Voor iedereen bij Odion

nummer 1 februari 2013

Voor iedereen bij Odion

Elly Spillekom vertrekt naar Australië (en gaat Odion missen!)

Het Nieuwe Werken Hoe gaat Odion dat vormgeven?

Gluren bij de buren Flexpool ontmoet Zonnehoek

Deel voor cliënten

In deze Gelijk hebben en gelijk krijgen

2

Fotodagboek van Jannie Vermeeren

3

Het Nieuwe Werken

4

Dáárom: Elly Spillekom

6

Zó kan het ook: de balans na een jaar

7

Gluren bij de buren: flexpool en Zonnehoek

8

De OR over de komende verkiezingen

10

De column van Petra

10

De overstap van Nel Molenaar

11

Jan Koster helpt bij cliëntenfitness

12

De bedrijfsarts en arbeidsdeskundige; wie doet wat? 13 In dienst, uit dienst en jubilea

14

Even bellen over hoe de zorg er straks uit gaat zien

15

Tien vragen aan Kelly Vreeling

16

Reinier maakt snelle tijden op zijn handfiets

18

Maud is op haar plek in de Andere Oever

20

Prikbord

22

De dag van Brian

23

Moet je horen!

24

Colofon Impuls is een uitgave van de stichting Odion. Odion biedt ondersteuning aan mensen met een handicap. Impuls wordt verspreid onder medewerkers, cliënten, vrijwilligers en andere belang­stellenden en verschijnt drie maal per jaar. Stichting Odion Postbus 138 1440 AC Purmerend T: 0299 - 412 812 Redactie en coördinatie

Vitamedia Hoorn Irma van der Lubbe en Marian Vleerlaag Stagiaire: Tessa de Goede

Tussen gelijk hebben en gelijk krijgen

Het fotodagboek van Jannie Vermeeren, begeleidingsdeskundige

Het was een koude douche die ochtend, toen wij hoorden dat Odion het hoger beroep had verloren. Wij hadden dit samen met andere partijen aangespannen in de hoop de rechter van de onredelijkheid van de bezuiniging op het vervoer te overtuigen. Want die bezuiniging voelt niet alleen onrechtvaardig, hij staat ook haaks op het beleid dat de overheid de laatste decennia heeft gevoerd. Een beleid waarin de menselijke maat zichtbaar was als het ging om het realiseren van kleinschalige woon- en dagbestedingsvormen. In het begin van onze ‘semimurale’ geschiedenis was het zelfs verboden om een ‘dagverblijf’ te vestigen op het terrein van een andere ‘voorziening voor gehandicapten.’ Logisch dus, dat je dan met vervoer te maken krijgt. Nu wordt de vergoeding voor het vervoer plotseling met tweederde teruggebracht. En in het regeerakkoord staan allerlei plannen om nog meer verworvenheden voor mensen met een beperking terug te draaien. Men zegt wel eens dat de mate van beschaving zich weer­ spiegelt in de zorg voor de meest kwetsbaren. Wat dat betreft maak ik mij zorgen. Niet omdat ik geloof dat de overheid bewust uit is op een verschraling van het leven van mensen met een beperking. Maar wel omdat ik denk dat door deze bezuinigingen oude schoenen worden weggegooid zonder dat er nieuwe aanwezig zijn. En dat leidt niet alleen tot een koude douche maar ook tot koude voeten!

Wanneer je aanloopt tegen moeilijkheden op je werk of je privéleven (vaak valt het één niet los te zien van het ander), kun je bij Odion een beroep doen op de individuele begeleiding van Jannie. Voor Impuls geeft ze een impressie van haar werk.

Intervisie

Signalen

Eigen praktijk

Joke, Carlien en Ria geven begeleide intervisie aan teamleiders. Ze hebben hiervoor bij mij een cursus gevolgd. Ongeveer eens per maand komen we bij elkaar en geef ik hen op mijn beurt begeleide intervisie.

Henk Steen is mijn baas. Eens per zes weken wisselen we over en weer ontwikkelingen uit die we voor elkaar relevant vinden. Het gaat om grote lijnen en signalen, er worden geen namen genoemd.

Als medewerkers mijn hulp inroepen, ontvang ik ze bij voorkeur in mijn praktijk in Oudorp, bij Alkmaar. Daar hebben we de rust en een vertrouwelijke sfeer om open met elkaar te praten.

Henk Steen Raad van Bestuur

Redactieadres

Nieuwstraat 23 1621 EA Hoorn T: 0229 - 280 230 E: [email protected] Vormgeving

Grafish, Tom van Hoogstraten

Fotografie

Jannie helpt medewerkers

Evelien Berger, Yvette Boonstra, Elly Kroese, Yvon Koster, Margreet de Boer, Trudy Conijn, Tessa de Goede

van Odion die om hulp

Redactieraad

Ineke Annen, Maud van Busschbach, Sandra Jak, Elly Kroese, Rinske Rill, Rob Marinus, Petra Ruiter, Ingrid van Melsvort, Karin Watzeels, Evelyn Breet, Willemien Verheij

komen vragen.

Cliëntredactie

Sebastiaan Eschweiler, Ronald Tol, Reinier Tervoort, Els van Vloten Druk

Koopmans Drukkerij, Hoorn

Oplage

1.400 exemplaren Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van Odion, Vitamedia en Grafish.

Afspraken maken

Verzuimbeleidoverleg

Afspraken met mij, de bedrijfsarts en de arbeidsdeskundige lopen via Carine Hoek. Met de bedrijfsarts stem ik geregeld de behandeling af van zieke medewerkers die ons beide bezoeken. De medewerker weet daarvan.

Twee keer per jaar is er verzuimbeleidoverleg met alle betrokkenen. We bespreken dan hoe we medewerkers kunnen ondersteunen om terug te komen in het werk. Er worden geen individuele casussen besproken.

Deel voor cliënten impuls | 1 2013

3

Met smartphones, laptops en tablets kun je overal werken. Odion onderzoekt hoe ze deze apparaten slim kunnen gebruiken.

Het Nieuwe Werken

Hoe gaat Odion dat invullen? Beeldbellen met cliënten

Het principe is niet zo nieuw meer als de naam doet vermoeden. Toch betekent Het Nieuwe Werken (HNW) op een wezenlijk andere manier naar werk kijken. Zowel op kantoor als op de locaties.

Aan het woord

4

Door alle nieuwe ontwikkelingen op ICT-gebied zijn de laatste jaren voor een bepaalde groep medewerkers meer mogelijkheden ontstaan om hun werk anders in te richten. De vraag is natuurlijk wat Odion met die mogelijkheden gaat doen. ‘Er niet in meegaan is geen keuze’, stelt Manager P&O Ans Sintenie resoluut. ‘Dan ga je achterlopen en dat willen we niet. Maar we laten ons ook niet gek maken door de hype. De ontwikkelingen gaan enorm snel en er kan ontzettend veel. Op het moment dat je van HNW een project gaat maken, heeft de techniek je alweer ingehaald. Daarom hebben we bij Odion besloten om op een soort vanzelf­sprekende manier mee te groeien.’

Scheiding werk/privé Voor collega’s die veel op kantoor werken is één van de belangrijke effecten van het nieuwe werken dat de scheiding tussen werk en privéleven minder scherp wordt. Met de komst van internet, laptops, smartphones en tablets kun je immers op ieder moment en vanaf iedere plek werken. Ook thuis. ‘Dat moet je wel willen natuurlijk’, relativeert Ans. ‘Ik heb hier laatst eens op mijn eigen afdeling over gesproken en dan merk je de verschillen. De één lijkt het fantastisch om

deels thuis zijn werktijd om de kinderen heen te kunnen plannen. Terwijl de ander er niet aan moet denken om zijn collega’s te moeten missen en het juist prettig vindt om op een vaste tijd de kantoordeur te kunnen dichttrekken. Zoiets wordt dus altijd maatwerk.’ Hoewel flexibel werken veel mensen ideaal lijkt, heeft het ook een valkuil. ‘Je moet niet 24 uur per dag bereikbaar willen zijn’, waarschuwt Ans. ‘Als mensen dat van mij zouden verwachten, zou ik daar echt burgerlijk ongehoorzaam van worden. Je eigen regie voeren betekent daarom ook je eigen grenzen stellen. De één is daar beter in dan de ander, zoiets moet je wel kunnen.’ Toch geeft Ans toe dat flexibel werken zo zijn voordelen heeft. Voor medewerkers, maar ook voor Odion als organisatie. ‘Eens per jaar maken we in het kader van de arbomaand een rondje door het gebouw’, vertelt ze. ‘Dat deden we dit jaar op woensdagochtend maar dan zijn de kantoren bijna uitgestorven. Dan denk je toch: ‘Kan dat niet efficiënter?’ Want we betalen wél voor al die ruimte. Ook de grote kantine op het CB staat buiten de middagspits zo goed als leeg. Wellicht dat het mogelijk is om die ruimte efficiënter te benutten, bijvoorbeeld door te zorgen dat er wifi is. Dat is allemaal de moeite van het onderzoeken waard.’

Meedenken Om HNW bij Odion in goede banen te leiden vond vorig jaar voorjaar een brainstormbijeenkomst plaats met een aantal managers en hoofden van ondersteunende diensten. Naar aanleiding daarvan

impuls | 1 2013

is een notitie geschreven die te vinden is op intranet (onder ‘Beleid in ontwikkeling’). ‘Ook hebben we twee vrijblijvende bijeenkomsten gehad met medewerkers van het CB waarin we hebben gevraagd om eens mee te denken’, vertelt Ans. ‘Er valt voor iedereen winst uit HNW te behalen, maar daarvoor is het nodig dat we slim investeren in de technische kant van de zaak. Ook is het belangrijk om samen met de medewerkers te onderzoeken wat er nodig is. Daarom is er een werkgroep geformeerd uit verschillende disciplines binnen Odion, die zich met HNW voor kantoorfuncties gaat bezighouden.’

Locatie-overschrijdend Wie echter denkt dat HNW alleen iets is voor mensen op kantoor heeft het mis. Ans vertelt dat het ook mogelijkheden creëert voor collega’s op de locaties. ‘Er wordt bijvoorbeeld gewerkt aan een pilot om cliënten van BZW (Begeleid Zelfstandig Wonen) via beeldbellen te ondersteunen’, meldt ze (zie kader). ‘Ook heeft de flexpool een nieuw programma in gebruik genomen, Shift Bidding, waarmee flexpoolers kunnen ‘bieden’ op een dienst. Je kunt je misschien voorstellen dat je straks op die manier het rooster binnen een team gaat invullen. Het zou zelfs locatie-overschrijdend kunnen werken, dus dat je ook op diensten of uren op andere locaties kunt intekenen. Op die manier geef je de medewerkers meer eigen regie om meer uren te kunnen werken. HNW moet je dus breed zien wat ons betreft. Veel zaken kunnen tegenwoordig een stuk handiger, maar daarvoor heb je elkaar meer nodig dan voorheen. Een voorbeeld uit mijn eigen ervaring is het opzetten van een nieuw systeem voor opleidingen. Voorheen was dat alleen een ding van P&O. Nu gaat dat veel breder en schuift er bijvoorbeeld ook iemand van ICT en applicatiebeheer aan om mee te denken over een slimme oplossing.’

Bij BZW Waterland en Zaanstreek is een pilot gestart voor begeleiding op afstand via beeldbellen met het programma Skype. René Idema van BZW Zaanstreek is één van de betrokken begeleiders. ‘Vanwege bezuinigingen zijn wij gaan onderzoeken of we sommige persoonlijke bezoeken aan een cliënt kunnen vervangen door beeldbellen. De eerste ervaringen wijzen erop dat contact op afstand kán, maar dat je daarvoor al wel een band met de cliënt moet hebben. Voor korte vragen tussendoor, tijdelijke problemen en geruststellende contacten blijkt het echter prima te werken. Ook beeldbelsessies vinden plaats op afspraak, net als het huisbezoek. Dat moet je goed afbakenen, anders word je om de haverklap gebeld en dat is de bedoeling niet. We merken nu al dat het ons veel reistijd - en dus geld - scheelt en dat de contacten intensiever en productiever zijn; je hebt het minder over ditjes en datjes. Het is overigens wel belangrijk dat je als begeleider in een rustige ruimte zit; voor de privacy, maar het leidt cliënten ook erg af als er mensen achter je door het beeld heen lopen. Het programma zelf geeft voor de cliënt overigens geen problemen; de meesten gebruikten het zelfs al. Wat dat betreft lopen wij soms achter op de cliëntengroep die eraan komt en bij wie digitale communicatie een belangrijk deel van hun leven vormt.’

Deel voor cliënten

5

Zó kan het ook!

Elly Spillekom: ‘Ik ga Odion straks missen’

Het afgelopen jaar heb je in Impuls allerlei goede ideeën voorbij zien komen in het kader van het project Slimmer Werken. Clustermanager – tevens jurylid – Loes van der Haar vertelt wat het project inmiddels opgeleverd heeft en of het zijn doel heeft bereikt.

Daarom

6

‘In mijn leven heb ik allerlei opleidingen gevolgd en verschillende soorten banen gehad. Het werken met mensen met een beperking heb ik altijd het leukste gevonden. Van alle organisaties waar ik heb gewerkt, heb ik me bij Odion altijd het meest thuis gevoeld. Dat heeft te maken met Odions visie, die cliënten een eigen plek in de samenleving geeft in plaats van in een instelling. Dat sluit heel erg aan bij mijn eigen kijk op deze doelgroep. Ik vind dat je moet kijken naar iemands kansen en mogelijkheden en deze moet benutten en waar mogelijk vergroten. Vandaar dat ik hier zo lang ben gebleven; ik heb onlangs mijn 12,5-jarig jubileum gevierd. Dan krijg je een kwart maandsalaris. Ik heb dat geld niet per se nodig en het gaat momenteel erg slecht in de zorg. Daarom heb ik besloten om met dat geld twee projecten voor cliënten te organiseren: een gedichtenmiddag bij Freds en een mobiele zeefdrukkerij bij Wherelant. Daar heb ik veel meer plezier van. Hoewel ik het bij Odion erg naar mijn zin heb gehad, ga ik toch stoppen. Mijn vriend heeft een mooie baan aangeboden gekregen in Perth, Australië. Daarom gaan we emigreren. Ik ga daar in eerste instantie aan de slag als vrijwilliger, maar het is straks wel de bedoeling dat ik een betaalde baan krijg. Het leven is daar namelijk twee keer zo duur als hier. Ik kijk erg uit naar de overstap, hoewel ik Odion absoluut ga missen. Mijn werk hier wordt verdeeld over verschillende collega’s. Ik hoop dat daardoor bepaalde onderdelen niet tussen de wal en het schip zullen raken. Vorming, training & scholing is belangrijk voor cliënten: voor hun eigenwaarde, maar ook in praktische zin. Een deel van de komende vervoersbezuinigingen kun je volgens mij bijvoorbeeld opvangen met een goede OV-training, zodat sommige cliënten zelfstandig naar hun werk kunnen gaan in plaats van met een busje. Ik heb het altijd erg leuk gevonden om dit soort dingen op te zetten en er budget voor los te krijgen. Echt, ik had bij Odion de mooiste baan die er is!’

Telefoonbuidel Suzanne Veldman

Kun je eerst nog even kort uitleggen hoe het project is ontstaan?

Elly Spillekom Leeftijd 56 jaar Functie Medewerking vorming, training & scholing Locatie In kantoor bij Odibaan, Zaandam In dienst sinds augustus 2000

Odion is in september 2011 gestart met Slimmer Werken, op initiatief van de OR. Het idee erachter is om kennis te delen en daardoor efficiënter en effectiever te werken. Bovendien denken we dat de betrokkenheid van medewerkers groter wordt als ze kunnen meedenken over de ontwikkeling van de organisatie. Daarom hebben we alle medewerkers opgeroepen hun goede ideeën in te dienen.

Zijn er veel ideeën aangedragen en wat was de kwaliteit? Er zijn verrassend veel en verrassend goede ideeën binnengekomen. De beste ideeën hebben steeds in Impuls gestaan.

Het Blauwe formulier Elly Kroese

Diensten locaties koppelen Tiny Bilstra

Wat is er tot nu toe met die ideeën gebeurd? Het schortje waarin de telefoon kan worden opgeborgen, kun je inmiddels bestellen bij De Steiger. Het formulier voor de huisarts staat in het handboek, het cliëntendeel van Impuls wordt ingesproken voor cliënten die niet of niet goed kunnen lezen. Het idee van het jaar – het koppelen van diensten – wordt momenteel verder onderzocht. Het uitvoeren van een aantal digitale suggesties is (nog) niet mogelijk, maar Odion is hard aan het werk om digitaal meer mogelijk te maken. Een aantal ideeën kan nu al op locaties worden overgenomen.

De indiener kan op die manier een rol spelen bij de uitvoering en weet bij wie hij/zij terecht kan met vragen over de stand van zaken.

Blijft de jaarprijs volgend jaar nog bestaan? Jazeker. Als het idee zich daar bovendien voor leent, gaan we proberen dat de indiener het kan gaan verwezenlijken via een pilot waarbij hij/zij bijvoorbeeld de projectleider wordt. Dus blijf vooral ideeën indienen!

Dat klinkt goed! Zijn er ook verbeterpunten?

Elly Spillekom gaat weg bij Odion. Ze gaat verhuizen naar Australië.

We denken eerlijk gezegd dat we nog beter van de ideeën gebruik kunnen maken dan tot nu toe is gebeurd. We vragen ons af of ze genoeg leven onder het management, of voor iedereen voldoende zichtbaar is wat ermee gebeurt, of de medewerkers de ingediende ideeën bekijken en of we de indiener van het idee in voldoende mate bij de uitvoering betrekken. Het is onze uitdaging om dit het komend jaar te verbeteren; Odion heeft besloten nog een jaar met Slimmer Werken door te gaan.

Odion vraagt medewerkers mee te denken over hoe dingen sneller en slimmer kunnen.

Hoe gaan jullie die verbetering realiseren? We willen degene die het idee bedacht heeft koppelen aan een persoon in de organisatie die het verder uit kan werken.

impuls | 1 2013

Deel voor cliënten

Gluren bij de buren Hoe is het om een dienst mee te draaien met een collega op een hele andere locatie binnen Odion? Tiny Slegers, begeleider bij De Zonnehoek liep mee met Marga Huinen van de flexpool. Andersom ging Marga kijken bij De Zonnehoek.

Waarom hebben jullie je opgegeven voor deze rubriek?

8

Geef je op! Wil jij voor Impuls ook een keer van dienst wisselen met een collega van een andere locatie? Geef je dan op via [email protected].

Tiny Slegers (l) Marga Huinen (l)

Marga: ‘Bij de flexpool proberen we bij alle openingen van

Tiny: ‘Al jaren roep ik dat ik wel eens op kantoor bij de flex-

nieuwe locaties te zijn. Maar dan ervaar je natuurlijk niet de dagelijkse gang van zaken daar. Dus ik kon me niet echt een voorstelling maken.’

pool wil kijken. Het leek me echt zo’n zenuwcentrum daar. Ik was nieuwsgierig naar hun manier van werken en ik had daar ook een paar vragen over.’

Hoe heb je het gluren ervaren en wat is je opgevallen?

Marga: ‘Omdat Tiny bij ons wilde meelopen, werd ik

Tiny: ‘Ik heb het gevoel dat ik die dag echt in de geheimen

gevraagd om dat op De Zonnehoek te doen. Het leek me ontzettend leuk om op een locatie te kijken, vooral omdat ik zelf niet van de werkvloer kom: ik heb een administratieve achtergrond. Wél heb ik altijd affiniteit met de doelgroep gehad. Het gluren leek me vooral ook nuttig. Vanuit de flexpool sturen wij veel medewerkers uit naar locaties. Dan is het goed om eens te zien wat die mensen daar te wachten staat.’

van de flexpool ben ingewijd. Zelf heb ik met Marga’s hulp een paar telefoontjes met flexpoolers en locaties gepleegd om diensten in te vullen – met een headset; dat was al een belevenis op zich. Wat me vooral is opgevallen, is dat je bij dit werk aan zoveel dingen moet denken: mijn hoofd zat aan het eind van de dag helemaal vol! Mailtjes en telefoontjes kun je daarom het beste meteen afhandelen, anders vergeet je ze. Marga deed dat allemaal in alle rust, daar heb ik veel respect voor. Het is de kunst om je niet gek te laten maken en te accepteren dat je het nooit iedereen helemaal naar de zin kunt maken.’

Hadden jullie je van tevoren een voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn? Tiny: ‘Ja, ik had verwacht dat ik voor een beeldscherm zou zitten wachten op telefoontjes en mailtjes. Bij Marga’s werk komt echter veel meer kijken. Je moet ook vooraf de vakanties en vrije dagen van medewerkers zien op te vangen en in te vullen. En daarbij moet je weer rekening houden met de medewerkersvoorkeur van sommige locaties en het aantal uren dat de flexpoolers contractueel werken. Dat is een heel gepuzzel.’

Marga: ‘Ik heb onder meer uitgebreid meegedaan bij het volksdansen. Wat me daarbij opviel waren de blije gezichten van de cliënten. Zodra ze die dansvloer opstapten, veranderde hun uitdrukking van onweer naar stralen! Verder zijn we boodschappen gaan doen voor de lunch. Het was een bijzondere ervaring voor me om mee te maken hoe de cliënten daar reageren op al die prikkels. Bij de lunch heb ik een blinde mevrouw geholpen met eten. Ik vond het grappig om te merken dat de cliënten gewoon in staat zijn je in de maling te nemen. Dan zeggen ze bijvoorbeeld dat ze iets niet zelf kunnen, omdat ze het wel gemakkelijk vinden als het voor ze wordt gedaan. Ik had al snel door dat ik dat soort dingen eerst even bij Tiny moest checken, voordat ik handelde. Het werk was helemaal nieuw voor me, maar ik merkte wel dat ik het snel oppikte. Wat ik mooi vond, was dat een zwaar autistische jongen mij iets kwam vragen. Dat vonden de collega’s heel bijzonder. Kennelijk heb ik dan toch iets goeds gedaan.’

impuls | 1 2013

Wat is het grootste verschil dat je hebt ervaren met je eigen werk? Tiny: ‘Toch wel dat Marga de hele dag in een kantoortje van 4 x 4 meter op een scherm zit te turen. Ik zou dat niet kunnen. Ik ben meer een doener die met mensen bezig is: tutten, volksdansen en muziek maken bijvoorbeeld. Hoewel je bij de flexpool ook wel met mensen bezig bent, maar dan op een heel ander vlak.’

zou ik op deze manier bij alle locaties willen kijken, want op een woonlocatie gaat het er waarschijnlijk heel anders toe dan bij dagbesteding. Maar dat is qua tijd helaas gewoon onhaalbaar.’

Hoe was het om hierna weer op je eigen werkplek terug te zijn? Tiny: ‘Het was fantastisch om dit een keer gedaan te heb-

wel met je hoofd, maar dat is toch anders. Ik heb het echt ervaren als een behoorlijk intensief dagje.’

ben. Normaal werk ik alleen op De Zonnehoek en dat is het dan. Ik heb wel gemerkt dat mijn eigen werk veel beter bij me past. Ook al had ik bij terugkomst een rommelige start, het was heerlijk om weer terug te zijn!’

Wat heeft deze wisseldienst je opgeleverd?

Marga: ‘Ik had eerst een weekje vakantie, dus er zat wat

Marga: ‘Dit werk is fysiek veel zwaarder. Je werkt hier ook

Tiny: ‘Ik heb me altijd afgevraagd waarom je pas om 09.00 uur de flexpool kan bellen. Vaak weten wij bij De Zonnehoek namelijk al eerder dat iemand ziek of verhinderd is. Nu besef ik sommige locaties nog veel eerder beginnen dan wij. Dan kan de flexpool er wel nachtwerk van maken. Je moet ergens een grens trekken. Verder heb ik me wel eens afgevraagd waarom het soms zo lang duurde voordat de flexpool iemand voor ons had geregeld. Nu heb ik zelf ervaren hoeveel werk het is om de juiste mensen op de juiste plek te krijgen. Je zal mij niet zo snel meer horen mopperen, voor zover ik dat al deed.’

Marga: ‘Ik weet nu beter waar ik flexpoolmedewerkers

tijd tussen. Ik merk dat de flexpool gewoon mijn ding is, dat is waar ik goed in ben. Maar als ik wat meer tijd zou hebben, zou ik misschien wel vrijwilligerswerk op zo’n groep willen gaan doen. Wie weet, ooit?’

Marga van de flexpool en Tiny van De Zonnehoek liepen een dagje met elkaar mee. Ze snappen nu meer van elkaars werk.

heen stuur en kan hun verhalen beter begrijpen. Soms probeer ik me van een situatie een voorstelling te maken, maar ik denk dat ik zaken nu beter kan plaatsen. Een voorbeeld? Ik ben aan alle groepen voorgesteld, en dan zie je dat sommige cliënten niets met zo’n vreemde te maken willen hebben. Nu snap ik waarom sommige locaties doorgeven dat op bepaalde groepen een flexpooler moet komen die de cliënten kennen. Het staat allemaal in ons handboek, maar het is goed om eens te ervaren waarom dat zo is. Het liefste

Deel voor cliënten

9

Ik en de OR ‘Op 28 mei zijn er reguliere verkiezingen voor de OR. Dat betekent dat de hele groep aftreedt en er een nieuwe OR wordt gekozen. Iedere collega die bij de bekendmaking per brief drie maanden in dienst is, kan zich verkiesbaar stellen; ook de huidige OR-leden. Zelf heb ik me destijds aangemeld, omdat ik naast mijn werk iets voor de organisatie wilde betekenen. Bovendien heb ik gemerkt dat het een mooie manier is om je kennis te verbreden en jezelf te ontwikkelen. Bij sommige vraagstukken, zoals dat van de jaarcontracten, is het niet makkelijk om zowel het belang van de organisatie als dat

Op de werkvloer Petra Ruiter werkt als begeleider bij de Brederodestraat en Henegouwen in Volendam. Via deze column maakt ze je deelgenoot van de grote en kleine dingen die ze bij haar werkzaamheden tegenkomt.

van de werknemers voor ogen te houden. Die kunnen haaks op elkaar staan. Dan is het belangrijk je te realiseren dat we allemaal gebaat zijn bij een gezonde organisatie. Als nieuw OR-lid hoef je niet meteen alles te weten of te kunnen. Je krijgt een basiscursus en in het begin ook een ‘mentor’. Dus meld je aan en help mee aan een gezonde organisatie waarin je prettig kunt werken! Twijfel je of de OR iets voor jou is, dan kun je altijd aanschuiven bij een vergadering; die zijn tenslotte openbaar. Het is wel fijn als je dat vooraf even meldt.‘

De overstap Ineke Willems Functie Ambulant woonbegeleider BZW Zaanstreek Functie bij de OR Voorzitter

In de OR kunnen medewerkers meepraten over Odion. In mei komt er een nieuwe OR.

Grenzen verkennen Seksualiteit is meestal niet iets wat je met Jan en alleman bespreekt. Ik betrap mezelf er soms op dat ik over van alles wil praten met de cliënt, maar dat ik dit onderwerp wat voor me uit schuif. Want tja, het is ook iets van jezelf, het komt best dichtbij. Laatst gooide een cliënt gewoon haar probleem op tafel en vroeg mij om hulp. Er volgden vele gesprekken over situaties waar ze geen raad mee wist. De eerste keer zal ik gerust een beetje raar gekeken hebben. Dit kwam best dichtbij. Ik vroeg me af of Odion eigenlijk handboeken heeft op dit gebied? Of voorlichtingsboeken voor de cliënt? Het is natuurlijk mooi dat ze mij zó vertrouwt dat ze hierover met mij wil praten. Aan mij de eer om te kijken waar ik kan helpen. Maar ook om te kijken waar mijn grenzen liggen. Het begin voelde onwennig, maar ik merkte dat de gesprekken me steeds beter afgingen. Met een mannelijke cliënt was dat misschien anders geweest. Doordat ik over dit onderwerp ging nadenken, zag ik ineens allemaal

beren op de weg voor een cliënt. Want wil een mannelijke cliënt wel met een vrouw over seksualiteit of intimiteit praten, met iemand van het team of buitenaf? En wat als een cliënt homoseksueel is? Kan ik hem of haar hierbij dan ook voldoende begeleiden? Wat is überhaupt de behoefte van een cliënt? Aanraken, knuffelen, zoenen, vrijen… weten we dat van alle cliënten? Als begeleider kun je merken dat je een grens hebt waar je niet overheen wilt. Waar ligt die grens en hoe dan verder? Odion maakt momenteel beleid over het onderwerp seksualiteit en alles wat daarmee verbonden is, zodat er handvaten komen voor cliënt en begeleider. Fijn!

Nel Molenaar: van kok/ huishoudelijk medewerker naar gastvrouw

Op een bepaald moment heen-en-weerde Nel Molenaar voor haar werk tussen drie Volendamse locaties. Met de vacature voor gastvrouw bij de Helena Smitsstraat is er meer rust in haar werk gekomen. Je werkte de afgelopen 10 jaar als kok bij eetcafé ’t Hoekkie. Hoe ben je daar gekomen? ‘Ik werkte al een paar jaar bij de Helena Smitsstraat als huishoudelijk medewerker. Een koksopleiding heb ik niet, maar ik ben wel gek op koken. Op een bepaald moment hadden ze bij ’t Hoekkie een invalkracht nodig, dat leek me wel wat. Dat vond ik zó leuk dat ik er later graag voor vast wilde werken toen er een vacature ontstond.’

Wat vond je zo leuk aan koken in ’t Hoekkie? ‘Cliënten zijn dankbare eters, ze lusten bijna alles. Maar als ze iets niet lekker vinden, dan krijg je het te horen ook! De patat met frikadel die we om de week op zaterdag op het menu hadden, was altijd favoriet. Dan hadden we wel twintig of meer gasten in huis. Gezellig hoor! Wat ik vooral leuk vond, was dat sommige cliënten het eten in

’t Hoekkie ook echt beschouwden als ‘uit eten gaan’. Dan kwamen ze in hun mooiste kleding en met hun haar netjes.’

Waarom ben je dan gestopt? ‘Naast mijn werk bij ’t Hoekkie ben ik altijd huishoudelijk werk bij de Helena Smitsstraat blijven doen. Maar ook werkte ik bij de Noorderstraat in Edam; daar kookte ik en maakte ik drie woningen schoon. Dat werken op drie locaties vond ik op een gegeven moment wel erg onrustig. Toen de vacature voor gastvrouw bij de Helena Smitsstraat voorbij kwam, heb ik fmeteen gesolliciteerd. Vanaf mei vorig jaar werk ik nu drie avonden in de week op dezelfde locatie.’

Gastvrouw is een nieuwe functie bij de Helena Smitsstraat. Wat houdt deze precies in? ‘De functie is in het leven geroepen om ervoor te zorgen dat de begeleiding ’s

avonds de ruimte heeft om zich met individuele cliënten bezig te houden. Mijn werk begint om 16.30 uur. De cliënten komen dan thuis van hun dagbesteding en ik zorg dat er koffie en thee is. Daarna ga ik koken en als het eten op is, ruimen we met alle cliënten op – iedereen heeft een eigen taak. Tegen een uur of zeven gaan we een half uurtje wandelen voor een frisse neus en een beetje lichaamsbeweging. Als we terug zijn, doen we een spelletje, drinken we een kopje koffie en gaat de tv aan voor GTST. Later krijgt iedereen nog wat drinken en wat fruit en om 21.00 uur ben ik klaar.’

Hoe bevalt je nieuwe baan? ‘Ik vind het hartstikke leuk om te doen. De cliënten zijn geweldig en het werk is fijn. En hoewel ik ’t Hoekkie soms best een beetje mis, merk ik dat het me veel meer rust geeft om op één locatie te werken. Een goede beslissing dus!’

Nel was kok bij ’t Hoekkie. Nu is ze gastvrouw bij de Helena Smitsstraat.

Praten over seks is soms best lastig.

Deel voor cliënten impuls | 1 2013

11

De bedrijfsarts en arbeidsdeskundige

‘Een mooie manier om ervaring op te doen’

Wie doet wat? Je ziet ze regelmatig op het CB: Wilma Hogers en Klaas Hoogenkamp. De een is bedrijfsarts, de ander is arbeidsdeskundige. Wat doen zij precies bij Odion en waarvoor kun je ze benaderen?

Jan Koster is fysiotherapeut. Als vrijwilliger is hij betrokken bij de wekelijkse cliëntenfitness bij woonlocatie Jan Ligthartstraat. ‘De bewoners vinden het een gezellig uitje en het is nog gezond ook!’

Geheel vrijwillig

12

Sommige mensen vinden pas op latere leeftijd hun professionele roeping. Zo ook Jan Koster: hij slaagde in 2009 op 44-jarige leeftijd voor zijn opleiding tot fysiotherapeut. Hij besloot niet meteen zijn eigen praktijk te beginnen, maar voorlopig te starten als waarnemer bij vakantie of ziekte, om op die manier de nodige ervaring op te doen. De laatste tijd nam het aantal opdrachten echter wat af. ‘Daarom wilde ik graag meer deuren open zetten naar een betaalde baan’, motiveert Jan zijn stap om zich aan te melden bij de vrijwilligerscentrale. ‘Bovendien heb ik nog niet zoveel ervaring met mensen met een beperking en het leek me nuttig om die uit te breiden. Via de vrijwilligerscentrale kwam ik bij de vrijwilligersschakel van Odion terecht. Daar hoorde ik dat de Jan Ligthartstraat van plan was om cliëntenfitness op te zetten. Het leek me erg leuk om daar een rol in te kunnen spelen.’

Bekend terrein De locatie van de activiteit was al bekend: de fitnessruimte van verzorgingshuis Westerheem, dat aan de Jan Ligthartstraat grenst. ‘Bekend terrein voor mij, ik heb daar een keer waargenomen’, vertelt Jan. ‘Samen met begeleider Nico van Schaik zijn we gaan kijken hoe we de activiteit zouden vormgeven. Nico heeft een sporttrainersachtergrond en bovendien kent hij de cliënten erg goed. Met name dat laatste is voor mij heel belangrijk. Nico geeft mij precies aan hoe ik een bepaalde cliënt het best kan benaderen, daar ben ik heel blij mee. Zonder hem zou ik het een stuk lastiger hebben.’ Jans taak is om uit te vinden wat cliënten willen en wat ze kunnen. Hij helpt ze op de apparaten en legt ze goed uit te hoe ze deze moeten gebruiken. ‘Soms merk ik dat iemand een bepaalde beweging niet kan maken’, ervaart hij. ‘Dan moet ik ter plekke improviseren en wat anders verzinnen. Ook let ik erop dat cliënten niet te zwaar trainen. Je wilt tenslotte niet dat ze blessures oplopen.’

Sociaal uitje

Jan helpt cliënten van woonlocatie Jan Ligthartstraat bij fitness.

Het fitnessproject is in november vorig jaar van start gegaan. De reacties van de cliënten zijn erg positief, concludeert Jan. ‘We hebben twee groepen van ieder ongeveer zes cliënten’, vertelt hij. ‘De eerste keer waren ze helemaal een beetje opgewonden, omdat het nieuw en spannend was. Inmiddels zien ze de maandagavond als een gezellig, vast uitje; het is weer eens wat anders dan tv kijken en bovendien nog gezond ook. Zelf vind ik het ook erg leuk om te doen. Ik leer veel over de doelgroep en de samenwerking met Nico verloopt heel goed. Zelfs als mijn werk meer zou aantrekken, zou ik dit er voorlopig zeker bij willen blijven doen!’

impuls | 1 2013

Wanneer je medische klachten hebt, tijdelijk of blijvend, lichamelijk of geestelijk, waarvan je het idee hebt dat ze een relatie met je werk hebben, kun je bij Odion contact opnemen met bedrijfsarts Wilma. ‘Als je je ziek meldt, neem ik zelf contact op’, vertelt Wilma. ‘Niet bij ieder griepje natuurlijk, maar wel als het wat langer duurt. Het verschil tussen mij en je huisarts is dat de huisarts niet mag beoordelen of je geschikt bent om weer aan het werk te gaan. Die bevoegdheid ligt uitsluitend bij de bedrijfsarts. Een ander verschil is dat ik niet behandel – dat doet je huisarts wél – maar alleen beoordeel. Dat neemt niet weg dat ik dat wel zou kunnen; net als een huisarts is een bedrijfsarts een geregistreerde arts die bijvoorbeeld ook medicijnen mag uitschrijven. Wat ik overigens bij Odion niet doe, maar dit terzijde.’

Aanpassingen Het kan zijn dat Wilma vermoedt dat je klachten te maken hebben met je werkomstandigheden. In dat geval roept ze de hulp van Klaas in. Specialist op het gebied van belasting en belastbaarheid, zo omschrijft Klaas zijn eigen vak kort en krachtig. ‘Ik ga samen met jou kijken – veelal op je werkplek – welke aanpassingen in je werk of werkwijze we kunnen aanbrengen om klachten te verhelpen. Of om ze juist te voorkomen, want je kunt Wilma en mij ook preventief inschakelen. En natuurlijk kun je mij ook rechtstreeks benaderen, zonder tussenkomst van Wilma.’ Wanneer klachten psychosociale aspecten hebben, zoekt Wilma contact met Jannie Vermeeren (zie fotodagboek op pagina 3). ‘Jannies werk vormt een prima aanvulling op dat van ons’, vindt Wilma. ‘Die samenwerking is echt een meerwaarde.’

dat de meeste mensen een traditionele, klachtgerichte insteek gewend is.’ Toch ervaren Wilma en Klaas de samenwerking met Odion als zeer positief. ‘Jazeker, we merken aan alles dat het een organisatie is die ook op dit gebied graag wil leren’, stelt Klaas. ‘Daar helpen wij graag bij!’

Afspraak maken? Je kunt met Wilma en/of Klaas afspreken via Carine Hoek van P&O. Dat kun je zelf doen, of via je leidinggevende. Wilma is iedere dinsdagochtend op het CB, Klaas om de week op dinsdagmiddag. Je kunt ook zonder tussenkomst van Carine een afspraak maken, via [email protected] en [email protected].

Wilma en Klaas helpen medewerkers van Odion met hun gezondheid.

Eigen regie Hoewel Wilma en Klaas wel voor Odion werken, zijn ze er niet in dienst. ‘Wij worden ingehuurd door de arbodienst om dit werk bij Odion te doen’, legt Klaas uit. ‘Odion heeft daarbij gekozen voor het Eigen Regie Model. Dat wil zeggen dat de verantwoordelijkheid voor inzetbaarheid bij de medewerkers zelf ligt. Wanneer iets in je werk om wat voor reden niet meer lukt, wordt je dus zelf geacht te onderzoeken – met onze hulp – waarom dat niet meer lukt en wat je eventueel anders kunt doen.’ ‘Dat is nog best lastig’, ervaart Wilma. ‘Je merkt

Deel voor cliënten

13

In dienst

Uit dienst

In dienst

Even bellen met … Alle aankomende bezuinigingen zullen ongetwijfeld invloed hebben op de zorg die Odion biedt. Misschien wel voor de cliënten die jij nu ondersteunt. Welke gevolgen zullen volgens jou merkbaar zijn in 2014?

Els Beentjes Basismedewerker, Klaverland

November

Ada Radema-Goede Vervoers-/busbegeleider, Boomgaard

Anja Horn Basismedewerker, Tuinstee

Josia Kwantes Basismedewerker, flexpool

Amy Visser Basismedewerker, flexpool

Marloes Reali-Arendsen Basismedewerker, Tuinstee December

Linda van Thol Basismedewerker, Karavaanstraat

Uit dienst bij Odion, In dienst bij Odibaan

November

Marjan Smit Persoonlijk begeleider, Gamma

Secretaresse

Uit dienst

Willie van Voorst-de Jong Anja Horn Basismedewerker, Tuinstee

Januari

December

1 januari – Linda Grootjen (12,5 jaar) Persoonlijke begeleider, Lijnbaan

Monika Ilnicka Basismedewerker, flexpool Shirley Steenhoek Basismedewerker, flexpool Courtney Stravers Telefoniste/receptioniste, flexpool Sanne Veen Basismedewerker, flexpool Ilse de Vries Basismedewerker, flexpool Lida Gorter Basismedewerker, Jachtenlaan

Het Cees Pelsbeeldje

Jubilea

Petra Schwarzer Persoonlijk begeleider, Zonnehoek

Charlotte Huisman Basismedewerker, flexpool

‘Cliënten met een hoger IQ kunnen straks niet meer van IGB wgebruik maken. Op het oog lijken deze mensen zich prima te redden. Maar wanneer wij ze niet meer mogen helpen met bijvoorbeeld hun post en financiën, denk ik dat een aantal van hen in de problemen komt. Wellicht zelfs zodanig, dat de kinderen die nu nog thuis wonen straks uit huis geplaatst moeten worden. Daar wordt toch niemand beter van? Voor de andere cliënten schat ik in dat er een soort algemeen loket zal komen, waar verschillende organisaties samenwerken en wordt bezien welke zorg de cliënt nodig heeft. Ik vraag me echter af of cliënten uit zichzelf naar zo’n loket zullen gaan. Die samenwerking lijkt me overigens prima, er komen ook goede dingen uit bezuinigingen voort.’

Jobcoaches

Michiel Goedmaat Marije de Graaf Eelco Sondorp Sandra Jak Patricia Kok Marja Boers Evelien Trossèl Monique de Zwart Marieke Zwolsman

Jacqueline Bastiaan Boekhoudkundig medewerker, administratie

Marieke Zwijns, begeleider Intensieve Gezins ­Begeleiding (IGB):

Erica Jaape, begeleider leer-/werkbedrijf Guisveld:

1 januari – Carmen Lochner (12,5 jaar) Persoonlijk begeleider, Boomgaard 1 januari – Joan Schlüter (12,5 jaar) Basismedewerker, Loirestraat 1 januari – Ellen Reuling (12,5 jaar) Medewerker cliëntservice, cliëntservice Februari

1 februari – Elly Spillekom (12,5 jaar) Medewerker Training, Vorming & Scholing

Het Vrolijke Meisje

7 februari – Anette Boering – Meijne (12,5 jaar) Persoonlijk begeleider, Cole Porterstraat 15 februari – Carla Anjema (12,5 jaar) Basismedewerker, Helena Smitstraat

15

‘Vervoersbezuinigingen zullen invloed hebben op dagbesteding. Ik voorzie dat daardoor niet meer wordt gekeken naar wat het beste bij een cliënt past, maar wat het meest dichtbij ligt. Guisveld is het enige verpleeghuis met leer-/werkplekken met continubegeleiding. Dan wordt dat straks misschien onbereikbaar voor een cliënt uit Purmerend en daarbuiten, dat zou jammer zijn. In Guisveld wordt al aardig gewerkt op de manier die de gemeente bij de uitvoering van de Wmo voorstaat: wijkgericht en met veel organisaties samen. Ik denk dat een voorbeeld als Guisveld op een andere verpleeghuislocatie nog efficiënter kan worden uitgevoerd, in combinatie met een jobcoachfunctie. Odion houdt goed de vinger aan de pols en houdt alle ontwikkelingen bij, dat vind ik geruststellend. Bovendien merk ik dat bezuinigingen je scherp houden en je creativiteit prikkelen.’

Ingrid de Buyzer, begeleider Kaaikhof: Wie bij Odion jubileert, krijgt een geschenk in de vorm van een beeldje. Je kunt kiezen uit het Cees Pelsbeeldje dat gemaakt is door Jaap Velseboer (boven), of Het Vrolijke Meisje (onder). Dit laatste beeldje is gemaakt door Petra Rovers, die op woensdag en donderdag op de Kunstgroepen van Odion werkt.

impuls | 1 2013

‘In de Kaaikhof wonen voornamelijk jongere cliënten die vanuit hun ouderlijk huis op zichzelf gaan wonen. Zij voelen zich veilig bij onze 24-uurszorg en kunnen zich daardoor goed ontwikkelen. De bezuinigingen zullen tot gevolg hebben dat cliënten met een lagere indicatie niet meer bij ons kunnen wonen. Die moeten straks dus in de wijk gaan wonen. Ik voorzie dat dit een aantal problemen gaat opleveren. Sociale isolatie ligt bijvoorbeeld op de loer. Wij merken in de Kaaikhof dat we cliënten vaak moeten aansporen contact te leggen en te onderhouden met hun buren, laat staan hoe dat gaat als een cliënt straks in de wijk woont. Ik begrijp dat er moet worden bezuinigd, maar niet iedere verandering is een verbetering. Ik zie de toekomst voor ons soort zorg dan ook niet erg optimistisch tegemoet.’

Er komen bezuinigingen. Deze drie begeleiders van Odion zijn bezorgd over de gevolgen.

Deel voor cliënten

Tien vragen aan 1

Kelly Vreeling Leeftijd 21 jaar Functie Basismedewerker bij de Zonnehoek In dienst bij Odion sinds 1 september 2010

Ons leven bij Odion

Wat was je eerste (bij)baantje? Werken in een supermarkt.

2

Wat houdt je huidige functie in? Cliënten nieuwe werkzaamheden aanleren en/of vaardigheden laten behouden.

3

Wat is je grootste blunder geweest in je werk? Dit jaar was ik op 5 december Zwarte Piet op de Zonnehoek. Een dag daarvóór had ik schoenen aan naar m’n werk die ik daar nog nooit had aangehad. Op 5 december dacht ik: ‘Ik doe als Zwarte Piet die schoenen aan, die herkennen ze vast niet en daar letten ze vast niet op.’ Maar ik kwam nog niet de hoek om lopen en ja hoor, ze herkenden mij gelijk aan mijn schoenen!

4

Wat vind je het leukste aan dit werk? De vrolijkheid en gezelligheid van de cliënten. Het is elke dag weer een groot feest om te gaan werken.

5

Wat zou je doen je als je dit werk niet deed? Dan zou ik bij de hondenbrigade van de politie werken.

6

Wat denk je dat collega’s van je vinden? Op basis van hun houding tegenover mij verwacht ik dat ze me wel mogen. Ik werk hier nog niet lang en kan nog een hoop van ze leren.

7

Vertel eens iets verrassends over jezelf. Na het werk sta ik in de sportschool te trainen voor kickbokswedstrijden.

8

In de vorige Impuls constateerde Katinka Fritz van de salarisadmini­stratie dat je na een stage en vakantiewerk nu ‘echt’ in dienst bent gekomen. Waarom de keus voor Odion?

Reinier

Hiervoor heb ik twee jaar stage gelopen op KDC Dynamica en in de zomervakanties ben ik als flexmedewerker gaan werken. De begeleiding binnen Odion beviel me zo goed, dat ik ben gaan solliciteren als basismedewerker op de Zonnehoek. Odion streeft ernaar om met zorg het gewone leven te ondersteunen, dit vind ik een belangrijk punt in de zorg.

9

reed een tocht met een handfiets

Met wie binnen Odion zou je nog wel eens een dagje willen ruilen en waarom?

Maud

Met Monique Bokkers, zij is logopedist. Het lijkt me interessant te leren hoe je te werk moet gaan bij observatie, onderzoek en behandeling van kinderen/volwassenen met eet- en drinkproblemen of bij spraak-, taal- en communicatievragen.

10

werkt in de keuken bij een eetcafé

Aan wie zou je deze vragen ook eens willen stellen en waarom? Aan Eva Brand, basismedewerker op KDC Dynamica. Eva heeft mij begeleid tijdens mijn stageperiode. Ik heb deze vragen nooit aan haar gesteld en zou het leuk vinden alsnog meer over Eva te weten te komen.

Brian laat zien hoe hij woont en leeft

Deel voor cliënten impuls | 1 2013

. . . ik wil graag actief blijven . . .

Hoe kwam je op het idee om mee te doen?

Wie is Reinier

‘Twee vrienden vroegen me om mee te gaan. Ik had zoiets

Naam

nog nooit gedaan, maar het leek me leuk.’

Reinier Leeftijd

Je reed de wedstrijd met een handfiets. Wat is dat voor een fiets?

47 jaar

‘Je zet hem vóór je rolstoel en beweegt hem met je han-

Heemskerk

den. Eigenlijk fiets je dus met je handen. De fiets is niet van

Hobby’s

mezelf. Ik had hem geleend van een bedrijf, speciaal voor de

Fitness, winkelen, vakantie,

wedstrijd.’

boogschieten, computeren,

Woonplaats

(hand)fietsen, vissen, tekenen,

Voor zo’n fiets moet je zeker sterke armen hebben?

fotograferen

‘Ja, maar die heb ik wel. Ik zit in een rolstoel. Ik ben dus gewend om mijn armen veel te gebruiken. Maar 40 kilometer was wel lang. We begonnen om 09.00 uur en waren om 15.00 uur weer terug. Eigenlijk moet je daar goed voor trainen, maar dat had ik niet gedaan.’

Was het dan niet zwaar? ‘Het viel mee, maar ik kreeg helaas pech onderweg.

18

19

Na 21 kilometer hield mijn trap­ondersteuner ermee op. Dat is een apparaat dat zorgt dat het trappen makkelijker gaat. Het bedrijf van wie de fiets was, zei later dat er een stekkertje los zat.’

Hoe heb je tocht kunnen afmaken?

Zó doe ik dat!

‘Mijn twee vrienden hebben me om de beurt een stukje geduwd.’

Kreeg je na afloop nog een aandenken? ‘Ja, we kregen een medaille.’

Zou je zo’n wedstrijd vaker willen doen?

Reinier reed een wedstrijd met een handfiets

‘Ja, want ik wil graag actief blijven. Bewegen is goed voor je. Maar ik zit altijd met vervoer. Dat kost geld. Ik krijg wel geld voor vervoer, maar niet veel. En daarvan wil ik ook op vakantie. Als ik wedstrijden wil rijden, moeten vrienden of familie me dus halen en brengen. Zoals laatst in

Reinier vindt bewegen belangrijk. Laatst deed hij mee aan een fietstocht van 40 kilometer rond Amsterdam. Hij kreeg pech onderweg, maar reed toch de tocht uit.

Amsterdam: één van mijn fietsvrienden heeft een bus. Dat was heel handig. Als mijn gezondheid volgend jaar nog goed is, doe ik graag weer mee.’

impuls | 1 2013

Reinier deed mee aan een fietstocht. Dat vond hij erg leuk. Volgend jaar wil hij weer.

Wie is Maud? Naam Maud Leeftijd

Mmm . . . .

19 jaar Woonplaats Ismailiastraat, Purmerend Hobby’s

eetcafé

De Andere Oever Onderdeel van Odion

Uitgaan, vakantie

Maud werkt bij De Andere Oever Al twee jaar werkt Maud bij eetcafé De Andere Oever. Ze heeft daar veel geleerd. Ze was best verlegen en nu veel minder.

20

Maud werkt vooral in de keuken. Daar heeft ze een opleiding voor gevolgd: horeca-assistent niveau 1. ‘Normaal duurt de opleiding twee jaar maar ik heb hem in één jaar gedaan’, vertelt Maud trots. ‘Toen heb ik een jaar stage gelopen bij De Andere Oever. Daar vond ik het erg leuk. Dus ik was blij dat ik er mocht komen werken.’

Koude kant

Ik en Odion

Maud doet in de keuken ‘de koude kant’. Dat houdt in: de sausjes, salades, voorgerechten en ijsjes. Om 15.00 uur begint Maud met de voorbereidingen. Ze snijdt onder andere de groentes, maakt sausjes en mixt de sla. Daarna eet ze samen met haar collega’s. Daar is namelijk geen tijd voor als de gasten komen. Vervolgens kan het echte koken beginnen. Soms helpt Maud ook mee met de warme gerechten of in de bediening. Dat doet ze alleen als het niet druk is. Maud is namelijk slechthorend en anders kan ze de gasten niet goed verstaan. ‘Ik vind het allemaal leuk om te doen’, zegt Maud. ‘Ik vind het ook helemaal niet erg dat ik soms het enige meisje in de keuken ben. Maar ik heb nog wel één grote wens: werken in roze Maud werkt in de keuken bij een eetcafé.

kokskleding!’

Ze heeft het erg naar haar zin. impuls | 1 2013

21

Prikbord

Mijn dag Hallo, ik ben Brian. Ik ben 31 jaar en woon in de Ismailiastraat in Purmerend. Zó ziet mijn dag eruit.

Vaste relatie Ik: Mark, maagd-leeuw rolstoeler en schaker. Ben in voor vaste relatie met een sexy meisje rond de 35 jaar. Liever niet in rolstoel maar bi-polair of schizofreen of eenzijdig verlamd: prima. Graag een plaatje. Naam: Mark Leeftijd: 48 jaar Woonplaats: Castricum Hobby’s: Schaken

Vriendinnen gezocht! Hallo, ik ben Ellen. En ik zoek vriendinnen tussen de 30 en 35 jaar om samen leuke dingen mee te doen. Ik hou van fietsen, op een terrasje zitten, naar de bioscoop gaan, wandelen, winkelen, uitjes, bij elkaar op visite komen, samen koken. Als je zin hebt om mijn vriendin te worden, kun je mailen naar de redactie.

22

Groetjes, Ellen

23 Ik woon hier vanaf 2004. Daarvóór woonde ik

Ik heb twee gitaren. Ik oefen niet iedere dag,

bij mijn ouders. Het bevalt hier heel goed: toffe

alleen als ik zin heb. Mijn buurman Remco

begeleiding, echt iedereen is aardig.

speelt bas. Soms spelen we samen.

of schrijf naar:

Sinds 2007 speel ik in een G-voetbalteam in

Twee keer per week ga ik naar de sportschool.

Impuls prikbord

Oosthuizen. Op maandag moet ik trainen,

Daar doe ik krachttraining op apparaten.

Postbus 138

op zaterdag spelen. We zijn al twee keer

Thuis doe ik buikspieroefeningen.

1440 AC Purmerend

landskampioen geworden!

Wie wordt mijn vriend? Hallo, ik ben Lo. Ik ben niet zo goed ter been maar ik red mij aardig met rollator. Ik ben gescheiden en heb een dochter van 19. Ben jij die leuke Nederlandse man uit Purmerend van rond de 50/55 jaar? En wil je graag mijn vriend worden? Ik hoop dat je met mij naar Nederlandstalige muziek wil luisteren en is een dagje uit wil. Ik hoor graag wat van je!

Wil jij reageren of zelf een oproep plaatsen?

Groetjes, Lo Naam: Lo Leeftijd: 53 jaar Woonplaats: Karavaanstraat, Purmerend (Odion) Hobby’s: Muziek luisteren en ik rook graag een shagje (Lo heeft eerder in Impuls gestaan. Toen klopte haar woonplaats niet. Daarom nu nog een keer.)

Mail dan naar: [email protected]

impuls | 1 2013

Moet je horen! Informatie van Odion voor jou

Actie Afgelopen zomer hebben cliënten van Odion actie gevoerd tegen de vervoersbezuinigingen. Ze hebben 1.200 handtekeningen opgehaald. Van die handtekeningen is een foto gemaakt. Die is naar alle gemeentes en politieke partijen gestuurd, met een brief erbij. Maar de actiegroep wilde meer, zij wilde naar Den Haag. En dat is gelukt! Op donderdag 17 januari ging een groep van zes cliënten naar Den Haag. Daar hadden zij een afspraak met Otwin van Dijk. Hij is van de PvdA en lid van de Tweede Kamer. Ook spraken ze met Renske Leijten. Zij is van de SP. De cliënten gaven hen de handtekeningen. Ook hebben ze met hen gepraat over de gevolgen van de bezuinigingen op het vervoer. Kijk voor een verslag van deze actie op www.odion.nl.

Beeldbellen bij BZW BZW betekent: Begeleid Zelfstandig Wonen. BZW-cliënten wonen in een eigen huis, dus niet van Odion. Wel komt er soms begeleiding van Odion om te helpen. Bij BZW Zaanstreek en Waterland doen Odion en de cliënten nu een proef met beeldbellen. Dat is bellen via de computer waarbij je elkaar ziet op het scherm. Het computerprogramma hiervoor heet Skype. De proef gaat tot nu toe goed. Beeldbellen is handig voor korte vragen of problemen tussendoor. Voor de begeleiding scheelt dit reistijd en geld. Beeldbellen gaat nooit de persoonlijke begeleiding helemaal vervangen. Maar als de proef goed gaat, gaan meer locaties van Odion soms beeldbellen.

Gewonnen! Op 28 oktober 2012 was het NK G-bowlen in Amsterdam. Cliënten van Odion deden mee met hun team. Er was een dames- en een herenteam. Ze wonnen 1 x een derde prijs, 2 x een tweede prijs en 2 x een eerste prijs. Gefeliciteerd!