in kleur op www.hemus.nl
februari 2008
De Maand van Hemus WIND EN WATER
DOORMIDDEN GEVAREN
ELFSTEDEN
Voor het eerst in de boot
Zeilen, roeien, paarden, tanden
Hemus-eco-style
pagina 5
pagina 6
pagina 2
DIRECT GELEERD WAT ‘AAN LAGER WAL’ IS
ÍK ZAG ZE MET BOTEN ROMMELEN BIJ ELZENAAR’
KOORTS?
Hout- en ijzerbewerkers
Doop van nieuwe dubbelvierplus
Klussers ‘Ploeg van het Jaar’
Een echte Armando
Ondanks de grove wijze waarop de Klusploeg de oude coachboot kaltgestellt heeft, is de Klusploeg ‘Ploeg van het Jaar 2007’. ‘Zonder hen zou de vloot er niet zo mooi bij liggen als nu het geval is, en bij de selectie van de nieuwe coachboot hebben ze ook een belangrijke rol gespeeld’ aldus een mild gestemde Peter Slagter tijdens de Nieuwjaarsborrel. Henk van den Belt nam de versierselen in ontvangst die Peter hem namens het Seniorenconvent - de uitstervende groep leden van het eerste uur - overhandigde.
‘De brandweerrode kleur is wel passend’, zei Yvonne Ploum, conservator van het Armando Museum. Ze was uitgenodigd om tijdens de Nieuwjaarsborrel de nieuwe gestuurde dubbelvier te dopen. Toen afgelopen oktober het Armando Museum afgebrand was, stelde Sybout Hiemstra voor de eerstvolgende nieuwe boot 'Armando' te dopen. Yvonne Ploum, die de doop uitgevoerd heeft, stelde het zeer op prijs dat de vereniging het museum een hart onder de (roei-)riem wilde steken. Ze nodigde de roeiers uit om over ongeveer tweeënhalf jaar bij de opening van het herbouwde museum met de Armando voorlangs te komen varen. De Armando neemt de plaats in van de Nimmerdor, die verhuist naar categorie 2, zodat meer roeiers daarvan gebruik kunnen maken. [jw/kt] Yvonne Ploum doopt de ‘Armando’
De Klusploeg, van links af: Wim Bosman, Frank Nieuwenhuijsen, Ad Cornelissen, Henk van den Belt, Hans Veenstra, Gerrit Gelderblom, Wim Broekhuizen, Els Boelhouwer. Cees Medema, Mart Kleij en Paul Jurres ontbreken op de foto.
Ik roei dus ik ergo Roeien is buiten, op het water. Daar is het weleens koud, nat, en het wil nogal eens hard waaien. Gelukkig heeft Hemus een mooi aantal droogroeimachines staan, en
Stremming van de Eem Vanaf donderdag 13 maart zal de Eem enige tijd gestremd zijn in verband met de bouw van de brug bij Malesluis. Eén ding is al zeker: op 19 april wordt de brug officieel geopend. Zeggen ze. [kt]
daarop wordt heel wat zweet vergoten. De hele HOLA zit daar te ploeteren als er een vaarverbod is, of als de opkomst onvoldoende blijkt - hoewel dat laatste haast nooit voorkomt. En dan was er de HEK. Qualitate qua moest ik er zijn. Al jaren neem ik me in september voor te gaan trainen met als doel algeheel winnaar te worden, al jaren doe ik dat uiteindelijk niet omdat ergometeren zo saai is. Maar nu. Ik ben er toch. Tommy mag opnieuw, maar moet op z’n eentje, en dat is niet leuk voor hem. Daan en ik gaan ernaast zitten. En als je dan toch op zo’n ding zit,
Telefoonhoesjes vliegen weg
Transparante C1 gedoopt Ook de transparante C1 - een zelfbouwproject van Phil Birch en de Klusploeg - is tijdens de Nieuwjaarsborrel gedoopt. Hij heet Glashut, naar de glasfabriek die vanaf 1731 zo’n honderd jaar tegenover Hemus heeft gestaan. [kt] Phil in zijn Glashut - foto’s Koos T.
De eerste voorraad is werkelijk weggevlógen. Vandaar dat er nu een nieuwe voorraad is. Nog steeds voor 1 euro aan de bar. Betaal via je barkaart.
doe je je best ook maar. Eén minuut zevenendertig op de vijfhonderd meter. ‘De twee
De Maand van Hemus wordt negen- à
kilometer doe ik niet hoor’, zeg ik tegen Leonie. Een uur later lever ik in een geleende sportbroek een harde maar verloren strijd
What’s up?
met de penningmeester. Een slechte tijd, vind ik, zeven punt achtendertig. Dat deed ik tien jaar geleden veel sneller. Maar volgend jaar win ik. In september begin ik met de training.
donderdag 6 en 13 maart: Hemus
Instructeurscursus in de Villa
vanaf donderdag 13 maart: enkele dagen Eem gestremd door bouw fietsbrug vrijdag 14 maart: Deadline volgende Maand
tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Jos Wassink. Adreswijziging naar
[email protected]. Kopij, foto’s en tips naar
[email protected]
www.hemus.nl
februari 2008
pagina 2
Elfstedenvoorlichting op 9 maart
Grote energieproductie op Hemus Ergometerkampioenschappen
Elfstedenkoorts Grote opkomst jeugd breekt weer uit
Op zaterdag 12 januari organiseerde Hemus voor de achtste keer de Hemus Ergometerkampioenschappen, ofwel de HEK. Al jaren een kleinschalig gebeuren met rond de dertig deelnemers. Dit jaar wierp een nieuw organisatiecomité zich er met enige spanning op, zonder geestelijk vader Jantinus, en toch ging het allemaal goed.
-- door Egbert Broers
-- tekst Koos Termorshuizen, foto’s Daan Smit
Hemus is al jaren een trouwe deelnemer aan de Elfstedenroeimarathon die altijd wordt gevaren in het weekend na Hemelvaart. Er zijn vaak zelfs verschillende Hemus-ploegen in het veld van bijna honderd boten uit binnen- en buitenland. Dat betekent dat veel Hemusleden een hoop Elfstedenervaring hebben, niet alleen in wedstrijdverband maar ook als toertocht. Veel Hemusleden hebben zich nog nooit aan de ‘Tocht der tochten’ gewaagd. Daarom organiseren we op zondag 9 maart om 11 uur een bijeenkomst voor leden die belangstelling hebben de tocht dit jaar mee te doen. We vertellen onze ervaringen onder het genot van koffie tot 12 uur, en daarna kunnen de liefhebbers mee met een voorproefje:
op en neer naar het Raboes in estafettevorm. De Elfstedentocht is in principe geschikt voor alle volwassen roeiers die minimaal een jaar roeiervaring hebben en over een goede conditie beschikken. De tocht wordt afgelegd in C2-boten met stuurman, zoals de boten Koppel, Stork, Zwarte Willem en 't Sasje. Heb je belangstelling, meld je dan aan via
[email protected]. Dit jaar probeert Hemus samen met roeivereniging Wetterwille uit Leeuwarden tenminste twee ecoploegen op het water te krijgen. We proberen op 9 maart ook roeiers uit de rest van het land naar Amersfoort te krijgen, en op 6 april naar Leeuwarden. Nadere info bij
[email protected].
JP
Jij en de Holland Acht: te mooi om waar te zijn? Herinner je nog die dag dat je de Holland Acht moeiteloos ferme klappen zag maken en het bij jou ging kriebelen, je dacht: dat wil ik ook! Vol enthousiasme meldde je je direct de volgende dag bij Hemus, in de hoop snel ook in een acht te kunnen stappen. Helaas werd je enthousiasme al snel de kop ingedrukt toen je erachter kwam dat je eerst minstens een halfjaar op de wachtlijst kwam te staan: er zijn te veel nieuwe aanmeldingen en Hemus heeft niet genoeg instructeurs om ze allemaal direct te leren roeien. Maar geen nood: geduld is een schone zaak en een half jaar later stond je op het vlot verlekkerd te kijken naar Hemusleden die in hun bootjes stapten en schijnbaar moeiteloos wegroeiden. In gedachten zag je jezelf al even soepel mooie halen maken, maar bij jouw eerste haal kwam je er al snel achter: roeien kan je niet vanzelf, roeien moet je leren. Dus ben je onder de hoede genomen door een groep enthousiaste instructeurs die elke week weer voor je klaarstonden om je de beginselen van het roeien bij te brengen. Na een maand of vier had je eindelijk je eerste bevoegdheid: het begin is er! Nu eerst even een halfjaar lekker roeien in C-boten en wherry's dan op voor een volgende cursus, op naar die plaats in de Acht. Dacht je. Want ook hier zijn weer flinke wachtlijsten. Moedeloos staar je in de Villa naar de lange lijst namen van andere leden die ook graag verder willen, ook meer willen genieten van de fantastische boten en het mooie water van de Eem. Maar het lijkt alsof deze wachtlijsten nooit slinken, of het haast moeilijker is om een plaatsje te bemachtigen dan bij de beginnerscursus. En waarom? Simpel: er zijn te weinig Hemusleden die jou en andere hunkerenden kunnen opleiden. De meeste Hemusleden hebben te weinig tijd: hard werken, druk gezin, dat zijn veel gehoorde zeer begrijpelijke redenen. Wellicht zijn er ook Hemusleden die dit stukje lezen en denken 'nooit aan gedacht', of 'maar dat kan ik toch niet?', en 'is dat leuk dan?'. Misschien is er wel een Hemus-lid met roeiervaring dat de talenten bij jou kan helpen ontplooien en jou wellicht kan helpen aan het verwezenlijken van je droom: een plaatsje in de acht (laten we eerst eens starten bij een Hemus acht, ok?). Beste lezer, misschien ben jij zo'n Hemuslid dat graag wil helpen andermans talenten te ontplooien (en daarmee ook je eigen talenten verder uit te breiden)? Mocht je nog twijfelen over het geven van instructie dan biedt de Roeischool de Hemus Instructeurscursus aan. Als je vragen hebt, meld je dan aan via de
[email protected] of neem contact op met Annemarie Kamp of Annemarie Palmers. Zo kan de hoofdpersoon van dit verhaaltje misschien toch snel verder met zijn of haar roeicarriëre.
Hemus heeft dringend instructeurs nodig. Op de donderdagen 6 en 13 maart is er weer een instructeurscursus. Meld je aan via
[email protected]!
Zaterdag om 8 uur ‘s ochtends brengen we de ergometers naar de sportzaal aan de Disketteweg. Onze eigen ergometers plus een serie die door Concept II ter beschikking is gesteld. De avond tevoren had Patrick de software getest, want Jantinus had gewaarschuwd dat dat vorig jaar het spannendst was. Vrolijk bouwden we de sporthal op. Alles stond keurig klaar zoals de beheerder van de zaal beloofd had. Tot Wim op zoek gaat naar wat grotere tafels en hij merkt dat de rest van de school tot de nok toe vol zit met padvinders. Scouts, zeggen ze ook wel. Geüniformeerde nog wel.
dat ook zij de zaal hebben gereserveerd. Nu begint er een gezamenlijk probleem te ontstaan. Want wij zijn de lulligste niet, en zij ook niet. Na enige ruggenspraak blijkt dat scouting de zaal toch echt wel nodig heeft, en dat om half twee. Dat lucht op, en wij beloven dat we er alles aan zullen doen om een halfuur sneller te zijn dan onze planning. De strijd begint. Een overweldigend aantal Hemus-jongeren doet
Wim oogt verontrust. En terecht. We weten enkele rolcontainers vol stoelen, voortgeduwd door enkele nijvere scouts, met enig door grijs haar gewonnen gewicht rechtsomkeert te laten maken. Wij hebben een vreemd voorgevoel. En ja, even later meldt zich een opperscout met de mededeling
mee, de volwassenen laten het een beetje afweten. Dit jaar hadden we niet extern geworven, behalve dan passief via de website. Bij de senioren won die ene van buiten, Wilbert de Jong van Phocas, overtuigend. Erik Lysen was Hemus’ beste senior, als we de ‘correcties’ wegens leeftijd, geslacht en drukke baan meerekenen. Achter hem kwam Ank Verrips - vrouw! - en Sven van Essen - Jongens 16! Het leuke van de HEK is dat iedereen wel kans op een prijs heeft. Jet Passchier was de enige in Meisjes 16, en kreeg dus een taart, en enkele pechvogels kregen ook zo’n Hema-baksel. De prijsuitreiking was al om één uur: mooi op tijd voor de scouts. Maar die hadden toch al iets anders geregeld - je bent niet voor niks scout. Iedereen tevreden dus.
Jet
‘Volgend jaar’, beloofde organisator Patrick Brauns, die helemaal de smaak te pakken heeft, ‘gaan we er iets groots van maken!’
www.hemus.nl
februari 2008
pagina 3
Van
de voorzitter Wortel-sinaasappelsoep -- door Maarten van Staalduinen
Dit keer wil ik het hebben over wortel-sinaasappelsoep. Wanhoop niet, je leest geen kookrubriek, maar het is wel illustratief voor waar ik de afgelopen tijd mee bezig ben geweest. Eerst het kerstdiner, daarna een oud-ennieuwmaaltijd, toen de Nieuwjaarsborrel bij Hemus en vervolgens mijn verjaardag, en iedere keer stond ik te koken. De laatste keer stond er o.a. wortel-sinaasappelsoep op het menu. Ik had het nog nooit gemaakt en dacht dat dit een begin zou zijn, dat aan de maaltijd iets extra zou geven. Nou ik had me beter kunnen beperken tot de hele zalm uit de oven want het eindresultaat was dan wel een prachtige oranje en rijk geurende soep, maar hij was niet echt lekker - maar wel apart (dat zeiden de gasten dan ook, "wat een bijzondere soep", maar niemand nam een tweede bordje). Ach, zo gaat dat soms, niet alles kan altijd goed gaan. Zo ook de Nieuwjaarsborrel, die was dit jaar opgeluisterd met kleine hapjes* van de barbecue. Peter Vries had het laten aankondigen, en was er al helemaal trots op dat we dit jaar zijn afscheid van Hemus luister bij konden zetten op de Nieuwjaarsborrel. Nu moet je weten dat Peter jarenlang de Activiteitencommissie heeft voorgezeten en de laatste tijd steevast een van de initiatiefnemers was van de Hemus Barbecue in de zomer. Het leek dus een gepast en mooi afscheid (Peter gaat samenwonen in Tilburg; je kunt het hem moeilijk kwalijk nemen dat hij na al die jaren in Tilburg verder roeit).
Peter lag op het moment suprème met griep in bed (Peter ik heb je gemist) en ik stond er dus alleen voor. Daarnaast, en tot mijn grote verrassing, werd van de barbecue (die maar voor ca. 35 personen was ingekocht) door meer dan 50 enthousiaste proevers gebruik gemaakt. Ik heb die avond dan ook mijn voorzitterstaken niet erg kunnen vervullen want het was best wel heftig om de wonderbaarlijke vermenigvuldiging klaar te spelen, niet iedereen zal dan ook even veel van de lekkere hapjes hebben kunnen genieten. Gelukkig nam Peter Slagter de honneurs waar met een bloemlezing van meer dan tien minuten 'in oude stijl' waarin hij breed uitpakte om o.a. de klusploeg in het zonnetje te zetten als Ploeg van het Jaar. 'Heel verdiend' dacht ik nog, terwijl ik demonstreerde hoe de gesauteerde zalm met ei en dillemayonaise op toast kon worden uitgeserveerd. En ook Leonie Walta had er de stemming goed in met de botendoop. Later op de bestuursvergadering bleek uit de feedback dat de Nieuwjaarsborrel een succes was, maar dat men toch wel graag ietsje meer van de hapjes had gelust. Ik geloof niet dat het bestuur toen veel begreep van mijn opmerking dat ze nog blij mochten zijn dat er geen wortelsinaasappelsoep op het menu stond…
Handboek Hemus 2008
Gebundeld te koop
Nieuwe afroeiregels
De jaren 2006 & 2007
Editie 2008 van Handboek Hemus - door sommigen onterecht nog wel eens Het rode Boekje genoemd - is verschenen. Het bevat belangrijke aanpasssingen, met name de afroeiregels zijn veranderd.
De redactie heeft alle Maanden van 2006 en 2007 gebundeld en volledig in kleur laten drukken. Ondanks de verkleining tot A4 blijft het prima leesbaar.
Het wordt niet als boekje verspreid: je moet het downloaden van de website. Je vindt het op www.hemus.nl onder het kopje ‘Officieel’. Nieuwe leden ontvangen het Handboek wel op papier, via de instructeurs. Halverwege februari zullen die beschikbaar zijn. [kt]
Bestellen Als je een van deze dingen wilt hebben, bestel dan nu. Alles kost 17 euro per stuk. Stuur dan een mailtje aan
[email protected]. [kt]
Binnenkort in je elektronische brievenbus
Hemus Ledenenquête 2008 Ergens in de komende weken kan je een uitnodiging verwachten om de Ledenenquête 2008 in te vullen. Die heeft zoals altijd een tweeledig doel: - vaststellen wat de wensen van de leden zijn - inventariseren wie welke vrijwilligerstaak wil uitvoeren Die twee kunnen niet zonder elkaar: als er geen vrijwilligers zijn, kunnen de roeiwensen niet worden ingevuld. Met de enquête hopen we de huidige schaarste aan vrijwilligers weg te werken. Weet je nu al dat je best wel een bepaalde taak wil uitvoeren? Meld je dan direct bij
[email protected]! Dit jaar besteedt de enquête ook aandacht aan de nieuwbouw: wil en kan je wat bijdragen, in de vorm van geld of op een andere manier - dan kan je dat daar vrijblijvend aangeven. Ergens halverwege februari krijg je de enquête in de bus.
Kragtwijk en Grebbeliniedijk
Toewijzingsboten Vanaf nu traint Marnix Mus in de Kragtwijk, een van onze twee boten van categorie 4: de toewijzingsboten. Hij heeft deze skiff toegewezen gekregen tot en met de Winterwedstrijden eind februari. Op de foto van Daan Smit hieronder zie je Marnix in de Kragtwijk. Binnenkort komt ook de Grebbeliniedijk weer in het water, doordat de Head-zenuwen toenemen. Diverse ploegen zijn aan het trainen voor die wedstrijd, en een ploeg niet al te oude rotten gaat de eer van Hemus in die boot hoog houden op de Head. Wie een boot toegewezen wil krijgen moet aan flink zware voorwaarden voldoen. Uiteraard categorie drie afgeroeid, en je moet het plan hebben om bij de eerste paar in een niet al te flauwe wedstrijd te eindigen. En wij moeten dat geloven. ‘Wij’ dat zijn de wedstrijd- en de materiaalcommissaris. Bij de Head zijn de regels wat minder strak... Wie in aanmerking wil komen voor een toewijzingsboot moet dat te kennen geven via
[email protected]. Niet allemaal tegelijk, er zijn maar één skiff en één acht.
Even was het winter - foto’s kt
februari 2008
pagina 4
Ponnoplastic
Spuitgieten langs de Eem Jojo's, scoubidoutouwtjes, tentelastieken of sanitaire afdichtingen. Vrijwel iedereen heeft wel eens producten van Ponnoplastic in handen gehad, maar zonder zich af te vragen waar het vandaan kwam. Van de overbuurman dus. -- tekst en foto’s Jos Wassink
De kunststoffabriek aan de Eem staat er al 67 jaar en drie generaties lang. De huidige leiding berust bij commercieel directeur Joop Pon en diens broer, technisch directeur Carel Pon. Carel is een fitte vijftiger met blauwe ogen en kort krullend haar. Hij draagt een lichte broek, zeilschoenen en een bruin leren jack. Op de foto wil hij niet. Hij en zijn broer zijn telgen van het Pongeslacht dat in Amersfoort en omgeving goede zaken doet. Hun overgrootvader is de grondlegger van het Pon-imperium. Zijn zonen gaf hij paarsgewijs een bedrijf mee: een fietsenfabriek, een auto-importbedrijf en een handel in wasmachines. De broers met de fietsenfabriek
'Empo' hadden kunststofonderdelen nodig voor handvatten en trappers. Dat was 67 jaar geleden het begin van het huidige Ponnoplastic aan de Eem. Ik moet de blauwe garagedeur maar omhoog trekken, vertelt Carel via de telefoon. Er zit vandaag nog niemand op kantoor en in de fabriek horen ze me niet. Eenmaal onder de blauwe deur door sta ik in een grote hal met stellingen links en rechts. Veel dozen en pallets met plastic korrels. Het is, in de woorden van Carel Pon, een beetje 'hokkerig geheel' met zes hallen, een klein getimmerd hok dat als verwarmde kantine fungeert en een kantoor dat vandaag dus gesloten is. In de productiehal werken drie
man en staan even zoveel machines te produceren. Dat gaat in een rustig tempo. Carel Pon toont het principe van spuitgieten. De installatie zuigt met een soort stofzuiger korrels op uit een bak. Plastic korrels met slechts hier en daar kleurstofkorrels die niettemin het hele product kleuren. De korrels worden in een meterslange buis langzaam verhit en doorgeperst naar een mal. De mal is de kern van het proces: een precies sluitende stalen vorm waarin de vorm van het product is uitgespaard. Onder hoge druk en op ongeveer tweehonderd graden wordt de kunststof in de mal geperst. Even later opent de mal zich en het product valt eruit. Of het nu een tandwiel is, een stel tentelastiekjes of een vloertegel.
Er verdwijnt wel werk naar China, dat is merkbaar in de branche. Ponnoplastic hoopt dat tegen te gaan door vast te houden aan eigen ontwerp, eigen productie en eigen mallen. Een grote en constante markt vormen producten voor de bouw (conische afstandshouders voor gegoten betonnen muren bijvoorbeeld), voor sanitair (tussenringen voor pijp en pot) en voor ventilatie (roosters met scharnierende lamellen). Daar tussendoor komt soms opeens een rage, waar het bedrijf op inspringt. Zo waren er de scoubidoutouwtjes, de hoelahoepels, jojo's en niet te vergeten de goedbedoelende armbandjes (tegen aids, kanker, armoe en lelijke muziek). In het bedrijf aan de Eem werken drie man en de technisch directeur, en voor anderhalve dag per week een boekhouder. Aan de overkant is er een inpakafdeling en daar werkt ook de financiële directeur. Verder doet het bedrijf beroep op sociale werkplaatsen en gevangenissen voor assemblagewerk.
Hemus?
Geit?
Iedere Maand prijkt er boven iedere pagina een geitekop. Lang niet iedereen weet waar dat nou weer op slaat. Toch is het wel degeljk Hemus. We zijn haar eens gaan opzoeken. -- door Koos Termorshuizen Hemus heeft roerige jaren gekend. Voorzitter was toen Feike Tibben. Die heeft zich inmiddels ver van Amersfoort teruggetrokken in een prettig voormalig boerderijte op het noordOverijsselse platteland, in Onna. Feike is een energiek tiep, hij gaat waar hij voor staat. Dat was in zijn tijd het Huis van de Watersport, een idee uit zijn koker. In die tijd zat er een heel ander college van B&W dan nu, en moest er gestreden worden tegen politieke tegenstand - nu wordt er samengewerkt.
Plannen voor uitbreiding zijn er niet. Er zijn geen opvolgers van een vierde generatie en de huidige directeuren willen er hooguit nog tien jaar mee doorgaan. Vandaar dat plannen om te gaan verbouwen of uit te breiden terzijde zijn geschoven. "Ik heb geen zin om van die tien jaar één jaar in de ellende te zitten voor de verbouwing," zegt Carel Pon. "Dat doe ik mezelf niet aan."
niet zo
maar zo
Handboek Hemus is allesbehalve een rood boekje. Toch noemen sommige oudgedienden het zo. We sturen hen niet naar een strafkamp.
Dat zou de Grote Roerganger wel gedaan hebben. Met hem worden wij dan ook niet graag vergeleken. Dus er is maar één Rood Boekje.
Bij zijn afscheid als voorzitter kreeg Feike van het nieuwe bestuur een geit, want hij ging toen zijn boerderette betrekken. Die geit werd uiteraard Hemus gedoopt. Feike stuurde een ansichtkaartje met een geitje om te melden dat het beestje het goed deed, en dat plaatje siert nu De Maand. Hierboven zie je de echte Hemus, gefotografeerd in het afgelopen najaar. Ze heeft al diverse kinderen gebaard, en is niet de makkelijkste. En ze is, anders dan wij, riant gehuisvest.
• uit Marjolein Koot • Hans Rovers • Karin Pattisina
• in Mark Scholten • Claudia van Niekerk • Anthonie Verschuure • Koos Iestra • Jacqueline l'Ami • Joris Lans
www.hemus.nl
februari 2008
pagina 5
Watjeswinter Vanochtend alweer niet geroeid. De tweede zondag op rij dat het te hard waaide op de Eem en dus vaarverbod. Ik ga daar niet over klagen. Op een gegeven moment zakte de wind een beetje terug en mocht er opeens weer wel geroeid worden. Wel stonden er flinke golfjes op de sloot. Een skiffeur die het geprobeerd had, was niet verder gekomen dan de deerniswekkende insteekhaven om daar tussen een gasschip en opgetaste sloopauto's een paar keer op en neer te varen. Ik zelf ging fietsen, anderen ergometeren. Ach, je moet wat. Het is wel opvallend dat een vaarverbod de laatste tijd veel vaker door wind veroorzaakt wordt dan door vorst. Het lijkt erop dat Al Gore gelijk heeft gekregen. Minder vorst, meer wind, neerslag en grijze luchten. Het wordt tijd voor een nieuwe tak van sport: het winterzeilen. Wind zat. - JW
Geen watjes
Voor het eerst het water op -- tekst en foto’s Daan Smit Eindelijk mogen ze dan het water op! Na meerdere malen indoortrainingen in verband met een vaarverbod blijkt 10 minuten nadat ze aankomen het stoplicht op hemus.nl verdwenen te zijn. De training begint zoals alle eerste trainingen en er wordt stevig tegen de wind in getrapt. David roept na een hoge golf dat hij "bootangst" heeft! (En vond het leuker om dat pas op het water te vertellen!) Evelien, Fieke en Jip worden door Susanne tussen de golven door gestuurd maar belanden uiteindelijk aan lager wal. En toen zaten ze vast. Gelukkig konden Maaike en Daan met de coachboot een succesvolle reddingsactie inzetten. Edzard, Siebren en Daan doen het rustig aan maar schrikken toch wel van het heftige weer. Toen iedereen weer veilig aan land was bleek het vaarverbod er al lang weer te zijn. Wisten wij veel...
SLIJTERIJ DE KOLKRIJST Ruim gesorteerd in wijn, bier en binnen- en buitenlands gedestilleerd. Ook verhuur van Heineken Cooltap en Grolsch Thuistap.
Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland telefoon 033 455 3000
www.hemus.nl
februari 2008
pagina 6
Buiten de boot: Sybout Hiemstra
Gorcum - Sneek, zeilend
Sybout Hiemstra (61) nam het initiatief de nieuwste dubbelvier ‘Armando’ te dopen. Dat was de aanleiding om eens bij hem langs te gaan, met de gedachte dat er een stukje zou komen over hoe zo'n tandarts daar nou toe kwam. En hoe zijn roeiverleden was. Maar er bleek veel meer te noteren te zijn. -- door Koos Termorshuizen 'Mijn vader roeide. Het was voor mij roeien of zeilen, en als twaalfjarige koos ik voor zeilen. Dat deed ik dus daar op de Merwede, tussen de grote schepen door. Dan leer je het wel. Ik was echt een wedstrijdzeiler - trouwens, dat ben ik nog steeds. Op het IJsselmeer doen we met tweedaagse wedstrijden mee en ook op het Markermeer, op doordeweekse avonden. Momenteel hebben we een kajuitzeilboot, de ‘White Hawk’, en - niet verder vertellen hoor - sinds kort ook een motorboot.
voorroeien na de doop Een huis op een ruim stukje grond op de Berg, wie wil dat niet. 'In 1974 konden ze de grond hier niet kwijt, dus hadden ze maar een plan voor een woonhuis gemaakt. Toen hebben wij de grond met het plan gekocht. Met wat flinke aanpassingen - het huis een stukje omhoog - was het prima geschikt voor mijn praktijk aan huis. En de ligging is heel goed voor een tandartspraktijk: vlakbij het station.'
we kunst. En hier kunnen we wel wat kwijt aan de muren in het woonhuis en in de praktijk'. En inderdaad, onder meer Heijboer en Brood hebben mooie plekken. Twee Indonesische houten wachters - erfstukken - wachten op een kleine restauratie: de jonge Sybout heeft ze ooit in een driftbui uit de ouderlijke ramen gegooid, en nu missen ze allebei al vele jaren hun neus.
Het huis krijgt inwendig net een schilderbeurt. Desondanks is het direct duidelijk dat we hier met een liefhebber van moderne kunst te maken hebben. 'Ja, dat is leuk. Sinds onze vijfentwintigjarige bruiloft, toen we ons eerste bronzen beeld kregen, kopen
Als jongere ging ik zeilend - zonder motor - naar de wedstrijden toe: vanuit Gorinchem naar de Sneekweek, naar de Kaagweek. Eenmaal is me dat bijna fataal geworden, toen de Valk waar we in voeren op het AmsterdamRijnkanaal door een vrachtschip doormidden gevaren werd. We kwamen in het water terecht, maar het liep allemaal goed af. We hadden een Spanker, van hout, en sinds we in Amersfoort wonen hebben we die laten onderhouden door Elzenaar. Daar
Op de Waddenzee bij Elzenaar zag ik vaak mensen rommelen met roeiboten, en ik vond dat dat er wel leuk uitzag. Toch duurde het jaren voor ik de stap zette. Via zo'n vijftigpluskennismakingscursus. En toen was ik helemaal verloren.'
het bronzen beeld Das Tier van hem in de Zonnehof zien staan, en dat is een jaar niet uit mijn hoofd geweest. Toen heb ik maar eens geïnformeerd of er nog een van de drie exemplaren te koop was - en zodoende heb ik die nu.'
Maar we zijn hier niet om het over roeien te hebben. 'Armando? Die ken ik twintig jaar via een wederzijdse vriendin. Ooit had ik
'Nounou, die Sybout doet nogal wat', dacht ik bij vertrek. 'Trouwens’, zei hij terwijl hij nog even nar een foto zocht, ‘ik heb ook paardgereden, wedstrijden ook, springconcoursen'. En vier dagen per week is hij vanaf acht uur 's ochtends paraat als tandarts. Met uitzicht op een Armando en twee werken van Lacroix.
Kunst vanuit de tandartsstoel
...geen neus...
De Jaarpuzzel 2007 was weer zo moeilijk dat er slechts een handvol moedigen aan begon. En één van hen leverde een foutloze oplossing in, dus zij - Suzanne Heijbrock - won de Hemuskalender. Hieronder de oplossing. L
A
D
D
E
R
C
O
M
E
C
K
L
E
V
A J O E
N O O M H
N H D N D L E
M A B O E G J I T
U
T
C H
O E
O V M
U E W U
B
S
N
A
T
R E
O
D
E
E
E
C M
R
O
W
E
E
P A U L V E E N E M A N S P R IJ S
E N R A O R G T C A C D C E B N
T H G
I E
T T
I R
E O
E
R
O E R
R N U
Z S P
I I
T T
T E
E
R
H L H R H D O A
O E B O O E R N
C S O W T L G D
O L O I T A E
U T N E J N
I
S
B
R
U
G
G L E R
C B U I
L O N V
U T E I
B E S E
N S R
E
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
Ter ziele Borrelend over de Eem Natte plek in de DDR Grijze golf 'Pas was ik in Milaan' Daan strikes again Voer voor achten Definitief naar Hemus? Slechte naam voor een boot Voor fietsen W8ff Handbal, zwemmen, roeien Werden Atla bijna fataal Op zaterdag de snelste BDU-toppertje Gepromoveerd naar Boston Gouden Eend ging niet door
