De tragiek van de toerist De TOP-week in woord en beeld. Over de TOP. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

De tragiek van de toerist De TOP-week in woord en beeld

Over de TOP

Onafhankelijk magazine van Tilburg University

no. 02 5 september 2013

02. En passant

Overal zwembandjes – wel toepasselijk voor een strandvakantie

Column

Vakantie Ik lees graag, ik lees veel, ook op vakantie. Zo had ik mij met mijn boek geïnstalleerd op het terras van ons zes sterren all inclusive resort aan de Turkse kust, voorzien van een verfrissende cocktail met parapluutje en alcohol. Ik keek om me heen en bezag de andere hotelgasten, merendeels slechts gehuld in badkleding. De badkleding was erg klein. Of de lichamen waren te groot, dat kan natuurlijk ook. Veel roodverbrande mannen met bezwete koppen, dikke buiken en sterk behaarde schouders. Met bijpassende vrouwen of vriendinnen. Overal zwembandjes – wel toepasselijk voor een strandvakantie. Veel tatoeages. Heel veel tatoeages. Op armen, benen, borsten, nekken, ruggen en waarschijnlijk ook op plaatsen waar ik liever niet aan denk. Vrouwen die de namen van hun kinderen op hun lijf hadden laten zetten: Esmeralda, Miranka, Delano. Zouden ze anders vergeten hoe ze heetten? Heel goed mogelijk met zulke namen. Ook mannen die de naam van hun

Tips? Mail de redactie: [email protected]. Tweeten kan ook: twitter.com/ universtweet.

U-raad zonder voorzitter De U-raad zoekt een nieuwe voorzitter en dat is geen kattenpis. Een vergadertijger met autoriteit, die niet bang is om de hotshots op deze uni zonder handschoentjes aan te pakken. Dick Akerboom is al jaren voorzitter en wilde vorig jaar al afscheid nemen. Er bleek echter geen kandidaat van zijn statuur voorradig. Er komt een campagne voor een opvolger voor Dick. Paffen in de buitenlucht Het rookbeleid op de uni is nog verder aangescherpt. Ook in de rookruimtes mag voortaan niet meer aan sigaren en zelfgedraaide stickies worden gelurkt. De schoonmakers hoeven dus niet langer koffiekopjes met uitgedrukte peuken in een laagje water op te ruimen. Medewerkers zijn nu genoodzaakt om buiten de TiU-gebouwen een rookplek te zoeken.

Univers 5 september 2013

vrouw in inkt hadden laten vereeuwigen. Zou dat uit liefde zijn gedaan? Ik keek naar de stugge, zwijgende koppen, naar de verbeten trekken rond de mond, de huidplooien, de dode ogen – en ik kon me het moeilijk voorstellen. Misschien vroeger, toen de gulden nog een wettig betaalmiddel was. Ik liet mijn blik nog een keer gaan over de verzamelde vleeswaren die mij omringden en ik pakte mijn boek en ging op zoek naar de passage waarin staat dat God de mens naar zijn evenbeeld heeft geschapen. Ik kon het me moeilijk indenken. Uithuilen en opnieuw beginnen? Ik keek naar de lucht. Strakblauw. Geen wolkje te zien. Een nieuwe zondvloed viel voorlopig niet te verwachten. Ik bestelde een nieuwe cocktail en vroeg of er deze keer meer alcohol in mocht. Erik-Jan Broers is docent aan de rechtenfaculteit. Lees zijn blogs op UniversOnline.

(Advertenties)

Inhoudsopgave .03 Colofon

12.

Adres Postbus 90153 5000 LE Tilburg [email protected] www.universonline.nl Basisontwerp Unit20: Yoe San Liem en Maud van Velthoven Cover Voor: Dolph Cantrijn Achter: Susanne Maathuis Druk PrismaPrint Advertenties [email protected] Uitgave Univers is het driewekelijks onafhankelijk magazine van Tilburg University Volgende editie Univers 3 verschijnt op 26 september 2013 Redactieraad Annemarie Hinten (voorzitter), Jasper Haenen, Marcel Zeelenberg, Antony Pemberton, Jos Straathof (Walther Verhoeven, adviseur) Dit nummer is gemaakt door Francine Bardoel, Erik-Jan Broers, Dolph Cantrijn, Gerrie van Dooren, Adrian van den Eerenbeemt, Thuur Hutjens, Luuk Koelman, Sonia Kolasinska, Sylvia Kuijsten, Susanne Maathuis, Charles Peter, Jane Peijen, Iris Scherphof, Bart Smout, Mathijs Sukel, Malini Witlox, Rik Wassens, Marten van de Wier, Esra van der Wolk, Zoë-Amber Wolters.

08.

20.

Thuur Hutjens, TOP-week kindje & Rik Wassens, TOP-week papa

De TOP-week zit er weer op. Carnaval is in het zuiden van Nederland het grote feest, maar de TIK/TOP doet niet onder voor deze vrolijke traditie. Deze vijf feestdagen scheiden het schuim van het bier en je puberbestaan van de meest sensationele tijd van je leven. Toch staat deze traditie niet alleen in teken van dolle pret. Het was hard werken voor het introductiekindje en de mentor van onze redactie. Univers-reporterpapa Rik regeerde met harde hand over zijn kroost en is zijn stem sinds de TOP nog steeds kwijt. Verslaggeverkindje Thuur ging gebukt onder de hevige groepsdruk en er komt nog steeds bier uit zijn oren! Lees verderop hun verhalen over kippenvel tijdens de biercantus, puberende kindjes en gele kaarten voor het bestellen van non-alcoholische dranken.

08.

Passion, Fear & Faith

12.

De TOP-week van Rik en Thuur

04. Buzz 06. Pics

Een nogal tragisch figuur. Zo omschrijft ‘vakantie-

Univers beschrijft de jaarlijkse TOP-week deze

filosoof’ Ruud Welten de moderne toerist, met zijn

keer van binnenuit, met behulp van onze redac-

08. Passion, fear & faith

zucht naar authenticiteit. ‘Toerisme is meer dan de

teuren Rik en Thuur. Een reportage. ‘Papa, ik

11. Opinie

wereld overvliegen om mooie plekjes af te vinken.’

moet plassen.’

12. Coverstory

11.

Ambtenaren worden geen psychiaters

20.

Thesis trouble shooting

“Ambtenaar wordt jeugdpsychiater”, kopte de Tele-

Are you fretting over the right subject for your

graaf nadat bekend werd dat gemeenteambtenaren

thesis? Because at our University you get to write

een cursus jeugdpsychiatrie gaan volgen. Veronica

two of them. But don’t worry, we will get you

Smits, onderzoekster familie- en jeugdrecht aan de

started. Just read the Univers ‘manual’.

TiU bestrijdt de suggestie van de krant.

15. Univers 50 16. Lifestyle 18. Science & society 19. Science & school 20. International 23. What's in the world


04. Buzz

coördinatie Malini Witlox

Knipoog

;)

Kutblad uit de bakken

Nieuws

Pretpark voor de arbeid Een dagje de deur uit? Zin in achtbanen en spookhuizen, maar geen zin om naar Kaatsheuvel of Parijs te rijden? Dan heb je geluk. In de Tilburgse Spoorzone komt mogelijk een nieuw pretpark met verschillende attracties rondom het thema arbeidsmarkt. Kostenplaatje: tussen de 45 en 73 miljoen euro.

Het park ‘Mijn Toekomst Werkt!’is een initiatief van ondernemers Han Peekel en Steve Sichtman. TiU is, onder meer met arbeidsmarktprof Ton Wilthagen, als kennispartner betrokken bij de plannen. Wat voor attracties je zoal kunt verwachten? Onder meer de Spiegels van Zelfvertrouwen, het Spookhuis van de Mislukte Carrière en de Achtbaan van de Sollicitatie. Het park moet in 2017 geopend worden. Adviesbureau ZKA Consultants & Planners heeft onderzoek gedaan naar de haalbaarheid en 250.000 tot 400.000 bezoekers per jaar zijn realistisch, blijkt uit de benchmark. De consultants onderscheiden twee doelgroepen: zakelijke bezoekers die voor congressen en cursussen komen en dagen verblijfbezoekers (studenten, scholieren, werknemers, werkzoekenden) die voor het park komen. De bezoekers zullen naar verwachting tien tot 20 miljoen euro per jaar besteden, waarvan 70 procent in het park. Het park levert 150 tot 350 banen op, aldus ZKA.

Als je studentenblad toch Honi Soit heet (kort voor honi soit qui mal y pense – schande aan wie hier kwaad over denkt), kun je best achttien vagina’s op de cover zetten. Dat is ook maar gewoon een lichaamsdeel zoals een hand, neus, tong of kleine teen, vindt de redactie van het blad, uitgegeven door de studentenraad van de University of Sydney. Want op film en foto zie je vooral plastic Playboypussies. En dat maakt veel vrouwen onderzeker over die van zichzelf. Vandaar de cover met foto’s van achttien echte studentenkutten met persoonlijkheid en meer of minder haar. Dat was het plan. Maar de collega-studenten van de Studentenraad maakten zich vooraf toch zorgen. En geraadpleegde juristen deelden die. Er werd besloten tot zelfcensuur: zwarte balkjes die bij wijze van digitale brazilian de business parts afdekken. Zo’n onherkenbaarheidsbalkje is ook een statement en sluit aan bij de boodschap van het blad. Eenmaal gedrukt en in de bakken, bleek er toch nog een probleempje. De balkjes waren niet zo zwart al sommigen wel zouden willen. Ze waren zelfs ietwat doorzichtig. Foutje van de drukker, aldus de hoofdredacteur. De geschrokken Studentenraad haalde snel alle Honi’s uit de bakken en zette ze achter slot en grendel. Inmiddels is het blad met de gewraakte gecensureerde cover toch op een beperkt aantal plaatsen weer verkrijgbaar. Voor de echte liefhebbers is zelfs een balkloze versie beschikbaar. Op vertoon van id (je moet wel 18 jaar of ouder zijn), te verkrijgen op het kantoor van de Studentenraad. In plastic gesealed, met waarschuwing voor seksueel expliciete inhoud. Precies de boodschap die de redactie niet wilde geven met dat nummer.

Na een hete zomer mogen de studieboeken weer uit de kast. Heb je zin in het nieuwe collegejaar?

“Wij willen werk associëren met plezier en bijdragen aan de noodzakelijke innovatie van de arbeidsmarkt”, schrijven de initiatiefnemers in hun masterplan. Door het inspiratiepark moeten mensen gaan nadenken over de veranderingen op het gebied van werk. Zo moeten de problemen op de arbeidsmarkt opgelost worden.

Nu al? Doe mij maar meer zon, zee en strand

Ach, over een paar weken ben ik het zwoegen weer gewend

(39%, 32 Votes)

(17%, 14 Votes)

Jazeker, dit is het begin van een belangrijk studiejaar

Gelukkig! Ik was de verveling spuugzat

(34%, 28 Votes)

(10%, 8 Votes)

Totaal aantal stemmen: 82 Amber Bindels (24), bachelorstudente Bestuurskunde “Ik zit nog vol frisse energie aangezien ik net begin aan mijn studie. Dit is een nieuw begin voor mij en na het behalen van mijn propedeuse Journalistiek een belangrijk studiejaar. Ik heb Bestuurskunde in volle overtuiging gekozen en wil heel erg graag dat het goed gaat. Daar ga ik heel erg mijn best voor doen.”

Lily Lange (19), bachelorstudente Psychologie “Ik verveelde me, en had het wel gehad met de vakantie. Ik begin nu aan mijn eerste jaar Psychologie. Als ik me daarop voorbereid, hoeft het voor mij niet lang te duren voordat ik kan beginnen.”

Ga naar UniversOnline en stem op onze nieuwe poll.

Nederland loopt voorop bij Open Access

UniversOnline Univers 5 september 2013

Wetenschappers publiceren hun artikelen steeds vaker in Open Access tijdschriften. In Nederland, België, Ierland, Malta, Denemarken, Litouwen, Estland en Portugal is meer dan vijftig procent van deze artikelen beschikbaar via Open Access databases. Hiermee lopen deze landen voorop.

Groen licht voor studentenwoningen Noordhoekring

Er komen 170 studentenwoningen aan de Noordhoekring. Vastgoedondernemer Bas van de Ven heeft een vergunning gekregen voor de bouw van een honderd meter lang pand, in de volksmond al ‘de worst’ genoemd.

Veel privaat geld naar Nederlandse universiteiten Nederlandse wetenschappers scoren uitstekend als het gaat om sponsoring. Van alle Europese wetenschappers halen ze het meeste op aan private investeringen: gemiddeld 72,800 dollar.

Buzz .05

Ik ben niet op zoek naar een oplossing maar naar een welgemeend schouderklopje

ff bellen

Column

met Iris van Hoeve

De TOP-week kende dit jaar een andere opzet. Er was een nieuwe centrale locatie en Fontys besloot in mei uit de introductieweek te stappen. Desondanks blikt voorzitter Iris van Hoeve terug op een prima week. Hoe is de TOP-week ‘nieuwe stijl’ bevallen? “Een week van tevoren is het altijd spannend, want er moet zo veel gebeuren. Maar het was stralend weer en de nieuwe locaties zijn goed bevallen. Over de Spoorzone hebben we veel positieve reacties ontvangen van mentoren en deelnemers. Alle activiteiten waren dit jaar een beetje om de Spoorzone heen, dicht bij het centrum. Vorig jaar was onze hoofdlocatie een tent in Het Laar. Die had ook veel sfeer, maar de hallen van

de oude NS-werkplaats mochten we zelf inrichten. Hier hadden we meer mogelijkheden om er een mooie locatie van te maken.” Fontys Hogescholen stapte in mei uit de TOP-week. Welke invloed had dit op het aantal aanmeldingen voor de introductieweek? “We hadden evenveel deelnemers als vorig jaar, waaronder 200 Fontys-studenten. Vorig jaar deden er 400 mee, maar dit jaar hadden we meer universitaire studenten. Bovendien zijn de sponsorinkomsten dit jaar gelijk, of hoger dan vorig jaar. Het blijft natuurlijk het mooiste als het een grote week is voor universitaire en hbostudenten.”

Proost

Kruikenstad rules! Prijzen, prijsjes, benoemingen, subsidies, schouderklopjes en veren in de reet; het academische wereldje zit er vol mee. Univers licht er de mooiste uit.

Dan ga je toch lekker fietsen? Fietsen en lekker gaan in mijn hoofd niet samen. Eigenlijk vind ik alle fysieke inspanningen per definitie niet ‘lekker’. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk – knipoogknipoog –. Liever lui dan moe, nietwaar? Het is gewoon zo makkelijk om te zeuren over de verbinding tussen Dongen en de universiteit. Ik ben dan ook niet op zoek naar een oplossing, maar naar medeleven. Ik wil alleen een welgemeend schouderklopje voor het feit dat ik me elke keer als een sardientje een bus in moet persen om in een uur een stuk af te leggen, dat met de auto in twintig minuten te doen is. Leuk, samen gaan wonen met je vriend in een pittoresk dorpje aan de rand van het prachtige Tilburg. Totdat je opeens ergens moet zijn. En geen auto hebt. Want daar heeft meneer met zijn dagelijkse wereldreis naar Den Haag natuurlijk meer recht op. Uiteindelijk besloot ik afgelopen week dapper op de fiets te stappen. Zo erg kon het niet zijn, toch? Ver ben ik niet gekomen. Ik werd namelijk fris en fruitig wakker, vol goede moed om aan mijn fietstocht te beginnen. Toen deed opeens mijn internet het niet meer. En tsja, zonder internet kon ik mijn route natuurlijk niet bekijken. En geen muziek luisteren. Neenee, dat was vast en zeker een teken dat ik niet voorbestemd was om te gaan fietsen. Dus stond ik niet veel later weer af te zien in een volgepakte bus. Misschien doe ik volgende week wel een nieuwe poging. Of koop ik een auto. Of, beter (en makkelijker) nog: zeur ik gewoon verder! Zoë-Amber Wolters (23) is student Communicatie. Haar blogs zijn te lezen op UniversOnline.

Hiep hiep hoera voor onze eigenste knusse kneuterige kruikenzeikerige stad Tilburg. Volgens radiozender SLAM! FM namelijk de beste studentenstad van Nederland. Gastvrijheid, hoge kroegdichtheid, slaapplaats krijgen is geen probleem en gratis biertjes al evenmin, ontdekten de studentenstedentesters. Het Tilburgse uitgaansleven is perfect voor studenten en er zijn heel veel leuke verenigingen, aldus de jury. Prachtig natuurlijk en alleen een kniesoor merkt daarbij op dat de studentenstedenvergelijking beperkt bleef tot de steden Tilburg, Eindhoven, Rotterdam en Wageningen.

Tweets

‘Lesgeven te vaak gezien als straf’

Nederlandse professoren staren zich blind op publicaties. Daar zijn ze echter niet alleen voor aangesteld. Ze zouden meer eer moeten ontlenen aan het lesgeven. Dat betoogt Barbara Oomen, Dean van het University College Roosevelt in de NRC.

Tot zover het oude nieuws. Elke dag vers nieuws? Ga naar UniversOnline!

Een nieuwe stad, een nieuwe studie! Op naar een jaartje Tilburg. Dag 1 van de master Bedrijfscommunicatie en Digitale Media #uvt @LisanneV92 op 26 augustus

Ohja, studenten met pruiken, roze petjes en Amerikaanse vlaggen om hun nek.. De #topweek is weer begonnen #UvT #TiU @kvonharenberg op 19 augustus

Univers zoekt nog een studentcolumnist voor deze wisselcolumn. Interesse? Mail naar [email protected]

Spanning, zenuwen, oh goeie god wat doe ik hier! #UvT @SophievanStrien op 22 augustus

Wordt dit dan toch echt mijn laatste dag #UvT-bieb ooit? We weten het om zes uur. #wordtvervolgd #spanningensensatie #brengchampagne @JosRouw op 25 augustus Univers 5 september 2013

06. Pics

fotografie Dolph Cantrijn


Pics .07

Color Kickoff Wat is er nou leuker dan vies worden? Aan het begin van TOP-week kon je even kind zijn bij de MAK Color Kickoff. Een geel of blauw bandje is nodig om mee te doen, een kroegshirt is blijkbaar ook gewenst. De economiestudenten en mentoren gooien met verve het gekleurde meel, het

kindje links kijkt wat zorgelijk. Een beetje laf was het wel, want je kreeg een regenjasje om je kleren te beschermen tijdens het kleurgooien. Dat was nodig vanwege de colleges die volgden, de harde werkelijkheid na kwartiertje spelen.



We mogen onszelf als toerist wel wat serieuzer nemen


Passion, fear & faith .09

Net zoals in de jazz improviseer ik graag

tekst Bart Smout fotografie Jane Peijen

Na de vakantieman heeft Nederland nu ook een vakantiefilosoof. Ruud Welten publiceerde een boek over toerisme en trok daarmee behoorlijk wat aandacht. “De toerist is een metafoor voor de moderne mens.”

N

ee, hij is niet bang om flauw te vallen. Op het moment dat ik Ruud Welten spreek staat hij op het punt om op vakantie naar Florence te gaan. Daarmee treedt hij in de voetsporen van de Franse schrijver Stendhal, over wie Welten veelvuldig schrijft in zijn meest recente publicatie, Het ware leven is elders. Stendhal werd zo gegrepen door de schoonheid van Florence dat hij spontaan tegen de vloer ging. Welten verwacht dat hij wel op de been blijft. En mocht hij flauwvallen, dan heeft hij in ieder geval zijn dochter bij zich, die hem vergezelt in de Toscaanse hoofdstad. “Sinds ik Het ware leven is elders heb gepubliceerd vragen mensen de hele tijd wat ik op vakantie doe,” vertelt Welten terwijl hij koffie zet. “Ze denken dat ik iets tegen toerisme heb. Maar ook ik ga gewoon in de rij voor het Uffizi staan. Ook ik wil de bekende kunst en de beroemde plekken zien. Bovendien ga ik samen met mijn dochter, dus we zullen een hoop gaan shoppen.” Welten maakt een bijzonder ontspannen indruk. Hij lijkt het soort man dat geboren is met een vakantiegevoel. Blootsvoets loopt hij met de koffie door zijn rommelige huiskamer, ondertussen druk pratend. Welten heeft ook alle reden om ontspannen te zijn. Als filosoof timmert hij al een tijdje aan de weg, maar sinds kort lacht het succes hem toe. Het ware leven is elders kreeg mooie recensies in onder andere Trouw en De Groene Amsterdammer. Welten mocht bij verschillende media aanschuiven. Ineens is hij de vakantie-expert. Wil je weten hoe zinvol reizen eruit ziet, dan moet je Welten aan zijn mouw trekken.

Je schrijft in je boek: “De tragedie van het toeristenbestaan bestaat hieruit, dat de toerist op plaatsen komt die de leegte van zijn bestaan alleen maar vergroten.” “Ja. Veel toeristen gaan op reis omdat ze iets missen, namelijk echtheid. Ze denken: bij ons is alles nep en hetzelfde, maar er moeten nog plaatsen zijn waar je in contact kan komen met ‘de ander’, om even abstract te spreken. Dat komt in eerste instantie omdat we juist geneigd zijn ons in te dekken tegen andersheid. Ik heb zelf ooit als muzikant gewerkt in een tourist resort in Marokko. Daar kwamen vooral Franse toeristen die vrijwillig in een soort van omgekeerd concentratiekamp verbleven. Echt, dat kamp was omheind met enorme muren. Alleen dienden die er niet voor om de Fransen binnen te houden, maar om de Marokkanen buiten te houden. Die Fransen gingen niet op eigen houtje naar Tanger, de stad in, dat vonden ze gevaarlijk. Maar binnen zaten ze wel naar films te kijken over de lokale Marokkaanse cultuur. Dat is voor mij een grondmodel van onze moeizame verhouding tot de ander.” Waarom is die verhouding zo moeizaam? “Toerisme komt neer op het willen vangen van de wereld in clichés. Het heeft sterk de neiging om de wereld in een paar simpele plaatjes te vatten. De complexe realiteit wordt zo vereenvoudigd. In die zin is de toerist een metafoor voor de moderne mens. Die gebruikt eveneens een overdaad aan clichés om vat op zijn leven te krijgen. Maar juist daardoor kom je niet in contact met het ‘echte leven’. Toerisme is vaak een mislukte ontmoeting met de ander. Kijken hoe een local in een rieten rokje rond een trommel danst heeft natuurlijk weinig te maken met authenticiteit.”

De moderne toerist is volgens Welten een nogal tragisch figuur. In zijn hunkering naar authenticiteit trekt hij de wereld over, op zoek naar die ene onbedorven plek. Die bestaat natuurlijk niet. En als zo’n plaats wel wordt gevonden, maakt de toerist hem meteen onauthentiek. Het ‘echte leven’ verandert dan in een toneelstuk, bedoeld om de toerist te behagen. Zonde, want we kunnen best wat opsteken van reizen. “We mogen onszelf als toerist wel wat serieuzer nemen,” meent Welten. “Toerisme is meer dan de wereld overvliegen om mooie plekjes af te vinken.” Als puntje bij paaltje komt geeft Welten toe dat zijn vakantie naar Florence niet alleen draait om het bezoeken van hotspots. “Stiekem ga ik ook een beetje veldwerk verrichten. Ik heb veel over Stendhal geschreven maar ben nog nooit eerder in Florence geweest. Wat heeft hij daar gezien? Wat voor indruk maakt dat op mij? Daar ben ik wel benieuwd naar.”

Je hebt eerder een boek over terrorisme geschreven, Zinvol geweld. In de strijd tegen terrorisme streven we het goede na, maar veroorzaken we juist meer kwaad, schrijf je daarin. Net zoals de toerist authenticiteit najaagt en het tegendeel vindt. Zijn mensen volgens jou per definitie tragisch? “Ja. Niet dat ik denk dat het leven alleen maar kommer en kwel is. Ik denk wel dat mensen altijd iets willen bereiken. Iedereen heeft een bepaald beeld van hoe zijn of haar leven eruit moet zien. Het is mijn overtuiging dat je dat beeld nooit zult bereiken. Ook hier zorgt het denken in vastomlijnde plaatjes weer voor ongeluk. Filosofie is voor mij een soort breekijzer, waarmee je die clichés te lijf gaat. Dat is voor mij een noodzaak, zeker nu de geesteswetenschappen steeds meer volgens vaste formules gaan werken.”

Ruud Welten (Etten-Leur, 1962) is universitair docent filosofie op Tilburg University. Daarnaast is hij lector in de ethiek aan Saxion University of Applied Sciences. Voordat hij in 2001 promoveerde in de filosofie studeerde Welten af aan het conservatorium in Rotterdam. Zijn boek Het

ware leven is elders verscheen bij Uitgeverij Klement. Momenteel werkt Welten aan een boek over reisliteratuur, dat naar verwachting in maart 2014 verschijnt. Welten is getrouwd en heeft een dochter. Voor meer info: ruudwelten.blogspot.nl



Als ik vijf jaar met iets bezig ben gaat het me vervelen Op mijn vraag wat hij daarmee bedoelt staat Welten op en loopt naar zijn boekenkast. Hij komt terug met Hard Times van Charles Dickens, slaat het boek open en leest hardop voor: “Now, what I want is, Facts. Teach these boys and girls nothing but Facts. Facts alone are wanted in life. Plant nothing else, and root out everything else.” Welten legt het boek op tafel en kijkt me indringend aan. “Deze passage beschrijft heel goed wat er op dit moment plaatsvindt in de wetenschap.” Er is teveel aandacht voor feiten? “Vaak krijgen studenten alleen maar feiten geleerd. De complexiteit wordt vergeten, werken met datasets lijkt het antwoord op alles. Data zijn de heilige graal voor de waarheid. Wat er dan gebeurt is dat zaken heel eenduidig worden voorgesteld. Onwerkelijk eenduidig. We streven ernaar zaken objectief te maken. Waar ik in geïnteresseerd ben is dingen juist zo subjectief mogelijk te maken.” Objectivivering is een gevaar voor de wetenschap? “Voor de geesteswetenschap. Ik bemoei me niet met de fysica. Ik wil studenten graag meegeven dat je niet alles kan meten. Dat is een enorme drijfveer voor mij. Het hele onderwijs wordt kapot gemaakt, omdat wij denken dat kwaliteit alles te maken heeft met meetbare resultaten. Terwijl dat echt maar tot op beperkte hoogte kan. De snelle opkomst van de wiskunde en de meetkunde sinds de 17e eeuw hebben ons het hoofd op hol gebracht.” Onze welvaart komt er anders wel voor een groot deel uit voort. “Klopt. Maar wat je nu ziet, is dat de geesteswetenschappen de werkwijze van de ‘harde wetenschappen’ willen kopiëren om zo hun succes over te nemen. Daardoor zijn de geesteswetenschappen bezig hun eigen graf te graven. Mensen interpreteren


is iets anders dan mensen meten. Als je de kwaliteit van een filosoof alleen maar afmeet door zijn publicaties te tellen begrijp je niets van filosofie. Een universiteit moet meer zijn dan een feitenfabriek.” Is dat een angst, dat de wereld kapot gekwantificeerd wordt? “Ja. Daarom hou ik zo van muziek. Ik denk dat mijn passie voor muziek te maken heeft met mijn afkeer van beelden. Muziek bewijst dat het kan. Dat er een enorme rijkdom bestaat buiten de feiten en gestolde beelden om.” Voordat je als filosoof promoveerde heb je het conservatorium doorlopen. Was een carrière in de muziek niks voor jou? “Ik heb een tijdje mijn geld verdiend met piano en contrabas spelen. Er was een periode dat ik veel op bruiloften, partijen en bedrijfsfeesten speelde. Dat was ontzettend leuk. Ik denk dat ik alle hotels van Nederland wel heb gezien.” Wanneer dacht je: ik ben klaar met de muziek? “Dat heb ik nooit gedacht. Het liep gewoon zo. Toen ik afstudeerde als filosoof stroomden de klusjes vanzelf binnen. Een gastcollege hier, een college overnemen daar, cursussen geven, ik ben daar in meegegaan.” Van de muziek naar de filosofie. Je hebt allesbehalve een rechtlijnige carrière. “Als ik vijf jaar met iets bezig ben geweest gaat het me vervelen. Daardoor heb ik in mijn leven veel verschillende dingen uitgeprobeerd. Die wispelturigheid zorgt ervoor dat ik niet zo snel hoogleraar wordt, daarvoor moet je jezelf van jongs af aan op dat ene doel richten. Maar dat past niet bij mij. Net zoals in de jazz improviseer ik graag.”

Opinie .11

tekst Veronica Smits fotografie Dolph Cantrijn

Opinie

De ambtenaar als psychiater? Er is veel reuring ontstaan over de suggestie dat gemeenteambtenaren na een zesdaagse cursus ‘jeugdpsychiatrie’ diagnoses zullen stellen bij kinderen. Een onterecht en verkeerd beeld, vindt docente familie- en jeugdrecht Veronica Smits.

D

e verantwoordelijkheid voor de toekenning en uitvoering van specialistische zorg voor onze kinderen zal met ingang van 1 januari 2015 worden overgeheveld van de provincie en het Rijk naar de gemeente. Deze decentralisatie houdt al langer de gemoederen in jeugdzorgland bezig, waarbij naast de deskundigen, zoals gezinsvoogden, jeugdpsychiaters en maatschappelijk werkers, ook ouders en met name jongeren zich roeren. De centrale vraag daarbij is uiteraard of kinderen en hun ouders, dan wel verzorgers tijdig op hun problematiek toegespitste hulpverlening zullen krijgen. Niet onbelangrijk is namelijk om te vermelden dat bezuinigingsoverwegingen (mede) ten grondslag hebben gelegen aan deze transitie. Daarnaast zijn versterking van de eigen kracht van het gezin en preventie natuurlijk ook prachtige doelstellingen. Helaas ontbreekt hier de ruimte om de inhoud van het nieuwe wetsvoorstel, aangeduid als Jeugdwet, kritisch integraal te bespreken. Eén onderwerp echter heeft de laatste tijd bijzonder heftige reacties vanuit diverse hoeken opgeroepen naar aanleiding van een stukje in de Telegraaf van 20 augustus j.l. met als pakkende kop “Ambtenaar wordt jeugdpsychiater”. Hierin wordt de suggestie gewekt dat gemeenteambtenaren na een zesdaagse cursus “jeugdpsychiatrie” diagnoses zullen stellen bij kinderen met mogelijk psychische dan wel psychiatrische klachten. Niets is echter minder waar. Mijn inziens is hierdoor onterecht een heel verkeerd beeld weggezet van de interessante en zeer wenselijke discussie van de genees- en gedragsdeskundigen met de wetgever over de overgang van de jeugd-ggz naar de gemeente.

Bezuinigingsoverwegingen liggen hieraan ten grondslag Kort samengevat bestaat bij de deskundigen grote angst dat door het weghalen van de geestelijke jeugdzorg uit het basispakket de kwaliteit van de zorg ondergeschikt zal worden aan de financiële beslissingen van de gemeenten, die keuzes zullen moeten maken bij de besteding van hun ter beschikking staande beperkte middelen. Een zeer begrijpelijke angst in mijn optiek, nu de gemeenten het met driekwart van het huidig beschikbare budget voor de jeugdzorg moeten doen. Natuurlijk zal iedereen beamen dat het voorkomen van ernstige gezinsproblematiek de voorkeur verdient, en daarvan zal het diagnosticeren en behandelen van geestelijke gezondheidsproblematiek bij kinderen deel van moeten uitmaken. Vanuit mijn juridische deskundigheid wil ik ook het recht van het kind op bescherming van zijn belangen benadrukken, dat vastligt in artikel 3 van het Verdrag inzake de rechten van het Kind. Bij iedere beslissing door bestuurlijk of rechterlijk orgaan genomen, waarbij het minderjarige kind is betrokken, zullen zijn belangen eerste overweging dienen te vormen. Naast deze algemeen geldende bepaling bepaalt artikel 24 van het Verdrag dat het kind recht heeft “...op het genot van de grootst mogelijke mate van gezondheid...”, welk recht door de overheid gegarandeerd moet worden. Bijscholing van ambtenaren op het terrein van de gezondheid zie ik, met het oog op de transitie, enkel als kennisverbreding. Wat kan daar op tegen zijn? Veronica M. Smits Docente en onderzoekster familie- en jeugdrecht bij Tilburg Law School.


12. Coverstory

tekst Rik Wassens en Thuur Hutjens

Over de TOP

De TOP-week kun je op twee manieren beleven: als mentor of student. Univers stuurde twee van haar redacteuren op pad tijdens de introductieweek en zij schreven onderstaand verhaal, ieder met een eigen perspectief. Beleef de TOPweek door de ogen van papa Rik en kindje Thuur.

Papa s, assen ig, Rik W ger, kater j i t bull g t e i o p kr tieke s i l a journ

Kennismaking – Papa Rik Kwart voor zeven. De wekker gaat. Mijn medementor en ik beginnen aan de TOP-week. Een haastige bak koffie later, hijs ik me in mijn mentorkloffie. Daar gaan we dan. Even later staan we op de Spoorzone. We gaan in rasters staan en houden een bordje met onze groepsnaam omhoog. Het is alsof we bij een exit-gate van een vliegveld staan. Zo druppelen de eerste kindjes ook binnen: verslagen en moe, alsof ze een jetlag hebben – sommigen hadden om vijf uur al de trein. Van enkelen krijg ik een slap handje, van anderen een ferme handdruk en een dikke grijns. Ik vraag me af wie van deze muurbloempjes zich ontpopt tot stapvlinder, of welke van de ervaren staptijgers zijn BSA niet haalt. Spannend!

Kennismaking – kindje Thuur Mijn week begint in het studentenhuis van de mama’s met een spelletje ‘ik heb nog nooit...’ om elkaar te leren kennen. In een adem vertellen groepsleden waar en hoe ze seks hebben gehad. Een huisgenoot van een van mijn mama’s is ook ter plaatse. Hij vertelt dat een vriend van hem seks heeft gehad met een vrouw van 69, nadat hij met haar dochter had gezoend. Een meisje uit mijn groep vervolgt de stoere woordendiarree en vertelt dat ze een keer seks heeft gehad in de discotheek. De groep reageert met ongeloof. “Dat was niet zo bijzonder hoor, het was op de wc”, probeert ze ons te kalmeren. “Dat klopt”, zeg ik, “daar is niks bijzonders aan.”

je d n i K ice jens, r Hut u alist u n h T , jour r e g i , tea t lever rt en eer b r in ha o o elig v o v e g ure. press


Geen bier? Dat is een gele kaart! Bier – kindje Thuur Onze eerste dag begint met bezoek aan het terras van Bolle. Het is ’s middags, het weekend is net voorbij dus ik bestel een ijsthee. “Geen bier?” vraagt ‘mijn mama’ die zeven jaar jonger is dan ik. “Dat is een gele kaart.” Een andere groepsgenoot vraagt zich af waarom ik geen bier bestel. “Het is nog vroeg in de middag”, vertel ik. Hij blijft mij vol verbazing aankijken. De toon is gezet. ’s Middags op dag twee maakt een studente de fout iets anders dan bier te bestellen. Hoe durft ze? “Wegwezen”, grapt mama opvoedend.

Bier – papa Rik

Welke van deze muurbloempjes ontpopt zich tot stapvlinder

Na de facultaire introductie beginnen de levers van mijn kindjes te jeuken. Papa beheert de pot en als iemand al om half elf staat te tollen, krijgt hij een glaasje water naar binnen. Dronken worden is leuk – en hoort er bij – maar het moet wel verantwoord gebeuren. Ik heb geen zin in kindjes die zich de eerste avond al naar de eerste hulp zuipen. Toch zetten we het flink op een drinken. Voor de staptijgers gaat het niet snel genoeg: die leggen een ‘potje on the side’: dan hoeven ze niet te wachten op die twee bejaarde papa’s, want dat duurt een eeuwigheid. Papa is trots.

Coverstory .13

Hoe vet is het om je cantusontmaagding door te maken?

Biercantus – kindje Thuur De biercantus is voor veel groepsleden het hoogtepunt van de week: twee uur ongebreideld tanken. Je mag alleen opstaan van je plek om te zingen, plassen is verboden. Een groepsgenoot maakt van de zitgelegenheid gebruik om zijn hoofd een half uur ter ruste te leggen op de houten tafel. Het rondvliegende bier en lallende teksten kunnen hem niet weerhouden van een kleine siësta. Samen met een groepsgenoot zit ik aan het einde van de week op de hoogste verdieping van de Philip. Ze vertelt dat ze vannacht bij haar ex-vriend heeft geslapen, op de bank. Ik vraag haar hoe ze dit tempo van feesten en vroeg op de dag drinken volhoudt. “Het eerste wat ik vanochtend deed was overgeven. Ik heb niet geslapen vannacht.” Deze eerlijke reactie sterkt mijn drankkeuze in de middag: doe mij dan maar een ijsthee!

De pasta op Plato was niet te buffelen Eten – kindje Thuur Gedurende de week komen enkele kindjes uit mijn groep in opstand tegen de mama’s. “Het eten is niet lekker”, vertelt een kindje op de stoep voor Plato aan de groep. “Die jeugd van tegenwoordig is ook niet snel tevreden”, zegt mama belerend. “Jij hebt ons opgevoed”, snauwt het puberende kind terug. Groepsleden sluiten later aan, gaan zelf eerder naar huis of gaan met vrienden de stad in. “Moeders, we zitten aan de thee. Zijn jullie nu trots op ons?” vraagt een van de kinderen cynisch via WhatsApp. “Nee, dat hebben we jullie niet geleerd”, luidt het antwoord.

Biercantus – papa Rik Bij de biercantus staan ik en mijn medementor te trappelen. Deels omdat biercantussen zo ongelofelijk gaaf zijn, deels omdat de kindjes een beetje nerveus zijn. Ik benijd hun naïviteit: hoe vet is het om opnieuw je cantusontmaagding door te maken? De eerste paar liedjes zijn een beetje onwennig: armen half in gehaakt, trillende beentjes en zachtjes meezingen. Papa neemt het voortouw en schreeuwt zo hard met The Pianoman mee dat ik de rest van de week niet meer normaal kan praten. Een paar nummers later gaat het los. Bier, glazen, kannen en mensen vliegen alle kanten op. Iedereen die snakt naar een peuk steekt er snel een op. “Papa ik moet plassen!”, zegt een kindje. “Dat kan wel, maar eenmaal buiten kom je er niet meer in”, zeg ik. Ze bijt op haar lip en blijft moedig staan.

Eten – papa Rik

Papa, ik moet plassen

Bier drinken kunnen mijn kids wel, maar voor de echte studentenhap halen ze hun neus op. De BBQ op maandag was te koud, de lasagne bij Vidar had of te veel kaas, of te veel deeg. De pasta op Plato was helemaal niet te buffelen en de rijst op I*ESN was dan wel weer lekker, terwijl ik die niet te vreten vond. “Ga dan maar friet halen”, zeg ik terwijl ik het tweede bakje lasagne soldaat maak: eten is eten. →

‘Het eerste wat ik vanochtend deed was overgeven’ Univers 5 september 2013

14. Coverstory

Over de TOP Studentenverenigingen – kindje Thuur Opvallend zijn de agressieve wervingstechnieken van de dispuutsleden tijdens deze week. Ik loop even naar buiten bij studentenvereniging Olof en wordt achtervolgd door een meisje in een rode dispuutssweater. “Ga je weg?” Nee, ik ga alleen even roken. Ze vraagt of ik lid wil worden van Olof. Ik vertel mijn beeld over de ontgroening: nieuwe studenten die alle vuile klusjes moeten opknappen of tussen volle vuilniszakken moeten zwemmen. “We horen wel vaker van die horrorverhalen. Heb je het verhaal van dode cavia’s gooien ook gehoord?” De studente uit Roosendaal ontkracht de ontgroeningverhalen en is lovend over het netwerk binnen de studentenvereniging. “Met dank aan oud-leden had ik binnen twee weken een stageplek, bovendien maak je hier vrienden voor het leven.” Ik vraag haar hoe ze dat nu al kan weten, maar ze vervolgt ongestoord haar verhaal met de grote voordelen van contacten binnen de vereniging. De leden helpen elkaar met een goede, effectieve instroming op de arbeidsmarkt. “Je moet tegenwoordig niet door de vooringang naar binnen, maar door de achteringang.” Dat kan wel zijn, maar ik ga nu gewoon door een vooringang naar buiten.

Het je het verhaal van dode cavia's gooien ook gehoord?

Studentenvereniging – papa Rik “En wat vinden jullie er nu van, als je hier zo binnen loopt?” vraagt een zorgvuldig geselecteerde promo Platoon. Dat had je niet aan mijn kindjes moeten vragen. Het is halverwege de week en ze beginnen te puberen. Het antwoord luidt dan ook: “Ik vind het een donker neukhol”. Niemand wordt lid van Plato. Van Olof zijn de kids wel gecharmeerd. Vier van mijn mannen worden lid. Hoewel de promo bij Vidar het meest professioneel is aangepakt (droogroeien, roeien, rondleiding, biertapcurus en Bragi Bay Allstars), is daar maar één kindje lid geworden. Olof heeft een tentfeest met knalmuziek, pizza, de bebaarde bazen van genootschap E.D.E.L. en twee bier voor één munt. Pick your battles.


Een klein leger aan adoptiekinderen Afscheid – kindje Thuur Één groepsgenoot is inmiddels al twee dagen afwezig. “Ik kwam gister jullie ‘afhakeling’ tegen in de stad”, vertelt een huisgenoot van de mama’s. Het meisje ging op twee feestavonden als eerste naar huis. “Ik snap niet dat ze weer naar huis gaat. Dat deed ze gisteren ook al”, vertelt de ene mama tegen de andere. Gek genoeg verlaten de twee mama’s die de hele week vol waren van veel zuipen en feesten de groep op vrijdagmiddag, de dag van het eindfeest.

Afscheid – papa Rik Na de biercantus gaat het opeens hard: alle vier mijn dochters gooien de handdoek in de ring. Een ander kindje moet vanwege persoonlijke omstandigheden terug naar huis en een vijfde krijgt tijdens de spellenmiddag een fierljeppaal op zijn kop. Gevolg: lichte hersenschudding en tot vrijdag uit de running. Daar tegenover staat een klein leger aan adoptiekinderen die een dagdeel (of meerdere) met ons meeliepen. Uiteindelijk is een van die kinderen volledig geadopteerd. Ik en mijn co-papa voelen ons Brangelina: verstoten kinderen zoeken hun toevlucht bij ons en wij ontvangen iedereen met open armen. We hebben eigenlijk nooit formeel afscheid genomen van onze kindjes: met een clichématige groepsknuffel ofzo. De laatste avond bij Vidar ging iedereen een beetje zijn eigen weg. De volgende dag regent het bedankberichtjes in onze groepswhatsapp. Iedereen heeft een goede week gehad. Een Facebookgroep met alle bezopen foto’s komt rap tot stand. De stroom van berichten a la ‘Papa, waar is gebouw G?’ begint nu irritant te worden, maar dat kan ook een postnatale depressie zijn.

Een Facebookgroep met alle bezopen foto's komt rap tot stand

Univers 50 .15

tekst Francine Bardoel fotografie Rien Siers

Een beetje kamer kan natuurlijk niet zonder autostoel. Liefst die van een Citroën DS.

La Poubelle Univers bestaat 50 jaar, daarom in elk magazine van de vijftigste jaargang een nostalgische terugblik.

D

e armoede onder studenten was begin jaren ‘80 nog groot. Als je ouders te veel verdienden of een eigen bedrijf hadden, had je geen recht op een studiebeurs. Het waren vooral studenten van deze ouders die de mogelijkheden van recyclingwinkel La Poubelle uitgebreid benutten. Je kon er voor twee gulden een broek of een blouse halen. Voor mensen met een jaren ‘50 smaak, waren er chique omajurken voor vier gulden. In 1978 begon Pater Poels in Tilburg met het inzamelen van huisraad en kleren voor daklozen. Al snel was La Poubelle (Frans voor vuilnisbelt) een opvanghuis voor daklozen. In 1979 verhuisde La Poubelle van de binnenstad naar de Stedekestraat. Het opvanghuis en de inzameling werden groter. Daklozen en verslaafden werkten er, selecteerden de ingekomen goederen en schonken koffie. Studenten ontdekten de hal als shopping centre voor goedkope kleding en huisraad. Omdat er goed gese-

lecteerd werd, was er altijd wel wat te vinden: mooie theekopjes, een nieuwe gevelkachel of een perfecte leunstoel. Een studenteninterieur kon niet zonder. Daarnaast was het een perfecte onderzoek- en stageplek. Studenten die volgens de socialistische beginselen in aanraking moesten komen met het gepeupel werden door hun docenten naar Poubelle of naar de Pollepel gestuurd. De Pollepel was de gaarkeuken, of volgens de termen van de jaren ‘80: sociaal eethuis. Een goede plek om als verwende student te socialiseren met de minder bedeelden van de Tilburgse samenleving. Met de opkomst van goedkope meubelzaken als de Kwantum en de Ikea werd de belangstelling van studenten voor La Poubelle minder. Toen de zaak naar de Havendijk verhuisde, raakte het een deel van haar charme kwijt. Alles stond gerangschikt op schappen en de kans op een mooie design- of antiekvondst werd nihil. Het werd een gewoon kringloopbedrijf, nog steeds goedkoop, maar een stuk minder spannend. De oprichter van La Poubelle, Pater Poels, is inmiddels overleden. Hij bracht ’s nachts nog jaren brood rond voor Tilburgers die te arm waren om zelf brood te kopen.

Heb je zelf mooi beeldmateriaal of suggesties voor deze rubriek? Laat het ons weten via [email protected].

50 Univers 5 september 2013

16. Lifestyle

coördinatie Francine Bardoel

I-con

Als man alleen koppel ik naaktheid niet aan seksualiteit

Talent voor blauwe plekken Kledingstijl? Ik hoor vaak dat ik een beetje op een hippie lijk. Mijn kleding bestaat voornamelijk uit aardekleuren met natuurlijke elementen, maar ik zou er zelf geen etiket op kunnen plakken.

Column

Hospes Niet schrikken! Sliep je al? Maakt niet uit. Ik kom even kijken of je het goed maakt. Het zijn natuurlijk mijn zaken niet, maar ik wil me er toch even van vergewissen dat het mijn nieuwe huurster aan niets ontbreekt. Zo’n eerste nacht in een nieuwe kamer, in een vreemd huis, in zo’n grote stad. Dat is natuurlijk niet gemakkelijk. Wacht, dan kom ik even gezellig op de rand van je bed zitten. Dat praat wat makkelijker. Bevalt de kamer? Ja? Best wel knus toch? Zes vierkante meter! Klein maar fijn, zeg ik altijd maar. Ja, je hebt het met me getroffen, want als man alleen ben ik heel sociaal in de omgang. Maar vertel eens, heb je al een vriendje? Wat zeg je? Je vindt het vervelend dat ik het slot van de badkamerdeur heb gehaald? Ik doe niets engs hoor! Als man alleen koppel ik naaktheid niet aan seksualiteit. Zo steek ik niet in elkaar. Wees maar niet zo gespannen. Ja, ik kan het aan je zien, je komt een beetje gestrest over. Hé, er hangt een lok voor je gezicht. Wacht, dan strijk ik hem even... Je hoeft niet zo te gillen! Onbegrijpelijk, doe ik zoveel moeite het je naar de zin te maken! Oh, je vertrekt morgen weer? Dat is dan jouw keuze. Maar je snapt natuurlijk wel dat ik je voorschot van 375 euro niet kan retourneren. Ja? Mooi. Nou, dan laat ik je weer alleen. Welterusten! Luuk Koelman is columnist voor Univers

Sociaal leven? Mijn sociale leven is belangrijk. Het heeft geen zin om 40 uur per week te werken en vervolgens te weinig tijd over te hebben voor leuke dingen. Mijn salaris besteed ik aan sociale activiteiten, maar natuurlijk ook aan de huur en eten. Favoriete winkel? De Twiddus in Waalwijk, een winkel met tweedehands kleding van goede kwaliteit. Ik neus hier graag rond voor unieke kledingstukken, daar beleef ik meer plezier aan dan aan het kopen van nieuwe kleding die je in de meeste winkels tegenkomt. Toekomstplannen? Genieten! De komende jaren wil ik veel reizen. Ook zou ik graag iets met muziek willen doen. Ik heb een talent voor... Het krijgen van blauwe plekken. Soms kan ik zo klunzig zijn dat ik me overal aan stoot.

Astrid Janssen, 23 jaar, bachelor psychologie

Favoriete kledingstuk? Mijn paarse Dr. Martens, I love them! Modetip? Draag vooral waar je jezelf lekker in voelt en wat bij je past. Koop het niet omdat het toevallig in de mode is. En maak je vooral niet druk over wat andere mensen van je kleding zouden kunnen vinden.

Trendspotting

(Over de) Hip to be cool

Wat zijn de laatste trends op de Tilburgse campus? Univers zit bovenop alles wat hip & happening is. Deze keer: high waisted jeans.


Als je oude familiealbums doorbladert, is de kans groot dat je daarin je moeder tegenkomt met wilde haardos, grote zonnebril en hoge spijkerbroek. Dat de jaren ’80 prima als inspiratie kunnen dienen voor hedendaagse modetrends, blijkt uit het feit dat naast de grote zonnebrillen ook de hoge spijkerbroek – beter bekend als de high waisted jeans – weer helemaal terug is van weggeweest. De broek wordt gecombineerd met allerlei soorten shirts, vooral bloemetjesmotieven en drukke printjes zijn daarbij populair. Het favoriete schoeisel om onder de hoge spijkerbroek te dragen zijn de tijdloze hoge hakken. Waarschijnlijk is het dus een kwestie van tijd tot ook de wilde kapsels weer terugkomen.

Lifestyle .17 Film

Elysium Onderklasse versus elite

Wè nou?

Ontgroening? De eerste ontgroeningen van studentenverenigingen zijn alweer gestart. Wat vind jij van dit ritueel? Waardevol, of nodeloos vernederend? “Ontgroeningen zijn meer machtsmisbruik dan een middel om nieuwe vrienden te maken. Mensen overcompenseren voor hun eigen ego en gebruiken het als een excuus om zich te misdragen. Ontgroeningen zijn een domme manier om met waardigheid om te gaan.” Clemens Fiedler (25), research master Economics “Ontgroening is een bewuste keuze, al zou ik het zelf nooit doen. Ik kan echter wel begrijpen dat je band met medeleden na een ontgroening een stuk sterker is dan na een avondje in de kroeg hangen.” Kim van Stratum (22), master Management of Cultural Diversity “Ontgroeningen creëren zogenaamd een band tussen leden. Ergens snap ik dat wel, maar dat kan ook op een leukere en menswaardige manier. Ik kan mezelf niet voorstellen dat ik de week na mijn ontgroening gezellig aan de bar hang met iemand die me eerder nog mentaal probeerde te breken.” Suze Grovers (24), bachelor Liberal Arts & Sciences “Ik snap niet hoe mensen zó graag bij een groep willen horen, dat ze aan een ontgroening meedoen. Zelf zou ik er nooit aan meedoen. Mijn rugbyvereniging heeft geen ontgroening, dus ik zie er de toegevoegde waarde niet echt van in.” Ruud Tacken (22), bachelor Psychologie

online Voor het laatste nieuws ga je naar universonline.nl

biel

e mo j p o k oo

Het is het jaar 2154. De aarde is zwaar vervuild en grotendeels onbewoonbaar. Grote steden als Los Angeles zijn verkrot tot gigantische sloppenwijken waarin aardbewoners vechten voor hun bestaan. Zij zijn de onderklasse. De miljardairs en andere superrijken hebben zich verplaatst naar Elysium, een luxueus ruimteschip net buiten de dampkring. Een paradijs met villa’s, schone lucht en eindeloze waterpartijen. Iedere aardbewoner wil hier naar toe. Ook hoofdpersoon Max (Matt Damon), die als kind beloofde om zijn jeugdvriendin mee te nemen. Minister van Defensie Delacourt’s (Jodie Foster) missie is om iedereen buiten de deur te houden. Het verhaal in een notendop. De film van regisseur en schrijver Neill Blomkamp – hij maakte eerder District 9 – opent spectaculair. De gecreëerde werelden zijn prachtig gemaakt, net als de sci fishuttles, gebruikte wapens en dienstdoende robots. Het schouwspel zuigt je de film in. Maar eenmaal gewend aan de verwondering, pakt het verhaal je niet. Het is nogal standaard waarbij de good guy, Max, het uiteindelijk opneemt tegen de bad guy, een speciaal agent van Delacourt. Is dat erg? Nee. De actie is goed en de special effects zorgen ervoor dat de film tot het laatst moment spannend blijft. Ook is het fascinerend om te zien hoe technologie ingezet zou kunnen worden om een volk dag en nacht te monitoren, teneinde het ‘gepeupel’ te onderdrukken. Met de onthullingen van Edward Snowden over privacyschendingen in het achterhoofd, vraag je je zelfs af of het wel tot 2154 duurt voor het zover is. Mathijs Sukel Elysium is dagelijks te zien in Pathé Tilburg en Euroscoop.

Boek

De huishoudworkout Daar sta je dan, na de TOP-week is je stijlvolle nieuwe kamer veranderd in een warzone. Dankzij de augustustemperaturen slaan de schimmels toe. En poetsen, hoe moet dat ook al weer? Niet meteen je moeder bellen. Hiervoor heb je het boek Speed cleaning van Zamarra Kok. Het boek is geschreven voor vrouwen die strakker willen worden van een beetje poetsen, maar je kunt er ook als goddelijke student veel aan hebben. Er staan tips in die het leven in een studentenhuis gemakkelijker maken, zoals de doos hygiënische doekjes naast het toilet, het aanschaffen van een fijne synthetische plumeau en de juiste schoonmaakmiddelen. De vloeibare middelen in het boek zijn wel duur, maar de meeste zijn te vervangen door het geniale goedkope schoonmaakmiddel van de WIBRA: Dasty. Speed cleaning heet het boek, veel tips dus over hoe je zo snel mogelijk je kamer weer schoon hebt. Want het bier en de liefde lonken, en er zijn belangrijker zaken in het leven dan schoonmaken. Francine Bardoel Speedcleaning, de ultieme huishoudworkout, 14,95 bij Studystore.

Univers recenseert alles. Op UniversOnline.


18. Science & society

text Marten van de Wier photography Michael Duxbury

Bankers aren’t totally immoral Bankers are the modern-day pariahs; they are narcissistic and lack a sense of morality. Writing in the London City, journalist Joris Luyendijk doesn’t pull his punches on the financial world. And that is right up Wim Dubbink’s alley, the Business Ethics professor who was appointed at Tilburg University in the spring. “Bankers aren’t totally immoral. They pay for their groceries, just like any other person does.”

J

oris Luyendijk has submerged himself in London’s financial district, the City. He keeps a banking blog for the British newspaper The Guardian and his critical remarks are often picked up by the media. TiU professor Wim Dubbink is also concerned about the level of morality in the business community. In his inaugural lecture, he stated that companies facilitate moral misbehavior, instead of rewarding good behavior. ‘The most dishonest bankers walk away with the most money’, Luyendijk writes. Do you agree? “It is a well-known mechanism; bad people crowd out the good people. Look at our own university that allowed Diederik Stapel to thrive. Most organizations are built in such way that it becomes easier for narcissistic and egocentric people to reach the top. This has to do with the way they obtain higher positions within the company. It is usually only one type of achievement that is rewarded. In the American company Enron, it was all about profit, no matter how those profits were made. There was no control over the employees’ moral perspective. People need to foster their ethical attitudes, though.” Do you agree with the picture Luyendijk paints in his blog? “I don’t agree with him on the ‘total immorality’ he attributes to City workers. “It’s as if he considers them a separate class of extremely immoral people. Yet, a lot of social scientific research shows that people who behave immorally are average Joes, people like you and me. That surprises people every single time.”


most companies prevent any discussion about ethics: that’s called ‘moral muteness’. Those who do have ethical sensibilities fall behind, because they feel the need to debate it and they won’t reach the top.” You’re saying, bankers are people like you and me... “Any professor, for example, who finds himself in the City, would act just like a banker. The difference is that a professor has almost no power at his university. Why is immorality such a big problem in The City? That’s because the effects of immoral behavior touch us all. The City culture is no doubt different from the atmosphere at Tilburg University. Yet, I can’t predict how I would behave if I worked in the City. It’s just like cancer: you can’t imagine it happening to you.” Luyendijk describes the people in the City as ‘victims’. “That’s the main point on which we differ. Bankers are by no means victims. The fact that you and I are similar to those bankers, doesn’t mean that they aren’t to blame. People are free to do as they like. Unlike a cow or a kitten, we have the freedom to say no. We are able to control our own greed and urges. The problem is, it’s very difficult to restrain ourselves. It’s the paradox of human nature; we are born without a sense of morality, but are given the task of acquiring it and transcending nature.” Do you find people pay more attention to morality since the financial crisis? “No, not in a productive sense. It’s mainly discussed in a legal context. ‘We are going to pull out all the stops to keep the financial industry in check’, so we can hold people accountable for the mistakes they made. But that’s not the way to acquire morality or self-conquest. People will simply find a way to work around the rules.”

Why do you think the City bankers aren’t ‘totally immoral’? “They won’t steal a carton of milk from the supermarket, so they do have an ethical sense. It’s just that they have created a culture in which they have convinced themselves that their behavior is acceptable. It is a kind of collective conspiracy.”

What will work, then? “The best way by far is confronting people with their children. Baby food company Nutricia couldn’t find good staff because parents were unable to explain to their children what they did, while the children heard bad things about the company at school. Companies can find ways to organize their own critics. The most important thing is that the company doesn’t silence them.”

How do you remedy that? “Organizations should reward good behavior. Reward people who say ‘no’ or ask the difficult questions. The problem is that

Is there any hope for the financial sector? “Humanity as a whole takes tiny steps. But as long as there is hope for our society, there is hope for the financial sector.”

Science & School .19 text Marten van de Wier

Masterpiece

Only economic excuses, please! European rules are there to be dodged. At least, some governments seem to think so. Natalia Fiedziuk, PhD candidate at the Tilburg Law and Economics Center, thinks that many national governments are spending too much money on services of general economic interest, such as health, electricity and public transportation services. They evade EU rules that should prevent this. This is a story of rules and exceptions. As a rule, Europe has a free market with little government interference. An exception is made for services of general economic interest, such as the Dutch train company NS. They are allowed to exercise a monopoly and they’re financed by the government. “As a result of the high level of state support, they end up being run inefficiently,” Natalia explains. “This leads to a wasteful spending of money and that’s bad for the internal market. The EU is very concerned about this.” That’s why the European Commission adopted a new rule: as of February 2012, member states need to incorporate efficiency incentives for these services of general interest such as a limited budget, for instance. But the EU wouldn’t be the EU without member states pleading to be excused.

Eureka! Seniors like to work for some extra cash

Touch their money and the Dutch are quick to react. If our government starts to reward people who are working into old age, workers will postpone their retirement dates. However, if they risk a financial penalty for retiring early, the effect remains the same. This was discovered by Econometrics professor Arthur van Soest, who has researched a new, more flexible retirement system. Retirees would decide themselves when they quit their jobs, somewhere between the ages of 60 and 70, for example. Workers say that such a flexible retirement system should be implemented sooner rather than later. Yet, the average Dutch person may not always opt for the most financially reward-

Ireland, for instance, doesn’t want its health services to be affected by this new rule. “They said it didn’t fit in with their national health policy - that it would undermine solidarity in their system.” And this is where Natalia comes in. “This is a political argument and all these different political arguments don’t make Europe more credible.” Natalia thinks that only economic arguments should be taken into account. “For instance: ‘We needed to invest in infrastructure this year, to improve quality.’ That’s a valid economic argument.”

Natalia Fiedziuk

So member states, remember: no more political excuses, only economic ones. Natalia agrees that this could result in Brussels having a greater influence on national politics. This is a sensitive issue, but it can work if Brussels uses the ‘carrot rather than the stick’. For states with good economic arguments, the EU could be more flexible. Title thesis: Services of general economic interest in EU law.

ing choice. If pensions were to rise with 10 per cent across the board, the Dutch would rather use the extra money to quit three months earlier.

‘Happy hedonist’ isn’t lonely

Those who attach an inordinate amount of value on their possessions, are often the loneliest of people. Marketing Professor Rik Pieters has recently proven this is the case. There is only one exception; the so-called ‘happy hedonist’, who can be full-on materialistic and less lonely as a result. The happy hedonist enjoys shopping and having things. For the two other categories of materialists, the desire to have more things only increases their sense of loneliness. People belonging to the first of the two groups consider possessions to be indicators of success and constantly compare themselves to others. The second group views its possessions as a medicine for happiness. Such views on the value of possessions often lead to frustration. Pieters observes a downward spiral; the more materialistic people are, the lonelier they are, and vice versa. However, there is nothing wrong with ‘the pleasure of buying

something new and spending your money on weird and fun things’, says Pieters.

Soccer fans to city counsels: ‘keep money in your pockets’

City councils should no longer pour money into professional soccer teams. Even soccer fans themselves say so, according to research by CentERdata. Yet, local politicians are often quick to grab their wallets in order to save a soccer team. They go weak at the knees when part of the team’s support base is very opinionated, write Jan van Ours and Martin van Tuijl on the economics website MeJudice. The study among soccer supporters also resulted in some less surprising information: Ajax, Feyenoord and PSV Eindhoven have the biggest support bases. In addition, nearly a third of all men are soccer supporters, compared to a mere 13 per cent of women.


20. International

text Esra van der Wolk illustration Pascal Tieman

Thesis trouble shooting At Tilburg University you’re lucky enough to write two of them. And while the Bachelor thesis is often linked to a subject, the Master thesis is something else. For weeks, sometimes even months, you fret over the right subject. But, what is a suitable subject and how do you find one? Univers set out to write a manual.

Read Sounds logical, but there are still students out there who think that the perfect subject for their thesis will just fall into their laps. No way, José. To find a suitable subject, you start by looking for one. Read: (international) journals in your field, professional journals, newspapers and articles. Revise the subjects that you found most interesting in the previous semester. It’s handy if your subject has something to do with current affairs: there has to be a reason why you want to write about this particular subject. But it is not a must. A good and descriptive thesis is also an option. A handy website for reading articles by scientists from all over the world is www.ssrn.com.

“I always found anything to do with the military interesting, so it didn’t take me long to figure out my subject. I’m researching the relationship between the EU and the UN in the field of sanctions against individuals. Terrorism is an important item on the international agenda and many subsequent issues remain unresolved.” Dave Rogozinski, master International and European Public Law

According to Maria IJzermans, supervisor for learning research with the Master course the Science of Law, the search demands a lot of action. “You won’t find a subject by following courses. Focus on what interests you, a thesis is something that requires months of work. Finding a subject means doing research. So, don't just search on Google, but go to the library.” With his thesis on product placement, student Rik Posthumus made it into the top three of the Dutch Marketing Thesis Award and won two thesis prizes: the Tilburg Marketing Thesis Award 2013 and Best Thesis Award in the Marketing Department. Where did he get his subject from? “I write blogs for the marketing weblog and during my search I kept the following question in mind: can I and do I want to write a blog about this? My subject


incorporates a nice combination of my passions: marketing, media and people.”

Talk Talk to fellow students, lecturers, parents and friends about the subject you have chosen. See whether your story gets people excited and whether you can convey it to others. Does it get you excited? In that case, you may be on to a winner. Through tips and feedback from your discussion partners, you can narrow the subject down. Are you getting less of a reception? Start again. Posthumus’ advice: “Don’t make compromises, choose your subject unconditionally. If it feels right, you’ll find that it won’t be hard to put time and effort into your thesis. This increases your chances of completing it properly and on time while at the same time you will become an expert in that field. Another good thing: It will be a piece of cake to defend!”

Contribute “It’s important that your thesis contributes to science and that the subject lends itself to three months of research”, says IJzermans. Therefore, you need to find a link to your subject that has not (or insufficiently) been studied, before. For example, by linking it to recent developments or by comparing it to existing

International .21

research, subjects and countries. “The possibilities are endless. Think outside the box and let your creativity wander freely. Look for a niche that sets your research apart from existing research and literature.” Perhaps not the easiest thing to do but it will certainly be appreciated by your thesis supervisor. Constant Pieters, student research master in Marketing, explains his steps: “(1) Formulate a problem and take it from there; (2) find a lacuna in the literature, what has been ignored?; (3) try to explain inconsistent claims; (4) apply existing theories, models and variables of a related field to your current field of research.”

“I bumped into my subject years ago while working as a trainee in hospital. I discovered that there was hardly any literature on physical and spontaneous contact by mental health caregivers. This fascinated me from then on. When I started writing my master thesis, I grabbed the opportunity to write about this subject.” Marieke Schoenmakers, master Healthcare Ethics and Policy

Narrowing down Now it’s time to narrow your subject down even further, formulate a problem (or research question) and think of partial questions. You should already have the rough set-up of your thesis in mind. However, the scope of your thesis is limited and students often find narrowing the subject down hard. Discuss this with your supervisor, he or she will point you in the right direction. The formulation of a problem concerning the subject can be descriptive, explanatory, judgmental or advising in nature. A thesis containing an explanation is called descriptive. It describes a certain aspect of a subject. An analysis or systematization is also considered a descriptive problem formulation. An explana-

tory problem formulation explains why something is the way it is. A judgment requires coloring of a subject and a normative judgment. Simplified, it comes down to the question whether something is good or bad. While writing your thesis, bear in mind that as a whole it must answer your research query. IJzermans: “Law students often find it hard to convert a social issue into a legal problem. But your problem formulation must be relevant to your field and this applies to all courses. The only way to find out, is by reading technical journals and getting to know more of the subject” →


22. International

Thesis trouble shooting Get started Now that the preliminary work is done, it’s time to get started. It may seem obvious, but don’t wait too long before you actually start writing. Endless reading is often useless. Start writing and rewrite when necessary.

Doubt

The city can be rather overwhelming, smelling of weed, vomit and sex

If the subject feels good, you’ve found the right one. If you’re still in doubt, figure out why. Is it the subject or do other points bother you? Discuss any doubts you have with your supervisor and fellow students, they can give you tips and help you improve the subject. Remember that it’s never too late to change subjects. That this doesn’t have to turn into a disaster, was proved by Posthumus: “Within my field of studies I wasn’t able to do a final project with a company so I applied for an in-house project. After six weeks, I started to notice that the subject didn’t fascinate me, it didn’t feel right. So, I decided to hand back the project. The search for a subject started all over again.”

Scriptorium For help with writing your thesis (or paper) you can turn to Tilburg University’s Scriptorium. There are several writing tutors who offer students that run into problems support. Maartje Goosen, supervisor of the Scriptorium, tells us that occasionally students come to the Scriptorium to spar about suitable subjects. However, most students turn up in a later stage of the writing process. Goosen: “It would be better for students to come sooner. Then it’s still possible for us to plan and explore a subject. Usually, they have already done this by themselves and therefore we can’t teach them how to do it properly.”

Column

Entering the lion's den As great as Tilburg is for students, it is very likely that one day you’ll get bored with a place that calls one street a city center, and you’ll move to a more exciting place. If you are already wowed by Amsterdam and plan moving there, remember that it is a long, seductive game. My affair with Amsterdam started with approaching her just a bit closer by moving to Utrecht. The capital is like a moody woman who doesn’t just let anybody in. Finding a place to live is a nightmare, and people are squeezed on a couple of square meters just to be able to brag about getting in. But Utrecht is much more sympathetic. She will take you under her wings because she knows how much it hurts to be rejected by her bigger sister. The second step was approaching Amsterdam’s suburbs. The very heart of the city can be rather overwhelming, smelling of weed, vomit and sex. Instead, I chose to live among the trees. By living just outside of a city you tease Amsterdam a little by visiting during the night, but going back to your place in the morning. You have to make sure she doesn’t get clingy. I don’t think I’m ready for the final step yet. Entering the lion’s den and moving to the center is definitely something that many suitors of Amsterdam want, but that’s when things go wrong. Think twice before jumping in and moving to Amsterdam immediately after living in Tilburg; if not properly tamed, she will eat you alive. Sonia Kolasinska


“A book by Paul Brands called ‘De Stoel van God’ (God’s Seat) that I read coincidentally. It’s about a doctor who is faced with the choice whether to carry out euthanasia on a boy who is suffering severely, or not. In the end, the subject of my thesis was whether there should be an option for carrying out euthanasia on children aged 12 and younger and if so, under which conditions.” Therris Burgers, master Law / Private Law

According to Goosen, a good thesis subject contributes to the scientific discussion, fits within your field and must have an explicit goal. “We can supply students with strategies which will enable them to find the right thesis subjects on their own. And we hand out tips on how they can get through the search.” If you follow the step-by-step plan and read the books on the list, you’ll be well prepared for your first meeting with your supervisor. And this will make an impression, opposed to most students who end up in a clumsy stutter and are expecting a one-way lecture by the person opposite them. They are the ones in trouble. You on the other hand, having read this piece and acted upon it, already made sure that you know about thesis trouble shooting.

Do you want to read more about writing a thesis? Joy de Jong – Handboek academisch schrijven. In stappen naar een essay, paper of scriptie. Umberto Eco – Hoe schrijf ik een scriptie? Erik Feijen – Snel afstuderen! Stap voor stap naar een geslaagde scriptie. H. van den Heuvel – Hoe schrijf ik een scriptie of these? W.C. Booth, G.C. Colomb & J.M. Williams, ‘From topics to questions’ in: The craft of research, Chicago: University of Chicago Press 2003, p. 40-71 (chapter on how you can formulate a researchable problem based on something that interests you)

What’s in the world .23 edited by Mathijs Sukel

Testostoron California - 22 august If men want to increase their testostoron levels, they are better off logging timber than competing in sports. According to recent study saliva tests showed that after an hour of chopping wood, testosterone levels of men had increased by 48%, in contrast to an increase of 30.1% after playing one hour of football. Find more on: http://www.abc.net.au/

w world ide

Science

Working daddy’s Perth - 26 august

Dads beware: scientists in Western Australia proved that long working hours may harm their sons. The male offspring of fathers who worked more than 55 hours in one week, showed more aggressive behavior than children whose daddy was home more often. Girls however seemed not affected by their dads absence. Find more on: http://www.asianscientist. com/

Spotted! Tilburg, Koningsplein, 20th of august - TOP market It has become a tradition: shooting covers for Univers at the TOP-week. During the general introduction in Tilburg, Univers offers her cover to all first year students who are willing to pose. And they were willing this year! We posted all covers on our Facebook, and selected the one from group Red 2 for our back cover. Below you see two sunny girls from group Yellow 1.

Migraine brain

Copenhagen - 28 august

Pet DNA

Leicester - 15 august Forensic scientist will frolic! Pet DNA can now be used to connect criminals to their crime scenes. The first criminal was put behind bars in England this july after DNA from cat hair was found on a corpse and analyzed. The result proved the cat loving criminal had been in contact with the victim.

Migraine may have long-lasting effects on the brain’s structure, according to a Danish study. It found that migraine raised the risk of brain lesions, white matter abnormalities and altered brain volume compared to people without the disorder. The association was even stronger in those with migraine with a so called aura Find more on: www.sciencedaily.com

Find more on: http://www.nzherald. co.nz/

Do you have a funny photo? Send it to [email protected]. Or post it on our facebook page facebook.com/ universonline

Univers covers the campus from corner to corner. 'Raiding' random staff and students in their university habitat. In Prisma building we met Toon Jansen, order manager at PrismaPrint. Virtually everything that is printed for the university (posters, workbooks, brochures and our very own Univers) passes PrismaPrint, the printing business in building P. Order manager Toon Jansen (56) peers intently at his computer screen when we walk in, but he gladly makes time for us. Toon started working at the university in a temporary position. “It could last a few weeks, or a few months”, he recalls. Toon

C a m p u s corners

has been working at PrismaPrint for nearly three years now. “But I’ve worked in the graphics trade for 35 years.” He has seen many different employers in all those years. You’re a bit of a job hopper, Toon? He smiles and says he’s not. “Sometimes I changed jobs because I wanted to move on, but other times it was due to the company bankrupting or restructuring. The graphics trade is going through hard times.” This was unthinkable in the early days of his career. Otherwise, Toon might never have quit his first course, in metalworking. He did, however. “It had a talent for drawing, and I was looking to do something artistic”, Toon remembers. Now, over 30 years later, he’s found his place at PrismaPrint.


International starts here

Thesis tips Joris Luyendijk and immoral bankers

TOP students no. 02 September 5, 2013

Independent magazine of Tilburg University

De tragiek van de toerist De TOP-week in woord en beeld. Over de TOP. Onafhankelijk magazine van Tilburg University

Recommend Documents