Körmeling: Tilburg, best een goeie stad Vrouwenbesnijdenis uit liefde. De stad van mijn dromen. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Körmeling: Tilburg, best een goeie stad Vrouwenbesnijdenis uit liefde

De stad van mijn dromen Onafhankelijk magazine van Tilburg University

no. 13 5 juni 2014

02. En passant

Ik rook onraad tijdens ons vurige minnespel

Column

Opposites attract

Tips? Mail de redactie: [email protected]. Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.

Toen ik de vrouw leerde kennen die later mijn vrouw zou worden, hebben wij elkaar heel wat afgetast, ook wat betreft onze overeenkomsten en verschillen. Avonden lang hebben wij tot in de kleine uurtjes gepraat. Wat vond zij leuk en wat vond ik leuk? Waar hield zij zich mee bezig en waar ik? Waar lagen haar interesses en waar die van mij? Het bleek dat er heel wat overeenkomsten waren en evenzovele verschillen. Zo houden wij allebei van films, maar mijn vrouw is vooral een liefhebster van romantische komedies en ik van kunstzinnige films, die bij haar overigens steevast de lachlust opwekken. Ook houden wij beiden van lezen; ik lees graag boeken en zij leest mij graag de les. Verder zij wij alle twee in wezen sportief aangelegd; ik kijk bijvoorbeeld veel naar voetbalwedstrijden, zij naar kunstschaatsen en synchroonzwemmen.

schap, aangezien roken de vruchtbaarheid vermindert. Dat kwam al gauw op anderhalf pakje per dag te staan. Zij rookte menthol filtersigaretten, maar ik rook onraad omdat tijdens ons vurige minnespel geregeld het beddengoed vlam vatte. Sindsdien is zij overgestapt op nicotinepleisters (menthol) terwijl ik van de zenuwen flink ben gaan roken. Kortom, er zijn tal van overeenkomsten tussen ons, maar ook de nodige verschillen. Ook wat betreft ons werk. Zij houdt zich namelijk bezig met hulpbehoevende mensen die geestelijk in de war zijn en ik met studenten. We zijn het er nog steeds niet over eens of dat nu een verschil tussen ons is, of toch eerder een overeenkomst in onze werkzaamheden.

Ook vermeldenswaardig is dat mijn vrouw aanvankelijk een stevige roker was, vooral tijdens de geslachtelijke gemeen-

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

Boeken & bakken Ga je een oud papierdoos legen in de kelder, zie je ineens dit: een met boeken vol geplempte container, wachtend tot hij wordt afgevoerd. Als redacteur, niet eens als schrijver dus, word je daar toch wat treurig van. Ze liggen er een beetje bij als vissen op het droge, de boeken. Ze kunnen naar adem happen wat ze willen, maar hun tweede leven hebben ze al bij Books for Life geleefd. Een derde leven zit er hoogstwaarschijnlijk niet meer in.

Straf & gang Op de middelbare school is het simpel: wie niet luisteren wil, moet maar voelen: "Ga jij maar even op gang staan!". Op de universiteit ligt het wat subtieler. Daar gebeurt het regelmatig dat je de gang op moet als je wél luistert. Gelukkig was je als journalist al nooit het braafste jongetje van de klas. En soms is het gewoon fijn om zonder afleiding van vergadertaal alvast je bericht voor de universiteitsbevolking te schrijven. Bijvoorbeeld over dit artikel in het Universiteitsraadregelement: “De raad bevordert naar vermogen openheid, openbaarheid en onderling overleg in de universiteit.”

Univers 5 juni 2014

Inhoudsopgave .03 Colofon

12.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg [email protected] www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Dolph Cantrijn Productie PrismaPrint Advertenties [email protected] Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 14 verschijnt op 26 juni 2014 Redactieraad Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton (voorzitter a.i.), Lisa Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Anna Berlis, Dieter van den Bergh, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Anandi Grefkens, Has Klerx, Luuk Koelman, Vincent van Kooten, Sylvia Kuijsten, Irene Kuizenga, Marianne Lalande, Naut van der Mede, Willemien Mensinga, Charles Peter, Bart Smout, Mathijs Sukel, Pascal Tieman, Jack Tummers, Rik Wassens, Zoë-Amber Wolters, Jozien Wijkhuijs, Malini Witlox.

08.

18.

Vertrouwelijk

“We sluiten nu het openbare gedeelte en gaan verder met de vertrouwelijke punten.” Dit riedeltje hoort Univers vaak bij de Universiteitsraad en alle commissies die daarbij horen. Afgelopen weken zijn we meer op de gang gezet dan ooit. Wat mogen medewerkers, studenten en kiezers niet weten? Wat gebeurt daar in het besloten gedeelte? Waarom wordt de evaluatie van Nexus vertrouwelijk behandeld en de 0-meting van de resultaten van de faculteiten ook? Gelukkig is niet alleen Univers ongerust over deze ontwikkeling, ook de medewerkersfracties maken er opmerkingen over; een lichtpunt in een tijd van vaagheid. Francine Bardoel, hoofdredacteur

08.

Als je hart in Afrika ligt

17.

[email protected]

Tilburg: like of lelijk?

Annemarie Middelburg is net terug uit Senegal, waar

John Körmeling is een bekend kunstenaar en

ze onderzoek deed naar mensenrechten in relatie

architect. Voor Tilburg ontwierp hij onder meer het

tot vrouwenbesnijdenis. “Het niet besnijden van je

Draaiend Huis en de brug Den Ophef. Reden om eens

dochter is daar ondenkbaar. Het zou een leven vol

met hem de stad door te rijden met de vraag:

afwijzing en een sociaal isolement betekenen.”

is Tilburg lelijk?

12.

De stad van mijn dromen

22.

Augumented reality in Tilburg

Hoe ziet de stad van jouw dromen eruit? Die vraag

Professor in Cognitive Psychology and Artificial In-

mochten studenten beantwoorden in een essay.

telligence Max Louwerse is ready to shake things up

De 18-jarige Française Marianne Lalande won de

at Tilburg University. He has a refreshing perspective

schrijfwedstrijd. “The whole thing feels organic, like

on research and education, and landed a state-of-the-

an ever-glowing, breathing ecosystem.”

art virtual- and augmented-reality laboratory.

04. Buzz 06. Pics 08. Passion, fear & faith 11. TiU-panel 12. Thema: stad 20. Lifestyle 22. Science & society 23. Science & school 24. Is discrimination alive? 27. What’s in the world

Univers 5 juni 2014

04. Buzz

coördinatie Malini Witlox

Knipoog

Nieuws

;)

Geen geld voor losers

Reorganisatieplan TSH uitgesteld Het besluit over de reorganisatie van het departement Cultuur­ wetenschappen van Tilburg School of Humanities is uitgesteld tot de volgende Universiteitsraadsvergadering.

Het uitstel volgde na een lange discussie tijdens de Universiteitsraad van 23 mei. De faculteitsraad van TSH had eerder positief geadviseerd over de reorganisatie van het departement. Een overleg van vertegenwoordigers van de Universiteitsraad met het personeel van het departement onthulde onvrede onder het betrokken personeel. Ook inhoudelijk viel het plan niet in goede aarde bij de universiteitsraadsfracties. Medewerkersfractie Abvakabo vond het reorganisatieplan inhoudelijk niet hard genoeg. Volgens de fractie ontbraken begrotingen na 2015: “Basis informatie bij een reorganisatievoorstel.” Abvakabo concludeerde: “Er is geen enkele indicatie van de levensvatbaarheid van de faculteit.”

Het wereldkampioenschap zonneautoracen in Australië is ook een beetje een battle van de Nederlandse technische universiteiten. Of misschien toch niet: de Nuna-zonneauto van Delft wint immers (vrijwel) altijd, ook vorig jaar. Eindhoven won ook, heel slim, in een andere categorie, die van de gezinsauto. Blijft over het Solar Team Twente. Dat werd vorig jaar derde, de beste prestatie ooit. Da’s mooi, maar niet mooi genoeg voor het Twentse college. Daar is iets bij voor te stellen. Als je technische buuruniversiteiten met hun racegoud kunnen pronken, voelt je wereldbrons toch ineens wat derderangs. Of, zoals de Twentse collegevoorzitter zegt: als je tweede, derde of vierde achter Delft wordt, is de publicitaire waarde te klein. Dat zal dan ook de reden zijn dat het CvB van de Universiteit Twente voor het komende jaar nog eens extra in de zakken grijpt en naar motivationele teksten die rechtstreeks van de voetbaltribune komen: ‘Alles of niets’. Het Twentse Solar Team krijgt voor de komende editie de helft meer geld en middelen en kreeg ook te horen dat als er deze keer niet gewonnen wordt, er geen volgende keer meer is. Zonder goud gaat de stekker uit de elektrische auto van het Solar Team Twente.

En juist die investeringen in het departement zijn onmogelijk in het huidige reorganisatieplan. De spaarrekening van het departement mag niet aangesproken worden om extra te investeren, omdat het beleid is dat iedere afdeling van de universiteit een sluitende begroting moet hebben. Jef van der Aa, onderzoeker bij het betrokken departement, uit zijn zorgen: “Er is grote bezorgdheid op zowel individueel niveau als departementaal niveau. Het departement ziet de noodzaak tot bezuinigen wel, maar in de toekomst moet ook geïnvesteerd kunnen worden.” Op 4 juli komt de reorganisatie terug op de agenda. Er moet nog wel gesleuteld worden aan het reorganisatieplan, voordat de fracties akkoord gaan. In de tussentijd beantwoordt het College van Bestuur vragen van de fracties. Lees meer op Univers­Online.

Is Tilburg de ideale stad? Ja, want er is veel te doen. (43%, 133 stemmen)

Ja, na Smeris is het Tilburg het Hollywood van Holland. (13%, 39 stemmen)

Nee, te lelijk. (34%, 104 stemmen)

Nee, de arbeidsmarkt is te klein. (10%, 30 stemmen)

Totaal aantal stemmen: 306 Gea Hoogendorn (24) Psychologie, research master Ja, want er is veel te doen: “Ik woon bijna een jaar in Tilburg en ik ben het nog echt aan het ontdekken. Er zijn veel verschillende dingen te doen. Ik ga graag naar Paradox, de activiteiten van Asset zijn leuk en er zijn veel tweedehandswinkels. Ik mis wel een groot park.”

Anne Lafarre (24) Economie en ondernemingsrecht Ja, want er is veel te doen: “Ik woon zes jaar in Tilburg en voor studenten is het er leuk. De campus ligt lekker tussen de bomen en het centrum ziet er mooi uit. Ik ga wel weg uit Tilburg na mijn studie, omdat de kloof tussen studenten en afgestudeerden best groot is.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.

Tilburg scoort beter bij NSE

UniversOnline Univers 5 juni 2014

Studenten van TiU zijn erg tevreden over de horeca op de campus (4,1 op een schaal van 1 tot 5) en de bereikbaarheid van de universiteit (4,4). Ze zijn minder tevreden over de beschikbaarheid van werkplekken (3,2). Dat blijkt uit cijfers van de Nationale Studenten Enquête (NSE). Tilburg scoorde beter dan vorig jaar.

Promoveren levert meer op voor vrouwen Gepromoveerde vrouwen verdienen acht procent meer dan vrouwen met een masterdiploma. Bij mannen is dit juist andersom. Zij verdienen zeven procent minder met een doctorstitel. Dit blijkt uit onderzoek van het Centraal Planbureau.

TiU organiseert WK-poule

Tilburg University organiseert een WK-poule voor medewerkers om geld op te halen voor twee goede doelen. KWF Kankerbestrijding en Stichting ALS krijgen beiden 25 procent van de inleg. De andere vijftig procent gaat in de prijzenpot.

Buzz .05

Vanaf nu alleen nog maar tepelkwastjes en lendendoekjes voor iedereen

ff bellen

met Tim Reeskens

Column

De anti-Europa-partijen hebben de Europese verkiezingen gewonnen. Volgens TiU-socioloog Tim Reeskens is er echter één coalitie mogelijk: tussen de sociaaldemocraten (S&D) en de christen-democraten (EVP), omdat zij de twee grootste partijen zijn. Wat betekent de uitslag voor Europa? “Door het verlies van 19 zetels van de liberalen (ALDE) lijkt de enige werkbare coalitie die tussen de sociaal-democraten (190 zetels) en de christen-democraten (213 zetels). Dit is een echte middencoalitie. Daarnaast moet de Europese Raad zich bewust worden van de komst van de Europa-sceptische partijen, want zij hebben samen 129 zetels van de 751 zetels gehaald.”

De opkomst is hoger dan verwacht, hoe komt dit? “Dit geeft aan hoe uitzonderlijk deze verkiezingen waren. De kiezers zagen het belang van deze verkiezingen in en de partijen gaven duidelijke koersen aan. De belangrijkste vraag was niet of we meer of minder Europa kregen, maar vooral wat de nieuwe koers van de Europese Unie wordt. Hoe gaan we om met bezuinigingen en wat wordt het nieuwe beleid? Dit waren de belangrijke vragen en de kiezers reageerden verdeeld. Enerzijds hebben ze de centrumrechtse partijen afgestraft. Anderzijds hebben ze een signaal richting minder Europa gegeven.”

Proost

Economenprijzen Thomas van Aquino en Sartre Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit. Bedrijfsethiek en maatschappelijk verantwoord ondernemen, dat klinkt weer heel anders dan ‘greed is good’. Een scriptieprijs over dat onderwerp levert dan ook namen op die je niet meteen verwacht. De NBN-Rabobank Scriptieprijs gaat dit jaar in zijn geheel naar Tilburg. Met Just price within Thomas Aquinas’ Theology had Eefje de Gelder volgens de jury onder leiding van Arjo Klamer de beste masterscriptie. Origineel idee, was het oordeel, om de middeleeuwse theoloog Thomas van Aquino als econoom te lezen en toe te passen op deze tijd. De prijs voor beste ethische bachelorscriptie was ook voor een Tilburgse student, Elma Dujso met Is there a place for ethics in a consumer society? Aan de hand van Jean-Paul Sartre bekijkt ze de keuzevrijheid van de consument in de consumptiemaatschappij. Relevant en innovatief, aldus de jury. De NBN-Rabobank Scriptieprijs bedraagt 1500 euro en werd op 14 mei uitgereikt op de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht.

Medezeggenschap belangrijk voor accreditatie

De Onderwijsinspectie gaat de positie van de medezeggenschap op universiteiten controleren. Als deze onvoldoende is, kan dit gevolgen hebben voor de accreditatie van de instelling. Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar Univers­Online!

Budgetzomer “40 euro voor een strapless topje? Maar da’s toch gewoon een lapje stof?”, roept vriendlief in paniek uit, nadat zijn vriendinnetje haar eerste aanwinst uit haar winkeltassen opdiept. Ik verberg mijn gezicht achter mijn menu zodat niet iedereen ziet hoe ik mijn lach terugvecht. De arme jongen probeert zich te verdedigen tegen een betoog over elasticiteit, stofkwaliteit en merkwaarde dat volgt op zijn ondoordachte opmerking. Zijn comeback maakt echter mijn dag weer goed: “Joh, anders ga je je eens wat meer als Rihanna kleden. Dan hoef je alleen nog maar ondergoed te kopen”, mompelt ie wanhopig. Het ergste is nog wel dat hij daarmee een geweldig punt heeft. Stel je voor dat je alleen nog maar ondergoed zou hoeven kopen. Wat een geldbesparing! Ik snap spontaan niet waarom al die Amerikaanse ouders zo anti Rihanna en Miley zijn. Die jongedames proberen arme gezinnen gewoon door de economische crisis te helpen door het dragen van ondergoed als kleding tot de nieuwe standaard te maken. Beter nog, vanaf nu alleen nog maar tepelkwastjes en lendendoekjes voor iedereen. Zonder merken. Daar stevenen we met de huidige generatie artiesten als voorbeeld toch op af. Niet alleen goed voor onze portemonnee, maar ook voor de gelijkheid waar iedereen naar streeft. Geloof mij maar dat alle dikkerds van de wereld de sportschool wel ontdekken wanneer ze alleen met kwastjes en doekjes mogen werken. En een wedstrijdje ‘mijn lendendoekje was duurder dan de jouwe’ is toch een stuk minder indrukwekkend dan kleding van de Hema en Versace vergelijken. Nu nog even ontdekken waar je tepelkwastjes scoort en ik ben klaar voor de zomer! Zoë-Amber Wolters (23) is student Communicatie. Haar blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Tweets

Juist ja. In de vroege morgen wil ik in de UB van #UvT genieten van Spotify, word ik lastiggevallen door reclame van @Fontys. Vreemde dingen

*dingdong* of de studenten van de heer Jonkers zich willen melden bij de receptie, hij is ze kwijt.. #vloekenddoorhetgebouw #uvt #tilburgu

@JurriaanVogel op 26 mei

@kvonharenberg op 14 mei

Ik zie het woord ‘wijsiging’ in de titel van een announcement op BlackBoard voorbij komen. Iemand moet nu heel hard oeps gaan roepen. #uvt

De glazenwassers kleden elke passerende studente met hun ogen uit. Volgens mij doen ze normaal hun werk bij bejaardenhuizen.. #TilburgU #UvT

@nicksmits op 22 mei

@arnoudvanhulst op 14 mei

Univers 5 juni 2014

06. Pics

fotografie Dolph Cantrijn

Univers 5 juni 2014

Pics .07

Balkon hangen Een stad is soms druk en rommelig. Lawaaierig ook. Maar hoog boven het plaveisel, op een balkon boven de Oude Markt, is het goed toeven. Tegen het decor van een ondergaande zon is er alle rust om het leven door te nemen. Waar zouden deze studentes het over hebben? De aanstaande

zomer, die zich steeds meer opdringt? Beleven ze de sullige avances van een huisgenoot nog eens, of praten ze juist over hún laatste verovering? Het kan, maar we weten het niet. Wat we wel zien zijn twee jonge studentes, beiden prima op hun plek in de stad.

Univers 5 juni 2014

08. Passion, fear & faith

In Afrika zijn onderwijs, medicatie en stromend water helemaal niet zo vanzelfsprekend

Univers 5 juni 2014

Passion, fear & faith .09

Vrouwenbesnijdenis wordt gedaan uit liefde

tekst Sylvia Kuijsten fotografie Dolph Cantrijn

Ze groeide op in het Westland als tuindersdochter. Tussen de tomaten kreeg ze de ‘niet lullen, maar poetsen’-mentaliteit mee. Die instelling komt nu goed van pas, want momenteel is Annemarie Middelburg bezig met haar promotieonderzoek naar vrouwenbesnijdenis in Senegal en Kenia. Ze is net terug van veld­ onderzoek in Afrika. “Je moet doen waar je hart ligt.”

O

p haar achttiende verruilde Middelburg het Westland voor Tilburg. Ze haalde haar propedeuse binnen een jaar en ging er toen een jaar tussenuit om door Australië en Nieuw-Zeeland te reizen. “Ik kwam erachter dat er meer was dan studeren. Mijn kamer was zo onderverhuurd en mijn studie zou ik toch wel afmaken.” Dat deed ze inderdaad en na haar bachelor Internationaal en Europees Recht volgde de master Internationaal Publiekrecht met het accent op mensenrechten. Tussendoor volgde ze een summercourse in Zuid-Afrika, zat ze in India voor een ontwikkelingsproject en bouwde ze met haar vriend – inmiddels man – een basisschool in Kenia. Na afronding van haar bachelor woonde ze nog een half jaar in Israël, waar ze bij de Nederlandse ambassade werkte als stagiaire op de politieke afdeling. Ook is ze secretaris van stichting Mukomeze (opgericht door collega Anne-Marie de Brouwer, red.) en bezocht daarvoor verschillende projecten in Rwanda. Na haar master Internationaal Publiekrecht plakte ze er nog de research master aan vast. “Ik wist niet zeker of promoveren wel iets voor mij was, ik had het idee dat je dan jaren in een kamertje met stapels boeken opgesloten zat. Achteraf ben ik superblij dat ik het wel heb gedaan. Tijdens de research master heb ik alle dingen die ik interessant vind – reizen, Afrika, antropologie, vrouwenrechten – in een onderzoeksvoorstel gegoten.” Dat voorstel leidde tot haar promotieonderzoek over de doorwerking van het internationale mensenrechtenkader met betrekking tot vrouwenbesnijdenis in Senegal en Kenia, waar ze momenteel hard aan werkt. Ze onderzoekt daarmee hoe internationale mensenrechtenverdragen in die landen op lokaal niveau worden toegepast. Waarom vrouwenbesnijdenis? “Vrouwenrechten zijn me altijd aan het hart gegaan. In mijn studententijd las ik Mijn Woestijn van Waris Dirie en Wie hoort mijn tranen van Fauziya Kassindja. Deze boeken gaan over jonge Afrikaanse vrouwen die hun land zijn ontvlucht om aan hun besnijdenis te ontkomen. Toen ik me na het lezen van deze boeken meer in vrouwenbesnijdenis verdiepte, kwam ik erachter dat er relatief weinig onderzoek naar deze praktijken werd gedaan. Wel door een aantal medici en antropologen, maar niet door juristen. Daar wilde ik graag induiken.”

tegen vrouwenbesnijdenis. Naast de overeenkomsten zijn er ook interessante verschillen. Zo ligt de leeftijd voor besnijdenis in Senegal tussen de nul en vijf jaar, terwijl de besnijdenis in Kenia meer een overgangsritueel is waarbij meisjes tussen hun twaalfde en vijftiende worden besneden. In Senegal wordt het vooral gedaan vanuit religieuze overwegingen, in Kenia vanuit sociaal oogpunt, daar biedt de kerk juist tegenwicht.” Trekt Afrika je om een bepaalde reden? “De summercourse in Zuid-Afrika kwam toevallig zo uit, omdat Tilburg University een samenwerkingsverband heeft met de universiteit in Potchefstroom. Wel is het zo dat ik me erg aangetrokken voel tot het Afrikaanse continent. Je wordt er telkens met beide benen op de grond gezet, je realiserend dat dingen als onderwijs, medicatie en stromend water helemaal niet zo vanzelfsprekend zijn.” Je stapte in Senegal uit het vliegtuig. En toen? “Toen vroeg ik me wel even af waar ik aan begonnen was. Ik kende er niemand. Gelukkig vond ik snel een appartementje in Dakar en mocht ik twee dagen in de week bij de Nederlandse ambassade komen werken aan mijn onderzoek. Ook heb ik stage gelopen bij het Senegalese ministerie van Familie, dat verantwoordelijk is voor het maken van beleid op dit gebied.” Tegen wat voor praktische problemen liep je aan? “Er was een maand lang geen water in het deel van de stad waar ik woonde. Ik moest elke keer met emmers de taxi in om water te halen. Ook de elektriciteit viel geregeld uit. Senegalese mensen zijn erg gastvrij en ik werd vaak uitgenodigd om te komen eten, maar mijn maag was daar niet altijd goed tegen bestand. Ik ben een paar keer goed ziek geweest. Verder zijn de Senegalezen erg open, maar niet erg stipt. Het kwam regelmatig voor dat ik uren zat te wachten op iemand voor een interview, maar ik leerde al snel om wat studiemateriaal mee te nemen zodat ik tijdens het wachten door kon werken. Je leert vooral om je erg flexibel op te stellen. Mailtjes sturen tot laat in de avond, interviews afnemen in het weekend; je bent 24/7 met je onderzoek bezig.”

En Senegal en Kenia? “Ik heb deze landen gekozen omdat ze allebei de relevante mensenrechtenverdragen hebben geratificeerd en er een nationale wet is aangenomen die vrouwenbesnijdenis verbiedt. Ook is het percentage besneden vrouwen in beide landen hetzelfde (26%), zijn ngo’s er erg actief en is er daar steeds meer weerstand

Je hebt voor je onderzoek voornamelijk mensen van hogere instanties geïnterviewd, waarom? “Het was in eerste instantie wel de bedoeling om mensen op zowel nationaal als gemeenschapsniveau te interviewen, maar ik realiseerde me al snel dat ik dat laatste aan antropologen moet overlaten. Hoewel ik wel sociaalwetenschappelijke methodes gebruik voor mijn onderzoek, was het voor het beantwoorden van mijn onderzoeksvraag niet nodig interviews te houden op

Annemarie Middelburg (1986) werkt momenteel aan haar promotieonderzoek over de doorwerking van het internationale mensenrechtenkader met betrekking tot vrouwenbesnijdenis in Senegal en Kenia. Ze bezocht

voor verscheidene projecten en onderzoeken al verschillende Afrikaanse landen, maar is nog lang niet klaar met reizen. Middelburg en haar man wonen in Utrecht.

Univers 5 juni 2014

10. Passion, fear & faith

Mannen willen alleen een 'pure' en dus besneden vrouw gemeenschapsniveau. Daarom heb ik mij gericht op nationaal en internationaal niveau, zoals parlementariërs en organisaties als Unicef. Ook interviewde ik veel mensen van ngo’s die zich op mijn onderzoeksonderwerp richten. Binnen die ngo’s zitten namelijk ook vrouwen die besneden zijn. Ik ben wel in die gemeenschappen geweest, omdat ik het belangrijk vond om te zien hoe de mensen daar leven. Daardoor heb ik voor mijn gevoel wel het echte Senegal gezien.” Wat vonden de Senegalezen ervan dat je daar onderzoek kwam doen? “Ze waren vaak verbaasd dat een blonde jonge vrouw zoals ik voor vier maanden haar man achterliet om onderzoek te gaan doen naar een praktijk die in haar eigen land eigenlijk helemaal niet voorkomt. Er was vooral veel waardering. Veelgehoorde kritiek is daarnaast dat Westerse onderzoekers in Afrika onderzoek komen doen en dan vervolgens de opgedane kennis weer mee naar huis nemen. Ik heb daarom aan het eind van mijn veldwerk een conferentie georganiseerd in Dakar waar ik de voorlopige resultaten van mijn onderzoek heb gepresenteerd aan mijn respondenten.” Waarom bestaat een praktijk als vrouwenbesnijdenis nog in de 21e eeuw? “Voornamelijk door onwetendheid en de sociale druk binnen de gemeenschap. Door besnijdenis voelt een vrouw geen seksueel genot meer. Mannen willen alleen zo'n ‘pure’ en dus besneden vrouw. Er is in Senegal sinds 1999 wel een wet tegen vrouwenbesnijdenis, maar door het hoge analfabetisme – 65% van de bevolking kan niet lezen of schrijven – dringt dat moeilijk door. Daarnaast zijn er ook vrijwel geen rechtszaken, je klaagt tenslotte niet zomaar je eigen ouders of familie aan. Mensen moeten eerst begrijpen waarom vrouwenbesnijdenis schadelijk is voordat het afgeschaft kan worden. Die shift naar bewustwording begint nu langzaam plaats te vinden.” Wat is het meest opvallende uit je onderzoek? “Waar ik me erg over verbaasd heb, is dat vrouwen de link niet leggen tussen besnijdenis en de gezondheidsrisico’s die daarbij komen kijken. Ik dacht dat wanneer ouders besluiten om hun dochters te laten besnijden, ze weten wat de gevolgen daarvan zijn. Dat is dus niet zo. Vrouwen denken dat de gezondheids-

Univers 5 juni 2014

problemen die zij ervaren simpelweg horen bij het vrouw zijn. Ook mannen zijn zich niet bewust van wat er precies gebeurt als een meisje besneden wordt. Zo interviewde ik een imam van een grote moskee in Dakar. Hij is vaak op de nationale tv en spreekt zich openlijk uit tegen vrouwenbesnijdenis. Ik vroeg hem hoe dat zo gekomen is. Hij vertelde dat hij in Parijs tijdens een conferentie voor imams een film te zien kreeg over de medische gevolgen van vrouwenbesnijdenis. Hij kon daarna drie dagen niet slapen. Vanaf dat moment heeft hij zich ingezet om bewustwording te creëren over vrouwenbesnijdenis. Ook zaken als hekserij en bijgeloof spelen een belangrijke rol. Zo hebben de marabouts, de spirituele leiders in Senegal, veel macht, ook op politiek niveau. Zij hebben meer de touwtjes in handen dan de regering. Zij steunen vrouwenbesnijdenis, wat het lastiger maakt om de praktijk te verbannen.” Ben je door je onderzoek anders tegen vrouwenbesnijdenis aan gaan kijken? “Toen ik aan mijn onderzoek begon, kon ik me moeilijk voorstellen dat een moeder haar dochter zoiets aan zou aan kunnen doen. Zeker als je je bedenkt dat de besnijdenis niet in een ziekenhuis gebeurt, maar gewoon in een hutje met een scheermesje, stuk glas of een schaar. Tijdens mijn verblijf in Senegal kwam ik er echter achter dat moeders dit echt doen uit liefde, ze geloven dat dit het beste is voor hun dochter. Het niet besnijden van je dochter is ondenkbaar. Het zou een leven vol afwijzing en een sociaal isolement betekenen. Als je namelijk niet besneden bent, zal je nooit trouwen. Het eten dat je maakt, wordt niet gegeten en de kleding die je wast, zal niet worden gedragen.” Wat hoop je dat mensen met de resultaten van je onderzoek doen? “Met mijn onderzoek hoop ik inzicht te geven in hoe het internationale mensenrechtenkader doorwerkt in de praktijk met betrekking tot vrouwenbesnijdenis. Hoe dat precies werkt en hoe mensenrechten daar een rol in spelen, is complex. In mijn boek probeer ik uit te leggen hoe dat werkt. De uitkomsten van mijn onderzoek zouden kunnen helpen bij het verder ontwikkelen van beleid op zowel internationaal als nationaal niveau. Als je een diepgewortelde culturele praktijk als vrouwenbesnijdenis wil uitbannen, moet er een gedragsverandering plaatsvinden.”

TiU-panel .11

Taalvaardigheid studenten

coördinatie Mathijs Sukel

moet omhoog

TiU-panel

Het was een beknopt onderzoek, maar de resultaten waren wel schrikbarend. Uit een steekproef bleek dat 30 studenten tientallen fouten maakten op een a4-tje van 500 woorden. De onderzoeksters telden 42 taalfouten bij de universitaire garde. Veel te veel natuurlijk, want van academici in de dop mag je correct taalgebruik verwachten. Tijd voor verplichte lessen Nederlands en taaltoetsen?

Vlekkeloos is vereiste

Zelf actie ondernemen Hans Dooremalen (46), docent Tilburg School of Humanities Universiteiten moeten geen taken van middelbare scholen overnemen: kunnen plannen, rekenen en taalbeheersing zijn vaardigheden die studenten behoren te hebben. Hebben ze die structureel niet, dan moet er iets op het VWO veranderen. Studenten die weten dat ze een taalachterstand hebben – of dat te horen krijgen op een inzage – zouden zelf actie moeten ondernemen. Als je dan niet naar de inzage komt, kom je er mogelijk pas achter dat je Nederlands niet goed genoeg is wanneer je bachelor-these om die reden afgekeurd wordt. Als je er op tijd bij bent, doet de universiteit al meer dan genoeg om studenten te helpen. TiU geeft namelijk alle studenten 12 taalvouchers die ze kunnen gebruiken om cursussen bij het Language Center te volgen.

Arnoud van Hulst (24), student theologie Ondanks dat de universiteit ons anders doet geloven, is de voertaal op de Universiteit van Tilburg Nederlands. Voor de meeste bachelors en masters geldt dan ook dat je papers en andere opdrachten in het Nederlands moet inleveren. Dat betekent dat het goed tot vlekkeloos beheersen van de Nederlandse taal een vereiste moet zijn om überhaupt te beginnen aan je opleiding. Want hoe kun je worden opgeleid tot wetenschapper als je nog geen fatsoenlijke mail naar je docent of stagebegeleider kunt sturen? Kun je dan straks als PhD wel een degelijk artikel opstellen of als advocaat een goedlopende brief naar het OM schrijven? Kortom: een verplichte taaltoets aan het begin van het eerste jaar. Haal je die niet? Dan wordt er een taaltoets toegevoegd aan je propedeuse!

Veel oefenen

Mirjam Siesling (35), subsidieadviseur bij Tilburg school of Economics and Management Ik vind een goede beheersing van de Nederlandse taal een basale academische vaardigheid. Een universiteit heeft de plicht hier aandacht aan te besteden. Bij TLS gebeurt dat al: een verplichte taaltoets is onderdeel van het curriculum. Maar niet alleen zo’n toets is van belang: er moet in de gehele opleiding aandacht zijn voor goede taalbeheersing. Laat studenten dan ook veel oefenen met het schrijven van essays en andere stukken en zorg dat ze daar goede feedback op krijgen.

Univers 5 juni 2014

12. Thema: stad

The City of my Dreams I open my eyes. The first minute I am awake, I appreciate the lightness of the air and let it fill my lungs slowly. I go about my morning ritual, then, before I head out, I water Paul, my newly acquired cactus. Every inhabitant in town is required to take care of at least one plant – the reason being something along the lines of ‘life gratefulness’. I chose a cactus because I barely know how to keep myself alive, let alone another living organism. I hear most people get cactuses when they first move here. The city is so green that it looks like there are more trees than cars here. It is spring time, and my allergies

Univers 5 juni 2014

are giving me a hard time. I seem to be the only one to struggle with hay fever – I wonder if my body will eventually get used to the abundance of pollen in the air, or if people like me just aren’t supposed to live here. The city leaflets do promise cleaner lungs after a month living here, however; we’ll see how that goes. On my way to the nearest coffee shop, I walk past a plain concrete building, or it would be plain if it weren’t for the large paintings which cover it from roof to bottom. Their realism is poignant and I have to stop and let my eyes lose themselves in

Thema: stad .13

text Marianne Lalande illustration Pascal Tieman coordination Has Klerx

Writing competition What’s the ‘city of your dreams’? Academic Forum was looking for the ideal city in the ‘Stadslucht’ program. Part of this search was a writing competition in cooperation with Univers. We asked people to write a story about the city of their dreams. Twenty-seven entries we received in Dutch and English, mostly from students. A lot of those weren’t stories, but rather descriptions of a town in a dream, sometimes reminiscent of travel guides. The jury deemed some stories too accepting of the city itself. After careful, anonymous reviewing, Marianne Lalande, an 18-year-old Liberal Arts student at Tilburg University, was selected by the jury as the winner. She won 250 euros and a guided tour through Tilburg with her friends. Runner-up was Derko Laan, a 24-year-old graduate from Hogeschool Windesheim. Third place went to Richard Goedegebuur, a Liberal Arts student at Tilburg University. Both won vouchers worth 50 euros. The jury report about Marianne’s story: “The story has a dramatic unity with beautiful literary patches combined with wonderful insights in city life. As an example we quote “Street art is illegal, but the mayor might as well have begged the artists to cover the streets in paint and dreams. There is no better motivation than a ban. And so the ancient tango continues; the painter and the cop both search and call for the other, the former stepping back as soon as the latter steps forward. I take a sip from my takeaway tea and walk on.” The jury (consisting of Erik-Jan Broers, Andrew Cartwright and Francine Bardoel) admires the strong details and the way the author brings the city to life. The story also provides some insights in architecture and city-planning. The questions she raises about the city are relevant. What makes this place so great? Find out for yourself below.

the images for a while. Street art is illegal, but the mayor might as well have begged the artists to cover the streets in paint and dreams. There is no better motivation than a ban. And so the ancient tango continues; the painter and the cop both search and call for the other, the former stepping back as soon as the latter steps forward. I take a sip from my takeaway tea and walk on. I reach the city centre. Here, the clacking sound of my heels is softer than anywhere else, for the streets have been walked so many times already that the rocks have become softer and mellower over time. I think of an old chair my grandpa used to sink

into. Its springs loose and creaky after decades of committed usage. The pavement reminds me of that chair: there is something both broken and soft about it. I close my eyes. Under my feet, I can feel a soft vibration that I never felt anywhere else – the steps of women, the skipping of children, the stroll of tramps and the peaceful slithering of trams. The bulk of the vibration comes from something else though. In the main streets of the city, the sensitivity of the ground is exploited to collect and redistribute the energy produced by the pedestrians’ footsteps to the most energy-consuming areas of the city. →

Univers 5 juni 2014

14. Thema: stad

The city of my dreams In spite of its centuries of existence, the city isn’t decaying, but growing. New buildings clash with the old ones. The architecture here does not make sense. I think it will take me some time to get used to the incoherence of old stone and complex glass structures, if I ever do. Wherever I turn my head, there is something new to see. On my left is the Dandy Lion Café. Self-proclaimed ‘thinkers’, scientists and loners like to go there. Some remake the world

It feels organic, like an ever-glowing, breathing ecosystem over a beer, others attempt to convince whoever will listen of their intelligence, and others still look for a person to talk to, even though they hardly ever dare to reach out. I like this place too although I am not sure which category I belong to. Where I am from, traffic jams and concrete make up most of your city experience; you are bottled up, squeezed in between skyscrapers that look like they are trying to outgrow one another. But this place is completely different. Along the river side, there’s a park with long benches that face the water, from which you can admire the city line. There are few parking spots in the center; instead, pop-up restaurants and cafés fill up the space. As I walk towards my tram stop, I like to look at people. Most of them juggle between their phones and the district’s ‘Flash-News!’ newspaper edition of the day, sipping on their favourite drink – a ‘healthy’ one, in the city’s true fashion. The tram is crowded, but I don’t mind. I try not to be too judgmental of angst-stricken teenagers or impatient parents, for

Univers 5 juni 2014

good practice. The tram reaches Old-Town District and I get out. This district is one of my favourites, because it looks as if it is made of many layers. First come the old, Haussmannian-style buildings. Then, there is the glow of the futuristic-looking energy tubes which run all over the façades. And on top of that, details everywhere. Artwork, plants, small shops... It is very relaxing to look at, like an old painting of a daydreamed Parisian street. The whole thing feels organic, like an ever-glowing, breathing ecosystem. I recognise door 24, the little green one right next to a bookshop. I scan my pass and walk in. The cat of the office greets me. When I first arrived, I was told that local companies are responsible for the animals that live in their area. That way, stray animals do not pose too many problems and the costs for the community are limited to a minimum. Some offices even have tame squirrels. I greet my co-workers. Today is my day off, but I promised Louise we would have lunch together. She greets me with a large, deepred smile. We’re both new in town, and apart from us two, our female co-workers hardly wear any make-up. This shocked me at first: no woman who is serious about her job would show up at work without a decent amount of make-up on, I thought. But I suppose that moving to the most fast-forward city of the country is supposed to challenge you. As Louise and I leave the office, we decide to wander about for a while. We reach the main bridge and look around at the buildings. As Louise tells me about her most recent, cityinspired artwork, I wonder what makes this place so great. Is it its dynamism? Its cosmopolitanism? Its cutting-edge lifestyle? Its hippie-like values? Or is it perhaps the people, who seem to share unbeatable enthusiasm and sense of initiative? Is it myself, my happier self, that tugs my vision towards a brighter view? In any case, I will do my best to keep it this way. I feel connected and present. This is my favourite place in the world.

Marianne Lalande (18) is a French Liberal Arts student and won the writing competition The City of my Dreams!, organized by the Academic forum of Tilburg University.

Thema: stad .15

tekst Francine Bardoel fotografie Jack Tummers

John Körmeling onder de bushalte van Beljon: “De Katterug, een geweldig gebouw, je kunt er onderdoor rijden, wat een attractie.”

Bomen horen in een park,

maar verder is Tilburg best een goeie stad John Körmeling is een bekend kunstenaar, architect en Eindhovenaar. Hij ontwierp voor de stad Tilburg het Draaiend Huis en de brug Den Ophef. Reden om eens met hem de stad door te rijden met de vraag: is Tilburg lelijk?

J

ohn komt me halen in het Cobbenhagengebouw. Het is de trots van uni vertel ik hem. “Ach, hier is alles vierkant, gelukkig.” Aan de buitenkant staan we even stil. Er zit een rond gaatje met een stukje rubber in de grote gladde

muur. Dat fascineert Körmeling. Dan haalt hij zijn schouders op. “Misschien heeft er ooit een tuinslang aan gelegen”. De roemruchte Eindhovense architect en kunstenaar draagt een bubbeltjesenvelop bij zich: zijn tas. →

Univers 5 juni 2014

16. Thema: stad

Open die stad We rijden via de Bredaseweg naar de binnenstad. We komen langs het voormalige klooster van het Heilig Hart. “Slopen dat trauma-gebouw”, zegt Körmeling resoluut. Maar het fabriekje ernaast, dat moet wel blijven staan. Thuiswonende studenten moeten volgens Körmeling zo gauw mogelijk op kamers. Een schop onder de kont, en zelfstandig worden. Er komt dan ruimte in de trein, in de fietsenstallingen en de stad wordt er levend van. Als we bij de kruising van het kerkhof aankomen en linksaf slaan door het eenrichtingsverkeer, wordt hij een beetje kwaad. “Waarom zijn hier zoveel loze rijstroken, er kan hier gemakkelijk een vierbaansweg komen. Mensen moeten erbij kunnen, ze moeten laden en lossen, ze moeten hun auto parkeren. Open maken die stad, niet dichtgooien, je moet de richting in kunnen rijden die je wilt. Een reden voor al deze veranderingen is vaak dat er geld voor is. Als je niet snapt waarom er iets gerealiseerd wordt, dan is het vaak omdat er geld voor is. Europees geld of zo. Er is geld gevraagd, niet omdat het nodig is, maar omdat het kan. Volgens mij moet je pas iets veranderen als het plan beter is dan de situatie.”

Station “Wat is het toch een prachtig station. Samen met Haarlem het mooiste station van Nederland. Mensen moeten wel de gelegenheid hebben om iemand in of uit te laten stappen. Nu is het

Als het nuttig is of totaal over de top vind ik het mooi amper te bereiken. Het is toch een station! Wat een ellende deze eenrichtingsweg.” Hij wijst op een rijtje struiken en bomen tussen fietspad en rijbaan. “Waarom staan die daar? Al die groenstroken moet je ook nog onderhouden. Een heleboel werk terwijl er anders mensen hun auto kunnen parkeren. Die bomen daar hebben het helemaal niet naar hun zin. Wortels worden afgezaagd om bij de leidingen in de grond te komen en waaien dan om als het hard waait. En die wortels onder een waterdichte vloer...” Op de vraag of hij dan tegen groen in de stad is, antwoordt Körmeling: “Royale parken in de stad, mooie doorlopende groene ruimtes met bomen erin. Daar kunnen ze lekker wortelen.”

Attractie De Katterug

en Bakema”, weet hij. “Uit een tijd waarin gedroomd werd over ruimtesteden, licht en ruimte! De doorzonwoning! Vaak werden van zulke grootse plannen maar een klein deel, of helemaal niets uitgevoerd. In Eindhoven is hun plan voor de binnenstad door de raad afgekeurd. Er is een winkelcentrum in Duitse stijl voor in de plaats gekomen! In Tilburg staat tenminste nog één sterk beeld: de Katterug. Helaas zitten er nu plastic kozijnen in, maar verder een geweldig gebouw, je kunt er onderdoor rijden, wat een attractie.” Kasteel en Katterug samen vindt hij geen rare combinatie. “Zo’n spookkasteel heb je nou eenmaal, alles groeit in de stad door elkaar. Als het nuttig is of totaal over de top vind ik het mooi.” Dan wijst hij op de ronde plastic afdaken boven de puien van de winkels. “Wat lomp, wie verzint er nou zo iets. Waarom wordt een werkplaats gesloopt en dit gekoesterd.”

Stoepranden moeten aflopen Een belangrijk advies heeft Körmeling voor de stoepranden, die moeten 45 graden aflopend zijn in plaats van een rechte betonnen rand. Dan kan je erop rijden met fiets, invalidenkar en kinderwagen en het is gemakkelijker met laden, lossen en parkeren. Al die paaltjes, bobbels, en vluchtheuvels weghalen en vervangen door geschilderde vlakken. Körmeling loopt naar de betonnen wachthuizen van Beljon, die er aan de Paleisring tegenwoordig werkloos bij staan. “Wat een gigantische onzinnige stoep ligt hier. Die bus moet gewoon langs deze mooie bushaltes rijden. Een korte compacte bus die geen busbaan nodig heeft. Net als die fontein van Beljon op het Stadhuisplein zijn deze bushaltes geniaal”. Later zitten we op het Piusplein. Discussiepunt McDonald’s is inderdaad niet mooi volgens John; een crematoriumstijl, en zeer jammer dat je vanaf het terras het verkeer niet meer kunt zien. “Naar verkeer kijken is fijn, je moet ook hier langs het terras kunnen paraderen met een mooie kar. Open die straat!” Voor iemand die pas laat zijn rijbewijs haalde, is Körmeling opvallend pro-auto. Mensen moeten eigenlijk hun auto zo, hup, in hun huis kunnen parkeren, liefst via de voordeur. Een auto als onderdeel van je huis. “Ik ben pro alles wat beweegt.”

Mooi of lelijk Dan komt de hamvraag: Is Tilburg nou een mooie of een lelijke stad? Körmeling: “Tilburg is vooral een goede stad. Er kan heel veel. Van alles door elkaar, veel praktische dingen, werkplaatsen, garages en goede frituur, dat is gewoon mooi. Kijk naar de Pius­ haven, ook met de boot kun je tot in de binnenstad komen en aanleggen. Dat is supergoed. In Eindhoven zit het kanaal dicht, want de bruggen zijn laag en kunnen niet open. Hij wijst nog even naar de toegang van de Emmapassage. “Zo’n plastic boog, zo lelijk, wie verzint nou zoiets! Nee, dan de grandioze, overweldigende, alles bepalende kermis! Maar het zijn vooral de mensen die Tilburg mooi maken, grote denkers als Gummbah, Jeroen de Leijer, Chantal Rens, Ivo van Leeuwen, S. Lloyd Trumpstein... Zij maken Tilburg tot één groot feest.”

Dan komen we bij de Katterug, Körmeling vindt het een prachtig appartementencomplex. “Van architecten Van den Broek

Vrijdenker en uitvinder Balancerend op de grens van architectuur en beeldende kunst bouwt John Körmeling (1951) uit Eindhoven al meer dan dertig jaar aan zijn eigen ideaal. Zijn markante bouwsels zijn overal: van drijvend kassahuisje via draaiend huis en theehuis naar ‘begroetingsbrug’ Den Ophef in de Tilburgse Piushaven, die een jaar geleden werd geopend. Collega-architect Mels Crouwel: “Mensen vinden hem soms te lollig, maar onder die vrolijke laag is hij juist bloedserieus.”

Univers 5 juni 8 mei 2014

Een selectie uit zijn werk: 1991 Parkeerkleed: zwart tapijt, omrand door witte lijnen en met een witte P in het midden. Voor mensen die vaak hun auto kwijt moeten in een straat met weinig parkeerplaatsen 1992 Starttoren, Slochteren. Starthuisje, hangt aan een gevel bij een wedstrijdroeibaan.

1993 HAHA HIHI, Schiphol, Lounge West, draadsculptuur met neonverlichting, ter ontspanning reizigers. Nu in Van Abbemuseum. 1999 Drive-in-wheel, Utrecht. Verbouwd reuzenrad, waar je met de auto op kon om Utrecht vanuit de hoogte te bewonderen. 2002 T-Huis Breda. Theehuis in Valkenbergpark. Op het dak staat in neonletters ‘Slagroom spaghetti koffie worst ijs’ 2005 Ticketbox voor Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam 2006 Entreehuis Van Abbemuseum, Eindhoven. Met neonletters: ‘Echt iets voor u’. 2008 Draaiend Huis, Hasseltrotonde, Tilburg 2010 Happy street, Nederlands paviljoen wereldexpo Shanghai. Onderscheiden met de Dutch Design Award. Het paviljoen zou na afloop van de expo afgebroken worden, maar staat er nog steeds. 2013 Den Ophef, brug Tilburg, Piushaven. Met ‘brughuis’. www.johnkormeling.nl

Thema: stad .17

Je moet pas iets veranderen als het plan beter is dan de situatie

Univers 8 5 mei juni 2014

18. Thema: stad

coördinatie Has Klerx

De creatieve stad De creatieve stad was het thema van de fotowedstrijd die Academic Forum organiseerde in samenwerking met het Centrum voor Architectuur en Stedenbouw Tilburg (CAST). Doel was om het denken over De Stad te stimuleren. Wat zijn de succesfactoren en de paradoxen van het stedelijke leven? Willemien Mensinga is de winnaar geworden. De twee tweede prijzen gaan naar Vincent van Kooten en Irene Kuizenga. De studentenprijs gaat naar Anna Berlis (20), student aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Er waren 60 inzendingen, waarvan 16 door studenten. De winnaars wonnen bedragen variërend van 50 tot 250 euro. In de jury zaten Hans van Driel (universitair hoofddocent Beeldcultuur Tilburg University), Willie-Jan Staps (fotograaf) en Nienke van Boom (promovenda Vrijetijdswetenschappen Tilburg University).

1ste prijs De winnende foto van Willemien Mensinga. Uit het juryrapport: ‘Kijk eens goed naar deze foto en zie wat er gebeurd is met de ruimte. Een grote, open ruimte lijkt op een nieuwe (bijna bizarre) manier ingevuld. De foto verbeeldt een treffende compilatie van klassieke gebouwen, moderne gebouwen en tijdelijke en buitenissige gebouwen, en dat allemaal in één oogopslag. De foto laat ruimte voor de verbeelding met de klassieke kerk op de achtergrond, oude woningen links en nieuwe containerwoningen rechts. Of zijn het werkplaatsen en hangplekken, met een veelkleurige bunker in het midden die zelfs met een trap bereikbaar is? Oud, nieuw en onbestemd, de creatieve stad ten voeten uit. Thematisch en fotografisch sterk.’

Univers 5 juni 2014

Thema: stad .19

Gedeelde 2e prijs: De foto van Vincent van Kooten, geschoten in Sevilla. Uit het juryrapport: ‘Thematisch een fantastische foto: er lijkt door de inwoners een nieuwe laag op de stad aangelegd te zijn, op een bijna organische manier. Verschillende ingrediënten van de creatieve stad komen hier bij elkaar: dichtheid, stedelijkheid en (creatief) ruimtegebruik.’

Gedeelde 2e prijs: Foto van Irene Kuizenga, een tram op het NDSM-terrein Amsterdam. Uit het rapport: ‘Fotografisch een sterke foto. Erg mooie compositie en lichtgebruik. Sterk is het terugkeren van de kleuren rood, wit en blauw. Het thema is passend, hoewel ook klassiek.’

Studentenprijs Anna Berlis, 20 jaar en student aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht fotografeerde het Catharinapaleis in St. Petersburg in de steigers. De jury prijst de opbouw en repetitie van de kleuren. ‘Dit beeld laat ook een ander aspect zien van de creatieve stad: een stad waar consumptie en productie samenkomen en elkaar versterken. De creatieve stad kenmerkt zich door nieuwe combinaties, spannende verbindingen. Die komen in deze foto mooi samen. Niet alleen in betekenis, maar ook in materiaal, kleur en vorm.’

Univers 5 juni 2014

20. Lifestyle

coördinatie Francine Bardoel

Je leert een hoop over jezelf en zult eens een traantje laten

Column

Vrijwilligerstoerisme Hallo, studerende jongens en meisjes! Ik lees hier dat vrijwilligerstoerisme hartstikke populair is onder studenten. ‘Maak van je vakantie een levensveranderend avontuur!’, koppen folders van reisbureaus die speciaal voor dit soort reizen bemiddelen. Een paar weken vakantie vieren in Gambia en daar tegelijkertijd even een weeshuis uit de grond stampen. Wie wil dat nu niet? ‘De wereld een stukje beter maken’, hoor ik vaak als motivatie. ‘Het verschil maken’ en ‘zo zie je nog eens wat!’ Dus hop, het vliegtuig in. Om jezelf vervolgens terug te vinden in een plaggenhut naast het weeshuis in aanbouw. Nog nooit een baksteen in handen gehad, maar niet getreurd want je intenties zijn goed. Dus schuif je de gedachte terzijde dat een bouwvakker uit de lokale gemeenschap veel beter en sneller stenen kan stapelen dan jij. Trouwens, je bent toch welkom? Nou dan! Ja, klopt. Omdat vrijwilligersorganisaties flink betalen om daar een plek voor jou te creëren, ten koste van een lokale bouwvakker. Bovendien loop je in de praktijk met al je goede bedoelingen enkel in de weg. Ja, studerende jongens en meisjes, waar een vrijwillige timmerman of loodgieter uit het westen nog échte expertise te bieden heeft, is jullie toegevoegde waarde nul komma nul. Oké, je leert een hoop over jezelf op zo’n vakantie en zult eens een traantje laten. Ach, niet getreurd. Eenmaal veilig thuis begint het te dagen. Het was wel een louterende levenservaring! Eentje waarmee je bij een toekomstig sollicitatiegesprek mooi het verschil kunt maken. Ontwikkelingswerk? Prachtig! Maar vraag jezelf eens af welke ontwikkeling op de eerste plaats komt. Die van jou, als student, of die van de lokale gemeenschap waarin je terechtkomt. Luuk Koelman is columnist voor Univers

I-con

Drie jaar gezocht naar de perfecte jumpsuit Kledingstijl? Ik houd van klassiek. Jort Kelder kleedt zich goed bijvoorbeeld, en Maarten van Rossem. Maar dat zijn mannen he? Dan noem ik ook Kerry Washington, zij speelt Olivia Pope in de serie Scandal. Haar kledingstijl spreekt me heel erg aan. Wat staat er nog op je verlanglijstje? Ik ben drie jaar op zoek geweest naar de perfecte jumpsuit. Die heb ik onlangs gekocht. Een zwarte. Hij is vrij chique, en ook weer klassiek. Zoiets doe je aan naar iets zakelijks of als je ’s avonds een cocktail gaat drinken, op vakantie bijvoorbeeld. Er goed uitzien is belangrijk? Eerder verzorgd, daar voel ik me prettig en fijn bij. En je kunt je onderscheiden met Anissa Oukhiar (23), premaster Organization studies kleding. Maar ik ben zeker niet koophet oogpunt van duurzaamheid en ecoverslaafd, ik koop mijn kleding heel logie, ook dat vind ik belangrijk. bewust. Pas als ik echt overtuigd ben dat ik het zal dragen, dan koop ik een Kledingcijfer voor de gemiddelde kledingstuk. Drie elementen zijn daarin student? Net voldoende, een 5.5. Ik kan voor mij belangrijk: klassiek, comfortagewoon heel erg blij worden als menbel en vrouwelijk. sen opvallen, zich onderscheiden. Daar complimenteer ik mensen ook voor. Welk kledingstuk moet je echt wegLaatst nog iemand bijvoorbeeld, een gooien? Ik gooi nooit kleding weg. Ik jongen met een bizar kapsel. Heel leuk. geef het weg of ruil het. Dat doe ik uit

Trendspotting

Zuurstokken

aan je voeten Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: Nike Free.

Univers 5 juni 2014

Lifestyle .21 Drank Wè nou?

Bier zonder erectie

Oranje boven? Roy Donders hopt vrolijk in een oranje huispak rond, maar de oranjekoorts is historisch laag te noemen. Wè wordt het voor Oranje? Wederom een finaleplaats of na de poulefase naar huis?  “Onze tulpengeneraal loodst ons vlekkeloos door de poulefase heen. En als Van Gaal dan blij is, dan gaan we onderuit.”

Dennis van Loon (22), Bestuurskunde “Nee, ik denk niet dat we ver gaan komen. Misschien dat ze ons gaan verassen, maar ik denk dat het teamgevoel ontbreekt in de ploeg. Het zijn meer losse individuen. Ik geef ze hoogstens een kans om in de achtste finales te komen.”

De zomer komt eraan dus we moeten zomerbier drinken. Univers test drie nieuwe biertjes voor op het terras. Amstel Radler Grapefruit heeft twee procent alcohol en is best een lekker drankje, maar als bier is het niet geslaagd. Het ruikt naar wijn, slaat meteen dood en het ziet eruit en smaakt als troebele aanmaaklimonade. Of zoals redacteur Bart het omschrijft: “Het ziet eruit als bier dat geen erectie kan krijgen.” Het is bovendien te zoet voor bier, maar lest wel de dorst. De volgende op de lijst is de Maallust Mooie Madam. Dit dubbelbiertje heeft een alcoholpercentage van zeven procent en een mooie donkere kleur. Het ruikt alleen alsof het als zes weken openstaat en het smaakt lichter dan dat het eruit ziet. Wel smaakt het beter dan de Radler, al is de ‘dame’ erg moutig en bitter. Het laatste biertje in de test werd het beste ontvangen door de proevers. De Duvel Tripel Hop heeft 9,5 procent alcohol en een lichte kleur. “Dit is duidelijk een erectiebiertje, al heeft het wel een kleine penis”, concludeert Bart. Ofwel: het bier is beter dan de vorige twee, maar ook niet geweldig volgens onze wetenschapsredacteur. Toch tintelt de Duvel aangenaam op je tong en smaakt het wel als zomerbier. Je moet er alleen mee oppassen. Als je op het terras zit en er drie wegtikt, kun je strompelend naar huis. Naut van der Mede.

Iskander de Lange (22), Interculturele Communicatie “Ik denk dat de Argentijnen er met de winst vandoor gaan. Ik kijk er alleen naar uit om met een stel maten de wedstrijden te kijken in de stad: puur voor de gezelligheid dus, voor de sportieve prestaties hoeft het niet. Als we de poulefase voorbij komen ben ik verbaasd.”

Yannick Maas (23), Human Aspects of Information Technology “Als we de eerste ronde doorkomen, is de kans dat je tegen Brazilië komt aanzienlijk. Ik gaf Duitsland eerst een goede kans, maar die maakte een slechte indruk tegen Kameroen. Als we tegen Spanje met een klein gelijkspelletje wegkomen, kunnen we zomaar eerste worden in de poule. De reclame van Albert Heijn geeft in ieder geval een goede impuls aan de oranjekoorts.”

Robbert Becker (24), Bestuurskunde

Wandelende zuurstokken zijn het vaak, de schoentjes uit de Nike Free-lijn. Vooral in de Randstad komen de loopschoenen in alle kleuren van de regenboog voorbij, van knalgeel tot zuurstokroze en gifgroen. Sportfietsje, skinny jeans en Nike Free’s; daar kom je een eind mee op een Amsterdamse gracht hoor. Het leuke is dat je de loopschoenen helemaal zelf kunt ontwerpen met Nike ID. Dat is niet goedkoop (circa 150 euro), maar je hebt wel een schoen die niemand anders heeft natuurlijk.

Alle drie de biertjes vind je bij de slijter. De prijzen zijn per flesje. Amstel Radler Grapefruit, prijs: 0,70 euro Maallust Mooie Madam, prijs: 2,50 euro Duvel Tripel Hop, prijs: 1,99 euro

Geen drank

Nuchter de maand door Ik besloot na een aantal even grootse als meeslepende avonden een maand geen alcohol te drinken. Zodoende zat ik bij bovenstaande bierproeverij aan een alcoholvrij surrogaat. De maand gaat mijn memoires in als De Grote Drooglegging Van Mei 2014 en dit feest begon, logischerwijs, op 1 mei. Het is me (op één van tevoren geplande avond na) gelukt om mijn lever een maandje rust te geven en eerlijk is eerlijk, ik voel me er best goed bij. De voordelen zijn met gezond verstand te bedenken. Het is goedkoper, gezonder en ook prettig om een maand geen katers te hebben. Daar bovenop komt het voordeel van chantage­ materiaal dat je kunt verzamelen op de avonden dat iedereen dronken is, behalve jij. Dat gezegd hebbende: een maand niet drinken is niet leuk. Niet zozeer op de feestjes waar je naar uit hebt gekeken en waar je favoriete mensen zijn, maar juist bij de ongemakkelijke verjaardagen en de vrijdagmiddag op het terras. Cultureel bepaald of niet, soms vind je dat je een biertje hebt verdiend. Frisdrank verveelt snel. Dronken mensen zijn irritant. Aan het eind van het liedje sta je met je Spa Rood de hele avond na te denken over dat je geen bier mag en het toch al tot 2.00 uur hebt geschopt. Op één plek blijven dansen zonder op de omgeving te letten, is ook een luxe die de geheelonthouder niet is gegund. Alle zelfinzichten ten spijt: het is juni, iemand een biertje? Jozien Wijkhuijs

Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.

Univers 5 juni 2014

22. Science & Society

text Rik Wassens photography Guian Bolisay

Science sells out... and that’s not a bad thing

Professor in Cognitive Psychology and Artificial Intelligence, Max Louwerse, has returned from the United States to shake things up at Tilburg University. Barely a year after his arrival on campus he secured half a million euros worth of funding to construct a state-of-the-art virtual- and augmented-reality laboratory. We sat down with the affable Louwerse for a talk about research, education and corporate influences in academia.

L

ouwerse spent most his academic career abroad. After finishing his PhD in Edinburgh, Scotland, he left for United States to pursue his academic career under the tutelage of psychology professor Art Graesser. An intended short stint as a postdoc in America eventually turned into thirteen years. Louwerse soon became a full professor in psychology and director of the Institute of Intelligent Systems at the University of Memphis. In the new augmented-reality laboratory, Louwerse aims to apply another American practice that is fast gaining ground in the Netherlands: research-based learning. Louwerse wants to use

worked in the FedEx Institute of Technology – a building sponsored – entirely by the ubiquitous mailing company. Louwerse is fascinated by the academic profession: “Because I think – at least I hope – that everyone is curious. And if you can test that curiosity every day then you are in a desirous position.” Louwerse likes his research field: computational linguistics and cognitive science. He conducted research in a variety of areas, including how language more-or-less predicts geographical locations: “For instance: it is more likely that we name Tilburg and Breda in the same context than Tilburg and New York. You can predict their longitude and latitude if you follow that principle for large numbers of cities.” His research allows for archeology using computational linguistics, uncovering geographical using ancient texts. It also drew the attention of security agencies that, by using his research, could potentially locate terrorist networks using – for example – their tweets.

Societal relevance not the primary goal Louwerse thinks this example should be illustrative of a university’s goal: “Societal relevance should not be a university’s primary goal. I think it’s important that solid scientific research is conducted with societal relevance in the back of our mind.” Continuing: “I am a very big proponent of understanding society and impacting society. However, we should be mindful not to be led by societal questions. Societal problems demand short-term solutions: society wants to know how we can get from a to b as fast as possible. And there is an answer to that, which you could find scientifically. But, in my opinion, those questions are less interesting than the bigger questions from which societal relevance follows.” His American perspective on science is bound to knock some heads on campus. “You work continuously for grants to satisfy your curiosity. You do not sell your soul to companies, as sometimes is suggested, but you try to find out if there is a common ground.” And on this common ground ‘the company benefits from your scientific work while you can do the research you find important.’

Distrust

the augmented-reality laboratory as a classroom. Law students, for instance, can be fully immersed in a courtroom setting: teaching them while conducting research and providing feedback on real-life scenarios. “Research-based learning integrates research and education. And if I am in favor of something, then it’s that. I have never believed – and research proves it – that a lot of learning takes place in traditional classrooms. I have a lot of admiration for my colleagues and I know they are amazing teachers, but I don’t think they can beat an immersive laboratory.”

American ways His self-declared American and headstrong ways, however, did pave the way for the new virtual- and augmented-reality laboratory. It’s not an example of tit for tat: “It’s strictly a donation: no strings attached.” But if cooperations with corporations emerge, this would of course be welcomed, Louwerse says. The donation is unique for the Netherlands, Louwerse says. Not so much for the United States: “At the University of Memphis, I worked in a building that was almost entirely donated.” Louwerse

Univers 5 juni 2014

There’s distrust between corporations and scientists, Louwerse says: “When I left Edinburgh for Memphis in 2001, a lot of my Dutch colleagues told me I was selling my soul by applying for a grant.” This has now become common practice in the Netherlands. “And it’s common in the United States you cooperate with companies and apply for patents. That’s not so common here yet. But I predict that it will be in five years’ time.” Hasn’t corporate sponsorship become a necessity due to slashed government budgets? “Exactly. Just like in the United States. You can choose: either lock yourself in your Ivory Tower and fall behind compared to other academic institutions – no understanding society, no impacting society – or you can explore the wide range of funding opportunities and make the progress that you want to make. Equipment and PhD-students are expensive. In the Netherlands the government still subsidizes PhD-students, making it fairly luxurious.” But that too is subject to change. Louwerse does not see a potential conflict of interest between science and a corporate sponsorship: “Conflicts may arise if you put yourself in service of a company. You will have to put your cards on the table from the get-go. Then there’s no risk of a conflict of interest, as long as the scientific integrity – obviously critical in academia – remains intact.”

Science & School .23 text Bart Smout

Masterpiece

Mindfulness for fearful diabetics World-wide 366 million people suffer from diabetes. This number is expected to rise rapidly in the coming years. Jenny van Son established in her thesis that mindfulness can help reduce some of the emotional complaints diabetic patients have. Diabetes is a chronic metabolic disorder. In the Netherlands alone, 800,000 people suffer from the affliction. Besides the physical symptoms, one in three patients also has to deal with feelings of negativity. Van Son: “Diabetes is often accompanied by emotional complaints such as gloominess, fear and general or diabetes-related stress.” These emotional complaints often result in patients taking less care of themselves which in turn increases the physical complaints.

Mindfulness-therapy Therefore, emotional stability is important to diabetes patients’ health. Van Son discovered that a little bit of mindfulness can do miracles. Especially Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) leads to good results. In this case, patients are taught how to practice mindfulness properly during an eight week group intervention. Van Son: “Mindfulness is defined as paying non-judgmental attention to all current experiences. Although people differ in to what extent they are naturally attentive, this can be trained through meditation.”

Less gloomy Jenny van Son studied the effects of mindfulness on people with diabetes in the DiaMind-study (Diabetes and Mindfulness). In this study, 139 diabetes patients with reduced emotional well-being were divided into groups: one group received MBCT and a waiting list/control group who didn’t get an intervention until eight months later. According to Van der Son, the results are positive: “MBCT was effective in reducing symptoms of gloominess, fear and general stress and in improving general health. On top of this, it has shown that the effects last for a period of six months after the intervention.” There were no indications that mindfulness also helps against physical complaints. Jenny van Son took her PhD at Tilburg University. Title of her thesis: DiaMind. Is Mindfulness valuable for people with diabetes and concomitant emotional distress?

it remains a lucrative business. The EU is becoming more aware of the problem.”

Eureka! Cut all ties

The Netherlands should cut all diplomatic ties with Eritrea. Or so says Mirjam van Reisen, Professor of International Social Responsibility, in NRC Handelsblad. After all, the Eritrean government is actively involved with human trafficking. Eritreans, who travel abroad, are forced to hand over a sum of money to the Eritrean embassy. According to Van Reisen, the closure of embassies and consulates is a good way to apply pressure to this illegal stream of money. Van Reisen told Uni­vers that so far, Europe is taking no action whatsoever against this form of human trafficking: “Nothing has been solved yet. And as long as nothing is being done,

Trial and errror

Experimental law hardly is used in the Netherlands. And that’s a shame, because precisely these instruments make sure that jurisdiction is kept up to date. According to Sofia Ranchordás, judges cling on to the traditional perception of justice far too long. Ranchordás works as a university teacher at Tilburg Law School and recently graduated on the subject. In general, laws apply for 20 or 30 years. An experimental law is a law that is temporary, but one that is being ‘tried out’ in a part of the country to subsequently be implemented nation-wide, allowing for a quick introduction of innovations.

And the Oscar goes to...

Watching videos of your prematurely born child isn’t just fun for family and friends. It’s actually beneficial for the parents, too. This was shown in a study by TiU-scientist Anneke Tooten. She studied

the effectiveness of the so-called Video Interactie Begelei­ ding (VIB: Video Interactive Guidance) for parents of prematurely born children. VIB is a video-intervention by which after birth, parents, together with a nurse, watch video fragments of how they handled the premature, new-born baby. Parents, who take advantage of this, are more focused on signs given by their baby. On top of this, they have a stronger bond with their baby. The intervention is particularly effective for mothers for whom the delivery was traumatic.

Univers 5 juni 2014

24. International

text Bart Smout photography Dolph Cantrijn

He, who thinks in terms of cultural differences, is a totalitarian thinker

The era of cultural Discrimination is once again alive and kicking in our society. If there is anything that the Black-Pete discussion or the protests against Geert Wilders’ call for less Moroccans make clear, it’s that the Netherlands is dealing with discrimination and integration problems. TiU-scientists Gabriël van den Brink and Hans Siebers discuss discrimination in the Netherlands.

N

either Van den Brink nor Siebers have any doubts whether discrimination is a bad thing. But, where does it stem from? And how disruptive is it for Dutch society? Sociologist Van den Brink (Tilburg Law School) recently proved to be fairly optimistic “The Netherlands go beyond segregation,” one of his colleagues and he wrote in the newpaper NRC Handelsblad. “Whoever studies the daily reality – as we do – will see that the era of cultural confrontation is dying down. Of course, cultural differences are still discussed but they are becoming an every-day part of society and less frequently lead to confrontations.”

Fundamentalism Colleague and cultural scientist Siebers (Tilburg School of Humanities) sees things differently. His glass is more often half empty than half full. In an article published in newspaper Trouw, he speaks of “cultural fundamentalism” which leads to discrimination. Nowadays, exclusion doesn’t happen out of racist motives, but “on the basis of perceived unbridgeable cultural differences between migrants and non-migrants.” The solution to this problem isn’t just around the corner. “To combat this properly, we need legislation that outlaws discrimination on the basis of ethnicity, not just on race. But considering that the political tide is continuously guilty of precisely that, there isn’t much chance that this is going to happen.”  Univers sat both gentlemen down at opposite sides of the table and asked: “Does the protest that followed after Wilders’ call for ‘less Moroccans’ demonstrate that discrimination isn’t as bad as we tend to think in the Netherlands?”

Hans Siebers

Univers 5 juni 2014

Van den Brink: “Of course, discrimination exists. Just look at the job market. If you have an Arabic surname, you’re suddenly no longer welcome with certain employers. The Dutch tend to give discrimination a wide berth. The problem has been denied for far too long and has only started to surface in the last couple of years. At the same time, many residents were offended by Wilders’ remarks and some even filed charges against him. But does that prove that discrimination isn’t as bad as we think it is? This tells me nothing. I think that the protests against Wilders, mainly have to do with a bad feeling that many Dutch people have. They think that something is wrong with the country even though they’re not sure what. ”

International .25

confrontation

Life is nothing other than discrimination

Siebers: “Every instance of discrimination is one too many, so in that sense it’s impossible that discrimination is not so bad. If you then look at Wilders’ influence, I have established from my own research that it’s very negative. Wilders’ comments directly incite hate and discrimination on the work floor and in the classroom, against people with a migrant background. What struck me most about the anti-Wilders protests was that they were so weak. Wilders has been able to do as he pleases for years and in actual fact, hardly anything is done about it.”

Van den Brink: “You say that every instance of discrimination is one too many. I oppose that. At all levels, discrimination occurs all the time. Life is nothing other than discrimination – interpreted as seeing and appreciating differences. These differences come in a wide variety. You see a man, you see a woman, you see someone with a beard or without and you react to it. I do automatically. It’s a fact. As soon as I take part in social traffic, I see differences. Next, I rate these differences. Some things appeal to me, others don’t. This is normal. The question is: Which forms of discrimination are innocent and which ones aren’t? We should discriminate far more between discrimination. I’d say: Reserve

Which forms of discrimination are innocent and which ones aren’t? understanding for those situations when someone is demonstrably considered to be less. But don’t say: Every form of discrimination is one too many, because then there will be no end to it.”

Siebers: “Of course, we all distinguish. For example, this is the case in every job interview. The question is: is the distinction in such a case proper or improper? If we can speak of improper grounds, then we speak of discrimination. Research has shown that drawing up an improper distinction on the work floor is stimulated by remarks made by leading politicians and the Dutch immigration policy. The integration policy is one of the reasons for discrimination on the work floor. It burdens immigrants with a double onus of proof at job interviews; they must have the right credentials plus they have to demonstrate that they have integrated into society. The latter demand is improper. It is much harder for someone wearing a headscarf and who is applying for a job, to convince the commission that they are an enthusiastic employee than it is for someone without a headscarf.”

Van den Brink: “I have noticed that in all aspects of life, values have been highlighted over the last few decades. We expect far more from employees, love relationships, politicians, you name it. This process of normative heightening is happening at all levels. Modernization means: Explicit creation and highlighting of values and standards. And who can’t keep up, can go on a course. Obviously, migrants are quick to fall behind. Just imagine coming from a family who lived in rural Morocco up until a generation ago. Totally different codes apply there than to the ones in Western cities. So how do you make up for arrears as an immigrant? That’s hard work. Some make it but many more don’t. So, is this discrimination?” →

Gabriël van den Brink

Univers 5 juni 2014

26. International

Start chatting with somebody at the park

The era of cultural confrontation

Column

A summer in Tilburg Visa issues, website errors, expensive flights and lack of money... Long story short: you can’t spend your summer at home. Instead, you’re stuck in same old Tilburg with all the time in the world to do absolutely nothing with absolutely no-one since your friends will be spread across the globe for the next two months or so. Things are looking pretty grim. But, even though browsing through the Internet might seem like a tempting occupation for this summer, I would argue there are plenty other things you might like to do instead. 1: Be on the lookout for festivals! A big one (which I wish I could attend because it features music, dance, drama, circus and food) is the Festival Mundial in late June. Then, there’s the kermis in July – which is famous for being the biggest fair of Benelux with its 230 attractions(!). Finally, one music festival that I am particularly excited for is called Dancetour. It’ll be in Tilburg on August, 24th and it is for free. Yup – can you feel the Dutch(wo)man inside of you purring in delight? I sure can. 2: Be on the lookout for new friends! If really none of your friends plan on staying over the summer, do try and make new ones: start chatting with somebody at the park, flirt with as many people as you like – in fact, why don’t you get on Tinder? Oh and festivals are great occasions to meet cool people. 3: Keep yourself challenged! Now I know, summer is all about relaxing after a tough year’s studying, but challenge doesn’t necessarily equate agony. You have time on your hands; use it! Learn some more Dutch, pick up your guitar again, learn to draw cats, make fun videos on the Internet... Make sure you stay in touch with your friends and family. And do enjoy some of that you-time! Marianne Lalande is a Liberal Arts student

Siebers: “I see this normative heightening happening around me too. But I think it’s incorrect to say that people who come here from other parts of the world suffer cultural deprivation as regards to our modernization. That would suggest that all kinds of standards and values that immigrants bring with them are at loggerheads with our values. That’s total nonsense. What happens every day in our classes and on the work floor isn’t a case of clashing cultures. Migrants don’t access the work floor to spread their standards and values. Research has shown that migrants, who come to work here, leave their own standards and values behind, in the privacy of their homes. What these people are faced with, is that they are subjected to improper demands.”

Van den Brink: “It has often happened to me when I have an appointment with someone from a Mediterranean background, that they show up late. I don’t like this, so we have a little conflict. I’m not allowed to call it a cultural conflict. So, what is it? Is it in people’s nature to be late? I don’t think so. Does it have to do

Migrants leave their own standards and values behind in the privacy of their homes with social-economic positions? No, also not. So, what causes it? Does it have to do with how you manage your time? In that case, it would seem culturally linked. Why am I not allowed to act on the basis of my values? Why am I not allowed to say: Being on time is the standard, you have to adapt to this? The right to think in such a way has been declared taboo for far too long. Political denial of one’s own values has infuriated people and made them populist. It’s money for jam.”

Siebers: “Of course, one’s own normativity exists. But that doesn’t go to say that you can impose all values on others. As long as we define the moments that migrants try to participate in society in terms of integration we’re missing the point. He who thinks in terms of cultural differences, is a totalitarian thinker. In principle, a culture encompasses everything. It encompasses all aspects of daily life. The problem isn’t that Dutch society has its standards, as drawn up in the Constitution for instance. The problem is that Dutch culture in all its aspects is being set as the standard. You have to distinguish in this normativity. You can’t impose everything. If you do, you’re playing into discrimination.”

Univers 5 juni 2014

What’s in the world .27 edited by Mathijs Sukel

Sci Power of love Kassel (Germany) – May 9

Love is a powerful potion, psychologists of the German Universities of Jena and Kassel discovered. In fact, it’s so powerful that a romance can have positive effects on personality development with young adults. The scientists focused on neuroticism, a characteristic which consists of anxiety and insecurity. “We were able to show that they (neurotic people, red.) become more stable in a love relationship, and that their personality stabilizes,” the Jena psychologist says. The scientists have accompanied 245 couples in the age group 18 to 30 years for nine months and interviewed them individually every three months. Published in the Journal of Personality, 2014. www.sciencedaily.com

Climate games Boston – May 12

Who ever thought that game theory – a branch of mathematics – could help save the world? Or, to put it less dramatically, can support achieving international climate goals. For decades governments have sought to forge an agreement to reduce global greenhouse gas emissions, but with limited success so far. However, game theoretical modeling of the negotiations suggests that

there are feasible solutions to the problem. “So, if these solutions are there, how come negotiations have not reached them yet?,” says philosophy professor Ron Sandler at Northeastern University. To answer this question, the research team used a bargaining negotiation model instead of a social dilemma game, which is used in most climate negotiation modeling studies. Interesting stuff. More can be found on the university website.

We find Heidi on the seventh floor. A little bit surprised, she welcomes us. “Please come in and grab a chair.” Heidi has been working at Tilburg University as a secretary for eleven years. Together with two colleagues, she is responsible for a lot of different tasks. She tries to make the department, with a staff of eighty people, run smoothly. “It’s a very varied job. I arrange appointments, sort the mail, arrange all accommodations and so on. In

C a m p u s corners

“It’s especially interesting to see that the greedier people are, the easier they display unethical conduct. It’s greedy people who say they are more inclined to evade taxes and to keep money they find. Greed is the insatiable desire for more and apparently it encourages people to go over the edge.” PhD Terri Seuntjens - Tilburg University. Seuntjens participated in research regarding greed and immorality within the Benelux. (Source: newspaper Brabants Dagblad, May 9)

www.northeastern.edu

Binge drinking

Massachusetts – May 19 It only takes one time. That’s the message of a new study by scientists at the University of Massachusetts Medical School on binge drinking. Their research found that a single episode of binge drinking can have significant negative health effects resulting in bacteria leaking from the gut, leading to increased levels of toxins in the blood. The study showed that these bacterial toxins, called endotoxins, caused the body to produce immune cells involved in fever, inflammation, and tissue destruction. “Our observations suggest that an alcohol binge is more dangerous than previously thought.” Binge drinking defined by the American National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism (NIAAA) corresponds with consuming five or more drinks for men, or four or more drinks for women, in about two hours, depending on body weight. Guess we’re all in trouble here..

Spotted! Campus, May 19th, 10.42 hrs - Merry couple Ah, weddings and photos. Clearly every detail of the ‘big day’ deserves a picture. But the so called wedding pictures are special. Those will be shown to children and grandchildren, some thirty years from now. So where do you go when you marry in Tilburg? To the luscious greens of Tilburg University off course, one of the most romantic sites in town... Well, at least to this couple. Or is it the photographer? Because lately we have seen more newlyweds on the campus than blades of grass.

www.esciencenews.com

Making a department run smoothly Univers covers the campus from corner to corner. Raiding random staff and students in university their habitat. In Koopmans Building we met Heidi Ket, secretary of the department of Econometrics and Operations Research.

Vox Prof

ide

wo ence rld w

addition, I have to be able to work quick and efficient because it’s my task to help everyone who walks into my room.” Heidi likes working at a university and with students. “It’s really refreshing to work with doctoral students. They often have good ideas and I try to support them in realizing their ideas. I also organize conferences and seminars, through which I get in contact with different people. The versatility and the variety of people is what I really like about my job.”

Do you have a funny photo? Send it to [email protected]. Or post it on our facebook page facebook. com/univers. english or send it to twitter.com/ UniversEnglish

Univers 5 juni 2014

International starts here

Writing contest: City of my dreams Science sells out

Is discrimination alive? no. 13 June 5, 2014

Independent magazine of Tilburg University