Nota Bene. Nummer 3, winter 2008 Jaargang 13

Nota Bene

┌

┐

└

┘

Nummer 3, winter 2008 Jaargang 13

Profinta combineert kennis op het gebied van professional organizing met financiële diensten en interieuradviezen, zowel aan bedrijven als aan particulieren. U, als mens, staat hierin te allen tijde centraal. Als u toe bent aan orde en rust, minder stress en op zoek bent naar structuur in uw leven, dan bent u bij Profinta het juiste adres. De professional organizer van Profinta levert maatwerk. Naast het geven van advies kan zij u ook het werk uit handen nemen. Wij kunnen u ondersteunen bij het gebruik van uw PersoonsGebonden Budget. Het persoonsgebonden budget (PGB) is geld waarmee u zorg, hulp en/of begeleiding kunt inkopen. Een PGB is niet verplicht, maar levert u wel veel vrijheid op. Ook zijn er regels verbonden aan PGB die niet altijd even duidelijk lijken. Bij een Persoonsgebonden Budget (PGB) komt heel wat kijken. U bent niet alleen vrij in het inkopen van zorg en hulp, maar u bent ook verplicht om een administratie hiervoor bij te houden. Wij zetten alles op een rijtje en bespreken wat voor u de meest optimale situatie is. Bij de een is dat ondersteuning bij het aanvragen van het PGB, bij de ander is dat het opzetten en bijhouden van de organisatie en/of de administratie. Ondersteunende begeleiding en activerende begeleiding kunnen ook worden ingekocht bij Profinta. Voor meer informatie of een vrijblijvende kennismaking kunt u contact opnemen met:

Profinta Yvonne van Barreveld Telefoon: 030 – 670 37 57 Mobiel: 06 50 25 43 35 www.profinta.nl [email protected] Zwenghout 2 3991 PG Houten KvK nummer: 30196764 Lid van de Nederlandse Beroepsvereniging van Professional Organizers Gehandicapten Platform Geldermalsen

2

Colofon Nota Bene: Gehandicapten platform Geldermalsen Voorzitter Dhr. A. Koene Gerestein 24 4158 GC Deil Tel: 0345 - 68 12 51 [email protected]

Secretaris Mevr. A. de Haan Benedeneindseweg 1 4158 ED Deil Tel: 0345 - 57 45 53 [email protected]

Penningmeester Dhr. D. Zaal Oude Hoevenseweg 2 4196 RK Tricht Tel: 0345 - 57 70 63 Rabobank 3212.84.704

Algemene Bestuursleden Dhr. T. Buuron Emmalaan 33 4191 EJ Geldermalsen Tel: 0345 – 58 13 67

Dhr. A. Visser Kerkstraat 13a 4247 EK Kedichem Tel: 0183 - 56 22 69

Mevr. A. de Jong Oranje Nassaustraat 42 4191 ED Geldermalsen Tel: 0345 – 57 26 55

Dhr: W. van Ooijen Lange Akker 44 4191 JE Geldermalsen Tel: 0345 – 59 91 76 [email protected]

Adviseur WVG (hulp bij bezwaarschriften) Mevr. J. Hokken Geldermalsen Tel: 0345 – 57 37 70

Eindredactie Nota Bene Mevr. A. van Ooijen Lange Akker 44 4191 JE Geldermalsen Tel: 0345 - 59 91 76 [email protected] Als u de Nota Bene graag wilt ontvangen of als u dit blad niet (meer) op prijs stelt, geeft u dit dan door aan Wim of Anneke van Ooijen, tel. 0345 – 59 91 76 of via emailadres [email protected]. Een briefje sturen kan natuurlijk ook. Wij zijn op internet te vinden via het adres www.gpg-info.nl Gehandicapten Platform Geldermalsen

3

Inhoudsopgave 3

Colofon

4

Inhoudsopgave

5

Van de voorzitter: Bestuurswijziging en Elektronisch Patiënten Dossier Giften

7

Algemene regels voor het pgb AWBZ

8

Ambities AWBZ niet realistisch

9

CG-Raad kan nieuwe meerkostenregeling niet steunen

11

Tweede Kamer stemt in met onvolmaakte wet

12

Struikel niet over uw conditie

15

PVDA wil duidelijkers regels voor scootmobielen Chronisch zieken en gehandicapten blij met de dokter

16

Hoe handicapvriendelijk is hogeschool of universiteit?

18

Sport is een gratis pilletje

20

Met de rolstoel een dagje naar Mallorca

21

Veranderingen in de zorg: AWBZ

23

Overige veranderingen AWBZ Doof of slechthorend niet luid maar duidelijk!

25

Online bibliotheek voor gehandicapte kinderen

26

Geldermalsen geeft 250 euro bij ziekte Leermiddelen steeds ontoegankelijker voor blinden en slechtzienden

27

Het Elektronisch Patiënten Dossier...

28

Veranderingen basispakket zorgverzekering 2009

29

Hoezo vliegen?

30

Even voorstellen

31

Verplicht les scootmobiel

32

Gevaren stille auto’s besproken op VN forum Kabinet ontmoedigt gehandicapten

35

Gewoon meedoen is niet vanzelfsprekend

36

Onderzoek: gehandicaptenvervoer ver beneden de maat

37

Helft gehandicapten kent studieprobleem Sporten tegen pijn

Gehandicapten Platform Geldermalsen

4

Bestuurswijziging Gezond zijn, geluk en ellende liggen vlak bij elkaar bij ons mensen. Soms scheelt het maar een seconde. U weet dat denkelijk nog veel beter dan ik. Er vindt een wijziging in het bestuur plaats. Beide vanwege persoonlijke omstandigheden. Mevrouw T. van Maaren moet haar energie anders gaan besteden. Als bestuurslid is zij afgetreden, maar we zijn blij dat zij nog handen spandiensten kan verrichten. Maar aanvulling voor het bestuur is er ook al. Ali de Jong wil haar energie ook in het GPG steken. Zij stelt zich later in deze NB aan u voor. Tjettje bedankt wat je voor het GPG gedaan hebt en in een andere vorm nog voor ons wilt doen. Ali welkom in het bestuur. Ook jij bent via de zijlijn sterk betrokken bij de doelgroep. Wij hopen van je te kunnen leren en van jouw ervaring gebruik te kunnen maken voor anderen.

Jammer

In onze vorige Nota Bene is een oproep geplaatst. Het GPG wil graag meer mensen aan ‘het werk’ zetten. We willen graag hulptroepen die ons bij diverse activiteiten willen en kunnen helpen. Helaas is er geen reactie van u als lezer van het NB ontvangen. Als u denkt ‘dat kan ik niet’ door wat voor oorzaak dan ook, dan zeg ik: ‘uw beperking behoeft geen drempel te zijn om bijvoorbeeld niet mee te denken. Ook dan kunt u het GPG al zeker helpen!’

Hoop op jongeren U, de NB lezer, bent meestal al wat ouder. Maar zou het nu niet leuk zijn uw (klein)kinderen voor het GPG te interesseren? Het gaat er om dat zij zich realiseren dat alles niet vanzelf gaat. Ook zij kunnen bij het verstrijken der jaren problemen krijgen. Hopelijk niet, maar ja? Probeert u nu uw (klein)kinderen eens helemaal vrijblijvend contact op te laten nemen met één van onze bestuursleden. Het zou heel fijn zijn voor het GPG en u! We doen het voor elkaar. Arend Koene Voorzitter GPG


5

Elektronisch Patiënten Dossier Als alles volgens de gedachte van onze minister is gegaan heeft iedereen een formulier ontvangen. Tijdens een congres van Zorgbelang Gelderland heb ik wat meer informatie gekregen. Het elektronisch patiënten dossier (EPD) is in de maak. Helaas is het niet duidelijk geworden of iedereen wel een bericht heeft ontvangen. Wat daarbij vervelend is dat als u geen bericht van de overheid om wat voor reden dan ook heeft ontvangen u automatisch akkoord gaat met de registratie. Maar wat houdt het eigenlijk in. Ten eerste wil ik vermelden dat de gedachte erg goed is. Maar ik en velen met mij tijdens het congres, vragen zich af hoe het systeem met uw eigen gegevens beveiligd is. Privacy. Kunt u het zelf inzien? Wie kan het allemaal bekijken? Zo zijn er nog veel meer vragen. Uw arts moet wel melden dat hij u op het EPD zet. Nu zijn er al regels waarvan u wellicht niets afweet. Volgt men de regels en wordt u ingelicht? De minister heeft op dit moment nog geen enkele wet waarom de vraag aan u gerechtvaardigd is! Nogmaals het is een goed idee maar denkt u goed na of u nu al zonder wettelijke grond wil meewerken. Meewerken houdt in dat u niet reageert. Bij andere regelingen (donorregistratie) was het zo dat u wel moest reageren om aan te geven of u wel of niet wilde meewerken. Dus niet reageren is dus nu akkoord gaan!!!! Ter geruststelling is het zo dat u altijd uw bezwaar of akkoord kunt wijzigen. Als u verdere inhoudelijke informatie wilt dan mag u mij natuurlijk benaderen. Met vriendelijke groet, Arend Koene

Giften Er zijn de twee giften binnengekomen van 25 euro. Hiervoor onze hartelijke dank! Uw giften maken het voor ons mede mogelijk dit blad voor u te maken. Penningmeester GPG


6

Algemene regels voor het pgb AWBZ Met een persoonsgebonden budget AWBZ kunt u zelf beslissing hoe u de zorg en begeleiding wilt organiseren. Maar er gelden natuurlijk wel regels. Hieronder een overzicht van de belangrijkste algemene regels rond het persoonsgebonden budget in de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten, het pgb AWBZ. Zorgfuncties Met een persoonsgebonden budget (pgb) AWBZ kunt u verschillende vormen van zorg en begeleiding inkopen. Deze vormen van hulp heten officieel 'zorgfuncties'. U kunt er aanspraak op maken op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Eerst een indicatie Om in aanmerking te komen voor een pgb AWBZ, moet er een indicatie gesteld zijn door het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) of het Bureau Jeugdzorg (voor kinderen en jongeren tot 18 jaar met psychiatrische problemen). Als u denkt dat u zorg, hulp of begeleiding nodig hebt, kunt u zich zelf bij het CIZ of het Bureau Jeugdzorg melden. Niet verplicht Een pgb is niet verplicht. U kunt uw hulp ook ontvangen via de 'gewone thuiszorg' of een andere zorgverlenende instelling of begeleidingsinstantie. Dit wordt zorg in natura genoemd. Als u voor zorg in natura kiest, hoeft u zelf weinig meer te regelen. De instelling bepaalt wie er bij u komt werken, wat de zorgverleners en begeleiders mogen doen en op welk tijdstip. Zorg in natura is de aangewezen weg als u niet zelf met een pgb wilt of kunt omgaan. Ook is het mogelijk een deel van de hulp met een pgb in te kopen en een ander deel in natura te ontvangen. U kunt namelijk per zorgfunctie kiezen of u voor de hulp een pgb wilt. Daardoor kunt u er bijvoorbeeld voor kiezen de verpleegkundige zorg in natura te laten uitvoeren door een instelling voor thuiszorg en een pgb aan te vragen voor persoonlijke verzorging of begeleiding. Kiezen voor een pgb AWBZ Er kunnen allerlei redenen zijn om voor een pgb te kiezen. U wilt zelf uw leven vormgeven. U wilt baas in eigen huis blijven. U wilt zelf zorgverleners en begeleiders en zelf afspraken met ze maken. U wilt werken met zorgverleners en begeleiders met wie het klikt. Kiezen voor een pgb AWBZ betekent dat u zelf uw hulp en begeleiding regelt. Dat heeft veel voordelen, maar er zit ook werk aan vast. U gaat zelf op zoek naar zorgverleners en begeleiders, of naar een bureau dat u zorg of begeleiding kan bieden. U maakt zelf afspraken maken en sluit zelf overeenkomsten. U bent zelf verantwoordelijk voor het bijhouden van uw budgetadministratie. Werken met een pgb, zelf uw zorgverleners kiezen, zelf de regie voeren over de zorg en begeleiding die u krijgt, het is meer dan alleen een praktische regeling.


7

U gaat ook anders met elkaar om. U bent niet langer vooral afhankelijk van zorg, maar in de eerste plaats opdrachtgever of werkgever van de mensen die u helpen. Niet alles Met een pgb AWBZ kan veel, maar niet alles. Wat mogelijk is hangt af van de hoogte van het toegekende budget en wat binnen de pgb-regeling is toegestaan. U moet uw uitgaven namelijk kunnen verantwoorden. Bron: www.persaldo.nl, november 2008.

Ambities AWBZ niet realistisch De ambities van staatssecretaris Bussemaker om per 1 januari aanstaande 800 miljoen euro te bezuinigen op de ABWZ zijn niet realistisch en onverant-woord. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) pleit voor een eenmalige overgang per 1 januari 2010 in plaats van een overgangsjaar met allerlei ad-hoc oplossingen in 2009. Er is nog te veel onduidelijk voor gemeenten om goed op de toekomstige hulpvraag van burgers in te kunnen spelen. Staatssecretaris Bussemaker houdt in haar brief aan de Tweede Kamer van 28 oktober vast aan de bezuiniging van 800 miljoen euro op de ABWZ per 1 januari aanstaande. De VNG vindt de plannen van de staatssecretaris niet realistisch en onverantwoord. Er zitten nog veel onduidelijkheden en losse einden in de plannen om op verantwoorde wijze nieuwe cliënten naar gemeenten te sturen. Het grootste probleem is dat gemeenten geen beeld hebben van wie straks aan hun loket komen: om wie gaat het, wat zijn de aantallen, welke problemen hebben ze, welke hulpvraag hebben ze en welke hulp kunnen en moeten gemeenten bieden? Dit is absoluut noodzakelijk om een goed, op de cliënt afgestemd hulpaanbod te kunnen ontwikkelen. Het gaat immers om een grote groep kwetsbare tot zeer kwetsbare burgers. VWS suggereert dat gemeenten alles al in huis hebben en dat gemeenten alleen de kraan van het welzijnswerk wat verder open hoeven te draaien. Dit is niet het geval. Gemeenten kennen weliswaar een lange traditie in het welzijns- en ouderenwerk, maar nu zijn nieuwe collectieve vormen van begeleiding en individuele oplossingen nodig: dagactiviteiten, boodschappendiensten, maar ook begeleiding aan stabiele psychiatrische patiënten, doorlopende ondersteuning voor mensen met beginnende ouderdomsklachten en dementie, en hulp aan licht verstandelijk gehandicapten. Dat zijn voor gemeenten nieuwe vormen van ondersteuning die voorbereidingstijd vergen. Deze, op de individu gerichte activiteiten, moeten er toe leiden dat zoveel mogelijk mensen een zelfstandig bestaan kunnen blijven volhouden. Deze ambitie ondersteunen gemeenten. De staatssecretaris kondigt aan in november een brief aan alle gemeenten te sturen met duidelijkheid over de inhoud van de maatregel en de gevolgen voor gemeenten. Concreet hebben gemeenten dan slechts een maand de tijd om zich voor te bereiden. Dat is onvoldoende en in strijd met de afspraak die tussen Rijk en gemeenten is gemaakt omtrent de invoering van nieuwe maatregelen. Gemeenten pleiten daarom voor 1 jaar uitstel zodat ze zich met alle lokale uitvoerders en Wmo-raden goed kunnen voorbereiden. Er moeten afspraken worden Gehandicapten Platform Geldermalsen

8

gemaakt met organisaties als het Algemeen Maatschappelijk Werk, welzijnswerk en vrijwilligersorganisaties over een nieuw hulpaanbod, wat dat gaat kosten, of bijscholing noodzakelijk is en of er meer vrijwilligers nodig zijn. Ook deze organisaties hebben tijd nodig om zich hierop voor te bereiden. Gemeenten hebben de laatste jaren ervaring opgedaan met grootschalige operaties als de invoering van de huishoudelijke hulp en hebben daarom liever een 'big bang' in 2010 dan een jaar met allerlei ad-hoc beslissingen en incidenten, met alle maatschappelijke onrust van dien. Want als in de loop van 2009 steeds meer mensen uit de AWBZ vallen, terwijl de andere domeinen waar zij een beroep op gaan doen zich niet fatsoenlijke hebben kunnen voorbereiden, zal 2009 gekenmerkt worden door ad-hoc beleid en incidenten. En dat verdient de groep waar het om gaat niet. Bron: internet, 30 oktober 2008.

CG-Raad kan nieuwe meerkostenregeling niet steunen Dit komt omdat de afbakening van de nieuwe Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (Wtcg) niet op orde is. Uit een brief van het Kabinet aan de Kamer maakt de CG-Raad op dat hiervoor geen concrete oplossing wordt geboden. De CGRaad roept de Tweede Kamer op om een tussen-oplossing te bewerkstellingen en anders de invoering van deze wet per 1 januari te faseren. De Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten moet op 1 januari 2009 ingaan. Belangrijkste doel van deze wet is dat de doelgroep beter wordt bereikt dan met de huidige fiscale regeling Buitengewone Uitgaven. De CG-Raad constateert nu dat juist dit doel met het systeem van vaste toeslagen niet wordt gehaald. De laatste cijfers wijzen erop dat heel veel chronisch zieken en gehandicapten hun toeslag mis dreigen te lopen. Uit het Vektis rapport blijkt dat ongeveer 200.000 mensen ten onrechte buiten de afbakening gaan vallen. Daarnaast spelen er nog problemen bij het aanleveren van bestanden. Hiervan zouden nog eens 220.000 mensen het slachtoffer kunnen worden. Onverantwoord Gezien deze enorme aantallen vindt de CG-Raad invoering van de nieuwe wet per 1 januari 2009 onverantwoord. De CG-Raad had zelf eerder gepleit voor een tijdelijke noodoplossing via de bestaande Buitengewone Uitgavenregeling. Deze oplossing, waarmee veel afvallers gevonden konden worden, heeft het kabinet vooralsnog niet overgenomen. Wanneer de Kamerbehandeling op dit punt geen wijziging oplevert ziet de CG-Raad ziet genoodzaakt de invoering van de regeling in deze vorm af te wijzen en fasering te bepleiten. Afbakening: een bekend probleem De CG-Raad heeft het kabinet er al vaak op gewezen, dat de afbakening van de nieuwe meerkostenregeling problemen oplevert. De afbakening vindt namelijk plaats Gehandicapten Platform Geldermalsen

9

op basis van zorggebruik. Dat wil zeggen: om de doelgroep te vinden worden onder andere bestanden gebruikt van AWBZ-zorg, fysiotherapie, bepaalde medicijnen (de fkg-middelen) ziekenhuisopnames en revalidatie. Deze mensen krijgen dan de vaste toeslagen van 300 tot 500 euro. Naast het feit dat niet alle mensen met een beperking die meerkosten hebben in een dergelijk systeem gevonden worden, kan dit ook leiden tot een ongewenste prikkel op toename van het zorggebruik. Het probleem is echter dat zorggebruik geen goede indicatie geeft van de gemaakte meerkosten. Grote groepen mensen met een chronische ziekte of handicap zitten niet in de gebruikte bestanden. Dit geldt bijvoorbeeld voor: mensen met reuma, mensen met spierziekten, mensen zeldzame aandoeningen, mensen die gebruik maken van hulpmiddelen, mensen die niet op grond van medicijngebruik worden gevonden. Bijkomend probleem: de uitvoering Verder maakt de CG-Raad zich ook zorgen over de uitvoering. Er moeten bij de uitvoering van de wet tussen allerlei instanties gegevens worden uitgewisseld. Het risico dat mensen door administratieve fouten niet gevonden worden, is groot. Daarnaast is het de vraag of de onderlinge gegevens-uitwisseling tijdig klaar kan zijn. Waarom is een goede regeling zo belangrijk? Uit onderzoek van onder andere het Nibud is bekend dat de gemiddelde meerkosten van mensen met een chronische ziekte of handicap gemiddeld 2500 euro per jaar bedragen. Via de Wtcg kunnen ze een deel van die kosten terugkrijgen. Dit is absoluut nodig, omdat hun inkomen gemiddeld lager is dan van de rest van de bevolking. Van de mensen met zware beperkingen heeft zelfs 40% een inkomen rond het bestaansminimum. Bron: http://www.cg-raad.nl geplaatst op 19/11/2008.


10

Tweede Kamer stemt in met onvolmaakte wet De Tweede Kamer gaat akkoord met de invoering van de Wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten per 1 januari. Dit is gebeurd ondanks het feit dat de dreigende problemen met afbakening en uitvoering nog niet voldoende zijn opgelost. Honderdduizenden mensen dreigen hierdoor ten onrechte geen toeslag te krijgen. Invoering van de wet per 1 januari vindt de CG-Raad onzorgvuldig. Uitstel van de regeling tot de problemen zijn opgelost, was een veel betere en voor de hand liggende keuze geweest. Het kabinet heeft in het laatste debat van 19 november wel aangekondigd dat er volgend jaar gewerkt gaat worden aan verbetering van de afbakening. Zo komt er een commissie van deskundigen die voor 1 juni met de eerste voortgangsrapportage komt. Verder gaat het ministerie van VWS onderzoeken of gemeenten toch op korte termijn gegevens over gebruikers van WMO-hulpmiddelen kunnen aanleveren. Ook heeft de staatssecretaris toegezegd dat ze wil nagaan of alternatieve bestanden gebruikt kunnen worden om ontbrekende mensen te vinden. Bijvoorbeeld van de gehandicapten-parkeerkaart. In het uiterste geval wil zij mensen in 2011 met terugwerkende kracht een toeslag verlenen. Noodplan De CG-Raad heeft onlangs nog een noodoplossing voorgesteld voor de problemen met de afbakening. Namelijk: het tijdelijk in stand houden van het chronisch ziekenforfait in de huidige Buitengewone Uitgavenregeling. Deze oplossing heeft het kabinet niet overgenomen. Staatssecretaris van Financiën De Jager heeft echter wel toegezegd, dat als de afbakening problemen blijft opleveren deze mogelijkheid zal worden onderzocht. De CG-Raad vindt echter dat Financiën nu al voorbereidingen moet treffen voor het geval dit gaat spelen. Verslechtering BU Bijna ongemerkt is in het debat ook nog de groep beperkt die voor de lage drempel in de Buitengewone Uitgaven-regeling (BU) in aanmerking komt. De grens is verlaagd van een inkomen van 40.000 naar 38.000. Dit is gebeurd op initiatief van het CDA. Daarmee wilde de partij geld vrijspelen voor een andere maatregel. Namelijk: de toezegging van het kabinet dat iedereen de Eigen Bijdragen AWBZ over 2008 nog kan aftrekken binnen de BU. Ook als men deze berekening pas in 2009 van het CAK heeft ontvangen. Uitvoering Kamerbreed zijn er opnieuw zorgen geuit over de uitvoering. Het kabinet probeerde deze zorgen weg te nemen door aan te geven dat VWS bij de uitvoering meer zeggingskracht krijgt. Het ministerie kan ingrijpen of sancties opleggen als de betrokken partijen niet aan hun verplichtingen voldoen. Bijvoorbeeld aan het CAK dat de toeslagen moet uitkeren - of de zorgverzekeraars en het CIZ, die gegevens moeten aanleveren. De officiële stemming over de wet is dinsdag. Maar het staat nu al vast dat hij wordt aangenomen. Vervolgens is het aan de Eerste Kamer om te bepalen of invoering van de wet per 1 januari 2009 acceptabel is. Bron: www.cg-raad.nl geplaatst op 21 november 2008. Gehandicapten Platform Geldermalsen

11

Struikel niet over uw conditie Met een goede conditie voelt u zich zowel lichamelijk als geestelijk fit. Dat is een voorwaarde om lekker te doen en laten waar u zin in heeft. Hiermee verkleint u bovendien de kans op valpartijen. Jaarlijks belanden 89.000 senioren van 55 jaar en ouder op de Spoedeisende Hulpafdelingen na een val. Vallen kan vervelende gevolgen hebben als u ouder wordt. Reden voor Consument en Veiligheid om in oktober 2008 met een landelijke campagne over vallen te starten. Dit met er toe leiden dat met name ouderen bewuster met hun conditie en gezondheid omgaan om zo het aantal valongelukken te verminderen. Sjoukje Dijkstra werkt aan deze campagne mee. Zij werd in 1964 Olympisch kampioene bij het kunstrijden op de schaats, onder meer omdat ze er ook toen al in slaagde niet te vallen. De campagne geeft u eenvoudige tips om uw conditie te verbeteren en de kans op valpartijen te verminderen. Voldoende bewegen is belangrijk, net als een goed evenwicht, een accuraat reactievermogen en goed zicht. Zorg er ook voor dat uw huis veilig is ingericht en verklein zelf het risico te struikelen over snoeren en drempels. Bron: ABP Magazine, oktober 2008. Hieronder staan een aantal praktische tips uit de folder ‘Een goede conditie helpt vallen voorkomen’ vermeld. Goed evenwicht Verliest u snel uw evenwicht? Dan is de kans groter dat u een keer valt. U kunt uw evenwicht wel verbeteren. Dat heeft veel voordelen. U valt minder snel en u voelt u zekerder. U bent ook minder afhankelijk van de hulp van anderen. Tips: • Volg een cursus om uw evenwicht te verbeteren. Bij deze cursus doet u oefeningen voor fitheid, evenwicht en ontspanning. Voorbeelden van cursussen zijn In Balans, Tai Chi, Vallen Verleden Tijd of Meer Bewegen voor Ouderen. • Loopt u minder goed doordat u soms uw evenwicht verliest? Overleg dan met de ergotherapeut of huisarts. Misschien is een loophulpmiddel voor u geschikt. Bijvoorbeeld een rollator. • Gebruikt u slaap- of kalmeringsmiddelen? Of gebruikt u meer dan vier verschillende medicijnen tegelijk? Dit kan invloed hebben op uw evenwicht. Overleg elk jaar met uw (huis)arts of apotheek of u de medicijnen nog moet gebruiken en hoeveel.


12

• Houd er rekening mee dat u uw evenwicht kunt verliezen. Pak bijvoorbeeld altijd de trapleuning vast. Neem een draagbare of tweede telefoon. U hoeft dan niet in alle haast de trap af. • Neem de tijd om op te staan uit een stoel of uit bed te komen Snel reageren Een goed reactievermogen is belangrijk voor uw evenwicht. Wanneer u wankelt, bent u bijvoorbeeld in staat om iets vast te pakken. Wanneer u langzaam reageert, is het gevaarlijk om een auto of scootmobiel te besturen. U kunt bijvoorbeeld niet op tijd remmen voor een voetganger. U reageert nóg langzamer door het drinken van alcohol. Tips • Om uw reactievermogen te verbeteren is een beweegcursus erg geschikt. Bij deze cursus doet u oefeningen voor fitheid, evenwicht en ontspanning. Voorbeelden van cursussen zijn In Balans, Tai Chi, Vallen Verleden Tijd of Meer Bewegen voor Ouderen. • Gebruikt u slaap- of kalmeringsmiddelen? Of gebruikt u meer dan vier verschillende medicijnen tegelijk? Dit kan van invloed zijn op uw reactievermogen. Overleg elk jaar met uw (huis)arts of apotheek of u de medicijnen nog moet gebruiken en hoeveel. • Door alcohol reageert u langzamer. Ook maakt alcohol uw evenwicht slechter. Hierdoor valt u sneller. Drink maximaal 2 glazen alcohol per dag.uit. U valt dan ook sneller, bijvoorbeeld doordat u een losse stoeptegel over het Scherp zien Goed zien is belangrijk. Handig bij het lezen van de krant of bij het aanzetten van een knoop, en essentieel in bijvoorbeeld het verkeer. Bij het ouder worden gaan ogen vaak achteruit. U valt dan ook sneller, bijvoorbeeld doordat u een losse stoeptegel over het hoofd ziet. Dit kunt u eenvoudig voorkomen. Tips: • Laat elk jaar uw ogen meten bij de opticien. Voor een uitgebreide oogmeting kunt u een afspraak maken met een optometrist (of eventueel uw huisarts of oogarts). Een optometrist kan een oogafwijking opsporen. U hebt geen verwijzing van uw huisarts nodig. Er werken veel optometristen in optiekzaken. Er zijn dus geen wachtlijsten. Kijk in de telefoongids voor een optometrist bij u in de buurt, of ga naar www.optometrie.nl. • Zorg dat er in en om uw huis genoeg licht is. Haal obstakels weg zodat u daar niet over valt. Lees de tips in het boekje ‘Val niet thuis’ of kijk op www.veiligheid.nl. • Is er te weinig verlichting bij u in de straat? Is de weg of stoep slecht? Dit soort dingen maakt de kans op vallen groter. Geef uw klachten door aan de gemeente. Het nummer of het loket voor klachten vind u in de gemeentegids.


13

Stevige schoenen Goede schoenen zijn belangrijk. Niet alleen om lekker te lopen, maar ze kunnen ook voorkomen dat u struikelt of valt. Zorg er dus voor dat u letterlijk stevig in uw schoenen staat! Tips: • Zorg voor schoenen die goed passen. Uw voeten worden steeds een beetje groter. Dat is normaal bij het ouder worden. Misschien zijn uw oude schoenen te klein geworden. Te grote schoenen zijn ook niet goed. Als uw voeten in uw schoenen schuiven tijdens het lopen, zijn uw schoenen te groot. Uw grote teen moet ongeveer een centimeter ruimte hebben. Als uw schoenen te groot zijn, kunt u er inlegzooltjes in doen. • Zorg voor schoenen met een goede zool. De zolen van uw schoenen moeten niet glad zijn. U glijdt anders snel uit. Bij te stugge zolen kunt u struikelen. De zolen moeten meebuigen met uw voeten. De schoenmaker kan andere zolen onder uw schoenen zetten. • Zorg voor schoenen waar u stevig op staat. Op schoenen met een brede zool en een lage hak staat u steviger. Ook loopt u beter op schoenen die niet al te zwaar zijn. • Let op uw veters! U struikelt gemakkelijk over een losse veter. Als uw veters vaak los gaan, koop dan stroevere veters. Let er ook op dat veters niet te lang zijn. Tips voor een veilig huis We willen allemaal een veilig en comfortabel huis. Wat kleine aanpassingen in de woning kunnen wonderen doen om de boel een stuk veiliger te maken. Maak de kans dat u in huis valt zo klein mogelijk. Leg geen spullen op de trap. Werk snoeren langs de plinten weg. Gebruik een antislipmat in bad. In een veilig huis valt u niet snel. Wanneer u hulp nodig heeft bij het aanpassen van uw huis, informeer dan bij een klussendienst. Heeft u moeite met dagelijkse klusjes, zoals wassen, schoonmaken en koken? Overlegt u dan eens met een ergotherapeut. Dit is een expert op het gebied van hulpmiddelen. Deze hulpmiddelen maken uw dagelijks leven makkelijker en veiliger. Voor meer tips kunt u vragen naar de folder ‘Val niet thuis’. Hierin staat een lijst met dingen waarop u kunt letten. Kijk op www.veiligheid.nl of bel met 020 – 511 45 11. Bron: www.veiligheid.nl, november 2008.


14

PvdA wil duidelijker regels voor scootmobielen De PvdA wil duidelijker regels voor het snel stijgende aantal scootmobielen. Er rijden er daarvan in Nederland al 150.000 rond. Er komen er jaarlijks 35.000 bij. Tweede Kamerlid Lia Roefs bevestigde woensdag dat zij duidelijker regels wil om een einde te maken aan gevaarlijke situaties. Het is volgens haar 'hartstikke goed' dat mensen mobiel kunnen blijven en een scootmobiel van de gemeente krijgen. Maar de gebruikers kunnen kiezen of ze voetganger, fietser dan wel bestuurder zijn. ‘Het wordt er niet overzichtelijker op’, aldus Roefs. Zij wil dat verkeersminister Camiel Eurlings regels opstelt voor onder andere spiegels, kilometerteller en verlichting. Zij laat daarbij meewegen dat er ook steeds meer brommobielen en invalidenwagens rondrijden. Bron: internet, 7 november 2008.

Chronisch zieken en gehandicapten blij met de dokter Hoewel 90% van de chronisch zieken en gehandicapten veel vertrouwen heeft in hun huisarts, heeft slechts de helft (48%) veel vertrouwen in de centrale huisartsenpost. Mensen met een chronische ziekte of beperking hadden in oktober 2005 – net voor de komst van de nieuwe Zorgverzekeringswet – minder vertrouwen in de toekomst van de Nederlandse gezondheidszorg dan ‘gewone’ burgers. In zorgverleners en zorginstanties hadden zij op dat moment juist meer vertrouwen dan de algemene bevolking, zo blijkt uit onderzoek van het NIVEL. NIVEL-onderzoeker Mieke Rijken: ‘Mogelijk hebben mensen met een chronische ziekte of beperking door hun frequenter contact met diverse zorgverleners en instanties vaker zelf goede ervaringen, wat zich vertaalt in een groter vertrouwen.’ Vertrouwen Hoewel 90% van de chronisch zieken en gehandicapten veel vertrouwen heeft in hun huisarts, heeft slechts de helft (48%) veel vertrouwen in de centrale huisartsenpost. Rijken: ‘Voor mensen met een chronische ziekte of beperking is de continuïteit van de zorg erg belangrijk. Hun eigen huisarts is gewoonlijk goed op de hoogte van hun situatie. Maar veel chronisch zieken en gehandicapten geven ook aan dat de huisarts geen afspraken met hen heeft gemaakt over wat zij moeten doen in geval van nood. Het idee dat zij in het weekeinde of ‘s avonds een beroep moeten doen op de huisartsenpost kan reden tot bezorgdheid zijn. Misschien verwachten zij daar niet hun vertrouwde huisarts aan te treffen of zijn zij bezorgd dat de huisartspost niet over hun gegevens beschikt. Belangrijk lijkt in elk geval dat huisartsen met hun chronisch zieke patiënten en gehandicapten afspraken maken over wat zij moeten doen in geval van nood.’ Bedrijfsarts Mensen met een chronische ziekte of beperking die in het voorgaande jaar contact hadden gehad met een bedrijfsarts waardeerden de zorgverlening door de bedrijfsarts Gehandicapten Platform Geldermalsen

15

in oktober 2006 met een gemiddelde van 7,2. Hoewel dit rapportcijfer lager is dan dat voor de huisarts en specialist, is het een ruime voldoende. Rijken: ‘Mensen met een chronische ziekte of beperking worstelen vooral met de vraag of de bedrijfsarts hun belangen even zwaar laat wegen als die van hun werkgever. Niettemin vindt meer dan 90% de bedrijfsarts betrouwbaar en integer.’ Weinig klachten De komst van de nieuwe Zorgverzekeringswet heeft onder chronisch zieken en gehandicapten niet geleid tot veel klachten over de zorg zelf. Minder dan één op de tien mensen met een chronische ziekte of beperking had in oktober 2006 een klacht of gevoelens van onvrede over de ontvangen zorg. Nog altijd gaat het bij tweederde van de klachten om onheuse bejegening. Mensen met zowel motorische als zintuiglijke beperkingen hebben vaker een klacht. Dit wordt deels verklaard doordat ze gebruik maken van een breed scala aan zorg en dus ook vaker contact hebben met zorgverleners en instanties. Maar ook zaken als de toegankelijkheid en kosten van de zorg of de complexere communicatie met artsen zouden een rol kunnen spelen. NPCG Het onderzoek is uitgevoerd binnen het Nationaal Panel Chronisch zieken en Gehandicapten (NPCG). Dit bestaat uit ruim 3.500 zelfstandig wonende mensen met een chronische ziekte of lichamelijke beperking van 15 jaar en ouder. In het NPCG worden continu gegevens verzameld over de kwaliteit van leven, de zorg en de maatschappelijke situatie van mensen met een chronische ziekte of lichamelijke beperking. Bron: internet, 12 november 2008.

Hoe handicapvriendelijk is hogeschool of universiteit? Wil je weten waar je in de toekomst het beste je opleiding kunt voortzetten, kijk dan eens naar de ranglijst op Studiekeuze 123.nl Wilma de Buck, programmamanager van Studiekeuze123.nl zegt over de site: 'Deze vergelijking op onze site helpt studenten met een functiebeperking om de juiste keuze te maken voor een instelling. Daarnaast is de ranglijst voor hogescholen en universiteiten een stimulans om meer te gaan doen voor studenten met een handicap. Niemand wil natuurlijk onderaan de lijst staan'. De vergelijking is samen met Handicap + Studie tot stand gekomen. Volgens Jan Westgeest, beleidsmedewerker van Handicap + Studie, zijn instellingen steeds meer bereid om belemmeringen bij het studeren van studenten met een functiebeperking weg te nemen. De ranglijst is gebaseerd op gegevens afkomstig van de Nationale Studentenenquête. Aan deze enquête hebben ongeveer 17000 studenten aan


16

meegedaan. Zes procent gaf aan bij hun studie problemen te ondervinden door een handicap of functionele beperking. Extra vragen Alle studenten die 'ja' antwoordden op de vraag of ze een handicap hebben die hen in hun studie belemmert, kregen een aantal extra vragen voorgelegd. Vragen over onder meer voorlichting, start van de studie, hulpmiddelen. Er is geen onderscheid gemaakt tussen verschillende soorten handicaps per instelling omdat daar de aantallen te laag voor zijn. De ranglijst geeft een globaal beeld. De studenten die aangaven dat zij studiebelemmeringen ondervinden door een handicap noemden de volgende soorten handicaps: het grootste deel wordt beperkt in hun functioneren door dyslexie of dyscalculi (51%), gevolgd door psychische problematiek (12%), chronische ziekte (9%), bewegingsbeperking (8%), energietekort (5%), pijnklachten (4%), gezichtsbeperking (3%), concentratieproblemen (3%), gehoorstoornis (2%). Actueel overzicht Op www.studiekeuzel23.nI vindt je ook arbeidsmarktgegevens, waardoor bij de snelzoekfuntie 'De beste baankans' salarissen en baankansen te vinden zijn (bron: WO- en HBO-monitor, ROA). Daarnaast biedt de site bij bachelors meer opleidingsinformatie. Alle gegevens van een opleiding staan overzichtelijk op een rij. Hierbij is per opleiding ook een samenvatting van het accreditatierapport (deskundigenoordeel) te vinden. Via een zoekfunctie is ook deze opleidingsinformatie snel toegankelijk. Ook de nieuwste uitkomsten van de Nationale Studentenenquête zijn op www.studiekeuze123.nl te vinden. Tot slot biedt de site een overzicht van Associate Degrees, verkorte HBOopleidingen die vooral bedoeld zijn voor afgestudeerde MBO-studenten. Bron: Aanzet, oktober 2008.


17

Sport is een gratis pilletje Voor mensen met diabetes is bewegen bijna net zo belangrijk als de insuline die ze moeten spuiten, zegt topsporter Bas van de Goor. In 2003 kreeg deze profvolleyballer diabetes type 1. Hij liet zich niet uit het veld slaan en sportte op topniveau door. Nu wil hij met zijn Bas van de Goor Foundation diabetespatiënten tot sporten aanzetten. Van 1993 tot 2005 volleybalde van de Goor op topniveau. Samen met zijn teamgenoten boekte hij veel successen, met als hoogtepunt het Olympisch goud in 1996 in Atlanta. Cadeau kreeg de volleyballer het succes zeker niet. Zijn hele carrière is hij geplaagd door fysieke tegenslagen. Hij somt op: de ziekte van Pfeiffer, hepatitis A, diverse blessures, een hersentrombose en leverklachten. Als klap op de vuurpijl kwam daar in 2003 diabetes bij. ‘In oktober 2003 kreeg ik ontzettende last van vermoeidheid,’ vertelt hij. ‘Ik kon de training nauwelijks meer volhouden, viel kilo's af en had voortdurend dorst. Mijn huisarts dacht aan een virusje. Maar hij liet wel al het woord diabetes vallen. Ik ben gaan zoeken op internet en twijfelde al snel niet meer: ik had alle symptomen.’ Onderzoek bevestigde de diagnose. ‘Dat ik echt diabetes type 1 had, was even schrikken,’ zegt hij. ‘Toen moest ik een dagje de veren opschudden. Maar ik heb snel de knop omgezet. Ik ontdekte dat er genoeg andere top sporters zijn met diabetes. Hun voorbeeld maakte me duidelijk dat topsport prima kan samengaan met diabetes.’ Van de Goor was gewend om te knokken. Die houding kwam nu goed van pas. Tijdens een ziekenhuisopname werd hij ingesteld op insuline. Direct na zijn ontslag begon hij rustig aan met trainen. Vier weken later speelde hij weer een wedstrijd. Insulinepomp Moeite met zijn medicijngebruik heeft van de Goor nooit gehad. ‘In het begin wilde ik echt alles van de ziekte weten,’ vertelt hij. ‘Eigenlijk verwachtte ik dat ik er vervolgens mijn buik vol van zou hebben. Maar zo liep het niet. Van ontdekken is het overgegaan in routine: twee keer tandenpoetsen per dag, vier keer spuiten, het hoort er gewoon bij. Ik hoor soms verhalen van jongeren die ervan balen dat ze moeten spuiten. Die houden er dan gewoon mee op. Voor hun gezondheid is dat funest.’ Sinds een half jaar heeft van de Goor een insulinepomp, die dag en nacht met zijn lichaam verbonden is. Dat vindt hij een gigantische vooruitgang. Voorheen moest hij regelmatig zoeken naar zijn spullen en altijd zorgen dat hij die bij zich had. ‘Ik ben een chaoot,’ lacht hij. ‘En nu hoef ik ook niet meer te spuiten. Op een gegeven moment wordt je huid op die plekken wat beurs.’ Als topsporter had van de Goor een uitgebreid medisch team om zich heen, dat onderzocht hoe hij diabetes en topsport het beste kon combineren. Nu is dat niet meer nodig. ‘Met die pomp loopt alles perfect.’ In 2005 zei van de Goor de topsport vaarwel. Deze verandering confronteerde hem met het belang van bewegen voor mensen met diabetes. Zijn glucosewaarden gingen Gehandicapten Platform Geldermalsen

18

sterker schommelen en hij moest meer insuline spuiten. Hij legt uit hoe dat komt. ‘Insuline zorgt ervoor dat je spieren van energie worden voorzien. Als je sport, heb je, anders dan je misschien zou verwachten, minder insuline nodig. Je hebt ook minder last van schommelingen in je glucosewaarden.’ Hij vervolgt: ‘Als ik zes boterhammen eet maar nauwelijks beweeg, heb ik veel meer insuline nodig om mijn glucosewaarden op een gezond niveau te houden dan wanneer ik ga bewegen. Door bijvoorbeeld een eind hard te lopen, kan ik het effect van die boterhammen op mijn glucosewaarden nivelleren. Dan hoef ik niet bij te spuiten. Daar moet ik wel vooraf rekening mee houden. Ik moet dus ‘Twee keer tandenpoetsen per dag, vier keer spuiten, het hoort er gewoon bij, steeds een rekensom maken. Net als elke andere diabetespatiënt.’ De hoeveelheid insuline die iemand nodig heeft is heel persoonlijk, legt hij uit, en varieert met de omstandigheden. Ook stress is daarop van invloed. ‘Naar je lichaam luisteren is dus erg belangrijk. Ik heb de pech dat ik er weinig van merk als mijn glucosewaarden te hoog of te laag zijn. Ik moet dus vaker meten.’ Hypo ‘Nog altijd zijn er behandelaars die mensen met diabetes adviseren voorzichtig te zijn met bewegen, omdat ze anders in een ‘hypo’ (door te lage glucosewaarden wegzakken in een comateuze toestand) terecht kunnen komen,’ zegt van de Goor. ‘Dat is heel jammer. Behandelaars zouden juist goed moeten uitleggen wat het verband is tussen bewegen en de hoeveelheid insuline die je nodig hebt. Dan kunnen mensen zelf goed berekenen hoeveel insuline ze via medicatie nodig hebben. Goede voorlichting over hoe de ziekte werkt, is dus erg belangrijk.’ Bewegen is belangrijk voor iederéén met diabetes, of je nu type 1 of type 2 hebt, benadrukt hij. ‘Als type 1- patiënt moet je altijd insuline spuiten, omdat je helemaal geen insuline meer aanmaakt. Als je type 2 hebt, maak je nog wel wat insuline aan. Als je gaat bewegen, val je af en verbetert je insuline-gevoeligheid. Je gebruikt de insuline die je nog zelf aanmaakt daardoor effectiever. Eigenlijk is sport dus een gratis pilletje.’ Om die boodschap uit te dragen heeft van de Goor inmiddels zijn eigen stichting opgezet, de Bas van de Goor Foundation. ‘Het doel van de stichting is om de kwaliteit van leven van mensen met diabetes te verhogen door middel van sport,’ vat van de Goor samen. De Foundation richt zich in de eerste plaats op de groeiende groep jongeren met diabetes. Met sportclinics en een sportkamp wil van de Goor hen aan het sporten krijgen. Maar ook volwassenen die diabetes hebben of een groot risico lopen het te krijgen, wil hij overtuigen van het nut van bewegen. Zo liep hij met leden van de Diabetes Vereniging Nederland de Nijmeegse Vierdaagse. In oktober gaat hij met een groep volwassenen de Kilimanjaro in Tanzania (5895m hoog!) beklimmen. ‘We gaan onderzoeken welke effecten hoogte op diabetes heeft.’ Sinds kort traint Van de Goor weer bij zijn oude club. Gewoon omdat hij het leuk vindt. Want volleybal blijft zijn passie. Surf voor meer informatie over de Bas van de Goor Foundation naar www.bvdgforg Bron: Chronisch ziek 2008. Gehandicapten Platform Geldermalsen

19

Met de rolstoel een dagje naar Mallorca Er lopen twee geultjes over het lege strand van Palma Nova. Het zijn sporen van de lege rolstoel van Karin Leijten (42) uit Geldermalsen. Ondersteund door haar man Frank en Saskia Gommens (23) van het Rode Kruis hangt ze onder een donker wolkendek tot haar knieën in het water. ‘Zo, lekker!’ Het is vrijdagmiddag. Vandaag is de 38ste editie van de één dag durende vakantie die het Rode Kruis en vliegtuigmaatschappij Martinair jaarlijks houden; vijftig chronisch zieken en gehandicapten met hun begeleiders 31 vrijwilligers en een tien koppen tellende crew brengen vandaag de dag door op Mallorca. Karins zus Ellen (41) uit Hedel kijkt weemoedig naar Karin. ‘Wat is de zee mooi blauw hier,’ mijmert ze. Vandaag is één van de weinige dagen dat ze daadwerkelijk iets samen doen. Vroeger deden ze alles samen. Maar Karin raakte vijf jaar terug deels verlamd door een herseninfarct. En Ellen werd een jaar later getroffen door een mysterieuze aandoening aan de bloedvaten in haar buik, waardoor haar organen het grotendeels begaven en ook zij in een rolstoel belandde. Heel veel pech in één familie. Maar vandaag is er geen ruimte voor treurigheid. Vandaag wordt er genoten. En gelachen. Zeker nu ook andere rolstoelen door het zand naar de branding worden gesleept. Een vrouw trekt haar jurk uit, werpt haar krukken in het zand en maakt onder luid gejoel een plons. Stewardessen - 'ik heb geen andere kleding bij me!' worden het water ingeduwd. Een jongen wordt het water ingedragen door de piloten. Rob Koster, in het dagelijks leven brigadier bij de politie Rotterdam- Rijnmond, maar vandaag ‘chef-tilploeg', grijnst. Alles onder controle, ziet hij. Hij coördineert het tillen van de gasten. Uit de rolstoel, in het vliegtuig, in de vliegtuigstoelen, van de stoelen, naar de cockpit voor een kijkje: ‘Kijk, als ik op dit knopje druk gaan we naar rechts.’ Aan het eind van de middag zit Lex Bol (53) uit Dalfsen in zijn rolstoel onder een palmboom te schuilen voor de miezerregen. ‘Gelukkig regent het niet hard, want dan had de dag er heel anders uitgezien.’ Midden in de nacht opstaan. Zand tussen de wielen. Natte stewardessen. Blauwe voeten. Zand tussen de tenen. Miezerregen. Midden in de nacht uitgeput weer thuiskomen. Het is de mooiste dag van het jaar. De consensus wordt breed gedragen: het is vakantie! Bron: AD, 4 oktober 2008.


20

Veranderingen in de zorg: AWBZ De AWBZ gaat de komende tijd veranderen. En de grootste aanpassingen zullen gaan om de begeleiding. Hoewel nog niet vast staat wat het precies voor u betekent, is het wel duidelijk hoe de veranderingen er uitzien en hoe ze zullen verlopen. Wat betekent het voor u? Verandering van de AWBZ-begeleiding is hard nodig. De begeleiding is bedoeld voor mensen met matige of ernstige beperkingen. Mensen die zonder die activerende en ondersteunende begeleiding de kans lopen dat ze in een instelling terecht komen of verwaarloosd raken. Omdat ook veel andere mensen - zonder matige of ernstige beperkingen - van de AWBZ-begeleiding gebruik maken, wordt de AWBZ te duur. Zo duur, dat het ten koste gaat van die mensen voor wie de AWBZ eigenlijk bedoeld is. Wat de regering daaraan gaat doen, kunt u hieronder lezen. Strengere selectie voor AWBZ-begeleiding Alleen mensen met matige of ernstige beperkingen op een aantal specifieke onderdelen krijgen binnenkort nog AWBZ-begeleiding. Het onderscheid tussen activerende en ondersteunende begeleiding vervalt; er is binnenkort alleen nog de ‘functie begeleiding’. Het is lastig te zeggen wat deze verandering in de AWBZ per persoon betekent. Dat kan pas na 2009, als het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) iedereen individueel opnieuw beoordeeld heeft. Het CIZ gaat vanaf 1 januari 2009 alle bestaande indicaties en nieuwe aanvragen voor AWBZ-begeleiding op een andere manier beoordelen. Dit betekent dat er in 2009 misschien al iets verandert in de begeleiding die u krijgt. Wie een doorlopende indicatie heeft, krijgt daar eventueel pas vanaf 1 januari 2010 mee te maken. Deze nieuwe beoordelingsmethode moet ervoor zorgen dat alleen mensen met matige of ernstige beperkingen nog een indicatie voor AWBZ-begeleiding krijgen. Het gaat bij die nieuwe beoordeling om de ernst van de beperkingen op vijf onderdelen: • Sociale redzaamheid (de regie over het eigen leven) • Bewegen en verplaatsen (het zelfstandig voortbewegen) • Probleemgedrag (agressief of dwangmatig) • Psychisch functioneren (denken, concentreren en waarnemen) • Geheugen- en oriëntatiestoornissen (geheugen en bewustzijn) In de nieuwe situatie krijgen mensen geen indicatie meer voor begeleiding als het alleen gaat om: • Persoonlijke verzorging en het sociale leven (eten en drinken, wassen en aankleden). • Huishoudelijk leven (maaltijden, kleding verzorgen, lichte schoonmaak). • Maatschappelijke (sociale contacten en activiteiten buitenshuis). • Psychisch welbevinden (depressie, angst, eenzaamheid). Gehandicapten Platform Geldermalsen

21

Grondslag psychosociaal uit AWBZ Mensen die vanwege psychische en sociale problemen recht hadden op ondersteunende begeleiding in dagdelen of op persoonlijke verzorging (de ‘grondslag psychosociaal’), kunnen vanaf 1 januari 2009 bij de gemeenten terecht. Dat zijn mensen die bijvoorbeeld thuisloos zijn, psychiatrische problemen hebben of verslaafd zijn. De gemeenten zijn voor deze groep de begeleiding aan het verzorgen. Dat valt onder de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Om de mensen niet plotseling te confronteren met de verandering is 2009 een overgangsjaar. Verandering aantal uren begeleiding AWBZ-begeleiding wordt in dagdelen en in uren gegeven. Het maximale aantal dagdelen verandert niet; dat blijft 9 dagdelen per week. Het aantal uren begeleiding kan wel veranderen. Sommige mensen zullen minder uren krijgen, voor andere verandert er niets. Eigen bijdrage voor volwassenen Vanaf 1 januari 2010 gaat iedere volwassene die AWBZ-begeleiding krijgt een eigen bijdrage betalen. Voor de andere delen van de AWBZ gold die eigen bijdrage al. Wat betekent het voor u? De veranderingen van de AWBZ-begeleiding kunnen voor u het volgende betekenen: • u krijgt een nieuwe indicatie en er verandert niets aan de begeleiding; • u krijgt een nieuwe indicatie waarbij het aantal uren begeleiding minder wordt; • u krijgt geen nieuwe indicatie en daarom ook geen AWBZ-begeleiding meer. Geen AWBZ, wat dan? Wie geen nieuwe indicatie voor begeleiding krijgt, kan het op een andere manier regelen. Bijvoorbeeld door hulp te zoeken in de naaste omgeving of zelf de begeleiding in te kopen. Er is al afgesproken dat mensen daar ondersteuning bij kunnen krijgen van MEE. Wie zijn AWBZ-begeleiding in de loop van 2009 verliest, krijgt bovendien een gewenningperiode. Zo heeft iedereen ruim de tijd om zich voor te bereiden op de verandering. Die gewenningsperiode is als volgt geregeld: • mensen die vóór 1 juli 2009 het recht op AWBZ-begeleiding verliezen, krijgen een gewenningsperiode van zes maanden; • mensen die tussen 1 juli en 30 september 2009 het recht op AWBZbegeleiding verliezen, krijgen een gewenningsperiode van drie maanden; • mensen die tussen 1 oktober en 31 december 2009 het recht op AWBZbegeleiding verliezen, krijgen een gewenningsperiode van maximaal drie maanden. Die periode begint op het moment dat de indicatie vervalt en eindigt in alle gevallen op 31 december 2009. Bron: nimvws.nl, 12 november 2008.


22

Overige veranderingen in de AWBZ De belangrijkste veranderingen doen zich voor bij de AWBZ-begeleiding. Maar ook de andere 'AWBZ-functies', zoals verzorging en verblijf krijgen de komende jaren met aanpassingen te maken. De veranderingen hebben twee doelen. Ten eerste moet de kwaliteit van de AWBZ verbeteren en komen de wensen van degenen die AWBZ-zorg krijgen meer centraal te staan. Ten tweede is het van belang om de financiële houdbaarheid van de AWBZ voor nu en in de toekomst veilig te stellen. Veranderingen eigen bijdrage Van 1 januari 2009 tot en met 1 januari 2010 staan enkele veranderingen op de agenda: • U kunt de eigen bijdrage AWBZ (en Wmo) vanaf 1 januari 2009 niet meer van de belasting aftrekken. In plaats daarvan wil het kabinet een korting geven op de eigen bijdrage. • Vanaf 1 januari 2010 betaalt iedere volwassene die van de AWBZ gebruiktmaakt een eigen bijdrage. Voor de verzorging, verpleging en verblijf gold dat al; voor de AWBZ-begeleiding is de eigen bijdrage nieuw. Kwaliteit en cliënt centraal Er zijn twee maatregelen waarmee de cliënt meer centraal komt te staan: • Met de persoonvolgende financiering wordt het geld niet langer verdeeld naar het aantal bedden van een instelling, maar volgt het geld de cliënt naar de instelling van zijn keuze. Anders gezegd: eerst kiest de cliënt, dan komt het geld. • Goed presterende zorginstellingen zullen daardoor meer kans krijgen om te groeien. Ze zullen daardoor meer kunnen bieden, wat de kwaliteit van de zorg weer ten goede komt. Voor deze manier van bekostigen worden in 2009 de eerste stappen gezet. In 2010 wordt de zorg na ziekenhuisopname van de AWBZ overgeheveld naar de Zorgverzekeringswet (ZVW). Een voorbeeld hiervan is de nazorg voor iemand die een nieuwe heup heeft gekregen. Hierdoor sluit de ziekenhuiszorg beter aan op de noodzakelijke zorg thuis. Bron: nimvws.nl, 12 november 2008.

Doof of slechthorend niet luid maar duidelijk! Communiceren met doven en slechthorenden Duidelijke informatie Volgens onderzoekers Beck en De Jong* is goed kunnen lezen en schrijven een voorwaarde om goed te kunnen functioneren in de maatschappij. 'Uit de meeste onderzoeken naar beheersing van lezen en schrijven door dove schoolkinderen is gebleken dat dit doel zelden gehaald wordt. De meeste doven en slechthorenden Gehandicapten Platform Geldermalsen

23

hebben moeite met lezen en schrijven. Het verklanken van woorden levert bij dove kinderen niet een koppeling op met de woord-betekenis, omdat de gesproken vorm immers niet hun primaire vorm is. Een doof kind kan de fonologische vorm (klankleer) alleen afleiden via spraakafzien en articuleren. Dit maakt het bijzonder moeilijk om tot begrijpend lezen te kunnen komen. Het gevolg is informatieachterstand.' 'Achtergrondkennis kan alleen worden opgedaan in uitgebreid contact met de wereld waarin die verschijnselen zich voordoen. Alleen iets laten horen of lezen is niet voldoende. Wat je hoort of leest krijgt pas betekenis als het aansluit bij de al aanwezige kennis. Hoe groter de leemtes in kennis zijn, hoe moeilijker het wordt om nieuwe informatie te integreren; hoe vaker informatie onbegrijpelijk is, des te groter de kans dat interesse voor het onderwerp of de activiteit verdwijnt.' Gebaren en gebarentaal Doven communiceren met elkaar door het gebruik van gebaren, al dan niet met gebruik van stem. Het informatieboekje 'Niet luid maar duidelijk (uitgave van het dovenschap, www.dovenschap.nl) verklaart: 'Iemand die nooit heeft kunnen horen, weet niet eens wat geluid is. Dan is het ook niet logisch om als eerste taal een taal te leren die geluid als basis heeft. Voor doven ligt een visuele taal daarom meer voor de hand, een gebarentaal dus. In Nederland wordt de Nederlandse Gebarentaal (NGT) gebruikt. Deze taal kent een eigen grammatica die niet hetzelfde is als de grammatica van het gesproken Nederlands. (...) Het is een volwaardige taal waarmee je alles kunt "zeggen" wat je maar wilt. Een luchtig praatje of een diepzinnig gesprek, het kan allemaal!' In gesprek met doven en slechthorenden Communicatie met andere mensen is de basis voor het samen leven met elkaar. Horenden doen dit voornamelijk via het gesproken woord. Het spreken is voor hen vanzelfsprekend. De communicatie tussen doven en horenden is daardoor moeilijker. Veel horenden zijn niet gewend om met doven om te gaan. Zeker niet wanneer ze voor het eerst van hun leven een doof persoon ontmoeten. Als iemand die doof is in een groep met horende mensen komt, is het voor hem of haar heel moeilijk om het gesprek te volgen. Deze groepssituaties komen dagelijks voor. Bijvoorbeeld op het werk, op een verjaardagsvisite of bij een vergadering. Wat kun je als horende doen om diegene bij het gesprek te betrekken? HULPMIDDELEN EN TIPS • Richt uw gezicht naar de dove persoon, praat zo duidelijk gearticuleerd mogelijk. De dove persoon moet aan de vorm van de mond kunnen zien welke woorden er worden gesproken (spraakafzien). • Geef tussendoor ongevraagd aan waar het gesprek over gaat. • Presenteer informatie door middel van korte zinnen met duidelijk taalgebruik. • Gebruik geen woorden die op twee manieren uit te leggen zijn. • Ondersteun de informatie met foto's en afbeeldingen. Gehandicapten Platform Geldermalsen

24

• • • • • •

Gebruik bijvoorbeeld een tafelflipover voor de agenda van de vergadering. Wijs een dove niet af met dooddoeners als: 'Laat maar, het is niet belangrijk' of 'Straks vertel ik het wel'. Realiseert u zich dat een dove het niet prettig vindt voor spelbreker te worden uitgemaakt. Als hij niet meepraat of meelacht komt dat omdat hij niet hoort waar het over gaat. Voor sommige situaties is een gebarentolk nodig bij een gesprek tussen (een) dove(n) en horende(n). Een gebarentolk kunt u aanvragen via een tolkenbemiddelingsbureau. Probeer contact te houden met geschreven tekst. Bijvoorbeeld via een teksttelefoon, of door te e-mailen, chatten en sms'en. Praat zoveel mogelijk met natuurlijke gebaren en ook met mimiek. Dan begrijpt een dove u sneller.

Wist u dat • Informatie geven in gebarentaal net zo snel gaat als in gesproken taal? • Je in gebarentaal kunt fluisteren? • Gebarentaal geen pantomimi is, maar een taal? • Gebarentaal niet internationaal is? Gebarentaal verschilt net zo veel van elkaar als andere talen. In Nederland zijn er vijf dialecten; gelieerd aan vijf instituten in Nederland. *Opgroeien in een horende wereld; van Tricht uitgeverij. Bron: LSR, zomer 2008.

Online bibliotheek voor gehandicapte kinderen. Stichting Het Sprekend Boek heeft op 24 september een online bibliotheek voor kinderen met een handicap gelanceerd. Op www.hetsprekendboek.nl staan ruim 50 kinderboeken van uitgevers als Mercis, Clavis, De Vier Windstreken, Lemniscaat en Unieboek, die alle toegankelijk zijn door middel van een één-knopsbediening, waardoor meervoudig verstandelijk en motorisch gehandicapte kinderen de mogelijkheid krijgen volledige zelfstandig een boek te lezen. Ieder kind houdt van prentenboeken: in de boekenwinkel boeken van voor tot achter doorbladeren, in de bibliotheek razendsnel alle pagina's omslaan, en thuis voorgelezen worden. Voor motorisch gehandicapte kinderen is dit echter niet mogelijk. Sprekende Boeken geven deze kinderen de zelfstandigheid waar ieder kind zo van houdt. Door middel van de druk op één knop krijgen ze toegang tot de illustratie, tekst en voorleesstem op eigen tempo. Ze zullen, zoals ieder kind, eerst razendsnel door het boek klikken en vervolgens steeds meer aandacht aan iedere pagina besteden. Meer informatie via: www.hetsprekendboek.nl Bron: Vives, oktober 2008. Gehandicapten Platform Geldermalsen

25

Geldermalsen geeft 250 euro bij ziekte. Geldermalsen – ook dit jaar verstrekt de gemeente Geldermalsen een eenmalige uitkering aan chronisch zieken, gehandicapten en ouderen. De uitkering bedraagt 250 euro en is bedoeld voor mensen die extra kosten hebben gemaakt door hun ziekte, handicap of hoge leeftijd. Aanvragen moeten voor 1 januari 2009 ingediend zijn. Aanvragers die hulp willen hebben bij het invullen van het formulier, kunnen een beroep doen op de vrijwillige inzet van de thuisadministrateurs van de Stichting Welzijn Ouderen (SWO). Belangstellenden kunnen hiervoor contact opnemen met de SWO, Willemstraat 17a in Geldermalsen of bellen met 0345-573688. Bron: het KONTAKT, 11 november 2008.

Leermiddelen steeds ontoegankelijker voor blinden en slechtzienden Leerlingen en studenten met een visuele beperking hebben recht op toegankelijk onderwijs, maar leermiddelen worden steeds ontoegankelijker. Daarom heeft Viziris het manifest 'Samen lezen, samen leren, samen werken' opgesteld met een oproep om leermiddelen toegankelijk te maken voor blinden en slechtzienden. Het manifest is aangeboden aan staatssecretaris Sharon Dijksma. Het huiswerk voor donderdag: ‘Zoek informatie op internet en bestudeer afbeelding 4 en 5 in je boek.’ Leerlingen en studenten met een visuele beperking ondervinden dagelijks problemen, omdat leermiddelen voor hen niet bruikbaar zijn. De toenemende digitalisering en visualisering van het onderwijs zijn de belangrijkste oorzaken. Veel digitale leermiddelen zijn ontoegankelijk en voor visueel didactisch materiaal (tabellen, grafieken ed.) wordt geen didactisch gelijkwaardig alternatief aangeboden. De kennis en techniek om toegankelijke leermiddelen te ontwikkelen zijn voor handen, maar worden onvoldoende benut door uitgevers, ontwikkelaars en onderwijs. Negatieve effecten In het manifest 'Samen lezen, samen leren, samen werken' wordt gewezen op de groeiende negatieve effectieven van ontoegankelijke leermiddelen en de gevolgen voor de ontwikkelingsmogelijkheden. Viziris biedt in het manifest een vijftal oplossingen aan die verder gaan dan alleen weten regelgeving. De beschreven oplossingen omschrijven ook hoe optimaal gebruik kan worden gemaakt van de aanwezige expertise en hoe knelpunten aangepakt kunnen worden. De oplossingen vragen om een samenhangend en integraal beleid van de overheid, zodat toegankelijke leermiddelen voor mensen met een visuele beperking geen uitzondering meer zijn, maar regel. Bron: Aanzet, oktober 2008. Gehandicapten Platform Geldermalsen

26

Het Elektronisch Patiënten Dossier... Ziekenhuizen gaan slordig om met hun computersystemen, waardoor informatie over patiënten er niet veilig is, zo bleek uit een rapport van het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) dat deze week naar buiten kwam. Complete afdelingen werken met dezelfde inlognaam en wachtwoord. Verder blijven computerschermen vaak aan staan. Als het personeel weg is, kan iemand anders het systeem in. Ook is onduidelijk wie er verantwoordelijk is voor de beveiliging. Dat de privacy van patiënten niet in goede handen is bleek trouwens al eerder deze week. Zes ziekenhuizen in Zuid-Holland gaven een verslaggever die zich voordeed als medewerker van een ziekenhuis, zeer vertrouwelijke informatie over patiënten. Bovenstaande feiten doen het ergste vrezen over het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) dat minister Klink volgend jaar wil invoeren. Alle huishoudens hebben hierover een brief gehad van de minister waarin de invoering wordt aangekondigd en die de mogelijkheden om tot 15 december protest aan te tekenen omschrijft. De Kamer moet nog over het EPD beslissen en het ziet ernaar uit dat een grote meerderheid zich schaart achter de invoering. De Kamerleden vinden, evenals patiëntenorganisaties, dat er snel wat moet gebeuren aan het grote aantal medische missers (19.000 vermijdbare ziekenhuisopnames; 1200 doden) dat jaarlijks plaatsvindt. Het idee is dat artsen straks snel kunnen zien welke medicijnen een patiënt heeft gebruikt en dat het aantal fouten drastisch wordt verminderd. De Kamer zit de minister al een jaar achter de broek om het EPD zo snel mogelijk in te voeren. De minister is voortvarend van start gegaan. Misschien te voortvarend, want uit proeven blijkt dat het EPD nog lang niet naar behoren werkt. De Landelijke Huisartsen Vereniging vindt het onverantwoord volgend jaar al te beginnen met het EPD. Huisartsen die meededen aan pilot-projecten hebben gewaarschuwd voor ernstige tekortkomingen, maar hun kritiek werd niet teruggevonden in de ronkende flyers die na de proef onder artsen werden verspreid. Een belangrijk onduidelijk aspect van het EPD is de privacy van patiënten. Volgens kenners is het kraken van het EPD-systeem niet ingewikkeld. Tot het bewijs van het tegendeel is geleverd moet er daarom rekening mee worden gehouden dat vertrouwelijke gegevens veel eenvoudiger dan nu het geval is, kunnen worden verkregen door instanties als verzekeraars, de farmaceutische industrie, overheidsinstanties en willekeurige derden. Er zijn in Nederland, maar ook daarbuiten, nogal wat organisaties die veel geld overhebben voor de gegevens die in het EPD staan vermeld. Straks krijgen duizenden zorgverleners een pasje dat hun toegang verschaft tot het systeem. Het is voorspelbaar dat er onder hen mensen zijn die zullen zwichten voor een lucratief aanbod om het pasje even af te staan. Juist deze week is bekend geworden dat in de VS een vergelijkbaar systeem is gekraakt door mensen die er een slaatje uit willen slaan. Voordat een ingrijpend systeem als het EPD wordt ingevoerd moet er maximale duidelijkheid zijn over de mate van veiligheid. Daarvan is nu geen sprake. nog niet invoeren


27

De hoop van minister, Kamer en patiëntenorganisaties dat door het EPD minder fouten zullen worden gemaakt, is naïef. Het naakte feit dat gegevens in een computer staan en niet in een kaartenbak is geen garantie dat fouten, nalatigheden en stommiteiten zijn uitgesloten. Een computersysteem blijft afhankelijk van menselijke handelingen. De vaak banale achtergronden van medische blunders worden niet voorkomen door een papieren dossier te vervangen door een elektronisch. Sterker nog, in landen waar al langer elektronische dossiers functioneren blijken onjuist ingevoerde patiëntgegevens juist een belangrijke oorzaak te zijn van medicatiefouten. De brief aan de huishoudens maakt met geen letter gewag van bovengenoemde bezwaren. Waarschijnlijk zal zij desalniettemin een belangrijke rol spelen in het komende politieke debat. Als er naar verhouding weinig bezwaren binnenkomen zal dat worden beschouwd als volkssteun voor de plannen. Dat zou onterecht zijn gezien de selectieve informatie die de burger tot nog toe heeft ontvangen en de moeite die het kost om bezwaar te maken. Al deze aspecten zouden Kamer en minister aan het denken moeten zetten en hen moeten weerhouden overhaaste invoering van het EPD door te zetten. Eerst ervoor zorgen dat mensen zorgvuldiger leren werken. En dat zal niet in korte tijd lukken. Bron: Friesch dagblad, 14 november 2008.

Veranderingen basispakket zorgverzekering 2009 Het basispakket van de zorgverzekering verandert 1 januari 2009 op een aantal punten. Het pakket wordt uitgebreider. Tegelijkertijd worden sommige geneesmiddelen nog maar beperkt vergoed. In de Beleidsagenda 2009 geeft VWS aan wat er in 2009 in het basispakket verandert: • Alle basisschoolkinderen met ernstige dyslexie krijgen vanaf hun zevende jaar recht op dyslexiezorg. Een kind komt niet zonder meer in aanmerking voor de behandeling van dyslexie. Een voorwaarde is dat intensieve begeleiding bij het lezen en spellen niet heeft geholpen. Scholen worden nog geïnformeerd over de precieze eisen voor de verwijzing naar de zorg. In de brief aan de Tweede Kamer van 2 juli 2008 staat het dyslexiebeleid beschreven. • De vergoeding van slaap- en kalmeringsmiddelen wordt beperkt. Meer informatie leest u op de website van VWS. • Middelen voor erectiestoornissen worden geschrapt. • De vergoeding van cholesterolverlagers wordt gebaseerd op de richtlijn van de beroepsgroepen: gelijkwaardige maar goedkopere middelen hebben de voorkeur. • Sta-op-stoelen, allergeenvrije en stofdichte bedhoezen en faxapparatuur voor doven worden niet meer vergoed. Naast deze maatregelen uit de Beleidsagenda 2009 vervalt in het basispakket de eigen bijdrage voor psychotherapie. De eigen bijdrage van 10 euro per zitting voor de psycholoog blijft. Gehandicapten Platform Geldermalsen

28

Overstappen Verhoogt uw zorgverzekeraar de premie voor 2009? Dan ontvangt u daarover uiterlijk 30 november een brief. Op kiesBeter.nl kunt u zorgverzekeringen met elkaar vergelijken. Wilt u overstappen? Dit zijn de stappen: • Zeg uw oude zorgverzekering op voor 1 januari 2008. • Sluit voor 1 februari 2008 uw nieuwe zorgverzekering af. Sluit u te laat een nieuwe zorgverzekering af dan kunt u een boete krijgen. • Iedere verzekeraar moet u accepteren voor het basispakket. Die acceptatieplicht geldt niet voor aanvullende verzekeringen. • U kunt een aanvullende verzekering bij een andere verzekeraar afsluiten. Vergelijk uw zorgverzekering en surf naar www.kiesbeter.nl/zorgverzekeringen Bron: internet, 1 november 2008.

Hoezo vliegen? Ria en ik waren na een heftige (medische) tijd aan iets leuks toe en dachten dat een lange cruise iets zou zijn. Wij kozen voor een Atlantische oversteek vanuit VenetiëItalië, via diverse Middellandse zeehavens naar Ft.Lauderdale-USA, 18 dagen onder de pannen, ik met mijn miniscooter kan overal zelfstandig naar toe en Ria is even geen mantelzorger. Wij boekten de vliegreis bij Airberlin vanuit Dusseldorf, als gehandicapte mag je daar overdekt gratis parkeren. 100 meter van de vertrekhal!! Tijdens de transfer op München ging er een hoop mis! De gezagvoerder (tussen Dusseldorf-München) had al op de helft van de vlucht verzocht om een rolstoel bij de gate. Bij aankomst was er geen rolstoel en geen gate met vrije doorgang, wel een roltrap en normale trap. Ik werd min of meer lopend door de slurf geduwd (WCHS=is mijn code voor mijn handicap=niet lopen), op een smal zitstoeltje (die alleen voor in het vervoer in het vliegtuig is bedoeld) in riemen vastgesnoerd, en zo werd ik door een man van 25 met zeer veel overgewicht via de trap naar beneden gebracht, volledig aan hem over geleverd, mijn adrenaline was op dat moment top! (wat als hij een misstap maakt? Sorry beneden?) En hij was alleen met mij zonder hulp... Beneden aangekomen ging het vervolgens in een normale auto verder en scheurden wij het hele vliegveld over naar het volgende vliegtuig wat al op ons stond te wachten met de wachtende passagiers nog in de bus. Hier weer het zelfde gelazer met dat zitkarretje; nu weer de vliegtuigtrap op, ergens midden in het vliegtuig gepropt, helemaal klem, 20 minuten vertraging en een gezagvoerder over de pis net als ik. Eindelijk konden de overige passagiers ook aan boord komen en mij kwaad aankijken (geen goede beeldvorming). Onze bagage en mijn invalidenscooter stonden klaar om ingeladen te worden op het platform. Deuren dicht en vliegen zonder mijn invalidenwagen? Gehandicapten Platform Geldermalsen

29

In Venetië aangekomen dus geen bagage en scooter, wederom PANIEK! Het was 14 uur en onze cruiseboot ging om 17 uur varen. Via slecht luchthavenpersoneel -verloren bagage- is ons toen verteld dat onze bagage met de volgende vlucht van Lufthansa zou mee komen, weer stress op topniveau, komt dat goed in Italië? De Italiaanse gezagvoerder was ook zomaar vertrokken zonder MIJN invalidenscooter mee te nemen. Ik voelde mij net een pakketje van de PTT: SCHANDE!!! Het volgende vliegtuig had onze bagage inderdaad mee genomen en wij konden de boot nog net halen, die eerste nacht aan boord van de boot heb ik de eerste nachtmerrie in mijn hele leven gehad (60 jr):ik viel die trap af in mijn droom, dankzij Airberlin. 18 dagen cruisen en genieten. Terug op 9 november 2008 met Airberlin AB 1901; 20.10 uur Miami –Dusseldorf. Goed luchthavenpersoneel en een goede plaats aan boord met vrije ruimte om op te kunnen staan(belangrijk voor mij). Op Dusseldorf weer FOUTE boel! Koffers wel meegekomen maar mijn scooter kwam de volgende dag? Hoe denkt men bij Airberlin over mensen met een handicap? Tot zover, Ton Visser, november 2008 N.B. Ik heb voor Airberlin gekozen omdat ik positieve berichten had gelezen in de media. Mijn scooter is de volgende dag thuis in Kedichem gebracht.

Even voorstellen Mijn naam is Ali de Jong-Tolsma en woon sinds 1971 in Geldermalsen. Onlangs (12 november) ben ik aan het bestuur van het GPG toegevoegd. Ik ben geboren en getogen in Utrecht-Zuid. Samen met mijn man heb ik 4 kinderen en 3 kleinkinderen. In 1992 is mijn man door een hartstilstand getroffen (vóór die tijd is hij nooit één dag ziek geweest). Daardoor is hij lichamelijk en geestelijk gehandicapt geraakt. Eerst kon mijn man nog wel lopen, maar nu niet meer. Drie dagen verblijft hij in verpleeghuis ‘Beatrix’ en is voor de rest thuis. Wij wonen in een aangepast huis in de Oranje Nassaustraat op nummer 48. Ik ben dus een ‘ervaringsdeskundige’ en hoop iets te kunnen betekenen voor en in het GPG. Met vriendelijke groet, Ali de Jong-Tolsma Gehandicapten Platform Geldermalsen

30

Verplicht les scootmobiel Gemeenten moeten bij het toewijzen van een scootmobiel verplicht een rijvaardig heidscursus aanbieden. Dat bepleit de Algemene Bond voor Ouderen (ANBO). Elk jaar komen gemiddeld vijf bestuurders van een scootmobiel om het leven in het verkeer en vallen er zo’n 600 gewonden. ‘Ongeveer de helft van de gemeenten biedt een cursus aan en dat is te weinig,’ zegt Frank van der Aa van de ANBO.Het blijkt dat de bestuurders van een scootmobiel onvoldoende op de hoogte zijn van de verkeersregels. Het is een prachtige manier voor ouderen om je te verplaatsen, maar je moet niet zomaar kunnen instappen. Veilig Verkeer Nederland noemt een cursus ‘onmisbaar voor de veiligheid’. We zijn in gesprek met de gemeenten, meldt Simone Berkhout van VVN. Onze vrijwilligers organiseren enkele tientallen cursussen per jaar, maar slechts een klein deel van de scootmobielbestuurders neemt daaraan deel. Op een symposium over oudere weggebruikers in het verkeer presenteert Heleen Rijnkels van het bureau BMC vandaag een onderzoek naar het beleid van gemeenten op het gebied van een veilige zelfstandige mobiliteit van ouderen. Veel gemeenten gaan er goed mee om, houden bijvoorbeeld ook rekening met de infrastructuur voor de scootmobiel, zoals bredere trottoirs. Maar er is geen eenduidig beleid. Daarom pleit ik voor een scootmobielplan. In Nederland rijden nu meer dan 150.000 scootmobielen rond. De verwachting is dat dit aantal in 2030 is gestegen tot 600.000. Momenteel kunnen ouderen bij de gemeente een scootmobiel aanvragen via de wet maatschappelijke ondersteuning. Ze krijgen dan een apparaat in bruikleen. Vitalis, één van de verkopers van scootmobielen, die in prijs variëren van 1300 tot 4700 euro, biedt bij de aflevering een testrit aan. Jan Tibbesma: ‘Er wordt inderdaad proefgereden en we geven uitleg over het apparaat. Soms gebeurt het dat we de scootmobiel weer innemen omdat we het onverantwoord vinden. Dan zeggen we: het is beter van niet.’ Bert Aussen, een gepensioneerd rij-instructeur, gaf begin dit jaar met Ben Elschot het theorieboek RijWijzer met uw Scootmobiel uit. Er bestond alleen een folder. We hebben de indruk dat het boek voorziet in een grote behoefte. Bestuurders van een scootmobiel mogen op de rijbaan, het fietspad en het trottoir rijden. Wij adviseren ze om in drukke situaties voor het trottoir te kiezen. Bron: http://www.ad.nl, 7 november 2008.


31

Gevaren stille auto’s besproken op VN forum De National Federation of the Blind (NFB), Amerika’s oudste en grootste blindenfederatie, sprak op 12 november op een forum van de Verenigde Naties (VN) over de gevaren van stille hybride auto’s. Het ‘World Forum for Harmonization of Vehicle Regulations’ is een werkgroep van de VN, die wereldwijde eenheid probeert aan te brengen in de richtlijnen en wetgeving voor voertuigen. De werkgroep maakt deel uit van de economische commissie van de VN die internationale handel wil vereenvoudigen. De eerstvolgende bijeenkomst van de Werkgroep is op 12 november in Genève, waarbij regelgeving voor onder andere veiligheid en zuinigheid van voertuigen behandeld wordt. De NFB zal op het forum een discussie starten over de gevaren van stille hybride en elektrische auto’s. Een woordvoerder zal namens de NFB uitleg geven over hoe blinden en slechtzienden zich veilig en onafhankelijk op de openbare weg voortbewegen. Hij zal ook stilstaan bij de gevaren die de nieuwe generatie stille auto’s kan opleveren voor visueel gehandicapten, maar ook voor andere weggebruikers zoals joggers, fietsers, en kinderen. Marc Maurer, voorzitter van de NFB, licht op de NFB-website het belang van het initiatief toe: ‘Het aantal stille voertuigen zal aanzienlijk groeien de komende jaren, en daarbij levensgevaarlijke situaties kunnen opleveren voor blinden over de hele wereld. Autofabrikanten en wetgevers in alle landen zouden onmiddellijk actie moeten ondernemen om er voor te zorgen dat alle voertuig een veilig geluidsniveau afgeven zodat voetgangers ze horen aankomen. Blinden kunnen dan in hun dagelijkse leven het verkeersgeluid blijven gebruiken als herkenningspunt’. Bron: internet, 13 november 2008.

Kabinet ontmoedigt gehandicapten Een commissie van wijze mensen moet onderzoeken wat opeenvolgende kabinetten concreet hebben gedaan voor de participatie van gehandicapten in de maatschappij. Dat vindt directeur Ad Poppelaars van de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad. Volgens Poppelaars worden gehandicapten al jaren met loze beloften afgescheept en komt het nauwelijks tot daden. Ook dit kabinet maakt zich daaraan volgens hem schuldig. Sinds begin mei is het VN-verdrag voor de rechten van personen met een handicap van kracht. Nederland heeft ondertekend maar nog niet geratificeerd. Ratificatie is voor gehandicapten van belang om overheden, instellingen en bedrijven aan te kunnen spreken als onvoldoende rekening wordt gehouden met hun belang. Staatssecretaris Bussemaker (Volksgezondheid) wil het ratificatieproces nog deze kabinetsperiode afronden, maar concrete stappen blijven volgens Poppelaars uit. Hij heeft er weinig vertrouwen in. ‘Het huidige kabinet-Balkenende weet precies wat er moet gebeuren om gehandicapten volwaardig te laten participeren in de samenleving. Gehandicapten Platform Geldermalsen

32

Wij hebben per departement op een rij gezet welke veranderingen nodig zijn. Balkenende, Donner, Klink, Bussemaker, Rouvoet, ze kennen de deelproblemen op hun departement. Dit is het best geïnformeerde kabinet aller tijden. Maar concrete stappen blijven uit.’ Daarmee doet dit kabinet niet anders dan zijn voorgangers: ‘Er is altijd veel begrip, er worden beleidsnota's gemaakt vol beloften, maar in de praktijk gebeurt er heel weinig en komt er maar geen integraal beleid op gang. Het zou goed zijn als een commissie van wijze mensen gaat uitzoeken waardoor dat komt.’ Poppelaars suggereert dat economische belangen als het erop aankomt telkens het zwaarst wegen. ‘Binnen het kabinet zijn er economische krachten in het spel die het beleid frustreren. Op zo'n moment zou Balkenende ballen moeten hebben en zorgen dat beloften worden nageleefd. Maar hij doet niets.’ Het VN-verdrag regelt de rechten van mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking op alle maatschappelijke terreinen. Van toegankelijkheid van voorzieningen tot eenvoudige taal en pictogrammen voor verstandelijk gehandicapten en websites voor blinden en slechtzienden. Je zou er een lange lijst van kunnen maken, in het besef dat op al die onderdelen gehandicapten nu niet vanzelfsprekend kunnen participeren. Simpel gezegd: nu wordt een gebouw neergezet en ook nog bedacht dat er voorzieningen voor gehandicapten moeten zijn. De geest van het verdrag is veel meer dat het uitgangspunt van denken moet zijn dat een gebouw er voor iedereen is. Staatssecretaris Jet Bussemaker van Volksgezondheid heeft beloofd werk te zullen maken van het verdrag. Op alle ministeries zouden de gevolgen in kaart worden gebracht en de ratificatie zou deze kabinetsperiode moeten worden afgerond. Directeur Ad Poppelaars van de CG-Raad verwacht veel van het verdrag dat nationale overheden verplicht te rapporteren over gemaakte vorderingen, maar weinig van dit kabinet. ‘Een door Bussemaker beloofde brief aan de Kamer, deze zomer, bleef uit. Wij hebben per departement op een rij gezet wat er zou moeten veranderen en gevraagd om een coördinerend bewindspersoon. Balkenende zegt: dat moet Bussemaker doen. En Bussemaker zegt dat ze dat niet kan omdat ze als staatssecretaris bevoegdheden mist. Het resultaat is een papieren tijger. Dit is het kabinet van loze beloften.’ Poppelaars vermoedt dat een economische lobby veranderingen blokkeert. ‘Dat betekent dat de koopman op de achtergrond onzichtbaar stuurt en de dominee mooie woorden mag spreken.’ Te duur Woordvoerder Roelf Kooijmans van werkgeversorganisatie VNO-NCW erkent dat de ondernemers bang zijn dat ze met gedwongen aanpassingen op ‘torenhoge’ kosten worden gejaagd. Hij bevestigt de lobby in politiek Den Haag. Die richt zich op dit moment niet alleen op het VN-verdrag maar ook op een Europese richtlijn voor gelijke behandeling van personen ongeacht geloof of levensbeschouwing handicap, leeftijd of seksuele geaardheid. Op 21 augustus stuurden de gezamenlijke ondernemers een brief naar diverse Kamercommissies. Daarin wordt juist als het gaat om de gronden handicap en leeftijd bezwaar gemaakt tegen algemene Gehandicapten Platform Geldermalsen

33

wetgeving. Liever komen de werkgevers ‘langs de weg van overleg tot maatwerkoplossingen’. De ondernemers menen dat ze sterk staan, omdat bijvoorbeeld de Commissie Gelijke Behandeling ook vaak de omstandigheden meeweegt, om te bepalen of het maken van onderscheid geoorloofd is. De economische koudwatervrees van het kabinet is totaal onnodig zegt de directeur van de CG-Raad. ‘De invoering van het rookverbod ging heel voortvarend. Waarom zou je op dit punt dan bang moeten zijn voor processen van gehandicapten? Er is geen rolstoelgebruiker die een Amsterdams kroegje in een pijpenla zal aanklagen omdat hij niet naar binnen of niet naar het toilet kan. Maar als een fastfoodketen een hulphond stelselmatig weigert omdat er geen dieren in de zaak mogen, is dat natuurlijk wel boeiend om aan een rechter voor te leggen.Op dit moment loopt er een reclamecampagne van een keten van nieuwe, luxueuze vakantieparken. Die zijn totaal ontoegankelijk voor gehandicapten. Hoe haal je het in je hoofd? Wil je ze soms niet binnen hebben?’ Poppelaars verbaast zich ook dat het kabinet als concessieverlener van de Nederlandse Spoorwegen vorig jaar niet heeft ingegrepen bij de aanschaf van nieuw materieel. ‘De NS heeft voor dertig jaar ontoegankelijke treinstellen aangeschaft. Die gaan vanaf 2013 rijden. Waarom heeft niemand het bedrijf een halt toegeroepen?’ Bron: Aanzet, oktober 2008.


34

Gewoon meedoen is niet vanzelfsprekend Hoe doen mensen met een beperking mee in de maatschappij? Mensen met een lichamelijke beperking wonen en werken meestal net als iedereen, en ook zij zijn niet altijd tevreden met hun werk. Mensen met een verstandelijke beperking wonen en werken vaak in een speciale omgeving. Het overheidsbeleid is erop gericht dat iedereen – dus ook mensen met een beperking – zoveel mogelijk ‘gewoon mee kan doen’ in de maatschappij. Bijvoorbeeld werken bij een gewone werkgever, schoolgaan op een gewone school, sporten bij een gewone sportvereniging en reizen met het openbaar vervoer. Met subsidie van het ministerie van VWS bracht het NIVEL (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg) in kaart hoe mensen met een beperking meedoen aan de samenleving. Keerzijde gewoon meedoen Mensen met een lichamelijke beperking nemen minder deel aan de samenleving dan de meeste Nederlanders. Als ze meedoen, doen ze dat meestal op een vergelijkbare manier. Ze hebben minder vaak een betaalde baan dan de gemiddelde Nederlander, maar wel bij een gewone werkgever. Van de jongeren en jong volwassenen (15 tot 40) heeft maar de helft betaald werk, terwijl vier van de vijf het wel belangrijk vinden om betaald werk te hebben. Er zit wel een keerzijde aan het ‘gewoon meedoen’. Zo geeft een derde van degenen die betaald werk hebben aan, ontevreden te zijn met hun werk. Ze willen graag minder uren werken, of minder belastend werk. Volgens de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland blijken werkgevers echter nauwelijks bereid de werkzaamheden of werkomstandigheden aan te passen aan de mogelijkheden van mensen met beperkingen. Anders meedoen Mensen met een verstandelijke beperking die ‘meedoen’ in de samenleving, doen dat vaak in een speciale setting. Zo wonen de meesten wel in een gewone wijk maar samen met anderen met een beperking. De meesten werken bij de Sociale Werkvoorziening, doen onbetaald werk of hebben georganiseerde dagbesteding. Activiteiten in de vrije tijd ondernemen ze ook vaak met anderen met een verstandelijke beperking en ze maken vaker gebruik van speciaal vervoer dan van openbaar vervoer. NIVEL-onderzoeker Peggy van den Hoogen: ‘Het is voor mensen met een verstandelijke beperking vaak niet makkelijk ‘om gewoon mee te doen’. Vaak missen ze de aansluiting met de ‘reguliere samenleving’. In een speciale setting voelen ze zich vaak meer gewaardeerd en welkom. ‘Gewoon meedoen’ is overigens wel persoonlijk, er zijn ook mensen met een verstandelijke beperking die makkelijk ‘gewoon’ meedoen.’ NPCG en PSL Voor de gegevensverzameling bij mensen met een lichamelijke beperking is gebruik gemaakt van het Nationaal Panel Chronisch Zieken en Gehandicapten (NPCG). Dit bestaat uit ruim 3.500 zelfstandig wonende mensen met een chronische ziekte of Gehandicapten Platform Geldermalsen

35

handicap van 15 jaar en ouder. In het NPCG worden continu gegevens verzameld over de maatschappelijke en financiële situatie van de panelleden. Zij rapporteren deze zelf. Voor de gegevensverzameling bij mensen met een verstandelijke beperking is gebruik gemaakt van het Panel Samen Leven (PSL). In het PSL zijn ruim 700 mensen met een lichte of matige verstandelijke beperking vertegenwoordigd. In dit onderzoek is gebruik gemaakt van gegevens die door hun directe naasten zijn verzameld. Het NPCG en PSL zijn belangrijke instrumenten om de gevolgen van het overheidsbeleid voor mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking inzichtelijk te maken. Bron: www.nivel.nl, 18-11-2008.

Onderzoek: gehandicaptenvervoer ver beneden de maat De kwaliteit van het gehandicaptenvervoer is zwaar onvoldoende, zo blijkt uit onderzoek van de Vereniging Spierziekten Nederland onder haar leden. Tweehonderd ondervraagden gaven het vervoerssysteem over grotere afstanden, Valys, gemiddeld een 4,8. Dinsdag wordt in de Tweede Kamer hierover gedebatteerd. Mensen met een spierziekte kunnen meestal geen gebruik maken van trein en bus. Zij zijn daarom vaak aangewezen op aangepast vervoer. Willen zij bijvoorbeeld op familiebezoek in een andere stad of gaan ze een dag uit, dan kunnen ze daarvoor gebruik maken van Valys. Dat is een mooi systeem, als het ook naar behoren zou werken. Maar het werkt slecht, zo blijkt uit het onderzoek. De VSN hield begin november een grote enquête onder haar leden. In enkele dagen kwamen 200 formulieren ingevuld terug. De cijfers logen er niet om. De waardering voor het totale systeem kwam niet verder dan een 4,8. Men vindt het systeem onbetrouwbaar. Busjes zijn soms meer dan een uur te laat. 33 mensen meldden dat een taxibus helemaal niet was komen opdagen. De ondervraagden hadden de meeste moeite met de extreem lange reistijden. De lange reistijden ontstaan doordat ritten gecombineerd worden, zodat mensen via forse omwegen worden vervoerd. Opvallend in het onderzoek zijn ook de regionale verschillen. De waardering voor Valys is het grootst in Limburg en Groningen (een 5,9 en een 5,7) en het laagst in Noord-Holland en Noord-Brabant (een 4,0 en een 4,3). De meeste ondervraagden hadden wel eens een klacht ingediend. Van de regelmatige gebruikers had ruim 80 procent wel eens geklaagd. Van compensatie voor geleden schade was maar zeer zelden sprake. De klachtenopvang kreeg als waardering een 4,0. De ondervraagden geven aan veel behoefte te hebben aan dit soort vervoer. Toch blijven steeds meer mensen thuis. In een brief aan Staatssecretaris Bussemaker vraagt de VSN om een onderzoek naar het slechte functioneren van Valys. De overheid geeft er veel geld aan uit en de gebruikers zijn zeer ontevreden. Dat is zonde. Verder pleit de VSN voor een systeem waarbij de gedupeerde reiziger van de vervoerder bij wanprestatie een compensatie krijgt.

Bron: internet, 12 november 2008.


36

Helft gehandicapten kent studieprobleem Veertigduizend studenten in het hoger onderwijs worstelen met belemmeringen door hun handicap. Ruim de helft loopt daardoor studievertraging op of moet zelfs stoppen met de studie. Volgens Expertisecentrum Handicap+Studie ligt het grootste probleem bij de groep jongeren met ‘onzichtbare handicaps’ als dyslexie, concentratie- en psychische problemen, chronische aandoeningen en chronische vermoeidheid. Zij voelen zich niet direct aangesproken met de term handicap of functiebeperking en komen daardoor niet op het idee dat zij in aanmerking zouden kunnen komen voor allerlei regelingen en voorzieningen. Het centrum vraagt vandaag aandacht voor de problematiek rondom studievertraging en uitval tijdens een bijeenkomst in Breda. Tijdens deze bijeenkomst met als thema ‘Tijdgebrek’ is prinses Laurentien aanwezig als beschermvrouwe van Handicap+Studie. Slechte start ‘Voor veel studenten is de eerste tentamenperiode net achter de rug en nu al lopen eerstejaarsstudenten met een handicap tegen vertraging aan’, vertelt René van Pelt, directeur van Handicap+Studie. ‘Een veelvoorkomende functiebeperking is dyslexie. Alleen al in het hoger onderwijs hebben zo’n 20.000 studenten hier last van. Juist bij dergelijke onzichtbare handicaps is het belangrijk dat docenten en decanen vroegtijdig signaleren dat een student in de problemen raakt en extra hulp nodig heeft. Een slechte start in het eerste jaar van je studie maakt het voor deze studenten extra moeilijk om hun achterstand in te halen. Uitval ligt dan snel op de loer.’ In totaal hebben ongeveer 75.000 studenten in het hoger onderwijs een handicap. Studenten met een onzichtbare handicap kampen tijdens tentamens vaak met tijdgebrek waardoor het risico van een slecht resultaat toeneemt. ‘Veel studenten zijn nog onbekend met de regelingen en voorzieningen die er zijn om toch gewoon te kunnen studeren. Een extra jaar studiefinanciering, een aangepast lesrooster, flexibele tentamens, aangepast studiemateriaal en extra begeleiding bijvoorbeeld’, aldus Van Pelt. Handicap+Studie wil studenten en medewerkers in het hoger onderwijs bewuster maken van de problematiek bij deze groeiende groep. Onlangs kondigde minister Plasterk al aan maatregelen te willen treffen tegen studie-uitval. Bron: internet, 13 november 2008.

Sporten tegen pijn Anders Olsson werd in januari uitgeroepen tot zweedse gehandicapte sporter van het jaar. De tot zijn middel verlamde zwemmer heeft een indrukwekkend verhaal. We spreken hem tijdens zijn deelname aan de Double Dutch Open in Deventer. Anders Olsson heeft een sympathiek gezicht met fonkelende ogen en armer met spieren als staalkabels. Op het startblok met nummer drie neemt hij zittend plaats en na het startschot is hij direct verdwenen. Zo snel als de wedstrijd begon, zo snel is het ook weer afgelopen. Jammer, net niet snel genoeg. Gister zwom hij een wereldrecord op zowel de vijftig als de vierhonderd meter freestyle. Ooit was dat wel anders. Anders leeft voor sport. Op veertienjarige leeftijd stopt hij zelfs met school om voltijd te gaan zwemmen, hardlopen en ijshockeyen. In 1996 verandert zijn leven radicaal als hij na een eenvoudige operatie aan zijn rug zoveel pijnklachten heeft dat hij zwaar aan de morfine en andere medicijnen moet. Als hij Gehandicapten Platform Geldermalsen

37

een jaar op bed heeft gelegen is hij dertig kilo zwaarder geworden en ondergaat hij een operatie voor een maagverkleining. Opnieuw gaat het mis. De ruggenprik wordt verkeerd geplaatst en hij krijgt maagzuur in zijn longen. Na twee weken op het randje van de dood te hebben gezweefd blijkt dat hij vanaf zijn middel verlamd is. De pijn blijft ondertussen onverminderd bestaan en Anders raakt verslaafd aan medicijnen. In 1998 verliest hij door een medicijnvergiftiging opnieuw bijna zijn leven. Hij ligt twee weken in coma. Wennen In de daarop volgende jaren went Anders langzaam aan het leven in een rolstoel en probeert hij zijn leven weer op te pakken door voorzichtig te gaan trainen. Als hij in 2002 door een vriend wordt uitgedaagd om mee te doen aan de Vansbrosimning, een drie kilometer lange zwemtocht door twee rivieren, begint Anders keihard te trainen. Van de 2775 valide deelnemers wordt hij 98ste. Deze prestatie is een doorbraak voor de zo op sport gefocuste Anders. Nog veel belangrijker is de ontdekking dat het trainen hem tijdelijk van de pijn verlost. Anders: ‘Ik slikte verschrikkelijk veel medicijnen om de pijn de baas te blijven. Die medicijnen hebben een behoorlijke invloed op je gemoeds-toestand. Ik was depressief en ongelukkig. Na een training voelde ik me veel beter. Ik dacht dat dit misschien de uitweg zou kunnen zijn.’ Eigen therapie Hoewel Anders het advies krijgt om in een ontwenningskliniek zijn medicijnverslaving af te bouwen, neemt hij de beslissing om het niet te doen en zijn eigen therapie te gaan volgen: trainen. Anders: ‘Ik pakte het op een heel praktische manier aan. Als ik één uur getraind had, was ik twee uur pijnvrij. Ik begon dat keiharde schema te volgen. Eén uur sporten, twee uur rusten, één uur sporten, twee uur rusten. En dat continu. Ik deed kleine hazenslaapjes tijdens het rusten en ik vulde mijn energievoorraad weer aan. Dit schema voerde ik non-stop acht maanden lang door. Naarmate ik gezonder begon te worden en mijn medicijnverslaving werd afgebouwd, voelde ik me beter. De morfine die ik normaal gebruikte, werd vervangen door endorfine’(een lichaamseigen morfineachtige stof die onder andere vrijkomt na sporten). Het trainen is niet alleen goed voor Anders' lichaam, maar ook voor zijn sportprestaties. Op de Paralympics van 2004 in Athene behaalt hij een gouden en twee bronzen medailles en breekt hij een enorme lijst wereldrecords. In 2005 skiet hij een fors aantal valide langlaufers volkomen naar huis op z'n priksleetje. Op de marathon van Berlijn trekt hij bekijks als hij een snelle tijd neerzet met z'n handbike. In 2006 doet hij opnieuw mee met de Vanbrosimning en van de 3000 validedeelnemers wordt hij achtste. In China behaalt hij een gouden plak op de 400 meter vrije slag en een bronzen plak op de 50 meter vrije slag. Anders: ‘Ik sport nu zes dagen per week minimaal vier uur per dag en daardoor voel ik me goed. Mijn pijn is eindelijk onder controle en samen met mijn vrouw en zoon heb ik nu eindelijk weer een leven.’ Sportevenementen brengen echter flinke kosten met zich mee en die kan Anders niet opbrengen. ‘Ik moet meestal zelf betalen om aan een toernooi mee te doen, terwijl professionele, niet-gehandicapte sporters betaald krijgen,’ zegt Anders een tikkeltje verontwaardigd. ‘Maar,’ zegt hij vastberaden, ‘ik geef nooit op. Helemaal nooit.’ Bron: Support Magazine, oktober 2008. Gehandicapten Platform Geldermalsen

38

Wij bieden met gediplomeerde vaste zorgverleners, thuiszorg die zoveel mogelijk wordt afgestemd op uw persoonlijke situatie • • • • • •

Huishoudelijke zorg / gezinsverzorging Verpleging / verzorging (ook 24-uurs zorg) Ouderenzorg Gehandicaptenzorg Zorgadvies / informatie persoonsgebonden budget Levering van zorg via het persoonsgebonden budget en particuliere zorg


39

Puzzelpagina


40

Nota Bene. Nummer 3, winter 2008 Jaargang 13

Recommend Documents