De Maand van Hemus september 2010

De M aand v an He m us september 2010 VERDIENDE RUST

PAAL 1

In zijn eigen B&B ‘Vita Nova’

Het ziekenhuis is gestart - nu wij nog pagina 6

pagina 8

Hemus in het oranje Jet Passchier (tweede van rechts) en Rieneke Gerkema (tweede van links) hebben tijdens de Coupe de la Jeunesse in het Belgische Hazewinkel goede prestaties geleverd. Tijdens deze Europese jeugdkampioenschappen roeiden ze in diverse combinaties en diverse nummers naar ereplaatsen. - door Jos Wassink, foto’s Patrick Brauns - zie pagina 3

Eb en vloed

Made in China

Toerplezier

Engeland en Schotland zijn het walhalla

Vier splinternieuwe boten zijn in gebruik

Er wordt druk getoerd door

Of ze zich nou Klusploeg, Gathouder of

van het roeien. Maar dan wel op zijn

genomen. Twee daarvan uit het verre

Hemusleden. Is het niet op de Maas dan

Comissie noemen, of niet, feit is dat er

Engels. Het roeiwater is er zelden langer

China. Ze kregen net als één van de

is het wel op het Veerse Meer. Korte en

een heel leger vrijwilligers actief is in de

dan een paar kilometer en een niveau-

twee nieuwe Italianen namen die lekker

langere verslagen vallen in de redactio-

club. Moet er een botenplein bestraat

verschil van vier meter tussen eb en

regionaal zijn, een van de weinige echte

nele brievenbus, soms met een plaatje

worden, een terras afgebroken, het vlot

vloed zorgt er vaak voor dat er maar op

Hemus-tradities.

erbij met een heelboel taart. Maar soms

heen en weer gevaren, het terras weer

heel beperkte tijden geroeid kan worden.

De doop gebeurde op het moment dat

ook met een fraai roeiplaatje. En dat

opgebouwd, een wedstrijd georgani-

En is er een keer een mooie plek, dan zit-

het bungeeroeien had moeten plaatsvin-

kijgt dan een ereplaats, omringd door

seerd, en ga zo maar door: de leden ste-

ten er zomaar 15 verenigingen naast

den. Maar dat ging wegens te geringe

alle soms wat ingekorte verslagen.

ken

elkaar. Dat leerden we tijdens onze tocht

belangstelling niet door.

Vrijwillig

hun

handen

uit

de

mouwen.

Zweetdruppels spatten er soms vanaf.

daar.

Hoe ze heten?

Roeien en cultuur Pagina 7

Roeien op vreemd water Pagina 4

What’s up? woensdag 8 september: toertocht Utrecht zaterdag 25 september: Eemhead zondag 31 oktober: toertocht Amsterdamse grachten

Pagina 6

Zwoegen maar Pagina 2, 3, 4 en 5...

De Maand van Hemus wordt negen- à tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Jos Wassink, Natasja van Groningen, Gerben van IJken Adreswijziging naar [email protected] Kopij, foto’s en tips naar [email protected]

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

2

Paal 1 | Drama | Terras & botenpleinater

Nieuwspagina Botenplein en terras hersteld

Eerste paal Meander geslagen

Na maanden van baggeren en van bouwen aan een nieuwe damwand hebben we een groter botenplein en een groter terras gekregen.

27 augustus - Onze nieuwe buren hebben hun eerste paal geslagen. In mei 2013 moet het ziekenhuis klaar zijn. Tegen die tijd hopen ook wij onze nieuwbouw in gebruik te hebben.

Het botenplein moest alleen nog even mooi opgevuld en bestraat worden. Een offerte kwam binnen en snel werd bedacht dat we een deel wel zelf konden doen. De coördinatie om er iets moois van te maken lag natuurlijk bij Wim Broekhuizen. Vriend van Hemus Matthijs Bakker nam het initiatief om een paar leden te charteren en in no time stond op vrijdag 13 augustus zo'n 20 man klaar. Niet lullen maar poetsen was het motto. Zo'n trottoirband weegt toch al gauw 80 kilo, die til je niet zomaar op. Maar met professioneel materiaal kom je ver: drie sets trottoirtangen, drie steekwagens, twee kruiwagens, een dozijn scheppen van leden gecombineerd met een overdosis spirit was het recept, en de klus was binnen anderhalf uur geklaard. Sommigen aanschouwden het spel nog even via de webcam en besloten ook even te komen helpen. Zelfs een paar onkruidwieders waren van de partij en natuurlijk werd er koffie en cake geserveerd. De aannemer maakte onder het toeziend oog van Wim

Broekhuizen binnen drie dagen de klus af. Resultaat? Duizend euro bespaard en weer een mooi botenplein. Korte tijd later waren de illustere Gathouders er om hun terras te herbouwen. De plaatjes en het resultaat spreken voor zich. Eindelijk kan er weer gewoon geroeid worden, afgerond met een drankje op het eigen terras. [tekst en foto’s Yvonne Servaas] foto onder: Koos Termorshuizen

Jeugdroeier steekt zich dood De Amsterdamse jeugdroeier Daan Brühl (19) heeft zich op de avond van 26 juli van het leven beroofd door een mes in zijn hart te steken. Het gebeurde in het huis van zijn vriendin zonder dat hij daar plannen voor had en zonder dat hij problemen had. Een ongelukkige mix van oververmoeidheid, alcohol en een joint lijkt de aanleiding te zijn geweest. Het weekend van 24-25 juli vaart Daan Brühl met zijn 1 meter 97 en 90 kilo als slag in de Nederlandse jeugdvier op de WK voor roeiers onder 23 jaar in Wit-Rusland. Dat gaat niet goed. Daan slaat een snoek en heeft vreselijk de pest in. Enkele dagen later leidt het bericht van zijn dood tot een stroom van geruchten en verhalen. Zijn ouders besluiten daarom tot een interview met de Volkskrant (17 augustus) waarin zij en Daans vriendin Amber zo volledig mogelijk uit de doeken doen wat er zich heeft afgespeeld. Uit dat verhaal komt naar voren dat Daan na de wedstrijd uitgebreid gefeest heeft met veel drank en weinig slaap. Hij had cafeïnepillen nodig om wakker te blijven. Terug in Amsterdam leek hij over de teleurstelling van de wedstrijd heen. Hij ging uit eten, dronk nog wat en rookte ter ontspanning een jointje. Later die avond werd hij het slachtoffer van paniekaanvallen. Zijn vriendin wist die twee keer te onderdrukken, maar de derde keer ging het mis en stak hij voor haar ogen een mes tussen zijn ribben. (JW) Lees het volledige verhaal in de Volkskrant op: http://bit.ly/bLki2I

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

3

In het oranje

De Coupe als leerschool Hemusleden Rieneke Gerkema en Jet Passchier namen deze zomer deel aan de Coupe de la Jeunesse, de EK roeien voor de jeugd, in het Belgische Hazewinkel. Ze haalden zilveren en bronzen medailles en leerden een boel op over roeien op internationaal niveau. -- door Jos Wassink, foto’s Patrick Brauns "Je moet je niet laten afleiden door de andere ploegen", zegt Rieneke. Ze voer zaterdag 31 juli en zondag 1 augustus in een dubbeltwee. Zaterdag eindigden ze op de vierde plaats, maar zondag, toen ze zich volledig concentreerden op hun eigen varen, haalden ze brons. Rieneke vond het een leerzame ervaring. "Op de Coupe heb je twee kansen; op een wereldkampioenschap heb je maar één kans. Dan moet je meteen scherp zijn." Jet werd tweemaal tweede in de vierzonder en met de acht haalde ze de derde plaats. In de vierzonder was Italië de belangrijkste tegenstander. Zaterdag waren de Italianen 14 seconden sneller, maar zondag was de voorsprong teruggelopen tot 7 seconden. "We wilden dichterbij blijven dan zaterdag, en dat is gelukt", constateert Jet. Ze vertelt dat de Italianen aan het begin van de race uitliepen, maar dat - anders dan zaterdag - de Nederlandse ploeg gas bij gaf en dicht achter de Italianen wist te blijven. Dat gaf wel een kick. Helaas ging de eindsprint niet helemaal goed zodat de Italianen aan het eind van de race toch uit konden lopen. De acht had ervan te lijden dat één van de roeisters vervangen moest worden, nadat ze weggestuurd was. Net als een van de jongens met wie ze twee keer een nacht had doorgebracht. De coaches waren woedend geweest. Niet alleen op het stel, maar ook op de rest van de ploeg omdat ze niet eerder aan de bel getrokken hadden. "Ze zijn wel heel streng", zegt Jet. Tegelijk beseft ze ook dat de affaire voor zoveel onrust gezorgd had in de ploeg dat het beter was geweest direct in te grijpen. Na de zomer vertrekt Rieneke naar Amsterdam waar ze sociale geografie en planologie gaat studeren. Ze gaat dan ook in Amsterdam roeien. Jet zit in haar examenjaar van de middelbare school. Ze gaat op zoek naar de balans tussen intensief roeien en hard studeren. Oorspronkelijk wilde ze zich alleen op school toeleggen, maar nu voor volgend jaar deelname aan de Coupe en wie weet ook het WK mogelijk lijkt, blijft ze ook roeien. "Daar zullen m'n leraren niet blij mee zijn", lacht ze.

Uit de werkplaats

Vier nieuwe boten

Door vakanties en de damwandperikelen is er weinig gevaren en dus weinig ook schade gevaren.

28 augustus - Liefst vier nieuwe boten zijn gedoopt. Alsof je een emmer leeggooit...

-- door Wim Broekhuizen

Bart Buiskool , eerste blikwinnaar voor Hemus ooit, doopte twee nieuwe skiffs. Het zijn Filippi-skiffs, categorie 3. Hij gaf ze de namen Strijdhorst II - naar de eerste mooie skiff van Hemus - en Weerhorst, naar de Hooglandse boerderij vlak na de Bunschoterstraatbrug.

Er zijn wel enkele schades geweest. Zo is in het taft van de Joris en de Draak een gat gevaren door, helaas weer, een situatie waarin niet goed stuurboordwal werd gehouden. Hierdoor is een aanvaring met een skiff ontstaan. Het gat was zo groot als de onderkant van de dolpen van die skiff en is door de klusgroep inmiddels gemaakt met restanten die overgebleven zijn na de breuk in de Meander. De Pelias ligt in de werkplaats. Er lekte water langs de kielbalk en om erger te voorkomen is de boot tijdelijk uit de vaart genomen om dit euvel te verhelpen. De boot gaat komende week weer in de vaart om te zien of de reparatie is geslaagd. Is die reparatie geslaagd dan volgt nog afwerking van het gerepareerde vlak. De KVI is uit de vaart genomen. In de plaats daarvan is de Zeldert nu als boordboot (B2) opgeriggerd. Die is met hulp van de bootsman Jan van der Kleij van Tromp opgemeten om zo tot passende riggers te komen. De botendoop heeft inmiddels ook plaatsgevonden. Zie voor de doop van vier nieuwe boten elders in deze Maand. We hopen dit jaar nog een boot te dopen. Na uitvoerig onderzoek van een speciale wherry-commissie is er wherry gevonden die aan de wensen van de ervaren wherry-roeiers voldoet. Er is inmiddels voor deze boot een offerte aangevraagd en als de aanbieding voldoet aan de budgettering zal de materiaalcommissaris overgaan tot bestelling van die boot Er is afgelopen periode ook hard aan het terrein en de bestrating gewerkt, het vlot ligt nu op zijn definitieve plaats en het terras is weer aangebracht. Het vlot moet nog op een paar plaatsen aan de beschoeiing worden vastgemaakt, maar ook hieraan wordt gewerkt. De hulp bij het weer oprichten van het terras, maar vooral bij het opnemen van de betonbanden en betontegels was overweldigend groot. Hemus heeft hierdoor veel geld kunnen besparen. Er zijn nog wat restpuntjes op het terrein, maar voor aanvang van de Eemhead zijn die ook opgelost.Rest ons een hopelijk 'ongestoord' roeiseizoen tot in lengte van dagen.

Het sinds jaar en dag samen roeiende duo Mark Punt - Maarten van Staalduinen doopte een nieuwe dubbeltwee. Chinees fabrikaat, merk Swift, categorie 2. De naam werd Raddraaier. Maarten beargumenteerde die naam met: “Eerst roeiden we altijd in de Koppel. In de Koppelpoort zit een rad en dat rad moest draaien om de poort te sluiten. De mensen die dat deden waren de raddraaiers”. Ook de nieuwe gestuurde dubbelvier kreeg naar Hemus-traditie een regiogebonden naam: Stoutenburg, naar het vroegere kasteel iets oostelijk van de stad. De naam werd bedacht door de ploeg met Ruud Padt, Marco van der Eijk, Jacqueline Broeshart en meer, ook weer zo’n ploeg die al jaren op een vaste tijd in een behoorlijk vaste samenstelling roeit. [tekst + foto KT]

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

4

Huis van de Watersport

Huis van de Watersport

Risico-analyse

‘Elzenaar’ als terugvaloptie

Tijdens de hearing op 30 juni is veel informatie over het Huis van de Watersport uitgewisseld. Het was voor de aanwezige leden niet alleen een kwestie van luisteren naar plannen. Iedereen moest ook zelf nadenken.

Bij de presentatie van de nieuwbouwplannen voor het Huis van de Watersport tijdens de hearing is ook een terugvaloptie op de huidige locatie besproken.

-- door Piet Kunst In vier groepjes werd iedereen aangemoedigd zoveel mogelijk risico's en kansen voor de vereniging op te schrijven die een relatie kunnen hebben met het Huis van de Watersport. Na boeiende discussies in de groepjes werden langzaam maar zeker de gekleurde velletjes ingeleverd en op grote vellen geplakt. Een groot vel met kleine geeltjes voor de risico's (ongewenste gebeurtenissen) en een vel met zachte kleuren voor de kansen (gewenste gebeurtenissen). De risico's en kansen zijn in groepen bij elkaar geplakt en toegelicht. Vervolgens

kreeg ieder zes stickertjes om de belangrijkheid van de risico's en kansen aan te geven. De resultaten geven het volgende beeld. Verreweg als belangrijkste risico wordt gezien dat de financiën anders worden dan voorzien (geen subsidies verkrijgen en hoger uitvallen van kosten). Verder is een risico dat het ledenaantal wijzigt, dat de sfeer in de vereniging verslechtert en dat door uitloop van procedures de terugvaloptie (locatie Elzenaar) niet meer beschikbaar is. Ook werd als risico genoemd dat de nieuwbouwcommissie te weinig professionele kennis heeft op het gebied van duurzaamheid. En een aantal (veiligheids)risico's die samenhangen met de nieuwe locatie werd benoemd.

-- door Trude de Vroomen De Nieuwbouwcommissie kijkt zorgvuldig naar alle risico's die tijdens de planvorming op ons pad kunnen komen. Onderdeel daarvan is onderzoek naar de mogelijkheden op de huidige locatie. Ervan uitgaande dat we de grond en de opstallen kunnen verwerven van de heer Elzenaar. Met enige creativiteit lukt het om het programma dat we hebben geformuleerd voor de nieuwbouw, in te passen op de locatie Elzenaar. Er zijn twee varianten bekeken. Een compacte variant in twee bouwlagen rondom één botenplein en een wijdlopige variant die gebruik maakt van de totale lengte van het terrein in één bouwlaag, maar met twee botenpleinen. Vervangende nieuwbouw van het geheel of van een gedeelte wordt in beide varianten noodzakelijk geacht. De huidige loodsen zijn te smal om twee ruime gangpaden met aan weerszijden stellingen voor roeiboten te realiseren. Een verbreding van de loodsen is gewenst door middel van een aanpassing aan de bestaande constructie of door sloop en nieuwbouw, waarbij onder andere rekening moet worden gehouden met de asbesthoudende dakbedekking van de bestaande loods. Er is een aantal voordelen te noemen van de terugvaloptie ten opzichte van nieuwbouw op de locatie bij het ziekenhuis. Zoals de mogelijkheid van gefaseerde uitvoering en de kans voor hergebruik van bestaande gebouwdelen. Maar er zijn zeker ook nadelen. Over een lange periode (tijdens de bouwwerkzaamheden) zal er vanuit de huidige locatie niet geroeid kunnen worden, de kosten kunnen gespreid worden over een langere periode maar zijn niet per definitie lager dan de kosten voor nieuwbouw. Al was het maar dat we te maken krijgen met hogere verwervingskosten voor de grond. Een ongunstige verhouding tussen de lengte en de breedte van het terrein. Het terrein is relatief smal en ligt bovenop de dijk, waardoor het realiseren van een compact gebouw met korte looplijnen niet mogelijk is. Op de locatie bij het ziekenhuis, waarvoor nu steun is verkregen van gemeente, provincie en waterschap, biedt het terrein meer mogelijkheden om in één keer een gebouw neer te zetten dat aan de eisen voldoet. Als dat financieel haalbaar gerealiseerd kan worden, verdiend dat de voorkeur. Maar het is toch goed om te weten waar je op terug zou moeten vallen als het niet zou lukken. Deze tekening is op de hearing besproken. Je vindt deze en meer op www.hemus.nl/hvdw

Naast veel risico's werd ook een aantal kansen benoemd (het aantal stickertjes bij kansen was iets kleiner dan bij risico's). Vooral op het gebied van fondsenwerving en reductie van bouwkosten werden kansen belangrijk gevonden. Ook energiewinning en samenwerking met het ziekenhuis op verschillende gebieden werden benoemd. En een flink aantal mensen gaf aan dat het ledental kan stijgen en dat het verenigingsgevoel door nieuwe huisvesting zal verbeteren. Deze risico's en kansen worden opgenomen in de zogenaamde risicodatabase. Die helpt de nieuwbouwcommissie om niets te vergeten en vooral om geen beslissingen te nemen die niet goed zijn voor de vereniging. Voor elk risico of kans zal beoordeeld worden of er zogenaamde beheersmaatregelen te nemen zijn, waardoor het risico vervalt (of de kans zeker wordt gesteld) of sterk wordt gereduceerd. Naarmate het proces verloopt zullen risico's vervallen en weer nieuwe risico's worden toegevoegd.

niet zo

maar zo

Roeiers zoeken altijd het water op. Soms overdrijven ze daarbij een beetje.

Dit komt al wat meer in de buurt; het líjkt tenminste nog een beetje op roeien.

S1G1: Lara van den Berg | Freek Bodewes | Ronald van Burgeler | Louis Edinga | Martine Elshout | Yvonne Fontein | Marieke van Herwerden | Ferry Jansen| Eefje Kanis | Martine van der Laan | David van Leeuwen | Yda Nauta | Andries Ploegstra | Mirjam Roels | Harm Jaap Smit | Hans van Schaick | Josephine Schreuder | Harriët Verkleij | Mia Willems | SO1: Thijs Pleging | Willem Fontein | SO2 en inklimmen: Cisca Kruijsdijk | BO2: Mirjam van den Hoorn | Cheryl Lucassen | BO3: Rieneke Gerkema Peter van Loon, Pieter Jan van Doormaal, Marcel Stroo, Eelco Kuipers

• afgeroeid

• in

• uit

Thijs van der Weide, Marianne Luken, Geert Mensing, Eddy Bledoeg, Carla Groenewegen, Rens Wisse

Joost Jelle Marcus, derde zoon van Eva Nielen en Robert van Spronsen

• geboren

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

Een ploeg!

zaterdag 25 september: de Eemhead!

-- door ploegencoördinator Alke Rosbergen, [email protected]

Meld je aan via hemus.nl

5

In de vorige Maand stond een oproep voor een dames- en heren gladde vier: een aantal 45-plus dames wil graag serieus glad roeien (niveau S2S3). Vooral in de winter is skiffen niet altijd mogelijk terwijl een vier al snel het water op kan. Met een vast ploegje kan je dan ook eens een coach uitnodigen die naar de techniek kijkt. Geef het even door als je mee wilt doen, voorlopig avonden, of vrijdag-zaterdag-zondag, afhankelijk van de animo. Jongeren of mannen mogen zich natuurlijk ook melden. Reacties waren er wel, maar vooral: wanneer is dat? er zijn nu vijf potentiële roeisters, er kunnen er dus meer bij. Voorlopig hebben we gedacht aan zaterdagen om 16.00. Dan is er wel een boot beschikbaar, en het breekt niet je hele zaterdag. Werkende mensen kunnen dan ook meedoen. Ook als je iets anders zoekt en op de ploegenlijst geen geschikte ploeg kunt vinden: mail even naar [email protected].

Gathouder 2.0 Het genootschap van gathouders heeft er na jaren een nieuw lid bij gekregen. Afgelopen zondag 29 augustus fêteerde Egbert Broers de leden van het instituut en kocht zich zodoende in bij het oude corps. -- door Jos Wassink De plechtigheid vond plaats tijdens het monteren van de zogenaamde gatplanken als laatste onderdeel van de reconstructie van het terras na de aanleg van de nieuwe damwand. De orde van gathouders heeft destijds bij de bouw van Villa Hemus het terras betaald en aangelegd en zichzelf voor die moeite beloond door ronde gaten in de balustrade te zagen met een diameter zo groot als de onderkant van een bierglas. Om de studentikoze actie compleet te maken werden de gaten van koperen naamplaatjes voorzien waarmee de orde van de 'gathouders' een feit was. Sinds de aanleg van het terras is er, tot afgelopen zondag dan, geen gat meer bijgekomen. Oorspronkelijk dacht men Broers een gebruikt gat toe te kunnen wijzen door er een vrij te maken van een van de gathouders die toch geen lid meer zijn van Hemus. Oud-leden konden dan gebruik maken van een 'verzamelgat'. Het is niet bekend wat Broers van een tweedehands gat dacht, maar via de mail lieten oud-leden weten dat ze niet met de voorgestelde procedure instemden. "Een gat heb je voor het leven" en "Een man, een man, een gat, een gat" waren de argumenten die ze daarvoor aanvoerden. Broers zal zijn inspanningen dus naar alle waarschijnlijkheid beloond zien met het meest verse gat met het meest blinkende bordje. Hieronder novice Egbert en de originele gathouders aan het werk aan de herbouw vanhet terras op foto’s van Yvonne Servaas.

Onze eigen Eemhead is een wedstrijd voor alle roeiers: of je nu net bent afgeroeid of Nederlands kampioen bent geworden. Van glad tot gehandicapt, van jong tot oud. Je kunt je nu al opgeven voor de wedstrijd via www.hemus.nl, waar je als lid moet inloggen. Kijk niet gek op als je benaderd wordt om een handje uit te steken op die dag en de dagen ervoor: het is een hele organisatie om alles op rolletjes te laten verlopen. Of het nu om catering gaat of om tijdwaarneming: ook daarvoor kan je het nu al laten weten als je zin hebt in een leuke dag. Doe dat via [email protected]. De Eemhead wordt gesteund, in natura en met financiële bijdragen. Drie daarvan zijn het Bentinck Fonds, Drukkerij Stampij - die de flyer drukte - en Dutchfloat, de leverancier van ons vlot. En natuurlijk alle Vrienden van Hemus.

Organisatie Elfstedentocht overgedragen Egbert Broers, sinds jaren de drijvende kracht achter de Elfstedentochtploegen van Hemus, heeft die taak nu overgedragen aan Martijn Reinhold (44). "Ik had een lijstje gemaakt van mensen waarvan ik dacht dat ze daar wel geschikt voor zouden zijn, en de nummer één van die lijst stemde onmiddellijk in", aldus een opgeluchte en opgewekte Broers. Martijn Reinhold heeft de Elfstedentocht één keer zelf geroeid en is "vier of vijf keer" mee geweest als lid van de ondersteunende walploeg. Over de organisatie voor volgend jaar heeft hij nog geen plannen gemaakt. "Ik krijg te zijner tijd de draaiboeken wel van Egbert", zegt hij ontspannen. Qua organisatie is hij wel grotere klussen gewend als professioneel organisator van congressen en beurzen. Voor volgend jaar zal hij zeilboerderij Rufus aanhouden als pleisterplaats, maar voor de overnachting in de Sneker woning van de familie Heijbrock zal een alternatief gezocht moeten worden. Reinhold is van plan om vanaf januari volgend jaar ploegen op te roepen voor de Friese monsterestafette. (JW)

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

6

Volop toertochten Onopvallend organiseert de Toercommissie allerlei toertochten. De bekendheid houdt niet over: er hangen aanmeldingslijstjes op het prikbord in de Villa en dat is het dan. Dat mag best wel eens wat ruimer. Daarom een hele pagina met verslagen. Krijg je er nu ook zin in? De volgende tochten staan gepland op 8 september in Utrecht en op 31 oktober in Amsterdam.

Toertocht Veere

De Haringvreter

-- door Corry Vlot Een eiland in het Veerse Meer is dat, De Haringvreter. Voor het Veerse Gat werd afgesloten en het water bij Veere nog een zeearm was, zwommen daar rond het eiland zeehonden en tot ergernis van de vissers vraten zij veel haring op. De zeehonden en de haringen zijn na de afsluiting verdwenen, maar de naam die de vissers aan het eiland gaven, is gebleven. Op de Haringvreter met een prachtig uitzicht op het druk bevaren en bezeilde meer en op de oude stad Veere, aten wij op 19 augustus onze lunch. Het was landelijke roeidag en we (Tineke, Diet, Gerard en ik) waren te gast bij RV Honte in Middelburg. Samen met roeiers uit andere delen van Nederland en niet te vergeten onze gastvrouwen en gastheren van RV Honte waren we vanuit Middelburg over het kanaal door Walcheren en door de sluiskolk bij Veere naar het Veerse Meer geroeid. De terugweg was hetzelfde en na deze flinke tocht lieten we ons de drankjes, de hartige taarten en het andere lekkers goed smaken. Ze weten wel wat verwennen is, die Zeeuwen! Voor we terugreden naar Amersfoort sloten we deze leuke dag toepasselijk af met een vismaaltijd op het terras van De Vriendschap op De Markt midden in Veere.

Maastoertocht

Rondje Haarlem

Vier ploegen van Hemus en De Eem namen op zondag 18 juli deel aan de Maastoertocht. Peter Hessing (De Eem) doet verslag.

-- door Martha Weyne-Bot

De batterij was leeg... zo begon de vroege ochtend voor een van de deelnemers van de Maastoertocht op zondag 18 juli. "De batterij van mijn wekker is vannacht leeg geraakt, daardoor heb ik me verslapen" zei deze deelnemer. Natuurlijk zijn er altijd van die lieden die steevast te laat komen. Maar had deze persoon werkelijk geen betere smoes kunnen bedenken? Gelukkig is hem zijn gerechtvaardigde straf niet ontgaan en is hij unaniem veroordeeld tot het schrijven van dit verslag. Ha, net goed! Overigens waren de smoezen niet van de lucht. Wat vind je dan van deze: "mijn tomtom stuurde me naar een veerpont die niet werkte en daarom kwamen we een uur te laat bij de afgesproken plek"? Dat gelóóf je toch niet? Feit is dat we wel een uur later zijn vertrokken. De route ging langs de Maas (vanaf Lithse Ham), het Heusdens Kanaal, 2 km heen en terug in de dode arm, Andelsche Maas, Afgedamde Maas, Boven Merwede en in Gorkum een stukje van de Linge. Enkele geverifieerde feiten. Sommige roeiers beweerden dat zij onderweg "zeiknat" zijn geworden. Dit is persoonlijk gecontroleerd en bleek juist te zijn. Over de toedracht is politierapport opgemaakt, en dus controleerbaar. Maar daarover zo meteen meer. Fysiek waarneembaar was ook dat de meesten zo rood als een kreeft zijn geworden in de loop van de dag. Mocht de batterij aan het begin van de dag leeg zijn geweest dan is deze zeker opgeladen want het was een zeer zonovergoten dag. Gelukkig maar dat iedereen na afloop vond dat het een geweldige tocht was geweest en dat ze ontzettend veel plezier hebben gehad. Derhalve werd de toercommissie in de persoon van Emmy met dank overladen vanwege de geweldige organisatie wat met name logistiek gezien getuigde van briljant strategisch inzicht. Dit inzicht werd nog versterkt doordat de inschrijving dit keer ook open stond voor Hemusroeiers die met zes roeiers acte de présence hebben gegeven. Hulde! Drie roeiploegen wachtten heel lang op de ploegen die de botenwagen weer zouden brengen. Die twee ploegen bleken aan het eind van hun Latijn te zijn, moe maar kennelijk toch voldaan. De ploegen die al in Gorkum zaten waren natuurlijk in gedachten bij hen, het zijn toch je roeimaten, maar gelukkig konden zij hun gedachten enigszins verdringen door het bier, dat schier oneindig werd aangedragen. Na middernacht zijn we weer in Baarn gearriveerd. Zijn we toch wel even meer dan 17 uur in touw geweest. Pfft!

Sinds een jaar ben ik lid van Hemus. Op vrijdag 16 juli heb ik meegedaan aan de tocht 'Een rondje Haarlem'. We waren met veertien mensen en hebben met vier wherry's geroeid. Het weer was goed: niet te warm, alleen een straffe wind. Dus we moesten stevig roeien! De tocht was mooi, vooral door Haarlem. Ik wist trouwens niet dat er zoveel water in en om Haarlem was en heb dus ook nog wat geleerd! Lekker geluncht tussen de middag, al met al een heerlijke dag, ondanks de blaren op mijn handen! Mensen die dit georganiseerd hebben bedankt en ik ga beslist vaker met een tocht mee.

Die Leythe en De Honte te gast bij Hemus Soms komen roeiers van andere verenigingen bij ons op bezoek. Daar besluiten we dit toer-overzicht mee. -- door Corry Vlot Het is leuk roeiers van andere verenigingen te ontvangen. Ze starten, na een blik op de overkant, een beetje twijfelend, zo van "Krijgen we nog iets moois te zien?". Bij terugkomst na de tocht over De Eem, meestal tot Eemdijk, staan alle gezichten vrolijk en is men altijd heel enthousiast over het landschap en de mooie rivier. Dit seizoen moest ik eerst helaas twee aanvragen afzeggen door de werkzaamheden aan beschoeiing en terrein. Begin juli kon de tocht van roeiers van Die Leythe uit Leiden gelukkig wel doorgaan. Ze brachten een grote pot drop voor ons mee, een boekje over Leiden en de uitnodiging om bij hen te komen roeien. Half juli kwamen zes leden van RV Honte uit Middelburg. Tineke Lanning en ik zijn de hele dag met hen meegegaan, zo konden we twee wherry's bemannen. Iedereen genoot van het prachtige weer en van de rivier die als een parel glinsterde tussen groene rietkragen en de polders.

De Maand van Hemus

pagina

september 2010

7

Roeien in Noord-Engeland en Schotland

In het spoor van St. Cuthbert Tien dagen lang trokken Ien Bringmann, Anton ‘of Atholl’ Vogelaar, Hugo Bos, Pierre Huijbregts, Koos Termorshuizen en Dolf Messnig door Noord-Engeland en Schotland om er te roeien en cultuur te snuiven. De gastvrijheid was overal geweldig en er was wederzijdse waardering en interesse voor de roeiomstandigheden. -- door Dolf Messnig, foto’s Koos Termorshuizen We roeiden bij zeven roeiverenigingen en in het trainingscentrum van de Schotse roeibond. Het waren kleine roeiverenigingen van circa 50 leden met materieel voor schoolroeien, waardoor de vloot aanzienlijk was in verhouding tot het aantal leden. De boten waren meestal in een goede conditie en vaak van het merk Janousek, die bij London gebouwd worden. De verenigingen waren overwegend meer dan 100 jaar geleden opgericht en soms lagen er wel 10 verenigingen naast elkaar. Het roeiwater was overwegend kort maar aangezien het wedstrijdroeien het doel is, is alles wat meer is dan 2.000 meter meegenomen maar niet noodzakelijk.

Durham Amateur Rowing Club aan River Wear

Tot onze beschikking stond een coach met hond en fiets die ons vanaf de kant begeleidde langs Durham Castle tot aan het centrum waar een verval van 1 meter van de rivier ons deed keren. De roeiafstand bedroeg ruim 2 kilometer maar aan het drietal botenwagens en het verenigingsbusje viel op te maken dat er veel wedstrijden elders geroeid worden. We waren nog maar net van de ferry gekomen en een uur later gleden onze boten door het Engelse landschap. Ja, dan zit je toch even om je heen te kijken. Intussen vertelde de coach hoe oud de bruggen waren en werden we op de vele roeiverenigingen gewezen.

City of Sunderland Rowing Club aan River Wear

rivier al aardig leeg liep. Maar onze nieuwsgierigheid was groot en wij voeren verder langs kilometerslange gebouwen waar tanks en wapens gemaakt werden. Teruggekomen stond het water aan de onderste trede en glibberden we weer naar boven. Het Science Museum dat we daarna bezochten in Newcastle over de geschiedenis van de rivier en de industrie was een goede aanvulling op wat we die ochtend gezien hadden. Meer dan bij ons waren de vervallen restanten van pieren en boten en scheepshellingen bewaard gebleven hetgeen dit gebied een desolate sfeer geeft.

Berwick Amateur Rowing Club aan de River Tweed

Deze keer was de afspraak bij hoogtij in de avond. De ondergaande zon bood een mooi zicht op de heuvels en de wolken. Langs de rivier stonden op regelmatige afstand van elkaar vissershuisjes met ijskelder voor opslag van de zalm die hier in het verleden zwom, en tegenwoordig weer: we zagen er een paar uit het water springen. In de ijskelder wordt in de winter ijs vanuit de rivier in de kelder gestapeld en tot diep in de zomer blijft die plek dan gekoeld. Trots vertelde onze stuurman dat de rivier zo schoon is dat er ook wel eens een zeehondje achter de boot aanzwemt. Deze keer geen trap maar door het zeewier en blubber droegen we de boten naar het water, gebruikmakend van de vele laarzen die we uit een stapel visten. Na het roeien spoelden we de boten af in de loods waarbij het spoelwater tussen de kieren in de vloer terugliep naar de rivier. Daarna een pilsje in de bar en kletsen met de leden en af en toe buiten een kijkje nemen naar de ondergaande zon die over het water tussen de hoge brugpijlers door scheen.

Stirling Amateur Boating and Swimming Club, River Forth

De Wear is dichtbij de kust een getijdenrivier die bij eb droogvalt. Dus vroeg in de ochtend - het was vloed - werden we ontvangen door acht enthousiaste leden die met ons de rivier op gingen. Gezien de vele laarzen in de loods werd er vanuit het water in de boten gestapt. De trappen naar het water liggen vol slik en zijn dus spekglad. In de acht werden we vergezeld door een paar leden met weinig roeiervaring zodat de vier met twee fanatieke jonge meiden het wedstrijdje won van de acht.

Tyne Rowing Club bij Newcastle aan de River Tyne In een twee en een vier gestuurd door een lid die bij stadsontwikkeling gewerkt had, roeiden we langs de resten van een landschap dat bepaald werd door de restanten van een rijk industrieel verleden waarbij de kolenhandel en de scheepsbouw in volle bloei waren. Onze stuurman vroeg regelmatig of we niet wilden keren aangezien de terugweg stroomopwaarts was en de

Twee leden met gevoel voor humor roeiden met ons mee in twee ongestuurde vieren. Gezien de problemen van twee van ons met de schoenmaten in de boten meldden wij dat de keus van de boten misschien wel door onze schoenmaat van 47 en 48 zou worden bepaald. Als antwoord hierop kregen we te horen dat we niet bij een shoe shop gingen roeien. Maar gelukkig geven oude schoenen wat mee. Er was onlangs zeer hoog water geweest zodat er veel vuil in de rivier dreef waaronder volledige bomen. Maar er was ook veel oud vuil losgewoeld die voor een aantal zalmen die langs dreven te veel was geweest. De rivier meanderde dermate dat we steeds schuin onder het Wallace Monument op een hoge rots bleven varen. Later beklommen we het monument, wat ons een mooi uitzicht gaf op de rivier en de stad Stirling. Na het 'botenwiel' in Falkirk gezien te hebben waarbij boten een overstap maken van 35 meter naar een lager gelegen kanaal, belandden we in North Berwick waar we konden aanschuiven bij een doedelzakconcert. vervolg op pagina 8

De Maand van Hemus

pagina

september 2010 Ger en Joke Verzijde zijn gepassioneerd van historische schepen. Naast de Vita Nova hebben ze ook de inmiddels bekende "De Roode Kaat". Inmiddels hebben ze vier schepen. Hun laatste aanwinst is de Vita Nova. Op een donkere winteravond in 2009 zat Ger een beetje te surfen over het net en stuitte op de Vita Nova. Z'n adem stokte. 'Kijk nou eens' riep hij tegen Joke en binnen drie dagen was de aankoop verzegeld met een borrel. 'Nu nog de financiering, een vergunning voor een ligplaats en de bestemming van het schip invullen'. Niet de makkelijkste klus maar een lang en mooi project.

Geen haast in de B&B Vita Nova Sinds juni van dit jaar is er in Amersfoort in de Koppel een heel bijzonder en exclusief bed & breakfast van Ger en Joke Verzijde (foto rechts). Bijzonder omdat het mede gerund wordt door jongeren met een beperking of een sociale handicap en exclusief omdat je op een 70-jarig oude motorspits, de Vita Nova, verblijft. -- tekst en foto’s Yvonne Servaas

ken zijn. Geïnteresseerden moeten even aankloppen bij Joke voor een afspraak.

Sociale handicap De bestemming van het schip werd al snel duidelijk. De lang gekoesterde wens om jongeren met een beperking of een sociale handicap een plek te geven in de maatschappij ging in vervulling. Joke begeleidde hen al op 11/12-jarige leeftijd en kwam er later achter dat als deze jongeren klaar waren om te gaan werken, vaak in een gat vielen. 'Werkgevers staan helaas niet te springen om hen een baan te geven, daar moet iets aan gebeuren'. Zo ontstond het idee ze een kans te geven. Naast schipper Ger

8

Leerbegeleiding

en Joke zijn ze nu met drie jongeren gestart, die vanuit de Amerpoort worden begeleid door een job coach. "Een prima concept" zegt Joke. "De job coach is er primair voor de werknemer maar geeft ons ook enige zekerheid." Ik maak kennis met een van hen en vraag hoe hij z'n eerste werkweek ervaart. Een explosie van enthousiasme komt over me heen waarbij ik

een beetje moeite heb alle informatie te absorberen. Dat is nou net waar hij ook een beetje mee worstelt: te veel informatie, te snel of door verschillende mensen, om maar wat te noemen. Ger en Joke zitten met passie aan tafel te luisteren en horen het gesprek van hun collega aan. Ik voel dat er geen verschil is tussen bemanning en schippers. Er heerst een bepaalde flow waar iedereen voor gaat.

Lounge Het leefgedeelte is fris aangekleed. Hier en daar appeltjesgroene accenten op het mooie donkerbruine hout. Een uitgebreide keuken met mega modern koffiezetapparaat waar een koffieliefhebber

vervolg van pagina 7

Loch Ard Rowing Club op Loch Ard

jaloers op is. De Vita Nova heeft 5 kamers met een eigen toilet, douche, tv en een uitstekende klimaatbeheersing wat de professie is van Ger. Naast zijn passie voor historische schepen is hij nog 40 uur per week actief als adviseur in luchtbehandelingsapparatuur. Verder is er een ruimte waar je als gast rustig kan werken en je beschikt over internet.

Roef Uniek is de originele schipperswoning met roef en theehut. Ingericht naar de sfeer van 1940. Zeker de moeite waard om even te bezichtigen. Ben je een liefhebber van 'spitsen', dan zul je ontdekken dat er nog veel originele scheepskenmer-

Naast de B&B heeft Joke nog haar andere passie. Haar baan als lerares op de Kosmos in Hoogland heeft vaarwel gezegd, maar kinderen blijven voor haar heel belangrijk. Zij die wat extra steun kunnen gebruiken biedt zij een privé begeleiding aan voor ze naar het voortgezet onderwijs gaan. Op het schip is hier een aparte stille ruimte voor ingericht. Een mooie spits in een mooie omgeving. De koffie staat klaar. Enne.. heb je gasten die je een keer een leuke slaapplek wilt bieden?

De Vita Nova werd gebouwd op de werf Plaquet in België. Een spits is 38 tot 40 meter lang, maximaal 5 meter breed en met een diepgang van hoogstens 1,80 meter. Ze werden speciaal gebouwd voor de waterwegen naar en in Frankrijk. De schepen pasten precies bij de afmetingen van de sluizen.

meter trekken. 's Avonds in de kroeg hebben we de film drie keer bekeken en steeds viel er weer wat anders aan ons roeien op.

Inverness Rowing Club aan het Caledonian Canal

We stonden aan een schitterend meer tussen de heuvels voor een villa met botenloods. Eigendom van de heer des huizes en met een vereniging van 10 leden. Drie leden, een als stuur van de vier en twee in skiff, begeleidden ons op het meer. Hier en daar lag een rots net onder de wateroppervlakte, dus was het bij elkaar in de buurt blijven. Een geweldige ervaring op een glad stil meer met ondergaande zon en prachtige wolken. Voor enkelen van ons was dit de mooiste roeiervaring van deze reis. Na afloop dronken we een pilsje in de woonkamer met onze gastheer zijn gezin en de twee leden van de vereniging.

Scottish Amateur Rowing Association bij Glasgow Het mekka van de wedstrijdsport voor roeiers en zeilers aan een gegraven meer, zoiets als onze Bosbaan. Met een indoor trainingscentrum waar wij plaatsnamen in een roeitank met 8 zitplaatsen en water dat langs ons heen gepompt werd om de snelheid van de 'boot' na te bootsen. We werden verzocht om light paddle te roeien en ons te concentreren op onze houding en vooral rechtop te zitten. Onze coach bekeek ons kritisch en legde onze fouten op film vast. Zijn invalshoek was vooral gericht op de juiste inzet van ons lichaam. Ik had mij nooit gerealiseerd dat de benen slechts 45 procent van de slag kunnen stuwen. De rest moet dan toch van de rug komen en een beetje van de armen. Vandaar aangetrokken rug- en bilspieren dus rechtop zitten, borst vooruit. Op de wedstrijdbaan konden we daarna onze 2000

We werden ontvangen door coach Ian, zijn vrouw Susanne en dochter Megan en twee leden die allemaal zeer enthousiaste roeiers zijn en over de hele wereld roeien. Megan, die onze acht stuurde, is al twee jaar de beste in Schotland. De club bezit veel nieuwe boten waarvan er onlangs zeven geschonken waren door het stadsbestuur. De zwaardgewichten onder ons werd vanwege de harde wind geadviseerd de rigger hoger af te stellen wat eenvoudig te doen was. Nooit geweten dat het roeien daardoor onder zware omstandigheden gemakkelijker wordt. Na afloop was het gezellig tussen de boten cadeaus uitwisselen en Hugo werd geëerd met blik als de meest competitieve, alleen al door zijn uitstraling. Dus een Hemus-blik van de noordelijkste vereniging van Schotland door Hugo Bos gewonnen. De vrouw van de coach zei aan het eind van ons bezoek dat je over de hele wereld bij roeiverenigingen terecht kunt en dan meteen vrienden maakt. Het klikt altijd als roeiers onder elkaar. En zo is het.

Dank aan organisator Anton Vogelaar Anton, die 14 jaar in Schotland gewoond heeft, was twee jaar geleden begonnen contact te leggen met de verenigingen die we bezochten. Wij zijn hem zeer dankbaar voor het organiseren van deze geslaagde reis. Zelfs in Schotland viel Anton op door het roeien in wit overhemd en Schotse stropdas zoals hij ook bij Hemus gewend is te doen.

En St. Cuthbert? En de cultuur? Cuthbert was een heilige die leefde in de zevende eeuw. Vooral na zijn dood zijn er avontuurlijke dingen met hem gebeurd. Lees meer over hem, over de verdere uitstapjes en roeiavonturen op rowscot.blogspot.com