ALUMNIMAGAZINE VAN TILBURG UNIVERSITY

01 12 ALUMNIMAGAZINE VAN TILBURG UNIVERSITY

BERT GROENEWEGEN ‘IK HOUD VAN WERKEN IN EEN SNELKOOKPAN’

HOE POWERVROUWEN DE WERELD REDDEN

UNIVERSITEIT VAN NU: VAN ZESJES- NAAR ACHTENCULTUUR

VRIENDEN VAN COBBENHAGEN VIEREN VIERDE LUSTRUM

14 PEACE WOMAN until tickertape ■

alumni zijn ambassadeurs voor de alma mater. tilburg university onderhoudt nauwe banden met de in het verleden afgestudeerden en zij nemen ook zelf initiatieven. hier een overzicht van alumniacties en –activiteiten die hebben plaatsgevonden.

FOTO: JOYCE VAN BELKOM

De relatief jonge romancier Claire Polders (1976) schreef al vier romans. In al die werken lopen verbeelding en realiteit door elkaar. Maar haar nieuwste roman is meer autobiografisch getint dan de voorgangers. In Eeuwige Kermis schrijft de alumna onder meer over haar eigen ervaringen met euthanasie. In de roman keert documentairemaakster Julia Hollander terug naar haar geboortedorp Paradijssel. Ze wil daar afscheid nemen van haar doodzieke vader. Maar ze merkt dat haar geboorteplaats is omgeturnd tot een fopdorp voor toeristen. Terwijl haar vader steeds zieker wordt, begint Julia een offensief tegen de namaakcultuur. Het schrijven van het boek heeft de relatie met haar naasten nauwelijks veranderd, vertelt Polders vanuit haar woonplaats Parijs. “Maar het heeft anderen wel inzicht gegeven in hoe ik de euthanasie van mijn vader heb ervaren. In die zin was het schrijven ervan louterend. Ik ben intiem geweest en meedogenloos, heb nooit eerder geuite

observaties en frustraties kunnen delen. Al was dat geenszins het doel van mijn boek.” Paradijssel, het fictieve pretparkdorp uit het boek, is oer-Hollands, vertelt Polders. “Toch ontstond het idee in Amerika. Mijn schoonouders wonen in Florida, waar veel zogenoemde towncenters verrijzen: conglomeraties van winkels en restaurants met ouderwets aandoende façades. Het zette me aan het denken: waarom nemen mensen genoegen met een illusie van het echte leven? Is er zo weinig authenticiteit in de wereld dat we nep en echt niet meer van elkaar kunnen onderscheiden? Ook daar gaat dit boek nadrukkelijk over.” In Tilburg studeerde Polders Letteren en Wijsbegeerte. Een prima basis voor haar schrijverschap, stelt ze. “Ik leerde kritisch te lezen, analytisch te denken en zorgvuldig te formuleren. Met die vaardigheden ben je als auteur natuurlijk al een heel eind.” Ze heeft volop ideeën voor volgende boeken: van de prestatie-economie van het persoonlijke leven tot recycling in Afrika. “Ik leef met veel verhalen in mijn hoofd.”

In the meantime...

Meer digitaal contact met alumni

Faculty club wint Red dot design awaRd De Faculty Club aan de rand van het Warandebos sleepte deze zomer de Red Dot Design Award 2012 in de wacht in de categorie ‘architecture and urban design’. De internationale design award is de grootste prijs voor esthetisch design ter wereld. De jury roemt het gebouw om zijn combinatie van heden en verleden, en de samensmelting van tegenstellingen als glas en steen en transparantie en robuustheid. Automerk

n gouD haalT’ aluMni acTuEEl ‘naTuurlijk baal jE als jE gEEn taekwondospecialist tommy mollet, alumnus bedrijfscommunicatie & Digitale media, nam deel aan de olympische spelen. hij was in londen niet de enige tilburgse alumnus (marcel balkestein won zilver bij het hockey), maar wel de enige nederlandse taekwondoka. Vrijdag 10 augustus 2012 was voor hem het uur u. hij kreeg zijn eerste kans op olympisch succes en waarschijnlijk ook zijn laatste, gezien zijn leeftijd van 33. De tilburger haalde in de klasse tot tachtig kilogram de kwartfinales.

BERT GROENEWEGEN ‘IK HOUD VAN WERKEN IN EEN SNELKOOKPAN’

HOE POWERVROUWEN DE WERELD REDDEN

UNIVERSITEIT VAN NU: VAN ZESJES- NAAR ACHTENCULTUUR

Hoe rolde je deze sport in? “In navolging van mijn twee oudere broers koos ik als klein jongetje voor taekwondo. Het échte plezier kwam toen ik als tiener regelmatig hoge ogen gooide op juniorenkampioenschappen. Toen wist ik: hier wil ik in verder.”

Zijn de Olympische Spelen de ultieme beloning voor een topsporter?

VRIENDEN VAN COBBENHAGEN VIEREN VIERDE LUSTRUM

“Absoluut! Taekwondo staat sinds 2000 op het

Olympisch programma. Ik greep steeds nét naast kwalificatie, maar nadat ik in 2008 mee mocht als reservespeler was ik vastbesloten Londen te halen. En inderdaad: het is met niets te vergelijken. De omvang, de sfeer, de aandacht van pers en publiek...indrukwekkend.”

Toyota gebruikte het gebouw dit jaar als locatie voor een reportage. Het gebouw bestaat uit een lounge, een restaurant en vergaderruimtes voor medewerkers van de universiteit en TiasNimbas. Ook alumni zijn van harte welkom om er op werkdagen te lunchen of te dineren. Meer weten over de vergaderfaciliteiten of een tafel reserveren? Kijk dan op: www.tilburguniversity.edu/nl/alumni/service/facultyclub.

BAs vAn der schot

Was de kwartfinale het hoogst haalbare?

“Ik ging erheen met de intentie om goud te winnen, ik voelde dat het erin zat. Natuurlijk baal je enorm als je dan uiteindelijk strandt, maar ook dát is topsport. Iedereen daar is goed.”

16-10-12 09:36

2 1-2012 |

UN1201_04_Tickertape.indd 4

--------------------------------------------

Beurs dankzij het bedrijfsleven

In september startte de Turkse student Sercan Güneş in Tilburg

--------------------------------------------

Je werkt parttime. Is dat goed te combineren met je sport?

→ Rechtenfaculteit mobiliseeRt alumni

“Zeker. Mijn werkgever Albron Catering, waar ik parttime werk als communicatiemedewerker, toont zich erg flexibel. In overleg kan ik fulltime trainen. Daar maakte ik het afgelopen jaar veelvuldig gebruik van, want met alleen talent kom je er niet.”

 -2011 |

UN1201_01_Cover.indd 1

1 (+ 20) COVER Bert Groenewegen

Tilburg University zoekt steeds vaker digitaal contact met alumni. We communiceren niet alleen via Until en tilburguniversity.edu/alumni, maar ook met allerlei andere uitingen. Een daarvan is ‘In the meantime…’. Via een e-mail die verwijst naar de universiteitswebsite, bereiken wij een brede groep van alumni. De gedachte achter ‘In the meantime…’ is dat alumni op speelse en laagdrempelige wijze kennis kunnen nemen van alumniactiviteiten, interessante feitjes en mooie herinneringen aan de studietijd in Tilburg. Zo proberen wij het contact te intensiveren en te verbreden. Dat doen wij ook steeds vaker via social media zoals Twitter (TiU_alumni), Facebook (TilburgUniversityAlumni) en LinkedIn (Tilburg University Alumni). Heb je interessant nieuws voor de volgende ‘In the meantime…’? Stuur het naar: [email protected] en wie weet, staat het in de volgende editie!

doel. Aan de ene kant wil de faculteit de banden met alumni aanhalen én aan de andere kant gaat ze geld ophalen voor bijzondere projecten. Projectleider Frederique Knoet vertelt hoe dat in zijn werk gaat. “In de eerste plaats zijn we benieuwd naar onze alumni. Wat houdt hen tegenwoordig bezig? En wat verwachten ze van de universiteit? Daarnaast willen we hen graag bewegen tot een eenmalige of structurele financiële bijdrage. Daarmee financieren we bijvoorbeeld beurzen voor excellente studenten, faciliteiten voor studerende topsporters en bijzondere onderzoeksprojecten. Bij dat laatste kun je bijvoorbeeld denken aan microjustice, een project dat tot doel heeft mensen in ontwikkelingslanden snel toegang tot het recht te geven. Tot slot maken we met de bijdragen van alumni bijzondere onderwijsprojecten mogelijk, zoals een intensieve masterclass door een Amerikaanse professor.” De belcampagne duurt tot 10 november. Diverse alumni, zoals de Tilburgse wethouders Roel Lauwerier en Erik de Ridder, verlenen daaraan hun medewerking.

Afgestudeerde juristen moeten niet raar opkijken als ze dit najaar een telefoontje krijgen van hun alma mater. Tilburg Law School houdt namelijk een zogeheten friend & fundraisingcampagne. Deze heeft een tweeledig

UN1201_04_Tickertape.indd 5

16-10-12 13:58

PEACE

--------------------------------------------

Alumnus ING port collega’s voor Kenia

WOMAN

Alumnus en advocaat Peter Smits voerde eind vorig jaar een week lang campagne bij ING voor Microjustice Kenia. Dat is een project om de allerarmsten toegang tot recht te geven. Zijn ING-collega’s zorgden ervoor dat het project van het Tilburgse onderzoeksinstituut TISCO in de top vijf van ING-goede doelen terechtkwam, wat 50.000 euro opleverde. Afgelopen maart reisde Smits zelf naar Kenia, samen met TISCO-onderzoekers Jin Ho Verdonschot en Robert Porter. “Een bezoek aan een rechtbank in Nairobi heeft mij in één ochtend duidelijk gemaakt dat er een behoefte bestaat aan de Microjustice-aanpak: de procedures van het formele rechtssysteem duren lang en zijn complex. Bovendien is het ook lastig gebleken om het helemaal vrij van corruptie te maken. Ik ben bijzonder onder de indruk geraakt van de oprechte gedrevenheid en motivatie van de plaatselijke advocaten en paralegals. Goed om te zien dat er inmiddels de nodige vorderingen zijn gemaakt.”■

COLUMN DIEUWKE ■

!

UNIVERSITEIT, EEN MANAGERSFABRIEK? → Ik hing laatst op de bank en keek

televisie. Topman Ben Verwaayen van Alcatel-Lucent legde in Zomergasten van VPRO het verschil uit tussen een manager en een ondernemer. En ineens vroeg ik me af wat de rol van een universiteit hierin eigenlijk is. Opleiden, natuurlijk, lekker gemakkelijk, hoor ik je zeggen. Maar tot wat dan? Vroeger, toen ik nog een vwo-meisje was, leek de wereld heerlijk overzichtelijk. Na het vwo ging je naar de universiteit. Punt. Anders had je net zo goed naar de havo kunnen gaan, nietwaar? En die havisten op hun beurt, die deden dus vier jaar hbo en dan gingen ze werken. Mogelijk kwam je elkaar dan weer tegen, maar toch duidelijk in andere banen. Die hbo-banen kenmerkten zich door een hoger praktischer niveau. Nu zou ik zeggen: geen managers. En die wo-banen? Ik had er echt geen idee

in 2011 ging de nobelprijs voor de vrede naar vrouwen uit liberia en jemen. geen toeval. vrouwen zijn wereldwijd succesvol als vredestichters. twee van deze sterke vrouwen bezoeken tilburg university: ellen johnson-sirleaf en sekai holland. ‘waaraan de vooruitgang is af te meten? aan het feit dat ik nog leef’.

7

8 1-2012 |

UN1201_08_PeaceWoman.indd 8

7 ALUMNI IN ACTIE

UN1201_08_PeaceWoman.indd 9

16-10-12 12:19

van, hoe die er dan uit zouden zien. En eerlijk is eerlijk, verscheidene open dagen van universiteiten gaven me geen duidelijkere kijk op de zaak. Niemand vertelde je dat je manager ging worden in ieder geval. Al studerende werd de rol van de universiteit me wel duidelijker. De universiteit zorgde voor professoren, een bieb, een mensa en onderwijs en ik zorgde voor de cijfers. Die samenwerking ging goed. Ik studeerde af, ging werken en werd, jawel, direct ‘manager’. En dat was dan ook de waarheid waar ik (en velen met mij) ruim een decennium mee heb geleefd. Ook de invoering van het bachelor-mastersysteem veranderde niet veel aan de perceptie: een afgeronde universitaire opleiding was het toegangsbewijs tot een carrière als manager bij een grote multinational. Een bacheloropleiding, nou die was voor iets praktischere banen.

Een universiteit leidt dus managers op, concludeer ik dan. Nou, dat is best nuttig, toch? Nuttig misschien, maar ook eigenlijk te gek voor woorden. Het is idioot dat een hbo-papiertje voor veel bedrijven niet voldoende is. En het is mogelijk nog idioter dat het gros van de studenten, ingeschreven bij een wetenschappelijk instituut, nooit de wetenschap zullen bedrijven. Want dat is toch het doel van een universiteit, nietwaar? Wetenschap bedrijven? Onderzoek doen? Nieuwe onderzoekers opleiden? Oneens? En al die business schools dan? Die zijn er om managers op te leiden, daar is het curriculum zo toegespitst op de werkvloer dat je er ook daadwerkelijk iets aan hebt op die werkvloer. De naam zegt het al business schools, geen universiteiten. ■

TEKST: SARA TERBURG

UN1201_13_Column Diewke.indd 13

13 COLUMN DIEUWKE Alma mater als managersfabriek?

16-10-12 10:33

14 1-2012 |

UN1201_14-17_Until we Meet.indd 14

campus zag er anders uit, vertelt haar man. “De studentenflats aan de Professor Verbernelaan waren beeldbepalend; een indrukwekkende laan met flats. Nu zijn ze onzichtbaar door kantoorpanden die ervoor gebouwd zijn.” De campus zelf bestond enkel uit de gebouwen A, B en C (nu: Cobbenhagen, Koopmans en Goossens) en barakken in het bos waar de psychologen in huisden. De glazen gang, nu slechts versierd met een gedicht, was volgeplakt met pamfletten. Verhagen:

“Aankondigingen van acties voor Polen en China. De politiek leefde. De communistische planeconomie was een belangrijk discussieonderwerp voor ons economen. We zijn zelfs in Polen gaan kijken hoe dat in de praktijk uitpakte.” Bij het zien van de troosteloze Poolse steden waar paardenwagens door de straten trokken, ontstond bij hem en zijn studiegenoten het besef dat dit systeem niet zo mooi was als het in theorie leek.

‘Ik heb Leonie een keer meegenomen naar Petit Suisse op de Korte Heuvel. Toen we de prijzen op de menukaart zagen, besloten we er alleen een soepje te eten.’

in

Studentenvereniging St. Olof, waar Jérôme Verhagen en Leonie Coopmans elkaar hebben ontmoet, was in de jaren zeventig een andere vereniging dan ze nu is. Verhagen-Coopmans (dispuut Punch) vertelt dat ze destijds minder corporaal was. “Olof was gevestigd in een oude boerderij aan de Tongerlose Hoefstraat en had 400 leden. Een ontgroening? Die hadden wij niet. We gingen gewoon gezellig op kamp.” Voor actieve studenten was Olof dé plek, vertelt Verhagen (dispuut Floret): “Nu zijn er ook faculteits- en studieverenigingen waar

Dieuwke van Turenhout, alumna Taalwetenschappen.

Verhagen-Coopmans is blij dat ze in die tijd studeerde. “Op de universiteit gold de menselijke maat nog, een prettige kleinschaligheid. Hoogleraren en andere medewerkers kenden de meeste studenten in de doctoraalfase bij naam en tentamens waren mondeling.” De stencilmachine was volop in gebruik en banenbeurzen bestonden nog niet. “Dus rond je afstuderen dook je de kranten in op zoek naar mogelijke werkgevers”, schetst Verhagen-Coopmans die tijd. De Tilburgse

Rechter Leonie Verhagen-Coopmans (1954) en LIOF-directeur Jérôme Verhagen (1954) ontmoetten elkaar in Tilburg, tijdens hun studententijd. Ze startten beide in 1972. Studeren in de jaren zeventig was onvergelijkbaar met nu. Het waren andere tijden met politieke pamfletten uit stencilmachines. ‘We zijn in Polen gaan kijken, hoe communisme in de praktijk uitpakte.’

→ MINDER CORPORAAL

| 1-2012 13

| 1-2012 

16-10-12 12:19

8 HOOFDVERHAAL Vrouwen als vredestichters

UNTIL…WE MEET AGAIN ■ → EEN KIJKJE BIJ DE COMMUNISTEN

‘TILBURGERS GINGEN ZELDEN NAAR RECHTERSOPLEIDING’

tekst: rutger vahl |1-2012

| 1-2012 5

16-10-12 13:58

4 TICKERTAPE Laatste nieuws voor alumni

met de masteropleiding Marketing Management. Net als drie andere internationale studenten, kan Güneş deze opleiding volgen dankzij een door een bedrijf gefinancierde beurs. Eind mei, tijdens de alumnireünie in Ankara, reikte rector Philip Eijlander de GrandVision Scholarship of Excellence (ter waarde van 22.500 euro) uit aan Güneş. Die toonde zich zeer ambitieus en greep deze kans met beide handen aan: “Turkije is een van de snelst groeiende OESO-landen. Met alle mogelijkheden die er liggen voor ondernemers, ben ik erg gemotiveerd om mijn eigen bedrijf op te zetten. Bovendien beschik ik over het benodigde enthousiasme, discipline en toewijding. Met alle theoretische kennis die ik dankzij dit programma opdoe, hoop ik weer een stap dichter bij mijn doel te komen.”

FOTO: FRANCO GORI

BOEK: EEUWIGE KERMIS, CLAIRE POLDERS

Op zoek naar authenticiteit in fopdorp

until…peace, woman ■

until Alumni | Actie ■

in

TEDx op TilburgunivErsiTy ☒ law school gaaT sElEcTErEn aan DE poorT ☒ MinDEr aanMElDingEn voor TilburgsE sTuDEnTEnvErEnigingEn

nieuwe studentenwoningen in centrum tilburg, paus zegent tegelplaten faculteit, koen beckinguniversi nieuwe voortheologische engelse benaming tilburg university, 01 12 ALUMNIMAGAZINE VAN TILBURG UNIVERSITY

je kunt leren organiseren en besturen.” Maar het sociale leven speelde zich toen nog voornamelijk af binnen de sociëteit, stelt Verhagen-Coopmans. “Tilburg had lang niet zoveel cafés als nu. En uit eten ging je alleen bij speciale gelegenheden.” Verhagen: “Ik heb Leonie een keer meegenomen naar Petit Suisse op de Korte Heuvel. Toen we de prijzen op de menukaart zagen, besloten we er alleen een soepje te eten.” Verhagen-Coopmans: “Onze kinderen gaan vaak uit eten en naar de bioscoop. Wij moesten het doen met de films op de sociëteit.”

16-10-12 11:03

UN1201_14-17_Until we Meet.indd 15

14 UNTIL WE MEET AGAIN Jérôme en Leonie Verhagen

alumni zijn ambassadeurs voor de alma mater. tilburg university onderhoudt nauwe banden met de in het verleden afgestudeerden en zij nemen

| 1-2012 15

→

16-10-12 11:04

UNTIL INHOUD ■

STERKE VROUWEN

COLOFON Until is een periodieke uitgave van Tilburg University. Dit magazine beoogt de banden met alumni te versterken. Gehele of gedeeltelijke overname van artikelen is alleen toegestaan na schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur.

Tilburg University wordt dit collegejaar 85 jaar. Tijdens de viering van de Dies Natalis (9 november) staan we stil bij sterke vrouwen. Een daarvan is president Ellen Johnson-Sirleaf van Liberia, een prominente gast tijdens ons verjaardagsfeest. Zij ontvangt dan een eredoctoraat. Until verhaalt hoe deze Nobelprijswinnaar vrouwen centraal zette in het vredesproces. En hoe girlpower kan zorgen voor meer vrede en veiligheid. Natuurlijk is in de afgelopen 85 jaar een aardverschuiving opgetreden in de manier waarop we naar de maatschappelijke positie van vrouwen kijken. Dat betekent echter niet dat we kunnen stilzitten. Aandacht blijft geboden. Dat vrouwen doorstoten naar de top is nog steeds niet vanzelfsprekend. Meer dan een halve eeuw na de installatie van onze eerste vrouwelijke minister Marga Klompé wacht ons land nog steeds op de eerste vrouwelijke minister-president. Ook in de universitaire wereld kan het nog beter. De universiteit wordt al eeuwen als een vrouw gezien (alma mater). Toch heeft het lang geduurd totdat vrouwen doordrongen tot de top van de wetenschap. Die inhaalslag is nu ingezet. Dat ondergetekende secretaris van de universiteit mocht worden, is daar een van de vele tekenen van. Tilburg University leidde mij op en gaf mij later de gelegenheid om te groeien als manager, onder meer bij Netspar en IVA. Als secretaris mag ik nu het beleid voorbereiden en de corporate staf leiden. U kunt ervan op aan dat vrouwelijke competenties bij Tilburg University naar waarde worden geschat. Uitgangspunt blijft echter wel dat kwaliteit voorop staat en dat is niet aan sexe gebonden. Vrouwen moeten continu van zich doen spreken. Door ambitieus te durven zijn, door hard te werken en door zich aan te sluiten bij allerlei netwerken, zoals die van alumni. Wie deze Until leest, stuit op een aantal mooie voorbeelden van succesvolle vrouwelijke alumni. En als je ziet hoeveel vrouwelijke studenten op de campus rondlopen, kan onze invloed alleen maar verder toenemen.

uitgever Communicatie en Marketing, Tilburg University hoofdredactie Walther Verhoeven redactieraad Hein Coppes, Clemens van Diek, Pam Dupont, Anne-Marie Hartog, Arno Herweijer, Ewoud Jansen, Bob van Kuijck , Roel Lauwerier, Annemeike Tan, Dieuwke van Turenhout, Michelle te Veldhuis, Aniek Verhoeven, René Voogt bladformule, redactie-coördinatie en eindredactie Joost Bijlsma (Magma Publicaties) art direction en vormgeving Patrick Hoogenberg (Curve bno) auteurs Joost Bijlsma, Clemens van Diek, Jan Jaap de Ruiter, Willem van Leeuwen, Joost Peters, Peter Schieven, Sara Terburg, Dieuwke van Turenhout, Rutger Vahl, José van der Waerden, Malini Witlox fotografen Joyce van Belkom, Michel Campfens, Réne de Wit druk Koninklijke BDU, Grafisch bedrijf redactieadres Postbus 90153 5000 le Tilburg meer informatie over alumniactiviteiten www.tilburguniversity.edu/nl/alumni

Ik wens u veel leesplezier, Mylène Zwaans, secretaris Tilburg University (sinds 1 oktober)

------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Zeker, en in mijn LinkedIn-netwerk groeit het aantal oudstudiegenoten nog steeds.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ “Tegenwoordig zijn er veel meer studierichtingen dan in 1985. Waarschijnlijk zou ik nu kiezen voor een combinatie van recht en bedrijfskunde.” ------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Dat hangt af van de studierichting. Wat ik in elk geval zie, is dat studenten ook qua activiteiten buiten de studie meer te kiezen hebben. Bovendien vragen het curriculum en de maatschappij meer focus en time management van studenten; ze moeten zich al jong laten leiden door de arbeidsmarkt en concurreren met medestudenten. In mijn tijd was het relaxter.”

NEELTJE BEENS (37)

In 1998 afgestudeerd in Nederlands Recht. Woont in Breda. Getrouwd, twee kinderen (derde op komst). Werkt als partner en advocaat bij BRight Advocaten in Breda, gespecialiseerd in intellectueel eigendom en commerciële contracten. ------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Tussen de 85.000 en 100.000 euro.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “Aan de colleges van professor Hoyng, hoogleraar Intellectueel Eigendom.” ------------------------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Ik wist wel dat ik de advocatuur in zou gaan. Waarom? Het biedt het beste van twee werelden: enerzijds de inhoudelijke verdieping, anderzijds juist heel erg hands on en op de praktijk gericht.” ------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Behoorlijk veel! In mijn directe vriendenkring. En op LinkedIn staan zeker zo’n veertig tot vijftig oud-studiegenoten.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ Absoluut! Ik heb geen verkeerde keuzes gemaakt.”

------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Wij maakten minder gebruik van internet omdat het digitaal tijdperk nog in de kinderschoenen stond. Dat maakt vergelijken lastig. Als ik zie hoe snel en hoe goed de huidige generatie kan zoeken op internet, heb ik daar zeker een achterstand. Aan de andere kant denk ik dat de huidige generatie qua parate basiskennis wat achterloopt op mijn generatie.”

TESSA VAN DEN BERG (26)

In 2009 afgestudeerd in Bestuurskunde. Woont samen met Wim in Den Haag. Werkt als onderzoeker en adviseur bij PBLQ Zenc, een bureau in Den Haag dat werkt aan innovatieve oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. ------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Bruto ongeveer 40.000 euro.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “De kleinschaligheid en praktijkgerichtheid van de opleiding. En het gezellige verenigingsleven en de geweldige studiereizen.” --------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Ik dacht dat ik voor een overheidsorganisatie zelf zou gaan werken. Nu adviseer ik overheidsorganisaties en voer ik onafhankelijke onderzoeken voor hen uit.”

Gelukkig niet! Voor de stelling dat gedragsproblemen mogelijk mede veroorzaakt zijn door zwangere mama’s die koffie drinken, is geen bewijs gevonden. In een studie nam Eva Loomans van Tilburg University 3.500 kinderen tussen vijf en zes jaar onder de loep. Van die groep bleek vijf procent een gedragsstoornis te hebben, zoals hy-

------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Ontzettend veel! Veel van mijn oud-studiegenoten zijn heel goede vriendinnen en vrienden geworden.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ “Zeker. Ik blijf me steeds afvragen: hoe kan het openbaar bestuur nog slimmer, gemakkelijker en goedkoper voor de overheid, bedrijven én burgers?” ------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Van studenten wordt steeds meer gevraagd, bijvoorbeeld bestuursfuncties of stages. Om op alle fronten te presteren, daartoe is niet iedereen in staat.”

UN1201_18_Tijdgenoten.indd 19

18 FACULTEITGENOTEN Hoe het alumni nu vergaat

peractiviteit of concentratieproblemen. “Maar er waren niet meer problemen bij kinderen van moeders die dagelijks drie koppen dronken in vergelijking met moeders die geen koffie dronken”, zegt Loomans. Een bakje koffie tijdens de zwangerschap ligt in veel landen gevoelig. Het advies in Groot-Brittannië is niet meer dan twee koppen per

dag, in ons land gaan de richtlijnen tot vier kopjes per dag. Koffie tijdens de zwangerschap vergroot namelijk de kans op een miskraam en op een laag geboortegewicht. Dat laatste hangt samen met allerlei ziektes. Maar nadelig voor het gedrag van een kleuter is koffie dus niet.

Gebaren we evenveel via de webcam?

| 1-2012 19

16-10-12 13:40

Schaadt koffie-inname jouw kleuter?

16-10-12 13:40

nee. als mensen via webcams met elkaar communiceren, maken ze veel minder handgebaren dan wanneer ze bij elkaar zijn. oók als ze elkaar op het scherm helemaal kunnen zien. dat heeft het promotieonderzoek van Lisette Mol uitgewezen. handgebaren hebben belangrijke communicatieve doelen die op verschillende manieren op spraak lijken. we nemen bijvoorbeeld alleen gebaren van onze gesprekspartner over als ze betekenisvol in een gesprek zijn. het nadoen van gebaren lijkt in die zin op het hergebruiken van elkaars woorden en zinsconstructies, wat gesprekspartners ook doen. mol verrichtte een aantal onderzoeken op basis van experimenten. dat we minder gebaren als we via webcams communiceren, komt onder meer doordat we elkaar dan niet in de ogen kunnen kijken. ook kunnen we de kijkrichting van de ander niet goed interpreteren. Bij een apparaat dat oogcontact simuleert, gebaren we namelijk wél net zoveel als wanneer we bij elkaar zijn.

Als het tegenzit wel. Depressieve mensen die ooit gedotterd zijn, lopen tot zestig procent meer kans op vroegtijdig overlijden dan nietdepressieve hartpatiënten. Zelfs vele jaren na een dotterbehandeling heeft depressiviteit nog steeds een schadelijke invloed op de gezondheid. Het effect van een depressie is vergelijkbaar met de risico’s van diabetes of roken. Promovenda Nikki Damen van Tilburg University heeft dit vastgesteld. Zeven jaar lang volgde zij, in samenwerking met het Erasmus Medisch Centrum, een kleine 1.250 hartpatiënten. Een kwart van die groep was een maand na de dotterbe-

foto: ShutterStock

Lang niet altijd. Bij de vraag of ze personeelsopties als beloning accepteren, schatten werknemers het mogelijke waardeverloop te rooskleurig in. “Werknemers zijn bijvoorbeeld bereid om 1.000 dollar aan vast loon in te ruilen voor opties met een marktwaarde van 800 dollar”, zegt Olivier Spalt op Econtrack.nl, de onderzoekssite van de economische faculteit. Veel werknemers denken dat ze mooie winsten gaan maken. Maar ze zijn volgens de Tilburgse onderzoeker meestal te optimistisch, in vergelijking met de prijzen van de opties op de optiemarkten. Dankzij het geschetste overdreven optimisme van werknemers kunnen werkgevers flink besparen op dit deel van de loonsom. Bij sommige grote bedrijven gaat het om honderden miljoenen dollars per jaar. Spalt benadrukt dat hij het niet heeft over de optiebonussen voor topmanagers, maar pakketten voor lager personeel. Hij baseert zich daarbij op data van tweeduizend beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven tussen 1992 en 2005.

Dat lijkt mee te vallen. ‘Het juiste doen voor de patiënt’, ofwel de professionele moraal, bepaalt nog grotendeels op welke manier Nederlandse huisartsen hun werk doen. De manier waarop ze worden betaald, heeft slechts een beperkt effect op de betaalbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit van huisartsenzorg. Dat stelt Christel van Dijk in het NIVEL-onderzoek waarop zij in juni promoveerde in Tilburg. Van Dijk onderzocht het effect van veranderingen in het honoreringssysteem voor huisartsen. Met de zorgstelselwijziging in 2006 verdween het onderscheid tussen particulier en ziekenfondsverzekerden. In plaats daarvan kwam

een honoreringssysteem dat uitgaat van een inschrijftarief en betalingen per contact voor iedereen. “Bij voormalig ziekenfondsverzekerden en particulier verzekerden zien we dezelfde trends in geleverde zorg”, aldus de onderzoekster. “De verandering in honorering leidt niet tot grote verschillen in het aantal contacten, de toegankelijkheid, de lengte van de contacten en het volgen van de richtlijnen.” Als bron voor het onderzoek dienden gegevens uit elektronische patiëntendossiers van huisartsenpraktijken. Deze database bevat informatie van ongeveer 90 huisartsenpraktijken en 350.000 patiënten.

UN1201_24_Uvroeg.indd 25

24 U VROEG? Wetenschapsrubriek

Kunnen jullie al iets vertellen over het programma van de viering? Coene: “Wij vieren het lustrum samen met onze leden en hun partners. Zij kunnen genieten van een uitgebreid feestelijk middag- en avondprogramma, compleet met discussies, sprekers en cabaret. Het thema is: excelleren. Studenten dragen ook bij aan het programma, omdat wij met de Vrienden meer de brug tussen oud en jong willen slaan.”

Waar de Amerikaanse jeugd al vroeg met wedijveren begint, lijdt die van ons aan de vermaledijde zesjesmentaliteit. Maar niet lang meer, volgens Kees Koedijk van Tilburg University. Dankzij overheidsmaatregelen, internationalisering en inspanningen van de universiteit raken studenten gemotiveerder en halen meer uit zichzelf. ‘Ik vind doorzettingsvermogen belangrijker dan intelligentie.’

Waarom is verjonging van de Kring nodig? Coene: “We willen nog meer een afspiegeling van de universiteit zijn. Daarom

Wat is het recept voor originele bijeenkomsten? Van der Linden: “We cultiveren een

beetje de onderlinge competitie binnen de Kring. Als leden uit een bepaalde regio iets organiseren, bijvoorbeeld Limburgers, willen die niet onderdoen voor leden uit Amsterdam, Den Haag of Rotterdam.” Ook de kwaliteit van het ledenbestand is belangrijk. Hoe waarborgen jullie dat? Coene: “Je moet zorgen voor een zekere

omvang zonder dat je te groot wordt. We werven voor een belangrijk deel via via. We zitten nu op 300 Vrienden en groeien idealiter naar 350. Veel meer moeten het niet worden.” Willen jullie ook groeien wat betreft impact

voor de universiteit? Coene: “Zeker. Binnen de Vrienden kijken we of bepaalde leden nog dichter betrokken willen zijn dan via het lidmaatschap (à 500 euro/jaar). Zo is er nu al een selecte club van ongeveer 25 mensen die af en toe brainstormt met de universiteitstop. Ook onderzoeken we mogelijkheden om leden te bewegen tot een verdergaande financiele betrokkenheid.” www.tilburguniversity.edu/vrienden

a) Buckler en de

Ben jij tussen 1 januari 1980 en 31 december 1989 afgestudeerd? Dan is er op zaterdag 24 november een feest dat je niet mag missen: Back to Campus: The Eighties! Alle in de jaren tachtig afgestudeerde alumni, eventueel met partner, zijn van harte welkom. Het feest zal volledig in stijl zijn, dus inclusief lichtgevende dansvloer, discomuziek en typische hapjes uit die tijd. Uiteraard is er ook genoeg gelegenheid om rustig bij te praten. Twijfel je of je tot de doelgroep behoort? Doe dan de volgende miniquiz. 1 Je was in mijn studententijd hip… a) met een mat, Rambo-haarband, beenwarmers, schoudervullingen of Doe Maar-buttons b) met een gabberkapsel, een Tattoopijp of een Wonderbra c) met dure spullen waarop een aangekloven appel staat

2 Ik vermaakte mij destijds met .. a) Pacman, een Rubik’s kubus, een Sony Walkman, een Commodore 64, een Mistral surfplank en Curry & Van Inkel. b) De Digitale Stad, Triviant, Minesweeper, Baywatch en de Lullo’s van Jiskefet

→

2 1-2012 |

UN1201_26_Feature.indd 26

navolging heeft gevonden. Onze Kring wil de onderlinge banden aanhalen én de universiteit met raad en daad terzijde

ste naar het tweede. We zijn een steeds sterker naar buiten gerichte netwerkorganisatie geworden.” Hoe zorg je ervoor dat het lidmaatschap aantrekkelijk is en blijft? Coene: “Dat zit onder meer in de kwaliteit van de ontmoetingen. We organiseren boardroom meetings bij leden die de mogelijkheid tot een kijkje in de keuken geven. Zo zijn we bij het PSV van Tiny Sanders geweest, maar ook bij Jan Hommen van ING en Harry Hendriks van Philips. En dan hebben we het nog niet gehad over onze feestelijke bijeenkomsten. Ook die zijn geanimeerd, inhoudelijk interessant en bijna altijd origineel.” Van der Linden (lacht): “Het is al een paar keer gebeurd dat de wereldgeschiedenis zich naadloos voegde naar het thema van de geprogrammeerde Vriendenbijeenkomst.”

4 Je dronk (naast bier)…

et moet afgelopen zijn met de zesjescultuur. Over die stelregel zijn de landelijke politiek en de universiteiten het met elkaar eens. Studenten moeten gemotiveerder aan hun studie beginnen, harder werken en meer ambitie tonen. Dat voorkomt kostbare uitval en laat Nederlandse universiteiten internationaal in achting stijgen. Maar hoe zorg je voor meer gemotiveerde studenten? En past dit eigenlijk wel in het Nederlandse op solidariteit gerichte systeem? Kees Koedijk, decaan van de economische faculteit, timmert op dit punt al een tijd aan de weg.

16-10-12 13:51

streven we naar meer vrouwen en wat jongere alumni, voor welke doelgroepen we speciale bijeenkomsten hebben georganiseerd.” Van der Linden: “De mensen van het eerste uur haken nu langzamerhand af, vanwege hun leeftijd. Wij zijn twintig jaar geleden gestart met zo’n honderd enthousiaste alumni die elkaar stuk voor stuk kenden, veertigers toen. Dat was een succesvol initiatief dat veel

staan. In de twintig jaar verschoof het accent langzaam wat meer van het eer-

BACK TO CAMPUS FEEST IN TEKEN VAN EIGHTIES

H | 1-2012 25

16-10-12 13:50

De Kring van Vrienden van Cobbenhagen is in de bloei van zijn bestaan. Hij viert op vrijdag 18 januari haar twintigste verjaardag. Until sprak oprichter Marcel van der Linden en de huidige voorzitter Oswald Coene over het lustrum.

TEKST: IRENE HERBERS

Is geld dé drijfveer van de huisarts?

24 4-2011 |

UN1201_24_Uvroeg.indd 24

handeling depressief. Dat een depressie het risico op vroegtijdig overlijden vergroot, heeft te maken met stresshormonen. Die zorgen er bijvoorbeeld voor dat de hartslag omhoog schiet. Verder leven depressieve patiënten vaker ongezond. Ook dat doet een hartaandoening geen goed. Met meer aandacht voor depressie na het dotteren kan het risico op vroegtijdig overlijden worden verkleind. Vooral artsen en verpleegkundigen kunnen meer doen. Zij letten goed op de traditionele medische risicofactoren, zoals bloeddruk, cholesterol en erfelijkheid. Maar ze hebben nog weinig aandacht voor depressie.

Loont een personeelsoptie?

UNTIL ALUMNI |AGENDA ■

VRIJDAG 18 JANUARI, TILBURG UNIVERSITY

VRIENDEN VIEREN VIERDE LUSTRUM

UITBLINKEN IS STRAKS WEER HELEMAAL IN

| 1-2012 2

16-10-12 10:52

UN1201_26_Feature.indd 27

26 FEATURE Weg met de zesjescultuur

16-10-12 10:52

c) Bush-versprekingen, World of Warcraft en de Lord of the Rings-trilogie

innovatie Dubbeldrank b) na het stappen

enkele pakken Yogho, Yogho of Tjolk c) zoete troep zoals breezers en baco’s

5 Je liep in mijn studententijd niet voor schut als je… a) met een pen je cassettebandje terugdraaide om batterijen te sparen b) een elektronisch ei (Tamagotchi) of knuffel (Furby) als huisdier hield

3 Een mobiele telefoon in mijn studententijd…

c) je als man even ijdel gedroeg als een vrouw, inclusief maskers, wallenroller en dagcrème

a) woog en oogde als een baksteen, maar was een must in een auto van een yup b) was van Motorola of Nokia, had een rare ringtone en zat in een gekleurd omhulsel c) was smart en altijd bij mij, ook op de fiets en naast me op mijn nachtkastje

Uitslag: Overwegend a: typisch tachtig.

Overwegend b: neigt naar negentig Overwegend c: zeker een zero

TILBURG SCHOOL OF HUMANITIES

LUSTRUM Datum: 6 en 7 november De School of Humanities viert haar vijfjarig jubileum met een breed scala aan activiteiten verspreid over twee dagen. De activiteiten zijn vrij toegankelijk voor alle alumni. Het thema van de lustrumviering is Humanities Perspectives. Understanding Communication & Culture. Dit kun je doen:  Werp een kritische blik op het begrip ‘universitas’ met George Steiner  Bekijk Europa door Chinese ogen met Martin Jaques  Beschouw de toekomst van het onderwijs bij de workshops ‘Opleiden voor de toekomst’  Beluister de muziek van Asko/ Schönberg  Bezie ‘het noodlot’ met Arnon Grunberg  Discussieer over ‘Perspectives on Humanities’ Voor meer informatie en registratie: www.tilburguniversity.edu/ humanities/anniversary

DANTE CAFÉ Datum: 7 december 2012 Nieuwe editie van het Dante Café in de Film Foyer te Tilburg met Ronald Jeurissen, professor Business Ethics aan de Universiteit Nyenrode. Meer informatie op www.dedanteconnectie.nl.

FINANCIALS

DINER Datum: 7 december 2012 Diner voor alle Activum Alumni. Zij kunnen zich gratis inschrijven via www.Asset-AccountingFinance. nl/Alumni

MEESTERS IN MARKETING NIEUWJAARSBORREL Datum: 25 januari 2013 Voor plaats en thema ga naar onze website: www.asset-marketing.nl/

TABOR

LUSTRUM Datum: 24 november Samen met de lustrumcommissie van Magister JFT viert GISTER het tweede lustrum van Magister JFT. Kijk voor meer info en kaarten op: www.lustrum-magisterjft.nl

PUBQUIZ EN BLOG In het late najaar vindt de volgende Tabor-activiteit plaats! We nodigen je binnenkort uit voor een echte ‘OW-PubQUIZ’. Verder willen we de diversiteit van ons netwerk inzichtelijk maken met het blog: tabortilburg.wordpress.com Elke maand zetten we een andere (B) OW-er in de schijnwerpers. Hoor jij in dit rijtje thuis, meld je dan aan en stuur een mail naar tabor@ tilburguniversity.edu

VAET

OUTREACHING

GISTER/MAGISTER JFT

SEMINAR HUIZENMARKT Datum: 30 november De Vereniging van Afgestudeerde Econometristen (VAET) organiseert haar jaarlijkse bijeenkomst. Het thema is: ‘huizenmarkt’. Sprekers zijn: Kees Koedijk, hoogleraar Financieel Management, en Dirk Brounen, hoogleraar Vastgoed. Het programma begint om 15.00 uur.

UNDERSTANDING SOCIETY

DANTE

LINKEDIN GROEP Ben jij Outreaching afgestudeerde? Sluit je aan bij de subgroep Tilburg University Outreaching Alumni onder de officiële Tilburg University Alumni Linkedin Groep en blijf op de hoogte!

HET HAD HARDER GEKUND ‘Usain Bolt heeft atletiekhistorie geschreven door als eerste man in twee opeenvolgende Olympische Spelen de 100 meter te winnen. Hij

Aanmelden kan via de website: www.tilburguniversity.edu/80

30 1-2012 |

UN1201_30_Alumninieuws.indd 30

NIEUWS UIT DE VERENIGINGEN EEN SELECTIE UIT DE ACTIVITEITEN VAN DE ALUMNIVERENIGINGEN. KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP: TILBURGUNIVERSITY.EDU/NL/ ALUMNI OF DE WEBSITES VAN DE VERENIGINGEN.

maar wereldwijd ruime aandacht. Het was curieus om mijn eigen naam bij CNN te zien en tussen de Vietnamese tekens. Bij de berekening zijn we niet

FOTO: BRIAN PETERSON / CORBIS

------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Ruim voldoende om goed van te leven.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “Aan mijn gezellige en actieve studententijd bij Olof! En de colleges en het persoonlijk contact met professor Deeten. ------------------------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Op die leeftijd had ik vooral nooit gedacht dat ik later als ondernemer een advocatenpraktijk zou leiden.”

UNTIL FEATURE ■

UNIVERSITEIT PAKT ZESJESCULTUUR AAN

DepressIe en Dotteren: slechte combI? foto: frank muller / hh

In 1985 afgestudeerd in het Nederlands Recht. Woont in Ulvenhout, getrouwd, geen kinderen. Begon in 1997 Habets Advocaten & Bemiddelaars gespecialiseerd in personen- en familierecht. Heeft landelijk klantenbestand.

foto: amaury miller / hh

MARJON HABETS (52)

18 1-2012 |

UN1201_18_Tijdgenoten.indd 18

until wetenSchap ■

U vroeg?

foto: frank muller / hh

Hoe is het alumni van verschillende generaties uit een bepaalde richting of lichting vergaan na hun studietijd? Deze keer aan het woord: de juristen Marjon Habets, Neeltje Beens en Tessa van den Berg.

UNTIL INTERVIEW ALUMNUS ■

foto: ShutterStock

FA CUL TEIT GE NO TEN

De door ons voorspelde mogelijke toptijden rollen uit een analyse van persoonlijke records van topatleten tussen januari 1991 en juli 2012. Het

sprintte in Londen naar 9,63 seconden, een nieuw Olympisch record en slechts vijf honderdste van

over een nacht ijs gegaan. We hebben de extremewaardentheorie gebruikt. Dat is een complexe

was leuk om dit in mijn vrije tijd te doen. Tegenwoordig werk ik als actuaris. Ik reken onder

een seconde boven zijn eigen wereldrecord. Maar het had nog sneller gekund. Samen met

statistische methode waarmee je de kans op extreme gebeurtenissen kunt berekenen met in-

meer aan studies over hoe pensioen zich in de toekomst ontwikkelt.’

John Einmahl van Tilburg University heb ik deze zomer voorspeld dat het ultieme record bij de

formatie over minder extreme gebeurtenissen. Deze theorie wordt gebruikt door verzekeraars en

Sander Smeets, alumnus MSc Quantitative

mannen op 9,36 seconden ligt. Onze voorspelling kreeg niet alleen in Nederland

overheden om de mogelijke schade te berekenen bij rampen zoals dijkdoorbraken of aardbevingen.

Finance & Actuarial Science (2008), werkt bij pensioenadviseur AZL in Heerlen.

| 1-2012 31

16-10-12 10:24

UN1201_30_Alumninieuws.indd 31

30 ALUMNI AGENDA Activiteiten voor alumni

16-10-12 10:24

UN1201_32_Backcover.indd 32

16-10-12 13:46

32 BACKCOVER Usain Bolt had nog harder kunnen lopen

| 1-2012 3

TEDx op Tilburg univErsiTy ☒ law school gaaT sElEcTErEn aan DE

nieuwe studentenwoningen in centrum tilburg, paus ze BOEK: EEUWIGE KERMIS, CLAIRE POLDERS

FOTO: JOYCE VAN BELKOM

Op zoek naar authenticiteit in fopdorp De relatief jonge romancier Claire Polders (1976) schreef al vier romans. In al die werken lopen verbeelding en realiteit door elkaar. Maar haar nieuwste roman is meer autobiografisch getint dan de voorgangers. In Eeuwige Kermis schrijft de alumna onder meer over haar eigen ervaringen met euthanasie. In de roman keert documentairemaakster Julia Hollander terug naar haar geboortedorp Paradijssel. Ze wil daar afscheid nemen van haar doodzieke vader. Maar ze merkt dat haar geboorteplaats is omgeturnd tot een fopdorp voor toeristen. Terwijl haar vader steeds zieker wordt, begint Julia een offensief tegen de namaakcultuur. Het schrijven van het boek heeft de relatie met haar naasten nauwelijks veranderd, vertelt Polders vanuit haar woonplaats Parijs. “Maar het heeft anderen wel inzicht gegeven in hoe ik de euthanasie van mijn vader heb ervaren. In die zin was het schrijven ervan louterend. Ik ben intiem geweest en meedogenloos, heb nooit eerder geuite

observaties en frustraties kunnen delen. Al was dat geenszins het doel van mijn boek.” Paradijssel, het fictieve pretparkdorp uit het boek, is oer-Hollands, vertelt Polders. “Toch ontstond het idee in Amerika. Mijn schoonouders wonen in Florida, waar veel zogenoemde towncenters verrijzen: conglomeraties van winkels en restaurants met ouderwets aandoende façades. Het zette me aan het denken: waarom nemen mensen genoegen met een illusie van het echte leven? Is er zo weinig authenticiteit in de wereld dat we nep en echt niet meer van elkaar kunnen onderscheiden? Ook daar gaat dit boek nadrukkelijk over.” In Tilburg studeerde Polders Letteren en Wijsbegeerte. Een prima basis voor haar schrijverschap, stelt ze. “Ik leerde kritisch te lezen, analytisch te denken en zorgvuldig te formuleren. Met die vaardigheden ben je als auteur natuurlijk al een heel eind.” Ze heeft volop ideeën voor volgende boeken: van de prestatie-economie van het persoonlijke leven tot recycling in Afrika. “Ik leef met veel verhalen in mijn hoofd.”

aluMni acTuEEl ‘naTuurlijk baal jE als jE gEEn gouD taekwondospecialist tommy mollet, alumnus bedrijfscommunicatie & Digitale media, nam deel aan de olympische spelen. hij was in londen niet de enige tilburgse alumnus (marcel balkestein won zilver bij het hockey), maar wel de enige nederlandse taekwondoka. Vrijdag 10 augustus 2012 was voor hem het uur u. hij kreeg zijn eerste kans op olympisch succes en waarschijnlijk ook zijn laatste, gezien zijn leeftijd van 33. De tilburger haalde in de klasse tot tachtig kilogram de kwartfinales. Hoe rolde je deze sport in? “In navolging van mijn twee oudere broers koos ik als klein jongetje voor taekwondo. Het échte plezier kwam toen ik als tiener regelmatig hoge ogen gooide op juniorenkampioenschappen. Toen wist ik: hier wil ik in verder.”

Zijn de Olympische Spelen de ultieme beloning voor een topsporter?

“Absoluut! Taekwondo staat sinds 2000 op het

 1-2012 |

until tickertape ■ poort ☒ Minder aanmeldingen voor Tilburgse studentenverenigingen

egent tegelplaten theologische faculteit, koen becking

Faculty Club wint Red Dot Design Award De Faculty Club aan de rand van het Warandebos sleepte deze zomer de Red Dot Design Award 2012 in de wacht in de categorie ‘architecture and urban design’. De internationale design award is de grootste prijs voor esthetisch design ter wereld. De jury roemt het gebouw om zijn combinatie van heden en verleden, en de samensmelting van tegenstellingen als glas en steen en transparantie en robuustheid. Automerk

haalt’ Olympisch programma. Ik greep steeds nét naast kwalificatie, maar nadat ik in 2008 mee mocht als reservespeler was ik vastbesloten Londen te halen. En inderdaad: het is met niets te vergelijken. De omvang, de sfeer, de aandacht van pers en publiek...indrukwekkend.”

Toyota gebruikte het gebouw dit jaar als locatie voor een reportage. Het gebouw bestaat uit een lounge, een restaurant en vergaderruimtes voor medewerkers van de universiteit en TiasNimbas. Ook alumni zijn van harte welkom om er op werkdagen te lunchen of te dineren. Meer weten over de vergaderfaciliteiten of een tafel reserveren? Kijk dan op: www.tilburguniversity.edu/nl/alumni/service/facultyclub.

BAs van der schot

Was de kwartfinale het hoogst haalbare?

“Ik ging erheen met de intentie om goud te winnen, ik voelde dat het erin zat. Natuurlijk baal je enorm als je dan uiteindelijk strandt, maar ook dát is topsport. Iedereen daar is goed.”

Je werkt parttime. Is dat goed te combineren met je sport?

“Zeker. Mijn werkgever Albron Catering, waar ik parttime werk als communicatiemedewerker, toont zich erg flexibel. In overleg kan ik fulltime trainen. Daar maakte ik het afgelopen jaar veelvuldig gebruik van, want met alleen talent kom je er niet.”

| 1-2012 5

sTuDEnTEnvErEnigingEn ☒ TEDx op Tilburg univErsiTy ☒ sTuDEnTE

koen becking nieuwe collegevoorzitter, nieuwe Vergroeningsoffensief Vrienden van Cobbenhagen student bestuurskunde marc Dols (20) is de drijvende kracht achter Guildmag, een online magazine rond Guild Wars 2. Dit is een zogeheten massive multiplayer online game, waarin de speler een rol speelt in virtuele werelden. Guild Wars 2 is een van de populairste in het genre. in de slipstream van het spel is het tijdschrift ook bijzonder populair. Guildmag trekt zo’n 60.000 bezoekers per maand. Hoe kan het dat het er zoveel zijn? “Spelers van Guild Wars 2 kunnen op onze site terecht voor onder meer nieuws, tips en achtergrondartikelen over het spel. Blijkbaar is daar behoefte aan.”

Heb je zelf tijd om te spelen? “Niet echt, helaas. Omdat ik de site run naast mijn studie, gaat al mijn tijd op aan het aansturen van de ongeveer twintig vrijwilligers achter de schermen. Verder neemt ook de promotie van de site aardig wat tijd in beslag. Eerder dit jaar reisde ik bijvoorbeeld, op uitnodiging van de ontwikkelaar, naar Engeland om daar GuildMag te vertegenwoordigen. Al met al is dit een prima leerschool als het gaat om het opdoen van managementvaardigheden en jezelf leren verkopen.”

D

e alumnivereniging Vrienden van Cobbenhagen is een interessante netwerkclub voor alumni. De meeste leden hebben hun sporen verdiend in de maatschappij. Maar mannen van middelbare leeftijd uit de economische hoek domineren. En dat is op lange termijn niet goed voor de vereniging. Daarom gaan de Vrienden nu op jacht naar nieuwe, jongere, leden en leden met een meer diverse achtergrond. Bestuurslid en jonge Vriend Patrick Vermeulen, directeur bij GITP, is een van de mensen achter de Jonge Vriendendag die op 11 oktober in het Archeon werd gehouden. Deze bijeenkomst stond in het teken van ‘Je Digitale Voetafdruk’. Speciale gasten waren Saskia Stuiveling van de Rekenkamer, hoogleraar Ronald Leenes en Boom Chicago. Vermeulen verzekert dat zulke initiatieven nodig zijn, ondanks het feit dat de gemiddelde leeftijd de laatste jaren al wat is gedaald. “De laatste echte wervingsactiviteit

voor jonge Vrienden dateerde alweer van vijf jaar geleden. We willen graag blíjven verjongen.” Volgens Vermeulen is een lidmaatschap van grote waarde, ook voor een jonge alumnus of alumna: “Het is een uitstekende manier om laagdrempelig te netwerken met prominente alumni van de universiteit. Bovendien zijn onze halfjaarlijkse bijeenkomsten, bijvoorbeeld over Europa, topsport, religie of cultuur, razend interessant voor mensen uit alle vakgebieden. Ook gaan we tijdens onze boardroommeetings regelmatig op bezoek bij een Vriend in de top van organisaties als Unilever, NS en PSV.” Met een deel van de inkomsten van de Vriendenkring financiert de universiteit haar alumni-activiteiten, benadrukt Vermeulen. “Zo komt het lidmaatschap uiteindelijk álle alumni ten goede.” Voor info over het aanstaande lustrum van de Vrienden van Cobbenhagen, zie pagina 30

Houd je nog wat over aan GuildMag? “Afgezien van een betaalde trip als die naar Engeland: nee. We kiezen er ook bewust voor om geen advertenties te plaatsen. Dat doet eigenlijk alleen maar afbreuk aan de uitstraling van de site. Maar met de stijgende bezoekersaantallen in het achterhoofd, kan dat gaan veranderen.”



tilbuRGPRomotie VlaKbiJ VeRboDen staD Het mondiale belang van grootmacht China groeit. Met een bevolkingsomvang van 1,3 miljard vertegenwoordigt het land een enorme pool van talent. Om daar als Nederlandse universiteit bij op het netvlies te komen, moet je een vooruitgeschoven post hebben. Tilburg University opende daarom begin dit jaar het Support Office China. Dit kantoor ligt op loopafstand van de Verboden Stad. Met het China Office tracht de universiteit haar zichtbaarheid en naamsbekendheid te vergroten in China. Daartoe leggen de medewerkers contacten met Chinese talenten, topinstellingen en stakeholders en

zorgen zij voor adequate voorlichting. Ook onderhoudt het China Office een actief netwerk van alumni die in het land wonen en werken. De activiteiten in China werpen hun vruchten af: tegen de landelijke trend in, nam de interesse van Chinese studenten en promovendi voor Tilburg dit jaar toe. Daarnaast legden onder meer de juridische en de economische faculteit waardevolle contacten met Chinese topinstellingen. Het komende jaar worden de activiteiten uitgebreid. Het China Office gaat onder meer een Tilburg Alumni Chapter (alumni-afdeling) ondersteunen en meer contacten leggen in China.

until Alumni | Actie ■

in Alumni zijn ambassadeurs voor de alma mater. Tilburg University onderhoudt nauwe banden met de in het verleden afgestudeerden en zij nemen ook zelf initiatieven. Hier een overzicht van alumniacties en –activiteiten die hebben plaatsgevonden.

In the meantime...

Meer digitaal contact met alumni Tilburg University zoekt steeds vaker digitaal contact met alumni. We communiceren niet alleen via Until en tilburguniversity.edu/alumni, maar ook met allerlei andere uitingen. Een daarvan is ‘In the meantime…’. Via een e-mail die verwijst naar de universiteitswebsite, bereiken wij een brede groep van alumni. De gedachte achter ‘In the meantime…’ is dat alumni op speelse en laagdrempelige wijze kennis kunnen nemen van alumniactiviteiten, interessante feitjes en mooie herinneringen aan de studietijd in Tilburg. Zo proberen wij het contact te intensiveren en te verbreden. Dat doen wij ook steeds vaker via social media zoals Twitter (TiU_alumni), Facebook (TilburgUniversityAlumni) en LinkedIn (Tilburg University Alumni). Heb je interessant nieuws voor de volgende ‘In the meantime…’? Stuur het naar: [email protected] en wie weet, staat het in de volgende editie! -------------------------------------------→→ Rechtenfaculteit mobiliseert alumni

Afgestudeerde juristen moeten niet raar opkijken als ze dit najaar een telefoontje krijgen van hun alma mater. Tilburg Law School houdt namelijk een zogeheten friend & fundraisingcampagne. Deze heeft een tweeledig

doel. Aan de ene kant wil de faculteit de banden met alumni aanhalen en aan de andere kant gaat ze geld ophalen voor bijzondere projecten. Projectleider Frederique Knoet vertelt hoe dat in zijn werk gaat. “In de eerste plaats zijn we benieuwd naar onze alumni. Wat houdt hen tegenwoordig bezig? En wat verwachten ze van de universiteit? Daarnaast willen we hen graag bewegen tot een eenmalige of structurele financiële bijdrage. Daarmee financieren we bijvoorbeeld beurzen voor excellente studenten, faciliteiten voor studerende topsporters en bijzondere onderzoeksprojecten. Bij dat laatste kun je bijvoorbeeld denken aan Microjustice, een project dat tot doel heeft mensen in ontwikkelingslanden snel toegang tot het recht te geven. Tot slot maken we met de bijdragen van alumni bijzondere onderwijsprojecten mogelijk, zoals een intensieve masterclass door een Amerikaanse professor.” De belcampagne duurt tot 10 november. Diverse alumni, zoals de Tilburgse wethouders Roel Lauwerier en Erik de Ridder, verlenen daaraan hun medewerking. --------------------------------------------

Beurs dankzij het bedrijfsleven

In september startte de Turkse student Sercan Güneş in Tilburg

met de masteropleiding Marketing Management. Net als drie andere internationale studenten, kan Güneş deze opleiding volgen dankzij een door een bedrijf gefinancierde beurs. Eind mei, tijdens de alumnireünie in Ankara, reikte rector Philip Eijlander de GrandVision Scholarship of Excellence (ter waarde van 22.500 euro) uit aan Güneş. Die toonde zich zeer ambitieus en greep deze kans met beide handen aan: “Turkije is een van de snelst groeiende OESO-landen. Met alle mogelijkheden die er liggen voor ondernemers, ben ik erg gemotiveerd om mijn eigen bedrijf op te zetten. Bovendien beschik ik over de benodigde enthousiasme, discipline en toewijding. Met alle theoretische kennis die ik dankzij dit programma opdoe, hoop ik weer een stap dichter bij mijn doel te komen.” --------------------------------------------

Alumnus ING port collega’s voor Kenia

Alumnus en advocaat Peter Smits voerde eind vorig jaar een week lang campagne bij ING voor Microjustice Kenia. Dat is een project om de allerarmsten toegang tot recht te geven. Zijn ING-collega’s zorgden ervoor dat het project van het Tilburgse onderzoeksinstituut TISCO in de top vijf van ING-goede doelen terechtkwam, wat 50.000 euro opleverde. Afgelopen maart reisde Smits zelf naar Kenia, samen met TISCO-onderzoekers Jin Ho Verdonschot en Robert Porter. “Een bezoek aan een rechtbank in Nairobi heeft mij in één ochtend duidelijk gemaakt dat er een behoefte bestaat aan de Microjustice-aanpak: de procedures van het formele rechtssysteem duren lang en zijn complex. Bovendien is het ook lastig gebleken om het helemaal vrij van corruptie te maken. Ik ben bijzonder onder de indruk geraakt van de oprechte gedrevenheid en motivatie van de plaatselijke advocaten en paralegals. Goed om te zien dat er inmiddels de nodige vorderingen zijn gemaakt.”■

|1-2012

7

8 1-2012 |

until…peace, woman ■

PEACE

WOMAN

!

in 2011 ging de nobelprijs voor de vrede naar vrouwen uit liberia en jemen. geen toeval. vrouwen zijn wereldwijd succesvol als vredestichters. twee van deze sterke vrouwen bezoeken tilburg university: ellen johnson-sirleaf en sekai holland. ‘waaraan de vooruitgang is af te meten? aan het feit dat ik nog leef’. tekst: rutger vahl

| 1-2012 

Ellen Johnson-Sirleaf

‘I

n de Amerikaanse Burgeroorlog vochten naar schatting zeshonderd vrouwen mee. Ze hadden dienst genomen verkleed als man. Daar heeft Hollywood een stuk cultuurgeschiedenis laten liggen - of is dat verhaal wellicht ideologisch te lastig? De geschiedenisboeken hebben altijd al moeite met vrouwen die de grenzen van de sekse niet respecteren. En nergens is die grens zo scherp als bij oorlogen en het hanteren van wapens.’ Zo begint het derde deel uit de Millennium-trilogie van Stieg Larsson, het verhaal rondom de hyperintelligente computerhacker Lisbeth Salander. Larsson heeft met zijn openingszinnen een punt: de rol van vrouwen in oorlogen is altijd onderbelicht gebleven. Maar dat is slechts de halve waarheid. Nog veel onbekender is de belangrijke en vaak doorslaggevende rol die vrouwen spelen in vredesprocessen. Achter

Sekai Holland ‘Vanuit het idee dat vrouwen in hun dorpen vaak de vredestichters zijn, en meisjes van jongs af aan in die rol getraind worden, is in Zimbabwe een netwerk opgericht van vrouwen voor nationale verzoening.’ 1-2012 |

de schermen, en soms ervoor, zijn het vrouwen die mannen tot rede brengen en naar de onderhandelingstafel leiden. Een van de beste voorbeelden is het door bendeoorlogen verscheurde Liberia. Sinds 2006 is Ellen Johnson-Sirleaf president van dit West-Afrikaanse land. De vrouw die zelf slachtoffer van geweld was, geeft nu leiding aan het moeizame proces van verzoening en wederopbouw. →→ Moedergevoel Ellen Johnson-Sirleaf kreeg in 2011 de Nobelprijs voor de Vrede voor haar werk in Liberia. Ze behoort daarmee tot het selecte gezelschap van vijftien vrouwen die de afgelopen 110 jaar deze prijs ten deel viel. Johnson-Sirleaf was onderminister in Liberia in de jaren zeventig en tachtig. Door haar kritische opstelling belandde ze in de gevangenis. Ze vluchtte, werd econoom bij de Wereldbank en keerde in 1997 terug naar haar land. In 2005 won ze de verkiezingen van ex-voetballer George Weah en werd ze de eerste vrouwelijke president op het Afrikaanse continent. Vorig jaar volgde, na turbulente verkiezingen, haar herverkiezing. Niet alleen is Johnson-Sirleaf een voorbeeld van een succesvolle vrouw in de politiek. Ze staat ook symbool voor de strijd die honderdduizenden vrouwen in haar land hebben gevoerd voor de vrede (zie hiervoor de documentaire Pray the Devil Back to Hell). Johnson-Sirleaf denkt dat haar land veel aan vrouwen te danken

until…peace, woman ■

Getekend door geweld

Sekai Holland

Ellen Johnson-Sirleaf (Liberia) en Sekai Holland (Zimbabwe) bekleden hoge posten in hun land. Ze staan voor verzoening en vergeving, maar hebben beiden zwaar geleden onder het geweld in hun landen. Johnson-Sirleaf belandde in de gevangenis en werd ter dood veroordeeld, wist die straf maar net te ontlopen en vluchtte naar de Verenigde Staten. Sekai Holland werd in 2007 bijna doodgeslagen door de politie van Robert Mugabe. Nu werkt ze met hem samen in een regering van nationale eenheid. Hoe verliep het proces van verzoening bij haarzelf? “Aanvankelijk

vond ik het zeer moeilijk om met Mugabe samen te werken. Totdat ik begon in te zien dat ook hij gevormd is door de decennialange blanke overheersing. Mugabe is slechts het gezicht van onze koloniale erfenis. Dit systeem was gericht op het stelselmatig onderdrukken en terroriseren van de Zimbabwanen. Nu werken we eraan dit systeem te vervangen door een samenleving waarin mensen respect voor elkaar hebben en iedereen meetelt. Een grote bron van inspiratie voor Zimbabwaanse vrouwen is Mbuya Nehanda, een negentiende-eeuwse vrouw die weigerde zich tot het christendom te bekeren en tegen de Britten streed. Een persoonlijk voorbeeld is mijn grootmoeder. Haar ongelooflijke prestaties als boerin, moeder, oma en wijze vrouw hebben ertoe geleid dat alle vrouwen in mijn familie naar haar worden vernoemd. En ook mijn moeder is een inspiratiebron. Ze was lerares en radiopionier in Zimbabwe. Haar uitzendingen waren specifiek gericht op vrouwen.”

heeft. Ze schrijft dit toe aan specifiek vrouwelijke eigenschappen. “Als vrouwen de macht zouden hebben, zouden we in een betere, veiligere en productievere wereld leven”, liet ze in 2009 optekenen in The New York Times. “Vrouwen brengen iets extra’s, meer medemenselijkheid en gevoel. Dat komt vanuit hun moedergevoel. Ik denk dat mannen zonder de bindende kracht van een familie de neiging hebben dominant, repressief en ongevoelig te worden. Maar dat heeft ook veel met gebrek aan scholing te maken. In Liberia is ongeveer zeventig procent van de bevolking analfabeet.” →→ Vrouwelijke vredesmacht Mirjam van Reisen bezet sinds 2011 de leerstoel ‘International Social Responsibility’ aan Tilburg University. Die is in het leven geroepen door de Marga Klompé Stichting. Van Reisen (1962) helpt vrouwen in oorlogsgebieden met onderzoek en advies om voor hun rechten op te komen. Ze heeft Ellen Johnson-Sirleaf uitgenodigd 9 november naar Tilburg te komen tijdens de viering van de Dies Natalis. De Liberiaanse president krijgt dan een eredoctoraat (zie kader: ‘Marga Klompé herdacht’). “Vrouwen worden in oorlogssituaties vaak louter als slachtoffers gezien”, zegt Van Reisen. “Dat zijn ze enerzijds ook. In Liberia en Sierra Leone werden vrouwen stelselmatig verkracht. Maar vrouwen zijn niet alleen slachtoffer. Ze zijn ook nauw betrokken

bij conflicten. Soms actief, als koerier of intermediair tussen strijdende groepen. Maar bovenal zijn ze moeder, dochter of echtgenote van strijdende mannen. Die familieband geeft vrouwen per definitie een potentiële rol in het beëindigen van conflicten. In Liberia hebben vrouwen tegen hun mannen en zonen gezegd: we pikken het geweld niet langer, kom aan de onderhandelingstafel.” Vrouwen konden dit volgens Van Reisen zeggen omdat ze niet langs de kant hadden gestaan in het conflict, ook al droegen ze geen wapens. Zo hadden ze als tussenpersoon gefungeerd. Ellen Johnson-Sirleaf erkent de bijzondere kracht van vrouwen. Typerend is dat zij een vredesmacht wilde die uit louter vrouwelijke soldaten bestond. Puur omdat dit een hele andere uitstraling geeft, en vrouwen ook op een andere manier met de macht van een wapen omgaan. In 2007 kwam een eenheid van 103 Indiase vrouwelijke soldaten naar Liberia. →→ Mugabe Zimbabwe is een ander getormenteerd Afrikaans land waarbij Van Reisen betrokken is. Het land kent, anders dan Liberia, een sterke staat. Sinds 1980 wordt die met harde hand geleid door Robert Mugabe. De scheidslijnen in de samenleving lopen langs de twee belangrijkste politieke partijen. Ook vrouwen zijn langs die lijnen verdeeld. Waar Liberia een relatief jong land is, wat vrouwen kansen biedt, zijn de maatschappelijke structuren in Zimbabwe oud. Vrouwen behoren van oudsher tot het armste deel van de bevolking en staan aan de kant. De Zimbabwaanse Sekai Holland – een week na de Dies te gast bij Tilburg University - is sinds 2009 minister van Nationale verzoening, herstel en integratie in een regering van nationale eenheid. Hoewel tegenstander van Mugabe, heeft ze ervoor gekozen met hem samen te werken (zie kader ‘Getekend door geweld’). “Vanuit het idee dat vrouwen in hun dorpen vaak de vredestichters zijn, en meisjes van jongs af aan in die rol getraind worden, is in Zimbabwe een netwerk opgericht van vrouwen voor nationale verzoening”, vertelt Holland aan Until. “Vrouwen trekken langs dorpen om op lokaal niveau de boodschap van rechtvaardigheid en vergeving uit te dragen.” Een belangrijke taak van het netwerk is de angst weg te nemen. Vrouwen zijn jarenlang gemarteld en monddood gemaakt en zijn nog steeds bang om hun rol in de maatschappij op te eisen. Hoe moeilijk het proces van verzoening in Zimbabwe is, bewijst een recente uitspraak van Sekai Holland. Op de vraag waaraan de vooruitgang in haar land valt af te meten, antwoordde ze: “Aan het feit dat ik nog leef.” →→ Catch-22 Waar de rol van vrouwen in niet-Westerse oorlogsgebieden serieus wordt genomen, lijkt het onderwerp bij ons wat te schuren. Wie zegt dat vrouwen anders in politiek en samenleving staan dan mannen, krijgt | 1-2012 11

Marga Klompé herdacht

als weerwoord dat Margaret Thatcher of Golda Meir niet bepaald bekend staan als vredesduiven. In Nederland valt al snel de naam van Koningin Wilhelmina. “De enige man” in het Nederlandse oorlogskabinet in Londen, zei Winston Churchill ooit. Hoe moeizaam er wordt omgegaan met ambitieuze vrouwen bewijst het voorbeeld van Hillary Clinton. In de strijd om het presidentschap in 2008 deed ze veel moeite hard en daadkrachtig over te komen. Maar toen zij op andere momenten een meer gevoelige, vrouwelijke kant liet zien, kreeg ze te horen dat ze als vrouw nooit commander in chief kon zijn. Een klassieke Catch-22-situatie. Mirjam van Reisen houdt niet van een onderscheid in typische vrouwelijke of mannelijke stijlen van leiderschap. Natuurlijk kunnen ook vrouwen gewelddadig zijn, zegt ze. “In Liberia en Zimbabwe zijn helaas ook vrouwen betrokken geweest bij het geweld.” Volgens Van Reisen zijn er geen fundamentele verschillen tussen mannen en vrouwen, en is een discussie daarover ook weinig zinvol. “Belangrijker is te onderkennen dat vrouwen in veel landen aan de kant staan in de politiek, terwijl zij in lokale gemeenschappen een centrale rol spelen, juist ook als conflictbemiddelaars. De volgende stap is dat zij die verantwoordelijkheid op nationaal niveau gaan dragen.” →→ Apenrots Die boodschap is niet besteed aan Francis Fukuyama. De Amerikaanse filosoof die bekendheid geniet vanwege zijn spraakmakende boek The End of History, schreef eind jaren negentig in het prestigieuze blad Foreign Affairs dat vrouwen inderdaad vredelievender zijn dan mannen. Geen kwestie van cultuur, meende Fukuyama, maar van genen. Hij baseerde zich onder meer op het gedrag van de chimpanseekolonie in Burgers Zoo in Arnhem. In een wereld waar agressie tussen mensen en staten zo diepgeworteld en moeilijk te veranderen is, aldus Fukuyama, zijn we beter af met masculiene (m/v) dan feminiene leiders. Liever iron lady Margaret Thatcher dan een Gro Harlem Brundtland (de Noorse diplomate en voorvechtster van mensenrechten). Nogal wat mensen vielen over de filosoof heen. Hem werd onder meer seksisme en een gemankeerde kennis van biologie, evolutie en chimpansees verweten. Fukuyama’s visie heeft dan ook geen school gemaakt. De afgelopen twaalf jaar nam de Verenigde Naties juist resoluties aan die expliciet stellen dat vrouwen overal ter wereld een rol behoren te spelen in politiek en bij het oplossen van conflicten. De bekendste resolutie is 1325, aanvaard in 2000, die bepaalt dat vrouwen niet gezien moeten worden als slachtoffers van geweld, maar als belangrijke schakels in de weg naar vrede. Daarom 12 1-2012 |

In 2012 wordt de honderdste geboortedag van KVP-politica Marga Klompé (1912–1986) herdacht. Ze was actief in het verzet tijdens de bezetting, onderhandelde in 1948 namens Nederland bij de Verenigde Naties over

mensenrechten, en streed een levenlang voor menselijkheid, rechtvaardigheid, vrede en vrouwenemancipatie. Ook was ze de eerste vrouwelijke minister van Nederland. Op 9 november 2012 zal tijdens de Dies Natalis van Tilburg University Hare Majesteit Koning Beatrix een borstbeeld van Klompé onthullen. Op dezelfde dag aanvaardt de Liberiaanse president Ellen JohnsonSirleaf een eredoctoraat voor haar inzet voor vrede en verzoening. Haar werk sluit naadloos aan bij het gedachtegoed van Marga Klompé, wier ideologische erfenis wordt bewaakt door de Marga Klompé Stichting. Namens deze stichting bezet Mirjam van Reisen een leerstoel in Tilburg, die tot doel heeft de geestelijke nalatenschap van Klompé naar de huidige tijd te vertalen.

moeten lidstaten bevorderen dat vrouwen participeren in politiek, bestuur en non-gouvernementele organisaties. Resolutie 1820, aanvaard in 2008, stelt dat (structurele) verkrachting een oorlogsmisdaad is. →→ Opkomende macht In veel dictaturen zijn vrouwen belangrijk als informele macht. In Iran vochten zij met succes tegen de islamitische kledingvoorschriften en trokken ze massaal de straat op tijdens de verkiezingen van 2009. In Birma ziet Aung San Suu Kyi haar lange geweldloze strijd eindelijk beloond met meer politieke vrijheden. In de Verenigde Staten zijn vrouwen sinds de jaren negentig dominant op Buitenlandse Zaken. De Oostenrijkse politica Ursula Plassnik noemt vrouwen ‘de belangrijkste opkomende macht’ van deze eeuw. Maar zij vindt dat vrouwen hun rol in de wereld nog nadrukkelijker moeten opeisen, en ook niet moeten terugdeinzen voor de macht. De Zimbabwaanse minister van verzoening Sekai Holland stelt dat alles begint bij onderwijs. “Willen we meer vrouwen in politieke functies, dan zul je aan de basis moeten beginnen. Op school dus.” De belangrijkste opkomende macht in de wereld? Dan niet in Nederland! In de afgelopen verkiezingen speelden vrouwen wederom nauwelijks een rol. Bij de formatie werd – hoe symbolisch – de enige vrouw, Koningin Beatrix, aan de kant geschoven. Sinds de dagen van Marga Klompé is er minder veranderd dan we denken. Mirjam van Reisen: “Klompé had veel ervaring over de grens, maar mocht van Joseph Luns geen minister van Buitenlandse Zaken worden. In het kabinet bleef hij zich neerbuigend naar haar opstellen.” Wat meer vrouwen in de Nederlandse politiek voor het beleid zouden betekenen? “We leven in harde, zakelijke tijden. Vrouwen zouden voor meer medemenselijkheid en empathie kunnen zorgen. Daarin ben ik het volledig eens met Ellen Johnson-Sirleaf.” ■

FOTO: FRANCO GORI

COLUMN DIEUWKE ■

UNIVERSITEIT, EEN MANAGERSFABRIEK? → Ik hing laatst op de bank en keek

televisie. Topman Ben Verwaayen van Alcatel-Lucent legde in Zomergasten van VPRO het verschil uit tussen een manager en een ondernemer. En ineens vroeg ik me af wat de rol van een universiteit hierin eigenlijk is. Opleiden, natuurlijk, lekker gemakkelijk, hoor ik je zeggen. Maar tot wat dan? Vroeger, toen ik nog een vwo-meisje was, leek de wereld heerlijk overzichtelijk. Na het vwo ging je naar de universiteit. Punt. Anders had je net zo goed naar de havo kunnen gaan, nietwaar? En die havisten op hun beurt, die deden dus vier jaar hbo en dan gingen ze werken. Mogelijk kwam je elkaar dan weer tegen, maar toch duidelijk in andere banen. Die hbo-banen kenmerkten zich door een hoger praktischer niveau. Nu zou ik zeggen: geen managers. En die wo-banen? Ik had er echt geen idee

van, hoe die er dan uit zouden zien. En eerlijk is eerlijk, verscheidene open dagen van universiteiten gaven me geen duidelijkere kijk op de zaak. Niemand vertelde je dat je manager ging worden in ieder geval. Al studerende werd de rol van de universiteit me wel duidelijker. De universiteit zorgde voor professoren, een bieb, een mensa en onderwijs en ik zorgde voor de cijfers. Die samenwerking ging goed. Ik studeerde af, ging werken en werd, jawel, direct ‘manager’. En dat was dan ook de waarheid waar ik (en velen met mij) ruim een decennium mee heb geleefd. Ook de invoering van het bachelor-mastersysteem veranderde niet veel aan de perceptie: een afgeronde universitaire opleiding was het toegangsbewijs tot een carrière als manager bij een grote multinational. Een bacheloropleiding, nou die was voor iets praktischere banen.

Een universiteit leidt dus managers op, concludeer ik dan. Nou, dat is best nuttig, toch? Nuttig misschien, maar ook eigenlijk te gek voor woorden. Het is idioot dat een hbo-papiertje voor veel bedrijven niet voldoende is. En het is mogelijk nog idioter dat het gros van de studenten, ingeschreven bij een wetenschappelijk instituut, nooit de wetenschap zullen bedrijven. Want dat is toch het doel van een universiteit, nietwaar? Wetenschap bedrijven? Onderzoek doen? Nieuwe onderzoekers opleiden? Oneens? En al die business schools dan? Die zijn er om managers op te leiden, daar is het curriculum zo toegespitst op de werkvloer dat je er ook daadwerkelijk iets aan hebt op die werkvloer. De naam zegt het al business schools, geen universiteiten. ■ Dieuwke van Turenhout, alumna Taalwetenschappen. | 1-2012 13

‘TILBURGERS GINGEN ZELDEN NAAR RECHTERSOPLEIDING’ Rechter Leonie Verhagen-Coopmans (1954) en LIOF-directeur Jérôme Verhagen (1954) ontmoetten elkaar in Tilburg, tijdens hun studententijd. Ze startten beide in 1972. Studeren in de jaren zeventig was onvergelijkbaar met nu. Het waren andere tijden met politieke pamfletten uit stencilmachines. ‘We zijn in Polen gaan kijken, hoe communisme in de praktijk uitpakte.’ TEKST: SARA TERBURG

→ MINDER CORPORAAL

Studentenvereniging St. Olof, waar Jérôme Verhagen en Leonie Coopmans elkaar hebben ontmoet, was in de jaren zeventig een andere vereniging dan ze nu is. Verhagen-Coopmans (dispuut Punch) vertelt dat ze destijds minder corporaal was. “Olof was gevestigd in een oude boerderij aan de Tongerlose Hoefstraat en had 400 leden. Een ontgroening? Die hadden wij niet. We gingen gewoon gezellig op kamp.” Voor actieve studenten was Olof dé plek, vertelt Verhagen (dispuut Floret): “Nu zijn er ook faculteits- en studieverenigingen waar

14 1-2012 |

je kunt leren organiseren en besturen.” Maar het sociale leven speelde zich toen nog voornamelijk af binnen de sociëteit, stelt Verhagen-Coopmans. “Tilburg had lang niet zoveel cafés als nu. En uit eten ging je alleen bij speciale gelegenheden.” Verhagen: “Ik heb Leonie een keer meegenomen naar Petit Suisse op de Korte Heuvel. Toen we de prijzen op de menukaart zagen, besloten we er alleen een soepje te eten.” Verhagen-Coopmans: “Onze kinderen gaan vaak uit eten en naar de bioscoop. Wij moesten het doen met de films op de sociëteit.”

UNTIL…WE MEET AGAIN ■ → EEN KIJKJE BIJ DE COMMUNISTEN

Verhagen-Coopmans is blij dat ze in die tijd studeerde. “Op de universiteit gold de menselijke maat nog, een prettige kleinschaligheid. Hoogleraren en andere medewerkers kenden de meeste studenten in de doctoraalfase bij naam en tentamens waren mondeling.” De stencilmachine was volop in gebruik en banenbeurzen bestonden nog niet. “Dus rond je afstuderen dook je de kranten in op zoek naar mogelijke werkgevers”, schetst Verhagen-Coopmans die tijd. De Tilburgse

campus zag er anders uit, vertelt haar man. “De studentenflats aan de Professor Verbernelaan waren beeldbepalend; een indrukwekkende laan met flats. Nu zijn ze onzichtbaar door kantoorpanden die ervoor gebouwd zijn.” De campus zelf bestond enkel uit de gebouwen A, B en C (nu: Cobbenhagen, Koopmans en Goossens) en barakken in het bos waar de psychologen in huisden. De glazen gang, nu slechts versierd met een gedicht, was volgeplakt met pamfletten. Verhagen:

“Aankondigingen van acties voor Polen en China. De politiek leefde. De communistische planeconomie was een belangrijk discussieonderwerp voor ons economen. We zijn zelfs in Polen gaan kijken hoe dat in de praktijk uitpakte.” Bij het zien van de troosteloze Poolse steden waar paardenwagens door de straten trokken, ontstond bij hem en zijn studiegenoten het besef dat dit systeem niet zo mooi was als het in theorie leek.

‘Ik heb Leonie een keer meegenomen naar Petit Suisse op de Korte Heuvel. Toen we de prijzen op de menukaart zagen, besloten we er alleen een soepje te eten.’

| 1-2012 15

→

→ RECHTER WORDEN ONGEBRUIKELIJK

Tijdens zijn studie raakte Verhagen geboeid door de relatie tussen overheid en bedrijfsleven. Hij startte na zijn afstuderen bij Philips. Daar was hij onder meer directeur van Philips Licht in Nederland. Vervolgens vervulde hij dezelfde functie bij de High Tech Campus in Eindhoven. Sinds zes jaar is hij directeur van de Limburgse ontwikkelings- en investeringsmaatschappij LIOF. Verhagen-Coopmans is afgestudeerd in het civiel recht. Geheel tegen de gewoonte in, wilde zij daarna de rechterlijke opleiding gaan doen. Dat was toen nog geen gebruikelijke stap onder

Tilburgse studenten. “De opleiding tot officier van justitie en rechter (raio) draaide vooral op aanwas uit Leiden, Amsterdam en Utrecht. Als Tilburger haalde je het, bij wijze van spreken, niet in je hoofd om je daar aan te melden.” Toch besloot zij dat te doen. En met succes. “Na de raioopleiding moest ik beslissen of ik mij verder wilde ontwikkelen als officier van justitie of rechter.” Het werd de rechtspraak. “Ik werk al bijna zevenentwintig jaar in Breda. Mijn werk blijft uitdagend, omdat ik om de vier à vijf jaar van rechtsgebied wissel. Daarnaast leid ik raio’s op.”

‘De opleiding tot officier van justitie en rechter (raio) draaide vooral op aanwas uit Leiden, Amsterdam en Utrecht. Als Tilburger haalde je het niet in je hoofd om je daar aan te melden.’

16 1-2012 |

UNTIL…WE MEET AGAIN ■

→ GEVORMD DOOR VERENIGING

Het alumnipaar onderhoudt nog nauwe banden met Tilburg University. Zo neemt Verhagen-Coopmans af en toe zitting in een proefrechtbank waar studenten hun pleitcapaciteiten oefenen. Ook Verhagen heeft nog regelmatig contact met de universiteit als lid van de Vrienden van Cobbenhagen. “En ik zit in de klankbordgroep met het College van Bestuur en de voorzitter van het Stichtingsbestuur.” Deze groep van wijze alumni van verschillende opleidingen komt één keer per jaar bijeen. “We krijgen dan actuele zaken voorgelegd zoals de in-

ternationalisering. Ik vind het prettig om op deze manier binding te houden met mijn alma mater.” Meer dan door haar studie is Verhagen-Coopmans gevormd door haar activiteiten binnen de vereniging. De twee dienden beide een jaar in de senaat van Olof, overigens niet tegelijk. “Ik heb ook altijd tegen mijn kinderen gezegd dat ze iets naast hun studies moesten doen. Vooral mijn bestuursjaar is medebepalend geweest voor hoe ik nu in het leven sta en in die periode zijn vriendschappen voor het leven ontstaan.” ■ | 1-2012 17

FA CUL TEIT GE NO TEN Hoe is het alumni van verschillende generaties uit een bepaalde richting of lichting vergaan na hun studietijd? Deze keer aan het woord: de juristen Marjon Habets, Neeltje Beens en Tessa van den Berg.

18 1-2012 |

MARJON HABETS (52)

In 1985 afgestudeerd in het Nederlands Recht. Woont in Ulvenhout, getrouwd, geen kinderen. Begon in 1997 Habets Advocaten & Bemiddelaars gespecialiseerd in personen- en familierecht. Heeft landelijk klantenbestand. ------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Ruim voldoende om goed van te leven.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “Aan mijn gezellige en actieve studententijd bij Olof! En de colleges en het persoonlijk contact met professor Deeten. ------------------------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Op die leeftijd had ik vooral nooit gedacht dat ik later als ondernemer een advocatenpraktijk zou leiden.”

------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Zeker, en in mijn LinkedIn-netwerk groeit het aantal oudstudiegenoten nog steeds.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ “Tegenwoordig zijn er veel meer studierichtingen dan in 1985. Waarschijnlijk zou ik nu kiezen voor een combinatie van recht en bedrijfskunde.” ------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Dat hangt af van de studierichting. Wat ik in elk geval zie, is dat studenten ook qua activiteiten buiten de studie meer te kiezen hebben. Bovendien vragen het curriculum en de maatschappij meer focus en time management van studenten; ze moeten zich al jong laten leiden door de arbeidsmarkt en concurreren met medestudenten. In mijn tijd was het relaxter.”

UNTIL INTERVIEW ALUMNUS ■

NEELTJE BEENS (37)

In 1998 afgestudeerd in Nederlands Recht. Woont in Breda. Getrouwd, twee kinderen (derde op komst). Werkt als partner en advocaat bij BRight Advocaten in Breda, gespecialiseerd in intellectueel eigendom en commerciële contracten. ------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Tussen de 85.000 en 100.000 euro.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “Aan de colleges van professor Hoyng, hoogleraar Intellectueel Eigendom.” ------------------------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Ik wist wel dat ik de advocatuur in zou gaan. Waarom? Het biedt het beste van twee werelden: enerzijds de inhoudelijke verdieping, anderzijds juist heel erg hands on en op de praktijk gericht.” ------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Behoorlijk veel! In mijn directe vriendenkring. En op LinkedIn staan zeker zo’n veertig tot vijftig oud-studiegenoten.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ Absoluut! Ik heb geen verkeerde keuzes gemaakt.”

------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Wij maakten minder gebruik van internet omdat het digitaal tijdperk nog in de kinderschoenen stond. Dat maakt vergelijken lastig. Als ik zie hoe snel en hoe goed de huidige generatie kan zoeken op internet, heb ik daar zeker een achterstand. Aan de andere kant denk ik dat de huidige generatie qua parate basiskennis wat achterloopt op mijn generatie.”

TESSA VAN DEN BERG (26)

In 2009 afgestudeerd in Bestuurskunde. Woont samen met Wim in Den Haag. Werkt als onderzoeker en adviseur bij PBLQ Zenc, een bureau in Den Haag dat werkt aan innovatieve oplossingen voor maatschappelijke vraagstukken. ------------------------------------------------------------------------→ JAARSALARIS “Bruto ongeveer 40.000 euro.” ------------------------------------------------------------------------→ GOEDE HERINNERINGEN AAN “De kleinschaligheid en praktijkgerichtheid van de opleiding. En het gezellige verenigingsleven en de geweldige studiereizen.” --------------------------------------------------------→ WIST JE OP JE TWINTIGSTE AL WAAR JE TERECHT ZOU KOMEN? “Ik dacht dat ik voor een overheidsorganisatie zelf zou gaan werken. Nu adviseer ik overheidsorganisaties en voer ik onafhankelijke onderzoeken voor hen uit.” ------------------------------------------------------------------------→ NOG VEEL CONTACT MET OUD-STUDIEGENOTEN? “Ontzettend veel! Veel van mijn oud-studiegenoten zijn heel goede vriendinnen en vrienden geworden.” ------------------------------------------------------------------------→ HAD JE NU WEER DEZELFDE STUDIE GEKOZEN? “ “Zeker. Ik blijf me steeds afvragen: hoe kan het openbaar bestuur nog slimmer, gemakkelijker en goedkoper voor de overheid, bedrijven én burgers?” ------------------------------------------------------------------------→ HEBBEN STUDENTEN HET GEMAKKELIJKER OF MOEILIJKER DAN VROEGER? “Van studenten wordt steeds meer gevraagd, bijvoorbeeld bestuursfuncties of stages. Om op alle fronten te presteren, daartoe is niet iedereen in staat.”

| 1-2012 19

Alumnus Bert Groenewegen

‘Avontuur trekt mij aan’

Bert Groenewegen (48) is het levende bewijs dat financiële mensen geen saai bestaan hoeven te leiden. Als CFO maakte hij zowel de beursgang van Exact als die van Ziggo mee. En zijn jaren bij PCM waren op zijn zachtst gezegd avontuurlijk te noemen. Een interview met een onafhankelijke doorzetter die afmaakt waar hij aan is begonnen. ‘Ik houd van prestatiedruk.’ Tekst: Joost Bijlsma fotografie: michel campfens

E

en aantal dagen van bewuste afzondering in een kamer in het Trappistenklooster in BerkelEnschot. Dat was het geheime recept van Bert Groenewegen om zijn tentamens te halen. Hij was een van de weinige Tilburgse studenten die in de jaren tachtig in Koningshoeven te vinden was. “Ik geloof niet dat de monniken zich hadden voorgenomen om de doelgroep studenten te bedienen, maar ik ben ze nog steeds dankbaar voor hun gastvrijheid. Het gaf mij de broodnodige rust en het leidde tot interessante gesprekken met mensen die afzondering zochten.” Deze anekdote tekent de ambitieuze alumnus. Tijdens het interview in het hoofdkantoor van mediabedrijf Ziggo vertelt de topmanager dat hij altijd ‘een innerlijke drive’ heeft gehad. “Je hoeft mij niet te motiveren. Werklust zit gewoon in mijn karakter. Als ik ergens aan begin, wil ik het afmaken.” Dat was in zijn studententijd al te merken. Vergeleken met leeftijdgenoten, had de bedrijfseconomiestudent een behoorlijke arbeidsmoraal. “Tijdens de introductie kregen we te horen: ‘Kijk links van je en kijk rechts van je. Twee van de drie mensen halen de eindstreep niet.’ Dat liet ik mij niet overkomen. Anders dan mijn veertien kroegcommissiegenoten haalde ik al mijn vakken in het tweede jaar in een keer, net als alle vakken in het eerste jaar.” →→ Exact Wie zich bij Groenewegen nu een zelfbewuste studiebol voorstelt die zijn loopbaan precies heeft uitgestippeld, zit er naast. Veel meer is hij iemand die kansen grijpt en het avontuur niet uit de weg gaat. “Als het om mijn loopbaan gaat, heb ik nauwelijks rationeel gekozen. Zeker in mijn jonge jaren liet ik keuzes afhangen van mensen die op mijn pad kwamen.” Groenewegen schroomde niet om aan te kloppen bij professoren, hoewel die in die tijd

20 1-2012 |

nog tamelijk onbenaderbaar waren. Verder had Eduard Hagens een flinke invloed op zijn verdere levensloop. Deze studiegenoot bij Bedrijfseconomie was medeoprichter van Exact boekhoudsoftware. Dat bedrijf ontstond met de introductie van de pc van IBM (1984). Hij vroeg Groenewegen voor het dispuut Black & White van studentenvereniging Olof. En later volgde het verzoek om zich ook bij Exact aan te sluiten. Groenewegen ging zowel op het eerste als op het tweede verzoek in. Vooral het laatste stuk van zijn studietijd was door de combinatie van studie en werk razend druk. Samen met dispuutgenoot Lucas Brentjes verkocht hij vanaf het vierde studiejaar softwarepakketten. Soms betekende dat vier tot vijf afspraken op een dag. Om zijn studie met succes af te kunnen ronden, zorgde Groenewegen ervoor dat dit goed op het werk aansloot. Hij studeerde af bij Bestuurlijke Informatiekunde, met Hagens en Brentjens in zijn afstudeercommissie. Toen hij er rijkelijk laat achterkwam dat hij nog een studiebelasting miste, kwam zijn werk bij Exact goed uit. Groenewegen toverde een voor dat bedrijf geschreven strategisch vijfjarenplan om in een scriptie bij marketingprofessor De Freitas. Binnen een week. →→ Wilde jaren negentig Je zou denken dat Groenewegen na zijn studie bij Exact bleef. Toch was dit niet het geval. “Het leek mij niet goed om toen al met vrienden te gaan werken.” Ook sloeg hij een aanbod om internationaal trainee te worden bij de ABN af (hij had een stage in de Verenigde Staten gedaan). “De ABN in het buitenland was toch een soort diplomatieke dienst in die tijd.” Zijn eerste baan na de studie werd een functie bij adviesbedrijf Arthur Andersen. “Dat was minder oubollig dan de meeste Nederlandse accountantskantoren van destijds. En ik mocht er een hoop spannende opdrachten doen. Zo werkte ik voor

until interview alumnus ■

‘Bij de introductie in Tilburg zeiden ze tegen ons: kijk links en rechts van je. Twee van de drie mensen halen de eindstreep niet.’ →

| 1-2012 21

CV Bert Groenewegen 1982 - 1989 Studie Bedrijfseconomie/Bestuurlijke Informatica Tilburg University 1986 - 1989 Exact Software 1989 - 1991 Arthur Andersen 1991 - 1993 Sokkia Europe 1993 - 2004 Exact Software, (vanaf 1995 CFO) 2004 - 2005 General Atlantic Partners 2005 - 2007 CFO PCM 2007 - 2010 CEO PCM 2010 - heden CFO Ziggo

de Rotterdamse haven. Verder adviseerde ik de Europese vestiging van een in Tokio genoteerde Japanse onderneming (waar hij later in dienst trad, red.). Dat was een snelgroeiende organisatie in Europa die ik adviseerde over administratie en de jaarrekening en een nieuw automatiseringssysteem.” Hij liet zich daar gelden als een kritische en onafhankelijke geest. “Ik kwam erachter dat ze onvoldoende hadden geconsolideerd, waardoor ze eind van het jaar in plaats van winst verlies moesten rapporteren. Daardoor ontstond aanvankelijk forse paniek bij dat bedrijf want men had het hele jaar winst gerapporteerd gekregen, maar we hebben dat goed opgelost. Een leerzame ervaring.” Na zijn afstuderen bleef het contact met Exact intact. De klanten van Groenewegen gingen werken met boekhoudpakketten van dat bedrijf. En zijn vrienden bij de softwareonderneming hielden hem in het vizier. Uiteindelijk haalden ze Groenewegen over om terug te komen in 22 1-2012 |

1993 als financiële man. Hij heeft van die terugkeer nooit spijt gehad. “Het was een mooie club om voor te werken: een hechte gemeenschap met een grote sociale discipline. En jong, met een gemiddelde leeftijd van 29. Je had weinig vergaderingen, geen vastgeroeste gewoonten, geen cao. Daardoor kon je snel schakelen.” Die cultuur van ‘niet praten maar doen’ kwam voor een belangrijk deel op het conto van Hagens, stelt de alumnus. “Hij was slagvaardig en wist mensen goed te motiveren. Een echte inspiratiebron voor mij.” Exact was een schoolvoorbeeld van zakelijk, door ICT aangejaagd, succes tijdens de booming jaren negentig. Het bedrijf groeide van zes naar 2.000 medewerkers. Dit betekende never a dull moment voor Groenewegen die in 1995 officieel CFO werd. Hij hielp mee bij het opzetten van buitenlandse vestigingen en was betrokken bij overnames, zoals die van grote concurrent Grote Beer. En met de nieuwe private equity-aandeelhouder General Atlantic Partners bereidde hij de beursgang voor van 1999. “Het eerste jaar na de beursgang kun je gerust wild noemen. Onze koers ging van een introductiekoers van 25 euro in juni 1999 naar 98 in februari 2000. We waren meer waard dan KLM of DSM. Met de kennis van nu was dat echt wat de gek ervoor geeft. Dat sloeg eigenlijk nergens op. Na het barsten van de internetbubbel met WorldOnline, donderde die koers dan ook weer in.” Het was lastig om in die tijd verdere groeiplannen waar te maken. En Exact bleef aardig presteren, maar zonder de brille van de jaren negentig. Groenewegen vertrok in 2004, samen met Lucas Brentjens, vanwege een verschil van inzicht met oprichter Hagens. →→ PCM-crisismanager Na een kortstondige periode bij General Atlantic, kwam het verzoek om in 2005 CFO bij PCM te worden. Groenewegen besloot die kans te grijpen. “Ik kon toen nog niet bevroeden, wat mij daar allemaal te wachten stond. Ik wist wel dat het daar op scherp stond, maar alles liep anders dan mij was meegedeeld. Het verhaal was: we gaan het bestuur vervangen, overnames doen en het bedrijf beursklaar maken. Maar na een paar weken wist ik al: dit bedrijf kan niet overnemen, noch naar de beurs gaan. Het moet eerst zelf orde op zaken stellen.” Groenewegen bleek in een duiventil te zijn terechtgekomen. Zes maanden na zijn komst was de voltallige Raad van Bestuur, zoals die bij zijn aantreden bestond, vertrokken. En ook de twee opvolgers Ton aan de Stegge en Philip Alberdingk Thijm bleven maar even. Zij vertrokken alweer binnen het jaar, nadat de Britse private equity-aandeelhouder Apax door de stichting Democratie en Media was uitgekocht. Anders dan zijn collegabestuurders, zag Groenewegen af van een bonus vanwege de exit van Apax en bleef. In de periode tussen 2007 tot 2009 vormde hij in zijn eentje het bestuur. Door de journalisten van PCM werd De Raad van Bestuur omgedoopt in de Raad van Bert. Er was werk aan de winkel. Na Apax had het bedrijf een enorme schuldenlast. Groenewegen bracht daarin verlichting met de verkoop van de educatieve uitgeverij ThiemeMeulenhoff en de professionele uitgeverij Bohn Stafleu van Loghum. Maar het was

until interview alumnus ■

‘Achteraf ben ik te lichtzinnig in het PCM-avontuur gestapt. Ik had meer moeten letten op het team waarmee ik zou gaan samenwerken.’

lastig om het bedrijf in die periode van achteruit hollende advertentie-inkomsten en kredietcrisis op de rails te houden. Zeker omdat PCM volgens de alumnus ‘een eilandenrijk met een complexe governance’ was. Daar kwam nog bij dat de Ondernemingskamer in die tijd onderzoek deed naar wanbeleid als gevolg van het debacle met de private equity-investeerder Apax. Hij was vooral een crisismanager. “De aandeelhouders vroegen mij een strategie te maken. Ik heb toen gezegd: ‘Daar ben ik als CFO niet voor op aarde gekomen.’ Helaas lukte het niet om een nieuwe CEO te vinden die dit wel wilde doen. Toen heb ik geopperd om met De Persgroep in zee te gaan. En dat gebeurde gelukkig. De nieuwe Belgische aandeelhouder heeft vervolgens de rust teruggebracht.” Groenewegen betitelt zijn PCM-tijd achteraf als een ‘boeiende maar ook eenzame periode’. “Ik was blij dat ik er met de verkoop een punt achter kon zetten. Achteraf ben ik te lichtzinnig in dat avontuur gestapt. De les die ik daarvan heb geleerd: let altijd op het team waarmee je gaat samenwerken en de plannen van de aandeelhouders.” →→ Snelkookpan Het zal niet verbazen dat het criterium bij de keuze van zijn volgende werkgever was: een fijn maar stevig team om mee te werken. En dat lukte volgens Groenewegen bij Ziggo. Hij nam daar de functie van CFO op zich. Opnieuw kreeg de alumnus te maken met private equityaandeelhouders die naar de beurs wilden. Maar Ziggo was een veel degelijker bedrijf dan PCM, vanwege de

stevige inkomensbasis met vaste abonnees. En de producten behoren tot wat je tot de eerste levensbehoeften mag rekenen. Zo kon het gebeuren dat Groenewegen in maart dit jaar opnieuw een bedrijf naar de beurs bracht. Was dat anders dan bij Exact? “Je formeert een team met medewerkers en adviseurs, maakt een prospectus en doet een roadshow. Dat is hetzelfde gebleven. Maar de regelgeving voor verslaglegging en corporate governance is wel uitgebreider dan tien jaar geleden. En je hebt nu te maken met het toezicht door de Autoriteit Financiële Markten. Ook de investeerders zijn kritischer geworden en willen jou al leren kennen ruim voordat de beursgang plaatsvindt.” Wie naar de beurs gaat, moet volgens Groenewegen niet te veel beloven. “Je moet je eigen verhaal houden. Ook moet je met jouw team een gesloten blok vormen, ondanks alle adviezen die je krijgt van een legertje adviseurs. En je moet niet denken dat je er met een mooie koers na beursgang bent. Dan begint het pas. Want daarna moet je laten zien dat je doet wat je belooft. Dat jij je plannen kunt realiseren. Daar zijn we bij Ziggo nu mee bezig.” Hij heeft de beursgang als een bijzondere periode ervaren. “Als dat vele werk is verzet, valt zo’n team in een gat en zegt: we willen nog wel zoiets doen. Dat werken in een snelkookpan, spreekt mij erg aan. Ik heb steeds in bedrijven gewerkt met een contante prestatiedruk. Met eigenaren die van afspraken houden met duidelijke doelen en niet van lange verhalen. Ik houd van die prestatiedruk, vind avontuur aantrekkelijk. In zo’n omgeving functioneer ik goed. Je moet daarvoor wel fit zijn en uithoudingsvermogen hebben. Verder moet je rustig blijven en koersvast zijn, om te voorkomen dat je bespeelbaar wordt. En het thuisfront moet het je toestaan. Dat is bij mij het geval.” De vrouw van Groenewegen is alumna Mariella die hij in de eerste studieweek al ontmoette. Het gezin woont nog steeds in de buurt van de alma mater. Daar vindt Groenewegen zijn rust, net als vroeger bij de monniken. ■

‘Goed dat de universiteit alumni meer opzoekt’ Groenewegen is banden blijven houden met zijn universiteit. Hij hecht waarde aan het netwerk dat hij heeft opgebouwd. Zelf heeft hij jaarlijks contact met dispuutgenoten. En soms roept hij de hulp in van mensen in dit netwerk. Zo won hij inlichtingen in over Ziggo bij een oud-studiegenoot die bij een leverancier werkt. En een studievriend die bij een bank werkt, gaf waardevolle adviezen toen PCM klem zat in de financiering. Volgens Groenewegen zijn banden tussen alumni onderling en tussen universiteit en alumni nuttig. “Het is goed dat de universiteit haar alumni de laatste jaren ‘wat meer opzoekt’ en vice versa.” Zelf nam hij plaats in de

klankbordgroep die de universiteit voorziet van adviezen uit de overheid en het bedrijfsleven. De CFO van Ziggo vindt dat het onderwijs zijn aanbod beter moet afstemmen op de vraag van bedrijven. Hij ziet bij zijn bedrijf een belangrijke groep met ervaring verdwijnen waarvoor niet zo een, twee, drie opvolging is. Aan de andere kant hebben ook bestuurders in het bedrijfsleven een verantwoordelijkheid om voldoende banen te scheppen, vindt hij. “Er is een periode geweest dat het voor een bestuurder hip was om te zeggen: ‘We besteden alles uit in het buitenland.’ En om af te geven op het ondernemingsklimaat hier. Dat is wel erg alleen van uit het eigen belang

gedacht. Hier gevestigde bedrijven hebben veel voordelen van hun Nederlandse roots. Ze mogen wel wat terug doen.” Groenewegen zou het verstandig vinden als studenten voordat ze gaan werken, maatschappelijke ervaring opdoen. “De studietijd moet een periode van zoeken zijn, waarin je leert en levenservaring krijgt, bijvoorbeeld bij een vereniging. Voordat ze afstuderen, na een jaar of drie, zouden studenten aan de praktijk moeten proeven als vrijwilliger of bij een bedrijf of organisatie. Misschien moet dat wel weer een plicht worden.”

| 1-2012 23

Schaadt koffie-inname jouw kleuter? Gelukkig niet! Voor de stelling dat gedragsproblemen mogelijk mede veroorzaakt zijn door zwangere mama’s die koffie drinken, is geen bewijs gevonden. In een studie nam Eva Loomans van Tilburg University 3.500 kinderen tussen vijf en zes jaar onder de loep. Van die groep bleek vijf procent een gedragsstoornis te hebben, zoals hy-

peractiviteit of concentratieproblemen. “Maar er waren niet meer problemen bij kinderen van moeders die dagelijks drie koppen dronken in vergelijking met moeders die geen koffie dronken”, zegt Loomans. Een bakje koffie tijdens de zwangerschap ligt in veel landen gevoelig. Het advies in Groot-Brittannië is niet meer dan twee koppen per

dag, in ons land gaan de richtlijnen tot vier kopjes per dag. Koffie tijdens de zwangerschap vergroot namelijk de kans op een miskraam en op een laag geboortegewicht. Dat laatste hangt samen met allerlei ziektes. Maar nadelig voor het gedrag van een kleuter is koffie dus niet.

Gebaren we evenveel via de webcam?

Foto: shutterstock

Foto: Amaury Miller / hh

U vroeg?

24 4-2011 |

Nee. Als mensen via webcams met elkaar communiceren, maken ze veel minder handgebaren dan wanneer ze bij elkaar zijn. Oók als ze elkaar op het scherm helemaal kunnen zien. Dat heeft het promotieonderzoek van Lisette Mol uitgewezen. Handgebaren hebben belangrijke communicatieve doelen die op verschillende manieren op spraak lijken. We nemen bijvoorbeeld alleen gebaren van onze gesprekspartner over als ze betekenisvol in een gesprek zijn. Het nadoen van gebaren lijkt in die zin op het hergebruiken van elkaars woorden en zinsconstructies, wat gesprekspartners ook doen. Mol verrichtte een aantal onderzoeken op basis van experimenten. Dat we minder gebaren als we via webcams communiceren, komt onder meer doordat we elkaar dan niet in de ogen kunnen kijken. Ook kunnen we de kijkrichting van de ander niet goed interpreteren. Bij een apparaat dat oogcontact simuleert, gebaren we namelijk wél net zoveel als wanneer we bij elkaar zijn.

until wetenschap ■

Als het tegenzit wel. Depressieve mensen die ooit gedotterd zijn, lopen tot zestig procent meer kans op vroegtijdig overlijden dan nietdepressieve hartpatiënten. Zelfs vele jaren na een dotterbehandeling heeft depressiviteit nog steeds een schadelijke invloed op de gezondheid. Het effect van een depressie is vergelijkbaar met de risico’s van diabetes of roken. Promovenda Nikki Damen van Tilburg University heeft dit vastgesteld. Zeven jaar lang volgde zij, in samenwerking met het Erasmus Medisch Centrum, een kleine 1.250 hartpatiënten. Een kwart van die groep was een maand na de dotterbe-

handeling depressief. Dat een depressie het risico op vroegtijdig overlijden vergroot, heeft te maken met stresshormonen. Die zorgen er bijvoorbeeld voor dat de hartslag omhoog schiet. Verder leven depressieve patiënten vaker ongezond. Ook dat doet een hartaandoening geen goed. Met meer aandacht voor depressie na het dotteren kan het risico op vroegtijdig overlijden worden verkleind. Vooral artsen en verpleegkundigen kunnen meer doen. Zij letten goed op de traditionele medische risicofactoren, zoals bloeddruk, cholesterol en erfelijkheid. Maar ze hebben nog weinig aandacht voor depressie.

Foto: shutterstock

Foto: Frank Muller / HH

Depressie en dotteren: slechte combi? Loont een personeels­optie? Lang niet altijd. Bij de vraag of ze personeelsopties als beloning accepteren, schatten werknemers het mogelijke waardeverloop te rooskleurig in. “Werknemers zijn bijvoorbeeld bereid om 1.000 dollar aan vast loon in te ruilen voor opties met een marktwaarde van 800 dollar”, zegt Olivier Spalt op Econtrack.nl, de onderzoekssite van de economische faculteit. Veel werknemers denken dat ze mooie winsten gaan maken. Maar ze zijn volgens de Tilburgse onderzoeker meestal te optimistisch, in vergelijking met de prijzen van de opties op de optiemarkten. Dankzij het geschetste overdreven optimisme van werknemers kunnen werkgevers flink besparen op dit deel van de loonsom. Bij sommige grote bedrijven gaat het om honderden miljoenen dollars per jaar. Spalt benadrukt dat hij het niet heeft over de optiebonussen voor topmanagers, maar pakketten voor lager personeel. Hij baseert zich daarbij op data van tweeduizend beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven tussen 1992 en 2005.

Dat lijkt mee te vallen. ‘Het juiste doen voor de patiënt’, ofwel de professionele moraal, bepaalt nog grotendeels op welke manier Nederlandse huisartsen hun werk doen. De manier waarop ze worden betaald, heeft slechts een beperkt effect op de betaalbaarheid, toegankelijkheid en kwaliteit van huisartsenzorg. Dat stelt Christel van Dijk in het NIVEL-onderzoek waarop zij in juni promoveerde in Tilburg. Van Dijk onderzocht het effect van veranderingen in het honoreringssysteem voor huisartsen. Met de zorgstelselwijziging in 2006 verdween het onderscheid tussen particulier en ziekenfondsverzekerden. In plaats daarvan kwam

een honoreringssysteem dat uitgaat van een inschrijftarief en betalingen per contact voor iedereen. “Bij voormalig ziekenfondsverzekerden en particulier verzekerden zien we dezelfde trends in geleverde zorg”, aldus de onderzoekster. “De verandering in honorering leidt niet tot grote verschillen in het aantal contacten, de toegankelijkheid, de lengte van de contacten en het volgen van de richtlijnen.” Als bron voor het onderzoek dienden gegevens uit elektronische patiëntendossiers van huisartsenpraktijken. Deze database bevat informatie van ongeveer 90 huisartsenpraktijken en 350.000 patiënten.

Foto: Frank Muller / HH

Is geld dé drijfveer van de huisarts?

| 1-2012 25

UNIVERSITEIT PAKT ZESJESCULTUUR AAN

UITBLINKEN IS STRAKS WEER HELEMAAL IN Waar de Amerikaanse jeugd al vroeg met wedijveren begint, lijdt die van ons aan de vermaledijde zesjesmentaliteit. Maar niet lang meer, volgens Kees Koedijk van Tilburg University. Dankzij overheidsmaatregelen, internationalisering en inspanningen van de universiteit raken studenten gemotiveerder en halen meer uit zichzelf. ‘Ik vind doorzettingsvermogen belangrijker dan intelligentie.’ TEKST: IRENE HERBERS

H

et moet afgelopen zijn met de zesjescultuur. Over die stelregel zijn de landelijke politiek en de universiteiten het met elkaar eens. Studenten moeten gemotiveerder aan hun studie beginnen, harder werken en meer ambitie tonen. Dat voorkomt kostbare uitval en laat Nederlandse universiteiten internationaal in achting stijgen. Maar hoe zorg je voor meer gemotiveerde studenten? En past dit eigenlijk wel in het Nederlandse op solidariteit gerichte systeem? Kees Koedijk, decaan van de economische faculteit, timmert op dit punt al een tijd aan de weg.

2 1-2012 |

UNTIL FEATURE ■

→ | 1-2012 2

Met een aanpak gericht op meer duidelijkheid en structuur. De afgelopen vijf jaar is het onderwijs sterk geïntensiveerd. Iemand die aan een studie economie begint, krijgt de eerste twee jaar twintig contacturen per week. Daarbij worden alle moderne technieken ingezet. Dat deze aanpak werkt, blijkt uit de uitvalcijfers. Sommige opleidingen zijn al dicht bij een gewenste daling van de uitval naar 20 procent. →→ Loslaten Bij debatten over de zesjescultuur gaat de beschuldigende vinger vaak naar de mentaliteit van de jeugd. Koedijk ontkent niet dat de cultuur in Nederland lang gericht is geweest op zesjes. Het was altijd not done om trots te zijn op goede prestaties bij een opleiding. Maar door je op te winden over zo’n cultuur, los je het probleem volgens hem niet op. In zijn ogen moet het systeem ook beter. “Er zit een enorm gat tussen de middelbare school en de universiteit”, stelt de decaan van de economische faculteit. Startende studenten moeten het ineens met veel minder begeleiding stellen dan ze gewend waren in het voortgezet onderwijs. “Wie voorheen in Tilburg kwam studeren, had maar tien contacturen per week. Dat is ontzettend weinig en de bulk kan zo

weinig structuur niet aan. Die gaan zich vervelen of ze worden somber.” Koedijk vindt dat nieuwe studenten eerst een stevige basis moeten krijgen, voordat ze geleidelijk meer zelf gaan doen. Een stevige basis is nodig, want de wereld waarin de jeugd nu leeft, vereist meer dan die van twintig jaar geleden. “Alles is overvloedig aanwezig, je hoeft weinig moeite te doen, overal stroom je zo in: dat is wat de samenleving onze jongeren vertelt. In Tilburg zijn we dat aan het loslaten, want het echte verhaal is: het leven is veel ingewikkelder dan jaren geleden. Iedereen staat continu in contact met elkaar en mensen staan voor een zee aan keuzes. Fijn allemaal, maar ook moeilijk. Tilburg gelooft niet in ‘zoek het zelf maar uit’. Er komen hordes veelbelovende studenten naar de universiteit, niet iedereen komt meteen op gang. Vroeg- en laatbloeiers moet je allebei een kans geven, daarom monitoren en activeren we veel en bieden we het onderwijs gedifferentieerd aan.” →→ Internationalisering Koedijk verwacht dat de zesjescultuur met rasse schreden verdwijnt. Een belangrijke stimulans daarvoor zijn maatregelen als meer screening en een hoger prijskaartje. Maar niet alleen maatre-

Hier een uitslover, daar ambitieus

Alumna Mila Versteeg

28 1-2012 |

Nog niet zo lang geleden was ze een briljant studente in Tilburg, Oxford, Chicago en Boston (Harvard). In Nederland verbloemde ze haar hoge cijfers en in de collegezalen zei ze soms niks als ze dat wel wilde. Alumna Mila Versteeg (29) studeerde in 2006 af in International and European Law en is nu docent aan de University of Virginia. Op de vraag hoe de verschillen zijn met de absolute topuniversiteiten, weet ze bijna niet waar te beginnen. “Eigenlijk kun je het niet vergelijken, het zijn appels en peren. Een begin van het verschil is het collegegeld van 50.000 dollar. De investering die je doet, is enorm in Amerika. Het systeem is totaal anders, heel competitief. Duizenden studenten solliciteren naar een plaats, we laten er een paar honderd toe. Dat maakt supergemotiveerd. Ik heb het tijdens mijn colleges nog niet meegemaakt dat er iemand niet was voorbereid. Ik vuur continu vragen op mijn studenten af en zij verwachten dat ook. Heel wat anders dan het Nederlandse ‘we gaan zover mogelijk achterin zitten, we geven vooral geen antwoord en nee, we hebben het boek niet gelezen, daar is dit college voor’.” In Tilburg was Mila een uitslover. Ze deed

twee studies naast elkaar in vier jaar tijd met een gemiddelde van 8,6 en dat hoort niet. Dat ze haar hand opstak tijdens het college werd haar niet altijd in dank afgenomen. Soms deed ze alsof ze naar een feestje ging, want zeggen dat je liever studeert, dat kan echt niet. Mila: “In Nederland wordt je gestimuleerd om naar de middelmaat te gaan, dat is gewoon de cultuur. Een 5,5 is de studententien. Dan heb je het goed gedaan, want je hebt én je examen gehaald én je hebt veel bier gedronken. In mijn tijd was dat de mode op Nederlandse universiteiten.” Het Nederlandse onderwijssysteem is volgens Mila doordrongen van de zesjescultuur. “Een voldoende ís goed genoeg, je stroomt er probleemloos mee door.” Ondenkbaar in Amerika waar het precies andersom is. Dat begint al op de middelbare school, waar iedereen streeft naar hogere cijfers om de boot naar een uitmuntende universiteit vooral niet te missen. “Van jongs af aan is iedereen erop uit om later iemand te zijn. Ik had die ambitie ook en ik was niet de enige, dat weet ik zeker.” Is ze min of meer naar Amerika gevlucht? “Nee hoor, alle topmensen in mijn vak zaten op Harvard.”

until feature ■

'Naar het buitenland gaan wordt sterk aangemoedigd en is mogelijk gemaakt binnen alle curricula. Tilburg University overweegt om er prestatie aan te verbinden: wie de beste cijfers heeft, krijgt de eerste keuze.' gelen van de overheid maken van de zesjesmentaliteit snel voltooid verleden tijd. Ook de internationalisering van universiteiten doet een duit in het zakje. Studenten zien volgens Koedijk zelf dat het heel anders moet door de grote aantallen (20 tot 25 procent) buitenlandse studenten op iedere campus. “Internationale studenten willen heel erg hard vooruit. Als je ziet hoe fantastisch zij presteren, dat zorgt vanzelf voor een andere cultuur.” Koedijk observeert dat de zaak in korte tijd enorm aan het draaien is en met kort bedoelt hij een periode van vier, vijf jaar. Voor goede studenten zijn er al allerlei prikkels en dat worden er steeds meer. “Naar het buitenland gaan wordt sterk aangemoedigd en is mogelijk gemaakt binnen alle curricula. Tilburg University overweegt om er, net zoals in Maastricht, prestatie aan te verbinden: wie de beste cijfers heeft, krijgt de eerste keuze.”

Mila heeft moeite met de torenhoge studieschulden in Amerika, maar juicht de talloze mogelijkheden om uit te blinken toe. “De stimulans zit hem in de kwaliteit van het onderwijs. Het aanbod is van grote klasse en als student krijg je individuele aandacht van de toppers uit het bedrijfsleven en de wetenschap. Studenten willen hier uitgedaagd worden en flink ook: iedereen verlangt naar een kruisverhoor.” Kunnen we de zesjescultuur te lijf gaan? “Selectie aan de poort maakt verschil. Eenmaal binnen zou je het talent via topprogramma’s binnen de opleiding kunnen ondersteunen. Zet de bovenkant bij elkaar, dan ontstaat er vanzelf een mooie dynamiek. Het is van belang om talent te stimuleren. Voor de student, de economie en de internationale positie van het land. De wereld buiten de universiteitspoorten is groot en de grenzen vervagen. Dat zesjesgedoe doet alleen hen een plezier die eigenlijk niet op de universiteit thuishoren. Het is in Nederland te gemakkelijk om op de universiteit terecht te komen. Onderwijs kost de samenleving veel geld, dan mag je best iets van studenten verwachten.”

Het aantal mensen dat in Nederland naar de universiteit gaat, is flink doorgeschoten. Toch past de monomane praktijk van internationale topuniversiteiten niet bij de Nederlandse cultuur. Koedijk: “We gaan naar een systeem waarbij de numerus fixus wordt afgeschaft, maar overal komt straks decentrale selectie. Selectie werkt enorm: waar we dat al doen, stijgt het slagingspercentage van 70 procent naar 95 procent.” Koedijk wijst op het belang van verder kijken dan de cijferlijst alleen. “Kijk, het is simpel om alleen goede studenten binnen te halen. Een ruwe diamant hoef je slechts een beetje te slijpen. Bij decentrale selectie zal slim zijn niet ons enige criterium zijn. Ik vind doorzettingsvermogen belangrijker dan intelligentie.”

Om het beste uit elke student te halen, tenderen alle Nederlandse universiteiten naar kleinschaliger, meer intensief, direct, interactief en innovatief onderwijs. Net zoals in het buitenland. Maar laten we ook vooral niet vergeten hoe anders we zijn, benadrukt Koedijk. “We zijn en blijven een solidair land. In het systeem moeten we goed blijven bewaken dat iedereen wel zijn kans krijgt. Heb je geen geld, maar ben je intelligent genoeg of je hebt doorzettingsvermogen, dan moet je kunnen gaan studeren. Het systeem moet dat blijvend toelaten.”■ | 1-2012 29

VRIJDAG 18 JANUARI, TILBURG UNIVERSITY

VRIENDEN VIEREN VIERDE LUSTRUM

De Kring van Vrienden van Cobbenhagen is in de bloei van zijn bestaan. Hij viert op vrijdag 18 januari haar twintigste verjaardag. Until sprak oprichter Marcel van der Linden en de huidige voorzitter Oswald Coene over het lustrum. Kunnen jullie al iets vertellen over het programma van de viering? Coene: “Wij vieren het lustrum samen met onze leden en hun partners. Zij kunnen genieten van een uitgebreid feestelijk middag- en avondprogramma, compleet met discussies, sprekers en cabaret. Het thema is: excelleren. Studenten dragen ook bij aan het programma, omdat wij met de Vrienden meer de brug tussen oud en jong willen slaan.” Waarom is verjonging van de Kring nodig? Coene: “We willen nog meer een afspiegeling van de universiteit zijn. Daarom

streven we naar meer vrouwen en wat jongere alumni, voor welke doelgroepen we speciale bijeenkomsten hebben georganiseerd.” Van der Linden: “De mensen van het eerste uur haken nu langzamerhand af, vanwege hun leeftijd. Wij zijn twintig jaar geleden gestart met zo’n honderd enthousiaste alumni die elkaar stuk voor stuk kenden, veertigers toen. Dat was een succesvol initiatief dat veel navolging heeft gevonden. Onze Kring wil de onderlinge banden aanhalen én de universiteit met raad en daad terzijde

staan. In de twintig jaar verschoof het accent langzaam wat meer van het eerste naar het tweede. We zijn een steeds sterker naar buiten gerichte netwerkorganisatie geworden.” Hoe zorg je ervoor dat het lidmaatschap aantrekkelijk is en blijft? Coene: “Dat zit onder meer in de kwaliteit van de ontmoetingen. We organiseren boardroom meetings bij leden die de mogelijkheid tot een kijkje in de keuken geven. Zo zijn we bij het PSV van Tiny Sanders geweest, maar ook bij Jan Hommen van ING en Harry Hendriks van Philips. En dan hebben we het nog niet gehad over onze feestelijke bijeenkomsten. Ook die zijn geanimeerd, inhoudelijk interessant en bijna altijd origineel.” Van der Linden (lacht): “Het is al een paar keer gebeurd dat de wereldgeschiedenis zich naadloos voegde naar het thema van de geprogrammeerde Vriendenbijeenkomst.” Wat is het recept voor originele bijeenkomsten? Van der Linden: “We cultiveren een

BACK TO CAMPUS FEEST IN TEKEN VAN EIGHTIES

Ben jij tussen 1 januari 1980 en 31 december 1989 afgestudeerd? Dan is er op zaterdag 24 november een feest dat je niet mag missen: Back to Campus: The Eighties! Alle in de jaren tachtig afgestudeerde alumni, eventueel met partner, zijn van harte welkom. Het feest zal volledig in stijl zijn, dus inclusief lichtgevende dansvloer, discomuziek en typische hapjes uit die tijd. Uiteraard is er ook genoeg gelegenheid om rustig bij te praten. Twijfel je of je tot de doelgroep behoort? Doe dan de volgende miniquiz. 1 Je was in mijn studententijd hip… a) met een mat, Rambo-haarband, beenwarmers, schoudervullingen of Doe Maar-buttons b) met een gabberkapsel, een Tattoopijp of een Wonderbra c) met dure spullen waarop een aangekloven appel staat

2 Ik vermaakte mij destijds met .. a) Pacman, een Rubik’s kubus, een Sony Walkman, een Commodore 64, een Mistral surfplank en Curry & Van Inkel. b) De Digitale Stad, Triviant, Minesweeper, Baywatch en de Lullo’s van Jiskefet 30 1-2012 |

c) Bush-versprekingen, World of Warcraft en de Lord of the Rings-trilogie

3 Een mobiele telefoon in mijn studententijd… a) woog en oogde als een baksteen, maar was een must in een auto van een yup b) was van Motorola of Nokia, had een rare ringtone en zat in een gekleurd omhulsel c) was smart en altijd bij mij, ook op de fiets en naast me op mijn nachtkastje

UNTIL ALUMNI |AGENDA ■ beetje de onderlinge competitie binnen de Kring. Als leden uit een bepaalde regio iets organiseren, bijvoorbeeld Limburgers, willen die niet onderdoen voor leden uit Amsterdam, Den Haag of Rotterdam.” Ook de kwaliteit van het ledenbestand is belangrijk. Hoe waarborgen jullie dat? Coene: “Je moet zorgen voor een zekere omvang zonder dat je te groot wordt. We werven voor een belangrijk deel via via. We zitten nu op 300 Vrienden en groeien idealiter naar 350. Veel meer moeten het niet worden.” Willen jullie ook groeien wat betreft impact voor de universiteit? Coene: “Zeker. Binnen de Vrienden kijken we of bepaalde leden nog dichter betrokken willen zijn dan via het lidmaatschap (à 500 euro/jaar). Zo is er nu al een selecte club van ongeveer 25 mensen die af en toe brainstormt met de universiteitstop. Ook onderzoeken we mogelijkheden om leden te bewegen tot een verdergaande financiele betrokkenheid.” www.tilburguniversity.edu/vrienden

4 Je dronk (naast bier)… a) Buckler en de innovatie Dubbeldrank b) na het stappen enkele pakken Yogho, Yogho of Tjolk c) zoete troep zoals breezers en baco’s

5 Je liep in mijn studententijd niet voor schut als je… a) met een pen je cassettebandje terugdraaide om batterijen te sparen b) een elektronisch ei (Tamagotchi) of knuffel (Furby) als huisdier hield c) je als man even ijdel gedroeg als een vrouw, inclusief maskers, wallenroller en dagcrème

Uitslag: Overwegend a: typisch tachtig. Overwegend b: neigt naar negentig Overwegend c: zeker een zero

NIEUWS UIT DE VERENIGINGEN EEN SELECTIE UIT DE ACTIVITEITEN VAN DE ALUMNIVERENIGINGEN. KIJK VOOR MEER INFORMATIE OP: TILBURGUNIVERSITY.EDU/NL/ ALUMNI OF DE WEBSITES VAN DE VERENIGINGEN.

TILBURG SCHOOL OF HUMANITIES

LUSTRUM Datum: 6 en 7 november De School of Humanities viert haar vijfjarig jubileum met een breed scala aan activiteiten verspreid over twee dagen. De activiteiten zijn vrij toegankelijk voor alle alumni. Het thema van de lustrumviering is Humanities Perspectives. Understanding Communication & Culture. Dit kun je doen:  Werp een kritische blik op het begrip ‘universitas’ met George Steiner  Bekijk Europa door Chinese ogen met Martin Jaques  Beschouw de toekomst van het onderwijs bij de workshops ‘Opleiden voor de toekomst’  Beluister de muziek van Asko/ Schönberg  Bezie ‘het noodlot’ met Arnon Grunberg  Discussieer over ‘Perspectives on Humanities’ Voor meer informatie en registratie: www.tilburguniversity.edu/ humanities/anniversary

DANTE

DANTE CAFÉ Datum: 7 december 2012 Nieuwe editie van het Dante Café in de Film Foyer te Tilburg met Ronald Jeurissen, professor Business Ethics aan de Universiteit Nyenrode. Meer informatie op www.dedanteconnectie.nl.

FINANCIALS

DINER Datum: 7 december 2012 Diner voor alle Activum Alumni. Zij kunnen zich gratis inschrijven via www.Asset-AccountingFinance. nl/Alumni

MEESTERS IN MARKETING NIEUWJAARSBORREL Datum: 25 januari 2013 Voor plaats en thema ga naar onze website: www.asset-marketing.nl/

TABOR

LUSTRUM Datum: 24 november Samen met de lustrumcommissie van Magister JFT viert GISTER het tweede lustrum van Magister JFT. Kijk voor meer info en kaarten op: www.lustrum-magisterjft.nl

PUBQUIZ EN BLOG In het late najaar vindt de volgende Tabor-activiteit plaats! We nodigen je binnenkort uit voor een echte ‘OW-PubQUIZ’. Verder willen we de diversiteit van ons netwerk inzichtelijk maken met het blog: tabortilburg.wordpress.com Elke maand zetten we een andere (B) OW-er in de schijnwerpers. Hoor jij in dit rijtje thuis, meld je dan aan en stuur een mail naar tabor@ tilburguniversity.edu

VAET

OUTREACHING

GISTER/MAGISTER JFT

SEMINAR HUIZENMARKT Datum: 30 november De Vereniging van Afgestudeerde Econometristen (VAET) organiseert haar jaarlijkse bijeenkomst. Het thema is: ‘huizenmarkt’. Sprekers zijn: Kees Koedijk, hoogleraar Financieel Management, en Dirk Brounen, hoogleraar Vastgoed. Het programma begint om 15.00 uur.

LINKEDIN GROEP Ben jij Outreaching afgestudeerde? Sluit je aan bij de subgroep Tilburg University Outreaching Alumni onder de officiële Tilburg University Alumni Linkedin Groep en blijf op de hoogte!

Aanmelden kan via de website: www.tilburguniversity.edu/80 | 1-2012 31

HET HAD HARDER GEKUND ‘Usain Bolt heeft atletiekhistorie geschreven door als eerste man in twee opeenvolgende Olympische Spelen de 100 meter te winnen. Hij sprintte in Londen naar 9,63 seconden, een nieuw Olympisch record en slechts vijf honderdste van een seconde boven zijn eigen wereldrecord. Maar het had nog sneller gekund. Samen met John Einmahl van Tilburg University heb ik deze zomer voorspeld dat het ultieme record bij de mannen op 9,36 seconden ligt. Onze voorspelling kreeg niet alleen in Nederland

maar wereldwijd ruime aandacht. Het was curieus om mijn eigen naam bij CNN te zien en tussen de Vietnamese tekens. Bij de berekening zijn we niet over een nacht ijs gegaan. We hebben de extremewaardentheorie gebruikt. Dat is een complexe statistische methode waarmee je de kans op extreme gebeurtenissen kunt berekenen met informatie over minder extreme gebeurtenissen. Deze theorie wordt gebruikt door verzekeraars en overheden om de mogelijke schade te berekenen bij rampen zoals dijkdoorbraken of aardbevingen.

FOTO: BRIAN PETERSON / CORBIS

UNDERSTANDING SOCIETY

De door ons voorspelde mogelijke toptijden rollen uit een analyse van persoonlijke records van topatleten tussen januari 1991 en juli 2012. Het was leuk om dit in mijn vrije tijd te doen. Tegenwoordig werk ik als actuaris. Ik reken onder meer aan studies over hoe pensioen zich in de toekomst ontwikkelt.’ Sander Smeets, alumnus MSc Quantitative Finance & Actuarial Science (2008), werkt bij pensioenadviseur AZL in Heerlen.