen wat best een duur klusje is. Gelukkig hebben we de reparatie zelf kunnen klaren, zodat de kosten beperkt blijven tot de aanschaf van de nieuwe schroef. Om het regenwater uit de coachboot te houden is een nieuwe pomp aangebracht. De oude was defect geraakt door het vuil dat steeds in de boot terecht kwam. Het verzoek aan diegenen die de coachboot gebruiken is dan ook om de boot goed schoon te houden en al het vuil uit de boot te verwijderen voordat je gaat varen. Om de laadtoestand van de startaccu van de coachboot op peil te houden is op de wal een klein zonnepaneel aangebracht bovenop een houten riem. Dat zorgt voor voldoende stroom. De accu wordt namelijk tijdens de vaart door de motor opgeladen. Weer een stukje groen bij Hemus.

Feest!

Nu is het natuurlijk de bedoeling dat gewoon iedereen meedoet met de vrijwillers-special. Met andere woorden: dat tegen die tijd iedereen vrijwilliger is. Dus: ben je nog geen vrijwilliger? Geef je dan op voor wat dan ook via [email protected]. Houd het verdere nieuws in de gaten, en noteer in elk geval in je agenda:

zaterdag 21 mei, overdag: vrijwilligersspecial! zaterdagavond 21 mei: feest voor iedereen!

De roeibak nadert zijn voltooiing en Bij de bouw van de bak wordt overal aan gedacht, hopen we. Zoals een trapje van de wal naar het vlot. wordt begin februari afgeleverd. De En daar dan weer een leuning langs. Foto: Willem Beulink riemen voor de bak (scull en boord) liggen in de werkplaats. Materiaal om de bak vast te leggen is aangeschaft en een lasser staat paraat om de palen waar nodig aan de stalen damwand te bevestigen. Dat neemt best nog wat tijd beslag. De schatting is dan ook dat de bak in de tweede helft van februari operationeel zal zijn. Ook de nieuwe wherry wordt binnenkort op Hemus afgeleverd. Die zal tegelijk met de roeibak in gebruik worden genomen. Wanneer dit gaat gebeuren zal nog bekend worden gemaakt. Voor dit jaar zijn verder een nieuwe C2x+ en een nieuwe C4x+ in bestelling bij Roeiwerf Wiersma. Deze boten verwachten we in mei. De C2x+ zal worden uitgerust met een derde roeiplaats. Tot slot hebben we de rommel in het achterste deel van de botenloods opgeruimd en is er troep afgevoerd naar de stort en naar de oudijzerboer. De ruimte is aangeveegd, zodat de loods er weer een beetje toonbaar bij ligt. Het dringende verzoek is om deze ruimte zo te houden. Namens de klusgroep een goed vaarseizoen toegewenst.

Oplossing Jaarpuzzel Ondanks twee fouten in de opgave - bij Stampij stonden iets te veel vakjes, en kijk eens wat er bij Natroweemus gebeurt - hebben we net zoveel juiste oplossingen ontvangen als andere jaren. Hieronder hoe het moest.

Vanaf 11 februari

‘Splashique’

Buiten badderen in de vrieskou! In een sjieke en sferische setting kan een gezelschap van 25 mensen genieten van een warm bad onder de koude hemel, terwijl de glazen bubbels gevuld, de delicatessen voorgeschoteld en exclusieve perfomances gebracht worden. Uniek, sjiek en heel erg lekker! De Vereeniging organiseert in samenwerking BV de Gasten vanaf 11 februari Splashique bij de Vereeniging. Op meerdere avonden zal het bad tot een aangename temperatuur worden opgestookt om gezelschappen een bijzondere avond te laten genieten van de bijzondere setting, de warmte van het bad, de hapjes en drankjes en muzikale omlijsting.

De Maand van Hemus

pagina

februari 2011

Zo kan het ook

8

Waarom De Zwolsche?

De Zwolsche Alles rond de huisvesting komt in een stroomversnelling, zo lijkt het. Daarom in dit nummer liefst twee afleveringen uit de reeks ‘zo kan het ook’. Elders in dit nummer een stukje over die Leythe, en deze pagina is gereserveerd voor De Zwolsche.

ZRZV heeft sinds enkele jaren een tamelijk spectaculair gebouw in gebruik. En dat is ontworpen door ZOFA, die ook voor Hemus werken. Dat geeft een beetje een gevoel welke kant het op kan gaan.

-- tekst en foto’s André Heeringa en Koos Termorshuizen

Positief De nieuwe huisvesting heeft De Zwolsche een grote impuls gegeven. Het ledental groeide van 400 naar 600.

Boten De boten liggen vijf hoog, skiffs tot zes hoog. De gangpaden zijn lekker breed - precies dezelfde breedte als die in onze plannen.

Kantine De kantine is prettig ruim en ongeveer even groot als die in onze plannen.

Warm en koud De warme delen - kantine, kleedkamers e.d. - liggen binnen de omhulling van het geheel. Je kijkt vanuit de kantine zo de botenloods in.

Details

Werkplaats Ergo De ergometers staan in de koude ruimte. Een indrukwekkende rij, maar het uitzicht is niks.

Mooi en licht. Korter dan een acht, want die zijn tegenwoordig toch allemaal deelbaar.

Van sommige details kunnen techneuten helemaal warm worden. Zoals bovenstaande voor het lekenoog doorsnee stukje ijzer.