DeMaand van Hemus. deze pagina. Foto s?

in kleur op www.hemus.nl

november 2006

De Maand van Hemus ZONDER BEER

MALESLUISBRUG

VERBORGEN?

geen winst!

Hij komt er echt

Rivier!

pagina 2

deze pagina

pagina 6

JUNIORENCOMPETITIE IS OKEE

BUKKEN HOEFT NIET

5 km lopen, 10 km fietsen, 3,5 km roeien

Wijnand wint Paul Veenemans Prijs 29 oktober - Wijnand Schoemakers heeft het J18 veld op de Paul Veenemans Prijs gewonnen. Na het fietsen en het lopen stond Wijnand nog tweede, maar met roeien was hij veruit de snelste waardoor hij de winst nog ruim kon pakken. Er deden in totaal vier Hemusroeiers mee aan de Paul Veenemans, waarvan Wijnand de snelste loper was, André Haveman de snelste fietser, en Jantinus Ziengs de snelste roeier (slechts 0,8 seconde voor Wijnand). Martijn Roelofs zou de snelste schaatser zijn maar hij had de pech dat het schaatsen niet doorging door een brand eerder dit jaar bij de Nijmeegse ijsbaan. Overall was Wijnand met zijn zestiende plaats de snelste man van Hemus, twee plaatsen voor Jantinus. Wijnand’s winst werd door de organiserende studentenvereniging Phocas beloond met een zelf geknutseld wijnrek, met als motto dat junioren nog moeten leren drinken (de snelste veteraan werd beloond met een looprek…). [lw]

Foto’s? Steeds meer mensen die foto’s schieten menen professionele fotograaf te moeten spelen. Zo ook bij de PVP: de daar gemaakte matige amateurkiekjes worden alleen tegen betaling ter beschikking gesteld. Men probeert gratis gebruik te voorkomen door de foto’s van tekst te voorzien. Vanuit onze vrijwilligersgedachte vinden wij dat een foute ontwikkeling waar we niet aan meedoen. Binnen de professionele sport zou dit een ander verhaal zijn. [red]

WELKE RIVIER?

Nieuwe douches in aantocht Heren wordt dames, dames wordt heren Het lijkt erop dat de ellende met de douches binnenkort verleden tijd is. Van Hoogevest zorgt voor twee splinternieuwe cabines. Tegelijk worden de bordjes verhangen: de heren- en dameskleedkamers worden ‘omgedraaid’ omdat er nou eenmaal meer mannen dan vrouwen gebruik maken van die dingen en omdat de rechter het grootst is. We hopen dat de jeugd verantwoorder met de nieuwe spullen omgaat dan met de oude. [kt]

Malesluisbrug Bij Gemaal Malesluis komt een fietsbrug over de Eem. Eind 2007 moet hij er liggen. De centrale doorvaart wordt minimaal 12 meter breed, en er komt minstens één nevendoorvaart van minimaal 7 meter breed. Deze maten zijn specifiek op roeiers afgesteld met medewerking van Allard Tempel van Tromp. Hij werkt bij de gemeente Soest, die het project leidt. Er is nog geen definitief ontwerp. Hieronder de artist’s impression die de gemeente Soest ons ter beschikking heeft gesteld. Wordt vervolgd. [kt]

Dit blad wordt al jaren in het kader van het onderwijs geprint door

Niks klopt Zo’n mooie stille doordeweekse dag. Woensdagochtend. Lekker een potje roeien, weer eens wat anders dan werken. Niet te lang, want zo lang wil dat werk niet zonder ons. Een drukte van belang, we wachten met een potje koffie even tot de grootste drukte voorbij is. Een van de andere roeisters heeft problemen met het voetenbord van haar C1, en inderdaad, het ding klopt van geen kanten. Met enige moeite prutsen we het op zijn plek, volmondig toegevend dat dit soort constructies verboden zou moeten worden. Dan teuten we met ons mooie rode bootje op de schouders het vlot op. Krak! mijn maatje zakt door het op/afstapje. Even goed kijken, en ja hoor, al die ouwe zooi is rot. Weg ermee. In een kwartiertje zijn alle gevaarlijke stukken hout weg, maar de pijn bij mijn maatje wordt er niet minder door - en dat net na een zweepslag in dat been. Kom, het water lokt. Shit, een van de schoenen ligt eruit: twee van de vier boutjes ontbreken. Dat zijn speciale boutjes. Gelukkig weten we de sleutel van de werkplaats te vinden - en in alle 1000 jampotjes zit geen enkel geschikt boutje. Dan maar die twee resterende goed vastzetten en in het schadeboek melden. Hèhè, eindelijk van wal. Tot de laatste woonboot. Geroep. Die ene van die C1 heeft weer problemen met haar voetenbord. We naderen haar omzichtig en coachen het voetenbord weer naar z’n plekje toe. Wij korten ons tochtje in tot een retourtje Ladderboom. Daarna blijven we nog lang hangen op het terras, want de ochtend is toch al naar de mallemoer. ‘s Avonds na kort telefonisch crisisberaad de makers van die mooie roodgezijkante op/afstapjes gevraagd of ze snel nog een stel van die dingen willen maken. Ja natuurlijk! Heerlijke sport dat roeien!

En dat tot volle tevredenheid van de redactie. De Borgwal is een school voor moelijk lerende kinderen, en wil graag meer opdrachten zodat de leerlingen relevant werk doen. Doel van de lessen is hen vaardigheden te leren waarmee ze zelfstandig kunnen functioneren inde maatschappij. Ook opdrachten van bedrijven zijn welkom. Misschien een idee? Neem contact op met docent Anneke Eggenkamp via [email protected] of telefoon 033 472 2165.

Woensdag 15 november 20 uur ALV Sporthal Zielhorst pagina 5

zie pagina 6

De Maand van Hemus wordt tienmaal per jaar aan alle leden van Roeivereniging Hemus toegezonden. Redactie: Ilja van Buitenen, Yvonne Servaas, Daan Smit, Koos Termorshuizen, Leonie Walta, Jos Wassink Adreswijziging naar [email protected] Kopij, foto’s en tips naar [email protected]

november 2006

pagina 2

Overgewaaid uit Australië

Juniorencompetitie

Surfboating

Zonder beer geen winst

Op 13 september jl. ontvingen Marien Mortier, Feike Tibben en Jan Paul Kleijwegt het volgende emailbericht van Koos Iestra: Heren, Nog weer eens iets nats op zee doen? http://www.nlroei.nl/displayarticle-1685.html Groet, Koos. Even doorlinken naar het door Koos aangegeven artikel maakte veel duidelijk. We moesten maar weer eens de zee op en wel op 14 oktober 2006 vanaf het strand van Wijk aan Zee. Dit keer niet scullend, zoals in 2003 toen we van Jersey naar Carteret (Normandië) zijn geroeid, maar boordroeiend in een sprint door de branding naar een keerboei en dan weer 400 meter terug om op de golven surfend zo snel mogelijk weer op het stand te komen.

-- door Daan Smit De eerste juniorencompetitie begint lekker als we op Hemus merken dat Daniël ziek is en niet mee kan naar RV Vada. Daar valt mee te leven (sorry Daniël), we moesten uiteindelijk alleen een stuur ter vervanging regelen en wat vaker roeien.

-- door Jan Paul Kleijwegt Eerst maar eens wat mooie filmpjes bekeken op de site www.surfboatholland.com. Dit is wel iets om een keer te proberen. Na wat heen en weer gemail en het inschakelen van Jens Berlinicke als vervanger voor Feike, stonden we op 14 oktober bij Strandpaviljoen Kesseler te Wijk aan Zee klaar om de branding te trotseren. Branding was helaas iets te veel gezegd. Er stond een flauw oostelijk windje, wat de zee had gereduceerd tot een vrijwel gladde plas water met een enkel klein golfje. Eerst maar even de boten bekeken. Surfboats zijn van Australische origine en werden door de reddingbrigades gebruikt voor reddingen vanaf het strand. Surfboats worden boordgeroeid door roeiers die schuin achter elkaar zitten. De stuurman staat in de boot en stuurt niet door middel van een roer maar met een riem. Pikant detail is dat de boot geen rolbankjes heeft maar een glijzitting. Dit is een polyesterkuipje waarin de roeier plaatsneemt en dat goed nat moet worden gehouden om het glad te houden om te kunnen glijden. Uit eigen ervaring weten we inmiddels dat ook een spuitbus vaseline hierbij handig van pas komt! Starten is spectaculair. Je legt de boot in zee en gaat in het water naast de boot staan. Er wordt gestart door een vlag- en geluidssignaal. Je klimt in de boot en roeit weg. Natuurlijk kan hierbij het nodige misgaan, zoals dat er iemand niet in de boot kan komen of bij het inklimmen zijn riem uit de (open) dollen trekt.

Er werd geroeid volgens het knock-out systeem. Dus steeds twee ploegen tegen elkaar, waarbij alleen de winnaars door gaan naar de volgende ronde. Vrijwel alle ploegen die meededen hadden nog nooit surfboat geroeid. Wel was er veel 'stillwater' ervaring aanwezig, ondermeer door deelname van de

nationale Bondsvier. Onze eerste race roeiden we tegen de sterk uitziende mannen van de Amstel. Ondanks een stuurfoutje, waardoor we flink uit koers raakten, konden we onze voorwedstrijd toch winnen, zodat we in de kwartfinale moesten uitkomen tegen "Team Kesseler". Dit was de schuilnaam van het thuisroeiende en surfboatervaren mixedkwartet van Surfboat Holland. Hoewel "Team Kesseler" vooral bij start duidelijk beter en ervarener was dan wij, konden we ze roeiend wel weer inhalen. Hierbij bleek ook dat een grote rol voor de stuurman is inge-

ruimd. Onze ervaren Engelse stuurman maakte goed gebruik van de enkele kleine golfjes die er waren, zodat we zelf een beetje surfend als eerste weer bij het strand waren. In de halve finale was de lichte vier van Proteus onze tegenstander. Volgens Marien een bondsselectie, dus een op papier sterke

Bruno en Lotte

Op naar Vada in twee auto's. Alles goed geregeld maar wel even slikken van het vlot dat zo'n 5 à 6 meter lager ligt dan de loods. Gelukkig viel het mee (bovendien is het voor hun een gewoonte) en na de introductie en uitleg lagen de eerste roeiers al gauw op het water. Lotte brak het ijs en begon als eerst in de skiff. Toevallig ook haar eerste skiffwedstrijd! En hoe kan het ook anders, de tegenstander was ruim een kop groter dan haar. Door hard trappen leverde dat uiteindelijk maar 1 bootlengte verschil op over een afstand van 500 meter. Niet getreurd, er moesten nog 4 keer gestreden worden.

tegenstander. We startten slecht, want mijn riem vloog uit de dol. Furieus roeiend wisten we de Delftenaren bij te houden. Bij de boei ging het bij ons perfect, maar de Protanen raakten in de knoei en kwamen geheel stil te liggen, zodat we ook deze race wonnen. De finale was een onbegonnen klus. De internationaal al succesvol gebleken bondsvier verslaan was ook voor ons, ervaren veteranen, niet haalbaar. We maakten foutjes en werden er duidelijk afgeroeid. Een mooie roei-ervaring rijker, met een pijnlijke kont en met dank aan Surfboat Holland voor de organisatie van dit leuke evenement, keren we terug naar de binnenlanden van Utrecht. Volgend jaar doen we als het even kan en hopend op een dan mooie branding, weer mee.

Bruno pakt zijn skiff

Maar uiteindelijk toch wel een beetje getreurd aangezien het er niet echt beter op werd. We hebben ons 5-0 verlies weg moeten werken met een kilo pepernoten, stroopwafels een drankje op kosten van de zaak. Wat bleek bij terugkomst in de villa… Hoog, hoog op een eenzaam plekje zal al de hele dag een lief schattig beertje met een rood Hemus-shirt in de villa. ONZE MASCOTTE WEL TE VERSTAAN!!! Vergeten! Dat verklaart alles…

Op de foto van links naar rechts Jens, Koos, onbkend, Jan Paul, onbekend en Marien.

Lotte tankt zich vol

www.hemus.nl

november 2006

pagina 3

Goed roeien leer je in een single boot Grote belangstelling voor Hemus-toertochten

Beginnersinstructie vernieuwd Ook dit najaar zijn weer enkele tientallen mensen een proeflidmaatschap bij Hemus aangegaan. Deze beginners krijgen op een andere manier instructie dan voorheen in de Roeischool, want de instructiemethode van Hemus is vernieuwd. -- door Hans van Vonderen De nieuwe lichting leert niet alleen roeien en sturen in een C2* of C4* maar zij krijgen bijna vanaf het begin ook les in een C1 waar ze over enkele maanden ook in zullen afroeien. De verandering in de instructiemethode sluit aan bij de huidige internationale opvattingen over het leren roeien. Binnen de KNRB wordt deze aanpak ook wel de cybernetische methode genoemd. Kern van deze methode is dat de leerling direct feedback krijgt van het materiaal waarin hij of zij roeit. Deze feedback wordt gegeven doordat de leerling zelf (goede of foute) handelingen verricht. En doordat een single boot nu eenmaal meer en directere feedback geeft, is dit boottype het meest geschikt voor deze aanpak. In het verleden koos men na het beginnersexamen gelijk voor een C1cursus. Nu zijn dus beide disciplines geïntegreerd waarmee de Roeischool zich professionaliseert om de kwaliteit van onze roeiers op een nog hoger niveau te brengen. In ploegen roeien Bij Hemus hebben we dit cybernetisch deel ondergebracht binnen de reeds bestaande roeioplei-

ding omdat we ook het roeien in een ploeg belangrijk vinden. Niet alleen om roeitechnische redenen maar ook om sociale redenen.

Dobberen door de Biesbosch Aangemoedigd door een redelijk opbeurend weerbericht (windkracht 5) verzamelden zondagmorgen 22 oktober vijftien Hemus-enthousiastelingen zich in de Villa. 'Wij gaan de Biesboschtocht varen, op naar Dordrecht'. -- Frank Nieuwenhuijsen doet verslag in kaart, beeld en woord

In Dordrecht stonden vier wherry's voor ons klaar. Na koffie in het schitterende clubhuis van de Dordtsche en na uitleg over de route, snel de boten afgesteld en het water op.

Ploegen die in de Roeischool ontstaan zijn blijven soms wel vele jaren in stand. Als vereniging vinden we het nog steeds een belangrijk voordeel dat nieuwe leden direct onderdeel zijn van een ploeg met 'jaargenoten'. De ervaringen tot nu toe zijn zonder meer positief. De leerlingen vinden het leuk om 'zelf' te roeien en de meeste leren veel in relatief korte tijd. De instructeurs vinden het een uitdaging om hun leerlingen in een C1 'los te laten' en sommige staan versteld van wat beginnende roeiers na enkele lessen al kunnen. Ook het roeien in de ploegboot ondervindt een positieve invloed van wat leerlingen zelf ontdekt hebben van wat kan (en wat niet kan) in een single boot. De komende maanden wordt er vanwege de temperatuur van het water (en het daarmee samenhangende risico bij omslaan) even niet geroeid in C1-tjes maar in het voorjaar zul je ze weer zien uitzwermen rond het vlot.

De bemanning van 'De Papendrecht' maakte een ererondje om hun waterkaart op te vissen en toen met z'n allen het Wantij af. De Hollandsche Biesbosch in. Onze gastheren hadden op de kaart een paar sloten aangegeven die we absoluut moesten nemen, maar eenmaal op het water lijkt alles anders. 'Waar moeten we in?' 'Heb jij iets aan stuurboord gezien?' 'Ja hoor, daar is een laag bruggetje, daar kunnen we onderdoor'. 'Het is niet erg breed, maar ja, die extra peddels hebben we niet voor niets bij ons'. De vaart werd steeds smaller en ondieper. Keren konden we niet meer, we moesten wel verder. Het was even niet echt roeien, meer peddelen, maar mooi was het zeker.

De loods is vol

Geen nieuwe privé boten Afgelopen jaar is er een aardige uitbreiding geweest van de vloot van Hemus en van het aantal privé boten. Dat heeft gevolgen voor de beschikbare ruimte in de loods. Ook al liggen de meeste privé boten momenteel op niet zo toegankelijke plekken, het bestuur heeft besloten vanaf heden geen privé boten meer toe te laten. De loods is vol.

Inloopavonden Roeischool succesvol Voor het tweede achtereenvolgende jaar organiseerde de roeischool inloop roei-avonden op de woensdagavond. In eerste instantie voor net afgeroeide leden om vaker te roeien, op zoek te gaan naar ploegleden of gewoon gezellig met je eigen ploegje mee te roeien. Echter er waren ook leden van de partij die al langer roeiden. Erg makkelijk om nieuwe roeiers te leren kennen. Je was altijd verzekerd van een plaats daar ter plekke gekeken werd wie in welke boot mee kon. Een goed initiatief dat zeker volgend jaar zo rond april weer opgepakt zal worden. Piet Hilhorst stond vaak op de zeepkist om het te regelen wat erg gewaardeerd werd. Ank Verrips heeft al aangekondigd om Piet volgend seizoen hierin te ondersteunen.

De sloot kwam gelukkig op breed water uit waar we snel de twee andere boten vonden. Op een oppertje ons lunchpakket genuttigd en even later bij de jeugdherberg iets warms gedronken.

Rond vier uur wachtte de toercommissie van de Dordtsche ons op. En onder een drankje kwamen de verhalen los. 'Een volgende keer moeten jullie eigenlijk de Brabantse Biesbosch in, die is mooier, maar dan moet je wel de Nieuwe Merwede oversteken en twee sluisjes door'. Misschien, later, maar ik vond dit een hele mooie tocht. Bedankt mensen van de toercommissie!

www.hemus.nl

november 2006

pagina 4

Tweemaal blik in Hilversum

SLIJTERIJ DE KOLKRIJST Ruim gesorteerd in wijn, bier en binnen- en buitenlands gedestilleerd. Ook verhuur van Heineken Cooltap en Grolsch Thuistap.

De Tromp Boatrace neemt als lange-afstandswedstrijd een aparte plaats in op de wedstrijdkalender. Je kunt er praktisch alle nummers starten, de velden zijn (in tegenstelling tot de Eemhead) sterk bezet en er is een totaal aantal deelnemende ploegen is al een aantal jaar om en nabij de 400. Acht Hemus ploegen en een combinatieploeg namen dit jaar deel, in drie juniorenploegen en zes veteranenploegen.

Zevenhuizerstraat 151, 3828 PT Hoogland telefoon 033 455 3000

-- door Leonie Walta

De dag begon goed met een blik voor de VB 2- van Jantinus Ziengs en Hans Meijer. Er was echter wel één VA ploeg sneller. Dat zat de heren natuurlijk niet echt lekker, en het werd afgedaan met de uitspraak dat het "jonge snaken" waren die nog maar net het studentenroeien waren ontgroeid. Ja, ja. Een tweede blik was er voor onze eigen jonge snaken: Daan Weide, Wijnand Schoemakers, Anthonie Verschuure en Timo Spruitenburg wonnen gestuurd door Berend Mortier de J18 dubbelvier. Ze waren erg tevreden met de tijd, en Daan meldde daarom uitdagend aan Jantinus dat hij die 19.52 in de gaten moest houden.

Jantinus startte namelijk later op de dag ook nog in de dubbelvier, een uitvloeisel van het geslaagde scullproject met Robert van Spronsen op de Eemhead. De ploeg werd gecompleteerd met Hugo-Jan Janssen en André Haveman. De heren waren optimistisch over hun kansen, en het moet gezegd worden dat de zevende plaats best aardig was voor een ploeg die één keer samen geroeid had. Echter, ze waren slechts twee seconden verwijderd van het blik in het VA veld, eeuwige concurrent de Eem was ook twee seconden sneller (niets is erger dan een grijnzende Cornelis Vlastuin), en de jongens dubbelvier was uit-

eindelijk vijf seconden sneller (nou ja, een grijnzende Daan kunnen we dan nog wel hebben). Daarnaast was Eduard Knape met zijn oude vrienden van Viking en Die Leythe ook nog eens vijftien seconden sneller. Werk aan de winkel dus voor de heren. Wie weet zien we deze combinatie nog eens terug op het water. Uitslagen op www.ctromp.nl.

Puinzooi Het krachthok wordt regelmatig achtergelaten als een puinzooi. De klusploeg ruimt dat regelmatig op. Ook de Villa is regelmatig een rotzooitje. En er wordt snoep gestolen uit de voorraad. Degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn ontvangen binnenkort een brief van het bestuur thuis.

• afgeroeid

Raymond Witten S2 • Job Burgers S2 • Thea Aantje S2 • Joke Berger S2, SO1 • Annemarie Wolters S2 • Charlotte Onland S2 • Merlijn Kense SO1 • Renee van Roozendaal SO1 • Vincent van Rootselaar SO2 1x • Marnix Mus B3 • Erik Mus B3 • Jan Pieter Ruiter SO2 1x • Gerard Rosbergen SO1 • Adri Beun SO1 • Willem Beulink! SO2 1x

• in

niet zo

maar zo

Vloeibaar water, al dat gemodder door dat zachte spul, het geeft een enorme weerstand, het zuigt, het spettert.

Geen boot nodig, alleen maar wat scherp geslepen ijzer onder je schoenen, en je enige weerstand is de wind.

Pia Madsen • Cock Rootert • Jan van der Smissen • Nico Bakker • Jan Buijs • Carla van der Does • Hans Visser • Marieke van Harten • Bianca Brouwer • Hieke Vriezen • Arnoud Korporaal • Tim van der Weide • Floris van Eenennaam • Ricky Middendorp • Joep Schoenmakers • Carel Fabius • Nicolette van Haastrecht • Martin de Jong

• uit

Daniëlla de Winter • Sebas Limburg • Daan Zonderland • Bob Knegt • Koert van der Scheer • Bep van Beek • Caroline Bertrand • Kirsten Schreibers • Simon Kolkman • Ankje de Vries Herman Folmer • Elzeke FolmerVolbeda • Vincent Staal • Karin Pattisina-Sietzema • Marnix Smids • Petra Niezing • Sander Bijvank

www.hemus.nl

november 2006

pagina 5

Anton Vogelaar

De man achter de das Al maanden hebben we een nieuw lid in ons midden dat opvalt doordat hij net even iets anders is dan wij. Tenminste dat denken wij. Wie is dat toch die lange boven de 2 meter in z'n wollen pak met stropdas. Reden genoeg om eens kennis te maken met Anton Vogelaar. -- door Yvonne Servaas

Boek van de Maand: Mind over Water, Craig Lambert

Zwevend over het water

In zijn boek 'Mind over Water' gebruikt Craig Lambert zijn roei-ervaring als metafoor voor het leven. Lamberts ervaringen zijn herkenbaar, want hij is geen toproeier maar een amateur die zijn grenzen wil verleggen. En dan zijn er op het water belangrijke levenslessen te leren. Maar blijf op je hoede voor op zweverig taalgebruik. Want als het over ongrijpbare factoren als 'Qi' gaat of over de 'swing', dan heeft Lambert de neiging om voorbij de horizon te gaan. -- door Jos Wassink

Craig Lambert (1948) is een

Kortom, een proces waarin

schrijver/journalist uit Boston.

iemand over zijn persoonlijke

In 1965 kwam hij als klein

zwaktes heenstapt en zich

maar intelligent mannetje naar

bewust wordt van niet alleen

Harvard om sociologie te stu-

de anderen om zich heen,

deren. Sport was een verplicht

maar van het Al. Het lijkt mij

item op het curriculum en zijn

dat je een stevig eind moet

bescheiden postuur en formaat

roeien om tot zo'n ervaring te

predestineerde hem voor de

komen.

functie van stuurman. Als 17-

In de voormalige burgemeesterswoning van Bunschoten ontmoet ik hem waar hij met zijn vrouw Yvonne woont. Een statig pand waar het al deccenialang het een drukte is. Van burgemeesterswoning tot gemeentehuis, tot een all-in-one pand met kantoor, huis en hotel. Zijn dag is naar alle waarschijnlijkheid net even iets anders dan de onze. Om half 7 gaat de wekker, belt hij de bakker voor verse broodjes en perst hij dagelijks een setje sinaasappels uit voor zijn tijdelijke gasten. Tussendoor pakt hij nog even de stofzuiger. Anton heeft zijn huis 15 jaar geleden gedeeltelijk ingericht als hotel: het was simpelweg te groot. Dat wandelaars en fietsers op zoek waren naar een bed & breakfast was een schot in de roos. Een perfecte combi om dit naast zijn eigen bedrijf te doen waar hij actief is in de meet- en regeltechniek. Wat er dan geregeld wordt? Bijvoorbeeld de temperatuur in varkensstallen, besturingen van wasstraten zoals de Carwash in Amersfoort waar een stukje van Anton zijn kennis in zit geprogrammeerd. Na zijn bezoek te hebben voorzien van een vers ontbijtje trekt hij z'n wollen jersey pak aan en communiceert hij met de computer.

Roeien Als anti-sportief type heeft hij zich begin dit jaar in de boot laten nemen door zich op te geven voor de introductiecursus. Aanleiding was een nationale campagne om ‘oudere’ mensen meer te laten bewegen. Na in het verleden druk te zijn geweest met het studentencorps, dammen en programmeren is hij gevallen voor het roeien. Een test die hij moest doen op o.a. zijn conditie en cöordinatie gaf een uitermate interessante uitslag. Een tien voor de coördinatie en een niet nader te noemen cijfer voor zijn conditie waren voldoende om in actie te komen. Anton is een fervent roeier geworden en heeft ook al aan verschillende toertochten deelgenomen. Een tevreden lid. De lessen waren voor hem uitermate leerzaam, zowel het roeien als het onderhoud en omgaan met het materiaal. Stropdas Roeien doe je in een strak aerodynamisch pakje en niet in je wollen broek met bijpassend colbert, laat staan met een stropdas. Anton roeit in een prachtig wollen pak, het absorbeert, is warm in de winter en koelt in de zomer. Niets verkeerd mee. Ik zou het zelfs aan iedereen aanraden vertelt hij enthousiast! Aan zijn das mag je niet komen. Die hoort bij het pak. Als bezitter van een stukje grond in de Schotse hooglanden wil hij zijn herinneringen in ere houden. Jaren heeft hij er gewoond totdat hij weer neerstreek in de lage landen. Geen Schotse achtergrond maar hij voelt zich thuis in de omgeving van Stewart of Athol iets ten noorden van Perth. En daar komt dus dan ook die bewuste stropdas vandaan met de typische patronen. Hoeveel hij er in de kast heeft liggen? Geen idée maar het is altijd makkelijk kiezen: ze zijn allemaal hetzelfde.

een acht, neemt Lambert de

ding moest nemen over een

grote stap naar de skiff met

acht, hoe zekerheid uit te stra-

de bedoeling om mee te doen

len, ook als je zelf nog twijfel-

aan de Head of the Charles,

de en hoe belangrijk het is om

een roei-evenement over drie

door te zetten ('Don't take NO

mijl met 800 boten en 4000

for an answer'). Maar als de

deelnemers. Hij roeit in de

Charles River is dichtgevroren

voorbereiding zes dagen per

en de ploeg elke avond moet opdraven voor wintertrainingen in de indoor tanks (een roeibak met door een dieselmotor voortgedreven stromend water), dan begint de motivatie te zakken. Als stuurman heeft hij er letterlijk niets anders te doen dan zijn loyaliteit aan de ploeg te tonen. Verveling als toetssteen. Maar ondertussen ziet hij zijn examenresultaten zakken en hij neemt daarom na een half jaar het besluit eruit te stappen. De komende jaren zal hij het roeien op de rivier langs Boston alleen vanaf de kant gadeslaan. Met altijd een knagend schuldgevoel. Twintig jaar later, Lambert heeft zich na wat verschillende baantjes nu in Cambridge tegenover Boston- gevestigd als een freelance journalist en schrijver, wordt er een burgerroeiclub geopend langs de Charles Rivier: de Community Rowing Club. Lambert grijpt die gelegenheid aan om zelf achter de riemen plaats te nemen en hij leert twintig jaar na zijn stuurmanschap zelf roeien. Het aardige daarbij is dat het roeierswereldje zo klein is dat je als beginner in contact komt met toptalenten en ex-Olympiërs, althans in de buurt van Harvard. Kom daar maar eens om bij voetbal, waar de topsporters als halfgoden in afzondering leven van de gewone stervelingen. Bij roeien leven halfgoden, beginners en amateurs gezellig door elkaar heen. Lambert verbaast zich over het kleine karakter van de roeisport in vergelijking met basketball of honkbal. Wereldkampioenen roeien beoefenen hun sport als amateur en

Huize / hotel / electronics Vogelaar in Bunschoten

Uiteindelijk, na vijf jaar in

jarige leerde hij hoe hij de lei-

hebben er een baan naast. Er is

nog nooit iemand rijk geworden

week en leeft een gediscipli-

van roeien, dus waarom beoefent

neerd leven met vroeg opstaan

iemand deze loodzware sport?

(om te roeien na een kopje thee)

Het kan geen uitwendige prikkel

en vroeg naar bed. Voor Lambert

zijn, dus moet het van binnen

is de intensieve training niet

komen. Maar wat dan?

alleen fysiek, maar ook een

Tegelijkertijd valt het Lambert op

mentaal gebeuren. 'With the

dat roeiers zelf een soort morele

oars, we attempt things we can-

superioriteit uitstralen. Het krach-

not do, we confront that which is

tigst ziet hij dat verwoord op een

beyond our capacities. Mind over

bumpersticker: 'Athletes row -

water. The shell transports us

others play games'.

into the unknown' (Met de rie-

In zijn roei-opleiding krijgt hij

men proberen we iets dat we

soms tips van de kampioenen:

niet kunnen, we gaan iets aan

luister naar de boot, zet je han-

dat groter is dan onszelf.

den op gelijke hoogte weg en

Wilskracht over water. De romp

denk om je beenwerk. Hij leert

draagt ons in het onbekende).

door te zetten en af te rekenen

Lambert slaagt erin een startbe-

met twijfel en zelfmedelijden. 'Do

wijs te krijgen en hij finisht de

whatever is required despite what

Head als 46-ste van de 49 boten.

our minds says' (doe wat gedaan

Never mind. Hij heeft de race

moet worden ondanks wat je

uitgeroeid.

denkt) en 'the moment you feel

Juist die bescheiden uitslag

sorry for yourself, notice what is

maakt dit een toegankelijk boek.

happening and then kill that

Het is geen biografie van een

thought' (als je medelijden krijgt

wereldkampioen, maar de neer-

met jezelf, herken die gedachte

slag van de ervaringen van een

en breng 'm om zeep). Lambert

gewone roeier met een late roe-

leert dat er na de eerste uitput-

ping. Iemand die zich twintig

ting altijd een tweede adem ligt

jaar na de eerste ontmoeting

en soms een derde en een vierde.

eindelijk opgenomen voelt in de

Hij leert dat regen en wind een

gemeenschap van roeiers.

uitgelezen gelegenheid vormen

Mannen en vrouwen die allemaal

om jezelf te harden, om een tik-

de pijn van het water kennen en

kie onverschilliger te staan ten

die hebben geleerd door te zet-

opzichte van het weer en om te

ten. Lambert heeft nagedacht

leren dat je ook kunt presteren in

over het roeien en zijn observa-

ongunstige omstandigheden. Ook

ties zijn herkenbaar en wellicht

leert hij zijn eigen ik te relative-

ook behulpzaam. Dat hij in zijn

ren en het in dienst te stellen van

enthousiasme wel eens loskomt

de ploeg. Hij beschrijft dat proces

van het papier, zij hem verge-

als volgt: 'Transcending our per-

ven.

sonal weaknesses widens our concept of self. The expansion of

*** 1/2

consciousness involves admitting a wider spectrum of powers into

Mind over Water

our reality, gradually aligning our

Craig Lambert, 1998

personal spectrum with the social

Houghton Mifflin Co., New York,

and , eventually, the cosmic one'.

ISBN 0-618-00184-0

www.hemus.nl

november 2006

pagina 6

Boek plus dvd op komst: De Eem, 18 km verborgen rivier Voor ons, als roeiers, is de Eem niet bepaald een verborgen rivier. Maar hoe zat dat voordat je ging roeien? Onze redactieleden Koos Termorshuizen en Jos Wassink maakten een boek over ons vaarwater. Het verschijnt in december bij Koninklijke BDU Uitgeverij. Elders op deze pagina een voorpublicatie, en hier het verhaal van het boek. Een paar jaar terug startten we met de Roeischool. Als onderdeel van de introductie vertelde Koos daar wat over de Eem, en zette zelfs een puzzeltocht op met weetjes over de rivier. Hij wilde het verhaal van de Eem graag op papier uitdelen, maar zag daar geen kans voor. Intussen had hij al een hele serie foto's gemaakt en op een website gezet, www.de-eem.nl. Die site is al volgens het concept gebouwd dat nu in het boek ook tot uiting komt: je wordt over de hele Eem meegenomen in woord en beeld. Tijdens de redactievergaderingen voor De Maand wordt altijd de hele wereld besproken, dus ook de boek-ideeën. In die vruchtbare omgeving sprong het vonkje over dat de definitieve aanzet werd tot het boek. Jos en Koos filosofeerden een flink stuk verder over het concept, en het aardige is dat alles wat ze bedacht hebben, gerealiseerd wordt. Niet alleen geeft het boek een beschrijving van de Eem, ook komen er zo'n 20 mensen die 'veel met de Eem hebben' aan het woord. Ook wordt het een zorgvuldig vormgegeven boek, dankzij Amanda Bosman, óók Hemus. En het blijft niet bij een boek: er hoort een dvd bij. Er zijn dvd's waarop je vanuit de machinistenplek van een trein meerijdt: je ziet het hele traject op een manier die je nooit in het echt meemaakt. Dat bracht Koos op het idee om net zo'n film van de Eem te maken. Te beginnen bij het Spui, te eindigen op het Eemmeer, en daartussen rechtuit varen en de camera laten draaien. Op een fraaie voorjaarsdag pakten ze de verfoeide coachboot, en filmden de volle 18 kilometer. Een paar maanden later voeren ze nog eens de hele rivier af en op en schoten zijshots, voor de afwisseling. Helemaal mooi werd het toen ze bij de Historische Kring Baerne een film uit 1954 ontdekten, die ook de hele Eem in beeld brengt. Beide films worden op één dvd gezet, vakkundig gemonteerd door Ank Verrips (ook al Hemus). Bij de samenstelling van het boek kwamen ze veel enthousiasme tegen, niet alleen van het Waterschap Vallei en Eem en de Provincie Utrecht - die beide het boek financieel ondersteunen zodat het tegen een leuke prijs in de winkel komt - maar ook van wie-je-er-ook-maar-over-vertelde: van de beheerder van de Oude Kerk is Soest, mensen van het Archief Eemland, tot de eigenaar van Taveene Eemlust en de pontbaas in Eemdijk. Leden van Hemus kunnen het boek na verschijning in december met korting aanschaffen.

Melkveehouder aan de Eem / Wulf van den Hengel

WE WONEN HIER OP EEN TERP Met koffie en lichtbeelden

"Ik woon nu 29 jaar op Hoogerhorst.

Algemene Ledenvergadering woensdag 15 november 20.00 uur Sporthal Zielhorst, Trompetstraat 3 31 oktober 2006 Het bestuur van de Roeivereniging Hemus nodigt langs deze weg alle leden uit tot het bijwonen van de Algemene Ledenvergadering. De vergadering wordt op woensdag 15 november gehouden in de kantine van Sporthal Zielhorst, Trompetstraat 3 in Amersfoort. Om 20.00 opent de voorzitter de vergadering. De agenda: 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Opening en mededelingen Verslag ALV 12 april 2006 (zie www.hemus.nl/leden/alv20060412.pdf) Terugblik Wisseling bestuursleden Verantwoording handelen bestuur Vooruitblik 2007 Begroting 2007, zie hieronder Overige zaken Sluiting

We hopen jullie allemaal te mogen verwelkomen! Het bestuur.

Het is al sinds 1896 in de familie en ik ben de vierde generatie. Daarvoor was het een zomerverblijf voor een gezin uit Amsterdam en rond 1850 is de melkveehouderij begonnen, eerst nog met kippen en varkens ernaast. Er ligt 50 hectare bij het huis waarvan 40 hectare in eigendom en de rest is huurland. In totaal hebben we 86 hectare in gebruik. Van hier tot aan de dijk aan linker- en rechterkant hoort allemaal bij de boerderij. Door de dijk heen heb je de rechterkant met die hoek maïs, die hoort er ook bij. Het huis stamt uit 1690, dat weten we uit houtonderzoek van de spanten. We dachten eerst 1620, maar dat klopt dus niet. Men zegt wel dat er voor die tijd nog een verstevigd huis of een kasteel moet hebben gestaan, maar van welk jaartal dat zou moeten zijn is mij onbekend. We wonen hier op een terp. In de tijd dat ik hier zit hebben we geen overstroming meer gehad, maar mijn opa heeft nog wel met een boot de melk naar de straat moeten roeien. Het water kwam hier tot aan de deurdrempel. Hoger niet, want dan stroomde het de dijk hierachter over. De dijk wordt binnenkort met dertig centimeter opgehoogd en dan gaan wij dus natte voeten krijgen. Sinds de ruilverkaveling vijftien jaar geleden zijn we aangesloten op het gemaal. Voor die tijd waren we afhankelijk van de waterstand van de Eem. De stand van de Eem was de stand in het land. Dan had je wel eens periodes dat het land onder water stond. Bij enorme regenval bijvoorbeeld komt de Eem omhoog. Het land dat anderhalve meter onder de terp ligt, komt dan wel even blank te staan. Nu zijn we aangesloten op het gemaal, dus

malen we mee met de rest van de omgeving. Wel hebben we soms kwelwater van de Eem. Er zijn plekken in het land waar je druk van onderuit hebt en bij een slechte plek wordt het snel drassig. Tussen de bomen naast het huis liep vroeger een gracht. Rondom stonden er eiken maar op gegeven moment worden ze slechter en je wilt uitbreiden. Dan staan ze soms in de weg en gaat er wel eens een zaag in. We hebben de mooiste bewaard. Maar nu hebben er een paar de bliksem gehad. Die zijn nu ook slecht. De gracht is vlak na de oorlog gedempt. Die dijken zaten toen vol met stellingen en die hebben ze gedempt en toen hebben ze die gracht gelijk meegenomen. Dat denk ik tenminste. Dat had ik mijn opa moeten vragen. Maar helaas, dat gaat niet meer. De melkveehouderij houdt niet over, maar we kunnen er van eten. We hebben op groei ingezet. We hebben nu 250 stuks vee: 130 melkkoeien en 120 stuks jongvee, dat is van kalf tot twee jaar oud. We hebben een nieuwe stal gebouwd met de mogelijkheid voor 150 tot 160 koeien in de melkstal. Daar wil ik naartoe groeien in afzienbare tijd, zeg vijf jaar. Je kunt ook verbreden en recreatie erbij gaan doen, maar zelf melk ik het liefste koeien. We zijn wel met gemeente Amersfoort in gesprek geweest over een fietspad langs de Eem. We zouden dan een theehuis kunnen openen en de fietsboot hier af laten meren. Maar daar is nog niets concreets uitgekomen. Laat ik het zo zeggen: als ik dat fietspad niet tegen kan houden, dan wil ik er wel wat uithalen. Maar tot die tijd niet, want ik geniet erg van mijn rust en dat wil ik nog graag even zo houden."