Waar studenten wonen. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Koen Becking, onze nieuwe baas

Hoe internationaal is Tilburg University

Waar studenten wonen

no. 03 4 oktober 2012

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

02. Staff

Ik ben volledig gebiologeerd door haar

Column

Ik houd van haar! Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk. Het jonge meisje knikte begrijpend en bood me een kopje koffie aan. Echt waar, ging ik verder, elke dag denk ik aan haar – soms maar even, soms wat langer, soms meerdere keren op een dag. En wat ik dan allemaal niet denk... Ik ben volledig gebiologeerd door haar. Het meisje knikte weer. Dat kan ik me heel goed voorstellen, mijnheer. Geen idee waarom ik dit allemaal tegen dit meisje zei. Ik had ze nog nooit eerder gezien, en het is niet mijn gewoonte om tegen vreemden zo openhartig te zijn. Maar het voelde gewoon goed, om alles eens van me af te kunnen praten, en zij leek me te begrijpen. Vroeger zou ik het me allemaal niet zo aantrekken, vervolgde ik, maar toen

had ik ook veel meer aan mijn hoofd. Maar nu ik ouder ben, houdt het me veel meer bezig, ik weet ook niet goed waarom – ik denk dat ik nog steeds van haar houd. Ik voelde mijn ogen vochtig worden en slikte moeizaam. Begrijpend legde het meisje haar handen op mijn hoofd en streelde door mijn haar. Zal ik dan alleen de puntjes maar een beetje bijknippen, mijnheer? En het achter een beetje gedekt houden?

Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

En passant Niet beet met drakenboot Een Drakenboot Festival in de Piushaven is natuurlijk niet compleet zonder een werknemersteam van Tilburg University. Met een eigen boot, maar ze vingen klaarblijkelijk bot. Een grote vis als Philip Eijlander liet verstek gaan. Als captain of university was hij natuurlijk de aangewezen man om het universiteitsschip aan te sturen. En wat is er beter voor de teamspirit dan een middagje peddelen op de maat van de trommel, bier drinken en loempia’s eten? En - moeten we vaststellen – als het om grote namen in het water gaat: waar waren mensen als Thijs Vis, Mandy Vissers, Annelies Aquarius, Mirjam Baars, Martin Salm en Mariska Bot?

Tips? Mail de redactie: [email protected]. Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.

Univers 4 oktober 2012

Niels tegen 100 Wie wil er nou niet naast Caroline Tensen op een podium staan? Niels van de Ven, hoofd juridische zaken bij TiU, overkwam het. In de NCRV spelshow 1 tegen 100 speelde hij zich vanuit het honderdkoppige publiek op de gewilde stoel. Daarna was het jammer genoeg snel voorbij met de pret. Een paar minuten later mocht Van de Ven met nul euries vertrekken. Bij een vraag over rechten kreeg de jurist het even warm: “Ik durf me nooit meer op mijn werk te vertonen als het mis gaat.” Gelukkig beantwoordde hij die vraag goed. Niet eens zo’n slechte avond dus.

Minister Mees Heleen Mees wordt genoemd als minister van Financiën, zo meldde de Volkskrant die een schaduwkabinet van vrouwen publiceerde. Ze heeft in ieder geval steun van Eijffinger, want hij eist meer Brabanders in de ministerraad. Maar de vraag is: hoe Brabants is Mees nog? Ze werkt hier op school maar ze woont in de wereldstad New York. Univers lves de lobby van Sylvester en steunt Heleen. Brabo’s boven en Women on top!

Inhoudsopgave .03 Colofon

06.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg [email protected] www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Henny Boogert Druk PrismaPrint Advertenties [email protected] Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 4 verschijnt op 1 november 2012 Redactieraad Annemarie Hinten (voorzitter), Bart de Geus, Jasper Haenen, Marcel Zeelenberg, Antony Pemberton, Jos Straathof. (Walther Verhoeven, adviseur)

16

Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Dieter van den Bergh, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Andrew Cartwright, Gerrie van Dooren, Luuk Eliëns, Adrian van den Eerenbeemt, Anandi Grefkens, Marthe Kalkhoven, Sonia Kolasinska, Lieke Meertens, Charles Peter, Roel Rozenburgl, Iris Scherphof, Tim Staps, Bart Smout, Malini Witlox, Esra van der Wolk.

24.

Esra van der Wolk schreef ‘How international is Tilburg University? (pag. 24-26)

Als ik één woord vaak gehoord heb de afgelopen twee jaar, dan is het wel ‘internationalisering’. Alles moet internationaler en Tilburg moet nog aantrekkelijker worden voor studenten buiten Nederland. Waarschijnlijk omdat het zo lekker fancy klinkt. En natuurlijk vanwege die 10.590 euro die iedere student van buiten Europa betaalt om hier een jaar te mogen studeren. Een goed moment om eens na te gaan hoe internationaal Tilburg University nu daadwerkelijk is. Als we de universiteit moeten geloven is het natuurlijk allemaal fa-bel-tastisch. Maar Univers zou Univers niet zijn als ze dit voor zoete lieve koek zou aannemen. In mijn queeste stuitte ik zelfs op een in de doofpot pruttelende roddel: WonenBreburg die internationale studenten in de Verbernelaan achterstelt vergeleken met haar Nederlandse medebewoners. Best wel spannend, zo’n primeur in je eerste artikel...

06.

Passion, fear & faith

16.

Interview Koen Becking

04. Buzz

De eigenzinnige Erik Borgmans werd uitge-

‘Er moet in Tilburg een nieuw strategisch plan

06. Passion, fear & faith

roepen tot de meest spraakmakende theoloog

komen’. De nieuwe collegevoorzitter heeft er

10. Coverstory

van Nederland. Hij is geliefd, maar wordt ook

zin an. Een kennismaking.

20. Lifestyle

gevreesd. 10.

Internationale studentenkamers

Hoe leven studenten elders op de wereld?

24.

Wereldschool

De naam is Engels. Het adres .edu. Maar hoe internationaal is Tilburg University?

22. Science & School 24. International 27. What’s in the world

Bijvoorbeeld in Kenia, Rusland, Cuba of India. Een intiem internationaal inkijkje.


04. Buzz

coördinatie Malini Witlox

Knipoog

;)

Waar is dat feestje?

Follow up

Sportcentrum plat Het sportcentrum gaat op de schop. De ingang, het Sportcafé, de sauna, de spinningzaal, de budozaal/yogazaal, de binnentuin en enkele kleedkamers gaan tegen de grond. Er komt nieuwbouw voor terug. Het sportprogramma gaat tijdens de verbouwing gewoon door. Ineke Hoebink, hoofd van het sportcentrum: “Eigenlijk blijven alleen sportzaal 1, sportzaal 2, de squashzalen en de fitnessruimten staan. Er komen tijdelijk twee ingangen, waarschijnlijk eentje bij iedere sportzaal.” Het oudste deel van het sportcentrum stamt uit 1964 en is volgens Hoebink zowel bouwtechnisch als door de groei van het aantal sporters aan vervanging toe. “We hebben continu problemen op facilitair gebied. De voordeur verzakt steeds, die moeten we iedere maand laten repareren, ook de balie zakt langzamerhand de grond in. ’t Sportcafé heeft problemen met de ventilatie en met de riolering. Renovatie is in dit geval duurder dan nieuwbouw.” Daar komt nog bij dat er in 1964 ongeveer 1200 sportkaarthouders waren. Anno 2012 zijn dat er 6500. Het sportcentrum heeft dus een capaciteitsprobleem. “De twee squashbanen die we nu hebben, zijn 99 procent van de tijd bezet. Er komen straks dus twee banen bij. Verder komen er op de aerobicslessen soms zestig tot honderd mensen af. Er is echter behoefte aan het sporten in kleinere groepen, van een man of twintig. In de nieuwbouw komen daarom twee kleine zalen.”

Op de Universredactie keken we elkaar al vragend aan. Waar blijft-ie nou? De taart, de champagne? De vlaggen, slingers, feesttoeters van een over de campus marcherende fanfare? Of ten minste een pochend persbericht. Het stond immers in onmiskenbaar zwart en wit in weekblad Elsevier: Volgens hun hoog aangeschreven jaarlijkse onderzoek naar de beste studies is onze Tilburg University de beste universiteit. Oké, de beste specialistische universiteit. Maar dat is wél de mening van geleerde dames en heren professoren en hoofddocenten. Voor de Elsevier Faculty Rating vulden zij in welke universitaire opleidingen binnen hun vakgebied het beste is. Genomen naar de kwaliteit van het bachelorprogramma, het aanbod van masteropleidingen en de kwaliteit van docenten en wetenschappelijke publicaties. Wie zou een opleiding nou beter kunnen beoordelen? Studenten zeker? Ehm, ook ja. Vond Elsevier en pakte er de gegevens van de Nationale Studentenenquete bij. En ineens is de Tilburgse ster een stuk minder stralend. Volgens studenten zijn we namelijk niet de beste universiteit in het rijtje Tilburg – Rotterdam – Maastricht - Wageningen. Als je het hen vraagt krijgt Tilburg University geen schitterende eerste, maar een roemloze laatste plaats. Vandaar dat we het de afgelopen weken zonder feesttent op de campus moesten stellen. De beste zijn volgens de collega’s van andere universiteiten is een mooi compliment. Veel mooier is het als Tilburgse studenten dat ook vinden. Een eerste plek, maar met werk aan de winkel. Te vroeg nog voor een feestje.

Internationalisering staat hoog in het vaandel bij Tilburg University Super, die internationale uitstraling is van toegevoegde waarde voor mij. (47%, 83 stemmen)

Lees meer over de verbouwing op universonline.

Vervelend, ik heb het helemaal gehad met de internationalisering.

A SOUND MIND, A SOUND DENTITION!

BB DENTISTS www.bbtandartsen.nl or call 013 5220825 Beneluxlaan 59-5 (Tilburg West), 5042 WK Tilburg, [email protected]


(20%, 35 stemmen)

Wacht maar tot Geert aan de macht is, die grijpt meteen in. (7%, 12 stemmen)

(26%, 46 stemmen)

Totaal aantal stemmen: 176

Merle Heuvels (22), masterstudent Supply Chain Management “De UvT loopt een beetje te koop met het internationale karakter. Al kan de huisvesting voor internationale studenten wel verbeterd worden. De master die ik volg is geheel in het Engels. Het niveau van het Engels van sommige docenten is een beetje laag. Grammaticaal is het wel goed, de uitspraak laat soms te wensen over.”

Simon (28), masterstudent CIW “De internationalisering vind ik een positieve wending. Wat ik alleen niet begrijp is dat er krampachtig aan de Engelse taal wordt vastgehouden als er bijvoorbeeld alleen maar Nederlandse studenten in een klas zitten. De binding die je krijgt met internationale studenten ligt een beetje aan jezelf vind ik. Daarvoor moet je wat meer moeite doen.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll

Commissie Levelt in november klaar met onderzoek Stapel

UniversOnline

Zo lang ik in het Nederlands les krijg, vind ik alles prima.

Het eindrapport van de commissie Levelt, de commissie die onderzoek doet naar de omvang van de fraudezaak van Diederik Stapel, wordt half november verwacht.

Faculteiten in zwaar weer De faculteiten van TiU verkeren

in zwaar weer. Door de aanhoudende crisis behalen de faculteiten lagere financiële resultaten dan begroot. Alleen de Tilburg Law School weet financieel een positief resultaat neer te zetten.

Prestatieafspraken: Mogelijk minder geld voor TiU

TiU krijgt in de toekomst mogelijk

minder geld van de Rijksoverheid. Dat is het gevolg van de beoordeling van het prestatieplan door de commissie Van Vught.

Uraad: Studenten met 8+ houden toch kans op Excellence Scholarship

Studenten die een 8 gemiddeld halen voor hun bachelorvakken, houden toch kans op een Excellence Scholarship. De

Buzz .05

Ik geloofde in de wisdom of the crowd. Foutje

ff bellen

met Patricia van der Kammen UvT-beleidsmedewerker Patricia van der Kammen vertrekt (voorlopig) bij de UvT. Ze krijgt namens de PVV een zetel in het Europees Parlement. Ze volgt Barry Madlener op, die naar de Tweede Kamer gaat. In Europa krijgt ze de onder andere de portefeuille transport en toerisme. Wat trekt u in de politiek? “De drang dat dingen anders moeten, ik wil daar een actieve rol in spelen. De wil om aan verandering mee te werken was er al na de fase Fortuyn. Het is concreet geworden toen Geert Wilders zich in 2004 afsplitste van de VVD. Hij dacht en denkt net zoals ik ook denk, daar wilde ik mijn steentje aan bijdragen.” De PVV staat niet bekend als Europa-fan. Gaat u twee jaar lang nee-roepen? “Absoluut niet. Europa is een heel mooi continent en met samenwerking is niets mis, maar we zijn te ver doorgeschoten.

70 procent van de Nederlandse regels komt uit Brussel. Dat moet veranderen. Laten we in Nederland alsjeblieft zelf de regels bepalen. En natuurlijk kun je op bepaalde gebieden samenwerken, bijvoorbeeld bij handel, consumentenzaken en veiligheid. De PVV is geen tegenstemmer uit principe, ik beoordeel per dossier of iets goed is voor Nederland. Ik hoop dat ik het kan verwezenlijken dat Europa iets van haar macht inlevert. Ik wil in ieder geval de Nederlandse burgers van het Europese probleem doordringen. We zitten op de verkeerde weg.”

Proost

Na TiU ook TIPS Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit. Jarenlang zette beleidsmedewerker Erik van Beers er zich voor in en nu komt-ie er dan per 1 januari: de eerste International Primary School van Tilburg (TIPS). Een lagere school dus, in het Engels. Waarom dat belangrijk is? “Nou, vooral voor expats,” aldus Van Beers. Als er een Engelse basisschool is dan zouden dat soort mensen wel eens sneller kunnen beslissen om op onze wonderschone universiteit te komen werken. En dan nog in het speciaal voor talenvolle hoger opgeleide moeders: alle belemmeringen zijn weggenomen voor een internationale carrière voor moeder en kind. De school komt in het gebouw van de Jan Ligthartschool Huibeven in de Reeshof. Proost Erik en bedankt voor de tips.

universiteitsraad stemde tegen het Collegevoorstel om de norm te verhogen naar een 8,5.

Voor het eerst sinds maanden geen koude handen meer in S gebouw #TiU. Jippie! In de zomer is dit gebouw een vrieskist, in winter een oven. @nicolefouchier op 24 september

Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar UniversOnline!

Column

Project Z – Nederland Public event - by Luuk Eliëns Officiële hashtag: #ProjectZokanhetook Misschien herinnert u het zich nog? 4700 goedgezinden kwamen ooit samen in Haren. Ze werden geflankeerd door 300 dwaze zielen. De dwazen zegevierden: stupidity of the crowd. Ook ik was er bij. Waarom? Ik geloofde in de wisdom of the crowd. Foutje. Vandaar, bij deze, de tegenbeweging: Project Zokanhetook. Project Z is een public event, te vinden op het gezichtenboek, waarin wij een ingezonden brief produceren; geschreven door ons, de internetgeneratie en gericht aan hen die ons niet meer verstaan. Iedere deelnemer schrijft één woord waardoor de boodschap noodzakelijkerwijs de onze moet zijn. Men schijnt te denken dat we een individualistische, arrogante en hedonistische lichting zijn die zich zuipend, lallend en beroofd van iedere vorm van moraliteit een weg door het leven baant. Grote vraag is natuurlijk: zijn wij echt zo slecht? Job Cohen leidt de onderzoekscommissie naar het Harenincident. Volledig onpartijdig is hij niet, aangezien ook hij ten onder is gegaan aan generatie Y en haar nukken. Daarom Job, Project Z, een poging om te laten zien dat we zo slecht nog niet zijn: Stupidity wisdom of the crowd. Ik verklaar project Z bij deze voor geopend en trap af met een woord wat me vrij toepasselijk leek: Wij. Wie volgt? Luuk Eliëns is student Liberal arts. Zijn blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Tweets Hele interessante les statistiek! Het gaat me daarbij nog goed af! #uvt @LuukMuskens op 19 september

Het is vandaag druk met kinderen op de #uvt. Het 1e college van de #Kinderuniversiteit begint weer! http://ow.ly/cEtdI

Ik kom zo wel met breed scala aan onderwerpen in aanraking; dat is gevolg van de tijdelijke eenzaamheid bij het bestuur van de universiteit.

@zwijsenouders op 19 september

@Rector_UvT op 10 september Univers 4 oktober 2012


Waarom ik ben afgewezen is nooit helemaal opgeklaard. Dat maakt het des te spookachtiger Univers 4 oktober 2012

Passion, fear & faith .07

tekst: Lieke Meertens fotografie: Dolph Cantrijn

'De kerk doet zichzelf de das om. Dat vind ik erg' De Tilburgse hoogleraar theologie Erik Borgman werd afgelopen juni uitgeroepen tot meest spraakmakende theoloog van het jaar. Toch is hij niet bij iedereen even geliefd.

“A

ls middelbare scholier, in de jaren zeventig zag ik een film over een napalmbombardement tijdens de Vietnamoorlog. Zowel oudere mensen als jonge kinderen verbrandden letterlijk levend. Ik wist: wat hier gebeurde aan lijden kon níet hersteld worden. Dat is voor mijn theologie altijd van fundamenteel belang geweest: het serieus nemen van de moeilijke kanten van het leven. Sommige dingen zijn verschrikkelijk en dat mag je niet wegpraten met ‘het komt wel goed’. Veel komt niet goed.” Je houdt niet van gelukszoekers? “Ik hou niet van het wegpraten van moeilijke dingen. Dingen gaan mis en kwaad bestaat. Wat mij betreft is het een van de belangrijkste redenen om bij de christelijke traditie te blijven, dat ze zonde en kwaad zo serieus neemt.” Biedt het geloof steun op moeilijke momenten? “Het geloof is een vórm van omgang met moeilijke en pijnlijke zaken. Mijn broer heb ik bijvoorbeeld zelf begraven vijf jaar geleden. Ik ben voorgegaan in de dienst, ik heb gepreekt en het absoute uitgesproken bij de kist. Hij was anderhalf jaar jonger, zomaar dood gevonden, ik heb het mijn moeder moeten vertellen. De kracht van een kerkelijke begrafenis is dat gebeurtenissen geordend worden. Je treurt, je herdenkt wat niet vergeten mag worden en vervolgens spreek je de hoop uit op verrijzenis: de dood is echt, maar niet het laatste. De ordening haalt de verwarring eruit. Bij seculiere begrafenissen is er vaak geen vorm, waardoor je voortdurend in hetzelfde kringetje rond blijft draaien voor mijn gevoel. Maar vraag me niet waaróm mijn broer geen zeventig mocht worden. Dat weet ik niet. Daar heb ik niet eens een begin van een antwoord op.” Sommige mensen zeggen dan: God heeft het zo gewild. “Dat denk ik niet: God wilde mijn broer niet dood. Wat ik geloof is dat God wil dat wij leven en deze wil ook over de dood heen nog geldt. Ook als wij sterven vallen we niet uit Gods hand. Maar ondertussen sterven wij wel. Het vrome optimisme dat alles wel goed komt en alle scherpe kantjes van het leven weghaalt, zegt mij weinig.”

ik niet steeds: ‘Goh, wat is mijn leven nu verrijkt.’ Begrijp me niet verkeerd: natuurlijk is het geweldig om je kinderen te zien opgroeien en ik heb het allemaal van harte gedaan. Maar ga me niet vragen alle momenten van de opvoeding léuk te vinden. Je relatie loopt ook niet altijd soepel. Er zijn momenten dat je niet zeker weet of je nog een keer voor elkaar zou kiezen, als je nu voor die keuze zou staan. Wat dan van belang is, is trouw.” Murenhoge boekenkasten domineren de Utrechtse woonkamer van theoloog Erik Borgman. Een uitvloeisel van zijn jeugd, waarin hij intellectueel werd gestimuleerd om overal iets vanaf te weten. Dat lijkt een koud kunstje voor de lekendominicaan die cum laude afstudeerde en promoveerde. Gezegend met een excellent brein. Vrijwel overal kan hij over meepraten: of het nu over euthanasie, Europese integratie, ritueel slachten of vrouwenbesnijdenis gaat. Het maakt hem tot een veelgevraagd schrijver voor verschillende kranten en commentator van televisie- en radioprogramma’s. Afgelopen juni ontving hij de prijs voor meest spraakmakende theoloog van het jaar. Ook God benadert hij voornamelijk met zijn hoofd, lijkt het. Het gaat Borgman niet om extatische ervaringen. Toch zegt hij desgevraagd wel vroom te zijn, te bidden, eerbied te hebben voor God. Hij ziet die eerbied in de dagelijkse daden: hulp geven waar het nodig is, je het lot van mensen aantrekken. Hij kreeg het ook mee bij zijn opvoeding. “Bij ons thuis gold de moraal van de sociale stijgers in de periode na de oorlog: je werkt hard en als je iets kunt en anderen hebben dat nodig, dan help je hen.” Ook al cijfer je jezelf daarmee weg? “In zekere zin wel ja. Het irriteert mij al snel als mensen beginnen met de vraag of het wel in hun agenda past als er hulp gevraagd wordt. Eérst zeg je dat je kijkt wat je kunt doen, daarna zie je of het in te passen is. Maar dat zit me wel eens in de weg. Ik houd zo’n vijftig lezingen per jaar, rekende ik laatst uit. Buiten het universitaire circuit om dus. Daarvan denk ik wel iedere keer: dat moet minder, dat kan zo niet duren. Maar ja...”

Het leven hoeft niet altijd leuk te zijn? “Het leven ís niet altijd leuk, of in alle opzichten leuk. Als moderne vader heb ik alles gedaan wat moet toen mijn kinderen klein waren. Maar als ik aan de rand van de zandbak zat, dacht

Moeite om nee te zeggen? “Er zijn veel redenen om ja te zeggen. In sommige gevallen is het echt dienstbaarheid. Ik denk: ‘Ach, voor mij is het niet veel moeite. Waarom zou ik mijn verhaal niet vertellen?’ Daarnaast zit er ongetwijfeld een verdachte kant aan, dat ik graag aardig gevonden wil worden. En ik vind het leuk om dingen te doen die niet direct voor de hand liggen. Hoewel ik mezelf de dag vóór een lezing ook wel eens vervloek dat ik er weer ben ingetrapt.”

Lekendominicaan Erik Borgman (1957) promoveerde cum laude aan de theologische faculteit in Nijmegen. Hij was directeur van het interdisciplinaire Heyendaal instituut voor theologie, wetenschap en cultuur. Ook schreef hij diverse boeken, waaronder een biografie over theoloog Schillebeeckx en een boek over religie en de moderne cultuur. Vanaf 2007 is Borgman hoogleraar theologie in Tilburg. Daarnaast heeft hij nevenfuncties,

zo is hij hoofdredacteur van het tijdschrift voor theologie. Hij schrijft essays voor kranten en is vaste commentator van het Radio-1 programma Dit is de dag. Voor Tilburg University schreef hij vorig jaar het kerstgeschenk Met het oog op goed leven: Cobbenhagen en onze universitaire cultuur (2011) dat alle studenten nu krijgen als zij afstuderen. Borgman woont in Utrecht, is getrouwd en heeft twee dochters die het huis uit zijn.



Het homohuwelijk is theologisch goed verdedigbaar Borgman wordt gesierd door een witte baard, halflang haar en kleine ronde bril. Een collega beschrijft zijn verschijning als ‘een oudtestamentische profeet. Een christelijke woestijnvader.’ Het is lastig in te schatten wanneer hij je rechtstreeks aankijkt en wanneer hij vooral ronddwaalt in zijn gedachtewereld, op zoek naar genuanceerde antwoorden - altijd op zijn hoede of zijn mening niet verkeerd wordt geïnterpreteerd. Hoewel hij vanaf zijn jeugd al ondergedompeld is in de katholieke traditie en daar van harte voor kiest, botste hij ook wel eens met het kerkelijke instituut. In 1986 solliciteerde hij in Nijmegen naar een docentenbaan aan de katholieke faculteit. Een functie die kerkelijke goedkeuring vereist. Hij kreeg nul op het rekest. Vanwaar de afwijzing? “Dat is nooit helemaal opgeklaard, dat maakt het des te spookachtiger. Ik ben met hart en ziel katholiek en probeer naar eer en geweten te doordenken wat dit betekent. Ik ben bijvoorbeeld uiterst terughoudend waar het om euthanasie gaat omdat ik meen dat niemand een leven waardeloos en zinloos mag en kan verklaren. Maar soms kom ik tot standpunten die in onze tijd niet vanzelfsprekend zijn en die in conflict zijn met standpunten die de kerk inneemt. Zo meen ik dat het homohuwelijk theologisch goed verdedigbaar is. Homoseksuelen hebben goede relaties die blijken te werken en een zegen zijn. Die zegen moet dan ook uitgesproken kunnen worden. Maar ik accepteer ook dat dit voorlopig nog wel een minderheidsstandpunt zal zijn.” Het zal een naar gevoel zijn. Geweigerd door je eigen kerk. “De bisschoppen die het besluit namen, hebben nooit met mij gesproken. Dat klopt niet en dat vind ik erg. Maar het is zoals het is. Ik verkeer in een rare situatie: ik ben in Nederland de meest spraakmakende katholieke theoloog, maar officieel mag ik geen katholieke positie bekleden. Anderzijds: er zijn mensen geweest


die me wel in dienst hebben genomen toen ik die baan in Nijmegen niet kon krijgen, ook al wisten ze dat er problemen waren, en ook zij zijn de kerk. Dus ik denk niet: wat is het toch verschrikkelijk allemaal. Het geeft ook een zekere mate van vrijheid, en voor sommige mensen misschien ook wat meer geloofwaardigheid.” Er zijn standpunten waar je het mee oneens bent en je wordt officieel geweigerd. Heb je er nooit aan gedacht om afstand te doen van de katholieke traditie? “Dat is nooit een vraag geweest voor mij. Ik ben er helemáál van. Met heel mijn hart en met heel mijn verstand ben ik katholiek. De katholieke traditie is mijn huis en mijn thuis. Ik ben geprofest lekendominicaan: ik hoor bij een religieuze orde. De kerk hoeft niet in alle opzichten een eenheid te zijn, zoals vaak wordt gedacht. Als je onderzoekt wat katholieken geloven op de hele wereld, zijn die verschillen enorm. Pluraliteit is er altijd geweest en dat is voor mij een essentieel aspect van katholiciteit. En zoals overal in de maatschappij, is er óók in de kerk kwade trouw, machtsmisbruik, zijn er mensen die om de verkeerde redenen de verkeerde dingen doen. Dat is niet goed, maar ook dat is nooit anders geweest.” Toch weerhoudt mensen dat ervan om zich aan te sluiten bij de traditie. Steekt het je dat de kerk leegloopt? “Ik lijd er wel onder dat de kerk krimpt en dat ze zo doods is. Mijn ideaal is niet zozeer dat de kerk weer volloopt, maar dat ze weer openstaat voor discussies die er werkelijk toe doen. Op die manier kan ze zichtbaar maken dat zij thuishoort in de samenleving. De kerk doet zichzelf de das om door zo’n gesloten positie in te nemen. Het is tamelijk recent dat de kerk geen tegenspraak meer duldt. Dát vind ik erg. Als over de waarheid niet gedacht en gediscussieerd kan worden, kan ze ook niet worden erkend.”

Passion, fear & faith .9

De top wordt snel bereikbaar als je start in de juiste omgeving. Academisch toptalent Met je titel op zak hoop je natuurlijk dat headhunters al snel om je nummer vechten. Wist je dat veel van de mannen en vrouwen die hun droombaan bij een multinational of de overheid gerealiseerd hebben, hun carrière gestart zijn bij Deloitte? Bij ons werk je vanaf dag één in multidisciplinaire teams aan opdrachten voor toonaangevende organisaties. Op een van onze moderne kantoren, op locatie bij de cliënt of gewoon thuis. Bij Deloitte werken we veel samen, helpen we elkaar en creëren we gezamenlijk succes. Want als werken niet als werken voelt, haal je het beste uit jezelf. En is de kans groot dat je over een paar jaar voor diverse topfuncties benaderd wordt. Zoek jij de beste start van je carrière? Begin eerst hier: werkenbijdeloitte.nl.


10. Coverstory Nancy Nyambura (24), Nairobi, Kenia Studeert Business Administration

'Mijn studie werd gesponsord door de Stichting Studiebol uit Nederland. Afgelopen juni ben ik afgestudeerd, na het overwinnen van veel uitdagingen. Een baan heb ik nog niet gevonden. De situatie in Kenia is heel competitief en werkloosheid is een van de problemen voor jongeren hier. Daarom probeer ik tegenwoordig geld te verdienen met modellenwerk'


Coverstory .11

fotografie Henny Boogert tekst Dieter van den Bergh

Studentenkamers

all over the world Al meer dan tien jaar fotografeert Henny Boogert (1962) over de hele wereld studentenkamers. Het resulteerde in de fraaie fotoserie ‘Op kamers’.

Z

ijn eerste foto’s - van Nederlandse studentenkamers - maakte de Amsterdamse fotograaf in opdracht van het blad TKMST, voor middelbare scholieren. “Ik wilde het vanaf het begin documentaire-achtig aanpakken, met een grote camera, veel licht en echt goed gefotografeerd, dus zo scherp mogelijk”, zegt Hennie Boogert. Met subsidie van het NCDO (een kenniscentrum voor internationale samenwerking) kon hij vervolgens op reis om wereldwijd studentenkamers te fotograferen. “De leeromstandigheden in ontwikkelingslanden zijn vaak problematisch. Het NCDO wilde met een fotoserie ervoor zorgen dat studenten daar niet vergeten zouden worden.” Met zijn serie hoopt Boogert ook de interesse van Nederlandse studenten te wekken voor de leefomstandigheden van hun ‘soortgenoten’ elders. De landen die hij bezocht werden min of meer willekeurig gekozen, behalve Kenia, waar hij al op eigen initiatief had gefotografeerd. “Het was vaak moeilijk om contacten te leggen. Ben naar díe landen gereisd waar ik contacten had.” Boogert is altijd gefascineerd geweest door de mens in zijn sociale omgeving. “Studentenkamers bieden een intrigerend in-

Ecaterina Susitcaia (27, met dochter), in Chisinau, Moldavië Studeert economie

kijkje.” Kwetsbare, persoonlijke inkijkjes ook, niet voor niets willen sommige geportretteerden in eerste instantie het liefst zo ver mogelijk wegduiken, zo merkte de fotograaf. "Je loopt zomaar bij iemand binnen en zoomt in op de sociale omstandigheden waarin iemand verkeert.” De omstandigheden varieerden van benauwde krotjes, post-Sovjet-kazernes tot immense anti-kraakwoningen en statige zolderkamers. Meest schrijnende situatie? “Toch wel de sloppenwijken in Nairobi. De jongeren noemen zich studenten, maar weten niet waar ze aan toe zijn. Ze zijn totaal afhankelijk van donaties en hebben vaak geen enkele zekerheid of ze het jaar erop weer kunnen studeren.” Boogert trof op zijn reizen veel armoede, maar nauwelijks iemand die daarover klaagde. “Ze weten precies wat er in de wereld speelt, maar hebben zelf helemaal niets. Toch gaan ze vaak trots op de foto.” Zie www.opkamers.org. Henny Boogert is nog steeds op zoek naar bijzondere studenkamers. Tip 'm!

Ganja Mujafar (18), Mumbai, India Studeert Commerce

'Ik wil een hele goede zakenman worden en hoop zo de samenleving en de wereld te helpen'


12. Coverstory

Abigail Mangahas Alidon (17, links, in het roze), Manilla, Philippijnen Studeert Engels


Coverstory .13 Victor Njoroge (23), Nairobi, Kenia Studeert Massacommunicatie

Ronald Ayala Huarachi (21), Cochabamba, Bolivia Studeert Civil and construction engineering

'Dit land heeft veel verbetering in de infrastructuur nodig. In de toekomst wil ik daaraan werken'.

Rasul, Marat and Oleg, Rusland Studeren Economie

Brenda Besada (21), Santa Clara, Cuba Studeert Muziek


14. Coverstory Antonio Rubio (25), Havana, Cuba Studeert Electrical engineering and electronics

'Ik hou erg van mijn studie, maar ik zou graag met wat moderne materialen werken. Daaraan is een groot tekort hier in Cuba.'

Pauline Awuor Mango (26), Nairobi, Kenia Studeert Massacommunicatie en webdesign

'Helaas moest ik afhaken. Ik verloor mijn stiefvader die me sponsorde. Nu probeer ik met freelance werk geld te sparen om terug naar school te gaan.'

Exequiel L. Magnipis (19), Manilla, Philippijnen


Bülent Akif (28, exchange student uit Turkije), Chisinau, Moldavië Studeert Medicijnen

Pankaj Yadav (22), Mumbai, India Studeert MBA marketing

Coverstory .15

'Ik wil en moet een topmanager zijn in India voor 2030.Mijn interesses liggen in het openen van een reisbureau, in brandstofhandel en makelaardij. Ik ben mijn studie aan het afronden en op zoek naar buitenlandse investeerders. Mensen die interesse hebben mogen contact met me opnemen. Die stuur ik mijn business plan.'


16. Interview tekst Malini Witlox fotografie Roel Rozenburg

Een kwestie van kansen pakken Hij oogt ontspannen, rustig, zelfbewust. Mogelijk is het het feloranje sporthorloge, misschien de streepjesbroek van ruwe stof, Koen Becking, de nieuwe collegevoorzitter van TiU, komt bij de eerste indruk allerminst over als een stijve pakkenman. Een sportief type eerder. Hij heeft bij vlagen ook nog wel wat jongensachtigs. Wellicht is het de leeftijd, ondanks zijn lange cv is Becking nog maar 42 jaar.

H

et interview vindt ’s avonds plaats in de tuin van het door de beroemde architect Berlage ontworpen Gemeentemuseum in Den Haag, een van Beckings favoriete plekjes in de Hofstad. Op steenworp afstand van zijn woning, vlakbij het Internationaal Gerechtshof. Met regelmaat is hij te vinden in het museum voor moderne kunst. Het is de architectuur van het bakstenen pand die hem aantrekt, het design en de stijl. “Ik vind het echt prachtig. Oorspronkelijk had Berlage veel grotere, megalomane ideeën. Uiteindelijk is voor dit formaat gekozen.” Hij wijst naar de ruime tuin met vijver. “Daar kunnen de kinderen lekker spelen. Het is gewoon een prettige plek om te verblijven, middenin de stad. Deze wijk ademt ook iets internationaals. En binnen in het museum hebben ze een kinderatelier, waar kinderen zelf aan het werk kunnen met tekeningen.” Met een blik naar rechts, waar twee bakstenen schoorstenen uitsteken: “Vroeger zat de hoofdingang daar, maar dat vonden mensen te veel op een crematorium lijken. Logisch. En daar op de hoek zit het Omniversum en daar het Museon. En daar komt straks een beeld van Nelson Mandela.” Het is een beetje als een rondwandeling met een stadsgids. Met liefde spreekt hij over de stad en zijn wijk, het Statenkwartier. Becking, tot afgelopen 1 oktober omroepbaas bij de KRO, heeft zijn hart aan Den Haag verpand. Wat heeft hij met Tilburg en haar universiteit? “Ik heb geen specifieke band met de regio,” geeft hij toe. “Ik kom er wel vaak, veel KRO-leden wonen namelijk in Brabant. Ik heb wel een band met de universitaire wereld. Ik ben in Utrecht als buitenpromovendus gepromoveerd op arbeidsverhoudingen, ik heb gewerkt als bijzonder hoogleraar in Stellenbosch in Zuid-Afrika. Ik kom uit een onderwijsfamilie, dat zit in mijn genen. De Tilburgse universiteit zit niet verspreid door de stad, maar heeft een compacte campus, dat spreekt me aan. Evenals de businessopleidingen die er gegeven worden. Zelf heb ik een master Public administration gedaan. Verder spreekt het motto Understanding Society me aan. De vertaalslag van het onderzoek dat je doet naar de praktijk, dat past wel bij mij. Ik ben ook van denken en doorpakken. Bij de KRO heb ik geleidelijk noodzakelijke veranderingen doorgevoerd, daar was in het begin niet iedereen blij mee. Maar nu is het al jaren de best


gewaardeerde en bekeken omroep met succesprogramma’s als Boer zoekt vrouw. Er zijn ook parallellen tussen de KRO en de universiteit. Beiden hebben een katholieke traditie, ze vallen onder hetzelfde ministerie.” Het gesprek gaat over denken en doen en dan opeens ook over politiek. Nog geen week eerder ging Nederland naar de stembus met VVD en PvdA als winnaar. De VVD, dat is ook de partij van Becking. “Er is vorige week echt wel wat gebeurd. Het politieke midden heeft zich krachtig hersteld. Ik zou wel willen dat de partijen bij de formatie keuzes maken op dossiers. We hebben niets aan waterige compromissen. Er moet een stevige visie komen. Wat mij betreft komt er een regeringsakkoord waar positivisme uit spreekt. Natuurlijk moeten we bezuinigen, maar ik heb genoeg van de negatieve toonzetting. Het geklaag en de pogingen om elkaar vliegen af te vangen. Je moet positief in het leven staan en iets hebben om voor te leven.”

Sociale betrokkenheid Zijn positieve levenshouding kreeg Becking mee van zijn ouders. Zijn vader was directeur in het basisonderwijs, zijn moeder werkte in de ouderenzorg. Geen typisch VVD-gezin, of wel? “Liberalisme gaat ook samen met sociale betrokkenheid. Het Kinderwetje van Van Houten kwam van de liberalen. Mijn ouders waren geen lid van een politieke partij, maar dat betekende niet dat er thuis niet over politiek werd gesproken. Die gesprekken gingen echter meer over de wijze waarop je in het leven staat, wat je met je talenten doet en hoe je met andere mensen omgaat. Ik ben rooms-katholiek opgevoed. Vroeger ging ik ook iedere week naar de kerk. Naastenliefde, hoop, verdraagzaamheid, menselijke waardigheid. Dat zijn wezenlijke begrippen die je ook vormen in je identiteit. Ik vertaal dit naar: maak iets van je leven. Gezelligheid, maar ook aanpakken en ondernemen.” Becking wil geen regering van waterige compromissen, zegt hij. Oneindig polderen, daar doet hij zelf ook niet aan. “Ik ben van duidelijke keuzes. Er mag om die keuzes gestreden worden, maar uiteindelijk kies je iets en daar ga je dan ook voor. Er moet een punt op de horizon zijn waar je naar streeft. Ik kom niet naar Tilburg om op de winkel te passen, dat past ook niet bij me. Profilering, internationalisering, kwaliteit van onderwijs en onder-

Interview .17

Ik kom niet naar Tilburg om op de winkel te passen Univers 4 oktober 2012

18. Interview

Als ik er tijd voor heb, wil ik graag op de campus rondstruinen nen leren. De discussie die we hier over hoofddoekjes hebben; in Zuid-Afrika is zoiets al lang geaccepteerd. De positie van vrouwen in de samenleving, de vraag hoe je met kleurverschillen omgaat, het belang van diversiteit. Dat is geen issue meer, althans niet vergeleken met de periode van apartheid.”

zoek. Dat zijn wel thema’s waar ik mijn stempel op wil drukken. Er moet in Tilburg een nieuw strategisch plan komen. Bij zo’n plan moet je waken voor vaagheden. Schrijf helder op wat je wilt bereiken. En die resultaten moet je dan ook neerzetten, een strategisch plan is geen boekje voor de gezelligheid. Hoe lang ik in Tilburg wil blijven? Niet tot mijn pensioen. Ik denk dat vijf tot zeven jaar op zo’n positie voldoende is. Dan is het tijd dat je opkrast. Voor jezelf en voor je omgeving. Het hangt ook af van de fase waarin een organisatie zit. Als je in tijden van consolidatie zit, heb je een heel ander type leider nodig.”

Bliksemcarrière Becking heeft een bliksemcarrière gemaakt. Hij startte op zijn 21e met promotieonderzoek, was buitengewoon hoogleraar in het Zuid-Afrikaanse Stellenbosch, kreeg op zijn 32e een baan als algemeen directeur van opleidingsinstituut ROI en werd op zijn 37e aangesteld als directievoorzitter bij de KRO. En tussendoor schreef hij nog mee aan wat boeken over modern leiderschap. Die bliksemcarrière, dat is vooral een kwestie van kansen pakken, zegt hij. En van onbevangenheid. Hij stapt graag uit zijn comfortzone. “Bij de Master of Public Administration moesten alle studenten stage lopen in het buitenland. De meeste studenten kozen voor de Verenigde Staten. Ik koos voor Zuid-Afrika. Dat was in 1998, kort na de afschaffing van de apartheid. Ik zag het als geweldig avontuur. Je kunt het jezelf in je carrière makkelijk maken. Dat is voor sommige mensen prima, dat moeten ze dan vooral doen. Maar voor mij is het dat niet. Ik was de enige Nederlandse student, kreeg er de kans om met hoogleraren te praten, deed contacten op. Wij kunnen veel van de Zuid-Afrika-


U bent getrouwd en heeft drie kinderen van 2, 6 en 8. Hoe combineert u privéleven en werk? “De slapeloze nachten hebben we gelukkig achter de rug, maar zeker bij onze jongste merkten we dat het wel pittig was. Mijn vrouw werkt bij het Fonds Slachtofferhulp en heeft dus ook een drukke baan. Het is vooral een kwestie van passen en meten. Ik vind de balans tussen werk en privé heel belangrijk. Ik ben ondanks mijn carrière absoluut geen workaholic. Het lukt niet altijd om de kinderen naar bed te brengen, maar ik maak wel tijd voor ze. Mijn oudste dochter zit op golfsurfen, dan ga ik vaak mee. Hetzelfde geldt voor zwemles, ballet, ouderavonden. Het maakt tegenwoordig ook niet meer uit waar, wanneer en hoe je werkt. Als het werk aan het eind van de dag maar af is. De grens tussen werk en privé is bij mij daardoor wel erg vervaagd. Ik probeer mijn kinderen bij de opvoeding ook mee te geven dat het leven mooi is om geleefd te worden en dat ze de kansen moeten grijpen. Ik stimuleer ze. Als ze gitaarles willen, dan krijgen ze dat. Maar ik geef ook duidelijk grenzen aan van wat wel en niet kan. Wat voor echtgenoot ik ben? Tja, dat moet je mijn vrouw vragen. Maar ik heb wel een romantische inslag, ik zit altijd vol met ideeën. Overigens heb ik naast mijn gezin ook nog tijd voor hobby’s. Hardlopen, golf en klassieke auto’s. Ik ben net terug van Goodwood, een festival voor klassieke auto’s in Engeland. Zelf had ik vroeger ook een klassieke auto. Die heb ik weggedaan, soms huur ik er een. Ik doe ook mee aan rally’s. Ja, ik hou wel van mooie dingen. Of dat nu kunst of auto’s zijn.” U doet ook aan golf en hardlopen? Dan kunt u gezellig gaan rennen met CvB-collega Philip Eijlander? Hij lacht. “Ja, inderdaad, maar dan loopt Philip wel een paar meter voor me. We hebben tijden vergeleken, ik hou hem niet bij. Hij heeft ook een ander postuur. Een jaar geleden heb ik drie halve marathons gelopen in een half jaar tijd. Ik doe geen hele marathons, daar moet ik teveel voor trainen, Ik denk niet dat ik op mijn 65 nog kan hardlopen. Daarom ben ik een jaar geleden ook gaan golfen. Ik heb nu nog geen noemenswaardige handicap, maar het gaat komen.” U schreef meerdere boeken over modern leiderschap. Wat voor leider bent u zelf? “Ik ben iemand van de heldere taal. Als ik me ergens aan stoor, dan geef ik dat aan, zonder voorbehoud. Ik denk dat je kunt zeggen waar het op staat, terwijl je toch zorgvuldig naar mensen bent. Ik verwacht ook dat mensen eerlijk en open naar mij toe zijn. Ik sta niet op zenden, maar kan ook luisteren. Ben in principe heel benaderbaar, vind ik zelf. Ik wil graag weten wat er echt op de universiteit speelt. Bij de KRO kwam ik ook vaak op de werkvloer, zoals met het bijwonen van redactievergaderingen en opnames. Als ik er tijd voor heb, wil ik graag op de campus rondstruinen, colleges volgen, met promovendi en andere medewerkers en studenten praten.”

Interview .23 in memoriam

Lisanne van Zoom Op 31 augustus bereikte mij het verdrietige bericht dat Lisanne van Zoom, afgelopen studiejaar premaster studente jeugdliteratuur, is overleden. Lisanne had de ongeneeslijke ziekte Cystic Fibrosis ofwel taaislijmziekte. De laatste weken hebben haar ouders, vrienden, enkele studiegenoten met wie zij veel optrok, en ik, geleefd tussen hoop en vrees. Lisanne stond bovenaan de wereldwijde lijst voor longtransplantatie. Nieuwe longen waren noodzakelijk om haar meer tijd van leven te geven. Het heeft echter niet meer zo mogen zijn. De meeste van haar jaargenoten waren niet op de hoogte van haar ziekte, omdat Lisanne liefst zo gewoon mogelijk wilde studeren en niet het stempel wilde van een chronisch zieke. Zo stond ze ook niet in het leven. Ze genoot er met volle teugen van. Ze hield van paard rijden, ze organiseerde het CF Beach Dance Festival en nog tal van andere activiteiten, kortom ze was zo ondernemend als maar mogelijk was. Een sterke persoonlijkheid met een ongelofelijk wil om wat van het leven te maken. Lisanne was werkzaam in de kinderopvang, ook al iets wat ze met hart en ziel deed. En dat geldt zeker ook voor haar studie. In 2011 besloot ze om zich in te schrijven voor het premasterprogramma jeugdliteratuur met de intentie om in 2013 te kunnen afstuderen als master. Vol enthousiasme heeft ze het programma gevolgd en met succes in juni afgesloten. Zelfs in het ziekenhuis was ze bezig met het vervolg waar ze zich heel erg op verheugde. In haar culturele autobiografie voor het vak Cultuursociologie om-

schreef ze zichzelf als een culturele omnivoor. Waar ze in het begin van de basisschool helemaal ging voor het ballet, voor de tutu’s and spitzen, probeerde ze het later in de muziek. Het ontbrak haar naar eigen zeggen aan ritmegevoel, maar dat nam niet weg dat ze heel erg kon genieten van muziek. Met een muzikale vader was ze er eigenlijk mee opgegroeid. Ze hield zowel van klassieke muziek als van blues en rock. Op de middelbare school kreeg ze daarnaast belangstelling voor andere cultuuruitingen, zoals film. Van de lipdub, een videofilm vol muziek die familie en vrienden voor haar maakten en die op 22 juli door de NCRV-televisie werd uitgezonden, heeft Lisanne zichtbaar genoten. Ze was altijd in voor iets nieuws en volgde de programma’s van theaters en concertzalen in de buurt op de voet. Lisanne was een inspirerende studente en een bruisende jonge vrouw die in de colleges van de master jeugdliteratuur heel erg gemist wordt. Helma van Lierop, Hoogleraar jeugdliteratuur TSH Coördinator van de master jeugdliteratuur

ELKE MAANDAG NAAR DE FILM VOOR 5!*

GENIE VOOR T NOG DELIG VAN JE ER TOPFIL M!

* 6 voor 3D films.

ELKE MAANDAG AVOND OM 20U30

STUDENTEN KORTING! 6.50 PER KAARTJE* * Geldig op alle dagen op vertoon van collegekaart. 7.50 voor 3D films.

WWW.EUROSCOOP.NL OLYMPIAPLEIN 2 5022 DW TILBURG 013 581 28 20


20. Lifestyle

coördinatie Francine Bardoel

Speak up!

I-con

Kiezersbedrog Als enige partij in Nederland wilde de SP de kredietcrisis niet oplossen door de onderkant te straffen; degenen die mede de crisis veroorzaakt hebben, zouden het gelag moeten betalen. Bankiers, en dergelijke. Sympathiek, daarom kreeg de SP mijn stem in 2010. Maar door de tweestrijd PvdA versus VVD, betekende een stem voor Emile Roemer (SP) een grotere kans dat de VVD zou winnen bij de laatste verkiezingen. Dus, wie een linkse premier wilde, moest op Samsom stemmen. Helaas zag je natuurlijk ook aankomen dat een stem voor Samsom met een grotere kans tot een paars kabinet (PvdAVVD) met Mark Rutte (VVD) zou kunnen leiden. Voor linkse kiezers was er dus eigenlijk een onmogelijk dilemma. Wie je ook stemde, je kreeg er altijd Mark Rutte voor terug. De kiezer heeft gesproken en hij/zij krijgt paars, zoals het er nu naar uitziet. Wat zal paars straks gaan brengen: belastingverlagingen (VVD) en uitgavenverhogingen (PvdA), of belastingverhogingen (PvdA) en uitgavenverlagingen (VVD)? Paars II (1998-2002) voldeed aan de eerste optie op met als gevolg dat het financieringstekort van de overheid aan het eind van de rit lang niet zo laag was als het had kunnen zijn. Maar Paars III (2012/13-?) kan wel eens tot de tweede optie leiden, want beide heren (Samsom en Rutte) zijn immers redelijk eurofiel. Ze zijn beiden bereid het financieringstekort te verlagen, ook al is er geen economische of sociale reden om dat nu te doen. Wij (kiezers) hebben geen keus: wij kozen voor belastingverhogingen en uitgavenverhogingen (PvdA), of, desnoods kozen we voor belastingverlagingen en uitgavenverlagingen (VVD), maar we krijgen iets terug waar we niet om gevraagd hebben. Dat is dus kiezersbedrog. Soms verlang ik wel eens gewoon naar een tweepartijenstelsel voor Nederland. Weet je tenminste wat je krijgt als jouw kandidaat wint. Harrie Verbon, hoogleraar Openbare financiën

Mijn fiets is gestolen, nu kom ik met mijn auto Jouw stijl? Ik koop bij de H&M en Pull & Bear. Als ik meer geld had zou ik vaker naar Scotch & Soda gaan. Wel draag ik altijd Levi’s. Slechte gewoonte? De wekker uitzetten en te lang in bed blijven liggen. Door mijn slaapgedrag mis ik regelmatig colleges. Festival of kroeg? Festival! Je vindt me op Awakenings, I Love Techno, Solar of op Pony Park, een klein festivalletje in Amsterdam. Laatste WhatsApp-bericht? ‘Hoe zijn Tanisha en Lacisha?’ stuurde een vriendin net. Dat zijn overigens niet hun echte namen, die was ze vergeten. Bijbaan? De administratie op de tandartsenpraktijk van mijn vader. Vervoersmiddel? Ik heb een auto. Mijn fiets is een jaar geleden gestolen, dus nu kom ik met mijn auto naar de uni. Dat scheelt wel in tijd, alleen de parkeerkosten in Tilburg zijn niet om te lachen. Modeblunder? Toen ik veertien was droeg ik wijde rode en blauwe

Trendspotting

Keihard

kunststof tasje Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: de Solid Gray.


Michiel Heesen (20) Derdejaars Bedrijfseconomie

broeken: mijn skaterperiode. Daarna heb ik nog een tijd een haarband gedragen toen mijn haar langer was. Dat zou ik nu niet meer doen. Collegegeld? Betalen mijn ouders. Net als mijn kamer. Ik ben best verwend wat dat betreft. Later? Drie kinderen, een vrouw en woonachtig in Leiden. Dat is gewoon een mooie stad.

De Eastpacks en Kiplings zijn verleden tijd. We dragen voortaan rugzakken van keihard kunststof. Wat? Ja echt. De ‘Solid Gray’ is ontworpen door een Eindhovens designduo en zo gemaakt dat onze kwetsbare iPadjes en andere elektronica goed beschermd is. Daarnaast natuurlijk ook handig als er een vervelend persoontje achter je in de rij staat bij de mensa. Een stap naar achteren en ze liggen knock-out. Nou ja, bijna dan. De rugzakken zijn overigens gemaakt van PPC-materiaal, dat bijna niets weegt. De rugzak is al een hit in Japan en de Verenigde Staten (zelfs Ashton Kutcher is fan) en breekt nu door in Nederland. Ideaal voor de lakse student die regelmatig lege pakjes appelsap en geplette bananen terugvindt tussen

Lifestyle .21 Boek Wè nou?

Volmaakt origineel

Uitgekozen Met de verkiezingsuitslag vers van de pers ging Wè nou? de campus op om de stemming te peilen. Wat blijkt? Studenten zijn toch meer politiek betrokken dan je op het eerste gezicht zou denken... “Ik ben vannacht tot 3 uur opgebleven voor de uitslag en heb op de VVD gestemd, dus ik ben er blij mee. In deze tijden van crisis is een liberaal rechtse partij nodig is. Daarom heb ik niet voor mezelf, maar in het landsbelang gestemd. Het wordt moeilijk om VVD en PvdA samen te laten regeren, er zullen flinke onderhandelingen nodig zijn. Ik denk dat een middenpartij in de coalitie goed zal zijn voor de balans.” M.S. van Nimwegen, Internationaal & Europees recht “Zelf heb ik op PvdA gestemd. Ik was verrast dat ze zoveel zetels hebben behaald, en natuurlijk wel blij. Ik hoop op een coalitie met D66 en GroenLinks, al weet ik niet of ze dan genoeg zetels hebben. Het zal niet makkelijk worden, vooral omdat Rutte riep dat hij niet met de PvdA wilde samenwerken.” Barbara Verstappen, Communicatie- en informatiewetenschappen “Ik vind het jammer dat er zo strategisch is gestemd. Ben blij dat D66 toch winst heeft behaald, daar had ik namelijk op gestemd. Ik hoop op een paars kabinet met D66, maar het is moeilijk te zeggen wat de uitkomst wordt. CDA heeft zijn tijd gehad, die moet nu maar eens eerst zijn wonden gaan likken en anderen de kans geven.” Ben van der Veer, post-master Accountancy “Ik heb zelf VVD gestemd, dus een leuke meevaller dat ze de grootste werden. Verder zijn mijn verwachtingen uitgekomen, de peilingen klopten wel. Verrassend vond ik die gekke 50pluspartij en dat de SP geen extra zetels geeft gewonnen. Nu maar hopen dat ze er snel uitkomen.” Lars van Hugten, Bedrijfseconomie

Een voetbalroman, ik mag graag tegen een balletje trappen, maar voetbal lezen of kijken, daar doe ik als rechtgeaarde vrouw niet aan. Wedstrijden van Roda JC als rode draad, erger kun je me niet pesten... A.H.J.Dautzenberg, Tilburgs hipste schrijver van dit moment, krijgt het toch voor elkaar. Na drie bladzijden word je meegezogen in de gedachten van Marcel, een zoon die zijn doodzieke vader wat extra levenstijd wil gunnen. Tijd om te zien dat Roda niet degradeert, tijd om met de familie door te brengen in een huisje op Vlieland, tijd om met zichzelf in het reine te komen. Ik heb het boek in één nacht uitgelezen, waarbij ik het filmscript waarin hij de dagen op Vlieland beschrijft heb overgeslagen. Dat geklooi met stijl vertraagde het verhaal te veel. De volgende dagen heb ik het hele boek gelezen, en het blijft goed. Dat is nu juist zo mooi, eerst lees je het verhaaltje over zoon, vader, voetbal, een familiegeheim en de dood als een cowboy. Bij de tweede lezing ga je genieten, van de perfecte stijl, de manier waarop fictie en werkelijkheid door elkaar lopen. Het psychologische portret van een Limburgse arbeidersfamilie, gezegend met een literaire zoon die zijn verdriet uitdrukt in een boek/dit boek. Extra tijd lijkt nergens op, is volkomen origineel, herkenbaar voor iedereen met vooroorlogse ouders, prachtig. Francine Bardoel

Extra tijd - A.H.J. Dautzenberg 19,95 euro digitaal 15,95

Party

Wit bier en natte t-shirts Een top line-up voor 6 euro beloofde Student Sounds. Het begon goed, met JoeySuki die door het leven gaat als Joey Lelieveld. Al een jaar of vijf timmert hij aan de weg als dj/producer. Afgelopen Student Sounds maakte hij samen met MC Nickster de studenten warm voor een spetterend feestje.

de boeken. De ontwerpers bedachten zelfs een regenjasje voor de Solid Gray, want die plastic knapzak van 139 (!) euro wil je langer dan een maand op je rug hebben hangen.

Het spetterde inderdaad. Later op de avond dansten de studenten maar wat of ze gooiden met bier. Tja, witte t-shirts, meisjes in topjes, en jongens met bier. Als je jezelf als lezer niet kan indenken wat er gebeurde; de jongetjes pestten de meisjes door gericht bier uit hun bekers te laten verdwijnen, richting de topjes van de meisjes. Verdere avondimpressie: De gorilla’s in groene jas deden hun stinkende best alles in het gareel te houden, dat is ze prima gelukt. In de Batcave ging een klein groepje jongens los op drum ’n bass. Het enige lekkere bier was bij de grote bars te halen. Hoegaarden Wit, Kriek, Hertog Jan, Palm, Leffe trippel en dubbel; het smaakt echt tien keer beter dan de Dommelsch meuk die uit de tap komt. Dat halve muntje extra voor een beter biertje is dan ook met liefde en plezier aan de barjuffen gegeven. Behalve JoeySuki was er qua muziek weinig te beleven. La Fuente was bagger en de rest kon de sfeer ook niet echt maken. Niet het beste feest van het jaar, deze Student Sounds. Student Sounds - 013

Univers recenseert alles. Op UniversOnline.


22. Science & School text Sonia Kolasinska

Not just sex, drugs and rock & roll

Do you drink vodka for breakfast?

Would you like some tea, dear?

During the high school project, international students visit local high schools and export a little bit of their culture. They give presentations on their countries and answer questions asked by curious 12-year olds. “During our last presentation, the questions asked by the pupils to our Polish volunteers were sometimes hilarious, like ‘Is it true that you drink vodka for breakfast?’ But some youngsters were very serious and asked about the economic situation in Poland. We were positively surprised that they know about and are interested in such topics,” says Dominique. I*ESN volunteers also helped them prepare for their English oral exam. They set up props imitating market stands and a restaurant, and pretended to work there. “Through mimicking real-life conversations students learn to speak English in a very interactive and fun way,” says Dominique.

An extra pair of helping hands is always appreciated by the staff of the old-age pensioners home Duynsberg. The volunteers take the elderly out for a breath of fresh air, a walk and some coffee. “It’s a very popular program and it’s quite easy- you can go any day you like during visiting hours,” says Hein Hendrikx, one of the heads of I*ESN’s social projects committee. Some residents speak English with the volunteers, but some international students also want to try and speak Dutch. Ellen Thomson, an I*ESN member responsible for the project last semester, says: “Working with the elderly in Tilburg is really rewarding, because it connects students to a larger aspect of Dutch life than just what is on campus and in the pub scene. We were able to hear stories about World War II, and learn more about the history of the area.

Ok, ok. International students are known for their - cough - socializing skills. But if you think that they come to the Netherlands just to party, you are mistaken. Little-known fact no 1: Many foreign students are involved with social projects. Little-known fact no 2: They enjoy it. “The social programs help students integrate with the Tilburg local community instead of just with other students,” explains Dominique Coumans, board member of I*ESN. “In this way, students also give something back to Tilburg.” Univers inquired about projects that focus on integration between international students and the local community.

Ellen Thompson (right): 'Working with the elderly in Tilburg is really rewarding'

So be good for goodness sake! Some international students don’t go home for Christmas anyway, so what is a good way to spend this evening? Have Christmas dinner at SMO Traverse, an organization that supports people with various difficulties or addictions. During the second semester I*ESN also organizes an Easter Brunch. The idea is the same, just the holiday is different. At the end of each semester, I*ESN also gathers unwanted clothes from exchange students and donates them to Traverse.

I show you my world, you show me yours During the “Hood Tour” activity, international students were given a tour of Tilburg West from the perspective of its young residents. Because most students know only a small part of the Tilburg West area, such as the campus, the idea was to make them more aware of their surroundings. Next time internationals will show Tilburg West to the locals from their perspective. “The locals were telling us that the West neighborhood has many issues; from poverty, unemployment, poor education, to clashes that arise because there are more than 50 nationalities and cultures living side by side. It’s really fascinating to see the different worlds the locals and the internationals live in - so close, but also so far apart,” says Iliyana Panteleeva, who was responsible for this project last year. In cooperation with the Twern.


Behind bars Students pay a visit to prisoners who usually don’t speak Dutch. It’s ideal when a volunteer comes from the same country as a prisoner and speaks the same language, because a shared background makes communication much more comfortable. They usually talk about the situation back in their country, or just chat in their native language. This project is perhaps the most demanding of all I*ESN social projects, mostly because students are confronted with criminals, yet still try to establish a connection with them. “That’s why it’s a good program for the more serious, older and perhaps more experienced students,” says Hein. Right now, the Humanitas organization is looking for students who speak French, Arabic and Spanish.

Science & School .23

text Bart Smout photography Jean Scheijen and Peter Szustka

Masterpiece

Smart shopping is not smart at all Bargain hunting your groceries in multiple supermarkets is pointless. Even worse, you end up spending more money. This is PhD Mark Vroegrijk’s conclusion to his thesis Smart Shopping: Implications of Hard-Discounters and Multiple-Store Patronage. The thesis by Roosendaal’s Vroegrijk (1984) received a considerable amount of media attention, among others De Standaard, De Volkskrant and Nu.nl covered it. And that is good news because many theses silently disappear into an archive after publication. “I have to start focusing on my graduation, “says Vroegrijk. “All these interviews are costing me precious time.” In itself, all this media attention isn’t surprising. Since the financial crisis, smart shopping has become a rage: comparing prices between multiple supermarkets to pick out the cheapest special offers. This approach is taken by no less than sixty to eighty percent of all consumers. But, according to Vroegrijk it turns out that smart shopping is a myth. “The more supermarkets a consumer visits, the more he or she is subjected to tempting special offers,” says Vroegrijk. “Therefore the consumer does save money on individual products but all together he or she buys more products than the person who just visits the one

supermarket.” Consumers who want to save money are better off spending their money at one supermarket. On top of that, it is wise to shop consciously, by making a list before one goes shopping, for example. This makes it less likely that you’ll succumb to impulse purchasing. Among others, Vroegrijk based his research on GfK Nederland’s dataset in which 6000 households kept an account of their spending patterns. Vroegrijk does differentiate between ‘traditional’ supermarkets such as Albert Heijn, C1000 and Jumbo, and ‘hard-discounters’ such as Aldi and Lidl, which offer a limited selection at minimum prices. Of course, the hard-discounter is the traditional supermarket’s enemy but when it comes to products of which the consumer thinks it is important to have a large selection. The traditional supermarket has nothing to fear from an Aldi or Lidl. The harddiscounters are only at an advantage when it comes to products that are sold occasionally, such as fat for deep-frying. Vroegrijk: “Therefore, my advice for the supermarkets is to offer cheap generic brands in these categories.”

No such thing as smart shopping

Women on top

Eureka! Human rights wronged

That human rights have occasionally been violated in the name of public of safety since 9/11 has become a known fact thanks to Guantánamo Bay. But, research performed by development economist Benedikt Goderis shows that it occurs on a far greater scale than previously thought. Not only in the USA but in practically all the Western nations, human rights have been systematically violated more frequently since 9/11. Violations of the physical integrity such as torture and political detention, in particular. “We’re not talking about a few incidents,” says Goderis. “Violations occur on a large scale.” However, in The Netherlands the number of human rights violations hasn’t increased since 9/11.

White beards are still common place in the world of science, but that is about to change! Female scientists are slowly catching up. This is the result of research performed by the Rathenau Instituut, the Vrije Universiteit and the Leids research institute CWTS that was published in the Magazine for Genderstudies. In social sciences, women are better represented when it comes to the most published and the most quoted research. However, in the fields of Nature, Technology and Economics women remain underrepresented. And the scientists are warning for too much optimism. It could take up to another fifty years before gender differences have been completely eradicated from science.

Correction corrected?

The execution of criminal convictions in Holland doesn’t always pass in the best possible way. "Sixteen percent of the sentences aren't even carried out", says PhD student Sonja Meijer. A clear framework for the legal protection of convicts is lacking, she concludes in her thesis. Over the course of history more

and more parties have become involved with the execution of legal sanctions. The division of powers has also shifted among the various parties, often leaving it unclear who is responsible for what. Meijer pleads for the execution of criminal sanctions to be a joint responsibility of the Public Prosecutor and the Justice Department.

Sixteen percent of the sentences are not carried out.


24. International

text Esra van der Wolk illustration Marthe Kalkhoven

How international is Tilburg University?

Tilburg University wants to be an international university and claims to be working hard to achieve this. Yet their goals regarding this subject remain vague. So Univers pops the question: how international is Tilburg University?

B

y the year 2013-2014, at least 30 percent of the graduates at Tilburg University must have been abroad to study for some period. This is the only hard target we could find in public documents about internationalizing Tilburg University. Last year, 331 students went abroad to study and this seems little on a total population of over 12,000 students. And on the other hand, not even one out of every ten students at Tilburg University is foreign. Figures state that this year 1,153 students come from abroad on a total of 11,786. This accounts for just 9.8 %. Still, it looks like Tilburg University is working hard on boosting their international image, wanting to be more attractive for international students. In 2006, the action plan ‘Project International Campus’ was introduced and continued in the 2010 strategic plan ‘Towards an International Campus’. This plan aims to advance the integration of foreign students on campus. As a result, the names of the University, the faculties and the introduction week have been changed to English. Also, the University is building a large number of student apartments at the so-called ‘Talent Square’, close to the centre of Tilburg. According to Dennis Baas, team leader internationalization at Tilburg Law School, internationalizing the University is an investment in reputation. “Tilburg University wants to get an international profile by means of attracting more international students but also by increasing the number of outgoing students (Dutch students who go on exchange).” He thinks that part of the internationalization process is integrating the Dutch and international students together, for example by housing them together in the new Talent Square. “We also want to prepare the Dutch students for a career in an ever growing globalizing world. Also, with the ageing on the job market, we will need international students to fill the gap.” He explains that there are still enough wishes to make Tilburg University more international and that we are in the middle of a gradual process.


Information The whole website of the University is available in English, so that’s a plus. Although, María José Recalde Vela, student Liberal Arts, thinks that the website doesn’t always tell you what you need and that it should be updated more frequently. Unfortunately, we got a complaint about the International Office (the contact centre for international students). Kenny Ho from Dublin, master student at the School of Humanities informed us that he was very disappointed by the information given to him by the International Office. “The letter I received before I went to the Netherlands, said that the arrival dates where the 18th and 19th of August but when I got here at the 18th everyone had already arrived. The dates had been rescheduled to the 16th and 17th.” When he complained to the International Office that the arrival days were in fact rescheduled, they responded that he should have checked the website. The International Office could also not provide him with sufficient answers to essential questions. “When I asked them what to do with immigration matters, they simply answered “we don’t know”.” There was no improvement later on. “After the arrival date, you basically hear nothing from the International Office again. The international office gets you accepted and that’s it. They could do a lot more to help you settle in the Netherlands.” Luckily, it was not all negative: “When I did meet them they were very warm and welcoming and tried to answer my questions.” This seems to be in contrast with the outcome of the 2011 International Student Barometer (ISB), which states that up to 93% of the students were satisfied with the service of International Office at Tilburg.

Housing When you think of international students and housing, you think of the Professor Verbernelaan (the ‘Verbs’) and the Hogeschoollaan. But what is it like in the Verbernelaan? Univers heard there was some trouble and went for a visit. We found out that living rooms have been closed by WonenBreburg and also that, since

International .25

last summer, the living rooms on the floors of the third building don’t have a refrigerator and couch anymore. The residents think this was done to prevent partying and hanging out together in the shared rooms. Strangely enough, when we asked someone from another building, she replied that none of this had happened there. Is WonenBreburg discriminating? We called them to provide some clarity on this subject. A spokeswoman of WonenBreburg explains: “The living room on the 5th floor of the first building has indeed been closed and changed to a student room. The reason for this was that this floor had a bigger living room than others and a lot of parties were held there in the past. We adapted the rent and still, the kitchen is bigger than others in the building. It is big enough to sit in together.” However, the closed living room which Univers visited was not changed into a student room. It was still empty. Also, students didn’t receive any compensation yet.

living rooms. What WonenBreburg can tell us, is that on every floor where international students live (!), the living room will be closed and formed into a student room. Only the kitchen will remain as a mutual space. But, according to them, this will be done no earlier than the summer of 2013.

WonenBreburg confirms that they took a few measures after there was too much (noise) disturbance in recent years. They have introduced a deposit of 200 Euros and the Dutch students in the first buildings were moved to other buildings. “International students just like to live and be together”, explains WonenBreburg. Surprisingly, they don’t know anything about the removal of furniture and refrigerators and the closing of other

Activities

That they have closed living rooms on top of the earlier measures is unfair, says Tim de Vries, president of I*ESN: “Students are being victimized for behavior by people who lived there last year. Moreover, the floors where there are also Dutch students still have a living room. In my mind, this is a form of discrimination”. Univers thinks this is a case of pure discrimination! Why close the living rooms of floors where only international students live and not those where Dutch students live? WonenBreburg can’t provide us with an objective justification for this, beyond the reason that there was too much disturbance.

I*ESN, the international student organization, plays a big role with regard to activities. They guide international students upon arrival and organize a lot of social events. However, the University can do much better on this topic. Tim de Vries says : “What annoys me is that Tilburg University pretends to be an international community while major events such as the Tilburg University Cantus and →


26. International How international is Tilburg University?

What? Before 12 is still in the morning!

Column

The truth about group work You thought that higher education would be much more individual and you wouldn’t have to deal with group work? Wrong. You are still divided into these little, neat teams and struggle to finish an assignment that you would probably do much faster by yourself. And perhaps even better. But group work does teach you about people. Here is an overview of the most common profiles of team members. Work delegator Is a leader figure, probably a future manager. He most probably wears glasses, but the fashionable kind, not the ugly, nerdy kind. With a cup of steaming coffee in his hand, he points at people in the group and divides tasks between them. Flipping through the pages of his leather-covered agenda, he sets internal deadlines for the group. Usually doesn’t do much work himself, though. Procrastinator Whether it’s a birthday party or the Jewish New Year, he’ll always find an excuse. This guy’s calendar is full of social events, 365 days a year. Even if he says he’s busy working, you can be sure that he’s out, boozing. When he assures you that he’ll deliver his part by morning the next day, he wakes up at 11 am, writes something hastily and defends himself: “What? Before 12 is still in the morning!” Secretary Starts off his mission by setting up a Facebook group discussion. Then he copy-pastes the assignment guidelines that the professor has sent in an email, to make sure that everybody knows the task. The group is usually annoyed by his nagging to-do lists and reminders of deadlines, but let’s face it: the project would probably fail if it wasn’t for this guy’s organizational skills. Everyone’s favorite His is the type of a person whose emails are always mysteriously lost in the spam inbox, and whose printer is even meaner than all the other printers. Because of all the delays caused by 'lost' emails, he joins the group effort much too late and has to take the tasks that are left. Have I also mentioned that his alarm clock doesn’t work most of the time? That his computer crashes just before saving an important document? That he accidentally pushed the delete button, erasing the whole group’s work from Google docs? Sonia Kolasinska is student and Univers editor


We often feel that people forget the international students the TOP week closing party are completely in Dutch, while there were 200 international students at the TOP party. You still see a separation between Dutch and international students. We often feel that people forget the international students.” Kenny Ho says that he would not know where he would be if it wasn’t for I*ESN. “After the introduction at the arrival date, there are no social events whatsoever organized by the university and if it wasn’t for I*ESN, I would be far less integrated on campus”.

Student associations Student associations appear to do well on internationalization at Tilburg University. There are various international and European associations such as ELSA, I*ESN, AEGEE and AIESEC and also the Dutch student associations are increasingly international. Websites and information are available in English and international students are invited to participate. You see this especially at the larger student associations such as ASSET and Magister JFT but also at the Rugby Student Association Tarantula. Kenny tells us: “I have joined Tarantula and they have switched to English completely. In the beginning it needed some getting used to but now more international students have joined and they have adapted well. I would like to advise other international students to join a sports club or a student association to advance their integration.” Also, the debate association Cicero has introduced an international section where debates are held in English, every week. Thumbs up for this section!

Education Tim points out that at the academic level, students complain that the study material is difficult but they also find it properly arranged. Kenny is positive about the education. “But the communication between the faculty and the international office could be better. The international office told us that we wouldn’t have to register for classes but when we got to class it turned out that we did. Also, I wanted to subscribe to the Dutch course but we had to register for it on Friday at 10 am in person. It was first come, first serve. There was a huge line and I was too late. They said I could try again next semester but then I will already have been here for 6 months. This was rather disappointing.” Participation bodies SAM and Front get a lot of complaints concerning the level of English of teachers and the fact that the student participation at University level is completely in Dutch. However, María José Recalde Vela thinks the level of English amongst teachers is okay. The University introduced a language test in 2010 which every new teacher should take. Through participation, insight is gained in the level of English. In the meantime, more than 1200 employees have taken this test. After the results, employees get an advice on possible improvement of their English language skills. However, employees must undertake action themselves to improve their English by taking courses at the language center. The question arises whether this test really is sufficient incentive for employees to improve their English.

What’s in the world .27 edited by Sonia Kolasinska

Column

Arnon Grunberg Jordy

María José

Controversy

Dutch or English Jordy van Lith from the Netherlands (Sociology) and María José Recalde Vela from Ecuador (Liberal Arts and Sciences) discuss whether international students living in the Netherlands should learn Dutch.

María José: It’s different for international degree seeking students than for exchange students. It’s pointless to learn Dutch if you’re only staying here for a few months. Jordy: I think it’s a waste for international students not even to follow a basic course. Instead of just sticking to academic English, they should learn a foreign language; it’s easier to shop, talk to people and simply live here. María José: But there is a problem with following a Dutch course. I wanted to sign up, but it was full in no time. I took an Italian course instead, and I have to wait until next semester if I still want to learn Dutch. Besides, most of the Dutch speak English, anyway. Jordy: Well, it isn’t always sunshine and rainbows. During one of my Sociology classes there was a vast majority of Dutch students and a few international ones, and the teacher switched entirely to English. Because his English was not that good, the level of the whole course suffered greatly.

Self-irony?

María José: True, academic English is a problem. Some of the Liberal Arts teachers are very eloquent in Dutch, but they struggle in English. And what about the change of the name from Universiteit van Tilburg to Tilburg University? Jordy: I think it was unnecessary, especially that the ‘TiU’ abbreviation is awkward (TU means Technical University, so they had to add the ‘i’). I think the university should be proud enough to keep its own name. It’s actually more appealing to international students! For example, when you go to China, a part of the exotic experience is that all the names are in Chinese instead of English. We should see the Netherlands in the same way. Names in a local language are actually more interesting than in English.

Tim Burton dumps the dentist-father back-story on Willy Wonka; Wonka on the page is causation-free, inexplicably nuts, cranky Dahl’s loving gift. The Siberian squirrels in the Warande have zoo forebears; they’re oblivious to their zoo-origins. Our inner child sees this best. Benign baby groover Hwang Min Woo, impossibly funky, electrifies Psy’s monster video hit with goofy Gangnam style. He knows what he’s doing but not why. On tour in Amsterdam, chaperoned by weary minders, he’s loving the wonky streets while deaf to their terrible histories. Andrew Cartwright teaches English at the Language Center.

Spotted! Wednesday, 12 September 2012 - Carpe Diem at Heuvelring, Tilburg. Grapes and wine... The Toga Party brought some (ancient Roman) culture into international student life. We bet that golden wreathes will be the hit of this winter!

María José: That’s true. Dealing with a foreign language is part of living abroad. If you want to avoid it, why go abroad in the first place? It’s part of the charm.

Overheardon campus

Want to learn writing texts in English for your website? The advertisement for the Website Writing course offered by the University is not very convincing. It promises to teach you “what a good web text looks like” and “correct your common errors in English”. At the same time the text shows examples of awkwardly long sentences, incorrect use of ‘and’, commas,

abbreviations, and misspells ‘whether’ as ‘wheter’. Oh, the irony...

just a sad piece of cheese or ham in it. What the eye doesn’t see, the heart doesn’t grieve over.

What the eye doesn’t see...

‘Learn Dutch!’ they said

The sandwiches on campus should be sold at a 50% discount, because... they lack 50% of the filling. Succulent green lettuce and juicy cucumbers stick out of the sandwich, but only out of the half that you can see. Inside you’ll find

If you want to take a Dutch course at the University, forget it. There are many interested students, but not enough places. To anybody who wishes to sign up, we suggest camping outside of the registration office overnight.

Do you have a funny photo or overheard something on campus? Send it to [email protected]. Or post it on our facebook page facebook.com/ universonline


International starts here

How international is Tilburg University Smart shopping is not smart at all

Where the students live

no. 03 October 4, 2012

Independent magazine of Tilburg University

Waar studenten wonen. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Recommend Documents