blad voor de relaties van mitros

b l a d v o o r d e r e l at i e s v a n m i t r o s juni 2012 | jaargang 14 | nummer 2

interview ella vogelaar: er liggen veel vraagstukken op ons bordje de kunst van het wonen gerke corstiaensen achtergrond ambities naar micro-niveau artikel een nieuwe jeugd voor wilhelmina

inhoud

interview

In deze Mitros Forum

2

e r liggen veel vraagstukken op ons bordje Per 1 juli treedt Ella Vogelaar aan als voorzitter van de Raad van Commissarissen van Mitros. De financieel-economische en politieke turbulentie in de corporatiewereld vormen voor haar een boeiende uitdaging.

6

 e kunst van het wonen: d gerke corstiaensen Gerke Corstiaensen maakte een nieuw gevelteken ter vervanging van het niet meer te restaureren gevelteken van Oudegracht 60. “Ik werk vanuit mijn gevoel, het hout geeft aan wat er gebeurt.”

8

ambities naar micro-niveau Taco Brandsen, hoogleraar Bestuurskunde aan de Radboud Universiteit in Nijmegen, pleit voor het terugschroeven van de ambities in de wijken naar een kleiner schaalniveau en het zoeken naar de dynamiek vanuit de bewoners zelf.

mitros forum is een blad voor de relaties van mitros. het bevat beleidsmatige, achtergrond- en opiniërende artikelen op het gebied van volkshuisvesting, aangevuld met een enkele lichtvoetiger rubriek. het verschijnt drie keer per jaar en wordt gestuurd aan relaties en andere geïnteresseerden. een abonnement is gratis. colofon redactie yves vermeulen (hoofdredacteur), saskia flesseman (bladmanager), kim roetert, tim cools, judy sterkenburg fotografie sjaak ramakers, driejuni, ron hendriks, het utrechts archief, gerke corstiaensen, mitros illustratie luuk poorthuis vormgeving koningsberger & van duijnhoven grafisch ontwerpers (utrecht) productie spijker drukkerij (buren) redactie adres postbus 8217, 3503 re utrecht, [email protected]

2

'Er liggen veel vraagstukken op ons bordje' Op twitter en in de papieren media was het al te lezen: Ella Vogelaar, voormalig minister voor Wonen, Werken en Integratie, wordt voorzitter van de Raad van Commissarissen van Mitros. Ze volgt per 1 juli Gert-Jan van der Vossen op, die na acht jaar afscheid neemt. De financieel-economische en politieke turbulentie in de corporatiewereld vormen voor Ella Vogelaar een extra boeiende uitdaging in haar rol als toezichthouder de komende jaren.

<< ella vogelaar

denk ik ‘Ah, dat is van ons’. Toen de Raad me vroeg, nu Gert-Jan zijn twee termijnen er op heeft zitten, om voorzitter te worden, aarzelde ik dan ook niet. Ik heb een zeer ruime ervaring als toezichthouder, sinds 1994, in heel verschillende sectoren, van Oxfam Novib tot Unilever Nederland. Daarvoor ben ik lang bestuurder geweest. Zien hoe organisaties opereren boeit me enorm.” vertrouwensrelatie “Een goed toezichthouder moet strategisch inzicht hebben, snappen wat de grote vraagstukken in een organisatie zijn, waar de risico’s liggen en hoe je die kunt beheersen. Maar vergeet ook de meer menselijke kant niet; je moet een gevoel zien te krijgen over hoe het bestuur of de directie waar je toezicht op houdt, het doet. Hoe men de organisatie aanstuurt. Daarvoor is een goede vertrouwensrelatie onontbeerlijk. Je kunt nog zo veel op papier vastleggen en denken dat je alles goed geregeld hebt, maar als een bestuurder kwaad wil, is het, ondanks al je regelingen en afspraken, heel moeilijk om daar de vinger op te leggen. Houdt iemand bewust zaken voor je verborgen, dan kom je daar niet zo snel achter. Het komt uiteindelijk toch neer op vertrouwen. Je hebt voelsprieten nodig en moet signalen uit de organisatie oppikken.”

“T

ijdens mijn ministerschap ben ik de corporatiesector zeer gaan waarderen. Toen ik minister af was, wilde ik dan ook graag toezichthouder bij een corporatie worden. Niet meteen natuurlijk, dat zou niet gepast zijn. Maar toen ik na ongeveer drie jaar een advertentie zag voor een commissaris bij Mitros op voordracht van de ondernemingsraad, vond ik dat er inmiddels voldoende tijd verstreken was. Wat me er extra in aantrok was dat het in Utrecht was, de stad waar ik al veertig jaar woon. Zo begon ik een jaar geleden als commissaris bij Mitros.” betrokken “Het is leuk om te zien hoe snel je betrokken raakt bij zo’n organisatie. Dat merk ik als ik rond fiets door de stad en bijvoorbeeld bouwprojecten zie. Dan

ondenkbaar “Er is een verschuiving opgetreden in het denken over toezicht. Begin jaren negentig werd er voortdurend op gehamerd: ‘Pas op, ga niet op de stoel van de bestuurder zitten’. De afstand was groot. Soms veel te groot, waardoor commissarissen onvoldoende wisten wat er zich werkelijk afspeelde in een organisatie. Daarin zijn toezichthouders echt tekortgeschoten. Nu zie je dan ook een heel ander beeld. Toezichthouders moeten veel duidelijker hun verantwoordelijkheid nemen. Zes keer per jaar vergaderen is niet meer voldoende. Je moet je daarnaast ook een beeld vormen van het reilen en zeilen in de organisatie. Dat doe je door commissies in te stellen, contacten te hebben in de organisatie, je eigen contacten te onderhouden met de externe stakeholders en iets te doen met de signalen die je op die manier opvangt. Tien jaar geleden was deze manier van werken ondenkbaar. Hoewel je moet oppassen dat het niet doorslaat naar de andere kant, vind ik het een goede ontwikkeling. Zo zat ik laatst in de taxi naar Mitros. De taxichauffeur bleek een huurder van Mitros te zijn. Hij was ontevreden over de wijze waarop Mitros een klacht van hem afhandelde. Ik bespreek dit dan met Mitros. Omdat ik in Utrecht woon vang ik natuurlijk gemakkelijk signalen over Mitros op. En als het relevant is, doe ik er iets mee.” >>

3

>>

flinke stappen “Mitros heeft de afgelopen jaren een enorme slag gemaakt, zeer veel gedaan in Utrecht en Nieuwegein. Daarvoor was Mitros vrij intern gericht, dus deze verandering vind ik zeer positief. Dat hoor ik ook terug. Toch zijn er nog flinke stappen nodig om de interne organisatie verder te verbeteren en de klant echt meer centraal te stellen. Dat betekent ook het woningbezit op orde brengen. De focus van de Raad van Commissarissen zal hier dan ook op gericht zijn de komende jaren.” stevige vraagstukken “Zoals we allemaal weten, is de wereld om ons heen echter erg veranderd. Door de economische crisis is de financiële huishouding van corporaties onder druk komen te staan. Voor het investeren in renovaties en nieuwbouw is verkoop van een deel van het bezit noodzakelijk en juist dat gaat tegenwoordig moeizaam. Bovendien is er sprake van waardevermindering van het bezit. Dat betekent dat we heel scherp moeten kijken naar wat we nog wel en niet meer kunnen doen, een enorme klus voor zowel de organisatie als de Raad. Tel daarbij op de politieke turbulentie door alle incidenten in de sector. En de 750 miljoen die de sector moet opbrengen om de huurtoeslag te financieren, die ook een groot gat slaat in de financieringsruimte bij de corporaties. Er liggen dus al met al behoorlijk stevige vraagstukken op ons bordje.” politieke agenda “Iedere politieke verschuiving brengt weer nieuw politiek beleid met zich mee. Corporaties hebben dit de afgelopen twintig jaar regelmatig ondervon-

4

den. Ik ben voorstander van een iets consistenter politiek beleid naar het maatschappelijk middenveld toe. Gelukkig stippelen corporaties ook gewoon hun eigen beleid uit, ongeacht de politieke agenda. Het heeft misschien nauwelijks politieke aandacht meer, maar net als andere corporaties gaat ook Mitros door met de wijkaanpak, weliswaar wat meer gefocust. Het zou ook zonde zijn om, met alle opgedane ervaring, er niet mee door te gaan.” verantwoording “Jarenlang bestond het beeld dat corporaties zwommen in het geld. Maar van wie was dat geld eigenlijk? Van de corporaties of van de samenleving? Formeel natuurlijk van de corporatie, maar dat is maatschappelijk gezien te kort door de bocht. Je moet je als maatschappelijke onderneming naar de samenleving verantwoorden. Corporaties, ook Mitros, doen hier steeds meer aan, zoals het raadplegen van hun stakeholders bij het opstellen van hun meerjarenbeleid. Ik denk er graag over na hoe je dit nog verder kunt ontwikkelen. En hoe je de eigen verantwoordelijkheid van de huurders nog meer vorm zou kunnen geven. Ik heb geen pasklare antwoorden, maar vind dit wel uitdagende vraagstukken.” nieuwe directie “Mitros zit in een reorganisatie om zich voor te bereiden op deze toekomst. Ik voel hierbij een enorme betrokkenheid van de medewerkers. Binnenkort weer een voltallige directie – ik verwacht dat we voor de zomer een nieuwe algemeen directeur en een directeur wonen hebben benoemd – en we zijn er klaar voor.” <

forum kort

Mitros 100 jaar

Mitros maakt keuzes in renovatie- en nieuwbouwprograma

Bewoners in het Ondiepse buurtje rondom de Olmstraat en de Ceder-

Er is veel gaande in de corporatiesector. Diverse ontwikke-

straat realiseren het zich waarschijnlijk niet, maar zij wonen in

lingen hebben invloed op de financiële mogelijkheden van

de allereerste woningen van Mitros. Mitros, althans een van haar

corporaties om te investeren in renovatie en nieuwbouw.

rechtsvoorgangers, bestaat dit jaar 100 jaar.

Mitros is financieel gezond, maar niet alle huidige ambities

Op 30 mei 1912 werd de Coöperatieve Woningvereeniging voor Gemeente Personeel opgericht. Deze vormde later, samen met drie andere corporaties, Woningbouwvereniging K77. En K77 fuseerde in 1998 met het Woningbedrijf Utrecht en Woningbouwvereniging Nieuwegein tot het huidige Mitros. Eind 1915, begin 1916 leverde de Coöperatieve Woningvereeniging haar eerste 106 huizen op, ontworpen door de architecten Gulden en Geldmaker. Hierin mochten alleen werknemers van de gemeente wonen. Aardig is dat, ondanks alle herstructureringsinspanningen van Mitros in Ondiep de afgelopen jaren, deze huizen er gelukkig nog staan. <

voor nieuwbouw en renovatie blijken haalbaar. wat gebeurt er? Op dit moment zijn er drie belangrijke ontwikkelingen gaande rond de woningcorporaties: • Corporaties moeten gaan meebetalen aan de huurtoeslag (‘betaalbaarheidsheffing’). • Corporaties moeten wellicht ook meebetalen aan het saneren van schulden van andere corporaties (zoals Vestia). • De crisis op de woningmarkt houdt langer aan dan verwacht, waardoor corporaties minder woningen kunnen verkopen. Vanwege deze ontwikkelingen hebben de financieel toezichthouder (Centraal Fonds) en het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) besloten de financiële teugels aan te trekken. Kortom: woningcorporaties kunnen veel minder geld lenen om te investeren in hun vastgoed. mitros maakt keuzes maar blijft voor € 450 miljoen investeren de komende vier jaar Deze omstandigheden hebben gevolgen voor een aantal renovatie- en nieuwbouwprojecten. Projecten die nu al in uitvoering zijn, of waarvoor al juridische verplichtingen (zoals contracten) zijn, kan Mitros gewoon verder uitvoeren omdat daar wel geld voor geleend kan worden. Dit betekent dat Mitros nog steeds voor € 450 miljoen in vier jaar blijft investeren in Utrecht en Nieuwegein. Voor andere woningen waarvoor renovatie- of nieuwbouw plannen waren, heeft dit wel gevolgen. Bijvoorbeeld uitstel of het veranderen van de plannen. Voor deze projecten heeft Mitros namelijk (nog) niet de mogelijkheid geld te lenen. Voor bewoners van woningen waarvoor geen renovatie- of sloop/nieuwbouwplannen waren, verandert er niets. Onderhoudsprojecten gaan ook gewoon door zoals gepland. Het maken van keuzes is pijnlijk. Pijnlijk voor de stad, pijnlijk voor de bewoners van de stad en pijnlijk voor alle medewerkers van Mitros die zo hard werken aan mooie projecten. Mitros zal er dan ook alles aan doen om zoveel mogelijk projecten door te laten gaan. < 5

de kunst van het wonen

Gerke Corstiaensen In deze rubriek laat steeds een andere kunstenaar met een van zijn kunstwerken zien wat wonen voor hem betekent. Schilders, tekenaars, beeldhouwers, dichters, schrijvers en fotografen maken ons op deze wijze deelgenoot van de kunst van het wonen. Gerke Corstiaensen (Utrecht, 1947) is houtbewerker. Hij is begonnen als levensmiddelentechnoloog. “Van 1979 tot 1981 heb ik als hygiënist gewerkt in Afrika. Daar ben ik opnieuw geïnteresseerd geraakt in houtbewerking; ze maken daar prachtige dingen. Op mijn 58e bood mijn baas een regeling aan om te stoppen met werken. Toen ben ik ben aan een nieuw beroep begonnen als beeldensnijder. Van houtsnijmeester Ad van Hassel heb ik drie jaar les gehad bij het Nationaal Restauratiecentrum in Amsterdam en nu snij ik elke maand één dag samen met hem om de fijne kneepjes van het vak te leren.” dizzie gillespie “Ik maak vooral beeldjes, kopjes en speelgoed. Een van mijn favorieten is het maken van een blazer; een kopje met bolle wangen, geïnspireerd op trompettist Dizzi Gillespie. Zijn wangen bolden prachtig op

tijdens het spelen. Dit beeldje staat thuis bij de voordeur en blaast slechte gedachten weg.” dansende kalveren Gerke is benaderd door het Geveltekenfonds en afdeling Monumenten van de gemeente Utrecht om het gevelteken van Oudegracht 60, een voormalige bakkerij, te renoveren. Er staan dansende kalveren op. Bijzonder is dat het gevelteken van hout is in plaats van steen, het enige houten gevelteken in Utrecht. Gerke is naar boven geklommen om het gevelteken te bekijken. Hij trof een eikenhouten bord aan met grenen lijst en loden rand waar water in stond. Het was helemaal verrot en niet meer te restaureren. Kortom, een flinke uitdaging om een nieuwe te maken. “Ik heb het gevelteken meegenomen naar huis en ben een jaar aan het snijden geweest. Ik heb er niet elke dag aan gewerkt. Mijn handen moeten er naar staan. Ik werk vanuit mijn gevoel; het hout geeft aan wat er gebeurt.” Het resultaat is prachtig geworden en is op 20 juni in de gevel van Oudegracht 60 geplaatst. Het oude gevelteken geeft Mitros, van wie het pand is, terug aan de stad. <

<< gerke corstiaensen

6

7

achtergrond

Ambities naar micro-niveau “De huidige crisis heeft ook zo zijn goede kanten”, vindt Taco Brandsen, hoogleraar Bestuurskunde aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. “Het is namelijk ook gezond om eens te kijken wat je zonder of met heel weinig geld in de wijken kunt doen. De instituties hebben veel te veel de wijk over genomen. Bovendien is het schaalniveau ´wijk´ veel te grof. De ambities moeten veel beperkter. potentie Taco Brandsen baarde eind 2010, samen met collega Jan-Kees Helderman, opzien door te stellen dat de wijkaanpak vastloopt in de bestuurlijke en organisatorische structuur van betrokken partijen. “Ik geloof nog steeds in die constatering. De prachtwijken gaan er op die manier niet komen. Er is teveel 8

vanuit de bestuurlijke cultuur gedacht en te weinig uit bewoners gehaald. Hulpverleners denken dat mensen niet op eigen benen kunnen staan. Dat geldt hooguit voor de onderste bevolkingslaag, die met problemen zoals drugsgebruik. Voor mensen met een hogere opleiding (en bijpassend salaris) hoef je veel minder te doen.”

<< taco brandsen

“Maar de grote middenlaag hoef je ook niet dood te knuffelen. Daar zit veel potentie om dingen zelf te organiseren. Dat levert ook kracht op en verbondenheid. En dan heb ik niet over sociale menging, want dat werkt in de praktijk vaak niet, maar elkaar helpen of met elkaar je druk maken om een speeltuintje. Zo’n proces zou je kunnen helpen, wat we ook wel met een vreselijk woord ‘faciliteren’ noemen. Overnemen is echter uit den boze.” wijk “Het niveau van de ‘wijk’ voldoet ook niet. Dat is voor bewoners een veel te grote abstractie. Vaak is zelfs ‘buurt’ al te grootschalig. Het gaat veeleer om een pleintje of een straat. En dan moeten we kantelen van grote integrale projecten van instanties naar kleine initiatieven van bewoners. Daar is niet veel geld voor nodig, hooguit een soort microkrediet. Laat bewoners ook rustig fouten maken met hun aanpak, daar leren ze van.” dynamiek “Het is dan van belang je bewoners te kennen. Je moet immers af van de structuren en beginnen te kijken naar mensen. Dus trek net zoals vroeger als een ontdekkingsreiziger de wereld in en leer wie de mensen zijn die de initiatieven kunnen dragen: de groenteman, de schoolbestuurder enzovoorts. Maak een sociale kaart van de wijk en maak duidelijk waar de netwerken zitten, wie met wie praat en wat ze willen. Je uitgangspunten zijn dan niet je eigen doelstellingen als instantie, maar de wensen van mensen. Geef ze een budget om vanuit hun eigen verantwoordelijkheid die wensen te realiseren. Dat levert geen inspraak op, zoals bij de bestuurlijke culturen, maar dynamiek vanuit mensen zelf. De dynamiek is de kleine doelstelling die je bereikt – bij-

voorbeeld het bankje of een standbeeld – maar vooral ook dat mensen samen met één doel bezig zijn geweest. Ga dus geen betrokkenheid creëren, maar zoek die waar nu al zit.” harde cijfers “Accepteer ook dat je het maatschappelijk rendement van wat je in een wijk stopt, nauwelijks kunt meten. Je kunt aangeven dat er op verschillende gebieden progressie is, maar het gaat meer om een goed verhaal. Zonder harde cijfers. Dat botst met de trend naar goede verantwoording, maar het is niet anders.” organisaties “Wat instanties die zich met de wijkbewoners bemoeien echt moeten doen, is hun organisatie constanter maken. Er is niets zo frustrerend als dat mensen die een wijk en zijn bewoners hebben leren kennen en die andersom zich ook bekend hebben gemaakt, dan plots weer ingewisseld worden voor iemand anders. Daarmee verliezen de wijkbewoners gelijk hun vertrouwen.” “Maar de belangrijkste les is dus dat je met de aanpak van wijken niet alle problemen in één kunt oplossen. Grootschalige werkloosheid, zorgmijding, maar ook veertig jaar integratieproblematiek los je niet in een paar jaar op. Maak geen grote plannen en ontwerp geen ingenieuze constructies. Het is beter met een open mind naar de wijken te kijken als bestuurder en je in je werk kwetsbaar op te stellen. De ambitie moet dus echt beperkt worden, misschien wel naar een micro-niveau.” <

9

achtergrond

Een nieuwe jeugd voor Wilhelmina

In het tweede kwartaal van 2013 verhuizen alle Mitros-medewerkers naar één kantoorgebouw. Dit gebouw aan de Koningin Wilhelminalaan 7-9 in Utrecht is sinds eind 2009 in het bezit van Mitros. Door de verhuizing zijn de andere gebouwen aan bijvoorbeeld de Einsteindreef en de Vlampijpstraat overbodig. Voor Mitros is dit is een mooie efficiencyslag, die nog versterkt wordt door het feit dat vanaf dat moment alle medewerkers bij elkaar in één gebouw werken.

Om het gebouw aan de koningin Wilhelminalaan geschikt te maken als kantoor en ontvangstruimte voor huurders, is een renovatie nodig. Het uitgangspunt hierbij is dat Mitros zoveel mogelijk materialen uit het bestaande kantoor opnieuw gebruikt en dat alle ruimtes die nog geschikt zijn, in tact blijven. Mitros heeft architect Marlies Rohmer (www.rohmer.nl) gevraagd om voor het pand een ontwerp te maken. 10

Marlies Rohmer, die een stevige reputatie heeft opgebouwd met het transformeren van bestaande gebouwen, wil de Wilhelminalaan graag een nieuwe jeugd geven. renoveren + Marlies benadrukt dat transformatie van gebouwen echt ‘renoveren plus’ is.

<< entree nieuwe kantoor mitros << kantoor dienst landelijk gebied << marlies rohmer

“Met renoveren ben je bezig met de bouwtechnische staat, maar transformeren gaat verder. Dan kijk je ook naar het interieur en naar de identiteit van het gebouw. De Koningin Wilhelminalaan is eigenlijk een groot loeder dat je moet zien te bedwingen en een eigen identiteit moet geven. De identiteit is straks bijvoorbeeld heel mooi terug te zien in de keuze van de materialen, in de kleuren, maar ook in de ruimte waar Mitros de klanten ontvangt.”

staande deurkrukken in het pand. Als het maar even mogelijk is worden die opnieuw gebruikt.

ontwerpen is koken Volgens Marlies is het ontwerpproces vooral denken en kijken. “Hoe komen bezoekers het gebouw binnen, hoe past de locatie in de omgeving, welke identiteit moet het krijgen, wat is de juiste logistiek?” Marlies vergelijkt het ontwerpproces daarom ook wel met koken. Ze zegt: “Een los snufje nootmuskaat is ook niet lekker, maar als je het met de juiste ingrediënten verbindt, wordt het anders. Het geheel moet meer zijn dan de som der delen. En dingen die niet handig zijn moet je sublimeren. Een mooi voorbeeld daarvan is de klantenontvangst. Er is een krappe entree, het geheel moet transparant worden, een eigen identiteit krijgen en tegelijkertijd een sociale plek zijn. Uiteindelijk komt er een paviljoen. En met één ingreep omvat je dan een heleboel aspecten.”

patchwork Naast duurzaamheid gaat de Koningin Wilhelminalaan zich onderscheiden met patchwork. Dit komt er simpelweg op neer dat er op de verdiepingen vijf verschillende tinten in de vloerbedekking komen. Die vloerbedekking wordt ook gelegd zonder een vast patroon. Dus het wordt inderdaad een lappendeken. En dat geeft flexibiliteit. Een ruimte toevoegen of weghalen, zie je daardoor niet snel. Hierdoor is het ook mogelijk om per verdieping met verschillende soorten werkplekken te werken zoals concentratieplekken, overlegplekken en geclusterde werkplekken. Medewerkers kunnen dan zelf kiezen welke plek het best bij het werk van die dag past. Mitros is overigens niet de enige organisatie in Utrecht die gaat ‘patchworken’. De Voedsel & Warenautoriteit en de Dienst Landelijk Gebied gingen Mitros al voor.

duurzaamheid “Het transformeren van een gebouw is een hele actuele opgave”, aldus Marlies. “Waar eerst altijd werd gekozen voor sloop en nieuwbouw, wordt een gebouw nu eerder opnieuw gebruikt. Het is altijd wel heel dubbel als je voor het eerst in zo’n gebouw komt. Aan de ene kant denk je ‘wat een zooi’ en aan de andere kant raak je enthousiast over de details.” Eén van de uitdagingen is om in het gebouw zoveel mogelijk te behouden wat er is en daarnaast zoveel mogelijk opnieuw te gebruiken. Zo blijven in ieder geval de dragende delen, trappen, hoofdstructuur van de installaties, radiatoren en toiletten behouden. Maar Marlies kijkt ook graag naar details. Zo heeft zij haar zinnen gezet op de be-

Maar er is ook aandacht voor duurzaamheid in sociale zin. Zo gaat de entree echt een sociale plek worden, waar klanten en andere bezoekers even rustig kunnen zitten op een van de bankjes.

on tour Marlies hoopt dat de medewerkers van Mitros de Koningin Wilhelminalaan straks op een leuke manier naar hun hand kunnen zetten. Hoe dat bij haar eerdere projecten is gegaan, gaat zij het komende jaar bekijken in haar tour door Nederland. Nu ze 25 jaar in het vak zit, wil ze stil staan bij de gebouwen die zij heeft ontwikkeld of getransformeerd. Zij is vooral benieuwd of de gebouwen tijdloos zijn, hoe de gebouwen de tijd hebben doorstaan, of er iets is toegevoegd aan de gebouwen en of ze verankerd zijn in de omgeving. Een mooie manier om stil te staan bij je vak. < 11

Huurders en relaties denken mee over veranderingen bij Mitros Mitros werkt aan een verbetering van haar organisatie. Een nieuwe structuur en een doorontwikkeling van de cultuur van de organisatie maakt mogelijk dat Mitros op effectieve wijze kan werken aan haar grote opgave in Utrecht en Nieuwegein: een kwaliteitsverbetering van haar vastgoedportefeuille en het voortzetten van de stijgende lijn in huurderstevredenheid. Afgelopen maanden dachten medewerkers, huurders en relaties met Mitros mee. Het gaat goed met Mitros: de huurderstevredenheid stijgt gestaag, de organisatie is financieel solide, het aantal projecten in de steden is flink. Maar toch kan het altijd beter. Mitros heeft ervoor gekozen om zich te focussen op Utrecht en Nieuwegein, haar bestaande huurders en haar huidige vastgoed. Mitros kiest nu voor een organisatie met kortere lijnen waardoor het gemakkelijker wordt om resultaten te boeken en prettiger samen te werken. veel schakels en een grote opgave Monique Govers, projectleider Transitie van Mitros: “We hebben ervoor gekozen om de ontwikkeling van Mitros te doen met de hele organisatie, onze huurders en onze relaties. Geen plannen bedenken achter de tekentafel, maar gebruik maken van de praktijkervaring en vakkennis. Tij12

dens een bijeenkomst met een groep huurders en relaties, zoals architect, aannemer, buurtpastor, wijkmanager, gemeenteraadslid, vertelden zij wat zij zien als ze naar Mitros kijken. Ze zien een ingewikkelde organisatie, veel schakels en een grote opgave. Maar aan de andere kant zien zij veel betrokken medewerkers die het goed willen doen en ze zien de grote inzet van Mitros voor de stad.” Zowel huurders als relaties gaven aan dat beheer en onderhoud belangrijke thema’s voor Mitros moeten blijven. De inzet van Mitros voor de steden is van het grootste belang. Hierbij geven zij aan dat het zowel gaat om de inzet op het gebied van het vastgoed als voor de bewoners. benoeming nieuwe directie Op dit moment is nog slechts zichtbaar dat er een nieuwe topstructuur komt met drie directieleden. Het

vertrek van bestuurders Marien de Langen en Theo Woertman was een natuurlijk moment om de organisatie tegen het licht te houden. De Raad van Commissarissen benoemt naar verwachting in juni de nieuwe algemeen directeur en de directeur wonen. De werving van de financieel directeur start daarna. De organisatieverandering krijgt inmiddels steeds vastere vorm en rond de zomer is bekend hoe de nieuwe organisatiestructuur eruit ziet. Daarna wordt gestart met de invoering van de structuur en het verder ontwikkelen van de cultuur. <