Uitgids. Onafhankelijk magazine van Tilburg University. Tilburgse kroegen keihard gerecenseerd De Grote Pizza-Bezorgtest

Tilburgse kroegen keihard gerecenseerd De Grote Pizza-Bezorgtest

‘Ga gewoon studeren man!’ Strijd om string in vette paal

Uitgids no. 01 18 augustus 2014

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

02. Univers Uitgids

tekst Martijn Neggers portretfoto Dennis van Mierlo

Tilburg, je bent er Tilburgs dichter/schrijver en theatermaker Martijn Neggers (1987) laat speciaal voor de nieuwkomers zijn licht schijnen op de stad.

Z

o, nieuwe student. Daar sta je dan. Fris gedoucht en vers verhuisd vanuit Budel, Geldermalsen of Veghel. Vol goede moed en optimistisch over de toekomst. Je gaat dingen studeren als International Business Administration, Liberal Arts and Sciences of Bestuurskunde.

Je had ook in Utrecht kunnen gaan studeren. In Nijmegen of zelfs in Maastricht, maar je hebt gekozen voor Tilburg. Of all places. Tilburg: het Breda van Helmond. Waarom? Omdat de universiteit zo goed aangeschreven stond? Omdat Irma en Leonard ook naar Tilburg gingen? Omdat Amsterdam wel een héle grote stap was vanuit Uden? Oké, let op: De universiteit is ook maar gewoon een universiteit, Irma en Leonard spreek je over een jaar niet meer en in Amsterdam had je zélfs vanuit Uden prima kunnen aarden. Fijn. Daar zit je dan, op je studentenkamer aan de Bredaseweg, boven een cartridgewinkel, te kijken naar facebookfoto’s van oude klasgenoten die in échte steden zijn gaan wonen. Tilburg, je bent er. In het Goes van Vlissingen. Driewerf Hoera. Als steden mensen zouden zijn, heb je gekozen voor de baby over wie iedereen zegt dat ‘ie vast heel lief wordt, later. Je hebt gekozen voor de kleuter die niet kon knikkeren en bij wie de grote jongens uit groep vijf altijd zijn kapitein-koekreep afpakken. Je woont in een man in een fabriek, die op zijn drieënveertigste zijn rechterduim verliest tijdens het werk, en die daarna ontslagen wordt. Omarm het. Omarm de stad in al zijn mismaaktheid en zijn kneuterigheid. Het is de enige manier. Echt.

Omarm Tilburg Omarm het feit dat er maar vijf écht goede kroegen zijn in Tilburg. Omarm het dat er alleen een corps is dat door de rest van het land niet serieus genomen wordt. Dat de enige gracht die

Univers 18 augustus 2014

we hebben in Tilburg het Wilhelminakanaal is. Omarm dat onze burgemeester Peter Noordanus (haha, hij zei anus...) heet en dat onze enige paaldansclub eerder knullig is dan geil. Je bent in het Westerhoven van Bergeijk gaan wonen. In het Purmerend van Assen. Accepteer het en recht je rug. De grootste tegenslag van je studententijd heb je vast gehad. Dat kunnen Rudy en Annemiek mooi niet zeggen, vanuit hun bovenwoning aan de St. Annastraat in Nijmegen. Goed. Tot zover de tegenslag. We weten allemaal: de beste feestjes zijn in huizen waar het niet netjes hoeft te blijven. De leukste verkeringen zijn met vriendjes bij wie je ook gewoon je huispak aan mag houden. De fijnste straten zijn de straten waarbij de huizen de verf allemaal een beetje afbladdert en de beste gebitten zijn gebitten waar hier en daar een tand scheef staat. Je mag dan in het lelijke broertje van Den Bosch zijn gaan wonen, er is geen stad die een gebit heeft met zóveel scheve tanden als Tilburg. Goed. Hoef je tenminste ook niet elke dag te poetsen.

De schoonheid van een afgetrapte stad Houden van Tilburg kost tijd en moeite. Je moet er hard voor werken om het te vinden: de schoonheid van een afgetrapte stad. Je zult op zoek moeten gaan naar die paar goede cafés, naar die paar mooie festivals en naar dat handjevol fijne plekken in de stad. Maar áls je ze gevonden hebt, is het prijs. Dan blijkt dat er weinig steden zijn met goedkoper bier, weinig steden waar je zo makkelijk grote feesten kunt organiseren, en dat Tilburg eigenlijk de enige studentenstad in Nederland is waar de arbeiderscultuur en het studentenleven écht heel gemoedelijk naast en door elkaar heen leven. Leer houden van Tilburg en je leert dat je niet in het Waalwijk van Kaatsheuvel woont, maar in het Berlijn van Breda.  Eat that, Annemiek en Rudy uit Nijmegen.

Inhoudsopgave .03 Colofon Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg [email protected] www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Pascal Tieman Productie PrismaPrint Advertenties [email protected] Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 2 verschijnt op 11 september 2014 Redactieraad Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton (voorzitter a.i.), Lisa Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Dolph Cantrijn, Bart van Dijk, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Toon van Esch, Bob Kapteijns, Sylvia Kuijsten, Marianne Lalande, Long Ma, Naut van der Mede, Dennis van Mierlo, Martijn Neggers, Frank van den Nieuwenhuijzen, Martyn F. Overweel, Gerdien Wolthaus Paauw, Marieke Plasier, Erik van Rein, Iris Scherphof, Bart Smout, Pascal Tieman, Jack Tummers, Ron Vaessen, Ruud Vos, Rik Wassens, Jozien Wijkhuijs, Malini Witlox

Uitgaan is netwerken De avond voordat ik naar mijn studentenkamer verhuisde, lag ik jankend op mijn eenpersoonsslaapbank mee te blèren met Wherever you will go van The Calling. Ik wilde niet weg en ik weet redelijk zeker dat veel van jullie, zij het iets minder dramatisch, hetzelfde ervaren op dit moment. Sta mij toe de moederlijke stem te zijn die zegt dat het wel goed komt. Ik kan het weten, ik leef ook nog. Je gaat natuurlijk reteserieus studeren. Zeker jij, want met alle maatregelen rondom de studiefinanciering en dergelijke, moet je er snel doorheen razen. Efficiency, bindend studieadvies, harde knip, toelatingseisen, nominaal is normaal; het worden al snel termen die even normaal klinken als de stem van de nieuwslezer bij je ontbijt. Stel het moment dat je aan dit alles gaat denken nog maar even uit. De introductietijd en de eerste maanden van je studie staan nog maar net aan de deur te kloppen en het zou zonde zijn als je wordt afgeleid door zorgen voor morgen. En als de wittebroodsweken voorbij zijn, valt er nog steeds genoeg te feesten. Noem het netwerken en het is compleet geaccepteerd. Immers, de beste contacten doe je op tijdens je studie en wat is er nuttiger dan wat vloeibare moed om op iemand af te stappen? Onze recensenten vertellen je in deze Uitgids precies in welke kroegen je de studiestress kunt gaan verdrinken. Verder dragen we ideeën aan voor als je een alternatieve hobby zoekt, kun je lezen waar je het beste een pizza tegen de kater kunt bestellen en bekijken waar de hipsters zich in Tilburg verstoppen. Het ga je goed, nieuwe student. Vergeet vooral niet te genieten.

Jozien Wijkhuijs, Uitgidscoördinator en buitengewoon lid sfeercommissie 2014

Pics

04. De winnaars van de nachtflits fotowedstrijd vind je hier.

De hipsterluwte van Tilburg

15. Ook Tilburg heeft plekjes waar hipsters gedijen. Je moet ze alleen even zoeken.

FF geen voetbal

16. Flipperen, frisbeeën, larpen: voor de liefhebber van vreemde hobby’s is er genoeg te beleven in deze stad.

Univers Uitgids

06. Welke kroegen smeken om jouw aanwezigheid? Onze recensenten proefden het nachtleven van Tilburg.

De grote pizza bezorgtest

12. Te brak om te koken? Univers ging op zoek naar de beste bezorgpizza. Een overlevingstocht dwars door kartonnen bodems en plakkerige kaas.

Een kijkje in de geest van de Geuzen

18. Waarom je in een dispuut altijd je kamerdeur op slot moet doen.

Braboneger

20. "Geen Amnesia roken voor je tentamens." Interview met Steven Brunswijk, alias de Braboneger.

Univers Nightguide

22. The best bars in town, especially selected for you.

An international student

24. Tilburg through the eyes of international student Jule Bellingröhr.

Tasting of Holland

26. What does typical Dutch food taste like? The faces of these students say enough.


04. Pics

campusgedicht Bob Kapteijns

Wie weet er meer van nachtelijk Tilburg dan de gemiddelde student? Voor een paar mooie beelden van Tilburg by night schreven we een fotowedstrijd op Facebook uit: Nachtflits. Hier zijn een aantal inzendingen, inclusief de drie winnaars. Zij winnen een geldprijs, en hun foto op canvas! Onze campusdichter Bob Kapteijns schreef een gedicht bij de wedstrijd.

Joakim Rowley, eerste prijs

Mijn Stad Bij Nacht Nu de dag haast is gestorven en een schim mijn stad beslaat loop ik, tussen gisteren en morgen meer dan wakker over straat Zo zonder licht, en zonder mensen zie ik, bezield en onbevreesd dat er nooit tegenstand, of grenzen maar enkel vrijheid is geweest

Is het de slaap die mij ontnuchtert of toch de zon die mij ontwaakt? Uit deze stad, die te kortstondig door maan en sterren werd bewaakt

Bob Kapteijns, campusdichter 2014 Koen Gijsbers


Pics .05

Marvin Petersen, derde prij

s

Rik Wassens

Dave Brett, tweede prijs


06. Univers uitgids

Uitgids Reuring en terreur

in de Tilburgse binnenstad


Univers uitgids .07

fotografie Jack Tummers

Er is maar één zekerheid in het leven (oké, ongeveer dan) en dat is dat je op een bepaald punt een kroeg zult betreden. Al is het maar om snel even te plassen tussen de H&M en de C&A door, of voor een kopje koffie met je oma op zondag. Aangezien je nu de demografische kenmerken van een student hebt, is het echter redelijk zeker dat er een moment gaat komen dat je op zondagmorgen vrolijk de kroeg uit wordt geveegd. We helpen je kiezen. Op de volgende pagina’s hebben we 25 kroegen aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. De ambiance, de bierprijs, de vriendelijkheid van het personeel en de staat van de wc’s leiden allemaal tot een onverbiddelijk oordeel. Welke kroeg gaat er vandoor met vijf kruikjes en welke kroeg is zelfs de plaspauze niet waard? Je leest het hier. Tussendoor laten we ervaringsdeskundigen hun beste kroegverhalen vertellen. Ter inspiratie, zullen we maar zeggen. De Univers kroegpolitie: Erik van Rein, Bart van Dijk, Long Ma, Bart Smout, Rik Wassens, Ron Vaessen, Frank van den Nieuwenhuijzen


08. Univers Uitgids

coördinatie Jozien Wijkhuijs illustraties Ruud Vos

De kruiken , wa's dè?!?! Dit symbool zie je veelvuldig in deze gids, en het is ons wapen tegen bot personeel, fantasieloze ‘ach, wel okay’ en ‘gouwe tent’. happen of duur bier. betekent ‘wegblijven hier’, De is een kruik, want Tilburg is ‘Kruikenstad’. Het zijn onze recensenten die in de kruiken pissen en daarmee hun beoordeling geven. Onafhankelijk, onverbiddelijk, onomkoopbaar en altijd eerlijk.

Ga rechtsomkeert als je de beslagen ramen al vanaf de straathoek kan zien Babbus - Heuvel 46 Babbus is aanwezig op een verzadigde markt, maar totaal overbodig. Het bruine café zonder meerwaarde stamt uit de tijd dat er nog gedoken werd met koperen helmen op. De tijd dat er vraag naar cafés was en er aanbod kwam. Later nam de vraag toe en groeide het aanbod mee. Inmiddels is de vraag gestagneerd en is Babbus een overblijfsel. Als het verdwijnt, zullen alleen (voormalig) werknemers en hun intimi erom rouwen. (Vaasje 2,60)

Clancy’s - Heuvel 44-45 De Ierse pub Clancy’s is ruimschoots in orde als eerste kennismaking met een Ierse pub. Als je nog nooit een pub bezocht hebt, is Clancy’s prima. De belangrijkste kenmerken zijn aanwezig: er is bier dat naar metaal smaakt en het heeft een norse uitbater met een goed hart die weigert Nederlands te praten. Niet meer en niet minder. (Pint: 4,90)

Cul De Sac - Heuvel 48 Een man kan er een vrouw opdoen die haar bekkenbodemspieren traint. Die op hem gaat zitten tijdens de seks, haar hele

lichaam stilhoudt, behalve de genoemde spiergroep. Hij kan er ook een vrouw leren kennen die, op haar rug liggend, keverachtig hulpeloos overkomt. Om het kaf van het koren te kunnen scheiden, moet er vooraf langdurig gepraat en opgelet worden. Gelukkig valt er weinig anders te doen in muziekcafé Cul De Sac. (Vaasje: 2,60)

Live Music Bar - Heuvel 43 Mensen die roepen dat je erbij moet zijn, maar niet goed zijn in formuleren waarom: ze werken bij de Live Music Bar. En, eerlijk is eerlijk: er is geen goede reden om erbij te zijn, tenzij je een zwak hebt voor pianisten van twijfelachtig allooi. Er is live-muziek, maar die mag geen naam hebben. Wel goed: op zonnige zomeravonden, als de terrassen vol zitten, is het terras van Heuvel 43 tot een uur of tien een oase van rust. (Vaasje: 2,50)

013 - Veemarktstraat 44 -

sterk kroegverhaal

Concertzalencomplex 013. Dubbelhuids tegen geluidsoverlast, met rubber bekleed en met cd’s gecapitonneerd. Lelijk, maar goed. De cd’s komen gedateerd over nu ze als muziekdragers hun beste tijd hebben gehad. Ze hadden er allang af moeten zijn. Dat ze er nog steeds zitten, is kenmerkend voor de Tilburgse uitgaansgelegenheden van 1998 of vroeger. Al wat kan overleven zonder serieuze investeringen in een betere aanblik, sukkelt onveranderlijk voort. Gelukkig zijn de concerten er niet minder om. (Vaasje: 2,50)

seerde borrel met nacho’s, enchilada’s en mojito’s en rode wijn. Niet voor stationair studentikoos afpilsen. (Vaasje: 2,50)

Extase - Heuvelring 112 Het blijft een kroeg met een ongunstige ligging: op steenworp afstand, maar toch net te ver van het uitgaanscentrum. Daardoor is het wel een rustige tent die in trek is bij muzikanten en ander alternatief volk. Extase heeft na lange tijd weer nieuw elan gevonden en ziet er minder verrot uit dan vroeger. Toch denk ik - als ik in een verder verlaten café een euro in de flipperkast gooi - mistroostig terug aan vroeger. (Vaasje: 2,50)

Biercafé Kandinsky Telegraafstraat 58 Kandinsky is het beste borrelcafé van Tilburg. Eén voorbehoud: het moet rustig zijn. Verder: 200 speciaalbieren, de beste bitterballen van Tilburg en kundig personeel. Ga rechtsomkeert als je de beslagen ramen - denk seksscène in Titanic - vanaf de straathoek al kan zien. Dat bederft de pret alleen maar. Anders: bestel hier geen pilsje (boer), maar ga eens erudiet aan de Tripel Karmeliet. En daarna kruipend naar huis. (Vaasje: 2,30)

Havana - Heuvel 22 -


‘Het ietwat twijfelachtige deurbeleid van café Philip is op veel plaatsen in Tilburg al berucht. Ik had een keer een vrijgezellenfeest, toegegeven, ook niet echt mijn hobby. Toen we bij Philip naar binnen wilden, was een deel al achter de portier toen hij tegen zijn collega mompelde ‘niet die groep met dat kroontje en die jonkies’. We werden geweigerd. Een biertje bij Bolle later hebben we het nog eens geprobeerd, in exact dezelfde samenstelling, maar dan zonder kroontje. We liepen zonder problemen door en vroegen om de portier te pesten een ABBA-medley aan voor de aanstaande bruid. Al zouden ze me een levenslang verbod op moeten leggen voor die medley, ik ben toch nog steeds blij dat ik het gedaan heb.’

sterk kroegverhaal

‘Ik ben persoonlijk verantwoordelijk voor de verrijking van het beschikbare drankassortiment van de Tilburgse horeca. Zonder dollen. Ed, de eigenaar van Kandinsky, werd op den duur erg moe van dat hij steeds het trapje naar de kelder af moest om twee flesjes Ciney Blond voor mij en een vriend te halen. Hij heeft er toen voor gekozen om het op tap te zetten en tot op de dag van vandaag kun je een getapte Ciney drinken in het mooiste speciaalbiercafé van Tilburg. Heel erg graag gedaan.’

Eetcafé met Cubaans thema en datecafé pur sang. De cocktails zijn sterk en het eten nét dat ene beetje beter (en iets duurder) dan de gemiddelde studentenhap: voor wanneer bloemen niet genoeg zijn. De cocktails zijn flink aan de prijs, dus maak hier niet je stamkroeg van als je portemonnee je lief is. Voor de gecivili-

Univers Uitgids .09 fotografie Marieke Plasier

De Boekanier Stadhuisstraat 11 In café De Boekanier valt genoeg te veroveren. Liters bier, een uitgelaten sfeer, lekker foute feestmuziek: het ligt hier allemaal voor het oprapen. Het olijk personeel drinkt graag een drankje mee, wat de sfeer alleen maar ten goede komt. Voor de waaghalzen is er een danspaal. Ook mannen mogen daaraan hangen. Een echte boekanier deinst immers nergens voor terug. (Fluitje 2,30)

Brandpunt - Piusplein 7 -

Bolle - Piusplein 8 -

Af. Klaar. Niets meer aan doen. Bolle heeft alles. Een podium om op te dansen. Een stijlvolle inrichting, vol roodfluweel en glitter. Een dj waar de meisjes bij kunnen wegzwijmelen. Barvrouwen waar de jongens bij kunnen wegzwijmelen. En

Paradox - Telegraafstraat 62 Jazz? Bij Paradox is het business as usual. Net als wereldmuziek, blues en experiment. Inderdaad: je gaat hier niet naartoe om starnakel dronken te worden. Toch is dit ‘podium voor actuele muziek’ allerminst saai. Paradox is zo’n café waar je sowieso één keer geweest moet zijn. Misschien kom je er daarna nooit meer. Maar dan heb je tenminste wel een banjo spelende mormoon gezien die zingt over dronken eenden. (Vaasje: 2,00)

Het Tribunaal - Heuvel 14 -

Je hebt van die verstokte rokers die tijdens een avondje stappen eigenlijk voornamelijk paffen en daarnaast nog een beetje stappen. Ben jij ook zo’n schoorsteen van een student? Probeer dan eens een avondje Tribunaal! De rookruimte hier is gewoon nog steeds op en top kroeg dankzij de aanwezigheid van een bar met muziek. Doe je echter niet aan longsadomasochisme, dan is Het Tribunaal niet meer dan een redelijke kroeg. (Vaasje 2,50)

‘Twee jaar geleden speelde Snoop Dogg in 013. Met een groep vrienden gaan we erheen. Het is zo gezellig dat we uiteindelijk in De Nacht belandden. Nou, als dat gebeurt kun je gerust spreken van een geslaagde avond… Arthur, een van mijn vrienden, besluit om als eerste naar huis te gaan. Hij is zo dronken dat hij zijn telefoon vergeet. Arthur is amper de deur uit- komt Snoop Dogg binnen met zijn entourage. Ze gaan vlak bij ons aan de bar zitten. We raken zelfs in gesprek met een van de persoonlijke assistenten. Na een paar rondjes vertel ik over Arthur en zijn telefoon. Plotseling zegt de PA: ‘Maybe Snoop can return it.’ Haha. Geloof het of niet maar even later zijn we met zijn allen onderweg naar het huis van Arthur. En echt: Snoop Dogg belt minstens vijf keer aan. Helaas, niemand doet open. Arthur is als een blok in slaap gevallen...’

sterk kroegverhaal

Studentikoos zuiphok waar je tot aan je enkels in de plassen bier staat. Er wordt veel gebruld, de muziek staat loeihard, de temperatuur is steevast tropisch. Testosteron- en oestrogeenspiegels stijgen hier sneller dan het ijs op de Noordpool smelt. Nee, chic is het allemaal niet. Maar wie gewoon keihard wil feesten zonder gezeik, is hier aan het goede adres. (Vaasje: 2,80)

vooral: bezoekers die weten hoe je op zaterdagavond de stad op zijn grondvesten laat trillen. Be there or be square. (Vaasje 2,70)


10. Univers Uitgids

sterk kroegverhaal Heuvel 15 - Heuvel 15 Deze tent is even spannend als een gemiddelde aflevering van GTST: leuk als je

‘Drank maakt meer kapot dan je lief is, vooral wanneer het niet in je mond terecht komt. In een overvolle kroeg sta ik woest te dansen op Wild Boys van Duran Duran. Tijdens het refrein steek ik een vuist omhoog, want je bent een wild boy of je het bent het niet. Zonder het in de gaten te hebben mep ik daarbij het dienblad in de lucht dat een passerend barmeisje achter mij hoog boven haar hoofd houdt. De drank daalt als een wolkbreuk op haar neer. Nog altijd nietsvermoedend zie ik de geschokte gezichten van mijn vrienden. Met een ruk draai ik me om. Per ongeluk stoot ik met mijn rechterhand, waarin ik mijn biertje vasthoud, tegen een omstander. Ik zie nog net hoe de inhoud van het glas in het gezicht van het barmeisje terecht komt. ‘Sorry!’ piep ik. Als een verzopen kat druipt ze snikkend af. Een minuut later tikt de portier mij op de schouder.’

debiel bent, maar anders gaat het je toch aardig wat moeite kosten om het naar je zin te hebben. Deze kroeg is gewoon steevast te suf en heeft verder niets speciaals te bieden. Om Heuvel 15 niet helemaal de grond in te boren toch iets positiefs: het is een uitstekend oord voor ramptoeristen. (Vaasje 2,30)

’t Buitenbeentje - Heuvel 15a -

Le Clochard - Heuvel 16 -

Ben jij iemand die na een paar drankjes een serieuze poging onderneemt om te gaan jumpstylen? Eet jij je patat standaard met joppiesaus? Ben je zo fout dat je nog steeds strak strak in je trainingspak pak hakt? Dan heb je bij dezen je nieuwe favoriete kroeg gevonden: Le Clochard! Een kroeg waarin er een afgrijselijke harmonie heerst tussen foute muziek en nog foutere mensen. Voel jij je echter hiertoe aangesproken? Maak je dan geen zorgen want je bent niet de enige: Le Clochard is meestal vrij drukbezocht. (Vaasje 2,60)


Café Philip - Heuvel 38 -

Herinner je haar nog? Het mooiste meisje van de klas? Wat een stoot zeg, ze had al borsten daar waar de andere meiden nog als een stel bonenstaken rondliepen! Owww, wat was je toch verliefd! Nadat je haar had veroverd betaalde je smakken met geld om haar affectie te houden, maar op een dag kwam je erachter dat uiterlijke schijn ook niet alles is en ging je over op je huidige vriendin die nog veel fantastischer is! Totdat die dag komt: Café Philip, het mooiste meisje in Tilburg! Zij heeft al borsten daar waar... (Vaasje 2,60)

Café Lollipop - Paleisring 25 Zegt u thema-avonden, zeg ik Lollipop. Een paal op de bar, mooie mannen erachter, felheid in sfeer en interieur én onstuimige muziek. Een veilige plek om de teugels van je geaardheid eens te laten vieren. Als één van de weinige (en oudste) gaybars in Tilburg een beetje anders, maar niet minder lollig. Vooral ook dé kroeg om je maandagavonden te rekken, lang nadat ‘de stad’ al op slot zit. (Vaasje: 2,40)

’t Vaticaan - Heuvel 2 Het aanzicht van het terras is veelbelovend, maar op een gemiddelde avond is ‘T Vaticaan bevolkt door koppeltjes veertigers die, hun midlifecrisis overpeinzend, aan een bakkie pleur nippen. Aan de bar yuppen die het weekend inluiden. Een dooie boel van jewelste dus. De kroeg ziet er goed uit, maar een blijvende herinneringe aan die briljante stapavond ga je hier niet scoren. Een bedpartner evenmin. (Vaasje 2,60)

Tilburg present om De Jongens van Je Weet Wel elk willekeurig top 40-hitje te zien spelen achter de piano. Hoe dat zo komt? Misschien ligt het aan het bier dat aan het begin van de avond flink in de aanbieding is en rijkelijk vloeit. (Vaasje 2,40)

Weemoed - Heuvel 12 Weemoed is bruin en heeft weinig plek, maar dat maakt niet uit want de doorsnee student weet de weg naar dit donkere hol toch niet te vinden. Wel zie je hier met alcohol doordrenkte schrijvers en ander stoffig Tilburgs gespuis dat een kaartje legt aan de stamtafel. Het speciaalbier is niet duur en goed, de verhalen van de kroegtijgers nog beter. Goede plek voor de student die houdt van kroegfilosoferen. (Vaasje 2,00)

Stoffel - Heuvel 13 Stoffel is geen slechte kroeg, maar dat is het ook wel zo’n beetje. Een goede eerste halte op je stapavond, bijvoorbeeld om mee te doen aan de betere pubquiz of om je stapmatties in te maken met Risk, Triviant, Kolonisten van Catan of één van de andere bordspelletjes uit de kast. Liever dansend de nacht door? Loop dan vooral verder, daarvoor is Stoffel te degelijk. (Vaasje 2,90)

Studio - Heuvel 9 Afgaande op het terras lijkt Studio een dertien-in-een-dozijn kroeg, maar binnen is het een hippe tent waar de voetjes van de vloer gaan. Hier geen doorsnee hitjes met dito publiek, maar hipsters die losgaan op een allegaartje van soul, hiphop, R&B en dubstep. Tot in de vroege uurtjes wordt er gedraaid door DJ’s met namen als Ser-V, Flamboyant en Sampagne. Kater en spierpijn van het dansen gegarandeerd. (Vaasje €2,60)

Polly Maggoo - Heuvel 10 -

Eigenlijk is Polly Magoo een doodse toko die niet veel te bieden heeft, maar op de woensdagavond is ineens tout studerend

‘Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er in 013 een traditie is ontstaan rondom de TOPweek en de bezoekers daarvan. Er wordt een schaakbord getekend over de plattegrond van het gebouw, en mensen kunnen geld inzetten op waar op dat bord de eerste keer gekotst wordt. Toch een mooi extra spelelement aan de eerste week van het jaar. Ieder jaar wint er ook iemand de pot.’

sterk kroegverhaal

Stel je eens voor dat je favoriete opa en oma een kroeg beginnen. Gezien hun hoge leeftijd zouden ze dan lekker rustige muziek draaien, lekker veel prullaria wegstouwen en heerlijk lage prijzen hanteren waar men zelfs in ontwikkelingslanden nog stikjaloers op zouden worden. Wat is het resultaat? Kaffee ’t Buitenbeentje! Een bijzonder gemoedelijke kroeg waar het zelfs zonder menopauze of impotentie ouderwets aangenaam vertoeven is. (Vaasje 1,60)

Zelfs zonder menopauze of impotentie ouderwets aangenaam vertoeven

Univers Uitgids .11


12. Univers Uitgids


Univers Uitgids .13

tekst Sylvia Kuijsten fotografie Dolph Cantrijn

De Grote Pizza-Bezorgtest Te brak om de deur uit gaan na een nacht doorhalen, bikkelend voor de tentamens of gewoonweg te lui om te koken? Geen nood, de Univers-redactie offert zich met gevaar voor eigen gezondheid op voor de Grote Pizza-Bezorgtest.

E

itje, denken we. Tilburg telt haast meer pizzeria’s dan kroegen, dus een willekeurige tent bellen en wat pizza’s laten aanrukken is zo gebeurd. Tjah, dat valt wat tegen. Hoewel de meeste pizza-aanbieders wel een bezorgservice hebben, moet je vaak voor minstens tien euro bestellen om het aan huis te laten brengen. Uiteindelijk beoordelen we zes pizza’s, variërend van druipend vet tot kartondroog en met creatief gesneden salami tot een chronisch gebrek aan Italiaanse kruiden.

Pizzahelden In ronde één mogen Domino’s, New York Pizza en Pizza Italia laten zien wat ze waard zijn. Zij doen niet moeilijk, ze bezorgen pizza ongeacht het bedrag van de bestelling. We kiezen bij hen allemaal een pizza salami en laten deze bij één van de redacteuren thuis bezorgen.

Domino’s belt na 17 minuten en 23 seconden aan met een comfortabele voorsprong op de rest. De bezorger weet niet helemaal hoe hij moet reageren als we hem enthousiast vertellen dat hij nu al dikke eerste punten heeft gescoord bij onze pizzatest. Dit maakt hij weer goed door ons eerst te laten controleren of het echt om de goede pizza gaat. Heel netjes. De eerste aanblik? De pizza oogt wat vettig, maar de salami is netjes verdeeld. De pizza is verder goed verwarmd en prima gesneden in gelijke stukken. Kortom: glijdt zonder moeite naar binnen. Score: 4 pizza’s uit 5 We moeten een tijdje wachten op de volgende levering. New York Pizza belt na 27 minuten en 23 seconden aan. De pizza heeft een luchtige bodem en is minder vet dan Domino’s. Hij is lekker warm en prima doorgesneden, maar heeft wel ongelijke stukken. Dat is jammer, zeker als je medesmulpapen met snelle vingers hebt. Survival of the fittest in optima forma. De salami is beter dan bij Domino’s, al ziet Domino’s er lekkerder uit. Smaak wint het hier net van uiterlijk, maar de scheef gesneden pizza zorgt uiteindelijk voor een iets lagere score dan Domino’s. Score: 3,5 pizza’s uit 5

Pizza Italia is de hekkensluiter. Na 36 minuten en 44 seconden belt de bezorger aan. Er klinkt even een bewonderend ‘oh!’ als we de doos openen, want deze pizza ziet er het lekkerste uit. Al snel slaat de bewondering om in verontwaardiging. “Wacht eens even, is die pizza niet gesneden?! Moeten we dan met z’n allen tegelijk aan die pizza knauwen?” Kortom: niet handig. We vissen een mes dat gelukkig voorhanden is tevoorschijn, maar het verdelen is geen succes. De bodem is te kartonachtig en één lid van het testpanel eet haar stuk niet eens op. Een veelbelovend begin, maar een lichte deceptie aan het eind. Score: 2 pizza’s uit 5

Moeten we dan met z’n allen tegelijk aan die pizza knauwen? Laat niet bezorgen op de universiteit Gelukkig is er nog een tweede ronde. Hierbij testen we de pizza’s salami van Wimpy’s Tilburg, Pico Bello en Alaturca. Bezorg locatie: de universiteit. Dat belooft wat! Vanwege de minimum bezorgkosten bestellen we er ook gelijk pizza margarita’s bij voor de redacteuren die niet in het testpanel zitten. Gestaag tikken de minuten voorbij. Na een half uur worden we gebeld. De koerier van Pico Bello weet niet waar hij moet zijn. Helaas kunnen we hem amper verstaan door het gebrekkige Nederlands, wat de communicatie haast onmogelijk maakt. Ook de bezorger van Alaturca belt op. Zijn omschrijving: “Ik sta op een parkeerplaats en kijk uit op een bos” biedt niet veel houvast. Uiteindelijk rijden ze achter elkaar de goede straat in en kunnen we de pizza’s toch in ontvangst nemen. “We hebben elkaar geholpen”, grijnzen ze. Dat is dan weer mooi. Na drie kwartier kunnen we aanvallen. Net als we de eerste pizzapunten in onze


14. Univers Uitgids

1 2 3 4 5 6

Alaturca Kosten pizza: 6,00 euro Kosten bezorging: Score: 4,5 pizza’s uit 5

Domino’s Kosten pizza: 7,95 euro Kosten bezorging: Score: 4 pizza’s uit 5

New York Pizza Kosten pizza: 9,95 euro Kosten bezorging: Score: 3,5 pizza’s uit 5

Wimpy’s Tilburg Kosten pizza: 7,50 euro Kosten bezorging: Score: 3,5 pizza uit 5

Pico Bello Kosten pizza: 8,00–1,50 euro korting (Pizzadag) Kosten bezorging: Score: 2,5 pizza’s uit 5

Pizza Italia Kosten pizza: 8,00 euro Kosten bezorging: 1,50 Score: 2 pizza’s uit 5


mond stoppen, komt ook de koerier van Wimpy’s Tilburg aan. “Zijn jullie bezig met een pizzatest? Deze zijn het beste hoor!” Knipogend zet hij de dozen bij de rest.

Alaturca rijdt voorop en is dus technisch gezien de nummer 1 in deze ronde. Gelukkig lijdt de kwaliteit van de pizza niet onder de vertraging door de speurtocht naar de Univers-redactie en is de pizza nog prima op temperatuur. Netjes gesneden en ook met de eerste aanblik is niets mis. Het geluid van knorrende magen wordt vervangen door tevreden gesmak, dus met deze pizza zit het wel goed. Score: 4,5 pizza’s uit 5

Pico Bello heeft dan wel de leukst ogende pizzadoos, maar na opening wordt er enigszins argwanend naar de salami gekeken. “Volgens mij heeft dat vlees te lang gelegen.” Ook is deze pizza wat vetter dan die van Alaturca, maar dat wordt zowel positief als negatief ervaren. Deze pizza levert de meeste discussie op. De pizza zelf krijgt 3 van de 5 punten, maar door de gebrekkige communicatie via de telefoon trekken we toch nog een halve punt af. Score: 2,5 pizza’s uit 5

Niet alleen de vrolijke naam ‘Wimpy’s Tilburg’ zorgt voor een instant smile, ook is hun salami gesneden in leuke driehoekjes. Een pluspunt voor herkenbaarheid. Daarna is het commentaar zowel positief als negatief. “Hm, deze is wel erg vet”. “En de bodem is ook wat slap.” “Dit is wel de enige pizza met Italiaanse kruiden erop.” De smaak is verder best prima. Na wat wikken en wegen komt deze pizza uit in de middenmoot. Score: 3,5 pizza’s uit 5

And the winner is... Hoewel we geen pluspunten hebben toegekend voor de leuke bezorger, komt Alaturca alsnog als winnaar uit de bus. Een prima pizza en hoewel het bezorgen wat rommelig verliep, bleef de bezorger vriendelijk en geduldig aan de telefoon. Tel daarbij op dat deze pizza verreweg het goedkoopste is en er niks wordt gerekend voor de bezorging. Kortom: de ultieme studentenpizza. Bon appetit!

Univers Uitgids .15

tekst: Naut van der Mede fotografie Dolph Cantrijn

FF geen voetbal Flipper, fantasy & frisbee

Niets voor jou, typische studentensporten als lacrosse of roeien. Voor jou geen standaard studentenhobby’s als... Nou ja, bier drinken en brallen. Jij wilt iets anders doen, iets waar je op de verjaardag van je huisgenoot over kunt opscheppen bij die leuke medestudent van hem. Wij staan altijd klaar voor de alternatievelingen en zochten wat opties voor je uit.

Flipperen: omdat het onbelangrijk is Flipperkasten: wie is er niet groot mee geworden. Lichtjes flikkeren, belletjes rinkelen en als je geluk hebt, dendert de kast op en neer om te laten weten dat je iets goed hebt gedaan. Voor sommigen is het genoeg om lekker dronken over een kast te hangen en te staren naar een balletje dat van beneden naar boven stuitert, anderen nemen het een stuk serieuzer. Waarschijnlijk realiseer je het niet, maar Tilburg is één van de flippersteden van Nederland. We hebben dertien flipperkasten

verspreid in de binnenstad. Dit lijkt weinig, maar alleen knoppenduwers in Amsterdam (60), Rotterdam (19) en Utrecht (16) hebben meer kasten tot hun beschikking. En de kasten die we hebben, zijn nog in zeer redelijke staat. Ook Jim Jansen, de woordvoerder van de Nederlandse Flipper Vereniging (NFV), komt twee keer per jaar naar Tilburg om te flipperen. Een van de kasten die hij geweldig vindt, staat bij café ‘t Buitenbeentje. De kast heet Wheel of Fortune en hij noemt het ‘de kast der kasten’, maar ook de Pirates of the Caribbean-kast die in Het Tribunaal staat, doet het goed. →

De flipperfrustraties van Naut van der Mede


16. Univers Uitgids

Flipperen: omdat het onbelangrijk is Studenten flipperen tegenwoordig niet meer zoveel. Dat is ook niet gek, want we hebben telefoons, iPads en spelcomputers om onze gamelust op te botvieren. Toch is flipperen niet aan het uitsterven. Dertig jaar geleden vond je overal een kast, dit is wel een stuk minder geworden, maar het is juist de komst van de iPad die de flipperkasten heeft gered van verdoemenis. Jansen: “Via de iPad kun je kastervaring op doen, wat het populairder maakt.” Als ik zelf aan het flipperen ben, begrijp ik hoe serieus sommigen het spelletje spelen. Als dat balletje weer in het gat valt, terwijl ik als een bezetene op de knoppen aan het rammen

bent, frustreert dat ontzettend. En als je iets goed doet en de lampjes lichten op, ben je trots op jezelf. Een flipperkast heeft iets charmants. Het is ouderwets (of vintage voor de hipsters onder ons), niet computergestuurd en het heeft niks met gokken te maken. Je gooit een euro in de machine en je kunt beginnen. Hierdoor zijn het natuurlijk ouderen (tussen de 30 en 50 jaar) die het spelen, maar ook voor studenten die de hele dag stressen is het heerlijk om even terug te gaan naar een simpelere tijd. Twee knoppen, één balletje en één doel: niet verliezen. Zoals Jansen het omschrijft: “Het is belangrijk, omdat het zo onbelangrijk is.”

LARP: ontsnappen uit de echte wereld Ook al blijf je in Tilburg, als je de fictieve wereld van de Live Action Role Playing (LARP)-vereniging Wovendarkness binnenstapt, is iedereen een vampier. De deelnemers hebben zich naar eigen smaak opgemaakt. Sommige zijn niet meer te herkennen door de dikke laag zilveren make-up, het accent waarmee ze spreken en de stok waarmee ze lopen. Anderen spelen het spel zonder al die poespas - zij zijn volgens de Haagse vampier Eddie een stuk meer te vertrouwen. U bent gewaarschuwd. De vereniging komt één keer per maand samen in café Theseus aan de Bredaseweg. Wovendarkness is zeventien

Blijkbaar hebben vampiers andere normen en waarden

jaar geleden opgericht door studenten. Op dit moment zijn er geen Tilburgse studenten onder de 25 leden. “Welkom in ons domein. Wat kom je hier doen?” De eerste vraag die gesteld wordt als je het zaaltje binnenloopt is direct argwanend. Een grote man in een lange zwarte jas vraagt door: “wat doe je hier? Ben je hier al eerder geweest?” Ik leg hakkelend uit dat ik ‘Nicolaas van Muijsenberg’ ben, het karakter dat de vereniging voor mij heeft gemaakt, en dat ik naar hun ‘domein’ ben gekomen voor onderzoek. Hiervoor heb ik lang in de bossen van Breda gewoond en beschik ik over eigenschappen als ‘listigheid’, ‘onderzoeken’ en ‘sluipen’. Het is mijn taak om informatie over het domein Tilburg te verzamelen voor mijn werkgever. Aangezien ik nieuw ben, wil iedereen weten wie ik ben en wat ik kom doen. Iedereen is beleefd, maar ook op zijn hoede, omdat ik constant aan het schrijven ben. Ik zal toegeven dat het een behoorlijk ongemakkelijke ervaring was. Ik staar toch een beetje als een idioot rond, met mijn gemaakte karakter en mijn aantekeningenboekje dat ik vul met notities over een fictieve wereld vol vampiers. En als ik interactie zoek met ene Antoine Frankulus en hem vraag van welke generatie hij is, is hij beledigd. Blijkbaar hebben vampiers andere normen en waarden dan mensen. Live Action Role Playing wordt voornamelijk geassocieerd met mensen die zich als ridder en tovenaar verkleden en in het bos met nepzwaarden vechten. Wovendarkness gooit het over een iets andere boeg. Natuurlijk spelen de sessies zich in een nepwereld af, maar er wordt niet gevochten, althans niet op de traditionele manier. Bij deze vereniging gaat het om het oplossen van taken. Dit doen ze door middel van praten, onderhandelen en samenwerken of elkaar juist tegenwerken. Dit kan op een heel rustige manier gaan, maar het kan ook zijn dat twee deelnemers elkaar staan uit te schelden en te tieren omdat ze het oneens zijn. Ook hebben sommige vampiers bepaalde speciale eigenschappen, zoals onzichtbaar worden. In dat geval leggen ze hun handen op hun schouders. En ja: zodra een speler dit gebaar gebruikt wordt hij door de anderen genegeerd. Het spel is fictief, maar als je erin zit, dan zit je er ook echt in. Of je je er nu ongemakkelijk bij voelt of niet, je doet toch mee. Hierdoor kan het spel voor iedereen een verschillende betekenis hebben. Voor sommigen betekent het ontsnappen uit de echte wereld, voor anderen is het gewoon een avondje rollenspel spelen.


Univers Uitgids .17

fotografie Gerdien Wolthaus Pauw

Frisbeeën als serieuze sport De meeste mensen zullen frisbee kennen als een leuk spelletje voor op het strand terwijl je een biertje drinkt. Even een snelle duik in het water en daarna lekker met de schijf overgooien. Ultimate frisbee daarentegen is niet louter ontspanning. Je moet rennen als een gek, springen en snelle korte bewegingen maken. Dit maakt ultimate frisbee tot een flitsend spel. Ultimate frisbee is van oudsher een studentensport. Toch zijn er nu maar weinig studenten die het beoefenen. Niet zo gek natuurlijk, want wie neemt frisbeeën serieus als je echte sporten als hockey of tennis op hetzelfde sportcomplex kunt beoefenen? “Ik ben bijna zeven weken lid van Flying High,” zegt één van de leden. “Ik probeer wel vrienden mee te nemen naar een training, maar ze nemen frisbeeën niet echt serieus.” Flying High is de ultimate frisbee-vereniging van Tilburg. De organisatie werd in 1989 opgericht vanuit de universiteit. Na verloop van jaren vielen er steeds meer studenten af en werd de sportvereniging omgetoverd in een burgervereniging. De vereniging mag wel gebruik blijven maken van het sportcomplex van TiU. Op dit moment zijn er nog vijf studenten lid. Ultimate frisbee is één van de vriendelijkste sporten. Het wordt zonder scheidsrechter gespeeld, ‘fair play’ is een vereiste. Sterker nog, als je je misdraagt, zien ze je als een halvegare in de frisbee-wereld. De spelers geven zelf gemaakte fouten aan en als de tegenstanders het oneens zijn met

elkaar, wordt het spel simpelweg een stap terug gedraaid. De belangrijkste regel heet dan ook ‘Spirit of the game’. “Je houding tegenover de tegenstander en ‘fair play’ zijn een stuk belangrijker dan winnen”, zegt Peter Koenen, een lid van Flying High. “Het gaat om de sport, het resultaat komt later wel.” Daarnaast is ultimate frisbee een zeer genderneutrale sport. Mannen en vrouwen spelen in één team en de beste spelers worden opgesteld. Het maakt niet uit of je een man of een vrouw bent als je maar met dat schijfje kan gooien.

Probeer de frisbee te vangen, roepen de oudere spelers De frisbeetraining verloopt strak en de spelers zijn louter vriendelijk tegen elkaar. Elk kritiekpunt wordt in de vorm van een tip gegeven. ‘Kom op jongens’ en ‘probeer de frisbee te vangen’ roepen de oudere spelers naar de nieuwelingen. En door de nieuwkomers wordt er constant ‘sorry’ gepreveld als ze een fout maken. Als er een punt wordt gescoord, geeft het hele team high fives. Het is een vermakelijk spel, maar wel heel vriendelijk.


18. Student & vereniging

tekst Rik Wassens fotografie Dolph Cantrijn

Kijkje in de Geuzengeest

traditie, broederschap, bier

Disputen zijn niet weg te denken uit het studentenleven. Soms zie je hun leden in de universiteitsbibliotheek in kekke truien of blazers, andere keren staan ze jasje-dasje te blaten in de kroeg: “Hé ouwe! Lul! Doe mij nog ’s zo’n goudgele pretcilinder!” Maar hoe gaat het er – los van de vooroordelen – aan toe bij zo’n dispuut? We gingen op bezoek bij de Watergeuzen van studentenroeivereniging Vidar.

D

e excessen van het verenigingsleven kennen we allemaal: lijntjes snuiven op het toilet van de soos, sex op hetzelfde toilet, sterfgevallen tijdens ontgroeningen en ga zo maar door. Los van de beeldvorming is de realiteit een stuk minder eng. Neem de Watergeuzen: het oudste mannendispuut (1992) van de Tilburgse studentenroeivereniging Vidar. Dit dispuut heeft niet één, maar drie huizen in Tilburg. En elke woensdag eten de mannen van het grootste huis samen. Het had wat voeten in de aarde, maar op één zo’n woensdag kon ik een vorkje meeprikken en in de geesten van ‘de Geuzen’ wroeten. Het grootste huis van de Geuzen – met achttien inwoners – staat in een volksbuurt tussen de Korvelse- en Bredaseweg

Het huis was volgens het bestemmingsplan bordeel in. Dat zegt je nu misschien nog niets, maar tussen deze twee verkeersaders wonen veel studenten: je zult ze leren kennen. Het pand zelf heeft een nietszeggende gevel, alleen de stapels fietsen verraden dat er studenten wonen. In de woonkamer staat een karakteristieke studentenhuisraad: twee lange tafels van ongelijke hoogte tegen elkaar aangeschoven, een bijeengescharrelde verzameling stoelen er omheen, de muren bedekt met een allegaartje van affiches, oorkondes en certificaten en in de hoek twee gehavende bankstellen om een tv-set uit de jaren negentig. Een statieportret van Koning en Koningin ontbreekt niet, het stel


kijkt minzaam vanaf de muur toe. Bij mijn binnenkomst zijn vijf mannen verdiept in het kaartspel Koehandel. Het voorgerecht – chips – is al op. Twee mannen in rode dispuutspolo’s – de ‘sjaars’, studentenjargon voor eerstejaars – roeren geconcentreerd in een enorme wok. Rijst met kip wordt uitgeserveerd. Volle borden, met kroepoek en een biertje ernaast, met een waterijsje na. ‘Dikke prima’, noteer ik tevreden.

Onderbroekenlol troef

Na het eten is er tijd voor een rondleiding. De ruimte op de begane grond fungeert als huiskamer annex bar: het barblad is overgenomen van Vidar tijdens een verbouwing. Boven bevinden zich de kamers van de leden. Jeroen Brouwers, aankomende Praeses (voorzitter) van Vidar, leidt me rond: “Het huis was eigenlijk niet bedoeld als woonhuis. Het bestemmingsplan was een bordeel. Vandaar dat er in elke kamer een wasbak zit.” Op de muur van één van de kamers zijn wortels geschilderd. Jeroen: “Als je deur niet op slot is, wordt de kamer verbouwd.” En omdat de huidige bewoner gezegend is met een rode haardos, krijg je wortels op je muur gekalkt. Een andere kamer werd roze geschilderd en volgehangen met prinsessenposters. Dat had het dispuut professioneel aangepakt: “We hadden zelfs alle meubels eruit gehaald,” zegt Jeroen.

Tradities en toegevoegde waarde

Maar er gebeuren ook serieuze dingen. De Watergeuzen gaan er prat op een ‘springplank’ te zijn voor een actieve carrière binnen Vidar en schijnen zelfs hofleverancier van bestuursleden te zijn. Hoe komt dat? Jeroen: “We zetten ons in voor de vereniging. Dat is de gemene deler in ons dispuut. De Geuzen vertegenwoordigen de breedste kant van de vereniging.” Bij Vidar is dat: wedstrijdroeien – ‘8 tot 10 keer trainen in de week’ –, competi-

Student & vereniging .19

tieroeien (het minder serieuze equivalent) en gewoon zuipen. Jaarlijks selecteert het dispuut na de ontgroening van Vidar enkele eerstejaars die bij het dispuut mogen. Deze ‘feuten’ hebben het redelijk makkelijk, als ik de mannen moet geloven. De ontgroening is kort, ‘want je stapt al snel in de boot’, en de wekelijkse, verplichte kookdienst leuk: “Het is geen corvee, maar gewoon gezelligheid,” voegt Jens van Kemmenade toe, die als Assessor ook het bestuur van Vidar ingaat. “Wat is nu de toegevoegde waarde van bij een dispuut gaan?”, vraag ik aan de twee doorgewinterde dispuutsveteranen. Jens: “Je wordt gestimuleerd om te presteren. En om naar activiteiten toe te gaan, bijvoorbeeld de EBT (De Economics Business Weeks Tilburg) en je daar te profileren. Je ziet wat andere mensen doen naast hun studie, dat werkt stimulerend.” Omdat een dispuut uit leden van meerdere studiejaren en studies bestaat, zien jongere leden wat ouderejaarsleden gedaan hebben én wat er nog mogelijk is. Het contact met oud-leden van het dispuut is ook een pluspunt, meent Jeroen. “Als ik een oud-lid tegen kom, dan heb je meteen een klik, omdat je dezelfde tradities deelt.” Aan tradities geen gebrek bij de Geuzen. Jens geeft een voorbeeld: “Toen tijdens de eerste Oocuz (het feest voor de opening van het roeiseizoen) het bier op was, probeerden leden van andere roeiverenigingen er met de tent vandoor te gaan. Een groep Geuzen verdedigde toen de tentpaal. Daarom mogen wij als enige van heel studenten-roeiend Nederland een trui aan, waar de rest jasje-dasje draagt.” De traditie van brassend – studentikoos stoeien door elkaar aan de revers van de jas naar beneden te trekken – de paal verdedigen bleef. Tegenwoordig wordt niet de paal gejat, maar is er strijd om een string die bovenin een metershoge, ingevette paal hangt. “Roeiers van andere verenigingen vermoedden sindsdien dat Vidar een aantal

ex-mariniers ingehuurd heeft om de paal te verdedigen”, voegt Jens trots toe.

Kost dat? Studenten hebben steeds minder geld, dus wat kost dat nou, zo’n dispuut? Maandelijks betalen de leden 18 euro contributie. Daarnaast moet het bier betaald worden. Jens schat gemiddeld dertig euro per maand, exclusief kosten voor andere activiteiten zoals weekendjesweg, borrels en datediners. De totale kosten jaarlijks: zo’n 700 euro. Jens: “Maar dat hangt ook van het jaar af. Een lustrumjaar is duurder.” Het dispuut wordt bestuurd door drie ‘besten onder gelijken’: de primus-, secundus- en tertius inter pares. Respectievelijk: voorzitter, secretaris en penningmeester.

De strijd om de string in de vette paal Het hele dispuut vergadert één keer in de drie weken. Daar wordt de algemene gang van zaken besproken en activiteiten, discussiepunten en betalingsregelingen. Dat laatste omdat het dispuut met een balans werkt die voor sommige leden diep in de min uitslaat. Jens: “Er is geen financiële privacy, zo krijg je sociale controle. Zo van: ‘Je staat nu wel heel ver in de min, doe er wat aan.’” Eigenlijk heel normale jongens dus, die Watergeuzen: ambitieus, betalen hun bier op tijd en met hart voor de zaak. Vergeet echter niet je kamerdeur op slot te doen en vermijdt ondergoed in ingevette palen. Want dan komt de marinier in ze naar boven.


20. Univers Uitgids


Ga gewoon studeren man!

Univers Uitgids .21

tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn

Niemand zo goed geïntegreerd in Tilburg als Steven Brunswijk, alias de Braboneger. Met zijn ongevraagde adviezen in plat Brabants (“Gewoon betalen, denk!”) veroverde hij in no time tout Nederland. Brunswijk over leven in een andere stad, studeren en werken. En waarom je geen Amnesia moet roken voor je een tentamen hebt.

Nieuw begin “Op mijn derde verhuisde ik met mijn ouders van Paramaribo naar Tilburg. De eerste jaren hier waren zwaar. Op de basisschool was ik de enige donkere, samen met mijn broertje en zus. We waren raar, anders. In het begin heb ik flink moeten knokken om geaccepteerd te worden. Letterlijk. Zelfs de klasgenootjes die wel aardig tegen me deden, wilden liever niet buiten school met me gezien worden. Vanaf groep zeven ging het langzaam beter. Toen kwamen ze erachter dat ik niet meer wegging en niet over om me heen liet lopen. Ik heb mijn plekje gevonden hier, maar makkelijk was het niet.”

Lelijke stad “Tilburg de lelijkste stad van het land? Maak ‘m nou. Ben je weleens in Amsterdam geweest? Die stad is veel lelijker. Ja, de huizen daar zijn misschien mooier. Maar uiteindelijk zijn het de inwoners die een stad mooi of lelijk maken. Dan vind ik Tilburgers toch echt een stuk mooier dan die omhooggevallen hipsters in het noorden.”

Messi ontmoeten “Ik heb economie gestudeerd aan het ROC. Nu doe ik compleet iets anders. Volgens mij heeft je levenspad uiteindelijk weinig te maken met de studie die je hebt gevolgd. Ik denk dat mensen zich veel te veel op dat diploma focussen. Alsof alles vanzelf goed komt wanneer je dat papiertje hebt. Dat is niet zo, daarna begint het pas. Een studie zegt weinig over je latere succes. Als je ergens wil komen heb je doorzettingsvermogen nodig. Dat is veel belangrijker. Als het jouw droom is Lionel Messi ooit een hand te geven, dan zal je dat lukken, als je maar lang genoeg volhoudt. Zo is het met het leven ook. Je moet zorgen dat je weet wat je wilt en daaraan blijven werken.”

Geen gezeik “De Braboneger is natuurlijk een personage, maar er zit veel van mezelf in. Als Braboneger geef ik vaak nuchtere adviezen. Niet zeveren maar gewoon werken, dat soort dingen. Zo’n mentaliteit is misschien typisch Tilburgs, maar ik heb ‘m van mijn pa. Die had helemaal niks toen hij in Nederland aankwam. Hij kwam eerst, mijn moeder en de kinderen kwamen later. Mijn pa moest de kar trekken. Hij heeft altijd tegen me gezegd: ‘Het kan me niet schelen waar je naartoe gaat, als je jezelf maar aanpast. En gas geven!’ Dat doe ik. Ik wil later tegen mezelf kunnen zeggen dat ik mijn best heb gedaan.”

Veel gezichten “Tilburg is voor mij een multiculturele stad. Je ziet hier bijvoorbeeld vaak Marokkanen, Turken en Surinamers samen voetballen of rondhangen. Het is een stad waar verschillende nationaliteiten makkelijk samengaan. Het plein waaraan ik woon is echt een mix van culturen. Nederlanders, Marokkanen, Somaliërs, Indiërs – het gaat allemaal met elkaar door een deur. Tilburg is een stad met veel gezichten.”

ten. In een gammel roeibootje zijn wij naar Nederland gekomen. Dan kom je aan land en heb je niks. Vooral mijn moeder had het moeilijk. Ze moest wennen aan de Nederlandse cultuur, vond het moeilijk om mensen te vertrouwen. Ook dacht ze dat alles waar reclame voor werd gemaakt gekocht moest worden, omdat je er anders niet bij hoorde.”

Disputen & ontgroeningen “Het echte studentenleven, met al die disputen en ontgroeningen, dat vind ik zo’n kwats. Doe normaal man! Je ziet ze soms weleens door de stad lopen: jasje, dasje, je kent het wel. Dan denk ik: ga gewoon studeren man. Jezelf een beetje lopen vernederen om bij een clubje te mogen horen? Het is je reinste bullshit. Ik zeg: gewoon studeren, af en toe een biertje drinken en verder niet gek doen.”

Beste plekjes “Als je op stap wil is de Korte Heuvel een mooi straatje. Niet alleen naar de drukke toko’s gaan – Philip, Studio – maar ook de kleine bruine kroegjes bezoeken. Daar maak je makkelijk vrienden en leer je echte Tilburgers kennen. En je hebt hier veel voetbalveldjes. Ook in het Stadspark wordt veel gevoetbald. Je komt daar ’s zomers veel studenten tegen, het is een prima plek om mensen te ontmoeten. Zelf ga ik niet veel op stap. Nooit gedaan, ook niet toen ik studeerde. Ik heb een PlayStation. Dat ding gaat al tien jaar mee en ik heb er nog iedere dag plezier van. Je kunt er zelfs films op kijken. Wat wil je nog meer?”

Zesjesstudent “Ik heb mijn diploma gehaald door gewoon in de les goed op te letten en aantekeningen te maken. Ik was zo’n typische zesjesstudent. Volgens mij zijn de meeste studenten zo. Als je jong bent weet je nog niet goed wat je wilt en zijn er zoveel andere dingen interessant. Daar doe je niks aan. Al die maatregelen die ze nu nemen om studenten te motiveren, dat heeft allemaal geen zin. Je zult altijd zesjesstudenten blijven houden en daar is niks mee. Dat je tijdens je studie niet uitblinkt wil niet zeggen dat het later niet gaat lukken.”

Niet doen “Vroeger werkte ik als beveiliger voor een coffeeshop. Een keer kwamen er twee buitenlandse studenten binnen die zeiden: “Give us the strongest shit you got!” Die eigenaar waarschuwde ze nog, maar daar wilden ze niks van horen. Dus ze beginnen van die wiet te roken – Amnesia heet dat spul – en komen buiten naast mij staan. “Are you sure you are allright?” vroeg ik aan een van die studenten. “Sure” zei die, en viel – bam – voorover op straat. Mijn tip: geen Amnesia roken voor je tentamens.”

Wel doen

“Mijn ouders zijn gevlucht voor de burgeroorlog tussen Bouterse en Brunswijk. Veel Surinamers hebben toen het land verla-

“Vraag jezelf af waar je over vijf jaar wil staan. Niet denken: ik ga nu studeren en over vier jaar zien we wel verder. Als je een auto rijdt zul je toch om de 1000 kilometer moeten tanken. Zo is het ook met het leven. Je moet gewoon gas geven, maar sta om de paar jaar even stil om te kijken waar je bent en waar je nog naartoe wil.”

Steven Brunswijk wordt in 1983 geboren in Paramaribo. Op driejarige leeftijd vlucht hij met zijn ouders naar Nederland en kwam in Tilburg terecht. Brunswijk volgt een administratieve opleiding aan het ROC in Tilburg. Later gaat hij aan de slag als portier en als verkoper van alarminstallaties. Wanneer in 2011 een filmpje van Brunswijk online verschijnt waarin hij in plat Brabants zijn mening over de economische crisis geeft,

gaat het hard. Het filmpje wordt een enorme hit en verschijnt zelfs bij De Wereld Draait Door. Vanaf dan gaat Brunswijk door het leven als de Braboneger. Bij PowNews wordt hij een graag geziene gast. Brunswijk gaat tegenwoordig als stand-up comedian door het leven. Hij maakt online-filmpjes en treedt op in theaters en comedycafés. Mojo heeft hem een contract voor vijf jaar aangeboden.

Gammel bootje


22.

Univers Uitgids

tekst: Jozien Wijkhuijs illustratie: Martyn F. Overweel

De hipsterluwte van Tilburg Niemand is een hipster en toch krioelt het ervan. In de grote steden kun je niet met een linnen tasje zwaaien zonder er een stuk of wat om te meppen. We hebben inmiddels allemaal een platenspeler en onze kennis van ‘lekker foute’ jaren ’80 bands is opgefrist. Nu weten we het wel.

Z

o niet in Tilburg. Hier associëren ze het woord gewoon nog met de onderbroeken van de Zeeman. Geen ‘I know this great little place...’-Facebookpagina, geen roof garden en de meest beroemde ‘pop up store’ is de CDA-huiskamer uit campagnetijd. Af en toe reist de hippe medemens wel af naar de omgeving van Tilburg voor Best Kept Secret, Incubate of een ander festival, maar verder lijkt Tilburg niet besmet met het hipstervirus. Maar wat nu als je toch graag op plekken komt waar een baard of, beter nog, alleen een snor en een kale kin, behoren tot de dress code? Of als je de eigen hipsterheid hebt omarmd en het volkse van Tilburg even wilt ontvluchten? Enige navraag brengt me bij pizzatent Happy Italy. En inderdaad, in de marketing gebruikt deze tent uitvoerig de welbekende foto van een mooie vrouw met een snor op haar vinger. Helaas loopt al zo’n beetje iedere Harry van driehoog-achter met een H&M-shirt met deze afbeelding erop, dus mijn hipsterradar slaat maar matig uit. Nee, dan ‘creatief koffiecafé’ Buutvrij in de stationsstraat. Hier is goed gekeken naar wat de moeilijke brillen-dragende medemens wil: goede koffie, biologische producten, een platenspeler en een interieur dat bijna geheel te koop is. Voeg hier een paar ingewikkelde drankjes en Fritz-cola aan toe en je bent er. Ook koffiecafé Beans & Bites weet goed wat de moderne hipster wil. New York style, take away, cafetières: de website staat er bol van. Al gaan ze misschien iets te ver als ze spreken van ‘downtown Tilburg’. Om te eten kun je naar Berlijn café, een eetcafé dat in zijn naam maar gelijk alle twijfels wegneemt. Hipsterhoofdstad Berlijn als inspiratie nemen is de eerste goede zet. Daarnaast schrijft het café op de website over kleine optredens, goede koffie, lokale producten en biologische wijn. Alles uit de kast dus, maar het resultaat is dan ook erg goed. Een ander veelgenoemde hipsterhotspot is Café Weemoed, maar dit komt eigenlijk puur en alleen door de opwachting van een nieuwe barman die, ik citeer, ‘goed weet wat hij aan heeft’. En hij draagt een hoedje. Tevens hoorde ik iemand in de wandelgangen roepen: ‘Fijn, Cinecitta gaat weer open. In deze bioscoop geen popcorn, reclame of pauzes. Ook geen blockbusters of Arnold Schwarzenegger. Tilburgs enige echte filmhuis is weer terug en heeft als klap op de vuurpijl de nieuwe Loenatik-film geprogrammeerd, meer retro wordt het niet. Feestjes bezoeken doe je als zelfrespecterende hipster in de Spoorzone, bijvoorbeeld bij de Gin Gin- of Club Cabrio-avonden in Club Smederij. Check de foto’s op Facebook, er zijn meerdere rendierkoppen gespot, dan moet het goed zijn. Als je na dit alles hebt besloten dat je Tilburg misschien toch wel aankan, loop dan even langs één van de vele winkels met tweedehands spullen (La Poubelle, Viva Vintage, Vincentshop, om maar iets te noemen) om je kamer in te richten en je kledingkast met houthakkersblousen of jaren 50-jurkjes te vullen. Gefeliciteerd, je bent er klaar voor.


Univers nightlife guide.23

Always running into someone

text Malini Witlox

you know

New city, new friends: how did an international student experience her student years in Tilburg? Univers asked German student Jule Bellingröhr, who took part in the Liberal Arts bachelor program from 2009 to 2012 and participated in the university’s Outreaching program.

D

ancing at Studio, drinking beers at t Buitenbeentje and Kandinsky, and amazing parties at Cul de Sac; when Jule Bellingröhr talks about her memories of Tilburg, her voice is imbued with laughter. “t Buitenbeentje was the philosophers’ favorite haunt, the beer was cheap and it wasn’t too busy. The nice thing about Tilburg is that it’s small, so you always run into someone you know.” Sure, it did have some drawbacks. The Dutch bread did not appeal to her; being German, it was something she could not get used to. “My statistics classes also bring up bad memories, I eventually completed the course after spending lots of time and energy on it.” Apart from these minor issues, Bellingröhr had a great time in Tilburg. Germany and the Netherlands often seem alike to the outsider in language and in culture. Yet, Bellingröhr says there are small, but noticeable differences. “First of all the variety of desserts, I wasn’t familiar with them but really grew to love them. Dutch students were also more focused compared to their German counterparts, who study for seven or eight years and often don’t know what they want to do next. Germany is also characterized by a culture of bureaucracy, while the Dutch lecturers were more accessible and often know the student personally. I get this personal attention in my current Master, Peace and Conflict Studies, in Marburg, but this is a small-scale program.”

Quite Picky At first, Bellingröhr lived in a house with Dutch students in the Tilburg city center. Before she found it, she went to be interviewed at ten student houses. “I was quite picky, I wanted to live somewhere nice. Some houses didn’t accept international students. My roommates were great though, I’ve met a lot of Dutch people through them. We went to Cinecitta cinema and the May market together. I would go shopping at the market with friends

on Saturday and then cook and eat for hours. They helped me with my Dutch language classes, for example the times when I had to order a pizza on the phone in Dutch. We also partied a lot, our Mexican-themed party is still the stuff of legends. Not many people knew each other, but the atmosphere was fantastic.” Bellingröhr went abroad for some time during her studies. She found a room in another house after returning. “It was much smaller, just girls. Two came from Curaçao; they taught me Papiamento and were good Spanish speakers as well. It was a quieter place to live, which was just as well as I had to focus on my thesis.”

Our Mexican-themed party is still the stuff of legends Off-campus Choosing her program here was easy. Bellingröhr wanted to study something to do with social issues in English. “In Germany, English courses focused exclusively on economics or on teaching English. I looked at various universities outside Germany, but the presentation in Tilburg was great and you could live offcampus. I always felt drawn to the Netherlands as well, having been on holiday there as a child. I had a great time in Tilburg, lived in two very different student houses and met a lot of inspiring people from different programs. I still see some of them, we live across Europe but meet up from time to time in London or in Amsterdam.


24. International

text Jozien Wijkhuijs photography Dolph Cantrijn

Wait, what? Something with bars?

Wondering what all those Dutch words earlier in this magazine mean? Don’t worry, you are not missing out on that much. Like life, it is all just a very devious way of trying to find out which bar to go to tonight. For you, newcomer in the Tilburg night life, we have a clear summary. Welcome, have one on us!

I

f you like to party, and you probably do, you have come to the right place. Even though Tilburg is mocked a little bit by people in bigger and more famous cities in The Netherlands, it sure has a very thrilling nightlife. We have 120 cafes and bars, of all shapes and sizes. Everything in the center is walking distance from each other, so you can easily go on a little pub crawl. The bars close around 02:00 on weekdays and around 04:00 in the weekend. Most Dutch students, especially the ones that just started their studies, will go home to mom and dad’s over the weekend. Therefore, if you want to get in touch with the local students, hit a bar on Tuesday or Thursday. On Friday and Saturday, it will also be busy, but with a completely different crowd.

Where to go Biercafé Kandinsky (Telegraafstraat 58) Kandinsky is the best café to sit, chill and drink a specialty beer. Do mind that when you can only see foggy windows when you approach the bar, you do not go in. It will only spoil your image of the bar, because it can be annoyingly crowded. Kandinsky has 200 different types of beer. Do not just order a lager beer here, but try something more erudite, like the Belgian Tripel Karmeliet. Make sure to wear long trousers when you do, because you will have to crawl home.

013 (Veemarktstraat 44) Tilburg’s most famous concert venue. Double walls against the noise, all covered in rubber, and decorated with cd’s on the wall. Even though this is quite ugly, it does say something about the mentality of club and bar owners in Tilburg. If you can survive without investing in a better look, you do not change a single thing. Luckily, the concerts in this awesome place do not suffer from the shining records on the wall.

De Boekanier (Stadhuisstraat 11) In De Boekanier, there is a lot to explore. Liters of beer, an exuberant atmosphere, good bad music: there is something for everybody. The staff likes to join in on the party as well. When you feel like showing off after a few beers, the bar has a very alluring stripping pole to use for your performance. Men are also allowed to take a spin. After all, a real ‘boekanier’ (buccaneer) does not fear anything.

Brandpunt (Piusplein 7) This is just a beer cave for students. You will be up to your ankles in beer. If you are lucky, you will hear people roaring, but the music is usually too loud for that and temperatures rise to tropical


International .25

Your bike-jumping skills will improve and your bottom will gain muscle

Column

A Dutch Survival Kit levels. After a while, you will be high on all the testosterone and estrogen. No, this bar is not for the connoisseurs. But who wants to party and wants to party hard, should go to Brandpunt now and start their night.

Bolle (Piusplein 8) Bolle has it all. A stage to dance on. Stylish decoration with a lot of red velvet and sparkly accessories. A dj that blows girls’ (and some guys’) minds. Some female bartenders that blow men’s (and some girls’) minds. And most of all: visitors that know how to rock the occasional Saturday night. Be there or be square.

Paradox (Telegraafstraat 62) And all that jazz. But not only that, at Paradox you can listen to all kinds of unusual music like blues, experimental and world music. This is not the bar to get incredibly drunk in, but this ‘stage for current music’ is not at all boring. Paradox is a bar that you have to go to at least once. Maybe you will never go back, but at least you will have seen something like a banjo-playing Mormon singing about drunken ducks.

Café Philip (Heuvel 38) On party nights, Philip is always packed. It is a simple formula: good location + popular music + booze = party. Every city has its own bar like Café Philip and when you live in Tilburg, you will without a doubt end up here at some point.

Café Lollipop (Paleisring 25) One of the few gay bars in Tilburg, and also the oldest, Lollipop is a safe place to let go of your perceptions of sexual preference. There is a pole on the bar, some good looking men behind it, flashy interior and extravagant music. It is also the best bar to extend your Monday nights in, after the rest of the city goes quiet.

The new I*ESN secretary Emma Greenwood at the most important hang out for international students; Carpe Diem

Room: check. Studies: check. Insurance: check. You’re done with the paperwork and ready to kick off this year, which is sure to be exciting, rewarding, challenging and amazing [insert overly excited tone here]! Now, you might need some introduction to the Dutch life, which is why I have gathered a few tips for you on how to survive as a new student in the Netherlands and blend into the crowd. First and foremost: beer. Get used to it; it’s a staple in the Dutch life. Personally, I used to drink beer solely because it is the cheapest drink to have – but after living here for just one year, I genuinely enjoy it. So don’t worry if this first tip takes some time to put into practice. Secondly: bikes. You should get one ASAP; spending TOP-week running around asking for people to take you along is not a good idea. Sure, your bike-jumping skills will improve massively (I was myself very puzzled as to how I would ever manage to do such a trick) and your bottom will gain muscle, but it’s just not practical. If the cheap ones are already gone, find someone who knows someone who sells bikes. Yes, it’s shady and yes, that’s okay. Thirdly: orange. Throughout the year, you are going to need something orange – a shirt, a hat, a onesie... You are free to choose. Any nation-wide event (and there are a couple) is a good excuse to flash that Dutch pride. Don’t own anything orange yet? Not to worry, you’ll know when the time for you to act on that comes (as all shops subtly start selling orange versions of almost everything). Finally: I know I said it earlier, but don’t really blend into the crowd. Or at least, don’t let it swallow you whole. Your time at university is your chance to explore and discover new things about the world and about yourself. Let it shine, baby! Welcome to Tilburg! I hope you’ll like it here. Marianne Lalande is a Liberal Arts student


26. Night life guide

comic Adrian van den Eerenbeemt photography Jack Tummers

e h

o f e t H s olla a t

n

d

T

The Dutch are not really known for their cooking... They have a few very weird eating habits, though. These five brave international students did not hesitate. They rose to the occasion and heroically sunk their teeth into ‘griesmeelpap’, ‘peperkoek’, ‘drop’, ‘stroopwafels’ and ‘advocaat’. After all... somebody’s gotta do it.

t abe can't help bu Kokoro Watan .. t'. aa oc dv about 'a notice one thing

Dave Brett wants to get to the bottom of all things Dutch. The nature of 'advocaat'...

the origins of the peculiar taste of 'zoethoutdrop'...

Must. Share. With. Friends.

alcohol!


and the recipe of 'griesmeelpap'

Andrea Cappozzo discoveres 'griesmeelpap' on top of a 'stroopwafel' is a perfect breakfast.

Night life guide .27 'Stroopwafel' is a tasty treat by itself according to Shi Isayama

'Peperkoek' is also quite nice. But a bit dry. A smudge of 'advocaat' might help.

And then it's time for that (in)famous Dutch delicacy called 'drop'...

What can we say...

...about..

...'drop'?

One thing...

...comes to mind:

NOOOOooooooooooo!!!


International starts here

Night life guide no. 01 August 18, 2014

Independent magazine of Tilburg University

Uitgids. Onafhankelijk magazine van Tilburg University. Tilburgse kroegen keihard gerecenseerd De Grote Pizza-Bezorgtest

Recommend Documents