Arie de Ruijter vertrekt Fijnaut wil cannabisclub. Het nieuwe spieken. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Arie de Ruijter vertrekt Fijnaut wil cannabisclub

Het nieuwe spieken

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

no. 05 20 november 2014

02. Waar

tekst Jozien Wijkhuijs fotografie Marieke Plasier

Ontvoerd en overgedragen aan een Tilburgs wietkartel Column

Protest Nederland. De zakken met as en menselijke resten, vlakbij Tilburg gevonden, zijn zeer waarschijnlijk van de 43 vermiste studenten. Dat zegt minister van Justitie Opstelten. Hij vermoedt dat de studenten door corrupte politiemensen zijn ontvoerd en overgedragen aan een Tilburgs wietkartel. Drie verdachten, allen lid van het wietkartel, hebben bekend dat ze een grote groep mensen hebben neergeschoten en vervolgens met diesel en benzine overgoten en in brand gestoken. Volgens de bendeleden brandde de brandstapel vijftien uur lang. Daarna liepen ze door de as om sporen uit te wissen en tanden en botten te verzamelen. De verbrande resten zijn in tassen gestopt en in het Wilhelminakanaal gedumpt. De 43 studenten werden sinds 14 november vermist toen ze op het Malieveld protesteerden. De demonstratie liep uit de hand en de politie moest ingrijpen. Nadien is niets meer van de studenten vernomen. De vermissing leidde tot grootscheepse protesten in het land. Eerder werden ook burgemeester Jozias van Aartsen van Den Haag en zijn echtgenote gearresteerd. Het echtpaar zou banden hebben met de georganiseerde misdaad en opdracht hebben gegeven de studenten te laten verdwijnen. Verder zitten in de zaak tientallen corrupte agenten vast. Volgens CNN zijn de studenten, van wie de meesten twintigers, in vrachtwagens vervoerd naar een vuilnisbelt. Sommigen waren onderweg al gestorven.

Waar is Univers

Onze rector als liefdesbaby

van Afrojack en Paul Elstak Univers is overal. Misschien ook wel bij jou in de buurt. Inderdaad, waar ís Univers in godsnaam? Ondanks dat we vorig jaar ook al bij het fenomeen Nacht der Professoren aanwezig waren, blijft het concept van de avond in eerste instantie vervreemdend. Zes wetenschappers die voor een avond de rol van diskjockey vervullen en zich voor de gelegenheid hebben gekleed. Vooral het grijze ‘I J Acid’-shirt van Ton Wilthagen geeft vorm aan het tastbare anachronisme dat iedereen voelt bij het binnenstappen van café Studio. Het is nog te rustig, iedereen bekijkt de mannenen-één-vrouw die de onzalige taak hebben om hun stoffige imago in één avond de das om te doen. Het eerste uur is geen biertje ondoordacht, iedereen lacht nog net iets te hard en klopt de professoren op hun schouders. ‘Goed dat jullie dit doen’. ‘Ja, alles voor het goede doel he!’ En zo is het. Hoe anders is het als de avond op gang komt. Dj Ilja van Beest, hoogleraar psychologie, wordt door een groep exchange students (één met tulband) verwerkt in een met veel moeite tot stand gekomen selfie. Hij schrikt hier zichtbaar zelf een beetje van. De pas verworven roem begint langzaam tot hem door te dringen en aan het einde van zijn set loopt hij breed grijnzend richting bar. Herbert Hamers had in de gauwigheid nog een Pinkpop-hoedje meegegrist voor hij van huis ging. Hij kwakt hem op zijn hoofd, gooit zijn handen in de lucht en gaat. En vanaf dat moment is het los. Er is iets onweerstaanbaar ontroerends aan de manier waarop de wetenschappers zich head first in de hen opgelegde taak storten, geduldig luisteren als de hulp-dj ze iets uitlegt, een paar knopjes aandraaien en triomfantelijk de zaal inkijken. De studenten eten uit hun hand. DJ Magnificent, onze eigen rector Philip Eijlander, is het klapstuk van de avond. Als een ware liefdesbaby van Afrojack en Paul Elstak luidt hij om middernacht de nieuwe dag in. We hopen dat hij zelfs als hij ooit met emeritaat gaat, alumnus-spinner in de jaarlijkse avonduren blijft.

Mexico. In het Mexicaanse parlement protesteerden afgelopen week acht studenten. Tijdens een debat over het nieuwe leenstelsel floten zij vanaf de publieke tribune en trokken hun shirt uit. Op hun buik hadden ze ‘schuldenstelsel’ geschreven. De voorzitter legde het debat enkele minuten stil. Het achttal werd met zachte hand van de tribune verwijderd en naar huis gestuurd. Luuk Koelman columnist Univers

Inhoudsopgave 04. Buzz 06. Pics 08. Passion, fear & faith 11. Coverstory 14. Incrowd & Opinie 16. Lifestyle 18. Science & Society 20. Science & School 21. International Univers 20 november 2014

Arie de Ruijter

08. De grote man achter Humanities neemt afscheid. Hij neemt geen blad voor de mond.

Spieken doe je zo

11. Spieken wordt steeds technischer. Wat doen de universiteiten hiertegen?

Cannabisclubs

18. Fijnaut bepleit de derde weg, maak besloten clubs voor blowen

I am not IS

21. Should Muslims publicly be asked to denounce IS of not?

En passant .03

fotografie Huub den Ouden en Rob Jansen

Spotted! Aula, 29 oktober - Pensioenpraatjes voor grijze massa Wat kun je nu het best gaan doen na je pensioen? Luisteren naar een college over pensioenen. Grijze hoofden op 29 oktober in het Cobbenhagengebouw, het Brabants Dagblad organiseerde een lesavond over pensioenen. Het was de aftrap voor de Pensioen3daagse. Het vertrouwen van de jongeren in de pensioenfondsen is schrikbarend laag, daarom subsidieert het Ministerie van Financiën dit soort activiteiten. Zij willen dat jongeren nadenken over hun oude dag. Gezien de gemiddelde leeftijd van de deelnemers kunnen we in ieder geval zeggen dat het doel niet bereikt is.

Tips ons!

En passant

[email protected] facebook.com/ universonline @universtweet

&

&

Student & Raad

Studenten & parkeren Wat een ellende. Studenten en fietsen parkeren, het blijft een lastig dingetje. Is het luiheid? Is het haast? Of is het bord slecht leesbaar? Misschien moet de tekst op het bord in het Nederlands. We weten het niet.

&

Bestaat de Studentenraad echt? Is het niet een lijstje namen op een gemeentesite? Maar nee hoor, DE raad is levensecht gespot toen ze zaten te vergaderen in de Spoorzone. De raad is een vertegenwoordiging van alle studenten bij de gemeente Tilburg en de speerpunten zijn huisvesting, studiewerkplekken en veiligheid.

Open & dag Veel scholieren en hbo’ers zijn zich al aan het oriënteren op hun studie. De open dag op de uni in oktober was daarom ook drukbezocht. Verlegen scholiertjes die samen met papa of mama rondwandelen. De kids zien er op de foto nog uit alsof ze aan het luisteren zijn. Maar volgend jaar is dat wel anders.

&

Briefje & fiets Opletten als je een fiets op de campus hebt staan die je zelden gebruikt. In oktober kreeg deze fiets een briefje aangeniet. Werd de fiets niet meer gebruikt tot week 42, dan verhuisde het rijwiel naar de kelder onder K. Fiets kwijt, kijk even in de kelder!

Univers 20 november 2014

04. Buzz

fotografie Bartek Ambrozik

;)

Debat

Knipoog

Too sexy for your BSc

Oude sleutels achter nieuw slot

Van de Vrije Universiteit bereiken ons geile (excuus: spannende) berichten. Recent zijn er enkele studentes weggestuurd bij een promotie. Reden: ze waren te schaars gekleed. Dat het die dag bloedheet was, geldt blijkbaar niet als excuus voor de ‘weinig verhullende topjes’. Uiteindelijk trok de pedel aan de bel: “Er was een studente bij met een extreem kort broekje dat ik niet vond passen bij de academische setting.”

Slot en sleutel, een reuze handige technische vondst, naar verluidt al bekend bij de oude Egyptenaren. Na zo’n vierduizend jaar mag je veronderstellen dat we dat kunstje kennen en daar weinig meer mee mis gaat. Tot afgelopen dinsdag 4 november, toen universiteitsmedewerkers probeerden om hun prehistorische sleutels uit de 21-eeuwse elektronische sleutelkast te halen. Ook simpel: universiteitspas langs de scanner halen, code intoetsen en het deurtje gaat open en de voor jou bestemde sleutel kun je uitnemen. De Koopmans ‘Traka’-kast, met honderden sleutels, wordt op een gemiddelde dag zo’n 200 keer geopend. Door docenten, schoonmakers, cateraars of zelfs niet-sleuteldragende Univers-redacteuren. Nooit een probleem. Behalve die dinsdag in het Koopmansgebouw. Scannen, code intoetsen, bidden, smeken, schoppen, schelden. Niets. Wat er ook geprobeerd werd, de sleutelkast bleef dicht. En dus werd er, zoals voor alle hedendaagse problemen, een ict’er opgeroepen om de storing op te lossen. De oorzaak bleek toen weer hoogst lo-tech. Een tweetal sleutels was teruggehangen in de verkeerde houders en dat zorgde voor onoverkomelijke verwarring bij deze ‘HAL 2014’. Het heeft een paar uurtjes geduurd, maar nadat alle sleutels eenmaal goed genummerd teruggehangen waren, en na een simpele reset konden alle Koopmans- en Cobbenhagendeuren weer ouderwets ontsloten worden.

Is de VU minder vrij dan je denkt? Na het voorval gaan voor- en tegenstanders zich roeren. “Iedereen moet een promotie kunnen bijwonen. Sterker: openbaarheid is een grondslag van de moderne wetenschap. Daarbij bestaan er op de Vrije Universiteit geen kledingvoorschriften. Althans, niet voor de bezoekers.” Pure willekeur van die pedel, stelt een ander. We moeten juist blij zijn met mensen die in hun Speedo naar een promotie komen; de academische wereld is al saai genoeg. Tegenstanders laten zich niet vermurwen: “Laten we bij een zo bijzondere gelegenheid als een promotie alsjeblieft een beetje decorum handhaven.” Interessant. We zijn eens gaan rondneuzen op Tilburg University. Het kan aan het weer liggen - zoals bekend waren oktober en het begin van november historisch warm - maar ook hier zien we uitdagend geklede studentes officiële gelegenheden opsieren. Opmerkelijk: in Tilburg gaat het niet alleen om toeschouwers, maar ook om afgestudeerden. Zo is er de studente die haar bachelorgraad van Tilburg Law School in ontvangst neemt, gekleed in een heuse visnetblouse met daaronder een kordaat zwart behaatje. Wat vinden jullie? Moeten bij formele academische gelegenheden traditie en decorum de boventoon voeren, of mag er ook best wat huid te zien zijn? Reageer via [email protected] of @universtweet.

Spieken tijdens een tentamen... Oké of not done?

Van de redactie Vernuftig spieken was erg hot in mijn tijd. Briefjes werden in de meest vreemde holtes bewaard: in de handpalm, tussen borsten, benen, en in de mouw. Ik zal jullie daar verder niet mee lastig vallen. Helaas ben ik gezegend met een doorschijnende witte teint. Als de surveillant ook maar even de klas in tuurde, kleurde ik rood en keek schuldiger dan een puppy in de koekenpan. De keren dat ik probeerde te spieken was ik dus er meteen gloeiend bij. Een smartwatch zou bij mij alleen maar helpen als er een pokerface bijgeleverd werd. Lees meer over spieken met gadgets op pagina 11. Francine Bardoel, hoofdredacteur [email protected]

Asociale hufters doen dat. Als je te dom bent voor je studie, stop dan gewoon

Tuurlijk, iedereen doet het. Hoe moet ik anders mijn bachelor halen?

(40%, 81 stemmen)

(7%, 14 stemmen)

Totaal aantal stemmen: 201

(53%, 106 stemmen) Nienke van Rooijen (21, bachelor International Business Administration) “Ik heb wel eens geprobeerd te spieken in mijn eerste jaar. De jongen naast mij zat zo fanatiek te schrijven, dat ik dacht: die moet het wel goed hebben. Overigens kwam er uiteindelijk niks van terecht, ik kon het amper lezen en er werd veel te goed opgelet door surveillanten. Nu doe ik dat niet meer.”

Paul Tromp (26, research master in Social and Behavioral Sciences) “Ik zou niet durven te spieken tijdens een tentamen. Er is ook de kans niet toe, want je moet al je spullen van tafel hebben. Vaak gaan tentamens over zulke complexe onderwerpen, daarbij heb je er eigenlijk niets aan om af te kijken. Op de middelbare school kon je nog wel spieken, met simpele rijtjes woorden.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.


Dat moeten mensen lekker zelf weten

Buzz .05

Hoe diep zullen de bitchfights daar wel niet gaan?

ff bellen

met Personeelsvereniging Unifriends

Nog een paar nachtjes slapen en dan komt Sint-Nicolaas weer langs op Tilburg University. De zwartepietendiscussie laait in alle hevigheid op. Wat voor Pieten brengt de goedheiligman dit jaar mee? We vragen het aan Personeelsvereniging Unifriends, die Sinterklaas en zijn gevolg heeft uitgenodigd. Welke Pieten zien we op woensdag 26 november in de Black Box? Worden dat bijvoorbeeld regenboogpieten? “Er is inderdaad veel over te doen, bijvoorbeeld op de sociale media. We zijn ons bewust van die hoog oplopende discussie. Onderling hebben we daarover ook gesproken. Maar we voelen ons niet geroepen om hierin een keiharde keuze te maken. Dat betekent dat alles bij het oude blijft rond de sinterklaasviering. Onze Pieten zien er nog steeds hetzelfde uit...”

Waarom kiezen jullie geen positie? Het is een gevoelig onderwerp. Juist van een universiteit verwachten de mensen een genuanceerd standpunt. “In de personeelsvereniging leeft de discussie niet. Er is hierover ook geen contact geweest met het College van Bestuur. Zij laten ons volledig vrij. Mijn indruk is dat de discussie vooral wordt gevoerd in de grachtengordel en in de landelijke media. Het is een debat waarvan onderhand iedereen wel iets moet vinden. Maar als je kijkt naar veel plaatselijke sinterklaasactiviteiten, dan blijft Zwarte Piet ook daar gewoon zoals ie is. Wij vinden de zwartenpietendiscussie in veel opzichten overspannen. Dat wij als personeelsvereniging kiezen voor traditionele Pieten, betekent geenszins dat wij racisme in stand houden. Natuurlijk niet. Daarbij komt: als je Pieten geel of rood schminkt, stuit je daarmee ook weer mensen tegen de borst.”

Proost

Du vin, du pain, du Hirsch Ballin

Column

Roddeltijd Je kent haar wel. Die ene meid die alleen maar over haar vriendinnen kan roddelen. Wat ze nu weer hebben gedaan, wat ze niet hebben gedaan, er is altijd wel iets te klagen. En dan is er ook die andere meid, zij waar het altijd over gaat: ze heeft weer voor de zoveelste keer een vreemde kerel mee naar huis genomen, of haar deel van de groepsopdracht verprutst. Je kent haar wel, in je vriendengroep of kenniskring. Want je bent haar namelijk zelf. Je bent ze allebei. Je hebt het goed gelezen. Heren, jullie mogen opgelucht ademhalen: jullie doen dit (meestal) niet. Ik waardeer jullie directheid zonder gekonkel enorm. Als een jongen mij niet mag, dan zegt hij het gelukkig recht in mijn gezicht. Daar word ik hard van (na het drogen van mijn tranen op de wc). Na de middelbare school was ik in de waan dat alles voorbij was. Het geroddel, de spottende gezichten en verhulde beledigingen. Althans, dat dacht ik. Tijdens de studie ging het gewoon door: dankzij WhatsApp bereikte de passieve agressiviteit een hoogtepunt. En ik zat niet eens bij een dispuut! Hoe diep zullen de bitchfights daar wel niet gaan? Nu ben ik afgestudeerd, en de situatie blijft ongewijzigd, helaas. Ook op de werkvloer bestaat het: elke collega heeft wel een (geheime) mening over de andere. Maar toen werd mij eindelijk het geheim onthuld: zonder het geroddel kunnen we geen sociale banden smeden met elkaar. Insluiting kan niet zonder uitsluiting. Dus het is niet erg, lekker roddelen. En ik doe ook gezellig mee.

Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Rincke de Bont was masterstudent Jeugdliteratuur

De liefde voor Frankrijk en de Franse taal van onze oud-prof Ernst Hirsch Ballin is zelfs tot in Parijs doorgedrongen. En het blijkt ook wederzijds. De oud-minister, -kamerlid, -senator en Tilburg University-hoogleraar werd benoemd tot officier van het Légion d’Honneur. Ofwel, hij kreeg van ambassadeur Laurent Pic een Frans lintje opgespeld, mede vanwege zijn verdiensten voor Frankrijk, Europa en justitiële samenwerking.

Colofon Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg [email protected] www.universonline.nl Covers Pascal Tieman Productie PrismaPrint

Basisontwerp Unit20 Volgende editie Univers 6 verschijnt op 11 december 2014

Redactieraad Irene Claessens, Jasper Haenen, Annemarie Hinten, Hille van der Kaa, Antony Pemberton (voorzitter a.i.), Lisa Reizevoort, Jos Straathof, Marcel Zeelenberg

Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University

Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Dieter van den Bergh, Rincke de Bont, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van

Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Nordin Ghoudani, Rob Jansen, Marianne Lalande, Luuk Koelman, Frank van den Nieuwenhuijzen, Huub den Ouden, Marieke Plasier, Sheila Rutten, Marjolein Schalk, Bas van der Schot, Bart Smout, Pascal Tieman, Ron Vaessen, Rik Wassens, Marten van de Wier, Niek Willems, Eva Witte, Jozien Wijkhuijs


06. Pics

fotografie Dolph Cantrijn


Pics .07

Het tentamen Filosofie, Wetenschap en Vrije Markt op maandagochtend 8.30 uur is geen pretje voor de meeste studenten. De jongen helemaal links tegen de muur ziet eruit alsof hij vergeten is om zijn wekker te zetten. Iemand anders heeft van de zenuwen in de broek gepoept, zo lijkt het. En de dame rechts vooraan vraagt zich waarschijnlijk af welk

hoofdstuk ze ook alweer niet heeft gelezen. Als je goed kijkt, zie je de surveillanten als spoken door de tentamenzaal zweven. Ze houden alles messcherp in de gaten, dus spieken is geen optie. Vanaf morgen alvast voorbereiden op de herkansing?


08. Passion, fear & faith

Je wordt dik betaald om jezelf te bevuilen Univers 20 november 2014

Passion, fear & faith .09

tekst Bart Smout fotografie Dolph Cantrijn

Ordeverstoorder zwaait af Arie de Ruijter neemt afscheid als decaan van de Tilburg School of Humanities. Als zijn jaren als bestuurder hem iets hebben geleerd, dan is het wel dat ook in de top van de wetenschap de rede vaak ver te zoeken is. “De universiteit is een plek waar mensen strijd leveren om schaarse goederen.”

D

e Ruijter heeft twee volle termijnen erop zitten als decaan bij Humanities. Bovendien is hij inmiddels 69. Dus erg vindt hij het niet, zijn naderend afscheid. Het is mooi geweest, benadrukt De Ruijter, zittend in zijn kantoor in het Dante-gebouw. Ergens vindt hij het zelfs wel fijn om geen carrière meer te hoeven maken. Zijn ego is getemperd, hij hoeft niet meer zo nodig van zichzelf. Nu is het eindelijk tijd om andere dingen te doen. Een reis door Afrika maken met zijn vrouw bijvoorbeeld. Dat staat al lang op het lijstje. De Arie de Ruijter die nu afzwaait, is niet dezelfde als degene die vijftien jaar geleden voor het eerst als decaan op Tilburg University aan de slag ging. Toen geloofde hij nog heilig dat een bestuurder iemand is die de touwtjes stevig in handen moet nemen. Iemand die een organisatie kan leiden naar een zelf vormgegeven toekomst. Maar met de jaren is De Ruijter nederiger geworden. In plaats van leider is hij zichzelf meer als loopjongen van de faculteit gaan beschouwen. Als iemand die minimaal bestuurt en vooral zijn best doet om medewerkers zoveel mogelijk te ondersteunen. “Veel meer kun je naar mijn idee als bestuurder niet doen.” Je macht als bestuurder is maar beperkt? “Besluitvorming is geen rationeel proces. Er spelen allerlei emoties en deelbelangen mee. Om het effect daarvan voor de ander niet te groot te maken is het beter om jezelf naar de achtergrond te schuiven. Gelukkig ben ik altijd omringd geweest door kundige mensen. Dat helpt enorm.” Besluitvorming is vooral een emotioneel proces? “Toen ik begon met besturen geloofde ik nog in rationele besluitvorming. De universiteit, dat was toch de tempel van de rede! Ik stelde me Tilburg University voor als een agora, een marktplaats, waar mensen op basis van gelijkwaardigheid kennis uitwisselen. Dat was erg naïef. Naarmate ik meer in het bestuurlijk circuit terecht kwam, ontdekte ik dat de werkelijkheid er anders uitziet. Ook op universiteiten draait besturen om macht, invloed en de toegang tot middelen. Veel wordt besloten op basis van gevoel. De universiteit is geen agora, maar een arena. Een plek waar mensen strijd leveren om schaarse goederen.”

En daar gaan je idealen. “Ik ben altijd blijven geloven in de sturende werking van een ideaal. Je moet alleen niet zo naïef zijn om te denken dat je idealen onversneden kunt realiseren. Je moet nu eenmaal wendbaar zijn als bestuurder. Een promovendus heeft mij weleens de man met duizend gezichten genoemd. Dat is natuurlijk een dubieuze titel. Je kunt aan de ene kant zeggen: hij is heel flexibel. En aan de andere kant kun je zeggen: hij mist een eigen identiteit. Dat zijn interessante vragen. Bestuurder zijn biedt je wat dat betreft de gelegenheid om jezelf opnieuw te overdenken. De duistere kanten van je eigen persoonlijkheid onder de loep te nemen. Want het is moeilijk om als bestuurder altijd een rechte lijn te lopen.” Weleens beslissingen genomen waar je later spijt van kreeg? “Ik zeg weleens: je wordt als bestuurder niet dik betaald omdat je de beste bent, je wordt dik betaald omdat je jezelf zult bevuilen. Dat is het risico dat je als bestuurder neemt. Dat je steeds sluwer wordt, maar ook steeds minder jezelf. Ik heb ooit als decaan een medewerker gehad die niet goed functioneerde, maar die niet ontslagen kon worden omdat er geen dossier over hem bestond. Op een geven moment werd hij beschuldigd van onbetamelijk gedrag – laten we het zo noemen. Die zaak heb ik aangegrepen om zo snel mogelijk van de medewerker af te komen. Aan waarheidsvinding heb ik daarbij niet gedaan. Ik was niet neutraal en objectief, wat ik had moeten zijn. Eerlijk gezegd begon dat pas later te knagen. In eerste instantie was ik trots. Ik dacht: zo, dat heb ik snel opgelost. Ik kreeg ook van alle kanten complimenten. Mensen vonden dat ik daadkrachtig had gehandeld.” Wanneer begon het dan te knagen? “Toen ik het aan mijn echtgenote vertelde vloog zij overeind. Zij vond het schandalig wat ik had gedaan. Toen pas vielen mij de schellen van de ogen. Verblind door de wens om succesvol te zijn was ik vergeten dat er nog zoiets bestond als ethische principes. Het heeft me sindsdien altijd dwars gezeten. Ik neem mezelf dat kwalijk, ook al is het als bestuurder moeilijk om altijd op het rechte pad te blijven. Er wordt zoveel van je verwacht, er zijn tegenwoordig zoveel prestatieafspraken waaraan je tegemoet moet komen.”

Is dat niet teleurstellend? “Ja, maar je leert er al snel mee omgaan. Ik vond het ook spannend. Oké, dacht ik, het komt dus ook hier op manoeuvreren en manipuleren aan. Laat maar komen. Ik zag het als een uitdaging.”

Is de druk te groot geworden? “Ja, dat denk ik wel. Toen ik als jonge wetenschapper in Utrecht werkte, kon je na de lunch nog makkelijk anderhalf uur in de botanische tuinen uitbuiken. Dan liepen we zogenaamd te ‘reflecteren’. Die vrijheid is er niet meer. De concurrentie is

Arie de Ruijter (Werkendam, 1945) neemt op 28 november officieel afscheid als decaan van de Tilburg School of Humanities. De Ruijter studeerde Culturele Antropologie aan de Universiteit Utrecht en promoveerde daar in 1977. Van 1984 tot 2003 was hij in Utrecht actief als hoogleraar Culturele en sociale antropologie. In 2000 kwam De Ruijter naar Tilburg University, waar hij eerst als decaan van de faculteit Sociale wetenschap-

pen aan de slag ging en later decaan werd van de faculteit Communicatie en Cultuur. Hij hielp mee met de oprichting van de Tilburg School of Humanities, waarvan hij in 2007 decaan werd. De Ruijter was niet alleen binnen universiteiten actief. Hij bekleedde ook bestuurlijke functies voor onder andere Unesco en NWO. In 2010 werd De Ruijter benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.


10. Passion, fear & faith

Van mij mogen alle faculteiten worden opgeheven

moordend. De verhoging van effectiviteit en doelmatigheid is leidend. Dat gaat natuurlijk gepaard met een grotere uitbuiting van medewerkers en bestuurders. Ik heb het idee dat we, kijkend naar de prestatieafspraken, de balans aan het verliezen zijn. Ik zie mensen ziek worden door de druk. We betalen mensen voor veertig uur in de week, maar we weten allemaal dat je zeventig uur in de week moet werken wanneer je als wetenschapper carrière wil maken. Meestal klagen wetenschappers niet snel omdat ze intrinsiek gemotiveerd zijn. Maar eigenlijk maak je misbruik van die intrinsieke motivatie.”

teiten, maar ook tussen faculteiten. Terwijl de faculteiten hier zoveel gemeen hebben. Waarom een intensere samenwerking niet van de grond komt is mij een raadsel. Van mij mogen alle faculteiten worden opgeheven. Faculteiten zijn blokkades voor inhoudelijke samenwerking.”

Hoe voorkom je dat? “Door zoveel mogelijk checks and balances in te bouwen. Die zijn er nu te weinig. Je hebt mensen nodig die kritisch durven zijn op het gemaakte beleid.”

Toch kregen de opleidingen van geesteswetenschappen hier afgelopen zomer een goede beoordeling van de NVAO . “Dat was een groot compliment. Maar goed, deze faculteit voldoet dan ook aan alle kwaliteitscriteria. We hebben goede mensen, scoren goed en alle opleidingen zijn geheraccrediteerd, wat landelijk gezien een unieke situatie is. Ook financieel zijn we gezond.”

Je hebt de faculteitsraad. “Die vind ik toch te braaf. Er bestaat hier geen vechtcultuur. In de acht jaar dat ik hier zit heb ik in meer dan negentig procent van de gevallen unaniem positief advies gehad. En mijn voorstellen waren echt niet altijd geweldig. Dus ja, een beetje een wassen neus is het wel. Wat me wel opvalt, is dat studenten steeds beter georganiseerd raken. De studenten die nu in de faculteitsraad zitten zijn goed op de hoogte en stellen zich kritisch op. Dat vind ik positief, zoiets heb je nodig.” Je bent een van de medeoprichters geweest van de Humanitiesfaculteit. Staat de faculteit erbij zoals jij het je in het begin had voorgesteld? “Ik voel me lang niet geslaagd. De grote lijnen staan er wel hoor. Ik moest zorgen voor een duurzame faculteit met een attractief portfolio. Dat is volgens mij wel redelijk gelukt. Maar wat ik jammer vind is dat de verkokering is gebleven. Er is niet genoeg samenwerking tussen de verschillende departementen en het was juist een droom van mij om de faculteit multidisciplinair te maken. Silodenken bestaat overigens niet alleen binnen facul-


Lekker anarchistisch. “Ik ben geen ordebrenger als bestuurder, eerder een ordeverstoorder. Het is maar goed dat niet alle bestuurders zijn zoals ik. Dan zou het een enorme puinhoop worden.”

Voor die financiële gezondheid heb je er wel een pittige reorganisatie doorheen moeten loodsen. Geeft dat jouw afscheid een bittere nasmaak? “Die reorganisatie was onvermijdelijk. Het is vooral enorm bitter voor de betrokkenen. De mensen die zijn ontslagen, zijn het slachtoffer geworden van systeemdwang. Hun ontslag heeft niks met kwaliteiten of motivatie te maken. Dat was allemaal dik in orde. Het was puur een structureel gemotiveerde beslissing. Ik vind het heel pijnlijk en voor de betrokkenen onterecht. Ik had het liever niet gedaan.” Zijn dat momenten waarop je liever geen bestuurder bent? “Op dat soort momenten vraag je jezelf af waarom je niet eerder bent opgestapt. Maar dat is een vorm van lafheid natuurlijk. Uiteindelijk moet iemand zo’n reorganisatie doorvoeren. Wel ben ik opgelucht dat ik zoiets nooit meer hoef te doen. Laat dat pensioen maar komen.”

Coverstory .11

tekst Niek Willems illustratie Pascal Tieman

Het nieuwe spieken ettert

het hoger onderwijs

Door de opkomst van slimme gadgets wordt het voor studenten makkelijker om te frauderen tijdens tentamens. Elektronica worden slimmer en het hoger onderwijs wordt strenger. Hoe rendabel is de strijd tegen spiekgevoelige apparatuur? “Studenten vinden altijd wel een manier om te frauderen.”

H

et zweet gutst over je voorhoofd. Je zit midden in een tentamen Burgerlijk procesrecht. Er komt een toetsvraag voorbij waar je geen raad mee weet. De devolutieve werking van het appel? Geen idee wat ze bedoelen. Stiekem even googlen op je smartwatch? Even naar de wc gaan om je telefoon te raadplegen? Of misschien de antwoorden afluisteren via een draadloos oortje? Dat feestje gaat dus in veel examenzalen niet door. Het hoger onderwijs wordt namelijk steeds banger van deze technieken en neemt maatregelen. Voorbeeldje: dit jaar hebben verschillende hogescholen en universiteiten besloten om de smartwatch te weren uit de examenzaal, een horloge met dezelfde functies als een smartphone. Erasmus Universiteit Rotterdam, Hogeschool Rotterdam, Hogeschool Utrecht, Zuyd Hogeschool Maastricht en de Christelijke Hogeschool Ede moeten niets hebben van zo’n smartwatch. En omdat het moeilijk is om te zien of je een gewoon horloge draagt of een smartwatch, mag je überhaupt geen klein uurwerk dragen. Wil je echt weten hoeveel tijd je nog hebt voor je toets? Kijk dan maar gewoon op de grote klok in de examenruimte. Dat telefoons uit den boze zijn in veel tentamenzalen, is algemeen bekend. Maar Erasmus Universiteit Rotterdam en Universiteit Maastricht gaan een stapje verder en controleren ook in wc’s op mobiele apparatuur. Moet je nodig? Dan scant

een surveillant je eerst met speciale telefoondetectieapparatuur, want fouilleren mag niet. Word je betrapt, dan heb je een probleem. Om het spiekfestijn helemaal af te blazen, heeft de Rotterdamse universiteit ook een verbod gelegd op smartpennen, waarmee je gemakkelijk digitaal aantekeningen en foto’s kan maken.

Spiekbeleid “Over deze nieuwe ontwikkelingen zoals telefoondetectieapparatuur zullen besprekingen plaatsvinden”, zegt hoogleraar Paul Zoontjes, examencommissie-voorzitter van de faculteit Tilburg Law School. “Rotterdam loopt voorop als het gaat om het spiekbeleid. De smartwatch is ook verboden tijdens tentamens op Tilburg University, maar de controle op de smartwatch moet nog van de grond komen. Wij moeten nog stappen zetten, maar we zijn er mee bezig.” Grappig detail: Zoontjes merkt dat controle door externe surveillanten tijdens toetsen efficiënter is dan controle door docenten. “Docenten zijn niet zo happig op het aanpakken van studenten. Ze staan figuurlijk te dicht bij de student. Ze nemen vaak een boek mee en blijven aan tafel zitten. Surveillanten daarentegen zijn net politieagenten. Er is onderzoek gedaan naar fraudegevallen op de juridische faculteit: zo’n 90 procent van de gevallen wordt gesignaleerd door externe surveillanten.” →

De beste spiekmethoden

@ Haal het etiket van een flesje water en schrijf daar belangrijke informatie op.

@ Luister via een draadloos oortje naar de informatie die je vooraf aan het tentamen hebt ingesproken.

@ Spreek geheime signalen af met medestudenten, zoals kuchen is A en niezen is D.

@ Schrijf informatie op je bovenbeen en doe een rokje of korte broek aan. @ Gebruik gewoon een ouderwets spiekbriefje. Univers 20 november 2014

12. Coverstory

Strenge controle op elektronica tijdens tentamens


Coverstory .13

Het nieuwe spieken Proces-verbaal Ben je zo stoer om te spieken tijdens een toets op Tilburg University, dan zijn de consequenties niet mis. Niet om je bang te maken, maar bij fraude kan een examencommissie op Tilburg University je maximaal een jaar verbieden om mee te doen aan het tentamen. Elke faculteit kent zijn eigen spiekbeleid. In het document ‘Regels en richtlijnen’ van de examining board van Law School op Tilburg University staat het volgende vermeld: “Het tijdens een tentamen voorhanden hebben van geschriften, elektronische apparatuur of enig ander middel met vergelijkbare eigenschappen of functie, waarvan de raadpleging of het gebruik tijdens het tentamen niet uitdrukkelijk is toegestaan.” Toch werd er in het collegejaar 2013-2014 maar liefst 34 keer een proces-verbaal Fraude opgesteld voor studenten van Tilburg Law School. De student zal voor de examencommissie moeten verschijnen en kan voor maximaal vijf tentamens worden uitgesloten. In alle gevallen wordt het betreffende examen ongeldig verklaard. De student kan tegen de sancties beroep aantekenen bij het College van Beroep voor Examens. In de meeste gevallen gaan studenten de fout in door een smartphone in hun zak te houden. Of door aantekeningen te maken in een wetbundel. Maar waar trek je de grens, vraagt Mark van Leeuwen zich af als studentenraadslid op Erasmus Universiteit Rotterdam, een universiteit die vooroploopt qua spiekbeleid. Een belangrijk argument voor de strenge controles tijdens tentamens is om de kwaliteit van de onderwijsinstelling te waarborgen. Je wilt als hogeschool of universiteit immers geen InHolland-imago, toch? “Maar waar ligt de grens als er in de toekomst constant nieuwe technieken worden bedacht? Als iedereen met Google Glass rondloopt, mag je dan ook geen bril meer dragen tijdens tentamens? En mag je als student in de toekomst geen broek dragen met broekzakken?” Logisch dat je als onderwijsinstelling deze slimme apparatuur gaat verbieden, vindt Hille van der Kaa, docent Transmedia Journalism. “Een surveillant ziet nauwelijks verschil tussen

bijvoorbeeld een smartwatch of een horloge.” Maar Van der Kaa denkt dat je door het verbieden van deze nieuwe technische hoogstandjes het probleem alleen maar vooruitschuift. “In een periode van twee jaar ontstaan er nieuwe applicaties en dan loop je weer tegen dit soort problemen aan. Over een tijdje lopen we met z’n allen weer met een compleet nieuw apparaat rond. Misschien zit er dan in elke tafel een scherm, bijvoorbeeld.”

Fraudegevoelig Studenten vinden altijd wel een manier om te frauderen tijdens een tentamen, denkt Van der Kaa, die toegeeft dat ze tijdens haar proefwerk Duits op de middelbare school weleens een spiekbriefje heeft gebruikt. Ze ziet geen oplossing in het verbieden van apparatuur, maar in het veranderen van de manier van

Straks mag een student geen broek met zakken dragen toetsen. “Het is nuttiger om toetsen te maken waarbij spieken helemaal niet opkomt in het hoofd van de student.” Volgens haar is associatief leren veel beter. Oftewel: hanteer toetsingsvormen die vragen om context. “Zoals een essay schrijven. Vraag studenten om stof toe te passen, iets kritisch te bekijken of te reflecteren. Dat is een vorm van toetsing die minder spiekgevoelig is. Dat past veel beter bij de academische trend dan dingen uit je kop stampen.” Studentenraadslid Van Leeuwen deelt dezelfde mening. “Meerkeuzevragen zullen altijd fraudegevoeliger zijn dan open vragen. Maak toetsen met open vragen.” Ook pleit hij voor een kleinere tentamenruimte. “Sommige zalen hebben een capaciteit van duizend studenten. Ik heb dit jaar tentamen gedaan in een veel kleinere tentamenzaal met tussenschotten. Dat helpt ook om de controle overzichtelijk te maken.”

Stati-spieken Uit een studie van Elsevier blijkt dat er stiekem aardig wat studenten frauderen. Oftewel: afkijken, iemand anders een werkstuk laten maken of bijvoorbeeld tentamenvragen en antwoorden inzien vlak voor een proefwerk.

10%

Afgestudeerde academici die tijdens studie hebben gefraudeerd

Afgestudeerde hbo’ers die tijdens studie hebben gefraudeerd

15%

Studenten met gemiddeld een 6 die ooit hebben gefraudeerd

3%

Van alle universitaire studies frauderen studenten toegepaste biowetenschappen het meest

Studenten met gemiddeld een 9,5 die ooit hebben gefraudeerd

20%

Van alle hbo-studies frauderen studenten bedrijfskunde en management het meest


14. Incrowd

tekst Ron Vaessen en Eva Witte

Over de schutting Wat gebeurt er ondertussen op de andere universiteiten? #Topschrijver Arnon Grunberg schrijft. Iedere dag. Folia interviewde de schrijver die doorwerkt tijdens vakantie en ziekte. Het klinkt aanmatigend, weet hij zelf, maar het is topsport. “Je moet een bepaald niveau hebben en een bepaalde productie.” Voetnoot, zijn dagelijkse column in de Volkskrant, schrijft hij omdat het moet. Om dingen recht te zetten. Als hij daarmee stopt, wie reageert dan nog op al die beweringen van politici en opiniemakers? Nuchter is hij daarin ook: echt overtuigen met een column kan niet, maar “wellicht help ik mensen bij het uiten van hun mening.”

#Flikker op

#Flutblad Datzelfde Folia wordt ervan beschuldigd een flutblad te zijn. In een ingezonden brief (e-mail) beticht lezer Chris het blad ervan een negatief, zeurend kind te zijn dat de werkelijkheid ondergeschikt maakt aan de eigen vooringenomen negativiteit. Was Folia maar een blad waarvoor je je als student niet hoeft te schamen, als je het überhaupt nog leest, verzucht Chris. Zou het blad inderdaad rijp zijn voor de papierversnipperaar, of is er altijd wel wat te klagen? Univers hoopt in ieder geval nimmer omfloerst in de prullenbak te eindigen. U weet: óók onze brievenbus staat altijd open.

Promovendus Benjamin Sprecher kreeg een e-mail van de directeur, schrijft Mare. Met het vriendelijke verzoek om ruwe onderzoeksdata voortaan op cd-rom in te leveren bij de supervisor, én om een dagelijks logboek bij te houden. Het is een poging om de reproduceerbaarheid van onderzoek te vergroten. Zijn kamergenoot verwijderde de e-mail met de woorden “Flikker toch op met je logboek”. Zo’n logboek, meent Sprecher, is ‘complete onzin’, en “niets meer dan een bureaucratische manoeuvre onder het motto OMG! Diederik Stapel heeft gefraudeerd! Everybody look busy!”

#Eenhoorns bestaan Wordt beweerd door de Duitse filosoof Markus Gabriel, in zijn boek Waarom de wereld niet bestaat. Dat lezen we in Erasmus Magazine. Waarom niet? Omdat ‘de wereld’ een allesomvattende term is, die nooit alles kan omvatten. Uitzoomen en alle dingen, feiten, waarnemingen en/of ervaringen bij elkaar optellen kan helemaal niet. Wanneer iets bestaat? Als het verschijnt binnen een context. En aangezien er drie eenhoorns rondhuppelen in de film Charlie the unicorn, is het bewijs voor het bestaan van eenhoorns aldus geleverd.

Mobieltje bij tentamen? Kans op proces-verbaal Univers spot personeel en studenten in het wild. We overvallen je op de campus met de vraag: wat ben je aan het doen? Wij ontmoeten Piet van Tongeren (65), die al zes jaar als surveillant werkzaam is. Hij heeft net gesurveilleerd bij een tentamen Auditing voor de master Accountancy. “Ik doe dit werk omdat ik wat zinnigs om handen wil hebben, maar ook vanwege de sociale contacten. Er zijn hier ongeveer 120 surveillanten werkzaam. En je krijgt een vergoeding, wat leuk is voor je spaarpotje.” Wordt er vaak gespiekt tijdens tentamens? “Dat valt wel mee. Er wordt goed gesurveilleerd en dat maakt de kans op spieken kleiner. Alleen weten veel studenten niet dat ze hun mobieltje moeten opbergen. Daarmee riskeren ze een proces-verbaal.” Van Tongeren is voorlopig nog niet van plan te stoppen met zijn werk. “Maar na je 75e moet je verplicht stoppen.” De fysieke gesteldheid van ouderen wordt minder en enkele valpartijen in collegezalen hebben geleid tot het instellen van deze leeftijdsgrens, al staat die wel weer ter discussie. “Ik ken collega’s die met tranen in hun ogen moesten stoppen toen ze 75 werden. Bovendien waren zij nog erg vitaal.”

C a m p u s corners Univers 20 november 2014

Opinie .15

tekst Peter Achterberg illustratie Bas van der Schot Ook een opinie voor Univers magazine of Universonline? [email protected]

Somewhere over the Opinie

paywall

Dure tijdschriften in de bibliotheek worden afgeschaft. Niks open access, zegt socioloog Peter Achterberg, het is een ordinaire centenkwestie.

I

edereen maakt zich tegenwoordig zorgen over de kloof tussen de wetenschap en de samenleving. We leven in een ivoren toren. Schrijven artikeltjes voor andere torenbewoners. En publiceren, zonder er een cent aan te verdienen, in die handel in high-ranking internationale tijdschriffies van toonaangevende uitgeverijen als Wiley en Oxford University Press. Dit internationale boevengilde gooit er vervolgens een prachtige paywall omheen, en casht via dure institutionele abonnementen een goedgelegde boterham. Gevolg: het grote publiek kan niet zonder te betalen genieten van de wetenschappelijke inzichten waarin zij met gemeenschapsgeld flink hebben geïnvesteerd. Gelukkig ziet iedereen dat, en komt de nadruk steeds meer te liggen op open access publiceren. Twee weken geleden was het bijvoorbeeld Internationale Open Access-week: wie publiceert betaalt, en lezen is graties. Voor iedereen! Twee collega’s van mij vroegen onlangs of wij (het departement Sociologie) wilden bijdragen aan het publiceren in een open accesstijdschrift. Mijn eerste idee was dat ze het geld om te mogen publiceren maar moesten vragen bij de bibliotheek – die beheren immers al het geld dat bestemd is voor die internationale uitgevers. De bieb kiest ervoor om institutionele abonnementen bij de uitgevers af te nemen, dus zal ook wel geld gereserveerd hebben om gaandeweg de overstap naar open access publiceren mogelijk te maken. Bij navraag bleek dat wij toch zelf maar de beurs moesten trekken – er waren helaas geen bibliothecaire voorzieningen (bekend).

U kunt zich wel voorstellen hoe blij ik was om te horen dat onze bibliotheek voornemens was om enkele dure institutionele abonnementen (met o.a. Nature, Science, de complete collecties van Wiley en OUP) af te stoten. Prima zaak, dacht ik nog. In plaats het paywall systeem in stand te houden, waardoor een bevoorrechte wetenschappelijke elite toegang tot publicaties heeft waar anderen ervan verstoken blijven, is onze bibliothecaris een nieuwe radicale koers ingeslagen: Tilburg University, de eerste Nederlandsche Open Access universiteit!!! Lekker ambitieus, en het past uitstekend bij de tijdsgeest! Maar helaas. Ik las te snel. Was te naïef. Het bleek een ordinaire centenkwestie: De UB annuleert de abonnementen gewoon om te bezuinigen. Ze wil zo een verwacht gat in de begroting opvullen. Als de annuleringsplannen doorgaan kunnen we binnenkort de artikelen die we schrijven zelf niet meer lezen. Moeten we aan bevriende collega’s aan andere universiteiten vragen of ze alstublieft een bepaald artikeltje willen downloaden en toesturen. Terwijl we ondertussen nog steeds geen cent hebben om serieus werk te maken van het publiceren in open accesstijdschriften. Ach, één voordeel heeft het wel. De kloof tussen samenleving en wetenschap wordt dankzij onze UB zo wel overbrugd: binnenkort kunnen wij, samen met de rest van Nederland, die prachtige paywall niet meer over... Peter Achterberg is hoogleraar in het vakgebied dat ook wel be kend staat als de ‘koningin der wetenschappen’, de Sociologie...


16. Lifestyle

coördinatie Niek Willems

Mutsen die ik snel hoop te ontmoeten

Column

Mijn profielpagina Ik heb mij laatst ingeschreven op een datingsite, een serieu ze datingsite welteverstaan. Ik deed dit op verzoek van een vriendin die al op die site zat, want, zo zei zij, als wij dan een tijdje met elkaar zouden chatten, kreeg zij er credits bij en dat was voor haar heel voordelig. Of zoiets. Omdat ik nooit nee zeg, en zeker niet tegen vrouwen, en al helemaal niet tegen haar, maakte ik een profielpagina aan en moest daarbij een aantal vragen beantwoorden. Aldus omschreef ik mij als iemand die zeker niet op zoek was naar een vaste relatie, die absoluut geen kinderen wilde en die fysieke trouw in geen geval een voorwaarde vond voor het hebben van wat voor relatie dan ook. Verder was ik iemand die elke dag in het café te vinden was, daar een aanzienlijke hoeveelheid bier dronk, alleen junkfood at en minimaal twee pakjes sigaretten per dag rookte. En dit nog afgezien van mijn pillengebruik. Als hobby’s gaf ik op het verrichten van seksuele handelingen en het sparen van zeventiende-eeuwse computeronderdelen. Onmiddellijk had ik vijf gegadigden! Vijf vrouwen binnen het uur! En die wilden allemaal met mij in contact komen! Ongelooflijk! Vallen die op foute mannen of zo? Dat zou kunnen want vrouwen zijn ondoorgrondelijke wezens, met verdorven verlangens en vreemde driften. Maar zouden zij – ook al worden zij eerder gedreven door intuïtie dan door verstand – nou echt niets door hebben? Denken die nou echt dat mijn profielpagina klopt? Dat mijn profiel op waarheid berust? Ik spaar namelijk helemaal geen zeventiende-eeuwse computeronderdelen! In de zeventiende eeuw had je niet eens computers! Stelletje mutsen! Ik hoop ze snel te ontmoeten. Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

I-con

Felix Pahl (20), tweedejaars Psychologie

Mijn inspiratie komt van punkrockmuziek Kledingstijl? Een mix van verschillende stijlen. Deze tas heb ik bijvoorbeeld gekocht bij een vintage outlet, maar mijn jas komt van de Bershka. Ik denk dat mijn inspiratie onbewust komt van de punkrockmuziek die ik beluister. Beste boek? On the road van Jack Kerouac. De levenswijze, het idee van vrijheid en het nastreven van geluk spreekt mij enorm aan. Tv-shows? Gisteren heb ik een crimeshow gekeken op de Duitse televisie. Volgens mij was het NCIS: Los Angeles. Meestal kijk ik iets online. Momenteel volg ik Gotham en Hannibal. Laatste droom? Iets over een voetbalspel. Ik weet het


eigenlijk niet meer, maar het was wel heel vreemd. Volgens mij luisterde ik in mijn droom een liedje en was de videoclip een voetbalspel. Ik keek er vanaf boven naar. Grootste angst? Hoogtes. Als ik bijvoorbeeld hier in een van de hoge gebouwen sta en naar beneden kijk, krijg ik een benauwd gevoel. Dat probeer ik dan ook altijd te vermijden. Laatst ontvangen bericht? ‘NO’. Dat ging over een herkansing die toch geen herkansing bleek te zijn. Favoriete herfstgerecht? Ik ben vegetarisch, dus echte seizoensgerechten met vlees vind ik helemaal niets. Dan heb ik liever een wokpannetje. Of glühwein.

Lifestyle .17 Film

Eeuwig studerende lapzwans

Wè nou?

Kinhaar, kan dè? De man met een overvloed aan gezichtshaar op zijn kin is tegenwoordig alom vertegenwoordigd in het straatbeeld. Sinds de opkomst van de hipstertrend is de baard een onmisbaar accessoire geworden voor veel mannen. Wat vindt de Tilburgse student van dit harige mannnensieraad? Mijn vriend heeft een baardje, ik vind het hem erg leuk staan. Zonder baard heeft hij al gauw een babyface. Een baardje staat gewoon stoer en mannelijk. Maar het moet wel een verzorgd, paar-dagen-baardje zijn. Inge Jelink (20), bachelor International Business Admi nistration

Ik vind baarden helemaal niets. Het laat mannen veel ouder lijken dan dat ze zijn. Ik doel daarmee echt op een flinke baard. Stoppelbaardjes vind ik daarentegen wel leuk. Alleen zoent dat niet zo lekker.

Wat doe je als je met pensioen gegaan bent? Dan loop je naar Santiago de Compostella. Zo ook de vader van Thijs. Alleen wordt hij bij terugkomst uitgekafferd door zijn zoon. “En voel je je nou beter”, schreeuwt Thijs, “Je fucking plekje in de hemel verdiend!?” Nee, Thijs -“Ik ben niet cynisch, maar realistisch”- is niet per se een sympathieke gast. Toch krijg je met hem te doen in Aanmodderfakker, een van de beste Nederlandse films van het jaar. De rokende en drinkende 32-jarige lapzwans studeert nog, tenminste, hij staat -met een studieschuld van 70 duizend euro- nog ingeschreven. Daarnaast werkt hij een beetje, een troosteloos baantje bij de Mediamarkt. De 16-jarige (oppas) Lisa schudt Thijs wakker; hij heeft plotseling zelfs de energie om iets op te zoeken op internet: ‘Is seks met een 16-jarige legaal?’ Behalve tragikomisch en soms lichtjes absurdistisch is Aanmodderfakker ook ontroerend en schrijnend, bijvoorbeeld als moederskindje Thijs afscheid moet nemen van zijn jongenskamer thuis. Perfect gecast is hoofdrolspeler Gijs Naber (Ro Theater, Lieve Liza, Penoza), aan wie je geen moment twijfelt. Ook niet aan zijn moeder trouwens, een glansrol voor Joke ‘Hertenkamp’ Tjalsma. Ook fraai: de soundtrack van Djurre de Haan (awkward i). En die ene seksscène: tamelijk opwindend, zonder dat er ook maar een tepel te zien is. Dieter van den Bergh

Aanmodderfakker van Michiel ten Horn, te zien in Pathé in Tilburg.

Laura van Zutphen (22), master Finance

Ik heb al jaren een baard. Familie en vrienden herkennen mij ook niet zonder baard. Ik vind het gewoon lekker gemakkelijk en het bespaart me tijd. Het is voor mij dus geen trend die ik wil volgen. Omar Akat (23), bachelor bedrijfseconomie

Ik vind het very sexy. Het is super mannelijk. Gewoon een lekkere volle baard, heerlijk. Tanja Milojević (22), bachelor Law

Spiekvlekken Beste Ons Mam, schrijft student J. “Ik heb een paar spiekwoorden geschreven op een manchet van mijn nette blouse. Ik wil hem met kerst weer aan, hoe krijg ik die inktvlekken er weer uit?” Ten eerste zegt Ons Mam: Spiek met beleid! Schrijf op je huid, dat gaat er een stuk sneller af dan uit je kleren. Maar wat als je toch inkt in je blouse krijgt? Probeer het met brandspiritus, dat lost de meeste vlekken wel op. De rest van de fles spiritus gebruiken om de ramen mee te zemen, of in de vlammenwerper. Blijven de antwoorden toch zichtbaar op de manchetten dan is Vlekkentovenaar-balpenviltstiftinkt de goede oplossing. Niet gebruiken op je verse tattoo.

Boek

Katerontbijt en kapsalon Grote kans dat je wel eens een Facebookpost langs hebt zien komen van blogger Leonie ter Veld. Op haar blog Gewoonwateenstudentjesavondseet.blogspot.nl deelt ze dagelijks het recept van haar avondmaal. Zowel de succesgerechten als de mislukkingen verschijnen dapper online. In 2013 ging de blog plotseling viral, van 1600 naar 25000 likes. Intussen staat de teller op 50.000 likes en bracht ze in oktober haar eerste kookboek uit. Alleen de beste gerechten kwamen door de selectie. Het boek bevat basisrecepten die iedereen wel lust en zou moeten kennen. Zelfgemaakte kapsalon, katerontbijt, spaghetti bolognese of Mexicaanse ovenschotel met 10.000 calorieën. Maar ook gezondere maaltjes. Denk aan courgettesoep, salade met vijgen en pistachenoten of pangasius met pijnboompittenprutje. Bij elk gerecht staat aangegeven hoe vies je vaat ervan wordt, hoe portemonneevriendelijk het recept is, en hoe idiot proof de bereidingswijze. Leonie’s nuchtere kijk op voedsel is een verademing. Geen gezever over lijnzaad, gojibessen en moerbeien: “Geef mij maar een frikandel speciaal, dat is pas superfood”, zo schrijft Leonie. Haar teksten vol enthousiaste uitroeptekens en capslock werken enthousiasmerend en geven elke noob het gevoel een viersterrenmaaltijd neer te kunnen zetten. Neem bijvoorbeeld de kip met roomkaas en zongedroogde tomaat in bladerdeeg. Vier ingrediënten, klaar in no time, en het ziet er super indrukwekkend uit. Leonie: “Zelfs met halfgaar bladerdeeg is dit gerecht goddelijk.” Eva Witte Gewoon wat een studentje ’s avonds eet, Leonie ter Veld, 175 pag. €20,Univers recenseert alles. Ook op UniversOnline.

Heb jij prangende vragen voor Ons Mam? Mail naar [email protected]


18. Science & Society

text Marten van de Wier photography Ben Bergmans illustration Marjolein Schalk

Cyrille Fijnaut:

Clubs for pot smokers The US, and its equivocal policy on drugs, ‘is just as hypocrite as it is large’, mayor Paul Depla of Heerlen ‘says impossible things’ and a fellow Professor in the North is called ‘the oracle of Groningen’. “The man is mistaken”, Cyrille Fijnaut adds. The Professor emeritus wears his heart on his sleeve. Especially when it comes to Dutch tolerance towards selling marijuana in coffee shops of which Fijnaut has been critical.

D

espite the fact that Fijnaut (1946) is officially retired, he still works as hard as ever. Cannabis and gambling – or rather the policies in this field – are what he calls his ’hobbies’. Only recently he published a book that he wrote with Professor Brice de Ruyver of Gent University called: De Derde weg. (The Third Road). The Tilburg criminologist strikes a remarkable note in it: international treaties must be changed, so that within limits the use and cultivation of cannabis can be legalized. Fijnaut wants to achieve this through non-commercial cannabis clubs where public health

Hide behind a tree for the cynics from abroad comes first. The current Dutch coffee shops must disappear as they are frequently involved with crime. Fijnaut calls this ‘striking the golden mean’ in a never-ending discussion between the supporters and opponents of legal cannabis cultivation. In favor is a group of mayors led by PvdA (Labor) mayor Depla (Heerlen). They hope that legal cannabis cultivation will put an end to criminal cannabis cultivation. The opponents, such as the Liberal Attorney General Ivo Opstelten see nothing in it.

Forsaken obligations “I understand Opstelten”, says Fijnaut. “Treaty-wise it’s impossible, regulating the cultivation of cannabis. We have already hugely forsaken our international obligations. The coffee shops


were a flywheel in the production of cannabis. We are a hub, not just for trade, as in the cases of cocaine and heroin, but also for cultivation.” He emphasizes: “We are Colombia! Now the time has come to say that the problem has become so huge that we have no other choice but to regulate cultivation. If we want to be the laughing stock of Europe, that’s what we should do. Hide behind a tree for the cynics from abroad. After all, the Netherlands are the ones who wanted this coffee shop policy.” But he also sees where the mayors are coming from. Fijnaut refers to the words formulated by a commission that brought an end to the alcohol ban in the United States. “If you have a law that forbids a product, and there is – one – not much public support for that law. Two: it’s hard to enforce the law across the board, and three: criminals can perfectly well organize the distribution on the black market. Is it realistically possible to uphold this law?” Therefore, the use of cannabis must be regulated. This is only possible by legalizing it, says Fijnaut. And the Netherlands has to do this in collaboration with other countries.

Step-by-step Is it realistic to want to change international drugs treaties? According

Science & Society .19

to Fijnaut it is. It can be done step-by-step, he explains. First you talk to the European nations that took the initiative of regulating free movement of people and services in 1985: Germany, France and the Benelux. They’re all hampered by drug problems, and are probably willing to think about a solution. Europe can take over the initiative, and put the subject on the international agenda. It’s possible with aid from countries in South and North America where the debate is also raging. How long will it take? Ten years, longer? “Not necessarily”, says

Fijnaut. “In a number of countries the problem is so great that they will want to hurry things along.” General Attorney Opstelten, with whom Fijnaut often agrees, isn’t pleading for legalized cannabis internationally, yet. “That’s a very tough discussion which he needs to conduct carefully and humbly”, says Fijnaut. “He can’t do that if a group of radical mayors is going to stab him in the back by saying he’s an old and outdated man who is losing his grasp on things.”

English language may harm Dutch science Four lecturers of the University of Amsterdam and VU University state that the role of the English language in academic education is too big. According to them it is detrimental to the development of certain disciplines that Dutch students and lecturers favor often half-baked English over their native language. Lucinda Dirven, Emilie Opstall, Mieke Koenen and Piet Gerbrandy wrote a Manifesto to preserve the Dutch language. The essence: prevent the advent of academics who use obscure English and on the other hand don’t optimally master their native Dutch language. The quartet is not against internationalization, on the contrary. The authors

write they are just being realistic. Dutch students should be taught in their native language. “It’s contradictory that students have to write academic texts in a foreign language while they don’t even fully control the technique in Dutch. Since the majority of students are going to work in the Netherlands anyway, English makes no sense.” Not coincidentally, all four teach Humanities. In disciplines such as History and Philosophy, language is more than a way of communication, precisely knowing every nook and cranny of a language is essential. In other words, you may be able to teach Economics with poor English, but many courses in the Humanities suffer greatly because of it.

The quartet gets support from de Volks krant-columnist Aleid Truijens. “Everyone is working under his ability. The lecturer who teaches in broken English and college students trying to cast their thoughts in half baked English.” In short: do not longer settle for half measures, but choose quality and genuine content.

Follow the American model Ironically, the manifesto is published in the same week that drastic cuts are announced for the School of Humanities at the University of Amsterdam. The Executive Board hopes a broad Liberal Arts College following the American model will save the School. Guess what the recommended language will be?


20. Science & School

text Bart Smout

Masterpiece

Getting angry helps Can anger lead to a better world? Most certainly, claims PhD candidate Janne van Doorn. For four years, she researched this human emotion. Her conclusion: anger most certainly has a prosocial side.

nate among us, helping victims and compensating victims. The latter is more common in the case of third party anger.”

Anger is often considered a negative emotion. It’s said to lead to violence and aggression. Unjustly so, says Van Doorn. “The idea that anger in all its aspects is a negative emotion is an underestimation.”

The reason is that in the case of third party anger you can focus on both the perpetrator and the victim. In personal anger situations people mainly focus on the perpetrator as they themselves are the victim. The cry for retribution is greater. When it comes to third party anger we tend to focus our attention on the other. We stick up for the victim and we even have a preference for compensation over punishment. However, it is essential that any injustice hasn’t been set right, yet. Van Doorn: “For instance, if a victim has already been compensated by the other party you’ll see that the experienced anger and the prosocial behavior diminish.” For example, Van Doorn’s research has shown that prosocial behavior as a result of anger can lead to higher donations to charities. This applies in particular to charities that have a recovery function such as programs that help victims of human trafficking build a new life. “This demonstrates beautifully how anger doesn’t just stimulate negative but also positive behavior towards repairing the damage.”

By extensively researching literature and studying human test subjects Van Doorn wants to shed more light on the phenomena of anger. Van Doorn distinguishes between personal anger and third party anger. In the first case, you’re angry because something has happened to you personally. In the second case you’re angry because something has happened to someone else. This distinction is crucial: “Personal anger often leads to aggression, revenge and dealing out punishment as a reaction to the injustice inflicted upon us. But anger can also have prosocial consequences such as supporting the less fortu-

Eureka! Local politics are failing

Local politicians aren’t reaching the citizens. Tilburg’s political scientist, Julien van Ostaaijen, analyzed the local elections held in March of this year and paints a bleak picture. Citizens don’t see any difference between the local parties and don’t feel involved with local politics. That some local politicians have turned to the internet and social media has hardly changed a thing in that respect. On top of that, many citizens vote with a national interest in mind so they don’t take the time to get to know the local parties. “Especially the fact that citizens don’t see much difference between the parties is something the parties can work on,” says Van Ostaaijen. Local politics would benefit from more choice and more polarization.


Janne van Doorn, On Anger and Prosocial Behavior.

Piketty-tax is a castle in the air

Thomas Piketty’s capital levy won’t see the light of day. That’s what Tilburg University’s Professor of Public Finance, Harrie Verbon, says in an interview with MeJudice. More and more Dutch political parties are seconding Piketty’s plea for raising taxes on capital to tackle growing inequality. According to Verbon, such a capital levy will only work on a European level to prevent capital flight. Such a European measure will never be taken

because European countries are doing all they can to attract the wealthy rather than scare them off. So, those who want more equality in the Netherlands will have to find other ways.

Struggle against Ebola

Woman should be more involved in the struggle against Ebola. And, effectively combating Ebola would benefit from a structural policy. This is what Mirjam van Reisen, Professor of International Social Responsibilities, wrote in NRC Handelsblad. Currently, the emphasis in the struggle against Ebola is on relief aid, which just goes to show that the disease is considered a temporary crisis. But according to Van Reisen, the rapid spread of the disease requires structural and long-term aid. On top of that, 75 percent of all Ebola victims are women as they are usually the ones left to take care of ill family members. Nevertheless hardly any women have been made Ebola envoys. That’s sending out the wrong message, says Van Reisen.

International .21

text Nordin Ghoudani and Eva Witte illustration Pascal Tieman

I am not IS A heavy battle is waging between IS fighters and Syrian and Iraqi residents in the Middle East. IS fighters are making headlines with the atrocities they commit; their adversaries’ chopped off heads are proudly shown on social media. All for the sacred goal: founding an Islamic State. The war is also having its influence on the positions of Muslims in the Netherlands. In September, Ahmed Aboutaleb, the Rotterdam mayor, contended that Muslims should publicly denounce IS. The comments made by the Netherlands’ first Moroccan mayor ever didn’t go down well with everyone: especially Muslims were not amused. Univers asked students at Tilburg University for their opinion. Should Muslims publicly denounce IS or not?

“I

never joined them so how can I disassociate myself from something I was never part of?” says 20 year-old Ikram Rhioui, who studies Liberal Arts and Sciences. Bilal el Amraoui (20, Fiscal Law) agrees with him. “By just demanding Muslims to denounce IS, we’re suggesting a number of things. First of all, we’re reinforcing the notion that Islam stimulates people to commit such crimes. It attributes many negative aspects to Islam which leads to the second point, which is that all Muslims are capable of succumbing to such idiotic ideas.” Luc van der Veen (25, Entrepreneurial Law) understands that not all Muslims want to denounce IS en masse. “I think it’s tricky to denounce fellow Muslims within the Muslim culture. Nevertheless, it does seem a good idea if Dutch Muslims were to condemn IS’ behavior. It could contribute to non-Muslims realizing that IS’ behavior isn’t a standard for condemning Islam in its entirety.” →


22. International

‘Debating the crisis of ISIS’ by Awake International and Cicero

I am not IS Muslims should denounce IS for pure practical reasons, according to Arabist Jan Jaap de Ruiter of TiU. “IS supporters are damaging Islam’s good reputation. Obviously not the entire Islam can be held accountable for this; Dutch Muslims have nothing to do with what’s happening in Iraq and Syria. Nobody can ever be held responsible for someone else’s behavior. However, I would advise Dutch Muslims to react and point out what Islam does stand for, purely for pragmatic reasons. This way, you demonstrate that IS is abusing Islam but that it has absolutely nothing to do with you.”

“All it takes is one beheading and we’re back to square one.”

Mindset The position of Muslims in the Netherlands seems to be in jeopardy. The question is whether it’s just IS that is to blame for this. Jan Jaap de Ruiter doesn’t think so; according to him the overall mindset towards Muslims is generally negative. “It’s hard to pinpoint exactly where it’s going wrong. Millions of Muslims represent their Islamic identity in both liberal and conservative ways throughout Europe. The rest of the European population responds to that. I think it has to do with how some Muslims react to women’s and gay rights. This goes against Western values. And many Dutch people are simply tired of the debate on Islam just like many people are fed up with the Black Pete discussion. They think: the Muslims should adapt to our culture. That’s the main pain point. On the other hand, there are a number of positive sounds. There are gay groups within Islam and imams who marry gay couples. However, this isn’t sinking in with the general public, yet. ” De Ruiter agrees that IS most certainly has an effect on the position of Dutch Muslims: “All it takes is one video of a beheading and we’re back to square one.”

Wilders Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO), an organization that represents 84 percent of the Dutch mosques, thinks along the same lines. The organization recently publicly denounced the terrorist movement IS. According to the CMO, which speaks on behalf of 380 mosques in the Netherlands, the Dutch Muslim community does not feel in any way affiliated with IS’ practices. However, the organisation does say that the Muslim community should be the first to take the responsibility of ensuring that the small group of IS sympathizers doesn’t radicalize any further. The CMO is ashamed to see that some young Muslims have publicly sympathized with IS. However, part of the problem is that they’re not satisfied with their own position in the Dutch society. That’s why the CMO believes that the Dutch Muslim community should join forces and take preventative measures against further radicalization.


“This is a process of years with highlights around Geert Wilders”, Bilal tells us. “The Dutch climate of Islamophobia is reinforced by groups such as IS.” Besides IS the media are also to blame, says Tilburg student of Economics and Computer Science Ammar Al-Jazaeri (29). “The media blast into our living rooms with news on Islam and Muslims, 95 percent of which is negative. It’s hardly illogical that the position of Dutch Muslims is wobbly.” Luc has also noticed the role the media play. “It’s more and more noticeable that news reports are partly responsible for causing fear. This has an added effect in the sense that people are possibly becoming more vigilant and fearful of Muslims. It doesn’t bother me personally and so far it’s an issue that doesn’t have a direct effect on me. But I do think that many Dutch people don’t take such a sober approach and perhaps they are becoming

International .23

Mysterious characters that a way different accent

Column

Make the unknown your home more suspicious and afraid of all Muslims., Which is a bad thing, by the way.”

Anti-Islam sentiment It turns out that most of the Muslims we spoke to at the university have not been held accountable for IS’ deeds by anyone. Ikram feels the same. “I do discuss the subject with my fellow students, but that’s just out of interest for what’s going on in the world.” Neither has Bilal been directly held accountable for it. “Because of how I look people don’t associate me with Islam. Nevertheless, there is a lot of anti-Islam sentiment on Facebook and it’s often combined with the Black Pete discussion. People wanted to boycott the Hema because they didn’t want to depict Black Pete as being black in their advertising campaign. However, Hema did continue to sell headscarves. This just shows that Islam is portrayed in a negative way, even when it comes to subjects that have nothing to do with Islam. People are looking for ways to vent their anti-Islam sentiments. On top of all this, I’ve witnessed how people in the streets yell things like ‘Fuck off with that head rag’ to women wearing headscarves. ”

Rotten apples Where do we go from here? What do Muslims need to do to improve their position in the Netherlands? Start up a dialogue with as many people in your surroundings as you can, is Ammar’s opinion, and explain that the atrocities committed by IS have nothing to do with Islam. Bilal: “As a student, I try to promote awareness and education in every possible way. With Awake International we try to organize as many debates, symposia and master classes on these matters, as possible.” Ikram won’t be handing out flyers in the streets to improve the perception of Islam. “If I hear anybody talking crudely about Islam I often try to point out that there are rotten apples in every religion, section of the population, industry or student association. That doesn’t give people the right to generalize. This doesn’t mean that it’s fine to generalize.”

Congratulations! You’ve made it out. You’re navigating foreign seas (or at least, exploring foreign bicycle lanes). Look at you, all grown up, so... so out there. So far out of your comfort zone. You’re like the Indiana Jones of our time, studying the strange autochthons and reasoning with mysterious characters that have an accent way different from yours. This sense of adventure has been what’s kept you going ever since you arrived. Perhaps even today, you’re still able to catch and savour the taste of your incredibly unique experience abroad. But you’ve probably noticed that actually, now that you’re settling down and taking your marks, the bulk of your excitement has worn off and the adventure has taken up a new form. It’s not so much about making it out of the comfort zone anymore. You’ve done that already: you’re here. Now, it’s about turning your new environment into a new comfort zone. Everyone deals with it differently. Some expats turn their homes into a mix of colourful stereotypes, filling every corner with trinkets that represent their home country and culture, and plaster every picture they have of their friends and family all over their walls. Others will criticise their host country, or constantly compare it with their own – don’t hate them for it; they are just going through their grieving process. Others still will find comfort in little things: books they like to re-read, friendships with other nationals, a candle that smells like home, or a sport they used to play. Whatever it is that makes you feel happy and whole, you should invest in it. After all, you’ve already made a big step: from home to the unknown. But now that the unknown has revealed a few of its secrets, it’s okay for you to indulge in the things which make you feel safe. Every day is going to be some kind of adventure, anyway. Marianne Lalande Liberal Arts student


International starts here

Clubs for pot smokers English language may harm Dutch science

I am not IS

no. 05 November 20, 2014

Independent magazine of Tilburg University

Arie de Ruijter vertrekt Fijnaut wil cannabisclub. Het nieuwe spieken. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Recommend Documents